De meest geliefde familie- en streekromans in één serie
Romanmagazine
KORT VERHAAL
Auf Wiedersehen
THEA ZOETEMAN
INTERVIEW MET GERDA VAN WAGENINGEN, INA VAN DER BEEK, MARY SCHOON EN JOHANNE A. VAN ARCHEM OVER HISTORISCHE ROMANS
Doe mee met
Jaaroverzicht van alle nieuw te verschijnen boeken
Abonnementenservice:
T: 088 7002780 (ma t/m vrij 9 – 12 uur)
E: abonnementen@zomerenkeuning.nl
W: www.romanserie.nl
Het Romanmagazine is een uitgave van Uitgeverij Zomer & Keuning. Het magazine wordt verspreid onder abonnees van de Romanserie.
Eline
Beste abonnee,
Met veel plezier presenteren wij u het nieuwe Romanmagazine, boordevol interessante informatie over de boeken die in 2025 zullen verschijnen! Dit jaar hebben we een selectie gemaakt van verhalen die u niet wilt missen, evenals inspirerende interviews met uw favoriete auteurs en leuke weetjes over de schrijvers.
We zijn trots op elk boek dat we uitbrengen, allemaal met zorg en aandacht gemaakt. Dit jaarprogramma geeft u een voorproefje van de prachtige verhalen die u komend jaar kunt verwachten. Laat u onderdompelen in nieuwe werelden, ontmoet boeiende personages en geniet van de splinternieuwe verhalen en series van uw lievelingsschrijvers.
Fijne boeken, goed verzorgd en bij u thuisbezorgd voor een aantrekkelijke abonneeprijs.
We wensen u veel leesplezier en hopen dat u net zo enthousiast bent over de komende titels als wij.
Met een hartelijke groet, Z&K Romanserie-team
Eline Stiekema
Roos Kamies
Nina de Rijk
Nadieh Sinneker
Tessa Kelderman
Monique Boltje
Gerda van Wageningen WACHT OP MIJ
(STOOMTRAMTRILOGIE #1)
speelt zich af in Oud-Beijerland
Vanwege de zorg voor haar broer en vier zusjes heeft Cora weinig tijd voor haar eigen gevoelens
Zaterdag 30 april 1898 is een belangrijke dag voor het gezin Emmerzael. De eerste stoomtram tussen Rotterdam en Numansdorp in de Hoekse Waard gaat rijden. Vader Krijn werkt voor de Rotterdamse Tramweg Maatschappij en is leider van de dienst.
Maar het is ook een zwarte dag: moeder overlijdt samen met haar tweeling in het kraambed. Krijn geeft zijn oudste dochter Cora de opdracht om voor de vijf overgebleven kinderen te zorgen. Die taak valt haar als negentienjarige zwaar. Ze heeft amper tijd voor zichzelf over, of voor de avances van de jongens in het dorp… Gelukkig ontfermt Carla Kranendonk, de vrouw van Krijns baas, zich een beetje over Cora.
Gerda van Wageningen is de bekendste auteur van historische familieromans in Nederland. In haar boeken combineert ze boeiende geschiedenisfeiten met het gewone gezinsleven en ontluikende liefde. Wacht op mij is het eerste deel van de Stoomtramtrilogie.
Marja van der Linden DE GROOTSTE DAARVAN IS DE LIEFDE
speelt zich af in Zeeland
De liefde bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen
Francien heeft na drieëndertig jaar huwelijk voldoende redenen om te scheiden van haar man. Ze heeft tot nu zijn egocentrische gedrag steeds bedekt met de mantel der liefde, maar daaraan is nu een einde gekomen. Een makkelijke beslissing is dat niet en ze vraagt zich af of ze het wel redt in haar eentje, want zoveel zelfvertrouwen heeft ze niet. Toch zet ze de scheiding door. Enkelen veroordelen haar daarom, maar ze krijgt gelukkig ook begrip voor haar keuze en ze ondervindt steun van diverse dierbare mensen om haar heen. Die helpen haar om meer zicht te krijgen op wie ze is, en op wat ‘liefde’ nu eigenlijk inhoudt.
Marja van der Linden schrijft met De grootste daarvan is de liefde een ontroerende familieroman over een vrouw die na haar scheiding sterker blijkt dan ze gedacht had, en die dankzij haar omgeving een nieuwe kijk op liefde ontwikkelt.
FEBRUARI
Anne-Marie Hooyberghs PUZZELSTUKKEN
speelt zich af in Westerlo, Vlaanderen
Wanneer bij haar zoontje autisme wordt vastgesteld, roept dat veel vragen bij Wilma op, maar het kan er ook een aantal beantwoorden
Het leven van Wilma wordt overhoopgegooid wanneer juf Annelies vertelt dat er iets mis is met Jonas, haar zoontje van acht. Na veel doktersbezoeken en testen wordt de diagnose autisme gesteld. Haar echtgenoot Karl wil dit niet accepteren en Wilma voelt zich door hem in de steek gelaten. Ze heeft behoefte aan steun en raad en zoekt dit bij Werner, haar attente en begripvolle schilderleraar. Ook bij haar vriendin Lianne kan ze terecht. Maar het is vooral Karl die ze mist. Ze zoekt alles op wat ze over autisme kan vinden, zodat ze haar zoontje zo goed mogelijk kan helpen. Tijdens deze zoektocht ontdekt ze iets wat veel puzzelstukken in elkaar laat vallen.
Anne-Marie Hooyberghs schrijft in diverse genres, van historisch tot modern. Haar verhalen hebben vaak een sociale inslag, met vakkundige karaktertekeningen en onverwachte wendingen die tot het einde blijven boeien.
Sandra Berg VERBORGEN IN STILTE
speelt zich af in Weert
Er valt veel te leren als je de tijd neemt om stil te zijn en je te verwonderen
Als makelaar Isabelle van de zussen Clarice en Louise Martinez de opdracht krijgt om het huis van hun overleden oom Pierre te verkopen, lijkt het een simpele zaak. Pierre leefde als kluizenaar, zonder contact met zijn familie, en de zussen willen vooral snel van het huis af. Maar bij haar eerste bezoek ontdekt Isabelle dat in een oude stal een zonderlinge man woont die duidelijk met niemand wil praten. Wie is hij, en kunnen de zussen hem zomaar op straat zetten? Naarmate Isabelle meer te weten komt over de man en zijn band met Pierre, raakt ze verstrikt in een gewetensconflict. Durft ze op te komen voor wat ze werkelijk belangrijk vindt?
Verborgen in stilte is een warm verhaal met poëtische sfeertekeningen van het teruggetrokken leven dat Gabriël leidt. Sandra Berg gebruikt daarbij haar fotografische gevoel voor detail en haar brede mensenkennis.
Greetje
van den Berg HEMELHOOG
(IN DE STEM VAN DE WIND #1)
Als Christianne in verwachting blijkt te zijn, komt zij voor een lastige keuze te staan
speelt zich af in Zwolle
Toen Christianne twee jaar geleden een relatie kreeg met de veel oudere Koen, had ze er alle begrip voor dat hij geen kinderen meer wilde. Totdat zij in verwachting blijkt te zijn. Koen wil hier niks van weten, waardoor Christianne na weken van ruzie besluit om een einde aan hun relatie te maken.
Na een vlekkeloze zwangerschap bevalt Christianne van haar zoontje Filemon, en dankzij de steun van ouders en vriendinnen kan ze daarna van hem genieten. Wanneer Filemon een paar jaar oud is valt hij in de speeltuin op zijn hoofd. Eerst lijkt alles goed te gaan, maar na een tijdje merkt Christianne dat Filemon is veranderd: hij is prikkelbaar, snel afgeleid, en kan erg boos worden. Voor Christianne is het moeilijk om hiermee om te gaan, en door artsen wordt ze niet serieus genomen. Hoe kan ze de hulp krijgen die Filemon nodig heeft?
Greetje van den Berg staat bekend om haar familieromans, met indringende verhalen en een vlotte schrijfstijl. Dat laat ze weer zien in Hemelhoog, het eerste deel van de In de stem van de wind-duologie.
Simone Foekens
SAMEN THUIS
speelt zich af in Overijssel
Na de scheiding zijn het Milou en Jerry die om beurten ‘uitvliegen’, terwijl hun kinderen in het gemeenschappelijke huis blijven wonen.
Hoelang kan die constructie goed werken?
De irritaties lopen de laatste tijd steeds hoger op tussen Milou en haar man Jerry. Voor Milou is de zomervakantie met hun twee kinderen, Bryan en Jayla, een goede test om te kijken hoe hun relatie ervoor staat. Deze vakantie eindigt alleen anders dan verwacht, want Jerry laat weten te willen scheiden.
