VOICES July Issue

voices

Magazine for all young people of Skopje

2012 JULY Free

By Sara Fantova

EDITORIAL Dear readers and volunteers, We are presenting you the July edition of the VOICES magazine. This summer we made decision not to make summer pocket edition of the magazine, but to continue the work during the summer, so we can keep you company trough the warm and hot days. Volunteers Centre Skopje this summer got 4 new EVS volunteers: Nacera, Raphael and Sarah from France and Pablo from Spain. They just arrived in Macedonia, so we are welcoming them and looking forward to read the first articles from them, in the August edition of the magazine.

So, get some cool drink, lay down in some shadows and read the magazine, while you are waiting for the +40 temperatures to pass by… We hope that the magazine will be like a cool breeze, during the long summer nights… Enjoy it!!!

Gjoko Драги читатели и волонтери, Ви го претставуваме јулското издание на ВОИСЕС магазинот. Ова лето донесовме одлука да не правиме летно џебно издание на магазинот, туку да продолжиме да работиме и во текот на летото, за ви правиме друштво во топлите и жешки денови. На тимот на ВЦС ова лето му се придружија 4 нови ЕВС волонтери: Нацера, Рафаел и Сара од Франција и Пабло, од Шпанија. Тие само што пристигнаа во Македонија, така да им посакуваме топло добредојде и со нетрпение очекуваме да ги прочитаме нивните први статии, во изданието на магазинот во Август. Ајде да земеме некој ладен напиток, да се опуштиме во некоја сенка и да го читаме магазинот, додека чекаме температурите од +40 да поминат... Се надеваме дека магазинот ќе ви биде како свежо ветренце, во долгите летни ноќи… Уживајте!!! Ѓоко

INSIDE ARE YOU SKILLED ENOUGH FOR ONLINE LIFE? Is Social Media a Necessary Evil?

PAPER BOOKS OR E-BOOKS? THE USE OF SOCIAL NETWORKS: AN IMPERATIVE FOR THE COMPANY?

FACEBOOK FOR OR AGAINST? TV ADDICT GET MOTIVATED AND DO WHAT YOU NEED TO DO THE MISSING PART OF PULP FICTION HILLS AND VallEYS why do I run?

TASTE OF CHINA Visit Brajcino and discover yourself!

Team: Awa Badji Aleksandra Bogoevska Bledi Cami Bojana Nik Dzaner Sengjuler Đ•lena Davidovska Elena Popovska Florina Emini Frosina Kiprijanovska Dragan Lazeski

Ivana Stojkovska Ivan Milosevski Ilona Olehlova Jadwiga Mistak Maxime Gallasse Pavlina Manavska Robin Sarels Sanja Paunovska Sara Fantova Vesna Kiradjieva Dzaner Sengjuler

Contact: Volunteers Centre Skopje Emil Zola 3-2/3, 1000 Skopje Tel./Fax. +389 22 772 095 vcs_contact@yahoo.com www.vcs.org.mk Production & Coordination: Nikola Stankoski Gjoko Vukanovski

3 4 5 7 9 11 13 17 19 23 25 29

By I l o n a O l e h l ova

ARE YOU SKILLED ENOUGH FOR ONLINE LIFE?

D

uring writing this note I am using Facebook, Gmail, Yahoo, Skype and YouTube. I am learning to live online still remembering time when at home we did not have internet. I read books, newspapers without Kindle. Moreover when going for trip I was checking paper timetables and when being out of home I was sending letters and post cards.

By doing all these stuff I was pretty sure that I have the ability to read paper timetables, I can write by using pen and paper but I cannot really say that I was always connected and even more that there were not quite moments when having conversation with some people.

Now I am wondering when I sent last time post card and wrote letter. Being honest I am not even sure how my handwriting looks like as pen was exchanged by keyboard few years back. I still read books not having Kindle and some my friends called me old fashion from this reason. When going for trip I am using internet to find me

3

the best connection, count the price and even buy the tickets so I do not need to speak with anyone. When living abroad I am using Skype to keep in touch with my friends, family and even with my 83 years old grandmother who learnt lately how to use mobile phone, what’s internet and how Skype works.

When I today meet her “face to face” on Skype I can say that she gained a lot new skills in the field of social media and I am just asking what everything I will need to learn in upcoming years to stay connected in this world when we can be connect, when we can like, we can share and we can express our relationship status by making one click.

When looking to future the main questions which are coming on my mind it is not if we are becoming more social or antisocial by using social media but: Would I will be able to learn it? Would I be capable to gain new skills needed to live in online world? Not sure about the answer… And what about you?

By D zaner Seng j uler

Is Social Media a Necessary Evil?

E

very simple element created in this world has its own mission to complete. Therefore, social website is one of these elements, which has positive and negative effects on our life.

When you are playing a game, communicating with somebody or sharing content about your business, you do not even think that social media can record and sell it without your knowledge or permission.

This is the reason why you should think twice when creating an account for example on Facebook.

There is evidence that everything you post and share on your page can easily be used against you which can seriously harm your future social and private life. Sometimes social media can effect people negatively and after that they understand that the only way to escape it, is to close their account.

In addition, you spend more than 20 minutes a day on the internet and miss the opportunity to use those 20 minutes for your real life. Your life rotates around the internet. Because using the internet is the first thing you do in the morning.

Furthermore, me, having made an interview with people in United States of America, lots of them have told me that the social media and the new life style that was brought with it has ruined the family values in USA. In addition to this they said that they would do anything to change this behavior. Some parents also think that different networks help their kids have selfesteem, but it is really not helping, because teens and others use these networks with bad intentions.

In order to be protected from these kinds of issues, every individual should think twice before doing anything and put limitations when accessing the internet/network/social media. Other then this parents should watch after their kids in order to make sure whether they use these medias the way that they should.

This issue also inspired movie directors.

One of the most successful movie which came out in 2010 was “ Social Network�.

This movie describes the occurred problems by the social media perfectly and that is why everyone should watch it.

4

By A l e ksa n d ra B og oevs ka

O

PAPER BOOKS OR E-BOOKS?

ur world is constantly changing and it is more and more affected by the new media which have a great impact on people’s everyday life. However, one thing has remained appreciated since long time ago-books.

We might think: where is this technology leading us? Is it a good or a bad thing? In my opinion we choose for ourselves. If we do choose to benefit from it, we will, otherwise we won’t. Let’s go back in time. A book was hard to find, it was a luxury. Going to the library and finding the book you would like to read was, very often, an adventure.

Of course people are still reading, they are eager for learning new things, for a new world that a book could open. And nowadays everything is much easier. We can just turn on our computer, surf on the internet and find any book we want.

That can have a negative impact only if we allow ourselves not to benefit from it. The rich and the poor, the good and the bad, everyone has equal

5

chances, but not everyone appreciates it equally.

So, is this a real dilemma: paper books or e-books?

I don’t think so. I have read and heard many arguments against e-reading. Some were saying it will kill literature or that you should “feel” the paper in order to enjoy reading. Others were claiming that paper books are cheaper. But, imagine for a moment a million classics that actually cost less than a couple of drinks in your local pub. Imagine how easy today is to pack your favorite books for vacation in summer. On the other hand, the bookshelves in your home and the bookstores might lose their value. But that is the price that the civilization was willing to pay with every step forward.

Finally, despite everything, I haven’t developed complete preference for paper books or eBooks.

I am using both ways for reading. And I think this dualism will continue for some time. Simply, I don’t think we should care how people are reading, as long as they are doing it.

