Samen op Weg 2010 n°4

DMOS_4-2010:Opmaak 1

22-10-2010

12:36

Pagina 1

BelgiĂŤ - Belgique P.B. - P.P. Gent X 3/1751 Afgiftekantoor Gent X ISSN=1370-5814

Don Bosco Noord-Zuid

SAMEN OP WEG

VIERDE KWARTAAL 2010

Driemaandelijks tijdschrift: Achttiende jaargang nr 4

P 602488

4

DMOS_4-2010:Opmaak 1

22-10-2010

12:36

Pagina 2

VOORKOMEN IS BETER DAN GENEZEN …

In deze Samen Op Weg: ALGEMEEN

3 Duo-legaten

Duo-legaten zijn een moeilijke en gevoelige materie. DMOS-COMIDE heeft daarom een speciale folder ontwikkeld.

Iedereen die zich beroepshalve met kinderen bezighoudt, is het erover eens dat de grote meerderheid van de gevaarlijke jongeren een verstoorde jeugd heeft beleefd binnen een gezin dat met tal van moeilijkheden te kampen heeft. Hun verleden wordt over het algemeen gekenmerkt door geweld, drugsgebruik, inconsequente ouders, een zwakke gehechtheid aan familie en school, armoede, slechte woonomstandigheden en het wonen in achtergestelde wijken. Veel van die jongeren zijn eveneens het slachtoffer geweest van fysiek en seksueel geweld.

ZUID

4 Kind & Criminaliteit In Latijns-Amerika zijn jongeren over het algemeen oververtegenwoordigd als daders én als slachtoffers van misdaad en geweld.

7 Corporate Funding Program DMOS-COMIDE is zich bewust van de sociale dynamiek bij de Belgische bedrijven en wil helpen om een antwoord te bieden aan de vraag van bedrijven om sociale projecten in ontwikkelingslanden te ondersteunen.

8 India Maar liefst vijftig percent van de thee die in India geproduceerd wordt, komt uit de deelstaat Assam, maar het zijn niet de arbeiders die daarvan profiteren…

NOORD

10 Vastencampagne Jaar na jaar slaan Broederlijk Delen en DMOS-COMIDE de handen in elkaar rond de vastencampagne. Dit jaar staat Burundi in de kijker.

Die zware erfenis zorgt er niet enkel voor dat de jongeren mislukken op school, maar eveneens dat ze in contact komen met de verkeerde mensen. Die contacten, die worden gekenmerkt door alcohol- en drugsgebruik, zetten de deur open naar de criminaliteit.

Over die jongeren zijn wij erg verontrust. Een verplichting vloeit immers voort uit het recht van de bevolking om beschermd te worden tegen misdrijven, gepleegd door jongeren. Dit is de verplichting om kinderen en jongeren hulp aan te bieden. Dat is echter niet vanzelfsprekend, al die jongeren zijn naar scholen geweest, komen uit families en waren lid van verenigingen die hun gedragsproblemen hebben kunnen vaststellen, maar daarom nog niet altijd in staat zijn of niet over de nodige middelen beschikken om die jongeren te helpen.

Het probleem van de jeugdcriminaliteit is zeer complex, net als de oplossing. Een snelle tussenkomst kan vaak de vicieuze cirkel van delinquentie doorbreken, zonder dat de jeugdrechtbank daarbij dient te worden ingeschakeld. Dankzij de implementatie van strategieën gebaseerd op een samenwerking tussen het gerecht, de families, de scholen, de verenigingen, de netwerken in de geestelijke gezondheidszorg en de netwerken voor jeugdbescherming, kan de vicieuze cirkel van geweld worden doorbroken en kan aan die jongeren die al op veel te jonge leeftijd door het leven werden getekend een tweede kans worden geboden.

Françoise Léonard, Directrice

12 Vrijwilliger Vrijwilligster Anna-Maria vertelt over haar verblijf in India.

14 Achterban De animatiecel Oostende organiseert ook dit jaar een sponsortocht. Deze keer gaan de opbrengsten naar de kinderen van de steenfabrieken in Passor, India.

15 DEWERELD.BE 2

DMOS-COMIDE kiest ervoor haar publicaties op milieuvriendelijk papier te drukken. FSC is een label of keurmerk op een hout- of papierproduct dat aangeeft dat een product afkomstig is uit een duurzaam beheerd bos (www.fsc.be).

DMOS_4-2010:Opmaak 1

22-10-2010

12:36

Pagina 3

ALGEMEEN

DUO-LEGATEN

HEB JE AL EENS AAN EEN DUO-LEGAAT GEDACHT ?

Met een duo-legaat betalen je erfgenamen geen successierechten en tegelijkertijd steunt u DMOS-COMIDE.

WAT IS EEN DUO-LEGAAT?

Bijvoorbeeld: Dhr Verbist wil € 150 000 testamentair overlaten aan zijn nichtje, Evelyn.

MOGELIJKHEID 1: De volledige erfenis is voor Evelyn.

Dhr. Verbist schenkt zijn volledige erfenis van € 150 000 aan Evelyn.

Zij betaalt 42,5% successierechten op dit bedrag. Dit betekent dat Evelyn € 86 250 netto overhoudt.

MOGELIJKHEID 2: Een duo-legaat: € 100 000 voor Evelyn en 50 000 voor DMOS-COMIDE DMOS-COMIDE ontvangt € 50 000, maar betaalt de successierechten op de hele erfenis.

In het Brussels gewest: 37,5% op de € 100 000= € 37 500 en 12,75% op de € 50 000 = € 6 375.

In Vlaanderen: 37,5% op de € 100 000= € 37 500 en 8,8% op de € 50 000 = € 4 400.

In Wallonië: 37,5% op de € 100 000= € 37 500 en 7% op de 50 000 = € 3 500.

Evelyn betaalt geen successierechten en ontvangt dus de volledige € 100 000 netto.

SAMEN OP WEG

Eenvoudig gezegd: u stelt een testament op waarbij u een legaat geeft aan één of meer personen (uw familie, kinderen, vrienden…) en u geeft een tweede legaat aan een vzw zoals DMOS-COMIDE. DMOS-COMIDE betaalt dan alle successierechten, ook deze van kinderen, familie of vrienden uit eerste legaat. Het verschil zit hierin dat een privépersoon soms tot 65% successierechten betaalt, terwijl de vzw zoals DMOS-COMIDE voor zijn legaat in Vlaanderen slechts 8,8% (in Brussel 12,5%) betaalt. Op deze manier houdt uw erfgenaam netto meer over dan bij een gewoon testament en tegelijkertijd steunt u DMOS-COMIDE.

4/2010

Sinds enkele jaren kan u uw erfenis regelen via een duo-legaat. Het grote voordeel is dat uw erfgenamen geen successierechten betalen.

Tegelijkertijd steunt u de ontwikkelingsprojecten van DMOS-COMIDE in meer dan 35 landen het Zuiden.

Het ‘duo-legaat’ vindt zijn oorsprong in artikel 64 alinea 2 van het Wetboek van Successierechten.

Dit stelt dat iemand in zijn of haar testament kan bepalen dat persoon X een legaat ontvangt, vrij van successierechten, op voorwaarde dat de rechtspersoon Y de last tot betaling van de successierechten op zich neemt.

CONCLUSIE: Bij een duo-legaat krijgt Evelyn de volledige € 100 000 en maakt ze € 13 750 winst. DMOS-COMIDE houdt netto € 6 125 in Brussel, € 8 100 in Vlaanderen of € 9 000 in Wallonië over, waarmee we projecten voor straatkinderen en beroepsscholen in het Zuiden kunnen blijven steunen.

Dit is natuurlijk een voorbeeld. Zoals elke erfenis is een duo-legaat maatwerk.

Meer informatie vindt u op de website: www.dmos-comide.org of neem contact op met uw notaris om een formule op uw maat uit te werken.

Duo-legaten zijn een ingewikkelde en gevoelige materie. DMOS-COMIDE wil dan ook samen met u de verschillende mogelijkheden overlopen. Indien u meer informatie wenst, dan kunt u ons steeds contacteren op 02 427 47 20.

3

DMOS_4-2010:Opmaak 1

ZUID

22-10-2010

12:36

Pagina 4

KIND & CRIMINALITEIT

KWETSBARE JONGEREN EN GEWELD IN LATIJNS-AMERIKA 20 jaar geleden, op 2 september 1990, ging het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind van kracht. Het Kinderrechtenverdrag omvat onder meer de bescherming van kinderen tegen geweld, misbruik en verwaarlozing, en de bescherming van kinderen die vervolgd worden voor een strafbaar feit.

In Latijns-Amerika zijn jongeren over het algemeen oververtegenwoordigd als daders ĂŠn als slachtoffers van misdaad en geweld. Het aantal moorden op jonge mannen (15-29 jaar) in Latijns-Amerika ligt maar liefst drie keer hoger dan het mondiale gemiddelde. Een aanzienlijk deel van de gewelddadige misdrijven in het continent wordt door jongeren zelf gepleegd, terwijl de leeftijd waarop jongeren zware misdaden begaan steeds lager komt te liggen.

4

Steeds vaker raken Latijns-Amerikaanse jongeren betrokken bij bendeen drugsgerelateerd geweld. Jongerenbendes, zoals de alombekende maras in Centraal-Amerika, zien hun aanhang elk jaar groeien. In El Salvador, Guatemala en Honduras zijn naar schatting ruim 125.000 jongeren aangesloten bij een bende. Steeds jongere bendeleden zijn verantwoordelijk voor een groot deel van de strafbare feiten die gepleegd worden.

DMOS_4-2010:Opmaak 1

22-10-2010

12:36

Pagina 5

ZUID

KIND & CRIMINALITEIT

Jongerenbendes (pandillas of bandas) komen voor in zowat elke Latijns-Amerikaanse grootstad. Dergelijke bendes tellen tussen 10 en 120 leden, waarvan de leeftijd schommelt tussen 7 en 22 jaar. De jongste bendeleden ‘leren’ vooral, maar nemen over het algemeen niet deel aan bendeoorlogen of worden niet betrokken bij zwaardere criminele feiten. De bendes zijn vaak actief binnen een duidelijk afgebakend territorium, waarvan de grenzen meestal overeenkomen met de grenzen van de (buiten)wijk waaruit de leden afkomstig zijn.

“Steeds vaker raken Latijns-Amerikaanse jongeren betrokken bij bende- en drugsgerelateerd geweld.

Jongerenbendes zien hun aanhang elk jaar groeien.”

COLOMBIA EN HET FENOMEEN VAN DE MINDERJARIGE HUURMOORDENAARS In 2008 werden in Colombia 542 moorden gepleegd door kinderen jonger dan 14 jaar. Volgens de Colombiaanse krant El Tiempo wordt er elke dag iemand vermoord door een minderjarige. Nergens in Latijns-Amerika ligt het aantal moorden op jonge mannen (15-29 jaar) hoger, met een gemiddelde van 212,5 slachtoffers per 100.000!

Zo gaat Colombia sinds haar onafhankelijkheid in 1830 gebukt onder opeenvolgende golven van terreur en geweld. De laatste jaren wordt dit veroorzaakt door guerrillagroepen (FARC, ELN), extreem rechtse paramilitaire organisaties, drugskartels en het nationale leger.

Achtergestelde jongeren in de Colombiaanse steden zitten ingekapseld in een cultuur van dood en geweld. Op het einde van de jaren 1980 stak een nieuw fenomeen de kop op, namelijk dat van de minderjarige huurmoordenaars of sicarios.