Het welzijn van de kinderen staat op de eerste plaats, dus ze besluiten om aan birdnesting te beginnen: de kinderen blijven in hun huis en beurtelings zorgt een ouder voor hen. De andere ouder verblijft dan in een huurhuis vlakbij. Wat een perfecte regeling leek, blijkt toch lastiger dan verwacht als de twee ouders niet dezelfde manier van opvoeden hebben. Milou en Jerry moeten bedenken of dit wel de juiste oplossing is voor de kinderen.
Simone Foekens heeft met Samen thuis een toegankelijke familieroman geschreven. Het verhaal bevat naast de nodige familiedrama ook warme momenten en een vleugje romantiek.
Auf Wiedersehen THEA ZOETEMAN KORT VERHAAL
Ans voelt nog eens aan het kapje op haar hoofd en trekt de banden van haar schort iets strakker. Dan loopt ze het ziekenhuis binnen, waar de geuren van ether en ontsmettingsmiddelen haar neus binnendringen. Het is hier druk en chaotisch.
Dat is vanaf het begin van de oorlog niet anders geweest. Het is aan de orde van de dag dat tientallen gewonde soldaten en burgers naar binnen worden gebracht. Ook nu liggen de zalen vol en komen er alweer nieuwe patiënten binnen. Deze keer lijkt het nog hectischer dan anders.
Met haastige passen loopt ze naar haar afdeling. Het valt niet mee om koelbloedig en nuchter te blijven bij het vele leed dat ze dagelijks onder ogen komt. Maar ze wil niet anders. Dit werk geeft haar veel voldoening.
‘Het is weer zover,’ verwelkomt haar collega Marie haar. Ze laat haar stem tot een fluistertoon dalen. ‘Er is vannacht een overval gepleegd op het distributiekantoor. Er was verraad in het spel. Gevolg twee doden en vijftien gewonden.’
Ans bijt op haar lip. Nu begrijpt ze de hectiek en de onrust die ze bemerkte toen ze het ziekenhuis binnenkwam.
‘Hollanders?’ vraagt Ans.
‘Tien Hollanders. Vijf Duitsers en twee NSB’ers,’ somt Marie op.
Ans loopt met Marie mee naar de balie. ‘NSB’ers zijn ook Hollanders.’
Marie gromt wat. Ze schuift het schrift met de patiëntgegevens onder Ans’ neus. ‘Hier, lees maar. Niet te lang, want er is weer veel werk te doen.’
Ans kijkt haar na als ze met haastige stappen naar de ziekenzaal loopt, dan glijden haar ogen over de volgeschreven regels. Het is niet makkelijk om alles te onthouden wat over vijftien patiënten geschreven wordt. Van één ding is ze zich goed bewust; vriend en vijand liggen hier op dezelfde afdeling en moeten worden verzorgd.
Ze slikt. Het valt niet mee om goed te doen aan degenen die het haar en haar landgenoten moeilijk of zelfs in veel gevallen ondraaglijk maken. Maar ze heeft geen keuze. Iedere patiënt die hier binnengebracht wordt, moet geholpen worden.
Moritz Schneider heet hij. Ze heeft het in het dossier gelezen. Hij is een Duitse soldaat van tweeëntwintig jaar oud. Hij is maar een jaar ouder dan zij.
Ans kijkt naar hem. Hij is in bewusteloze toestand binnengebracht en zit helemaal onder
het bloed. Voorzichtig gaat ze aan het werk. Het uniform dat hij draagt, ziet er niet uit. Het is gescheurd en vies. Marie komt helpen. Voorzichtig stropen ze het uniform van zijn gewonde lichaam af. Daarna kan Ans het verder alleen af. Ze wast hem en maakt zijn wonden schoon. Ze hoort hem zachtjes kreunen. Wordt hij wakker? Maar nee, zijn ogen blijven gesloten.
Ze is opgelucht als ze klaar is en de dokter langskomt. Ze kan naar de volgende patiënt. Het is hard doorwerken. Meestal voelt ze aan het eind van de dag haar voeten niet meer. Voordat ze weer naar huis gaat doet ze nog een ronde langs de patiënten.
Moritz is nu wakker. Zijn helderblauwe ogen nemen de omgeving onrustig in zich op. Als ze bij zijn bed komt kijkt hij haar aan. Snel kijkt ze van hem weg. Ze moet naar huis. Waarom is ze deze ziekenzaal eigenlijk weer binnen gelopen?
Als ze even later naar buiten gaat, gebeurt er iets waar ze steeds bang voor is: het luchtalarm gaat af. Snel gaat ze het ziekenhuis weer binnen, waar het betrekkelijk veilig is. Op het dak van het ziekenhuis is een groot aantal witte kruizen geschilderd. Dat moet ervoor zorgen dat het ziekenhuis niet gebombardeerd wordt door vijandige vliegtuigen. Toch geeft het haar iedere keer weer opnieuw spanning. Je weet nooit of de vijand rekening houdt met de kruizen. Ze zijn tot alles in staat.
Haar hart gaat uit naar de patiënten die op de afdelingen liggen. Voor hen moet het heel beangstigend zijn. Ze kunnen immers hun bed niet uit. Ze bidt voor bescherming. Voor haarzelf, voor haar collega’s, en voor alle patiënten.
Eindelijk wordt het sein veilig gegeven en kunnen ze naar buiten. Er is niets onherstelbaars gebeurd en Ans slaakt een zucht van verlichting.
Ging die ellendige oorlog maar voorbij. Al vier jaar lijden ze onder de terreur van de Duitsers, die met de dag wreder lijkt te worden. Haar gedachten gaan naar de Duitse patiënten in het ziekenhuis. Kon ze die zalen maar voorbij lopen en alleen zorgen voor haar eigen landgenoten.
Haar vader zit in het verzet. Hij is meer weg dan thuis. Haar moeder en zusje weten nooit waar hij is en wat hij doet. Dat is voor de veiligheid. Als hij opgepakt zou worden en zij verhoord, kunnen ze niets zeggen. Dagelijks voelen ze de spanning. De afkeer en de haat tegen de vijand zit diep.
‘Ik snap niet dat jij die Duitsers in het ziekenhuis helpt,’ had Sieta haar laatst nog verontwaardigd toegeroepen. ‘Ze verdienen pijn en ellende. Kijk eens naar pa! Hij kan zomaar gearresteerd worden. En waarom? Alleen omdat hij ons land verdedigt. Door voor de vijand te zorgen pleeg jij verraad aan pa en het hele Nederlandse verzet. Bah!’
Ze was de kamer uitgelopen en had de deur met een klap achter zich dichtgegooid.
Ans was bevend gaan zitten. Had haar zus gelijk? Ze begreep Sieta wel. Ze liep er zelf ook mee. Maar ze was verplicht om iedere patiënt te verplegen die in het ziekenhuis werd opgenomen. En in deze ellendige tijd betekende het dus dat je naast verzetsstrijders en onschuldige burgers, ook je vijand moest verzorgen.
Toch is er ook een mooie kant aan haar werk, omdat ze patiënten in bescherming kan nemen die gezocht worden door de vijand. Als Duitse soldaten het ziekenhuis binnen lopen, sluit ze de gordijnen om het bed van gezochte patiënten en zet er bordjes voor besmettingsgevaar bij.
Geen Duitse soldaat, officier of controleur durft bij die patiënten te komen uit angst om besmet te worden. Daardoor heeft zij samen met haar collega’s al veel mensen kunnen redden uit de handen van de Duitsers. En dat is de keerzijde van het werk dat ze in het ziekenhuis doet. Dat maakt weer veel goed.
De volgende morgen moet Ans iets overwinnen voordat ze de zaal binnenloopt waar de Duitse soldaat ligt. Ze denkt aan de woorden van haar zusje, maar duwt die haastig weer weg. Ze kan er op dit moment niets mee.
Hij is wakker en zijn blauwe ogen vangen onmiddellijk de hare.
‘Goedemorgen,’ begroet ze hem. ‘Heeft u vannacht een beetje kunnen slapen?’
Moritz schudt zijn hoofd. ‘Schmerz.’
Pijn dus. Ondanks dat hij er iets voor heeft gekregen, heeft het weinig geholpen. Ze ziet dat zijn rechterbeen in een stellage ligt. Zijn vieze, bebloede uniform is verdwenen.
Op de plank bij zijn bed ziet ze een fotolijstje staan. Ze wil er niet naar kijken.
In het dossier van de man schrijft ze dat hij nog veel pijn heeft en daardoor vannacht bijna niet heeft kunnen slapen. Misschien dat de dokter iets sterkers voor kan schrijven.
‘Eigen schuld,’ hoort ze in gedachten haar zusje Sieta zeggen. ‘Had hij maar in zijn eigen land moeten blijven. Net goed dat hij nu gewond is en pijn heeft.’
Ans bijt op haar lip en vult een teiltje met water. Vijand of niet, ze zal hem moeten helpen en zijn wonden moeten verzorgen. Straks mag ze naar de zaal hiernaast. Daar liggen haar landgenoten.
Terwijl ze bezig is bedenkt ze dat het handig was geweest als hier Duitse verpleegsters hadden gelopen. Dan was dit probleem opgelost en kwam zij niet in gewetensnood.