Н

ашиот свет постојано се менува и е се повеќе и повеќе засегнат од новите медиуми кои имаат огромно влијание врз животот на луѓето. Сепак, една работа останала ценета уште одамна-книгите. Можеме да се запрашаме: каде не води оваа технологија? Дали е добра или лоша работа? Според мене, самите избираме за себе. Доколку избереме да ја искористиме, ќе ја искористиме, инаку нема. Да погледнеме назад во времето. Книга беше тешко да се најде, беше луксуз. Одењето во библиотека и наоѓање на онаа книга која би сакале да ја читаме, беше често авантура. Нормално луѓето сеуште читаат, желни се за учење нови работи, за светот кој го отвораат книгите. Но во денешно време се е многу полесно. Можеме да го вклучиме компјутерот, да сурфаме на интернет и да ја најдеме посакуваната книга. Тоа може да има негативен ефект само доколу дозволиме да не ја искористиме таквата шанса колку што можеме. Богатите и сиромашните, добрите и лошите, сите имаат еднаква шанса,

но не сите ја ценат подеднакво. Дали е ова вистинска дилема: печатени или дигитални книги? Не мислам така. Сум слушнала и прочитала многу аргументи против дигиталните книги. Некои викаат дека ќе ја уништи литературата или дека хартијата мора да се почувствува за да се ужива во читањето. Други тврдат деке печатените книги се поефтини. Но, замислете за момент дека милион класици во дигитална верзија чинат колку неколку пијачки во локалниот паб. Замислете колку е лесно да ги спакувате омилените книги за на одмор. Од друга страна, полиците во вашиот дом и библиотеките можат да ја изгубат својата вредност. Но тоа е цена која цивилизацијата беше спремна да ја плати со секој чекор напред. Покрај се, се немам комплетно определено ниту за печатени, ниту за дигитални книги. Ги користам двата начини на читање и мислам дека овој дуализам ќе продолжи некое време. Не мислам дека треба да обраќаме внимание на тоа како луѓето читаат, се додека го прават тоа.

Обични книги или електронски? ААлександра Богоевска

6

THE USE OF SOCIAL NETWORKS: AN IMPERATIVE FOR THE COMPANY? B y Aw a B a d j i

F

or several years, the trend is accelerating: the media / social networks and collaborative tools with the adoption of these (collaborative, social networking and general public) are experiencing continued growth in business.

To optimize working relationships internally and promote their marketing strategy, they adhere more to the possibilities offered by these new tools. Today more and more professionals are using social media to promote their business online.

What do companies via social media?

Among other things: customer relations and B2B (25%), HR management and research of candidates (21%) or a specific work on their reputation (13%). Long considered public tools and labeled “consumerism�, the media and social networks are now in their utility companies.

The inclusion of social media by businesses is increasingly used as a marketing tool or articulation of customer relations.

7

The appetite for new technologies and looking for an alternative to traditional messaging systems led economic actors in the fast-growing countries to become the first global users of social networks. Social networks now provide a direct link between companies and their markets: institutional culture of the brand image, customer relations activities, extending the sphere of awareness by capillary action within communities ... but they are also becoming increasingly environments and natural open within those companies themselves, especially as an alternative to email for internal communication or piloting projects.

But if they can improve trade, social networks overturn the traditional functioning of the company, which is struggling to progress as fast as the emergence of new technologies and find themselves completely overwhelmed.

B y Aw a B a d j i

Përdorimi i rrjeteve sociale: një imperativ për kompanitë?

P

ër disa vite, ky trend po përshpejtohet : mediat, rrjetet sociale dhe mjetet bashkëpunuese të adaptuara me këto (bashkëpunim rrjet social dhe publik I përgjithshëm) janë duke përjetuar rritje të vazhdimshme në biznes.

Për të zgjedhur marrëdhëniet e brendshme punuese dhe për të promovuar strategjinë e tyre të marketingut, ata përdorin më shumë mundësi që I ofrojnë këto mjete të reja. Sot më shumë e më shumë profesionel përdorin rrjetin social për të promovuar biznesin e tyre online. Çfarë bëjnë kompanitë nëpërmjet mediave sociale?

Përskaj gjërave tjera : marrëdhënie me konsumatorët dhe B2B (25 % ), Menaxhimin e HR dhe kërkimin e kandidatëve (21%) ose një punë të veçantë në reputacionin e tyre (13%), mjete gjat të konsideruara publike dhe “kosumerizim” I etiketuar, mediat dhe rrjetet sociale janë tani në përdorimin e kompanive. Përfshirja e mediave sociale nga bizneset përdoret gjithnjë e më shumë si një mjet marketingu ose si artikulim I marrëdhënieve

me konsumatorët.

Oreksi për teknologji të reja dhe kërkimi për një alternative të sistemit të mesazhimit tradicional I udhëheqi aktorët ekonomik të shteteve të zhvilluara të bëhen përdoruesit e pare global të rrjeteve sociale.

Rrjetet sociale tani sigurojnë një lidhje të drejtpërdrejtë ndërmjet kompanive dhe tregjet e tyre: aktivitete për marrëdhënie me konsumatorët, zgjerimi i sferës së vetëdijes nga veprimit kapilar brenda shoqërive, por ata janë gjithashtu duke u bërë gjithnjë e më shumë mjedise të hapura dhe të natyrshme brenda këtyre kompanive , sidomos si një alternativë për email për komunikimin e brendshëm apo projekte pilot..

Por në qoftë se ata mund të përmirësojn tregtinë, rrjetet sociale do ta ndryshojnë funsionimin tradicional të kompanisë që është duke luftuar të përparojë sa më shpejtë sikur edhe ngutja e tekonologjive të reja, do ta gjejnë veten të zhytur plotësisht.

8

By I va n M i l osevs ki

FACEBOOK FOR OR AGAINST?

9

F

acebook is the latest technological and social phenomenon to hit the net in a while. Facebook, like much of the Internet, is a great innovation!

It offers you an opportunity to interact with an extraordinarily expansive universe of new people. You can sculpt your on-line identity and learn more about how the Internet and its various programs work to create new relationships and communities.

On the other hand, it has enabled all of us to “play” on the web like kids -- join networks, poke friends, send your buddy a drink.

Experts estimate that many people now spend at least 50 percent of their waking time online. For many, a large part of this time is spent in social networking sites like Facebook.

People give up huge parts of their privacy when they post their feelings, interests, and ideas online, and society seems to be becoming much more open to this lack of privacy, in fact, the users of Facebook seem to relish it, adding very personal items to their profiles

Ф

ејсбук е најновиот технолошки и социјален феномен на интернетмрежата. Фејсбукот, како и интернетот, е одлична иновација! Фејсбукот нуди можност за интеракција со несекојдневно експанзивен универзум на нови луѓе. Фејсбук ни овозможува да го изградиме нашиот он-лајн идентитет и да научиме повеќе за тоа како интернетот и неговите различни програми работат за да изградат нови врски и заедници. Од друга страна, и ни овозможoжува да си “играме” на страната како децасе приклучуваме кон мрежи, боцкаме пријатели, им испраќаме пијалоци итн. Експертите сметаат дека луѓето денес поминуваат најмалку 50 % од нивното време-онлајн. За многумина,голем ден од ова време е поминато на социјалните мрежи како Фејсбук. Луѓетосподелуваатголемделоднивнатата приватност кога постираат чувства, интереси и идеи- онлајн, а општеството е се поотворено кон овој недостаток на приватност. Всушност, на корисниците на Фејсбук им е пријатно да го прават тоа, ставајќи многу лични податоци на нивните профили, така што секој кој е нивен пријател може сето

that anyone who becomes their friend can view. This seems to say that our society is much more open now, and much more open to posting intimate information online, but it also is rather anonymous in a way, because users never see, meet, or touch the person they communicate with, and so, even though they know intimate details, they do not really know the person at all.

In conclusion, Facebook on the surface is a socially acceptable networking site for college students and others to connect, share experiences, and meet old friends. It does say some disturbing things about how our society views privacy, personal information, and how our society is adjusting to the age of technology, and it brings into question what a generation of Facebookers will deal with the challenges of the real world in person, like career, family, and success.

It basically comes down to this -- either you’re a fan of Facebook, or you avoid it like the plague. Which side are you on?

