Nieu
tijds ws op mark chrift ant.n l
Naar de poli van de AVG
ien Kaal r d n e H g r o z Onvrijwillige er verstandelijke Bewustwording en dialoog helpen bij terugdringen
ov beperking en crimineel gedrag
maandblad voor de gehandicaptensector • jaargang 18 • nummer 9 • november 2013 • www.tijdschriftmarkant.nl
Kennis & Onderzoek: Betekenisvolle standaarden
EEN ASSISTENTIEHOND
OPENT DEUREN Met een lichamelijke functiebeperking kosten de
gewone dagelijkse dingen vaak veel moeite en energie. Deuren openen, dingen oprapen, uit bed komen‌
Voor mensen met een lichamelijke handicap leidt KNGF Geleidehonden speciale assistentiehonden op. Zij helpen hun baas binnens- en buitenshuis en openen zo de deur naar een onafhankelijker en comfortabeler leven. KNGF Geleidehonden stelt de assistentiehond kosteloos beschikbaar. Wij kunnen ergotherapeuten en behandelaars alles vertellen over de voorwaarden, aanvraag en indicatie. Een assistentiehond voor uw cliĂŤnt? Bel voor informatie naar onze Helpdesk Opleiding 020-4969330 of mail naar info@geleidehond.nl
WWW.GELEIDEHOND.NL
8
INTERVIEW HENDRIEN KAAL
12 18
VN-VERDRAG NIET WACHTEN OP RATIFICEREN
20 22
SPREEKUUR BIJ AVG SPECIAAL ZORGPAD IN GEWOON ZIEKENHUIS
MEE-ETEN GELUID VAN EEN PAPRIKA
ONVRIJWILLIGE ZORG BEWUSTWORDING EN DIALOOG MET CLIËNT
30
KENNIS&ONDERZOEK BEDRIJFSMATIGE AANPAK BOTST MET WERK PROFESSIONALS
en verder in dit nummer REDACTIONEEL ���������������������������������������������������������� 5 OVER DE COVER �������������������������������������������������������� 5 M ������������������������������������������������������������������������������ 6 OPINIE ��������������������������������������������������������������������� 16 GEDICHT ����������������������������������������������������������������� 16 OP DE MARKT ���������������������������������������������������������� 29 COLUMN MARJOLEIN HERPS ������������������������������������ 30
WIE, WAT, WAAR ������������������������������������������������������ 30 MEDIA ...................................................................... 31 AGENDA ................................................................... 32 UITGELICHT ������������������������������������������������������������� 38 IN DE VOLGENDE MARKANT ������������������������������������� 38 COLOFON ���������������������������������������������������������������� 38 SPIEGELBEELD �������������������������������������������������������� 39
Eigen invloed: ook voor personen met EMB Thema EMB 2013: Eigen invloed Laat je inspireren door mooie praktijkvoorbeelden van eigen invloed, zeggenschap en eigen regie op onze website. Op 8 november 2013 een landelijke dag EMB voor gedragsdeskundigen en onderzoekers. Op 9 november 2013 Conferentie EMB: Ouders en professionals in gesprek. Op 6 maart 2014 EMB Congres In Contact! Informatie Gerda Schregardus, Coรถrdinator Platform EMG Tel. 030 273 9724 op dinsdag, woensdag en donderdag van 10.00-17.00 uur Bezoekadres: Oudlaan 4 | 3515 GA Utrecht | Kamer 1.72 Postbus 413 | 3500 AK Utrecht E: info@platformemg.nl
www.@platformemg.nl
Platform EMG Het Platform EMG is een landelijk kennisnetwerk voor ouders en professionals die betrokken zijn bij personen met een ernstige meervoudige beperking (EMB). Het Platform EMG: verzamelt en verspreidt kennis, informatie en ervaringen (digitale kennisbank) organiseert bijeenkomsten voor ouders en professionals (netwerken, kenniskringen) bevordert kennisontwikkeling (projecten,onderzoek)
redactioneel
over de cover FOTO PATRICK BECKERS
foto MARTINE SPRANGERS
Aandacht
Opgelucht
Mensen met een verstandelijke beperking moeten
Mario Witteman heeft een fysiotherapeut nodig,
zoveel mogelijk kunnen meedoen in de samenleving.
maar door zijn verstandelijke beperking verloopt de
Maar zij kunnen moeite hebben met situaties die
communicatie niet optimaal en begrijpen ze elkaar
voor anderen beter te begrijpen zijn. Als hier geen
niet zo goed. Nu is hij op het spreekuur bij Josje
rekening mee wordt gehouden, komt er van echt
Thijssen, arts voor verstandelijk gehandicapten, op
meedoen ook niet veel terecht.
de speciale polikliniek voor mensen met een verstan-
Een verstandelijke beperking wordt niet altijd her-
delijke beperking in het Diakonessenhuis in Utrecht.
kend, vertelt Hendrien Kaal, lector Licht verstande-
Mario is opgelucht na het consult. ‘Hier gebruiken
lijke beperking en jeugdcriminaliteit, in deze Markant.
ze de taal van wat mensen zoals ik kunnen zeggen’,
Bij een onderzoek waarvoor penitentiaire inrichtingen
vindt hij.
proefpersonen moesten aanleveren, bleek van een
Josje Thijssen gaat nu voor hem een geschikte
groep die volgens het personeel geen beperking had,
fysiotherapeut benaderen van Abrona, waar ze zelf
85 procent toch een IQ van onder de 85 te hebben.
ook werkt. Bovendien maakt ze een vervolgafspraak
Met hun mogelijke beperking wordt dus ook geen
om te kijken of alles naar tevredenheid verloopt en of
rekening gehouden, bijvoorbeeld door hen in begrij-
er nog andere zaken moeten worden bekeken. ‘Juist
pelijke taal aan te spreken bij het verhoor of in de
vanwege de complexe zorgvraag is het van belang
rechtszaal.
dat iemand de coördinatie houdt’, zegt zij.
Ook bij een bezoek aan het ziekenhuis is het belang-
Mario’s moeder is er blij mee. Waar ze eerst het
rijk dat iemand met een beperking begrijpt wat er
gevoel had tegen een muur aan te lopen als Mario
verteld wordt, zo blijkt uit de reportage over de spe-
medische hulp nodig had, voelt ze zich nu begrepen.
ciale polikliniek voor mensen met een verstandelijke
Een patiënt met een verstandelijke beperking vraagt
beperking in het Diakonessenhuis in Utrecht.
om een andere benadering, is ook de visie van het
Wat zou het mooi zijn als de samenleving zo is
Diakonessenhuis. Er werd een zorgtraject gemaakt,
ingericht dat mensen met een beperking net zo goed
met onder andere deze polikliniek, meer ruimte voor
kunnen functioneren als ieder ander. Mogelijk kan
speciale zorg en aandachtsfunctionarissen.
ratificeren van het VN-verdrag hier een bijdrage aan leveren in Nederland. In het verslag van de werkbijeenkomst over het VN-verdrag wordt wel een kanttekening geplaatst: implementatie is een lang proces.
Lia Bruin, eindredacteur liabruin@tijdschriftmarkant.nl tweet @tdschrftMarkant LinkedIn Group tijdschrift Markant
november 2013 Markant
5
achter het nieuws
De ‘participatiesamenleving’ als trending topic
K
oning Willem-Alexander had het woord tijdens de
Vergelijk het met een constructie als: “de wijk teruggeven aan de
troonrede nog niet uitgesproken of Twitter en blogs
buurt”. Dat betekende eigenlijk gewoon dat de welzijnswerker
stonden er bol van: de ‘participatiesamenleving’.
ontslagen werd.’
Klassieke media als televisie en kranten volgden
Framing of niet, ook de gehandicaptensector kan garen spinnen
snel. Meningen buitelden over elkaar heen. Zo twitterde Freek de
bij de toegenomen aandacht voor het fenomeen ‘participatiesa-
Jonge: ‘Het is een eufemisme voor uit de hand gelopen zooitje.’ En
menleving’. MEE Nederland-directeur Jan de Vries: ‘Ik ben er blij
platform VG meldde: ‘Participatiesamenleving is nog ver weg.’
mee. Ik twitter er niet voor niets zo veel over. Het is onze missie
Het opmerkelijke is dat het woord ‘participatiesamenleving’ op
om te streven naar een inclusieve samenleving, waarin iedereen
zich al een jaar of tien bestaat. Zo gebruikte toenmalig PvdA-
kan meedoen. En het sluit helemaal aan bij het gezamenlijke doel
leider Wim Kok de term al om een nieuw evenwicht tussen
van de VGN, Platform VG en de CG-Raad om participatie mogelijk
solidariteit en individualisering te duiden. Hoe kan het dat de
te maken. Dat het kabinet ons gezamenlijk streven kennelijk van
‘participatiesamenleving’ nu ineens trending topic werd? Medi-
harte ondersteunt, is heel positief. Tegelijkertijd zit er ook een
asocioloog Peter Vasterman van de Universiteit van Amsterdam:
risico aan. Als het kabinet eigenlijk bedoelt: zoek het allemaal zelf
‘Het is vaker gebeurd dat een term opkomt, heel veel gebruikt
maar uit, dan is dat niet wat wij beogen. Wij vinden dat het kabi-
wordt, en uiteindelijk soms zelfs in de Van Dale terechtkomt.
net én de samenleving een verantwoordelijkheid hebben. Alleen
Denk maar aan “plofkip” en “woekerpolis”. Dat gebeurt alleen
maar spreken over een participatiesamenleving is daarvoor niet
als zo’n term een gevoelige snaar raakt. Als hij aansluit bij een
genoeg. Zo moet je mensen die dat niet zelf kunnen, actief onder-
controversieel issue. En dat is hier aan de hand. Bovendien is het
steunen bij het opbouwen van een netwerk. Participatie vraagt
woord heel goed gekozen. Het is precies het tegenovergestelde
ook een investering in werk voor mensen met een beperking.
van het passieve ‘verzorgingsstaat’. Ik weet niet of het zo bedoeld
Bouw daarom niet zomaar de dagbesteding af voor mensen die
is, maar het knappe aan het woord ‘participatiesamenleving’ is,
nu in de AWBZ zitten. Onlangs bleek uit onderzoek dat mensen
dat hij enorme focus geeft aan een discussie die al gevoerd wordt.
met een lichamelijke beperking veel eenzamer zijn dan mensen
En het is een beeldspraak waar je het nooit mee oneens kunt zijn.
die geen beperking hebben. Investeren in participatie is dus ook
Feitelijk is het politieke framing, om beleid te kunnen verkopen.
om die reden echt heel hard nodig.’
Deze maand op tijdschriftmarkant.nl: 6
Markant november 2013
Net zo vrij als jij: een zoektocht van beheersen naar loslaten •
81% van alle Kamervragen is
@tdschrftMarkant
rechtstaat.
@tdschrftMarkant De Actiewebsite de Week van Kinderen Veilig #WvKV is gelanceerd: weekvankinderenveilig.nl 18 tm23 nov. 2103. Zeg het voort! @MarijkeLammers1
Bron: NRC.next.
Ik vind de serie ‘bikkels’ (over brusjes) www.vpro.nl/kijk/
gebaseerd op berichten in de media. Kamerleden stellen het liefst vragen over zorg en de
bikkel een mooie aanvulling op het artikel over brussen in @ tdschrftMarkant @SannevdHagen @MEEAZ_ZW Hebben jullie al het #broersenzussenboek besteld? Lees hier een mooi interview van @tdschrftMarkant Anjet van Dijken @JetAlerte
‘De combinatie van stelselwijzigingen en bezuinigingen maken de situatie ongemeen hard.’
‘Pas als er geen andere vormen van vrijwillige zorg meer voorhanden zijn, kan worden overgaan tot het toepassen van dwang.’
‘We went on the moon. I think they could build ramps.’
VGN-directeur Hans Schirmbeck.
D66-Kamerlid Vera Bergkamp in het debat
Linda Gauthier, actievoerder voor
over de Wet Zorg en Dwang.
toegankelijke stembureaus in Montreal
Gehandicaptensector en justitie moeten samenwerken • ‘Wet Zorg en dwang vereist nieuwe manier van werken’
november 2013 Markant
7
DOOR JOHAN DE KONING | JOHANDEKONING@TIJDSCHRIFTMARKANT.NL | FOTO’S MARTINE SPRANGERS
‘Ik heb geen pasklare antwoorden’ Mensen met een licht verstandelijke beperking komen vaker in aanraking met justitie dan anderen. Hoe worden zij begeleid? Lector Hendrien Kaal wil dat zorg en justitie hun kennis gaan delen.
A
belangrijk dat die beperking wordt herkend.
Politieagenten willen graag scholing krijgen van mensen uit de gehandicaptensector, schrijft u. Kunnen we dat niet direct gaan doen?
Daarom moeten de verschillende werkvelden
‘Er is ook binnen de politie oog voor de noodzaak aandacht
waarmee ze in aanraking kunnen komen goed
te besteden aan delinquenten met een licht verstandelijke
ls jongeren met een licht verstandelijke beperking crimineel gedrag vertonen, is het
samenwerken. Dat zegt Hendrien Kaal in de rede waarmee ze op
beperking. Maar voor agenten is dat één van de vele problemen
7 november haar lectoraat, ingesteld door de William Schrikker
waarmee ze te maken krijgen. Ze moeten ook al iets weten over
Groep en de Hogeschool Leiden, officieel aanvaardt. De inhoud
verslaving, autisme en verschillende psychiatrische stoornis-
van de rede, getiteld Ongewoon moeilijk, is na te lezen in een uit-
sen. Daarom willen ze er hooguit vier uur aan besteden.’
gebreider boekje. Daarin schrijft ze dat vooral de verstandelijk gehandicaptenzorg in de samenwerking vaak buiten beeld blijft.
