UK Magazine #3 by ukrant.nl

MAGAZINE

oktober 2013

w w w. u k r a n t. n l

Overstijg jezelf Lanceer je carrière bij Deloitte De keuze van je eerste werkgever is heel belangrijk. Je wilt goed beginnen en ambities kunnen waarmaken. Daarom is er geen betere plek om je carrière te starten dan bij Deloitte. En dat heeft alles te maken met de mogelijkheden die je krijgt aangereikt. Je werkt al snel voor verschillende opdrachtgevers aan interessante projecten. Dat maakt je werk afwisselend en inspirerend. Met je eigen initiatieven en ideeën geef je richting aan je carrière. Bij Deloitte is de ambitie letterlijk voelbaar en dat motiveert. Je leert snel, je groeit snel en stijgt boven jezelf uit. Lanceer je carrière en kijk op werkenbijdeloitte.nl

i n h o u d Lekker onder ons

Door Hanneke Boonstra

Groningen moet er nog mee beginnen, Amsterdam en Utrecht hebben al jaren ervaring. 'Damn lucky' zijn ze met het University College. 8 -->

et gaat goed met ukrant.nl. De bezoekerscijfers gaan in een prettige lijn omhoog, de nieuwe mobiele site draait als een tierelier, de bloedmooie magazinepagina's trekken de aandacht. Allemaal dik tevreden dus? Dat is de vraag, in ieder geval voor ons. Vandaar dat we bij het uitdelen van dit derde papieren magazine opnieuw met lezers in gesprek gaan. Later dit jaar komen we weer langs om te weten wat iedereen van de UK-site vindt. En blijf vooral commentaar leveren, want dat vinden wij prettig en stimulerend.

Happen naar lucht Hockey op de bodem van het zwembad. Klinkt eenvoudig. Maar de puck weegt anderhalve kilo, het water is diep en de stick superkort. 14 -->

Facebook:

Chaos in mijn hoofd

Twitter:

Geldverkwisting, overmatig alcoholgebruik en impulsiviteit zijn de problemen waar student geschiedenis Evi het meest mee worstelt. Ze heeft borderline. 16 -->

Nieuwsbrief:

The hunt for the ion

MyUniversity:

You must have seen it, while driving your car with a TomTom. Suddenly the tiny red car on the display is driving next to the road. Why? 26 -->

Facebook.com/universiteitskrant English: Facebook.com/RUGnews

Twitter.com/UK_Groningen English: Twitter.com/RUGnews1

Meld je voor onze nieuwsbrief: uk@rug.nl Want the English newsletter? uk@rug.nl

Zet de widget in je beginscherm! Put the widget in your start-up screen!

The perfect appetizer

Colofon n redactie Hanneke Boonstra (hoofdredacteur) 3636697 Christien Boomsma (eindredacteur) 3637802 Merel Weijer (redacteur) 3636700 Peter Keizer (nieuws) 3636696 Anne Carlijn Kok (plv. wetenschap) 3636695 René Lapoutre (vormgeving, webmaster) 3636693 n advertenties 36366999 (Derkje Weijer) Oude Kijk in ‘t Jatstraat 28, Postbus 80, 9700 AB Groningen. Tel: 050-3636700 e-mail: uk@rug.nl Website: ukrant.nl Twitter@UK_Groningen

MAGAZINE

Ceviche, a dish of raw, marinated fish and seafood from the America's is a perfect start for a dinner party, says the Epicurean. 29 -->

Facebook: facebook.com/ universiteitskrant n freelancers Tim Bakker, Gerrit Breeuwsma, Saminna van den Bulk, Alain Dekker, Wendy Docters, Welmoed van Dijken, Ahmed Farah, Anne Carlijn Kok, Laura Louwes, Rim Lucassen, Dan O'Neill, Verena Rendel, Diane Romashuk, Anastasios Sarampalis, Welmoed Sijtsma, Tom Tieman, Marieke Voppen

En verder:

n fotografen Reyer Boxem, Jeroen van Kooten, Pepijn van den Broeke.

De lijstjes wc / 129 schoenen 4 Joris kijkt 5 Nieuws 6 Laura / Student & geld 13 Amazing bèta 18 'Was jij deze keer Aletta?' / 400 jaar RUG 20 Cultuurtips en verloting 22 Breeuwsma / UK-Verhalenwedstrijd: Oneindig 23 WTF: Ommy looks / So you think you can swim 25 Learning to be stupid 30 Climbing Excalibur 32

n illustratoren Paul de Vreede, Kees Willemen

Op de voorpagina columnist Laura Louwes bewerkt met glitchart. snorpey.github.io/jpg-glitch/

De lijstjes-wc van Anne-Wil Geneeskundestudente Anne-Wil Koopman en huisgenoten verzamelden drie jaar lang gekke kaartjes en lijstjes en hingen de plee ermee vol. Door Saminna van den Bulk Wat maakt jullie WC zo bijzonder? ‘Het is een weerspiegeling van de tijd dat we hier allemaal woonden. We kochten bizarre lijstjes en teksten. Een paar keer per jaar gingen we met spijkers en een hamer de muur te lijf!’ Wat kost dat nou?

‘Er hangen zo’n zestig, maar die waren niet duurder dan een euro. De meeste kregen we.’ Wat vindt je huisbaas ervan? ‘Dat is mijn vader. Echt blij is hij niet met de gaten, maar ja, het is een studentenhuis.’ Hoe vaak wordt hij schoongemaakt? ‘Nou, toch zeker één keer per twee weken!’ Check het filmpje op YouTube.com/ukrantvideo. Zelf meedoen? Mail uk@rug.nl

BOEKEN

129 schoenen! Een gekke bodemvondst op het terrein van woonwijk De Held III in 2006. 129 schoenen in een gedempte sloot. Waarom lagen ze er? Archeologen zijn er niet uit. Ex-RUG-huisdichter Ruth Koops van ’t Jagt maakt ze eigendom van boer Klaas Jansen die Jacob van Lennep ontmoette en daarna droomde te worden zoals hij. Een reiziger werd hij nooit. Maar hij ‘las’ schoeisel. En schreef. Het is een van de verhalen

uit de bundel Lagen in Stad. Archeologische vondsten uit Groningen beschreven door o.a. historici Doeko Bosscher en Dick de Boer, talencentrumdocent Ronald Ohlsen en UK-eindredacteur Christien Boomsma. Ze vertellen hoe een kinderbroek belandde in de gracht van Alva’s dwangburcht, of een geleerdenmuts in een beerput aan de Singelstraat. Stadsarcheologen zorgden voor de historische verant-

woording. Verschijnt 16 nov. Prijs 18,90 Euro. Uitgeverij Passage.

MAGAZINE

Foto Joris van Alphen

Joris kijkt!

Alf Tent beheert het archief van de universiteit, samen met Gerard Huizinga. Het is feest als ze langskomen om al dat papier in verhuisdozen te doen. Ze zijn nogal vrolijk en vriendelijk, vandaar. Dat vinden ze zelf logisch. Alf: ‘Voor anderen is het archief een zucht, ze zitten ermee, wij vinden het geweldig leuk.’ Het meeste papier gaat de versnipperaar in, de rest wordt opgeslagen en voor een bepaalde periode bewaard. De heren beschikken over drie kilometer archiefruimte, aan het Nadorstplein op Zernike, 80 procent is vol. Alf is goed in contact leggen en fungeert als vraagbaak. Maar hij kan er knap last van hebben als hij het antwoord niet weet. ‘Daar kan ik kribbig van worden.’ Het komt gelukkig niet vaak voor.

MAGAZINE

NIEUWS

Meer op ukrant.n l

GOLDEN ARM

MUIZEN

Nog maar 250.000 ...

Proefdierdeskundige: ‘We zijn geen dierentuin’

Christelijke studentenvereniging Navigators (N.S.G.) moet nog 250.000 euro ophalen om het pand van gayclub De Golden Arm aan de Hardewikerstraat te kopen. Het koopcontract van 1,5 miljoen euro is al getekend. De vereniging had via acties al 230.000 euro opgehaald. Ondernemers hoestten nog eens 150.000 euro op. De vereniging vraagt oud-leden en familieleden de spaarpot aan te vullen door waardepapieren van 1000 euro te kopen. Dat leverde al 30.000 op.

