VOICES February

February

2014

V

IC E S

‘Letsfundit’, first Macedonian crowdfunding platform

Will a Macedonian man become the new mayor of Paris?

editorial 2 Dear readers and respected volunteers,

Драги читатели и почитувани волонтери,

We are welcoming you to the February edition of our VOICES magazine. We are also welcoming you in the month of February, the shortest month of the year… Although it is a winter month, this February will be fulfilled with sport events. The winter Olympic games in Sochi, Russia, will probably be in the center of the news during the days to come…

Ви посакуваме добредојде во февруарското издание на нашиот ВОИСЕС магазин. Исто така, ви посакуваме топло добредојде во месецот февруари, најкраткиот месец во годината...Иако е зимски месец, овој февруари ќе биде исполнет со спортски згоди и незгоди. Зимските олимписки игри во Сочи, Русија, веројатно ќе бидат главни и примарни вести во деновите што доаѓаат...

I hope that this will come true, because I, and probably all of you, are tired of always hearing bad or negative news on our TV stations.

Also, February will be the month in which our two men handball clubs, competing in the EHF champions league, will have their decisive matches for reaching the 8th finals of the league…Let the month of February be a month free of negative vibrations and let us all wish luck to our handball teams!!!

In the breaks between the sport events, you can always take the latest VOICES magazine in your hands and enjoy the content we prepared for you…Cheers!

By Gjoko Vukanovski

Се надевам дека тоа ќе биде така, затоа што јас, а веројтано и вие, веќе сте уморни од секогаш присутните негативни вести на нашите ТВ станици. Февруари, исто така ќе биде месец во кои нашите два машки ракометни тима, кои настапуваат во ЕХФ шампионската лига, ќе ги играат одлучувачките натпревари за пласман во осминафиналето... Ајде февруари нека биде месец ослободен од негативни вибрации и сите ние да им посакаме многу среќа на нашите ракометни тимови!!! Во паузата помеѓу спортските настани, вие секогаш можете во своите раце да го земете последното издание на ВОИСЕС магазинот и да уживате во читањето на содржината која ние ја подготвивме за вас... Уживајте! Ѓоко Вукановски

VOICES TEAM: Aleksandar Atanasoski Bojan Blazevski Bujar Islami Elena Micevska Emir Slezovikj Emilija Nikova Gjoko Vukanovski Filip Nedelkovski Damjan Serafimovski Dragan Lazeski Dzvezda Mihajlova Ilona Olehlova

Marica Jovanova Marija Korunoska Marija Pavleska Marija Belovinova Matthias Crainich Paulina Drzał Paula Feicke Sanja Paunovska Simona Georgievska Sonia Barge Tara Petkovska Zuhri Kamberi

Production & Coordination: Nikola Stankoski Gjoko Vukanovski Contact: Volunteers Centre Skopje Emil Zola 3/2-3, 1000 Skopje Tel./Fax. +389 22 772 095 vcs_contact@yahoo.com www.vcs.org.mk

4

WWW.LETSFUNDIT.MK – first Macedonian crowdfunding platform - Emir Slezovikj

8

will a macedonian man become the new mayor of paris?

- Sonia Barge

10

the challenge of shooting a film on scorched earth - Irina Nekrasow

12

interview: career center - Sanja Paunovska

17

volunteer’s day in tallinn, Estonia - Dragan Lazeski

20

one youth center, many successful stories - Marija Brzovska

24

the eryica experience!

- Gjoko Vukanovski

26

what’s new in psychology in 2014?

- Paulina Drzal

29

situation of the Bektashi in macedonia - Paula Feicke

30

for 500 euro you can get a longlife wife there...

- Ilona Olehlova

INTERVIEW 4

WWW.LETSFUNDIT.MK – first Macedonian crowdfunding platform

By Emir Slezovikj

WWW.LETSFUNDIT.MK –

прва македонска краудфандинг платформа Емир Слезовиќ

O

n 25th of January the first Macedonian crowdfunding platform named www.letsfundit.mk was launched by the team of SWT Alumni organization.

We had an opportunity to meet with Viktor, the president and one of the founders of the organization and one of the initiators of the platform, to talk about the opportunities and challenges that letsfundit.mk brings.

How was this ideaof letsfundit.mk born?

The idea of starting a crowdfunding platform is as old as our organization. When we were starting as a team we set our main goals and vision, we said that we would like to be an organization which will enable the youth to become moresuccessful in the area of entrepreneurship and other areas. But our main goal is to make sure the young people stay in Macedonia and not move in other country. We decided to pass a tool that will bring them funds in nontraditional way, which is crowdfunding, a concept which is becoming more and more popular in recent years.We believe in team work and working with somebody you can succeed.

That’s the point of crowdfunding actually, nobody can succeed by themselves.

Tell me why should I put my idea on letsfundit.mkand not on the other platforms?

Letsfundit.mk is a local crowdfunding platform in meaning that it supports local projects.Why do we believe that Macedonians should post their project on letsfundit, it’s actually because if you are offering something for Macedonian people the most logical thing is to ask money from them. Investing money for project which will affect you and your surroundings will be more successful than asking itfrom someone who is not attached or influence by that idea.

That’s why we believe that many local crowdfunding platform are successful.

Н

а 25ти јануари, првата македонска краудфандинг платформа www.letsfundit.mk беше лансирана од тимот на SWT Alumni организацијата. Имавме можност да се сретнеме со Виктор, претседателот и еден од основачите на организацијата, како и еден од иницијаторите на платформата, за да разговараме за можностите и предизвиците кои letsfundit.mk ги носи. Како дојде идејата за letsfundit.mk? Идејата за стартување на крадуфандинг платформа е стара колку и нашата организација. Кога ги поставувавме нашите цели и визии како организација, утврдивме дека сакаме да бидеме организација која ќе овозможи младите да бидат поуспешни во областа на претприемништвото, како и други области. Наша главна цел е да осигураме младите луѓе да останат во Македонија и да не се преселат во странство. Решивме да развиеме алатка која ќе им носи средства на нетрадиционален начин, како што е краудфандинг, концепт кој е се повеќе популарен во последниве години. Ние веруваме во работа во тим и само преку работа со друг ќе успееш. Тоа е поентата на краудфандинг, всушност, никој не може да успее сам.

Is there any other crowdfunding platforms in the region of Balkans?

Зошто би ја поставил мојата идеја на letsfundit.mk, а не на другите платформи?

Letsfundit.mk is the first crowdfunding platform in the region if we take former Yugoslavian countries, Bulgaria, Albania and Greece.

Letsfundit.mk е локална краудфандинг платформа, што значи дека поддржува локални проекти. Зошто веруваме дека

Currently letsfundit.mkis a platform only for Macedonian people. But, what letsfundit.mkwants to become is to be the first regional crowdfunding platform for at least former Yugoslavia region. Very soon the platform will be bilingual, in meaning that it will be also available on English.