тоа да го види. Ова всушност ни укажува на тоа дека општеството денес е многу поотворено и многу послободно за постирање интимни информации онлајн, но и анонимно истовремено, бидејќи корисниците никогаш не ја гледаат, среќаваат или допираат личноста со која комуницираат, па така, и покрај тоа што знаат многу интимни детали, тие не ја знаат личноста навистина. За крај, Фејсбук, површински разгледан, е социјално прифатлив сајт за студенти и останати да се конектираат, разменуваат искуства, и обновуваат стари пријателства. Од друга страна, Фејсбук ни дава вознемирувачка слика за тоа како нашето општество гледа на приватноста, личните податоци и за тоа како општеството се адаптира на ова време на технологија, а за крај ни го поставува прашањето како Фејсбук-генерациите ќе се справат со предизвиците на вистинското човеково живеење, како кариерата, фамилијата и успехот. На крајот се се сведува на едно-или сте фан на Фејсбук, или пак бегате од него како од чума. На која страна сте?

10

By Robin Sarels

TV ADDICT

I

f you had already walked at night in your neighborhood, you had probably notice one common detail coming from the house’s window, it’s this blue clignotante light which attract all attention and eyes in the room.

If we are less time at work since the last century, we could imagine that the family’s relation would be closest as they had more time to talk each other and share moments all together. However, with the emergence of TV, sociologists explain that the families’ relation has become worst than ever due to the displacement from the familial table (during the dinner for example) to the television (70 % of the families are watching TV while they’re having dinner). Notice that in average an American person older than 20 years old passes 35 hours a week watching the TV (by the way it’s another full time job…) whereas he is spending only 38 minutes a week having meaningful discussion with is children. If those numbers don’t scare you, nothing will.

But there is more, in 2010, Americans spent 4 hours 53 minutes by day in front of this cube meanwhile in Europe they devoted 3 hours 30 minutes a day watching it. This means that an American who has reach the age of 60 has passed 15 years of is life watching TV. If you add the time spent at work, in the transport or sleeping, your actual free time becomes really rare. In 2008, we counted in France 0,75 TV for person, in a different

11

way, on 1000 people 750 owned a TV, rising to 95% the percentage of families having at least one TV at home.

This new behavior created by TV would not have such a bad impact on the people and the society if only TV transmitted educative programs. Instead of this, television offers to the people divertissement through animation shows, reality shows and turns information into disinformation (reducing every important subjects to the maximum, as if we could understand what really happen watching 2 or 3 pictures out of context…). Television is a damn amusement park, a circus, and the journalists and the animators are jongleurs, acrobats, tamers whose only purpose is to divert and to distract the people mind. The commune idea to all the TV shows is to make audience, of course because audience means profit. Not surprising anymore that deforestation, pollution, poverty and famine don’t preoccupy the people mind because they need to know which candidate went out from the reality show… People are just playing their role in the consumer society, running to buy one of the million products advertised by the TV (presently, a person see in average 3000 advertisements a day).

So only one message for you, your life is out there, not in this cube. WAKE UP!!!

ZAVISNIK OD TV Робин С арелс

А

ко сте прошетале навечер во вашето маало, сигурно сте ја забележале заедничката карактеристика на скоро сите прозорци: сината флуоресцентна светлост, која го привлекува вниманието на сите очи, присутни во таа просторија. Ако направиме споредба со минатиот век, луѓето денес поминуваат помалку време на работа, што би требало да значи дека имаат повеќе време да поминуваат дома и да посветат време на своите најблиски и семејните врски да бидат посилни. Но, сепак, со појавата на телевизијата, социолозите велат дека семејните врски постанале најлоши досега, поради поместувањето на тежиштето од масата за вечера на масата за ТВ (70% од семејствата гледаат ТВ, додека вечераат). На пример, една просечна личност во САД, постара од 20 години, поминува дури 35 часа неделно гледајќи ТВ, додека во исто време, посветува само 38 минути во разговори со своето дете. Ако овие бројки не ве исплашат, не знам што ќе ве исплаши. Но, има уште инфо... Во 2010 година, граѓаните на САД поминале 4 часа и 53 минути пред ТВ прозорецот, а Европјаните посветиле 3 ипол часа за истата дејност. Тоа во превод би значело дека еден Американец, на возраст од 60 години, поминал 15 години од неговиот живот пред ТВ екранот. Ако на тие години го додадете времето поминато на работа, превоз и спиење, неговото реално слободно време е навистина минимално. Во 2008 година, во Франција официјалните бројки изнесуваа 0,75 телевизори по личност, или на секои 1000 лица, 750 лица поседувале телевизор. Дури 95% од семејствата имаат барем по еден телевизор дома. Овој нов начин на креирање на размислувањето и однесувањето на луѓето не би било толку лошо, доколку преку ТВ сигналите се трансмитираа и прикажуваа едукативни програми. Наместо тоа, ТВ екраните зрачат со програми за животни, реални шоуа и претварање на информацијата во дезинформација (намалување на секој битен субјект до максимум, и вртење на приказната со покажување на други слики за една ситуација). Телевизијата постана забавен парк, еден вид на циркус, каде што новинарите се аниматори и жонглери, акробати, која единствена цел е дистракција на човековиот ум. Единствената цел на сите шоуа е да имаат што е можно поголема гледаност, што во превод значи поголема заработувачка. Поради тој факт, голем број од битните тематиките, како што се загадувањето, сиромаштијата и слично, ги снемува од телевизијата, затоа што тие не се толку профитабилни, како што е на пример информацијата кој е следниот кој би го напуштил реалното шоу... Обичните луѓе само ја играат својата улога во потрошувачкото општество, кои трчаат да купат еден од милионите продукти, понудени и рекламирани преку ТВ (во денешно време, една личност гледа и до 3000 реклами на ден). Поради сите овие наведени работи, јас имам само една порака за вас: Вашиот живот е надвор, не е во ТВ кутијата. РАЗБУДИ СЕ!!!

12

GET MOTIVATED AND DO WHAT YOU NEED TO DO You and motivation

By Dzaner Sengjuler Bety, 25: I was responsible for several projects where I directed development teams and implemented repeatable processes. The teams achieved 100% on-time delivery of software products. I was motivated both by the challenge of finishing the projects ahead of schedule and by managing the teams that achieved our goals.

13

John, 23: I have spent my career in sales, typically in commission-based positions, and compensation has always been a strong factor in motivating me to be the top salesperson at my prior employers.

Caroline, 34: I’ve always been motivated by the desire to do a good job at whatever position I’m in.

I want to excel and to be successful in my job, both for my own personal satisfaction and for my employer.

Nicole, 31: I have always wanted to ensure that my company’s clients get the best customer service I can provide. I’ve always felt that it’s important, both to me personally, and for the company and the clients, to provide a positive customer experience.

B

elieve in yourself! Have faith in your abilities! Without a humble but reasonable confidence in your own powers you cannot be successful or happy !

Different people get motivated in different ways. Some use their anger as a motivation, some music, motivational speeches etc. Do you know what drives you to do your homework, or to go the extra mile when competing a marathon? The force that compels us to complete a task is our motivation. But there are two main types of motivation and the type of motivation that drives us along actually has an impact on how well we do our jobs.External Motivation: is motivation that comes from outside of our own brain. When you want to do a job well because it will impress someone, or because you will receive a prize for it, or because you will be punished if you don’t, that’s motivation that comes from outside your internal value system.

Internal Motivation: is the driving force that comes from inside us and causes us to do a good job because we feel good about ourselves when we accomplish something. When we are internally motivated, we operate according to our own rules.It is important to recognize what is driving you along and to build a sense of pride in your work. It is fine to make other people proud of you, but it is also important that you impress yourself from time to time.

In addition, there are 4 reasons why motivation is important and necessary in everything.

Motivation helps you get started Motivation helps you keep moving Motivation makes you do more than necessary Motivation makes the journey fun.