Ruim zeventig procent van de proefdieren aan de RUG wordt gedood zonder in experiment te zijn gebruikt. Bij de transgene dieren – dieren met een genetische manipulatie – ligt dat aantal nog hoger, op 94 procent. Dat er zoveel proefdieren gefokt worden en nooit gebruikt is een probleem, schrijft vergunninghouder RUG in het jaarverslag proefdierdeskundigen 2012. Toch zijn ze wel nuttig geweest, zegt proefdierdeskundige Miriam van der Meulen-Frank. ‘Voor continuering van de foklijnen of om tot een geschikt proefdier te komen. Als je in een experiment alleen mannetjesmuizen nodig hebt, dan zijn de vrouwtjes over.’ De overtallige proefdieren worden soms hergebruikt, maar in de meeste gevallen gedood. ‘Het zijn prachtige muisjes’, zegt Van der Meulen-Frank. ‘En kerngezond. Maar we zijn geen dierentuin.’ De Centrale Dienst Proefdieren van de RUG zoekt een oplossing.

EXCELLENT

OVERLAST

Onderwijs voor de elite

Tuin wijkt voor fietsen

Eigen topconferentie

Excellente opleidingen, zoals het honours college of university college, zijn straks alleen voor de elite, vrezen PvdA, SP en D66. Onderwijsminister Bussemaker maakt het vanaf september 2014 mogelijk om meer geld te vragen voor excellentietrajecten. Maar ook topstudenten met weinig geld moeten zo’n opleiding kunnen volgen. De universiteiten zijn voor. ‘Als je iets extra’s biedt, kun je ook iets extra’s vragen’, vindt het college van bestuur.

Het tuintje voor het Nieuwenhuisgebouw in de Grote Rozenstraat moet wijken voor fietsenstallingen. Triest, vond studieadviseur Hilde Koops van pedagogiek. Kan het niet anders? Nou… nee, zegt bestuurder Rita Landeweerd. Er zijn veel klachten over fietsen en dat wordt nog erger als de nieuwbouw in 2014 open gaat. Studenten vertikken het de ruimte achter het gebouw te gebruiken. En dus moeten de bomen en struiken eraan geloven.

Rector magnificus Elmer Sterken keek zijn ogen uit tijdens het Science and Technology in Society (STS) forum in het Japanse Kyoto. ‘De Japanse premier liep er, de bazen van Toyota en Toshiba en Nobelprijs winnaar Shinya Yamanaka. Ook Robbert Dijkgraaf liep er rond.’ Dat willen wij ook, dacht Sterken. ‘Een eigen conferentie over de universiteit van de 21ste eeuw.’ Daar is premier Rutte vast wel voor te porren...

HOTEMETOTEN

MAGAZINE

UPDATE

TOPSPORT Foto Reyer Boxem

VERHUISD

Volk in Bernoullibieb

Weg met Windows XP

Topsport-universiteit

Er zit weer volk in de voormalige bibliotheek van de Bernoulliborg. De ruimte zou nadat de boeken waren verhuisd snel worden omgetoverd tot een education support centre, maar de verbouwing liep vertraging op door problemen met de klimaatbeheersing. Nu de laatste likjes verf zijn aangebracht zijn de eerste medewerkers overgeplaatst. ‘Het is een schitterende ruimte. Met zorg uitgevoerd’, meent faculteitsbestuurder Peter van Haastert.

Het is afgelopen met Windows XP. De RUG stapt over op Windows 7. Het Centrum voor Informatie Technologie (CIT) heeft maanden geworsteld, maar rolt eindelijk UWP 2.0 uit. Oftewel: alle universitaire computers krijgen een update. En dat betekent ook de overstap naar de ‘RUG-cloud’. Je kunt binnenkort overal ter wereld met laptop of tablet gebruik maken van de RUGapplicaties door in te loggen op uwp. rug.nl. Welkom in de 21ste eeuw.

De RUG heeft met negen andere universiteiten en elf hbo-scholen het plan FLOT van sportfederatie NOC*NSF ondertekend. Dat moet zorgen dat instellingen flexibel omgaan met topsporters. ‘Dan beloof je dat je een aangepast studieprogramma aanbiedt en dat topsporters goed bijgestaan worden door studieadviseurs’, vertelt rector magnificus Elmer Sterken. De RUG voldoet probleemloos aan de criteria, omdat het al een eigen Topsport Regeling heeft.

MARKETING

MISBRUIK

Foto Reyer Boxem

OPPAS

Samantha is gered

Ook MARUG gaat online Student wil op kamers

Samantha heeft werk! De UK interviewde deze maand vier internationale studenten die geen baantje konden vinden. ‘Als je geen Nederlands spreekt, doe je simpelweg niet mee’, zei een van hen. Samantha Edwards, student Biomedical Science, dacht ook dat een baan vinden onmogelijk was. Maar toen belde RUG-medewerker Elisabeth Duursma. Zij zocht oppas voor haar tweetalige dochters. ‘We hebben kennis gemaakt en Samantha wordt de nieuwe oppas!’

De UK heeft er een concurrent bij. Studievereniging MARUG van marketing zegt na 27 jaar het verenigingsblad vaarwel en start een online magazine. ‘Mensen willen niet meer lange verhalen lezen en bladen kunnen niet inspelen op de actualiteit’, verklaart bestuurslid Silke Mous. Het ‘media platform’ wordt om de dag gevuld met achtergrondartikelen, columns, interviews en MARUG TV. ‘Voor elk wat wils, dat is juist de kracht van onze site.’

MAGAZINE

Meer dan de helft van de studenten die bij hun ouders wonen wil wel op kamers, maar kan geen betaalbare woonruimte vinden. Dat blijkt uit onderzoek van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb). Huisjesmelkers maken misbruik van de kamernood en gooien de prijzen omhoog, onder andere door hoge bemiddelingskosten. De studenten die wel een kamer hebben, hebben nauwelijks huurbescherming. De LSVb wil dat minister Blok de verhuurders op de vingers tikt.

Groningen start ook university college

Lekker onder ons 8

MAGAZINE

Damn lucky zijn ze ermee, in Amsterdam en Utrecht. Weg met massale colleges, klein en fijn is het motto. Maar de werkdruk voor de elite is groot. Door Saminna van den Bulk, Peter Keizer & Anne Carlijn Kok

MAGAZINE

University College Utrecht:

‘Onze wereld, met onze eigen mensen’ Geen groep kletsende studenten op het plein voor het statige academiegebouw, maar wel studenten die over het grintplein van gebouw naar gebouw slenteren met boeken onder de arm. 700 excellente studenten volgen hier het ‘liberal arts program’. Een kijkje achter de hekken van het oudste University College van Nederland. ‘Het is inderdaad niet een universiteit als alle anderen’, zegt Isabel Braadbaart (20), derdejaars studente aan het University College in Utrecht (UCU). Ze vergelijkt het met een bubble: ‘Het is een microkosmos binnen de Universiteit van Utrecht.’ Op hetzelfde terrein vind je huisvesting, collegezalen en de kroeg. ‘Het grootste deel van je studentenleven speelt zich hier af’, zegt Isabel. ‘Wij voelen ons niet echt onderdeel van het UU. De UCU is onze wereld, met onze eigen mensen, studie en feesten.’ Volgens een recent artikel van De Groene Amsterdammer ligt er een hoge werkdruk op de studenten van UCU. Isabel beaamt dit: ‘Je moet hard studeren en daarnaast heb je de sociale druk van al je vrienden die op de campus wonen.’ Fred Keesen, onderwijscoördinator op het UCU, benadrukt dat deze bachelor niet voor iedereen is bedoeld. ‘We vragen van studenten door de grenzen van disciplines heen te kunnen kijken. Daarnaast focussen we ons hier ook op het ontwikkelen van generieke skills, zoals de vaardigheid van het presenteren.’ Daar hangt een flink prijskaartje aan. Keesen: ‘Het collegegeld is hier hoger door de intensieve begeleiding die

studenten van onze docenten ontvangen.’ Roel Maalderink (22) heeft zijn bachelor aan het University College zojuist afgerond en volgt nu nog een reguliere bachelor Rechten aan de UU. ‘Aan het UCU is iedereen gemotiveerd en het programma breed. Maar voor je begint moet je wel bedenken welke kant je op wilt. Anders weet je, door het brede programma, naderhand nog steeds niet wat je moet gaan doen.’ Daarnaast benoemt hij een nadeel van de bubble: ‘Je leven speelt zich af op de campus, daardoor kom je soms drie dagen niet van die vierkante kilometer af. Dat kan je wereld erg klein maken.’ De komst van eenzelfde programma in Groningen baart onderwijscoördinator Keesen geen zorgen. ‘Het is een trend om een University College te hebben. Ook Groningen biedt straks een zogenaamd liberal arts programma aan, maar die is eigenlijk nog te strikt gebonden aan disciplines.’ Keesen glimlacht en meent dat ze in Utrecht weinig merken van de vele University Colleges in Nederland. ‘De soep is er nog nooit dunner van geworden hier’, zegt hij. ‘De tijd zal het leren, maar ik denk niet dat Groningen een grote concurrent zal zijn.’