Aan de slag dus? ‘Als het bijvoorbeeld gaat om een verhoor, dan zou het fijn zijn
Hoe is het mogelijk dat er weinig samenwerking is met de gehandicaptenzorg?
als mensen vooraf in kaart kunnen brengen of er sprake is van
Kaal: ‘Als deze jongeren in aanraking komen met justitie, zijn ze
voor een verhoor informatie op te vragen over een jongere.
vaak nog niet in contact geweest met de hulpverlening. Soms is
Maar als de politie een aanhouding moet verrichten, dan is er
niet bekend dat ze een licht verstandelijke beperking hebben en
vaak helemaal geen tijd om na te gaan of er sprake is van een
wordt dat pas halverwege een reclasseringstraject duidelijk.’
beperking. Het vergt ook veel inzicht van een politieagent om
een licht verstandelijk beperking. Het lijkt ook haalbaar om
onderscheid te maken tussen gedrag dat voortkomt uit angst of
De gehandicaptenzorg wil mensen met een beperking vroegtijdig signaleren. Lukt dat niet?
onbegrip, of gedrag dat gewoon bijdehand of vervelend is. Het
‘Dat durf ik niet te zeggen, maar ook als er sprake is van vroeg-
een licht verstandelijke beperking in de praktijk kunt herken-
signalering komt het voor dat iemand met een beperking wel
nen, maar het is best lastig.’
lijkt heel gemakkelijk om te vertellen waaraan je iemand met
contact heeft gehad met een zorgaanbieder, maar dat dit niet ggz een gezamenlijke taal ontwikkelden en het vanzelfsprekend
Over wat voor crimineel gedrag hebben we het? En hoe vaak komt het voor?
vonden om samen te werken. Justitie en de gehandicaptensec-
‘Het gaat vaak om delicten die te maken hebben met impuls-
tor zijn nog niet zo ver. Er zijn wel pilots, waarin gekeken wordt
controle, zoals diefstal, overvallen of agressie. Geen delicten
of het mogelijk is om in de gevangenis ondersteuning te bieden
die veel planning vooraf vergen. Het percentage mensen met
vanuit de gehandicaptensector. Maar de gehandicaptensector
een licht verstandelijke beperking dat in detentie verkeert is
is voor de justitiële strafrechtketen nog geen vanzelfsprekende
hoger dan in de algemene bevolking, maar daarmee is nog
partner.’
niet gezegd dat ze vaker crimineel gedrag vertonen. Het is ook
bekend is bij justitie. Het heeft jaren geduurd voordat justitie en
8
Markant november 2013
interview HENDRIEN KAAL
november 2013 Markant
9
mogelijk dat ze sneller door de mand vallen en bijvoorbeeld minder goed weten hoe ze zich moeten gedragen tijdens een rechtszaak. Dan heb je ook nog de vraag wanneer je iets crimineel gedrag noemt. Als iemand agressief is tegen een begeleider of een andere cliënt, dan kun je dat beschouwen als iets wat voortkomt uit de beperking en waar een pedagogische reactie op moet komen, of als crimineel gedrag waarbij een strafrechtelijke reactie gepast is. Dat is een moeilijk dilemma.’
Hoe kun je die afweging maken? ‘Om te beginnen is het al belangrijk dàt die afweging plaatsvindt. Ik denk dat het in de praktijk vaak niet gebeurt. Het kan voorkomen dat er niet wordt gedacht aan een strafrechtelijke reactie, terwijl dat wel op zijn plek kan zijn. Jongeren met een licht verstandelijke beperking weten vaak donders goed wat wel en niet mag. Als iemand zonder af te rekenen met een fles drank de supermarkt uitloopt, dan weet hij best dat zoiets niet de bedoeling is. Dan kun je ervoor kiezen om aangifte te doen.’
En als het gaat om seksueel geweld? ‘We zeggen als samenleving steeds eerder dat overlast van jongeren in het algemeen onacceptabel is en vragen dan om een strafrechtelijke reactie. Ik kan me voorstellen dat men ook bij seksuele vergrijpen sneller dan vroeger zegt: dit kan echt niet. Maar dat is slechts een vermoeden, ik ken hierover geen cijfers.’
Maar u pleit er niet voor om weer toleranter te worden? ‘Ik pleit er voor dat we als maatschappij nadenken over wat we van mensen vragen. Accepteren we nog dat andere mensen soms niet doen wat we willen? Zo erg is het niet altijd. Verdraagzaamheid is een groot goed.’
Vertonen mensen met een licht verstandelijke beperking nou vaker crimineel gedrag, of is alleen de pakkans groter? ‘Het is waarschijnlijk allebei waar. Als je kijkt naar alle risicofactoren voor crimineel gedrag, dan zie je dat die in grote mate aanwezig zijn bij deze groep. Het hebben van een schoolopleiding, werk, vrienden en een positieve gezinssituatie zijn allemaal belangrijke factoren om crimineel gedrag te voorkomen. Dan kun je veronderstellen dat het gebrek daaraan bij deze groep leidt tot meer crimineel gedrag.’
Is er helemaal geen direct verband tussen de beperking en crimineel gedrag? ‘Het lage IQ voegt een klein deeltje toe. Dan gaat het bijvoorbeeld om het inschatten van de risico’s en het maken van een rationele afweging: alles overziend, lijkt het me verstandig dit niet te doen.’
10
Markant november 2013
HENDRIEN KAAL
Geboren in Zutphen op 24 april 1972 1990-1991 propedeuse psychologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen 1992-1994 propedeuse rechtsgeleerdheid aan de Universiteit Leiden 1991-1995 sociale psychologie en methoden en technieken van sociaal wetenschappelijk onderzoek aan de Universiteit Leiden 1995-2000 promotieonderzoek naar de vervolgingspraktijk van de politie met betrekking tot drugsdelinquenten 2000-2003 onderzoeker aan het CEDRO (Centrum voor Drugsonderzoek) van de Universiteit van Amsterdam 2003-2004 docent SPW aan het Mondriaan College 2004-2008 docent criminologie aan de Universiteit Leiden 2008-2011 research manager bij het Wetenschappelijk Onderzoek en Documentatie Centrum van het ministerie voor Veiligheid en Justitie/WODC 2011-2012 senior onderzoeker en docent psychologie en criminologie bij de opleiding Toegepaste psychologie van de Hogeschool Leiden 2012-heden lector Licht verstandelijke beperking en jeugdcriminaliteit aan de Hogeschool Leiden
‘We wijzen hen te gemakkelijk op hun eigen verantwoordelijkheid’
vooruit, maar niet het antwoord op alle problemen. We hebben een pilot gedaan, waaruit blijkt dat screening in ieder geval in justitiële inrichtingen een rol kan spelen, maar ik zou graag willen weten of het instrument ook kan worden ingezet door de politie of de reclassering. Daar moeten we mee aan de slag. Hoe past het binnen een organisatie? Bij de reclassering moet men bijvoorbeeld verschijnen op afspraken met de reclasseringswerker. Als iemand niet komt opdagen, dan kun je denken dat hij niet kan of wil, maar misschien is het hem niet gelukt omdat hij
Wat een moeilijke onderwerp is dit!
het openbaar vervoer moet gebruiken en dat ingewikkeld vindt.
‘Het is moeilijk in de zin dat ik geen pasklare antwoorden heb.
Dan kun je daar eerst naar kijken, voordat het tot een terugmel-
Ik weet niet hoe het moet. Ik probeer wel uit te vinden waar de
ding bij de rechter komt.’
dilemma’s zitten en wat we wel weten naast elkaar te leggen, zodat de verschillende werkvelden samen kunnen komen. Dat is vooral leuk en zinvol.’
In uw boekje staan ook verhalen over jongeren. Spreekt daar sympathie uit? ‘Die verhalen zijn een poging om naast alle wetenschappelijk
Wat is het grootste dilemma?
informatie voor ogen te houden dat we het over mensen heb-
‘Om gedrag te beoordelen moet je weten of iemand een ver-
ben. Ik vind dat we als maatschappij een verantwoordelijkheid
standelijke beperking heeft of niet − dat is al geen zwart-wit
hebben voor hoe we omgaan met deze mensen. We wijzen hen
gegeven. Vervolgens is het de vraag of die beperking een rol
te gemakkelijk op hun eigen verantwoordelijkheid. Dat leidt tot
speelt of niet. En dan komt de vraag hoe je er mee om gaat.
gedrag dat op zichzelf vaak onacceptabel is − iemand die een
Als je vindt dat het strafrechtelijk kader van toepassing is, hoe
overval pleegt doet iets wat we niet moeten accepteren − maar
betrek je daar dan alle partijen bij: de politie, de Raad voor de
we kunnen wel proberen zulke situaties te voorkomen, door
Kinderbescherming, de reclassering, de rechter, de advocaat?
ervoor te zorgen dat mensen zoveel mogelijk kunnen meedoen.’
Dat zijn heel veel verschillende partijen die er allemaal op hun deze jongere aan in de rechtszaal? Mag iemand die hij kent aan-
Gaat u daar als lector ook in de samenleving voor pleiten?
wezig zijn bij het verhoor? Hoe stel je de vragen op een manier
‘Ik ben in de eerste plaats onderzoeker. Er is her en der veel ken-
dat hij ze begrijpt? Hoe begeleid je iemand bij de tenuitvoerleg-
nis beschikbaar, maar die is niet altijd met elkaar verbonden.
ging van de straf? Welke nazorg is noodzakelijk? In alle scha-
En er zijn onderwerpen waarover kennis ontbreekt. Die wil ik
kels van die keten liggen risico’s voor deze jongeren.’
samen met het veld in kaart brengen. Bijvoorbeeld als het gaat
manier rekening mee zouden kunnen houden. Hoe spreken we
om bejegening. Het is belangrijk dat bijvoorbeeld een reclasse-
U schrijft over een onderzoek waarvoor penitentiaire inrichtingen proefpersonen moesten aanleveren, zowel met als zonder beperking. Van de groep die volgens het personeel geen beperking heeft bleek toch 85 procent een IQ van onder de 85 te hebben.
ringsmedewerker niet alleen een cursus agressieregulatie aan-
‘Het vermoeden dat deze mensen niet worden herkend wordt
voor het vormen van die visie.’
biedt, maar ook aandacht besteedt aan de relatie. Ik wil graag dat we met zijn allen iets meer visie krijgen over wat we willen met deze groep. Ik ben zelf niet de visiemaker, maar ik kan wel de informatie over deze doelgroep aandragen die belangrijk is
daardoor bevestigd. Vooraf hadden we de penitentiaireinrichtingswerkers en psychologen gebrieft over hoe je een
In april publiceerde Hendrien Kaal samen met Xavier Moonen en Henk
licht verstandelijke beperking herkent. Daarvoor hadden we
Nijman in Markant een artikel over hun LVB-screener: Handig: een
de richtlijnen van De Borg verwerkt in een presentatie. Mijn
snelle LVB-screener. Dit artikel staat ook op tijdschriftmarkant.nl.
angst was dat we vooral de hogere IQ’s zouden krijgen, waarvan je zegt: die hebben zeker geen verstandelijke beperking. Dan zouden we in het onderzoek een soort IQ-gat krijgen. Maar dat
De Screener voor intelligentie en licht verstandelijke
gebeurde dus niet.’
beperking, van dezelfde auteurs, verscheen bij uitgeverij Hogrefe.
Is goede screening wel mogelijk?
Ongewoon moeilijk verschijnt 4 november bij Boom
‘We hebben onlangs een screeningsinstrument ontwikkeld, dat
Lemma uitgevers
een objectieve inschatting mogelijk maakt. Dat is een grote stap
november 2013 Markant
11
DOOR JOSÉ VORSTENBOSCH | MARKANT@TIJDSCHRIFTMARKANT.NL |FOTO’S MARTINE SPRANGERS
‘Je moet door de bomen het bos gaan zien’ Patiënten met een verstandelijke beperking hebben vaak verschillende aandoeningen, maar kunnen hun medische klachten niet altijd goed verwoorden. Het Diakonessenhuis in Utrecht heeft een speciaal zorgpad voor hen ontwikkeld met ook een polikliniek met een arts voor verstandelijk gehandicapten.
J
osje Thijssen werkt als arts voor verstandelijk ge-
op één been zetten, dan valt hij om. Met een gewone fysiothe-
handicapten (AVG) bij Abrona. Deze zorgorganisatie
rapeut komen we er gewoon niet uit. Mario begrijpt het niet en
voor mensen met een verstandelijke beperking heeft
zij begrijpen hem niet. Ik ben echt tegen een muur aangelopen.’
al vijftien jaar een polikliniek binnen de instel-
Via zijn begeleider vonden ze de weg naar de polikliniek in het
lingsmuren. ‘Als je de visie hebt dat mensen met een
Diakonessenhuis. Josje Thijssen heeft hem tijdens het consult niet
verstandelijke beperking − waar ze ook wonen − een AVG moeten kunnen consulteren, is het zaak dat wij de instellingen uit komen. Twee derde van deze mensen woont daarbuiten. Wij vinden het belangrijk dat zij een beroep kunnen doen op de expertise van de AVG. Als je in het reguliere circuit werkt, is de drempel veel lager.’ Daarom startte Abrona twee nieuwe poliklinieken in ziekenhuizen in Blaricum en Utrecht. Thijssen bemenst sinds juli van dit jaar de speciale polikliniek voor mensen met een verstandelijke beperking in het Diakonessenhuis in Utrecht. Elke vrijdagochtend houdt ze spreekuur in het ziekenhuis. Op deze manier komen twee werelden, die van cliënten en patiënten, bij elkaar.
‘Op elke afdeling hebben wij medewerkers met speciale aandacht voor patiënten met een verstandelijke beperking’
Vertrouwen winnen Mario Witteman (40) is duidelijk opgelucht na zijn eerste consult.
