Eclips voorjaar 2015 by Veen Bosch & Keuning uitgeversgroep

VOORJAAR 2015

NGH-SIJTHOFF UITGEVERIJ LUITI ERDAM.NL WWW.LSAMST

# 20

ezer van nu asy- en sciencefictionl nt fa de or vo t rif ch HĂŠt tijds

SF - S T ER AInNtNerLvEieCwKIE

l en kort verhaa

P KORTINeGndO ste series de verslav

is Compiet Ir & d n u lm e d A jn ti r Ma esenteert r p e v ti c e ll o C im r G The erhaal Een exclusief kort v

kus Heitz avid Hair H Mar D H rt be rim G n Ee H Pierre j Sapkowski Miller H Andrze ra Adrian H Susa n La re N Ka VA H K h ER W ug W Lo r NIEU H Ambe n H Robin Hobb Bernhard Henne s tz H Jen William Richard Schwar

WIN EEN JAAR GRATIS HBO GO! Met de streamingdienst HBO GO kijk je alle seizoenen van Game of Thrones en nog veel meer via smartphone, tablet, laptop en Smart TV.

TRANSFORMEER JEZELF tot je favoriete Game of Thrones personage en plaats een selfie op Instagram of Facebook met de hashtag #ikwilHBO. • •

Onder de creatiefste inzendingen verloten we drie codes voor één jaar gratis HBO GO Plaats je inzending voor 15 mei 2015. Prijswinnaars krijgen uiterlijk 31 mei bericht. Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd.

het nieuwste seizoen

Vanaf 13 april elke maandag om 20:30 uur

itsHBO.nl

Win 2 kaarten voor Jurassic World inclusief officiële cap!

Ga naar www.lsamsterdam.nl/jurassic-world meld je aan voor de nieuwsbrief en maak kans! 11 JUNI IN DE BIOSCOOP IN 3D – OOK IN IMAX 02

W W W. J U R A S S I C W O R L D F I L M . N L

Inhoudsopgave 20

06. RUIS

Het laatste nieuws als eerste 08. REACTIES

Lezers aan het woord 08-09. COLUMNS Van An Janssens en C.M. Chang

10. INGEZOOMD

Ann Leckie 12. KORT

Het Sluipende Gif van de Nacht

20. COVER

De Stem van Westeros 25. PREVIEW

De nieuwe Karen Miller 28. KORTING

De verslavendste series van het moment 30. INGEZOOMD

Lockwood-auteur Jonathan Stroud

32. PREVIEW

Lockwood & Co. 36. JURASSIC WORLD

Crichtons dinoâ&#x20AC;&#x2122;s zijn terug

38. ART

Marco Lap 42. PREVIEW

De Godenoorlogen van Schwartz

44. PREVIEW

De Vuurwens van Amber Lough 48. INGEZOOMD

Op bezoek bij The Grim Collective

50. KORT

Heksen

56. ONZE FANTASY SPECIALISTEN 58. VERWACHT

De kalender t/m augustus

Redactienoot

[Colofon] Eclips is een uitgave van Uitgeverij Luitingh-Sijthoff B.V. Postbus 289 1000 AG Amsterdam

Redactie Maarten Basjes Eindredactie Floor Appelman en Yvonne Verschuur

Publiciteit Michiel Rigters, mrigters@lsamsterdam.nl

Vormgeving DPS Design & Prepress Studio, Amsterdam

Een nieuw gezicht

Productiebegeleiding

Terwijl ik dit schrijf zijn we hier nog helemaal euforisch over de geweldige afsluiting

Lideke Kruizinga en Paul Wilders

van 2014. We mochten het afgelopen jaar behoorlijk wat nieuwe auteurs verwelkomen – Pierre Grimbert, Brian Staveley en Jen Williams, om maar een paar van mijn favorieten

te noemen. Ook zijn we weer wat actiever bezig met sciencefiction. Zo hebben we naast de intro-

www.lsamsterdam.nl

ductie van James Corey – twee oud-assistenten van George R.R. Martin – ook onze

lijn sf-klassiekers nieuw leven ingeblazen met Dan Simmons, en Ann Leckie aangekocht, auteur van Het Recht van de Radch, een ware sekse- én grensoverschrijdende

space opera die alle grote prijzen heeft gewonnen.

Jordi González Escamilla

Bovendien hebben we vorig jaar 18 winkels in Nederland omgedoopt tot Fantasy Specialist en hopen we er dit jaar 50 aan toe te voegen.

Deze editie van Eclips, voorjaar 2015, is

Maar iets wat al lang op de planning stond was het aanpakken van de Eclips.

gratis verkrijgbaar in de boekhandel in

Dit jaar exact 10 jaar geleden dat het in zijn huidige opzet verscheen. En om dat

Nederland en België.

te vieren hebben we ons jubilerende magazine in een nieuw jasje gestoken. Nu zijn we bij LS niet oppervlakkig ingesteld – tuurlijk, het oog wil ook wat,

In verband met de vroegtijdige

maar bij ons staat de inhoud voorop. En dus hebben we ons best gedaan om het

bekendmaking van de in deze Eclips

blad vorm te geven in dienst van die inhoud. Lange teksten hebben meer (wit)ruim-

opgenomen titels wordt voor de

te, artwork tonen we in volle glorie, de kalender is uitgebreid, en we plaatsen vanaf

vermelde verkoopprijzen, omvangen en

nu ook korte verhalen en columns. We nemen afscheid van de dubbele cover en

verschijningsmaanden een voorbehoud

onze strips zullen vanaf nu verspreid door het blad staan.

gemaakt. Leesproeven en korte verhalen

Kortom: alles is nieuw.

in dit blad worden in een vroeg stadium geplaatst en vormen geen exacte weergave

Alvast veel leesplezier toegewenst!

van het uiteindelijke verhaal of product.

Maarten Basjes Adverteren in Eclips magazine? Neem contact met ons op via: adverteren@lsamsterdam.nl

Hoofdredacteur @MaartenBasjes

Ruis Het laatste nieuws als eerste!

De dwergen zijn terug! De Duitse fantasy-groot-

eindelijk weer terug, en is

er vervolgens een nieuwe,

heeft tot onze grote vreug-

voorbereid om elk gevaar

gesignaleerd in de bergen

meester Markus Heitz

de het laatste woord over

zijn bijldragende krijgers nog niet geschreven. Al

jarenlang vragen fans van

over de hele wereld om een nieuw avontuur over de

dwergen en hun duistere

vijanden. En met De Triomf

van de Dwergen gaat die wens na vele jaren eindelijk in vervulling.

Nu de strijd om het

Veilige Land voorbij is, keert de rust onder haar bewoners

het land sterker dan ooit

te trotseren. Maar niet al-

les is wat het lijkt. In hun oude rijk smeden de elfen duistere plannen. Verder

weg, in de Grijze Bergen, wordt ondertussen een

mensenkind gevonden dat

de taal van de alfen spreekt. Wonder boven wonder weet het meisje de gunsten te

winnen van vele bewoners

van het Veilige Land, maar de dwergen bekijken haar juist met argusogen. Als

oppermachtige vijand wordt voorbij de grenzen, blijkt

dat het meisje een geheim met zich meedraagt dat

de toekomst van mens en

dwerg zal bepalen. Met een

laatste, allesbepalende slag

in het vooruitzicht speelt er echter nog steeds een be-

langrijke vraag. Is de teruggekeerde Tungdil werkelijk de legendarische held van

De Geheimen van de Nar

tin is er eigenlijk maar

weleer?

Naast George R.R. Mar-

een reactie vroegen zei hij

één andere schrijver die

Toen wij Markus om

het volgende: ‘Na zeven

lange jaren zijn de dwergen eindelijk weer terug met

een eigen verhaal. Met dank aan de geweldige fans in

Nederland die zoveel van

mijn boeken hebben gelezen én geprezen. Nederland is

een soort tweede thuisbasis voor mij na de Duitsspre-

kende landen, en dat is geweldig! Ik hoop dat de fans dit nieuwe avontuur van

de dwergen op prijs zullen

stellen. Er zullen een hoop

mysteries worden opgelost

– zowel oude als nieuwe. En

ik beloof dat ik niet nog eens zeven jaar zal doen over het volgende Dwergen-boek.’

Het boek, De Triomf van

de Dwergen, verschijnt in

augustus in paperback met

flappen én in een gebonden, gelimiteerde oplage van 500 ex. (op=op). Meer over dit boek, en over de plannen

van Heitz in de oktobereditie van Eclips.

het genre zo wist te beïnvloeden als hij. En dat is

natuurlijk niemand minder

dan New York Times bestsellerauteur Robin Hobb. Met De Boeken van de Zieners creëerde zij een van de meest iconische fantasy-helden ooit:

Fitz! Vorig jaar keerde Hobb na meer dan 10 jaar eindelijk terug naar haar meest

geliefde personage, met De Moordenaar van de Nar.

En fans kunnen opge-

lucht ademhalen want in

het najaar verschijnt alweer het tweede deel in de grandioze De Boeken van Fitz en de

Nar-trilogie. Na de verwoestende confrontatie in boek 1 is FitzChevalric Ziener uit op wraak – en wie is beter

in staat dan een voormalig

moordenaar des konings om een

dergelijke queeste te ondergaan?

De Geheimen van de Nar

verschijnt als standaard ge-

bonden editie in het najaar.

Geesten en huurlingen Vorig jaar geïntroduceerd als een van de nieuwe,

veelbelovende, vrouwelijke stemmen binnen het

genre. En nu al domineert

Jen Williams met De Gouden Belofte bijna alle hitlijsten. ‘Dit is hoe je fantasy in de

21ste eeuw schrijft!’ kopte de SFX, het grootste sf-maga-

zine ter wereld, vlak na de

verschijning van haar eerste boek.

Met De IJzeren Geest komt

Williams in september met

het vervolg op haar debuut. En uiteraard is het bekende trio weer van de partij. Wydrin van Kruishaven,

Sebastiaan en Heer Aaron

Frith hebben inmiddels veel

De Oorlog der Werelden Bernhard Hennen moest

flink onderhandelen met zijn (Duitse) uitgever om het einde van zijn Drakenelfen-reeks zo te krijgen

als hij zelf wilde. Hennen zou in eerste instantie vier

Drakenelfen-boeken schrijven – in het Nederlands zijn de

boeken opgesplitst vanwege

de immense omvang – maar

zelfs hoe je er een kunt

Brian Staveley bekend van Het Bloed van de Keizer

dat deze helden nu volop

Favoriete fantasy- of

ervaring met het opruien

van oude goden. Ze weten verslaan. En dat betekent kunnen genieten van hun

sciencefictionfilm?

Hun diensten zijn zeer in

laatste twee films een

nieuw verworven aanzien.

The Matrix. Hoewel de

trek. Dus als hun een op-

behoorlijke teleurstelling

dracht wordt aangeboden

waren, zorgde het eer-

in de afgelegen stad Kom–

ste deel voor de meeste

skald, lijkt het makkelijk

open-mond-momenten

geld verdienen: een gestolen

die ik ooit heb ervaren in

object terughalen, genieten van het uitzicht, en betaald

de bioscoop. Het is zo strak en soepel geschreven.

worden. Maar op een plek

helden zich algauw aan alle

door oude magie, en op het

ven door vijanden. Zowel

sciencefiction-tv-serie?

were versie onder regie

die verdraaid en geplaagd is moment dat de beruchtste

magiër die er bestaat, Joah

Demonenbloed, op het punt staat terug te keren, zien de

kanten in het nauw gedrenieuwe als oude...

Battlestar Galactica (de nieu-

in september als groot for-

van Michael Rymer). Ik

De IJzeren Geest verschijnt

maat paperback.

toen hij bezig was met het

van Nangog. In heel Alfen-

hij niet genoeg had aan de

pen geroepen om de mensen

laatste deel bleek al snel dat 1.200 pagina’s die hem waren opgelegd. Met de teller

op 1.800 wist hij uiteindelijk zijn uitgever over te halen om er twee boeken van te

maken, en zo werd een vijfde Drakenelfen-boek in Duitsland geboren.

Dat betekent dus dat

er in het Nederlands maar

liefst tien Drakenelfen-boeken zullen verschijnen, maar ook dat het zevende deel

iets later verschijnt dan was gepland. We zouden fans

willen adviseren alvast wat ruimte in te calculeren in

hun boekenkast. Wij schat-

ten dat je een metertje of wat nodig hebt.

De hemelslangen schik-

ken zich na de aanslag van de devanthars aan de kant

Favoriete fantasy of

mark worden strijders te wauit hun wereld te verdrijven. Voor de eerste keer in haar

geschiedenis staan trollen,

was erg onder de indruk

van de manier waarop ze zo’n grootschalig episch verhaal wisten neer te

zetten met heel intieme menselijke interactie. Favoriete fantasy- of

dwergen, elfen, kobolden

sciencefictionboek of strip?

Alfenmark naast elkaar om

Tomben van Atuan. In een

en alle andere volkeren van

Ursula K. Le Guins De

tegen een gemeenschappelij-

tijd met bakstenen van

ke vijand te vechten.

Toch zijn de oude vijand-

schappen niet vergeten, zelfs niet onder het gezag van de

hemelslangen. Ondertussen beraamt de Gouden Draak

de val van de eerstgeboren

hemelslangen... Niemand minder dan Bidayn wordt

boeken, is dit dunne,

prachtig geschreven boek het bewijs van wat je al-

lemaal kunt bereiken met slechts een paar bladzij-

den. (Daar kan ik nog wat van leren.)

Favoriete fantasy of

tegen haar zin gebruikt als

sciencefictionheld?

deze vernietiging.

Negenvinger. Die gast

werktuig ten behoeve van

Joe Abercrombie’s Logen

heeft zoveel lagen in zijn

Drakenelfen 7 – De Oorlog der

Werelden verschijnt in augustus als paperback.

persoonlijkheid, zelfs als

je even vergeet hoe woest hij kan worden.

Reacties Heb jij een vraag, idee, of juist commentaar of kritiek? Laat het ons weten. De leukste teksten worden geplaatst in dit magazine. De favoriet van de redactie ontvangt een leuk prijzenpakket! [Neem contact met ons op] E-mail: info@dromen-demonen.nl Post: Luitingh-Sijthoff, Postbus 289, 1000 AG Amsterdam Facebook: facebook.com/DromenDemonen Twitter: @DromenDemonen [VRAAG 2] Volgens jul-

lie bericht op Facebook is Robin Hobb ervaringsdeskundige op het gebied van onthoofdingen. Dat klinkt

Janssens op reis

nogal luguber?

Ik zit te wachten op de boot

[REACTIE] Wat is een

fantasy-roman als er geen

koppen rollen, maar goed, gezien het actuele nieuws

kunnen we ons voorstellen dat jullie de bovenstaande

vraag even twee keer moesten lezen. Gelukkig is het [VRAAG 1] Op wat voor

computer schrijft George R.R. Martin? [REACTIE] Martin heeft

twee computers. Een waarop hij op het internet surft,

zijn e-mail leest en zijn be-

lasting doet, en een waarop hij alleen schrijft, een oude DOS-computer die niet is

aangesloten op het internet. Om zijn vuistdikke boeken te produceren gebruikt hij

de tekstverwerker Wordstar

4.0. Waarom? Volgens Mar-

tin doet het programma precies wat hij wil: er zit geen

systeem in dat kleine letters automatisch in hoofdletters verandert, er zit geen spellingscontrole op (wat met

namen als Daenerys Targaryen niet handig is), en het is vrij van virussen.

antwoord een stuk minder

spannend dan je misschien denkt. Hobb is namelijk

opgegroeid op het Ameri-

kaanse platteland, en zoals

zoveel kinderen die opgroeien op het platteland of op

een boerderij leren, is het

eigenhandig slachten van

dieren, kippen in haar geval, de normaalste zaak van de wereld.

die me van Kalimantan

naar Maleisisch Borneo zal brengen. Dat doe je veel op

reis, wachten. Wachten op

een stempel aan de grens, op een bus die pas vertrekt als

hij vol is, tot het loket open is... Dat geeft je tijd om na te denken. Op dit moment

vraag ik me af of deze vreemde wereld invloed heeft op de fantasy-kronkels die spon-

taan in mijn hoofd lijken te

ontstaan. Zou ik een andere schrijver zijn als ik Europa nooit had verlaten?

Ik neem aan van wel.

Als ik iets moet beschrijven,

kijk ik gewoon om me heen;

naar de gevel van het koloniale gebouw voor me of naar de met oerwoud bedekte

bergen in de verte. Om in

woorden te vatten hoe een

personage zich voelt in een

nieuw land, moet ik slechts

een paar regels uit mijn dagboek stelen. Toch gebruik ik alles bij elkaar weinig van

wat ik op reis meemaak. Hoe komt het dan dat gedurende die ene maand dat ik nu in

het buitenland ben, het idee voor mijn nieuwe boek meer

diepgang heeft gekregen dan in alle maanden daarvoor? Is er een ander, onbewust

niveau waarop reizen mijn

schrijven be誰nvloedt? Komt het door dat ongrijpbare,

ondefinieerbare wat er met

je gebeurt als je ver van huis

bent, losgescheurd van alles wat bekend is?

Ik heb eens gehoord dat

je moet lijden om een goede schrijver te worden. Ze be-

doelden dat misschien niet zo letterlijk als ik het heb

opgevat, maar het zou veel

kunnen verklaren. Ik word hier immers keer op keer

in een bad van emoties ge-

worpen; het water is warm

van verwondering, maar er zijn golven van angst met

schuimkoppen van frustratie. Wat ik hier meemaak,

be誰nvloedt mijn dromen en

mijn dromen zijn uiteindelijk wat ik schrijf.

Ik glimlach terwijl ik tot

die conclusie kom en bedenk

dat ik het ook over het omgekeerde had kunnen hebben;

over hoe schrijven het reizen

BOEKEN 2014

beïnvloedt. Ik voelde me

daarnet een beetje depri, na

George R.R. Martin

Robin Hobb

Terry Goodkind

Verscheurde Zielen

Joanne Harris

De Lessen van Loki

David Hair

Bernhard Hennen

Drakenelfen 5

Andrzej Sapkowski

The Witcher

Pierre Grimbert

De behoefte aan slaap staat

Markus Heitz

de weg van alle toffe nerdy

Anthony Ryan

een paar zware dagen die

eindigden in een namiddag

op het kantor polisi. Maar nu ik een tijdje heb zitten tikken voel ik me op slag beter. Ik

ben via mijn woorden weer verbonden met het land

waar ik vandaan kom en met de mensen die daar wonen,

mensen die deze column zullen lezen. Een betere reiziger door te schrijven... daar zal

ik straks op de boot nog wat dieper over nadenken.

C.M. Chang tegenwoordig steeds vaker in dingen die ik wil doen: het

dan een monotone shooter,

De Boeken van Fitz en de Nar 1

lijk van word. (Oké, ik ben

De Moordenaar van de Nar

De Brug der Getijden 1 Water & Vuur

De Laatste Wens & Het Zwaard der Voorzienigheid

Het Geheim van Ji 1 De Erfgenamen

Legenden van de Alfen 4 De Razende Storm

In de Schaduw van de Raaf 2 De Torenheer

En vergeet ook niet het

gevoel van voldoening als

je een bepaalde doelstelling

Ik las een artikel op ign

dai-spelers samen al meer dan 113 miljoen uur in het

spel hebben gestoken. Honderd-dertien-miljoen uur! Ik ging me er gelijk door

schamen, omdat ik nauwe-

je interessante mensen en

lijks heb bijgedragen aan dat

iemand anders te spelen –

speciale Teken-van-de-Kloof

tenslotte de inquisiteur (de

rol, zelfs een ander soort

veel schade kan aanrichten

handen heeft). In het echte

of het gebruik van mijn

waarin ze zeiden dat alle

coolste plekken, ontmoet

kwaadaardige tovenaars,

anti-stressmiddel.

BioWare. In dai bezoek je de

schieten op bandieten en

is wat dat betreft een goed

van leven en dood!

Dragon Age Inquisition (dai) van

zoals nergens anders: pijlen

den wie je maar wilt? dai

Het gaat tenslotte om zaken

maal ben ondergedompeld is

je vormen van ontspanning

wat je wilt, of zelfs vermoor-

samenwerken met anderen.

laatste game waarin ik hele-

misdraagt.) In het spel vind

maar dan als een kwaadaar-

voor meer krachten, en het

een virtuele vakantie, en de

maar dan eentje die zich niet

het spel nog een keer spelen,

hebt bereikt. Het levelen

Games zijn voor mij

een elf bandiet (Elf Rogue),

slaapgebrek, toch?) dan ga ik

je in het leven doen en laten

en natuurlijk... gamen.

rondje heb ik gekozen voor

Mocht ik dit rondje dai ooit

lastigvalt. Waar anders kun

De Geketende Godin

dat lees je goed, ja, naaien),

wezen. (Voor mijn eerste

een klein beetje een watje.)

dig personage dat iedereen

van sf/f-films, naaien (ja,

een andere sekse, een andere

waar ik bovendien misse-

uitspelen (ik had het al over

fantasy-boeken, het kijken

krijg je de mogelijkheid om

avontuur. Dat vind ik leuker

Het Lied van IJs en Vuur

lezen van sciencefiction- en

hou van de verhalen en het

krachten waarmee ik mega

middels een opvallende groene, allesvernietigende explosie. In dai heeft inmiddels

ook mijn onderdak de nodige upgrade gekregen sinds Corypheus mijn kasteel

in Haven heeft vernietigd. Maar ik mag niet klagen,

want mijn nieuwe huisje in Skyhold is geweldig! Ik ben

vrouw die alle touwtjes in

leven zou ik nooit zo’n up-

grade krijgen. En er is zelfs

heuse virtuele romantiek in

het spel te vinden, terwijl ik met mijn handlangers flirt;

hetero of homoseksueel, het kan allemaal in het spel.

Zoals je begrijpt ben ik

een groot fan van rpg’s (Role

aantal uren, maar tegelij-

kertijd voelde ik me ook trots deel van die gemeenschap te zijn, een enorme vereniging van nerds.

Noem het games, noem

het simulatie – maar het

maakt steeds meer deel uit van ons leven, van scholen

tot professionele trainingen. En gelukkig vind ik het geweldig.

Playing Games) omdat ik

Ann Leckie De grootste sf-auteur van het moment Een debuutroman verteld vanuit het perspectief van een ruimteschip leverde schrijfster Ann Leckie vorig jaar alle grote prijzen op. De uit Amerika afkomstige auteur won met Het Recht van de Radch (Ancillary Justice) niet alleen de Hugo en Nebula Award, de Arthur C. Clarke Award en de British Science Fiction Association Award (gedeelde plek) voor het beste boek, maar ook de Locus en Kitschies voor beste debuut. Het Recht van de Radch is geschreven vanuit het perspectief van Breq. Jarenlang was zij Recht van Toren, een kolossaal ruimteschip met een kunstmatige intelligentie die duizenden ingelijfden met elkaar verbond onder het bewind van de Radch, het rijk dat het universum aan het veroveren is. Door een verraderlijke daad is dat alles haar afgenomen, en nu heeft Breq nog maar één kwetsbaar lichaam over. ‘De jury was verpletterd,’ zegt Arthur C. Clarke Award directeur Tom Hunter. ‘Het boek bevat klassieke sciencefictionelementen, maar die worden op een bijzonder eigentijdse manier beschreven.’ ‘Leckie weet haar ambitieuze concept briljant neer te zetten,’ vervolgt Hunter. ‘Het is een boek waarbij de hoofdrolspeler/verteller een ruimteschip is. Meer

Ann Leckie

sciencefiction dan

Geboren 02-03-1966

krijgen. Het bevat ook

In Toledo, Ohio, VS

heel interessante idee-

Beroep: schrijver

ën omtrent taal en

Portret MissionPhoto.org

seksepolitiek. Zaken

dat kun je het niet

die erg actueel zijn

010 10 | eclips

Ingezoomd

binnen het genre. Dit is zo’n boek dat ik

Maar het is niet

en heeft een encyclo-

geef aan mensen die zeggen dat ze geen

alleen het perspectief

pedische kennis van

sciencefiction lezen.’

dat het boek zo uniek

muziek. ‘Ik hou zelf

Op het moment dat het boek begint

maakt. Leckies bescha-

ook erg van zingen!

heeft Breq nog maar één doel in haar

ving lijkt levensecht. ‘Ik

Vooral zingen in een

leven, wraak te nemen op de heer van

kan eerlijk gezegd geen

koor is geweldig. Ik

de Radchaai, Anaander Mianaai, een

voorbeelden geven van

vind het jammer dat

bijna-onsterfelijke die over veel meer

inspiratiebronnen uit

er zoveel mensen

dan één lichaam beschikt... En diegene

de echte wereld. Ik

zijn die niet durven

die verantwoordelijk is voor al haar leed.

bouwde mijn wereld

te zingen omdat ze

Leed dat met name wordt veroorzaakt

beetje bij beetje. Maar

denken dat het alleen

door een heuse identiteitscrisis bij Breq.

ik heb wel een aantal

voor een bepaalde

Eerst was zij het ruimteschip Recht van

dingen van de Romei-

groep is weggelegd.