n Kosten 2013-2014 Collegegeld: € 3500 (non-EU/EFA: € 8900) Huur en kostgeld: € 7800 Collegegeld terugkerende studenten: € 1835 (non-EU/EFA: € 8900)

en campus in de binnenstad, leerlingen die met hun docenten een gemeenschap vormen, samen musea en theaters bezoeken en ’s avonds discussiëren aan de open haard. De RUG droomt al jaren van een prestigieus University College met enthousiaste studenten. Dat laatste heeft namelijk grote voordelen. Studenten van het University College hoef je niet met strikte regels bij de les te houden. Ze studeren vrijwel allemaal netjes af. En de colleges worden ook nog eens goed gewaardeerd, met als gemiddeld rapportcijfer een 8.8 in de Nationale Studenten Enquête. Beter kun je het niet hebben. Dat dacht de RUG vast ook bij het overleg met het Ministerie van Onderwijs. De financiering van universiteiten hangt namelijk samen met studiesucces, onderwijsaanbod en onderwijskwaliteit. Excellente opleidingen dragen daar mooi aan bij. En dus sprak de RUG met het ministerie af dat in 2015 tenminste 7 procent van de bachelorstudenten een excellente opleiding zou moeten volgen aan het bestaande Honours College of een nog op te richten University College. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan.

Profilering Eigenlijk had dit studiejaar de opleiding Politics, Philosophy and Economics (PPE) moeten beginnen. Het kindje van rector magnificus Elmer Sterken en hoogleraar econometrie Tom Wansbeek moest het antwoord zijn op de colleges van Amsterdam en Utrecht. Alleen vonden de faculteiten dat er te veel onduidelijkheid was over de financiële risico’s en hadden ze de mankracht niet om de opleiding te dragen. En dus ging het niet door. Maar 1 september 2015 móet zeven procent van de studenten een excellente opleiding volgen. Het Honours College trekt vijf procent, voor de overige twee diende er dus snel een oplossing te komen. ‘Ja, de druk is er, maar dat is niet iets waar ik dagelijks aan denk. We willen ook zelf volgend jaar beginnen. Als we goed ons werk doen komt het wel goed’, zegt Hans van Ees. Sinds maart is hij dean van het University College Groningen. Hij werkt met een klein clubje RUG-medewerkers hard aan

MAGAZINE

amsterdam University College:

‘Campus maakt het University College’

de opbouw van de driejarige bachelor. Net als alle andere acht University Colleges in Nederland is het een Liberal Arts and Sciences (LAS) opleiding. ‘Vanwege de inhoud en de mogelijkheid om getalenteerde studenten breed op te leiden. We onderscheiden ons door ons te richten op de profileringsthema’s van de RUG en onze artistieke benadering van de werkelijkheid’, vertelt Van Ees. ‘Maatschappelijke problemen zijn zo complex dat je ze uit verschillende perspectieven –artistiek, ideologisch, theologisch, wetenschappelijk – moet bekijken. Alleen analyseren levert niet voldoende op.’

Droom De opleiding begint met veertig studenten en moet uitgroeien naar honderd per jaar. Het University College is de tiende faculteit van de RUG, met z’n eigen gebouw, bestuur en faculteitsraad. Studenten eten en slapen op een aparte campus. Een tijdelijk onderkomen is al gevonden aan de Hoendiepskade 24. Naar huisvesting voor de studenten wordt nog gezocht, hoewel Van Ees het liefst de studentenflat ernaast zou huren. Studenten betalen waarschijnlijk zo’n 3500 euro collegegeld voor de opleiding. Daar komen de kosten voor inwoning, ongeveer 8000 euro nog bij. ‘Het collegegeld is hoger vanwege het kleinschalige intensieve aanbod van onderwijs, dat gewoon ook duurder is’, verduidelijkt Van Ees. Maar eerst moet zijn droom nog werkelijkheid worden. Een eerste belangrijke hobbel - de macrodoelmatigheidstoets, die wildgroei aan nieuwe studies moet tegengaan - is genomen. ‘En nu moet deze de deur uit’, zegt hij met zijn hand op de toets nieuwe opleidingen die naar accreditatieorganisatie NVAO gaat. ‘In november komen ze langs voor een keuring. Dan horen we waarschijnlijk of we door mogen. Ik heb er het volste vertrouwen in, dit wordt écht iets bijzonders.’

n Kosten University College Groningen Collegegeld: € 3500 Huur en kostgeld: € 8000

MAGAZINE

Het University College in Amsterdam (AUC) bestaat sinds 2009 en is gevestigd op het Science Park, bij Watergraafsmeer. Het biedt de driejarige bachelor Liberal Arts and Sciences en trekt jaarlijks tegen de 300 nieuwe studenten. ‘Het is een bubble en we zijn er damn lucky mee.’ Het is donderdagmorgen 09.00 uur. Het Amsterdam University College (AUC) is bijna uitgestorven. De comfortabele loungebanken en studieplekken op elke verdieping worden slechts door een enkeling gebruikt. Waar zijn de zevenhonderd studenten die hier moeten rondlopen? Naar college, blijkt snel. Vrijwel alle lesruimtes, áchter die chill- en werkplekken, zitten vol met kleine groepjes studenten, die onder leiding van een docent praten en discussiëren.

Intens Pas na tienen wordt het druk in die mooie zitjes. Studenten begroeten elkaar, praten na over een feestje en nemen de dag met elkaar door. Het lijkt alsof iedereen elkaar kent, wat bevestigd wordt als een meisje op blote voeten op een bank in huilen uitbarst. Zes paar handen troosten haar. Het lijkt een ‘gewone’ universiteit maar niets is minder waar. ‘Het is zo intens’, zegt tweedejaars Reneé Michels (20). ‘Alles is verplicht, ik heb twaalf college-uren per week en ben veertig uur per week met mijn studie bezig. De eerste maanden was ik in

shock. Je kunt het niet maken om onvoorbereid op college te verschijnen.’

Bubble Eerstejaars Dana Hakman (18) en Sanneke Ros (19) lijken dat nog niet te beseffen. ‘Het valt wel mee’, zegt Dana. ‘Maar we zijn ook pas twee of drie weken bezig.’ Wel hebben de twee moeite met het kiezen van een richting. ‘Er zijn te veel mogelijkheden’, zegt Sanneke. ‘Wil ik sciences doen of toch social studies? Gelukkig is het op AUC makkelijk switchen zonder dat je vertraging oploopt.’ Allemaal kozen ze voor het AUC omdat het in Amsterdam is. Of ze zouden kiezen voor een University College in Groningen? ‘De campus maakt het AUC’, zegt Dana. ‘Het voelt als een studentenvereniging.’ Dat gevoel herkent derdejaars Deimante (21) uit Litouwen. ‘We zijn een community’. We wonen bijelkaar, twee minuten lopen hiervandaan, we zien elkaar elke dag, eten samen, sporten samen, feesten samen.’ Reneé lacht. ‘Het is een bubble. En we zijn er damn lucky mee.’

n Kosten 2013-2014 Collegegeld: € 3944 (non-EU/EEA: € 11.534) Huur en kostgeld: € 4370 (voor een kamer met eigen badkamer en keuken, exclusief huursubsidie)

WHAT IF...

YOU COULD WIN THE TRIP OF A LIFETIME?