Македонците треба да ги постават нивните проекти на letsfundit.mk, е затоа што ако ти понудуваш нешто за македонскиот народ, најлогична работа е да бараш пари од нив. Инвестирањето пари во проект кој ќе влијае врз тебе и твоето окружување ќе биде поуспешен, отколку барањето пари од луѓе кои не се поврзани и немаат никаков ефект од оваа идеја. Затоа веруваме дека многу локални краудфандинг платформи се успешни.

How much do the innovators pay to put their idea in the platform?

Дали постои некоја друга краудфандинг платформа во Балканскиот регион?

Posting the project on the platform is for free. As the creator submits the project on letsfundit.mkand thenour team goes through the whole project and give advises to the creator on what he or she should develop or change or improve.

So letsfundit.mk it’s not only place where you post your project, but somebody on the background works with you to develop that project in reasonable idea which can be realized. Once you get all the money you asked for you will be charged five per cent from the amount and all of the money will be invested in the platform such as solutions forthe platform, hosting costs, server cost, and education, which is essential part of the project. Also, the creators will be charged a certain amount for bank fees.

Letsfundit.mk е прва краудфандинг платформа во регионот ако ги земеме поранешните југословенски земји, Бугарија, Албанија и Грција. Моментално letsfundit.mk е платформа само за Македонци. Но, тоа што letsfundit.mk сака да стане е да биде првата регионална краудфандинг платформа за најмалку регионот на поранешна Југословија. Во брзо време платформата ќе биде билингвална, односно ќе биде достапна и на англски.

Колку плаќаат иноваторите за да ја постават нивната идеја на платформата? Објавувањето на проект во платформата е бесплатно. Како што креаторот го доставува проектот на letsfundit.mk нашиот тим го разгледува целиот проект и дава совети на креаторот на што тој или таа би требало да развие, подобри или промени. Значи letsfundit.mk не е само место кадешто го поставуваш својот проект, туку

Tell me do Macedonian people know about crowdfunding concept?

Crowdfunding concept is not familiar for most of the Macedonians. Our online survey said that only 40 percent from the people that took the survey, knew what crowdfunding is.Starting from the mid February we are starting the caravan of promotion which will be consisted of workshops and presentations given especially to youth around Macedonia about the concept of crowdfunding, how to start a project, how to develop a project, how to record a video. All this presentations will be recorded and put on our youtube channel which will be available for anyone who’s interested in starting project.

What are the next steps and future vision of letsfundit.mk?

Our first short-term goal is to promote crowdfunding platform and concept in Macedonia. So we will be persistent in our mission to promote crowdfundingas a concept. In a year we would like to make at least a contact for spreading the model not only in Macedonia but also in the surrounding countries. In five years we believe that letsfundit.mkwill be the first big regional crowdfunding platform of the Balkans and the place where the creative minds of the Balkans will come together.

The VCS team wishes you luck and success for letsfundit.mk to become another successful story.

и некој во позадина работи со тебе за да го развиеш тој проект во разумна идеја која што може да биде реализирана. Кога ќе ги добиеш побараните пари, ќе биде наплатено пет проценти од целата сума и сите овие пари ќе бидат инвестирани во платформата, односно решенија за платформата, хостинг и сервер трошоци, и образованието, кое што е есенцијален дел на проектот. Исто така, на креаторите ќе им биде наплатена сума за банкарски трошоци.

Дали Македонците знаат за концептот на краудфандинг? Со краудфандинг концептот не се запознаени повеќето Македонци. Нашиот online прашалник покажа дека само 40 проценти од луѓето кои го пополнија прашалникот знаеја што е краудфандинг. Почнувајќи од средината на февруари, ние почнуваме со караван на промоција коијќе се состои од работилници и презентации посебно за младите од Македонија околу концептот на краудфандинг, како да започнеш проект, како да развиеш проект, како да снимиш видео. Сите овие презентации ќе бидат снимени и поставени на нашиот јутјуб канал кои ќе бидат достапни за секој кој е заинтересиран да започне проект.

Кои се следните чекори и идната визија на letsfundit.mk? Нашата прва краткорочна цел е промоција на краудфандинг платформа и концептот во Македонија. Ќе бидеме истрајни во нашата мисија за промовирање на краудфандинг како концепт. За една година би сакале барем да имаме контакт за ширење на моделот не само во Македонија, туку и во околните земји. За пет години веруваме дека letsfundit. mk ќе биде првата голема регионална краудфандинг платформа на Балканот и местото кадешто креативните умови на Балканот се здружуваат. Тимот на ВЦС ви посакува среќа и успех за letsfundit.mk да стане уште една успешна приказна.

portrait 8

Will a Macedonian man become the next major of Paris?

An ordinary man in his forties, living in Paris while his family is from Bitola. Teacher during the week, playing amateur football during the week-end. He presents himself as Mr. average. And yet, Christophe Najdovski is candidate to become Paris new mayor. Portrait.

W

ill Christophe Najdovski, originating from Macedonia, become the new mayor of Paris, in March? Probably not, according to the surveys.

But his story is not less impressive because of that.

Everything begins in 1968 when his parents, like lots of youth in the 1960s Yugoslavia, left the country. “My parents had learned French language at school, so they arrived there, at the hostel, with only one luggage, told Christophe Nadojvski to the French newspaper Libération. My mother gave birth to my older sister in the train, in the station of Dole” in the west of France. His father got quickly hired as a specialized laborer in Renault factories, whereas his mother became caretaker.

“Now I feel Parisian, explained Christophe Najdovski, but citizen of the world as well. The Yugoslavia war has been horrible for me. I remembered it like a country without borders, to have drawn new

ones is absurd. With the European Union on the contrary, we managed to bring down the borders.”

Nowadays, several members of his family came back in Bitola. Christophe Najdovski and his own children visited them every summer until lately.

The ambition of being “the first man” of this election

Christophe Najdovski has been elected to be the candidate representing his party, “Europe Ecology-The Greens” (EELV in French). After the bad results of this party during last elections, there is little chance he wins this one. The new mayor of Paris will very probably be a woman: or the socialist Anne Hidalgo, or the rightist Nathalie Kosusko-Morizet.

But what about the third place? With voting intentions, Christophe Najdovski is neck and neck with the candidate of extreme-right. “I have set

for myself the objective of get at least 10% of the votes, so that the ecology can be anchored in the next municipal majority,” he said to the AFP.

What Paris would look like if he became mayor?