PABLO ESCOBAR & HET ONTSTAAN VAN DE ‘SICARIOS’ Sinds de opkomst van drugskoning Pablo Escobar op het einde van de jaren ’80, kent Medellín één van de hoogste misdaadcijfers onder de Latijns-Amerikaanse grootsteden. Escobar verzamelde een leger van jonge sicarios rond zich. Ze werden uitgestuurd met de opdracht leden van rivaliserende drugsbendes, politici, rechters, agenten en al diegenen die het pad van Don Pablo kruistten te elimineren. Pablo Escobar is intussen overleden (in 1993 werd hij doodgeschoten op het dak van een huis in Envigado, een buitenwijk van Medellín) en het drugskartel van Medellín werd opgedoekt. Het fenomeen van de sicarios blijft echter brandend actueel, niet enkel in Medellín, maar ook in de rest van Colombia.

SAMEN OP WEG

Vele jonge misdadigers zijn als kind het slachtoffer geweest van fysiek, psychologisch en/of seksueel geweld. Vaak plegen ze geweld om tot een groep te kunnen behoren, en zo een gevoel van verbondenheid te ervaren. Inkomensongelijkheid, meer nog dan armoede, vormt een belangrijke voedingsbodem van geweld. Landen met een hoge inkomensongelijkheid tekenen doorgaans hogere misdaadcijfers op. De dagelijkse confrontatie met mensen uit de (hogere) middenklasse – en dus met de ongelijke verdeling van de inkomens – werkt misdaad en geweld in de hand. Nergens ter wereld is de inkomensongelijkheid zo groot en zo wijd verspreid als in Latijns-Amerika, ook al ligt de armoedegraad er beduidend lager als in Afrika. Deze ‘relatieve economische deprivatie’ correleert met het hoge aantal moorden in verschillende Latijns-Amerikaanse steden.

4/2010

De groei van gewelddadige bendes in Latijns-Amerika is gekoppeld met de steeds eenvoudigere toegang tot wapens. In verschillende landen wordt de verspreiding van wapens in de hand gewerkt door interne conflicten, de activiteiten van uiteenlopende guerrilla- en/of paramilitaire organisaties, enz. Geweld dat door jongeren wordt gepleegd, wordt – paradoxaal genoeg – geholpen door de wetgeving in verschillende Latijns-Amerikaanse landen. De minimumleeftijd onder welke kinderen niet in staat worden geacht een strafbaar feit te begaan, en dus ook niet kunnen worden vervolgd of veroordeeld, werd in meerdere landen verlaagd om jonge misdadigers harder te kunnen aanpakken. Het gevolg hiervan is echter dat bendes steeds jongere kinderen inschakelen om misdrijven te plegen.

“Geweld dat door jongeren wordt gepleegd, wordt – paradoxaal genoeg – in de hand gewerkt door de wetgeving in verschillende Latijns-Amerikaanse landen.”

DMOS-COMIDE is de Belgische NGO van Don Bosco. Via vorming en beroepsonderwijs stellen we kansarme jongeren in staat om zelf aan hun ontwikkeling en die van hun omgeving te werken.

5

DMOS_4-2010:Opmaak 1

ZUID

22-10-2010

12:36

Pagina 6

KIND & CRIMINALITEIT

Het fenomeen van de sicarios doet zich niet enkel Kinderen en jongeren worden ingehuurd door “Vele jongeren gaan in op voor in Medellín, maar ook in andere Colombiaanse paramilitaire organisaties, drugsbendes en het aanbod van criminele steden. In Cali werd uitgerekend dat 1 op de 5 moorzelfs particulieren om mensen te vermoorden. organisaties, om met het den door een minderjarige wordt gepleegd. In Bogotá Het is uitgerekend hun jonge leeftijd dat van hen geschikte huurmoordenaars maakt. geld dat ze opstrijken voor werden dit jaar alleen al 19 minderjarige huurmoordenaars opgepakt, waarvan de meesten tussen 15 en Ze zijn goedkoop, slagen erin hun slachtoffers het plegen van zware 17 jaar oud zijn. Onlangs kwam aan het licht dat onopvallend te benaderen en te doden, en misdrijven hun familie te jonge Colombiaanse huurmoordenaars eveneens beontsnappen gemakkelijker aan het gerecht. ondersteunen.” trokken zijn bij de drugsoorlog die momenteel in Zolang ze jonger zijn dan 14 jaar, kunnen ze Mexico woedt. Ook in Argentinië, Paraguay, Brazilië, niet strafrechtelijk vervolgd worden en kan Ecuador, Panama, Guatemala en Spanje werden al hen geen gevangenisstraf opgelegd worden. jonge Colombiaanse moordenaars opgepakt.