Toren, toen Eén Esk, als onderdeel van

nen overgenomen. Hun

Ik heb meer mensen

een kunstmatige intelligentie, en nu

theologie is natuurlijk

ontmoet die zeggen

weer Breq.

niet echt Romeins,

dat ze niet kunnen

‘Schrijven vanuit Breqs perspectief

maar de Radchaais

was bij lange na niet zo moeilijk als

kijk op religie is ver-

Het Recht van de Radch

daadwerkelijk niet

vanuit het perspectief van Recht van

gelijkbaar, met name

27 april | € 19,99 | 432 blz.

kunnen. En ik heb te

Toren, of zelfs Eén Esk,’ zegt Leckie. ‘Be-

de manier waarop de

Paperback | AUTEUR Ann Leckie

veel mensen ontmoet

schrijven hoe dat voelt – niet alleen dat

goden van overwonnen

die anderen actief

je een gigantisch schip hebt als lichaam,

volkeren worden opge-

ontmoedigen om te

maar dat je ook hoort en ziet wat dui-

nomen in bestaande

zenden lichamen ervaren – dat heeft me

pantheons. Of de manier waarop ze om-

wou dat meer mensen zich vrijer voel-

er lang van weerhouden om überhaupt

gaan met omens en profetieën – hoewel

den om te zingen.

te beginnen met schrijven. Hoe laat je

de gedachten van de Radchaai daarover

Ik wist niet meteen dat Eén Esk zou

de lezer zoiets beseffen? Ik had ervoor

dan weer verschillen.

willen zingen. Maar op het moment dat

kunnen kiezen om een stortvloed aan

De Romeinen zijn natuurlijk met re-

ik me realiseerde dat zij in haar eentje

emoties te beschrijven, maar dan zou de

den een inspiratiebron voor veel auteurs

koormuziek kon zingen, kon ik niet

lezer de rode draad zijn kwijtgeraakt.

die schrijven over interstellaire konink-

meer onder het idee uit. Dat is toch

Een personage als Recht van Toren ziet

rijken. Het Romeinse Rijk is een goed

geweldig? Muziek is voor mij ook echt

van alles, dus kon ik haar in feite opvoe-

voorbeeld van een koninkrijk dat regeer-

een inspiratiebron tijdens het schrijven.

ren als alwetende verteller – ze kent al

de over een zeer groot gebied. En dat

Met name oude klassiekers met mili-

haar eigen officieren, kan hun emoties

terwijl er op de achtergrond van alles

taire thema’s zoals het Franse L’homme

zien, en ze is getuige van meerdere din-

speelde: burgeroorlogen, aanslagen en

Armé uit de Renaissance inspireerde

gen die tegelijk gebeuren. Dus ik kon

opstanden, delen van het rijk die werden

mij enorm tijdens het schrijven van Het

vanuit het ik-perspectief vertellen, ter-

veroverd en later weer teruggewonnen,

Recht van de Radch. Het zit zelfs verwerkt

wijl ik ook de voordelen kon gebruiken

zelfs een behoorlijke politieke omslag

in het boek. Ik hoop dat de lezers dat

van de alwetende verteller. Het gaf me

toen de regering een principaat werd.’

extra element net zo leuk gaan vinden

behoorlijk wat ruimte om de nadelen

Daarnaast speelt muziek een grote

als ik.’

van het ik-perspectief te omzeilen.’

rol. Hoofdrolspeler Eén Esk zingt graag

zingen, dan dat ze het

zingen. Waarom? Ik

011

Kort De beste verhalen van onze topauteurs

Het Sluipende Gif van de Nacht door Ann Leckie

De Parel van Athat was bedoeld als vrachtschip, en de meeste

ruimtes waren smal en krap. Het schip was sober, net als het

Buitenstation waaraan het was aangekoppeld, met afgebladder-

niemand kan me echt iets over haar vertellen. Ik hoop in Athat meer aan de weet te komen.’

Wie ze ook was, ze moest tot de agnatie van Ghem hebben

behoord, daar was Kels van overtuigd. De ogen van de man, zijn

mond, zijn kaaklijn... Nog iets meer informatie en Kels zou Awt

kunnen zeggen in welk huis zijn grootmoeder was geboren. ‘Wij wensen u veel geluk bij uw zoektocht, geëerde Awt,’ zei hij. Hij kon een buiginkje niet onderdrukken.

Awt Emnys beantwoordde de buiging respectvol en glimlach-

de dekken en scheidingswanden, sjofel van ouderdom.

te. ‘Dank u, geëerde,’ zei hij. ‘Ik heb begrepen dat ik mijn com-

passagier geweigerd, en nu stond hij in de sluis van het station

‘Als ze tijdens de reis weer in werking worden gesteld, zullen

Inarakhat Kels, gewapend en correct gemaskerd, had al een naar het schip op de volgende te wachten.

De man kwam met grote passen aangelopen, alsof de besloten ruimte hem niet belemmerde. Hij droeg een kilt en een blouse met borduursels. Zijn huid was lichtbruin, zijn kortgeknipte

haar zwart en steil. En zijn ogen... Inarakhat Kels werd er verle-

gen van. Hij had gedacht dat hij door zijn jaren van omgang met buitenstaanders zijn schroom om vreemden in de ogen te kijken had overwonnen.

De man keek over zijn schouder en trok een wenkbrauw op.

‘Ze was boos.’ Een ingehouden lach speelde om zijn mondhoeken.

‘Dat spijt ons.’ Inarakhat Kels’ gezicht betrok achter zijn masker. ‘Wie?’

‘De vrouw voor me in de rij. Ik neem aan dat u haar de toegang hebt geweigerd?’

‘Ze bleek communicatie-implantaten te hebben verzwegen.’ Kels verdacht haar er in stilte van dat ze een spion van de Rad-

chaai was, maar zei het niet. ‘Het spijt ons natuurlijk zeer van het ongemak, maar...’

‘Mij spijt het niet,’ onderbrak de man hem. ‘Ze had gisteren

municatie-implantaten moet uitschakelen?’

we alle maatregelen nemen die nodig zijn om de veiligheid van het schip te bewaken.’

Awt wierp een blik op het wapen ter hoogte van Kels’ middel. ‘Uiteraard. Maar is het echt zo gevaarlijk?’

‘Na ongeveer drie maanden,’ zei Kels met zijn meest neutrale

stem, ‘passeren we het laatste schip dat een poging heeft ondernomen met werkende communicatieapparatuur door het Labyrint te komen. Het zal te zien zijn vanuit de passagierslounge.’ Awt grinnikte. ‘Ik heb me vast voorgenomen oud te sterven, in mijn eigen bed. Liefst na een lang, saai leven als voorraadadministrateur.’

Kels gunde zichzelf een glimlachje. ‘We wensen u succes,’ zei hij, en hij stapte opzij en drukte zich tegen de wand om Awt

te laten passeren. ‘Uw bezittingen zullen naar uw hut worden gebracht.’

‘Dank u, geëerde.’ Kels voelde Awt in het voorbijgaan langs

zijn lichaam strijken, wat een onbekend gevoel in hem wekte.

‘Behouden vaart,’ prevelde Kels naar de rug van Awt, maar uit niets bleek dat die hem had gehoord.

bijna mijn avondmaal bedorven door te eisen dat ik mijn stoel

Ghaon is een maanloze, blauw met witte parel in een baan rond

kaste was dan ik.’

denkbare landschappen, van de uitgestrekte woestijnen van het

afstond, aangezien ze er zeker van was dat ze van een hogere ‘En hebt u dat gedaan?’

‘Nee,’ zei de man. ‘Ik kom niet van Xum en we zijn er niet eens in de buurt, dus waarom zou ik me schikken naar hun gebrui-

ken? En vanochtend drong ze voor toen we buiten wachtten.’ Nu

grinnikte hij openlijk. ‘Ik moet bekennen dat het een opluchting voor me is dat ik haar niet het komende halfjaar als medepassagier heb.’

‘Aha,’ zei Kels op vrijblijvende toon. Het gegrinnik, de kaak-

lijn van de man – nu begreep hij waarom de ogen hem hadden getroffen, maar hij wilde niet aan het verleden denken. Hij

raadpleegde zijn lijst. ‘U bent Awt Emnys, uit het Gerentaat.’ De man bevestigde het. ‘Uw reden om Ghaon te bezoeken?’

‘Mijn grootmoeder was een Ghaonese,’ zei Awt Emnys, en

zijn vrolijke ogen werden ernstig. ‘Ik heb haar nooit gekend en

012

een gele zon. De drie continenten van de planeet bieden alle

zuidelijke Lysire, en de rivieren en zacht glooiende landerijen in

het noorden en westen van hetzelfde continent, tot de vulkanen van Aneng, die nog rusteloos roken. Arim, het derde continent, is ijzig en onbewoond. Afgezien van de vormen van landbouw en industrie waarmee volkeren zich overal in leven houden,

produceert Ghaon ook parels en verfijnde snijwerkjes van koraal die, wanneer ze hun weg voorbij het Labyrint weten te vinden, een hoge waarde hebben. De fluiten die worden gesneden uit

het hout van de bomen die in de westelijke wouden van Aneng groeien, worden geprezen door musici uit het Gerentaat.

Volgens de legende kwamen de eerste bewoners van Ghaon

van een planeet die Loopheen heette, waarvan de locatie onbekend is. Er waren dertien oorspronkelijke kolonisten, drie ag-

naties van elk vier personen plus een eunuchpriester van de god

Iraon. De drie agnaties verdeelden de planeet onderling: Lysire, Aneng en het oppervlak van de zee. De priester zegende de ver-

‘Een spion!’ zei Ninan, die zijn best deed om niet jaloers te

klinken. ‘Tja, daar werd het weer eens tijd voor.’ Hij zette ge-

deling en de agnaties gedijden en vulden hun wereld.

moedelijk een elleboog naast die van Kels op tafel.

gelijk dat dertien mensen over de genetische diversiteit beschik-

zijn geworden, terwijl hun pogingen zo doorzichtig zijn?’

Die legende is natuurlijk maar een verdichtsel. Het is onmoken die vereist is om een planeet te bevolken, en uit onderzoek

blijkt hoe dan ook dat de eerste menselijke bewoners van Ghaon, de voorouders van de huidige bevolking van Lysire en Aneng, grotendeels afstamden van dezelfde populaties waaruit een

groot deel van het Gerentaat uiteindelijk is voortgekomen. De

voorouders van de zeevarende agnaties kwamen enkele duizenden jaren later aan, en hun herkomst is onduidelijk.

Hoe het ook zij, die eerste kolonisten moeten óf op de hoogte

zijn geweest van het Labyrint voordat ze aankwamen, óf ze moeten het zelf hebben aangelegd. Dat laatste is van een verpletterende onwaarschijnlijkheid.

Verkenners van het Gerentaat ontdekten Ghaon enkele jaren

nadat de expansiefase van dat rijk was uitgewoed, zodat de enige dreiging van die kant bestond uit af en toe een groepje onbehouwen toeristen met onbedekt gelaat.

De Radch was echter een andere kwestie. Iedere levende ziel op Ghaon, van de kleinste zuigeling tot en met de oudste ma-

triarch in haar tent aan de rand van de zandvlakten van Lysire, geloofde dat de snode Anaander Mianaai, heer van de Radch,

zijn begerige blik op Ghaon had laten vallen en zich erop bezon hoe hij het zich kon toe-eigenen.

Gelukkig konden de schepen en schijnbaar onuitputtelijke

krijgsmachten van de Radch, die de ondergang van wel duizend planeten en stations waren geworden, niet door het Labyrint

komen, de enige verdediging van Ghaon tegen de Radchaai. De

Ghaonezen waren er zeker van dat spionnen deze verdediging regelmatig peilden en dat de hebzuchtige geesten van de Radchaai continu op plannen broedden om erdoorheen te breken.

Nuchterder ingestelde zielen wezen er vergeefs op dat de werelden van het Gerentaat een groter en in bepaalde opzichten

makkelijker doelwit vormden, dat de beloning voor het overwinnen van het Labyrint niet opwoog tegen de zwaarte van de taak, dat de allesomvattende ambitie van de Radchaai nauwelijks

gericht kon zijn op dit ene kleine, enigszins obscure wereldje.

De bewoners van Ghaon wisten dat zulke redenaties misleidend waren. De opperheer van de Radch had zijn zinnen op het veroveren van Ghaon gezet – geloofden de Ghaonezen.

De derde wacht bewaakte de cockpit en surveilleerde in de gan-

gen van de Parel van Athat. De eerste wacht sliep. De tweede wacht had gegeten, en op de kleine tafel stonden koppen thee en wat er over was van het brood. Inarakhat Kels zette zijn ellebogen

op tafel en leunde naar voren. Ninan en Tris, zijn maten van de tweede wacht, zaten tegen de wand geleund.

‘Hoe kan het,’ vroeg Tris, ‘dat de Radchaai zo rijk en machtig ‘Ze zijn van nature verdorven.’ Ninan pakte een theekop en tuurde erin.

‘Dat zou men denken,’ zei Kels. ‘Hoe het ook zij, Anaander Mianaai moet een andere manier verzinnen om langs het Labyrint te komen.’

Tris grijnsde zijn tanden bloot onder het masker dat het bo-

venste deel van zijn gezicht bedekte. ‘En de anderen? Wat kunnen we deze keer verwachten?’

‘Chis Sulca,’ zei Kels. Hij voelde zich verdrukt door Ninan en

leunde achterover. Ze kenden de Ghaonese koopvrouw van eer-

dere reizen. ‘Een paar anderen.’ Hij dacht aan Awt Emnys. ‘Het gebruikelijke soort. Een toerist uit Zweem.’ Ninan en Tris sno-

ven beiden minachtend. ‘Een clanlid van Faunt op haar zwerftocht. Een jonge man uit het Gerentaat.’ ‘Nog een toerist,’ kreunde Ninan.

‘Nee!’ zei Tris met een lachje. ‘Die heb ik gesproken. Hij is op zoek naar zijn Ghaonese grootmoeder!’

Ninan lachte. ‘Hij zal ontdekken dat hij afstamt van een wegloopster of de een of andere hoer, en wat heeft hij dan bereikt?’ ‘Wie ze ook was, haar kleinzoon heeft de tijd en het geld om aan zijn nieuwsgierigheid toe te geven,’ zei Kels gegriefd.

Ninan schudde afkeurend zijn hoofd. ‘Hij verwacht een oude, nobele agnatie te vinden met een matriarch die hem als haar neef zal erkennen.’

Tris knikte. ‘Hij zal een smakeloos, veel te duur masker aan zijn muur hangen en tegen zijn buren opscheppen over zijn exotische blauwe bloed.’

‘Stel dat hij echt van adel is?’ opperde Kels, die wist wat de

andere twee niet wisten. De agnatie van Ghem behoorde tot de oudste, meest prestigieuze families. Hij reikte naar de thee en schonk zichzelf nog eens in.

‘Wat maakt het uit?’ zei Ninan. ‘Geen agnatie zal blij zijn met een ongemaskerde bruut op de stoep.’

Kels kneep onder het masker zijn ogen tot spleetjes. ‘Hij kan

niet verantwoordelijk worden gehouden voor de gebruiken van zijn volk,’ zei hij zo effen als hij kon.

Ninan draaide zijn hoofd om hem kritisch op te nemen. ‘Vast niet.’

‘Het is een lange dag geweest,’ zei Tris sussend. ‘En Inarakhat heeft hem doorgebracht met passagiers. Maar nu hebben we rust, in elk geval tot de dag van morgen.’

‘En dat wordt een saaie dag,’ zei Ninan. ‘Met dank aan Iraon.’ ‘Iraon zij dank,’ zeiden Tris en Kels instemmend.

Ghem Echend was het mooiste meisje dat Inarakhat Kels ooit

013

Preview [Ann Leckie]

had gezien. Echends mond was stevig en vol, haar huid warm

De brief was niet geschreven door Echend, maar door de matri-

donkerbruin. Haar handen waren vierkant en sterk, en sierlijk,

arch van haar agnatie.

lachen. Het mooist aan haar waren echter haar ogen, groot,

de dokken gegaan met het plan zijn diensten aan te bieden aan

evenals haar bewegingen. Als ze ook maar iets zei, leek ze te

grijs en lichtend. Ze deed niet mee aan de mode van maskers die de ogen bedekten, nee, ze zocht de grenzen van het betamelijke juist op met maskers die haar ogen zo veel mogelijk toonden en benadrukten.

Ze had hem op een bemoste heuvel bij de rivier gekust. De

lucht was bezaaid met zilverige zomersterren en de enige andere verlichting was afkomstig van de stad in de diepte en de rood,

Hij had een stel schone kleren in een tas gepropt en was naar het schip dat hem het verst van Athat kon brengen. Geen kapitein wilde hem hebben, dus vervoegde hij zich bij het arbeids-

bureau van het district, waar de dienstdoende ambtenaar hem

geschikt had bevonden voor de Wacht. De volgende ochtend had hij in een shuttle naar het ruimtestation van Ghaon gezeten. Sindsdien had hij geen voet meer op Ghaon gezet.

blauw, groen en goud gekleurde lantaarns in de masten van de

Het Labyrint is niet zichtbaar met het blote oog, en er is nog

zijn hart stilstond en hij zich van niets anders meer bewust was

onomstotelijk aanwezig. De buitenrand is bezaaid met schepen

passerende schepen. Ze smaakte naar bloemen. Het voelde alsof dan van haar. Hij hief een hand om haar wang aan te raken, al

kon hij nauwelijks geloven dat hij het durfde. Ze kuste hem nog eens, en hij vatte het als een toestemming op en legde behoedzaam een enkele vinger op de onderrand van haar masker.

Ze duwde hem met haar beide handen hard tegen zijn borst

en opeens lag hij op zijn rug op het zachte mos en zag alleen de sterren nog. â&#x20AC;&#x2DC;Nog niet,â&#x20AC;&#x2122; zei ze, en ze rende lachend weg. Hij stikte bijna van blijdschap. Nog niet! Nooit.

Binnen zes maanden was aan het licht gekomen hoe diep zijn agnatie in de schulden zat en hoe ver zijn tantes hadden willen gaan om boven hun stand te kunnen blijven leven.

Toen de verwachte envelop was gekomen, verzegeld met rood en goud, had die geen aanbod van een huwelijk bevat, maar

een brief van een paar korte regels waarin hem te verstaan werd gegeven dat als er recentelijk verwachtingen bij hem waren ge-

wekt, deze ongegrond waren en hij dat maar beter kon beseffen.

014

geen scanner uitgevonden die het kan detecteren. Toch is het

die averij hebben opgelopen doordat de kapitein de waarschu-

wingen in de wind sloeg. Soms zijn het complete schepen waaraan geen schade te zien is, behalve dan dat ze doelloos dolen.

Andere zijn verzamelingen brokstukken die griezelig glanzen in het licht van de waarschuwingsbakens die op gezette afstanden

van elkaar langs de grenzen van het Labyrint zijn geplaatst. Een enkele keer stuit een schip dat het Labyrint doorkruist op een

menselijk lichaam dat star en bevroren in het luchtledige rondtolt.

Om de tocht door het Labyrint te overleven moet een schip

kalm aan doen; de reis kost bijna zes maanden. In een ander

stelsel zou het een kwestie van uren zijn. En het is alom bekend dat het gebruik van communicatieapparatuur in het Labyrint rampzalige gevolgen heeft.

Wat minder bekend is, is dat het Labyrint alleen veilig overgestoken kan worden via bepaalde routes, en die hebben de Ghaonezen nergens opgetekend of aangegeven. Zuinig als ze zijn op

hun enige afweer, getroosten ze zich veel moeite om ervoor te

om de boten te zien aankomen.

piloten die bevoegd zijn om de reis te maken. De Wacht is niet

glimlachte toen hij Kels zag. ‘Bent u het weer?’

zorgen dat die kennis alleen wordt opgeslagen in de geest van de alleen ingesteld om te voorkomen dat er spionnen aan boord van de schepen komen en om toe te zien op de naleving van het ver-

bod op communicatieapparatuur, maar ook om ervoor te zorgen

dat niemand zich op welke wijze dan ook met de piloot bemoeit. De lounge op het tweede dek was klein en smal, met een paar

tafels en stoelen langs de ene wand en patrijspoorten aan de an-

dere kant. Twee reizigers, eentje in het in felle kleuren geverfde, gedrapeerde gewaad dat kenmerkend is voor Zweem, de andere

met ontblote borst en een okerkleurige rok, zaten aan een van de tafels over een speelbord gebogen, schijven uit kuiltjes pakkend en verplaatsend, snel, met om de paar zetten een opmerking op gedempte toon. Aan de andere kant van de lounge stond Awt Emnys in de ruimte te kijken. Zijn gezicht was beschaduwd,

wat zowel een opluchting als een teleurstelling was voor Kels.

Het waren de ogen van Ghem Echend. Hij had er niet zekerder van kunnen zijn als de beide genotypes voor hem waren uitgetekend. Echend was niet Awt Emnys’ grootmoeder, maar het kon niet anders of een tante of nicht van haar had Ghaon verruild voor het Gerentaat.

Als Kels met Echend was getrouwd, zou hij kinderen hebben

gekregen. Of zijn co-echtgenoten hadden ze gekregen, dat was om het even. Voor het eerst in jaren stond hij zichzelf toe zich af te vragen hoe dat zou zijn geweest. Hij kon zich niet goed

voorstellen hoe Awt er als baby had uitgezien, maar hij zag wel

een jongen met zwart haar en grijze ogen voor zich... Er bloeide een herinnering op in zijn geest, Kels en zijn vader (toen nog zo

groot en imposant!) die hand in hand langs de rivieroever liepen

Awt Emnys draaide zijn hoofd, de schaduw verjagend. Hij ‘Men is altijd zichzelf,’ zei Kels, die om onverklaarbare redenen verontrust was door de woorden van de jongere man.

‘Maar u hebt niet altijd dienst,’ zei Awt, die naar Kels toe liep, die aan de andere kant van de rij patrijspoorten stond. ‘Jullie

hebben allemaal dezelfde kleren aan, en dezelfde maskers op,

en ik kan nooit goed zien wie wie is.’ Hij glimlachte flauwtjes en maakte een verontschuldigend gebaar. ‘Ik heb de geëerde koopvrouw Chis gesproken,’ zei hij alsof het naadloos aansloot op

zijn eerdere woorden. ‘Ze is hoogst vriendelijk. Ze adviseerde me van de zoektocht naar mijn grootmoeder af te zien en in plaats daarvan een boot te huren en de kuststeden in West-Aneng te

bezoeken, waar ik, zo verzekerde ze me, de luisterrijkste land-

schappen van de hele verkende kosmos zal aantreffen. Om nog maar te zwijgen van de lekkerste arak en de redelijkste prijzen voor cultivéparels.’

‘Hm,’ zei Kels enigszins neerbuigend. ‘Ze komt uit West-

Aneng en is dus partijdig. Al die zaken zijn ook in de omgeving van Athat te vinden.’

Awt glimlachte wrang. ‘Ik vermoed dat ze wil voorkomen dat ik de agnatie van mijn grootmoeder in verlegenheid breng met mijn bestaan. Maar u raadt me aan Athat te bezichtigen?’

‘Zeker.’ Athat was de lieflijkste stad op Ghaon, om de mon-

ding van een rivier gevlijd als een verfijnd masker. ‘Er is ook een

natuurreservaat ten zuiden van Athat dat u de moeite waard zou

kunnen vinden, hoewel,’ zei hij, zijn wenkbrauwen fronsend bij de gedachte aan Awts bagage, ‘u misschien een uitrusting zou moeten aanschaffen als u daar langer wilt blijven.’

‘Ik kampeer zelden op planeten die ik niet door en door ken.’

015

Kort ‘Ongetwijfeld een wijs principe. Het is niet aan te raden zoiets

een samenhangende gedachte bezonk uit de werveling van

‘En waarom is dat, geëerde?’ vroeg Awt.

keuken in gekomen. Ze was zo snel ze kon naar hem toe gerend,

alleen te doen, waar dan ook op Ghaon.’ ‘Vanwege de vonda’s.’ ‘Vonda’s?’

‘Ze variëren van piepklein tot...’ – Kels maakte een brede,

ondiepe kom van zijn handen – ‘... zo groot. Een beet van de

gewone kleintjes jeukt een paar dagen. Een beet van de grotere kan meer effect op een persoon hebben. Sommige soorten zijn

angst en paniek in zijn geest. Op dat moment was zijn zus de had het mes uit zijn hand gepakt en hem tegen het werkblad

geduwd. Toen had ze, alsof ze wild bereidde voor een feestmaal, zijn arm met een ruk recht opzij getrokken en het mes met een krachtige haal naar beneden laten komen, zodat het door het bot knarste en zijn arm net onder de schouder afhakte. Tóén had hij kunnen schreeuwen.

zelfs gewild vanwege het bedwelmende karakter van hun gif.’

‘En toen?’ vroeg Awt.

maakte een zacht, afkeurend geluid. ‘Het wordt niet aanbevo-

spreken. Ik had me heel dwaas gedragen.’

Hij dacht aan de vondaclubs in de noordelijke stadsdistricten en len. Maar degene waarvoor je echt moet oppassen, is de theevonda.’

‘Is die gevaarlijk?’

‘Mijn zuster vond me en sneed mijn arm af. Ik mag van geluk ‘Inderdaad,’ mengde de gerokte vrouw van Faunt zich in het gesprek. ‘Als ik uw zus was, dan had ik u laten doodgaan.’

‘Kom, kom, geëerde,’ zei haar tegenstander. ‘Vast niet. Ieder-

‘Hij wordt de theevonda genoemd omdat je vanaf het moment

een kan in zo’n situatie in paniek raken.’

een kop te drinken voordat je sterft.’

haar bovenlip optrok. ‘Het pleit niet voor de Wacht dat zo ie-

dat hij zich in je vastbijt nog net tijd hebt om thee te zetten en

Awt trok een wenkbrauw op. ‘Dat lijkt me niet de verstandigste invulling van die paar minuten. Bent u er ooit een tegengekomen?’