One is priorities is to reduce Paris housing crisis. He proposed to add each year 6 000 social housings, especially by turning unoccupied office block into flats. On February 6th, he was demonstrating with a NGO to call for the transformation into housings of the old headquarters of the Galeries Lafayette, a six-floor building in the very

Christophe Najdovski in 8 dates: * July 1968: His parents and his sister leave Bitola and arrive in Paris. *August 1969: He was born in the French capital. *1988: after his baccalauréat (matura), he started studying economics at university. *1993: he became a member of « The Greens » party, in the district he lived, the 12th arrondissement of Paris. *2001: he is elected member of the town council. *1995-2007: he taught economic and social sciences in several high-schools, first in Ile-de-France suburbs, then in the 12th arrondissement. *2008-2013: he’s been chosen by Paris Mayor to become assistant-mayor, responsible of the early childhood affairs. *Since June 2013: he is candidate to become next Mayor of Paris.

center of Paris, currently under reconstruction.

He also dreams of build a tramway along the Seine, to link eastern and western suburbs. More widely, he would like to reduce the number of cars in the capital.

Finally, he would like a concrete application in Paris of the leftist values promoted by EELV party: supporting the rights of GLBT (he kissed a man in front of photographs to show his support to gay wedding laws), voting rights for strangers for local elections, promotion of gender parity, no elected member holding multiple offices, etc.

Sonia Barge

story

10

The challenge of shooting a film on scorched earth

By Irina Nekrasow

I

t is not the first film, which is going to be produced in Suto Orizari, a municipality of Skopje and probably europe’s biggest roma community. But it will be a special one. Maximilian Feldmann and Luise Schröder, two film students from Germany, decided to go to Macedonia and make a documentary about the life of the people in Suto Orizari. They lived four months in Shutka and gave themselves time to get to know the place and the people - an usual step in documentary film making.

They arrived last year for Herdelesi, the traditonal Roma spring feast: “The people surprised us with their overwhelming hospitality and openness.

The families we stayed with had a strong will to talk about their lives, about the different circumstances in Shutka and about Roma traditions”.

But as soon as they told them that they plan to make a film, people refused to be the protagonist.

Suto Orizari is so called “Scorched Earth” - a place, where there is no trust in journalists or filmmakers anymore. Plenty of people came to Shutka yet - to take pictures, or to shoot, but rarely it was to fight the prejudices against roma or to improve their living conditions. It is just the opposite - there are “photographers looking for new trophies” or filmmakers producing movies, people do not going to forget so fast. An example might be Aleksander Manic’s “Book of record” - a film, which was produced 10 years ago. The movie claims to be a documentary - Max describes it

like this: “actually it is a mixture of fictional and nonfictional elements made up to a comedy at people’s expenses – leaving the viewer with the impression that everyone in Shutka is either crazy or drug addicted or both and happy with it.”

Instead of trying to show the reality of the life in Suto Orizari, this movie made fun not only of a municipality, but of Roma in general, as it used many excisting prejudices. The shown happyness misses out the fact that many people live under inhuman conditions: Without documents, social welfare, health insurance and without work.

There are families of 10 persons sharing one room without money for food or heating. And children without the chance for school education, even if they are signed in for school. Luisa and Max did not plan to shoot a film like Manic - they made clear, that their documentary should describe the situation the best it can. But it was hard to fight scepticism. “People trusted us personally from the very beginning, invited us to sleep in their homes, taught us Romani and shared their fears and dreams. “ Though it was not easy to make them also trust in their project.

“Who scorched the „earth“ and how to grow trust again? These were the first questions for our film project.” They do not want to gain another trophy or to produce a comedy. Their work is different.

The shooting is done and soon they come back to present the product - we look forward to it!

interview 12

Interview: Career Center In October 2013 Volunteer Centre Skopje has started a cooperation with Career Center from ASUC Boro Petrusevski. Already begun with the second season of workshops at the center, so we would like to share with you, our dear readers, what are we doing there, to introduce you the activities, objectives and the significance of this collaboration.

Therefore we decided to interview the coordinator of the center, some participants and facilitators involved in this project.

VOICES: How did it started the “story” for career center in your school?

Professor Lence Tomova: Career Center at ASUC Boro Petrusevski works since 2006.

The beginning, as anything new, cause astonishment to me personally as a mentor who was going to take to lead this work, but as well a great fear if I’ll manage to be good in what I was instructed by the director and completion of USAID activities in secondary schools.

VOICES: Why is needed Career Center?

Professor Lence Tomova: It is needed because traditional or formal education may not offer students enough information about what to do after finishing high school. So we came to the conclusion that we must open such a center and we have to work with students in the field of their professional relationship. As well the collaboration with your Volunteer Center I see as benefit for students because I think with the cooperation, the workshops that we hold, the experience that we transfer, knowledge we give and top up their knowledge, we are able jointly to trace the path to their successful career.

Expanding knowledge, expanding horizons, opening the opportunity for new challenges pupils to pave the way to a successful career, but in the direction “what I am and what I want to be”. Perhaps through the workshops, knowledge and experience we share will pave the torch for them to develop a desire to think, to explore and come to the conclusion that maybe high school or the profession that they have chosen to learn in their secondary school is not the real thing and that their future step could be in another area where they can find themselves.

As we work on a various topics, there is always s omething new, new members, new friends, we gain experience with the English language no matter the topic we talk about.

Everything will be very necessary for us in the future and therefore we need to use the maximum we can, because all of this is offered by our school and is for free.

Dragana Trajanova, 4th year.

This project is a great experience for me and for others, as volunteering is not about money, I would like to be a volunteer of a big city, where I will participate in other organizations, will help many people, and I can share my knowledge with others. I expect a better future.

Biljana Dimitrievska , 4th year.

As a volunteer at the Career Center useful is that we have many opportunities after the completion of our school where we can actually continue volunteering, unfortunately this is our first year in the career center and we are very sorry that we joined so late and shows us that we can try and elsewhere to participate in various projects to meet other people.

Amina Kjosovikj, 4th year.

To be honest, the first few meetings with students exceeded my expectations. Students want to learn and are motivated. It is surprising to me that so many of them decided to stay after class or come early to participate in the workshops. I am also impressed by their level of English and ability to communicate in a foreign language. What else could I dream about?

Paulina Drzal - EVS volunteer from Poland, Volunteer Centre Skopje - facilitator.

Интервју: Центар за Кариера Во октомври 2013 Волонтерски Центар Скопје започна соработка со Центарот за Кариера при АСУЦ Боро Петрушевски. Штотуку стартуваше втората сезона работилници во центарот, па би сакале и вам, наши драги читатели да ви доловиме што е тоа што го работиме заедно со нив, да ве запознаеме со активностите и целите и од какво значење е оваа соработка, а и вие секако можете да се приклучите. Затоа се решивме да ги интервјуираме координаторот на овој центар, дел од учесниците и дел од

ВОИСЕС: Како започна „приказната“ за Центар за Кариера во вашето училиште? Проф. Ленче Томова: Центарот за Кариера при АСУЦ Боро Петрушевски работи од 2006 година. На почетокот како и се што е ново, предизвика воодушевување кај мене лично, како ментор кој што требаше да ја преземе да ја води оваа работа, меѓутоа и голем страв дали ќе успеам да бидам добра во работата која што ми беше наложена од страна на директорот и на проектот од УСАИД, за активности во средните стручни училишта.

ВОИСЕС: Зошто e потребен Центар за Кариера? Проф. Ленче Томова: Потребен е затоа што традиционалното, односно формалното образование можеби не им нуди на учениците доволно информации за тоа што понатаму по завршувањето на средното образование. Затоа дојдовме до заклучок дека мора да се отвори еден ваков центар и дека мора да се работи со учениците на полето на нивниот професионален однос. Токму и соработката со Волонтерски Центар ја гледам како придобивка за учениците бидејќи мислам дека со соработката, со работилниците кои што се одржуваат, со искуството кое што им го пренесуваме, со знаењето кое што го надополнуваме нивното знаење, ќе успееме заеднички да им го трасираме патот кон успешна кариера. Проширување на знаењата, проширување на видиците, можност за отворање нови предизвици кај учениците за да им се трасира патот кон успешна кариера, меѓутоа во насока „тоа што сум и тоа што сакам да бидам“. Можеби токму преку работилниците и знаењето и искуството што им го пренесуваме кај нив ќе се развие желба да размислуваат, да истражуваат и да доаѓаат до заклучок дека можеби средното образование или професијата која што ја избрале да ја учат во текот на средното образование не е она вистинското и дека нивниот иден чекор би бил во некоја друга област каде што ќе можат повеќе да се пронајдат.

Овој проект е големо искуство за мене, како и за другите, бидејќи волонтерството не е за пари, би сакала да бидам голем волонтер на еден град, каде што ќе учествувам во други организации, ќе помагам на многу луѓе, и се што ќе научам ќе можам да им го покажам на другите. Очекувам подобра иднина. Билјана Димитриевска, ученик од 4та год. Како волонтери во Центарот за Кариера корисно е тоа што дознаваме за многу можности, по завршување на нашето училиште каде всушност можеме да продолжиме со волонтерството, ни дава до знаење дека можеме да се обидеме и на други места, да учествуваме на разни проекти, да запознаваме други луѓе... за жал ова ми е прва година во кариерниот центар и ми е многу криво што толку доцна се приклучив. Амина Ќосовиќ, ученик од 4та год.

Со оглед на тоа дека работиме на разни теми, секогаш има нешто ново, нови членови, нови познанства, стекнуваме искуство и со англискиот јазик без разлика на која тема зборуваме, сето ова на нас ќе ни биде доста потребно во иднина и затоа треба го искористиме до максимум колку што можеме, бидејќи се од ова ни е бесплатно а училиштето ни го нуди.

Да бидам искрена, првите неколку средби со учениците ги надмина моите очекувања. Учениците сакаат да учат и се мотивирани. Изненадувачки е за мене тоа што толку многу од нив одлучија да останат по часовите или да дојдат порано за да учествуваат во работилниците. Исто така сум импресионирана од нивното ниво на англиски и способноста за комуникација на странски јазик. Зарем би можело да биде подобро?

Драгана Трајанова, ученик од 4та год.

Паулина Дрзал - Полска, ЕВС волонтер во Волонтерски Центар Скопје – обучувач.

story CULTURE 17

Volunteer’s day in Tallinn, Денот на Estonia волонтерите во

By Dragan Lazeski Талин, Естонија Драган Лазески

К A

As a good celebration of International Volunteer’s Day, in Tallinn, Estonia the event took place at the very city center, in Solaris shopping mall’s lobby. This happening was remarkable because of the program and the greatest message of it.

First of all, a large amount of local and International volunteers has gathered there and they were spreading “The idea of being a Volunteer” and they were giving a small presents to the passengers and the guests, which were madden by themselves. As an observer there, I was pleasantly surprised, because I really liked the idea of the volunteers, giving something small, simple, maybe cheap, but madden with lots of love. The “Biggest Message” of this event was “Spread the Love and Friendship Among The Others.” With a great help of the local and regional NGOs and sponsors as well, the event grew up in a real Happening Day. It started from 16.00h and it has finished at 23.00h. The program of it included small concert of the Estonian famous singers and dancers, Hip Hop, Break Dance, and Estonian Folk Dance competitions, Kick Boxing performances and much more.

As a part of the Voluntarism’s Promotion, there was

ако добра прослава на Меѓународниот ден на волонтерите, во Талин, Естонија, настанот се одржа во самиот центар на градот, во лобито на трговскиот центар Соларис. Ова случување беше забележително поради програмата и најголемата порака од тоа. Најпрвин, голем број на локални и меѓународни волонтери се сретнаа таму, ја споделуваа ‘’Идејата да се биде волонтер” и даваа мали подароци на поминувачите и гостите, кои тие ги изработиле. Како набљудувач таму, бев пријатно изненаден/а, бидејќи навистина ми се допаѓаше идејата на волонтерите, да дадат нешто мало, едноставно, можеби ефтино но направено со многу љубов. ‘’Најголемата порака’’ на овој настан беше ‘’Сподели ја љубовта и пријателството меѓу другите’’. Со голема помош од локалните и регионалните НВО, како и спонзорите, настанот прерасна во вистински Ден на cлучувања. Започна околу 16ч и заврши околу 23ч. Програмата вклучуваше и мал концерт на познати пејачи и танчери од Естонија, хип-хоп, брејк-денс и фолклорни натпреварувања, кик-бокс изведби и многу повеќе. Како дел од промовирањето на волонтерството, имаше поставено десетина штандови на НВО со промотивни материјали и двајца или тројца претставници од НВО како промотери и лице во лице претставување на работните области на НВО, остварените и идни проекти, целни групи итн. Највпечатливиот дел од сето ова е тоа дека не само младите, туку и постарата генерација беа навистина заинтересирани за волонтерската работа и најголемиот дел од заинтересираните беа постари луѓе кои земаа и разменуваа контакти со претставниците од НВО. Многу мајки и баби прашуваа за некои проекти како на пример

placed a dozen of NGO stands with promo materials and two or three representatives of the NGOs as a promoters and a face-to-face introduction people of the NGOs’ working areas, realized and future projects, target groups etc. The most impressive part of all, it was the thing that not only the youngsters, but even the elder generation was really interested in voluntary work and the biggest number of the interested people was the elder part of the people who were taking and exchanging contact details with the NGO representatives. Lots of mothers and grandmothers were asking for some projects for the ‘Middle Aged People’ in Estonia. As my personal thinking, I’m more then sure that precisely these people have the biggest motivation and potential for doing voluntary work, so, they should be given a chance or guidance for starting something really useful and good for them and their surroundings. With a proper help and guidance we can all be useful and successful in our societies. As a result of the several small talks which I made with the volunteers there, I found out that even that day, the volunteers were active volunteers as always. Many useful things and situations happened during that day. One of them, helped to an old woman with her groceries by taking them to her home, other one gave to a Turkish student in Tallinn, a Language Partner service, other one gave a free hug to a person who need it at that time  and many more lovely experiences as these ones. We may be not rich, not famous, not fabulous, not young, but we can make others, to be rich of happy moments, famous because they were taught by us how to give help, fabulous because they have learned how to love and young in their spirit, cause they know now how to smile. Sharing is caring, and the greatest happiness of all is making others happy. So, I think everyone of us knows the formula of being happy, the key is to use it instead of keeping it selfishly inside our hearts.

Happy Volunteer’s Day to all!

“Средовечните луѓе во Естонија“. Според мое мислење, повеќе од сигурен/а сум дека токму овие луѓе имаат најголема мотивација и потенцијал за волонтирање, па така треба да им се даде шанса или упатство за започнување нешто навистина корисно и добро за нив и нивното опкружување. Со соодветна помош и упатство сите ние може да бидеме корисни и успешни во нашите општества. Како резултат на неколку кратки разговори кои ги направив со волонтерите тука, открив дека дури и тој ден, волонтерите беа активни волонтери како и секогаш. Многу корисни работи и ситуации се случија за време на тој ден. Еден од нив, помогнал на стара жена со нејзините намирници носејќи ги до нејзиниот дом, друг пак му дал на турски студент во Талин услугата јазичен партнер, друг пак слободно ги гушкал луѓето на кои им било потребно во тоа време и многу други убави искуства како овие. Можеби нема да бидеме богати, ниту славни, ниту легендарни, ниту млади, но може да направиме другите да бидат богати со среќни моменти, славни бидејќи ги научивме како да помогнат, легендарни бидејќи научија како да сакаат и да бидат млади во духот, бидејќи сега знаат како да се насмеат. Споделувањето е грижа, а најголемата среќа е да ги направиш другите среќни. Па така, мислам дека секој од нас ја знае формулата како да се биде среќен, клучот е да се искористи наместо себично да ја чуваме во нашите срца.

Dita e vulltarëve në Talin, Estoni Dragan Lazeski

S

i festë e mirë e Ditës Ndërkombëtare të vullnetarëve, këtë vit në Talin,Estoni, ngjarja u mbajt në qendrën e qytetit, në lobin e qendrës tregtare Solaris. Kjo ndodhi ishte e dukshme përshkak programit të saj dhe porosisë së madhe të saj.

Më së pari, numër i madh i vullnetarëve vendas dhe ndërkombëtar u takuan aty, e shpërndanë “Idenë për të qenë vullnetar” dhe shpërndanë dhurata të vogla për kaluesit dhe musafirët, të cilat i kishin punuar. Si vëzhgues atje, isha këndshëm i befasuar sepse vërtetë më pëlqente ideja e vullnetarëve, të japin diçka të vogël, të thjeshtë, ndoshta të lirë por e bërë me shumë dashuri. “Porosia më e madhe” e kësaj ngjarje ishte “Ndaje Dashurinë dhe Miqësinë ndërmjet tjerëve”. Me ndihmë të madhe të OJQ vendase dhe regjionale, si dhe sponzorëve ngjarja kaloi në një Ditë të vërtetë të ndodhive. Filloi rreth orës 16 dhe mbaroi rreth orës 23. Programi përfshinte dhe një koncert të vogël të këngëtarëve dhe valltarëve të njohur nga Estonia, hip-hop, brejk-dens dhe gara folklorike, performancë kik-boks dhe shumë të tjera. Si pjesë e promovimit të vullnetarizmit, ishin vendosur dhjetëra koriete të OJQ me material promovuese dhe dy ose tre përfaqësues të OJQ si promovues dhe ballë për ballë paraqitje të fushave punuese të OJQ, proektet e realizuara dhe të ardhme, grupet e synuara etj. Pjesa më mbresëlënëse nga e gjithë kjo është se jo vetëm të rinjtë, por edhe gjeneratat më të vjetra ishin vërtët të interesuar për punë vullnetare dhe pjesa më e madhe e të interesuarve ishin njerëz më të vjetër

të cilët këmbyen kontakte me përfaqësuesit e OJQ. Shumë nëna dhe gjyshe pyetën për disa projekte si p.sh.: “Njerëzit mesatar në Estoni”. Sipas mendimit tim, më shumë se i sigurtë jam se saktësisht këta njerëz kanë motivim dhe potencial më të madh për vullnetarizëm, pra ashtu duhet të iu jepet mundësia ose udhëzim për fillim të diçkaje vërtetë të dobishme dhe të mirë për ata dhe për rrethin e tyre. Me ndihmë adekuate dhe udhëzim gjithë ne mund të bëhemi të dobishëm dhe të suksesshëm në shoqëritë tona.

Si rezultat i disa bisedave të shkurta të cilat i bëra me vullnetarët këtu, zbulova se edhe atë ditë, vullnetarët ishin vullnetarë aktiv si gjithmonë. Shumë punë dhe situata të dobishme ndodhën gjatë asaj dite. Një ndër to, ka ndihmuar një grua plakë me ushqimet e saja duke ia dërguar deri në shtëpinë e saj, tjetri një studenti turk në Talin ia ka dhënë shërbimin partner gjuhësor, tjetri lirshëm I ka përqafuar njerëzit të cilët kanë pasur nevojë në atë kohë dhe shumë përvoja tjera të bukura si këto.

Ndoshta nuk do bëhemi të pasur, as të famshëm , as legjendar, as të rinjë, po mund të bëjmë që të tjerët të jenë të pasur me momente të lumtura, të famshëm sepse i mësuam si të ndihmojmë, legjendar sepse mësuan sit ë duan dhe të jenë të rinjë në shpirt, sepse tani dinë sit ë buzëqeshin. Shpërndarja është kujdes, dhe lumturia më e madhe është t’i bësh të tjerët të lumtur. Dhe kështu, mendoj se secili nga ne e din formulën si të jetë I lumtur, çelësi është të përdoret në vend se vetvetiu ta ruajmë në zemrat tona. Gëzuar Ditën e Vullnetarëve të gjithë. !

story

20

One Youth Centre, Many Successful Stories “Can you see the little girl, smiling shyly on the photograph?

That’s me, Gjulsefa, photographed at the Youth Center when I was only 6”…

Marija Brzovska

Еден Младински центар, многу успешни приказни “Го гледате малото девојче што срамежливо се смее на фотографијата? Тоа сум јас, Ѓулсефа, сликана во Младинскиот кога имав 6 години...” Марија Брзовска

Н

T

his is how Gjulsefa, a Roma girl from Suto Orizari, one of the leading characters in the video “This is our story, this is our Youth Centre!” begins her trip down to memory lane of her times at the Youth Centre. Together with her friend Sabuhan, they give us a heartwarming visualization of their experiences in this Centre.

Both children, currently 8th graders, have visited the Centrethroughout their entire elementary education.

After they start off the video by presenting themselves, they walk us through the Centre’s premises showing the space they write their homework and interact with their peers. Moving us through the rooms they stop to talk to their educators who share good, but also sad memories from the Centre’s past work. In continuation, we get an insight into the crafts workshops they have with volunteers. Here, through a collage of photos and videos we can see the variety of creative and educative workshops these children have attended. Furthermore, as they say the educational trips are their favorite activity we are presented with some of the trips they had last year. Lastly, understanding that without the support of many foundations and individuals alike, the Centre would not have existed, the children take a moment to thank everyone who supported their success through elementary school.

а овој начин Ѓулсефа, девојка Ромка од Шуто Оризари, еден од водечките ликови во видеото “Ова е нашата приказна, ова е нашиот Младински центар” го започнува патувањето низ нејзините сеќавања од Младинскиот центар. Заедно со нејзиниот пријател Сабухан тие ни прикажуваат топла и емотивна визуелизација на нивните искуства во Центарот. Двете деца, моментално 8мо одделенци, го имаат посетувано Центарот низ целото нивно основно образование. Откако ќе го започнат видеото претставувајќи се, не одведуваат на прошетка низ просториите на Центарот прикажувајќи ни го местото во кое ги пишуваат домашните задачи и комуницираат со нивните врсници. Носејќи не низ просториите, застануваат да зборуваат со нивните едукатори кои споделуваат успешни, но и тажни сеќавања од минатата работа во Центарот. Во продолжение, добиваме приказ на работилниците за ракотворби кои ги имаат со волонтерите. Тука, преку колаж на фотографии и видеа можеме да го видиме вариететот на креативни и едукативни работилници кои децата ги посетувале. Понатаму, бидејќи како што велат екскурзиите им се омилена активност, тие ни презентираат некои од патувањата кои ги оствариле минатата година. На крај, разбирајќи дека без поддршката на многу фондации како и индивидуи, Центарот не би постоел, децата им се заблагодаруваат на сите кои го поддржале нивниот развој во основното образование.

The Youth Centre portrayed in this video is run for more than 10 years by Centre for Social Initiatives Nadez. It is the only Youth Centre in Shutka.

The Centre is visited by Roma children who come from socially deprived families and need additional educational support. Besides this, the children learn how to express their creativity, participate on dancing, singing and acting workshops and do sports. At the same time, the Centre provides for all of them lunches, clothes and school materials.

Or to put it simply as one of the educators in the video says: “This Youth Centre has become second home for the children!”.

If you got intrigued by this article, I invite you to see this very original video on the following link: http://www.youtube.com/ watch?v=5pX2M2po4-Y

Младинскиот центар прикажан во ова видео е воден од организацијата Центар за социјални иницијативи Надеж повеќе од 10 години. Тој е единствениот Младински центар во Шутка. Центарот е посетуван од деца Роми кои доаѓаат од социјално загрозени семејства и имаат потреба од дополнителна образовна поддршка. Покрај тоа, децата учат креативно да се изразуваат, посетуваат работилници за танцување, глума и пеење и спортуваат. Истовремено, Центарот им обезбедува ужинки, облека и училишен материјал за работа на сите деца кои го посетуваат. Или едноставно кажано, со зборовите на еден од едукаторите во видеото: “Овој Младински центар претставува втор дом на децата!”.

Доколку ве заинересира овој натпис, ве поканувам да го погледнете ова оригинално видео на следниот линк: http://www.youtube.com/ watch?v=5pX2M2po4-Y

Një Qendër Rinore, shumë tregime të suksesshme “E shihni vajzën e vogël që turpshëm qeshet me fotografinë? Ajo jam unë, Gjulsefa, e fotografuar në Qendrën Rinore kur kasha 6 vjeç…”

Marija Brzovska

N

ë këtë mënyrë Gjulsefa, vajza rome nga Shuto Orizare, një nga personazhët udhëheqës në videon “Ky është tregimi jonë, kjo është Qendra jonë Rinore” e fillon udhëtimin nëpër kujtimet e saja nga Qendra Rinore. Së bashku me shokun e saj Sabuhan ata na tregojnë një vizualisim të ngrohtë dhe emocional të përvojave të tyre në Qendër. Të dy fëmijët, momentalisht në klasën e 8, e kanë vizituar Qendrën gjatë gjithë arsimit të tyre fillor.

Pasi do ta fillojnë videon duke u prezantuar, na dërgojnë në shëtitje nëpër hapësirat e Qendrës duke na treguar vendin në të cilin i bëjnë detyrat e shtëpisë dhe komunikojnë me shokët e tyre. Duke na dërguar nëpër hapësirat, ndalen dhe flasin me edukatorët e tyre të cilët shpërndajnë kujtime të suksesshme por edhe të pikëlluara nga puna e mëparshme në Qendër.

Në vazhdim, kemi një shfaqje të punëtorive për artizanate të cilat i kanë me vullnetarët. Këtu, nëpërmjet kolazhit të fotografive dhe videove mund të shohim varietet e punëtorive kreative dhe educative të cilat fëmijët i kanë vizituar. Më tutje, sepse siç thonë ekskursionet janë

aktiviteti i preferuar, ata na prezantojnë disa nga udhëtimet që i kanë realizuar vitin e kaluar. Në fund, duke kuptuar se pa përkrahjen e shumë fondacioneve si dhe individëve, Qendra nuk do ekzistonte, fëmijët iu falenderohen të gjithë atyre që e kanë përkrahur zhvillimin e tyre në arsimin fillor.

Qendra Rinore e treguar në këtë video është e udhëhequr nga Qendra për inicijativa sociale “Shpresa” më shumë se 10 vite. Ajo është Qendra e vetme Rinore në Shutkë. Qendra është vizituar e nga fëmijët romë që vijnë nga familje të rrezikuara sociale dhe kanë nevojë për mbështetje arsimore shtesë. Përveç kësaj, fëmijët mësojnë të shprehen, vizitojnë punëtori për vallëzim, aktrim dhe këndim dhe sportim kreativ. Njëkohësisht, Qendra iu siguron ushqime, veshje dhe material shkollor për punë të gjithë fëmijëve të cilët e vizitojnë. Ose thjesht thënë, me fjalët e njërit nga edukatorët në video: “Kjo Qendër Rinore paraqet shtëpi të dytë për fëmijët!”