Eindelijk is ze klaar. Ze gooit het vieze water weg en de vuile lakens, die alweer onder het bloed zitten, neemt ze mee.
‘Danke,’ hoort ze Moritz achter zich zeggen.
Ze draait zich om. In zijn ogen ligt een dankbare glans. Ze knikt kort en loopt dan snel de zaal weer uit.
‘Gaat het?’ vraagt Marie als ze haar tegenkomt in de gang. ‘Je ziet een beetje wit.’
Ans haalt haar schouders op. ‘Dat lijkt maar zo.’
Ze loopt de andere ziekenzaal binnen. Hier voelt ze zich veel meer op haar gemak omdat hier haar landgenoten liggen. Kon ze de zaal waarin Moritz en de andere Duitse patiënten liggen, maar overslaan. Maar steeds ziet ze de blauwe ogen waarin dankbaarheid ligt weerspiegeld. Ogen waarin helemaal geen haat of vijandschap te lezen is. Dat brengt haar een beetje in de war.
Die middag gaat het opeens niet goed met Moritz. Hij krijgt een bloeding en wordt halsoverkop naar de operatiekamer gebracht.
Ans trekt de gordijnen om het bed dicht. De andere patiënten hoeven niet alles te zien. Ze staart naar de bebloede lakens van Moritzs bed. Het ziet er heftig uit. Zou hij levend uit de operatiekamer komen?
Ze haalt de vieze lakens van zijn bed af. Die moeten zo snel mogelijk in de was. Ze kijkt rond of ze niets vergeet. Dan haakt haar blik zich vast aan het fotolijstje op de plank. Ze legt de lakens even op het bed terug en pakt het lijstje op.
Ze ziet een man en een vrouw. Zouden dat zijn ouders zijn? Moritz lijkt op de man, maar dan in een jongere versie. Er staan twee meisjes bij. Zijn dat zijn zusjes? Ze lijken ook op hem.
Een gewoon gezin. Ouders en twee zusjes die bezorgd zijn om hun zoon en broer. Die misschien niet wilden dat hij naar Nederland zou gaan. Misschien wilde hij zelf ook niet, maar ging hij omdat hij geen andere keuze had. Omdat hij gedwongen werd.
Ans blijft maar kijken naar die gezichten totdat haar ogen gaan tranen. Snel zet ze het lijstje weer terug op de plank. Ze mag haar tijd niet staan te verprutsen. Er is nog zoveel te doen.
Bovendien heeft ze niets te maken met Moritz' familie.
Ze pakt de lakens op en loopt de zaal uit. Maar in gedachten is ze bij de soldaat die op dit moment op de operatietafel ligt.
Die nacht slaapt ze slecht. Steeds ziet ze die blauwe ogen en de bebloede lakens voor zich. En tenslotte schuift het beeld van de ouders en de twee zusjes voor haar ogen. Waarom houdt het haar zo bezig? Ze is verpleegster. Dat betekent dat ze daar is om voor de patiënten te zorgen en niet om zich met hun privéleven bezig te houden.
Tegen de morgen valt ze in een diepe slaap en schrikt daarna wakker van haar wekker.
Met grote moeite komt ze haar bed uit. Ze voelt zich meteen onrustig. Hoe zal het met Moritz gaan? Zou de operatie geslaagd zijn? Of…? Ze durft niet verder te denken en daar schrikt ze weer van. Waarom kan ze die Duitse soldaat niet uit haar gedachten zetten? Waarom achtervolgen die blauwe ogen haar steeds zo? Dat wil ze niet, en toch gebeurt het gewoon.
Hij is haar vijand. Ze wil geen enkele gedachte aan hem wijden buiten het ziekenhuis om.
Als ze op de afdeling komt, loopt ze rechtstreeks naar de zaal waar Moritz ligt. Hij ligt weer op hetzelfde plekje. Hij is de operatie dus goed doorgekomen, maar nu is hij nog in een diepe slaap. Haar ogen glijden van zijn gesloten ogen naar de foto op het plankje bij zijn bed.
Zouden zijn ouders en zusjes weten dat hij hier in het ziekenhuis ligt en geopereerd is?
Nee, natuurlijk niet, bedenkt ze dan. Wie moet hen dat vertellen?
Deze gedachte beklemt haar en tegen Marie spreekt ze haar gedachten hardop uit.
Marie kijkt haar bevreemd aan. ‘Waar maak jij je druk over? Dat is jouw zorg toch niet?’
Ans buigt zich haastig over de dossiers van de patiënten. Ze weet dat Marie gelijk heeft. Moritz is een Duitse soldaat. Dat vergat ze zomaar even.
Ze gaat weer snel aan het werk en doet haar best om de man in dat ziekenhuisbed te vergeten. Maar hoe gaat dat lukken als hij hier zo dichtbij ligt en zij telkens de ziekenzaal in moet?
‘Wie ist dein Name?’ vraagt hij als ze bezig is om het infuus bij zijn bed te controleren.
Het is alweer drie dagen na de operatie. Hij heeft veel geslapen, maar nu is hij eindelijk wakker.
Ze is zo ingespannen bezig dat ze schrikt als hij opeens een vraag aan haar stelt. Wanneer het infuus in orde is, draait ze zich naar Moritz om.
Dankbaarheid vervult haar hart. Ze hebben de oorlog overleefd. Ook vader, die zoveel gevaar liep.
Nu vader vrijuit spreken kan, komen de verhalen los.
‘Er waren zes verzetsmensen opgepakt,’ vertelt hij. ‘Ze werden vastgehouden in het gemeentehuis om de volgende dag op de trein gezet te worden naar Duitsland. We hadden een plan gemaakt om ze te bevrijden, maar we wisten dat we een heel groot risico liepen. Toen kregen we hulp uit onverwachte hoek.’
Er valt een kleine stilte. Ans hangt aan vaders lippen. ‘Vertel snel verder, pa.’
‘Er was een Duitse soldaat die de sleutel neerlegde en hem zogenaamd vergat. Het risico
was natuurlijk nog heel groot, want overal waren Duitsers. Maar die Duitse soldaat wist zijn collega’s af te leiden zodat wij ons werk konden doen.’
‘Ongelooflijk.’ Sieta kijkt vader met grote ogen aan. ‘Dus er bestaan toch nog “goede” Duitsers?’
Vader knikt. ‘Jazeker. Er waren genoeg Duitse jongens en mannen die net als wij deze oorlog niet hadden gewild, maar gedwongen werden om mee te vechten.’
‘Hoe is het verder afgelopen?’ vraagt moeder.
‘De verzetsmensen zijn bevrijd,’ gaat vader verder. ‘Dankzij Moritz Schneider.’
Er gaat een schokje door Ans heen. ‘Moritz Schneider?’
‘Ja, zo heette de Duitse soldaat.’ Vader kijkt haar vragend aan. ‘Hoezo?’
‘Ik heb een patiënt op de afdeling gehad die zo heette,’ vertelt Ans. ‘Hij was gewond en toen hij weer vertrok liep hij nog een beetje mank.’
‘Dat moet hem zijn,’ weet vader stellig. ‘Hij liep inderdaad mank.’
Ans is er helemaal stil van. Moritz heeft vader en andere verzetsstrijders geholpen om uit de handen van de vijand te blijven. Dat ze het nu over dezelfde soldaat hebben is bijzonder.
Zou hij de oorlog overleefd hebben?
Het is alsof vader haar gedachten raadt. ‘Vlak voor de bevrijding heb ik hem nog gezien. Ik hoop dat hij gezond weer thuis is gekomen. Die jongen heeft een gouden hart.’
Als Ans weer op de afdeling van het ziekenhuis komt, staat Marie met een brief in haar handen.
‘Die is voor jou,’ zegt ze. ‘Ik denk dat die envelop hier al heel lang ligt, want hij was wat gekreukt. Ik haalde hem tussen allerlei paperassen vandaan. Nou ja, beter laat dan nooit.’
Ans neemt de envelop verrast en verbaasd aan. Op de envelop leest ze inderdaad haar naam.
Geen flauw idee van wie die afkomstig is. Ze wacht tot Marie de ziekenzaal weer is ingegaan en nieuwsgierig maakt ze de envelop open. Er zit een briefje in. Het is geschreven in een mengelmoes van Duits en Nederlands. Haar ogen glijden over de regels.
Dag Ans,
Ik wil je hartelijk bedanken voor al je goede zorgen. Ondanks alle pijn was het ziekenhuis voor mij een oase. Wij hebben niet voor de oorlog gekozen en ik hoop dat er heel snel vrede komt. Je bent een lieve, zorgzame zuster. Ik zou je heel graag nog eens willen zien en spreken. Het liefst als er weer vrede is, maar daar ziet het nu nog niet naar uit. Toch geef ik je mijn adres in de hoop dat je mij wilt schrijven. Zo niet, dan blijf ik fijne herinneringen aan jou houden.
