Λόγια λίγα & σοφά

Πρόγραμμα σχολικών δραστηριοτήτων πολιτιστικών θεμάτων

2ο Γυμνάσιο Κορίνθου Σχολικό έτος 2015-16

Υπεύθυνες προγράμματος: Βασιλική Τσιέλου (ΠΕ07) Βασιλική Τραγουστή(ΠΕ02) Μαργαρίτα Μπόντζου (ΠΕ11)

Εισαγωγή Παιδαγωγικοί στόχοι  Ενεργός συμμετοχή μαθητών  Ομαδική συνεργασία μαθητών ώστε να μάθουν να κατανέμουν εργασίες μεταξύ τους, να συζητούν, να βγάζουν συμπεράσματα και να επιλύουν διαφορές  Συλλογή και να επεξεργασία πληροφοριών μέσω του διαδικτύου και άλλων πηγών  Γνωριμία με γνωμικά, παροιμίες, αινίγματα, σοφά λόγια, λογοπαίγνια και ατάκες από ελληνικές ταινίες  Έρευνα για τη χρήση τους στην καθομιλουμένη και τη σημασία τους  Συνεργασία με τα υπόλοιπα προγράμματα καθώς και με διαθεματικές εργασίες στα επί μέρους μαθήματα (Πληροφορική, Ν.Ε. Γλώσσα και Λογοτεχνία, Αρχαία Ελληνικά, Γερμανικά, Αγγλικά, Καλλιτεχνικά)

Μεθοδολογία υλοποίησης  Συνεργατική εργασία, χωρισμός σε ομάδες  Δημιουργία ιστολογίου για την καταγραφή των εργασιών (http://blogs.sch.gr/logia_liga_sofa/)  Καταγραφή και διαχωρισμός των θεμάτων  Καταμερισμός εργασιών  Διερεύνηση θέματος (Τι είναι γνωμικά, παροιμίες, αινίγματα...)  Έρευνα με χρήση εποπτικών μέσων (ιστοσελίδες, εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά, εφημερίδες, βιβλία), συλλογή υλικού και καταγραφή αυτού  Αναζήτηση, συγκέντρωση και κριτική επεξεργασία των δεδομένων  Μελέτη υλικού, ερμηνεία και διερεύνηση χρήσης στην καθομιλουμένη  Αναζήτηση υλικού σε άλλες γλώσσες (Αρχαία Ελληνικά, Λατινικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά και Αλβανικά)  Έρευνα σχετικά με τη σημασία των γνωμικών, παροιμιών και των αινιγμάτων και τη χρήση τους στην καθομιλουμένη  Ζωγραφική και κολάζ σχετικά με επιλεγμένο υλικό  Δημιουργία παιχνιδιών με τις ζωγραφιές (memory, domino, puzzle και ηλεκτρονικά)  Εξαγωγή συμπερασμάτων

Ήδη από την αρχαιότητα συναντάμε φράσεις γνωστών συνήθως ανθρώπων οι οποίες χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα. Τέτοιες φράσεις είναι τα γνωμικά, οι παροιμίες, τα αινίγματα, τα ρητά, τα λογοπαίγνια και άλλα σοφά λόγια. Μ΄ αυτές τις φράσεις ασχοληθήκαμε κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς στο πλαίσιο του προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων πολιτιστικών θεμάτων: «Λόγια λίγα… και σοφά». Γνωμικό είναι μια εύστοχα και επιγραμματικά διατυπωμένη κρίση για μια γενική αλήθεια, τρόπο συμπεριφοράς ή βασική αρχή που την επικαλούμαστε για να προσδώσουμε κύρος, αξιοπιστία και γλαφυρότητα στο λόγο. Ο όρος «Γνωμικό» είναι γενικός και περιλαμβάνει ρήσεις από γνωστές (συνήθως) προσωπικότητες, εκκλησιαστικά ρητά, φράσεις από λογοτεχνικά κείμενα, επιγράμματα ευφυολογήματα, παροιμίες (που είναι λαϊκά γνωμικά), ιστορικές φράσεις, κλπ. Οι λέξεις «Γνωμικό», «Ρητό», «Απόφθεγμα» είναι βασικά συνώνυμες. Ταυτίζονται επίσης και με άλλες παρόμοιες λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς για να δηλώσουν το ίδιο πράγμα, όπως «Αξίωμα», «Παράγγελμα», ακόμη και «Παροιμία» (πριν ο όρος εξειδικευθεί σε ρήσεις λαϊκής σοφίας). Οι Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τον όρο «Γνώμη». Αν και συνώνυμες αυτές οι λέξεις έχουν ανεπαίσθητες διαφορές:  Το Απόφθεγμα είναι πιο βαρύγδουπο· είναι μια λίγο-πολύ γνωστή φράση, αναγνωρισμένης αξίας, από κάποια γνωστή προσωπικότητα.  Το Ρητό έχει πιο κλασικό χαρακτήρα και περιορίζεται σε ειδικές κατηγορίες γνωμικών (Εκκλησιαστικά Ρητά, Λατινικά Ρητά).  Το Γνωμικό είναι ο όρος που καλύπτει όλους αυτούς τους όρους και περιλαμβάνει και τις Παροιμίες, που είναι λαϊκά γνωμικά.  Η Παροιμία είναι ένα σύντομο λαϊκό γνωμικό (έμμετρο ή πεζό) που εκφράζει αλληγορικά ή σκωπτικά μια αλήθεια και που αποτελεί προϊόν μακρόχρονης πείρας και λέγεται για να παραδειγματίσει, να διδάξει ή για να σχολιάσει μια κατάσταση.

Χαρακτηριστικές εκφράσεις της Αρχαίας Ελληνικής στη Νέα Ελληνική γλώσσα Στον καθημερινό λόγο, προφορικό και γραπτό, χρησιμοποιούμε συχνά εκφράσεις προερχόμενες από την αρχαία Ελληνική και την κοινή Ελληνιστική, τη γλώσσα της Αγίας Γραφής. Καθώς είναι διάσπαρτες, σπαράγματα, δίνουν στο λόγο σφρίγος και ζωντάνια, ενώ η άγνοιά τους δημιουργεί μερικές φορές αμηχανία. Με αυτές ερχόμαστε σ΄ επαφή με παλαιότερες μορφές της γλώσσας μας, σε μικρή ηλικία με φυσικό και αβίαστο τρόπο έτσι ώστε η γνώση της σημασίας, της χρήσης και προέλευσής τους να αποτελεί ένα καλό πνευματικό και γλωσσικό εφόδιο για το μαθητή.

- Αιδώς Αργείοι : Ντροπή σας, δεν ντρέπεστε καθόλου; Όλα όσα είπατε στην αγόρευσή σας ήταν ψέματα. Γιατί τόση υποκρισία; Αιδώς Αργείοι. Φράση που φώναξε ο Στέντορας στην προσπάθειά του να παρακινήσει τους Αργείους να δείξουν θάρρος στον αγώνα εναντίον των Τρώων, μετά την αποχώρηση του Αχιλλέα από τη μάχη. Ιλιάδα,Ε,787 - Αντίπαλον δέος: Αντίπαλος, αντίπαλη παράταξη. Ισορροπία προερχόμενη από το φόβο των δυο αντιπάλων. Τώρα που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση και χάθηκε το αντίπαλο δέος η Αμερική συμπεριφέρεται αλαζονικά. Η φράση χρησιμοποιείται κυρίως από το Θουκυδίδη, Γ,11 - Από μηχανής θεός: Απροσδόκητη βοήθεια από άνθρωπο ή κάποιο γεγονός που εμφανίζεται απροσδόκητα και βγάζει από τη δύσκολη θέση δίνει λύση στο πρόβλημα. Βρισκόταν σε απελπιστική οικονομική κατάσταση, αλλά το λαχείο που κέρδισε ήρθε σαν από μηχανής θεός και τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση. Η φράση προέρχεται από το θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα, κατά το οποίο οι τραγικοί ποιητές εμφάνιζαν στη σκηνή πάνω σ΄ ένα είδος γερανού ένα θεό που έδινε λύση στην αδιέξοδη πλοκή του έργου.

- Αρχή άνδρα δείκνυσι: Η εξουσία αποκαλύπτει τις δυνατότητες του ανθρώπου δείχνει τις ικανότητες και το χαρακτήρα του. Τώρα που είναι στην αντιπολίτευση κατηγορεί το δήμαρχο για ανικανότητα. Να δούμε τι θα κάνει όταν εκλεγεί αυτός αρχή άνδρα δείκνυσι. Η φράση αποδίδεται στο Βίαντα, αρχαίο Έλληνα σοφό, παρόμοια άποψη εκφράζεται στην Αντιγόνη του Σοφοκλή. Σοφοκλή Αντιγόνη,62 - Ασκοί του Αιόλου: Λέγετε, όταν εμφανίζονται πολλά κακά, σύμφορες. Αν η γειτονική χώρα εξαπολύσει επίθεση εναντίον μας θα γίνει μεγάλο κακό, θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου. Η φράση είναι από την Οδύσσεια. Οι σύντροφοι του Οδυσσέα από περιέργεια άνοιξαν ένα ασκί δοσμένο από τον Αίολο στον Οδυσσέα και αμέσως πετάχτηκαν οι άνεμοι και καθώς ήταν απομάκρυναν το καράβι τους από την πατρίδα και του έφερε στον νησί των Λαιστρυγόνων. Οδύσσεια, κ, 1-56 - Άχθος αρούρης: Βάρος της γης άχρηστος άνθρωπος που δεν προσφέρει τίποτε. Συνέχεια ζητά δανεικά για να εξασφαλίσει τα απαραίτητα κατάντησε άχθος αρούρης.

Ο Αχιλλέας στο διάλογό με τη μητέρα του αναφέρει ότι αισθάνεται άχθος αρούρης (βάρος της γης) μετά από μεγάλο διάστημα απραξίας και αποχής από τη μάχη. Ιλιάδα,Σ,104 - Αχίλλειος πτέρνα: Το αδύνατο σημείο Είναι σοβαρός και μετρημένος άνθρωπος, αλλά στο ποδόσφαιρο παθιάζεται και συμπεριφέρεται απρεπώς η αγάπη του για την ομάδα αποτελεί και την αχίλλειο πτέρνα του. Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, κατά τον οποίο η μητέρα του Θέτις, όταν τον βάφτισε στο αθάνατο νερό, τον κράτησε από τη φτέρνα με αποτέλεσμα το σημείο εκείνο να μη βραχεί και να μείνει το μόνο απροστάτευτο. Μόνο στη φτέρνα μπορούσε να πληγωθεί.

- Βίος αβίωτος: Ζωή ανυπόφορη. Τον απείλησε ότι θα του κάνει το βίο αβίωτο. Η φράση αποδίδεται στο Χίλωνα, ένα από τους εφτά σοφούς της αρχαιότητας.

- Γαία πυρί μειχθήτω: Ας καταστραφούν όλα, ας γίνουν όλα τα πάνω κάτω. Εμείς να πετύχουμε το στόχο μας και γαία πυρί μειχθήτω. Η φράση αποδίδεται σε αρχαίο Έλληνα ποιητή.

- Γερανοί του Ιβύκου: απροσδόκητη αποκάλυψη του ενόχου. Ο δράστης του εγκλήματος παρέμεινε για αρκετό διάστημα άγνωστος, έως ότου ήρθαν οι γερανοί του Ιβύκου, η κατάθεση του τελευταίου μάρτυρα αποκάλυψε τον ένοχο. Γύρω στα 550 π. Χ. ληστές επιτέθηκαν και τραυμάτισαν θανάσιμα τον ποιητή Ίβυκο. Τη στιγμή εκείνη πέρασαν από πάνω του ένα κοπάδι γερανοί (πουλιά) και τους παρακάλεσε να εκδικηθούν το θάνατό του. Λίγο αργότερα σ΄ ένα ανοικτό θέατρο της Κορίνθου κατά την παράσταση εμφανίστηκαν οι γερανοί και ένας θεατής ακούστηκε να λέει πανικόβλητος: Οι γερανοί του Ιβύκου: Οι εκδικητές .Έτσι οι θεατές κατάλαβαν ότι αυτός ήταν ο ένοχος.

- Γη και ύδωρ: Σύμβολα υποταγής ,πλήρης υποχώρηση. Οι αντίπαλοι μας αντιστάθηκαν για λίγο, στο τέλος όμως παραδόθηκαν και μας έδωσαν γην και ύδωρ. Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, κατά τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γήν και ύδωρ ως σύμβολο υποταγής σ΄ αυτούς. Ηροδότου Ιστορία ,V,17-18 - Γόρδιος δεσμός: Δύσκολο πρόβλημα, άλυτο πρόβλημα. Η υπόθεση ήταν τόσο μπερδεμένη που αποτελούσε γόρδιο δεσμό για τους δικαστές. Η φράση λέγεται για δύσκολη κατάσταση σαν και αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα μπερδεμένο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό», που σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας. Αρριανού ,11,3 - Δαμόκλειος σπάθη: Απειλητικό πράγμα, απειλή. Το ένταλμα που εκδόθηκε κρεμόταν ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι του. Η φράση προέρχεται από το επεισόδιο του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου, ο οποίος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο του, ενώ από πάνω του κρεμόταν από μια αλογότριχα ένα μεγάλο σπαθί.

- Διέβην τον Ρουβίκωνα: πήρα μια παράτολμη απόφαση. Ο στρατηγός βρισκόταν σε δίλημμα τι να κάνει , στο τέλος όμως διέβη τον Ρουβίκωνα και εξαπόλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον των εχθρών.

Η φράση αναφέρεται στον Ιούλιο Καίσαρα που το 49 π.Χ. πήρε την παράτολμη, απόφαση να κηρύξει τον εμφύλιο πόλεμο στην Ιταλία και γι΄ αυτό πέρασε με το στρατό του τον ποταμό Ρουβίκωνα ,κατευθυνόμενος προς την Ρώμη. Ηροδότου Ιστορία,V,17-18 - Δούρειος Ίππος: Προσφορά επικίνδυνη. Ό,τι φαίνεται σαν δώρο ,ενώ στην πραγματικότητα είναι επικίνδυνο, δόλιος και επικίνδυνος. Η πρόταση για συμφωνία που διατυπώνουν οι αντίπαλοι για να δείξουν τις καλές τους προθέσεις αποτελεί δούρειο ίππο, γιατί έτσι θέλουν να εξυπηρετήσουν μόνο τα συμφέροντά τους. Η φράση είναι παρμένη από τον Όμηρο. Οι Έλληνες χάρισαν στους Τρώες ένα ξύλινο άλογο ως αφιέρωμα στους Θεούς ,ενώ μέσα βρισκόταν ο Οδυσσέας με τους συντρόφους τους και πρώτοι άρχισαν την καταστροφή της Τροίας. Οδύσσεια, λ,529 - Δρακόντεια μέτρα: αυστηρά μέτρα, σκληρά μέτρα. Η αστυνομία πήρε δρακόντεια μέτρα για να αποτρέψει βίαια επεισόδια στο κέντρο της πόλης. Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα, αρχαίο νομοθέτη της Αθήνας που ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε τον 7ο αιώνα π.Χ.

- Εξ απαλών ονύχων: από μικρό παιδί, από νηπιακή ηλικία. Είμαστε πολύ φίλοι και γνωριζόμαστε εξ απαλών ονύχων. Η φράση χρησιμοποιείται για να δηλώσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος μαλακά νύχια.

- Έξεστιν Κλαζομενίοις ασχημονείν: Επιτρέπεται στους Κλαζομενίους να φέρονται με απρέπεια. Η φράση χρησιμοποιείται υποτιμητικά για όσους συμπεριφέρονται με απρέπεια και δηλώνει ότι η απρέπεια είναι δικό τους γνώρισμα. Την φράση είπαν οι Έφοροι της Σπάρτης για τους Κλαζομένιους, κατοίκους των Κλαζομενών, πόλης της αρχαίας Ιωνίας, όταν οι αντιπρόσωποί τους λέρωσαν τους θρόνους τους στη γερουσία. Αιλιανού Ποικίλαι Ιστορίαι,2,15 - Έπεα πτερόεντα: Λόγια του αέρα. Θέλω αποδείξεις γι΄ αυτό το ζήτημα, γιατί όσα λες είναι «έπεα πτερόεντα» και δεν με πείθεις. Ποιητική Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια, όταν βγαίνουν από το στόμα μας τα παίρνει ο αέρας και πετούν. Ιλιάδα,Α,201 - Επί ξυρού ακμής: στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, είναι επί ξυρού ακμής και πρέπει να πάρουμε ορθές και ταχύτατες αποφάσεις. Ομηρική φράση, ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον ξεσηκώσει για πόλεμο εναντίον των Τρώων. Ιλιάδα,Κ,173 - Εκατόμβη: Τεράστια θυσία πολλά θύματα. Στη διάρκεια του β΄ παγκοσμίου πολέμου υπήρξαν Εκατόμβες, πράγμα που δεν πρέπει να ξεχάσει η ανθρωπότητα. Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία, προσφορά προς τους θεούς από εκατό βόδια. Υπάρχει πολλές φορές στον Όμηρο. Ιλιάδα , Α,65 - Ες αύριον τα σπουδαία: Αύριο θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά. Έλα τώρα ας διασκεδάσουμε σήμερα, έχουμε καιρό γι΄ αυτά. Ες αύριο τα σπουδαία .

Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν πήρε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα. Πλουτάρχου Πελοπ.,10 - Η ταν ή επί τας: Η να την φέρεις νικητής ή να σε φέρουν πάνω της νεκρό, ή θα καταφέρουμε ή θα αποτύχουμε, ό,τι θέλει ας γίνει. Ο αγώνας είναι δύσκολος αλλά πρέπει να αγωνιστούμε μέχρι τέλους , ή ταν ή επί τας. Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο. Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16 - Ήξεις αφήξεις: Λέγεται στην περίπτωση που κάποιος δεν έχει σταθερή άποψη, αλλά αλλάζει συνεχώς γνώμη. Πρέπει να ξέρεις ότι και εσύ έχεις ευθύνη για την κακή κατάσταση που βρίσκεσαι, γιατί δεν πήρες μια σταθερή απόφαση, συνέχεια ήσουν «ήξεις αφήξεις». Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών « ήξεις αφήξεις ου θνήξεις εν πολέμω». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο ου, καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.

- Κέρβερος : Σκληρός, ανυποχώρητος. Παρά τα παρακάλια μιας ο φύλακας δεν μας άφησε να περάσουμε. Ήταν αληθινός Κέρβερος. Από το όνομα του τέρατος που φύλαγε τον Άδη και δεν άφηνε κανένα να μπει μέσα.

- Η κεφαλή της Μέδουσας: Λέγεται για ό,τι είναι αποκρουστικό, για ό,τι δεν αντέχει να το βλέπει κανείς. Το θέαμα ήταν αποκρουστικό και ανυπόφορο, όπως η κεφαλή της Μέδουσας. Η φράση προέρχεται από το μύθο της Μέδουσας που απολίθωνε όποιον την κοιτούσε Ησίοδου Θεογονία, 1270 - Κέρας Αμαλθείας: Πλούτος, αφθονία Παρόλο που ήταν τα χρόνια δύσκολα αυτός με την κληρονομιά που πήρε είχε το κέρας της Αμαλθείας. Η φράση προέρχεται από το περιστατικό όπου η Αμαλθείας έτρεφε το μικρό δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.

- Καυδιανά δίκρανα: Λέγεται στη φράση περνώ μέσα από τα καυδιανά δίκρανα αναγκάζομαι να υποστώ ταπεινώσεις. Η φράση προέρχεται από την ταπεινωτική ήττα του ρωμαϊκού στρατού στο Καύδιο, στην Αππία οδό, όπου ο ρωμαϊκός στρατός υποχρεώθηκε να περάσει κάτω από ένα ζυγό σε σχήμα «Π» κατασκευασμένο από δόρατα (καυδιανά δίκρανα).

- Και συ τέκνον Βρούτε; Λέγεται για κάποιο άνθρωπο, που ξαφνικά στρέφεται εναντίον μας. Τη φράση είπε ο Καίσαρας, όταν αναγνώρισε το βρούτο ανάμεσα στους δολοφόνους του.

- Κόπρος του Αυγείου: Μαζεμένες ατασθαλίες καταστάσεις που δύσκολα διορθώνονται. Όταν έγινε έλεγχος από τον επόπτη αποκαλύφθηκαν πολλά σκάνδαλα και ο υπουργός έδωσε εντολή να καθαριστεί αμέσως η κόπρος του Αυγείου. Η φράση προέρχεται από ένα άθλο του Ηρακλή, όταν καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.

- Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για

ανεπιβεβαίωτα κατορθώματά τους και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια. Αφού είσαι τόσο δυνατός απόδειξέ το, μη λες μόνο λόγια ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Η φράση προέρχεται από αισώπειο μύθο «Ανήρ Κομπαστής» σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντά του την παραπάνω φράση. Αισώπου Μύθοι, «Ανήρ Κομπαστής» - Mηδένα προ του τέλους μακάριζε: Μην καλοτυχίζει κανένα, πριν να δεις το τέλος του. Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια. Ηροδότου Ι. 32. 7 - Κύκνειο άσμα: Η τελευταία πράξη, το τελευταίο έργο, η τελευταία ενέργεια κάποιου. Με αυτή τη διδασκαλία, που αποτελεί το κύκνειο άσμα του, ο δάσκαλος αποσύρεται και συνταξιοδοτείται. Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατο του. Πλάτωνος, Φαίδων 84,Ε - Ιστός της Πηνελόπης: Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει. Χρόνια προσπαθούν να τελειώσουν τα έργα για την κατασκευή του λιμανιού και δεν το κατόρθωσαν ακόμη έχουν καταντήσει σαν τον ιστό της Πηνελόπης. Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται πως η Πηνελόπη ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία. Οδύσσεια, τ,149 - Κουτί της Πανδώρας: Συνδυασμένη επιδρομή συμφορών η εμφάνιση πολλών κακών ταυτόχρονα. Εκείνη τη χρονιά πολλές συμφορές χτύπησαν την πόλη, λες και άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, κατά την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα σαν δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο απ΄όλες τις συμφορές έτσι μόλις το άνοιξε βγήκαν έξω τα κακά, εκτός από την ελπίδα.

- Ο κύβος ερρίφθη : Η απόφαση πάρθηκε. Ο Υπουργός υποσχέθηκε ότι το έργο θα προχωρήσει. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο κύβος ερρίφθη. Τη φάση είπε ο Καίσαρας όταν αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο.

- Κλίνη του Προκρούστη: Λέγεται στην περίπτωση που κάποιος θέλει να προσαρμόσει την πραγματικότητα σ΄ ένα αυθαίρετο σχήμα, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του. Η αντιπολίτευση κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι πέρασε τον εκλογικό νόμο από την κλίνη του Προκρούστη για να έχει ίδιο όφελος. Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη που έδενε τα θύματά του στο κρεβάτι του κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, για να τους φέρει σε μήκος ίσο με το κρεβάτι.

- Μέμνησο των Αθηναίων : Μην ξεχάσεις να εκδικηθείς τους αντιπάλους σου. Οι αντίπαλοι πρέπει να πληρώσουν τα κατά που μας έκαναν «μέμνησο των Αθηναίων». Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στο Δαρείο υπενθυμίζοντας του ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, γιατί συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων. Ηροδότου, V.105 - Μερίς του λέοντος: Το μεγαλύτερο μέρος, το μεγαλύτερο κομμάτι. Η μοιρασιά δεν ήταν δίκαιη, γιατί ο μεγαλύτερος αδελφός πήρε τη μερίδα του λέοντος και στους

υπόλοιπους έμειναν ελάχιστα περιουσιακά στοιχεία. Από το μύθο του Αισώπου «Λέων και αλώπηξ».

- Κομίζω γλαύκας εις Αθήνας: Λέω πράγματα πασίγνωστα, σαν να ήταν άγνωστα. Κομίζεις γλαύκα εις Αθήνας λέγοντας μας ότι η παχυσαρκία βλάπτει την υγεία. Η φράση λέγεται γιατί στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν πασίγνωστη, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λ.π. Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301

Ρητά της Λατινικής Γλώσσας                     

Dum spiro spero - Όσο αναπνέω ελπίζω Citius, Altius, Fortius - Πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά Vada retro me, Satana! - Ύπαγε οπίσω μου Σατανά Ora et labora - Να προσεύχεσαι και να εργάζεσαι Esse quam videri - Να είσαι παρά να φαίνεσαι Veni, vidi, vici - Ήρθα, είδα, ενίκησα Omnia causa fiunt - Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο Carpe diem - Άρπαξε [και αξιοποίησε] τη μέρα Tu quoque, fili! - Και συ τέκνον![Βρούτε] Alea jacta est - Ο κύβος ερρίφθη.

Nemo dat quod non habet - Κανείς δε δίνει αυτό που δεν έχει.

Qui tacet consentit -Ο σιωπών συναινεί Res, non verba - Έργα, όχι λόγια.

Ave Caesar, morituri te salutant- Χαίρε Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν Errare Humanum est - Το σφάλλειν ανθρώπινον.

Sol omnibus lucet -Ο ήλιος λάμπει για όλους.

Bis vivit qui bene vivit - Ζει δυο φορές αυτός που ζει καλά Verba volant, scripta manent - Τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν.

Timeo Danaos et dona ferrentes - Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας.

Divide ut regnes - Διαίρει και βασίλευε (ut=για να).