Enter this global ideas competition and win the exciting opportunity to explore the world on a National Geographic Expedition. Even the simplest of ideas have the power to transform lives and positively impact society. At Shell, we believe human ingenuity holds the key to unlocking innovative thinking across our society, now and for the future. Shell Ideas360 is our way of fostering innovation to turn your ideas into reality. So hereâ&#x20AC;&#x2122;s your chance to work with Shell mentors and experts, be part of an international community of like-minded innovators and own your idea that could change the world. Register today. Submit your ideas now. www.shellideas360.com/food

l a u r a

Wannabe Tijdens treinreizen benut ik een stiltecoupé met gratis wifi vaak als kantoortje. Dat het internet in de trein nostalgisch slecht is, komt mooi uit. Woest Facebooken is er dan niet bij. Net na vertrek haalde de eerste 'Hoi.... ik zit in de trein' me uit mijn concentratie. Toen even later een zestal indrinkende balletjes neerploften in de vierzits voor mij kwam de realisatie: dit was niet de stiltecoupé. De kakkers trakteerden mijn coupé op een blaatsalvo van een uur waarin ze alle mogelijke clichés over ballen bevestigden. De naastgelegen stiltecoupé moest lijdzaam toeluisteren. Het kluitje was met een AH-to-go-tas vol halveliters op weg naar Vindicat. Twee van hen waren verse tweedejaars die begrepen dat men niet schreeuwt in de trein. De overige 'gozers' waren ballen van het ergste soort: zittenblijvende wannabe's. De naarste van hen, Floris, was vorig jaar weliswaar gezakt vanwege een 5,4, maar blaatte als een zevendejaars. Floris stak zijn mening niet onder stoelen of banken, maar schreeuwde die door de coupé. Schaamteloos praatte hij de ouderejaars na en voegde hier en daar wat klemtonen en tenenkrommend koorjargon toe. 'Albertus is zíek debíel. Wel leipe chícks. Máár bij Víndicat lopen ook mooie chícks rond.' Gásten van Únitas en Véritas waren fákking kneuzen die in de zeik genomen dienden te worden. Vanwege die gewoonte mag hij zijn stamkroeg niet meer in. Het milde rechtssysteem van verenigingen sprak hem meer aan. 'Dat je dan dinsdag een réchtszaak op de tóohko hebt, da's vét móói.' Chícks bíer in het gezicht smijten omdat het mag op de tókó: fákking móói. Kákken en píssen in de trein deed ie ook graag. Net als roken - twintig minuten voor Assen stak Floris nog even een péuk op. De mensen die hem hierop aanspraken werden genadeloos beschimpt. Een zucht van verlichting ging door de trein toen we in Groningen waren. Van de weeromstuit vergat iemand zijn laptop. Het ging compleet langs Floris heen; die snelde naar de AH to go voor twee flessen wijn. Nó wáy dat hij núchter bij Víndicat binnen zou stappen. Laura Louwes studeert English language and culture

MAGAZINE

Student & geld Hoe gaan studenten om met hun geld? Zijn ze superzuinig of lenen ze er lekker op los? Werken ze zich kapot? De UK ondervroeg honderd studenten en ontdekte dat… Door Christien Boomsma, enquête Aske Meijerink

hun lening wel eens hadden opgeschroefd voor een dure aanschaf. De meesten gingen van het extra geld op vakantie, maar er waren er ook die een racefiets kochten, of een dure camera. En eentje had het geld nodig om een boete te betalen. Waarvoor? ‘Dat vertel ik liever niet.’

49 geen bijbaantje had. Negentien daarvan concentreerden zich liever op hun studie. Dan maar wat meer lenen. Vijftien wilden wel werken, maar konden niks (leuks) vinden. Oh… en jongens werken meer dan meisjes: gemiddeld twaalf uur, tegen tien.

gaven het meeste uit aan kleding en persoonlijke verzorgen (afgezien van huur en collegegeld en zo), maar daarvan waren er wel vijfentwintig meisjes. Jongens stoppen hun geld liever in uitgaan (20). Boeken zijn populairder dan muziek. Vijfentwintig studenten gaven daar het meest aan uit.

5 vonden dat de stelling ‘ik gebruik mijn lening ook voor luxe’ bij hen paste. Gek, als je al die studenten ziet die hun lening opschroeven voor een vakantie! zie ook ukrant.nl/magazine/student-geld

onderwaterhockey

Happen naar lucht Door Marieke Voppen Hockey op de bodem van het zwembad. Klinkt eenvoudig. Maar de puck weegt anderhalve kilo, het water is ruim tweeënhalf meter diep en de stick nog niet half zo lang als een hockeystick. Het doel is wel gelijk. De puck moet in de goal van de tegenstander. Maar ‘gewoon’ beginnen de onderwaterhockeyers van Studentenduikvereniging Calamari niet. Eerst werken ze aan hun conditie in het zwembad op het Zernikecomplex: vier keer heen en weer, op 90 procent van je maximale capaciteit. Dan volgt de wedstrijd. In groepjes van drie zwemmen de studenten over de bodem en passen elkaar de roze puck. Het vergt flink wat kracht om met zo’n ministickje anderhalve kilo lood te verplaatsen. Bovendien moet je regelmatig naar de oppervlakte voor een hap lucht en af en toe klaren, om de druk van je oren te halen... Dat is voor beginnend onderwaterhockeyer en biologiestudent Annabel Belliert (19) nog wel eens lastig. ‘Je moet alles plannen, zodat je op het juiste

moment bij de puck bent met genoeg lucht in je longen.’ Ook scheidsrechter en coach bevinden zich tijdens wedstrijden in het water. Ze moeten wel. Boven water is niets anders te zien dan krioelende lijven die af en toe naar de oppervlakte zwemmen voor lucht. Onder water stuiven de studenten richting puck. Met een fikse klap maken ze vaart bij hun duik, want 2.60 meter is best diep. Als sardientjes kronkelen ze om elkaar. En dan, als iemand de puck verovert en bij het doel van de tegenstander krijgt, moet hij maar hopen dat een teamgenoot op tijd is om het over te nemen, voor hij naar de oppervlakte moet. Duwen en trekken? ‘Verboden’, zegt student mariene biologie Karin van der Reijder (23). ‘Maar een flipper in het gezicht is schering en inslag.’ Team zwart scoort eerst. En daarna nog een keer. En omdat een keeper ontbreekt, moeten de witte spelers samen de puck uit hun doelbak houden. Het mislukt en zwart wint met 3-0. Een boks onder water kondigt het eind van de training aan.

MAGAZINE

Foto Sander van Dijk

MAGAZINE

Evi heeft een persoonlijkheidsstoornis

Chaos in mijn Het begon op haar zestiende. Ze was altijd al chaotisch en druk, maar daarna liep het uit de hand. Student geschiedenis Evi heeft borderline. Door Welmoed Sijtsma

‘M Foto Reyer Boxem

eneer, u snapt toch zelf ook wel dat ik nu niet duizend euro ga betalen voor een beschadigde deur van drie jaar geleden?’ zegt Evi. Het is twee uur later dan de afgesproken tijd en de eerstejaars geschiedenis is al twee uur aan het bellen. Naar de woningbouw, het incassobureau, haar curator en het Juridisch Loket. ‘Sorry, ik moet dit eerst regelen hoor. Er blijven maar lijken uit de kast vallen, zo irritant.’ Evi (22) heeft een persoonlijkheidsstoornis. ‘Officieel heb ik, als we dan toch stickers plakken, een bipolaire stoornis (manische depressiviteit) met ADHD en trekken van borderline,’ zegt ze lachend. Bij dat laatste is het van de sturing afhankelijk hoe het zich ontwikkelt. ‘Van mijn vijftiende tot en met mijn negentiende had ik er heel veel last van. Nu gaat het wat beter. Maar ik ben dus nog steeds puin aan het ruimen uit die periode.’ Het begon toen Evi op haar zestiende uit huis ging. Haar ouders gingen scheiden en er was veel ruzie. Ze was altijd al chaotisch en druk, maar werd toen heel opstandig.

MAGAZINE

hoofd Bureau Jeugdzorg vond dat het niet langer kon en wilde dat ze in een begeleide leefgroep ging wonen. ‘Ik heb gezegd dat ik me op zou hangen aan een boom als ik naar die leefgroep moest en ben met een vriendin op een studentenkamer gaan wonen. Vanaf toen ging het bergafwaarts.’