‘Ik ben erdoor gebeten,’ zei Kels. Hij was vijftien, en zijn oom had een mand bessen gekocht op de markt in Athat die hij op

een werkblad in de keuken had gezet, die lang en smal langs de achterkant van het huis liep. De bessen waren op hun rijpst,

reusachtig en donkerpaars, en toen Kels ze zag, had hij zonder erbij na te denken zijn hand uitgestoken. Bijna nog voor zijn vingers de bessen raakten, had hij een ijzige steek gevoeld.

‘Wat deed u toen?’ vroeg Awt Emnys. ‘Geen theewater opzetten, neem ik aan.’

‘Ik raakte in paniek,’ zei Kels. Hij had even met zijn ogen

knipperend van verbazing geprobeerd te begrijpen wat er was gebeurd terwijl de kou door zijn hand opkroop naar zijn pols,

en toen was het tot hem doorgedrongen dat een theevonda zich had vastgebeten in zijn hand, die bessenpaars bloedde. Het

binnenste van de vonda was dof wit, doorregen met zilveren

strepen. Het vlies eromheen fladderde op en neer, en de kronkelige randen kleurden van roze naar rood naarmate de zuigsnuit

zich dieper in de hand boorde. Terwijl Kels keek, werd zijn hand gevoelloos, en het ijs kroop van zijn pols verder op naar zijn

elleboog. Hij wilde schreeuwen, maar er kwam geen geluid uit zijn keel. ‘Ik verstijfde.’

‘Wat had u moeten doen?’ vroeg Awt Emnys.

‘Ik had het grootste mes uit de keuken moeten pakken en

mijn hand afsnijden.’ En hij was erop gekomen, hij was door de lange keuken naar de kast gerend en had het grootste mes ge-

pakt, dat een zwaar heft had en een lemmet van acht centimeter breed en veertig centimeter lang. Toen was hij blijven staan,

niet in staat te doen wat gedaan moest worden, zonder dat er

016

‘Niet iemand die het verdient te overleven,’ zei de vrouw, die mand ervoor wordt uitgekozen.’

‘Zo wreed zal uw volk toch niet zijn?’ zei de man. ‘Dat geloof ik niet.’

‘Wreed? We zijn praktisch,’ riposteerde de vrouw.

‘Ik kan het hem niet kwalijk nemen,’ zei Awt Emnys. ‘Je kunt

makkelijk tegen jezelf zeggen dat de dokter je arm wel vervangt, maar als het erop aankomt het echt te doen...’ Hij schudde zijn

hoofd. ‘Het is niet meer dan logisch dat we er huiverig voor zijn onszelf zo ernstig te verwonden.’

De vrouw snoof minachtend. ‘Nu weet ik zeker dat het Geren-

taat in handen van Anaander Mianaai zal vallen zodra hij het in

het vizier krijgt. Jullie zijn allemaal veel te sentimenteel. Ghaon ook, ondanks het Labyrint en de inspanningen van de Wacht.’ Bij die woorden keek ze Kels recht aan.

‘Geëerde,’ zei Kels. ‘Er is geen reden tot onbeleefdheid.’

‘Ik zeg wat ik denk,’ zei de vrouw. ‘Mijn volk verstopt zich niet achter maskers.’

‘Zeker wel,’ zei Awt effen. ‘U draagt een masker van onbe-

schoftheid en aanstootgevende eerlijkheid. We zien alleen hoe

u wilt overkomen, niet hoe u echt bent. Masker of niet, wachter Inarakhat is openhartiger geweest dan u.’

De vrouw snoof weer, maar deed er verder het zwijgen toe.

Kels keek even door de patrijspoort om zijn gedachten te orde-

nen en te kalmeren. Hij wilde weg uit de lounge, maar het voelde alsof hij dan de aftocht blies. ‘Geëerde Awt, bent u van plan

contact te zoeken met de agnatie van uw grootmoeder?’ Het was niet zijn bedoeling geweest het te zeggen.

Awt Emnys leek niet verbaasd door de vraag. ‘Ik weet het niet. Raadt u het me aan?’

Ja en nee en ik wilde niet botsten op elkaar, werden een kluwen

en blokkeerden zijn stem. De Ghems, die ervoor waren terugge-

deinsd zich te liëren aan zijn eigen geruïneerde agnatie, zouden

bent een halve buitenlander, een buitenstaander in je eigen

Kels pijn. En genoegen. De Ghems mochten best zien wat ze

Ghaonese vader altijd van inhalige neigingen. Ze zorgden wel

niet welwillender tegenover Awt staan, en die gedachte deed afsloegen!

Of misschien zouden ze hem op zijn minst hoffelijk bejegenen. ‘Dat is moeilijk te zeggen, geëerde. Alleen...’

familie. De verwanten van mijn moeder verdachten mijn half voor me na de dood van mijn ouders, maar meer vanuit hun besef van fatsoen dan uit vrije wil.’

‘Wat zou uw jeugd anders zijn verlopen als uw grootmoeder

‘Ja?’

Ghaon nooit had verlaten!’ zei Kels, die net zo goed aan zichzelf

buurt van de shuttlehaven, en zelfs niet langs de rivier. Zoek een

‘Dat is waar, maar dan was ik nooit Awt Emnys geweest.’

‘Als u het doet, koop dan een masker. Niet bij de winkels in de zaak op de derde heuvel, achter het juweliersdistrict. En denk

dacht als aan Awt.

erom dat u er een uitkiest dat niet te rijkelijk bewerkt of te bont

Tegen de tweede maand van de reis wordt de bibliotheek met

‘Daar zou ik toe geneigd zijn geweest,’ zei Awt. ‘Nogmaals

nig en oninteressant. Medepassagiers die eerst exotisch vreemd

‘Koopvrouw Chis is een verstokte roddelaar.’

worden irritant. De kleine ruimtes worden vallen die zich steeds

van kleur is.’

bedankt voor uw raad.’ Hij zweeg even weifelend en zei toen: Achter zijn masker fronste Kels zijn voorhoofd.

Awt vervolgde op gedempte toon: ‘Ze heeft me een fantas-

tisch, romantisch verhaal verteld over uw teleurstelling in de

liefde in uw jeugd. Niet uit...’ – Awt maakte een klein, ironisch gebaar – ‘... gebrek aan respect voor u, daar ben ik van over-

tuigd, maar als extra middel om me ervan af te laten zien de verwanten van mijn grootmoeder op te zoeken. Wie dat ook

mogen zijn. Maar toen ik uw verhaal hoorde, vroeg ik me af:

klampt u zich niet vast aan iets wat u had moeten loslaten? Die dochter uit een welgestelde, adellijke agnatie heeft haar eerste man misschien niet zelf uitgezocht, en zelfs de tweede niet,

maar de derde zou ze zelf kiezen, met haar hart. Mogelijk kende u haar niet zo goed als u dacht. Ze heeft zich in elk geval heel

slecht gedragen, als het waar is wat de geëerde Chis vertelde.’

vermaken, die aan het begin zo uitgebreid en divers lijkt, eento-

of gemoedelijk vertrouwd leken, verliezen al hun charme en verder sluiten.

Zo lang als hij hen kende waren Ninan en Tris, Inarakhat

Kels’ medewachters, min of meer aangenaam gezelschap geweest, in weerwil van een zeker wantrouwen hunnerzijds;

zelfs geruïneerd was zijn agnatie ver verheven boven de hunne. Tegen het eind van de tweede maand begonnen hun smalende opmerkingen over de passagiers een last te worden voor Kels,

en dan vooral die over Awt Emnys. Ze waren niet anders dan de schimpscheuten aan het adres van eerdere reizigers uit het Ge-

rentaat die hun Ghaonese voorouders zochten, en daar had Kels in het verleden om kunnen lachen, maar nu besefte hij dat zijn eigen laatdunkendheid ergens anders vandaan kwam en tegen iets anders gericht was dan de hunne.

Hij maakte een lichte, verontschuldigende buiging. ‘Vergeef me

In de derde maand lijkt het alsof er nooit een wereld buiten

‘Haar agnatie...’ begon Kels, en Awt trok een wenkbrauw op. Kels

leven van vóór de reis is een verre herinnering die onwezenlijk

mijn aanmatigende houding.’

was blij dat hij een masker droeg. ‘Het is lang geleden, geëerde.’

‘Ik heb u voor het hoofd gestoten. Neem alstublieft van me aan dat dat niet mijn bedoeling was.’

‘Goed, geëerde,’ zei Kels zo onaangedaan als hij kon, en toen maakte hij opgelaten een buiging en liep de lounge uit.

Zes maanden op een klein schip is lang. De patrijspoorten van

de Parel van Athat boden hetzelfde uitzicht als elk ander schip. Je kunt niet de hele dag schijven spelen en het aantal mogelijke

tegenstanders is beperkt. Zelfs wedden op de winnaar gaat na een maand vervelen.

‘Het is modieus om een verre Ghaonese voorouder te hebben,’ zei Awt tegen het eind van de eerste maand tegen Kels. De

vrouw van Faunt was zonder iets te zeggen verbolgen weggelopen nadat Awt haar drie keer achter elkaar had verslagen met

schijven en zij tweeën waren alleen in de lounge achtergebleven. ‘Hoe verder terug, hoe beter. Te dichtbij – en arm – en je

het schip en de eindeloze tocht door het zwart is geweest. Het

en vreemd aandoet. Het idee dat je op een eindbestemming van boord zou gaan, lijkt krankzinnig. Tijdens deze maand krijgt het wrak van het laatste schip dat het communicatieverbod

heeft getart een aandacht die in geen verhouding staat tot het belang ervan.

‘Precies zoals je had beloofd,’ zei Awt kijkend naar het dode,

op drift geraakte schip tegen Kels. Zachtjes, want de anderen – de felle Fauntse, de toerist van Zweem en zelfs Chis Sulca, die

het eerder had gezien, waren stil. ‘Ik vraag me af waarom ze het hebben gedaan.’

‘Het was een stel stommelingen,’ zei Chis.

‘Ze werden tot waanzin gedreven door het isolement,’ zei de toerist uit Zweem, die het zo te horen als grapje had bedoeld, maar het niet overtuigend bracht.

In de vierde maand daalt er een radeloze verveling neer. De

beige, kale wanden, het zwart achter de patrijspoorten en het

voedzame, maar eentonige dieet worden een eenvormige achter-

017

Kort grond en zintuiglijke deprivatie dwingt de geest allerlei fanta-

om het verontrustende gevoel weg te nemen dat hij onzichtbaar

‘Heb jij Thersay gelezen?’ vroeg Kels. Awt en hij waren alleen

kend schip.

‘De troost van krankzinnigheid?’ Awt glimlachte. ‘Nee, nooit. En

hij liep naar de twee wachters die bij de deur stonden waarach-

sieën te produceren om niet te verkommeren. in de lounge.

waarschijnlijk heb ik ook nooit iemand ontmoet die het heeft gelezen, al wordt het nog zo hoog aangeslagen.’ ‘Ik heb het geprobeerd,’ bekende Kels.

Awt glimlachte. ‘Zo erg verveelde je je?’

‘Lach maar,’ zei Kels. ‘Thersay begon er hier aan, op dit eigen-

ste schip, aan die tafel, daar, op bijna exact dit punt van de reis. Wat een vreemd, onsamenhangend boek is het geworden! Ze moet half gek zijn geweest toen ze het schreef.’ ‘Dat zou me allerminst verbazen,’ zei Awt.

In de vijfde maand, die niet veel anders is dan de vierde, heeft

de tijd zich samengebald tot een enkel, eeuwigdurend moment. In de zesde maand begint het de geest langzaam te dagen dat er

wel degelijk een eind zal komen aan de eindeloze reis. Wanneer de Wacht omroept dat over nog maar een enkele dag het schip

het Labyrint zal verlaten en snelheid zal meerderen, worden de

passagiers bevangen door een koortsachtige opwinding. De dag die ze voor zich hebben, en de paar dagen daarna die het schip

nodig heeft om het station in een baan rond Ghaon te bereiken, lijken ondraaglijk lang. Vergeefs wijzen de passagiers zichzelf

erop dat de tijd ook wel zal verstrijken zonder dat ze die bijhouden. Iedereen telt openlijk of in het geniep de eindeloze seconden af en wacht gespannen op de dreun en het knarsen van de aankoppeling.

Tijdens de laatste dag in het Labyrint sloeg het noodlot toe.

Kels had zijn wacht erop zitten en een zwijgend, gespannen

maal met Ninan en Tris uitgezeten. Hij was vroeg naar bed ge-

gaan, maar na een paar uur onbehaaglijk woelen stond hij weer op en ging naar de lounge. Die was leeg; hij was vaag verbaasd en teleurgesteld dat Awt Emnys er niet was, al wist hij dat de passagiers op dit uur waarschijnlijk zouden slapen.

Als Awt eenmaal van boord was, zou Kels hem misschien nooit meer zien. Dat gold voor alle passagiers door de jaren

heen, maar het had hem nooit eerder iets uitgemaakt. Dit was dus waarom hij niet kon slapen. Er waren dingen die hij wilde zeggen, al wist hij niet of hij ze wel moest zeggen en of hij dat zelfs maar zou kunnen.

Hij volgde de route van zijn rondes, maar kwam niemand te-

gen, zelfs niet zijn tegenhanger van de derde wacht. De hutten van de passagiers waren afgesloten, het schip deed verlaten en

eenzaam aan. Hij zou willen dat er iemand tevoorschijn kwam

die naar hem knikte of hem vluchtig begroette, al was het maar

018

was, een lichaamloze geest alleen op een uitgestorven, zwal-

Dat gevoel maakte dat hij iets deed wat hij vrijwel nooit deed: ter de piloot het schip op koers hield.

Hij stak groetend een hand op in de verwachting hetzelfde gebaar terug te krijgen, en de vraag waarom hij op dit uur door de

gangen doolde. Een obligaat zinnetje of twee over slapeloosheid

lag op zijn tong, op de vraag voorbereid, maar de beide wachters stonden gemaskerd en bewegingloos aan het eind van de smalle gang.

Hij bleef confuus staan. ‘Tegen het eind duren de dagen langer, hè?’ probeerde hij.

Geen antwoord. Het gevoel van onzichtbaarheid werd sterker, en even maakte Kels zich minder zorgen over de vraag of er iets mis was met de wachters dan over zijn eigen tastbare bestaan. Toen liet zijn gezond verstand zich gelden. Hij legde een hand op de schouder van een van de zwijgende wachters. ‘Geëerde!’ Geen reactie. Hij duwde zacht en de man draaide langzaam opzij, alsof hij in een soort suggestibele trance was.

Kels trok zijn wapen, wrong zich langs de twee inerte mannen en maakte de deur naar de cockpit open.

De piloot zat op zijn stoel, met zijn rug naar de deur en de

bedieningspanelen van het schip voor zich. Een zwartharige gestalte in een kilt en een blouse met borduursels stond over hem

heen gebogen, met een kleine recorder in zijn hand. Ze waren zo dichtbij dat Kels maar een hand hoefde uit te steken om een van beiden aan te raken. Hij stond op het punt te vuren toen Awt

Emnys zijn rug rechtte en hem aankeek met de ogen van Ghem Echend.

Het moment van aarzeling was voldoende. Awt pakte het

wapen, trok het omhoog en opzij en draaide Kels’ arm pijnlijk

naar achteren tot hij zijn wapen wel moest loslaten. Awt richtte het op Kels en duwde hem tegen de wand.

‘Waarom?’ hijgde Kels, die nog pijn in zijn arm had van Awts greep.

‘Het is mijn werk,’ zei Awt. ‘Dacht je echt dat voorraadadministratie iets voor mij was?’

‘Heb je dan geen enkel respect voor je eigen volk?’ vroeg Kels. ‘Of is het Gerentaat echt onze vijand?’

Awts glimlach had iets triests. ‘Het Gerentaat is jullie vijand niet. De Radch, daarentegen...’ Hij schokschouderde.

‘Radchaai,’ fluisterde Kels vol afgrijzen. ‘We gaan eraan.’

‘Integendeel. Het vernietigen van ook maar een deel van de

planeet zou de waarde ervan tenietdoen. Niemand die zich over-

geeft, zal een haar worden gekrenkt. Degenen die zich niet overgeven...’ Hij schokschouderde weer terwijl hij Kels onder schot

bleef houden. ‘Die kiezen hun eigen lot. Maar als je het over iets

ondefinieerbaar Ghaonees hebt, of over die schitterende trots en

boorde zich in de scheidingswand achter hem. Sirenes gingen

pen dat het niet de moeite waard is dat te behouden.’ Hij trok

een harde kniestoot tussen zijn benen, griste het wapen uit zijn

afzondering... Ik zou denken dat uitgerekend jij wel zou begrijsardonisch een wenkbrauw op. ‘Jij bent niet de enige die slecht

is behandeld door de agnatie van Ghem. Ik weet meer over mijn

af, zwak en ver weg onder het bonzen van Kels’ hart. Hij gaf Awt hand, drukte de loop tegen Awts hoofd en vuurde.

grootmoeder dan ik heb verteld.’

De eerste en tweede wacht kwamen op de sirenes af. Kels, het

in water was veranderd en hij verdronk. Awt had de dingen die

vol bloedspatten. Ninan praatte, maar Kels hoorde alleen de

Kels was duizelig, en ademen ging moeizaam, alsof de lucht Kels hem zo graag had willen zeggen al begrepen, hij had ze al geweten.

lichaam van de nog in trance verkerende piloot en het dek zaten donderende stilte die op het schot was gevolgd.

‘... in shock,’ zei een verre stem. Maar Awt was niet in shock,

‘Ik ben Ghaon niets verschuldigd,’ vervolgde Awt. ‘Noch het

hij was dood.

sten.’ Hij liet Kels los, die niet bewoog, nog verstijfd door de

mee. Ninan praatte. Zijn masker zat scheef. ‘Er zit geen druppel

Gerentaat. En de Radchaai belonen me rijkelijk voor mijn dienonthulling en de dreiging van het wapen. ‘Maak jezelf geen verwijten. Het had niets uitgemaakt als je me had gedood. Denk je

‘Hij is niet gewond.’ Ninans mond bewoog met het geluid

bloed van hem bij. Bij Iraon! Moet je dat allemaal zien!’ Iemand maakte kokhalsgeluiden en even was de misselijkheid overwel-

dat dit de eerste geslaagde poging is? Geen van jullie zal zich iets

digend, maar Kels slaagde erin zijn braakneigingen te onder-

trip heeft gemaakt.’ Awt legde een hand op Kels’ schouder en gaf

‘Klootzak! Verrader!’ Dat was Tris. Kels kon hem niet zien.

herinneren, net als alle andere keren dat een geheim agent deze er troostend een kneepje in. ‘Ik zal je niet doden, of je moet me dwingen. En dat zou ik heel jammer vinden.’ Hij wendde zich

af, met het wapen nog in zijn hand, en zette zijn bedaarde ondervraging van de piloot voort.

Kels’ arm deed pijn, maar veraf, alsof de pijn deel uitmaakte

van een droom waaruit hij elk moment kon ontwaken. Hij pro-

beerde dieper te ademen, maar snakte alleen harder naar lucht. Had hij zelf ook ooit in trance bij de deur van de cockpit gestaan terwijl een spion van de Radchaai voorzichtig naar de sleutels

tot de sterkste afweer van Ghaon tastte? Hoe vaak? Dat hij had gefaald, was zuur, maar de gedachte dat hij keer op keer had gefaald zonder het ooit te merken, was nog zuurder. Hij was

bang om te sterven, bang om zijn leven te wagen, en zijn dood

zou heel goed zinloos kunnen zijn, zoals zijn leven ook was geweest. Maar wat maakte het uit? Als wat Awt had gezegd waar

was, was Ghaon al gedoemd en zou hijzelf geen herinneringen overhouden die hem een schuldgevoel bezorgden.

Awt praatte zachtjes tegen de piloot en de piloot praatte zachtjes terug. Hij herinnerde zich wat Awt in de lounge tegen hem

had gezegd, een halfjaar eerder. Klampt u zich niet vast aan iets wat u had moeten loslaten? Awt had hem goed ingeschat. Het pleit niet voor de Wacht dat zo iemand ervoor wordt uitgekozen. ‘Awt Emnys.’

Awt draaide zich om, nog met een half oor naar de mompelende piloot luisterend.

drukken.

‘Wedden dat er helemaal geen Ghaonese grootmoeder is? Ik wist wel dat hij niet deugde, dat doet zijn soort nooit.’

‘Inarakhat Kels, je bent een held!’ zei Ninan, en hij klopte Kels lichtjes op zijn wang. ‘Een spion betrapt!’

Kels ademde diep en haperend in. Ninan zei iets over pro-

moties en opslag, en iemand anders zei: ‘Nou weten ze dat de

Wacht niet met zich laat sollen.’ Ze waren allemaal vertrouwd en vreemd tegelijk.

‘Kom, we brengen je naar je kooi,’ zei Ninan. ‘Het doet er niet toe,’ zei Kels.

Ninan trok hem aan zijn arm omhoog. ‘Wat niet?’

‘Het doet er niet toe. Het was het niet waard.’ Ninan keek

hem niet-begrijpend aan. ‘Jullie zijn het geen van allen waard.’ Kels schudde zijn hoofd. Ninan zou het nooit begrijpen, Tris

niet, niemand van hen. Awt Emnys misschien wel, maar Awt Emnys was dood.

‘Ja,’ zei Ninan geruststellend, ‘het is akelig, natuurlijk. Maar

hij heeft zijn eigen lot gekozen. Je hebt niet meer gedaan dan je plicht.’

‘Hij wilde zich niet overgeven,’ zei Kels.

‘Precies. Een fatale vergissing.’ Ninan gaf Kels een schouder-

klopje. ‘Maar laten we erover ophouden. Laten we je naar je kooi brengen. En je iets sterks te drinken geven.’

‘Me dunkt,’ zei Inarakhat Kels, ‘dat een kop thee volstaat.’

‘Doe dit niet. Vernietig de opname, ga terug naar je hut. Ik zal het tegen niemand zeggen.’ Awt wendde zich zonder iets terug te zeggen weer van hem af.

Geen geaarzel meer. Dit was het moment. Kels duwde zich

af van de wand en greep Awts arm terwijl die zich omdraaide.

Het wapen ging af; de kogel suisde rakelings langs Kels’ oor en

019

Coverstory

De Stem van Westeros Als je het verleden zou samenvatten

is opgebouwd, zowel in de Citadel als

in een proloog, dan heb je voor George

erbuiten – een bolwerk dat is opgericht

R.R. Martins meesterwerk – een van

door talloze handen die de mijne zijn

de grootste fantasy-saga’s van onze

voorgegaan en dat ongetwijfeld zal blij-

tijd – een waanzinnige introductie

ven groeien met behulp van talloze han-

nodig. En die is er eindelijk met het

den die de mijne zullen volgen.’

vuistdikke koffietafelboek De Wereld van IJs & Vuur – De Verborgen Geschiedenis van

De vondeling

Westeros en Game of Thrones.

‘Na mijn geboorte in het tiende jaar

Deze rijk geïllustreerde uitgave is een

van het bewind van de laatste Targary-

allesomvattende beschrijving van de

en-koning ben ik te vondeling gelegd

geschiedenis van de Zeven Koninkrij-

in een leeg hokje in de Schrijvershaard,

ken, met levendige verslagen van de

waar leerjongens de kunst van de let-

epische veldslagen, bittere rivaliteiten

teren beoefenden voor iedereen die dat

en uitdagende opstanden die voor-

nodig had. Die dag werd de koers van

afgingen aan Het Lied van IJs en Vuur en

mijn leven gezet toen een leerjongen

HBO’s Game of Thrones. Martin werkte

me vond en naar de seneschalk van dat

zeven jaar lang samen met Elio M.

jaar bracht, aartsmaester Edgerran. Toen

García, Jr. en Linda Antonsson (van het

Edgerran, wiens ring en staf en masker

befaamde Westeros.org).

van zilver waren, in mijn krijsende gezichtje keek, zei hij dat ik van nut zou

‘Het wordt naar waarheid gezegd dat elk

kunnen zijn. Toen ik dat voor het eerst

gebouw steen voor steen wordt opge-

als jongen hoorde, geloofde ik dat hij

bouwd, en hetzelfde kan worden gezegd

moest hebben voorzien dat ik maes-

van kennis, die door talloze geleerde

ter zou worden. Pas veel later vertelde

mensen wordt ontdekt en verzameld.

aartsmaester Ebroos me dat Edgerran

Elke geleerde bouwt op het werk van

destijds aan een verhandeling werkte

hen die hem voorgingen. Wat de een

over het verzorgen van zuigelingen en

niet weet, is aan een ander wel bekend,

hij zijn theorieën wilde testen.’

en als men ver genoeg door zoekt, blijft er weinig over wat waarlijk onbekend is.