Audaces fortuna iuvat - Η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς

Συλλογή αποφθεγμάτων από τον Γέροντα Παΐσιο Η φαγωμάρα των Ελλήνων Οι Τούρκοι μόνοι τους δεν μπορούσαν να φάνε τους Έλληνες, αν οι Έλληνες δεν ήταν φαγωμένοι μεταξύ τους. Άμυνα κατά του Διαβόλου Να κλείνετε τις πόρτες και τα παράθυρα να μην μπαίνει απ' εκεί ο Διάβολος. Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία. Εάν αφήσεις μια σχισμή, μπορεί να μπει και να σου κάνει ζημιά. Εγώ αγωνίζομαι όλο το εικοσιτετράωρο, για να κλείσω όλες τις πόρτες του Σατανά («πόρτες και παράθυρα» είναι οι αισθήσεις). Η μάχαιρα του Προφήτη Ηλία - Γέροντα, το απολυτίκιο του Προφήτη Ηλία λέει ότι είναι ο «δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού». Θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας στη γη; - Ο Προφήτης Ηλίας τροχάει τώρα τη μάχαιρα. Πρώτα θα αρχίσει από τους Πατριάρχες, Δεσποτάδες, παπάδες, μοναχούς. Πρόσκληση από τον πάπα Αμερικανίδα καθηγήτρια διαβίβασε σε Ορθόδοξο κληρικό την επιθυμία του πάπα να προσκαλέσει τον Γέροντα Παΐσιο και Γέροντα Πορφύριο να πάνε στο Βατικανό. Η απάντηση και των δύο ήταν η εξής: «Όχι δεν μπορούμε να πάμε. Διότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ο Πάπας δεν είναι έτοιμοι. Έχουν πολύ εγωισμό. Όχι μόνο θέλουν να μας υποτάξουν, αλλά και δεν πιστεύουν ότι έχουμε την αλήθεια εμείς. Δεν χρειάζεται να πάμε. Καλύτερα θα βοηθήσουμε την υπόθεση με την προσευχή μας». Δεν αγιάζονται όλα Μόνον αυτά που δέχονται αγιασμό, αυτά μόνο αγιάζονται. Όπως το νερό, δέχεται αγιασμό και γίνεται Αγιασμός τα ούρα δεν δέχονται αγιασμό. Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό. Τα ονόματα αυτών που δεν γιορτάζουν - Γέροντα, πότε γιορτάζουμε; Όταν γεννηθήκαμε ή όταν βαφτισθήκαμε; - Γιορτάζουμε, όταν γιορτάζει ο άγιος μας, το όνομα του οποίου πήραμε στο βάπτισμα.

- Τότε, τι γίνεται με όσους έχουν ονόματα, που δεν είναι ονόματα αγίων; - Όσων ανθρώπων τα ονόματα δεν εορτάζουν, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να αγιάσουν!

H μαύρη γραμμή της πιστωτικής κάρτας - Γέροντα, είναι κακό να έχει κανείς πιστωτικές κάρτες; (Ο Γέροντας, αφού εξέτασε την κάρτα, απάντησε): - Όχι ευλογημένε, δεν είναι σφράγισμα αυτό. Άλλα βλέπεις αυτή τη μαύρη γραμμή κάτω από το όνομα; Σου αρέσει να φοράς πένθος χωρίς να έχεις κηδεία; Η ευχή αγιάζει Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της. Το τηλέφωνο του Γέροντα Ο Γέροντας έδωσε δώρο ένα κομποσκοίνι σε κάποιον προσκυνητή λέγοντας: Είναι το τηλέφωνο σου. Όταν είναι ανάγκη θα παίρνεις τηλέφωνο με αυτό!

Οι μιναρέδες της Πόλης - Γέροντα, είπατε ότι θα πάρουμε την Πόλη. Τι θα γίνουν οι μιναρέδες της; Θα τους γκρεμίσουμε; Θα γίνουν καμπαναριά; - Γέροντας (χαμογελώντας):Όχι! θα γίνουν στύλοι για τους Στυλίτες και θα κρέμονται τα κομποσχοίνια μέχρι κάτω! Κώλυμα ιεροσύνης - Γέροντα, αφού η εξομολόγηση τα σβήνει όλα, τότε γιατί αυτός που κάνει μεγάλη σαρκική αμαρτία δε μπορεί να γίνει ιερέας; - (Εκείνη τη στιγμή ο γέροντας έτυχε να κρατάει δύο ανοξείδωτα κύπελλα που κερνούσε νερό στους προσκυνητές). Δε μου λες, αν το κύπελλο σπάσει και το ηλεκτροκολλήσω τότε δε θα γίνει γερό; - Ναι, και μάλιστα πιο γερό από ότι ήταν πριν.

- Τότε, να που το ένα με την κόλληση έγινε πολύ γερό, ενώ το άλλο, που δεν έχει κόλληση, δεν είναι μεν τόσο γερό, αλλά είναι απείραχτο. Όταν έλθει ο Βασιλιάς, με ποιο ποτήρι θα του δώσουμε να πιει νερό; - Με το δεύτερο, το απείραχτο, που δεν έχει κολληθεί.

- Ε, για αυτό κάνουμε ιερείς εκείνους, που δεν έκαναν αμαρτία ασχέτως εάν δεν είναι τόσο θερμοί, όσο εκείνοι που έκαναν αμαρτία. Να μη βιαζόμαστε στα πνευματικά - Γέροντα, τι θα γίνει με εμένα, δε βλέπω προκοπή.

- Εσύ σήμερα φύτεψες την κληματαριά και θέλεις αμέσως να πιεις κρασί. Πρέπει να περιμένεις, να βγει το σταφύλι, να ωριμάσει, να το ραντίσεις, να το κόψεις, να το πατήσεις, να το βάλεις στο βαρέλι, να γίνει καλό κρασί και μετά να πιεις. Μη βιάζεσαι λοιπόν. Ακόμα είσαι αρχάριος. Βρε παιδί μου, ζαλίζεσαι έτσι και, ενώ το στομάχι σου δεν μπορεί να χωνέψει το γάλα, πας να φας μπριζόλα! Τα παιδιά που δε θηλάζουν Τα παιδιά που δε θηλάζουν και δε μεγαλώνουν στην αγκαλιά της μάνας τους, γίνονται βλαμμένα, δε στέκουν σταθερά στη ζωή τους και όταν μεγαλώσουν μετά το μπουκάλι του γάλακτος, πιάνουν το μπουκάλι της μπύρας. Οι πονηριές της Τουρκίας Η Τουρκία είναι σαν την αλεπού. Όλο πονηριές κάνει. Όταν καταλάβει ότι έχουν στήσει δόκανα για να την πιάσουν, αρχίζει να πηδάει και με τα τέσσερα πόδια κι έτσι πιάνεται και με τα τέσσερα. Αυτό θα πάθει και η Τουρκία.

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ Στον καθημερινό μας λόγο χρησιμοποιούμε διαχρονικές φράσεις λαϊκής σοφίας, την προέλευση των οποίων οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε. Οι φράσεις αυτές κρύβουν μία μικρή ιστορία, με άγνωστους σε εμάς πρωταγωνιστές, η οποία αφενός έχει κάτι να μας διδάξει, και αφετέρου απεικονίζει γλαφυρά τον τρόπο ζωής και δράσης των ανθρώπων μίας άλλης εποχής. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η λαϊκή αυτή σοφία, έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο, αποδεικνύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την συνέχεια του Ελληνισμού, εφόσον τις ίδιες φράσεις χρησιμοποιούμε και σήμερα. Οι άνθρωποι μπορεί να αλλάζουν ανάλογα με τις εποχές, ταυτόχρονα όμως, εύκολα διαπιστώνει κανείς, πως στην πραγματικότητα μοιραζόμαστε διαχρονικά τα ίδια πάθη, φόβους, ανησυχίες και ελπίδες. ΧΤΥΠΑ ΞΥΛΟ «Απτεσθαι ξύλου», έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Λόγω της πεποίθησης τους πως στα δένδρα κατοικούσαν νύμφες (Δρυάδες/Αμαδρυάδες) χτύπαγαν το ξύλο του κορμού των δένδρων για να επικαλεστούν την προστασία τους, καθώς οι νύμφες μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τις ευχές των ανθρώπων. Αυτή η συνήθεια συνηθίζεται ακόμα και σήμερα, όταν ακούμε κάτι το οποίο δεν θέλουμε να μας συμβεί. ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ, ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ Η παροιμιώδης αυτή έκφραση, προέρχεται από τον μύθο του Αισώπου, «Ανήρ κομπαστής», και χρησιμοποιείται για όσους καυχιούνται για κάτι και το υποστηρίζουν, αλλά αδυνατούν να αποδείξουν τα λεγόμενά τους. Σύμφωνα με τον μύθο, ένας αθλητής που βρισκόταν στην Αθήνα καυχιόνταν συνέχεια ότι σε αγώνες στην Ρόδο είχε πραγματοποιήσει ένα τεράστιο άλμα. Καθώς δεν τον πίστευε κανείς, αυτός έλεγε στους Αθηναίους να πάνε στη Ρόδο και να ρωτήσουν τους θεατές των αγώνων. Τότε ένας Αθηναίος πήγε στο σκάμμα, και με το χέρι έγραψε πάνω στην άμμο τη λέξη «Ρόδος». Κατόπιν γύρισε προς τον καυχησιάρη αθλητή και του είπε: «Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα», το οποίο έχει μείνει ως «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα». Το προφανές νόημα είναι ότι ο καθένας έχει οποτεδήποτε την δυνατότητα να αποδείξει τις δυνατότητές του και δεν χρειάζεται η επίκληση μυθικών προγόνων, κατορθωμάτων κτλ. ΜΗ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ Όταν οι Ρωμαίοι κυρίευσαν τις Συρακούσες το 212 π.Χ., μετά από τριετή αντίσταση των Ελλήνων, κάποιοι Ρωμαίοι στρατιώτες μπήκαν στο σπίτι του Αρχιμήδη, και τον βρήκαν να σχεδιάζει κύκλους στο έδαφος. Ο Αρχιμήδης τους παρακάλεσε να τον αφήσουν να τελειώσει τη λύση κάποιου σπουδαίου προβλήματος που τον απασχολούσε, εξού και οι κύκλοι στο έδαφος. Για αυτό και τους είπε το γνωστό «μη μου τους κύκλους τάραττε». Ο Ρωμαίος στρατιώτης όμως δυστυχώς και τους κύκλους του χάλασε, και τον Αρχιμήδη σκότωσε.!!!! Η φράση όμως έμεινε. ΚΟΡΑΚΙΑΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΨΑ Φράση που προέρχεται από έναν αρχαιοελληνικό μύθο. Σύμφωνα με αυτόν, σε κάποια μικρή ορεινή πόλη της αρχαίας Ελλάδας, οι κάτοικοι αποφάσισαν κάποτε να κάνουν μια θυσία στο θεό Απόλλωνα. Το νερό όμως που θεωρούσαν ιερό και το χρησιμοποιούσαν στις θυσίες , βρίσκονταν ανάμεσα σε δύσβατα φαράγγια. Έπρεπε λοιπόν για αυτή τη σημαντική θυσία να στείλουν κάποιον σε αυτή τη δύσκολη και ανηφορική διαδρομή, για να φέρει το «ιερό» νερό. Ξαφνικά, ακούστηκε μια φωνή από ένα δέντρο εκεί κοντά. Ήταν η φωνή ενός κόρακα ο οποίος προσφερόταν να αναλάβει το συγκεκριμένο εγχείρημα. Παρά την έκπληξη που ένιωσαν οι κάτοικοι ακούγοντας τη

φωνή του κόρακα, αποφάσισαν να του αναθέσουν την αποστολή, μιας και με τα φτερά του θα έφτανε γρήγορα και εύκολα στην πηγή που έτρεχε το «ιερό» αυτό νερό. Έδωσαν λοιπόν, οι άνθρωποι στον κόρακα μια μικρή υδρία, αυτός την άρπαξε με τα νύχια του και πέταξε στον ουρανό με κατεύθυνση την πηγή. Ο κόρακας έφτασε γρήγορα στην πηγή. Πλάι της αντίκρισε μια συκιά γεμάτη σύκα, και λιχούδης καθώς ήταν άρχισε να δοκιμάζει μερικά σύκα. Τα σύκα όμως ήταν άγουρα, και ο κόρακας αποφάσισε να περιμένει μέχρι να ωριμάσουν, ξεχνώντας όμως την αποστολή που είχε αναλάβει για λογαριασμό των ανθρώπων. Περίμενε τελικά δύο ολόκληρες μέρες ώσπου τα σύκα ωρίμασαν. Έφαγε πολλά μέχρι που κάποια στιγμή θυμήθηκε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο είχε έρθει στην πηγή. Άρχισε να σκέφτεται λοιπόν, πώς θα δικαιολογούσε την αργοπορία του στους κατοίκους της πόλης. Τελικά γέμισε με νερό τη μικρή υδρία, άρπαξε με το ράμφος του ένα μεγάλο φίδι το οποίο διέκρινε να κινείται κοντά στους θάμνους και πέταξε για την πόλη. Όταν ο κόρακας έφτασε στην πόλη, οι κάτοικοι θέλησαν να μάθουν το λόγο για τον οποίο άργησε να επιστρέψει με το νερό από την πηγή. Ο κόρακας αφού άφησε κάτω την υδρία και το φίδι, και ισχυρίστηκε ότι το συγκεκριμένο φίδι ρουφούσε το νερό από την πηγή, με αποτέλεσμα αυτή να αρχίσει να ξεραίνεται. Έπειτα τους είπε πως όταν το φίδι αποκοιμήθηκε, αυτός γέμισε την υδρία με το νερό και γράπωσε και το φίδι για να το παρουσιάσει στους κατοίκους. Οι άνθρωποι τον πίστεψαν και σκότωσαν το φίδι χτυπώντας το με πέτρες και ξύλα. Όμως, το φίδι αυτό ήταν του θεού Απόλλωνα, και ο θεός του φωτός οργισμένος αποφάσισε να τιμωρήσει τον κόρακα για το ψέμα του. Έτσι από εκείνη την ημέρα, κάθε φορά που ο κόρακας προσπαθούσε να πιει νερό από κάποια πηγή, αυτή στέρευε. Κράτησε πολύ καιρό το μαρτύριο αυτό της δίψας του κόρακα, μέχρι που ο Απόλλωνας τον λυπήθηκε και τον έκανε αστέρι στον ουρανό. Από τότε, όταν κάποιος διψούσε πολύ, έλεγε τη φράση « Κοράκιασα από τη δίψα ». Και αυτή η φράση έχει παραμείνει ως τις μέρες μας. Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ Αρχαία ελληνική έκφραση, (Αλωπεκίζειν προς ετέρα αλώπεκα). Παροιμία που λεγόταν για τους απατεώνες και μάλιστα σε περιπτώσεις που κάποιος εξ αυτών, επιχειρούσε να εξαπατήσει άλλον απατεώνα. ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΣ Φράση που χρησιμοποιείται για να υποδείξει δολιότητα. Κατά την διάρκεια του Τρωικού πολέμου, O Λαοκόων ένας από τους Τρώες ιερείς του Θυμβραίου Απόλλωνα, προειδοποίησε τους συμπατριώτες του Τρώες, (μάταια) να μη δεχθούν το δώρο που πρόσφεραν οι Έλληνες -οι Δαναοί- στους Τρώες, όταν υποτίθεται ότι αποφάσισαν να τερματίσουν την πολιορκία τους. To προκείμενο δώρο ήταν, εννοείται, ο Δούρειος ίππος. Δώρο που αποδείχθηκε θανάσιμο και καταστροφικό για τους Τρώες, και την αγαπημένη τους πόλη, την Τροία. ΚΑΒΑΛΗΣΕ ΤΟ ΚΑΛΑΜΙ Είναι μια έκφραση που ίσως προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα. Οι Σπαρτιάτες το έλεγαν για να πειράξουν τον Αγησίλαο. Ο Αγησίλαος αγαπούσε πολύ τα παιδιά του και όταν ήταν μικρά έπαιζε μαζί τους, καβαλώντας σαν σε άλογο, ένα καλάμι. Κάποια μέρα όμως τον είδε ένας φίλος του σε αυτή την στάση και ο Αγησίλαος τον παρακάλεσε να μην πει τίποτα σε κανέναν. Αλλά εκείνος δεν κράτησε τον λόγο του και το είπε σε άλλους, για να διαδοθεί σιγά – σιγά σε όλους και να φθάσει στις μέρες μας, με αλλαγμένη την ερμηνεία του (το λέμε όταν θέλουμε να πούμε για κάποιον ότι πήραν τα μυαλά του αέρα). ΣΕ ΤΡΩΕΙ Η ΜΥΤΗ ΣΟΥ, ΞΥΛΟ ΘΑ ΦΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως ο «κνησμός», η φαγούρα, δηλαδή, του σώματος, ήταν προειδοποίηση των Θεών. Πίστευαν πως όταν ένας άνθρωπος αισθανόταν φαγούρα στα πόδια του, θα έφευγε σε ταξίδι. Όταν πάλι τον έτρωγε η αριστερή του παλάμη, θα έπαιρνε δώρα. Η πρόληψη αυτή έμεινε ως τα χρόνια μας. «Με τρώει το χέρι μου χρήματα θα πάρω», συνηθίζουμε

να λέμε όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι αρχαίοι όμως, θεωρούσαν γρουσουζιά, όταν αισθανόταν φαγούρα στην πλάτη, στο λαιμό, στα αφτιά και στη μύτη. Κάποτε για παράδειγμα, ο βασιλιάς της Σπάρτης Άγις, ενώ έκανε πολεμικό συμβούλιο με τους αρχηγούς του, είδε ξαφνικά κάποιον από αυτούς να ξύνει αφηρημένος το αφτί του. Αμέσως σηκώθηκε πάνω και διέλυσε το συμβούλιο.Θα έχουμε αποτυχία οπωσδήποτε. Οι θεοί προειδοποίησαν τον Αρίσταρχο. Ας αναβάλουμε για αργότερα την εκστρατεία. Οι Σπαρτιάτες πίστευαν ακόμη ότι τα παιδιά που αισθάνονταν φαγούρα στη μύτη τους, θα γινόντουσαν κακοί πολεμιστές. Έτσι, όταν έβλεπαν κανένα παιδί να ξύνει τη μύτη του, το τιμωρούσαν, για να μην την ξαναξύσει άλλη φορά. Από την πρόληψη αυτή βγήκε η φράση : «η μύτη σου σε τρώει, ξύλο θα φας». ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ Όταν κάποιος σε μία συζήτηση μας λέει πράγματα με τα οποία διαφωνούμε ή μας ακούγονται παράλογα, συνηθίζουμε να λέμε: « Τί είναι αυτά που μου λες; Αυτά είναι αηδίες και πράσσειν άλογα».Το «πράσσειν άλογα» λοιπόν, δεν είναι πράσινα άλογα όπως πιστεύει πολύς κόσμος, αλλά αρχαία ελληνική έκφραση. Προέρχεται εκ του ενεργητικού απαρεμφάτου του ρήματος «πράττω» ή/και «πράσσω» (τα δύο τ, αντικαθίστανται στα αρχαία και από δύο σ), που είναι το «πράττειν» ή/και «πράσσειν» και του «άλογο» που είναι ουσιαστικά το ουσιαστικό «λόγος» που σημαίνει λογική (σε μία από τις έννοιες του) με το α στερητικό μπροστά. Α-λογο το παράλογο, δηλαδή, Πράσσειν άλογα, το να κάνει κανείς παράλογα πράγματα. ΕΝΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΔΕ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ Σ’ έναν από τους μύθους του Αισώπου διαβάζουμε, πως ένας άσωτος και σπάταλος νέος, αφού έφαγε όλη του την περιουσία, δεν του είχε απομείνει παρά ο καινούριος του χονδρός εξωτερικός μανδύας. Κάποια μέρα, λοιπόν, που τυχαία είδε ένα χελιδόνι να πετάει έξω από το παράθυρό του, φαντάστηκε πως ο χειμώνας είχε περάσει και πως ήρθε πια η άνοιξη. Πούλησε τότε και το μανδύα σαν αχρείαστο. Αλλά το χειμωνιάτικο κρύο είχε άλλη γνώμη και ξαναγύρισε την άλλη μέρα πιο τσουχτερό. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τη φράση αυτή με τα λόγια: « μία χελιδών έαρ ου ποιεί». Κατά τον Αριστοτέλη: «Το γάρ έαρ ούτε μία χελιδών ποιεί ούτε μία ημέρα». Επίσης, συγγενική είναι η φράση: «Μ’ ένα χελιδόνι, καλοκαίρι δεν κάνει, ούτε μια μέλισσα μέλι» και «μ’ ένα λουλούδι καλοκαίρι δε γίνεται». ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ Ο κροκόδειλος όταν θέλει να ξεγελάσει το θύμα του, κρύβεται και βγάζει κάτι παράξενους ήχους, που μοιάζουν καταπληκτικά με κλάμα μωρού παιδιού. Έτσι, αυτοί που τον ακούν, νομίζουν ότι πρόκειται για κάποιο παιδάκι και τρέχουν να το βοηθήσουν. Ο κροκόδειλος τότε επιτίθεται ξαφνικά και σκοτώνει το θύμα του. Στην αρχαία Ελλάδα ο κροκόδειλος ήταν άγνωστος, οι Έλληνες όμως έμαθαν για αυτόν από τους Φοίνικες εμπόρους, που τους γέμιζε με τρόμο και θαυμασμό για την δύναμη και την πανουργία του κροκόδειλου . Έτσι λοιπόν, παρόλο που στην Ελλάδα δεν υπήρχαν κροκόδειλοι, τα «κροκοδείλια δάκρυα», που λέμε σήμερα γι’ αυτούς που ψευτόκλαινε, είναι φράση καθαρά αρχαία ελληνική. ΑΡΕΣ ΜΑΡΕΣ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΕΣ Η Έκφραση προέρχεται από αρχαίες Ελληνικές κατάρες. Στον ενικό η λέξη είναι Κατάρα Κατάρα Με την πάροδο των χρόνων για λόγους καθαρά εύηχους και μόνο προσετέθη και το «Μ». Δηλαδή: Κατ-άρα-μάρα. Και έτσι στη νεότερη ελληνική έγινε -αρα-μάρα, άρες μάρες, έβαλαν και την «κούφια» ομοιοκατάληκτη λέξη κουκουνάρες (κούφια δεν είναι τα κουκουνάρια;)και δημιουργήθηκε αυτή η καινούρια φράση! την λέμε όταν θέλουμε να δηλώσουμε πως ακούσαμε κάτι χωρίς νόημα και χωρίς ουσία! ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ Τη φράση αυτή τη βρίσκουμε για πρώτη φορά σ’ ένα στίχο του Μένανδρου (342-291 π.Χ.),που μιλάει για το γάμο. Ο ποιητής γράφει ότι ο γάμος «.εάν τις την Αλήθειαν σκοπή, κακόν μεν εστίν,

άλλ’ αναγκαίον κακόν». Δηλαδή: Εάν θέλουμε να το εξετάσουμε στο φως της αλήθειας, ο γάμος είναι μεν ένα κακό, αλλά «αναγκαίον κακόν». Σ’ ένα άλλο απόσπασμα του Μένανδρου διαβάζουμε -ίσως για παρηγοριά για τα παραπάνω- την εξής περικοπή: «Πάντων ιατρός των αναγκαίων κακών χρόνος εστίν». Επίσης: «αθάνατον εστί κακόν αναγκαίον γυνή». Δηλαδή, η γυναίκα είναι το αιώνιο αναγκαίο κακό. ΚΑΤΑ ΦΩΝΗ ΚΙ Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ Στην αρχαιότητα, όταν ένας γάιδαρος φώναζε πριν αρχίσει μια μάχη, νόμιζαν ότι οι θεοί τους προειδοποιούσαν για τη νίκη. Κάποτε ο Φωκίωνας ετοιμαζόταν να επιτεθεί στους Μακεδόνες του Φιλίππου, αλλά δεν ήταν και τόσο βέβαιος για το αποτέλεσμα, επειδή οι στρατιώτες του ήταν λίγοι. Τότε αποφάσισε ν’ αναβάλει για μερικές μέρες την επίθεση, ώσπου να του στείλουν τις επικουρίες, που του είχαν υποσχεθεί οι Αθηναίοι. Πάνω, όμως, που ήταν έτοιμος να διατάξει υποχώρηση, άκουσε ξαφνικά τη φωνή ενός γαϊδάρου από το στρατόπεδο του. – Κατά φωνή κι ο γάιδαρος! έκανε ενθουσιασμένος ο Φωκίωνας. Και διέταξε ν’ αρχίσει η επίθεση, με την οποία νίκησε τους Μακεδόνες. Από τότε ο λόγος έμεινε, και τον λέμε συχνά, όταν βλέπουμε ξαφνικά κάποιο φίλο μας, που δεν τον περιμέναμε. ΔΕΝ ΙΔΡΩΝΕΙ Τ’ ΑΥΤΙ ΤΟΥ Την φράση αυτή την χρωστάμε στον πατέρα της Ιατρικής τον Ασκληπιό. Όταν κάποια νεαρή τον ρώτησε, με ποιον τρόπο θα μπορούσε να κάνει τον νεαρό που της άρεσε να την αγαπήσει, αυτός απάντησε : «Να τον κλείσεις σ’ ένα πολύ ζεστό δωμάτιο, την συμβούλευσε, και αν ιδρώσουν τ αφτιά του, θα σ αγαπήσει. Αν δεν ιδρώσουν, μην παιδεύεσαι άδικα». Από την περίεργη αυτή συμβουλή του Ασκληπιού, έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση «δεν ιδρώνει τ’ αυτί του», που τη λέμε συνήθως, για τους αναίσθητους και αδιάφορους. ΔΙΝΩ ΤΟΠΟ ΣΤΗΝ ΟΡΓΗ Δώσε τόπο της οργής», φράση που την βρίσκουμε στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή (718): «είκε θυμώ και μετάστασιν δίδου». Αυτά τα λόγια λεει ο Αίμωνας στον πατέρα του τον Κρέοντα , που επιμένει να τιμωρήσει την Αντιγόνη, γιατί δεν υπάκουσε στη διαταγή του και έθαψε τον αδελφό της Πολυνείκη. «Είκε» σημαίνει υποχώρησε, «θυμώ και» αντί «και θυμώ μετάοτασιν δίδου» , δηλαδή, και άλλαξε γνώμη, δηλαδή, δώσε τόπο στην οργή. Στις «Ευμενίδες» του Αισχύλου (847) λεει η θεά Αθηνά στο Χορό (των Ευμενίδων): «οργάς ξυνοίσω σοι γεραιτέρα γαρ ει». Η λ έξη οργή έχει και τη σημασία: διάθεσης, των αισθημάτων, όπως κι εδώ «θα δώσω τόπο στην οργή», θα υποχωρήσω και θα ανεχθώ τις διαθέσεις σου (ξυνοίσω που σημαίνει συνοίσω , μέλλων του συμφέρω, εδώ ανέχομαι, συγχωρώ, υπομένω), γιατί είσαι γεροντότερη (Ευριπ. Ελ. 80, Απόσπ. 31) «οργή είκειν» κ.ά. ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ Όταν ο Σωκράτης, σε περασμένη πια ηλικία αποφάσισε να μάθει κιθάρα, τον πείραξαν οι φίλοι του, λέγοντας του: «Γέρων ών κίθαριν μανθάνεις;.». Κι ο Σωκράτης τότε απάντησε: «Κάλλιον οψιμαθής ή αμαθής (παραμένειν)». ΤΟΥ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΑΕΡΑ.. Η έκφραση αυτή έχει παραμείνει από την αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα από τις ναυμαχίες που έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες. Οποίος μπορούσε να εκμεταλλευτεί καλύτερα τον αέρα μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα άρα και να νικήσει. Έτσι οποίος έπαιρνε τον αέρα ήταν και ο νικητής. ΑΕΡΑ! Στην αρχαία Ελλάδα, όταν άρχιζε κάποια μάχη, οι πολεμιστές έπεφταν πάνω στον αντίπαλό τους, φωνάζοντας «αλαλά», λέξη που δεν είχε κανένα νόημα, αλλά ήταν απλώς πολεμική κραυγή. Απ’ αυτό, ωστόσο, βγήκε η λέξη «αλαλάζω» και η αρχαία φράση «ήλόλαζον την νίκην». Ο αλαλαγμός χρησιμοποιήθηκε και στους νεότερους πολέμους, τόσο για εμψύχωση των