At last but not least, positive self- talk is one of the most tried and tested strategies among sport psychology interventions. It is used to maintain concentration and to induce optimal arousal. Psychologists use 2 types of self-talk in their work with athletes. The first type is known as task-relevant self-talk and as the name suggests, it involves a focus on the task at hand. The most famous exponent of this type is the great Muhammad Ali, who told himself “ I am the greatest ” so many times that even his opponents became convinced of it.

B

esoni në vete!Besoni në aftësitë tuaja! Pa një besim të përulur, por të arsyeshëm në aftësitë e vete s’mundeni të jeni të suksesshëm ose të lumtur!!!

Njerëz të ndryshëm motivohen në mënyra të ndryshme. Disa prej tyre e përdorin zemërimin e tyre si motivim, disa muzikën, fjalime motivuese etj. A e dini se çfarë është atë që ju drejton ta bëni detyrën e shtëpisë, ose të shkoni (kaloni) ekstra milje kur konkurroni në maratonë? Forca që na detyron ta përfundojmë detyrën është motivimi ynë. Por ka dy llojë kryesore të motivimit dhe lloji që na drejton në të vërtetë ndikon mbi atë se sa mirë ne e kryejmë punën tonë.

1. Motivimi i jashtëm: është një motivim që vjen nga jashtë e trurit tonë.Kur doni të bëni një punë të mirë për të lënë mpresë dikë, ose për shkak se do të fitoni ndonjë çmim për atë, ose për shkak se do të jeni të dënuar nëse nuk e bëni atë, ky është një motivim që vjen nga jashtë sistemit tuaj të brendshëm të vlerave.

2. Motivimi i brendshëm:është forca lëvizëse të cila vjen nga brenda dhe shkakton të bëjmë ndonjë punë të mirë për t’u ndier mirë për vete kur kemi arritur diçka. Kur jemi të motivuar nga brenda, ne veprojmë sipas rregllave tona. Ёshtë e rëndësishme të pranohet se çfarë është atë që ju drejton dhe të ndërtoni ndjejnë të krenarisë për punën tuaja.Ёshtë e mirë nëse doni të bëni njerëzit e tjerë krenar për ju, por gjithastu është e rëndësishme edhe ju të impresiohuni vetvete nga koha në kohë.

Përveç kësaj ekzistojnë katër arsye pse motivimi është i rëndësishëm dhe i nevojshëm në çdo gjë.

1. Motivimi ju ndihmon të filloni 2. Motivimi ju ndihmon të vazhdoni 3. Motivimi ju detyron të bëni më shumë nga ajo që është e nevojshme 4. Motivimi e bën udhetimi më argëtuese.

Më në fund por jo më pak i rëndësishëm, vetë-bisedimi pozitiv është një nga strategjitë më të provuara dhe të testuara ndërmjet ndërhyrjeve të psikologjisë sportive. Ajo është përdorur për të ruajtur përqendrimi dhe për të nxitur zgjimit optimal.

Psikologët përdorin dy llojë të vetë-bisedimit në punën e tyre me atletë. LLoji i parë është i njohur si detyrë e rëndësishme (e vlefshme) vetë-bisedimi dhe siç sugjeron emri ajo përfshin një focus në detyrën në dorë. Përfaqesuesi më i famshëm i këtij lloji është i madhi Muhamed Ali, i cili i tha vetes “Unë jam më i madhi”, shumë herë aq shumë që edhe kundërshtarët e tij u bënë të bindur në atë.

14

MOTIVIRAJ SE I NAPRAVI GO POTREBNOTO?

By D zaner Seng j uler

В

ерувај во себе! Верувај во своите способности! Без скромна туку разумна увереност за сопствените способности не можете да бидете успешни или среќни!!! Различни луѓе се мотивираат на различен начин. Некои го користат сопствениот бес како мотивација, некои пак музика, мотивациони говори итн. Дали знаеш што те поттикнува да ја напишеш домашната или да изодиш уште еден километар додека трчаш маратон? Силата која не принудува да ја завршиме започнатата работа е нашата мотивација.Постојат два основни видови на мотивација и видот на мотивација кој не придвижува напред вусшност има влијание врз тоа колку добро ќе ја завршиме работата. Надворешна мотивираност: е мотивација која доаѓа “надвор од нашиот мозок”.Кога сакаш да ја завршиш добро работата бидејќи тоа би импресионирало некој или затоа што ќе бидеш награден, или поради тоа што ќе бидеш казнет ако не ја завршиш истат, тоа е мотивацијата која доаѓа надвор од твојот внатрешен систем на вредности. Внатрешна мотивираност: е водечката сила која доаѓа ни доаѓа од внатре и прави да ја завршиме добро работата затоа што истата придонесува да се чувствуваме добро во сопствената кожа откако сме завршиле некоја задача. Кога сме внатрешно мотивирани, се водиме според наши сопствени правила.Важно е да препознаеме што не придвижува напред и важно е да изградиме чувство на гордост за она што го правиме. Во ред е да направите другите да се гордеат со вас но исто така потребно е и да се импресионирате себе си повремено.Во прилог еве 4 причини зшто мотивацијата е важна и неопходна во било која работа: Мотивацијата помага да започнете Мотивацијата помага да продолжиш понатаму Мотивирацијата придонесува да направиш и повеќе од неопходното Мотивацијата го прави цело тоа патување забавно. Последно но не помалку битно, позитивното зборување “сам со себе” е најпробуваната и најтестираната стратегија помеѓу спортските психолошки интервенции. Се користи за да ја одржи концентрацијата и да предизвика оптимална возбуда. Психолозите употребуваат 2 вида на самозборување при работа со спортисти. Првиот вид е познат како соодветна задача авто-разговор. Најпознат пример за овој вид е големиот Мухамед Али кој си повторувал “Јас сум најдобриот” толку многу пати што и неговите противници биле убедени во тоа.

15

By Sara Fantova

16

THE MISSING PART OF PULP FICTION B y S a r a Fa n t o v a

W

17

hat is inside the briefcase of Pulp Fiction?

Tarantino said that inside the briefcase can be whatever you want, you can imagine and dream of anything that could me inside that small bag. But after watching the movie a lot of times and reading a lot of things about, I found the meaning that most sense makes for me.

There are some important details about the movie that you should try to remember: -The first time that Marcelus Wallace appears in the movie is from the back. The shot that we see is his nape. And we can see that he has some band aid on it.

-The combination number to open the briefcase is 666.

-Every time that someone opens the briefcase this shines and everyone is amazed from the beauty of it. People almost cannot speak.

-When the guys shot Jules y Vincent, they miss the shot. But from that distance and shooting six times is almost impossible to miss. What happen there? (“divine intervention” says Jules).

With all this clues is not difficult to guess what is inside; What is for a lot of people the most beauti-

ful thing that a person can have, and that you could be surprised of seeing it in a briefcase? Whose is the weapon that Butch (Bruce Willis) uses to kill Vincent (John Travolta)?

If we know something about the bible we can know that when the devil takes the soul of someone, the soul is taken from the nape. So in conclusion the briefcase contains the soul of Marcelus Wallace.

Marcelus sold his soul to the devil, and he was trying to buy it again. Maybe the devil said no, and Marcelus had to hire some small devils o buy it again (in that case the three guys from the beginning could be the helpers of the devil). When the guy goes out from the bathroom and shots Jules and Vincent and he miss all the shots it’s because god is protecting a soul. The 666 from the briefcase is the representation of the devil. Also when Buts buys a cigarette packet in the bar he asks the brand “red apple”, the forbidden fruit of paradise. This is just another of the religious images that we can see in the movie.

This maybe is not the real meaning of the shining briefcase of Pulp Fiction. But after discovering that the movie is full of religious images, for me is the answer that most sense makes.

