Uitgeverij Marmer

leest Iselin was bijna thuis

Fragment

Het dikke rubberen schort hing aan een haak bij de achterdeur van de camper. Hij kleedde zich uit tot op zijn onderbroek. Vouwde elk kledingstuk op en legde de kleren in een doorzichtige plastic tas, trok een haarnetje over zijn hoofd, deed aan elke voet een schoenhoesje, hing het rubberen schort om zijn nek en trok de riem om zijn middel stevig aan.

De hele tijd hield hij de gedaante onder het witte laken op het aanrecht nauwlettend in de gaten, constateerde dat de borstkas rustig op- en neerging.

Tot slot trok hij de rubberen handschoenen aan: gewone, gele huishoudhandschoenen. Hij pakte met duim en wijsvinger de ene hoek van het laken vast en trok het weg. Onthulde het naakte, vastgebonden lichaam eronder.

Uit de zak op de voorkant van het schort viste hij de haarspeld. De blauwe topaas in het midden van de speld glinsterde in het licht van de batterijlamp. Hij schoof haar zwarte haar opzij en klemde het achter haar rechteroor.

Haar oogleden trilden.

Ze zou zo wakker worden.