12
‘Hier worden meer dingen begrepen. Het is meer de taal van wat
uitgebreid onderzocht, dat was al gedaan door een neuroloog. ‘Je
mensen zoals ik kunnen zeggen.’ Mario woont bij zijn ouders in
moet eerst vertrouwen winnen en helder krijgen wat de klachten
Utrecht en gaat vier dagen per week naar arbeidscentrum De
zijn. We gaan een fysiotherapeut van Abrona zoeken in de buurt
Koppel in De Meern. Hij doet daar van alles, van inpakwerk tot het
van zijn werk. We hebben ook een vervolgafspraak gemaakt, om te
aannemen van de telefoon. ‘Een tijd geleden werkte ik in de kan-
kijken of alles naar tevredenheid loopt en of er nieuwe vragen zijn.
tine, dat vind ik altijd wel leuk. Ineens schoot het in mijn rug. Ik
Want naast een hernia spelen er nog andere zaken.’ ‘Dit is al veel
belde mijn moeder op en zei: ik kan niet meer lopen, niks meer.’
prettiger’, verzucht Mario’s moeder. ‘Ik word begrepen.’
Terwijl zijn vader op de achtergrond meeluistert, vult zijn moeder
Thijssen draagt geen doktersjas en heeft de spreekkamer een
hem aan. ‘Mario heeft een motorische stoornis. Je kunt hem niet
beetje gezelliger gemaakt met een mand vol kleurige knuffels en
Markant november 2013
REPORTAGE POLIKLINIEK VERSTANDELIJKE BEPERKING
Mario Witteman en zijn ouders zijn blij met het consult bij avg Josje Thijssen op de VG-poli van het Diakonessenhuis
november 2013 Markant
13
KNO-Arts David Colnot (rechts): ‘Het mooie van de samenwerking met avg Josje Thijssen is dat zij mij kan instrueren wat ik wel en niet tegen de patiënt moet zeggen.’
een portret van haarzelf, gemaakt door een cliënt. Als AVG heeft ze niet alleen te maken met complexe zorgvragen en verschillende niveaus van cliënten, ook zijn er altijd anderen bij een consult aanwezig. ‘Je praat met de cliënt, en dan weer met de ouder of begeleider. Meestal vraag ik ook toestemming om informatie op te vragen bij specialisten. Zo probeer je alle aspecten uit elkaar te rafelen om ze uiteindelijk weer met elkaar in verband te brengen. Als AVG moet je door de bomen het bos gaan zien.’
Coördinerende rol Communicatie is dus cruciaal in haar werk. ‘Deze mensen kunnen vaak niet goed aangeven wat er aan de hand is. Ze denken, reageren en doen anders. Je moet aansluiten bij het niveau van de cliënt en doorvragen om dingen te achterhalen die hij niet vertelt.’ Maar ook vanuit medisch oogpunt ziet deze doelgroep er heel anders uit dan de gemiddelde patiënt. Zo komen bepaalde aandoeningen vaker voor, heeft een deel van de mensen een syndroom met bijbehorende problematiek en
kinderwens op spreekuur. Hoe moet je daarmee omgaan?’ Al met
gedrag, hebben patiënten met een verstandelijke beperking vaak
al heeft het veel voordelen om het spreekuur op de polikliniek in
meerdere chronische aandoeningen en veel medicatie. Thijssen:
het ziekenhuis te houden. ‘Hier zit je veel dichter bij de medisch
‘Een lijst van vijf of tien aandoeningen is niet gek. Daar moet je
specialisten. Ik kan makkelijk even naar een afdeling lopen om
allemaal rekening mee houden. Als je therapie geeft voor het één,
iets na te vragen. En voor de patiënt is het een normale route in
kan dat iets anders weer tegenwerken.’
een bekende omgeving.’
Er zijn wel degelijk huisartsen die de regie hebben over het zorg-
14
dossier van patiënten met een verstandelijke beperking. Maar er
Eenvoudig plan
zijn ook patiënten voor wie het beter is een AVG die rol te geven.
Als Josje Thijssen een patiënt doorverwijst, geeft ze meestal advie-
Net als een huisarts verwijst Thijssen door naar medisch speci-
zen aan de medisch specialist. Daarbij kan het gaan om het spre-
alisten en als het nodig is kan een psycholoog of paramedicus
ken van eenvoudige taal of het betrekken van de begeleider bij het
ingeschakeld worden. ‘Juist vanwege de complexe zorgvraag is
gesprek. David Colnot, KNO-arts in het Diakonessenhuis, heeft
het van belang dat iemand de coördinatie houdt. Anders is het
daar al ervaring mee. ‘Ik kan natuurlijk wel iemand in de oren of
risico groot dat iedere specialist zijn ding doet en niemand meer
keel kijken, maar een patiënt met een verstandelijke beperking
dwarsverbanden legt.’ Maar het kunnen ook deelvragen zijn
vraagt om een andere benadering. Daarbij is de voorbereiding
waarvoor haar expertise wordt ingeschakeld. ‘Een gynaecoloog
essentieel. Het mooie van de samenwerking met de AVG is dat zij
krijgt bijvoorbeeld een verstandelijk gehandicapte vrouw met een
mij kan instrueren wat ik wel en niet moet zeggen.’
Markant november 2013
Zorgtraject Wie via de website van het Diakonessenhuis klikt op ‘Naar het ziekenhuis’, ziet ‘Informatie voor mensen met een verstandelijke beperking’ bovenaan staan. Onder deze knop wordt uitgelegd wat het zorgtraject voor deze patiënten inhoudt en kunnen documenten gedownload worden. Een samenvatting: • Ruimte voor speciale zorg, zoals meer tijd per consult, kortere wachttijden, een aangepaste intake bij opname en begeleiding door vrijwilligers. • Een polikliniek voor mensen met een verstandelijke beperking, bemenst door een arts voor verstandelijk gehandicapten (AVG). • Aangepaste folders in eenvoudige taal, met illustraties en pictogrammen. • Een zorgpaspoort om de communicatie tussen patiënt en zorgverlener te ondersteunen. • Extra aandacht voor nazorg.
kliniek sluit daar naadloos bij aan. Thijssen: ‘Het ziekenhuis is razend enthousiast en ik krijg goede ondersteuning. Tijdens een presentatie voor arts-assistenten en medisch specialisten zat het auditorium behoorlijk vol.’ Colnot: ‘Er zijn nog steeds artsen die zeggen: ik zie deze patiënten nooit. Maar de bewustwording om ze te herkennen en op een gepaste manier te benaderen is wel degelijk gegroeid.’ Inmiddels weten ook patiënten de speciale polikliniek te vinden, ook al is het nog mondjesmaat. Thijssen: ‘Het initiatief moet
Hij geeft een voorbeeld. ‘Normaal zeg je tegen een patiënt welke
natuurlijk meer bekendheid krijgen. Van collega’s uit andere ste-
behandelopties er zijn, zoals een ingreep met lokale verdoving,
den weet ik dat ze bomvol zitten. Dat ga ik vast ook meemaken.’
een kleine operatie onder narcose of een grote operatie. Voor pati-
Meestal komen patiënten na een eerste bezoek aan de VG-poli
ënten met een verstandelijke beperking is dat vaak te ingewikkeld.
vaker terug. ‘Het is belangrijk om de patiënt regelmatig te volgen
Als arts ben je sterk geneigd om alles uitgebreid uit te leggen en
om te kijken hoe het met allerlei problemen gaat en of er nieuwe
folders mee te geven, maar dat is niet voor iedereen verstandig.
klachten bijgekomen zijn. Soms worden gedragsproblemen als
Dan is het beter om de patiënt gedoseerd of op een heel eenvou-
normaal gedrag gezien, terwijl het een uiting kan zijn van discom-
dige manier te informeren.’
fort. Dat iemand slecht slaapt, kan bijvoorbeeld allerlei medische
Het Diakonessenhuis is niet het enige ziekenhuis in Nederland
oorzaken hebben. Als je ervoor kunt zorgen dat iemand weer goed
met een polikliniek voor mensen met een verstandelijke beper-
slaapt, heb je een wereld gewonnen en kun je nieuwe problemen
king. Wel uniek is volgens Colnot het ziekenhuisbrede zorgpad
voorkomen.’
voor deze doelgroep. ‘Samen met een verpleegkundige heb ik
Het bezoek aan de polikliniek is ook de moeder van Mario een pak
een plan geschreven om de medische zorg voor hen te verbete-
van haar hart. ‘Er is gewoon te weinig kennis over deze jongens.
ren. Daarvoor kregen we de ruimte van de raad van bestuur en
Als ze in het speciaal onderwijs zitten, wordt er van alles voor ze
financiële steun van zorgverzekeraars.’ Met gepaste trots: ‘Juist
geregeld. Maar zodra ze verder komen en gaan werken, heb je niks
door de eenvoud was het een goed plan. We zijn bewust niet alle
meer. Deze stap is hard nodig. Ik ben er echt heel blij mee.’
medewerkers gaan trainen, maar hebben gekozen voor enkele aandachtsfunctionarissen per afdeling. Dat kan een portier zijn, een verpleegkundige of een doktersassistent. Zij pikken signalen
De VGN heeft er bij VWS voor gepleit om het aantal gesubsidi-
op en zorgen dat er rekening wordt gehouden met deze patiënten.
eerde instroomplaatsen voor de opleiding tot arts voor verstan-
Het gaat vaak om eenvoudige veranderingen, bijvoorbeeld iemand
delijk gehandicapten te verhogen. In 2013 is het aantal plaatsen
naar voren halen als er een wachttijd is. Het doel is de patiënt zo
verhoogd van zestien naar twintig en in 2014 komen er nog
soepel mogelijk door het ziekenhuis te begeleiden. Op die manier
eenmalig vijf plaatsen bij. Hierdoor komen alle organisaties voor
maak je de zorg voor deze groep niet alleen beter en veiliger, maar
gehandicaptenzorg die in 2013 een aanvraag voor een opleidings-
ook efficiënter. De investering in het begin van het traject verdien
plaats bij de VGN hebben ingediend in aanmerking voor subsidie.
je terug door een verminderd aantal bezoeken en een hogere
www.vgn.nl/artikel/17961
tevredenheid bij patiënt en begeleider.’
Hard nodig Naast de speciale aandacht voor mensen met een verstandelijke
Voor avg-poliklinieken elders in Nederland
beperking bestaat het zorgpad in het Diakonessenhuis onder
zie www.nvavg.nl.
meer uit aangepaste folders en een zorgpaspoort. De nieuwe poli-
november 2013 Markant
15
gedicht
opinie
Onafhankelijke cliëntvertrouwenspersoon
VIS KENT MIJ DOOR FATIKA DRIOUICHE
Brenda Frederiks • universitair docent VUmc Nannie Flim • directeur Stichting PVP Astrid Oudshoorn • voorzitter Beroepsgroep CVP
oh jee… kijk
I
die vis kent mij
n de wet Zorg en dwang wordt de aanwezigheid van een onafhankelijke cliëntenvertrouwenspersoon opgenomen, conform de huidige regeling in de ggz. Met de komst van de onafhankelijke cliëntenvertrouwens-
persoon (cvp) in de zorg voor mensen met een verstandelijke
voelt fijn
beperking (vg) en de psychogeriatrie (pg) wordt geregeld dat cliënten en hun vertegenwoordigers een beroep kunnen doen op de
blijft zitten in mijn hand
ondersteuning van een vertrouwenspersoon. De komst van deze functionaris is een belangrijke ontwikkeling in beide sectoren. De aanwezigheid van een cvp bevordert de dialoog tussen cliënt en zorgaanbieder en verbetert de rechtspositie van cliënten bij (gedwongen) zorg. De commissie van de tweede evaluatie van de wet Bopz heeft er
spartelt een beetje
in 2002 op aangedrongen dat in de vg en pg een onafhankelijke vertrouwenspersoon aangesteld wordt, zoals dat binnen de ggz en de jeugdzorg al jaren, naar tevredenheid van alle betrokkenen,
in mijn hand
praktijk is. Daarmee zou de rechtspositie van cliënten, die in hun vrijheid worden beperkt, gelijkgetrokken worden wat betreft het vertrouwenswerk. Binnen de vg en pg zijn sindsdien diverse vormen van vertrouwenswerk ontwikkeld. Echter niet op een manier dat daarmee de kwaliteit en de onafhankelijkheid van de dienst-
heb ik nog nooit gehad
verlening van de vertrouwenspersonen voldoende geborgd zijn. Veelal is er sprake van een dienstverband bij de zorgaanbieder en van het uitvoeren van neventaken naast het vertrouwenswerk. Ook
een vis in mijn hand
de scholing, in het bijzonder over wet- en regelgeving, is minimaal. Met de invoering van de wet Zorg en dwang wordt het advies van de commissie gevolgd. De staatssecretaris heeft nu aangegeven dat de uitvoering van het vertrouwenswerk in de vg en pg op gelijke wijze dient te worden ingericht als in de ggz, waar alles is ondergebracht bij de Stichting PVP (patiëntvertrouwenspersoon).
voor de eerste keer heb ik
De oprichting van een Stichting CVP ligt dan ook voor de hand. Deze stichting zou gebruik moeten maken van de ervaring die is
de viskom schoongemaakt
opgedaan met het vertrouwenswerk binnen de ggz en tevens recht moeten doen aan de specifieke eisen die cliënten en zorgorganisaties in de vg en pg stellen aan het vertrouwenswerk. De Stichting CVP is in onze ogen een succes wanneer cliënten tevreden zijn
16
over de dienstverlening, de dienstverlening voldoet aan geldende
Gedicht is gemaakt bij
kwaliteitseisen, er draagvlak is voor het vertrouwenswerk bij de
De Seizoenen, voorheen
zorgaanbieders en er zichtbaar deelgenomen wordt aan het maat-
Zonnehuizen, Locatie
schappelijke debat rondom de rechtspositie van cliënten.