πολεμιστών, ιδίως στις εφόδους, όσο και σαν επωδός της νίκης, αφού αντικαταστάθηκε η λέξη «Αλαλά» με τη λέξη «Aέρα». Αλλά ποιο ήταν πάλι το γεγονός εκείνο που έκανε τη λέξη «Αέρα» να επικρατήσει σαν πολεμική κραυγή;Κατά την πολιορκία των Ιωαννίνων (1912-13), οι οβίδες του εχθρού, που χτυπούσαν εναντίον των οχυρωματικών θέσεων του στρατού μας, δεν έφερναν σχεδόν κανένα αποτέλεσμα, εκτός από το δυνατό αέρα, που δημιουργούσαν ολόγυρα οι εκρήξεις. Σε κάθε τέτοια, λοιπόν, αποτυχημένη βολή, οι Έλληνες στρατιώτες -προπαντός όμως οι θρυλικοί Τσολιάδες- φώναζαν όλοι μαζί «Αέρα!», θέλοντας με τον τρόπο αυτό να εκδηλώσουν τη χαρά τους για την εχθρική αποτυχία (ειπώθηκε για πρώτη φορά από εύζωνα του 1/38 Συντάγματος Ευζώνων). Η λέξη, όμως, «Αέρα» έγινε ένα πραγματικό σύμβολο κατά τον πόλεμο της 28ης Οκτωβρίου 1940. ΤΑ ΤΣΟΥΞΑΜΕ Στην αρχαιότητα, υπήρχαν πολλές γυναίκες, που έπιναν πολύ κρασί, ανακατεύοντας το ποτό τους με μια ειδική σκόνη, που έκανε το κρασί να γίνεται πιο πικάντικο. Απ’ αυτό βγήκε και η φράση «τα τσούξαμε». ΕΣ ΑΥΡΙΟΝ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ Αυτή η παροιμιακή φράση είναι του Πλουτάρχου, από το βίο του Πλουτάρχου που αναφέρεται στον Πελοπίδα. Ανήκει στον Θηβαίο στρατηγό Αρχία (4ος αι. π.Χ.), φίλο των Σπαρτιατών, όταν σε ένα συμπόσιο κάποιος του πήγε ένα γράμμα, που περιείχε την πληροφορία ότι κινδύνευε από τους δημοκρατικούς και τον Πελοπίδα που είχε επιστρέψει στη Θήβα από την Αθήνα κρυφά. Βρισκόμαστε στο 379 π.Χ. Ο Αρχίας, πάνω στο γλέντι και μέσα στη χαρά του, πάνω στη μέθη της δύναμής του και της εξουσίας, αμέλησε να το ανοίξει. Αντί να ανοίξει την επιστολή και να τη διαβάσει, την έβαλε στην άκρη λέγοντας «εις αύριον τα σπουδαία», δηλαδή αύριο θα διαβάσω τα σημαντικά πράγματα που περιέχει αυτή η επιστολή. Αυτό ήταν και το λάθος του. Σε λίγο δολοφονήθηκε και αυτός και οι φίλοι του. ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ Με την φράση «από μηχανής θεός» χαρακτηρίζουμε ένα πρόσωπο ή ένα γεγονός, που με την απροσδόκητη εμφάνισή του, δίνει μια λύση ή μια νέα εξέλιξη σε περίπτωση αμηχανίας ή διλήμματος. Η καταγωγή της έκφρασης αυτής, ανάγεται στην αρχαία ελληνική δραματική ποίηση και ειδικότερα στην τραγωδία. Συγκεκριμένα, σε αρκετές περιπτώσεις ο τραγικός ποιητής οδηγούσε σταδιακά την εξέλιξη του μύθου σ’ ένα σημείο αδιεξόδου, με αποτέλεσμα η εξεύρεση μιας λύσης να είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Τότε, προκειμένου το θεατρικό έργο να φτάσει σε ένα τέλος, συνέβαινε το εξής: εισαγόταν στο μύθο ένα θεϊκό πρόσωπο, που με την παρέμβασή του έδινε μια λύση στο αδιέξοδο και το έργο μπορούσε πλέον να ολοκληρωθεί ομαλά. Η έκφραση «ο από μηχανής θεός» καθιερώθηκε, επειδή αυτό το θεϊκό πρόσωπο εμφανιζόταν στη σκηνή του θεάτρου με τη βοήθεια της «μηχανής», δηλαδή ενός ξύλινου γερανού, ώστε να φαίνεται ότι έρχεται από ψηλά, ή καμιά φορά από καταπακτή, εάν επρόκειτο για θεό του Άδη . Ουσιαστικά, δηλαδή, πρόκειται για μια περίπτωση επιφάνειας (θεϊκής δηλαδή εμφάνισης στους θνητούς), που συνέβαινε στο τέλος μιας τραγωδίας, διευκολύνοντας τον τραγικό ποιητή να δώσει μια φυσική λύση στο μύθο του έργου του. ΤΑ ΣΠΑΣΑΜΕ Οι αρχαίοι Κρήτες την παραμονή του γάμου τους, συγκέντρωναν σε ένα μεγάλο δωμάτιο διάφορα πήλινα βάζα κι ενώ τραγουδούσαν και χόρευαν, τα έσπαζαν ένα ένα. Η συνήθεια αυτή με τον καιρό, γενικεύτηκε σε όλη την Ελλάδα. Από αυτή την συνήθεια βγήκε η φράση «τα σπάσαμε» που τη λέμε μετά από κάθε διασκέδαση. ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΚΑΥΓΑ Ένα από τα αγαπημένα θεάματα των Ρωμαίων και αργότερα των Βυζαντινών, ήταν η ελεύθερη πάλη. Οι περισσότεροι από τους παλαιστές, ήταν σκλάβοι, που έβγαιναν από το στίβο με την

ελπίδα να νικήσουν και να απελευθερωθούν. Στην ελεύθερη αυτή πάλη επιτρέπονταν τα πάντα γροθιές, κλωτσιές, κουτουλιές, ακόμη και το πνίξιμο.Το μόνο που απαγορευόταν αυστηρά ήταν οι γρατσουνιές. Ο παλαιστής έπρεπε να νικήσει τον αντίπαλό του, χωρίς να του προξενήσει την παραμικρή αμυχή με τα νύχια, κάτι που δεν ήταν εύκολο, καθώς τα νύχια των σκλάβων, ήταν μεγάλα και σκληρά από τις βαριές δουλειές που έκαναν.Γι’ αυτό λίγο προτού βγουν στο στίβο, άρχιζαν να τα κόβουν, όπως μπορούσαν, με τα δόντια τους. Από το γεγονός αυτό βγήκε κι η φράση «τρωει τα νύχια του για καβγά». ΓΙΑ ΨΥΛΛΟΥ ΠΗΔΗΜΑ Από τον πρώτο αιώνα η επικοινωνία των Ρωμαίων με τον ασιατικό κόσμο, είχε σαν αποτέλεσμα την εισαγωγή πληθώρας γελοίων και εξευτελιστικών δεισιδαιμονιών, που κατέκλυσαν όλες τις επαρχίες της Ιταλίας. Εκείνοι που φοβόντουσαν το μάτιασμα, κατάφευγαν στις μάγισσες, για να τους ξορκίσουν μ’ ένα πολύ περίεργο τρόπο: Οι μάγισσες αυτές είχαν μερικούς γυμνασμένους ψύλλους, που πηδούσαν γύρω από ένα πιάτο με νερό. Αν ο ψύλλος έπεφτε μέσα και πνιγόταν, τότε αυτός που τον μάτιασε ήταν εχθρός. Αν συνέβαινε το αντίθετο -αν δεν πνιγόταν δηλαδή-τότε το μάτιασμα ήταν από φίλο, πράγμα που θα περνούσε γρήγορα. Κάποτε μια μάγισσα υπέδειξε σ’ έναν πελάτη της ένα τέτοιο εχθρό με τ’ όνομα του. Εκείνος πήγε, τον βρήκε και τον σκότωσε. Έτσι άρχισε μια φοβερή «βεντέτα» ανάμεσα σε δύο οικογένειες, που κράτησε πολλά χρόνια. Ωστόσο, από το δραματικό αυτό επεισόδιο, που το προξένησε μια ανόητη πρόληψη, βγήκε και έμεινε παροιμιακή η φράση: «Για ψύλλου πήδημα». ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ Με τη φράση αυτή εννοούμε ότι κάποιον τον διώχνουμε, τον απολύουμε από τη δουλειά του για διάφορους λόγους. Αυτή η έκφραση ξεκίνησε από ένα παλιό έθιμο, που είχε την πρώτη εφαρμογή του στη Βαβυλωνία. Όταν ο βασιλιάς ήθελε να αντικαταστήσει έναν άρχοντα, είτε γιατί ήταν ανεπαρκής, είτε γιατί με κάποια σφάλματά του είχε πέσει στη δυσμένειά του, του έστελνε ένα ζευγάρι από παλιά παπούτσια με γραμμένο από κάτω το όνομα αυτού που το λάβαινε. Το έθιμο αυτό το πήραν από τους Βαβυλώνιους και οι Βυζαντινοί και το διατήρησαν ως τα τελευταία χρόνια της αυτοκρατορίας. Σχέση έχει και η άλλη φράση που λέμε: «σε γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια». Δηλαδή δεν σε υπολογίζω, δε σου δίνω αξία, σημασία, σε αγνοώ ΕΓΙΝΕ ΓΛΕΝΤΙ ΤΡΙΚΟΥΒΕΡΤΟ Δηλαδή, έγινε γλέντι εξαίσιο, υπέροχο. Αυτή η φράση προέρχεται από τα μεγάλα καράβια. Αυτά είχαν τρεις κουβέρτες (καταστρώματα). Έτσι στη φράση μας για να δηλώσουμε ότι το γλέντι μας ήταν μεγάλο, το παρομοιάσαμε με το μεγάλο καράβι που είχε τρεις κουβέρτες. Άρα θα ήταν πολύ μεγάλο. ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ Μέσα στα όπλα, στις μηχανές και γενικά στα «μέσα» του πολέμου, το “Υγρόν Πυρ” είναι ένα από τα πιο περίεργα και θαυμαστά έργα του ανθρώπου. Την απόκρυφη εφεύρεση την έφερε – καθώς λένε – στο Βυζάντιο, τον έβδομο αιώνα, ένας καλόγερος από τη Συρία, ο Καλλίνικος. Στην πλώρη κάθε “χελιδονιού” – δηλαδή μεγάλου βυζαντινού πλοίου με τέσσερις σειρές κουπιά – ήταν τοποθετημένη σαν προτομή, το κεφάλι ενός λιονταριού ή άλλου θηρίου ή και ανθρώπου ακόμα, καμωμένο από μπρούντζο, που είχε το στόμα του διαρκώς ανοιχτό. Το στόμα αυτό επικοινωνούσε με κάτι σωλήνες, από τις οποίες χυνόταν το υγρό – που ήταν μαύρο σαν ακάθαρτο πετρέλαιο – ενώ την ίδια στιγμή, από ένα άλλο σωλήνα στελνόταν με ειδικές φυσούνες άφθονος αέρας, ώστε να μπορεί να τινάζεται μακριά το υγρό. Τους σωλήνες αυτούς, που επικοινωνούσαν απευθείας με το κεφάλι, οι Βυζαντινοί τους ονόμαζαν “μυελούς”. Από το τελευταίο αυτό, λοιπόν, έμεινε ως τα χρόνια μας η πασίγνωστη φράση “πή ραν ,τα μυαλά του αέρα”

Ο ΚΑΛΟΣ Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΣΤΗ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η φράση “Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται”, που τη λέμε για τους ανθρώπους εκείνους που δεν τους τρομάζουν οι δυστυχίες, είναι παρμένη από τη ζωή των ναυτικών, που έχουν συνηθίσει στις μεγάλες τρικυμίες. Την έλεγαν, χωρίς καμία παραλλαγή, οι αρχαίοι Έλληνες και οι Βυζαντινοί. ΦΤΟΥ ΚΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ Όταν τελείωναν τα παιδιά την καλλιγραφία τους, έδιναν στο δάσκαλο την πλάκα, για να τη διορθώσει. Μετά τη διόρθωση ο δάσκαλος ζητούσε από τα παιδιά να την ξαναγράψουν. Επειδή πολλές φορές δεν είχαν σφουγγάρι, έσβηναν την πλάκα με τα δάχτυλα, αφού προηγουμένως τα έφτυναν. Από τότε επικράτησε η φράση: Φτου κι απ’ την αρχή. ΑΠ’ ΕΞΩ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΩΤΑ Τα παιδιά μάθαιναν να δείχνουν και να λένε απ’ έξω την αλφαβήτα. Οι δάσκαλοι, για να πεισθούν πως τα παιδιά την ξέρουν καλά, τους έδειχναν τα γράμματα ανακατωμένα. Από τότε επικράτησε να λέμε γι’ αυτόν που γνωρίζει κάτι καλά ότι το ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά. ΕΧΑΣΕ Η ΜΑΝΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗ ΜΑΝΑ Η φράση ξεκινάει και γίνεται πολύ γνωστή από το παρακάτω τραγούδι, που γράφτηκε για το θρήνο της Πόλης: «Τ’ απάνω βήμα πάρθηκεν. Το κάτω ποκοιμάται. Το μεσακό εστράγγισε, παιδιά, πάρθην η Πόλη. Πήραν την Πόλη! Πήραν την! Πήραν και την Ασία. Πήραν και την Άγια Σοφιά, το μέγα μοναστήρι. Με τετρακόσια σήμαντρα, με εξήντα καλογέρους. Κλαμμός, θραμμός, που γένηκε εκείνην την ημέρα ! Έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα» Όταν έπεφτε μια πόλη, ύστερα από μεγάλη πολιορκία, οι στρατιώτες που έμπαιναν μέσα νικητές λαφυραγωγούσαν (έπαιρναν σαν λάφυρα) αντικείμενα, αλλά και παιδιά και γυναίκες, που τους πουλούσαν, και το κέρδος τους ήταν πολύ μεγάλο. Αλλού μαζεύανε τους άντρες, αλλού τις γυναίκες και αλλού τα παιδιά, που, κλαίγοντας, φωνάζαν τους γονείς τους. ΠΛΑΚΩΣΕ Η ΜΑΡΙΔΑ Όταν κανείς ψαρεύει και ρίχνει την πετονιά του, πριν προφτάσει να πατώσει το βαρίδι, οι μαρίδες τρέχουν όλες μαζί και τρώνε το δόλωμα. Έτσι και ο λαός μας ονομάζει μαρίδα τους μικρούς γαβριάδες, που μαζεύονται γύρω από κάθετι που κινεί την περιέργεια τους ή που θα δουν ότι κάτι μπορεί να βγει : “μαζεύτηκε γύρω η μαρίδα”. Κι ακόμα η μαρίδα συναντιέται κοπαδιαστή μέσα στη θάλασσα και όταν οι ψαράδες την αντιληφθούν, φωνάζουν : πλάκωσε μαρίδα και ρίχνουν τα δίχτυα τους. ΑΛΛΟΣ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΝΥΦΗ Στην παλιά Αθήνα του 1843, επρόκειτο να συγγενέψουν με γάμο δύο αρχοντικές οικογένειες: Του Γιώργη Φλαμή και του Σωτήρη Ταλιάνη. Ο Φλαμής είχε το κορίτσι και ο Ταλιάνης το αγόρι. Η εκκλησία, που θα γινόταν το μυστήριο, ήταν η Αγία Ειρήνη της Πλάκας. Η ώρα του γάμου είχε φτάσει και στην εκκλησία συγκεντρώθηκαν ο γαμπρός, οι συγγενείς και οι φίλοι τους. Μόνο η νύφη έλειπε. Τι είχε συμβεί; Απλούστατα. Η κοπέλα, που δεν αγαπούσε το νεαρό Ταλιάνη, προτίμησε ν’ ακολουθήσει τον εκλεκτό της καρδιάς της, που της πρότεινε να την απαγάγει. Ο γαμπρός άναψε από την προσβολή, κυνήγησε την άπιστη να την σκοτώσει, αλλά δεν κατόρθωσε να την ανακαλύψει.

Γύρισε στο σπίτι του παρ’ ολίγο πεθερού του και του ζήτησε τα δώρα που είχε κάνει στην κόρη του. Κάποιος όρος όμως στο προικοσύμφωνο, έλεγε πως ο,τιδήποτε κι αν συνέβαινε προ ή μετά το γάμο μεταξύ γαμπρού και νύφης “δε θα ξαναρχούτο τση καντοχή ουδενός οι μπλούσιες πραμάτιες και τα τζοβαΐρια όπου ανταλλάξασι οι αρρεβωνιασμένοι”. Φαίνεται δηλαδή, ότι ο πονηρός γερο – Φλαμής ήξερε από πριν, τι επρόκειτο να συμβεί γι’ αυτό έβαλε εκείνο τον όρο. Κι έτσι πλήρωσε ο φουκαράς ο Ταλιάνης τα δώρα του άλλου. Από τότε οι παλαιοί Αθηναίοι, όταν γινόταν καμιά αδικία σε βάρος κάποιου, έλεγαν ότι “άλλος πλήρωσε τη νύφη” Ο ΠΑΠΑΣ ΕΥΛΟΓΑΕΙ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ Ο λαός που τα βλέπει όλα και τίποτα δεν αφήνει, που να μην το σχολιάσει κι εδώ, παρατήρησε πως ο παπάς, όταν αρχίζει τη λειτουργία με το “Ευλογητός ο Θεός” κάνει το σταυρό του και ύστερα από συνήθεια, βάζει το χέρι του στο στήθος, εκεί όπου καταλήγουν και τα γένια του. Ο λαός, λοιπόν νομίζει πως με την κίνηση αυτή, ο παπάς ευλογάει και τα γένια του. Έτσι η έκφραση αυτή μας τη μεταφέρανε στην καθημερινή ζωή και τη μεταχειριζόμαστε για τους συμφεροντολόγους. ΣΗΚΩΣΕ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΜΠΑΪΡΑΚΙ Συχνά, ανάμεσα στους αρματωλούς του 1821, συνέβαιναν πολλά επεισόδια, παρεξηγήσεις και παραστρατήματα, που κατέληγαν τις περισσότερες φορές σε ένα θανάσιμο μίσος μεταξύ τους. Οι διαφορές τους αυτές προέρχονταν κυρίως από το ποιος θα αναλάμβανε το καπετανιλίκι. Δηλαδή, ποιός θα γινόταν αρχηγός στις διάφορες αντάρτικες ομάδες των βουνών, όταν χήρευε καμιά θέση. Φυσικά, οι παλιοί αρματωλοί, αδιαφορούσαν για κάτι τέτοια κι έμεναν μακριά από τους καβγάδες. Αλλά οι νεότεροι, που ήθελαν να δείξουν τις ικανότητες τους, επιζητούσαν με κάθε τρόπο να γίνουν αρχηγοί. Έριχναν λοιπόν, κλήρο μεταξύ τους και εκείνος που κέρδιζε, γινόταν αρχηγός της μιας ή της άλλης ομάδας. Αυτοί που έχαναν όμως δεν έμεναν διόλου ευχαριστημένοι. Έτσι άρχιζαν να βάζουν διαβολές σε βάρος του καινούριου καπετάνιου και πολλές φορές το κατόρθωναν, με τον τρόπο αυτό, να πάρουν με το μέρος τους ορισμένα παλικάρια και να σηκώσουν το δικό τους μπαϊράκι. Μπαϊράκι στα τούρκικα σημαίνει σημαία. Από τότε έμεινε η φράση “σήκωσε δικό του μπαϊράκι”, που τη λέμε για κάποιον που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα. ΠΗΓΑΝ ΓΙΑ ΜΑΛΛΙ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΝ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΙ Μια από τις πιο σκοτεινές εποχές που έζησε η Ελλάδα, ήταν όταν στα παράλια της έκαναν επιδρομές οι διάφοροι πειρατές, προπάντος, όμως οι Αλγερινοί που περνούσαν από το μαχαίρι όλα τα γυναικόπαιδα ή άρπαζαν τις όμορφες κοπέλες, για να τις πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρά τους. Στη Μήλο υπήρχαν τότε μεγάλα εργαστήρια ταπητουργίας, που έφτιαχναν χαλιά με ωραιότατα σχέδια με ένα ειδικό μαλλί. Τα χαλιά αυτά τα πουλούσαν πανάκριβα στους διάφορους πλούσιους της Πόλης, της Κύπρου ή της Βενετίας. Την εποχή εκείνη δρούσε στο Αιγαίο ένας φοβερός κουρσάρος, ο Αλή Μεμέτ Χαν. Μια νύχτα, βγήκε με τα παλικάρια του στη Μήλο, για να την κουρσέψει. Οι πειρατές μπήκαν και στα εργαστήρια των χαλιών, που βρίσκονταν εκεί. Οι νησιώτες, όμως του πήραν είδηση, τους κύκλωσαν και του έπιασαν χωρίς αιματοχυσία. Αντί να τους σκοτώσουν, όμως τους ξύρισαν το κεφάλι και τα γένια και τους έστειλαν δώρο στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου. Από τότε έμεινε και ο λόγος που λέμε συχνά και σήμερα “Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι”. ΑΛΛΟΥΝΟΥ ΠΑΠΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ Αυτή τη φράση την παίρνουμε από μια Κεφαλλονίτικη ιστορία.