‘Maar hoe onfortuinlijk dat ook mag

Nu is de beurt aan mij, maester Yandel,

klinken, het betekende dat ik werd over-

om de rol van steenhouwer op me te

gedragen aan de zorg van de bedienden

nemen en mijn kennis in steen te kerven

en bij gelegenheid aandacht kreeg van

en toe te voegen aan het grote bolwerk

maesters. Ik ben hier in deze hallen,

van kennis dat door de eeuwen heen

kamers en bibliotheken opgegroeid als

020

021

Coverstory

een prinses en een boze tovenaar. Tol-

leerde me er lezen en schrijven. Zo heb

Mijn diepste verlangen was om een eigen werk te schrijven

ik ook geleerd over de Citadel en ben ik

‘Die droom kwam uit. Ik smeedde de

disputen, culturen en een eigen taal.

gaan houden van de ridders van de geest

eerste schakel van mijn keten op mijn

Die geschiedenis maakte zijn werelden

die zijn kostbare wijsheden beschermen.

dertiende, en andere schakels volgden.

geloofwaardig,’ zegt Martin. ‘Dat was het

Het was mijn grootste verlangen een van

Ik voltooide mijn keten, legde mijn ge-

begin van de moderne fantasy, wat fans

hen te worden – en te lezen over verre

loften af in het negende jaar van het

nu verwachten en ook wat ik van plan

oorden en mensen uit vroeger tijden, op

bewind van koning Robert I en ontving

was toen ik begon aan Het Lied van IJs en

te kijken naar de sterren en het verstrij-

de zegen in de Citadel te mogen blijven

Vuur. Dat ik uiteindelijk dit boek schreef,

ken van de seizoenen te meten.’

en de aartsmaesters te dienen in al hun

is met name te danken aan mijn fans.

taken. Dat was een grote eer, maar mijn

Zij wilden die geschiedenis leren kennen

diepste verlangen was om een eigen

waarnaar ik verwees in mijn verhalen. En

werk te schrijven, een werk dat nederige

Elio en Linda (co-auteurs, red.) waren een

doch geleerde mannen zouden lezen – en

van de eersten die die vragen begonnen

aan hun gezinnen zouden voorlezen – om

te stellen, en zelfs inconsequenties be-

te leren over goed en kwaad, gerechtig-

gonnen aan te wijzen in mijn werk.’

bediende, maar aartsmaester Walgraaf

kien gaf ze namen, stambomen, grens-

heid en onrecht, groot en klein, en om wijzer te worden, zoals de kennis van de

Artwork op elke pagina

Citadel mij wijzer heeft gemaakt. Om

Dat het boek er speciaal uit moest

die reden ben ik teruggekeerd naar mijn

komen te zien was voor Martin vanaf

smidse om een nieuw, belangrijk werk te

het begin duidelijk. ‘Er zijn veel mooie

smeden gebaseerd op de meesterwerken

fantasy-koffietafelboeken en standaard-

van de lang overleden maesters die mij

werken, maar ook een hoop boeken die

voorgingen. Dit is het werk dat uit dat

er gewoon niet goed uitzien. Ik wilde

verlangen is voortgekomen: een kroniek

op elke pagina artwork, en van de beste

van galante en snode daden, bekende

fantasy-illustratoren ter wereld. En dat is

Samengebundeld in De Verborgen Ge-

en vreemde volkeren, en nabije en verre

gelukt.’

schiedenis van Westeros en Game of Thro-

landen.’

nes vind je de verzamelde kennis, weten-

‘We zouden in totaal 50.000 woor-

den inleveren. Maar toen Elio en Linda

schappelijke artikelen, erfstukken en

De kracht van de pen

hun deel bij mij inleverden zaten we

volksverhalen van maesters en sep-

Getekend, Yandel, nederige maester van

al op 70.000 woorden, en toen ik klaar

tons, magiërs en zangers. Inclusief:

de Citadel. De Wereld van IJs & Vuur – De Ver-

was met mijn deel hadden we nog eens

borgen Geschiedenis van Westeros en Game of

300.000 extra woorden. Toen explodeer-

n Full colour artwork en wereldkaar-

Thrones is het verzamelde levenswerk van

de het hoofd van mijn redacteur. Met het

ten, met meer dan 170 originele il-

deze maester. Het definitieve standaard-

aantal illustraties dat we hadden laten

lustraties

werk voor fans van George R.R. Martins

maken, zouden we misschien om de 10

oogverblindende universum uit Het Lied

pagina’s een illustratie kunnen plaatsen.

van IJs en Vuur. En bovendien hét bewijs

En dat was niet het idee, dus moest er

dat de pen inderdaad machtiger is dan

flink geschrapt worden. Het resultaat

een storm van zwaarden.

zie je voor je. En wie weet komt er uit-

eindelijk nog een definitieve editie van

n De volledige stambomen van de huizen Stark, Lannister en Targaryen n Diepgaand onderzoek van de geschiedenis en cultuur van Westeros n 100% nieuw materiaal, waarvan meer

‘In elk episch fantasy-werk is de

dan de helft speciaal door Martin

wereld als het ware een personage. Vóór

voor dit boek is geschreven

Tolkien – en fantasy gaat heel ver terug – had je alleen sprookjes met een koning,

022

370.000 woorden.’

LEES HET VIJFDE SEIZOEN VAN NOG VOORDAT HET COMPLEET IS UITGEZONDEN!

NU IN DE WINKEL DE INSPIRATIE VOOR DE GROOTSTE TV-SERIE ALLER TIJDEN

W ELK H U IS K I E S J IJ? Stark of Lannister

Limited edition, in imitatie-

leer gebonden notitieboekjes met huislogo, elastieken band en opbergvak achterin. Inclusief achtergrondinformatie van Huis Stark of Lannister. € 14,99 PER STUK WWW.LSAMSTERDAM.NL

023

Dompel je onder in het laatste deel van het Hobbit avontuur met The Hobbit™: Battle of the Five Armies. Vanaf 22 april beschikbaar 3D Blu-ray, Blu-ray en DVD.

Geniet nu van het complete vierde seizoen van de bekroonde serie Game of Thrones op Blu-ray en DVD

PRIJSVRAAG

Hou jij van avontuur? Laat ons weten hoe avontuurlijk jij bent via prijsvraag@mediatornado.nl en maak kans op een boogschietclinic van Action Planet* voor 2 personen of de DVD box van Game of Thrones of The Hobbit: Battle of the Five Armies (inzendingen t/m 30 april 2015). *De boogschietclinic vindt op zondag 17 mei plaats bij Actionplanet. Meer informatie: www.actionplanet.nl 024

ActionPlanet

Preview

De Australische koningin van de fantasy

Karen Miller

Is terug met een nieuwe epische fantasy-reeks Een kind van koninklijke afkomst heeft zijn zinnen gezet

machtigsten. ‘Vertel het me, Barbazan. Is er hoop, of zal hij

taardheer die in opstand komt tegen zijn tirannieke neef

Het door de hangende lampen onbarmhartig verlichte

op het terugveroveren van zijn vaders troon. Een basvergiet meer bloed dan hem lief is. De weduwe van de

Hertog tart, in een poging haar dochter te beschermen, de ambitieuze heer die hen beiden in zijn macht heeft.

En twee broers, gescheiden door hun ambities, ontdekken de ware betekenis van verraad.

Niets blijft zoals het was. Huizen zullen vallen, konink-

rijken branden, en vrienden zullen vijanden worden op het pad dat zij die naar macht hunkeren volgen.

Want elke kroon is bezoedeld. Niemand is onschuldig... Zo begint De Valkentroon, het eerste deel van Millers epische fantasy-reeks De Kroon van Hebzucht, Macht en Strijd.

Het enkele katoenen laken waaronder hij lag, voelde lood-

zwaar aan. Salimbene luisterde naar zijn eigen ademhaling en hoorde hoe de verziekte, bedompte lucht van de slaapka-

mer reutelend zijn borst in- en uitstroomde. Er stond iets te

gebeuren, iets wat net zo rampzalig zou zijn als een aardbeving. Zijn pijnlijke botten, zijn tintelende bloed, de vreemde gedachten die door zijn hoofd maalden, maakten hem

allemaal hetzelfde duidelijk. Deze nacht was zijn laatste.

Zijn leven, dít leven, liep ten einde. Weldra zou hij herboren worden. Maar als wat, dat wist hij niet. Dat kon hij niet voorzien. Nog niet.

Dus liet hij zijn vermoeide oogleden maar zakken om de geneesheer te misleiden... En wachtte.

Barbazan, die eindelijk klaar was met prikken en porren

en zijn sinistere gemompel, liep terug naar de verlichte gang achter de openstaande deur van de kamer. Daar stond de

koning, luisterrijk in een prachtige blauwe mantel en overladen met kostbare juwelen. Al vier dagen durfde hij de kamer niet binnen te komen. Nog zo’n onheilspellend teken.

‘Is er hoop?’ fluisterde de koning, te bang om hardop naar de vooruitzichten te vragen. Zijn lange, met grijs doorscho-

ten baard was geolied en zwaar geparfumeerd, waardoor hij in een wolk van zoete geuren stond. Zelfs door de stank van kots en stront, etterend vlees en nutteloze wierook heen,

kon Salimbene het ruiken: een mengsel van hysop, sandel-

hout en jasmijn. Koninklijke geuren, alleen bedoeld voor de

sterven?’

gezicht van de geneesheer vertrok van verdriet. Of was het

van weerzin? Stront en kots waren gebruikelijk in een ziekenkamer, geen reden voor walging. Maar deze vreemde, misvormende ziekte veroorzaakte ook builen en etterblazen en

eindeloos vocht afscheidende wonden. Geen waardig lijden, alleen lelijkheid en smerigheid. Een geleidelijke, stinkende ontbinding, die zelfs de duisterste zalfjes niet konden be-

letten. Lamplicht scheen op stukken door de zon gebruinde schedel, zichtbaar onder zijn dunne, zorgvuldig gekapte zwarte lokken. ‘Er is altijd hoop.’

Het gezicht van de koning vertrok. ‘Dus je denkt dat hij zal sterven.’

‘Of uw zoon leeft of sterft, is in handen van Carsissus, heer koning,’ zei de genezer met een zweem van verwijt. ‘Maar ik zal vechten om hem in leven te houden.’

‘En als dat gevecht gewonnen wordt?’ zei de koning. ‘Zal hij dan niet net zo goed vernietigd zijn door deze aandoening?’

Na een ogenblik sloeg de genezer zijn ogen neer. Hij liet

zijn handen zakken en verborg die in plooien van mosgroene

lamswol. De kwaliteit van zijn gewaad was vergelijkbaar met die van de koning. Barbazan verdiende een uitstekend inkomen als geneesheer van Zeidica’s heerser.

‘Helaas,’ gaf hij toe. ‘Maar heer koning...’ Hij sloeg zijn

ogen weer op. ‘U moet niet wanhopen. U bent een vitale man en uw nieuwe koningin is aantrekkelijk. Er zal vast en zeker snel nog een andere zoon komen, die te zijner tijd op uw troon zal zitten.’

‘Ik begrijp deze tegenspoed niet,’ zei de koning met stem-

verheffing. Hij klonk bijna boos. ‘Waarom word ik gestraft,

Barbazan? Welke zonde heb ik begaan, om dit te verdienen?’

Twee fronsende blikken gleden de kamer in. Daarna richtte de koning zijn ontstemde blik op het behoedzame gezicht van de geneesheer. Wat hij daar zag, deed hem huiveren en hij slikte moeizaam.

‘Spreek de waarheid,’ beval hij. ‘Je woorden zullen je niet deren, tenzij je ze ergens anders herhaalt.’

‘Heer koning...’ Barbazan schudde zijn hoofd. ‘U weet dat

025

Preview ik gezien word als een vooraanstaand geneesheer. Met drie-

en genezer zijn voor mijn koninkrijk. En als zijn priester

gezien. Er bestaan geen geheimen van het lichaam meer voor

lijk die is.’

ënzestig jaar ervaring heb ik allerlei soorten ziekten en dood mij.’

‘Dat weet ik,’ antwoordde de koning. ‘Waarom zou jij an-

ders de geneesheer van mijn hof zijn, op wie wij vertrouwen? Vis niet naar lovende woorden, Barbazan. Maar geef me antwoord.’ Hij wees de kamer in. ‘Welke bezoeking verteert zijn vlees?’

‘Machtige en genadige koning, daar heb ik geen naam

voor,’ antwoordde de genezer, verdrietig en angstig. ‘Ik heb nog nooit in mijn leven zoiets gezien.’

‘En wat bedoel je daarmee, Barbazan?’

‘Daarmee bedoel ik dat de aandoening van uw zoon niet natuurlijk is.’

‘Niet natuurlijk?’ De koning hief zijn hoofd, alsof hij zich schrap zette tegen een klap. ‘Probeer je me te vertellen...’

‘Helaas, heer koning,’ zei Barbazan bijna kreunend. ‘Ik

ben bang dat de ziekte van uw zoon voortkomt uit een giftige kanker van de geest.’

Een afschuwelijke stilte. Daarna drukten de koning en de

genezer hun handpalmen snel tegen hun ogen, zodat ze gespaard werden voor het boze oog. Ze spuugden op de stenen

vloer van de gang om zo het boze uit hun zielen te verdrijven. Terwijl hij naar hen keek, en voelde hoe zijn hart zwoegde in zijn ingevallen, pijnlijke borst, werd Salimbene een andere,

heftigere pijn gewaar. Ze verklaarden hem onrein. Ze noemden hem vervlóékt.

De koning sloot zijn vingers vol ringen om de zon van dia-

manten die aan een ketting op zijn borst hing en kneep erin tot de gouden schakels dreigden te knappen. ‘Weet je het zeker?’

‘Ja, heer koning,’ fluisterde Barbazan. ‘Vergeef me. Ik weet het zeker.’

‘En hij kan niet gered worden?’ ‘Dat zeg ik niet, heer. Maar...’ ‘Mág niet gered worden?’

Barbazan keek bedenkelijk. ‘Een vraag voor een priester, volgens mij.’

‘Ik vraag het aan jóú, Barbazan.’

‘Heer koning, ik...’ De genezer drukte zijn bekwame han-

den met de palmen plat tegen elkaar. ‘Ik ben beëdigd om het lichaam te genezen. Verder reikt mijn gezag niet.’

‘Is dat zo?’ De koning liet zijn handen zakken en lachte nors. ‘Dan benijd ik je.’

‘Heer koning?’ vroeg de genezer verbaasd.

‘En weet je waarom?’ ging de koning verder, nog steeds met een boosaardige grijns. ‘Omdat mijn gezag níét op-

houdt. Als koning van Zeidica moet ik tegelijkertijd priester

026

moet ik elke waarheid onder ogen zien... Ongeacht hoe pijn ‘Welke waarheid, heer koning?’ vroeg Barbazan angstig.

‘Dat ik nu dankzij jou begrijp wat mijn zonde is. Mijn zonde, Barbazan, was Salimbenes moeder.’ ‘Zijn... zijn moeder?’

De koning perste zijn lippen opeen tot een dunne streep. ‘Ja. Want toen ik met die vrouw trouwde, nam ik een heks tot vrouw.’

‘Heer koning...’ Ongemakkelijk sloeg Barbazan de ogen

neer. ‘Ik weet dat er geruchten waren. Die heb ik afgedaan

als het verrotte fruit van jaloezie. In plaats van een vrouw uit Zeidica te verkiezen, viel uw oog op een buitenstaander uit Osfahr.’

‘Een héks uit Osfahr,’ zei de koning met een boos gezicht. ‘Die fokken ze in dat vervloekte oord zoals een hond vlooien fokt.’

‘Maar heer... Ze is onderzocht. Er werd geen enkele smet gevonden.’

‘Ze was een máchtige heks. Vol geheimen toen ze zwanger was.’

‘Heer koning...’ Verontrust riskeerde Barbazan zijn leven

door de arm van de koning aan te raken. ‘Als u wist dat zij een heks was...’

De koning sloeg de hand van de genezer weg. ‘Wíst? Ik wíst het niet! Ze verstrikte me in een kwaadaardig web, maakte

me blind met haar bezweringen en snode tovenarij. Nu pas

zie ik wat al die jaren voor me verborgen bleef. Die rottende

hoop vlees daarbinnen, die volgens jou niet met natuurlijke middelen gered kan worden? Dat is mijn zoon niet.’ Barbazans mond viel open. ‘Heer?’

‘Ze zei dat hij mijn zoon is, maar zij is dood en hij is ster-

vende, op een onnatuurlijke manier. En jij, Barbazan, kun jij zweren dat mijn zaad hem leven gaf?’

‘Als het niet uw zaad was, heer koning, van wie dan wel?’

‘Van geen enkele man!’ antwoordde de koning. ‘Is het niet duidelijk? Zíj gaf hem leven, met vuige toverkracht.’ ‘Toverkracht? O, nee, heer koning...’

‘Kun je zweren dat ze dat niet heeft gedaan?’ vroeg de ko-

ning bits. Op zijn voorhoofd glinsterde zweetdruppels. ‘Zou jij dat zweren, Barbazan, als je voor de god van genezing stond met een heilige steen in je hand?’

Nu zweette de genezer; zoute straaltjes liepen over zijn

slapen in de plooien van zijn gegroefde wangen. Hij zag eruit alsof hij huilde. ‘Heer koning, zijn gezicht is hetzelfde als het uwe toen u zijn leeftijd had.’

‘Ben je doof?’ vroeg de koning met een woeste blik. ‘Ze was een héks. Als haar zoon mijn jeugdige gezicht heeft, komt

dat door haar toverkracht. Haar tovenarij is de schuld van

‘Durf jij mij tegen te spreken?’

‘Heer koning, welke ellende bedoelt u...’

ning.’

alle ellende in mijn leven.’

‘Je bent een stommeling,’ snauwde de koning woedend. ‘Je noemt me vitaal, maar in negentien jaar heeft ze geen enkel ander kind gebaard. Dat noem ik ellende!’ ‘Uw vrouw verloor veel bloed bij de ge-

Huiverend klapte de genezer bijna dubbel. ‘Nee, heer ko ‘Barbazan...’ De koning legde een vuist onder de kin van de genezer en dwong de angstige man zijn hoofd op te richten. ‘Je hebt het zelf gezegd; Carsissus zal beslissen of hij leeft of sterft. Is dat niet de waarheid?’

boorte van uw zoon,’ protesteerde Barba-

‘Ja, mijn koning,’ fluisterde de genezer.

zan. ‘Daarna was haar lichaam verwoest.’

‘Dat is de waarheid.’

‘Nog een teken van tovenarij! En het was

De koning liet zijn vuist zakken en knikte.

tovenarij dat ik haar niet heb weggestuurd

‘De plechtige waarheid. Want wij zijn ster-

toen ze onvruchtbaar bleek.’

felijk, Barbazan, en gebrekkig. De goden

Met zijn handen kalmerend opgeheven,

hebben onze inmenging niet nodig.’

stapte Barbazan achteruit. ‘Heer koning, ik

‘Nee, heer koning.’ Behoedzaam ging de

denk niet dat we...’

genezer rechtop staan. ‘Ik... Ik zal naar de

‘Is het niet vreemd dat haar zoon ziek

koningin gaan, heer. En in deze zaak...’ Een

werd tijdens de eerste bloedmaan na haar

laatste blik schoot de kamer in, ‘zal ik op de

dood?’ vroeg de koning. Hij ademde zwaar,

goden vertrouwen.’

waardoor de in zijn oren hangende saffie-

‘In stílte vertrouwen,’ zei de koning. Op

ren deinend het zachte licht weerkaatsten.

zijn gezicht stond een dreigende waarschu-

‘De bloedmaan, Barbazan! De glorietijd

van heksen, als alle vuige daden aan het

oog worden onttrokken door de duisterste

nacht! Als zij hem niet met tovenarij tot le-

ven heeft gewekt, waarom is hij dan geveld op het moment dat de maan bloedrood op-

wing te lezen. ‘Barbazan, je bent verstan-

De Valkentroon | 22 mei | € 24,99 776 blz. | Paperback AUTEUR Karen Miller SERIE De Kroon van Hebzucht,

Barbazan vertrok en de koning stond nog

lang stilzwijgend in de deuropening van de

slaapkamer. Salimbene wachtte, bijna zon-

der adem te halen. Dit was vast en zeker een

Macht en Strijd 1

kwam? Of zeg jij soms, geneesheer, dat zijn aftakeling voortkomt uit míjn lendenen?’

dig.’

misverstand. Hij had het natuurlijk ver-

keerd begrepen. Negentien jaar lang hadden

Barbazans adem stokte. ‘Nee, heer koning.’

deze man en hij geleefd als koning en prins. Vader en zoon.

En het is maar goed dat je dat niet zegt, want er bestaan nog

leen een ellendige doodsstrijd te voeren.

‘Nee, heer koning,’ bauwde de koning hem grimmig na. wel andere geneesheren in deze wereld.’

‘Ja, heer koning,’ zei Barbazan met verstikte stem. ‘Heer

koning, dit zijn ingewikkelde zaken, die het begrip van een

eenvoudige geneesheer ver te boven gaan. Ik kan maar beter terugkeren naar uw – naar mijn patiënt.’ De koning stak een vinger op. ‘Wacht.’

Doodstil op zijn kussens liggend, keek Salimbene van onder zijn geloken oogleden hoe de koning naar hem staarde.

Hij zag dat diens lippen opeen werden geperst en hoe de spieren verstrakten in de bebaarde kaak die met het verglijden

van de jaren zachter was geworden. Hij keek en zag hoe over zijn lot werd beslist.

‘Ga, Barbazan,’ zei de koning. ‘En keer nooit terug. Je bent hier niet langer nodig. Ga naar mijn vrouw. Ik wil weten

hoeveel dagen er voorbij moeten gaan voordat mijn zaad op haar vruchtbare, natuurlijke grond kan vallen.’

De geschokte blik van de genezer schoot de slaapkamer in

Vriend en vriend. Vrienden lieten elkaar niet achter om al Vaders veroordeelden hun zonen niet tot zoiets.

Nog steeds zonder te spreken, pakte de koning de gebeeldhouwde, ivoren knop van de kamerdeur. Hij sloot zijn met juwelen beladen vingers eromheen. Begon te trekken.

Salimbene ging rechtop zitten. De pijn sloeg zijn klauwen

dieper in zijn verrotte vlees, maar hij negeerde het. Met haar laatste levensadem had zijn moeder hem gewaarschuwd... Maar hij had geweigerd haar te geloven. Hoe kon hij haar geloven. Hij was de zóón van de koning. Zijn trots. Zijn vreugde. Zijn erfgenaam.’

‘Alstublieft, heer. Wacht. Zeg iets tegen me.’

Zijn vader zei niets. De deur ging verder dicht.

‘Vader! Verlaat u mij? Laat u mij achter om te sterven? Waarom?’

Even ging de deur niet verder dicht. De koning zuchtte. ‘Een echte prins zou dat niet hoeven vragen.’

en uit. ‘Maar... Heer koning...’

027

Raak deze zomer verslaafd aan

4 toptitels 3 maanden lang

de Neem odes gsc kortin ar jouw a mee n handel! boek OP

OP=

ISBN 978-90 -245 -5657-1

ISBN 978-90 -245 - 6588-7

Laat je verleiden door de duistere vampiers van de Broederschap in een reeks bomvol actie en romantiek

Een groep avonturiers, opgejaagd door een geheimzinnige organisatie, gaat op zoek naar het geheim van hun voorouders in een poging hun lot te tarten

VOOR €12,99

VAN € 16,99 Van 20 april t/m 20 juli

[KORTINGSCODE 902-1425 7 ]

VOOR €12,

99 VAN € 16,99 Van 20 mei t/m 20 augustus [KORTINGSCODE 902-1426 4]

Al verslaafd aan deze auteurs? 028

de beste series van het moment!

extra scherp geprijsd

Nee kortin m de g mee n scodes aa boekh r jouw OP=andel!

ISBN 978-90 -245 - 6399 -9

ISBN 978-90 -245 - 6480 - 4

Geralt is een Hekser, een sluwe magiër en een genadeloze huurmoordenaar met maar één doel in het leven: de wereld ontdoen van de monsters die haar plagen

Elke twaalf jaar verbindt de Brug der Getijden twee continenten. Dit keer is echter een van die continenten uit op oorlog

VOOR €14,

99 VAN € 19,99 Van 20 juni t/m 20 september

99 VAN € 19,99 Van 25 juli t/m 25 oktober

[KORTINGSCODE 902-142 7 1]

[KORTINGSCODE 902-14288]

Kijk dan snel in de kalender verderop in dit blad voor de verschijningsdata van de nieuwe delen uit deze reeksen.

029

Ingezoomd

Hou het licht aan! Hier is Lockwood & Co! Een interview met auteur Jonathan Stroud

In De schreeuwende wenteltrap, het eerste

zijn het juist de kinderen die de wereld

Jonathan Stroud

deel van de nieuwe serie Lockwood &

moeten redden. Er zijn daarbuiten ge-

Geboren op 27-10-1970

Co, wordt Engeland geplaagd door Het

mene dingen, maar moed, teamwork en

In Bedford, Verenigd Koninkrijk.