Bronlaak Oploo
Markant november 2013
2 pagina’s per week Genoeg ruimte om zelf iets in te plakken, te tekenen of te schrijven
Elke dag een eigen kleur
Kunstleren omslag: stevig en eenvoudig schoon te maken
Achterin veel stickervellen met pictogrammen
In een handige ringband om eenvoudig pagina’s toe te voegen of te verwijderen
DE NIEUWE PICTOGENDA 2014 IS UIT! Een agenda met pictogrammen voor iedereen die moeite heeft met communiceren, tijdsbesef, lezen en schrijven
Bestel eenvoudig en snel via www.pictogenda.nl BAANBREKEND. BETROUWBAAR.
DOOR JOHAN DE KONING | JOHANDEKONING@TIJDSCHRIFTMARKANT.NL | FOTO’S JOHAN NEBBELING
VN-verdrag bevordert inclusieve samenleving Je hoeft niet te wachten met ratificeren van het VN-verdrag voor rechten van mensen met een beperking tot je alles hebt geregeld. Tijdens een werkbijeenkomst over dit verdrag bleek dat de implementatiefase al in gang is gezet.
‘I
k had nooit verwacht dat Nederland zo laat zou
Theresia Degener: ‘Implementatie is een lang proces’
ratificeren’, zegt Theresia Degener na afloop van de werkbijeenkomst over het VN-verdrag voor rechten van mensen met een beperking. ‘Nederland was voor ons altijd het perspectief dat we in het oog hiel-
den. We hebben zoveel initiatieven uit Nederland overgenomen, zoals bijvoorbeeld Fokuswonen. Nu loopt Duitsland als het gaat om mensenrechten voorop.’ Degener is hoogleraar recht en disability studies in Bochum en vicevoorzitter van het comité dat de naleving van het VN-verdrag beoordeelt. Tijdens de werkbijeenkomst die eind september door de Coalitie voor Inclusie in Den Haag werd georganiseerd, was ze de hoofdspreker. Zelf gaat ze schijnbaar ongehinderd door haar eigen fysieke beperking door het leven. Ze heeft geen armen, maar dorstig geworden van het vele spreken, drinkt ze tijdens ons korte gesprek in snel tempo een wijnglas met water leeg, dat ze met haar tenen naar haar mond brengt.
comité van de situatie in China heeft ertoe geleid dat China zich zal inspannen om iets te doen aan de situatie van jongens met
Nationale rapportages
een beperking die in de mijnen moeten werken, waar volgens
In haar lezing gaf ze flink wat feiten. Het VN-verdrag voor de
informatie van het comité vierhonderd van hen zijn overleden.
rechten van mensen met een beperking, dat in 2006 werd opge-
18
steld, is een van de aanvullende verdragen op de universele rech-
Inclusieve samenleving
ten van de mensen, die de Verenigde Naties in 1948 vastlegden.
Tijdens de werkbijeenkomst, die door ruim driehonderd men-
Andere verdragen hebben bijvoorbeeld betrekking op de positie
sen werd bezocht, gaf ook staatssecretaris Martin van Rijn acte
van kinderen of vrouwen. Een verschil is dat het Verdrag voor
de présence. Hij was er om de eerste Gouden Mensenrechten
de rechten van mensen met een beperking het eerste mensen-
Prokkel uit te reiken aan LFB Zeeland, waarvan leden zelf hun
rechtenverdrag is dat landen die eraan deelnemen verplicht om
Prokkelstages hadden georganiseerd, maar sprak ook over het
ook nationale rapportages aan te leveren, vergezeld van scha-
VN-verdrag. Dat het in Nederland nog niet is geratificeerd komt,
duwrapportages door belangenorganisaties.
zei hij, omdat hij het ‘regel voor regel’ heeft willen lezen, om in de
Inmiddels hebben 158 landen het verdrag ondertekend, waar-
wetgeving vast te leggen wat het betekent voor toekomstig beleid.
onder Nederland in 2007. Daarvan hebben 134 het ook geratifi-
Hij hoopt dat het zal bijdragen aan een inclusieve samenleving:
ceerd − Nederland (nog) niet. Het comité heeft inmiddels 46 rap-
‘Daar willen we naartoe.’ Bij het wetsvoorstel dat ratificering
portages ontvangen, waarvan er tien zijn beoordeeld. En ja, dit
mogelijk maakt, zijn acht departementen betrokken, want het
alles heeft zin. In Japan verkreeg een vrouw met het syndroom
heeft − zo benadrukte Van Rijn − niet alleen betrekking op zorg.
van Down, met een beroep op het verdrag, stemrecht − terwijl
Momenteel ligt het voor advies bij de Raad van State, daarna gaat
ook Japan nog niet heeft geratificeerd. Een beoordeling door het
het naar de Tweede Kamer.
Markant november 2013
CONGRES VN-VERDRAG
Meer dan 300 mensen namen deel aan de Landelijke Werkbijeenkomst VN Verdrag NU Samen Waarmaken op vrijdag 27 september 2013
Volgens Van Rijn is er geen enkele reden om daarop te wachten.
Australië een goed rolmodel. We hebben verschillende punten
Hij prees de Coalitie voor Inclusie voor het organiseren van
van kritiek op het beleid in dit land, maar ze hebben echt goed
de landelijke werkbijeenkomst, waar provinciale werkbijeen-
geluisterd naar inbreng vanuit de samenleving. Ze schrijven
komsten aan vooraf zijn gegaan. Daarop zijn veel initiatieven
expliciet dat ze veel hebben gehad aan kritiek.’
ontstaan waarvan maar liefst 22 zich presenteerden met posters met inspirerende titels als ‘Bonte Buurtgenoten’ (doorbreken
Dutch way
individuele afzondering), ‘G-kracht op pad’ (gehandicapte inter-
Dat Nederland lang doet over ratificeren wil ze niet scherp
viewers maken rapportage), en ‘Kan ik binnenkomen?’ (scholie-
veroordelen. ‘Het is de Dutch way van omgaan met ratificering.
ren brengen toegankelijkheid winkels en instellingen in kaart).
Toen het ging om kinderen of vrouwen heeft Nederland er ook
Verschillende fondsen waren op de bijeenkomst aanwezig om in
lang over gedaan. Maar Nederland hoeft niet te denken dat je
contact te komen met dergelijke initiatieven.
pas kunt ratificeren als je alles hebt geregeld. Implementatie is een lang proces. Mensenrechtenverdragen scheppen met hun
Routeplanner
prachtige vergezichten hoge verwachtingen, maar we weten
Van Rijn beloofde ook dat zijn departement gemeenten zal
natuurlijk allemaal dat je die niet onmiddellijk kunt realiseren.
ondersteunen met informatie. Gemeente Utrecht kreeg een com-
Wel geleidelijk.’
pliment, omdat deze gemeente al werkt met Agenda 22, een set standaardregels van de VN. Een Haagse wethouder reageerde dat
Meer weten
zijn gemeente al een monitor heeft ontwikkeld voor het naleven
Informatie over het project VN Verdag om de Hoek, waarvan deze
van deze agenda.
bijeenkomst deel uitmaakt: www.vnverdragwaarmaken.nl. Via deze
Voor gemeenten was er een speciale deelbijeenkomst, waar
website is ook het VN vertelpunt bereikbaar, waar verhalen worden
onder andere een Routeplanner voor gemeenten werd gepresen-
ingezameld die onder andere bijdragen aan de Nederlandse scha-
teerd. In deze handleiding, samengesteld door de Coalitie voor
duwrapportage aan de VN. Een artikel uit Markant hierover: http://
Inclusie, wordt gemeenten verteld hoe ze kunnen beginnen. Over
www.vgn.nl/markant/artikel/16390.
één van de tips ontstond discussie: maak een nulmeting. Volgens
Voor gemeenten: vnrouteplanner.nl. Papieren exemplaren van de
sommige aanwezigen moeten ambtenaren dat niet in hun een-
Routeplanner voor gemeenten via coalitievoorinclusie.nl. Uit 2009
tje doen. Het is beter om daar direct belangenbehartigers bij te
maar nog steeds informatief is de brochure VN-verdrag, De betekenis
betrekken.
voor de praktijk van de CG-Raad. Te bestellen via bureau@cg-raad.nl.
Theresia Degener reageert er tijdens het gesprekje na afloop
De reactie van de VGN op de wetsvoorstellen voor het VN-verdrag:
op: ‘Van de tien landen die we inmiddels hebben beoordeeld is
vgn.nl/artikel/18084.
november 2013 Markant
19
Het geluid van een paprika Manon van Heukelingen (26) is één van de 32 mensen met het Pitt-Hopkins syndroom in Nederland en België. Ze woont thuis, bij haar ouders en haar jongere zus. Overdag gaat ze naar dagbesteding, behalve op vrijdag, als haar vader vrij heeft. Ze heeft een lage ontwikkelingsleeftijd, maar veel energie. En ze kan lopen. Zodra je aanbelt, staat ze bij de deur. Ze kan goed geluiden nadoen en is dol op gebaren. Ze steekt twee vingers achter haar hoofd omhoog en snuift. Of je ook even een konijntje na wil doen. In de keuken helpt ze met groenten snijden en deeg uitrollen. We eten pizza, op haar verzoek. Als haar vader een paprika doorsnijdt imiteert ze het geluid. Zodra hij een ui pakt wrijft ze demonstratief in haar ogen. Als het gezin aan tafel gaat, flitst de camera. Net onweer! Voor haar moeder, die haar pizza voorsnijdt, doet ze het geluid van een bliksemschicht na. Haar vinger flitst door de lucht. Als je een hapje neemt van de krokante korst kijkt ze gebiologeerd naar je mond en laat merken wat ze hoort. Best gezellig, zeker als ze na afloop ook nog heel veel liedjes blijkt te kennen. We zingen Piet Hein en de Zevensprong. Zodra je jas aan hebt, ben je weg.
20
Markant november 2013
TEKST EN FOTO DOOR JOHAN DE KONING | JOHANDEKONING@TIJDSCHRIFTMARKANT.NL
mee-eten
november 2013 Markant
21
DOOR JOHAN DE KONING | JOHANDEKONING@TIJDSCHRIFTMARKANT.NL | TEKENINGEN KAREL KINDERMANS
‘Bewustzijn dat er eenmaal is, gaat nooit meer weg’
Ook begeleiders worstelen met vrijheidsbeperkende maatregelen. Dichterbij zette een speciaal programma voor hen op. Bewustwording en dialoog met de cliënt staan centraal.
W
ie denkt dat vrijheidbeperking of onvrijwil-
Ook hebben de vertellers laten zien hoe de weigering van een
lige zorg alleen cliënten raakt, moet eens
begeleider om met een cliënt mee te gaan naar haar kamer, waar
meekomen naar STEVIG, onderdeel van
ze zich gereed moet maken voor de nacht, leidt tot fysieke agres-
Dichterbij, in Oostrum, waar ongeveer
sie. Ze doen dit door de innerlijke monologen van de cliënt en haar
twintig begeleiders van twee woongroepen
begeleider uit te spreken. De cliënt is bang voor een monster, de
een vertelvoorstelling over dit onderwerp bijwonen. Tijdens de
begeleider heeft het gevoel dat deze cliënt uitgerekend haar al de
voorstelling, die drie kwartier duurt, is het muisstil. ‘Zo stil zijn
hele dag lastig valt.
we anders nooit’, is het eerste wat een van de begeleiders na afloop
22
opmerkt.
Twijfel
Mirjam Mare en Pauline Seebregts van Verhaal op Maat hebben
Ook kleine voorvallen komen in de voorstelling aan de orde.
zojuist scènes laten zien die gebaseerd zijn op de praktijk binnen
Waarom moeten cliënten drie dagen wachten op hun boodschap-
Stevig. Zij zelf en regisseur Petulia van Tiggelen hebben er dagen-
pen? Waarom vragen begeleiders bij iedere stap die iemand zet:
lang rondgelopen en interviews afgenomen. ‘We werken op het
wat ga je doen? ‘Alsof je een kleuter bent.’ Zijn die gezellige stenen
hart’, zegt Van Tiggelen. ‘Bewustzijn dat er eenmaal is, gaat nooit
bloempotjes echt zo gevaarlijk dat ze moeten worden weggehaald?
meer weg.’
Waarom wordt een cliënt die zegt dat ze best zonder medicatie
De begeleiders die de voorstelling bijwonen hebben gezien hoe een
kan, pas geloofd als ze haar pillen heeft opgespaard in een grote
kleine vrijheidsbeperking − een jonge man moet ondanks protest
pot?
zijn pet afzetten − kan leiden tot escalatie. De jongen gaat niet naar
Verder komt het onbegrip van de buitenwereld ter sprake: begelei-
therapie maar loopt weg naar een bouwterrein waar hij niet mag
ders die zich op feestjes moeten verdedigen over de omgang met
komen. Als de begeleider hem daar vindt, leiden zijn angsten over
hun cliënten. En de twijfels van begeleiders aan hun eigen capaci-
de fundering van de huizen tot een psychose. Pas later komt de
teiten als ze iets verkeerd hebben gedaan. ‘Wie zegt me dat ik dat
begeleider er achter dat de jongen ’s ochtends een reden had om
nooit meer doe?’
zijn petje niet te willen afdoen. Die reden kunnen we natuurlijk
Allemaal heel herkenbaar voor de aanwezige begeleiders. Na de
niet verklappen. Wel de clou: vraag het je cliënt.
vertelvoorstelling gaan ze in een werksessie aan de slag met hun
Markant november 2013
reportage ONVRIJWILLIGE ZORG
eigen ervaringen. Om erachter te komen hoe zij zelf denken over
onderdelen richten zich op de dialoog met ouders en cliënten en
onvrijwillige zorg wordt het spel cross the line gedaan. Aan de hand
op het vroegtijdig herkennen van signalen. Vooruitlopend op de
van stellingen verdelen ze zich aan weerszijden van de streep. En
invoering van de wet Zorg en dwang wil Schols dat begeleiders
ze interviewen elkaar, nu niet langer stil, over dilemma’s. Waarom
zich ervan bewust zijn dat onvrijwillige zorg meer is dan vrijheids-
mogen cliënten maar kiezen uit twee soorten broodbeleg? Raken
beperkende maatregelen zoals separeren en fixeren, waarop de
ze echt van slag als er zes op tafel staan? Waarom wordt bellen
huidige Bopz betrekking heeft. Schols hoop dat de nieuwe wet in
naar huis alleen ‘aangeboden’ op woensdagavond? Mogen cliën-
de praktijk niet alleen leidt tot meer communicatie over de cliën-
ten niet bellen wanneer ze maar willen? En tja, voor cliënten die
ten, maar ook met cliënten en hun verwanten. ‘De dialoog is zó
hun eetgedrag totaal niet kunnen remmen is een slotje op de keu-
belangrijk. Anders mis je gewoon informatie.’
kenkast misschien helemaal geen slecht idee. Dat ze er zelf over mogen nadenken ervaren de begeleiders als een ‘verademing’.