PJESA QË I MUNGON TRILLIMIT TË FORTË B y S a r a Fa n t o v a

C

farë ka brenda valixhes trillimi i fortë?

Tarantino ka thënë se brenda në valixhe mund të ketë çdo gjë që ju dëshironi, çdo gjë që ju mund ta imagjinoni e çdo gjë që mund të ëndërroni brenda atij thesit të vogël. Por pas shikimt të shumëhershëm të filmit,pas shumë leximeve në lidhje me të njëjtën, kam gjetur kuptimin që më së shumti ishte e përshtatshme për mua.

Ka disa detaje të rëndësishme për filmin që ju duhet të përpiqeni ti mbani mend: - Herën e parë që Marcelus Wallace shfaqet në film është nga mbrapa. Shtënën që shohim është qafa e tij. Dhe ne mund të shohim se ai ka disa band ndihma mbi të.

- Numri kombinues për të hapur valixhen është 666.

- Sa herë që dikush hap valixhen ,ajo shkëlqen dhe të gjithë habiten nga bukuria e saj. Njerëzit pothuajse nuk mund të flasin.

- Kur djemtë qëllojnë Jules y Vincent, ata do ta humbasin të shtënën. Por nga ajo distancë dhe të shtënat gjashtë herë, është pothuajse e pamundur të humbasë. Çfarë ndodh atje? (“Ndërhyrje hyjnore”, thotë Jules).

Me të gjitha këto të dhëna nuk është e vështirë të mendoj se çfarë është brenda; Çfarë është për shumë njerëz, gjëja më e bukur që një per-

son mund të ketë, dhe se ju mund të jeni të habitur gjatë shikimit të asaj në atë valixhe? E kujt është arma që Butch (Bruce Willis) e përdor për të vrarë Vincent (John Travolta)?

Nëse ne dimë diçka rreth Biblës ne mund të dimë se kur djalli merr shpirtin e dikujt, shpirti merret nga qafa. Pra,si përfundim valixhja e vogël mban shpirtin e Marcelus Wallace.

Marcelus i’a shiti shpirtin e tij djallit, dhe ai ishte duke u përpjekur për ta blerë atë përsëri.

Ndoshta djalli i tha jo, dhe Marcelus duheshte të punësojë disa djaj të vegjli që ta blej atë përsëri (në këtë rast tre djemtë nga fillimi mund të jenë ndihmësit e djallit). Kur djali del nga banjoja dhe gjuan drejt Julit dhe Vincentit,ai i humb të gjitha të shtënat sepse Perëndia është duke e mbrojtur një shpirt. Numri 666 nga valigjeja është përfaqësimi i djallit. Gjithashtu kur Buts blen një pako me cigare në bar, ai pyet markën “mollë e kuqe”, fruti i ndaluar i parajsës. Kjo është vetëm një nga figurat tjera fetare që ne mund ta shohim në film.

Kjo ndoshta nuk është kuptimi i vërtetë i valigjës së ndritshme e trillimit të fortë. Por pas zbulimit se filmi është plotë me imazhe fetare, për mua është përgjigje që jep më shumë kuptim.

18

HILLS AND VALLEYS

By D ragan Lazeski

T

here are many ways for rest and recreation during the long hot summer. I would like to add one more way for relaxation during the high temperature. So far, every one of us can relax at home, at some sand beach, along the river or under the thick shadow of some tremendously old tree by reading a good book.

On my great pleasure I recommend to all, the book with title “Hills and Valleys” from Spencer Johnson.

Spencer Johnson, PhD of Medicine is one of the most appreciated thinkers and most favourite author in the world. His works attracted the attention of the Big Media including: Associated Press, BBC, CNN, Fortune, New York Times, Today Show, Time Magazine, USA Today and United Press International. Over 46 million pieces of this book are printed across the world translated on more than 47 languages.

Actually, this book is about life experience of one person, who thorough the many life battles and successes, succeeded to live a life well designed and very successful. The same as the heart beat, the life of this person went up and down concerning experiencing chain of successes and pleasures as well as failures and disappointments.

More or less every human being on this planet, thorough his life was faced with many different obstacles, temptations, and disappointments or many successes, with other words, practically in everybody’s life there are different “Hills and Valleys.” Actually, the essence of this book is how, easier to handle and overcome the valleys or failures and disappointments in our life, for faster and easier getting to our hill, concerning our exact goals and successful life and also on what we should pay more attention and to be more careful, in order to stay longer on our hill.

I will not reveal more details about the book; I think that I revealed enough to you and I motivated you for reading this book.Only, I will add few more practical tips from this book for better overcoming and ruling with the Hills and Valleys in our life. “For easier handling during the bad times:Make the reality to become your friend Regardless whether you are temporary at the Hill or down in the Valley, ask yourself: What is the truth in this situation?

For faster getting out of the Valley: Detect it, and implement the hiding good thing in the bad times Relax yourself and be aware that the Valleys has end. Go out of yourself: be very helpful at work and give more love at home. Please avoid comparison. Discover the good thing hiding somewhere in the bad times and quickly use it for your own benefit.

For longer stay at the Hill: Appreciate them and properly rule with the good times Be modest and grateful. More often use the things which brought you to the Hill. More do things for others.

Safe some recourses for the upcoming Valleys.

To get to the next Hill:Follow the real vision. Imagine yourself how you enjoy in better future with so concrete and convincing details, which very soon you’ll enjoy in the thing that brought you to the Hill.In order to help to the other people:Share this with other people!

You can help to the other people in order to turn their Hills and Valleys for their own benefit.”

19

By Sara Fantova 20

VRVOVI I DOLINI Драган Лазески

И

ма многу начини за одмор и рекреација за време на долгото топло лето. Јас би сакал само да надополнам уште еден начин на релаксација на високите температури. Имено, сите ние можеме да се релаксираме дома, на плажа, покрај река или под дебелата сенка на некое исконски старо дрво, преку читање на добра книга. На големо задоволство јас ја препорачувам на сите книгата со наслов “Врвови и Долини” од Спенсер Џонсон. Спенсер Џонсон, доктор по медицина, е еден од најценетите мислители и најомилените автори во светот. Неговите дела го привлекоа вниманието на големите медиуми, вклучувајќи ги: Асосиејтед прес, Би-биси, Си-ен-ен, Форчн, Њујорк тајмс, Тудеј шоу, Тајм магазин, УСА тудеј и Јунајтед прес интернешенал. Над четириесет и шест милиони од книгата на Спенсер Џонсон се испечатени ширум светот на повеѓе од четириесет и седум јазици. Оваа книга всушност претставува едно животно искуство на еден човек, кој низ многуте животни борби и успеси, успеал осмислено и успешно да го проживее неговиот живот. Како и срцевото отчукување, така било и со животот на овој човек; одел нагоре па надолу односно доживувал низа од успеси и задоволства и неуспеси и разочарувања. Помалку или повеќе секој човек низ својот живот се соочува со најразлични пречки, искушенија, разочарувања, а и успеси, или со други зборови кажано; во животот на секој човек постојат Врвови и Долини. Сржта на оваа книга е всушност како полесно да се справиме со долините односно неуспесите и разочарувањата во нашиот живот, за полесно и побрзо стигнување до нашиот врв односно одреден успех, и на што треба да внимаваме додека сме на врвот, со цел повеќе да останеме на него. Нема да ви откријам повеќе детали од книгата, мислам дека доволно ви открив и доволно ве мотивирав за да ја прочитате. Само уште ќе додадам неколку практични совети од оваа книга, за полесно совладување и владеење на Врвовите и Долините во вашиот живот. “За да се справите со добрите и лошите времиња: Реалноста нека ви стане пријател Без оглед дали сте привремено на Врвот или долу во Долината, запрашајте се: Што е вистината во оваа ситуација? За побргу да излезете од Долината: Откријте го и применете го доброто што се крие во лошите времиња Опуштете се, свесни дека Долините имаат крај. Направете го спротивното на тоа што ве довело до Долината. Излезете надвор од себеси: бидете од поголема помош на работа и давајте повеќе љубов дома. Избегнувајте споредби. Откријте го доброто што се крие во лошото време и применете го побрзо во ваша корист. За подолго да останете на врвот: Ценете ги и правилно управувајте ги добрите времиња Бидете скромни и благодарни. Правете го почесто тоа што ве носи дотаму. Подобрувајте ги работите. Правете повеќе за другите. Штедете ресурси за претстојните Долини. За да стигнете до следниот Врв: Следете ја реалната визија Замислете се себеси како уживате во подобра иднина со толку конкретни, уверливи детали, што набргу ќе уживате во тоа што ве носи дотаму. За да им помогнете на луѓето: Споделувајте го со другите! Помогнете им и на другите да ги свртат добрите и лошите времиња во своја корист.”