Schulden

wat is borderline? Borderline is een persoonlijkheidsstoornis die zich kenmerkt door instabiliteit en veel abrupte veranderingen in gevoelens, stemmingen, relaties, zelfbeeld en gedrag. Mensen met borderline lopen vaak steeds opnieuw vast in hun eigen chaotische leven. Kenmerken van borderline zijn impulsiviteit, heftige emoties, gevoelens van leegte en angst om alleen gelaten te worden.

Van het gymnasium naar het vwo, de vavo (havo voor volwassenen) en uiteindelijk geëindigd zonder middelbaar schooldiploma. ‘Toen ik op mezelf ging wonen, interesseerde school me niet meer,’ zegt Evi. ‘Ik ging van baantje naar baantje om mijn vaste lasten te betalen, maar jaste alles erdoor voordat die waren afgeschreven. Ik deed eigenlijk maar wat.’ Evi ging antikraak wonen, verhuisde steeds en schulden stapelden zich op. ‘Ik durfde de brieven die ik kreeg niet eens open te maken. Ik deed gewoon net of ze er niet waren.’ ‘Eigenlijk was het alsof ik helemaal niet bestond’, vervolgt ze terwijl ze heen en weer door de kamer loopt. ‘Om de chaos in mijn hoofd tot rust te brengen, dronk ik veel te veel. Ik ging iedere avond op stap en ik denk dat ik in die periode wel met meer dan honderd jongens naar bed ben geweest. Gewoon om me wat beter te voelen.’

MAGAZINE

Geldverkwisting, overmatig alcoholgebruik en impulsiviteit zijn de kenmerken van borderline waar Evi het meest mee worstelt. Het zorgde niet alleen voor veel sekspartners, maar ook voor een registratie bij het Bureau Krediet Registratie en een strafblad. Evi: ‘Ik heb vijf keer in de cel geslapen omdat ik me dronken had misdragen. En ik weet niet eens meer wat ik precies heb gedaan. Dat zijn geen dingen waar ik trots op ben natuurlijk.’

Therapie

‘Haar brains’ hebben Evi naar eigen zeggen gered. Ze kon altijd al goed leren. Toen ze op een gegeven moment achter de kassa zat en naar haar oude collega’s keek, kwam de omslag. ‘Ik wilde echt niet eindigen zoals zij. Ik heb de hoge schulden, die waren opgelopen tot zo’n tienduizend euro, opgebiecht aan mijn ouders en hulp gezocht. Ik kreeg een curator en ging in dagbehandeling, twee dagen in de week. Na twee jaar therapie en schuldsanering had ik de boel eindelijk weer een beetje op orde. Ik deed een toelatingstoets voor het hbo, haalde mijn propedeuse en zit nu hier. Ik heb mijn leven weer onder controle. Maar ik ben nog steeds een beetje gek hoor, anders wordt het zo saai.’

Amazing Bèta

transporteiwit

Nét niet op de cover Door Anne Carlijn Kok Een transporteiwit is natuurlijk veel te klein om zomaar te kunnen waarnemen. Maar als het mogelijk was, is dit waarschijnlijk hoe het eruit ziet. Niet dat grote, halfopen bolletje – dat is een blaasje, zo groot als éénduizendste van een haar – maar dat blauwe dingetje op de rand, het membraan van het blaasje. Transporteiwitten zorgen ervoor dat stoffen van buiten onze cellen naar binnen kunnen, of andersom. Zo’n eiwit is al moeilijk te zien, maar de beweging die het maakt bij het afgeven van de lading, is nog veel moeilijker in beeld te krijgen. Het lukte Antoine van Oijen, hoogleraar single-molecule biophysics aan de RUG en postdoc Guus Erkens. De kleinere molecuultjes, de gele bolletjes die in en uit het eiwit lijken te vliegen, zijn de moleculen die van de ene naar de andere kant van het membraan gebracht worden. De eiwitten die Van Oijen en Erkens onderzochten, zijn belangrijk voor de communicatie in de hersenen, zoals het doorgeven van pijnprikkels of gedachten. Bij het zichtbaar maken van hun werk speelden rode en groene laserstralen een cruciale rol. Het eiwit bestaat uit drie dezelfde delen, die de onderzoekers labelden met lichtgevende moleculen. Toen ze de eerste met laserlicht beschenen, zond die licht uit. De tweede ving dit op en zond vervolgens zelf licht van een andere kleur. En zo gebruikten ze dus kleur om de beweging te kunnen zien. Hun bevindingen stonden begin oktober in wetenschappelijk toptijdschrift Nature. Speciaal daarvoor werd deze ‘artist impression’ gemaakt, die bijna op de cover had gestaan. Een competitie op zichzelf, zegt Van Oijen. ‘Bij Nature doen ze daar altijd heel geheimzinnig over, ze melden het alleen als jouw afbeelding gebruikt wordt. Bij ons bleef het stil.’

MAGAZINE

‘Artist impression’ gemaakt door Edu Perez

MAGAZINE

Musical over eerste afgestudeerde vrouwelijke student

'Was jij deze keer Aletta?' Luid gezang klinkt op in een donkere fabriekshal aan het Damsterdiep. De regisseur bladert nog even door het script. Dit is één van de eerste repetities van Aletta de Musical, waarmee in maart het 400-jarig bestaan van de RUG wordt afgetrapt. Door Saminna van den Bulk

Eerste evenement Aletta de Musical gaat – natuurlijk - over het leven van Aletta Jacobs (1854-1929): de eerste vrouwelijke student in Nederland die ook echt afstudeerde. Aan de RUG. Naast het feit dat ze arts was, werd ze bekend door haar strijd voor een vrij huwelijk, geboortebeperking en strijd voor het vrouwenkiesrecht. Het Groningse theatergezelschap GOOV, dat bestaat uit een mix van stadjers en studenten, verzorgt samen met extern artistiek leider Jack Nieborg de presentatie. Eerder werkten ze samen aan de musical Bommen Berend. De première is pas over een half jaar, maar de repetities zijn in volle gang. ‘Ik denk dat ik maar weer eens ga lopen mutsen over de eerste maat’, zegt repetitor Marcel den Os. De voeten van de spelers bewegen mee, wanneer ze de eerste tonen van het openingsnummer zingen. Er moet duidelijk nog een hoop geoefend worden, voornamelijk omdat het stuk niet is opgebouwd als een traditionele musical.

Experimenteel format Tijdens de repetitie klinkt vaak de vraag: ‘Jij was toch Aletta nu?’ Want dat levert nogal wat verwarring op. ‘Om de verschillende levensfases weer te kunnen geven,

wordt Aletta gespeeld door vijf verschillende vrouwen’, vertelt productieleider René Engelsman. ‘De fases zijn haar jeugd, haar studiejaren, de praktijkjaren, de jaren waarin ze reisde en haar huwelijk.’ Eén van de Aletta’s is Angela Hauer (45). ‘Ik speel de bejaarde versie van de hoofdpersoon’, grapt ze. Ze spreekt vol bewondering over Aletta. ‘Ze was een vrouwelijke student die ook nog eens gynaecoloog werd en de lans brak voor vrouwen in Nederland.’ Een glimlach verschijnt op haar gezicht: ‘Dat maakt het een eer om haar te spelen.’ Ook de enscenering is bijzonder. ‘De musical speelt zich voor iedere toeschouwer af op drie verschillende locaties’, zegt artistiek leider Jack Nieborg. Het Universi-

teitsmuseum bijvoorbeeld, het Heerenhuis aan het Damsterdiep, de parkeergarage van de Ossenmarkt en het universiteitsgebouw aan de Boteringenstraat. ‘Op de eerste locaties spelen we twee van de vier terugblikken in Aletta’s leven. Na de pauze komen de toeschouwers samen in de Stadsschouwburg, waar de oude Aletta terugkijkt op haar leven, terwijl ze naar de stembus loopt.’

De mens achter Aletta Nieborg noemt het ‘experimenteel’. En de verschillende locaties kunnen nog wel een ‘logistiek debacle worden’, lacht hij. Nieborg werkt inmiddels al twee jaar aan het stuk. ‘Al die tijd zijn we bezig geweest

MAGAZINE

Programma De eerste helft van 2014 staat volledig in het teken van het 400-jarig bestaan van de Rijksuniversiteit. Hieronder vind je een overzicht van activiteiten.