Κάποιος παπάς σε ένα χωριουδάκι της Κεφαλλονιάς, αγράμματος, πήγε να λειτουργήσει σ’ένα άλλο χωριό, γιατί ο παπάς του χωριού είχε αρρωστήσει για πολύν καιρό. Ο παπάς όμως, στο δικό του ευαγγέλιο, μια και ήταν αγράμματος, είχε βάλει δικά του σημάδια κι έτσι κατάφερνε να το λέει. Εδώ όμως, στο ξένο ευαγγέλιο, δεν υπήρχαν τα σημάδια, γιατί ο παπάς αυτού του χωριού δεν τα είχε ανάγκη, μια και ήταν μορφωμένος. Άρχισε, λοιπόν, ο καλός μας να λέει το ευαγγέλιο που λέγεται την Κυριακή του Ασώτου. Τότε κάποιος από το εκκλησίασμα του φώναξε, «Τί μας ψέλνεις εκεί παπά; Αυτό δεν είναι το σημερινό ευαγγέλιο!.» «Εμ, τι να κάνω;», απάντησε αυτός, που κατάλαβε το λάθος του και προσπάθησε να το «μπαλώσει» όπως όπως. «Αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.». Από τότε έμεινε αυτή η παροιμιώδης φράση, με την οποία εννοούμε ότι κάτι είναι άσχετο με κάτι άλλο, ή ότι κάποιος είναι αναρμόδιος για κάποιο θέμα. ΠΟΥ ΣΕ ΠΟΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΣΦΑΖΕΙ Είναι μια φράση από τις πολλές που μας άφησε ο στρατηγός Μακρυγιάννης. Λέγεται πως από παιδί ο Μακρυγιάννης είχε τρομερή δύναμη. Κάποτε, λοιπόν γέρος πια ο στρατηγός, χωρίς να το θέλει, σκούντισε κάποιον. Εκείνος παρεξηγήθηκε και ρίχτηκε να χτυπήσει το Μακρυγιάννη, χωρίς βέβαια να ξέρει με ποιόν είχε να κάνει. Ο στρατηγός του ζήτησε τότε συγνώμη, γιατί τον ακούμπησε άθελα του. Ο παλικαράς, νομίζοντας πως ο γέρος φοβήθηκε, αποθρασύνθηκε. Αλλά ο Μακρυγιάννης, που δεν σήκωνε κάτι τέτοια, τον βούτηξε και τον έκανε του αλατιού λέγοντας του … Διαόλου ψοφίμι, τώρα θα σου δείξω που σε πονεί και που σε σφάζει. ΣΙΓΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΕΛΑΙΟ Βρισκόμαστε στα χρόνια του Όθωνα. Ο Βαυαρός βασιλιάς, που ντυνόταν με φουστανέλες και φέσι και στις πιο επίσημες εμφανίσεις του, μαζί με τη βασίλισσα Αμαλία οργάνωναν συχνά γιορτές στα ανάκτορα. Η πιο διαλεχτή κοινωνία εκείνον τον καιρό ήταν, βέβαια οι επιζώντες και οι απόγονοι των αγωνιστών του 21, μαζί με τους ξένους αυλικούς, που ήρθαν στην Ελλάδα, συνοδεύοντας τον Όθωνα. Το ότι στους απλούς αυτούς ανθρώπους ήταν άγνωστη η δυτική εθιμοτυπία, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δε μείωνε καθόλου τη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά των συγκεντρώσεων ούτε την οικειότητα με τους ξένους αξιωματικούς, που ήταν πάντα θαυμαστές της ελληνικής εκδήλωσης. Το κέφι λοιπόν έφθανε πολύ γρήγορα στο κατακόρυφο με τους ελληνικούς χορούς, που με ζήλο προσπαθούσαν να μάθουν οι ξένοι. Οι γερο-λεβέντες παλιοί πολεμιστές, στον ενθουσιασμό τους, τραβούσαν κι άδειαζαν προς το ταβάνι τα κουμπούρια τους. Κι ακόμα σε καμιά γυροβολιά, όταν το απαιτούσε η φιγούρα του χορού, έβαζαν και το τσαρούχι, εκσφενδονίζοντας το προς τα πάνω. Αλλα τις αίθουσες των ανακτόρων τις φώτιζαν κρυστάλλινοι πολυέλαιοι κι κηροστάτες. Στο κρίσμο λοιπόν αυτό σημείο ακουγόταν ψιθυριστά μια φιλική παραίνεση κάποιου γνωστού των ανακτόρων προς τον χορευτή “σιγά τον πολυέλαιον”. ΤΟΥ ΜΠΗΚΑΝ ΨΥΛΛΟΙ ΣΤ’ ΑΦΤΙΑ Οι Βυζαντινοί ήταν άφταστοι στο να εφευρίσκουν πρωτότυπες τιμωρίες. Όταν έπιαναν κάποιον να κρυφακούει, του έριχναν ζεματιστό λάδι στ’ αφτιά και τον κούφαιναν. Για τους «ωτακουστές» -όπως τους έλεγαν τότε αυτούς- ο αυτοκράτορας lουλιανός αισθανόταν φοβερή απέχθεια. Μπορούσε να συγχωρέσει έναν προδότη, αλλά έναν «ωτακουστή» ποτέ. Ο ίδιος έγραψε έναν ειδικό νόμο γι’ αυτούς, ζητώντας να τιμωρούνται με μαρτυρικό θάνατο. Μα όταν τον έστειλε στη Σύγκλητο, για να τον εγκρίνει, εκείνη τον απέρριψε, γιατί θεώρησε ότι το αμάρτημα του

«ωτακουστή» δεν ήταν και τόσο μεγάλο. Είπαν δηλαδή -οι Συγκλητικοί- ότι η περιέργεια είναι φυσική στον άνθρωπο και ότι αυτός που κρυφακούει, είναι, απλώς, περίεργος. Μπορεί να κάνει την κακή αυτή πράξη, αλλά χωρίς να το θέλει. Έτσι βρήκαν την ευκαιρία να καταργήσουν και το καυτό λάδι και ζήτησαν να τους επιβάλλεται μικρότερη ποινή. Ο lουλιανός θύμωσε, μα δέχτηκε να αλλάξουν το σύστημα της τιμωρίας με κάτι άλλο που, ενώ στην αρχή φάνηκε αστείο, όταν μπήκε σε εφαρμογή, αποδείχθηκε πως ήταν αφάνταστα τρομερό. Έβαζαν δηλαδή στ’ αφτιά του ωτακουστή.ψύλλους! Τα ενοχλητικά ζωύφια, έμπαιναν βαθιά στο λαβύρινθο του αφτιού κι άρχιζαν να χοροπηδούν, προσπαθώντας να βρουν την έξοδο. Φυσικά, ο δυστυχισμένος που δοκίμαζε αυτή την τιμωρία, έφτανε πολλές φορές να τρελαθεί. Από τότε, ωστόσο, έμεινε η φράση «του μπήκαν ψύλλοι στ’ αφτιά», που σήμερα έφτασε να σημαίνει, ότι μου μπαίνουν υποψίες στο μυαλό για κάτι. ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΙΔΑΝΕ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΦΤΙΣΑΝΕ Ο Αγγελάκης Νικηταράς, παράγγειλε κάποτε του Κολοκοτρώνη -που ήταν στενός του φίλος- να κατέβει στο χωριό, για να βαφτίσει το μωρό του. Ο Νικηταράς τού παράγγειλε ότι το παιδί επρόκειτο να το βγάλουν Γιάννη, αλλά για να τον τιμήσουν, αποφάσισαν να του δώσουν τ’ όνομά του, δηλαδή Θεόδωρο. Ο θρυλικός Γέρος του Μοριά απάντησε τότε, πως ευχαρίστως θα πήγαινε μόλις θα «έκλεβε λίγον καιρό», γιατί τις μέρες εκείνες έδινε μάχες. Έτσι θα πέρασε ένας ολόκληρος μήνας σχεδόν κι ο Κολοκοτρώνης δεν κατόρθωσε να πραγματοποιήσει την υπόσχεση που είχε δώσει. Δεύτερη, λοιπόν, παραγγελία του Νικηταρά. Ώσπου ο Γέρος πήρε την απόφαση και με δύο παλικάρια του κατέβηκε στο χωριό. Αλλά μόλις μπήκε στο σπίτι του φίλου του, δεν είδε κανένα μωρό, ούτε καμμιά προετοιμασία για βάφτιση. Τι είχε συμβεί: Η γυναίκα του Νικηταρά ήταν στις μέρες της να γεννήσει. Επειδή όμως, ο τελευταίος ήξερε πως ο Γέρος ήταν απασχολημένος στα στρατηγικά του καθήκοντα και πως θ’ αργούσε οπωσδήποτε να τους επισκεφτεί -οπότε θα είχε γεννηθεί πια το παιδi- τού παράγγελνε και τού ξαναπαράγγελνε προκαταβολικά για τη βάφτιση. Όταν ο Κολοκοτρώνης άκουσε την.απολογία του Νικηταρά, ξέσπασε σε δυνατά γέλια και φώναξε: – Ωχού! Μωρέ, ακόμα δεν τον είδανε και Γιάννη τον βαφτίσανε! ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΦΤΙΑ Από τα αρχαιότατα χρόνια και ως τον Μεσαίωνα, η άμυνα μιας χώρας εναντίον των επιδρομέων, ήταν κυρίως τα τείχη που την κύκλωναν. Τα τείχη αυτά χτιζόντουσαν, συνήθως, με τη βοήθεια των σκλάβων και των αιχμαλώτων που συλλαμβάνονταν στις μάχες. Οι μηχανικοί, όμως, ανήκαν απαραίτητα στο στενό περιβάλλον του άρχοντα ή του βασιλιά, που κυβερνούσε τη χώρα. Τέτοιοι πασίγνωστοι μηχανικοί, ήταν ο Αθηναίος Αριστόθουλος -ένας από αυτούς που έχτισαν τα μεγάλα τείχη του Πειραιά-, ο Λαύσακος, που ήταν στενός φίλος του Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και ο Ναρσής, που υπηρετούσε κοντά στο Λέοντα τον Σγουρό. Όταν ο τελευταίος, κυνηγημένος οπό τους Φράγκους κλείστηκε στην Ακροκόρινθο, ο Ναρσής τού πρότεινε ένα σχέδιο φρουρίου, που έγινε αμέσως δεκτό. Το χτίσιμό του κράτησε ολόκληρο χρόνο κι όταν τέλειωσε, αποδείχτηκε πράγματι πως ήταν απόρθητο Στα τείχη του φρουρίου ο Ναρσής έκανε και μια καινοτομία εκπληκτική για την εποχή του. Σε ορισμένα σημεία, τοποθέτησε μερικούς μυστικούς σωλήνες από κεραμόχωμα, που έφταναν, χωρίς να φαίνονται, ως κάτω στα υπόγεια, το οποία χρησίμευαν για φυλακές. Όταν κανείς,λοιπόν, βρισκόταν πάνω στις επάλξεις του πύργου, από ‘κει ψηλά μπορούσε ν’ ακούσει από μέσα από τους σωλήνες, ό,τι λεγόταν από τους αιχμαλώτους, που ήταν κλεισμένοι εκεί. Ήταν, ας πούμε, ένα είδος.ακουστικών.της εποχής τους. Τότε τα έλεγαν «ωτία».

ΤΟΝ ΕΠΙΑΣΑΝ ΣΤΑ ΠΡΑΣΑ Μόλις η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, κάποιος Θεόδωρος Καρράς έφτιαξε μια συμμορία κακοποιών, που ρήμαζαν τα σπίτια και τα μαγαζιά. Η αστυνομία τούς κυνηγούσε να τους πιάσει, μα ποτέ δεν το κατόρθωνε. Ο Καρράς είχε γίνει αληθινό φόβητρο των κατοίκων. Την εποχή εκείνη στην Κολοκυνθού των Αθηνών κατοικούσε ο παπά-Μελέτης, που έλεγαν ότι είχε φλουριά με το τσουβάλι. Αν και περασμένης ηλικίας, η καταπληκτική του δύναμη έκανε εντύπωση σε όλους. Το σπιτάκι που έμενε, ήταν τριγυρισμένο με περιβόλι από πράσα. Μια νύχτα ο παπάς πετάχτηκε οπό τον ύπνο του. Του φάνηκε πως είδε στο περιβόλι του κάποια σκιά, που κινούταν ύποπτα μέσο στα πράσα. Άφοβος καθώς ήταν, πήγε προς τα κει και μ’ ένα πήδημα γράπωσε από τον σβέρκο -ποιον άλλον;- τον περίφημο Καρρά, που τον παρέδωσε στην αστυνομία. Ο κακοποιός ομολόγησε γρήγορα τους συνεργάτες του, που πιάστηκαν κι αυτοί. Απ’ αυτό το γεγονός προέκυψε και η φράση «τον έπιασαν στα πράσα», που σημαίνει επ’ αυτοφόρω σύλληψη. ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΓΚΡΑΒΑΡΑ Όταν κάποιος μάς φαίνεται … ξεροκέφαλος , λέμε συνήθως , ότι ” κατέβηκε από τα Κράβαρα ” . Κάποτε αρκετά χρόνια πριν την Επανάσταση του ’21 , στη Ναύπακτο , ξεσηκώθηκαν τολμηρά παλικάρια , ανέβηκαν στο βουνό και δημιούργησαν ένα ισχυρό καπετανάτο. Οι Αρβανίτες τους έτρεμαν . Ωστόσο μια μέρα αποφάσισαν να τους χτυπήσουν με μεγάλες δυνάμεις , για να τους βγάλουν απ’ τη μέση . Αλλά όταν άρχισε η μάχη , οι Έλληνες τούς επιτεθήκανε με καταπληκτική ορμή , φωνάζοντας συγχρόνως : ” Στην κάρα βαρήτε ! ” . Η λέξη ” κάρα ” , που σημαίνει κεφάλι , ήταν πολύ της μόδας , παρμένη από τα θρησκευτικά βιβλία . Ο λαός, λοιπόν , όλους αυτούς που φώναζαν ” στην κάρα βαρήτε ¨ τους ονόμασε τιμητικά – με μια μικρή παραλλαγή ” Κραβαρίτες ” . Και με τον καιρό , η Ναύπακτος πήρε την ανεπίσημη ονομασία [Γ]Κράβαρα . ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ Στη βυζαντινή εποχή, αυτός που κρατούσε τα κλειδιά του παλατιού -ο κλειδοκράτορας δηλαδήονομάζονταν Παπίας. «Ο Παπίας με τα του Εταιριάρχου αυτοπροσώπως ήνοιγον και έκλειον απάσας τας εις το παλάτιον εισόδους». Τώρα για ποιο λόγο τον έλεγαν έτσι, παραμένει άγνωστο. Ωστόσο με τον καιρό, το όνομα αυτό έγινε τιμητικός τίτλος, που δινόταν σε διάφορους έμπιστους αυλικούς. Ο Πάπιας είχε το δικαίωμα να παρακάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον αυτοκράτορα, να κουβεντιάζει μαζί του και να διασκεδάζει στα συμπόσια του. Κάποτε -όταν αυτοκράτορας ήταν ο Βασίλειος Β`- Παπίας του παλατιού έγινε ο Ιωάννης Χανδρινός, άνθρωπος με σκληρά αισθήματα, ύπουλος και ψεύτης. Από τη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα κλειδοκράτορα, άρχισε να διαβάλει τους πάντες -ακόμη και τον αδελφό του Συμεώνα – στον αυτοκράτορα. Έτσι, κατάντησε να γίνει το φόβητρο όλων. Όταν κανείς του παραπονιόταν πως τον αδίκησε, ο Χανδρινός προσποιούταν τον έκπληκτο και τα μάτια του …βούρκωναν υποκριτικά. – «Είσαι ο καλύτερος μου φίλος, του έλεγε. Πώς μπορούσα να πω εναντίον σου στον αυτοκράτορα;». Η διπροσωπία του αυτή έμεινε κλασική στο Βυζάντιο. Γι` αυτό, από τότε, όταν κανείς πιανόταν να λέει κανένα ψέμα στη συντροφιά του ή να προσποιείται τον ανήξερο, οι φίλοι του του έλεγαν ειρωνικά: «Ποιείς τον Παπίαν»… Φράση που έμεινε ως τα χρόνια μας με μια μικρή παραλλαγή. ΚΑΡΦΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ Όσο οι Τούρκοι έζωναν στενότερα την Κωνσταντινούπολη, τόσο οι Βυζαντινοί πρόσεχαν και οχύρωναν την Πελοπόννησο, για να την έχουν σαν καταφύγιο. Όταν ήρθε να καλογερέψει εδώ ο αυτοκράτορας Ιωάννης Καντακουζηνός, περιγράφει το Μυστρά

«Σκυθίας ερημότερον». Οι επιδρομές των Σαρακηνών, οι πόλεμοι των Ελλήνων με τους Φράγκους της Αχαΐας και η αιώνια φαγωμάρα των τοπικών αρχόντων, είχαν καταστρέψει ολότελα τον τόπο. Κανείς δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι του ούτε μέρα ούτε νύχτα, χωρίς να βαστά όπλα. Οι Παλαιολόγοι έβαλαν τάξη, ειρήνεψαν τα μέρη και με το Μυστρά, που έφτασε να `χει σαράντα χιλιάδες κατοίκους, ζωντάνεψαν τον ελληνισμό εκείνους τους χρόνους. Παρ` όλ` αυτά ολόκληρη η Πελοπόννησος κι ο Μυστράς μαζί, λίγο έλειψε να επαναστατήσουν, όταν τη θέση του γενικού τοποτηρητή πήρε ο Δημήτριος Παντεχνής, άνθρωπος που παρίστανε το θαυματοποιό. Πραγματικά, ο Παντεχνής φαίνεται πως γνώριζε την τέχνη του ταχυδακτυλουργού, γιατί πολλοί σύγχρονοι του αναφέρουν πως έκανε καταπληκτικά πράγματα. Κι ένα απ` όλα είναι, ότι εξαφάνιζε νομίσματα και χρυσαφικά μόλις τ` άγγιζε και κατηγορούσε κατόπιν τους άλλους για κλέφτες. Επειδή έκανε πολλά τέτοια, ο λαός αποφάσισε να τον τιμωρήσει με την ποινή της παραμόρφωσης. Δηλαδή, μ ένα πυρακτωμένο καρφί, έκαναν στο πρόσωπο του τιμωρούμενου διάφορα σημάδια. Το καρφί, όμως, που έφεραν για να παραμορφώσουν τον Παντεχνή, παρόλο που το έβαλαν σε δυνατή φωτιά και το άφησαν εκεί πολλή ώρα, παρέμεινε τελείως κρύο. Το παράξενο αυτό φαινόμενο τόσο πολύ τρόμαξε το πλήθος, ώστε τον παράτησε κι έφυγε λέγοντας «το καρφί δεν του καίγεται», για να μείνει από τότε η παροιμιώδης φράση: «Καρφί δεν του καίγεται», που στην επέκταση της τη λέμε και για τα άτομα εκείνα που αδιαφορούν για τον πλησίον τους. ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΦΗ ΚΑΝΕΛΑ Ίσως η χαρακτηριστικότερη πρόταση για την περιγραφή της ασυναρτησίας. Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, η πραγματική μορφή της φράσης είναι: “Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή καν’ έλα”, που σημαίνει: έρχομαι από την Κωνσταντινούπολη και σε προσκαλώ να έρθεις στην κορυφή. Αποτελούσε μήνυμα των Σταυροφόρων, όταν επέστρεφαν από την κατακτημένη πλέον Κωνσταντινούπολη και καθόριζαν ως σημείο συνάντησης τους την κορυφή του λόφου. ΑΛΑ ΜΠΟΥΡΝΕΖΙΚΑ Όταν μας μιλάει κάποιος και θέλουμε να του πούμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι μας λέει, τότε του λέμε πως μιλάει.αλά μποuρνέζικα. Πολλοί νομίζουν, πως είναι μια λέξη (αλαμπουρνέζικα). Είναι όμως δύο λέξεις. Μπουρνέζικα, λοιπόν, είναι η γλώσσα που μιλάνε ακόμα, σε μια περιοχή του Σουδάν, όπου ζει η φυλή Μπουρνού. Η γλώσσα αυτή ήρθε στην Ελλάδα κατά την Επανάσταση του 1821, με την φυλή των Μπουρνού η οποία αποτελούσε τμήμα του εκστρατευτικού σώματος του Αιγύπτιου στρατηγού Ιμπραήμ. Καθώς η αραβική γλώσσα είναι αρκετά δύσκολη και μάλιστα στις διαλέκτους της, σε μας τους Έλληνες, λοιπόν δίκαια, όσα θ’ ακούγαμε από αυτούς, θα φαίνονταν «αλά μπουρνέζικα», δηλαδή ακατανόητα. ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ Στα 1821 καταστράφηκε η πόλη των Κυδωνιών μετά από την αποτυχημένη επαναστατική κίνηση που επιχειρήθηκε, ο πληθυσμός της σφάχτηκε και το σύνολό του εγκατέλειψε την όμορφη πόλη με ντόπια ή Ψαριανά καράβια, στην χαλασιά αυτή κατάφερε να σωθεί η ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ, όμορφη αρχόντισσα με πολύ περιουσία, ο άντρας της που ήταν πάμπλουτος έμπορος και τα παιδιά της τα έσφαξαν μπρος τα μάτια της οι Τούρκοι, σώθηκε λοιπόν πάνφτωχη και ολομόναχη στα Ψαρά, εκεί οι συντοπίτες της και κυρίως ο Βενιαμίν ο Λέσβιος (δάσκαλος της Ακαδημίας των Κυδωνιών) την βοήθησαν. Η Πανωραία σύντομα άφησε τα Ψαρά και πήγε στην πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους, το Ναύπλιο, όπου και για να ζήσει ξενόπλενε και πολλές φορές δεχόταν το έλεος και την συμπόνια των συνανθρώπων της, η ίδια τόσο πολύ υπέφερε που παραμέλησε εντελώς την εμφάνιση της. Αυτή όμως η κουρελιασμένη γυναίκα έκρυβε μέσα της την αρχόντισσα και κυρίως την

πατριώτισσα. Στα 1826 γίνηκε έρανος στο Ναύπλιο για να βοηθήσουν το μαχόμενο Μεσολόγγι, έτσι στήθηκε στη κεντρική πλατεία ένα τραπέζι και οι υπεύθυνοι του εράνου ζητούσαν από τους καταστραμμένους, πεινασμένους και χαροκαμένους Έλληνες να βάλουν πάλι το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν τους μαχητές και τους αποκλεισμένους του Μεσολογγίου, αλλά ποιος είχε και ποιος θα έδινε από αυτό το φτωχομάνι κανείς δεν πλησίαζε το τραπέζι, όλων τα σπίτια δύσκολα τα έφερναν πέρα. Τότε η φτωχότερη όλων η χήρα Χατζηκώσταινα έβγαλε το ασημένιο δαχτυλίδι από το δάχτυλό της και ένα γρόσι που είχε στην τσέπη της και τα ακούμπησε στο τραπέζι της ερανικής επιτροπής. «ΤΟ ΔΙΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ» ξύπνησε την συνείδηση των πεινασμένων και κάποιος φώναξε «Δέστε η πλύστρα Ψωροκώσταινα πρώτη πρόσφερε τον οβολό της». Αμέσως το φιλότιμο ηλέκτρισε τους φτωχούς και το τραπέζι γέμισε λίρες, γρόσια και χρυσαφικά. Πάντως από αυτή την ιστορία δύο πράγματα έμειναν πρώτα μαζεύτηκαν χρήματα για το Μεσολόγγι και δεύτερον η Πανωραία έγινε πια γνωστή στο Ναύπλιο σαν Ψωροκώσταινα. Η πλύστρα Πανωραία όμως δεν έδινε μόνο μαθήματα πατριωτισμού αλλά και ανθρωπιάς, το ελάχιστο εισόδημά της το μοιραζόταν με ορφανά παιδιά αγωνιστών και όταν ο Καποδίστριας ίδρυσε ορφανοτροφείο προσφέρθηκε γριά πιά και με σαλεμένο τον νου από τον πόνο και τις στερήσεις να πλένει τα ρούχα των ορφανών χωρίς καμιά αμοιβή. ΛΕΒΕΝΤΙΑ ,αλλά μόνο έτσι τα έθνη προχωράνε.Να πως έγινε πανελλήνια γνωστό το παρατσούκλι της Πανωραίας : Στην εποχή του Καποδίστρια σε μια συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος παρομοιάσε το Ελληνικό Δημόσιο με την Ψωροκώσταινα, ο συσχετισμός άρεσε και κάθε φορά που αναφέρονταν στο θέμα του Δημοσίου το ονόμαζαν «Ψωροκόσταινα». Αργότερα οι Βαβαροί προκειμένου να χλευάσουν το Ελληνικό κράτος για την φτώχια του και την οπιστοδρομικότητά του ονόμασαν υβριστικά «Ψωροκώσταινα» την Ελλάδα. Χαρακτηρισμός που όσοι γνωρίζουν την ιστορία δεν τους θίγει διότι η Ψωροκώσταινα θα έπρεπε να ονομαζόταν Λεβεντοκώσταινα ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΝΤΟΡΒΑ… Ο ντορβάς είναι το σακούλι μέσα στο οποίο οι χωρικοί έβαζαν διάφορα πράγματα. Στην Βυζαντινή εποχή όταν οι νησιώτες έπιαναν κάποιον ληστή,εγκληματία,πειρατή,του έκοβαν το κεφάλι,το έβαζαν μέσα σε έναν ντορβά,παστωμένο,για να μην μυρίζει άσχημα όταν αρχίσει να σαπίζει και το έστελναν στην Κωνσταντινούπολη. Το έθιμο αυτό έμεινε αργότερα και επί τουρκοκρατίας,αλλά και στα πρώτα ελληνικά χρόνια μετά από την Επανάστασι,περίοδος που υπήρχαν πάρα πολλοί ληστές. Όταν ο επικηρυγμένος σκοτωνόταν από άλλο άτομο,αυτός του έκοβε το κεφάλι,το έβαζε σε ντορβά (ντορβάς=μικρός σάκος στα τούρκικα),το παρέδιδε στις Αρχές κι έπαιρνε την επικήρυξι, ή αν ήταν και ο ίδιος ληστής μπορούσε να πάρει αμνηστία… Για να επικηρυχθεί λοιπόν κάποιος,σήμαινε πως εκτέθηκε τόσο πολύ απέναντι στις Αρχές,τόσο, που να καταντήσει το κεφάλι του,να μπει στον ντορβά στην περίπτωσι που τον έπιαναν. Η έκφραση λέγεται συνήθως σήμερα για κάποιον που τα παίζει όλα για όλα… ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ ΡΟΥΘΟΥΝΙ… Στον Μεσαίωνα επικρατούσε η συνήθεια να κόβουν οι νικητές στρατηγοί τα αυτιά και τις μύτες των εχθρών τους,που είχαν πέσει στις μάχες…Αυτά τα ”τρόπαια”, τα έβαζαν μέσα σε σάκους και τα έστελναν στο κέντρο, για να γίνει γνωστό το μέγεθος της νίκης..! Ο χρονικογράφος Γεώργιος Κερδηνός αναφέρει πως ο στρατηγός Γεώργιος Μανιακής,αφού σκότωσε πολλούς Άραβες: ”Χιλίους απ’ εμπρός εσκότωσεν και μύριους απ΄ οπίσω, εννιά κοφίνα φόρτωσεν ωτία και μυτία..” Δηλαδή δεν έμεινε κατ’ αυτόν τον τρόπο άκοφτο ρουθούνι…Έτσι εξηγείται η σημερινή φράση: ”δεν έμεινε ρουθούνι…”,ενώ στην Μυτιλήνη λένε ”δεν έμεινε μύτη”…

ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΞΥΛΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΤΟΥ… Στο Μεσαίωνα,οι περισσότεροι μαθητές προτιμούσαν να το σκάνε από τις τάξεις τους,παρά να πηγαίνουν στα μαθήματά τους. Οι δάσκαλοι πάλι,ήταν σωστοί δεσμοφύλακες. Όταν ένας μαθητής δεν ήξερε ν’απαντήσει σε μια ερώτησι,δενόταν χειροπόδαρα και μεταφερόταν στα υπόγεια του σχολείου,όπου έκανε συντροφιά με τους ποντικούς…! Άλλοτε πάλι τον έγδυναν και τον άφηναν ώρες στο κρύο. Στην πρώτη σειρά ήταν το ξύλο. Με κάτι ειδικές βέργες,ο δάσκαλος έπιανε το παιδί,τού έβγαζε τα παπούτσια και το χτυπούσε κάτω από τις πατούσες. Τα απάνθρωπα αυτά μαρτύρια,γίνονταν σε όλα τα σχολεία της Ευρώπης. Στην Αγγλία καταργήθηκαν μόλις τον 18ο αιώνα…Γι’αυτό όμως και ο κόσμος έμεινε αγράμματος… Τα παιδιά προτιμούσαν να το σκάνε όχι μόνο από τα σχολεία αλλά και από τα σπίτια τους. Στο τέλος καταντούσαν κλέφτες,αλήτες και πολλές φορές εγκληματίες…Στο Βυζάντιο οι δάσκαλοι ήταν σχεδόν όλοι καλόγεροι και παπάδες. Φυσικά έδερναν κι αυτοί τους μαθητές,αλλά μόνο μια φορά τον χρόνο. Δηλαδή τον Αύγουστο που σταματούσαν τα μαθήματα -για να ξαναρχίσουν πάλι τον Σεπτέμβριο- κάθε μαθητής ήταν υποχρεωμένος να περάσει από τον παιδονόμο για να φάει..το ξύλο του! Έτσι είχαν την εντύπωση ότι τον ένα μήνα που θα έλειπαν από το σχολείο θα ήταν φρόνιμοι…Απ΄αυτό βγήκε η φράση: ”Έφαγε το ξύλο της χρονιάς του” ,που την λέμε φυσικά όταν κάποιος τις έφαγε για τα καλά…!!! ΑΥΤΟΣ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΥΣ…. Στα χρόνια του Όθωνα, βρισκόταν σε κάποιο σοκάκι στο Ναύπλιο η ταβέρνα της Μιχαλούς. Παραδόπιστη και εκμεταλλεύτρια, από τον καιρό που πέθανε ο άντρας της, είχε μια περιορισμένη πελατεία, που τους έκανε πιστωση για ένα χρονικό διάστημα, μετά το τέλος του οποίου έπρεπε να εξοφληθεί ο λογαριασμός. Αλίμονο σε κείνον που δε θα ήταν συνεπής, η Μιχαλού, κυριολεκτικά τον εξευτέλιζε. Ανάμεσα σε αυτούς τους οφειλέτες ήταν και ένας ευσυνείδητος, που του ήταν αδύνατο να βρει τρόπο να την εξοφλήσει, γιατί δεν είχε εκείνο τον καιρό δουλειά. Μέρα και νύχτα γύριζε ο άνθρωπος τους δρόμους παραμιλώντας. Όταν κάνεις ρωτούσε να μάθει τι είχε ο άνθρωπος αυτός, απαντούσαν : « αυτός χρωστάει της Μιχαλούς ».