Dat werd in 2006 vastgelegd in de “Wet voor Kinderen en Adolescenten”. Vaak staan de jonge huurmoordenaars helemaal onderaan de criminele ladder en ontvangen ze slechts een klein deel van de BIEDEN VAN PERSPECTIEVEN som die criminele organisaties opstrijken voor het plegen van een moord (1 tot 6% van een totale som die oploopt tot 24.000 USD DMOS-COMIDE ondersteunt 14 scholen en opleidingscentra van Don per moord). Desondanks kan gesteld worden dat jongeren die Bosco in Colombia. In elk van deze centra wordt gewerkt met kansopgepakt worden door de politie een onvoorwaardelijke loyaliteit arme jongeren die op regelmatige basis geconfronteerd worden met tonen ten opzichte van hun opdrachtgevers. Ze zullen zelden hun geweld en criminaliteit. patrón verraden; alleen al daarom zijn ze bijzonder gegeerd door criminele organisaties.

De sicarios zijn het product van een complex systeem van criminaliteit, waarin organisaties terreur zaaien ter bestendiging van hun macht en er niet voor terugschrikken om minderjarigen in te huren voor het opknappen van het vuilste werk. Vanzelfsprekend zijn jongeren uit de meest kansarme milieus het meest vatbaar voor dit soort taken: jongens en meisjes die geen kans hebben op onderwijs, onder de armoedegrens of op straat leven. Vele jongeren gaan in op het aanbod van criminele organisaties, om met het geld dat ze opstrijken voor het plegen van zware misdrijven hun familie te ondersteunen. Sicarios plegen niet enkel moorden, maar worden ook vaak ingezet in drugs- en wapensmokkel. Ze komen terecht in een realiteit die gekenmerkt wordt door wraak, paranoia en mentale chaos.

Het Centro Juan Bosco Obrero bijvoorbeeld is gelegen in Ciudad Bolívar, een van de armste, snelst groeiende en dichtst bevolkte buitenwijken van Bogotá. De bevolking van Ciudad Bolívar bestaat in hoofdzaak uit ontheemde Colombianen, afkomstig uit alle uithoeken van het land en op de vlucht voor het geweld. Kansarme jongeren in de wijk komen dagelijks in contact met drugs, prostitutie en andere vormen van criminaliteit. Het Centro Juan Bosco Obrero levert inspanningen om hen van de straat weg te houden. Het wil jongeren de kans bieden een beroepsopleiding te volgen en hen aan vast werk helpen.

In het Centro Juan Bosco Obrero wordt óók gewerkt met ex-sicarios en voormalige leden van gewelddadige jongerenbendes. Naast het aanleren van een vak en hun begeleiding naar en op de arbeidsmarkt, besteedt het centrum bijzondere aandacht aan psychosociale bijstand en de re-integratie van jeugdige criminelen in de maatschappij. Ook preventie speelt een belangrijke rol.

In samenwerking met buurtcomités en het stadsbestuur van Bogotá worden regelmatig campagnes opgezet om jongeren en volwassenen bewust te maken van het belang van onderwijs en opleiding. In plaats van te kiezen voor de criminaliteit en het snelle geld, wordt geprobeerd hen warm te maken voor het volgen van een beroepsopleiding in het centrum. Enkel op die manier kunnen ze onttrokken worden aan een negatieve spiraal van geweld en criminaliteit en kan hen een perspectief geboden worden op een betere toekomst.

6

DMOS_4-2010:Opmaak 1

22-10-2010

12:36

Pagina 7

ZUID

CFP

Bewust van de sociale dynamiek bij de Belgische bedrijven, stond DMOS-COMIDE open om een antwoord te bieden aan de vraag van bedrijven om sociale projecten in ontwikkelingslanden te ondersteunen. Met dat NGO’s en bedrijven in gescheiden arena’s werkzaam zijn, biedt CFP een platform aan voor bepaalde diensten. Zo hoeven NGO’s zelf niet op zoek naar bedrijven. En hoeven de bedrijven zelf geen zoektocht te starten naar geschikte NGO’s. Een bijkomende reden voor DMOS-COMIDE is dat de werking met CFP toelaat om kleinere projecten van partners in het Zuiden te financieren.

WERKING VAN HET PROGRAMMA CFP werkt met 8 NGO’s die jaarlijks een aantal projecten voorleggen aan CFP ter financiering. De voorgestelde projecten zijn erg divers en

SAMEN OP WEG

verspreid over verschillende ontwikkelingslanden in Azië, Afrika en Latijns-Amerika. Al deze projecten vormen een portefeuille die voorgelegd wordt aan bedrijven. Bedrijven kunnen lid zijn en jaarlijks een bijdrage aan CFP geven, of ze steunen projecten zonder lid te zijn.

Al sinds de jaren ’50 wordt de wereldecono- “CFP werd opgericht om de Het is ook mogelijk dat bedrijven zelf een specifieke voormie beheerst door het paradigma van de verschillende doelstellingen keur hebben voor bepaalde projecten en dan zoekt CFP bij de vrije markt waarin iedereen focust op winsttussen bedrijven en NGO’s NGO-leden naar een project om aan die vraag te voldoen. marges. Door de globalisering is het spel van De bedrijven krijgen een of twee rapporten per jaar afhante verenigen.” maximaal winstbejag speelt zich nu af op kelijk van de financiering. Bedrijven ondersteunen liever een wereldschaal. Met de huidige financiële crisis project dat iets met hun activiteit te maken heeft, maar is het voor ontwikkelingslanden nog moeilijker om het hoofd boven dat kan even goed afhangen van de affiniteit met een bepaalde ontwater te houden. Daarvoor bestaat het maatschappelijk verantwoord wikkelingsthematiek. ondernemen. Dit is een concept waarbij een bedrijf, op vrijwillige basis, In sommige bedrijven gaat de ondersteuning aan projecten uit van het sociale en milieuaspecten integreert in haar activiteiten. Steeds meer budget van het bedrijf, daar waar in andere het geld wordt ingezameld bedrijven vinden dat ze ook aandacht moeten hebben voor hun omvia acties van de werknemers (bv. via een gesponsorde fietstocht). geving. Sterker zelfs, dat bedrijven een verantwoordelijkheid hebben tegenover de samenleving. Het is in deze context dat het Corporate Funding Programme(CFP) in 2000 werd opgericht.

DE PORTEFEUILLE VAN DMOS-COMIDE CFP stond voor een grote uitdaging om de verschillende doelstellingen tussen bedrijven en NGO’s te verenigen. Het idee om beide te Voor 2010 heeft DMOS-COMIDE, 7 projecten in haar portefeuille in combineren werd dan ook met veel argwaan onthaald. Het project Bolivia, Cambodja, Haïti, DR Kongo, Rwanda, Zuid-Afrika en in de regio moest allereerst de mensen overtuigen van zijn nut en efficiëntie om West-Afrika (Benin, Ivoorkust, Mali, Togo). Enkel Bolivia heeft nog geen bedrijven en NGO’s dichter bij elkaar te brengen. steun gekregen. Alle projecten van DMOS-COMIDE liggen in de lijn van onze expertise, opleidingen en vorming van gemarginaliseerde groepen: vrouwen, straatkinderen…

LIDMAATSCHAP DMOS-COMIDE

4/2010

CORPORATE FUNDING PROGRAMME: EEN SAMENWERKING TUSSEN BEDRIJVEN EN NGO’S

EEN VOORT TE ZETTEN SAMENWERKING DMOS is sinds 2004 lid van CFP. Sindsdien hebben er 26 projecten in 14 landen voor een bedrag van iets meer dan € 600 000 steun gekregen.

Behalve een aantal projecten die sinds een aantal jaar steevast kunnen rekenen op de steun van een aantal bedrijven, worden de meeste ondersteund via kleinere bedragen verzameld bij verschillende bedrijven. Men zou kunnen opperen dat deze manier van projectsteun tegen de algemene tendensen van programmawerking gaat en niet duurzaam is aangezien projecten geen garantie hebben van financiering.

Deze manier van werken geeft bedrijven de kans om een band te scheppen met projecten in het Zuiden.

CFP is in volle ontwikkeling. Er is nog een lange weg te gaan, maar het belang van een platform als CFP is niet te onderschatten in het belang van een samenwerking tussen NGO’s en bedrijven.

DMOS-COMIDE is zich bewust van de sociale dynamiek bij de Belgische bedrijven en wil daarom mee een antwoord bieden aan de vraag van bedrijven om sociale projecten in ontwikkelingslanden te ondersteunen.

7

DMOS_4-2010:Opmaak 1

ZUID

22-10-2010

12:36

Pagina 8

INDIA

ASSAM, EXOTISCH EN KLEURRIJK?

Groen! Honderden schakeringen overweldigend groen, hier en daar bijgekleurd door de felle sarees van Indiase vrouwen, voorgebogen, mand op de rug, hardwerkend, theeblaadjes plukkend. Het is een beeld dat vaak met het noordoosten van India en de theeplantages daar wordt geassocieerd. De verzengende hitte, en de inspanningen en opofferingen van de theeplukkers is in dit beeld naar de achtergrond verdrongen. De prachtige theevelden in India worden steeds exotisch en kleurrijk in beeld gebracht, als reclame voor uw favoriete theemerk of als een toeristisch visitekaartje, maar de dagdagelijkse realiteit van de Adivasi’s (inheemse stammen) op de theeplantages van Assam is verre van exotisch en kleurt eerder een grauw grijs.

HET BEGIN: THEE Assam staat bekend om zijn thee; maar liefst vijftig percent van de thee die in India geproduceerd wordt, komt uit deze deelstaat. We hebben allemaal waarschijnlijk al wel eens een kopje Assam thee gedronken, ‘s morgens bij het ontbijt, bij het vieruurtje of ‘s avonds met wat honing voor het slapengaan. Het is moeilijk te geloven dat wat ooit een homeopatisch gezondheids- of kruidendrankje was voor de lokale, inheemse bevolking uitgegroeid is tot wereldwijd exportproduct dat instaat voor veertig percent van de inkomsten van deze staat en dus van vitaal belang is voor de ontwikkeling van de regio. Moeilijk ook te geloven dat deze hele theeindustrie tot op de dag van vandaag grotendeels gedragen wordt door de handenarbeid van de Adivasi’s.

De afgelopen anderhalve eeuw hebben zij hard gezwoegd om van de thee-industrie in Assam een succesverhaal te maken en om zo een ereplaats op de nationale en internationale markt te krijgen.

8

DE ADIVASI’S OF TEA-TRIBES VAN ASSAM De Adivasi’s in Assam, ook wel de ‘tea-tribes’ genoemd, worden geraamd op 5 miljoen. Dit is ongeveer 20% van de totale bevolking van Assam. Ze zijn afkomstig uit de tribal belt van India (bestaande uit de deelstaten Orissa, Jharkhand, Chhattisgarh en Bihar) en werden in de 19e eeuw door de Engelsen als goedkope arbeidskrachten naar het noordoosten van India geïmporteerd. Dit gebeurde nadat het systeem

“Tot op de dag van vandaag worden de theeplantages beheerd door grootgrondbezitters die voor de bewerking van hun land rekenen op de goedkope arbeid van lijfeigenen.” van gemeenschappelijke gronden in de tribal belt door de Engelsen werd vervangen voor een systeem van individueel eigenaarschap. Dit zorgde ervoor dat de lokale bevolking aanzienlijk verarmde en ze geen onafhankelijke bron van inkomsten meer hadden. Vaak was de enige optie dan ook om in lijfeigenschap te gaan werken voor een grootgrondbezitter in de boomende theeindustrie. Tot op de dag van vandaag worden de theeplantages beheerd door grootgrondbezitters die voor de bewerking van hun land rekenen op de goedkope arbeid van lijfeigenen.