07 03

Première Aletta de Musical

14 03

For Inifinity Exposities

14 05

Muziektheater Voor Eeuwig

GOOV Muziektheater presenteert een musical over de eerste vrouw die afstudeerde in Nederland. De musical sluit aan op de uitreiking van de Aletta Jacobsprijs van de RUG.

2014

met het schrijven van de teksten, het creëren van het script en het componeren van de muziek.’ Voor hem betekenen de repetities de eindfase van dit project. De toeschouwer zal straks vooral de mens achter Jacobs zien. Nieborg: ‘Zij is meer dan enkel een bronzen hoofd op een voetstuk voor het Harmoniecomplex. De geschiedenis laat

enkel de triomfen van Aletta zien, zoals de prijzen die ze heeft gewonnen. Maar Aletta heeft ook veel concessies moeten doen om haar doel te bereiken. Dat is wat we de toeschouwer willen laten zien. Het was niet alleen Hosanna.’ Aletta de Musical gaat 7 maart 2014 in première.

alle artikelen over 400 jaar RUG staan op ukrant.nl/lustrum

Het NNT verzorgt met Tom de Ket een openluchtvoorstelling over de geschiedenis van de universiteit en de relatie tussen Stadjers en Ommelanders. De voorstelling vindt plaats op het Zernikecomplex, 14 mei is de première.

2014

advertentie

UVA MASTERWEEK 28 OKTOBER T/M 4 NOVEMBER Kies jouw master

Er zijn tentoonstellingen in de Aa-kerk, het Universiteitsmuseum en het Groninger 2 0 1 4 Museum. In de Aa-kerk is de wetenschappelijke collectie van de RUG te zien, in het Groninger Museum staat de student centraal en in het Universiteitsmuseum zie je wat de universiteit eigenlijk is.

MELD J E W W W A A N OP .U M A S T E VA .N L / RW EEK

15 05 2014

Gala

Het grootste studentengala ooit. In Martiniplaza worden alle studenten verwelkomd. Thema ‘Mystica’.

Fotopresentatie Sacha de Boer

Oud-nieuwslezeres Sacha de Boer ging op zoek naar het ‘Groninger DNA’ en legde dit vast op de gevoelige plaat. De foto’s zijn te zien langs wegen tussen universiteitsgebouwen en op bijzondere plekken in Groningen.

Maskerade

@ Bibliotheek Bijzondere Collecties

Studenten verkleden zich als historische figuren en maken een tocht door de stad. De maskerade wordt herhaald op 24 mei, 14 juni en 22 augustus.

‘Waarom waren zoveel vrouwen in de 19e eeuw vertaalster?’ Nina Kuin, alumna Cultuurgeschiedenis en Boekwetenschap & Handschriftenkunde

MAGAZINE

23 05

Gift for Infinity

25 05

For Infinity – The movie

Op het Academieplein is 23 mei een manifestatie rond het uitverkoren wetenschap2 0 1 4 pelijk onderzoek: the Gift for Infinity. Dan wordt bekend welke bedrijven en overheden een gift doen. ’s Middags kinderuniversiteit en zeepkistlezing.

De afsluiter van het lustrumfeest is de film van regisseurs Nout Wallis de Vries en 2 0 1 4 Sjaak Ploeger. Hierna moét je overtuigd zijn: Groningen is de leukste studentenstad.

u i t !

VERLOTING Ciné Premières wordt georganiseerd door Groninger Forum & Institut Français des Pays-Bas

6 T/M 13 NOV

MUZIEK

bleached n Bleached is de band van de zusjes Clavin. Jennifer en Jessie heten ze en ze komen uit LA. Of, voor wie het iets zegt, uit de scene rondom de befaamde club The Smell. De dames Clavin maken melodramatische liefdesliedjes, allemaal te beluisteren op de pas uitgekomen cd Ride Your Heart. Waiting by the telephone, Outta My Mind en When I Was Yours zijn een paar van de typische titels die voorbijkomen. Een beetje rammelpunk met een snufje Californische melodiëen gemaakt door meisjes met lange haren, leren jasjes, streepjes t-shirts en coole zonnebrillen. Ben je hip? Dan moet je hier zijn. vera, 01 nov. 21.00 uur, €9,-

KLASSIEK

upload klassiek n Het nadeel van veel klassieke muziekconcerten is vaak dat het duur is en langdradig. Minder geschikt dus voor de jongere met een kleine beurs en een korte aandachtsspanne. Maar let op, het kan ook

WWW.CINEPREMIERES.NL

anders. Bijvoorbeeld bij Upload Klassiek in De Oosterpoort. Klassieke muziek maar dan via YouTube filmpjes. Dagan Cohen stelt een programma samen met de leukste en grappigste filmpjes en daarnaast is er live muziek van pianiste Daria van den Bercken. En dat alles voor maar een tientje! Als je jonger bent dan 29 dat wel.

2013

oosterpoort, 05 nov. 20.15 uur, €10,-

THEATER

GRONINGEN - AMSTERDAM - DEN HAAG Hoofdsponsor

PAYS-BAS

ciné premières n De UK mag in samenwerking met het Ciné Premières Festival 4 kaartjes verloten. Meedoen? Like ons op Facebook, reageer op het bericht op onze timeline en vertel waarom jij een kaartje wilt winnen. Je krijgt van ons bericht als je gewonnen hebt. . cinepremieres.nl

jan fabre n ‘Het is theater zoals te verwachten en te voorzien was’ is een stuk uit 1982 van Jan Fabre dat dit jaar weer te zien is. Als een stuk dat al zo oud is opnieuw wordt gebracht, moet het wel bijzonder zijn. En dat is het ook. Baanbrekend en legendarisch wordt het genoemd, hoewel de reacties niet louter positief waren. Wat wil je ook. Het stuk duurt maar liefst acht (!!) uur. Dat houdt niet iedereen zomaar vol. Een groep jonge spelers werkt zich acht uur lang, een werkdag, in het zweet. De uitputting nabij tonen zij zichzelf. Een uitputtingsslag dus. Voor spelers en publiek.

Verplichte kost voor kunstvakstudenten, die mogen ook voor de helft van de prijs. Maar ook voor ‘normaal’ publiek niet te missen. grand theatre, 08�09 nov. 19.00 uur, €27,-

gramma Coté Court. Maar het mooiste is: op vertoon van je studentenkaart kun je voor €5,- naar de film! forumimages, 06 t�m 13 nov.

advertentie

FILM ciné premières n Ieder jaar in de herfst vlak voor de komst van de Beaujolais is het in Groningen weer tijd voor het Frans Film Festival. Acht dagen (6 tm 13 nov.) kun je je laten onderdompelen in het beste wat de Franse filmindustrie te bieden heeft. Hoogtepunten, avantpremières, prijswinnaars, filmklassiekers en ook het korte filmprouk-poelman 130516.indd 1

16-05-13 MAGAZINE

16:59

Schrijf je verhaal / write your story

& win 500 euro UK verhalenwedstrijd / UK writing contest

Thema: Oneindig / theme: For Infinity

Voor studenten en medewerkers / for students and employees

Eén verhaal per persoon / one story per person

Tien beste verhalen in een boekje / ten best stories will be published

Max. 1800 woorden / maximum 1800 words In het Engels óf het Nederlands / in English or Dutch Deadline: 30 January 2014

b r e e u w s m a

Diefstal

Foto Reyer Boxem

De kantine van het toekomstige University College gaat waarschijnlijk gebruik maken van de diensten van een bekende Amerikaanse fastfoodketen. ‘De kantines van de meeste University Colleges zijn al over gegaan tot een upgrading van hun aanbod met hamburgers en veelzijdige kipvariaties en ik denk dat wij daar ook naartoe gaan’, bevestigt het hoofd facility Hank Van Dyke. Een officieel besluit is nog niet genomen, maar ook het universiteitsbestuur heeft in de universiteitsraad aangegeven dat de kantine van het University College het broodje gezond