Geen gesoebat Wat is het eerste dat je nu gaat doen? Die vraag stellen de acteurs
Dialoog
van Verhaal op Maat aan het einde van de bijeenkomst aan de
STEVIG is een onderdeel van Dichterbij dat zich richt op klinische
aanwezige begeleiders. Eén van hen heeft zojuist verteld dat een
behandeling van mensen met een lichte verstandelijke beperking
cliënt niet meer zelf naar de kinderboerderij mag lopen. Hij moet
en sterke gedragsstoornissen. Daarnaast wonen er mensen met
hem er naartoe begeleiden, maar daar verzet de cliënt zich tegen.
een matige of ernstige verstandelijke beperking. Toen anderhalf
‘Ik heb hem er bijna naartoe moeten slepen.’ En een ander heeft
jaar geleden vrijheidsbeperking uitgebreid in het nieuws kwam,
verteld dat ze iedere avond een vrouw die nog geen slaap heeft
naar aanleiding van de affaire rond een jonge man die met een
voor tien uur in bed moet zien te krijgen. ‘Ik heb geen zin meer in
tuigje aan een muur werd vastgebonden, was dat voor STEVIG
dat gesoebat.’ Beiden besluiten de situatie te gaan bespreken met
aanleiding om beleidsmedewerker Geert Schols een programma
de dienstverleningscoördinator.
op te laten zetten: Zicht op Autonomie. De voorstelling en de werksessie, die zich richten op bewust-
Informatie over Verhaal op Maat Producties: verhaalopmaat.nl.
wording, vormen daar het eerste onderdeel van. De twee andere
Informatie over Zicht op Autonomie: gschols@dichterbij.nl.
november 2013 Markant
23
Onvrijwillige zorg: Nee, tenzij Onvrijwillige zorg mag volgens de nieuwe wet Zorg en dwang alleen worden toegepast als het echt niet anders kan. Zorgaanbieders werken aan cultuurverandering en verbeterplannen.
O
p 19 september werd de wet Zorg en dwang
onvrijwillige zorg. De hoofdpunten daarvan zijn: het krijgen
aangenomen door de Tweede Kamer, na vier
van meer inzicht in de belevingswereld van cliënten; het sti-
lange debatten en jarenlange discussies die
muleren van multidisciplinaire samenwerking; en het bewust-
eraan vooraf zijn gegaan. De wet heeft betrek-
zijn vergroten. In het actieprogramma wordt onder andere
king op onvrijwillige zorg in de gehandicap-
het programma Zo zijn onze manieren van de VGN genoemd.
tenzorg en de zorg voor ouderen met dementie. Uitgangspunt
Daarvan maakt het ontwikkelen van een registratiesysteem
is het principe ‘Nee, tenzij’. Onvrijwillige zorg mag alleen
deel uit, dat ook informatie moet geven over de frequentie en
worden toegepast als er geen andere mogelijkheden zijn. Het
de duur van vormen van vrijheidsbeperking.
gaat om alle zorg waarvoor de cliënt geen toestemming heeft
Op dit moment is de kennis die we hebben over de toepassing
verleend, of waartegen hij zich verzet. Van separeren en fixe-
van onvrijwillige zorg beperkt. We weten dat in 2012 in de
ren tot bedhekjes, rolstoelbladen, camera’s en medicatie.
gehandicaptensector 273 cliënten werden gesepareerd. Dat is
Zodra er sprake is van onvrijwilligheid moet het zogeheten op-
0,3 procent van bijna 83.000 cliënten van wie de zorg waar-
schalingsmodel of stappenplan worden gevolgd: de maatregel
schijnlijk binnen de kern-AWBZ komt te vallen. Het percentage
wordt besproken in een multidisciplinair team en als deze na
voor fixatie is 6 procent (vooral holding) en voor afzondering
enige tijd niet is afgebouwd of vervangen door een alternatief
(inclusief op de eigen kamer) 2,9 procent.
ook met externe deskundigen. De wet heeft betrekking op alle
24
cliënten, ook mensen die thuis professionele zorg krijgen.
Kamermomenten
Een wet alleen is niet genoeg om een cultuurverandering
Een recente peiling van het NIVEL/VUmc lijkt erop te wijzen
teweeg te brengen, beseft ook staatssecretaris Martin van Rijn.
dat nog niet alle begeleiders in de gehandicaptensector zich
Daarom laat hij haar vergezeld gaan van een Actieprogramma
ervan bewust zijn welke maatregelen vrijheidsbeperkend zijn.
Markant november 2013
ACHTERGROND ONVRIJWILLIGE ZORG
Kwaliteitscriteria: respectvolle bejegening De peiling van NIVEL/VUmc, waaruit blijkt dat begeleiders
3. Praten en luisteren. Communicatie is een voortdurend
bepaalde vormen van vrijheidsbeperking niet als zodanig
proces in twee richtingen. Begeleiders moet cliënten de
herkennen, is slechts een klein onderdeel van een
ruimte geven om zelf met problemen en oplossingen te
groot project. Twee jaar lang werkten verschillende
komen, ook in de dagelijkse omgang. ‘Dan ervaren ze dat
zorgaanbieders en kennisinstellingen in het project Dwang en drang samen aan het opstellen van kwaliteitscriteria voor de toepassing van vrijheidsbeperking in de zorg voor jongeren en jongvolwassenen met een lichte verstandelijke beperking. Dinsdag 29 oktober presenteerden ze hun
hun mening ertoe doet.’ 4. Wederkerig respect. Begeleiders accepteren een cliënt zoals hij is en laten dat merken. Van de cliënt mag van meet af aan beleefdheid worden verwacht. 5. Creativiteit. Begeleiders krijgen en nemen ruimte voor
resultaten op een speciaal congres.
eigen ideeën en initiatieven rondom het terugdringen van
In het eindrapport schrijft Vivianne Dörenberg van VUmc/
vrijheidsbeperkende maatregelen. Cliënten krijgen de ruimte
EMGO+ dat multidisciplinair overleg en overleg met externe deskundigen kunnen bijdragen aan het terugdringen van
om te leren van hun fouten. 6. Onderbouwing. Als een vrijheidsbeperkende maatregel
vrijheidsbeperking, maar dat de oplossing vooral of ‘juist’
wordt toegepast, gebeurt dat met een goed onderbouwde
moet worden gezocht in de omgang tussen begeleiders en
rechtvaardiging. (Het rapport geeft een beoordelingskader
cliënten: ‘in een persoonlijke en respectvolle behandeling en bejegening van de cliënt’.
waaruit een begeleider kan putten.) 7. Herstel van de relatie. Fundamenteel voor het herstel van
De projectgroep ontwikkelde kwaliteitscriteria, die in
de relatie tussen cliënt en begeleider, na het toepassen
het verlengde liggen van de vijf criteria die in 2006 door
van vrijheidsbeperking is communicatie. Daarbij kan ook
de Universiteit Maastricht werden gepresenteerd en die
de omgeving van de cliënt worden betrokken. Ook wordt
destijds werden overgenomen door de VGN en de Inspectie
aandacht besteed aan de beeldvorming binnen de groep.
voor de Gezondheidszorg. De zeven nieuwe criteria zijn: 1. Bewustwording. Begeleiders hebben inzicht in hun eigen gedrag en dat van de cliënt. Ook inzicht in
Dwang en drang is een samenwerkingsproject van de Hogeschool Leiden, VUmc/EMGO+, VU, Tilburg University,
contextfactoren − hoe is het om niet thuis te wonen? −
Landelijk Kenniscentrum LVB, Dichterbij, De La Salle en
speelt hierin mee.
de William Schrikker Groep. Projectleiders zijn Brenda
2. Persoonlijke aandacht. De ondersteuning moet
Frederiks (VUmc/EMGO+), hoogleraar Petri Embregts (TiU,
aansluiten bij de belevingswereld van de cliënt. Wat
HAN, Dichterbij) en Maroesjka van Nieuwenhuijzen (VU
werkt voor de één, werkt niet voor de ander.
Ontwikkelingspedagogiek).
Aan deze peiling deden 195 begeleiders deel. Maatregelen die de fysieke bewegingsvrijheid van cliënten beperken, vinden de meeste deelnemers vormen van vrijheidsbeperking. Maar als iemand op zijn kamer moet blijven zonder dat de deur op slot gaat, beschouwt een derde dit niet als zodanig. Verplichte kamermomenten tijdens de overdracht van teams worden wèl beschouwd als vrijheidsbeperking, maar niet als ernstig. Slechts iets meer dan de helft van de deelnemers aan de peiling vindt beperking van het gebruik van computer, mobiele telefoon en tv vrijheidsbeperking, terwijl tachtig procent zich realiseert dat de jongeren zelf dat wel als zodanig ervaren. Een ander opmerkelijk resultaat is dat driekwart procent van de begeleiders zich realiseert dat het openmaken van post vrijheidsbeperking is, terwijl 37 procent van hen dat wel doet. Er staat ook ronduit goed nieuws in het rapport van het NIVEL. Bijna alle begeleiders weten dat er binnen de organisatie waar zij werken beleid is op het gebied van vrijheidsbeperking. Zij worden erover geïnformeerd door het management en ze voelen zich gesteund in hun streven het aantal maatregelen terug te dringen.
november 2013 Markant
25
Geeltjesmeting
vel van de geeltjes. Ze worden over elkaar geplakt en dwarrelen
Volgens Marjolein van Vliet, senior programmamedewerker
soms op de grond. Dat brengt bij medewerkers een enorme
bij Vilans kreeg het terugdringen van vrijheidsbeperking een
bewustwording op gang.’
boost door de ondertekening van een intentieverklaring in 2008 door de VGN, de cliëntenorganisaties en de Inspectie voor
Zestig alternatieven
de Gezondheidszorg (IGZ).
Als de bestaande situatie in kaart is gebracht, wordt een
Sinds 2007 ondersteunt Vilans instellingen in de gehandi-
verbeterplan gemaakt. ‘Als cliënten bijvoorbeeld een uur per
captenzorg en de ouderenzorg die vrijheidbeperking willen
dag verplicht op hun kamer moeten zitten, ga je kijken of je die
terugdringen. Eerst vanuit het verbetertraject Maatregelen
kamertijd eerst kunt terugbrengen tot vijftien minuten.’ Soms
op Maat en daarna vanuit het Zorg voor Beter-traject Ban de
worden huisregels − niet praten onder het eten − aangepast, of
Band. Momenteel geeft de organisatie in company-trainingen
gewoonten − alle deuren op slot − veranderd.
bij instellingen die haar inschakelen.
Als hulpmiddel heeft Vilans een boekje samengesteld met
Op locaties die meedoen worden verbeterteams opgericht
ruim zestig alternatieven voor vrijheidsbeperking. Soms zijn
die worden ondersteund door een kernteam van Vilans.
dat lichtere vormen van vrijheidsbeperking. Begeleiders kun-
Belangrijk in de aanpak is dat er stapsgewijs wordt gewerkt:
nen er ideeën uit opdoen, maar het is volgens Van Vliet niet de
gestructureerd en doelgericht. Er wordt gebruik gemaakt van
bedoeling dat ze er als eerste naar grijpen. ‘Eerst moet je een
de creativiteit van de medewerkers op de locaties zelf. Bij een
situatie goed analyseren. Waarom is iemand lastig? Heeft het
organisatie kwamen ze bijvoorbeeld met het idee om posters
te maken met het tijdstip? Of welke begeleider aanwezig is? Een
op te hangen met de tekst: ‘Hoe vrij ben jij?’. Bij een andere
belangrijke oorzaak van probleemgedrag is overvraging van
organisatie besloten ze een week lang een plastic polsbandje
cliënten. De gehandicaptensector is sterk gericht op ontwik-
om te houden met dezelfde tekst.
keling. Soms wordt er daardoor teveel gevraagd aan cliënten
Bewustwording is een hoofdingrediënt van de aanpak. Op
en dan gaan ze bijvoorbeeld automutileren. Als iemand graag
iedere locatie wordt een peiling uitgevoerd om alle gevallen
lang in bed blijft liggen, moet je daar dan iets aan doen? Durf
van vrijheidsbeperking in kaart te brengen en er wordt een
je toe te laten dat iemand doet wat hij zelf graag wil?’
zogeheten geeltjesmeting gedaan.
26
Van Vliet: ‘Dat is geen wetenschappelijk onderbouwde
Kijken en lezen
methode, maar ze werkt wel. Je hangt een groot vel op, met
Op het YouTubekanaal van Markant vertelt Marjolein van Vliet wat
kolommen voor alle dagen van de week. Iedere keer dat een
volgens haar de gevolgen zullen zijn van de wet Zorg en dwang:
medewerker iemand een vrijheidsbeperking oplegt, plakt hij
youtube.com/tijdschriftmarkant.
een geeltje op. Als hij de telefoon van iemand afneemt, of als
De bundel Ruim 60 alternatieven voor vrijheidsbeperking in de zorg is
hij een deur op slot draait. Binnen de kortste keren wemelt dat
gratis te downloaden via kennispleingehandicaptensector.nl.
Markant november 2013
Dankzij door is het
om te
Jantje Beton werkt samen met kinderen om vrij buitenspelen weer mogelijk te maken. Help ook mee! Kijk op www.jantjebeton.nl
Ik schenk voor mijn vriendin
Organiseer ook een Koffie Schenk Ochtend en steun kankeronderzoek Nodig vrienden en familie uit en vraag een bijdrage per kopje koffie of cupcake. Ga naar www.staoptegenkanker.nl/koffieschenkochtend en kijk hoe jij mee kunt doen!
Neem nu een abonnement op Markant! U wilt uiteraard altijd op de hoogte blijven van de laatste ontwikkelingen in de gehandicaptensector. Bijvoorbeeld ontwikkelingen op het gebied van AWBZ en Wmo. Voorbeelden van behandel- en begeleidingsmethodes uit de praktijk. Of informatie over recente onderzoeken. Daarom is het lezen van Markant een absolute must. Ga naar www.tijdschriftmarkant.nl en klik op ‘abonneren’ voor meer informatie over een abonnement. U leest voor € 68,50 een heel jaar Markant.
www.tijdschriftmarkant.nl
door Martine Hemstede | martinehemstede@tijdschriftmarkant.nl
op de markt Tangle We doen het allemaal op zijn tijd, ergens voortdurend aan friemelen of schijnbaar gedachteloos kleine tekeningetjes kriebelen. Dat doen we niet voor niks, want het vergroot de concentratie. Tangles kunnen daar ook aan meewerken. Als je een Tangle in je handen ronddraait, neemt spanning of motorische onrust af, en verbeter je ook nog eens je oog- en handcoördinatie. Door de aan elkaar verbonden ronde hoeken, kun je er eindeloos vloeiende bewegingen mee maken. Ze zijn er in allerlei maten en kleuren voor jong en oud vanaf vier jaar. www.uitgeverijpica.nl
Niet vergeten
Goos-e
Hoe ga je om met cliënten met een verstande-
Een flexibele arm als een gan-
lijke beperking en dementie? Voor begeleiders
zennek waarin je een I-pad kunt
in de gehandicaptenzorg is er het spel Weten,
klikken. Dat is de Goos-e. Hier-
vergeten en begeleiden. Door het te spelen
mee hoef je het apparaat niet de
krijgen begeleiders op een laagdrempelige
hele tijd vast te houden, maar
manier kennis over deze doelgroep en tips om
kun je hem in iedere positie
de psychische en lichamelijk gezondheid van
brengen die handig is bij gebruik
deze cliënten te bevorderen. In de uitgebreide
vanaf stoel, bank of bed. Om te
handleiding voor orthopedagogen en begelei-
lezen, tv te kijken of te skypen.
ders staan per onderdeel antwoorden en/of de
Of je gebruikt hem als centraal
achterliggende gedachten beschreven om het
bedieningspaneel in je huis voor
spel zo optimaal mogelijk te kunnen benut-
muziek, licht of beveiliging, te
ten. De handleiding is ook te gebruiken als
bedienen vanaf je rolstoel. Vanaf
naslagwerk in de dagelijkse praktijk. Het spel
89,- euro, inclusief voet om op te
is te bestellen via de webwinkel van Vilans of
staan en klem om hem bijvoor-
in delen gratis te downloaden op www.kennis-
beeld aan plank of leuning vast
pleingehandicaptensector.nl/dementiespel
te maken. www.goos-e.nl
Waterprojector Wie toe is aan ontspanning kan baat hebben bij een omgeving die rustgevend is. De waterprojector verandert iedere (snoezel)ruimte in een zee van kleur. Hij projecteert bewegend water in verschillende kleuren op de muur en het plafond. Daarnaast heeft de projector een ingebouwde speaker waarmee gemakkelijk muziek vanaf een telefoon of mp3-speler afgespeeld kan worden. Een grote investering is niet nodig, hij kost 34,99. www.budgetsnoezelen.nl
november 2013 Markant
29
column
wie, wat, waar
MARJOLEIN HERPS PROGRAMMAMEDEWERKER KWALITEIT EN INNOVATIE IN DE GEHANDICAPTENZORG BIJ VILANS
Iets terug doen
I
n de zorg voor mensen met een verstandelijke
Koninklijke Visio, expertise-
beperking zijn vrijwilligers vaak een onmisbare
centrum voor slechtziende
aanvulling op de professionele ondersteuning.
en blinde mensen, vestigt
Het zijn mensen die soms net de kers op de taart
een bijzondere leerstoel
zijn, die in de gelegenheid zijn om te doen waar de
Visuele informatieverwerking
professionele ondersteuning niet altijd aan toe komt.
aan de Erasmus Universiteit
Vrijwilligers bieden daarmee ook een deel van de ondersteuning.
Hans van der Steen
Rotterdam. Hans van der Steen, werkzaam bij de afdeling Neurowetenschap-
In de veranderingen die op stapel staan in de langdurende zorg krijgen vrijwilligers en mantelzorgers een
pen van het Erasmus MC, is
nóg belangrijker rol. Op zich is daar niks mis mee. Het
benoemd tot buitengewoon
is mooi als de ondersteuning zoveel mogelijk uit het
hoogleraar.
bestaande netwerk of de reguliere voorzieningen kan komen. In het concept-voorstel Wet Maatschappelijke
Swanet Woldhuis is per
Ondersteuning (2015) wordt het belang van vrijwil-
1 september aangetreden
ligerswerk nog eens extra benadrukt. Daarin staat dat
als interim-directeur van
mensen met een beperking, ouderen en chronisch zie-
de Nederlandse Vereniging
ken het (dringende) verzoek van hun gemeente kunnen krijgen om vrijwilligerswerk te doen.
Swanet Woldhuis
voor Autisme (NVA). Zij volgt Fred Stekelenburg op.
Ik stel me zo voor dat de gemeenteambtenaar aan de
Swanet was al directeur van
keukentafel zit bij Mies. Tussen de laatste slokjes kof-
oudervereniging Balans.
fie in legt de ambtenaar nog een formulier op tafel en zegt: ‘Fijn dat we iets voor u kunnen betekenen. Maar
Anton Renting is be-
u begrijpt ook dat voor niets de zon op gaat. We zouden
noemd tot interim-bestuurs-
het dan ook erg op prijs stellen als u wat voor de samen-
lid van NOVO, Promens
leving terug kan doen. Hebt u affiniteit met demente-
Care en Cosis. Samen met
rende ouderen? Zou u kinderen met een taalachterstand
Wiecher Hadderingh vormt
kunnen voorlezen?’
hij met ingang van 23 sep-
Nu kan ik mij uitstekend voorstellen dat er mensen zijn die zelf nooit gedacht hebben aan het doen van vrijwil-
Anton Renting
tember de raad van bestuur van de zorginstellingen.
ligerswerk, of niet weten hoe ze dat zouden kunnen
Anton Renting volgt daar-
doen. Voor deze groep is het misschien wel mooi dat de
mee Jaap van der Pol op die
gemeente vraagt of ze vrijwilligerswerk kunnen doen.
onlangs zijn bestuursfunctie
In de media wordt het echter genoemd als ‘iets terug
neerlegde.
kunnen doen’. En juist dat wringt. Voor wie of voor wat moet er iets teruggedaan worden? Het idee van ‘iets
Hans van Schaik stopt
terug moeten doen’ voor het feit dat je een chronische
met ingang van 1 december
ziekte of een beperking hebt, of simpelweg ouder bent
als bestuurder van Pluryn.
geworden en in delen van je leven ondersteuning nodig
Hij heeft veertien jaar bij
hebt die je echt niet vanuit je reguliere netwerk kan organiseren, lijkt de wereld op zijn kop.
30
Markant november 2013
Hans van Schaik
Pluryn gewerkt in verschillende functies.
boek film methode app website
door Lia Bruin | liabruin@tijdschriftmarkant.nl
Je eigen lijf
media
nicatiestijl
komt, waarin je je weg moet vinden.
Begrijp je lichaam is een map met een-
bij autisme
Hoe je moet leren omgaan met een heel
voudige anatomische tekeningen en tek-
beter te
netwerk van professionals om je heen,
sten over het menselijk lichaam en veel
begrijpen.
en met ongelukkige opmerkingen van
voorkomende klachten. Hiermee kunnen
In deel 2
anderen, hoe je ervoor zorgt dat andere
huisartsen en andere professionals in
staat een
kinderen in het gezin tot hun recht blij-
de zorg hun voorlichting beter afstem-
verzameling
ven komen, hoe je elkaar als partner
men op mensen die moeite hebben met
praktische
kunt steunen. Dit boek bevat veel tips
lezen en schrijven, zoals laaggeletter-
interventies
en adviezen en ervaringsverhalen van
den of mensen met een verstandelijke
en methodes
andere ouders van een kindje met een
beperking. Zij missen vaak basiskennis
om de com-
beperking.
over hun eigen lichaam en begrijpen dan
municatie
Krista Okma, Oei, er klopt iets niet,
minder goed wat er wordt uitgelegd en
te verbete-
waarom er bepaalde adviezen worden
ren. Met het communicatieprofiel kan
gegeven. Ook durven ze minder goed
de communicatiestijl van de leerling
uitgeverij LannooCamous, 2013, 24,99 euro, ISBN 9789401411622.
Prikkels
om uitleg te
in kaart worden gebracht, waarna pas-
vragen. Visu-
sende ondersteuning gezocht kan wor-
Indrukken, details, snelle overgangen,
eel materiaal
den, zoals een sociaal (strip)verhaal,
harde geluiden, drukke muziek. Ogen en
is daarom een
een gevoelswoordenlijst, of gespreks-
oren schieten tekort als je de filmpjes
belangrijk
kaarten. Alle hulpmiddelen worden zo
bekijkt die Deborah van Arragon maakte.
hulpmiddel.
beschreven, dat ze direct in de praktijk
Ze heeft autisme en laat in drie korte
In de map
toepasbaar zijn.
filmpjes zien hoe zij de wereld ervaart.
staan dan
Inge Verstraete, Communicatiebox voor
‘Alles komt binnen als een denderende
ook duidelijke
school en ouders, uitgeverij Pica, 2012,
stoomtrein.’ In het bijbehorende boek
afbeeldingen
21,95 euro, te bestellen via www.uitge-
staan aanvul-
van onder-
verijpica.nl.
lende teksten
delen van het menselijk lichaam, eerst in gezonde
en cartoons
Als het niet klopt…
om de filmpjes
vorm en daarna met een aandoening.
Ouders van kinderen met een beperking
te verduide-
De bijbehorende teksten staan op aparte
hebben veel vragen, zeker als (nog) niet
lijken en te
bladen, zodat de patiënten niet worden
duidelijk is wat hun kind precies heeft
linken aan de
afgeleid bij het bekijken van de tekenin-
en wat het ontwikkelingsperspectief is.
theorie, met
gen en het luisteren naar de uitleg.
Oei, er klopt iets niet…’, probeert een
discussievra-
Begrijp je lichaam, ontwikkeld door
eerste antwoord te geven. Auteur Krista
gen en tips in
onder andere CBO, Nederlands Huisart-
Okma is pedagoge en ontwikkelingspsy-
kaders. Zo legt
sen Genootschap, Landelijke Huisartsen
chologe en is moeder van Kate, die het
ze bijvoor-
Vereniging, Stichting Lezen & Schrijven,
zeldzame Pitt-Hopkins syndroom heeft.
beeld uit dat de details in de filmpjes
2012, 10,- euro, te bestellen via bestel-
Ze weet dus
staan voor de kleine stukjes waarin ze
info@cbo.nl.
uit ervaring
informatie knipt, om ze makkelijker te
hoe je als
verwerken. In het kader daarbij staat
ouder vanaf
uitleg over de waarneming van mensen
Communicatieproblemen als gevolg van
het moment
met autisme, die niet van geheel naar
autisme kunnen in de klas en thuis voor
waarop je
detail verloopt, maar van delen naar ge-
obstakels zorgen. De Communicatiebox
weet ‘dat
heel. Voor iedereen – ouders, hulpverle-
voor school en ouders geeft hulpmid-
er iets niet
ners, begeleiders – die autisme zelf wil
delen om de wederzijdse communicatie
klopt’ in
beleven en beter begrijpen.
tussen begeleiders en leerlingen met
een soort
Deborah van Arragon en Gerda Bastiaan,
autisme te ondersteunen. Deel 1 geeft
niemands-
Dat is toch zo, Garant uitgevers, 2012,
theoretische informatie om de commu-
land terecht
25,- euro, ISBN 9789085750482.
Communicatietools
november 2013 Markant
31
jan feb mrt apr mei jun jul aug sep okt nov dec agenda 31 oktober, 5 november, 5 en 19 december vierdaagse
14 november masterclass Wijkgericht werken. Over de bete-
opleiding LVB en gedragsproblemen. Over gedragsproblemen en
kenis van wijkgericht werken in de langdurige zorg en de rol van
psychiatrische stoornissen bij een lichte verstandelijke beper-
managers hierin. Bedoeld voor (locatie)managers en teamleiders
king. Vanuit verschillende perspectieven die aanknopingspunten
in de langdurige zorg (thuiszorg, verpleeg- en verzorgingshuiszorg,
bieden voor begeleiding en behandeling. Met aandacht voor
gehandicaptenzorg en GGZ) en gemeentelijke overheden.
mogelijkheden van diagnostiek en interventie, met behulp van
Locatie: Vilans, Utrecht. Kosten: Deelname is gratis, met
casuïstiek, videoanalyse en praktische oefeningen. Onder leiding
actieve bijdrage van deelnemers.Informatie en inschrijven:
van Robert Didden en Leopold Curfs. Kosten: 995,- euro. Locatie:
www.invoorzorg.nl onder bijeenkomsten.