21

By Sara Fantova 22

why do I run?

B y Ve s n a K i r a d j i e v a

“You have to wonder at times what you’re doing out there.

Over the years, I’ve given myself a thousand reasons to keep running, but it always comes back to where it started. It comes down to self-satisfaction and a sense of achievement.”

Prefontaine Steve

P

eople often ask me why do I run? Isn’t it annoying? Isn’t it hard? And I do not know how to explain it. I don’t need a reason, I just love it. Yes, it is difficult. Yes, it is hard. No, definitely not boring. It is normal to sometimes ask yourself “what am I doing”. Over the years I have given myself a thousand reasons to keep running. There were brief moments when I was extremely disappointed and I said “this is not worth it”, being on the edge to quit.

But it was milliseconds of uncertainty. Well, realistically, to be just involved in sport in a country like ours, to be an athlete in a country like ours and to be a girl athlete at the same time it seems like the hardest thing in the world. You don’t know what to expect today when you woke up in the morning, with whom I would be up against: with myself, with the competition or bureaucracy. But then, I always turn to the beginnings, it always comes back to where I started. The feeling of fulfillment and a sense of achievement, a sense that I made it farther than most people. And then I turn and looked back.

And I see the traces I left like a footprints in the sand.

I can proudly say that I became part of history as a former 10,000 meters record holder and current record holder in half marathon (21km). Multiple champion of 1500m., 3000m., cross country and mountain running. More than ten years I have been part of the Macedonian athletics team. Successfully leading my own athletic club. As a coach, I managed to make a senior and junior champion of a young and talented athlete in just one year. And that’s how I know that I succeeded and that it was worth it. None of this was easy. It still isn’t. But it certainly is not a reason to quit. Quite contrary, for me it is a reason to fight. A reason to prove to all how much I worth. Perhaps one day everyone will realize that there is a plenty of room for athletics in Macedonia. Even more than any other sport, with just a small investment and faith in us athletes.

Over the years, people have tried to convince me that the sport is not for girls, that I have no future in the sport in Macedonia, to give up my foolish dream and to devote myself to something “real.” But what they did not know is this: I have to run and I have to win. That’s all I know. That’s what my brain perceives. I have no other option but that. Fortunately (or unfortunately) my brain works so it do not know about “Stop” or “Quit”. I do not stop when I’m tired, I stop when I’m done. I only stop after the finish line. What I want is to be number one.

It is really hard to explain how something that hurts that bad, feel so good. In any case, pain is temporary, glory is eternal.

Somehow it makes sense... if you are a athlete .

I may never be able to answer why I run. Perhaps I might never know, but one thing I do know: I’m gonna run, and I’m gonna run like hell as long as I can!!!

23

ЗОШТО ТРЧАМ? Весна Кираџиева

Л

уѓето често ме прашуваат зошто трчам? Нели ми е досадно? Нели ми е напорно? А јас незнам како да ви објаснам. Не ми треба причина, едноставно го сакам тоа. Да, тешко е. Да, напорно е. Не, дефинитивно не е досадно. Нормално е понекогаш да се запрашаш “што правам јас“. Со текот на годините сум си дала илјада причини зошто да продолжам да трчам. Имало и кратки моменти кога сум била крајно разочарана и сум рекла “ова не вреди“, на раб да се откажам. Но, тоа биле милисекунди на несигурност. Па, реално, да се биде спортист во земја ко нашата, да се биде атлетичар во земја ко нашата и да се биде девојка, атлетичарка и спортист во исто време ми се чини дека е најтешкото нешто на свет. Незнаеш денес кога ќе се разбудиш, со кого треба да ја водиш борбата: со себе , со конкуренцијата или со бирократијата. Но потоа, секогаш се враќам на почетокот, таму каде што почнав. На чувството на исполнетост и чувството дека нешто сум постигнала и сум стигнала подалеку од повеќето луѓе. И тогаш ќе се свртам и ќе погледна назад. И ќе ги видам сопствените траги како отпечатоци на песокот. Сo гордост можам да кажам дека станав дел од историјата како поранешен рекордер на 10 000 метри и актуелен рекордер во полумаратон (21км). Повеќекратна шампионка на 1500м., 3 000м., крос кантри и планинско трчање. Повеќе од десет години сум дел од Македонската атлетска репрезентација. Успешно водам сопствен атлетски клуб. Како тренер, успеав да направам

сениорска и младинска шампионка од една млада и талентирана атлетичарка за само една година. И така знам дека сум успеала и дека секоја борба вредела. Ништо од ова не беше лесно. Се уште не е. Но никако не е причина за откажување. Напротив, за мене е причина за борба. Причина да им докажам на сите колку вредам. Можеби еден ден сите ќе сфатат дека за атлетика има просатор во Македонија. Дури и повеќе од било кој друг спорт, само со мало вложување и верба во нас. Пробувале да ме убедат дека спортот не е за девојки, дека немам иднина со спортот во Македонија, да се откажам од мојата глупава идеја и да се посветам на нешто “реално“. Но не знаеа едно: јас морам да трчам и морам да победам. Тоа е се што знам. Тоа е се што мојот мозок перцепира. Немам друга опција освен таа. За среќа (или за жал) мојот мозок работи така што не знае за “Стоп“ или “Застани“. Јас не застанувам кога сум уморна, застанувам кога сум готова. Застанувам после линијата за финиш. Она што сакам е да сум број еден. Навистина е тешко да се објасни како нешто што боли толку, ти го дава најдоброто чувство на светот. Во секој случај, болката е повремена, славата е вечна. Тоа некако им има смисла само на вистинските атлетичари. Можеби никогаш нема да можам да ви одговорам зошто трчам. Можеби никогаш нема ни самата на себеси да си одговорам, но едно знам – ќе трчам се додека можам.

24

TASTE OF CHINA FIVE CRAZIEST FOR US THINGS AT CHINESE POPULATION

By D ragan Lazeski

25

T

he world as a big home for all nations is colored with different cultures, customs, tradition, believes, different physical appearance of every nation etc. Experiencing by myself during my first meeting with the biggest nation of Far East, I saw many differences and other crazy stuff. Here are couple of them: „Ways for greeting.”

For us, the Macedonians and I think for all Europeans and Westerners, the most usual way for greet is: ‘Good afternoon!’, ‘Hello!’, ‘How are you doing?’, ‘What’s new?’, and normaly, all the above mentioned goes together with shaking hands.

At Chinese people, this way of greeting is different at the part ‘How are you doing?’ They, instead of this phrase, ask: ‘Did you eat?’ Crazy, isn’t it? This habbit remain in their culture since the communist period with it’s Great Chinese Leader Mao Tse Tung, when China was faced with terrible powerty and big hunger, so that kind of greeting way, for them, at that time was very polite and expressed tremendous respect towards the other spreaker concerning as good friend. „Take the hot water please, it’s good for your health!”

For us, when guest is coming in our home, no matter the actual season, it’s usual to offer the guest with cup of coffee, tea, juice or some other drinks together with some refreshments or some small feast.

For Chinese people, when some guest is coming in their home, especially in winter, first they serve the guest with cup of hot water. That’s because according to their traditional medicine and according to some believes among the people as well, hot water is great detoxificator for numan body and gives good prevention against flu and other kinds of coldness. Also, according to them the water is unbelievelable medium for extinguishing the negative energy in the body and other negative influences as well. „When you are guest in Chinese house or you have lunch with Chinese people in restaurant, please do not forget during the lunch as much as possible and loud, to make noise while you eat in order not to offend the hosts.”

For us, this habbit is rude and offending, but for Chinese people this is something common and usual thing.

So far, for them, if the guest in their home or in the restaurant doesn’t make enough noise or does not make noise at all while he eats, this thing could be rude and inapropriate. Their custom is during the lunch, if the guest make loud noise while he eats, they are very happy because they succeeded to satisfy the guest’s apettite with their cooked food or chosen one if they are in a restaurant. Otherwise, they could dissapoint, because they didn’t tret the guest enough good, in order the guest to be pleased and happy. „The choise of the Chinese people for their English name-so craaaaaaazzyyy!!!”

In Macedonia, among us this custom is not popular at all or maybe in small percentage.

For Chinese people, while they are choosing their English name, they don’t pay attention of the ways for choosing, for them is much more important the name to be pretty and to have some meaning, so some of their English names are very silly. For example, some Chinese people have names like: Future, Snowflake, Candy, Rainbow etc. „During expressing love feelings towards the loved one, they so (un)creative!”

I strongly believe that all nations during expressing love feelings are trying to be more romantic and more creative.

Chinese people, actually, I must point that about this questuon they are improving much more and it can be said that this custom slowly begins to stay in the past and mostly to reffer to the older generation. For example, during expressing love feelings they are so poor. One typical love feelings expression from man to woman is something like this: ”I’m not so handsome and you are not wow as well, so that’s why we are maded for each other. Because of our physical appearance we don’t have so much chances for some WOW, so I think that we are one for another, do you agree? Let’s be together and live happily ever after...”

Really funny!

26

VKUSOT NA KINA Драган Лазески

С

ветот како голем дом за целата популација е обоен со најразлични култури, обичаи, традиција, верувања физички изглед на секој одделен народ итн. Искусувајќи го на своја кожа при мојата прва средба со најбројната популација од Далечниот Исток, видов многу различности и други луди работи. Еве неколку од нив: “Начин на отпоздравување” За нас Македонците, а мислам и за сите Европејци и луѓето од Западот, највообичаено отпоздравување е: “Добар ден!”, “Здраво!”, “Како си?”, “Што има ново?” и нормално со гестот “Ракување!” Кај Кинезите оваа пракса е различна во делот “Како си?” Тие, наместо тоа, прашуваат: ‘’Јадеше ли?” Лудо, нели? Оваа пракса кај нив останала уште од времето на комунизмот односно од времето на владеењето на Мао Це Тунг, кога Кина се соочувала со страшна сиромаштија и преголем глад, па таквиот начин на отпоздравување, за нив, тогаш бил од големо значење и искажувал најголема почит кон соговорникот односно, пријателот или познаникот. “Повели топла вода, добра е за твоето здравје!” За нас, кога некој ќе ни дојде на гости дома, без разлика на годишното време, вообичаено е да го послужиме гостинот со кафе, сок, чај или некој друг напиток, заедно со некои грицки, колачиња, или пак некоја мала закуска. За Кинезите, кога некој ќе им дојде на гости, особено во зима, тие прво го послужуваат со топла вода. Тоа е така, бидејќи според традиционалната кинеска медицина и според некои верувања, топлата вода е одличен детоксикатор за организмот и пружа одлична превентива против грип и најразлични настинки. Исто така, според нив, водата е и неверојатен медиум за исфрлање на негативаната енергија и најразлични други негативни влијанија. “Кога си кај Кинез на гости или пак на ручек со друштво Кинези, не заборавај за време на ручекот што е можно повеќе и погласно да мљацкаш за да не ги навредиш домаќините!” За нас, оваа навика се смета како непристојна и навредлива, а пак за Кинезите тоа е нешто секојдневно и пристојно. Имено, за нив како непристојно и навредливо се смета тоа, доколку гостинот во неговата куќа или пак во ресторан не мљацка гласно или пак воопшто не мљацка. Нивна традиција е доколку гостинот мљацка гласно и несмасно за време на ручекот, домаќините се многу среќни бидејќи успеале да го задоволат апетитот на гостинот со нивното зготвено јадење или пак одбрано јадење доколку се наоѓаат во ресторан. “Изборот на Кинезите за нивното англиско име – лудоооооооооооо!!!” Во Македонија, помеѓу Македонците оваа пракса воопшто не е застапена или пак многу малку. Кај Кинезите, при изборот на нивното англиско име не обрнуваат внимание на начините при избор, туку повеќе гледаат името да им има убаво значење, па затоа некои нивни англиски имиња се лудо смешни. На пр., има Кинези кои се викаат Иднина (Future); Снегулка (Snowflake); Бомбонче (Candy); Виножито (Rainbow) итн. “При изјавувањето љубов, навистина се (не)креативни!!!” Верувам дека кај сите други народи при изјавувањето љубов се, или барем се трудат да бидат поромантични и покреативни. Кај Кинезите, всушност, морам да истакнам дека во поглед на ова прашање се повеќе се подобруваат и дека може да се каже; оваа пракса полека станува минато и се задржува главно кај постарите генерации. На пр., при изјавувањето љубов, во поглед на романтичноста се доста сиромашни. Едно типично изјавување лубов на дечко кон девојка е отприлика вака: “Јас не сум убав, а и ти не си којзнае што, така што јас и ти сме создадени еден за друг. Со оглед на нашиот физички изглед немаме многу шанси за некакво WOW, па затоа мислам дека сме еден за друг, се сложуваш ли? Ајде да си бидеме заедно и век да си протераме убаво.....” Навистина смешно!

28

Visit Brajcino and discover yourself!

By J a dw i g a M i sta k

O

nce upon a time, young motivated people from Macedonia, Poland, Serbia and Slovenia came to Brajcino, small village in the south of Macedonia, right next to Greek border, to Say YES to rural development and to spend 10 days exchanging experience learning from each other and to enjoy the sun and the project venue.

Project was supported by Youth in Action Programm and organised by Volunteers Centre Skopje between 3rd and 13th of June 2012. It gathered different, but wonderful personalities, simple tools and amaizng energy, which all together had significant impact on the local surroundings and personal development of the participants.

First of all, we tried to overcome the cultural differences, but very fast we found out, that despite the nationalities, our traditions and habits – we are all playing in the same team and have the same goal, which was making the project venue, so called ‘place to be’ in Macedonia. While working together on the promotional movie, role playing, creating posters and promotional slogans, we discovered new language that we could use – kind of slavic esperanto, even if some words in our languages had totally different meanings (e.g. fraer, frajer etc. was a cool guy in all our languages, except polish, in which it means loser).

What was surprising for us – people from the village treated us like a special guests, helped with all our tasks, invited to their houses and tried to communicate with us, we even found one 80 years old man who spoke fluently English and revieled to us all the secrets of Brajcino. Staying in 100 years old house and participating in preparing meals brought together all of us very fast and remind that we are human beings and we do not have to use modern equipment to enjoy our lifes. At the end we felt very sorry to leave that wonderful place and come back to the reality, but we took with us the spirit of eco-tourism and eco-development, we left for the future ec-tourists renewed trails, clean river and lovely summer house.

What is more, we left beautiful memories about European youth and took the stories about people from Brajcino, about the history and tradition there to our countries. As one of the promotional slogans stated, we visited Brajcino and discover ourselves!

П

ред извесно време, млади мотивирани луѓе од Македонија, Полска, Србија и Словенија дојдоа во Брајчино, мало село во јужниот дел на Македонија, веднаш до грчката граница, за да кажат ДА на руралниот развој и да поминат 10 дена во размена на искуства, да учат едни од други и да уживаат во сонцето и на местото каде се одвиваше проектот. Проектот беше поддржан од Програмата Млади во Акција и организиран од страна на Волонтерски Центар Скопје меѓу 3ти и 13ти Јуни 2012 година. Се собраа различни, но прекрасни личности, едноставни алатки и извонредна енергија, што сите заедно имаа значително влијание врз локалната средина и личниот развој на учесниците. Пред се, се обидовме да ги надминеме културните разлики, но многу брзо сфативме дека и покрај националностите, нашите традиции и навики - играат во ист тим и имаат иста цел, што го правеше местото каде се одржуваше проектот т.н. "место да се биде“ во Македонија. Додека се работеше заедно на промотивен филм, играње улоги, креирање постери и промотивни слогани, откривме нов јазик што би можел да се користи - вид на словенски есперанто, дури иако некои зборови во нашите јазици имаа сосема различни значења (на пр fraer, frajer итн беше кул дечко на сите наши јазици, освен на полски, каде значи губитник). Она што беше изненадувачки за нас - луѓето од селото не третираа како специјални гости, ни помогнаа во сите наши задачи, бевме поканети во нивните куќи и се обидуваа да комуницираат со нас, дури и најдовме еден 80 годишен старец, кој зборуваше течно англиски и кој ни ги откри сите тајни на Брајчино. Престојувањето во 100 години стара куќа и учествувањето во подготовка на оброци не собра сите нас многу брзо и не потсети дека ние сме човечки суштества и не треба да користиме современа опрема за да уживаме во нашите животи. На крајот ни беше многу жал да го оставиме тоа прекрасно место и да се вратиме на реалноста, но го понесовме со нас духот на еко-туризмот и екоразвојот, оставивме обновени патеки за идните еко-туристи, чиста река и убава викендичка. Што е уште поважно, оставивме убави спомени за Европската младинина а ги зедовме приказните за луѓето од Брајчино, за историјата и традицијата во нашите земји. Како еден од изјавените промотивни слогани: го посетивме Брајчино и се откривме себе си!

30

EVS in Great Britain

By E l e n a P o povs ka

B

efore I share all my experience and impressions that I have brought from Great Britain, I would like to thank VCS for their decision to include me in this project.

24 April, all four of us at Alexander the Great Airport. I was reading the billboard advertisement “Choose your destination to one of the most populous places in the world.” I mused for a moment, and checked my ticket. “YES,” I said to myself, “England is my destination.” We were all very excited; I commented that we were the lucky foursome. That was the beginning of our friendship, and I’m glad that we managed to keep it.

The next step was the corridor leading to the plain, the excitement growing bigger and bigger, although I must admit that I don’t like plains so much. Anyway, it was time to take off, and when I saw Vasko turning pale, the fear increased. But everything went OK, after the three-hour flight we arrived at Luton where we were welcomed by our mentors Martyn, Yasin and Sean. By the way, I needed two weeks to get used to the Yorkshire dialect. I should note that the roots of the Yorkshire dialect are in the old English and old Norse language and does not mix with modern English, and is also used in classical literature, for instance, in “Wuthering Heights,” a gothic novel by the English writer Emily Bronte, where the very title of the novel is derived from rocky Yorkshire, the region where the story takes place.

25 April, a new day and new adventures. Martyn and Sean told us the history of Huddersfield, a town in the Kirklees Municipality, West Yorkshire. According to the 2001 census, Huddersfield is listed as tenth largest town in Great Britain with a population of 146,234, halfway between Leeds and Manchester, near the Colne and Holme rivers. A university town with Victorian architecture, home of a rugby and football club, the Kirklees Academy, Greenhead College, etc. The wish to learn more and visit different places in Great Britain had no limits. We visited Leeds, England’s fourth largest city. place for walking.

Together with Vasko, I was part of the CUP (Community United Project) founded by its current directors Paul Louis and Lesley Steel who, since the beginning of the CUP aim at providing sport activities and voluntary work, and better opportunities for the locals. The goal of the project, which made it our goal as well, was to improve the relations between the youngsters and elders in the community, and to foster creativity. Few days in the week we were part of the activities in the Cowlersley Community Centre, Bleak House, and Fieldhead Junior School where we could realize our ideas, and gained new ones, too. My mentor was Mandeep Samra which gave me a great support during the project and helped me understand the youth work, and at the same time, shared with me her culture. We had additional training in the Voluntary Action Kirklees, on 3 May, the topic being introduction to volunteering, for which we received attendance certificates.

The training course in Scotland 15-18 May was a chance for connecting and exchanging experience with the other young people who were part of the training and a great opportunity to visit Scotland, Dundee and beautiful Edinburgh, I was impressed by every corner and every event. On 19 May, thanks to Mr Martyn, we visited Bradford, a sister city of Skopje and we were part of a charity event providing funds for children form India. The organization and the ambient was extraordinary. London was the last destination I visited. I won’t forget the English food: muffins, Yorkshire pudding, hundreds of cheese types, fish and chips.

We dedicated our last weekend to out mentors, we organized a Macedonian evening, with nice ambient, Macedonian music, traditional food and drinks, that evening was one of the best, Sean had a small show with his guitar and accompanied by Monika, a beautiful and unforgettable night. The next day in the Dewsbury centre and in nice atmosphere there was a Macedonian presentation, as well as a presentation of all ethnic groups.

I must quote Sanja “You won’t feel the 2 months passing” you were right Sanja, beautiful moments don’t last long…

I hope that I’ll the chance to see the beauties Great Britain offers again, for now in Macedonia, with new impressions and nice memories.

32

By S a n j a M i h a j l ovs ka

B

33

Say YES to Rural Development

rajcino is considered to be one of the most beautiful places in Macedonia, literary a breathtaking village settled in a valley of Pelister’s National Park. This time Brajcino was also our target, our final goal. Place were young people will make a difference and will have a chance to leave a mark.

Starting from 3rd until 13th of June, Volunteers Center Skopje in corporation with local Brajcino’s NGO Support for rural development – 2011 Brajcino and financially encouraged by the YiA Programme, welcomed more than 25 young people to join the Youth Exchange, also known as: “Say YES to rural development”. Participants coming from all over Macedonia, Serbia, Slovenia and Poland, had an opportunity to say YES to the rural development in Brajcino, to its authentic beauty, untouched nature and old architecture that lives in accordance with the modern houses.

The 10 days lasting project was set in one of the many old houses, true old and authentic home, gathering young people from South East Europe and bit above. This vil-

lage was welcoming so many youths for the first time and the local peasants were more than willing and eager to help us through the whole process.

Now at the very end since the time flies like an arrow, when we looked back we are more than happy to say that we managed to make a change, a better change for this small but rich community. For the period of just 10 days, we managed to build a summer house for the local villagers as well as for the tourists, to clean the tourist paths up to the mountains, as well as to clean the local river and the centre of the village, to design new roadmaps in order to mark all monasteries and churches surrounding Brajcino and to explore more possible ways of promoting the eco-tourism.

There is no doubt that the new opening season will surely be memorable, since this beautiful place will became even more attractive, not only for the people coming from all around the world, but for us as well, living in this beautiful country without knowing how rich it is.

Diplomacy, responsibility, patience, common goals, respect, open communication and strong desire to realize the project are core characteristics of good partnership according participants of partnership building activity Better Cooperation: Better Europe realized by Volunteers Centre Skopje with support of Youh in Action Programme from 18 to 26 June 2012 in Struga, Republic of Macedonia with goal to provide youth workers, leaders coming from Caucasus, Balkan and EU countries an opportunity for sharing best working practices when working with young people with fewer opportunities, challenging behaviour or coming from divided communities, tools as developing ideas for future projects that could be realized withinh Youth in Action Programme.