MAGAZINE

en de saladebar van het menu schrapt. Onzekerheid is er nog over de erwtensoep, maar er wordt momenteel druk gezocht naar een alternatief, waarbij de rustic white bean soup (creamy tender beans in a broth perfumed with garlic and rosemary) hoge ogen gooit. ‘De overwegingen om over te gaan op fastfood zijn niet alleen culinair’, reageert Van Dyke watertandend. ‘In de kantines van de RUG ligt de bovengrens op 150 calorieën per 100 gram. American fastfood kan daar alleen al met een halve liter cola makkelijk overheen. Het uitlekgewicht van onze studenten is domweg te laag en je ziet ook met het blote oog dat Amerikaanse studenten meer gewicht

in de schaal leggen. Ik denk wel dat dat bij ons ook de toekomst gaat worden.’ Volgens Van Dyke sluit American fastfood ook beter aan bij de culinaire behoeften in de rest van de wereld. ‘Onze studenten zullen niet allemaal een master in Groningen gaan doen, ze kunnen overal naartoe.’ Op de vraag of het University College overweegt ook een heuse campus killer aan te stellen, blijft Van Dyke het antwoord schuldig, maar de blik van het hoofd spreekt boekdelen, als hij zegt: 'Wij hebben de ambitie om op alle fronten mee te doen met de grote wereld’. Gerrit Breeuwsma is docent psychologie

D N U O R A G N I K C A P K C A B

D L R O W E TCHAHNGED MY LIFE – CARLIJN

TS E K C I T D L WERE ENTEN D U T S R O O V AL VANAF , 5 39 . 1 €

Subscribe to our newsletter!

Wtf... ?

Ommy looks

n Want to stay informed about the University, but you don’t Photo Reyer Boxem

speak Dutch? Subscribe to RUGnews, our English newsletter for international students and employees at uk@rug.nl. n Also, check facebook.com/RUGnews and twitter.com/Rugnews1. For tips or news call (0503636700) or e-mail (uk@rug.nl).

So you think you can swim You arrive in Groningen and head on over to the taxi rank. Looking down at your phone ‒ CRUNK ‒ you walk into something hard. You look up and up, craning your neck until… a frozen deer? Wait ‒ is that… Jason Dourisseau with his hand up a cow’s derriere?! No! It is Peerd van Ome Loeks. Pronounced ‘paired van ommy looks’. Uncle Loeks’ Horse is the most iconic statue in town, and steeped in rich history. Loeks’ horse was a famous Dutch racehorse, but was one day pitchforked in the nostril. Some say she died from the resulting infection, others: from an un-stable (!) lifestyle. Her last words: ‘Nee’ (she didn’t have a bonus card). After Loeks’ horse died in horsepital, he was teased by a German student, who sang: ‘Peerd of Uncle Loeks is dead, Loeks is dead, Loeks is dead/Peerd of Uncle Loeks is dead, totally dead’. Little did he know, the world would be singing songs about him in a few years’ time. The song stuck and has since become legendary. Hence, the statue was made to rub it in Loeks’ face, as if the song wasn’t enough. Yeah, fuck you, Loeks, and your irrational love for a racehorse that brought you lots of money! In 1957, the statue was placed in front of the train station. On one condition: the bronco’s buttocks were removed. Yet, the big white globes remained. Now who’s a peerd’s petute? But why Loeks is ‘Uncle Loeks’ remains a mystery. It’s said that the student’s encounter with Loeks is the reason for ‘Dirty Uncle Lukes’ jokes today…

MAGAZINE

In a country dominated by water like the Netherlands not being able to swim can be dangerous. Therefore, the Sports Centre is offering swimming lessons to international students. By Marieke Voppen Getting your swimming certificate is a part of Dutch childhood. That is not the case for the majority of international PhD students. ‘We have no sea or lakes in Iran, so there are no swimming lessons’, says Biology student Shiva Kalvandi (23). She is a little afraid of water and she’s not the only one. Standing by the side of the pool, instructor Johan Poppinga is already reading out the names of the 25 students who are doing the 20-week course that should enable them to get a diploma by the beginning of 2014. Shiva, Rita, Y Jiang… ‘Oops!’ Rita Viciunaite (25), a Master’s

student of Human Resource Management from Lithuania, accidentally walks into the boys’ changing room. Rita is a little afraid of water too, but she is enthusiastic about the lessons. ‘The teacher is a bit weird, but I really like his method of teaching.’ The students come from every country – from Brazil to India, from China to Estonia. Shivering, they are listening to Johan’s instructions and watching the froglike movements that accompany them. Y Jiang (33), a Chemistry PhD student from China, cleans his swimming goggles, jumps in the pool and swims to the middle. He’s not allowed any further, though, because it’s too deep. Almost all the students will leave the course with a diploma in their hands. They are sincerely grateful and happy that they will be able to swim anywhere. Poppinga smiles. ‘My colleague Inez and I have both already been mentioned in the acknowledgments of a PhD thesis. These people learned to swim as part of their PhD research.’

high precision experiment

The hunt for a single ion You must have seen it, while driving your car with a TomTom giving your directions. Suddenly the tiny red car on the display isn’t on the road anymore, but driving next to it. Why? By Wendy Docters

t’s the GPS system that’s a bit off kilter. It uses the signal of at least three satellites to determine your position on the globe. However, all too often the atomic clocks used by the satellites are not accurate enough. Theoretically it’s possible to determine your position far more precisely, in tenths of centimetres even. However, to put theory into practice, first you have to catch a single ion, preferably Radium. That’s exactly what a group of scientists led by Professor Klaus Jungmann and Associate Professor Lorenz Willmann are trying to do. This summer they took the first step when their team succeeded in catching a single Barium ion. Why? What do ions have to do with your GPS? To understand that, you need to realize that GPS works by measuring the time it takes the GPS signal to travel from a satellite in space to your car. At the moment Cesium clocks are used to define our time. Their accuracy is impressive: 1014 to be exact, which means, according to Jungmann, that ‘in one year it’s off by a tenth of microsecond’. That’s not something you would notice in your daily life, not

even over a lifetime, but scientists aim for higher precision. ‘The clock that we are building will exploit a single Radium ion. It has an accuracy of 1018 and will be able to determine your position in tenths of centimetres’, Jungmann explains.

Jumping back and forth The team started building their lab four years ago, in an old office, where they first had to clear out the desks and paint the walls. Now Jungmann and Willmann have assembled two rooms full of equipment worth hundreds of thousands of euros and a team comprising two technicians and three PhD students. One of the PhD students is Mayerlin Nuñez Portela, from Colombia. ‘This project combined my previous experience from my Master’s research with physics. Constructing a high-precision experiment seemed like a challenge’. The principle of the atomic clock is simple: it works just like a grandfather clock. The pendulum repeats a motion and a system of cogwheels and radars translates the movement into time.

MAGAZINE

Photo’s Pepijn van den Broeke

energy in the form of light provided by a laser, but when it jumps to the next shell, it immediately loses its energy again and falls back to the first shell. Since this jumping back and forth between shells happens extremely fast, the process is very useful for creating a highly accurate clock.

Invisible to the naked eye However, it doesn’t take the same amount of time for the pendulum to swing back and forth every time. That is influenced by the resistance from air molecules or by you bumping into it. These influences can be reduced when the motion is repeated extremely fast and that’s the situation you can find in an ion, where the ion travels in discrete shells around the nucleus of the atom. To get from one shell to the other, the electron absorbs

MAGAZINE

So, catch an ion, you might say, and create your clock. However, it’s not that simple. ‘For the Cesium clock measurement, the atoms aren’t floating freely. There are millions of atoms, all influencing each other, but if an atom is not influenced by anything, it should always behave the same way and be more accurate. So we have to trap that one single ion’.

However, trapping something so tiny that it is invisible to the naked eye in a controlled environment is not that easy. Nuñez Portela remembers her first year. ‘When I arrived in 2010, our first setup was not working. We had to take it apart piece by piece and check what was wrong’. Months were spent doing this before the team finally came up with a working experiment. However, when they took their first measurements, they realized almost immediately that catching that single ion would not be possible with the set-up they had. They could not even get under 100,000. Nuñez Portela was not disappointed, though. She knew a task like this would never be easy. ‘You are conducting a high-precision experiment, so you need extreme control over the conditions. Even a single fingerprint in the wrong place can influence the outcome’.

