Ohchr brochure 210307

tie is in het internationaal recht een dwingende en onherroepelijke norm waarvan geen afwijking is toegestaan. De plicht om racisme te bestrijden is voor alle staten bindend, ongeacht de omstandigheid of zij het Internationaal verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie (of ‘ICERD’) wel of niet hebben geratificeerd.

Ontwikkeling is een alles omvattend proces op economisch, sociaal, cultureel en politiek gebied, dat een voortdurende verbetering beoogt van ieders welzijn, gebaseerd op actieve, onbelemmerde en zinvolle participatie, en op een eerlijke verdeling van beschikbare middelen. Racisme en andere vormen van discriminatie zijn niet alleen schendingen van de mensenrechten, maar ook belangrijke obstakels op de weg naar ontwikkeling.

Dergelijke obstakels kunnen worden opgeworpen door conflicten die voortspruiten uit interraciale spanningen en die ontwikkeling op plaatselijk, landelijk en regionaal niveau ontwrichten, alsmede marginalisering van kwetsbare groepen in de hand werken – met daaraan gekoppeld de ontzegging van hun ontplooingskansen.

Rassendiscriminatie en armoede vormen vaak een vicieuze cirkel.

De ervaring leert dat slachtoffers van racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante vormen van onverdraagzaamheid in vele gevallen behoren tot de armste groepen in onze samenlevingen.

Internationale Dag voor de Uitbanning van Rassendiscriminatie 21 maart 2007

Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor Mensenrechten

  Racisme – nauwelijks merkbaar geuit in het verkeer tussen mensen, onomwonden blijkend uit agressief en gewelddadig gedrag of de vorm aannemend van sociale uitsluiting en het ontzeggen van kansen tot ontplooiing – is een belangrijke hinderpaal op de weg naar ontwikkeling. Het bestrijden van racisme en andere vormen van discriminatie moet een onlosmakelijk onderdeel zijn van inspanningen ter verwezenlijking van de Millenniumontwikkelingsdoelen (MDG’s) tegen 2015.

 De principes van gelijkwaardigheid en non-discriminatie behoren tot de meest fundamentele onderdelen van het internationale mensenrechtenrecht. Rassendiscriminatie is een schending van de mensenrechten. Het verbod op rassendiscrimina-

Het uitbannen van rassendiscriminatie is bevorderlijk voor maatschappelijke cohesie en ontwikkeling. Sterker nog, de strijd tegen discriminatie helpt conflicten en sociale onrust voorkomen, en draagt bij tot economische groei. Gelijkheid is een fundamentele voorwaarde voor een harmonieuze samenleving; het is van essentieel belang bij de bevordering van goed openbaar bestuur, van duurzame ontwikkeling en van een eerlijke verdeling van beschikbare hulpbronnen. Gelijkheid en ontwikkeling versterken elkaar.

 Racisme en discriminatie bestrijden is geen keuze, maar een plicht.

De Verklaring van Durban, aanvaard in 2001 tijdens de Wereldconferentie tegen racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante vormen van onverdraagzaamheid, bevestigt dat armoede, marginalisering, sociale uitsluiting en economische ongelijkheid ‘bijdragen tot het voortbestaan van een racistische mentaliteit en handelwijze, die op hun beurt grotere armoede in de hand werken’. Nu de internationale gemeenschap – rijke en arme landen samen – ijvert voor het bereiken van de Millenniumontwikkelingsdoelen (MDG’s) tegen 2015, dient iedereen te beseffen dat racisme en alle vormen van discriminatie een voortdurende aanslag betekenen op geboekte resultaten.



• Halvering van extreme armoede en honger • Basisonderwijs voor alle kinderen ter wereld • Zeggenschap voor vrouwen geven en gelijke kansen van man en vrouw • Kindersterfte onder 5 jaar met twee derden terugdringen • Overlijden in kraambed met 75% terugdringen • Verspreiding van ernstige ziekten, vooral HIV/aids en malaria, een halt toeroepen • Instaan voor een duurzaam leefmilieu

•Wereldwijd partnerschap opbouwen voor ontwikkeling, met concrete doelen inzake ontwikkelingshulp, handelsbeleid en schuldverlichting

 Het is een onontkoombaar feit dat conflicten vooruitgang tenietdoen die via ontwikkeling is geboekt. Volgens de Wereldbank heeft 80 procent van de 20 armste landen ter wereld gedurende de afgelopen 15 jaar te kampen gehad met een gewapend conflict. Naar schatting bestaat er een kans van 44 procent dat er in landen die herstellen van een gewapend conflict, binnen de eerste vijf jaar opnieuw onlusten uitbreken. Het kan een generatie of langer duren om de levensomstandigheden van voor het conflict opnieuw te bereiken. Tijdens de Wereldconferentie tegen racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante vormen van onverdraagzaamheid in 2001 heeft de internationale gemeenschap ondubbelzinnig erkend dat rassendiscriminatie behoort tot ‘de hoofdoorzaken van gewapende conflicten’.

mische prioriteiten zijn gebaseerd op brede maatschappelijke consensus en dat er geluisterd wordt naar de stem van de armste en kwetsbaarste groepen. Actieve en zaakkundige betrokkenheid van armen bij de formulering en tenuitvoerlegging van beleid en wetgeving – en bij het toezicht daarop – is van essentieel belang.

Overheidsinstellingen dienen, zoals de Verklaring van Durban stelt, een spiegel te zijn van ‘de multi-etnische, pluriculturele en meertalige kenmerken van de bevolking’.

         

       

Het Comité voor de uitbanning van rassendiscriminatie, het eerste orgaan dat de Verenigde Naties ooit heeft ingesteld om toezicht te houden op een verdrag, superviseert en analyseert acties die de verdragsstaten ondernemen om te voldoen aan hun verplichtingen inzake de uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie.

Ook organen die andere verdragen superviseren leveren inspanningen om ervoor te zorgen dat verdragsstaten het beginsel van niet-discriminatie naleven, zoals is vastgelegd in de voornaamste mensenrechtenverdragen.

De Speciale Rapporteur voor eigentijdse vormen van racisme, rassendiscriminatie en vreemdelingenhaat, en aanverwante onverdraagzaamheid – een onafhankelijke deskundige die is benoemd door de Mensenrechtenraad – geeft dringende petities, informatie of casussen betreffende vermoedelijke schendingen door teneinde nationale overheden aan te sporen onderzoek te verrichten naar alle incidenten of individuele gevallen die hem ter kennis komen.

In 2001 heeft de Wereldconferentie tegen racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante vormen van onverdraagzaamheid de Verklaring en het Actieprogramma van Durban aanvaard: teksten die voorzien in een ‘routekaart’ naar een wereld zonder rassendiscriminatie. Het Bureau van de Verenigde Naties Hoge Commissaris voor de Mensenrechten (OHCHR) heeft in 2002 de Eenheid Antidiscriminatie in het leven geroepen met het mandaat om onder meer inhoudelijke en secretariële ondersteuning te verlenen aan de drie instanties belast met de praktische follow-up van de Verklaring en het Actieprogramma van Durban:

Economische groei is niet te bereiken zonder degelijk openbaar bestuur. Goed openbaar bestuur kenmerkt zich door brede participatie, dient transparant, toerekenbaar, doeltreffend en billijk te zijn, en maakt zich sterk voor recht en gerechtigheid. Goed openbaar bestuur ziet erop toe dat politieke, sociale, juridische en econo-

• De Deskundigenwerkgroep inzake mensen van Afrikaanse afkomst • De Intergouvernementele werkgroep inzake de daadwerkelijke tenuitvoerlegging van de Verklaring en het Actieprogramma van Durban

 Mensen die slachtoffer zijn van discriminatie – met inbegrip van rassendiscriminatie – belanden in de marge van de gemeenschap waarin ze leven. Hun worden gelijke kansen ontzegd om hun volledige potentieel te ontplooien en zodoende bij te dragen tot economische groei. Een ontwikkelingsaanpak die is gebaseerd op het respect voor mensenrechten reikt alle mensen de mogelijkheden aan om bij te dragen tot economische groei en om te delen in de vruchten daarvan.

• De Groep van onafhankelijke, vooraanstaande deskundigen De Eenheid Antidiscriminatie houdt zich ook bezig met het verzamelen en analyseren van informatie over racisme en discriminatie, assisteert lidstaten bij het opzetten en de tenuitvoerlegging van antidiscriminatoir beleid en gerelateerde regelgeving, en helpt regeringen bij het formuleren en implementeren van actieplannen en strategieën ter bestrijding van discriminatie.

  De Internationale Dag voor de Uitbanning van Rassendiscriminatie wordt jaarlijks op 21 maart in acht genomen. Het was op die datum in 1960 dat de politie in de kleurlingenwijk Sharpeville (Zuid-Afrika) het vuur opende tijdens een vreedzame betoging tegen de apartheidswetten, wat het leven kostte aan 69 demonstranten en meer dan 300 gewonden eiste. In 1966 heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de datum 21 maart uitgeroepen als Internationale Dag voor de Uitbanning van Rassendiscriminatie ter nagedachtenis aan de tragedie van Sharpeville. Sedertdien dient 21 maart niet alleen om de internationale gemeenschap hernieuwd te attenderen op de trieste gevolgen van racisme, maar ook om te herinneren aan onze plicht en vastberadenheid om strijd te blijven leveren tegen rassendiscriminatie.

� 

Het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Mensenrechten (OHCHR) vertegenwoordigt de verbondenheid van de wereld met de universele idealen met betrekking tot de menselijke waardigheid. De internationale gemeenschap heeft OHCHR het unieke mandaat verleend om het hele spectrum van mensenrechten te bevorderen en te beschermen.

Onder aanvoering van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten – door de Algemene Vergadering in 1993 voor het eerst aangesteld als de voornaamste functionaris belast met mensenrechten binnen de VN – staat OHCHR in voor het bieden van leiderschap, voor een objectieve werkwijze, voor educatie en actie om individuen zeggenschap te geven, en voor hulp aan staten bij het behartigen van mensenrechten. Dankzij de unieke toegangen waarover OHCHR beschikt, werkt het Bureau nauw samen met regeringen en biedt het deze assistentie, teneinde op wereldwijde schaal de mensenrechten te bevorderen en naleving ervan te bewerkstelligen. Ook helpt OHCHR mensen met bijzondere verantwoordelijkheden in dezen om te voldoen aan hun taken inzake mensenrechten en ondersteunt het individuele burgers om hun rechten te doen gelden. Voorts spreekt OHCHR zich op objectieve wijze uit ingeval van schendingen van de mensenrechten. Het Bureau heeft zijn hoofdkantoor in Genève en telt daarnaast vertegenwoordigingen in meer dan veertig landen.

Bezoek voor meer informatie www.ohchr.org Nadere inlichtingen: Anti-Discrimination Unit, OHCHR, Palais Wilson, Genève, Zwitserland Tel.: +41 22 917 92 21 - Fax: +41 22 917 90 50 E-mail: adusecretariat@ohchr.org

Ontwerp: Publishing Service,Verenigde Naties, Genève — GE.07-11160 — maart 2007.

Niet Officiële vertaling Original text: English