Een hartelijke groet van Moritz Schneider.
Ans kijkt naar het adres dat hij eronder heeft geschreven.
Haar hart bonst en een blij gevoel van verwachting borrelt in haar op. Een lach breekt door op haar gezicht.
De brief stopt ze in de zak van haar zustersuniform. Ze weet wat haar te doen staat.
José Vriens EIGEN KEUS
Mariëls leven staat volledig op z'n kop.
speelt zich af in Brabant
Zorgt de vondst van een hond voor nieuwe kansen?
Als Mariël na een relatie van vijf jaar de deur uit wordt gezet weet ze niet hoe ze het heeft. Gelukkig kan ze via vrienden van haar ouders voor langere tijd in een stacaravan wonen. Tijdens een wandeling wordt Mariël gevolgd door een hond. Ze ontfermt zich over de hond en geeft hem een naam, Joey. Ondanks haar pogingen om de eigenaar te vinden, onder andere met hulp van Ellis van de hondenuitlaatservice, blijft het baasje spoorloos. Mariël besluit Joey te houden en de hond wordt haar trouwe metgezel. Als Joey enthousiast wordt bij het zien van een onbekende man in het dorp, vraagt Mariël zich af wie dit kan zijn. Zo trekt Joey Mariël langzaam uit haar isolement.
Met Eigen keus schrijft José Vriens weer een eigentijdse familieroman zoals haar lezers van haar gewend zijn. Ze heeft geloofwaardige personages neergezet, met mooie vriendschappen en verrassende relaties.
Marleen
Schmitz
BLIJF NIET OMZIEN
speelt zich af in Limburg
Een nieuwe omgeving kan helpen om wonden te helen, maar wat je verder vindt is niet te plannen
Tijdens zijn werk als brandweerman in Amsterdam loopt Rick een heftig trauma op. Het appartement waar Rick met zijn vriendin Jackie woont, ligt dicht bij de plek van het ongeluk en hij merkt algauw dat hij het daardoor niet meer trekt om in dat appartement te blijven wonen. Terwijl zijn vriendin Jackie vasthoudt aan hun leven in Amsterdam, besluit Rick alleen een pauzejaar in Zuid-Limburg te nemen, in een poging zijn trauma te verwerken. Hij komt langzaam tot zichzelf, bouwt nieuwe vriendschappen op en leert wat hij echt belangrijk vindt. Past hij nog wel goed bij Jackie? Of groeit zijn vriendschap met de Limburgse Ellen onbedoeld uit tot meer?
Marleen Schmitz bouwt langzaam de spanning op in haar verhalen door de focus te leggen op de onderlinge relaties van haar personages. Haar schrijfstijl is invoelend, zachtaardig en prettig om te lezen.
Gea Veldkamp
GOEDE MOED
speelt zich af in midden-Nederland
De collega’s van Iris waarschuwen haar voor de vermenging van werk en privé, maar zij is vastbesloten haar mentorleerling te helpen
Iris is een bevlogen docente Nederlands en vanwege haar grote hart voor de leerlingen wordt ze klassenmentor. Algauw merkt ze dat het niet goed gaat met een van de meisjes, Naomi. Ze ligt tijdens de lessen te slapen en haar resultaten blijven achter. Iris zoekt contact met Naomi’s ouders. Vooral met vader Koen kan Iris goed overweg, en ze spreekt hem regelmatig over mogelijkheden om Naomi te helpen. Zijn vrouw kan dat echter niet waarderen en ook Iris’ vriend Jorn merkt dat ze met haar gedachten steeds vaker bij haar werk is, in plaats van haar relatie met hem. De spanningen lopen op in beide gezinnen. Waar ligt de grens tussen werk en privé?
Gea Veldkamp is geliefd vanwege de manier waarop ze haar personages tot bloei laat komen en de positieve sfeer van haar romans. Met haar soepele schrijfstijl en moderne thema’s staat ze dicht bij de lezer.
speelt zich af op de Atlantische Oceaan
Afra Beemsterboer
WILDE VAART
De prachtige Atlantische zeiltocht die Yvonne voor haar man heeft georganiseerd, brengt hun relatie in zwaar weer
Ralf, kapitein op de wilde vaart, gaat met pensioen. Zijn vrouw Yvonne heeft het perfecte plan om dat te vieren: een zeiltocht langs de Atlantische kust, een droom van Ralf. Nu kunnen ze alle tijd inhalen die Ralf voor zijn werk weg was! Jeugdvriend Brandt leent hun zijn zeilboot uit en heeft Yvonne stiekem lesgegeven, zodat ze Ralf kan verrassen.
De trip loopt echter heel anders dan Yvonne voor ogen had. Ralf lijkt helemaal niet zo enthousiast om met haar op reis te gaan. Wat houdt hij voor haar achter? En wat moet ze met de gevoelens die ze ongewild voor Brandt heeft gekregen?
In de boeken van Afra Beemsterboer staan de thema’s vriendschap, ouderschap en het maken van moeilijke keuzes centraal. Haar kleurrijke karakters sluit je gemakkelijk in je hart.
Johanne A. van Archem
ALS DE STORM VOORBIJ IS
speelt zich af in Twente
Het gezin Schuurman gaat gebukt onder de uitbarstingen van vader Mans
Aan het begin van de 20e eeuw werkt het Twentse gezin Schuurman, bestaande uit Mans, Mientje en hun kinderen Willem en Ennie, in de textielfabriek. Vader Mans staat erom bekend dat hij alles beter denkt te weten dan anderen. Hij moet het laatste woord hebben, anders ontsteekt hij in woede. Oudste dochter Bertha is om die reden al het huis uitgevlucht. Als Mans vanwege fouten en zijn grote mond wordt ontslagen bij de fabriek, maakt dat zijn agressieaanvallen alleen maar erger. Hij wordt zo onhandelbaar dat de dominee Mientje adviseert om te vertrekken. Willem en Ennie blijven achter bij de ‘huistiran’. Ze hebben plannen om los te komen van hun vader, maar die denkt daar uiteraard heel anders over.
Johanne A. van Archem, geboren en getogen in Twente, schrijft bij voorkeur over vroegere tijden in haar geboortestreek. Haar verhalen zijn rijk aan historische details en levensechte personages.
Ina van der Beek NOOIT TE LAAT
speelt zich af in Zuid-Holland
Het verleden is niet terug te draaien, maar is het ooit echt te laat om je leven te veranderen?
Er zijn keuzes die voor de rest van je leven bepalen welk pad je bewandelt. Voor zo’n keuze komt Lies te staan als ze besluit om met Frederik te trouwen. Hij is vlot en charmant – en komt uit een heel ander milieu dan zij. Lies is eenvoudig opgegroeid, terwijl Frederik veel waarde hecht aan zijn status. Hij ontwikkelt zich tot een dominante man die niet graag herinnerd wordt aan haar simpele komaf. Lies merkt dat haar eigen normen en waarden steeds verder naar de achtergrond verdwijnen. Ze vertelt zichzelf dat dat niet erg is, want ze houdt van Frederik en zijn stijlvolle leven heeft vele voordelen. Toch begint het aan haar te knagen, vooral als de kinderen groter worden en ook voor hen geld voor alles gaat. De vraag rijst: heeft ze de juiste weg gekozen? En kan ze zichzelf nog terugvinden?
Ina van der Beek laat in deze roman zien hoe verschillend mensen kunnen reageren in een lastige situatie. Haar moderne familieromans zijn zowel realistisch als hoopvol en invoelend.
Er gaat veel werk zitten
in
het schrijven van historische
romans.
Gerda van Wageningen, Ina van der Beek, Mary Schoon en Johanne A. van Archem geven een kijkje in de keuken van hun schrijfproces.
WAT INSPIREERT JE OM HISTORISCHE ROMANS TE SCHRIJVEN? WAAR HAAL JE INSPIRATIE VANDAAN?
GERDA VAN WAGENINGEN: Geschiedenis is mijn passie. Als ik later geboren was, was ik ongetwijfeld in de gelegenheid geweest om geschiedenis te gaan studeren. Echter, in mijn tijd moest een meisje zich juist voorbereiden op een leven als echtgenote en moeder, en werd de huishoudschool gezien als de meest nuttige opleiding. De Mulo was voor mij het enige dat haalbaar was, en dat heb ik dus gedaan.
Een aantal jaren was ik huisvrouw, met als hobby verhalen schrijven. Tot ik op een gegeven moment dacht: ik wil mij hierin verbeteren. Ik zocht advies in de bibliotheek en van het een kwam het ander. Rond 1980 kwam mijn eerste boek uit. In die tijd ging mijn geliefde grootmoeder, een Zeeuwse boerendochter, hard achteruit. Bewust dacht ik: daar zit wel een verhaal in. Geboren was oma in 1895, en ik heb vele gesprekken met haar gevoerd over haar leven voor ze met mijn opa trouwde. Ik stortte mij met veel enthousiasme op mijn eerste historische roman, een boerenroman. Toen die klaar was, aarzelde de uitgever echter wel. Zeeland verkoopt niet, beweerden ze, en geschiedenis al helemaal niet. Maar gelukkig, ze wilden mij graag een plezier doen en streken met de hand over hun hart. Zo werd besloten het boek toch uit te geven.