Probleem: als het donker is, kruipen er

een flinke dosis humor (en laten we de

Bekend van: de Bartimaeus-serie

kwaadwillende geesten tevoorschijn.

grote zwaarden niet vergeten) blijken de

En alleen jonge mensen kunnen de

middelen te zijn om de wereld te red-

geesten zien en bestrijden. Bureaus

den. En om die spoken te verjagen.’

die ze verdrijven doen dan ook goede Meet Lockwood & Co, het enige bureau

Had je toen je begon dan wel al een idee van de rest van de serie? ‘Ja en nee. Voor

aan een boek werk (zoals nu aan deel

waar geen volwassenen werken. Wij

mij is het altijd een mix van gewoon

drie van Lockwood & Co) dan hou ik mij

vroegen auteur Jonathan Stroud naar

schrijven wat in me opkomt en het uit-

aan een zeer strikt schema. Ik werk het

de inspiratie voor zijn serie en zijn

denken van de belangrijkste plotlijnen

beste in de ochtend, dus ik sta vroeg op,

dagelijkse schrijfproces.

in de boeken. Net als de twee zijden van

sjok naar mijn bureau, en zit daar dan

je hersenen: elk deel is essentieel, en

in alle stilte met mijn computer, printer,

‘Ik wilde al een aantal jaren spookverha-

elk deel probeert te domineren. Ik begin

pennen, papier, notities en niet veel

len proberen – ik hou wel van angstaan-

vaak met improviseren – een soort klad-

meer. Hoe minder afleiding hoe beter.

jagende verhalen. Maar ik wist niet zo

je, kijken waar ik op uitkom, net zo lang

Het internet is daarin vooral een gevaar;

goed hoe ik dat moest aanpakken. De

tot ik iets heb waar ik blij van word.

net als de telefoon, hoewel ik die meest-

meeste spookverhalen zijn heel kort en

Met Lockwood spring ik gewoon midden

al negeer als ik aan het schrijven ben. Ik

vaak ook erg morbide. Ik wilde die duis-

in een scène en dan laat ik de persona-

mik altijd op een schrijfdag van 9 tot 5,

ternis juist combineren met een vrolijk

ges het werk doen. Net zolang tot ik

met vijf pagina’s als einddoel. Als ik me

avontuur. Dus op een dag ging ik zitten

vastloop. Want er komt een moment

aan dit schema hou, dan heb ik een eer-

en schreef ik een korte scène waarin

dat dat gebeurt en dan moet ik toch

ste opzet in een paar maanden af. Het

twee kinderen – gekleed in moderne kle-

gaan vooruitdenken. De vragen stapelen

opbouwen van momentum is essentieel.

ding, maar gewapend met zwaarden –

zich dan op. Wat is de rode draad? Waar

Los van de vele kopjes thee en het inci-

op de deur kloppen van een huis in Lon-

gaat het verhaal heen? Ik moet plannen

dentele koekje. Ik ben een simpel man

den. Ze komen de spoken bestrijden die

schrijven, ideeën uitproberen. En die

wat dat betreft.’

daar wonen. Ik had absoluut nog geen

plannen veranderen dan weer tijdens

idee wat ik met de rest van het verhaal

het schrijven, waardoor ik continu tus-

Wat kunnen we binnenkort verwachten?

ging doen, maar ik zag wel potentie in

sen improvisatie- en planningsmodus

‘Boek 2, De fluisterende schedel, verschijnt

dat stukje. In mijn verhalen over spoken

heen en weer schakel.’

in september. Daar ben ik net mee klaar.’

zaken en de concurrentie is moordend.

030

Hoe ziet zo’n schrijfdag er dan uit? ‘Als ik

031

Preview Als je op jacht gaat naar kwade geesten zijn de simpele din-

lange, slanke hand uit naar het mapje, dat hij op tafel had

flitst in het donker; het ijzervijlsel op de vloer; de verzegelde

Terwijl hij las, keek ik op de thermometer aan mijn gordel.

gen het belangrijkst. De verzilverde punt van je rapier die

patronen met Grieks Vuur om als laatste redmiddel te gebruiken... Maar simpele theezakjes, bruin en vers en in over-

vloed, bij voorkeur afkomstig van de Pitkin Brothers in Bond Street, zijn misschien wel het beste.

Oké, ze kunnen niet je leven redden, zoals de punt van een zwaard of een cirkel van ijzer, en ze hebben niet de beschermende werking van een onverwachte muur van vuur. Maar ze bieden iets wat net zo belangrijk is: ze voorkomen dat je gek wordt.

Het is nooit prettig om in een huis waar het spookt op het donker te zitten wachten. De nacht sluit je in en de stilte slaat tegen je oren, en als je niet oppast, begin je al snel

dingen te zien of te horen die het product zijn van je verbeelding. Kortom, je hebt afleiding nodig. Wij van Lockwood doen dat allemaal op onze eigen manier. Ik teken graag,

George heeft zijn stripboeken, en Lockwood leest de roddel-

bladen. Maar we zijn alle drie dol op thee met koekjes, en ook die avond in het huis van de Hopes hadden we er behoefte aan.

We vonden de keuken aan het eind van de gang, voorbij de trap. Het was een prettig vertrek, netjes en wit en modern,

en het was er merkbaar warmer dan in de gang. Hier waren

geen bovennatuurlijke sporen te vinden. Het was er stil. Het

kloppende geluid dat ik had gehoord drong hier niet door, en dat akelige bonzen op de trap herhaalde zich niet.

Ik zette water op, terwijl Lockwood een olielamp aanstak

en op tafel zette. We deden ons rapier en de gereedschapsgor-

del af en legden die voor ons neer. Onze gordels hebben zeven afzonderlijke clips en vakjes, en die liepen we zwijgend na

om onze uitrusting te controleren terwijl het water begon te zingen. We hadden alles op kantoor al gecontroleerd, maar we vonden het niet erg om het nog een keer te doen. Een

meisje van Rotwell was de vorige week overleden omdat ze was vergeten om haar magnesiumkogels aan te vullen.

De zon was inmiddels onder. Lichte bewolking schoof voor

de blauwzwarte lucht, en opkomende mist sloop de tuin binnen. Achter zwarte heggen waren verlichte ramen van an-

dere huizen zichtbaar. Ze waren vlakbij, maar ook ver weg, alsof het schepen aan de overkant van diep water waren.

We deden onze gordel weer om en controleerden het klittenband rondom onze rapieren. Ik zette thee, en Lockwood

zorgde voor de koekjes. In het flakkerende licht van de olie-

lamp zaten we aan de tafel, terwijl schaduwen dansten in de hoeken van de ruimte.

Ten slotte zette hij de kraag van zijn dikke jas op. ‘Laten we eens zien wat Mrs. Hope zelf te zeggen heeft.’ Hij stak zijn

032

gelegd. Zijn haar glansde in het lamplicht.

Vijftien graden. Niet warm, maar ongeveer wat je kunt ver-

wachten in een onverwarmd huis in deze tijd van het jaar. Ik

haalde mijn opschrijfboekje uit een ander vak en maakte een

schets van de ruimte. Ook noteerde ik bijzonderheden van de aurale fenomenen die ik in de gang had waargenomen. Lockwood klapte de map dicht. ‘Goh, dat is nuttig.’ ‘Echt waar?’

‘Nee. Het was ironisch bedoeld. Of is het sarcastisch? Ik kan het verschil nooit onthouden.’

‘Ironie is slimmer, dus waarschijnlijk ben je sarcastisch. Wat schrijft ze?’

‘Helemaal niets waar we iets aan hebben. Ze had het net zo goed in het Latijn kunnen schrijven. Ik vat het even samen.

De Hopes hebben hier twee jaar gewoond. Daarvoor zaten ze ergens in Kent; ze somt allemaal irrelevante details op over hoe gelukkig ze daar waren. Bijna nooit een avondklok, de

geest-lampen brandden bijna nooit, je kon ’s avonds laat een wandelingetje maken en dan alleen je levende buren tegenkomen. Dat soort dingen. Ik geloof er niets van. Volgens

George is er in Kent een van de grootste uitbraken buiten Londen geweest.’

Ik nam een slok thee. ‘Ik dacht dat het Probleem daar juist was begónnen.’

‘Dat zeggen ze, ja. Hoe dan ook, toen zijn ze hierheen verhuisd. Alles was in orde, geen problemen in het huis. Geen

manifestaties van welke aard dan ook. Haar man ging ander

werk doen, had kantoor aan huis. Dat was een half jaar geleden. Nog steeds geen gekke dingen. Toen viel hij van de trap en was hij dood.’

‘Wacht effe,’ zei ik. ‘Hoe is hij gevallen?’ ‘Blijkbaar is hij gestruikeld.’

‘Nee, ik bedoel, was hij alleen?’

‘Volgens Mrs. Hope wel, ja. Zij lag in bed. Het is ’s nachts

gebeurd. Ze zegt dat haar man in de weken voor zijn dood een beetje afwezig was. Hij sliep slecht. Ze denkt dat hij is opgestaan om water te gaan drinken.’

‘O-keeeee,’ bromde ik niet overtuigd.

Lockwood wierp me een blik toe. ‘Denk jij dat ze hem heeft geduwd?’

‘Dat hoeft niet. Maar het zou wel een motief zijn voor de spokerij. De meeste mannen laten hun vrouw met rust. Ze komen alleen terug als er een goede reden voor is. Jammer dat ze niet met ons wilde praten. Ik had haar graag willen zien.’

‘Iemands uiterlijk zegt niet altijd alles.’ Lockwood haalde

zijn smalle schouders op. ‘Heb ik je wel eens verteld dat ik de

beruchte Harry Crisp heb ontmoet? Hij had een vriendelijk

had zijn veelzeggender. Ze zei dat ze het gevoel had dat iets

heel geloofwaardig; hij heeft zelfs van me gedaan gekregen

kon vinden. En ze kon het idee dat het haar zou vinden niet

gezicht, pretogen en een zachte stem. Goed gezelschap en dat ik hem een tientje heb geleend. Toch bleek hij uitein-

delijk een weerzinwekkende moordenaar te zijn, die ervan genoot om...’

Ik stak een hand op. ‘Ja, dat heb je me

naar haar zocht, dat het wist dat ze er was maar haar niet verdragen.’

‘Nou,’ zei hij, ‘dat is in elk geval íéts beter. Ze voelde een doel. Dat zou op een Type Twee kunnen wijzen. Maar wat

wijlen Mr. Hope ook in zijn schild voert, hij

verteld. Al wel een miljoen keer.’

is niet de enige die vanavond in dit huis aan

‘O. Nou ja, waar het om gaat, is dat Mr.

het werk is. Wij zijn er ook. Wat zeg je er-

Hope niet noodzakelijkerwijs terugkomt

van? Zullen we even rondkijken?’

om wraak te nemen. Hij kan er allerlei

Ik dronk mijn kopje leeg en zette het zorg-

andere redenen voor hebben. Iets waar hij

vuldig op tafel. ‘Dat lijkt me een uitstekend

niet aan toe is gekomen, bijvoorbeeld – een

idee.’

testament waar hij zijn vrouw niet over heeft verteld, een stapel geld onder het

We waren bijna een uur bezig met het ver-

‘Ja, misschien. Dus de verstoringen zijn

knipten we kort onze zaklantaarn aan om te

bed...’

kennen van de begane grond. In elke kamer

kort na zijn dood begonnen?’

INTRODUCTIE PRIJS

‘Een week of twee erna. In die tijd was

€ 10,

ze bijna niet thuis geweest. Zodra ze terug was, werd ze zich bewust van een onwel-

kome aanwezigheid.’ Hij tikte op de map. ‘Maar goed, dat staat hier niet in. Ze zegt

dat ze onze “receptionist” het hele verhaal telefonisch heeft verteld.’

Ik grijnsde. ‘Receptionist? Daar zal George

De schreeuwende wenteltrap VERSCHIJNT 17 juli | € 17,99 | 320 blz. | Paperback AUTEUR Jonathan Stroud SERIE Lockwood & Co 1

niet zo blij mee zijn. Ik heb zijn aanteke-

kunnen zien wat er precies stond, maar verder deden we alles in het bijna-donker. De

olielamp hadden we brandend in de keuken laten staan, met kaarsen, lucifers en een

extra zaklantaarn erbij. Het is verstandig om een goed verlichte ruimte te hebben waar je je zo nodig in kunt terugtrekken, en het is

aan te raden om verschillende vormen van licht bij je te hebben, voor het geval de Bezoeker lichtbronnen kan saboteren.

ningen trouwens bij me, als je ze wil horen.’

In de bijkeuken en de eetkamer aan de achterkant van het

voor dingen heeft ze gezien?’

ruimtes waar een muffe geur hing, alsof er niet was geleefd.

‘Ga je gang.’ Hij leunde verwachtingsvol achterover. ‘Wat Georges aantekeningen zaten in een binnenzak van mijn

jas. Ik haalde de papieren eruit, vouwde ze open en streek ze glad op mijn knie. Ik liet mijn blik er snel overheen gaan en schraapte mijn keel. ‘Klaar?’ ‘Ja.’

‘“Een bewegende vorm”.’ Met veel vertoon vouwde ik de

papieren weer op en ik stak ze terug in de zak van mijn jas. ‘Een “bewegende vorm”?’ brieste Lockwood verontwaardigd. ‘Dat is alles? Geen verdere details? Kom op – was die vorm groot, klein, donker, licht, of wat?’

‘Het was, en ik citeer: “een bewegende vorm die in de

slaapkamer aan de achterkant verscheen en achter me aan

liep naar de gang.” Dat is wat ze George heeft verteld, woord voor woord.’

Lockwood sopte een biscuitje in zijn thee. ‘Ik ben niet on-

der de indruk. Ik bedoel, op basis van deze beschrijving kun jij die vorm toch niet schetsen?’

‘Nee, maar ze is een volwassene, dus wat kun je dan ver-

wachten? Het wordt nooit iets. De gewaarwordingen die ze

huis was niets aan de hand. Het waren trieste en sombere Op de eettafel lagen keurige stapels vergeelde kranten, en in de bijkeuken lagen verschrompelde uien te spruiten in

een schaal. Lockwood vond nergens zichtbare sporen, en ik

hoorde geen geluiden. Het zwakke kloppen dat ik eerder had waargenomen leek te zijn weggestorven.

Toen we terugliepen door de gang, huiverde Lockwood op-

eens en ik voelde de haartjes op mijn armen omhoogkomen. Het was nu merkbaar kouder. Ik keek op de thermometer: negen graden.

Aan de voorkant waren aan weerszijden van de gang twee

vierkante kamers. In de ene stonden een televisie, een bank

en twee leunstoelen, en het was er warmer, dezelfde tempe-

ratuur als in de keuken. Toch luisterden en keken we, zonder iets te vinden. In de formele zitkamer ertegenover stonden

stoelen en kasten, niks bijzonders. Er hing geen vitrage voor de grote ramen. Wel stonden er drie enorme varens in terracotta potten.

Het was er een beetje kil, twaalf graden, zag ik. Kouder

dan in de keuken. Misschien betekende het niets, misschien

033

Preview betekende het juist heel veel. Ik deed mijn ogen dicht, con-

van mijn jas dicht, terwijl ik naar boven keek. Het trapgat

‘Lucy, kijk!’ siste Lockwood. ‘Daar heb je Mr. Hope!’

venste regionen van het huis waren in schaduwen gehuld. Ik

centreerde me en spitste mijn oren.

Mijn adem stokte. Ik draaide me om, rapier al half getrok-

ken... en zag dat Lockwood voorovergebogen op zijn gemak naar een foto op een bijzettafel keek. Zijn zaklantaarn was

erop gericht; een portret in een zwevende gouden cirkel. ‘En Mrs. Hope ook,’ voegde hij eraan toe.

‘Idioot!’ viel ik uit. ‘Ik had je bijna doorboord.’

Hij grinnikte. ‘Wees toch niet zo lichtgeraakt. Kijk even. Wat vind je?’

Het was een stel met grijs haar en ze stonden hand in hand in een tuin. De vrouw, Mrs. Hope, was een oudere, blijere

versie van de dochter die we net hadden ontmoet: rond ge-

zicht, keurig gekleed, stralende glimlach. Haar hoofd kwam tot de borstkas van de man naast haar. Hij was lang en ka-

lend, met afhangende schouders en dikke, plompe onderarmen. Ook hij grijnsde breed.

‘Een gelukkig stel, zo te zien,’ merkte Lockwood op.

Ik knikte, maar niet overtuigd. ‘Er moet een réden zijn voor een Type Twee. George zegt dat het altijd betekent dat een persoon iemand anders iets heeft aangedaan.’

‘George houdt er nu eenmaal gruwelijke ideeën op na.

We moeten hem trouwens bellen. Ik heb een briefje op tafel gelegd, maar hij zal zich toch wel zorgen maken. Laten we

eerst onze verkenning afmaken, en dan gaan we op zoek naar de telefoon.’

Hij vond geen enkel dodenschijnsel in de kleine zitkamer en ik ving geen geluiden op. We waren dus

was smal, en boven me was het hartstikke donker. De bo-

wilde het liefst mijn zaklantaarn aandoen, maar dat zou me

nog blinder maken. Met mijn ene hand op het gevest van het rapier liep ik langzaam verder naar boven. Het geklop bleef aanzwellen, de kou werd steeds bijtender.

Nog een paar treden. Steeds luider werd het geklop. Nu

was het een uitzinnig gekrab. Steeds verder daalde de temperatuur. Van zes graden naar vijf, en toen naar vier.

De overloop op de bovenverdieping was een donkere, vormeloze ruimte. Links van me leken de witte spijlen van de trapleuning, op ooghoogte, net een rij enorme tanden. Van de laatste trede stapte ik op de overloop. En direct verstomde het kloppende geluid.

Weer raadpleegde ik de lichtgevende thermometer: vier

graden. Elf graden minder dan in de keuken. Ik kon voelen dat mijn adem condenseerde.

Lockwood liep langs me heen en verkende met zijn zaklantaarn heel vluchtig de overloop. Muren met behang,

dichte deuren, doodse stilte. Een ingelijst borduurwerkje

met verschoten kleuren: home sweet home. Vele jaren oud,

toen huizen nog thuis best en veilig waren, en niemand een ijzeren amulet boven de kinderbedden hing. Voordat het Probleem zich voordeed.

De gang was L-vormig, bestond uit de kleine, vierkante ruimte waar wij stonden, en achter ons een lange gang,

parallel aan de trap. Er lag een houten vloer. We telden vijf

klaar met de benedenverdieping. Ons ver-

ons, en nog eens drie in de gang. Alle deu-

moeden was bevestigd. Waar we naar op

ren waren dicht. Lockwood en ik bleven heel

zoek waren, was boven.

stil staan en gebruikten onze ogen en oren. ‘Niets,’ meldde ik na een tijdje. ‘Zodra ik

En ja hoor, zodra ik mijn voet op de onder-

boven was, hield het geklop op.’

ste trede zette begon het kloppen weer. In

Lockwood reageerde niet meteen. ‘Geen

eerste instantie niet luider dan eerst, een

dodenschijnsel,’ stelde hij vast. Aan de don-

zwak, hol tik-tik-tik, als een vingernagel

kere klank van zijn stem wist ik dat ook hij

op pleisterwerk, of een spijker die in hout

onbehagen voelde – de vreemde traagheid,

wordt geslagen. Maar met elke stap die ik

het dode gewicht in de spieren dat je krijgt

deed werd de echo in mijn inwendige oor

als er een Bezoeker in de buurt is. Hij slaak-

luider en hardnekkiger. Dit zei ik tegen

te een zucht. ‘Dames gaan voor, Lucy. Kies

Lockwood, die als een schaduw achter me

maar een deur.’

aan kwam.

‘Ammehoela. In die zaak van het weeshuis

‘Het wordt ook frisser,’ zei hij.

Hij had gelijk. Met elke stap die we zetten, daalde de temperatuur; van negen

graden ging het naar zeven, en halverwege de trap was het nog maar zes graden. Ik

bleef even staan en trok op de tast de rits

034

deuren: een rechts van ons, een recht voor

heb ik een deur gekozen, en je weet wat er

De fluisterende schedel VERSCHIJNT 17 september | € 17,99 | 320 blz. | Paperback AUTEUR Jonathan Stroud SERIE Lockwood & Co 2

toen gebeurde.’

‘Dat is toch goed afgelopen?’

‘Alleen maar omdat ik wegdook. Oké, laten

we deze nemen. Maar jíj gaat als eerste naar binnen.’

Sf-meesterauteur Dan Simmons

Met kosmische korting

€14, 95

U NIE

Hugo Award

British Science Fiction Award

Locus Award

voor beste roman

voor de beste roman

Genomineerd voor de British Science Fiction Award en de Arthur C. Clarke Award

Genomineerd voor de Hugo en Nebula Award

‘Zonder enige twijfel een meesterwerk.’ TOR.COM

‘State-of-the-art sciencefiction.’ ISAAC ASIMOV 035

dingen die je moet weten over 10 de nieuwe Jurassic Park-film Jurassic World Dit jaar is het precies 25 jaar geleden dat de angstaanjagende bio-sciencefictionroman Jurassic Park verscheen. Reden voor een feestje. Want deze zomer maken de dinosauriërs van de in 2008 overleden auteur Michael Crichton ook nog eens een comeback op het witte doek! Een uitstekend moment om het originele boek te herlezen en ons eens te verdiepen in deze blockbuster. Dit moet je weten:

De regisseur Er gaat waarschijnlijk

Binnenkort in de bioscoop

dacht. Als na tien jaar echter

trailer lijkt de beste man een

de bezoekersaantallen dalen,

heuse vriendschap met ze

niet direct een belletje rinke-

De film verschijnt al in juni!

opent het park een nieuwe

te hebben gesloten. De vij-

len bij de naam Colin Trevor-

Dat klopt, aanstaande juni.

attractie om ze weer om-

and van mijn vijand is mijn

row, maar Universal Pictures

Moeten we nog meer zeg-

hoog te krikken. Maar dat

vriend... Zoiets?

was blijkbaar zo onder de

gen? Heb je het oorspron-

loopt natuurlijk compleet uit

indruk van zijn regiedebuut

kelijke boek van Crichton al

de hand.

Safety Not Guaranteed dat ze

gelezen? Of het vervolg, De

hem voor zijn tweede film

verloren wereld? Je kunt ook de

meteen de touwtjes in han-

e-bookbundel van Michael

den gaven van een van de

Crichtons Jurassic World pro-

snelle dinosauriërs nog

Galaxy-ster Chris Pratt. Mis-

grootste film-franchises ter

beren.

herinneren die achter die

schien ken je hem, in iets

twee jongetjes in de keuken

vollere vorm, van de tv-serie

aanzaten in de eerste film?

Parks and Recreation. Wij

wereld. Dat, of zijn plannen voor Jurassic World, waren genoeg om de knietjes te doen knikken.

Het scenario En alsof dat nog niet

Een nieuwe attractie Hoewel in eerste instan-

Velociraptors Kun je je die irritant

zijn in ieder geval helemaal voor! Hoe-

World het verhaal van de

de beschrijving van de film

wel

originele trilogie zou herver-

doet hoofdrolspeler Owen onderzoek naar de beesten, maar als

ook nog het scenario van de

zich namelijk tweeëntwintig

we afgaan op

film. Samen met zijn vaste

jaar na de gebeurtenissen in

de beelden

schrijfmaatje Derek Connolly

Jurassic Park (1993) af. Isla Nu-

uit de

borduurde hij voort op het

blar is nu een volledig functi-

oorspronkelijke idee van

onerend dinosauruspretpark,

Michael Crichton. Connolly

oftewel Jurassic World.

heeft niet veel meer credits

Precies zoals John

op zijn naam staan dan

Hammond

Trevorrow, maar werkt on-

het ooit

dertussen ook aan het script

had be-

036

speeld door Guardians of

zijn weer terug. Volgens

het geval. Het verhaal speelt

kers van Ice Age.

deze ex-militair wordt ge-

Juist, velociraptors, ja. Die

tellen, is dat gelukkig niet

Monster Trucks, voor de ma-

En de Oscar gaat naar... Over Owen gesproken:

tie werd gedacht dat Jurassic

genoeg is, schrijft Trevorrow

van de nieuwe animatiefilm

Terug van weggeweest

we verwachten dat hij voor

moeten geloven is weten-

deze film iets serieuzer werk

schapper Claire de oorzaak

zal afleveren dan normaal.

van alle problemen in het

spelers uit de originele film

Zijn vrouwelijke tegenspeler

park. Problemen in de vorm

terug? Helaas niet. Alle drie

is Claire, wiens nieuwe attractie

van een nieuw soort hybri-

de doctoren hebben beves-

in het park voor chaos zorgt..

de dinosauriër.

tigd geen rol te zullen spelen

Maar dan keren er vast

in de nieuwe film. Geen Dr.

De dochter van En Claire wordt ge-

De bijrollen

Alan Grant (Sam Neill), geen

Wie nog meer, hoor ik

Dr. Ellie Sattler (Laura Dern),

speeld door Bryce Dallas

je denken? Nou, een van de

en helaas ook niet de char-

Howard (de dochter van

jongens die je veel in de trai-

mante Dr. Ian Malcolm (Jeff

befaamd regisseur Ron

ler ziet wordt vertolkt door

Goldblum). Regisseur Tre-

Howard). Je kent haar mis-

Ty Simpkins. Die je waar-

vorrow snapt dat veel fans

schien van M. Night Shy-

schijnlijk alleen van gezicht

reikhalzend uitkijken naar

amalans The Village of als

kent als het jongetje met de

de oude hoofdrolspelers,

Gwen Stacy in Sam Raimi’s

schuur uit Iron Man 3. (Waar

maar dat zou het scenario

Spider-Man 3. Als we de trailer

Stark tijdelijk onderduikt.)

te ongeloofwaardig maken

Huh? Dinosauriërs? Jurassic Park? Wat?!

En er is Jake Johnson, een

– ze zouden tenslotte gek

Jurassic Park is een science-

van de hoofdrolspelers uit

zijn om weer vrijwillig naar

fictionboek van de in 2008

New Girl. Wij kijken echter

het eiland terug te gaan. En

overleden auteur Michael

meer uit naar Vincent

een slecht scenario, dat wil

Crichton en verscheen

Trevorrow de oudgedienden

voor het eerst in 1995. Het

niet aandoen.

vertelt het verhaal van de

D’Onofrio, de ster uit

re Full

9,99

verbijsterende techniek

onder ande-

nieuw

€

Dr. Wu Maar er keert wel íémand

om dna van dinosauriërs te klonen en de beesten zo

terug! B.D. Wong zal zijn rol

weer tot leven te wekken.

als Dr. Henry Wu opnieuw

De wildste fantasieën van

vertolken. Voor de echte ken-

de mens zijn zo werkelijk-

ners: Wu speelde in het boek

heid geworden. Dieren die

een veel grotere rol als het

al eeuwen uitgestorven

brein achter de techniek om

waren, dwalen nu weer

uitgestorven diersoorten op-

rond in Jurassic Park, een

D’Onofrio speelt Morton, cfo

nieuw tot leven te wekken.

pretpark waar iedereen ze

van de Masrani Corp. Als dat

Volgens regisseur Trevorrow

kan komen bekijken. Tot-

niet als de slechterik klinkt...

heeft Wu lang genoeg in

dat er iets misgaat.

Metal Jacket, Men in Black (boer/kakkerlakmonster) en tv-serie Law & Order: Criminal Intent.

de schaduw van Hammond gestaan, en is het ook logisch dat hij terugkeert naar Jurassic World.

037

Art De illustratoren achter de mooiste fantasy-platen

Marco Lap Dé fantasy-illustrator van Nederland vader maakte politieke tekeningen voor

in de tijdschriftenindustrie, maakte

Je hebt je tekentalent van je vader (Wouter Lap). Werd tekenen thuis gestimuleerd?

furore met zijn politieke tekeningen en

Jazeker! Mijn vader is echt mijn held. Ik

Hij deed boekomslagen voor De Bezige

karikaturen en is inmiddels een van de

heb ook alles van hem geleerd. Ik zat al

Bij, ik voor de Boekerij en later ook voor

grootste fantasy- en sciencefiction-

als klein kindje dagen naast hem in mijn

Luitingh-Sijthoff.

illustratoren van het moment. Nu zou

stoeltje terwijl hij zat te tekenen. Het is

We hebben ook veel samengewerkt.

dit geen jubileumnummer heten als we

me echt met de paplepel ingegoten, zoals

Prachtige gotische schilderijen gemaakt.

onze hofleverancier niet aan het woord

ze dat zo mooi zeggen, en ik zoog alles

Hij kon dat heel goed, van die Keltische

lieten, dus ondervroegen wij de gelau-

werkelijk op als een spons. Mijn vader zei

heren op een troon. Veel reclamebureaus

werde illustrator (Lap voor vrienden)

wel altijd: word geen tekenaar, ventje,

dachten in het begin ook dat ik zijn

over zijn eerste stappen als tekenaar,

want alleen de beste tekenaars hebben

stijl kopieerde, maar ik heb het gewoon

zijn geheime technieken en de omsla-

werk, en rijk word je er niet van. Maar

allemaal van hem geleerd. Daar is geen

gen waar hij trots op is.

het is zo’n mooi vak. Ik betrap mezelf er

school aan te pas gekomen.

Hij begon zijn carrière als vormgever

het Algemeen Dagblad, ik voor de SPITS.

nog steeds op dat ik af en toe wat van zijn trucjes gebruik.

Je vader is groot geworden met karikaturen. Wilde jij dat ook of wilde je juist iets anders?

038

Toch begon je in de mode-industrie als labeldesigner, en later heb je gewerkt in de tijdschriftenindustrie? Ja, ik heb wel een grafische opleiding ge-

We hebben voor een groot deel hetzelf-

daan. En dat waren zo’n beetje de eerste

de pad bewandeld, inderdaad. Geinig is

klussen die ik kreeg. Als vormgever. Dan

dat eigenlijk als ik er zo over nadenk. Ik

deed ik de illustraties en de belettering

heb het schildersgilde zo overgenomen

van de labels.

van hem. Hij heeft twintig jaar achter

Daarna ging ik aan de slag als vormgever

op de Panorama gestaan, ik heb twee

voor tijdschriften. Ik heb heel lang de

jaar achter op de Panorama gestaan. Hij

Hitkrant gedaan, veel geïllustreerd voor de

heeft in de MAD gestaan, ik heb ook in

FHM en MAN. En weer later werd ik artdi-

de MAD gestaan. (Doodzonde dat dat

rector. In die tijd kreeg ik vaak illustraties

het niet gered heeft trouwens.) Mijn

binnen voor de bladen, en dan dacht ik:

039

dat kan ik zelf ook. En al die bladen zaten

wat kleuren aanpas-

toentertijd nog in een pand, dus als er

sen, maar dat was

iemand illustraties nodig had, dan kwa-

het. Nu is de klant

men ze bij mij. Dan moest ik de gaten bij

veel meer betrokken

De Telegraaf of Elsevier-bladen opvullen.

bij het eindproduct

In de jaren negentig kwamen de spot-

omdat ik alles in elk

prenten en karikaturen. Eerst achter op

stadium nog kan

de Neue Revue in Duitsland, met heel veel

aanpassen. Alles zit

platen van voetballers. Daarna dus de

in lagen verwerkt.

Panorama, en iets later ook de Playboy.

Maar ik schilder ook nog heel veel. Het

En toen?

vult elkaar mooi

Op een gegeven moment moest ik mijn

aan. Soms schilder

eigen stijl gaan ontwikkelen. Toen heb ik

ik iets, om het later

echt twee jaar lang niets aan mijn vader

op de computer

laten zien. Dat was in de tijd dat ik al

even bij te werken.

redelijk wat publiceerde, rond 2000. Toen

Met verf kun je heel

heb ik samen met mijn vrouw Do (Do-

snel, heel grof wat

minique) de galerie FuzzyArt opgericht.

neerzetten, en dan

Daar hebben we vijf jaar lang schilderijen

de details oppoetsen

verkocht. Ik werkte toen in opdracht van

op de computer.

particulieren. Mensen die zichzelf als

basis van acryl, en dan met olieverf. Maar

Wanneer kwamen fantasy en sciencefiction om de hoek kijken?

ik kan altijd moeilijk afstand doen van

Ik was van kinds

mijn doeken. Daar zit echt maanden werk

af aan al helemaal

in, inclusief het maken van de lijsten. En

gek van fantasy en

dat vind ik dan zonde om weg te geven.

sciencefiction. Dat

ridder wilden zien, of die een schilderij wilden van een bepaalde setting. Vaak op

begon met Star Trek,

040

Dat zal makkelijker zijn geworden nu alles digitaal gaat. Hoe komt een illustratie nu tot stand?

met Dr. Spock en

Ik begin altijd met potlood. Schetsen,

achtjarig jongetje

schetsen en nog eens schetsen. Vroeger

ook altijd de meest

ging ik daarna door met stift of verf. Nu

gruwelijke veldsla-

scan ik mijn schets in en gebruik ik de

gen. Lijken volge-

computer als een soort veredelde set

schoten met pijlen,

stiften en kwasten om het af te maken.

dat soort dingen.

Het heeft zo zijn voor- en nadelen. Je kan

En het was altijd

veel meer, en je kan veel sneller werken

al een droom van

in minder tijd. In de tijd dat je vroeger

mij om fantasy- en

ĂŠĂŠn illustratie maakte, kan ik er nu drie

sf-omslagen te illu-

maken. Maar dat betekent ook dat ik

streren, maar dat

minder betaald krijg per illustratie.

kwam er eigenlijk

Vroeger had je ook nauwelijks de mo-

nooit van. Totdat

gelijkheid om te corrigeren. Als je iets

mijn vrouw de pro-

inleverde werd het ingescand en dan was

motie en marketing

het klaar. Dan konden ze hooguit nog

deed voor een uitge-

Captain Kirk. Geweldig! Ik tekende als

verij. Zij heeft mij toen aangedragen bij

Dat was echt tof. Helaas is het niet ge-

de uitgever, en sindsdien is het een van

bruikt voor de uiteindelijke editie, maar

de leukste dingen die ik doe.

het lijkt er erg op.

Lees je de boeken voordat je aan illustraties begint?

Zijn er ook wel eens omslagen afgewezen waar je het niet mee eens was?

Eigenlijk niet, nee. Ik lees heel veel

Zo bekijk ik het eigenlijk nooit. Als recla-

geschiedenisboeken. Dat is vaak bijna

metekenaar was ik gewend in opdracht

fantasy te noemen. Dat verzin je gewoon

te tekenen. En daar kwamen altijd veel

niet. Als je veel geschiedenis leest dan

correcties bij kijken. Maar ik ben ook

zie je ook waar al die fantasy-auteurs het

geen kunstenaar op zoâ&#x20AC;&#x2122;n moment, ik ben

vandaan hebben. En dat vind ik juist zo

een tekenaar. De klant moet tevreden

mooi. Van het oude Rome tot nu.

zijn. Het moet aansluiten bij de tekst.

Maar ik lees dus niet heel veel fantasy. De

Dat is ook een creatief product. En ik

Nieuwe Tijd van Markus Heitz vond ik heel

ondersteun dat product met mijn werk.

goed. Daar heb ik ook de omslagen voor gedaan. Maar meestal is er geen materiaal voorhanden voordat ik begin aan een illustratie, en bovendien is er geen tijd om te lezen. Omslagen moeten snel afgemaakt worden. Dus ik werk meestal aan de hand van briefings.

Wat is nog een mijlpaal die je wilt bereiken? klassieke fantasy-omslag zeg maar. Voor

Ik heb eigenlijk overal wel in gestaan

die Heitz-boeken (De Nieuwe Tijd) moest ik

waar ik in wilde staan, van bladen tot

daar een draai aan geven, en toen heb ik

kranten. Exposities, boekcovers. Noem

een beetje natuur omhoog laten groeien

het maar op. En voor wie maakt mij

langs het zwaard, alsof het er al jaren

eigenlijk ook niet zoveel uit. Ik doe voor

stond. Dat soort dingen vind ik leuk. Ik

elk project evenveel mijn best. Het gaat

ben gek op de middeleeuwen, op zwaar-

mij om de plaat, en hoe die eruitziet.

Op welk omslag ben je het meest trots en waarom?

den en harnassen. En dat past perfect bij

Die moet goed zijn.

fantasy-boeken.

Maar iets wat ik nog wel zou willen is

Moet dat recent zijn? De Witcher-boeken

Under the Dome was ook een mijlpaal

een eigen strip maken. Dat is mijn ge-

van Andrzej Sapkowski. Die vind ik echt

voor mij, omdat het Stephen King was.

heime project. Dat is nog wel echt een

heel goed gelukt. Lekker smoelwerk. Lek-

Dat was het omslag met zoâ&#x20AC;&#x2122;n sneeuwbol

droom voor mij. Daar zit ook alles in

ker om te maken ook. En omslagen met

erop. En ik heb voor Dr. Sleep een keer een

wat ik leuk vind.

een zwaard doe ik ook altijd graag, het

tijdelijk omslag gemaakt, met Do erop.

041

Preview

Het vervolg op Het Geheim van Askir

De Godenoorlogen Met De Geheimen van Askir wist Richard Schwartz in korte tijd

fert, weet hij nipt te overleven. Het verlies is groot, maar ze

In twee jaar tijd (we begonnen halverwege 2012) publiceerden

naalmeester Serafine uit het oude keizerrijk, wier geest lange

menig Nederlands en Vlaams hart sneller te doen kloppen.

we alle zes delen van de reeks, alsook de spin-off De Uil van Askir, die zich in dezelfde wereld afspeelt. Maar de fans wilden meer van Havald en zijn metgezellen.

En dus presenteren we in mei met trots het vervolg op die

reeks, het eerste deel uit de Godenoorlogen-reeks, De Roos van

Illian. Hieronder alvast een korte terugblik en meer over wat je kunt verwachten.

tijd gevangen heeft gezeten in het banzwaard IJsweer.

De tijd dringt: de vijand staat op het punt zijn leger door

een magische poort naar Askir te sturen, terwijl een tweede

leger op de Vuureilanden voorbereidingen treft het oude rijk vanaf zee aan te vallen. De jonge maestra Desina, de uil van de rijksstad, weet samen met haar vriend en pleegbroer,

de meesterdief Wezel, het gevaar af te wenden. Niet lang

daarna arriveren Havald en zijn vrienden in de legendarische

Wat voorafging In een oude herberg ontmoet de halfelfin en maestra Leandra de Girancourt de krijger Havald, in wie zij de vermiste paladijn van het rijk Illian meent te herkennen. Ze vraagt hem

met haar naar het legendarische Askir af te reizen om daar

hulp te vragen in de strijd tegen het imperium van Thalak, die Illian dreigt te veroveren. Herbergiers-

vinden in het woestijnrijk ook een nieuwe metgezel: arse-

keizerstad Askir.

Havald wordt officieel benoemd tot generaal van het

legendarische tweede legioen, maar tegelijk wordt hem een

duistere toekomst voorspeld: als engel van Soltar is hij voorbestemd de oorlog van de goden in te luiden. Als de kroon-

raad bijeenkomt in een poging de koninkrijken te verenigen,

gevecht met Kolaron Malorbian, die pro-

een voormalige roverhoofdman, sluiten

beert de kroning van de keizerin van Askir

zich bij Havald en Leandra aan, evenals de

te verhinderen, en Havald wordt slachtoffer

donkerelfin Zokora met haar gevangene,

van een moordaanslag. Is daarmee alle hoop

Natalyia, en de scherpschutter Varosch, een

voor de drie nieuwe koninkrijken verloren?

adept van Boron.

Of zullen Havalds vrienden erin slagen zijn

Nadat ze de necromant Balthasar heb-

gestolen banzwaard Zielentrekker weer te-

ben verslagen, vinden de metgezellen via

rug te krijgen zodat hij kan herrijzen en een

een magische poort de weg naar het woes-

oude profetie in vervulling gaat?

tijnrijk Bessarein, dat ooit deel uitmaakte

Op het moment dat de keizerlijke vlag weer

van het keizerrijk Askir. Ze wanen zich al

boven Askir wappert, en Desina, kleindoch-

dicht bij hun doel, maar raken verwikkeld

ter van Askannon, eindelijk de troon heeft

in de machtsstrijd om de troon van de kalief

bestegen, trekken Havalds metgezel Lean-

en komen erachter dat agenten van Kolaron

dra en haar vrienden eropuit om Havalds

Malorbian, de necromantenkeizer van Thalak, ook hier al actief zijn. In het laatste

De Roos van Illian VERSCHIJNT 15 mei

tenspeler, een necromant en meesterspion,

â&#x201A;ŹÂ 24,99 | 592 blz. | Paperback AUTEUR Richard Schwartz SERIE De Godenoorlogen 1

gevecht tegen de zogenaamde marionetraakt Havald levensgevaarlijk gewond.

Dankzij Natalyia, die zich voor hem opof-

042

volgen de gebeurtenissen elkaar in hoog

tempo op. Het komt tot een rechtstreeks

dochter Sieglinde en Janos Donkerhand,

moordenaar naar Illian te volgen. Maar de

Goden hebben zo hun eigen plannen, en het lijkt erop alsof er een grootschalige oorlog op komst is...

Zeven onvergetelijke avonturen EĂŠn wereld vol helden en heldinnen

De wereld van Askir

043

Preview

Een djinn. Een prinses. En de wens die alles veranderde... Auteur Amber Lough

lende culturen ondergedompeld, en ze vind het ongelofe-

het eerste deel uit De

begrijpen, als een soort antigif tegen de angst die nu in

schreef met De Vuurwens, oorlog van de wensengevers, een razend spannend,

sprookjesachtig en bovenal romantisch verhaal over

twee meisjes. Een djinn en een Arabisch meisje die

de spil zullen vormen in

een lange oorlog die woedt tussen de mensen en de

magische wensengevers in hun land.

Loughs unieke persoonlijke verhaal dreef haar ertoe dit boek te schrijven, en het is dat verhaal dat het boek kleur gaf. Al vanaf jonge leeftijd woonde en reisde ze in het

Midden-Oosten, van Bahrein, Qatar, Koeweit en Irak tot aan het dorp Al-Auja, de geboorteplaats van voormalig

dictator Saddam Hoessein (een verhaal op zich). Ze ging

zelfs naar dezelfde middelbare school als de koninklijke familie van Bahrein.

Tien jaar later (in 2004-2005), keerde Lough terug naar het Midden-Oosten, waar ze gestationeerd werd in Bag-

lijk belangrijk dat we elkaar en onze culturen beter leren de wereld heerst.

Laat je verrassen door Najwa, een djinn en wensengever, als zij wordt ingezet als spion in de oorlog tegen de mensen. En door Zayele, een prinses, op weg naar haar

huwelijk met de prins van Bagdad – iets wat ze koste wat kost wil voorkomen.

Want wanneer Najwa hoort vertellen over deze prinses, is haar nieuwsgierigheid gewekt. Ze wenst zichzelf naar Zayeles karavaan om een glimpje van haar op te vangen

en... ziet zichzelf. Voor Zayele is de djinn echter het ant-

woord op haar gebeden. Ze grijpt Najwa, haar evenbeeld, en gebruikt de krachtigste wens – de vuurwens – om de djinn haar plek te laten innemen. Maar de wens heeft

onverwachte gevolgen, zoals de meeste wensen, en Zayele verdwijnt naar de Grotten van de djinns.

Nu moeten beide meisjes zien te overleven tussen hun

vijanden. Want als het bedrog wordt ontdekt, wacht hun een zekere dood. En alsof dat nog niet genoeg is, ontdekt Najwa een complot dat haar volk moet uitroeien. Hoe kan zij hen waarschuwen?

dad als inlichtingenofficier voor de Amerikaanse lucht-

‘Prinses,’ zei de wacht. Hij klopte op de deur.

team, was het haar taak om, op strategisch niveau, op

De baard van de wacht nam het hele raam in beslag.

macht. Als onderdeel van het Politiek-Militaire Analysede hoogte te blijven van het laatste nieuws uit aangrenzende landen, alsook Bagdad zelf. Bovendien was ze als

hoofdredacteur verantwoordelijk voor de inhoud van de

Daily Intelligence Summary. Het blad waar ze haar schrijftalent ontdekte.

Toen een collega van haar werd gedood door een raket

gericht op hun slaapvertrekken, besloot Amber niet lan-

ger te wachten om haar droom om schrijver te worden na te jagen. Hoewel ze veel plezier had in het werk als in-

lichtingenofficier, was het, in haar eigen woorden, ‘niet

wat mijn ziel wilde’. De Vuurwens is geschreven vanuit het verlangen om nieuwe werelden bij lezers te introduce-

ren. Amber heeft zich door de jaren heen in veel verschil-

044

Ik ging rechtop zitten, terwijl Rahela opstond van de vloer. ‘Mogen we naar buiten? Dat is toch al te vriendelijk,’ zei ik, terwijl ik vlug controleerde of ik wel fatsoenlijk gekleed was. ‘Nee, prinses. De vizier wilde u alleen opdracht geven om

u klaar te maken. Later vandaag zullen we in Bagdad aankomen.’

Het was maar goed dat ik nog zat. Met moeite slaagde ik erin te knikken.

‘Dank u,’ zei Rahela tegen de wacht. Ze sprak met hem

over het ontbijt en extra water, zodat ik een bad kon nemen. Al snel luisterde ik echter niet meer. Vandaag was die

verschrikkelijke dag dat ik mijn kleine hut moest verlaten

om naar het legendarische paleis van Bagdad te worden gebracht.

Toen de wacht weg was, waste Rahela

Ze pakte mijn voeten en schraapte de ge-

mijn haar en vlocht het.

droogde henna er van af, zodat de bloemen

Het maakt toch niet uit hoe ik eruitzie,’

werden, evenals de driehoeken en parels op

‘We hoeven niets aan mijn haar te doen.

die rond mijn tenen krulden zichtbaar

merkte ik op.

mijn voetzolen en de klokvormige bloemen

Ze negeerde mijn geklaag en haalde de

die zich rond mijn enkel omhoogslingerden.

klitten eruit. ‘Misschien is het voor hen

Alles was rood.

niet belangrijk, maar voor mij wel. Het kan

Het zou vervagen, maar tegen die tijd zou

toch niet zo zijn dat ik er beter uitzie dan

ik al weken een getrouwde vrouw zijn. Ik

een prinses,’ zei ze. Daarna grinnikte ze.

rilde. Daar wilde ik nu niet aan denken. Ik

‘Tenzij je wilt dat ík met de prins trouw en

nam mijn vaste plekje bij het raam weer in.

dat jíj de vaste begeleidster wordt.’

Buiten stond de zon recht boven ons, waar-

‘Zou je dat doen?’ vroeg ik met een abrup-

door de wacht in de volle licht stond en het

te hoofdbeweging, waardoor haar vingers

water oogverblindend schitterde.

uit mijn haar gleden.

Zachtjes tikte ze met de borstel op mijn

‘Ik weet zeker dat het inmiddels droog is,’ zei Rahela achter me. Ik knikte en draaide

hoofd. ‘Natuurlijk niet, domoor. Trouwens,

De Vuurwens

‘Ik denk dat ik moet overgeven,’ zei ik,

blz. | Paperback AUTEUR Amber Lough SERIE De oorlog van de wensengevers 1

Hashim weet toch hoe je eruitziet.’

terwijl ik mezelf verzoende met het idee van een ingewikkeld kapsel.

REEDS VERSCHENEN € 16,99 | 320

Na ongeveer een uur had ik een kapsel dat

me naar haar om, maar juist toen ik dat

deed, gebeurde er iets. De haartjes op mijn armen gingen rechtovereind staan en er

schoot een koude vlaag langs me, gevolgd

door een golf van warmte. Vlug keerde ik me weer naar het raam.

passend was voor een prinses die op het punt staat te gaan

En daar zag ik een meisje dat naar binnen keek. Ik hapte

Daarna pakte Rahela haar smalle hennakistje en versierde

alweer weg.

trouwen.

ze de zolen van mijn voeten en mijn handpalmen. Ze tekende diamanten en sierlijke bloemen over mijn handlijnen. Keer op keer doopte ze haar penseel in de hennapot. De penseel-

streken kietelden en het penseel trok mijn huid mee en liet een laagje zwart spul achter.

Ik kreunde en deed net of ik het moois wat ze had geschil-

derd niet zag. ‘Dus ik heb nog een paar uur. Daarna verlaten we deze kooi, zodat we naar een andere kunnen gaan.’

Rahela zuchtte. ‘Het paleis is helemaal geen kooi. Het zal er in elk geval niet zo klein zijn als hier.’ Ze wierp een blik

op de deur. We zouden deze hut verlaten en hier nooit meer

terugkeren. ‘Daar.’ Ze veegde het penseel aan een doek af en deed de deksel op de hennapot.

Ik wapperde met mijn handen. Zolang de henna nat was, kon ik niets aanraken.

naar adem, maar toen ik met mijn ogen knipperde, was ze Instinctief stak ik mijn hand door het raam naar buiten en graaide ik in de lucht. Mijn vingers raakten iets. Háár. Ze was toch nog niet weg.

Ik rukte aan haar haar, waarop een onderdrukte kreet volgde.

Ze was een djinn. Er stond een djínn bij ons raam. En ik

raakte haar aan. Alles wat me over djinns verteld was, schoot door mijn hoofd: onzichtbaarheid, met edelstenen versierd

haar, wensen. Ik stak ook mijn andere hand naar buiten en voelde iets wat haar gezicht moest zijn. ‘Hebbes!’

De djinn snakte naar adem. Ik voelde haar trillen.

Ze viel uiteen en kwam als een wolk van zand door het

raam naar binnen. Vervolgens veranderde ze net zo snel weer

045

Preview

in een lichaam en botste tegen me aan, waardoor we allebei

beetje met henna versierd werd, zou niemand het verschil

stond op. Voor ze kon wegvluchten, greep ik echter haar pols.

mondhoeken omhoog voelde krullen, wist ik wat ik ging

op de vloer vielen. Ze duwde me met haar handen weg en

Ze droeg een lichtgekleurde jurk met geborduurde zilveren strepen en haar haar glansde van de edelstenen. Haar ogen

stonden wijd open en waren donker, net als bij een gazelle. Ze was ook even nerveus. Maar het vreemdste was nog wel – en dat was nog vreemder dan het feit dat ik een djinn bij

mijn raam had aangetroffen – dat haar gezicht eruitzag als het evenbeeld van dat van mij.

‘Zayele!’ gilde Rahela. Angstig deinsde ze achteruit in de hoek van de hut.

‘Ze is een djinn,’ zei ik.

De djinn verstarde. ‘Laat me gaan,’ fluisterde ze.

‘Waarom zie je er net zo uit als ik?’ vroeg ik, terwijl ik in haar pols kneep. Ik was zeker niet van plan haar te laten gaan.

‘Laat me alsjeblieft gaan.’

Er moest een reden zijn waarom een djinn op dit moment

hier opdook, vlak voor ik Bagdad bereikte. Het kon geen toeval zijn. ‘Sta me een wens toe.’

Ze schudde haar hoofd en probeerde zich los te trekken. ‘Vraag dat alsjeblieft niet van me...’

‘Maar zo zijn de regels toch? Ik weet dat we in oorlog zijn,

maar daarvóór stonden djinns ons toch wensen toe? We hoefden alleen maar een djinn te vangen.’ ‘Niet doen, Zayele. Laat haar los.’

‘Ik heb deze wens nodig, Rahela.’ Ik knarste met mijn tanden. Bijna had ik mijn ontsnappingsplannen al opgegeven,

maar nu was de volmaakte oplossing bij mijn raam verschenen: als een mens een djinn te pakken kreeg, moest die

djinn die persoon een wens toestaan. Dat was een vaste regel om ervoor te zorgen dat de djinns niet te machtig werden. ‘Je bent me een wens schuldig,’ zei ik tegen de meisjesdjinn. ‘In ruil daarvoor laat ik je leven en zal ik de schildwachten niet roepen. Afgesproken?’

Ze balde haar vuisten.

Ik kon de pezen in haar pols voelen bewegen en vond dat ze verrassend menselijk aanvoelde.

‘Waarom kan ik mezelf niet naar huis wensen?’ vroeg ze wanhopig.

Het maakte niet uit dat ik haar niet goed begreep. Ik had deze wens hard nodig.

Wat leek ze toch op me. Als ze andere kleding droeg en een

046

zien. Een prikkelend idee kwam bij me op. Terwijl ik mijn wensen. Ik glimlachte. Onder mijn vingers voelde ik een hevig geklop.

‘Is dat normaal?’ vroeg ik.

Kwaad keek ze me aan. ‘Dat weet ik niet. Ik ben nog nooit eerder door een mens gevangengenomen.’