Γνωμικά με εικόνες

--------------------------------------

--------------------------------------

Λείπει ο

, χορεύουν τα

--------------------------------------

--------------------------------------

Έφτασε ο

στο

--------------------------------------

Το

κάτω απ`τη

--------------------------------------

--------------------------------------

--------------------------------------

--------------------------------------

Γνωμικά από την Αγία Γραφή                                        

Το άδικον ουκ ευλογείται. Αγαπάτε αλλήλους. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστί η βασιλεία των Ουρανών. Το άλας της γης. Ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω. Μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού. Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις. Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Την κεφαλή του επί πίνακι. Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής. Ο μη εργαζόμενος, μηδέ εσθιέτω. Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν. Ίδε ο άνθρωπος. Αγρόν ηγόρασα. Διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε. Προφάσεις εν αμαρτίαις. Η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ερευνάτε τας γραφάς. Έχε με παρητημένον. Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Άρον τον κράβατόν σου και περιπάτει. Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω. Εν αρχή ην το χάος Εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Ου καλόν τον άνθρωπον μόνον. Σαρξ εκ της σαρκός μου. Απορώ και εξίσταμαι. Μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβεις. Οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, χείρα αντί χειρός, πόδα αντί ποδός. Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου. Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις; Κύμβαλον αλλαλάζον. Οι έσχατοι έσονται πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι. Κύμβαλον αλλαλάζον. Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Δωρεάν ελάβατε, δωρεάν δότε.

Λόγια σοφών  Αριστοτέλης Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ’ εν τω ευ το πολύ.  Επίκουρος Έχει ο Θεός τη βούληση να εμποδίσει το Κακό αλλά δεν μπορεί; Άρα δεν είναι Παντοδύναμος. Μπορεί αλλά δεν θέλει; Τότε δεν είναι Πανάγαθος. Έχει τόσο τη βούληση, όσο και τη δύναμη να το εμποδίσει; Τότε από πού προέρχεται το Κακό; Δεν έχει ούτε τη βούληση ούτε τη δύναμη; Τότε γιατί τον λέμε Θεό;  Σωκράτης Εν οίδα ότι ουδέν οίδα.

 Νίκος Καζαντζάκης Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος. Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά. Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα. Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά. Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος. Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει. Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει. Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.

 Κωνσταντίνος Καβάφης Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, Μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες. Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες.  Οδυσσέας Ελύτης Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις. Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη. Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!  Κομφούκιος, Κινέζος φιλόσοφος Ο ανώτερος άνθρωπος έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος από τους άλλους.

 Λάο Τσε, Κινέζος φιλόσοφος Το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς πολύ κάποιον σου δίνει θάρρος.  Μαχάτμα Γκάντι, Ινδός ηγέτης Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς. Μ’ αρέσει ο Χριστός σας. Δεν μ’ αρέσουν οι χριστιανοί σας. Οι χριστιανοί σας είναι τόσο διαφορετικοί από τον Χριστό. Τα εφτά που δεν πρέπει να έχεις: Πλούτο χωρίς μόχθο, Γνώση χωρίς χαρακτήρα, Πολιτική χωρίς αρχές, Απόλαυση χωρίς συναίσθημα, Εμπόριο χωρίς ήθος, Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, Αγάπη χωρίς θυσία. Κανείς δεν μπορεί να με πληγώσει χωρίς τη συγκατάθεσή μου.  Χαλίλ Γκιμπράν, Λιβανοαμερικανός ποιητής & φιλόσοφος Αν αγαπάς κάποιον άσ’ τον να φύγει! Αν γυρίσει πίσω, Αν δεν γυρίσει, δεν ήταν ποτέ!

είναι

δικός

σου!

 Αλβέρτος Αϊνστάιν, Γερμανοεβραίος φυσικός Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες. Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες.

 Βόλφγκανγκ Γκαίτε, Γερμανός ποιητής & φιλόσοφος Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται απ’ αυτό που θεωρεί αστείο.  Bertolt Brecht, Γερμανός συγγραφέας Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

 Ζίγκμουντ Φρόυντ, Αυστριακός ψυχίατρος Το πραγματικό αρσενικό είναι μονογαμικό.  Καρλ Μαρξ, Γερμανός φιλόσοφος Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος.  Φρήντριχ Νίτσε, Γερμανός φιλόσοφος Ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό. Κακός είναι ο άνθρωπος που του αρέσει να ντροπιάζει τους άλλους Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι. Η πιο μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις να αποχωρείς την κατάλληλη στιγμή. Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Κι από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους  Ουίνστον Τσώρτσιλ, Βρετανός πρωθυπουργός Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονο μας.  Oscar Wilde, Ιρλανδός συγγραφέας Aρκεί ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν΄ αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις. Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι. Πολύ μακιγιάζ και λίγα ρούχα, αποτελούν πάντα ένα αλάνθαστο σημάδι απελπισίας σε μια γυναίκα.

«ΕΛΕΝΗ» ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ - ΓΝΩΜΙΚΑ - ΡΗΤΑ «Δίχως να φταίω με κακολογούν. Ετούτο χειρότερο είναι από την αλήθεια, πράξεις να σου φορτώνουν που δεν έχεις κάνει» Στ.306-309 Ελένη, Ευριπίδη

«Πρέπει με υπομονή τις πίκρες να βαστάζεις»

4.

(Στ.289-299) Ελένη, Ευριπίδη

«Πάντοτε να έχεις, ό,τι και να γίνει, για τα μελλούμενα καλές ελπίδες» (Στ.388-389) ΧΟΡΟΣ, ΕΥΡΙΠΙΔΗ

«Ο ευτυχισμένος, όταν κακοπάθει, νιώθει πικρότερη τη δυστυχία, παρά όσο αυτός που από παλιά την ξέρει (Στ.474-476) Ελένη, Ευριπίδη

«Η πιο μεγάλη δύναμη είναι η ανάγκη» Στ.575 ΕΛΕΝΗ, ΕΥΡΙΠΙΔΗ

1. Αν δεις το εαυτό σου στα μάτια των άλλων τότε έχεις κερδίσει το σεβασμό τους!!

2. Για τα παιδιά η απώλεια των γονέων είναι το παρελθόν που σβήνει, αλλά για τους γονείς ο θάνατος των παιδιών είναι το μέλλον που σβήνει.

3. Δεν φταίω που διάλεξες το γεμάτο κρεβάτι και τη μοναξιά της ψυχής, ας πρόσεχες!

4. Να θυμάσαι πως κάθε άνθρωπός που συναντάς κάτι φοβάται, κάτι αγαπά και κάτι έχει χάσει.

5. Τα ωραιότερα λόγια μίας αγάπης κρύβονται πίσω από τη σιωπή ενός βλέμματος! Ότι δεν ακούγεται δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει.

6. Όταν αγαπάς το νιώθεις, όταν σ' αγαπούν αμφιβάλλεις...

7. Θα με εκτιμήσεις γιατί με έχασες και με έχασες, γιατί δεν με εκτίμησες.

8. Η φιλία είναι ένα σωσίβιο που μας εμποδίζει να βυθιστούμε στα ύπουλα κύματα της ζωής!

9. Ο χειρότερος τρόπος να σου λείπει κάποιος, είναι να κάθεσαι δίπλα του και να ξέρεις πως ποτέ δεν τον είχες.

10. Αν ποτέ πληγωθείς και νιώσεις πως προδόθηκες, μην κλάψεις. Ήρωας δεν είναι αυτός που ξέρει να νικά, αλλά αυτός που ξέρει να κρύβει όλη του την πίκρα πίσω από ένα ζεστό χαμόγελο...

11. Mπορεί εύκολα να ξεχάσεις αυτόν που σε έκανε να γελάσεις μα ποτέ δεν θα ξεχάσεις αυτόν που σε έκανε να κλάψεις.

12. Μια γυναίκα, μπορεί να συγχωρέσει κάποιον που εκμεταλεύτηκε την ευκαιρία, ποτέ όμως κάποιον που την έχασε!

13. Ο κόσμος λέει πως ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει τη ροή της ζωής. Εγώ όμως ξέρω πως δεν είναι αλήθεια γιατί βλέπω πως έχεις αλλάξει τη δική μου ζωή.

14. Ο έρωτας είναι οι σταγόνες δροσιάς σε ένα τριαντάφυλλο. Άλλες σκαλώνουν στα πέταλα και άλλες στα αγκάθια.

15. Να ζεις το παρόν, να ονειρεύεσαι το μέλλον και να μαθαίνεις από το παρελθόν.

16. Κανένας άντρας και καμία γυναίκα δεν αξίζει τα δακρυά σου. Ο μόνος που τα αξίζει δεν θα σε κάνει ποτέ να κλάψεις...

17. Ένα χαμόγελο αξίζει πολλά. Κάνει πλούσιο εκείνον που το παίρνει, χωρίς να κάνει φτωχότερο εκείνον που το δίνει!!

18. Στον άνθρωπο ξεχωρίζουν δυο πράγματα: η ομορφιά και ο χαρακτήρας. Είδα το πρώτο και σ' αγάπησα, είδα το δεύτερο και σε μίσησα.

19. Ο αληθινός έρωτας είναι ένα συναίσθημα το οποίο ακροβατεί μεταξύ απόλυτης ολοκλήρωσης αλλά και υπέρτατης δυστυχίας.

20. Χωρίσαμε γιατί αγαπούσαμε το ίδιο πράγμα. Εγώ εσένα και εσύ τον "εαυτό σου".

21. Πολλά λογιάζω να σου πω μα σαν σε δω τα χάνω απ' την αγάπη την πολύ άλλη κουβέντα πιάνω.

22. Είναι πολύ σκληρό να βλέπεις να χάνεται κάτι που μέχρι χθες έσφιγγες στην αγκαλιά σου.

23. Ποτέ δε θα καταλάβω, ποτέ δε θα πιστέψω πως στον ουρανό μ' ανέβασες και μ' άφησες να πέσω.

24. Πάνω σε μεγάλο βράχο με το κύμα αγριωπό, χάραξα το όνομά σου και πιο δίπλα "σ' αγαπώ."

Σοφά λόγια του Albert Einstein

Ο Albert Einstein ήταν ένας καταπληκτικός φυσικός. Ανακάλυψε τόσες πολλές οικουμενικές αρχές και εξισώσεις, που ήταν πολύ μπροστά από κάθε άλλον συνάδελφο επιστήμονα της εποχής του. Αλλά είναι επίσης γνωστός και για ένα άλλο πράγμα. Κάτι το οποίο έκανε τους ανθρώπους να τον λένε μεγαλοφυΐα. Τα λόγια του. Ο καθηγητής Einstein, ήταν ένας φιλόσοφος που καταλάβαινε ξεκάθαρα τους νόμους της επιτυχίας και τους εξηγούσε με την ίδια ευκολία που εξηγούσε και τις εξισώσεις του. Δέκα χρυσά μαθήματα που μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις στην καθημερινή σου ζωή.  Ένα άτομο που δεν έχει κάνει ποτέ λάθος, ποτέ δεν προσπάθησε για κάτι. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν δοκιμάζουν νέα πράγματα λόγω του φόβου της αποτυχίας. Η αποτυχία δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβάσαι. Συχνά οι χαμένοι είναι αυτοί που μαθαίνουν περισσότερα για την νίκη, από ότι οι νικητές. Τα λάθη μας, πάντα μας δίνουν ευκαιρίες να μάθουμε και να αναπτυχθούμε.  Η μόρφωση είναι αυτό που απομένει, όταν κάποιος ξεχάσει αυτά που έμαθε στο σχολείο. Σε 30 χρόνια από τώρα, πιθανότατα δεν θα θυμάσαι ποια κεφάλαια έκανες στο μάθημα της φυσικής. Θα θυμάσαι μόνο ότι μαθαίνεις στην πορεία. Τα μαθήματα ζωής θα μείνουν για πάντα μαζί σου. Η αληθινή εκπαίδευση ξεκινάει από μέσα σου.

 Είμαι αρκετά καλλιτέχνης για να μπορώ να ζωγραφίζω ελεύθερα στην φαντασία μου. Η φαντασία είναι πιο σημαντική από την γνώση. Η γνώση είναι περιορισμένη. Η φαντασία περικυκλώνει τον κόσμο. Όταν αναλογιστείς πόσο μακριά, εμείς οι άνθρωποι, έχουμε φτάσει, από την προϊστορική εποχή των σπηλαίων στις τρομερές τεχνολογικές εξελίξεις, θα αισθανθείς την δύναμη της φαντασίας. Αυτό που έχουμε σήμερα, χτίσθηκε από την φαντασία των προγόνων μας. Αυτά που θα έχουμε στο μέλλον, θα χτισθούν από την φαντασία την δικιά μας.

 Το μυστικό της δημιουργικότητας είναι να ξέρεις πως να κρύβεις τις πηγές σου. Η δημιουργικότητα και η μοναδικότητα συχνά εξαρτώνται από το πόσο καλά θα κρύψουμε τις πηγές μας. Μπορείς να εμπνευστείς και να επηρεαστείς από άλλους σπουδαίους ανθρώπους, αλλά όταν θα είσαι στην σκηνή με όλο το πλήθος να σε παρακολουθεί, πρέπει να γίνεις μια μοναδική, ατομική δύναμη που έχει μάθει διαφορετικά πράγματα, από διαφορετικούς ανθρώπους.

 Η αξία ενός ανθρώπου θα πρέπει να εξετάζεται με βάση ότι δίνει και όχι ότι μπορεί να λάβει. Προσπάθησε να μην γίνεις ένας άνθρωπος της επιτυχίας, αλλά ένας άνθρωπος της αξίας. Αν σκεφτείς τους 5 κορυφαίους ανθρώπους στον κόσμο, θα δεις ότι έχουν προσθέσει κάτι που έχει αξία για τον κόσμο. Όταν ο σκοπός σου είναι η συμβολή και η προσθήκη αξιών στον κόσμο, θα ανεβαίνει υψηλότερα και το επίπεδο ζωής σου.  Υπάρχουν δυο τρόποι για να ζήσεις. Μπορείς να ζήσεις σαν τίποτα να μην είναι θαύμα ή μπορείς να ζήσεις σαν το οτιδήποτε να είναι ένα θαύμα.

Όταν τίποτα δεν είναι θαύμα, αποκτάς την δύναμη να κάνεις οτιδήποτε θελήσεις και δεν έχεις κανένα όριο. Και όταν τα πάντα είναι θαύμα, σταματάς για να θαυμάσεις ακόμα και τα μικρότερα πράγματα στον κόσμο. Με το να βλέπεις τα πράγματα και από τις δυο οπτικές, θα σου δώσει μια παραγωγική και ευτυχισμένη ζωή.  Όταν εξετάζω τον εαυτό μου και τον τρόπο σκέψης μου, έρχομαι στο συμπέρασμα ότι το χάρισμα της φαντασίας σημαίνει περισσότερα για εμένα από οποιοδήποτε ταλέντο για αφηρημένη, θετική σκέψη. Το να ονειρεύεσαι για όλα τα σπουδαία πράγματα που μπορείς να καταφέρεις, είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη με θετικότητα. Άφησε την φαντασία σου να καλπάσει ελεύθερη και δημιούργησε ένα κόσμο στον οποίο θα ήθελες να είσαι μέσα  Για να είναι κάποιος ένα άψογο μέλος ενός κοπαδιού προβάτων, πρέπει να είναι πάνω από όλα πρόβατο. Αν θέλεις να γίνεις ένας πολύ επιτυχημένος επαγγελματίας, θα πρέπει να ξεκινήσεις μια επιχείρηση αμέσως. Το να εύχεσαι να γίνεις ένας, αλλά να φοβάσαι τις συνέπειες δεν θα βοηθήσει. Το ίδιο ισχύει για τα πάντα. Για να κερδίσεις ένα παιχνίδι, πρέπει πάνω από όλα να παίξεις το παιχνίδι.  Πρέπει να μάθεις τους κανόνες του παιχνιδιού. Μετά θα πρέπει να παίξεις καλύτερα από κάθε άλλον. Μάθε τους κανόνες του παιχνιδιού και ξεκίνα να παίζεις όσο καλύτερα μπορείς. Μείνε ανταγωνιστικός, σαν να εξαρτάται η ζωή σου από αυτό. Και μετά από λίγο δεν θα έχεις κανένα να ανταγωνιστείς, παρά τον εαυτό σου. Σε αυτό το σημείο, γίνε ακόμα καλύτερος.  Το σημαντικό πράγμα είναι να μην σταματήσεις να κάνεις ερωτήσεις. Η περιέργεια έχει τον λόγο της που υπάρχει. Οι ευφυείς άνθρωποι ρωτάνε. Συνέχισε να αμφισβητείς τον εαυτό σου και τους άλλους, για να βρεις απαντήσεις. Αυτό θα βοηθήσει να αποκτήσεις γνώσεις και να αναπτυχθείς σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Ο γρίφος του Αϊνστάιν Ο Αϊνστάιν έγραψε το γρίφο τον 20ό αιώνα. O μύθος λέει ότι τον γρίφο αυτό τον έλυσε ο Αϊνστάιν μέσα σε 90 λεπτά. Υποστήριξε ότι το 98% του πληθυσμού δεν μπορεί να τον λύσει χωρίς χαρτί και μολύβι, δηλαδή μπορεί να το λύσει σύμφωνα με αυτόν μόνο το 2% του κόσμου. Μπορείτε να λύσετε το γρίφο; Πάρτε χαρτί και μολύβι για να τα γράψετε, αλλιώς δεν θα το βρείτε! Χρονομετρήστε τον εαυτό σας και δώστε μας την απάντηση εδώ! Υπάρχουν πέντε σπίτια πέντε διαφορετικών χρωμάτων. Σε κάθε σπίτι ζει ένας άνθρωπος διαφορετικής εθνικότητας. Οι πέντε ιδιοκτήτες πίνουν ένα συγκεκριμένο είδος ποτού. Καπνίζουν μία συγκεκριμένη μάρκα τσιγάρων και έχουν ένα συγκεκριμένο κατοικίδιο. Όλοι έχουν μεταξύ τους διαφορετικά κατοικίδια, διαφορετικές μάρκες τσιγάρων και διαφορετικά είδη ποτών. Η ερώτηση είναι: Ποιος έχει το ψάρι; ΣΤΟΙΧΕΙΑ: 1. Ο Άγγλος μένει στο κόκκινο σπίτι.

2. Ο Σουηδός έχει σκύλο.

3. Ο Δανός πίνει τσάι.

4. Το πράσινο σπίτι είναι αριστερά από το άσπρο σπίτι.

5. Ο ιδιοκτήτης του πράσινου σπιτιού πίνει καφέ.

6. Αυτός που καπνίζει Pallmall εκτρέφει πουλιά.

7. O ιδιοκτήτης του κίτρινου σπιτιού καπνίζει Dunhill.

8. Αυτός που μένει στο μεσαίο σπίτι πίνει γάλα.

9. Ο Νορβηγός μένει στο πρώτο σπίτι.

10. Αυτός που καπνίζει Blends μένει δίπλα σ' αυτόν που έχει γάτες.

11. Αυτός που έχει το άλογο μένει δίπλα σ' αυτόν που καπνίζει Dunhill.

12. Ο ιδιοκτήτης που καπνίζει Bluemasters πίνει μπύρα.

13. Ο Γερμανός καπνίζει Prince.

14. Ο Νορβηγός μένει δίπλα στο μπλε σπίτι.

15. Αυτός που καπνίζει Blends έχει ένα γείτονα που πίνει νερό.

Γερμανικές παροιμίες Die Katze im Sack kaufen: Αγοράζω γουρούνι στο σακί Für jemanden durchs Feuer gehen: Πέφτω στη φωτιά για κάποιον Jemandem auf den Leim gehen: Πιάνομαι κότσος Etwas um jeden Preis tun/haben: Κάνω κάτι πάση θυσία Μit dem Kopf gegen die Wand: Με το κεφάλι στο τοίχο Jemaden auf die Palme bringen: Έξω φρενών Die Hand für jemanden ins Feuer legen: Βάζω το χέρι μου στη φωτιά για κάποιον Es hat nicht sollen sein: Δεν ήταν γραφτό να γίνει Eine Hand wäscht die andere: Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο Ein Esel schimpft den anderen Langohr: Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα Ende gut, alles gut: Τέλος καλό, όλα καλά Eine Krähe hackt der anderen kein Auge aus: Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει Geteiltes Leid ist halbes Leid: Μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη Geld regiert die Wel: Το χρήμα κυβερνά τον κόσμο Auf jeden Regen folgt auch Sonnenschein: Μετά την καταιγίδα έρχεται το ουράνιο τόξο Der Appetit kommt beim Essen: Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη

Besser ein Ende mit Schrecken als ein Schrecken ohne Ende: Καλύτερα ένα τέλος με τρόμο, παρά μία φρίκη δίχως τέλος Der Apfel fällt nicht weit vom Stamm: Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει Ein Unglück kommt selten allei: Μια συμφορά σπάνια έρχεται μόνη Der Fisch stinkt vom Kopfe her: Το ψάρι βρωμάει απ’το κεφάλι Er hat noch die Eierschalen hinter den Ohren: Ακόμη δε βγήκε απʼ τʼ αυγό Erbsen kann man nicht mit Perlen vergleichen: Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα του κουκουβάγιας Geburt ist etwas,Bildung mehr: Άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο Besser spät als nie: Κάλλιο αργά, παρά ποτέ Jeder Topf findet seinen Deckel: Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι Besser ein Spatz in der Hand, als eine Taube auf dem Dach: Kάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρει Wasser predigen und Wein trinke: Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις

Γαλλικές παροιμίες Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη:Tomber de Charybde en Scylla. Αργία μήτηρ πάσης κακίας: L'oisiveté est la mère de tous les vices Βγάζω τα κάστανα από τη φωτιά: Tirer les marrons du feu. Βουνό με βουνό δεν σμίγει: Il n'y a que les montagnes qui ne se rencontrent jamais. Δεν πρέπει ποτέ να αναβάλλεις για αύριο ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα: Il ne faut jamais remettre au lendemain ce qu'on peut faire le jour même. Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά: Il n'y a pas de fumée sans feu. Είμαι ντυμένος του κουτιού, καλοντυμένος: Être tiré à quatre épingles. Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα: Une pomme chaque matin éloigne le médecin Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη: Une hirondelle ne fait pas le printemps. Έχω καβούρια στην τσέπη, είμαι τσιγγούνης: J’ai des oursins dans la poche. Η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα: L'exception confirme la règle. Η κριτική εύκολη αλλά η τέχνη δύσκολη: La critique est aisée mais l'art est difficie. Η τύχη χαμογελάει στους τολμηρούς: La fortune sourit aux audacieux. Κάλλιο αργά παρά ποτέ: Mieux vaut tard que jamais. Κρύα χέρια, ζεστή καρδιά: Mains froides, cœur chaud. Ο έρωτας είναι τυφλός. L'amour est aveugle. Οι τοίχοι έχουν αυτιά: Les murs ont des oreilles. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη: Tous les chemins mènent à Rome. Όποιος δίνει στους φτωχούς, δανείζει στο Θεό: Qui donne aux pauvres prête à Dieu. Ότι σπέρνεις θα θερίσεις: Qui sème le vent récolte la tempête Ο χρόνος είναι χρήμα: Ε temps c’est de l’argent. Σπεύδε βραδέως: Hâtez-vous lentement. Στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος: Au royaume des aveugles les borgnes sont rois. Τα λεφτά δεν κάνουν την ευτυχία: L'argent ne fait pas le bonheur. Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά: L'habit ne fait pas le moine. Τα φαινόμενα απατούν: Les apparences sont trompeuses. Τη νύχτα, όλες οι γάτες είναι γκρίζες: La nuit, tous les chats sont gris. Της νύχτας τά καμώματα τά βλέπει η μέρα καί γελά: Le jour se rit des méfails de la nuit Το κουτί της Πανδώρας: La boite de Pandore. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη: L'appétit vient en mangeant.

