Michael Magee

Voor de lezers van Shuggie Bain

MICHAEL MAGEE Dicht bij huis

Seans broer Anthony is een echte rauwdouwer. Als kind trok Anto zich niets aan van hun moeder, die hem uit de problemen probeerde te houden. Sean was anders. Het was de bedoeling dat hij het harde milieu van zijn jeugd zou verlaten om nooit meer terug te keren. Maar na zijn studie keert Sean toch terug en ziet dat het drankprobleem van zijn broer groter is dan ooit. Daarnaast ondervindt Sean dat er nagenoeg geen banen meer zijn in Belfast en dat zijn diploma minder waard is dan de inkt waarmee hij geschreven is. Als hij op een feestje de controle verliest en op de vuist gaat met een vreemde vervalt zijn leven tot chaos. In Dicht bij huis onderzoekt Magee thema’s als mannelijkheid, geweld, klasse en trauma in het Belfast van na de Troubles en de economische crisis van na 2008.

Oorspronkelijke titel Close to Home Vertaling Henny Corver Omslag Bart van den Tooren Uitvoering paperback Formaat 13,7 x 21,3 cm Omvang ca. 320 blz. Prijs ca. € 23,50 ISBN 978 90 446 5104 1 ISBN e-boek 978 90 446 5105 8 NUR 302 Verschijnt april

• Leesexemplaren • Posters • Boekenleggers

‘Dicht bij huis is een scherpe en menselijke roman over een jonge man, gevangen in een pijnlijke poging zichzelf opnieuw uit te vinden. Het boek zindert van authenticiteit, de wijsheid van zwaarbevochten observaties en ervaringen, en is een ode aan de manieren waarop kunst een reddingslijn en een ontsnapping kan zijn. Het debuut van Michael Magee is een belangrijke toevoeging aan de ontluikende nieuwe canon van Noord-Ierse literatuur.’

LUCY CALDWELL

‘Verre van grimmig, ik moest regelmatig hardop lachen. Bovendien zit het vol liefde. Het deed me denken aan Annie Ernaux. En dan de schrijfstijl! Soepel, rijk en toegankelijk – er is momenteel niemand die dit doet. Het lijkt wel een kruising tussen het Noord-Ierse hiphoptrio Kneecap en Tsjechov.’

LOUISE KENNEDY

MICHAEL MAGEE

MICHAEL MAGEE is redacteur van het Ierse literaire tijdschrift The Tangerine. Hij publiceerde eerder in onder meer The Stinging Fly en The 32. An Anthology of Working Class Writing. Dicht bij huis is zijn debuutroman.

Er was iets met mijn moeder. Al die tijd dat die Terry er was zat ze met zo’n strakke blik naar hem te kijken. Normaal gesproken zou ze naar bed gegaan zijn. Dan had ze gedacht: bekijk ’t maar, en had ze bij het wakker worden de schade opgenomen. Maar ze bleef zitten waar ze zat, op haar kruk aan de ontbijtbar, tot ze om zeven uur ’s ochtends eindelijk aftaaiden. Ik had een uur of twee geslapen en was me aan het aankleden toen ik haar naar boven hoorde stommelen. Wie was die vent? vroeg ik. Terry Brennan. Ja, maar wie is dat? Wil je ’t echt weten? Ze had zich met haar kleren aan op bed laten vallen en lag languit op de dekens. Dat was degene die je vader had zullen afschieten, zei ze. Was hij dat? Serieus? Ze knikte met haar ogen dicht. Haar benen schokten een beetje, zenuwtrekjes.

En wie was die ander? vroeg ik. Welke ander? Die ander. Je zei dat het er twee waren. Mijn moeder bewoog met haar hoofd naar links en rechts. Weet ik niet meer, zei ze. Fra nog wat. Fra? Van verderop in de wijk. Ik kon mijn lippen nauwelijks bewegen. Fra McCullough? Dat was die vent van mijn taakstraf op de begraafplaats. Die heette zo. Fra McCullough. Zoiets, zei mijn moeder. Fra Mc nog wat. Moeder, was het Fra McCullough? Ik zei het hard. Ik moest wel. Ze begon weg te zakken. Weet ik niet, knul. Ik weet ’t niet meer.