‘Dan ga ik nu gewoon mijn wens doen,’ hijgde ik.

Het was belangrijk dat goed te doen. In alle verhalen over djinns spraken de mensen de wens nooit goed uit.

Ik herinnerde me dat ik samen met mijn neven en nichten naar de mythen luisterde en uitriep wat de man had moeten wensen. Maar het ging altijd hetzelfde.

De man deed zijn wens, waarna alles de mist in ging. De

rest van het verhaal draaide er altijd om hoe hard hij wel niet moest zwoegen om alles weer in orde te krijgen.

Zo hebberig zou ik niet zijn. Mijn woorden zouden precies kloppen.

Ik keek in de zwarte ogen van de djinn en voelde een rilling door me heen trekken. ‘Ik wens dat jij mijn plaats inneemt en mij naar huis stuurt.’ De wens bestond uit twee delen, maar ik hoopte dat hij zou werken.

Achter me slaakte Rahela een kreet.

De djinn schudde haar hoofd, rukte haar hand uit de mijne en rende naar de deur. Ze probeerde hem in te trappen, maar dat lukte niet. Met rode, vlekkerige wangen draaide ze zich huilend naar me om.

Moest je geen ziel hebben om te kunnen huilen?

‘Wat heb je gedaan?’ vroeg Rahela. Ze zag er teleurgestelder uit dan ooit. ‘Maar...’

Er verspreidde zich een wit vuur over de huid van de djinn, waarna het over mij heen joeg. Als een woestijnbries streek het over mijn schouders; de wens kwam uit.

De djinn klapte dubbel en greep naar haar maag. ‘Ik had

niet moeten komen,’ zei ze, terwijl ze kronkelend van de pijn op de vloer in elkaar zakte.

Even keek ik alleen maar toe, daarna voelde ik iets wat op

vlinders leek, op brandende, zenuwachtig fladderende vlinders die zich vermenigvuldigden en zich door mijn ledematen verspreidden.

Mijn lichaam leek in korrels uiteen te vallen en veranderde in een razend vuur. Ik gilde, maar de gil bleef achter.

Een meisje. Een engel.

En het gevecht om hemel en aarde De spannende conclusie van Angelfall

â&#x201A;Ź17,99

PER DEEL

AUGUS T US I N DE BOE K H A NDE L

047

Ingezoomd

The Grim Collective

Martijn Adelmund & Iris Compiet over nieuwe avonturen Auteursduo Martijn Adelmund en Iris

nog geen rol omdat we dat boek al bij

Luitingh-Sijthoff. Daarvoor moesten we

Compiet won vorig jaar met hun de-

de uitgever hadden ingeleverd voor het

even alles opzijzetten.

buut Heksenwaan de allereerste Hebban

winnen van de Hebban Award.

Fantasy Award voor beste Nederlands-

Kunnen jullie al iets vertellen over dat nieuwe project?

sindsdien niet meer stilgezeten! Dit

Er komt dit jaar geen nieuw Heksen-deel.

Het is nog wat vroeg om er heel veel

jaar zijn Martijn en Iris begonnen aan

Nee, het vervolg, dat waarschijnlijk

over te vertellen, maar de contouren zijn

een revolutionair nieuw project voor

Heksenjacht gaat heten, hebben we

er. Het zal een duistere roman worden

volwassen (2016), een nieuw deel in

moeten uitstellen. Het winnen van de

voor volwassenen – in omvang langer

de Heksen-reeks, én zijn ze druk bezig

award heeft ons nieuwe kansen ge-

dan de twee heksenboeken bij elkaar.

met een prentenboek over monsters.

bracht. We kunnen nu een boek maken

Onze agent noemde het aan de hand

waar we al heel lang mee in ons hoofd

van onze eerste opzet ‘klassiek’, zoals

Wie van jullie heeft de Hebban Award thuis staan?

lopen, al voordat de eerste zinnen van

Jack the Ripper en Dr. Jekyll & Mr. Hyde. En

de Heksen-reeks werden geschreven. Het

het gaat zich afspelen in Nederland. We

Wij beiden. Het voelde vreemd om na

is een droomproject. We dachten dat

denken aan de gruwelijke stadsfolklore:

de uitreiking de trofee bij een van ons

we er nooit een uitgever voor konden

urban legends met een knipoog.

achter te laten. Toen we iedereen grap-

vinden, maar nu krijgen we de kans bij

talige fantasy. En de twee hebben

op zoek waren naar de

Wat maakt het zo revolutionair?

juiste decoupeerzaag

Al sinds we samenwerken

om het hoogwaardige

zoeken we naar nieuwe

plastic mee in tweeën te

manieren om tekst en

zagen, kregen we van de

beeld te combineren. Niet

designer van de Hebban

simpelweg een plaatje bij

Award – Plastiglas in

tekst, maar één geheel.

Den Haag – op hun kos-

Het wordt een geïllustreer-

ten een extra trofee.

de roman zoals Het Kerkhof

pend vertelden dat we

van Neil Gaiman of Zeven

Zorgt het voor extra veel druk als je zo’n prijs wint?

minuten na middernacht van

Ja. We weten wel dat er

van de auteur zitten, en

nu meer mensen meele-

de schrijver denkt meer

Patrick Ness. De illustrator gaat meer op de stoel

zen. De boeken hadden

na over artdirection. Het

voor het winnen van

Heksenkind REEDS VERSCHENEN

Heksenwaan REEDS VERSCHENEN

moet The Grim Collective

de award al een kleine

€ 12,50 | 160 blz. | Paperback | AUTEUR Martijn Adelmund & Iris Compiet

€ 12,50 | 176 blz. | Paperback | AUTEUR Martijn Adelmund & Iris Compiet

op z’n best worden.

fanbase, maar dat is nu gegroeid. Bij deel twee, Heksenkind, speelde dat

048

Is het moeilijk omschakelen, tussen jeugd- en volwassenenwerk? We hebben beiden geen moeite met schakelen. Toch moet je, om een samenhangend geheel te schetsen, langere tijd in de wereld verblijven waarin je nieuwe boek zich afspeelt. Alleen door de tijd te nemen om te experimenteren ontwikkel je een beeldtaal, een tone of voice, die zowel klopt voor het beeld als voor de tekst. In de Heksen-reeks is het fijn om kinderlijk naar zaken te kijken, alsof je ze voor het eerst ziet. Nu hoeven we minder uit te leggen, en – belangrijker nog – niet te letten op tere kinderzieltjes.

En dan werken jullie ook nog aan een prentenboek? Tsja, het is een boel hè? De verhalen liggen er vaak al, en het is de inhoud die bepaalt welke doelgroep het beste past. Inmiddels werken we nu al bijna vijf jaar samen en op de goede momenten buitelen de boekideeën over elkaar heen. Pas als we de kans krijgen om iets uit te brengen, dan werken we het uit, en ondertussen groeit het verhaal – als een goede wijn die steeds beter wordt.

Wanneer kunnen de fans weer een avontuur van Nikkie verwachten? Nikkie is zo’n typisch voorbeeld van een goede wijn. We verwachten dat hij eind

Martijn Adelmund Geboren op 21-01-1977 te Bennekom Beroep schrijver en dichter, stadsdichter van Wageningen

Iris Compiet

2016 op smaak zal zijn. We willen de

Geboren op 01-04-1979

tijd ervoor nemen. Maar op de volgende

te Terneuzen

pagina’s vind je wel al een voorproefje

Beroep kunstenaar/illustrator

van wat er nog komen gaat.

Portret door Jelle Mollema

049

Kort De beste verhalen van onze topauteurs

De vouwen van de werkelijkheid Het Afrika van nu heeft niets weg van de romantische

beelden die de witte mens ermee associeert. O ja, er zijn wel rode stoffige wegen met herders, lemen hutten met een dak van gras. Er zijn in de reservaten nog olifanten en troepen

leeuwen. Maar de moderne Afrikaan verblijft liever in de ste-

den. Daar is ontwikkeling, welvaart. In die muffe wereld van golfplaat en cement, vol herrie en rumoer van mensenme-

nigten, ronkende motoren en zwartgekleurde uitlaatgassen

Dichterbij zag Raphaël dat het een jonge soldaat was. Hij

had een klein machinegeweer bij zich, eentje voor kinderen. Zelf had Raphaël er ook zo een gehad. Het ding was niet te zwaar, ging lang mee en was simpel in het gebruik, zelfs

voor iemand die zo weinig technisch was aangelegd als hij.

De soldaat gebaarde met zijn wapen naar een huis verder-

op, verschanst achter een hek van prikkeldraad. Dit was geen goed nieuws.

Met horten en stoten hobbelde de vrachtwagen van de weg

– in die wereld hoorden Raphaël Suruma en zijn opa thuis.

af. Het rook plots naar zweet achterin. Een man in legeruni-

met nog een tiental andere passagiers dat opeengepropt met

konden uitstappen. Met dwingende gebaren werd iedereen

Gehurkt zaten ze in de open laadbak van een vrachtwagen,

hen meereisde.

Al sinds Kampala hadden de twee zich tussen hen schuil

willen houden, maar nu bleek dat ze niet mengden – als

druppels olie in water. Ondanks de krappe ruimte bleven de anderen ver van hen vandaan.

Raphaël kon maar beter wakker blijven. De jongemannen

form dwong de bestuurder de laadklep te openen, zodat ze

daarna het gebouw in geleid. Wat konden ze doen? Geen van hen had een paspoort. Daarom reisden ze ’s nachts.

Tussen de andere mannen werden Raphaël en Jjajja in een

kleine kamer neergezet, waar de verf van de muren bladderde. Ze zaten vlak naast elkaar. Nu wel.

Een voor een werden ze gehaald en voor een blanke dokter

waren meer gespannen dan de dagen hiervoor. Er broeide

geleid, een omuzungu, om bloed af te nemen.

Hij kon hun witte ogen zien staren in de duisternis. Ze keken

controle op aids en malaria?

en de diepliggende ogen in zijn scherp belijnde, teerachtige

men om opnieuw te spreken met de witte man. Een van de

iets.

naar zijn opa, zijn Jjajja wanga. Ze keken naar de dreadlocks

huid. Nu hield hij ze gesloten, maar bij het instappen was

een van hen letterlijk teruggedeinsd toen diens blik de niets ziende lichtblauwe ogen van de oude man kruisten. Er was nog veel bijgeloof in Afrika. Misschien wel terecht.

In een flits liet de wagen een schim achter zich die kort zichtbaar was in het achterlicht. Iemand die over het asfalt liep,

blootvoets in jeans, met een felgekleurde plastic jerrycan op

Zou dat het zijn? Was dit ‘hulp’ van de blanke mens, een Raphaël en zijn opa werden een uur na de test apart geno-

soldaten bleef staan bij de deur.

‘Ga zitten,’ zei hij. ‘Willen jullie iets drinken? Jullie zijn

tenslotte mijn gasten.’

Raphaël bleef staan en besloot zich dom te houden. ‘Sse-

bo, Sitegeera, Sitegeera. Mwattu nzivuunulira?’

‘Houd daarmee op,’ zei de dokter. ‘Geen toneelspel meer.

Ik weet wat jullie zijn. Jullie verstaan me prima. Waar gaan jullie heen?’

Raphael fronste. ‘Addis Abeba,’ zei hij daarna, deze keer op

zijn hoofd.

een manier dat de man het kon verstaan. Dat was hun doel

hoofd tegen het staal van de laadbak. Er zaten overal grote

reizen langs de kust van de Rode Zee richting Mekka en van

Afgeleid door de voetganger stuiterde Raphaël met zijn

gaten en scheuren in het asfalt dat op plekken maar een

centimeter dik was. Waarom die wegen zo flinterdun waren

na de Ethiopische grens. Na de hoofdstad zouden ze verder daar naar Europa.

Jjajja draaide al die tijd aan de kralen in zijn haar. On-

aangelegd? Waarschijnlijk omdat het geld dat ooit betaald

gedurig. Gespannen. Hij staarde voor zich uit. Hun eindbe-

Zo waren de mensen. Hebberig, net dieren.

mocht dan blind zijn, regelmatig zag hij zaken die niemand

was voor de aanbestedingen van die wegen verdwenen was. Raphaël hoorde dat de bestuurders in de cabine ruzie

maakten. Er was iets aan de hand. In de verte was licht. Er

stond een olievat langs de weg, waar rook en vlammen uit-

stemming was tot hem gekomen in een droom. Raphaels opa anders kon zien. Door de ogen van vogels, kikkers, of in visioenen. En soms lieten die visioenen zich niet negeren.

Het was nu weken geleden dat hij in een droom contact

sloegen.

legde met iemand die hij Queen of the Cauldron noemde, de ke-

dat de auto moest stoppen.

het was duidelijk dat Jjajja haar oproep moest gehoorzamen.

De wagen rolde dichterbij. Een silhouet bij het vuur riep

050

telkoningin. Raphaël had nog nooit van haar gehoord, maar En hij wist inmiddels wel beter dan overal vragen bij te stel-

len. De wereld was veel wonderlijker dan de meeste mensen vermoedden.

Maar deze witte mens wist beter. Raphael las het in zijn

gedachten. De test had uitgewezen dat ze niet menselijk

waren. Hun bloed had niet gelogen. De medereizigers in de

laadbak hadden een gegronde reden gehad om hen te vrezen. Jjajja was een nachtdanser – net als hijzelf. Nu waren ze in handen van de mensen.

‘Jullie soort was slecht in het nieuws de laatste tijd,’ zei de

witte man. Hij doelde op een grote serie kindermoorden die in Oeganda aan het licht gekomen was. Mensenoffers. Opa had er ook aan meegedaan. Nachtdansers konden er vaak

niets aan doen. Soms was de honger nu eenmaal te groot.

Alsof het afgesproken was, kwam precies op dat moment

een klein jongetje binnenwandelen. Hij was ongeveer een

jaar of zes, hoogblond, had sproeten. Verlegen knaagde het aan een koekje, terwijl het Raphaël en zijn opa aanstaarde. ‘Joachim, ga terug naar de auto,’ zei de man.

Jjajja keek eerst naar het kind en daarna naar de man, als-

of hij helemaal niet blind was. ‘Dus je weet van ons bestaan,’ zei hij zacht. ‘Dat is gevaarlijke kennis.’

‘Ik durf het risico te nemen,’ zei de man. ‘Wat wil je van ons?’

‘Er is zoveel wat ik wil. Het liefst zie ik jullie verdwijnen,

iedereen van jullie soort. Ik kan jullie medereizigers bijvoorbeeld een paar kapmessen geven en zien hoe het afloopt.

Maar jullie nachtdansers zijn nooit alleen. Dan ben ik zelf mijn leven ook niet meer zeker, vrees ik. Voor nu neem ik

genoegen met kennis,’ zei hij. ‘Ik wil dat jullie met me meegaan. Zolang jullie naar me luisteren, zal ik je geen haar krenken.’

‘Wat gaan we doen?’

‘Jullie moeten me de weg wijzen,’ zei hij. ‘Ik zoek een plek,

een graf in het noorden van Ethiopië. Het zou alleen door

nachtdansers te bereiken zijn omdat het de laatste rustplaats is van een oude koningin van jullie soort: de koningin van Sheba.’

* De camera speelde af. Rechts boven in beeld telt een witte cijferreeks bliksemsnel de tienden

van seconden weg, trager, daarna de seconden. 06:16:01:34, 06:16:02:22. 06:16:03:47. Rechts onderin in dezelfde hoekige letters: 16bit, om aan te

geven in welk formaat er gefilmd wordt.

We zien als eerste een kort fragment. Het jongetje met het hoogblonde

051

Kort

haar maakt een bommetje in een zwembad, palmbomen op de achtergrond. ‘Kijk, papa. Kijk!’

Er zit een baviaan op het hek die toekijkt hoe de knul zwemt.

Daarna beelden geschoten in een wildreservaat, vanuit een jeep. Een

rode ondergaande zon, een kudde olifanten. Struisvogels.

Er volgen een paar seconden zwart en daarna in het Engels een interview

met iemand van het National Museum – nog niet gemonteerd dus rommelig. ‘Sorry kunnen we deze even overdoen?’

Een paar vragen worden twee keer gesteld vanwege een verspreking. ‘Koningin Makeda...’

‘Excuseer me. Wilt u haar de koningin van Sheba noemen? Dat past beter in de rest van mijn verhaal.’

Opnieuw een paar seconden zwart.

‘Eh, ja... Het is dus een verhaal uit het Oude Testament. De koningin

van Sheba – het tegenwoordige Ethiopië – kwam ooit op bezoek bij de wijze

koning Salomo. De koningin bracht hem een karavaan vol kostbaarheden en toonde zich zijn gelijke. Uiteindelijk veroverde ze zijn hart. Samen kregen ze zelfs een zoon, de stamvader van het Ethiopische koningshuis...’ Een gesprek over de lokale geschiedenis. Zwart.

We horen hoe de cameraman met een Afrikaans accent op gedempte

toon praat met de blanke man. Ze ruziën over geld. Ondertussen worden er voeten gefilmd. Bruine blote voeten.

* In tegenstelling tot westerlingen heeft iemand uit Afrika

de tijd. Zeer letterlijk: alleen als er iets belangwekkends gebeurt, dan speelt tijd een rol. Is dat niet het geval, dan ver-

liest het alle betekenis en heeft de klok geen grip op hem. De tijd vormt zich naar de mens.

Raphaël had nog nooit een horloge bezeten en er ook nog

nooit een nodig gehad. Maar hij wist dat de dag vaststond

dat Jjajja op de eindbestemming wilde zijn, de bestemming

‘We vliegen naar Aksum,’ zei hij. ‘Zeg, vind je het erg als

ik dit film? Het is voor de documentaire.’

Hij wachtte niet op antwoord en zette de camera aan.

Raphaël keek naar het stuk apparatuur en vroeg zich af waar het voor diende.

Het kind met het hoogblonde haar zat twee stoelen ver-

derop. Het leek wel aan de patrijspoort vastgelijmd. Raphaël keek ook naar beneden. Hij hield van vliegen, ook al had hij nog nooit in een vliegtuig gezeten. Hij werd er filosofisch van.

De wieg van de mensheid ligt hier in de valleien van

Noord-Afrika – dat geloven ze zelf althans. Hun wieg was

inmiddels een graf geworden. Miljoenen van hen vonden de dood in een van de vele burgeroorlogen die hier woedden.

Jjajja zei altijd dat geweld was aangeboren bij de mens.

Raphaël wist dat nog niet zeker. In de sloppenwijken rond

uit zijn visioen. De blanke man was een afleiding.

Kampala had hij tussen hen geleefd, met hen gedanst op

waakt ogenblik gezegd. ‘Alles is met elkaar verbonden. Was

ziek en dance battles in plaats van wapens.

‘Zo moet je het niet zien,’ had de oude man op een onbe-

het niet een koningin die me tot zich heeft geroepen? Ik weet niet welke kaarten het lot ons nu toespeelt, maar het is af-

hankelijk van wijsheid hoe gunstig het spel eindigt. Wacht maar af.’

straat, gerapt en gebreakdancet. Dat kon dus ook nog. MuZe landden op Emperor Yohannes iv Airport in Aksum. Er

stond een lichtblauwe taxi voor hen klaar. ‘Africa hotel, Sheba’s Palace?’ vroeg de chauffeur.

De koningin van Sheba. Zij leidde ooit een koninkrijk van

Raphaël onderging de rest van hun reis lijdzaam. Ze wa-

nachtdansers, in de tijd lang geleden toen hun soort zich

‘Kopje koffie?’ vroeg de blanke man aan Raphaël.

gestaan zou hebben.

ren aan boord gebracht van een vliegtuig. ‘Nee, dank je.’

‘Waar gaan we heen?’

052

nog niet schuilhield. Aksum was de plek waar haar paleis ‘Jjajja?’ Hij fluisterde naar zijn opa. ‘Kunnen we deze man

hier helpen?’

De oude man draaide opnieuw aan de kralen in zijn haar.

Er stonden symbolen in gekrast. Raphaël kende ze. Het waren wegwijzers naar andere werkelijkheden, had hij ooit gezegd. ‘Ja,’ zei hij. ‘Maar hij helpt ons ook, ook al beseft hij dat

nog niet. Ik heb het nu gezien. Onze koningin zal heel tevreden zijn.’

Het jongetje was in slaap gevallen in de taxi. De blanke

man, die nog steeds niet de moeite had genomen zich voor te stellen, tilde hem zachtjes opzij en stapte uit.

‘Kom,’ zei hij in het open portier. ‘Hier ergens moet het

zijn.’ Ze waren aan de rand van de stad.

Raphaël en zijn opa stapten uit. De taxi bleef wachten.

Het werd bijna weer nacht.

Jjajja liep vooruit, weg van de bebouwing. Het duurde een

hele tijd. De plek waar hij uiteindelijk stilhield was in een

rotslandschap vol cactussen en acaciabomen. ‘Hier ligt wat je zoekt,’ zei hij.

De witte man keek om zich heen. Voor hen lag een oude in

onbruik geraakte garage. ‘Is het hier?’ In de stad waren talloze tempels, koninklijke graftombes en ruïnes van paleizen.

‘Koningin Makeda was voor ze werd bekeerd tot het chris-

tendom een heiden. Daarom ligt ze niet bij de rest. De ingang is hier.’

De man staarde voor zich uit. ‘Dan wil ik nu dat je de door-

gang opent. Zo is het toch? Er is hier een doorgang naar een verborgen stukje werkelijkheid.’ ‘Hoe bedoelt u?’ vroeg Jjajja.

‘Je houdt je van de domme, oude man,’ zei de blanke.

‘Oude kaarten wijzen uit dat delen van dit gebied verdwenen zijn ten tijde van het Ethiopisch keizerrijk. Men zegt om ze

te beschermen tegen plunderingen tijdens de moslim-christelijke oorlog. Het is gebeurd door een proces dat men Tay al-Arz noemt, “het vouwen van de aarde”.

‘Weet u het wel zeker dat u wilt dat we dat doen?’ zei

Jjajja. ‘Uw werkelijkheid is plat, maar die van ons kent een

gelaagdheid, een diepte waar u voor zult beven van ontzag. Hij wordt bevolkt door monsters die uw begrip te boven gaan.’

De witte man haalde zijn schouders op.

‘Neem bijvoorbeeld de plek waar we nu lopen. Duizend

jaar voor jullie jaartelling werd deze stad bedreigd door een

monster, genaamd Awre, de slangenkoning, Hij at wel duizenden dieren per dag, koeien, geiten, schapen en vogels.

Het graf dat je zoekt is van de nachtdanser die dat monster

versloeg. Weet u zeker dat u wel door wilt gaan met uw onderzoek?’

053

054

De witte man hield even zijn mond. ‘Gaan jullie maar

eerst naar binnen.’

Raphaël en Jjajja liepen vooruit.

‘Wacht. Ik moet dit opnemen,’ zei de witte man.

Het beeld wordt zwart.

* Raphael drukte zijn oog tegen de zoeker van de camera.

‘Doe dat ding toch weg,’ zegt de oude man. ‘Techniek is

06:44:34:54.

16bit

Binnen, op de muren, staan kleurige afbeeldingen van auto’s, accu’s en

banden geschilderd. Er staat een uitgebrande auto.

Achterin is een put. In die put zien we een ladder die steil afloopt naar de

lagergelegen duisternis. We zijn er getuige van hoe een donkere jongen knielt

niet aan ons besteed.’ Ze zaten in een luxe minibus, zoals waar toeristen zich in laten vervoeren.

Raphaël draaide boven zich aan de ronde knop van de air-

conditioning. ‘Ik weet het nog niet,’ zei hij. Stilte.

Het landschap trok langzaam aan hen voorbij.

Een stoel verderop zat het hoogblonde jongetje. Gefasci-

op de droge aarde, zijn gezicht half verborgen door de capuchon van zijn

neerd keek hij naar buiten.

fakkel spuit hij daarmee een patroon op de vloer.

was ons genadig, vind je niet? Het heeft ons een kind ge-

sweatshirt. Hij pakt iets uit zijn rugzak, een spuitbus. Bij het licht van een De graffiti lijkt licht te geven in het donker.

‘Mijn hemel. Sebeaans schrift,’ klinkt er van achter de camera. ‘Zie ik dat

Jjajja wees op het kind en stootte Raphaël aan. ‘Het lot

schonken. De Queen vindt het vast een waardig cadeau.’

‘Wie? Die koningin? U wilt toch niet zeggen dat die echt

nu goed?’

bestaat?’

pen ook op de muur staan en de hele kamer omvatten.

dig wat de koningin van Sheba vroeger was, de machtigste

Het patroon begint langzaam te bewegen, breidt zich uit tot de lichtstreDan begint het beeld te trillen. ‘Voel je dat?’

De jongen met de spuitbus doet een paar stappen terug. ‘Weet u zeker

dat u hiermee wilt doorgaan?’ zegt hij.

‘Hou je mond! En ga opzij.’ Een hand komt in beeld. Hardhandig word de

jongen opzij geveegd.

Op dat moment begint de camera te storen. Wat we zien blijft

een paar seconden staan, tot er strepen door het beeld komen. Storing in

‘O ja. De ketelkoningin bestaat. Ze is voor ons tegenwoor-

nachtdanser van de aarde. Zij is het die de kennis van het vouwen van de goden heeft gekregen.’

Raphaël knikte. Hij stelde de vraag die hem al bezighield

sinds ze uit Aksum waren vertrokken: ‘Jjajja, wat we daar zagen in de garage, was dat het graf van Makeda?’

‘Nee,’ zei de oude man. ‘Ik zou niet weten waar dat ligt.’

Ze staarden uit het raam.