Αγγλικές παροιμίες  "A bad excuse is better than none." Μετάφραση: Μια κακή δικαιολογία είναι καλύτερη από καμία.  "A cat has seven lives but a woman has seven cat lives." Μετάφραση: Η γάτα είναι εφτάψυχη αλλά η γυναίκα είναι επτά φορές επτάψυχη. Αντίστοιχη ελληνική: "Η γάτα είναι εφτάψυχη."  "A constant guest is never welcome." Μετάφραση: Ο συχνός επισκέπτης ποτέ δεν είναι καλοδεχούμενος.  "A friend in need is a friend indeed" Αντίστοιχη ελληνική: "Ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται"  "A good drink makes the old young." Μετάφραση: Ένα καλό ποτό κάνει τον γέρο νέο.  "A house without a woman and firelight is like a body without soul or sprite." Μετάφραση: Ένα σπίτι χωρίς γυναίκα και τζάκι είναι σαν ένα σώμα χωρίς ψυχή ή πνεύμα.  "A hungry man is an angry man." Μετάφραση: Ο πεινασμένος άνθρωπος είναι θυμωμένος άνθρωπος.  "All that glitters is not gold." Αντίστοιχη Ελληνική: Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.  "A friend in need is a friend indeed" Ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται  "Back to the drawing board!" Αντίστοιχη ελληνική: "Αρχίζω από το μηδέν"  "Beauty is only skin deep. Η ομορφιά είναι επιφανειακή.  "Beauty is in the eyes of the beholder." Η ομορφιά είναι στα μάτια αυτού που βλέπει.  "Curiosity killed the cat" Μετάφραση: Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα.  "Don't buy a pig in a poke." Αντίστοιχη ελληνική: "Γουρούνι στο σακί φτύστε το να μην αβασκαθεί."  "Don’t count your chickens before they hatch" Αντίστοιχη ελληνική: "Μηδένα προ του τέλους μακάριζε"  "Every cloud has its silver lining." Μετάφραση : Κάθε σύννεφο έχει εσωτερική στρώση ασημιού. Αντίστοιχη ελλήνικη : "Παντού υπάρχει ελπίδα." -" Όλα έχουν και τη θετική τους πλευρά."  "It’s a piece of cake!" Αντίστοιχη ελληνική: "Είναι παιχνιδάκι"  "It costs an arm and a leg" Αντίστοιχη ελληνική: "Κοστίζει τα μαλλιοκέφαλά μου  "It’s raining cats and dogs!" Αντίστοιχη ελληνική: "Βρέχει καρεκλοπόδαρα"  "Kill two birds with one stone" Αντίστοιχη ελληνική: "Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια"  "Least said sooner mended." Αντίστοιχη ελληνική: "Τα πολλά λόγια είναι φτώχια."  "Once bitten, twice shy" Αντίστοιχη ελληνική: "Όποιος καεί στο χυλό φυσά και το γιαούρτι."  "Out of sight, out of mind." Αντίστοιχη ελληνική: "Μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται"



"Speak of the devil! " Αντίστοιχη ελληνική: "Κατά φωνή και ο γάιδαρος"  "The early bird catches the worm" Αντίστοιχη ελληνική: " Οποιος πρόλαβε τον Κύριον είδε"  "The right man in the right place." Αντίστοιχη ελληνική: "Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση."  "There is no use crying over spilt milk." Αντίστοιχη ελληνική: "Δεν έχει ουσία το να κλαις πάνω από χυμένο γάλα."  "Time and tide wait for no man." Αντίστοιχη ελληνική: "Ο χρόνος και η παλίρροια δεν περιμένουν κανέναν."  "Time is money." Αντίστοιχη ελληνική: "Ο χρόνος είναι χρήμα."  "To take a French leave" Αντίστοιχη ελληνική: "Παίρνει άδεια από την σημαία"  "You can’t have your cake and eat it too" Αντίστοιχη ελληνική: "Δεν μπορείς να έχεις και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη"  "You can’t judge a book by its cover" Αντίστοιχη ελληνική: " Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά"  "You can’t teach an old dog new tricks" Αντίστοιχη ελληνική: "Παλιός γάιδαρος καινούργια περπατησιά δεν κάνει"  "Where there's a will, there's a way." Αντίστοιχη ελληνική: "Όταν υπάρχει θέληση, τρόπος βρίσκεται."

Αλβανικές παροιμίες                       

Αν δεν σπείρεις δεν θα θερίσεις.

Kur s'ke mbjellë, s'ke çfarë korr. Αν ξεκινήσεις ένα ταξίδι, θα συναντήσεις επίσης πεδιάδες, βουνά και βράχους.

Po nise një udhë, do kaptosh dhe sheshe, dhe male, dhe gurë. Απ'όπου έρχεται η λέξη, έρχεται και η ψυχή Nga del fjala, del dhe shpirti. Η αλήθεια υπερισχύει όπως το λάδι στο νερό.

E vërteta rri si vaji mbi ujë. Η πόρτα της τεμπελιάς είναι το όριο της δυστυχίας.

Dera e përtimit, caku i mjerimit. Η τεμπελιά είναι η μητέρα όλων των κακών συνηθειών.

Dembeli është nëna e të gjithë veseve. Καλύτερα να πεθάνεις όρθιος, παρά να ζήσεις σκυμμένος.

Më mirë te vdesësh më këmbë, sesa të jetosh më gjunjë. Κάθε άνθρωπος είναι βασιλιάς στο σπίτι του.

Cdo njeri është mbret në shtëpinë e tij. Μέρα χωρίς δουλειά, νύχτα χωρίς ύπνο.

Dita pa punë nata pa gjumë. Ο αετός πετάει στον ουρανό, αλλά κάνει τη φωλιά του στο έδαφος.

Shqiponja fluturon në qiell, po folenë e bën në tokë. Ο ήλιος λάμπει ακόμα κι όταν έχει συννεφιά.

Dielli, edhe kur ka re, ndrit. Ο καιρός βοηθά όποιον δουλεύει.

Moti ndihmon atë që punon. Ο χρόνος είναι χρυσός.

Kohë është flori Οι νέοι έχουν δύναμη, οι παλιοί γνώση.

I riu ka fuqi, plaku mëncuri. Όποιος δεν έχει καρδιά, δεν έχει φτέρνες Ai që s'ka zemër, s'ka as thembër. Όποιος είναι τεμπέλης σήμερα, το μετανοιώνει αργότερα Ai që përton sot, pendohet mot. Όπου υπάρχουν μέλισσες, υπάρχει και μέλι.

Ku ka bletë, ka dhe mjaltë. Τα βουνά τρέμουν αλλά δεν πέφτουν.

Malet tunden, po nuk bien. Το κλειδί που χρησιμοποιείται δεν σκουριάζει. Çelësi që punon, nuk ndryshket. Το νερό που δεν ρέει, δεν είναι πόσιμο.

Një ujë që nuk ecën s'pihet. Το σώμα φτιάχνεται με δουλειά, το μυαλό με μελέτη.

Trupi shëndoshet me të punuar, mëndja ndërtohet me të mësuar. Φτωχός είναι ο άνθρωπος που δεν σκέφτεται την τρίτη ηλικία.

I mjeri ai që s'mendon për pleqëri. Τα πολλα λογια ειναι φτώχεια.

Fjalët e tepërta janë fukarallëk.

Παροιμίες από διάφορες χώρες Γερμανικές παροιμίες  Μην πετάτε το μωρό μαζί με τα νερά του μπάνιου.  Ο φθόνος ποτέ δεν έκανε έναν άνθρωπο καλύτερο.  Σ” ένα λαιμό γερασμένο τα μαργαριτάρια κλαίνε.  Ο Θεός δίνει τα καρύδια, αλλά δεν τα σπάει κιόλας.  Οι δυνατοί έχουν θέληση και οι αδύναμοι έχουν ελπίδα.  Τα μεγάλα δέντρα κάνουν περισσότερη σκιά παρά καρπό.  Αυτός που δεν έχει δοκιμάσει κάτι πικρό, δεν ξέρει τι είναι γλυκό.  Να αλλάζεις και να βελτιώνεσαι είναι δυο διαφορετικά πράγματα.  Τα νιάτα είναι μεθύσι χωρίς κρασί και τα γηρατειά κρασί χωρίς μεθύσι.  Κάθε δευτερόλεπτο αλλάζουν: ο χρόνος, ο άνεμος, η τύχη και η γυναίκα.  Μην πιστεύεις τίποτε απ” αυτά που ακούς και μόνο τα μισά απ” αυτά που βλέπεις.  Φυλαχτείτε από ένα βόδι όταν βρίσκεστε μπροστά του, από ένα γαϊδούρι όταν βρίσκεστε πίσω του και από έναν καλόγερο από όποια μεριά κι αν βρίσκεστε. Πολωνικές παροιμίες  Ακόμα και τα χαλασμένα ρολόγια δείχνουν δυο φορές το εικοσιτετράωρο τη σωστή ώρα.  Όταν δυο άνθρωποι μαλώνουν, κερδίζει ο τρίτος.  Αυτός που δίνει γρήγορα, δίνει διπλά.  Το να το βάζεις στα πόδια σε κάνει ένοχο.  Μια παρθένα είναι καλύτερη από τέσσερις χήρες.  Μόνο το παπούτσι ξέρει ότι η κάλτσα είναι τρύπια.  Όπου δεν μπορεί να πάει ο διάβολος στέλνει μια γυναίκα.  Όταν ένας άνθρωπος βιάζεται, ο διάβολος είναι ευχαριστημένος.  Όπως ο Jak αντιμετωπίζει το Θεό, έτσι ο Θεός αντιμετωπίζει τον Jak.  Το ψάρι για να έχει τη σωστή γεύση πρέπει να κολυμπήσει τρεις φορές: σε νερό, σε βούτυρο και σε κρασί. Ρωσικές παροιμίες  Αν μάθεις πολλά, θα γεράσεις γρήγορα.  Δεν σκοτώνει η δουλειά τον άνθρωπο, μα η έγνοια.  Όσο πιο βαθιά στο δάσος, τόσο περισσότερα ξύλα.  Δεν μπορείς να κινηθείς γρηγορότερα από τη σκιά σου.  Όσο και να ταΐζεις τον λύκο, πάλι προς το δάσος θα κοιτάει.  Κι ο αγκώνας σου κοντά είναι, αλλά δεν μπορείς να τον δαγκώσεις.  Ο θυμός της μητέρας είναι σαν το ανοιξιάτικο χιόνι: μπορεί να πέσει πολύ, αλλά θα λειώσει γρήγορα.  Το να κάνεις φίλους είναι μια απασχόληση για χωριάτες. Το να κάνεις εχθρούς είναι μια απασχόληση για αριστοκράτες. Ιαπωνικές παροιμίες  Αυτός που κυνηγάει δυο λαγούς, αφήνει τον έναν και χάνει τον άλλον.  Όταν διψάσεις, είναι πολύ αργά για να σκάψεις ένα πηγάδι.  Να πέσεις κάτω εφτά φορές, να σηκωθείς οκτώ.  Το σκοτάδι κυριαρχεί στη βάση του φάρου.  Μην κάνεις ποτέ κάτι που κάποιος άλλος είναι πρόθυμος να το κάνει για σένα.  Όταν έχεις καλύψει το 95% του ταξιδιού σου, είσαι στα μισά του δρόμου.  Να ξεγελάς τους πλούσιους και τους δυνατούς αν θες, αλλά ποτέ να μην τους προσβάλλεις. Ιρλανδέζικες παροιμίες  Καλύτερα να μαλώνεις παρά να είσαι μόνος.

Ο Θεός κάνει τις τροφές κι ο διάβολος το μαγείρεμα. Το γέλιο και ο ύπνος είναι τα καλύτερα φάρμακα του κόσμου. Μακάρι να πεθάνεις στο κρεβάτι, στα 95 σου, σκοτωμένος από ένα ζηλιάρη σύζυγο. Μακάρι το ποτήρι σου να είναι πάντα γεμάτο, μακάρι η στέγη πάνω από το κεφάλι σου να είναι πάντα γερή και μακάρι να είσαι στον παράδεισο μισή ώρα πριν μάθει ο διάβολος ότι είσαι νεκρός.    

Ισπανικές παροιμίες  Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.  Πρέπει να είσαι λέρα για να κυβερνάς γαλέρα.  Η κολακεία κάνει φίλους, η αλήθεια εχθρούς.  Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.  Αυτός που φυτεύει το μαρούλι, δεν είναι πάντα αυτός που τρώει τη σαλάτα. Ιταλικές παροιμίες  Μη βάζεις όλα τα αυγά σ” ένα καλάθι.  Καλύτερα να λιώνεις παπούτσια παρά σεντόνια.  Αν σκορπίζεις αγκάθια, μην περπατάς ξυπόλητος.  Μετά το παιχνίδι, ο βασιλιάς και το πιόνι πάνε στο ίδιο κουτί.  Κάτω από τον ομφαλό δεν υπάρχει ούτε θρησκεία ούτε αλήθεια.  Αν κάποιος με ξεγελάσει μια φορά, πρέπει να ντρέπεται. Αν με ξεγελάσει δυο φορές, πρέπει να ντρέπομαι εγώ.  Ποτέ μην τρέχετε πίσω από μια γυναίκα ούτε από ένα τρόλεϊ. Θα περάσουν κι άλλα. Λατινικές παροιμίες  Διαίρει και βασίλευε.  Η φύση απεχθάνεται το κενό.  Η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα.  Να διατηρείς την τάξη και η τάξη θα διατηρήσει εσένα. Αφρικανικές παροιμίες  Ο άνθρωπος εφηύρε το ρολόι, αλλά ο Θεός εφηύρε το χρόνο.  Αυτό που είναι πιο δυνατό από τον ελέφαντα είναι η ζούγκλα.  Όταν δεν ξέρεις πού πας, κοίτα από πού έρχεσαι.  Στόμα από μέλι, καρδιά από χολή.  Το ψέμα βγάζει λουλούδια, αλλά δεν βγάζει καρπούς.  Χρειάζεται ένα ολόκληρο χωριό για να ανατραφεί ένα παιδί.  Το πουλί που κελαηδάει δεν ξέρει να φτιάχνει τη φωλιά του.  Εκεί που σ” αγαπάνε δεν είναι ποτέ νύχτα. Παροιμίες των αρχαίων Σουμερίων  Υποτάξου στη μοίρα σου και κάνε τη μάνα σου ευτυχισμένη. Φύγε μακριά και κάνε το Θεό σου ευτυχισμένο.  Ένα άπιστο πέος βρίσκει το ταίρι του σε ένα άπιστο αιδοίο.  Μια κακιά γυναίκα στο σπίτι είναι η χειρότερη από όλες τις αρρώστιες.  Μην παντρεύεσαι γυναίκα που γνώρισες στη διάρκεια μιας γιορτής.  Ότι κι αν είναι αυτό που σε πληγώνει, μην μιλήσεις σε κανέναν γι” αυτό.  Όταν ένας άντρας περιπλανιέται κάτι βρίσκει. Όταν μια γυναίκα περιπλανιέται, κάτι χάνει.  Δεν θα πρέπει να έχεις ερωτική σχέση με κορίτσι που είναι σκλάβα σου. Θα σε καταστρέψει. Διάφορες άλλες  Ζωή είναι η τέχνη να επικοινωνείς. (Βραζιλιάνικη παροιμία)  Η Αγάπη είναι ένας ανθισμένος κήπος και ο γάμος είναι ένα χωράφι με τσουκνίδες. (Φινλανδική παροιμία)  Αν η γυναίκα ήταν καλή, ο Θεός θα είχε παντρευτεί. (Γεωργιανή παροιμία)  Αυτός που έχει δυνατότητα επιλογής, έχει άγχος. (Δανέζικη παροιμία)

Τα παιδιά είναι ο πλούτος του φτωχού ανθρώπου. (Δανέζικη παροιμία) Ό,τι λέει κάποιος όταν είναι μεθυσμένος, το έχει σκεφτεί όταν είναι νηφάλιος. (Φλαμανδική παροιμία)  Δεν μπορείς να ξυπνήσεις κάποιον που προσποιείται ότι κοιμάται. (Ινδιάνικη παροιμία)  Κράτα τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς σου πιο κοντά. (Σικελική παροιμία)  Ο νέοι πηγαίνουν σε παρέες, οι ενήλικοι σε ζευγάρια και οι γέροι μόνοι τους. (Σουηδική παροιμία)  Να παραπονιέσαι σε κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει. (Σερβική παροιμία)  Ο νικητής έχει τους περισσότερους φίλους, αλλά ο νικημένος έχει τους καλύτερους. (Μογγολική παροιμία)  Το ήσυχο μοσχαράκι θα θηλάσει από δυο αγελάδες. (Κεντροευρωπαϊκή παροιμία)  Να φοβάσαι λιγότερο, να ελπίζεις περισσότερο. Να τρως λιγότερο να μασάς περισσότερο. Να αναστενάζεις λιγότερο, να ανασαίνεις περισσότερο. Να μιλάς λιγότερο, να λες περισσότερα. Να μισείς λιγότερο να αγαπάς περισσότερο. Κι όλα τα καλά είναι δικά σου. (Κεντροευρωπαϊκή παροιμία)  

Τα ζώδια που μας δείχνουν τόσα πράγματα για τον εαυτό μας και τη ζωή μας δεν θα ήταν δυνατόν να μην έχουν και τις παροιμίες τους. Σε κάθε ζώδιο αντιστοιχούν και συγκεκριμένες παροιμίες που το χαρακτηρίζουν. Είναι βγαλμένες μέσα από την παρατήρηση και την λαϊκή σοφία. ΚΡΙΟΣ: Το γοργόν και χάριν έχει Το σύμπαν του Κριού κινείται σε διαφορετικό ρυθμό από των υπολοίπων ανθρώπων και για εκείνον μόνο τα γρήγορα πράγματα έχουν ενδιαφέρον. Σκέφτεται και ενεργεί σε fast forward και όποιος δεν μπορεί να τον παρακολουθήσει, ας μείνει πίσω να… τρώει τη σκόνη του. Αυτό έλειπε, να κάτσει ο Κριός να περιμένει τον κάθε αργοκίνητο. Δηλώνει με περηφάνια πως θέλει να ζει τη ζωή στο έπακρο, να μη χάνει τίποτα απ’ όσα μπορεί να απολαύσει. Μόνο που μερικές φορές, μέσα στη βιασύνη του, μπερδεύει τις κατευθύνσεις και τους στόχους του, καταλήγοντας να θυμίζει μάλλον ένα σκυλάκι που γυρίζει μανιωδώς γύρω από τον εαυτό του, κυνηγώντας την ουρά του. Κι ο Άγιος φοβέρα θέλει. (Ένας Κριός δεν θα άφηνε κανέναν να μπει εμπόδιο στα σχέδιά του, ακόμα κι αν φορούσε… φωτοστέφανο). Όποιος χάνει στα χαρτιά, κερδίζει στην αγάπη . (Εμπνευσμένη παρηγοριά για τις ατυχίες στα προσφιλή του τυχερά παιχνίδια). Κάλλιο πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη. (Αναμενόμενο, για όποιον κυνηγά πάντα την πρωτοκαθεδρία). Το σιγανό ποτάμι να φοβάσαι. (Οι… μουλωχτοί τύποι δεν του πάνε καθόλου). Όποιος είναι έξω από τον χορό, πολλά τραγούδια ξέρει. (Σαν άνθρωπος της δράσης, σπάζεται απίστευτα με όσους κάνουν εκ του ασφαλούς κριτική). Γίδα που τρέχει στον γκρεμό, ποτέ δεν έχει σκοτωμό. Ό, τι παθαίνει το κορμί, το φταίει το κεφάλι. ΤΑΥΡΟΣ: Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι Σε μερικά πράγματα ο Ταύρος θυμίζει εκείνο τον τύπο στη διαφήμιση του ουίσκι που κάθεται πλάι στα βαρέλια και περιμένει… περιμένει… μέχρι να ωριμάσει το ποτό. Οι αντοχές του στην αναμονή είναι τεράστιες, μέχρι να προκύψει εκείνο που επιθυμεί. Η σκέψη της τελικής ανταμοιβής τον οπλίζει με απεριόριστη υπομονή, ανεξάρτητα από το είδος του στόχου. Μπορεί να πρόκειται για το να κερδίσει μια «δύσκολη» αγάπη ή μια επαγγελματική προαγωγή. Μπορεί εξίσου να είναι και το υπέροχο

φαγητό, που εκείνος θα το περιμένει αδιαμαρτύρητα να ψηθεί πέντε ώρες στη γάστρα (γιατί έτσι θα γίνει νόστιμο), έστω κι αν πεθαίνει της πείνας. Και όχι, στο μεταξύ δεν πρόκειται να συμβιβαστεί με κάτι λιγότερο. Όποιος βιάζεται, σκοντάφτει. (Αργά, μελετημένα βήματα. Αφού αυτός είναι ο Ταύρος!). Όταν έχεις και δεν τρως, πρέπει να σε δει γιατρός . (Μα, υπάρχει άλλη εξήγηση για την ανορεξία; Ο έρωτας; Έλα, τώρα…). Νιάτα δουλεμένα, γερατειά αναπαυμένα. (Λέμε τώρα… Ακόμα και υπό τις παρούσες συνθήκες, ένας Ταύρος θα μπορούσε ή θα ήθελε να το πιστεύει αυτό). Μάζευε κι ας είν’ και ρώγες. (Έτσι έχουν φτιαχτεί ολόκληρες περιουσίες, Ή έστω, μονάδες οινοπαραγωγής). Ωσάν το σκλάβο δούλευε και ωσάν τον άρχο τρώγε. Μικρό μικρό το αλώνι σου, μα ας είν’ καταδικό σου. (Τα τρελά οικονομικά ανοίγματα τα αφήνει για άλλους). ΔΙΔΥΜΟΙ: Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι Δεν υπάρχει ζώδιο που να κινείται με τόση ευκολία στους λαβυρίνθους της καθημερινής ζωής όπως ο Δίδυμος. Είναι λες και έχει στα γονίδιά του… ενσωματωμένο GPS, που τον βοηθά να βρίσκει τις άκρες ακόμα και στις πιο μπερδεμένες καταστάσεις. Δεν διστάζει να αλλάξει εντελώς κατεύθυνση, αν κρίνει ότι ο δρόμος δεν τον βγάζει εκεί που θέλει, χωρίς να τον απασχολεί αν θα αφήσει ξεκρέμαστα πρόσωπα και καταστάσεις. Μεταξύ μας, την κατεύθυνση μπορεί να την αλλάξει ακόμα και χωρίς λόγο, καθώς την ανάγκη για αλλαγή την έχει στο πετσί του. Ένα είναι βέβαιο: σπάνια θα βρεθεί σε αδιέξοδο, κι αν συμβεί αυτό, θα είναι απολύτως προσωρινό. Αλήθεια χωρίς ψέματα, φαϊ χωρίς αλάτι . (Αν η πραγματικότητα χρειάζεται μια μικρή βοήθεια για να γίνειενδιαφέρουσα, γιατί όχι;). Ίδιο πρόσωπο έρχεται, ίδιο μαντάτο φέρνει. (Γι’ αυτό και εκείνος δεν αντέχει να συναναστρέφεται όλο τους ίδιους και τους ίδιους). Αλλού το όνειρο κι αλλού το θαύμα . (Θα φτάσει μέχρι την άκρη του κόσμου για να το δει. Από περιέργεια, εννοείται). Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο. (Το χαμηλό πνευματικό επίπεδο απλώς… δεν τον αφορά). Χάνεις κόπο και σαπούνι, σαπουνίζοντας γουρούνι. (Καλό επιχείρημα, για να εγκαταλείψει μια βαρετή προσπάθεια, προκειμένου να ασχοληθεί με κάτι άλλο). ΚΑΡΚΙΝΟΣ: Όποιος καεί στον χυλό, φυσά και το γιαούρτι Ο Καρκίνος έχει την τάση να βλέπει και να παρουσιάζει τον εαυτό του σαν μια βασανισμένη ψυχή, που γνώρισε την ανθρώπινη αναισθησία και την προδοσία από παιδάκι (αχ, εκείνη η Καιτούλα στο νηπιαγωγείο). Μπορεί τα τραύματά του να προέρχονται κι από προηγούμενες ζωές, πού ξέρεις; Το σίγουρο είναι ότι όλα αυτά τον έχουν κάνει επιφυλακτικό και έτοιμο να δει στο παραμικρό την επιβεβαίωση των χειρότερων φόβων του: ότι πάλι θα τον πληγώσουν. Έτσι, έχοντας κατά τη γνώμη του «καεί», φυσάει οτιδήποτε του προσφέρεις, ακόμα κι αν είναι… παγωτό. Αλλά το χειρότερο είναι όταν σε βάζει εσένα να φυσάς κάθε μπουκιά της αγάπης σου που του δίνεις, λες και ταΐζεις κανένα νήπιο. Κατά το πουλί η φωλιά του, και κατά τον άνθρωπο το σπίτι του. Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι.