Big achievement So the team went back to the drawing board and refined their experiment. New equipment was ordered, either handmade or from the open market, but that is often a time-consuming process. ‘Luckily, we are in Europe. You would not have been able to get your hands on it if you were in Tehran or India, for example. Customs officers will not let that type of equipment into their countries. For all they know you could be building a bomb’. Again, though, there were months of waiting for equipment to be carefully assembled and tested. Nuñez Portela stayed optimistic, however. ‘I always believed that we would get one single ion. There were days that things you did not expect to break broke anyway, but then you fix them and you continue. It is like everything you do in life. It takes many steps and sometimes it does not go according to plan’. When she turned on the set-up for the first time, small clouds of ions were trapped in the laser beam. That was better than the first time, but not nearly good enough. Nuñez Portela spent days in the lab trying to understand the characteristics of the set-up. ‘It is quite a frustrating and time-consuming process. It is just turning knobs and trying to understand what happens. As a reward, though, we saw the number of ions going down’. Then the day came when there was only one ion left. Nuñez Portela remembers it very well. ‘It was a Saturday. Some team members came into work because we were so close that week. We had just a few ions left. We had five, then three and then, all of a sudden, there was only one left! We had a barbecue to celebrate in April, in the rain’.

It was a big achievement, yes, but there’s no Nobel Prize on the horizon just yet. Jungmann smiles. ‘The Nobel Prizes for trapping a single particle and clockwork have already been awarded. A single ion was trapped for the first time as long ago as 1977.’ The experiment will be regarded as a real success when the measurement is repeated for a single Radium ion, as this has never been done before. However, this is not a simple step, as Nuñez Portela explains: ‘Radium is radioactive, so you need a permit to work with it. You also need to think really carefully before starting your experiment. You need to make sure that your clock doesn’t become radioactive inside. Otherwise, you won’t be able to work with it for some time.’ Nevertheless, Jungmann is ready. ‘If everything works, then we just monitor the experiment by looking at computer screens. Even though it produces incredibly accurate results, it gets boring after a time. Then it is time to think about the next challenges’.

MAGAZINE

Photo Jeroen van Kooten

t h e e p i c u r e a n

Raw fish, a perfect appetizer Check a fishâ&#x20AC;&#x2122;s eyes to see whether itâ&#x20AC;&#x2122;s fresh or not. Marinated fish makes a lovely ceviche. By Anastasios Sarampalis

ish is one of the best ingredients to cook with. Its flavour is subtle and requires little effort or preparation to bring out. Ceviche, a dish of raw, marinated fish and seafood from the Americas, is a perfect example. Fresh fish, marinated in citrus juice and other seasonings, served simply and unadorned. Because it can be prepared in advance and its flavours are vibrant and fresh, it makes the perfect appetiser for a dinner party. Start by asking your fishmonger to fillet and skin one or two sea bass (zeebaars) or sea bream (dorade). Kees de Groot in

MAGAZINE

Vismarkt is your man for this. His stand consistently has the freshest fish on the market and he and his colleagues are always ready to help. For an appetizer for four people, you will need about 600g of fish. Rinse it under running cold water and pat dry. Then cut it into 2cm cubes and place the cubes in a large ceramic bowl while you prepare the marinade. Mix the juice of 7 limes with that of half an orange, along with half a teaspoon of salt and half a red chilli (medium hot), seeded and finely sliced. Pour the marinade over the fish and toss to combine the two thoroughly. Cover the fish with a plate or cling film (not foil, as the acidicity doesnâ&#x20AC;&#x2122;t agree with it) and refrigerate for 30 to 60 minutes, depending on how well marinated you like your fish. The acid in the lime juice cooks the fish, which turns opaque and firm. I prefer it closer to the 30-minute mark, but the choice is yours. While the fish marinates, prepare some garnishes and seasoning. Slice 8 small red

radishes very thinly and put them to one side. Dice half a small red onion and place it in iced water for 10 minutes (which removes some of the harshness) before draining. When you are ready to serve the dish, take the fish out of the fridge, drain it and put the juice to one side. Mix the fish with the onion, radishes and a small bunch of chopped coriander leaves. Pour over some of the juice, check and adjust the seasoning, adding more salt if necessary, and serve over small lettuce leaves. You can serve the rest of the milky sauce (poetically referred to as leche de tigre) in a bowl for everyone to use as they please. A crisp white wine or light beer is ideal to accompany the dish. For a variation on fish, use 500g of fresh diced scallops instead. Anastasios Sarampalis is a lecturer at the Psychology Department

Photo Reyer Boxem

MAGAZINE

improv comedy is booming in groningen

Learning to be stupid Time and again the courses of Improv Comedy group Stranger Things Have Happened are packed. ‘Here you really learn how to be stupid – or rather, you’re encouraged not to worry about looking stupid!’ By Dan O’Neill

ees de Vries, founder of Improv Comedy group Stranger Things Have Happened, and Thomas Mook are just finishing their advanced class. Laughter fills the room at the USVA as students from the beginners’ class watch the advanced students, hoping to pick up some tips and tricks. Then, suddenly, the beginners jump into action. The 9 p.m. course has begun. Stranger Things are famous in Groningen and their Monday night shows at O’Ceallaigh’s are immensely popular. However, watching one is very different to taking part in one and the beginners’ class is packed, with over 20 students all eager to learn more in a hands-on way.

Blood-curdling scream A blood-curdling scream pierces the air: a girl lies seemingly dead on the floor. Then another student falls down, appearing to choke on a piece of pie. This is all part of a warm-up game that includes performing Shakespearean-type suicides. ‘I’m just not comfortable in situations where people are watching me,’ reveals one of the course members, international student Jo Fricke, between scenes. He’s signed up to overcome this by pushing himself. ‘To be a funny guy would be cool. I want to be more relaxed when attention is on me and more spontaneous in social situations.’ Fricke returns to the others and the class splits up into teams to play ‘tug-of-war’ Improv style (i.e. without a rope). The teams grunt and groan, occasionally pretending to stumble or slip, but with no winner after five minutes and the students looking increasingly

MAGAZINE

confused, De Vries stops the game. ‘I’ll give you a hint: there are no winners in Improv,’ he announces. ‘It’s about working together!’ Fricke isn’t the only one who hopes comedy will help him in social situations. Maja Djundeva, originally from Macedonia, is quite shy in her private life even though she has a dayjob as a teacher. She admits: ‘I want to overcome the confidence issues I have in social situations.’ Similarly, Dutch student Marjian Voomeijer hopes the course will help her with her nerves when she’s the centre of attention. She says: ‘It’s the perfect opportunity to confront my fears, and the best way to meet and get to know people, particularly for international students!’

Quick and funny There are also a lot of students who just want to meet people and have a laugh. Dutch student Joran Welling became engrossed in Improv following an exchange trip to Florence. ‘My American housemates were already part of an improvisational group back in the U.S. They were alert, witty and confident.’ It’s no surprise then that they steered him towards improvisational theatre, too. ‘I want to be as quick and hopefully as funny as them.’ Suddenly, the students are split into two groups. Each has to begin a three-sentence conversation, to which his or her partner will respond accordingly. After multiple murder confessions and marriage proposals, one student steps forward to reveal a seemingly pre-planned conversation. De Vries quickly picks up on that. ‘I don’t want to give my partner something they can’t respond to,’ the student explains. De Vries shakes his head. ‘The whole point of Improv is what you have right now. Let’s respond to what’s happening right now and not worry about what people might or might not say.’ ‘Let go of expectations,’ agrees Mook. ‘The most common fear people have is that they’re not funny or creative enough, but the only thing they need for Improv is enthusiasm.’ By the end of the course Fricke agrees. ‘Here you really learn how to be stupid… or rather, you’re encouraged not to worry about looking stupid!’

Photo Rim Lucassen

Climbing Excalibur

While the photographer abseiled from the top, Begoña Ruiz Núñez (34) belayed by Steven Martinez (21), tackled a 6c climb at Bjoeks climbing centre. Here on an exchange for just a year, Steven, from South Carolina, quickly discovered Groningen’s landmark tower. The International Relations and Religious Studies student loves the freedom and adventure of climbing. ‘There are no rules – you just go wherever you can.’ Begoña, who was born in Bilbao, is doing her PhD at the UMCG. She is studying hunter-gatherer DNA and started climbing about four years ago. ‘I like the challenge, the personal struggle and to climb in the mountains, with my friends.’

MAGAZINE