Cure & Care Development, Arnhem. Informatie en aanmelden: www.curecare.nl.
18 november Kennismarkt 2013: Participatie als uitdaging. Jaarlijkse kennismarkt voor de gehandicaptensector, met dit
4 november congres Bewegen in de Langdurige zorg. Over
jaar als onderwerp: ondersteuning bij participatie. Met plenaire
vernieuwende ontwikkelingen uit de dagelijkse praktijk en de
presentaties en workshops, en ontmoetingen tussen werkveld
laatste inzichten uit wetenschappelijk onderzoek. Met aandacht
en onderwijs. Bedoeld voor betrokkenen bij toerusten van
voor functioneel, therapeutisch en recreatief bewegen. Kosten:
nieuwe zorgprofessional. Kosten reguliere deelnemers: 195,-
330,- euro. Locatie: ’t Spant, Bussum. Informatie en aanmelden:
euro. Locatie: Congres- en vergadercentrum Domstad, Utrecht.
www.studiearena.nl.
Informatie en inschrijven: http://eventtouch.eu/Kennisplein/ kennismarkt2013.
5 november zesde editie HersenletselCongres. Bedoeld voor zorg- en dienstverleners aan mensen met NAH. Met sprekers uit
19 november en 10 december tweedaagse training
wetenschap en praktijk en presentaties over thema’s: Behan-
Omgaan met verlies, afscheid en rouw. Over omgaan met
deling, Participatie en Zorg in de toekomst.Kosten: 265,- euro.
verlies, afscheid en rouw en zorg rondom levenseinde bij mensen
Locatie: Reehorst Ede. Informatie en aanmelden:
met een verstandelijke beperking. Kosten: 450,- euro.
www.hersenletselcongres.nl.
Locatie: De Twee Marken, Maarn. Informatie en aanmelden: www.cerein.nl.
6 november KIZ congres Eigen verantwoordelijkheid uw zorg. Over de regisseursrol van de kwaliteitsmanager bij steeds meer
28 november congres Van AWBZ naar Wmo. Met visies en
eigen verantwoordelijkheid van patiënt. Met sprekers, praktijk-
praktijkvoorbeelden van gemeenten en aanbieders die al bezig
sessies en informatiemarkt. Kosten: 395,- euro. Locatie: Burgers
zijn om de zorg vanuit de Wmo vorm te geven en gelegenheid om
Zoo Arnhem. Informatie en inschrijven: www.tijdschriftkiz.nl/
te overleggen met collega’s en (potentiële) samenwerkingspart-
congres/.
ners. Kosten: 345,- euro. Locatie: Aristo, Amsterdam. Informatie en inschrijven: http://www.leidscongresbureau.nl/congres/
6 en 27 november training De ouderwordende cliënt
AWBZ-WMO.
en dementie. Ook mensen met een verstandelijke beperking krijgen steeds meer te maken met dementie. Organisaties moeten zich hierop voorbereiden, want het heeft consequenties voor
10 december landelijke
huisvesting, zorg, dagbesteding en deskundigheid van medewer-
studiedag (Niet zichtbaar) Niet
kers. In een tweedaagse cursus is er aandacht voor de inter-
aangeboren hersenletsel. Over
sectie tussen dementie en handicap en deskundigheid om de
zorgvraag en beleving van men-
begeleiding daarop aan te passen. Kosten: 450,- euro. Locatie:
sen met NAH en hun naasten
Maarn. Informatie en aanmelden: www.cerein.nl.
en passend zorgaanbod. Met aandacht voor bouw en de in-
7 en 8 november symposium IASSIDD Health inequity:
richting van de (leef)omgeving,
from evidence to action. Over gezondheidsachterstand bij
werkprocessen en bejegening.
mensen met verstandelijke beperkingen. Met medewerking van
Bedoeld voor iedereen die
internationaal toonaangevende arts-onderzoekers. Met plenaire
beroepsmatig te maken heeft
lezingen, interactieve workshops en posterpresentaties. Bedoeld
met mensen met NAH. Kosten:
voor (huis)artsen, AVG’s (artsen voor verstandelijk gehandicap-
330,- euro. Locatie: De Obser-
ten), onderzoekers, professionals in de gezondheidszorg, en
vant, Amersfoort. Informatie en inschrijven:
beleidsmakers. Kosten: 285,- euro. Locatie: Auditorium van het
www.leidscongresbureau.nl/congres/nah.
UMC St Radboud, Nijmegen. Informatie en aanmelden: www.paoheyendael.nl/iassidd.
32
Markant november 2013
door Rogier Wiercx | markant@tijdschriftmarkant.nl | illustratie Sylvia Weve
Kwaliteitsmanagement is te bedrijfsmatig geworden Professionals in de zorg moeten meer hun eigen afwegingen over zorg voor cliënten kunnen maken dan nu het geval is. Managers kunnen hen die ruimte geven met behulp van de aanbevelingen uit het onderzoek van Maurice Caris naar betekenisvolle standaarden. Dat levert betere zorg op.
R
uimte voor Deliberatie en Moraliteit is de wat
management niet. Ik wil dat standaarden waardevol zijn voor de
mysterieuze titel van Caris’ lijvige eindrap-
professionals, terwijl ze tegelijkertijd hun toegevoegde waarde
portage van een interventieonderzoek bij De
behouden voor de managers. Beiden mogen zich niet langer
Hondsberg, een observatiecentrum voor jonge-
bekneld voelen door standaarden.’
ren met een complexe zorgvraag. De ondertitel
luidt Hoe standaarden meer betekenisvol kunnen zijn voor de pro-
Wat hebt u precies onderzocht bij De Hondsberg?
fessional en de manager. Onder standaarden verstaat Caris proto-
‘Eerst heb ik vooronderzoek gedaan naar de vraag welke beteke-
collen, procedures en regels waar professionals zich in hun werk
nis een standaard heeft voor de diverse beroepsgroepen. Het
aan moeten houden. Hij deed zijn interventieonderzoek in het
antwoord daarop verschilt voor managers en professionals. Voor
kader van een masterstudie organisatie, cultuur en management.
managers is een protocol in het kwaliteitshandboek een manier om te sturen en om verantwoording af te leggen. Professionals
Pleit u voor bevrijding van professionals uit het verantwoordingsfetisjisme van het management van zorginstellingen?
zien het kwaliteitshandboek daarentegen als een hulpmiddel,
‘Niet alleen de professional, ook de manager zit in de knel.
gen tussen die managers en professionals.’
waarin ze hun eigen afwegingen maken. De percepties van ditzelfde instrument blijken dus verschillend te zijn. Dat gaat wrin-
Beiden zijn onderdeel van dezelfde organisatie. Beiden moeten opereren in een context waarin een rationele benadering van
Caris’ onderzoeksgroep bij De Hondsberg bestond uit tien per-
oorzaak en gevolg verondersteld wordt. Die ‘dwang’, voort-
sonen met verschillende verantwoordelijkheden: de directeur,
komend uit maatschappelijke trends, uit zich onder meer via
de manager zorg, een clustermanager, een teamhoofd, drie
onze stakeholders, zoals het zorgkantoor of de Inspectie voor de
groepsbegeleiders uit verschillende teams, een gedragskundige,
Gezondheidszorg. Dit legt een enorme druk op managers om
de stafmedewerker kwaliteitsbeleid en de onderzoeker zelf. Naast
hun zorginstelling als een bedrijf te runnen. In mijn onderzoek
individuele interviews voerde de onderzoeker met deze groep
bij observatiecentrum De Hondsberg − maar dat geldt waar-
drie lange gesprekssessies, onder andere over − de begrippen −
schijnlijk ook elders – zie ik dat deze bedrijfsmatige aanpak te
zorg, professionaliteit, maatschappelijke trends, verantwoording
makkelijk een-op-een wordt doorvertaald naar de totale organi-
en verantwoordingsdruk. Dit alles in het licht van de vraag hoe
satie. Managers veronderstellen, veelal onbewust, dat ook profes-
managers en professionals samen standaarden kunnen ontwik-
sionals zo’n bedrijfsmatige werkwijze kunnen toepassen in hun
kelen die voor beiden betekenisvol zijn.
werk. Maar dat botst: de professional werkt met cliënten en de
34
relatie tussen professional en cliënt kun je niet standaardiseren
Welke onderzoeksmethode heeft u gebruikt?
als een bedrijfsproces.
‘Research in Action, en daarbinnen het exemplarisch handelings-
Een professional heeft ruimte nodig om met de cliënt te kunnen
onderzoek. Een interactieve methode, die betekenisgeving aan
werken, hij moet kennis kunnen toepassen op specifieke vragen
wetenschappelijke kennis en aan kennis uit de praktijk bij elkaar
waarbij ook zijn morele oordeelsvorming meespeelt. Welnu, dat
brengt. Beide soorten kennis worden als gelijkwaardig benaderd.
staat vaak haaks op de standaarden (protocollen, procedures en
Het is een onderzoeksmethode die er op gericht is om alle deel-
regels) zoals deze nu vaak gelden. Toch verwerp ik het kwaliteits-
nemers te versterken.
Markant november 2013
Kennis & onderzoek
november 2013 Markant
35
Zorgverzekeraar
Rijksoverheid
Holding
Derden
Beroepsvereniging
Individuele cliënt
Professionele eisen
Indicatie zorgvraag
Zorginstelling
Zorgkantoor
NZa
Ministeries
Inkoopeisen
Beleidsregels
Besluit
IGZ
Norm
Kwaliteitskader GZ
Missie, visie, beleid
Professioneel handelen
Zorg
Rationalisering
Bureaucratisering
Professionalisering
Zo ontdekte ik als onderzoeker in een proces van twee jaar waar
‘Oorspronkelijk hadden de deelnemers het beeld dat ze vooral
het dus echt om draaide: (h)erkenning dat een eenzijdige bena-
beperkt worden door de verantwoordingsdruk die Koraal Groep
dering van de managementsetting een te grote invloed heeft of
eist. Met het schema ontdekten ze dat ook heel veel andere stake-
nadruk legt op de wijze waarop accountability (verantwoordelijk-
holders eisen stellen, die ingrijpen op het professionele handelen
heid) en standaardisatie worden toegepast. Tot nu veronderstelt
en wat de invloed is van maatschappelijke tendensen. Niemand
men dat kwaliteitsmanagement, met een standaardisatievorm die
had gedacht dat er zoveel partijen over de schouder meekijken.
uitgaat van routine, als universele oplossing gebruikt kan worden.
Met dit schema konden ze die bemoeienis beter plaatsen, maar
Maar zo werkt het niet.’
dat betekende niet dat ze er gelukkig mee waren.’ In de derde bijeenkomst heeft de onderzoeksgroep onder andere
Hoe zag de agenda van uw onderzoek er uit?
aandachtspunten geformuleerd, waarmee ook anderen hun
‘Naast literatuurstudie bestond het vooronderzoek uit interviews, analyses en een groepsgesprek. Het interventieonderzoek dat daarop volgde, startte eveneens met interviews. Daarna volgden drie groepssessies van viereneenhalf uur elk, tussentijdse individuele gesprekken en terugrapportages. In het eerste
Aandachtspunten bij het maken van standaarden
gesprek met de onderzoeksgroep hebben we de resultaten uit het vooronderzoek besproken. De groep kende de uitkomsten van mijn vooronderzoek, namelijk dat er bij managers en professionals verschillende visies leefden op de ruimte voor eigen inzichten en beslissingen voor de professionals. Dat beeld herkenden ze, maar het inzicht ontbrak nog om een weg te vinden hoe men hiermee kon omgaan. In het tweede gesprek hebben we bepaald wat we precies onder
• De standaard ondersteunt de visie op zorg, de resultaatverantwoording is gedefinieerd in termen van outcome (kwaliteit van bestaan). • De standaard is cliëntgericht, waarbij het professioneel handelen zich kenmerkt door een integrale en multidisciplinaire benadering. • De standaard (vorm en inhoud) biedt voldoende
zorg verstaan. Op het naambordje van De Hondsberg staat dat
discretionaire ruimte voor eigen beslissingen en
het een observatiecentrum is voor kinderen en jongeren met een
inzichten, zodat deliberatie (overwegen) en morele
zeer complexe zorgvraag. Dus, zei men, onze zorg bestaat uit observatie van deze jonge cliënten. Maar naast deze specialistische taken, bleek men vergeten dat de professionals het grootste deel van de dag bezig zijn met opvoeding en verzorging, met veiligheid en huiselijkheid bieden, van waaruit de observatie
oordeelsvorming mogelijk zijn. • De standaard is helder in aanleiding en doelstelling inzake de verantwoordingsplicht. • De standaard draagt bij aan een adequate verbinding en evenwicht tussen de expert- en de bedrijfssetting.
plaatsvindt. Die aspecten werden als vanzelfsprekend ervaren.
• De standaard nodigt uit tot reflectie en verbetering.
Door zich weer bewust te worden van het belang van de breedte
• De standaard is kort, duidelijk en kent heldere
van het werk, werd het duidelijk hoe multidisciplinair hun werk
termijnen.
is en wie er allemaal eisen stellen aan het handelen van deze professionals.’
36
Markant november 2013
Dit is een verkorte versie
reactie voordeel kunnen doen. Daarnaast is ook teruggekeken op het door-
Jo Caris
lopen proces. Want exemplarisch handelingsonderzoek is ook een gezamenlijk leerproces.