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. (Το πρωινό ξεκίνησε με συννεφιά . Τι ωραία…) Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει. (Γι’ αυτό και τα πολύτιμα γονίδια πρέπει να διαιωνίζονται). Να λείπαν τα πιπέρια μου, να δω τις μαγειριές σου. (Πάντα παραπονιάρης, για όσα δεν του αναγνωρίζονται). Αλλού με τρίβεις, δέσποτα, κι αλλού έχω τον πόνο. (Ναι, αλλά δεν θα σου πει πού. Βρες το μόνος σου). Αδέλφια αγαπημένα, κάστρα που δεν παίρνονται. (Εξύμνηση στην ιερότητα και τη δύναμη των οικογενειακών δεσμών). Τα δόντια τα 'δωσε ο Θεός να συγκρατούν τη γλώσσα. ΛΕΩΝ: Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει Ο Λέων έχει ως βασικό σκοπό της ύπαρξής του να σκορπά τριγύρω την εκθαμβωτική του λάμψη. Παρόλο που και άλλοι έχουν φιλοδοξίες να αναδειχθούν και να προβληθούν, εκείνος τα καταφέρνει καλύτερα απ’ όλους. Και ο λόγος είναι πολύ απλός: δεν χρειάζεται να προσποιηθεί την ανωτερότητα, απλώς την έχει μέσα του. Οι εκπρόσωποι αυτού του ζωδίου έρχονται στον κόσμο «πορφυρογέννητοι» σαν τα βυζαντινά πριγκιπόπουλα, ακόμα κι αν οι αντικειμενικές συνθήκες της ζωής τους δεν συμφωνούν με κάτι τέτοιο. Θα συμφωνήσουν, αργά ή γρήγορα. Ο Λέων σπάνια θα εκμεταλλευτεί τους άλλους για να λάμψει. Θα το κάνει με τις δικές του δυνάμεις, με το τουπέ και με την αυτοπεποίθησή του. Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίσα. (Και φυσικά ο ίδιος είναι το μεγαλύτερο). Βασιλικός κι αν μαραθεί, τη μυρωδιά την έχει. (Η αρχοντιά και η μεγαλοπρέπεια του Λέοντα ακτινοβολούν, ακόμα και αν κηρύξει… στάση πληρωμών). Ας με λένε δημαρχίνα κι ας πεθαίνω από την πείνα. (Αν δεν μπορείς και να φαίνεσαι και να είσαι, προτίμησε το πρώτο). Όποια μέρα δεν γελάμε, τηνε χάνουμε απ’ τη ζήση. (Είναι ένα από τα ζώδια που εφαρμόζουν με απόλυτη συνέπεια αυτή τη σοφή αλήθεια). Ας μ’ αγαπούν οι επίσκοποι κι ας με μισούν οι διάκοι. (Αν πρέπει να επιλέξει τους θαυμαστές του, ας είναι τουλάχιστον οι καλύτεροι). Η αρρώστια και η αρχοντιά φαίνονται από μακριά. Ποτέ σου μην περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί σ' αυτά πρωτοπατείς και βγαίνεις στα παλάτια. ΠΑΡΘΕΝΟΣ: Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι Ο Παρθένος σπάνια παρασύρεται από τα μεγάλα λόγια, και στην επαγγελματική και στην προσωπική του ζωή. Αντίθετα, όσο πιο «κελεπούρι» φαίνεται κάτι, τόσο μεγαλύτερη καχυποψία του δημιουργεί. Α-πο-κλεί-ε-ται να μην έχει κάποιο λάκκο η φάβα. Είναι πεπεισμένος ότι κανείς δεν χαρίζει λεφτά ή διευκολύνσεις χωρίς κάποιο ύπουλο αντάλλαγμα, που πιθανόν θα αφήσει τον ίδιο «ριγμένο». Έτσι, θα κινηθεί διατηρώντας χαμηλές προσδοκίες, και περιμένοντας πότε όλοι οι υπόλοιποι που μαζεύονται γύρω από… τις κερασιές θα την πατήσουν. Το θέμα όμως είναι ότι, ουκ ολίγες φορές, το μικρό του καλαθάκι αποδεικνύεται ανεπαρκές ενώ άλλοι, με λιγότερους δισταγμούς και επιφυλάξεις, γεμίζουν κοφίνια ολόκληρα με λαχταριστά, ζουμερά κεράσια. Η καλή νοικοκυρά, είναι δούλα και κυρά. (Ε, ποιος άλλος θα το έλεγε αυτό!) Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. (Προνοητικότητα, η λέξη που αναβοσβήνει σαν φωτεινή επιγραφή στο μυαλό του). Φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι. (Ακόμα και τα μικρότερα του μισού ευρώ κέρματα φυλάσσονται σε ξεχωριστά βαζάκια, ανάλογα με την αξία τους).

Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα. (Οι δουλειές του αέρα, του ποδαριού και της αρπαχτής είναι έξω από τη λογική του). Τα άδεια βαρέλια περισσότερο βροντούν. (Τίποτα δεν του τη δίνει όσο η αναξιοκρατία των φιγουρατζήδων). Η έγνοια κάνει τη δουλειά κι η ξεγνοιασιά τον ύπνο. Μη κατακρίνεις και κριθείς κι αναγελάς και πάθεις. ΖΥΓΟΣ: Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες Ο Ζυγός είναι… η Ελβετία του ζωδιακού. Αυστηρή ουδετερότητα. Αν μπορεί να παίξει τον διαμεσολαβητή ανάμεσα σε δυο άτομα που βρίσκονται σε σύγκρουση, να φέρει κόσμο σε επαφή, να συμφιλιώσει κάποιους που τσακώθηκαν, την καταβρίσκει. Δικαιώνει την ύπαρξή του. Πραγματοποιεί τη φαντασίωσή του να είχε γίνει διπλωμάτης. Αλίμονο όμως αν χρειαστεί να πάρει θέση σε μια διένεξη και να διαλέξει πλευρά, ή να του θέσουν διλήμματα του είδους «ή εμένα ή αυτόν». Δεν έχει χειρότερο. Γιατί εκείνος να διαταράξει τη σχέση του με ένα από τα δύο μέρη; Γι’ αυτό θα προτιμήσει πολύ διακριτικά να βγάλει την ουρίτσα του απ’ έξω και να την κάνει από την εμπόλεμη ζώνη με ελαφρά πηδηματάκια… Δέντρο που λυγά δεν σπάει. (Ο πρωταθλητής της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας σας το εγγυάται). Χτίζει σπίτια η ομόνοια, τα γκρεμίζει η διχόνοια. (Σωστό κι αυτό. Όσο για τον ίδιο, είναι ικανός για πολλές υποχωρήσεις προκειμένου να διασφαλιστεί η αρμονία). Κράτα με να σε κρατώ, να ανεβούμε στο βουνό . (Ξέρει καλύτερα απ’ όλους πόσα πετυχαίνονται με τη συνεργασία). Ανάρια - ανάρια το φιλί, για να έχει νοστιμάδα. (Αν ο έρωτας δεν εμπεριέχει μια τελετουργία, χάνεται η μισή απόλαυση). Μπρος στα κάλλη, τι είναι ο πόνος. (Εφόσον η ομορφιά έχει τίμημα, θα το πληρώσει χωρίς να κάνει… ούτε παζάρια). Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και το νοικοκύρη. Ως να συλλογιστεί ο γνωστικός, περνά το γεφύρι ο τρελός. ΣΚΟΡΠΙΟΣ: Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά Για τον Σκορπιό φωτιά υπάρχει πάντα, με ή χωρίς καπνό. Το να υπάρχει και καπνός είναι μια επιβεβαίωση, αλλά μάλλον περιττή. Γιατί απλώς ο Σκορπιός δεν χρειάζεται καμιά έξωθεν μαρτυρία για να σιγουρευτεί. Αν του μπει στο μυαλό μια υποψία, τίποτα δεν θα τη βγάλει από εκεί, ακόμα κι αν κατέβει… ο Θεός ο ίδιος να τον μεταπείσει. Αν τα γεγονότα τον διαψεύσουν αμείλικτα, αν δεν έχει άλλη επιλογή παρά να παραιτηθεί δημοσίως από κάποια ιδέα που του έχει καρφωθεί, θα το κάνει αλλά με τρόπο που θα αφήσει τις αμέτρητες υπόνοιες να αιωρούνται. Ξέρεις, στο στιλ «Έχε χάρη που δεν θέλω να επιμείνω, γιατί θα κλείσουν σπίτια…». Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι. (Δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να την πατήσει, με το να ενθουσιαστεί προκαταβολικά και μετά να απογοητευτεί). Γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος. (Και γελάει σατανικά, εννοείται). Όποιος αγαπάει, παιδεύει. (Μα δεν το ξέρεις; Νόμος!) Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά . (Κι αυτό νόμος, και μάλιστα ακόμα πιο έγκυρος. Της Φυσικής!) Εγώ καλά παντρεύτηκα κι ας κλαίει όποιος με πήρε. (Αυτό το λέει όταν δεν τον πολύ-ενδιαφέρει πια να γλυκάνει τον άλλο, με το προαναφερθέν, «όποιος αγαπάει, παιδεύει»). Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι.

Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του. ΤΟΞΟΤΗΣ: Καλομελέτα κι έρχεται Ο Τοξότης έχει φυσικό ταλέντο στη θετική σκέψη. Του έρχεται πιο φυσιολογικό να βλέπει την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων. Πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος να του επισημάνει τις δυσάρεστες πιθανότητες, αλλά και πάλι δεν είναι βέβαιο ότι θα τον πείσει. Επίσης ο Τοξότης βρίσκει παράλογο το να ανησυχήσει για υποθετικές μελλοντικές καταστροφές. Εφόσον κάτι αρνητικό συμβεί, θα κοιτάξει τότε πώς θα το αντιμετωπίσει. Έτσι βρίσκεται διπλά κερδισμένος. Αν επιβεβαιωθούν οι θετικές προσδοκίες του, δεν έχει ξοδευτεί σε περιττές ανησυχίες. Αν πάλι δεν επιβεβαιωθούν, τουλάχιστον θα έχει γλιτώσει το άγχος του «πριν» και θα στενοχωρηθεί (αν στενοχωρηθεί…) μια και καλή μετά. Και αυτό όχι για πολύ. Είναι κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. (Ο χρόνος ανάνηψης του Τοξότη από μια ερωτική απογοήτευση είναι εντυπωσιακά μικρός). Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. (Πάντα βρίσκει τη θετική πλευρά, ακόμα και στα χειρότερα). Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται. (Δεν έχει τίποτα να κρύψει. Γιατί άλλωστε; Αυτά είναι και σ’ όποιον αρέσουν). Χίλια να ξέρεις, ρώτα κι ένα. (Ο φανατικότερος οπαδός της δια βίου μάθησης). Λιθάρι που κυλάει, χόρτο δεν κρατάει. (Και μην τον είδατε! Είναι ικανός να κυλήσει, ακόμα και… στην ανηφόρα). Βρήκες καιρό; Αρμένιζε, καιρό μην περιμένεις, γιατί ο καιρός τα πράγματα δεν ξέρεις πώς τα φέρνει. Όποιος έχει πολύ πιπέρι, ρίχνει και στα λάχανα. ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ: Όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει Αν ακούσεις κάποιον να παραπονιέται ότι περιστοιχίζεται από ανίκανους και πρέπει να τα κάνει όλα μόνος του, αυτός είναι Αιγόκερως, κατά πάσα πιθανότητα. Κανείς δεν τα καταφέρει καλύτερα από εκείνον, στα πάντα. Από μια σοβαρή επαγγελματική διαπραγμάτευση μέχρι… το πλύσιμο των πιάτων. Κρίμα που δεν μπορεί να κλωνοποιήσει τον τόσο ικανό και αποτελεσματικό εαυτό του. Ελλείψει αυτής της δυνατότητας λοιπόν, προτιμάει να διεκπεραιώνει ολομόναχος τα πάντα, προκειμένου να μην έχει να αντιμετωπίζει κάθε φορά την ανεπάρκεια, την ηλιθιότητα και την ανικανότητα των άλλων. Ο όρος «ομαδική δουλειά» δεν ταιριάζει καθόλου σε αυτό το ζώδιο, που είναι η προσωποποίηση του συγκεντρωτισμού. Ακόμα κι αν αυτό αποβαίνει σε βάρος του. Αγάλι αγάλι γίνεται η αγγουρίδα μέλι . (Ο χρόνος είναι ο καλύτερος σύμμαχος). Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. (Αυτό μπορεί να σου το εγγυηθεί από πρώτο χέρι). Κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε. (Ρητό με καθολική ισχύ. Εφαρμόζεται στη δουλειά, στις σχέσεις, στα οικονομικά). Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του. (Για σένα το λέει. Εκείνος δεν πρόκειται να την πάθει). Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει. (Γι’ αυτό του αρέσει να διεκπεραιώνει μόνος του όσες υποθέσεις του μπορεί, κι ας τον λένε «συγκεντρωτικό»). Πέντε μήνες έναν κόμπο, ένα μήνα πέντε κόμπους. Και τούτος ο ανήφορος κατήφορο θα φέρει.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ: Κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε στο βουνό Ο Υδροχόος είναι ο υπέρμαχος της συλλογικότητας, του «όσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο». Πιστεύει στη συνεργασία, στην αλληλοβοήθεια, στην αλληλοϋποστήριξη, στις οποίες βασίστηκε όλος ο ανθρώπινος πολιτισμός. Ανταλλάσσει χάρες και εξυπηρετήσεις όχι με συμφεροντολογικό σκοπό (ως επί το πλείστον), αλλά επειδή θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό και επιβεβλημένο να δίνουν οι άνθρωποι ένα χεράκι ο ένας στον άλλον. Έτσι είναι πρόθυμος να σε βοηθήσει να μετακομίσεις ή να σου κάνει μπέιμπι-σίτινγκ. Φτάνει όμως να μη διαπιστώσει ότι τον εκμεταλλεύεσαι και ότι εσύ δεν προσφέρεις τίποτα, όχι κατ’ ανάγκη στον ίδιο, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι άνθρωποι που είναι εαυτούληδες και μοναχοφαγάδες του προξενούν μεγάλη απέχθεια. Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. (Υπάρχει και μια κάποια δικαιοσύνη στο σύμπαν). Μην παίρνεις δίκιο ορφανού, ούτε τόπο ποταμού. (Προστασία δύο σε ένα: και για τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες και για τη φύση). Καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω. (Με τόσα καινούργια βιβλία ή γκάτζετ που αποκτά κάθε τρεις και λίγο…) Δεν με θέλεις μια οργιά, δεν σε θέλω μια τριχιά. (Όχι, θα κάτσει να σκάσει για μια ερωτική απόρριψη). Κάθε εμπόδιο για καλό. (Η πιο εποικοδομητική αντίληψη για τις αναποδιές). Όπου πεθαίνουνε πολλοί, θάνατο δε φοβάσαι. Οι πλούσιοι έχουν τους κόλακες, και οι φτωχοί τους φίλους. ΙΧΘΕΙΣ: Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φα’ το Κάποιοι λένε ότι η αγάπη εκδηλώνεται με πράξεις, και όχι με λόγια, αλλά ο Ιχθύς δεν είναι αυτής της άποψης. Τύλιξέ τον στα γλυκόλογα, στις υποσχέσεις, στα κομπλιμέντα και τον έχεις … του χεριού σου. Μπορεί να πάει να ζητήσει χρωστούμενα από τη δουλειά του, να τον παινέψουν για το πόσο καλά την κάνει, και να φύγει χωρίς καν να έχει αναφέρει το αίτημά του. Να καταπιεί τα πιο εξωφρενικά ψέματα από το ταίρι του, αν συνοδεύονται από μερικές παθιασμένες εκδηλώσεις έρωτα. Και δεν είναι θέμα ανοησίας. Συχνά βαθιά μέσα του ξέρει ότι εκμεταλλεύονται την καλοσύνη του, αλλά του αρέσει τόσο αυτό το αγαπησιάρικο σκηνικό, που δεν θέλει να το χαλάσει προβάλλοντας πεζές απαιτήσεις. Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φάτο. (Ή, για να μείνουμε στον συμβολισμό του ψωμιού, «λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω…»). Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα. (Ψαρίσια στιγμή σουρεαλιστικής έμπνευσης). Άλλα λέει η θειά μου, άλλα ακούν τα αυτιά μου. (Πρέπει να τσεκάρεις κάθε φορά, για το αν εννοείτε αμφότεροι το ίδιο πράγμα). Κάνε το καλό, και ριξ’ το στον γιαλό. (Ο πρωταθλητής της ανιδιοτέλειας. Σπάνια θα σου «χτυπήσει» κάτι που σου πρόσφερε). Πέσε πίτα να σε φάω. (Μαγική ευχή, για όταν, χαμένος στα δικά του, δεν πρόλαβε να μαγειρέψει) Η τέχνη και η πονηριά τη νικάει την αντρειά. Όποιος τ' άστρα λογαριάζει, νηστικός πάντα πλαγιάζει.

Αινίγματα Τα βουνά χιονίσανε κι οι μύλοι σταματήσανε και τα δυο γενήκαν τρία. Τι είναι; απάντηση: τα γηρατειά  Όσο μεγαλώνει τόσο λιγότερο το βλέπουμε. Τι είναι; απάντηση: το σκοτάδι  Σφυρίζει, βουίζει, βογκάει, τρίζει, Τον ακούς μα δεν τον βλέπεις. Τι είναι; απάντηση: ο άνεμος  Όλη μέρα πεθαμένο και το βράδυ αναστημένο. Τι είναι; απάντηση: το λυχνάρι  Δεν είμαι φεγγάρι, δεν είμαι αστέρι, μα φέγγω με τον πισινό το καλοκαίρι. απάντηση: η πυγολαμπίδα  Φεύγω εγώ και φεύγει εκείνος. Στέκω εγώ και στέκει εκείνος. Τι είναι; απάντηση: ο ίσκιος  Κλειδώνω, μανταλώνω, τον κλέφτη μέσα βρίσκω. Τι είναι; απάντηση: ο ήλιος  Η σκρόφα μας η λούγκρα μας, η λουγκροφαγωμένη, όλον τον κόσμον έφαγε κι ακόμα δε χορταίνει. Τι είναι; απάντηση: η γη  Όλα τα σβήνει το νερό, κι εμένα μόν' ανάβει. Τι είναι; απάντηση: ο ασβέστης  Χιλιοτρύπητο λαγήνι που σταλιά νερό δε χύνει. απάντηση: το σφουγγάρι  Όταν πλυθώ, λερώνεται. Τι είναι; απάντηση: το νερό  Έχω μια κόρη που τη φιλούνε όλοι. Τι είναι; απάντηση: η βρύση  Η κεφαλή του στο βουνό, κι η ουρά του στο γιαλό. Τι είναι; απάντηση: το ποτάμι  Πάπλωμα παπλωματίζει, πέφτει κάτω και μουγκρίζει. Τι είναι; απάντηση: η θάλασσα  Άψυχο ψυχή δεν έχει, και στον ουρανό πηγαίνει. απάντηση: ο καπνός  Από μητέρα κόκκινη μαύρο παιδί γεννιέται. Τι είναι; απάντηση: φωτιά και καπνός  Αρνάκι μου το κόκκινο, Θεός να το φυλάει. Αν φάει ξύλο θρέφεται, αν πιει νερό ψοφάει. απάντηση: η φωτιά  Ό,τι μου δίνεις να φάω το τρώω και μόλις τα φάω όλα πεθαίνω. απάντηση: η φωτιά  Ουρανός ατσάλι και γη πετάλι, γάτου ποδάρι και φιδιού κεφάλι. απάντηση: η χελώνα  Πέτρα με κώλο, μύτη με κώλο, δέκα τραβούνε, δυο κατουρούνε. απάντηση: το άρμεγμα της κατσίκας  Ζώο που έχει τα κόκαλά του απ' έξω. Τι είναι; απάντηση: το σαλιγκάρι  Αλωνίδα μαλλιαρή πίνει νερό, δεν κατουρεί. απάντηση: η κότα  Είναι ένα πραγματάκι κι έχει στον κώλο τ' αγκαθάκι. απάντηση: η σφήκα 

Τρικέφαλος, δεκάποδος, πενηνταδυονυχάτος. Τι είναι; απάντηση: ο ζευγάς και τα βόδια  Από πάνω το τηγάνι κι από κάτω το μπαμπάκι κι από μπρος του το τσιμπίδι κι από πίσω το ψαλίδι. απάντηση: το χελιδόνι  Ένα πουλί πετούμενο, πετούμενο, χαρούμενο, που έχει έξι πόδια και χέζει σαν τα βόδια. απάντηση: η μύγα  Μικρή-μικρή νοικοκυρά, μεγάλη πίτα φτιάχνει. Τι είναι; απάντηση: η μέλισσα  Μητέρα και κόρη το ίδιο όνομα έχουν, δέρνουν τη μητέρα κι αρμέγουνε την κόρη. Τι είναι; απάντηση: το δέντρο και ο καρπός της ελιάς  Είναι ένα πράμα που το έχουν όλα τα πράματα. Τι είναι; απάντηση: το όνομα  Χωρίς να σε κόψω σε κάνω διπλό. απάντηση: ο καθρέφτης  Ανεβαίνει, κατεβαίνει, κι ο γιατρός μας μπαίνει βγαίνει. Τι είναι; απάντηση: το θερμόμετρο  Έχω ένα πραματάκι, μία πιθαμή και κάτι. Σου το δείχνω και τρομάζεις, σου το βάζω και φωνάζεις, σου το βγάζω κι έχει χύσει, κι όμως έχει ωφελήσει. Τι είναι; απάντηση: η ένεση!  Χτυπώ χτυπώ, δίχως να σε πονώ, μ' αν πάψω να χτυπώ, χάθηκες στο λεπτό. Τι είναι ; απάντηση: η καρδιά  Απ' τον κώλο την κρατάω και στο στόμα τη φιλάω. Τι είναι; απάντηση: το κύπελλο, η κούπα  Όλο μέσα και το κεφάλι έξω. Τι είναι; απάντηση: το καρφί  Τη σαλιάζω, την κορδώνω και στην τρύπα της τη χώνω. Τι είναι; απάντηση: βελόνα και κλωστή  Τεντωμένη τη βάζεις, ζαρωμένη τη βγάζεις. Τι είναι; απάντηση: η κάλτσα  Σουβλωτό, μπιμπικωτό, σε θηλυκού τρύπα μπαίνει. απάντηση: το σκουλαρίκι  Τρέμει, τρέμει, στου κοριτσιού την τρύπα μπαίνει. Τι είναι; απάντηση: το σκουλαρίκι  Εγώ γι' αυτό σ' αγόρασα κι έδωσα τον παρά μου, για να σε βάζω ανάσκελα, να κάνω τη δουλειά μου. απάντηση: η σκάφη!  Χωρίς φωνή, χωρίς κορμί, χωρίς φτερά, αλλά ακούγεται καλά. Τι είναι; απάντηση: η ηχώ  Είμαι, είμαι, μα τι είμαι. Σαν με πεις παύω να είμαι. Τι είναι; απάντηση: το μυστικό  Το 'χετε φάει όλοι σας, μπορώ να τ’ ορκιστώ, μα μήτε ωμό τρώγεται μήτε ψητό μήτε βραστό. απάντηση: το ξύλο (ο ξυλοδαρμός)  Φιλντισένιο περιβόλι, κελαηδεί γλυκό αηδόνι. απάντηση: η γλώσσα και τα δόντια  Πίσω από φράχτη κάτασπρο κόκκινη σκύλα μένει πότε γαβγίζει, πότε ορμά και πότε περιμένει. απάντηση: η γλώσσα  Όταν βλέπω, δεν το βλέπω και το βλέπω, όταν δε βλέπω. απάντηση: το όνειρο 

Για να με κρατήσεις, πρέπει να με δώσεις πρώτα. απάντηση: η υπόσχεση  Είναι μακρύ σαν άντερο και τελειωμό δεν έχει. Τι είναι; απάντηση: ο δρόμος  Μακρύς μακρύς καλόγερος ποτέ σκιά δεν κάνει. Τι είναι; απάντηση: ο δρόμος  Τι είν' εκείνο, που το βάζουμε στο τραπέζι, το κόβουμε, το μοιράζουμε, μα δεν το τρώμε; απάντηση: η τράπουλα  Σαρανταδυό πουκάμισα, απ' έξω το παλιό μου. απάντηση: το κρεμμύδι  Aπ' έξω γυαλιστερή, από μέσα μαλλιαρή, κι από μέσα απ' το μαλλί είναι μια μπουκιά καλή. απάντηση: το κάστανο  Πεντ' αδέρφια το αρπάζουν, τριάντα δυο σφυριά το σπάζουν, μια κοπέλα τ' αγκαλιάζει και στην Κω το κατεβάζει. απάντηση: φαΐ και πεπτικό σύστημα  Έχω ένα βαρελάκι που έχει δυο λογιών κρασάκι. Το ένα έχει μάλαμα, το άλλο έχει ασήμι. απάντηση: το αυγό  Έχω το χρώμα της ελπίδας, πλέκω στεφάνια της πατρίδας. Μα ξεπεσμός, σωστή ζαλάδα, με βάζουν κάποτε στη φασουλάδα. Τι είναι; απάντηση: η δάφνη  Άσχημος πατέρας, όμορφος ο γιος και τρελός ο εγγονός. Τι είναι; απάντηση: κλήμα, σταφύλια και κρασί  Πράσινος κάμπος, όμορφα παιδιά, τρελά εγγόνια. Τι είναι; απάντηση: το κρασί  Είναι βαρύς σαν σίδερο, είναι γλυκός σα μέλι, μήτε με χέρι πιάνεται, μήτε στην τσέπη μπαίνει. Τι είναι; απάντηση: ο ύπνος  Μόλις μπαίνουν στο σπίτι τους, βγάζουν τα κεφάλια τους έξω απ' τα παράθυρα. Τι είναι; απάντηση: τα κουμπιά  Έχει ξάδερφο το σκύλο, κι όμως δεν τον έχει φίλο. Τι είναι; απάντηση: ο λύκος  Το φίδι τρώει τη θάλασσα και η θάλασσα το φίδι και στου φιδιού την κεφαλή καράβι αρμενίζει. Τι είναι; απάντηση: το λυχνάρι 

Γλωσσοδέτες

Γλωσσοδέτης είναι μια σύνθετη λέξη ή σειρά λέξεων που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε είναι δύσκολο να αρθρωθεί σωστά με μεγάλη ταχύτητα και χρησιμοποιείται, συνήθως, ως παιχνίδι. Ανεβαίνω, κατεβαίνω Ανεβαίνω, κατεβαίνω, μπαινοβγαίνω κι ανεβομπαινοβγαινοκατεβαίνω. Βρίσκω πόρτες κλειδωτές, κλειδωμένες και κλειδαροαμπαρωμένες. Άσπρη πέτρα ξέξασπρη Άσπρη πέτρα ξέξασπρη και από τον ήλιο ξεξασπρότερη Άσπρο χαρτί Άσπρο χαρτί και ξέξασπρο μελάνι και ξέξασπρη γραμματική, ξέξασπρο γράμμα κάνει. Η ασπρογούνα Η μάνα μου η ασπρογούνα, η μάνα μου η μαυρογούνα, άσπρο μαύρο το γουνί της, και το παραγούνι της Αβγό Από τα ύψη του ουρανού, πέφτει το αβγό του γερανού, τσακίζει πέντε μάρμαρα μαρμαρομαυρομάρμαρα . Ο βαρκάρης με τη βάρκα Ο βαρκάρης με τη βάρκα, έκανε βαρκάδα με μια βάρκα, αλλά έμπασε νερό η βάρκα, και του βράχηκε η βράκα. Με τη βάρκα του βρεγμένη και τη βράκα μουσκεμένη ορκίστηκε να μην ξαναβαρκοβραχεί ούτε να ξαναβρακομουσκευτεί. Γάτα Γάτα φάκα, φάκα γάτα.

Το βαρέλι Βαρέλι, νεροβάρελο, ποιος σε νεροβαρελόδεσε; Ο γιος του νεροβαρελοδέτη με νεροβαρελοβάρεσε, Να ΄χα γω τα σύνεργα, του γιού του νεροβαρελοδετή, καλύτερα θα σε νεροβαρελόδενα. Το γυαλί Το γυαλί μες το πηγάδι γυαλικομπολογάει Εις υγείαν Εις υγείαν στον τραπεζογυροκαρεκλοκαθιζόμενον. Μια εκκλησιά μολυβδωτή Μια εκκλησιά μολυβδωτή, μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή, ποιος την μολυβδοκοντυλογλυπτοπελέκησε; Ο γιος του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή. Αν είχα εγώ τα σύνεργα, τα μίνεργα, του γιου του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή, θα τη μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκούσα, καλύτερα από το γιο του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή. Ισπανοί Οι σπανοί Ισπανοί εις πανί εζωγράφισαν ισπανικόν στρατόν εις πανικόν. Οι σπανοί Ισπανοί, εις πανί ισπανικό, εις πανικό ισπανικό εζωγράφουν. Καμηλιέρης Καλημέρα καμηλιέρη. Καμηλιέρη καλημέρα. Κάστανα βραστά Κάστανα βραστά σκαστά με τη βραστή σκαστή κουτάλα. Το κοράλι Κοράλλι, ψιλοκόραλλο και ψιλοκοραλλάκι μου. Μια κούπα Μια κούπα καπακωτή, μια κούπα ξεκαπάκωτη μια κούπα καπακωμένη, μια κούπα ξεκαπακωμένη! Η μυγδαλιά μου η τσιγδαλιά μου Η μυγδαλιά μου η τσιγδαλιά μου, η μυγδοτσιγδοκοκαλιά μου, κάνει μυγδαλίδια, τσιγδαλίδια, μυγδοτσιγδοκοκαλίδια. Της καρέκλας το ποδάρι Της καρέκλας το ποδάρι, ξεκαρεκλοποδαρώθηκε. Και ποιος το ξεκαρεκλοποδάριασε; Ο ξεκαρεκλοποδητής.

Νερό Νερό, λινάρι, νερολίναρο, νεροκαθαρολίναρο Ξίδι Το ξίδι του Ξέρξη ξίδιασε Ο παπάς ο παχύς Ο παπάς ο παχύς έφαγε παχιά φακή. Γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή; Μια πάπια Μια πάπια μα ποια πάπια, μια πάπια με παπιά! Πάγκος δίπαγκος Πάγκος δίπαγκος, τρίπαγκος, τετραδοταβλόπαγκος Πήλινη Εβγήκα στην πήλινη,τη δήλινη,στην πιρνολινοκούκουδη, να μαζέψω τα πήλινα,τα δήλινα,τα πιρνολινοκούκουδα, κι ήρθε ο λύκος ο πήλινος,ο δήλινος,ο πιρνολινοκούκουδος, να μου φάει την όρνιθα την πήλινη,τη δήλινη,την πιρνολινοκούκουδη, που κάνει τ' αυγά τα πήλινα,τα δήλινα,τα πιρνολινοκούκουδα Πίτα σπανακόπιτα Πίτα σπανακόπιτα,σπανακολαδόπιτα Πίτα σπανακόπιτα, σπανακολαδοφραγκοσυκοπαντζαροκολοκυθόπιτα Πυθαρόπλακα Κάτω από την πυθαρόπλακα, την πυθαρόπλακά μας, κάθεται νούμι και νούμι, και νούμι και νουμάκι, πάω να πιάσω το νούμι και φεύγει το νουμάκι Ποντικός Ποντικός τρύπα κουρουπί ποντικοτρυποκουρουπής Ρερητόρευκα Ρερητόρευκα το ρερητορευμένο ρω. Ο Ρουμπής ο κουμπής Ο Ρουμπής ο κουμπής ο ρουμποκομπολογής, πήγε να ρουμπέψει να κουμπέψει να ρουμποκομπολογέψει, και τον πιάσαν οι ρουμπήτες οι κουμπήτες οι ρουμποκομπολογήδες και του κόψαν τα ρουμπιά του τα κουμπιά του τα ρομποκομπολογιά. Γιατί Ρουμπή κουμπή ρουμποκομπολογή, πήγες να ρουμπέψεις να κουμπέψεις να ρουμποκομπολογέψεις και σε πιάσαν οι ρουμπήτες οι κουμπήτες οι ρουμποκομπολογήδες και σου κόψαν τα ρουμπιά σου τα κουμπιά σου τα ρουμποκομπολογιά;

Σκαστά κουκιά Έφαγα και χόρτασα, ζεστά ξερά, σκαστά κουκιά, με τη ζεστή ξερή, σκαστή κουτάλα. Σκουληκομερμηγκότρυπα Σκουληκομερμηγκότρυπα με τα σκουληκομερμηγκόπουλά σου, βάλε τις μπάρες, τις αμπάρες, τις κλειδαοαμπαραμπάρες, γιατί έρχεται ο κότσυφας, με τα κοτσυφομοτσυφοπαιδόπουλά του, να σου φάει τα σκουλήκια, τα μερμήγκια, τα σκουληκομερμηγκοπαιδόπουλά σου. Το σκουλικοπαίδι Το σκουλικοπαιδί σκουλικολέει στον σκουλικομπαμπά.

- Σκουλικομπαμπά με σκουλικοπονάει η σκουλικοκοιλιά μου!

- Να σκουλικοπάμε στον σκουλικογιατρό σκουλικολέει ο σκουλικομπαμπάς στο σκουλικοπαιδί. Σκουλικοπάνε στον σκουλικογιατρό σκουλικοεξετάζει ο σκουλικογιατρός το σκουλικοπαιδί και σκουλικολέει στον σκουλικομπαμπά του ότι - το σκουλικοπαιδί σας σκουλικοέχει σκολικοιδίτηδα! Συκιά Είχαμε μια συκιά ορθή και βερυκυκλωτή, που 'κανε σύκα ορθά και βερυκυκλωτά. Παέι ο συκοφάγος ο ορθός και βερυκυκλωτός, να φάει τα σύκα τα ορθά,τα βερυκυκλωτά. Πάω να βρω τουφέκι ορθό και βερυκυκλωτό, να τουφεκίσω το συκοφάγο τον ορθό,το βερυκυκλωτό, μη φάει τα σύκα τα ορθά,τα βερυκυκλωτά. Η συκιά μας η διπλή Η συκιά μας η διπλή, η διπλογυριστή κάνει τα σύκα τα διπλά,τα διπλογυριγυριστά. Πάει ο σκύλος,ο διπλός,ο διπλογυριγυριστός, να φάει τα σύκα τα διπλά, τα διπλογυριγυριστά Τζιντζιριά Ανέβηκα στην τζιντζιριά,τη μιντζιριά, τη τζιντζιμιντζιχοντζιριά να κόψω τζίντζιρα,μίντζιρα,τζιντζιμιντζιχόντζιρα. Κι έσπασε η ντζιντζιριά, η μιντζιριά, η ντζιντζιμιντζιχοντζιριά και μου 'πεσαν τα ντζίντζιρα,τα μίντζιρα, τα τζιντζιμιντζιχόντζιρα. Ο τζίτζιρας ο μίτζιρας Ο τζίτζιρας ο μίτζιρας ο τζιτζιμιτζιχότζιρας, ανέβηκε στη τζιτζιριά στη μιτζιριά στη τζιτζιμιτζιχοτζιριά, να κόψει τζίτζιρα μίτζιρα τζιτζιμιτζιχότζιρα. Τριαντάφυλλο με φίλο Φίλος φίλευε το φίλο τριαντάφυλλο με φίλο. Φίλε φύλαγε το φύλλο, μην το δώσεις σε άλλο φίλο. Τάχα πεύκα κόβουν τάχα; Τάχα πέφτ' ο πεύκος κάτω;

Φάλαινα Φάλαινα, φαλαινάκι Φίδι Φίδι ξεπουκαμισαμισμένο που ξεπουκαμισάστηκες κι είσαι ξεπουκαμισαμισμένο; Της καρέκλας το ποδάρι ξεκαρεκλοποδαρώθηκε.

                         

Acht alte Ameisen aßen am Abend Ananas.

Als Anna abends aß, aß Anna abends Ananas.

Als wir noch in der Wiege lagen, gab's noch keine Liegewagen. Jetzt kann man in den Wagen liegen und sich in allen Lagen wiegen.

Am Zehnten Zehnten zehn Uhr zehn zogen zehn zahme Ziegen zehn Zentner Zucker zum Zoo. Auf den sieben Robbenklippen sitzen sieben Robbensippen, die sich in die Rippen stippen, bis sie von den Klippen kippen.

Bierbrauer Bauer braut braunes Bier, braunes Bier braut Bierbrauer Bauer.

Blaukraut bleibt Blaukraut, Brautkleid bleibt Brautkleid.

Brauchbare Bierbrauerburschen brauen brausendes Braunbier.

Der Cottbuser Postkutschkutscher putzt den Cottbuser Postkutschkasten.

Der fiese friesische Fliesenleger fliest mit fiesem, friesischen Fliesenkleber.

Der Gockel glotzt die Glucke an, die Glucke glotzt den Gockel an.

Der kleine plappernde Kaplan klebt klappbare poppige Pappplakate an die klappernde Kapellwand.

Der Whiskymixer mixt den Whisky mit dem Whiskymixer. Mit dem Whiskymixer mixt der Whiskymixer den Whisky.

Die Katze tritt die Treppe krumm, krumm tritt die Katze die Treppe.

Esel essen Nesseln gern, Nesseln essen Esel gern.

Es klapperte die Klapperschlang', bis ihre Klapper schlapper klang.

Fischers Fritz fischt frische Fische, frische Fische fischt Fischers Fritz.

Im dichten Fichtendickicht nicken dicke Fichten tüchtig.

Im dichten Fichtendickicht picken die flinken Finken tüchtig.

In Ulm, um Ulm, und um Ulm herum.

Russische Russen rutschen russische Rutschen russisch runter.

Sechzig tschechische Chemiker checken rechnerisch technische Schemata.

Wenn Fliegen hinter Fliegen fliegen, fliegen Fliegen Fliegen nach.

Wenn Hessen in Essen Essen essen, essen Hessen Essen in Essen.

Wer wer weiß was weiß, weiß wer weiß wie viel.

Zwischen zwei Zwetschgenzweigen sitzen zwei zwitschernde Schwalben.

                       

Phrase difficile à prononcer tongue-twister Brigitte Bardot a un gâteau comme cadeau sur son bateau à Bordeaux.

Ces cyprès sont si loin qu'on ne sait si c’en sont.

Chaste chasseur aux yeux chassieux, sache chasser, chose aisée, ce chat chauve caché sous ces souches de sauge sèche !

Dans ta tente ta tante t'attend. « Dis-moi, petit pot de beurre, quand te dépetitpotdebeurreras-tu ? » – « Je me dépetitpotdebeurrerai quand tous les petits pots de beurre se dépetitpotdebeurreront ! » foie gras d'oie frais Je veux et j'exige.

La pipe à tabac du papa du pape Pie pue !

Les chaussettes de l'archiduchesse sont-elles sèches? Oui, elles sont sèches, archi-sèches.

Othon, ton thé t'a-t-il ôté ta toux ?

Poissons sans boisson sont poison.

Pourquoi ne t'es-tu pas tu, l'âne têtu que tu es ? pruneaux crus, pruneaux cuits Si huit fruits cuits lui nuisent, donnez-lui huit fruits crus.

Si six scies scient six cyprès, six cent six scies scient six cent six cyprès.

Six fûts, six caisses, la main entre les caisses, le doigt dans le trou du fût.

Six fûts, six caisses, le doigt dans le trou du fût, la main entre les caisses.

Si ton tonton tond ton tonton, ton tonton tondu sera.

T'as raté, t'as raté, t'as qu'à rattaquer !

Ton thé t'a-t-il ôté ta toux ?

Trois petites truites cuites, trois petites truites crues.

Trois tortues trottaient sur trois toîts très étroits.

Un chasseur sachant chasser sait chasser sans son chien.

Un pâtissier qui pâtissait chez un tapissier qui tapissait, dit un jour au tapissier qui tapissait: Vaut-il mieux pâtisser chez un tapissier qui tapisse ou tapisser chez un pâtissier qui pâtisse?

Une marchande de foie qui vendait du foie sur la route de Foix, m'a dit : ma foi, c'est bien la première fois que je vends du foie sur la route de Foix.

Αστεία λογοπαίγνια Πως λέγεται...  ... ο τραγουδιστής που μπορεί να παρκάρει παντού? Κώσταs Smartάκης  ... το λουλούδι που ρίχνει σφαλιάρες? Φαπαρούνα  ...αυτός που στίβει και αναρωτιέται?

Stevie Wonder!  ... αυτός που χάνει την μπάλα? Χάνι-μπαλ.  ...στα Ισπανικά το νεκροταφείο? Ξάπλας Κοκαλιέρος!! ... ο Αλβανός γιατρός?

Dr. Alban  ... Πώς λέγεται ο Ισπανός ξυλουργός? Σανίδες Εγκάρσια Κομμένες.  ...στα Ισπανικά ο φοβιτσιάρης? Αντόνιο Εκλασαμέντες!  ... ο Ιταλός ξυλουργός?

Covi Kadroni.  ...το χαλασμένο γιο-γιο? Γιο-γιόκ.  ... ο τρομοκράτης των Χριστουγέννων? Οσάμα Γιρ Λάντεν  ...η Ρουμάνα Γιατρός? Στοίκα Δούλευα!  ...το ξυραφάκι στα Τούρκικα? Ξετρίχ Ματσούκ  ... το κoυτί παραπόνων στα τούρκικα? Σιχτίρ ντουλάπ!  ...οι ανθρωποφάγοι έναν άνθρωπο που τρέχει?

FAST FOOD!!!  ... η καθαρίστρια του Αυτιά? Μπατονέτα…  ... αυτός πού μιλάει συνέχεια, χωρίς να τον ακούει κανείς? Ο δάσκαλος  ...το σκουλήκι που φοράει μάσκα, αναπνευστήρα και βατραχοπέδιλα? Σκωληκοειδύτης!  ... το πουλί που πουλάει χαρτομάντηλα? Σπουργυφτάκι!  ... ο γυμνοσάλιαγκας αλλιώς? Σαλιγκάρι με στεγαστικό πρόβλημα!  ... το μαύρο Πεκίνο στα γαλλικά? Πεκινουά  ... το συναχωμένο Πόκεμον? Πικαψού!  ..... στα κινέζικα ο δερματολόγος; ΓιαΦαγούρα  ... στα κινέζικα ο νεκροθάφτης; ΝαΣουΣύρωΤοΚασόνι!

 ..... ο καρχαρίας του γλυκού νερού? Ζαχαρίας!  ...το ζώο που είναι ροζ και έχει ένα καζίνο στο κεφάλι? Ροζ Πάρνηθας.  ...το θηλυκό γουρούνι που έχει τα γεννητικά του όργανα στην πλάτη? Κουμπαράς!  ... το τρωκτικό που πίνει μπύρες? Χάμστελ  ...αυτός που σταματάει κότες στη μέση του δρόμου? Σταμάτης Κόκοτας!!!!  ... στα αρχαία η φράση »ΠΡΩΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΠΙΣΤΑ»?

ALPHA ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΙΣΤΕΩΣ…  ...το νεκροταφείο στα Τούρκικα? Ψοφίμ Μπακτσέ…  ... αυτό που ζει στη θάλασσα και λέει βλακείες? Σαχλαμάρι!  ... η πλούσια κότα? Φραγκόκοτα  ... ο κινέζος πυροσβέστης? Κατακάϊκα  ...το διαζύγιο στα αραβικά ? Ταχαλλαταχαλασα  ...το βλίτο όταν τρομάζει? Πανικόβλητο!  ... το όπλο του Μήτσου? Μίτσιγκαν!  ...ένα αυτοκίνητο από τα βουνά?

CAΡΒΟΥΝΟ !.  ... ένα τέρας που είναι άκακο, γλυκό, φιλικό και όμορφο? Σκέτη αποτυχία  ... η τούρτα στη Θεσσαλονίκη? Μπουγάτσα με κεριά!  ... ένα έντομο μέσα σε ένα ταξί? Εντομεταξί  ... ο γιός του Καραϊσκάκη? Καραϊτάβλης  ... αυτός που χάνει μπάλες? Χάνει-μπαλ!  ... η αναπηρική σύνταξη στα Τούρκικα? Σακάτ Μπαξις  ... ο πασατέμπος στα κινέζικα? Τσικιτσίκι-φτού  ... η γάτα που την πάτησε μηχανάκι πιτσαρίας?

Pizza Cat  ... ο φύλακας μίας βιομηχανίας χαρτιού? Χαρτοφύλακας  ... το Διδυμότειχο αλλιώς? Διπλοντούβαρο!!!

Και άλλα λογοπαίγνια...  Πώς λέει ο Λαρισαίος το σαμπουάν WASH AND GO? Πλύς και τσακύς….  Τι έχει 4 πόδια νιαουρίζει και τρώει ποντίκια αλλά δεν είναι η γάτα? Ο Γάτος!!!…  Τι είναι μακρύ , σκοτεινό και έχει μεγάλα αφτιά? Το κούνελ !!!  Τι είναι άσπρο στο σκοτάδι και εξαφανίζεται σιγά- σιγά? Ο κουραμπιές που τρώει ένας μαύρος!…  Τι είναι μοβ, φοράει σορτσάκι και κάνει τούμπες? Ο μελιτζανίδης!…  Τί είναι από σίδερο και πετάει μέσα στην νύχτα? Η νυχτεβίδα!…  Γιατί δεν μπορούν να φυλακίσουν τον Καρά? Επειδή σπάει η φωνή του σίδερα…  Πώς γίνεται η δίαιτα του τόνου? Μόλις φτάσεις τα χίλια κιλά, σταματάς να τρως…  Τι είπε η μούμια όταν συνάντησε το παιδί της? Μούμιασες!!!  Ποιο ζώο είναι άγριο, ζει στη ζούγκλα και χορεύει νησιώτικα? Το λιοντάρι-ντάρι-ντάρι!

Τα καλά του Φατσέα Από το σήριαλ "Το καφέ της Χαράς"

 Η Σταυρούλα εγκατέλειψε τη συζυγική μας αστεία  Έχω πολλά λεφτά, είμαι μεθυστάνας.  Οι φωνητικές μου πορδές  Έχω επενδύσει σε Ρέμους και Αμοιβάδες  Έχω την ικανότητα να παραβλέπω το μέλλον. Είμαι πόντιουμ  Τι τρέχει ρε Σταυρούλα? Σε βλέπω πολύ αναστατωθείσα  Μη με διακόπτεις, μη γίνεσαι διακόπτης  Ζω μια τραγηδία  Χρειάζομαι καλή ενέργεια. Κουνιαδάκι θέλω να ενεργηθείς  Θα κάνω ίδρυμα κοινοαφελές  Θα γίνω εθνικός ευεργέτης, όπως ο Λεωφόρος Συγγρός, ο Βαρβάκειος Αγοράς, ο Φρανκ Ζάππας που έκανε το Ζάππειο  Μετά από αυτό, η περιτομή μου θα μπει στην πλατεία του χωριού.  Αν πιστεύεις ότι η Σταυρούλα θα γίνει γυναίκα σου, εκτρέφεις φλούδες ελπίδες!  Πρώτος στο λίθο μπαλέτο.  Όλοι έχουν τιμή..ουδείς άτιμος!  Θα σε προφυλάξω. Θα είμαι ο προφυλακτήρας σου.  Θα σε πετύχω στο λόξα πατρί.  Έρως ανίκατε γάταν!  Εκ βόθρων ψυχής.  Σταυρούλα σε παρακαλώ! Γύρνα πίσω στην οικογενειακή μας παστιτσάδα!  Συγγνώμη που διακόπτω. Δέ μ’ αρέσει να γίνομαι διακόπτης.  Ούτε στον αιώνα τον άτλαντα.  Πότε θα πάρουμε έναν μπάτμαν να ανοίγει την πόρτα?  Σταυρούλα: Σύν Αθηνά και χείρα κίνει. Φατσέας: Πού την θυμήθηκες τώρα την χήρα? Άσε που δεν την έλεγαν και Αθηνά!  Και σύ τέκνον Φρούτε?  Φατσέας : Θα της πω ένα παραμύθι που το ασχημόπαπο έγινε πλουσιόπαπο. Σταυρούλα : Μα δεν έγινε πλουσιόπαπο, κύκνος έγινε. Φατσέας : Όχι πλουσιόπαπο έγινε,ξέρω ΄γω τι λέω, γιατί όταν ήταν ασχημόπαπο ούτε να τον χέσουν ενώ τώρα που έγινε πλουσιόπαπο είναι όλα τα λεφτά!  Μα αφού σου λέω σε έχω ερωτευτεί φόδρα!

Οι παροιμίες του σύγχρονου Έλληνα! Φάε το φαΐ σου μη σε πάρει η Μέρκελ. Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα στου Βενιζέλου το πεσκέσι. Από την εφορία έρχομαι και μα την πείνα που ‘χω. Φασούλι το φασούλι δεν γεμίζει το σακούλι. Σαπουνίζοντας βουλευτή ή γουρούνι, χάνεις χρόνο και σαπούνι. Εγώ καλά βολεύτηκα κι ας κλαίει όποιος με ψήφισε. Βόηθα με να σε βοηθώ να τη βγάλουμε και φέτος. Σπίτι μου σπιτάκι μου την εισφορά σου πλήρωσα.

300 γάιδαροι .....τσακώνονταν σε ξένο αχυρώνα. Αν δεν γονάτιζες Έλληνα, δεν θα σε φορτώνανε. Βάστα με να σε βαστώ να μην πέσουμε απ΄ την πείνα. Εγώ γελώ με 12 και οι 300 με μένα. Ο άνθρωπος ό,τι μπορεί κι η Τρόικα ό,τι θέλει. Άμα δεις βουλευτή εμπρός σου, τρεις φορές καν’ το σταυρό σου. Ένας Σαμαράς δεν φέρνει την άνοιξη. Αγέρας και πολιτικός δεν κλειδώνονται. Ο άνεργος την ανεργία δεν τη φοβάται. Μακριά απ’ την τσέπη μου, κι ας είναι δέκα μέτρα. Καλά είναι τα γράμματα, μα να ‘χεις και δασκάλους. Δυο γελούν, κάτι ξέρουν. Ένας γελάει, πολιτικός είναι.

Αντί επιλόγου... * Η μελέτη των παροιμιών είναι περισσότερο διδακτική και καταληπτή παρά επεξεργασμένη μέθοδος φιλοσοφίας (Σαρλ Ντε Μοντεσκιέ, Γάλλος φιλόσοφος) * Άπειρα τα πλούτη σε μικρό χώρο (Μαρτέν Αιμέ, Γάλλος πολιτικός ιστορικός) * Διανοητικοί αδάμαντες (Έβερετ, Αμερικανός διπλωμάτης συγγραφέας) * Η ευφυΐα ενός ανθρώπου και η σοφία πολλών (Τζον Ράσκιν, Άγγλος συγγραφέας) * Βραχείς φράσεις εξαγμένες από μακρά πείρα Μιγκέλ ντε Θερβάντες) * Η σοφία του σοφού και η πείρα των αιώνων (Βενιαμίν Ντισραέλι, Άγγλος πολιτικός - συγγραφέας)

Πληροφορίες Οι πληροφορίες και οι εικόνες που εμφανίζονται έχουν συλλεχθεί από διάφορες ιστοσελίδες, βιβλία και περιοδικά και είναι ιδιοκτησία των αντίστοιχων ιδιοκτητών τους. Δεν κρατάμε κανένα δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας.                 

http://www.gnomikologikon.gr/ http://angelaspinkyworld.blogspot.gr/2012/01/10-albert-einstein.html http://archaia-ellada.blogspot.gr/2014/11/blog-post_8.html http://official.gr/life/people-style/stories/16-skitsa-pou-imnoun-tin-anidioteli-ke-pantotiniagapi-tis-miteras/ http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2015/10/12.html https://www.youtube.com/watch?v=W7did4HPtrs https://www.youtube.com/watch?v=kX2INIxNfik https://www.youtube.com/watch?v=9_bHgplhH3Q https://www.youtube.com/watch?v=aKxjl64qjoE http://astropedia.gr/zodia-zwdia-xaraktiristika-zodion-genika-xaraktiristika http://www.pilavakis.net/new_page_266.htm http://www.saint.gr/quotesall.aspx http://www.astrology.gr/ZODIA/HIOYMOR-QUIZ/item/55474-poia-paroimia-haraktirizeita-zodia#ixzz47p3OnGGg http://www.oroskopos.tv/9690/zwdia-kai-paroimies http://www.piperies.gr/posts/oi-paroimies-toy-sygxronoy-ellina http://www.piperies.gr/tags/paroimies http://ml1969gr.blogspot.com/2013/08/20.html#ixzz47pNMQ8qT

 Κοντά στις παροιμίες μας (Νίκος Αν. Βλαχάκης)  Γνωμικά και αποφθέγματα (Κορίνης Τζίμμυ)  Παροιμίες, ρητά, λογοπαίγνια... (Κιουρτσίδου Αλεξία)

Οι μαθητές του προγράμματος ΑΝΑΡΓΥΡΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΛΑΣΣΗ ΜΑΡΙΑ-ΣΟΦΙΑ ΓΕΩΡΓΟΥΛΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ-ΠΑΥΛΙΝΑ ΓΚΟΥΜΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΟΥΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΔΟΥΡΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΔΡΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΝΕΛΕΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΠΠΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΛΟΥΤΣΙΝΙΩΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΛΟΥΚΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΥΡΚΑΦΑ ΕΙΡΗΝΗ ΚΡΙΕΜΑΔΙ ΕΜΙΛΙΑΝΟ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΛΕΟΝΤΖΑΚΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ-ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΡΓΕΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΡΜΑΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ ΗΛΙΑΣ ΜΗΛΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ ΜΠΑΚΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΙΤΟΥΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΛΕΜΜΕΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΡΟΖΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ-ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΙΡΜΠΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΟΛΙ ΕΡΙΟΝ ΤΣΩΡΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΥΖΕΡΑΪ ΤΖΕΣΙΝΑ ΦΑΣΙΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΧΑΤΖΗ ΔΗΜΗΤΡΑ