Drie maanden na verschijnen werd mij tijdens een etentje enthousiast verteld dat ik het gat in de markt gevonden had, en of ik er alsjeblieft mee door wilde gaan. Dat heb ik dus gedaan! De pijn over het niet kunnen studeren verdween al snel, dat begrijpen jullie! En ik ga er dus nog steeds met veel plezier mee door.
INA VAN DER BEEK: Naast hedendaagse romans schrijf ik regelmatig romans die spelen in de vorige eeuw. Als ik terugkijk, zie ik dat ik een aantal verhalen liet spelen in de tweede helft van die eeuw, de tijd waarin ikzelf jong was. Dat is niet toevallig, ik plaats een verhaal graag in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw, eigenlijk gewoon omdat ik het leuk vind
de sfeer van die tijd weer te geven. Het is wellicht een combinatie van inspiratie en nostalgie uit mijn eigen jeugd.
MARY SCHOON: Na tien jaar toneelstukken te hebben geschreven en daarna tien jaar kinderboeken, wilde ik weer iets anders. Boeken voor volwassenen die ik zelf ook graag lees. Historische romans werden het, omdat ik het vroegere leven zo boeiend vind. Hoe de mensen leefden en overleefden, hoe ze woonden en werkten. Het gezellige, maar ook het harde, armoedige leven, ik blijf het allemaal boeiend vinden. Inspiratie kan uit onverwachte hoek komen. Het boek Grote Griet, dat in oktober uitkomt, speelt zich voornamelijk af rond een veerpont. Ik had een lezing gegeven in Grootebroek en vertelde daar aan de dames dat ik weer naar een nieuw onderwerp zocht. Na afloop kwam er een dame naar me toe en vroeg:
‘Waarom doe je het niet over een aflegger?’ Ze had een omaatje, vertelde ze, een kleine vrouw, die dat werk deed. In mijn boek is het een grote vrouw geworden: Grote Griet dus!
JOHANNE A. VAN ARCHEM: Mijn hele leven, al vanaf de eerste schooljaren, heb ik interesse gehad voor geschiedenis. Behalve de regionale geschiedenis heb ik mijn familiestamboom uitgezocht tot pakweg 1300. Ik ben medeoprichter van de Heemkundevereniging in mijn woonplaats. Ik ben tevens bestuurslid en eindredactrice van het tijdschrift van de afdeling Twente van de Nederlandse Genealogische Vereniging. Een vereniging met in totaal zo’n 5000 leden over het hele land. Ik geef een enkele keer nog lezingen over bepaalde onderwerpen wat betreft de geschiedenis en de genealogie.
HOE VERZAMEL JE RELEVANTE INFORMATIE VOOR JE BOEKEN?
JOHANNE A. VAN ARCHEM: Ik doe veel zorgvuldig onderzoek, zowel voor mijn historische romans als voor mijn genealogiehobby. Ik ben een veelgebruiker van het internet, maar duik ook regelmatig in archieven. Verder komt het neer op lezen, heel veel lezen!
MARY SCHOON: Informatie verzamelen, dat is juist het leuke aan historische romans. Je gaat naar zo’n locatie toe, spreekt mensen, zoals varkenshouders, molenaars, veehouders, herders, koperslagers, touwslagers en noem maar op. Ik koop boeken over het desbetreffende onderwerp en kan ook veel vinden op internet, maar erheen gaan en mensen speken blijft het leukst. Het derde deel van de Hillietrilogie, Blijf bij mij, speelt zich bijvoorbeeld deels af bij de korenmolen in Wieringerwaard. Daar ben ik verschillende keren geweest en heb ik met de molenaars en vrijwilligers daar gesproken.
INA VAN DER BEEK: Als ik over de jaren zestig en zeventig schrijf, kan ik natuurlijk putten uit mijn eigen herinneringen. Verder zoek ik op internet naar wat feitjes uit de betreffende jaren om zo een goed tijdsbeeld te krijgen. Ook heb ik een aantal romans geschreven die in of net na de Tweede Wereldoorlog spelen. Over die tijd is natuurlijk heel veel informatie te vinden. Gedocumenteerd, maar ook door het lezen van veel verschillende oorlogsromans krijg je een breed beeld van die tijd. Er gebeurde ontzettend veel en ik vind het mooi daar een (fictief) persoon of een familie bij uit te lichten.
GERDA VAN WAGENINGEN: In de begintijd was er nog geen internet, dus ik keek in het kantoor van de
JOHANNE A. VAN ARCHEM
GERDA VAN WAGENINGEN
stadsarchivaris van Zierikzee vele jaargangen door van de kranten uit de jaren waarin mijn romans zich moesten gaan afspelen. Later zocht ik informatie in de Zeeuwse Bibliotheek. Ook de Hoeksche Waard kreeg een museum en daar werd ik in de jaren die volgden eveneens vaste gast. Daarnaast praat ik graag met mensen die er nog over kunnen vertellen, er herinneringen aan hebben hoe het vroeger was. Voor de Stoomtram-trilogie praatte ik bijvoorbeeld met een paar medewerkers van het stoomtrammuseum in Ouddorp, en er zijn meerdere boeken verschenen over die trams. Tegenwoordig doe ik, deels noodgedwongen vanwege het feit dat ik slecht ter been ben geworden, veel via internet en boeken. Maar met internet moet je altijd voorzichtig zijn. Niet alles wat daar staat is waar.
WAT MAAKT EEN HISTORISCHE ROMAN ZO’N FIJN
GENRE OM IN TE SCHRIJVEN? ZIJN ER BIJVOORBEELD
DINGEN DIE JE WEL IN EEN HISTORISCHE ROMAN
KWIJT KUNT, MAAR MINDER GOED IN EEN HEDENDAAGSE ROMAN?
INA VAN DER BEEK: Ik vind het leuk om een bekend feit uit de geschiedenis van ons land als basis voor mijn roman te nemen. Zo heb ik bijvoorbeeld een roman geschreven rond de watersnoodramp van 1953 en ook over de treinramp bij Harmelen in 1962. Feiten en fictie door elkaar, dat vind ik het mooist, maar ook het moeilijkst om te doen. Omdat ik er zelf niet bij was, is het gevaar dat je als schrijver te licht spreekt over de pijn en de impact van zulke grote gebeurtenissen. Een uitdaging dus. Ik vind het leuk om me te verdiepen in een heel andere tijd, me in te leven in hoe men in die jaren dacht en leefde. Het is ook een mooie uitdaging om de dingen die je schrijft, echt kloppend te krijgen, uit te zoeken welke ontwikkelingen er nog niet of juist al wel waren.
GERDA VAN WAGENINGEN: Daarover kan ik kort zijn. Ik vind het gewoon zo ontzettend leuk om iets uit te
zoeken, te weten hoe dat er vroeger aan toe ging. En dat probeer ik dan te verwoorden en naar ik hoop, de sfeer van toen op te roepen bij mijn lezers.
MARY SCHOON: Ik bewonder de mensen uit die tijd. Hun vindingrijkheid, de eenvoud, het vele handwerk, zoals kaasmaken, rietdekken, glasbewerken, kleren maken. De mooie grote boerderijen met de eenvoudige arbeidershuisjes ernaast. Het leven leek minder hectisch en overzichtelijker, zonder auto’s, machines, tv, computers. Maar het was in veel opzichten ook harder, het was soms bittere armoe. Allemaal ingrediënten voor een prachtige roman!
JOHANNE A. VAN ARCHEM: Ik vind het fascinerend om te schrijven over het leven van toen, de gewoontes, de strenge regels voor sociale controle, het nabuurschap... Er valt veel te vertellen over bijvoorbeeld de geschiedenis van de grens, de smokkel en de rijke textielgeschiedenis van Twente, die bijna niet meer bestaat. Die onderwerpen komen veel terug in mijn verhalen.
OVER WELKE PERIODE ZOU JE GRAAG NOG EENS SCHRIJVEN?
JOHANNE A. VAN ARCHEM: Ik schrijf erg graag over de negentiende eeuw, en de eerste helft van de twintigste eeuw. Het is een boeiende tijd waarin veel gebeurde en het leven van veel mensen veranderde ingrijpend. De twee wereldoorlogen, het interbellum met zijn crisis, de armoede van de eerste twintig jaar van de twintigste eeuw… Stof genoeg om over te schrijven!
GERDA VAN WAGENINGEN: Mijn favoriete periode is 1880–1950. Ik schreef ook over de watersnoodramp van 1953, deels omdat ik daar nog herinneringen aan heb, maar vooral omdat veel familieleden van mij op Schouwen-Duiveland daarbij alles kwijt zijn geraakt en het ternauwernood hebben overleefd. Dat heeft veel indruk op mij gemaakt. Momenteel ben ik bezig met de opzet van een nieuwe trilogie, die gaat spelen op een
Ambachtsheerlijkheid die er destijds in de Hoeksche Waard was. Ik heb een fijn contact met de dochter van de laatste ambachtsheer.
MARY SCHOON: Ik wil dolgraag een trilogie over Schokland schrijven. Het voormalige eiland in de Zuiderzee overstroomde zo’n beetje elk jaar. Elke keer weer trotseerden de eilandbewoners het water. Ik ben al informatie aan het verzamelen en koop bijvoorbeed oude boeken over het leven op Schokland.
INA VAN DER BEEK: Ik wil graag nog eens verder terug in de tijd gaan en een roman schrijven die aan het begin van de twintigste eeuw speelt. Dat wordt een grotere uitdaging dan mijn andere romans tot nu toe, want dan kan ik niet putten uit eigen herinnering voor de sfeer.
WAT IS EEN BIJZONDER GESCHIEDENISFEITJE
DAT JE
HEBT ONTDEKT MAAR DAT JE MISSCHIEN NOG NIET HEBT KUNNEN GEBRUIKEN IN JE ROMAN?
GERDA VAN WAGENINGEN: Eigenlijk kan ik alles wat ik kwijt wil ook daadwerkelijk kwijt in mijn verhalen. Soms benoem ik iets niet ronduit, maar speel ik met woorden en zo kan veel duidelijk gemaakt worden zonder het daadwerkelijk te zeggen. Vooral ook de armoede van toen benoemen, met aan de andere kant de grote welvaart van de beter gesitueerden, dat vind ik leuk om te doen.
INA VAN DER BEEK: Door research te doen en goed terug te denken aan de jaren zestig, zeventig, komen er soms kleine details naar boven, die ik dan graag gebruik. Mensen gebruikten bijvoorbeeld geen theezakjes, maar een schepje thee uit de theepot. Dat lijken op het eerste gezicht misschien
onbelangrijke details, maar het zijn wel dingen die de sfeer goed neerzetten.
In mijn roman Nooit te laat, die in 2025 verschijnt, is mijn hoofdpersoon in hetzelfde jaar geboren als ik. Het verhaal begint in 1970, op het moment dat de hoofdpersoon een jaar of zeventien is. Je had geen relatie, maar ‘verkering’. En als ze ik ze in 1981 naar de McDonalds wil laten gaan, moet ik wel even kijken waar die te vinden is. Er waren er toen nog maar een klein aantal in Nederland. Dat vind ik erg leuk om uit te zoeken, en te kunnen benoemen dat iets wat wij heel gewoon vinden, toen iets heel nieuws was. Zulke kleine details geven bijna ongemerkt een tijdsbeeld weer.
MARY SCHOON: Ik vond eens een leuk weetje over verf, dat ik ooit nog eens ga gebruiken. Waarom schilderden de boeren vroeger hun keuken blauw?
Niet omdat ze zo gek op die kleur waren, maar omdat het indigo in de blauwe verf giftig was. De geur hield de vliegen op een afstand. En zo is er ook iets te vertellen over Zaans groen en mosterdgeel.
JOHANNE A. VAN ARCHEM: In principe kan ik alles kwijt in die romans. Maar soms komt er ineens wat onverwachts om de hoek kijken en dat gebruik ik dan weer in een volgend boek. Dus eigenlijk gezegd: ik gebruik alles. Momenteel speelt er ergens in mijn achterhoofd de geschiedenis van een spooktrein in de Tweede Wereldoorlog. De trein stond, volgeladen met kostbaarheden, in Enschede op een zijspoor en is op een gegeven ogenblik ‘verdwenen’. Dat moet ik allemaal nog uitzoeken. Misschien schrijf ik daar mijn volgende boek wel over!
INA VAN DER BEEK
MARY SCHOON
Gerda van Wageningen DE OVERTOCHT
(STOOMTRAMTRILOGIE #2)
Met De overtocht vervolgt Gerda van Wageningen het verhaal van de Stoomtramtrilogie. Haar kenmerkende schrijfstijl met haar boeiende personages en uitbundige historische informatie is in dit boek volop aanwezig. SEPTEMBER
speelt zich af in Oud-Beijerland
Sara’s geliefde vecht aan het front, maar thuis is ook iemand die haar ziet zitten.
Zou ze een keuze kunnen maken?
Het is juli 1914, en de tweeëntwintigjarige
Sara woont met haar zwager Gijs bij Thomas, die tijdelijk het café van zijn vader overneemt. Thomas ziet Sara wel zitten, maar Sara heeft gevoelens voor de Belgische soldaat Jan. Hem heeft ze ontmoet op de veerboot van de RTM, waar ze werkt als buffetjuffrouw. Sara en Jan spreken af om elkaar brieven te sturen, maar doordat Jan aan het front vecht, blijft bij Sara altijd de angst dat er iets met hem zal gebeuren.
In de tussentijd doet Marcia, de nieuwe collega van Sara, ijverige pogingen om in beeld te komen bij welgestelde mannen, waaronder Thomas.
Als Thomas in de problemen komt, moet hij bedenken wie hier mee te maken hebben, zou het Marcia kunnen zijn? Tegelijkertijd wordt ook Sara aan het denken gezet sinds de komst van Marcia. Blijft ze bij haar geliefde Jan, of begint ze zelf ook gevoelens voor Thomas te krijgen?
Thea Zoeteman AFKOMST ONBEKEND
speelt zich af in Zuid-Holland
Om jezelf te kennen, moet je weten waar je vandaan komt
Op jonge leeftijd zijn Mariana en Christian geadopteerd uit Colombia door de Nederlandse Ralf en Yvonne. Inmiddels is Mariana achttien en zit ze goed in haar vel: ze heeft leuke vriendinnen, begint een eigen bedrijfje als coupeuse en er springen vonken over tussen haar en geneeskundestudent Leander.
Haar drie jaar jongere broertje Christian heeft het er moeilijker mee. Vanwege de trauma’s rondom zijn adoptie voelt hij zich erg ongewenst en hij heeft twijfels over wie hij is. Daardoor gaat het op school niet goed, kiest hij verkeerde vrienden uit en wordt hij zelfs ontslagen bij zijn bijbaantje.
Ralf en Yvonne stellen voor om met het hele gezin naar Colombia te gaan voor een rootsreis, in de hoop dat dit vooral Christian wat antwoorden en perspectief kan bieden. Mariana merkt echter dat de reis ook bij haar veel vragen en verlangens losmaakt.
Afkomst onbekend is een actueel verhaal over de impact van adoptie, het zoeken naar je wortels en de vragen die blijven. Met deze serieuze thematiek kan topauteur Thea Zoeteman uitstekend uit de voeten.
OKTOBER
Mary Schoon
GROTE GRIET
speelt zich af in Noord-Holland
Wanneer haar dochter ongehuwd zwanger raakt, vreest Griet dat de geschiedenis zich zal herhalen
Griet is altijd op het water te vinden. Al toen ze klein was hielp ze haar vader met zijn trekschuit en als jongvolwassene verloofde ze zich met Anton, een binnenschipper. De Tweede Wereldoorlog verscheurde haar rustige leven: Anton verdween tijdens zijn dienst en Griet bleef achter met hun dochtertje.
Inmiddels is het 1961. Jarenlang is Griet als alleenstaande moeder met de nek aangekeken door de rest van het dorp. Alleen als aflegger kon ze werk vinden, want de doden hebben geen oordelen. Ze wil voorkomen dat haar dochter eenzelfde lot tegemoet gaat, dus wanneer de zeventienjarige Lies zwanger thuiskomt, zet Griet alles op alles om het tij te keren.
De liefde voor het water loopt als een rode draad door deze meeslepende historische familieroman. Mary Schoon schrijft met veel kennis van zaken over het dorpse leven en geeft haar sfeervolle verhalen graag een spannende wending.
speelt zich af op de Drentse hei
Karin de Graaff VERDWAALD
Twee bekende mediafiguren zoeken de afzondering op maar vinden elkaar
Voormalig topsporter Niek doet mee aan een datingprogamma voor BN’ers in de hoop zijn carrière een nieuwe boost te geven.
Zijn deelname pakt echter nadelig uit en hij wordt door het publiek gecanceld. Om uit de schijnwerpers te vluchten en na te denken over zijn leven, vertrekt Niek naar een huisje op de hei in Drenthe. Hier verwacht hij niemand tegen te komen, maar hij stuit al snel op herderin Masja en haar kudde heideschapen. Wat hij niet weet, is dat Masja een carrière als influencer voor hem verborgen houdt. Na een incident op de hei komen ze steeds nader tot elkaar. Maar ze kunnen zich niet voor altijd verborgen houden voor de buitenwereld…
Met Verdwaald heeft Karin de Graaff een overtuigende feelgoodroman neergezet waarin niet alleen de voordelen, maar ook de minder positieve kanten van bekendheid naar voren komen. De auteur maakt haar debuut in deze serie.
NOVEMBER
Greetje van den Berg
NA DE REGEN
(IN DE STEM VAN DE WIND #2)
Christianne verliet de vader van haar ongeboren zoontje. Nu is dat zoontje aan het puberen. Is een reünie verstandig – of onvermijdelijk?
Christianne en Michiel zijn samen verhuisd naar het noorden van het land, maar Christiannes zoon Filemon blijkt hier niet op zijn plek te zitten. Wanneer Filemon nieuwe vrienden krijgt, zijn Christianne en Michiel daar erg blij mee –totdat ze vanuit de buurt geluiden horen dat deze jongens stelen en vernielingen aanrichten. Christianne merkt dat ze het moeilijk vindt om een goede verbinding met haar inmiddels puberende zoon te maken. Als Filemon laat blijken dat hij zijn echte vader wil leren kennen, moet Christianne beslissen of ze weer contact op moet zoeken met Koen. Is het bij elkaar brengen van Filemon en Koen een goede manier om weer aansluiting te vinden bij haar zoon, of zal Koen zijn zoon opnieuw afwijzen, zoals bij de zwangerschap?
Greetje van den Berg sluit met het invoelend geschreven Na de regen de In de stem van de wind-duologie af. In dit verhaal gaat ze verder met de levens van Christianne, Michiel en zoon Filemon.
Olga van der meer
NIET VOOR NIETS
Twee jonge moeders zijn op elkaar aangewezen als de vaders uit beeld stappen
De nichtjes Renate en Iris staan heel anders in het leven, maar komen toch vrijwel tegelijkertijd in dezelfde situatie terecht. Renate raakt onverwacht en ongepland zwanger van haar nieuwe vriend Lucas. Vlak na de bevalling trekt hij het niet meer om vader te zijn en hij vertrekt op wereldreis. Iris wil al heel lang een gezinnetje stichten, maar haar man Michel blijkt onvruchtbaar. Via een donor gaat haar droom toch in vervulling – maar dan krijgt Michel bedenkingen. Hij verwijt Iris dat ze haar wens aan hem heeft opgedrongen. Hun huwelijk houdt geen stand.
Zo zijn de twee nichtjes allebei plotseling alleenstaande moeder. Hoewel, alleenstaand… Ze hebben altijd elkaar nog!
Olga van der Meer is een geliefde auteur binnen de Romanserie. Zij blinkt uit in levendige dialogen en oprechte personages met wie lezers gemakkelijk kunnen meeleven.
DECEMBER
Kirstin Rozema
SAMENSPEL
speelt zich af in Almelo
Dansen is topsport en leeftijd maar een getal. Kan een groepje vijftigers genoeg tijd, energie en enthousiasme opbrengen om een spetterende show te dansen?
Een artikel in de krant kondigt de reünie voor leerlingen van voormalige dansschool Harms aan. Alle oud-leden zijn van harte welkom om samen te komen, herinneringen op te halen en natuurlijk te dansen.
Op de avond van de reünie komen de voetjes algauw van de vloer en een aantal stellen maken indruk met hun prachtige wals, die ze jaren geleden oefenden. Ze zijn de vijftig gepasseerd, maar het zit er nog in! Kathleen, de eigenaresse van de huidige dansschool in Almelo, vraagt hen of ze mee willen werken aan een campagne om gezonder leven en bewegen te promoten. Enthousiast stemmen de stellen in. Ze willen laten zien dat ze het nog in zich hebben. Dat ze fit genoeg kunnen worden om dit neer te zetten, al is het maar voor één keer.
Samenspel van Kirstin Rozema is een verhaal over uit de sleur van alle dag komen, het belang van gezond leven en nieuwe mogelijkheden omarmen. Op subtiele wijze behandelt Rozema actuele sociale dilemma’s, zonder belerende ondertoon.
speelt zich af in Friesland
Martin Scherstra DE LEESCLUB
Elke twee weken komen vier vrouwen bij elkaar voor hun leesclub – en voor de gezelligheid natuurlijk!
Dorien, Reina, Jo en Jitske verschillen enorm van elkaar. Qua leeftijd, leven, romantiek en persoonlijkheid. Toch zijn ze goede vriendinnen. Hun liefde voor lezen verbindt hen en ze hebben een leesclubje opgericht om hun hobby te delen en de verveling buiten de deur te houden – al wordt er tijdens die avondjes ook genoeg gekletst. Ze bieden elkaar vaak advies, troost en een luisterend oor.
Het boek dat de leesclub momenteel bespreekt, is Liefdeseiland van Claire Vecht. De romantiek spat van de pagina’s en dat zet de vrouwen aan het denken: wanneer hebben zij zich voor het laatst zo gevoeld? Wat ze niet weten, is dat Claire een pseudoniem gebruikt en in werkelijkheid een stuk dichter bij hen staat dan zij denken.
Het fictieve Friese dorpje Suyderbaai, dat de lezer al leerde kennen in Hartenpijn en Hotel De jutter, heeft er nieuwe bewoners bij! De leesclub is weer een heerlijk romantisch verhaal uit de pen van de enige mannelijke schrijver in de serie: Martin Schersta.
Puzzel & win!
Oplossing H E S T R E
In deze woordzoeker zijn 24 woorden te vinden. De woorden kunnen van links naar rechts, rechts naar links en zowel horizontaal, verticaal als diagonaal geschreven zijn. Aan het einde blijven er een aantal letters over waarmee een zin gevormd kan worden.
Los de prijspuzzel op en maak kans op een van de 5 originele streekpakketten.
Stuur uw inzending vóór 28 februari 2025 naar: info@zomerenkeuning.nl ovv prijspuzzel 2024 of in een envelop naar het adres hiernaast.
BIBLIOTHEEK
BOEK
COLOMBIA
DANSEN
DRENTHE
GESCHIEDENIS
GETAL GROEN HISTORISCH HUWELIJK
MODERN
OUDERWETS
BIBLIOTHEEK
BOEK
COLOMBIA
DANSEN
DRENTHE
GESCHIEDENIS
GETAL
GROEN
HISTORISCH
HUWELIJK
MODERN
OUDERWETS
ROMAN
ROTTERDAM
SCHRIJVEN STOOMTRAM
STORM
STREEK THEEPOT
TRILOGIE TIJD
VEERBOOT
ZEILTOCHT ZUSTER
Zomer en Keuning Romanserie o.v.v. Prijspuzzel 2024 Antwoordnummer 4176 3500 BV Utrecht (postzegel is niet nodig) Vermeld duidelijk uw oplossing, naam, adres, woonplaats en e-mailadres.
ROMAN
ROTTERDAM
SCHRIJ STOOMTRAM
STORM STREEK THEEPOT
TRILOGIE TIJD
VEERBOOT
ZEILTOCHT ZUSTER
VERWEESDE BOEKEN
Verweesde boeken is een serie over boeken, die journalist Theo Dersjant schrijft voor Argus, een tweewekelijkse opiniekrant. Op rommelmarkten, in antiquariaten of op boekenverkopen speurt hij naar tweedehands boeken waar de naam van de eerste eigenaar op het schutblad prijkt. Soms met pen geschreven, soms met een ex libris of een stempel. Vervolgens probeert hij de geschiedenis van boek en de ex-eigenaar te reconstrueren. Over die zoektocht schrijft hij vervolgens een aflevering. Hieronder leest u een van deze afleveringen, over een roman uit 1996 van Gerda van Wageningen.
Op Nederlandse boekenplanken staan of liggen volgens een ruwe schatting meer dan een miljard boeken. Op elkaar een stapel van tienduizend kilometer. Soms, na verbouwing, verhuizing, overlijden of scheiding, raakt een boek aan het zwerven. Via kringloopwinkel, antiquariaat of boekenmarkt krijgt zo’n verweesd werkje een nieuw leven. Heel soms prijkt daarbij de naam van de eerste eigenaar op het schutblad. We belanden ditmaal bij de opa en oma van het jaar.
Iedere maand plofte er een pakketje met twee boeken in de brievenbus van de Veluwse boerderij van de familie De Zwaan aan de Bovenstraatweg in Oldebroek, onder de rook van Zwolle. Vader Johan en moeder Harmpje de Zwaan hielden van lezen en misschien nog wel meer van voorlezen. Op zondag werd het feuilleton uit de krant hardop gelezen. De acht kinderen luisterden, zelfs totdat ze volwassen waren, ademloos. Doordeweeks las vader voor uit de boeken waarop hij via de VCL-boekenclub, de oudste boekenclub van Nederland, was geabonneerd. 'Een warm gezin', herinnert schoondochter Gea zich, veertig jaar ook ‘buurvrouw’ van vader en moeder De Zwaan.