Nëse ju intereson ky mbishkrim, ju ftoj ta shihni këtë video origjinale në këtë link: http://www.youtube.com/ watch?v=5pX2M2po4-Y

Youth in action 24

The ERYICA experience!

By GjokoVukanovski

Искуството наречено ЕРИКА!

Ѓоко Вукановски

F

or the one’s that do not know ERYICA or the “European youth information and counseling agency” is actually association formed in Madrid, in 1986. ERYICA is composed of national bodies (non-governmental or governmental) which seek to guarantee the right of young people to full and reliable information, which helps them make the choices they face in their lives, and which promotes their autonomy and their active participation in a democratic society.

At this moment, ERYICA has 25 full members and 5 members with the status of affiliated organizations (they can take part in all activities done by ERYICA; accept in the decision making processes). The Coalition of youth organizations SEGA is one of the five affiliated organizations. Оne of the most important products of ERYICA work is the creation of the European Youth Information Charter, which contains the guiding principles of the youth information work. Other important product, aside from the large number of training opportunities, is the so called

З

а оние кои првпат слушаат за ЕРИКА или “Европската агенција за младинско информирање и советување” е всушност асоцијација формирана во Мадрид, во 1986 година. ЕРИКА е составена од национални тела (владини или невладини) кои се потрага по гаранција на правото на младите луѓе за пристап до целосна и релевантна информација, која треба да им помогне во изборот на работите кои тие ги прават во својот живот, информација која треба да ја промовира нивната независност и нивното активно учество во демократското општество. Во овој момент, ЕРИКА има 25 целосни членови и 5 членови, кои имаат статус на прет-пристапни организации (овие членки можат да учествуваат во сите активности на ЕРИКА, освен во процесите на донесување на одлуки). Коалицијата на младински организации СЕГА е една од петте претпристапни организации. Еден од најважните продукти од работата на ЕРИКА е креирањето на Европскиот Чартер за Младинско Информирање, кој содржи релевантни и насочувачки принципи за работата во сферата на младинското информирање. Друг, исто така важен продукт, покрај големиот број на можности за обучување, претставува т.н. ШЕРИКА, која е всушност онлајн платформа наменета за младинските работници од областа на

SHERYICA, which represents online platform for European youth information workers. It aims at enhancing collaboration between youth information work professionals from a variety of backgrounds.

As members and regional office of Coalition SEGA, two representatives from Volunteers Centre Skopje were part of the seminar “New formats and scenarios”, from 27th till 31st of January 2014, in Malta. The organizers of the seminar were ERYICA and the National agency for youth from Malta. Because in Macedonia we have only one youth info center that is established and it is functioning according to the European Youth Information Charter (the youth information center in Prilep, which is run by Coalition SEGA), it was good experience for us in order to gather information and exchange experience with people all around Europe, who are already active in the youth information field for many years.

All in all, it was short, but very important experience for the representatives from Volunteers Centre Skopje!!!

For more information about Eryica, please visit their website: http://eryica.org/ For more information about Youth info center in Prilep, please visit their website: http://infosega. org.mk/

информирањето од Европа. Таа е наменета да ја поттикне соработката помеѓу професионалците од младинското информирање, кои потекнуваат од различни средини. Во својство на членки на Коалиција СЕГА и како нивна регионална канцеларија, двајца претставници на Волонтерски Центар Скопје беа дел од семинарот со наслов “Нови формати и сценарија”, кој се одржа од 27-31 Јануари 2014 година, на Малта. Организатори на овој семинар беа ЕРИКА и Националната агенција за млади на Малта. Бидејќи во Македонија ние имаме само еден младински информативен центар кој е етаблиран и функционира според принципите на Европскиот Чартер за Младинско Информирање (инфо центарот во Прилеп со кој раководи Коалиција СЕГА), за нас ова претставуваше одлична можност да собереме информации и да размениме искуство со младински работници од различни делови на Европа, кои веќе долги години се активни во сферата на младинското информирање. Се на се, ова беше кратко, но многу важно искуство за претставниците од Волонтерски Центар Скопје!!! За повеќе информации околу ЕРИКА, посетете го нивниот веб сајт:http://eryica.org/ За повеќе информации околу младинскиот информативен центар во Прилеп, посетете го

sciences CULTURE C U U LL - - 26

What’s new in psychology in 2014?

Paulina Drzał

Making your brain social In many people suffer from autism and other neurodevelopmental disorders different parts of the brain don’t communicate between themselves very well. In a study published online on 2nd of February scientists from Monterotondo, Italy, and collaborators from Italian Technology Institute, Rovereto and La Sapienza University of Rome demonstrate, for the first time, that it can be caused by cells called microglia mailing to trim connections between neurons. It leads to weak brain connectivity, decreased social behaviour, and increased repetitive behaviour, all hallmarks of autism.” Says Cornelius Gross, who led the study. These findings open the possibility that disruptions in microglia-mediated synaptic pruning could contribute to neurodevelopmental and neuropsychiatric disorders.

More information available here: http://www.embl.de/

What makes us human?

Oxford university researchers found out brain area which has something to do with cognitive powers such as planning the future, being flexible in our approach and learning from others and seems to be uniquely human. ‘We have established an area in human frontal cortex which does not seem to have an equivalent in the monkey at all,’ says first author Franz-Xaver Neubert of Oxford University. ‘This area has been identified with strategic planning and decision making as well as “multi-tasking”.’

The Oxford research group also found that the auditory parts of brain were well connected with the human prefrontal cortex but at the same time much less so in the macaque, what suggests that this may be critical to understand and generate speech. (detailed description of research can be found on http://www.ox.ac.uk)

Emotions, how many of them do we express?

It seems that proposed by Dr Paul Ekman and commonly-held belief about 6 basics facial expressions of emotions can be not up to date anymore! So far it was said that there are 6 basic emotions which are universally recognized and interpreted through specific facial expressions, regardless of language or culture. There are: Happiness, Anger, Fear, Disgust, Surprise and sadness. University of Glasgow scientists suggested that there are only 4 basic emotions. Glasgow team claim that while sadness and happiness are clearly distinct, fear and surprise share common facial signal – wide opened eyes. The same,

disgust and anger, they share wrinkled nose. “What our research shows is that not all facial muscles appear simultaneously during facial expressions, but rather develop over time supporting a hierarchical biologically-basic to sociallyspecific information over time.” says lead researcher Dr Rachael Jack. Researchers want to develop their study by looking at facial expressions of different cultures, including East Asian populations, which already interpret some of the classical 6 expressions differently.

Source: http://www.gla.ac.uk/

5 benefits of kissing It happened that February contain the day, which is world wide known as lovers day. Not only in February, it is worth to find a date and take some benefits of kissing!