Hoe luidt uw belangrijkste conclusie? ‘De onderzoeksgroep concludeert dat het werken met standaarden op zich niet verkeerd is, maar dat de huidige toepassing meer aansluit bij wat het management nodig heeft, dan bij het primaire proces tussen professional en cliënt. Uit mijn onderzoek komt naar voren dat er niet één universele managementstrategie is. Er zijn meerdere strategieën die je gelijktijdig moet volgen. Je moet niet alleen kiezen voor bedrijfsmanagement met behulp van kwaliteitsmanagement. Je moet ook kiezen voor organisatiemanagement, waarbij men ervan uit gaat
H
et artikel van Maurice Caris roept het beeld op van een gedegen onderzoek. Zijn naam is een garantie voor kwaliteit. Desondanks wil ik er enkele kanttekeningen bij
dat alle kennis betwist kan worden. Kwaliteitsmanagement (een
maken. Die doen niets af aan de kwaliteit van het
vorm van bedrijfsmanagement) is nog steeds een krachtig instru-
onderzoek, maar kunnen helpen bij een verdere
ment maar het is niet het enige instrument om kwaliteit van zorg te
verdieping van het onderwerp.
kunnen bieden. De aard van het professioneel handelen vraagt om
Net als in het verkeer zijn regels en procedures
ruimte voor deliberatie en morele oordeelsvorming en dus ook om
belangrijk. Het heeft ongeveer 35 jaar geduurd
discretionaire ruimte in het dienstverleningsproces. Dat los je niet op
voordat 97 procent van de autorijders een gordel
met een procedure, maar met dialoog tussen professionals. Dus moet
ging dragen. Chauffeurs hadden veel argumenten
je als organisatie meer tijd inruimen voor bijvoorbeeld intervisie- en
waarom dat niet altijd goed was. Dat geldt ook voor
supervisiebijeenkomsten, om de professional daarvan te laten leren.’
hard rijden en rechts houden. Wanneer er geen verkeer is, moet men zich toch aan die regels houden
Hoe overdraagbaar zijn uw conclusies?
en dat heeft het aantal dodelijke verkeersslachtof-
‘Het plaatje met al die invloeden op de professional is in Alkmaar
fers de afgelopen decennia gehalveerd, ondanks
niet anders dan in Sittard. En overal legt men helaas grote nadruk
de toegenomen verkeersdrukte. Protocollen en
op kwaliteitsmanagement en certificering. Om iets met mijn onder-
regels in de zorg zijn middelen om de veiligheid en
zoek te doen, hoeft iemand niet meer de hele weg opnieuw af te leg-
kwaliteit te bevorderen en te borgen. Wanneer het
gen. Een groepje medewerkers kan antwoorden formuleren op mijn
middel doel op zichzelf wordt en los raakt van het
vragen over ruimte voor reflectie op professioneel handelen, over
eigenlijke doel, komt ieder weldenkend mens in
moraliteit en over sturing en verantwoording. Ze kunnen de aan-
verzet. Dat is echter geen reden om die protocollen
dachtspunten langslopen en kijken in hoeverre die terugkomen in de
niet op te volgen. Het is wel een reden om die pro-
kwaliteitsdocumenten van de organisatie en waarom dat zo is. Elke
tocollen aan te passen volgens de koninklijke weg
standaard moet duidelijk maken wat hij toevoegt aan de kern van de
en dat is via de eigen beroepsvereniging, wellicht in
zorgverlening. Maar let op: veranderen is ook het vertrouwde durven
overleg met de Inspectie voor de Gezondheidszorg.
loslaten!’
Professionals hebben vaak geen zin om zich aan regels te houden, terwijl die protocollen zijn opge-
Hebben De Hondsberg en Koraal Groep iets gedaan met de uitkomsten van uw onderzoek?
steld door de beroepsgroep zelf. Cliënten, hun
‘Koraal Groep is bezig om het kwaliteitsbeleid te herijken. De opgeda-
troleerde en transparante kwaliteit. Dat professi-
ne kennis en de aandachtspunten spelen daar zeker een rol bij. Ik heb
onals niet altijd zin hebben om transparant te zijn
het idee dat men er ook elders in de gehandicaptenzorg zijn voordeel
en verantwoording af te leggen, is bekend.
mee kan doen.’
Wanneer het primaire proces wordt aangestuurd op
ouders en de samenleving hebben recht op gecon-
een wijze die niet bij dat proces past, is dat allesbeMaurice Caris, MA Geboren in 1968 Opleidingen diverse beroeps- en managementopleidingen. Schreef in 2012 Ruimte voor deliberatie en moraliteit, als masterscriptie aan de Universiteit Utrecht over een tweejarig interventieonderzoek bij De Hondsberg, een van de werkstichtingen van Koraal Groep. Carrière stapte in 2002 over van de ziekenhuiszorg naar de gehandicaptenzorg, vervulde management- en directiefunctie en is sinds 2007 manager Koraal Support in Sittard, verricht organisatieonderzoek vanuit een dialogische oriëntatie.
halve bedrijfsmatig. Waarschijnlijk ontmoeten professional en manager elkaar, waarbij de manager de eisen van zorgkantoor en verzekeraar vertaalt en de professional de eisen van cliënten. Het is dus meer een confrontatie van de twee grootheden kwaliteit en kosten (die eigenlijk bij elkaar horen) dan dat er sprake is van aansturing. Jo Caris is bijzonder hoogleraar organisatieontwikkeling in de zorg. Zijn leerstoel is ondergebracht bij de aan Tilburg University gelieerde TiasNimbas Business School.
Meer informatie via MCaris@koraalgroep.nl.
(Jo Caris is geen familie van Maurice Caris.)
november 2013 Markant
37
Uitgelicht SYLVIA WEVE In de volgende Markant Sylvia Weve maakt regelmatig illustraties voor Markant. In september kreeg ze een
In de langdurige zorg, ook aan mensen
Gouden Penseel voor haar illustraties bij
met een beperking, gaat veel veranderen.
het kinderboek Aan de kant, ik ben je oma
De overheid verwacht van burgers meer
niet! Hoe gaat ze te werk bij het maken van
betrokkenheid en zorg voor elkaar. Zij
illustraties?
moeten vaker bijdragen aan informele,
‘Ik lees eerst de tekst waarbij ik de bijzaken
vrijwillige zorg. Maar is de samenleving
van de hoofdzaken scheid. Vervolgens maak ik
hier wel klaar voor? Markant maakt er
ideeënschetsen, eigenlijk het meest creatieve
een themanummer over.
en belangrijkste deel in het proces van het maken van een illustratie. Daarna hoef ik de illustratie alleen nog maar uit te voeren. Ik teken, knip en plak of schilder eerst gewoon ouderwets met de hand. Die vaak losse elementen scan ik in en vervolgens maak ik het beeld op de computer. Daar bepaal ik de groottes, de kleuren, de compositie. De computer geeft een hoop vrijheid om te experimenteren. Gaat er iets mis, dan kan ik dat, anders dan bij het vroegere handwerk, weer makkelijk herstellen. Soms verrast de computer me: met bijvoorbeeld een andere kleurstelling dan ik in mijn hoofd had. Als die mooier of adequater is, dan laat ik het graag zo. In mijn kinderboekenillustraties mag ik de boel graag zwaar overdrijven. Personen
Lucas Meijs over de bereidheid van mensen om anderen te helpen Keyring: informele zorg door vriendenkringen Zorgorganisaties en vrijwilligers: Wat is het beleid en werkt het?
zijn daar vaak veel te dik, of te dun, of te pukkelig, of ze lijken op hun hond. Voor illustraties in Markant ga ik niet ‘uitvergroten’. De af te beelden personen voor Markant zijn vaak kwetsbare mensen. Een cartoonachtige overdrijving zou als beledigend
Versch ijnt op 27 novemb er
kunnen worden opgevat. Ik wil daar heel zorgvuldig mee om gaan.’ sweve@xs4all.nl
colofon
pagina 35
Markant, journalistiek maandblad voor de gehandicaptensector, wordt uitgegeven door de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) in samenwerking met Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media. Markant verschijnt maandelijks, met uitzondering van de maanden januari en augustus. Lidinstellingen van de VGN ontvangen Markant als onderdeel van hun lidmaatschap.
Advertenties Lucienne Meijer, zie redactieadres, telefoon 030-27 39 742, e-mail luciennemeijer@tijdschriftmarkant.nl. De advertentietarieven en voorwaarden zijn op aanvraag verkrijgbaar.
Redactie www.tijdschriftmarkant.nl Maartje van Boekel, hoofdredacteur Lia Bruin, eindredacteur, liabruin@tijdschriftmarkant.nl Martine Hemstede, redacteur, martinehemstede@tijdschriftmarkant.nl Johan de Koning, redacteur, johandekoning@tijdschriftmarkant.nl Cindy Panhuis, redactiesecretaresse, cindypanhuis@tijdschriftmarkant.nl
Auteurs: Nannie Flim, Brenda Frederiks, Marjolein Herps, Angeliek de Jonge, Astrid Oudshoorn, Rieke Veurink, José Vorstenbosch, Rogier Wiercx (eindredactie Kennis & Onderzoek).
Redactieadres Postbus 413, 3500 AK Utrecht, telefoon 030-27 39 737, fax 030-27 39 387, markant@tijdschriftmarkant.nl. Vormgeving Akimoto, Amersfoort, www.akimoto.nl Uitgever Bohn Stafleu van Loghum, Paul Dijkstra, Postbus 246, 3990 GA Houten, telefoon 030-63 83 838, www.bsl.nl. Redactiecommissie Gertrude van den Brink (voorzitter), Gerda Budding, Jan Duenk, Sanne van der Hagen, Joop Hoekman, Luc Kenter, Peter Nouwens.
38
Markant november 2013
Aan dit nummer werkten mee:
Fotografen: Angeliek de Jonge, Martine Sprangers. Illustratoren: Len Munnik, Sylvia Weve. Sluitingsdatum volgend nummer Redactionele bijdragen: 4 november Advertenties: 6 november
jaar te zijn ontvangen. Een jaarabonnement kost € 68,50, inclusief verzend- en administratiekosten. Bij meer dan één abonnement geldt een staffelkorting, mits er sprake is van één aflever- en factuuradres: 2 t/m 5 abonnementen 5%, 6 t/m 10 abonnementen 10%, 11 abonnementen en meer 15%. Losse nummers € 10,50. Prijzen worden per kalenderjaar aangepast. Levering en diensten geschieden volgens de voorwaarden van Springer Media, gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel te Utrecht onder dossiernummer 32107635 op 17 juni 2010. De voorwaarden zijn in te zien op www.bsl.nl, of worden de koper op diens verzoek toegezonden. Uitgeverij Bohn Stafleu van Loghum legt de gegevens van abonnees vast voor de uitvoering van de (abonnements)overeenkomst. De gegevens kunnen door de uitgeverij worden gebruikt om u te informeren over relevante producten en diensten, tenzij u te kennen heeft gegeven hier bezwaar tegen te hebben. Het overnemen en vermenigvuldigen van artikelen en berichten uit dit tijdschrift is slechts geoorloofd met bronvermelding en met schriftelijke toestemming van de uitgever. ISSN 1384-6612
Abonnementenadministratie Klantenservice Bohn Stafleu van Loghum, Postbus 246, 3990 GA Houten, telefoon 030-63 83 736, fax 030-63 83 999, website www.bsl.nl. Abonnementen kunnen op ieder gewenst moment worden aangegaan en worden stilzwijgend met telkens een jaar verlengd tot wederopzegging. Een abonnement wordt eenmaal per jaar bij voorfacturering voor het aankomende jaar berekend. Bij wijziging van de tenaamstelling en/of het adres verzoeken wij u de adreswikkel met de gewijzigde gegevens op te sturen naar Bohn Stafleu van Loghum of via www.bsl.nl. Beëindiging van het abonnement kan uitsluitend schriftelijk of via www.bsl.nl en dient uiterlijk twee maanden voor afloop van het lopende abonnements-
Presentator en programmamaker Mi-
eel) met een beperking elkaar kunnen
gen in de verschillende levens van
rella van Markus (36) kiest altijd voor
ontmoeten. De missie van Mirella als
mensen. Je leeft op een zijspoortje
betrokkenheid. Zowel maatschappe-
bestuurslid is om ook verzorgingshui-
een poosje met ze mee. Het maakt
lijk als persoonlijk. Sinds een jaar is
zen waar LHBT’ers met een beperking
mijn leven veel breder. Het dominante
ze bestuurslid van COC Nederland.
wonen LHBT-vriendelijk te maken.
beeld in de media is behoorlijk zwart-
Ze maakt zich sterk voor mensen met
Met een speciale tolerantiescan, kun-
wit, maar de werkelijkheid is genuan-
een beperking die homoseksuele ge-
nen instellingen in aanmerking komen
ceerder. Televisie is wel een fantas-
voelens hebben. Mirella wil vooroor-
voor het keurmerk de Roze Loper.
tisch podium.
delen wegnemen, mensen verbinden.
Mirella: ‘Mijn vader is ondernemer.
Alles wat ik doe moet zinvol zijn. Ik
‘Ik kon van jongs af aan niet tegen uit-
Zelf dingen doen en regelen heb ik
doe erg hard mijn best. Soms te hard,
sluiting’, vertelt ze. ‘Terwijl mijn seksu-
van hem. Mijn moeder heeft altijd
ik zou wat meer op mezelf moeten ver-
ele geaardheid toen nog niet duidelijk
oog gehad voor de zwakkeren in de
trouwen. Aan de andere kant brengt
was. Ik kwam altijd op voor de nerds
samenleving. Die gevoeligheid heb ik
die onzekere, of liever gezegd niet
in de klas. Als kind noemden ze me
van haar. Zij is mijn grote voorbeeld.
vanzelfsprekende, houding mij steeds
wel een allemansvriend.’
Thuis mochten we nooit roddelen of
weer verder, en dichterbij wat ik wil en
Het COC heeft in verschillende steden
oordelen.
wat er voor mij echt toe doet.’
cafés en sociëteiten waar LHBT’ers
Contact hebben met mensen is de
(Lesbisch, Homo-, Bi-, Transseksu-
kern van wat ik doe. Een kijkje krij-
TEKST EN FOTO DOOR ANGELIEK DE JONGE | MARKANT@TIJDSCHRIFTMARKANT.NL
Www.rozezorg.nl
spiegelbeeld
gratis interieuradvies