2 minute read

Eline Helmer

Next Article
Maarten Doorman

Maarten Doorman

Van Alissa hoor ik dat ik foto’s moet laten maken voor mijn nieuwe visum. Ze geeft me het adres van Fotoatelier Nr. 6 op een briefje. De fotograaf is een jonge man met een spijkerbroek, sneakers en een baardje. Hij spreekt geen woord Engels. In een klein kamertje achter de winkel zet hij me binnen een minuut op de foto. ‘Deze doen?’ vraagt hij, terwijl mijn zojuist gefotografeerde hoofd op zijn computerscherm verschijnt. Ik heb slecht geslapen en ben al een paar dagen een beetje gestrest. Dat is te zien op de foto. ‘Vijf tot zeven minuten wachten,’ zegt de fotograaf. Ik neem plaats op een houten stoel in de hoek van de studio en kijk naar wat hij op het scherm met mijn foto uitspookt. Alle oneffenheden op mijn schrale huid worden ongevraagd weggepoetst. Het contrast aangepast. De routineklus kost hem nog geen twee minuten. Als finishing touch wordt er een stuk van mijn blijkbaar te brede schouders afgeknipt. Binnen tien minuten sta ik weer buiten met in mijn hand zes pasfoto’s in kleur. Allemaal zonder puistjes en zonder schouders.

Advertisement

ELINE HELMER Een Rus als ik

Eline Helmer is 22 als ze naar de provinciestad Pskov verhuist en vol tegen de Russische realiteit op loopt. Maandenlang in het donker leven omdat je tijdens de paar uur daglicht op je werk bent. Duizelig tijdens het sporten omdat je lichaam protesteert tegen het enige dieet dat je je met je nieuwe salaris kunt veroorloven. Omringd door Russen die je zonder gemeenschappelijke taal niet écht kunt leren kennen. Vijf jaar later woont ze nog steeds in Rusland, spreekt ze de taal vloeiend en vraagt ze zich af: wat als iedereen in Nederland een praatje kon maken met de conciërge van de staatsuniversiteit van Pskov, die een sjaal voor mijn moeder heeft gehaakt? Kennis kon maken met mijn collega die wekelijks een plastic tas met groenten uit haar moestuin voor mijn deur zet? Of met de vriend die mijn bevroren banaan uren onder zijn jas droeg, zodat ik hem toch kon pellen? In Een Rus als ik neemt Eline Helmer je mee naar het alledaagse Rusland. Gebaseerd op dagboekaantekeningen en tientallen woord voor woord opgeschreven gesprekken volg je haar van het Pskovse platteland naar het hart van Sint-Petersburg, van het onverwachte naar het volstrekt gewone, van een van hen naar een van ons.

Vele mannen gingen haar voor. In 2015 reisde een jonge vrouw naar Rusland. Ze was 22. Zeven jaar later kent ze het land beter dan wie ook. Maak kennis met Eline Helmer.

Omslag Annabel Keijzer Uitvoering paperback Formaat 12,5 x 20 cm Omvang ca. 224 blz. Prijs ca. € 20,ISBN 978 90 446 4468 5 ISBN e-boek 978 90 446 4963 5

NUR 300 Verschijnt januari

• Leesexemplaren beschikbaar

ILJA KEIZER

ELINE HELMER (1993) is antropoloog. Na een master in Russische en Oost-Europese studies aan de universiteit van Oxford promoveerde ze in 2021 aan de school voor Slavische en Oost-Europese studies van University College London. De afgelopen jaren woonde ze achtereenvolgens in Pskov en Sint-Petersburg, waar ze onder andere werkte als docent aan de staatsuniversiteit van Pskov, de staatsuniversiteit van Sint-Petersburg en het Nederlands instituut in diezelfde stad. Enkele verhalen uit dit boek verschenen eerder op de blog van literair tijdschrift Tirade.

This article is from: