Stadsschouwburg Journal, #4 2012 - ‘Brandhaarden‘-SPECIAL by van Lennep

Voorstellingen, ontmoetingen, films, intieme optredens, inleidingen en debat

programma

Brand haarden

6 dagen M端nchner Kammerspiele in de Stadsschouwburg Amsterdam

Brand haarden

WInTerreIse luDWIG II. ruF Der WIlDnIs hoTel euroPa GesÄuberT / GIer / . PsYchose leben unD schIcksal Donkere kaMer

6 dagen münchner Kammerspiele in de stadsschouwburg amsterdam

DONDERDAG  MAART

VRIJDAG  MAART

ZATERDAG  MAART

ZONDAG  MAART

17.00 – 18.00 UUR

09.30 – 16.00 uur

11.00 – 15.15 uur

18.45 – 19.15 UUR

18 .45 – 19.15 uur

16.00 – 17.00 uur

12.00 – 12.30 uur

TM talkshow pag 20/21

inleiding Winterreise pag 8/9 19.30 – 23.00 UUR

opening Brandhaarden en voorstelling Winterreise pag 8/9

TM talkshow pag 20/21

inleiding Ludwig II. pag 10/11

Theaterworkshop studenten UvA en Theaterschool pag 20 documentaire Johan Simons: Zeg dat het goed komt

19.30 – 22.40 uur

voorstelling Ludwig II. pag 10/11

feestelijke afsluiting openingsavond

Kollektiv, Kollektiv: No Place at all pag 20/21

voorstelling de kleine Janneman 4+ pag 20/21

17.00 – 18.00 uur

TM talkshow pag 20/21

23.00 – 23.45 uur

23.00 – 01.00 UUR

ﬁlmvertoning Ludwig pag 20/21

13. 0 0 – 14.00 uur

TM talkshow pag 20/21

18.15 – 18.45 uur

inleiding Ludwig II. pag 10/11

15. 0 0 – 17.00 uur

voorstelling hotel europa II pag 12/13

19.00 – 22.10 uur

voorstelling Ludwig II. pag 10/11

17.30 - 18.30 uur

Hotel Europa debat pag 12/13

22.15 – 22.45 uur

inleiding Hotel Europa I pag 12/13 23.00 – 01.00 uur

voorstelling hotel europa I pag 12/13

MAANDAG  MAART

DINSDAG  MAART

ZONDAG  MEI

MAANDAG  MEI

17.00 – 18.00 uur

16.00 – 17.30 uur en 20.00 – 21.30 uur

19.30 - 20.30 uur

18.45 – 19.15 uur

20.15 – 20.45 uur

19.30 – 23.00 uur

TM talkshow pag 20/21 voorstelling Vasili Grossman: Leben und Schicksal pag 18 inleiding Ruf der Wildnis pag 14/15

TM talkshow pag 20/21 inleiding Gesäubert / Gier / 4.48 Psychose pag 16/17 voorstelling gesäubert / gier / 4.48 Psychose pag 16/17

21.00 – 22.45 uur

voorstelling ruf der Wildnis pag 14/15 23.00 – 23.45 uur

Kollektiv, Kollektiv: Çigdem goes international pag 20/21

23.00- 01.00 uur

Afterparty afsluiting Brandhaarden

voorstelling donkere Kamer pag 19

VoorWoord

WoorD VooraF

― dit speciale journaal gaat over het grootste toneelproject dat we de afgelopen decennia op eigen kracht in de Stadsschouwburg organiseren. We vroegen het Duitse theatergezelschap Münchner Kammerspiele, onder de bezielende leiding van Johan Simons, om de Stadsschouwburg voor een kleine week ‘over te nemen’ en een overzicht van hun repertoire hier in Amsterdam te tonen. We hebben al jaren een goede band met de Münchner Kammerspiele, ook al voordat Johan Simons intendant werd. We hebben eerder al Drei Farben en Hotel Savoy laten zien. En tijdens het Holland Festival stond het gezelschap in onze schouwburg met de voorstellingen Hiob en Rechnitz. Nu wordt het een veelvoud, met bij elkaar 19 evenementen en 9 voorstellingen in zes dagen. Het zijn de hoogtepunten van het recente Duitse theater. Duitsland kent een ander systeem dan wij wat het theatermaken betreft. In Duitsland heeft iedere stad als Amsterdam een schouwburg met één eigen gezelschap dat het hele jaar door speelt met vaste acteurs. Er is heel weinig ‘Gastprogrammierung’ en als het stedelijke toneelgezelschap niet goed is heb je als inwoner van die stad pech. Maar als het goed gaat met het gezelschap dan is het als liefhebber van toneel een groot geluk in die stad te wonen. München is zo’n geluk, er wordt werkelijk heel goed theater gemaakt.

Het Duitse systeem is in zijn aard inﬂexibel en duur als het op reizen aankomt. Immers, het gezelschap speelt min of meer exclusief iedere dag in het eigen theater. Als de acteurs op reis zijn kan er in de eigen stad niet gespeeld worden. Daarom is het zo bijzonder dat wij de Münchner Kammerspiele hier zes dagen op bezoek hebben. En inderdaad er reizen heel wat acteurs af en aan en op en neer om hier en de volgende dag weer in München te kunnen spelen. We voelen ons zeer vereerd. Het idee van Brandhaarden hebben Johan Simons en ik 10 jaar geleden samen bedacht. Hij zat toen nog bij ZT Hollandia en ik was net schouwburgdirecteur geworden. In de kern is het idee van Brandhaarden ongewijzigd. Geef het theatergezelschap de ruimte zich in Amsterdam groots te presenteren met repertoire maar ook met allerlei randprogrammering en kleinere projecten. In dit Journaal wordt het programma uitgebreid besproken. Maak uw keuze. Alle voorstellingen zijn boventiteld, dus de taal hoeft geen probleem te zijn. Het zijn geweldige acteurs en stukken die u te zien krijgt, daar sta ik voor in. U krijgt een Stand der Dingen van het Duitse toneel. Als u naar meerdere voorstellingen gaat krijgt u korting. Het is misschien wat veel gevraagd, maar diep in mijn hart hoop ik dat ik u bij geen van de voorstellingen hoef te missen. Melle Daamen, directeur

foto leonore blievernicht

interVieW

neT Zo lanG als De TWeeDe WerelDoorloG in minifestival brandhaarden toont Johan simons toneelstukken van zijn duitse gezelschap münchner Kammerspiele: ,,de eerste tijd heb ik de duitsers stroop om de mond gesmeerd.” door Wilfred Takken

― ,,Ik zit nu anderhalf jaar in München, ik heb nog drie en een half te gaan. Even lang als de Tweede Wereldoorlog, ’’ zegt toneelregisseur Johan Simons. ,,Zoals het nu gaat, denk ik dat ze me wel langer willen houden. Maar ik weet niet of ik dat zelf wel wil. ik mis nederland. Vooral het licht, de luchten, het rivierenlandschap.’’ Johan simons (Heerjansdam, 1946) is sinds 2010 intendant van de münchner Kammerspiele, een van de belangrijke toneelfuncties van europa. tijdens het minifestival Brandhaarden toont hij ons een week lang hoogtepunten van zijn werk in münchen. nu zit hij in restaurant stanislavski, beneden in de schouwburg, om zijn programma toe te lichten. Verkrachting, waanzin, zelfmoord, een vrouw in de gaskamer, een meisje jarenlang in de kelder opgesloten, allerhande martelingen. u komt niet met een vrolijk programma naar amsterdam. ,,Het moet ook niet te vrolijk zijn. er is geen enkele reden tot vrolijkheid. Wat niet wil zeggen dat er niet gelachen mag worden.’’ sarah kane, Jelinek, Grossman: schrijvers die ons vertellen dat de wereld een hel is. ,,geert mak is toch een positivo? en Ruf der Wildnis, naar Jack londons avonturenroman over een hond, is ook geen sombere voorstelling.’’ het nieuwste stuk dat u brengt is een trilogie van sarah kane, de britse schrijfster die op haar 28e zelfmoord pleegde. ,,Uit publieksonderzoek bleek dat jongeren best naar toneel willen komen, als het maar niet langer duurt dan anderhalf uur. in duitsland kun je dan zeggen: ‘Hoor es, daar kunnen we niet aan beginnen. We doen drie stukken van sarah Kane achter elkaar: drie en een half uur’. en zie: het stikt van de jongeren in de zaal. sarah Kane toont ons dat geweld in ons zit. Gesäubert (Cleansed) – een soort concentratiekampverhoor over de liefde - zit vol regieaanwijzingen als ‘ratten slepen voet weg’ en ‘zonnebloem groeit door vloer heen.’ toen Kane echter het resultaat zag, vond ze die bonte uitbeelding verschrikkelijk. ik toon niet het geweld. ik heb al een tijdje geleden gezworen geen geweld en verkrachting meer te laten zien op de bühne. ten eerste kan film dat veel beter. dus moet je in het theater concentreren op wat je daar beter kunt

doen: via taal het geweld in de hoofden van de toeschouwers laten afspelen. als je het laat zien, blijft het buiten. als je het vertelt, komt het binnen. in Gesäubert telt een man tergend langzaam tot zeven. ‘ik kan tellen!’ bij de première, waar de hele parterre altijd wordt ingenomen door critici, zag ik tijdens die scène de een na de andere weglopen. tientallen vertrokken. ik dacht: ‘o jee, mijn hele carrière in duitsland naar de klote’. maar de mensen die bleven zitten, juichten na afloop alsof het een popconcert betrof.’’ u heeft ook twee lezingen op het programma. ,,nee, het zijn geen lezingen. nou ja, het zijn wel lezingen, maar dan aangekleed. als je in duitsland een lesung aankondigt zit de zaal vol. in nederland komt er meteen niemand, dus ik ben huiverig om het lezingen te noemen. die lezingen heb ik bij de Kammerspiele geïntroduceerd juist als laagdrempelige evenementen om wat levendigheid in ons theater te brengen. ik zet een paar lange biertafels neer met lampjes, bier en wijn, zodat het op een biergarten lijkt. de acteurs lezen boeken voor, maar ze spelen tussendoor ook scènes. Verder zit er live muziek bij. Zo doe ik In Europa van geert mak, over de europese geschiedenis van de twintigste eeuw. ik meng er ook teksten van tijdgenoten door. als mak dus in het parijs van de jaren dertig zit, krijg je er een tekst van Joseph roth over parijs bij, en gaat het over berlijn, dan krijg je een tekst van Klaus mann.’’ u doet ook Leven en Lot van Vasili Grossman, over leven in de sovje-unie tijdens de slag om stalingrad. Is dat boek niet te dik voor een voorleesavondje? ,,We doen alleen het hoofdstuk over de Joodse vrouw in de gaskamer. actrice Hildegard schmahl leest voor, pianist reinbert de leeuw en violist Vera beths spelen stukken van franz liszt en galina oestvolskaja. dat is een 20e-eeuwse russische componiste wier muziek niet gespeeld mocht worden in de sovjet Unie. Zoals Leven en lot dertig jaar lang een verboden boek was.“ Waarom toch altijd die Tweede Wereldoorlog? ,,dat heb ik in münchen ook wel eens gevraagd. ik zit in het bestuur van het nazi dokumentation Zentrum. dus op een vergadering vroeg ik: ‘Wat hebben jullie toch met die oorlog?’ Hun antwoord: ‘We moeten ons verhouden tot onze vaders en grootvaders’. dat is

foto Julian Rรถder

Uit de column van Arnon Grunberg De Volkskrant, 27 december 2010 hOOP […] Ik zag de voorstelling (Hotel Savoy red.) in München. Na afloop vroeg ik de regisseur van dit stuk en artistiek leider van de Kammerspiele, Johan Simons: ‘Hoeveel mensen werken er bij de Kammerspiele?’ ‘350’, zei hij. ‘Niet te vergelijken met Nederland. Theater is hier politiek. Maar het gaat de politici niet alleen om Publikumserfolg. Künstlerischen Erfolg is belangrijker.’ Vrij vertaald: in München begrijpen politici dat de maat der dingen niet is hoeveel publiek op een voorstelling afkomt. […] In Nederland lijkt het agressieve provincialisme van alles en iedereen bezit te hebben genomen. Op zeven uur rijden van Amsterdam is er hoop. foto leonore blievernicht

hun geschiedenis. en dat geldt ook voor amsterdam. toen we hier Hiob speelden, zei ik tegen de acteurs: ‘let op, jullie spelen in amsterdam, een Joodse stad. de burgemeester heet hetzelfde als de hoofdpersoon’. dat was toen Job Cohen. en Leben und Schicksal: zo’n monoloog hier, in het duits, ik denk dat de impact groot zal zijn. Hopelijk wordt het net zo gewaardeerd als Hiob: als gebaar van Wiedergutmachung.’’ hoe gaat het in München? u bent tussen de Duitsers altijd de ander. Is dat vermoeiend? ,,ik ben daar inderdaad altijd der Holländer. maar wat meer opvalt, is dat ik een bekende münchner ben. Zelfs hier in het restaurant van de amsterdamse schouwburg, kan ik tien, twintig meter lopen zonder aangesproken te worden. in münchen word ik op straat doorlopend herkend en aangesproken.’’

Wat vonden ze er persoonlijk aan? ,,ik heb mijn eigen vader erbij gehaald. dat was een man met een hazenlip, een weggestopt iemand, vanaf dat hij een kind was. een loser al voor hij begon. als een loser voor een keer wel het woord krijgt, kan dat heel ontroerend en mooi zijn.’’ Maar wisten de critici dat u naar uw vader verwees? ,,nee, maar blijkbaar voelden ze dat wel aan. Verder heb ik er een klompendans ingestopt. en ik begin die voorstelling met een geweldig noodweer, waarbij windmachines regen en sneeuw de zaal in blazen. Had ook niets met Jelinek te maken, maar ik dacht: ‘Wat is in mijn leven de grootste winterreis geweest?’ dat was de Watersnoodramp van 1953. de critici zeiden: ‘Wat moet die Holländer met zijn wind en zijn weer? Wat heeft het ermee te maken?’ duitsers houden sowieso niet van het persoonlijke.’’

“beethoven was na de oorlog jarenlang taboe, in plaats daarvan kreeg je stockhausen”

hoe gaat het op de zaak? ,,Heel goed. Je kunt op twee manieren succes hebben: de zalen zitten vol, of je hebt succes in het feuilleton: de krantenbijlage waar de kunstkritieken in staan. minstens één van de twee moet in orde zijn, alle twee is natuurlijk het beste. de zaalbezetting is nu 75 procent. dat is redelijk goed voor kunsttoneel. ik wil het nog naar 85 procent hebben. de ontvangst van de critici is wisselend. toen ik begon, zeiden duitse collega’s: ‘ach, die critici, daar trekken we ons niets van aan’. maar ik heb ontdekt: als er één land is waar kritieken uiterst serieus genomen worden, dan is het duitsland. eerst werd ik natuurlijk als de verlosser binnen gehaald, na een paar maanden kwam de terugslag. Ze probeerden mijn kop eraf te zagen. Het is een volk met een gewelddadige historie dus dat moet je inderdaad serieus nemen.’’

Wat vonden ze niet mooi? ,,mijn regie van Winterreise vonden ze bijvoorbeeld te persoonlijk. dat is een stuk dat elfriede Jelinek voor ons schreef. een vader die langzaam blind wordt, blikt terug. Jelinek heeft ook het verhaal gebruikt van natascha Kampusch, het oostenrijkse meisje dat acht jaar lang door haar ontvoerder werd vastgehouden. en natuurlijk de muziek van schubert.’’

Waarom niet? omdat het afleidt van de politieke of filosofische boodschap? ,,misschien omdat ze weten waartoe grote gevoelens kunnen leiden. Ze hebben daar in de jaren dertig, veertig toch een klote-ervaring mee gehad. beethoven was na de oorlog jarenlang taboe. in plaats daarvan kreeg je stockhausen, met zijn mathematisch koele muziek. tijdens interviews vragen ze ook nooit naar mijn persoonlijke leven of gevoelens.’’

hoe vindt u zelf dat het gaat? ,,ik ging eten met franz Wille van het tijdschrift theater Heute. Hij zei: ‘Johan, je bent de beste regisseur van europa. Je kunt alle risico’s van de wereld nemen. Waarom doe je dat dan niet?’’’ en? ,,de eerste tijd heb ik gebruikt om de duitsers stroop om de mond te smeren. Wat overigens niet per se slecht is. Zo’n voorstelling als Hiob vonden ze prachtig. maar gewaagd was het misschien niet. met sarah Kane heb ik voor het eerst het gevoel dat ik op het niveau van mijn oude groep Hollandia zit, in die zin dat het in münchen mijn meest vrije werk tot nu toe is. ik neem alle risico’s van de wereld.’’ ―

foto Julian rรถder

WInTerreIse (Nederlandse première)

In de sporen van Schubert op zoek naar de vreemdeling (in onszelf) regie Johan Simons

― Speciaal voor de Münchner Kammerspiele schreef de Oostenrijkse Nobelprijswinnares Elfriede Jelinek Winterreise, in de sporen van Schuberts gelijknamige liederencyclus. Jelinek is beroemd en berucht door haar meedogenloze maatschappijkritiek en haar scherpe en vaak pijnlijke analyses van de tijdgeest. Tijdens het Holland Festival 2010 speelde de Münchner Kammerspiele haar tekst Rechnitz (Der Würgeengel) en hetzelfde jaar stond in de Stadsschouwburg Amsterdam een regie van Johan Simons van haar tekst Die Kontrakte des Kaufmanns, onder de titel Underground, op de planken. Winterreise is Jelineks meest persoonlijke werk. Zij analyseert zonder mededogen de complexe verhouding met haar autoritaire moeder, het geestelijke verval van haar vader, de eenzaamheid, het falen en het niet uit de voeten kunnen met de ‘gewone’ wereld. Deze autobiograﬁsche elementen worden afgewisseld met subtiele verwijzingen naar actualiteiten zoals bankschandalen en het mediageweld rond het Oostenrijkse meisje Natascha Kampusch, dat jarenlang door haar ontvoerder werd vastgehouden in een kelder. Winterreise is een voorstelling over vervreemding, zoals de eerste zinnen van Schubert al aankondigen: ´Fremd bin ich eingezogen, fremd zieh’ ich wieder aus´. De Duitse pers was bij de première zeer uitgesproken over deze regie van Johan Simons. Inmiddels is de productie een hit bij onze Oosterburen en werd zij geprogrammeerd op festivals als de Berliner Autorentheatertagen 2011 en en de Wiener Festwochen in 2012. “Simons zet de hermetische tekst om in een sterke beeldtaal. Een Tour de Force die de moeite waard is.” (Die Presse) Het tijdschrift Theater Heute riep Winterreise uit tot stuk van het jaar 2011. “Adembenemend mooi” en “Een raadselachtig droevige en stille toneelavond.” (De Groene Amsterdammer) Lees het gehele reisverslag van Loek Zonneveld voor de Groene Amsterdammer op www.ssba.nl/brandhaarden. Duits gesproken, nederlands boventiteld Duur: ca. 3 uur 30 minuten inclusief openingshandeling en pauze Wereldpremière: 3 februari 2011

REGIE Johan Simons TEKST Elfriede Jelinek

“Winterreise van Jelinek zag ik vorig jaar in München. Vanuit het niets heeft Johan Simons een behoorlijk moeilijk te begrijpen tekst, waarschijnlijk als script nauwelijks een toneelstuk te noemen, omgebouwd met de acteurs, naar een meesterlijke voorstelling. Ik herinner me vooral acteurs op een haast leeg toneel, Duitse, Nederlandse en last but not least, zeker niet, twee Belgische acteurs, mmm. Het was een happening. Ik lustte er wel pap van.” ― Olga Zuiderhoek

SCENOGRAFIE Johan Simons MUZIKALE BEWERKING Christoph Homberger Martin Schütz Jan Czajkowski KOSTUUMS Dorothee Curio SPEL Benny Claessens Bendix Dethleﬀsen Katja Herbers Stefan Hunstein André Jung Wiebke Puls Hildegard Schmahl Kristof Van Boven

RANDPROGRAMMA INLEIDING

dOnderdag 1 Maart 19.30 – 23.00 uur incl openingshandeling

grote zaal vanaf € 10 (4e rang ) € 17,50 (3e rang) € 25 (2e rang) € 30 (1e rang)

DONDERDAG  MAART . – . UUR Pleinfoyer

Engels gesproken

― . – . UUR FEESTELIJKE AFSLUITING OPENINGSAVOND

foto Jan Versweyveld

luDWIG II. (Nederlandse première)

Voor het eerst een buitenlandse regie van Ivo van Hove in Nederland op de planken. regie Ivo van Hove

“Tijdens Brandhaarden kan het publiek direct zien waarom ik met zoveel plezier bij één van Duitslands beste gezelschappen regisseer. Alles wat ze brengen, straalt pure liefde voor theater uit en een betrokkenheid op onze samenleving.”

― Met de Nederlandse première van Ludwig II. is er voor het eerst een buitenlandse regie van Ivo van Hove in Nederland te zien. De film Ludwig van Luchino Visconti uit 1972 was voor Van Hove de inspiratiebron, maar hij blijft in zijn regie verre van een historisch kostuumdrama. Zijn Ludwig II. is een intensieve karakterstudie, waarin hij Ludwig - vertolkt door Jeroen Willems – neerzet als een mens verscheurd tussen zijn officiële leven en zijn innerlijke wereld. Ludwig, ook wel de Sprookjeskoning genoemd, was een man met weinig interesse in staatszaken en met een obsessie voor kunst en de muziek van Wagner, een man die de tongen losmaakte door zijn vermeende krankzinnigheid en de discussies over zijn seksuele geaardheid. Van Hove toont Ludwig als tragische held, die zijn utopie - de mens als schepper - niet realiseren kan en zich daardoor steeds meer van de wereld afkeert. Een wereld die hij niet begrijpen kan of begrijpen wil. Hij vlucht in zijn zelf geschapen ‘Neverland’. In München is Ludwig nog altijd geliefd vanwege zijn nalatenschap van kunst en kastelen, die voor een groot deel de Beierse identiteit bepaalt. Door juist de film – in Duitsland na hevige protesten gecensureerd - als uitgangspunt te nemen en de hoofdrol door een Hollander te laten spelen, begaf Ivo van Hove zich in München op glad ijs. De Duitse pers en het Beierse publiek reageerden echter lovend. “een verrassende actualisering van materie die in de vergetelheid dreigt te raken. Jeroen Willems speelt Ludwig als een uitgebluste vreemdeling in eigen land. Een geslaagde enscenering van Ivo van Hove in München.”(Frankfurter Rundschau) “Jeroen Willems fascineert als Beierse koning zonder kitsch en clichés.” (Süddeutsche Zeitung) Lees ook het interview met Jeroen Willems over zijn rol in Ludwig II. in NRC Handelsblad en het verslag van de première in München in het Parool op www.ssba.nl/brandhaarden. Duits gesproken, nederlandse boventiteld Duur : ca. 3 uur 10 minuten, inclusief pauze Wereldpremière: 3 maart 2011

REGIE Ivo van Hove

― Ivo van Hove

SCENOGRAFIE Jan Versweyveld MUZIEK Eric Sleichim VIDEO Tal Yarden

RANDPROGRAMMA INLEIDING —

KOSTUUMS Greta Goiris

VRIJDAG  MAART met Ivo van Hove, . – . UUR ZATERDAG  MAART . UUR – . UUR

DRAMATURGIE Koen Tachelet

Pleinfoyer

SPEL Silke Avenhaus, Marc Benjamin, Stephan Bissmeier, Peter Brombacher, Katharina Hackhausen, Brigitte Hobmeier, Sylvana Krappatsch, Oliver Mallison, Wolfgang Pregler, Steven Scharf, Edmund Telgenkämper, Jeroen Willems

― FILM —

Ludwig Luchino Visconti ZONDAG  MAART . – . UUR de uitkijk

Prinsengracht 452 € 9,00 € 7,00 op vertoon van toegangskaartje Brandhaarden kaartverkoop: De Uitkijk, 020-6237460 www.uitkijk.nl

VrIJdag 1 Maart 19.30 – 22.0 uur

―

MUZIEKTHEATER —

Zaterdag 1 Maart 19.00 – 22.10 uur inclusief pauze

rabozaal Prijs vanaf € 25 (2e rang) € 32,50 (1e rang)

Kollektiv, Kollektiv: NO PLACE AT ALL VRIJDAG  MAART, . – . UUR Café Cox € 2,50

foto andrea Huber

hoTel euroPa Een theatraal geografische reis door de geschiedenis van Europa regie Johan Simons

― De Münchner Kammerspiele brengt de geschiedenis van Europa die Geert Mak zo mooi heeft opgetekend, tot leven in Hotel Europa. De stoelen gaan de zaal uit en lange tafels en banken komen ervoor in de plaats. In een caféachtige sfeer gaan de acteurs, muziekanten en publiek op zoek naar getuigen van de grote én de kleine geschiedenis, naar het verleden én het heden. Er wordt voorgelezen, gezongen, geïmproviseerd en muziek gemaakt. Mak’s boek ligt op tafel, in diens kielzog tientallen romans, getuigenissen, toneelstukken en andere bronnen.

“mijn boek in europa is bij de münchner Kammerspiele in goede handen. en dan nu in amsterdam! ik verheug me op Hotel europa in de stadsschouwburg.” ― Geert Mak

Speciaal voor Brandhaarden maakt Johan Simons twee verschillende Hotel Europa-aﬂeveringen waarbij de Duitse acteurs samen met het Nederlands publiek in een gemeenschappelijk stuk geschiedenis en heden duiken. De fenomenale acteurs zijn nu eens te bewonderen zonder schminck of in de rol van personage, maar zodra zij beginnen met voorlezen komt het verhaal direct tot leven. “Deze avond is veel meer dan een lezing, maar prachtig sprankelend theater.” (Süddeutsche Zeitung) De eerste etappe van Hotel Europa neemt de periode 1900-1918 als uitgangspunt en begint in het Parijs van de Wereldtentoonstelling. Bij de opening spreekt de Franse president over de weldaden van de nieuwe eeuw: gerechtigheid en menselijke mildheid. In Wenen betreedt een mislukte kunstschilder het Europese toneel: de jonge Adolf Hitler. In de Weense koﬃehuizen kan in de zomer van 1914 niemand vermoeden welke catastrofale jaren voor de deur staan. Enkele weken later worden alle schakelaars omgezet. Alles is in gereedheid voor de Eerste Wereldoorlog, die het einde zou betekenen van de oude en veilige wereld. De tweede etappe van Hotel Europa vertrekt vanuit de periode 1917-1938. Overal in Europa hangt revolutie in de lucht. De Eerste Wereldoorlog loopt op zijn einde. Uit de oorlog terugkerende soldaten keren massaal huiswaarts. Sluiten zij zich aan bij de revolutionairen, of eerder bij de fascistische ‘Freikorps’? In München ontdekt Hitler zijn charismatische uitstraling. In Rome organiseert Mussolini de Mars op Rome. In Madrid grijpt Franco met een putsch de macht. Begin 1933 reist Marinus van der Lubbe van Nederland naar Berlijn en probeert er de Rijksdag in brand te steken. Duits gesproken, nederlands boventiteld Duur: ca. 2 uur Wereldpremière: 22 oktober 2011

“Johan simons weet steeds het politieke met het persoonlijke te verbinden. als geen ander weet hij in zijn stukken de tijdgeest te vangen.” ― Ireen van Ditshuyzen

REGIE Johan Simons Hotel Europa wordt mede mogelijk gemaakt door het vfonds (Nationaal Fonds voor Vrijheid en Veteranenzorg) met middelen uit de BankGiro Loterij en Lotto.

RANDPROGRAMMA INLEIDING MET GEERT MAK —

ZATERDAG  MAART, . – . UUR eersTe eTaPPe

Pleinfoyer

Zaterdag 1 Maart, 23.00 – 01.00 uur

―

TWeeDe eTaPPe

HOTEL EUROPA DEBAT I.S.M. BKB —

grote Zaal

Pleinfoyer

ZOndag 1 Maart, 1.00-1.00 uur

Prijs vanaf € 25

ZONDAG  MAART, . – . UUR meer info: www.ssba.nl

foto andreas pohlmann

ruF Der WIlDnIs (Nederlandse première)

Een diepmenselijke voorstelling over de relatie tussen mens en dier regie Alvis Hermanis

“Het bijzondere van de Münchner Kammerspiele is dat het echt een internationaal gezelschap is en dat je kan werken met topregisseurs uit alle windstreken, zoals bijvoorbeeld met Alvis Hermanis.”

― Bij zijn aantreden als artistiek leider van de Münchner Kammerspiele nodigde Johan Simons de Let Alvis Hermanis uit om een gastregie te maken. Hermanis is één van de meest toonaangevende Europese regisseurs van het moment. Hij staat bekend om zijn melancholische Reality-Theater en werkt het liefst met autobiografische verhalen. Tijdens het Holland festival 2010 was zijn regie Shukshin’s Stories één van de hoogtepunten: “Op en top feelgood-theater, licht van toon en af en toe flink sentimenteel, maar met veel bravoure en een knipoog gespeeld.” (de Volkskrant over Shuksin’s Stories) Voor Ruf der Wildnis haalde Hermanis inspiratie uit de roman Call of the wild (1903) van de Amerikaanse schrijver Jack London. Het boek beschrijft het harde leven van sledehond Buck, die na talloze ontberingen de beschaving de rug toe keert en als leider van een roedel wolven terug gaat naar de wildernis. Hermanis liet zes acteurs de straat op gaan om verhalen te verzamelen van hondenbezitters. Het woeste landschap en het ruige leven van Alaska verruilde hij voor een kale ruimte met zes sofa´s. In dit decor, met flarden muziek uit The Great Escape van Patrick Watson op de achtergrond, vertellen de zes personages - ieder vergezeld door hun hond - hun verhaal. Het zijn getuigenissen van een drang om te ontsnappen aan een realiteit van eenzaamheid en mislukking. Uiteindelijk keren ook deze personen de moderne beschaving de rug toe en vallen zij terug op het oorspronkelijke in zichzelf, het dierlijke. Langzaam transformeert de mens in een hond, de hond in een wolf. Dier en mens worden één. Ruf der Wildnis werd door het Duitse publiek met staande ovaties ontvangen. De acteurs werden unaniem geprezen om hun prestatie in de ongekend fysieke voorstelling. “Dit is geen kinderspel meer, een beetje blaffen en kwispelen als een hond, dit is een ware metamorfose.” (Frankfurter Rundschau) en “Komisch, glansrijk gespeeld, verontrustend menselijk.” (BR5Aktuell) Duits gesproken, nederlands boventiteld Duur: ca. 1 uur 45 minuten Wereldpremière: 8 oktober 2010

― Katja Herbers REGIE Alvis Hermanis

RANDPROGRAMMA

NAAR de roman Call of the wild van Jack London

INLEIDING / INTERVIEW — met Alvis Hermanis

TONEELBEELD Rudolf Bekic KOSTUUMS Monika Pormale LICHTONTWERP Björn Gerum DRAMATURGIE Julia Lochte, Jeroen Versteele SPEL Benny Claessens, Walter Hess, Annette Paulmann, Thomas Schmauser, Katharina Marie Schubert, Kristof Van Boven, Theresa, Tobi, Karlotta, Jessy, Prinz Poldi en Zorella

Maandag 19 Maart 21.00 – 22. uur

grote Zaal Prijs vanaf € 10 (4e rang) € 17,50 (3e rang) € 25 (2e rang) € 30 (1e rang)

MAANDAG  MAART, . – . UUR Pleinfoyer Engels gesproken

― TONEEL —

KOLLeKtIV, KOLLeKtIV: ÇIgdeM gOeS InternatIOnaL MAANDAG  MAART, . – . UUR Café Cox € 2,50

― THEATERKRITIEKLES VAN HEIN JANSSEN — (recensent de Volkskrant) Voorafgaand aan Ruf der Wildnis geeft Hein Janssen een besloten inleiding. Een week later gaat u in gesprek met hem om de voorstelling te analyseren. Aanmelden: 020 - 6242311. €30 (inclusief syllabus met achtergrondinformatie, exclusief toegangskaart).

― MEER ALVIS HERMANIS — Op 3 februari 2012 ging Hermanis’ nieuwste regie Wassa bij de Münchner Kammerspiele in première, naar een stuk van Maksim Gorki met onder meer Theo d’Or winnares Elsie de Brauw en actrices Katja Herbers en Çigdem Teke. In het Ruslandjaar 2013 is de Stadsschouwburg Amsterdam voornemens Wassa op het programma te zetten.

foto Julian rรถder

GesÄuberT / GIer / . PsYchose (Nederlandse première)

Een drieluik van liefde en lijden regie Johan Simons

afgebroken en enkel de taal resteert als bron van het drama. Het levensgevecht dat uit de woordenstroom opdoemt, wordt onderstreept door het Requiem dat het orkest op het podium speelt.

― De nieuwste creatie die tijdens Brandhaarden te zien is is Gesäubert/Gier/4.48 Psychose, een drieluik met de laatste werken van de omstreden Engelse toneelschrijfster Sarah Kane. Haar extreem gewelddadige, nihilistische en duistere toneelstukken met seksueel expliciete teksten hebben critici en publiek altijd in verwarring gebracht. Haar vroegtijdige dood – Kane pleegt op 28-jarige leeftijd zelfmoord - maakte van haar een culticoon. Kane’s werk wordt vaak gezien in het teken van haar tragische lot.

De pers was zeer enthousiast over de het drieluik: “Grandioos” schreef de Abendzeitung. “Simons bewerkt Sarah Kane’s duistere tekst met veel tempo, kleur en ritme, waardoor de tekst een soort lichtheid krijgt, en toch […] wonderlijk triest blijft. Schoonheid van de zwaarste soort.” (Süddeutsche Zeitung)

Volgens Johan Simons is het te makkelijk om het sombere werk van Kane af te doen als symptomen van een psychose. Hij is er van overtuigd dat haar teksten het diepe oergevoel van de mens blootleggen. Ze belichten de kern van het mens-zijn. Zijn regie van drie van de vijf toneelstukken die zij schreef vormen een aangrijpend drieluik van liefde en lijden, geweld en hopeloosheid, verlangen en strijd. Interessant aan dit drieluik is ook de ontwikkeling in Kane’s werk, waarbij goed is te zien dat zij steeds meer afstand deed van alle theatrale regels. Zijn in het eerste deel nog personages te herkennen, in het tweede deel worden verhaallijn en personages vrijwel losgelaten. In haar laatste stuk ontbreken eigenlijk alle regie aanwijzingen en draait het vooral nog om woorden die in het script letterlijk over het papier dansen, met als gevolg dat de uitvoeringen van deze toneeltekst zo sterk van elkaar verschillen. Gesäubert (Cleansed) Gesäubert draait volgens Simons over het ‘kwade’ dat we allemaal sinds onze geboorte in ons hebben. Hij plaatst de sadistische gruweldaden uit Kane’s stuk dan ook in een kinderwereld. In Gesäubert kwelt de sadist Tinker de bewoners van een onbestemde ruimte. De bewoners zijn verliefd op elkaar. Tinker speelt doortrapt spelletje met hun gevoelens. Gier (Crave) In Gier is er geen verhaal, geen handeling. De vier personages hebben geen namen, ze worden slechts aangeduid met A, B, C en M. De vier personages communiceren ﬂarden tekst, soms gericht aan een ander, vaak ook als losse oneliners uitgesproken naar het publiek. Raadselachtig en waanzinnig snel. Maar wat onontkoombaar is, is hun hunkering naar liefde. 4.48 Psychose Het derde stuk is een gedachtestroom aan de vooravond van zelfmoord, pijnlijk en depressief. Maar ook analytisch helder, koortsig en waarachtig. De traditionele dramatische vorm is

Duits gesproken, nederlandse boventiteld Duur: ca. 3 uur en 30 minuten, 1 pauze Wereldpremière: 21 januari 2012

REGIE Johan Simons TEKST Sarah Kane

“Ik heb een aantal voorstellingen van de Münchner Kammerspiele bijgewoond. Ik ben ontzettend onder de indruk van wat Simons in München klaarspeelt. Wat een fantastisch gezelschap!” ― Reinbert de Leeuw

MUZIKALE BEWERKING Carl Oesterhelt SPEL Marc Benjamin, Sachiko Hara, Jost-H. Hecker, Andreas Höricht, Stefan Hunstein, Sandra Hüller, Sylvana Krappatsch, Mathis Mayr, Stefan Merki, Juan Sebastian Ruiz, Annette Paulmann, Gertrud Schilde, Thomas Schmauser, Nancy Sullivan, Jeorg Widmoser

RANDPROGRAMMA INLEIDING —

DINSDAG  MAART . – . UUR dInSdag 20 Maart 19.30 – 23.00 uur

rabozaal Prijs vanaf € 25 (2e rang) € 32,50 (1e rang)

Pleinfoyer

― AFTERPARTY / AFSLUITING BRANDHAARDEN —

DINSDAG  MAART .- . UUR rotonde

foto Leonore Blievernicht

Vasili Grossman – Leben und Schicksal wereldpremière

Een unieke samenwerking op uitnodiging van het Goethe Institut

Regie: Johan Simons Spel: Vera Beths, Reinbert de Leeuw, Hildegard Schmahl Vasili Grossman – Leben und Schicksal wordt mede mogelijk gemaakt door het Goethe Institut, de Ambassade van Duitsland en het vfonds (Nationaal Fonds voor Vrijheid en Veteranenzorg) met middelen uit de BankGiro Loterij en Lotto.

Maandag 19 maart 19.30 - 20.30 uur

Goethe Institut Prijs € 8 kaartverkoop Goethe Institut 020-5312900 info@amsterdam.goethe.org

― De overweldigende roman Leven en Lot van Vasili Grossman (1905-1964) is een meesterlijk epos over de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Op onvergetelijke wijze beschrijft de Russische auteur onder anderen het sterven van een moeder en haar zoon in de gaskamers van een concentratiekamp. Speciaal voor Brandhaarden maakt Johan Simons op basis van dit werk een intieme en indringende voorstelling die eenmalig te zien is, in het Goethe Instituut Amsterdam. Samen met Hildegard Schmahl – één van de steractrices bij de Münchner Kammerspiele- , violiste Vera Beths en pianist Reinbert de Leeuw creëert hij een ruimte voor deze vertelling, die eigenlijk niet verteld kan worden. Ze zien af van beelden en pathos en vertrouwen geheel op hun stem, instrument, denken en horen. Onder meer te horen zijn de Sonate van Galina Oestvolskaya en La Notte van Liszt. Duits gesproken Duur: ca. 1 uur, geen pauze Wereldpremière: Maandag 19 maart 2012

foto Julian röder

Donkere kaMer De blinde vlekken van een ziend publiek blootgelegd

Regie: Dries Verhoeven Dramaturgie: Koen Tachelet Met tekstbijdragen van: Tim Etchells Spel: Livia Hofman-Buoni, Saïd Gharbi, Charlotte Glorie, Leslie Mader, Monique Vandenabbeel Lichtontwerp: Jürgen Kolb Donkere Kamer is een coproductie van de Münchner Kammerspiele en Dries Verhoeven, in Nederlandse coproductie met Festival aan de Werf en de Stadsschouwburg Amsterdam

ZOndag 2 MeI, Maandag 2 MeI, 1.00 – 1.30 uur en 20.00 – 21.30 uur

rabozaal Prijs vanaf € 25

― Op uitnodiging van Johan Simons maakte theatermaker Dries Verhoeven bij de Münchner Kammerspiele Donkere Kamer, een theatrale installatie met vijf blinde performers. Dries Verhoeven heeft op de internationale podia veel succes met zijn eigenzinnige vorm van ervaringstheater, waarin realiteit en performance naadloos in elkaar overlopen. Zijn voorstelling U bevindt zich hier werd in 2008 geselecteerd voor het Nederlandse Theater Festival. Donkere Kamer gaat over de zoektocht naar intimiteit. De blinde performers tonen de beelden die zij met panoramacamera ﬁlmden in de binnenstad van Amsterdam. De toeschouwers zitten in een kleurrijke ruimte en zien de alledaagse wereld zoals die door de performers wordt waargenomen. De wereld van de ziende en de blinde worden elkaar verbonden, doorgrond en met grote poëtische kracht verbeeld. “De verbluﬀende inzichten van de blinde spelers tonen dat de menselijke waarneming meer is dan de som van alles wat we met onze zintuigen ontvangen. Liefdevol ontbranden de performers de lichten in de hoofden van het publiek.” (Münchner Abendzeitung) nederlands/engels gesproken, geen boventiteling Duur: ca. 1 uur 30 minuten, geen pauze Wereldpremière: 30 september 2011

TALKSHOW LIVe VanuIt StanISLaVSKI: de MÜnChner KaMMerSPIeLe In aMSterdaM TheaterMaker i.s.m. Amsterdam FM

presentatie: Constant Meijers, Simon van den Berg, Loek Zonneveld, en anderen gasten: regisseurs, acteurs en dramaturgen van de Münchner Kammerspiele

ranD ProGraMMa

Stanislavski (passage) DAGELIJKS OM . UUR, ZONDAG  MAART OM . UUR

DOCUMENTAIRE JOhan SIMOnS: Zeg dat het gOed KOMt Human / Ireen van Ditshuyzen

Documentairemaker Ireen van Ditshuyzen volgde gedurende twee jaar regisseur Johan Simons. Op reis, thuis met vrouw en kinderen en vooral werkend aan voorstellingen. Het werd een portret van een even lastige als charismatische man met een missie als Europees theatermaker. Ireen van Ditshuyzen ontving op 23 januari jl. de Beeld en Geluid Oeuvre Award 2011 voor haar bijzondere bijdrage aan de ontwikkeling van de Nederlandse televisie. ‘Je mag eigenlijk mensenlevens lenen. Dat maakt het werk bijzonder’, aldus Van Ditshuyzen. Pleinfoyer ZATERDAG  MAART . – . UUR

portret Johan simons foto andrea Huber

MUZIEKTHEATER KOLLeKtIV, KOLLeKtIV: nO PLaCe at aLL

WOrLdtaLKS

i.h.k.v. Brandhaarden – De Münchner Kammerspiele

FILM LudWIg

Luchino Visconti

Liedjes over thuiskomen en heimwee Benny Claessens In Kollektiv, Kollektiv laten één of meer van de acteurs van de Münchner Kammerspiele zich van een andere kant zien. In een intieme setting, laat in de uurtjes, heel dicht bij hun publiek, terwijl de bar geopend is, maken ze muziek of vertellen ze theatrale verhalen. De Vlaamse acteur Benny Claessens (tijdens Brandhaarden is hij te zien in Winterreise en Ruf der Wildnis) brengt samen met Simon Lenski liedjes over thuis komen en heimwee. “Taking a walk with me taking a walk with me moving from one point to another point from a to b from me to you in no time in no time in no time at all in no place at all.” (Uit: Tearjerkersolo for Risto) Café Cox VRIJDAG  MAART, . – . UUR € 2,50

WorldTalks is de vrijdagmiddagborrel in de Stadsschouwburg Amsterdam waarmee de werkweek wordt afgesloten. Wat WorldTalks bijzonder maakt, is dat de actualiteiten van de afgelopen week worden besproken met drie gasten die direct betrokken zijn. Live, via Skype, wordt verbinding gemaakt met mensen die wonen en werken in een land waar op dat moment internationaal nieuws gemaakt wordt. Deze editie staat in het teken van München/ Duitsland. ajaxfoyer (via café-restaurant Stanislavski) VRIJDAG  MAART, . – . UUR

Visconti’s Ludwig is een prachtige verfilming van het leven van Ludwig II, met in de hoofdrollen Visconti’s geliefde acteur Helmut Berger en Romy Schneider. “Luchino Visconti is een van de grote kunstenaars uit de 20ste eeuw. Hij heeft altijd film, theater en opera afgewisseld en werkte met wereldsterren als Romy Schneider, Burt Lancaster, Alain Delon en Maria Callas. In Ludwig II. komt de passie voor de opera in de figuur en de muziek van Richard Wagner, het theater in Ludwig’s innige relatie met een acteur die voor hem stukken uit Wilhelm Tell moet opvoeren en de film met zijn obsessionele aandacht voor historische accuratesse samen. Ludwig II is gedreven door een visie en wil de kunst in het centrum van de samenleving plaatsen. Hij eindigt zelf als een mythe. Nog steeds trekken honderdduizenden mensen jaarlijks naar Beieren om Ludwig’s droomkastelen te bezoeken.” (Ivo van Hove) de uitkijk, Prinsengracht 452 ZONDAG  MAART, . – . UUR € 9,00 / € 7,00 op vertoon van toegangskaartje Brandhaarden De Uitkijk, 020-6237460, www.uitkijk.nl

foto Julian röder 20

KINDERVOORSTELLING (+) de KLeIne JanneMan regie David Heiligers spel Kristof Van Boven e.a.

Theodor Storm schreef het sprookje Der kleine Häwelmann (De kleine Janneman) in 1849 voor zijn zoontje Hans. De kleine Janneman moet slapen. Mama ligt al in het hemelbed te slapen, maar Janneman is nog klaar wakker. De maan schijnt door het venster en ziet hoe Janneman van zijn bed een zeilschip maakt en door de slaapkamer vaart. Ik wil meer, ik wil meer, roept de kleine Janneman, en hij zeilt op het licht van de maan de kamer uit, de stad in, het bos in, tot aan het einde van de wereld en nog verder. En dan? Ja, en dan? Koninklijke Foyer ZONDAG  MAART, . – . UUR € 5 / kinderen t/m 15 jaar € 3,50

TONEEL KOLLeKtIV, KOLLeKtIV: ÇIgdeM gOeS InternatIOnaL

DEBAT hOteL eurOPa deBat

In Kollektiv, Kollektiv laten één of meer van de acteurs van de Münchner Kammerspiele zich van een andere kant zien. In een intieme setting, op een laat avondlijk uur, heel dicht bij hun publiek, terwijl de bar geopend is, maken ze muziek of vertellen ze theatrale verhalen. Actrice Çigdem Teke ruilde in de lente van 2010 Rotterdam voor München en doet met video en rap verslag over een dag in het leven van een Nederlandse Duitse Turkse actrice bij de Münchner Kammerspiele.

Na aﬂoop van Hotel Europa – Tweede etappe gaan een ﬁlosoof en politicus in gesprek over de stand van zaken in Europa. Johan Simons schuift aan. Voor verdere invulling van het programma zie www.ssba.nl. Reserveren is niet nodig.

Johan Simons i.s.m. BKB

Çigdem Teke

Pleinfoyer ZONDAG  MAART, . UUR

Café Cox MAANDAG  MAART, . – . UUR € 2,50

foto an van roosmalen

foto Hotel europa foto andrea Huber

WOrKShOP (besloten)

InLeIdIngen & nageSPreKKen

Brandhaarden arrangeMent StanISLaVSKI

In 2011 was Johan Simons te gast in de Stadsschouwburg Amsterdam met zijn eerste regie bij de Münchner Kammerspiele, Hotel Savoy. Bij dit bezoek gaf hij een workshop aan studenten van de UVA, opleiding Theaterwetenschappen en studenten van de AHK theaterschool. Opnieuw ontmoet hij deze groep studenten, ditmaal gaan zij aan de slag met een scène uit een stuk van Sarah Kane. Hierin worden zij begeleid door Johan Simons en de acteurs en actrices van de Münchner Kammerspiele.

Alle inleidingen en nagesprekken zijn vrij toegankelijk. Voertaal is Nederlands, maar bij uitzondering kan worden overgeschakeld naar Engels.

Tijdens Brandhaarden bent u tussen de programmaonderdelen door van harte welkom in Restaurant Stanislavski. Voor Duitse bieren met Bretzels, gedroogde Duitse worst en Duitse kazen of voor een speciaal driegangen theatermenu voor slechts € 29,00.

Studenten AHK Theaterschool en UVA Theaterwetenschappen

ZATERDAG  MAART, . – . UUR

WInterreISe - inleiding DONDERDAG  MAART, . UUR Pleinfoyer LudWIg II. – inleiding VRIJDAG  MAART, . – . UUR EN ZATERDAG  MAART . UUR – . UUR Pleinfoyer hOteL eurOPa – inleiding ZATERDAG . – . UUR Pleinfoyer ruF der WILdnIS – inleiding MAANDAG  MAART, . – . UUR Pleinfoyer geSÄuBert / gIer / . PSYChOSe – inleiding DINSDAG  MAART, . – . UUR Pleinfoyer

Brandhaarden menu - Sandwich van krokante zuurdesem gerookte forel – witte koolsalade – bieslookroom - Schweinshaxe, beenhammetje geglaceerde uitjes – knoﬂookaardappelen – wortel – meiknol – prei - Bayerische crème vanille-kirsh bavarois – frambozencompote - frambozensorbet Reserveren kan in combinatie met uw theaterkaarten via de kassa van de Stadsschouwburg Amsterdam (020 6242311) of als u online kaarten koopt. Korting voor Stadsschouwburg/TA pashouders: Op vertoon van uw Stadsschouwburg/TA pas krijgt u 10% korting op uw rekening in Stanislavski.

foto Julian röder 21

foto Jan Versweyveld

kaarTVerkooP & PrIJZen

coloFon Brandhaarden is een productie van de Stadsschouwburg Amsterdam in samenwerking met de Münchner Kammerspiele

kassa 020-6242311 online kaartverkoop www.ssba.nl kooP uW kaarTJe eerDer en Wees VerZekerD Van De besTe PlaaTs Voor heT VoorDelIGsTe TarIeF. De Stadsschouwburg Amsterdam hanteert variabele toegangsprijzen. In de praktijk betekent dit dat naarmate er voor een voorstelling meer kaarten worden verkocht de prijzen hoger worden. Wie er vroeg bij is, koopt dus altijd kaarten tegen het voordeligste tarief en kan de mooiste plaatsen uitzoeken.

De Stadsschouwburg Amsterdam ontvangt ﬁnanciële steun van

In deze programmakrant worden dan ook de ‘vanaf’-prijzen vermeld. De actuele prijs wordt bekend op het moment dat u een kaartje bestelt. Als de prijs verhoogd wordt nadat u uw reservering heeft geplaatst, geldt de prijs van het moment van reserveren.

VoorDeel TIJDens branDhaarDen BRANDHAARDEN STAPELKORTING Koopt u in 1x aan de kassa een kaartje voor meerdere voorstellingen tijdens Brandhaarden dan krijgt u bij de 2e voorstelling € 5 korting, de 3e voorstelling € 10 korting, de 4e voorstelling € 15 en bij de 5e voorstelling € 20 korting op het totaalbedrag.

Voor Brandhaarden ontvangt de Stadsschouwburg Amsterdam etxra ﬁnanciële bijdragen van

HOTEL EUROPA COMBINATIETICKET Koopt u in 1 x een kaartje voor Hotel Europa I op zaterdag 17 maart, 23.00 uur en Hotel Europa II, zondag 18 maart, 15.00 uur, dan betaalt u slechts € 40 i.p.v. € 50.

met middelen uit de

STADSSCHOUWBURG/TA PAS Met de Stadsschouwburg/TA pas krijgt u bij Brandhaarden € 4 korting op de normale toegangsprijs. Heeft u nog geen Stadsschouwburgpas dan kunt u deze voor € 20 aanvragen via de website van de Stadsschouwburg (onder Publiekservice, kortingspassen).

Uw deelname aan deze loterijen wordt daarom van harte aanbevolen

SPRINTPAS Onder de 30 jaar? Koop dan de Sprintpas (€ 5) en betaal vanaf 1 uur voor aanvang van de voorstelling slechts € 10 per kaartje (alle rangen). Je kunt de Sprintpas kopen bij de kassa van de Stadsschouwburg Amsterdam (op vertoon van een legitimatiebewijs) of online.

Concept en Vormgeving: Van Lennep, Amsterdam Oplage: 2.0005 Uitgave: februari 2012 Stadsschouwburg Amsterdam Druk: Dijkman Oﬀ set