Verweesde boeken koopt op zaterdag 16 maart op de Dorcas boekenmarkt in Woudenberg, de roman Woelige wateren van Gerda van Wageningen. Gerda van Wageningen is een fenomeen in kringen van liefhebbers van feelgood lectuur. 134 boeken schreef ‘De Koningin van de streekroman’ al sinds 1979, de teller van het aantal verkochte exemplaren moet de drie miljoen aantikken. Ze is daarmee een van de best gelezen Nederlandse schrijvers.
In het exemplaar van Woelige wateren dat Verweesde boeken voor een paar euro koopt, staat op het vergeelde schutblad in keurig handschrift de naam Joh de Zwaan. Daaronder: ‘Bovenstraatweg 2/1 Oldebroek’. Daar weer boven een datum: 28-4-13. En tweemaal de naam ‘Hillie’.
Op het adres zit volgens Google Maps ‘Eierenkraam VOF De Zwaan van Dijk’. Nog steeds een De Zwaan dus. Als we bellen, is dat deel van de puzzel snel gelegd. We spreken schoondochter Gea. ‘Mijn schoonvader las altijd ontzettend veel en had een abonnement op de VCL-boekenclub. Mijn man nam de boerderij over, maar zijn vader en moeder zijn altijd naast ons blijven wonen. Moeder keek ’s avonds nog wel eens naar de televisie, maar vader zat altijd te lezen. Het broertje van mijn man had een ongeneeslijke ziekte, mijn schoonvader
las hem veel voor. Vader kreeg darmkanker en overleed vijf jaar geleden op 11 november. Twee dagen daarna stond hij opgebaard in de boerderij. Zijn vrouw Harmpje ging naast de kist staan en zei: "Ik voel me niet goed." We hebben vader en moeder samen op een zaterdag begraven, hij werd 84, zij 85. Een uniek stel, een voorbeeld van hoe een goed huwelijk zou moeten zijn, ze hielden ontzettend veel van elkaar.”
Johan en Harmpje waren bij leven onafscheidelijk, allebei jarig op 7 januari en ooit verkozen –kleindochter had ze opgegeven – tot ‘Opa en oma van het jaar’. De zoons droegen op de uitvaart de kist van vader, de dochters die van hun moeder. Schoonzoon Wouter Schraven beschreef later in het boek Als de dokter somber kijkt – over leven kanker en geloven de uitvaart: 'Als twee witte zwanen gleden de witte wagens richting de begraafplaats. Eerst achter elkaar, en het laatste stukje synchroon naast elkaar.'
Een leven, kortom, als een streekroman van Gerda van Wageningen.
Volgens schoondochter Gea schreef haar schoonvader in al zijn boeken zijn naam. En als het boek een cadeau was, schreef hij er ook altijd bij van wie hij het had gekregen. De naam ‘Hillie’ zegt de schoondochter zo gauw niets. Maar ze herkent wel het handschrift van de vader van haar echtgenoot. Ik zal eens in de familie vragen of ze wat weten.' Later laat ze weten dat Hillie ook bij andere leden van de familie onbekend is.
De meeste van de honderden boeken in de boerderij gingen na de dood van Johan en Harmpje naar de kringloopwinkel in Oldebroek, bijzondere boeken werden in de familie verdeeld. Hoe Woelige wateren uiteindelijk vijf jaar na dato op de Dorcas boekenmarkt in Woudenberg belandde, blijkt niet te reconstrueren. Een schoonzoon handelde ook wel eens in boeken,
maar die leeft niet meer. De kringloopwinkel in Oldebroek laat weten binnengekomen boeken in de boekenkast te zetten, er is geen ‘handel’ met andere verkopers van ’ingelezen boeken’. Bij Dorcas in Woudenberg hetzelfde verhaal, de boeken worden door particulieren uit het hele land binnengebracht.
Wellicht kocht een bezoeker aan de kringloopwinkel van Oldebroek dus Woelige wateren, om het na lezing weer in Woudenberg af te staan. Maar er bestaat nog een mogelijkheid. Want waarom prijkt de datum 28-4-13 in een boek dat al in 1996 verscheen? Raakte het al eerder aan het zwerven, deden Johan en Harmpje al eerder
boeken van de hand? En noteerde ‘Hillie’ op 28 april 2013 haar naam in het boek? In dat geval zou Verweesde boeken al minstens de derde bezitter van Woelige wateren zijn.
Gerda van Wageningen zelf laat weten: 'Hoe bijzonder is deze geschiedenis? Niets fantastischer dan de werkelijkheid. Voor mij is het ook leuk om op deze manier te horen wat er met een van mijn boeken is gebeurd. Zelf heb ik op boekenmarkten meerdere keren boeken van mijn hand zien liggen, soms, vooral in Zeeland, een hele krat vol tegelijk. Wat is er voor een schrijver mooier dan dat de boeken meerdere keren of zelfs vele malen opnieuw gelezen worden.'
BOEKINFORMATIE
Woelige wateren van Gerda van Wageningen verscheen in 1996 in de VCL-reeks van uitgever Kok in Kampen. De VCL-serie is de eerste en oudste boekenserie van Nederland. Al in oktober 1843 werd de ‘V.C.L. Boekenclub’ opgericht met als doel om christelijke boeken tegen een billijke prijs uit te geven.
In 2014 zijn de VCL-serie en de Spiegelserie van uitgeverij Z&K samengevoegd tot Z&K Romanserie. Woelige wateren was een tweede deel van de trilogie ‘Idylle aan het water’. De trilogie verscheen in 2000 en in herdruk 2017. In 1998 kwam een Grote lettereditie van deze titel, in 2017 een e-book. Woelige wateren is precies het vijftigste boek van Van Wageningen.
Met toestemming geplaatst © 2024, Theo Dersjant
VERSCHIJNINGSMAANDEN
Bij het abonnementprogramma Klein ontvangt u vier keer per jaar twee boeken. Voor 2025 zijn dit:
Bij het abonnementprogramma Basis ontvangt u zes keer per jaar twee boeken. Voor 2025 zijn dit:
Het programma Plus staat voor acht extra boeken voor dezelfde aantrekkelijke abonneeprijs wanneer u abonnee bent van de serie Klein of Basis. Bij het abonnement op het programma Plus krijgt u, naast de boeken voor programma Klein of Basis, ook nog vier keer per jaar twee extra boeken. In 2025 zijn dit:
INFORMATIE OVER HET ABONNEMENT
De romans van de Romanserie zijn van hoge kwaliteit, verschijnen in gebonden uitvoering en tellen ruim 200 bladzijden per boek. Als abonnee ontvangt u de romans telkens in pakketjes van twee boeken in de brievenbus. U bent de allereerste die de nieuw geschreven boeken met originele verhalen ontvangt.
De Romanserie kent drie abonnementsvormen. Als abonnee kunt u kiezen uit een Basis of een Klein abonnement.
Basis: u ontvangt zes keer per jaar twee romans. De verschijningsmaanden zijn januari, maart, mei, juni, september en november.
Klein: u ontvangt vier keer per jaar twee romans. De verschijningsmaanden zijn januari, maart, september en november.
PLUSSERIE
Alleen als abonnee op Romanserie Basis of Klein kunt u aanvullend een abonnement nemen op de Plusserie. Dan ontvangt u vier extra pakketten per jaar. Deze verschijningsmaanden zijn februari, april, oktober en december. Interesse? In het kader hieronder vindt u de contactgegevens van onze abonnementenservice.
ABONNEEVOORDEEL
Als abonnee van de Romanserie houdt u van eerlijke familieromans. U ontvangt daarom de boeken tegen een aantrekkelijke prijs van € 21,98 per pakketje van twee romans. Dit is inclusief verzendkosten. Ten opzichte van de winkelprijs ontvangt u een korting van bijna 50 procent. Spaart u liever de verzendkosten uit, dan kunt u bij een aangesloten boekhandel uw abonnement ophalen en vervallen de verzendkosten van € 4,= per pakketje. U bent zo nog goedkoper uit!
EXTRA VOORDEEL
Naast de voordelige romans uit de Romanserie ontvangt u als abonnee geregeld een vrijblijvend boekenaanbod. U kunt gebruikmaken van een aanbod van aantrekkelijke koopjes of splinternieuwe uitgaven die aansluiten bij uw leeswereld. Alle extra bestellingen boven de € 20,= ontvangt u zonder portokosten in uw brievenbus. Ook waarderen we uw lidmaatschap zo af en toe met een leuke attentie.
NABESTELLEN
Boeken van de Romanserie die eerder zijn verschenen, kunt u nabestellen voor de abonneeprijs. Dit geldt zolang de voorraad strekt.
• WIJ STAAN GRAAG VOOR U KLAAR.
Voor al uw abonneevragen kunt u mailen of bellen: abonnementen@zomerenkeuning.nl 088-7002780 (tussen 9 en 12 uur)
De nieuwste, meest geliefde familieromans
thuis in uw brievenbus