‘Sommige zaken, daar moet je niet mee rommelen,’ zei

de digitale wereld. Achter die strepen – als doorkijkje naar een andere tijd

zijn opa ten slotte. ‘Hoe trots we er ook op zijn, het vouwen

komen ervandaan en krioelen over de bevroren beelden van de werkelijkheid

Het heeft gevolgen gehad die we niet konden overzien.’

en plaats – zien we een ruimte met fakkels in standaarden. Zwarte kevers zoals hij was. Als ze voorbijgetrokken zijn, zijn de strepen verdwenen. De kelder is dan helemaal weg van het beeld.

‘Zien jullie dit? Dit is geweldig!’ zegt de stem achter de camera. Het

geluid klinkt vervormd, gorgelend en ver weg.

De lens zoomt uit, maar de man die de camera vastheeft krijgt niet hele-

maal in focus wat hij ziet. We zien een glanzende oppervlakte, van iets wat eigenlijk veel te groot is om in de kleine kelder te passen. Als het fakkellicht

van de werkelijkheid was naar mijn mening een grote fout. In de verte zakte de zon achter de horizon, een grote oranje

bol boven de savanne. De bus liet een zwarte wolk na, stoof door een luidruchtige wereld van golfplaat en cement.

erop valt zien we dat het melkachtig wit is als een bleke huid, met pastel-

kleuren die achter het oppervlak lijken te schitteren, roze, paars en geel, als een schitterende opaal. Dan een schok.

Een donkere vorm aan de rand van het beeld schudt aan de camera. Een

kraakgeluid, een lang aanhoudende schreeuw. Het beeld kantelt.

De camera ligt op de grond. We zien het gezicht van de man, onscherp en

veel te groot in beeld.

055

Ingezoomd

Fantasy specialist Het afgelopen jaar hebben we 18 win-

de Warhammer-hoek die we momenteel

flyer gemaakt kan worden die men

kels omgedoopt tot Fantasy Specia-

aan het promoten zijn.

mee kan nemen, dus er wordt zeker enthousiast op gereageerd. Ook zijn er

list van Nederland. Deze winkels hebben de beste fantasy-titels, grootste

Hoe reageren je klanten erop?

al meerdere leuke discussies ontstaan

klassiekers en leukste debuten altijd

De klanten reageren erg goed. Met

over de keuze van de subgenres, en of

op voorraad. Ze hebben speciale ac-

name op de nieuwsbrief hebben we al

een bepaalde schrijver niet meer in een

ties rondom ons boek van de maand,

veel leuke reacties mogen ontvangen, en

andere categorie thuishoort. Dat levert

hanteren de gloednieuwe sub-genre

zeker onder de beginnende fantasy-lezer

fijne gesprekken op.

indeling voor alle fantasy- en science-

merk je dat de nieuwe indeling struc-

fictiontitels, hebben een naslagwerk

tuur biedt. We hebben nu de overloop

over al onze leverbare series en een

in onze kasten van literatuur, via ya

Hoe kijk je tegen het genre fantasy in zâ&#x20AC;&#x2122;n algemeenheid aan?

prachtige Fantasy Leeswijzer waarop

en ya-fantasy naar fantasy, en dat valt

Ik (Tim, de in-house fantasy geek van Ste-

jij de beste series kunt ontdekken, in

goed. Ook de ordening op â&#x20AC;&#x2DC;soortâ&#x20AC;&#x2122; fantasy

vens) ben momenteel bezig mijn mas-

combinatie met handige boekenleg-

helpt de klant bij het vinden van boeken

terdiploma te halen met het onderwerp

gers met leestips. Bovendien hebben

vergelijkbaar met die ene serie waarvan

fantasy-literatuur, dus ik kijk ertegenaan

ze altijd dit prachtige magazine in de

gesmuld werd. Echter, de meer gevor-

als een belangrijk deel van onze cultuur.

schappen liggen!

derde fantasy-lezer klaagt wel eens dat

Kijk alleen al naar de invloed en popu-

Om erachter te komen hoe zij

hij precies weet wat hij wil hebben en

lariteit van games, tv-series en films in

het afgelopen jaar, als gloednieuwe

dat het boek door het wegvallen van de

dit genre, en hoe deze cultuur voor som-

Fantasy Specialist, hebben ervaren,

alfabetische ordening nu moeilijker is te

mige mensen een belangrijk deel van

vroegen wij een van hen alvast om

vinden.

hun identiteit vormt (ik denk aan online identiteit, maar ook aan Live Action

een reactie. Lees snel verder voor het interview met Tim Lommerse van Boekhandel Stevens in Hoofddorp.

Waarom wilde je Fantasy Specialist worden? Toen we werden benaderd om deel te nemen aan het Fantasy Specialist-programma, waren wij net bezig met het vormen van een community voor onze fantasy-klanten, waaronder een nieuwsbrief en een Facebook-pagina. Bedoeld om de klant op de hoogte te houden van nieuwe titels, recensies en acties. Voor ons was het programma dus een logische volgende stap. Het bood ons extra tools om deze categorie van de winkel nog professioneler aan te pakken. De fantasy-klanten vormen een behoorlijk specifieke doelgroep, met eigen wensen en interesses. Door hen als een aparte groep binnen ons klantenbestand in kaart te brengen, kunnen we hen ook specifiek benaderen met nieuwe artikelen die voor hen interessant zijn. Zoals

056

Hoe reageren je klanten op de Leeswijzer? Leuke reacties ontvangen?

Role Playing, het bezoek van conven-

We hebben al meerdere keren het ver-

alles wat met een bepaalde franchise te

zoek gekregen of de Leeswijzer tot een

maken heeft). En dat zie je terug in de

ties en festivals of het verzamelen van

boeken die de laatste tijd steeds meer

jongens en mannen, en een klein aantal

serieus worden genomen (hoewel ik er

vrouwen. Er mogen wel wat meer mei-

in academische kring nog regelmatig

den van rond mijn leeftijd (ik ben vier-

tegen aanloop dat er op het genre wordt

entwintig) de overstap van de ya naar

neergekeken). De populariteit van een

de fantasy maken wat mij betreft.

tv-serie als Game of Thrones heeft bijvoorreeks Het Lied van IJs en Vuur, terwijl die

Heb je het idee dat er meer mensen fantasy zouden kunnen lezen? Waarom wel/niet?

er toch al heel wat langer was. Mensen

Dat liet ik hierboven al een beetje door-

die normaal nooit lezen, maar onder de

schemeren, maar ja, dat denk ik zeker.

indruk waren van Game of Thrones of de

De overstap van ya-fantasy naar ‘volwas-

films The Hobbit en The Lord of the Rings,

sen’ fantasy lijkt nog wat huiverig, maar

komen nu ook de boeken halen omdat

met bepaalde overstapseries (Eragon,

ze meer willen. Aan ons de taak om te

bijvoorbeeld, of de Nevelaars-boeken

zorgen dat ze daarna door blijven lezen

van Sanderson) wordt deze wat eenvou-

bij een van die andere geweldige au-

diger. Maar ook onder het publiek dat al

teurs die toevallig niet verfilmd zijn.

een vaste voorkeur heeft voor literatuur

beeld wonderen gedaan voor de boeken-

KLASSIEKE FANTASY

Meerdere hoofdrolspelers, uitgebreide werelden en epische verhaallijnen.

of thrillers weet ik zeker dat er mensen

Heb je veel fantasy-klanten?

zijn die ook van fantasy zouden kunnen

De al eerder genoemde nieuwsbrief

genieten, maar er heersen toch nog

heeft in korte tijd een behoorlijk uit-

steeds vrij veel vooroordelen rondom het

gebreid klantenbestand aangetrokken,

genre. Dat het kinderachtig zou zijn, of

dus we kunnen wel stellen een vrij grote

simplistisch, of masculien of zo. Zonde,

groep fantasy-klanten aan te trekken. De

en daar liggen kansen.

Warhammer-hoek die we inmiddels in ons

HISTORISCHE FANTASY

Gebaseerd op mythen, legenden en/of de historische werkelijkheid.

HEROÏSCHE FANTASY

Avontuurlijke verhalen vol fysieke actie, magie en in beginsel onmogelijke queesten.

deze klantenkring nog uit te breiden.

Welk advies heb je op fantasy-gebied aan andere boekhandelaren die geen Fantasy Specialist zijn?

Zou je die doelgroep kunnen omschrijven?

Ik denk dat het vooral belangrijk is dat

Verrassend diverser dan je zou denken.

er iemand onder het personeel moet

Soms staat er een jochie van een jaar of

zijn die veel fantasy leest, anders val je

twaalf die niets liever wil dan In de Ban

namelijk binnen de kortste keren door

van de Ring lezen, maar waarvan zijn ou-

de mand wanneer je klanten die veel

ders hem liever eerst iets van een treetje

beter in het genre thuis zijn nieuwe

lager willen laten proberen. Dat vind ik

boeken aanraadt of het gesprek over

misschien wel de leukste klanten, want

de genre indeling met hen aangaat.

ik herken mezelf daar ontzettend in (al

De leeswijzers en hulpmiddelen die

werd mij geen strobreed in de weg ge-

Luitingh-Sijthoff bieden helpen, maar

legd toen ik op die leeftijd In de Ban van

ik denk wel dat de basis moet zijn dat

de Ring wilde lezen). Maar dat loopt door

iemand onder het personeel ‘er iets

YOUNG ADULT

tot mannen die hun pensioen hebben

mee heeft’. Geef die dan een beetje de

gevuld met het lezen van alles wat los-

vrijheid er wat van te maken, die heb

en vastzit en waar ik zelf altijd meer

ik bij Boekhandel Stevens ook gekre-

Een mix van fantasygenres voor de jeugdige lezer.

leestips van ontvang dan ik hen ooit zou

gen, resulterend in de nieuwsbrief en

kunnen geven. Ook dat zijn gesprekken

de community. Enthousiasme en passie

waar ik van kan genieten, puur omdat

voor boeken helpt, dat zal iedere boek-

die mensen een nog veel bredere kennis

handelaar erkennen. Dat geldt zeker ook

van alle fantasy hebben dan ikzelf. Nu

voor fantasy als genre, misschien nog

ik het zo zeg; het zijn wel overwegend

wel meer door de passie van de fans.

assortiment hebben opgenomen lijkt

COMING OF AGE

Genre waarin de held(in) tijdens het verhaal tot wasdom komt. SCIENCEFICTION

Spannende en speculatieve toekomstbeelden met een avontuurlijk karakter.

BOVENNATUURLIJK

Onverklaarbare zaken tussen hemel en aarde, van weerwolf tot vampier en al het bovennatuurlijke.

057

Verwacht Jurassic Park & The last world

Koningin in Ballingschap

Lezen voordat je naar Jurassic World gaat!

Voor het eerst in midprice!

REEDS VERSCHENEN € 9,99

416 blz. | ebook AUTEUR Michael Crichton

REEDS VERSCHENEN € 14,99 496 blz. | Paperback AUTEUR Cinda Williams Chima SERIE De Zeven Koninkrijken 2

Voor alle lezers die zijn opge-

Er is een

De kroonprin-

groeid met Buffy the Vampire

verbijsteren-

ses van de

Slayer, Charmed, Twilight en

de techniek

Fells neemt

de Mortal Instruments-serie

gevonden

op haar hu-

is er nu het verhaal van

om dna van

welijksdag

Meg Corbyn, een cassandra

dinosauriërs

Rode letters Nieuwe urban fantasy-serie REEDS VERSCHENEN| € 14,99 544 blz. | Paperback AUTEUR Anne Bishop SERIE De Anderen 1 UITGEVERIJ De Fontein

sangue, een bloedprofeet die

de benen. De

te klonen en weer tot leven

man die zij alleen achterlaat

de toekomst ziet elke keer

van het Stadspark, weet niet

te wekken. De wildste fanta-

voor het altaar, Micah Bayar,

dat haar huid bloedt. Op de

wat hem ertoe beweegt om

sieën van de mens zijn wer-

ontsteekt in blinde razernij.

vlucht voor de man die haar

Meg de baan te geven van

kelijkheid geworden. Dieren

Maar dan zijn Raisa en haar

gave wil gebruiken om rijk

Contactmens. Maar als hij

die al eeuwen uitgestorven

geliefde Amon al een eind op

te worden eindigt ze in een

Megs geheim ontdekt, moet

waren, dwalen nu weer rond

weg naar Westpoort. Of dat

Stadspark van de Anderen

hij beslissen of zij het waard

in Jurassic Park, en iedereen

voldoende is? Mac Gillan, de

– waar de menselijke wet

is om de broze vrede tussen

kan ze komen bekijken –

Koninklijke Gardist die Raisa

niet geldt. Simon Wolfgard,

mensen en de Anderen op

maar wel tegen een prijs.

in opdracht van Micah moet

gedaantewisselaar en leider

het spel te zetten.

Totdat er iets misgaat...

terughalen, heeft nog nooit gefaald...

De Ondergang van Hyperion

De Vuurwens

Sf-meesterwerk

Een djinn. Een prinses. En de wens die alles veranderde...

REEDS VERSCHENEN € 14,99 544 blz. | Paperback AUTEUR Dan Simmons SERIE Hyperion 2

REEDS VERSCHENEN € 16,99 320 blz. | Paperback AUTEUR Amber Lough SERIE De oorlog van de wensengevers 1

Het Recht van de Radch

De Roos van Illian

De grootste sf-ster van het moment

Het vervolg op Het Geheim van Askir

VERSCHIJNT 27 april | € 19,99 432 blz. | Paperback AUTEUR Ann Leckie

VERSCHIJNT 15 mei | € 24,99 592 blz. | Paperback AUTEUR Richard Schwartz SERIE De Godenoorlogen 1

De pelgrims

Najwa is

Ooit was Breq

De keizerlijke

uit Hyperion

een djinn

Recht van Toren,

vlag wappert

hebben het

die mensen

een immens

weer boven

Dal van de

bespioneert.

ruimteschip

Askir. Desina,

Tijdtombes

Als ze hoort

met een

kleindochter

bereikt. Ze

dat prinses

kunstmatige

R SPOILE ! T R E AL

van Askannon,

zijn nog steeds op zoek

Zayele wordt uitgehuwelijkt

intelligentie die duizenden

naar de Shrike, het myste-

aan de prins van Bagdad,

ingelijfden met elkaar ver-

rieuze wezen dat dood en

wenst ze zichzelf naar Zay-

bond. Door een verraderlijke

deze blije gebeurtenis wordt

verderf zaait, maar dat door

eles karavaan om een kijkje

daad is alles haar afgeno-

overschaduwd door een ver-

sommigen als een godheid

te nemen. De prinses blijkt

men, en nu heeft Breq nog

schrikkelijke moord. Havald,

wordt aanbeden. Nu, in De

tot haar grote verbazing haar

maar één kwetsbaar lichaam

de man die niet kon sterven,

Ondergang van Hyperion, zal

evenbeeld te zijn, en voordat

over. En nog maar één doel

is vermoord, zijn zwaard

ieder van hen de Shrike ont-

ze het weet gebruikt Zayele

in haar leven: wraak te ne-

gestolen. Pas als het is te-

moeten, maar op heel andere

een krachtige vuurwens. Een

men op Anaander Mianaai,

rugveroverd, kan de held van

wijze dan hij of zij had ver-

wens die grote gevolgen zal

de bijna-onsterfelijke heer

Askir weer uit zijn eeuwige

wacht...

hebben.

van de Radch.

slaap ontwaken.

058

heeft eindelijk de troon bestegen. Maar

Zwarte veren

De Ontbieder

De Valkentroon

Spreeuw

Megs verhaal gaat verder

Het slotdeel van de Schaduwrots-trilogie

Nieuw boek van de Australische koningin van de fantasy

Robin Hobb in stripvorm

VERSCHIJNT 19 mei | € 14,99 464 blz. | Paperback AUTEUR Anne Bishop SERIE De Anderen 2 UITGEVERIJ De Fontein

VERSCHIJNT 20 mei | € 19,99 368 blz. | Paperback AUTEUR Juliet Marillier SERIE Schaduwrots 3

VERSCHIJNT 22 mei | € 24,99 776 blz. | Paperback AUTEUR Karen Miller SERIE De Kroon van Hebzucht, Macht en Strijd 1

VERSCHIJNT 25 mei | € 17,99 48 blz. | Hardcover strip AUTEUR Clerjeaud & Picaud SERIE: De Boeken van de Zieners 8

Nu Meg geset-

Een jaar ge-

Een kind, dood

Na de mislukte

teld is in het

leden leerde

gewaand, wil

aanslag op

Stadspark van

Neryn pas

zijn vaders

prins Regaal

de Anderen

haar krachten

troon terug-

wist Fitz ter-

staat ze voor

gebruiken en

veroveren. Een

nauwernood

een nieuwe

was de rebel-

bastaardheer

te ontsnappen.

uitdaging: een leven opbouwen

lenbasis van Schaduwrots

komt in opstand tegen zijn

Hij sluit zich aan bij een

met haar nieuwe buren. Voor

nog slechts een droom. Nu is

tirannieke neef en vergiet

karavaan die hem dichter

zowel Meg als de Anderen is

zij het geheime wapen van

meer bloed dan hij wilde.

bij zijn doel zal brengen: de

dat zoeken, want Meg is iets

de rebellen, en hun enige

De weduwe van de Hertog

hereniging met zijn koning,

ánders – maar geen Ander. Dan

hoop in de geplande hinder-

tart de heer die haar dochter

die iedereen in het rijk dood

wordt de fragiele rust verstoord

laag van koning Keldec. Het

in zijn macht heeft. Huizen

waant. Dan ontmoet hij

als een illegale drug opduikt

lot van Alban ligt in Neryns

zullen vallen, koninkrijken

de opmerkelijke minstreel

die zowel mensen als Anderen

handen, maar ze moet eerst

branden, en vrienden worden

Spreeuw, die de geschiedenis

tot moorden aanzet. Opnieuw

op zoek naar de twee Hoe-

vijanden op het pad dat zij

bezingt en meer van Fitz de

staan de verhoudingen tussen

ders die haar meer over haar

die naar macht hunkeren

Bastaard af weet dan hem

beide kampen op scherp.

krachten kunnen leren.

volgen.

misschien lief is...

Maanvloed

Corinne

De Schaduw van het Verleden

De vrouwen van Hawley

Epische fantasy op zijn best

Vijftig tinten fantasy

Het Franse fantasy-fenomeen

Een oud huis vol geheimen en magie

VERSCHIJNT 8 juni | € 19,99

VERSCHIJNT 12 juni | € 19,99 336 blz. | Paperback AUTEUR Lara Adrian SERIE Middernacht 9

VERSCHIJNT 19 juni | € 16,99 320 blz. | Paperback AUTEUR Pierre Grimbert SERIE Het Geheim van Ji 3

VERSCHIJNT 6 juli | € 19,99 368 blz. | Paperback AUTEUR Chrysler Szarlan

368 blz. | Paperback AUTEUR David Hair SERIE De Brug der Getijden 4 De Maanvloed

Corinne heeft

De erfgena-

is begonnen

het helemaal

men zetten

kende moord

Na de schok-

en de golven

voor elkaar. Ze

hun wanho-

op haar man,

van het terug-

is jong, mooi

pige queeste

vlucht Reve

trekkende ge-

en haar adop-

voort. Een

Dyer met haar

tij zullen over

tieouders zijn

zoektocht die

dochters naar

de hele wereld tronen doen

stinkend rijk. Maar haar hele

het lot van de Noordelijke

haar geboortedorp Hawley.

wankelen. Oost en West

wereld wordt in één klap op

Koninkrijken zal bepalen.

Reve is al jaren op de vlucht

botsten eerder, maar deze

zijn kop gezet als ze wordt

Terwijl legers zich verzame-

voor een mysterieuze vreem-

keer – nu geheime fracties en

ontvoerd door de vampier

len, samenzweerders zichzelf

deling, en nu zit hij haar op

intriganten uit het duister

Dragos. Na jaren gevangen-

prijsgeven en allerlei intriges

de hielen. Als Reve in het ver-

tevoorschijn treden – zal de

schap wordt ze gered door

aan het licht komen, trekken

leden en de familielegenden

wereld ervaren dat liefde, loy-

de Broederschap. Maar haar

ze eropuit. Het ontcijferen

duikt, ontdekt ze een antiek

aliteit en waarheid gesmeed

redder is vastbesloten om

van de geheimen van Nol

dagboek met een mysterieu-

kunnen worden tot wapens

eerst wraak te nemen op zijn

leidt hen echter tot ver over

ze kracht.

die net zo machtig zijn als

voormalige meester.

de grenzen van de Oosterse

zwaarden en magie.

Koninkrijken.

059

Verwacht Verscheurde Zielen Voor het eerst in hardcover

VERSCHIJNT 15 juli | € 19,99 528 blz. | Hardcover AUTEUR Terry Goodkind SERIE Richard & Kahlan 3

De schreeuwende wenteltrap

De Dochter van de Toragh

Een held in de problemen

Hou het licht aan!

Nieuw van de auteur van Alfa en Maire!

VERSCHIJNT 15 juli | € 19,99 360 blz. | Paperback AUTEUR Andrzej Sapkowski SERIE The Witcher 3

VERSCHIJNT 17 juli | € 17,99 320 blz. | Paperback AUTEUR Jonathan Stroud SERIE: Lockwood & Co 1

VERSCHIJNT 24 juli | € 16,99 288 blz. | Paperback AUTEUR Tisa Pescar

De Vuurdoop

Vanuit de uit-

Geralt herstelt

Wanneer

Om het

hoeken van

nog van de

een van hun

bondgenoot-

het D’Haraan-

verwondingen

opdrachten

schap met

se Rijk trek-

die hij opliep

rampzalig

de Zuidelijke

ken bisschop

tijdens de

afloopt, zijn

Territoria te

Hannis Arc

coup van Tha-

Anthony, Lucy

bekrachtigen,

en de oude keizer Sulachan

nedd. Maar hij is vastbeslo-

en George gedwongen om

wordt Nura, de dochter van de

aan het hoofd van een gi-

ten zijn zoektocht naar Ciri

een levensgevaarlijke klus

Toragh van Birana, uitgehu-

gantische horde verderfelijke

voort te zetten. Een woeste

aan te nemen. Het beruchte

welijkt aan Kyton Capernus.

halfmensen, rechtstreeks

oorlog raast echter door het

landgoed Combe Carey Hall

Armina, de zus van Kyton,

het hart van het koninkrijk

land, en bijna elke stad die

moet geestenvrij worden

begeleidt Nura naar het

in. Richard en Kahlan zijn

hij onderweg doorkruist is in

gemaakt. Zullen de agen-

misteiland waar ze zal worden

echter ver van huis; dapper

de as gelegd. En Ciri is voor

ten van Lockwood & Co de

onderworpen aan de proeven

vechten ze tegen een myste-

het laatst gezien aan het hof

Schreeuwende Wenteltrap en

die moeten uitwijzen of ze

rieuze en dodelijke ziekte die

van Nilfgaard, de plek waar

de Rode Kamer overleven?

met Kyton mag trouwen. Een

langzaam al hun krachten

de strijd het hevigst is.

reis die van grote invloed zal

wegzuigt.

zijn op ieders toekomst.

Penryn & Het gevecht om hemel en aarde Het gevecht om hemel en aarde VERSCHIJNT 12 augustus | € 17,99 304 blz. | Paperback AUTEUR Susan Ee SERIE Angelfall 3

Elfenwinter

De Oorlog der Werelden

De Triomf van de Dwergen

Incl. nog niet eerder gepubliceerd kort verhaal

De laatste slag

Hij is terug!

VERSCHIJNT 17 augustus | € 12,50 584 blz. | Paperback AUTEUR: Bernhard Hennen SERIE De Elfen 2

VERSCHIJNT 19 augustus | € 19,99 528 blz. | Paperback AUTEUR Bernhard Hennen SERIE Drakenelfen 7

VERSCHIJNT 19 augustus | € 24,99 608 blz. | Paperback met flappen AUTEUR Markus Heitz SERIE De Dwergen 5

Na een ge-

Elfenvorstin

De hemelslan-

Een nieuwe

waagde

Emerelle heeft

gen schikken

vijand dient

ontsnappings-

twee moord-

zich na de

zich aan voor-

poging zijn

aanslagen

aanslag van

bij de grenzen

Penryn en

overleefd.

de devanthars

van het Veilige

Raffe op de

Zwaard-

aan de kant

Land. En de

vlucht voor de engelen. Ze

meester Ollowain is ervan

van Nangog. In heel Alfen-

toekomst van mens en dwerg

hebben zo snel mogelijk een

overtuigd dat de opdracht-

mark worden strijders te wa-

lijkt in handen te liggen van

arts nodig om de gruwelijke

gever van de aanslagen zich

pen geroepen om de mensen

een mensenkind dat de alfen-

veranderingen ongedaan te

bevindt in het gezelschap

uit hun wereld te verdrijven.

taal spreekt. Met een laatste,

maken die de engelen heb-

van de elfenvorsten die voor

Voor de eerste keer in haar

allesbepalende slag in het

ben uitgevoerd op Raffe en

het aanstaande lichtfeest

geschiedenis staan trollen,

vooruitzicht, speelt er echter

op Penryns zusje Paige. Maar

hun opwachting maken. Zijn

dwergen, elfen, kobolden en

nog steeds een belangrijke

ze worden onverwacht ge-

vermoedens worden beves-

alle andere volkeren van Al-

vraag: is de teruggekeerde

confronteerd met een schok-

tigd als het elfenschip van de

fenmark zij aan zij om tegen

Tungdil werkelijk de legenda-

kende onthulling uit Raffes

koningin tijdens de ceremo-

een gemeenschappelijke

rische held van weleer?

verleden.

nie wordt beschoten.

vijand te vechten.

060

061

062