2

Mitigates cramps and headaches Again, blood-vessel dilation improved by kissing session can help ease your pain.

The author recommends replacing “Not tonight, dear. I have a headache” with “Honey, I have a headache.

Come, kiss me!”

1

Helps reduce blood pressure Passionate kiss helps your heart to beat in a healthy way, which helps lower your blood pressure. It dilates blood vessels and let the blood flow in solid fashion to all vital organs.

3

Amps up happy hormones Oxytocin, serotonin, dopamine -things you can get from exercising are released during kissing as well and they influenced your mood in a very positive way.

Can give you a facelift (kind of) “Your mouth has a number of facial muscles” author says. It is a kind of exercise for those engaged in kissing which helps you after all prevent wrinkles and look younger.

5

4 Burns (a few) calories It can be from 8 to 16 they say, but you need to have passionate kiss.

Well…always good to try

To know more, check Valerie Reiss article on upwave.com. Much of her research is based on Andréa Demirjian, author of Kissing: „Everything You Ever Wanted to Know About One of Life’s Sweetest Pleasures” .

CuLTURE 29

Situation of the “Bektashi” in Macedonia Paula Feicke

S

ome weeks ago I visited the Arabati Baba Tekke, a Dervish Monastery in Tetovo. Just by accident we came to a little house on the territory where a man gently asked us into the building what was the common room of the Bektashi community there. He explained to us what and who are the “Bektashi”: The “Bektashi Order of Dervishes” is an Islamic Sufi order. A “Dervish” is an Islamic mystic and so the community is settled in the Islamic religion. But in comparison to the two biggest Islamic groups, the Sunnits and Schiits, the Bektashis are more focused on the inner looking for god than the following of the Sharia. In general their way of exercise of religion seems to be much more liberal than others: during the prayer both genders are mixed, women are not wearing headscarf, alcohol is not forbidden and the worship is dominated by singing, music and the so called “Semah” dance. The origin of this group you can find in the ottoman ruled area, the today’s Turkey, Albania, Kosovo and Macedonia. But only in Albania and Kosovo they are having a legal status nowadays. In Macedonia, in particular, in 2007 there was implemented the “Law on the legal status of a church, a religious

community and a religious group” in the Constitution which allows religious minorities to register to be legalized. But because the name “Bektashi” was already used by another group in the past and the state sees similarities in the teachings of the Bektashi and the Islamic Community of Macedonia (ICM), who are Sunnits, they refused the application. But in reality, opposing to the states point of view, there are strong tensions between the ICM and the Bektashi. Several violent acts against the site of worship as well as harassments from individuals were perpetrated from people not accepting the Bektashi as a separate community. Also the ICM occupied large parts of the Bektashis property- without intervening by the state. Consequent there can be said, that the Bektashi are limited in their freedom of worship: living in fear and not being able to use their site of worship, the given freedom of exercise of religion given in the Constitution of Macedonia is not obtainable for this marginalized religious group. However this community, which already went through the anti- religious time of Yugoslavia, will go on practicing their religion and insisting their rights in the democratic state of Macedonia according to the human rights.

CULTURE 30

For 500 EURO you can get a lifelong wife there…

By Ilona Olehlova

TamУ moжеш да добиеш жена за цел живот за 500 евра... Илона Олехлова

H

ope, Faith, Love are three chapters of documentary movie bringing story of eight men from Macedonia who are hoping to find a wife in Russia (and not just there).

First chapter, Hope, is starting by travel to Moscow, meeting the potential life partners and taking touristic walk around Red Square. Ironing shirts for the dinner is mixing with sharing expectations towards the big event and impressions about their visit. The second one takes us to daily reality of the ordinary or maybe not ordinary guys living around Bitola, mostly in small villages in the countryside. Showing the reality of their lives that are not definitely for everyone could be documentary movie itself. Myself, I found the insight into their daily realities the strongest part of the documentary. Sharing the life stories, including relationships with parents, close family is bringing more questions than answers. Watching this part made me wonder about reactions and comments of Macedonian women on their sharing.

The last part is about love. Simple love story, they met at the dinner in Russia, he called her and after kept in touch each Sunday evening, they visited each other and now they are living together in Macedonia. In movies it is called ‘Happy End’.

All three chapters are nicely connected and make you think about the basic things in the life. Could be interesting to see the life stories of these men after few more years and get to know if they find the love, wife and get married and if all these things made them feel lucky, happy and loved.

And you? Where you are looking for love and happiness? Do you think that luck is something what’s possible to pursuit?

Title: Pursuit of Luck Director and Screenwriter: Marija Dzidzeva Producers: Vladimir Stojcevski, Goran Stojilkovic Production Company: AWARD Film & Videos.

Д

окументарниот филм, кој ја раскажува приказната на осум мажи од Македонија кои се надеваат дека ќе најдат жена во Русија (и не само таму), се состои од три поглавја: Надеж, Вера и Љубов. Првиот дел, Надеж, започнува со патување во Москва, запознавање на потенцијалните животни партнери и одење на туристичка прошетка околу Црвениот плоштад. Додека пеглаат кошули за време на вечерата споделуваат очекувања од големиот настан и импресии од нивната посета. Вториот дел води до секојдневната реалност на обичните, или можеби и не толку обични момци, кои живеат во околината на Битола, најмногу во руралните средини. Нивните реални животни приказни не се за секого и претставуваат документарен филм сами по себе. За мене, најмоќен дел од документарецот претставува увидот во нивните секојдневни рутини. Прикажувањето на нивните животни приказни, на односот со родителите и блиската фамилија, придонесува да си поставиме повеќе прашања, наместо да добиеме одредени одговори. Овој дел ме натера да се запрашам за односот што го имаат македонските жени кон заедничките работи. Последниот дел е за љубовта. Се работи за едноставна љубовна приказна кога маж и жена се запознаваат на вечера во Русија. Потоа тој и се јавува и започнуваат да се слушаат секоја неделна вечер. Девојката оди во посета на Македонија, а исто така и мажот ја посетува во Русија, па сега живеат заедно во Македонија. Во филмовите тоа се вика “среќен крај“. Сите три дела се меѓусебно добро поврзани и те поттикнуваат да размислуваш за основните работи во животот. Би било интересно коа би можеле да се видат животните приказни на тројцата мажи после неколку години и да дознаеме дали пронашле љубов, жена, дали се ожениле и дали сите овие работи ги направиле среќни и сакани. А вие? Каде вие ја барате вашата љубов и среќа? Мислите ли дека можеме да трагаме по среќата?

Наслов: „Потрага по среќа“ Директор и сценарист: Марија Џиџева Продуценти: Владимир Стојчевски, Горан Стојилковиќ Продуцентска куќа: AWARD Films & Videos