Ronnie Koelstra en Jeroen Terpstra
Gaan als de brandweer Een brand. Je denkt er liever niet aan en hoopt dat zoiets jou nooit overkomt. Gelukkig kunnen we in Nederland 24/7 rekenen op de brandweer, ook op Terschelling. Binnen een minuut hebben de mannen zich in hun pak gehesen en met acht minuten zijn ze ter plaatse. Hoe is het om brandweerman op een eiland te zijn? We vroegen het bevelvoerders Ronnie Koelstra van West en Jeroen Terpstra uit Midsland. e brandweer van Terschelling is een vrijwilligerskorps met twee brandweerposten. De kazerne van West is gevestigd in het dorp, aan de Burgemeester Eschauzierstraat. De brandweerkazerne van Midsland staat aan de Midslanderhoofdweg. Dat er twee kazernes zijn heeft te maken met het dekkingsgebied, wettelijk moet de brandweer binnen 8-10 minuten aanwezig kunnen zijn bij een brand. In totaal zijn er 34 vrijwilligers. De brandweer is niet alleen inzetbaar bij brand, maar ook bij verkeersongevallen, het redden van dieren, stormschade en tal van andere incidenten. “We hebben een auto vol gereedschappen en hijsmaterialen”, vertelt Ronnie. “Zo helpen we ook het ambulanceteam als ze iemand van een charterschip moeten hijsen. Onlangs hebben we iemand met een gebroken heup uit het bad van een hotel getild. We maken van alles mee.”
Opleidingsniveau De meeste vrijwilligers hebben naast hun brandweerwerk een fulltime baan. Zo werkt Ronnie al jaren bij hotel Nap. Sinds 2000 zit hij bij de brandweer op West. “Het enige dat je vrijwillig doet is je aanmelden, daarna komen de verplichtingen”, vertelt hij. “Het is belangrijk dat je directe Foto: Laura Conijn omgeving achter jouw beslissing staat, ook je werkgever. Want in veel gevallen ben je oproepbaar tijdens je werk.” Jeroen werkt bij Vakantiepark Eldorado en zit sinds 2005 bij de brandweer van Midsland. Wat begon als een jongensdroom is nu ‘a way of life’. “Ik kom uit een generatie jongens waarvan de vaders ook bij de brandweer zaten. Ik mocht als jongetje met mijn vader mee, oefenen bij ET10 in Midsland met ladders en een brandspuit. Dat vond ik geweldig. Toenmalig brandweercommandant Jan Smit uit Midsland zei op enig moment tegen mij: ‘Kom er ook bij, je hoeft maar twee boekjes te lezen dan ben je er.’ Dat ging voor ons niet meer op, het opleidingstraject is in de loop der jaren best pittig geworden. Het eerste jaar is de basisopleiding waar je alles leert over brand, brandbestrijding en levensreddend handelen. Het tweede jaar staat in het teken van hulpverlening bij ongevallen, arbeidsongevallen of explosies. Daarna kun je nog opleidingen volgen tot bevelvoerder”, aldus Jeroen. “Jaarlijks gaan we naar een oefencentrum om realistisch te oefenen, om zo up-to-date te blijven”, vult Ronnie aan. “Als wij zouden solliciteren bij de professionele brandweer in Amsterdam of Rotterdam worden we zo aangenomen. We hebben hetzelfde opleidingsniveau.”
Foto: Laura Conijn
Eerste brand Beide mannen hebben in de loop der jaren heel wat meegemaakt. Ronnie was nog in opleiding, maar kan zich zijn eerste grote brand nog goed herinneren. “Dat was bij Bakkerij Scheerman op West in 2000. Een dag voor Kerst. Ze hadden net de hele bakkerij verbouwd, het enige dat nog geïnstalleerd moest worden was een nieuwe cv-ketel, die stond al klaar. En toen ging het mis met de oude ketel. Die brand ging razendsnel, het is net goed afgelopen voor de familie. Het was midden in de woonkern, alles zit daar zo dicht op elkaar. Een enorme uitdaging voor ons als brandweer.”
Ronnie Koelstra (links) en Jeroen Terpstra (rechts)
8
| Actief op Terschelling