Deze mensen zitten vast in een vicieuze cirkel van armoede.

De Adivasi’s van Assam hebben een unieke cultuur: ze zijn vaak christelijk en hebben naast culturele elementen uit het verleden die overeenkomen met die in de tribal belt ook elementen overgenomen

DMOS_4-2010:Opmaak 1

22-10-2010

12:36

Pagina 9

ZUID

INDIA

van de Chinese en lokale Assamese cultuur. Door de ontheemding is identiteitsvorming voor hen een erg lang proces geweest. Dit proces wordt daarnaast nog bemoeilijkt door het feit dat zij door de overheid niet als aparte minderheidsgroep (scheduled tribe) worden aanzien.

In een regio waar meer dan 200 verschillende bevolkingsgroepen leven maakt dit het voor hen moeilijk om aansluiting te vinden bij de rest van de minderheden en enige vorm van bescherming te genieten.

Er is een groot gebrek aan onderwijs en gezondheidszorg. Assam heeft één van de hoogste percentages schoolverlaters van India en het percentage ligt nog hoger onder de Adivasi-bevolking. Het gebrek aan scholen, de afstand tot de weinige scholen, het gebrek aan kwaliteit in het onderwijs op de plantages (vaak is er slechts 1 leerkracht en dit voor 5 à 6 klassen, het absenteïsme van de leerkrachten is er bovendien erg hoog) en de precaire economische situatie van de families zorgen er vaak – zo niet bijna altijd - voor dat ouders bijna geen andere optie hebben dan hun kinderen van school te halen. De landheren verbieden hen om buiten het domein te gaan werken.

ONDERWIJS ALS EMANCIPATIE Onze lokale partner in India werkt voornamelijk samen met de Adivasistammen: de Orang, de Munda en de Kadia. De aandacht gaat daarbij vooral uit naar de vrouwen en kinderen. De Adivasi’s leven al jarenlang, van generatie op generatie, in kansarmoede waarbij hun recht op onderwijs, een fatsoenlijk inkomen, gezondheidszorg, sanitaire voorzieningen en gelijkheid wordt ontzegd. Samen met hen wil onze partner komen tot sociale veranderingen en economische ontwikkeling van deze uitgebuite gemeenschappen. Zij wensen dit vooral te bereiken door het vergroten van hun kennis en vaardigheden door middel van niet formeel technisch onderwijs en ondernemerschap gericht op sociale economie en zelfredzaamheid. De vrouwen en meisjes worden aangemoedigd om deel te nemen aan korte opleidingsprogramma’s waarbij de nadruk ligt op het verwerven van praktijkgerichte vaardigheden.

“De controlemechanismen worden beheerd door de grootgrondbezitters zelf en hun invloed breidt zich uit op alle maatschappelijke domeinen.”

4/2010

Al generaties lang werken de tea-tribes op de theeplantages voor de grootgrondbezitters. Vrouwen plukken er theebladeren acht uur per dag, zes dagen per week. Per dag verdienen ze afhankelijk van de landheer een vast dagloon of worden ze per mand betaald. Beiden komen neer op om en bij de 50 roepies of ongeveer een dollar per dag. De vrouwen en hun families wonen op de plantage zelf, vaak in kleine, bescheiden kamers die dienst doen als huis. Op het landgoed zelf zijn ze vaak volledig afhankelijk van de klinieken en diensten voor kinderopvang die door de grootgrondbezitters worden georganiseerd, waarvan vele diensten niet altijd beschikbaar zijn of aan de norm voldoen.

Zo zijn de grootgrondbezitters wettelijk verplicht om onderwijs en andere basisdiensten te voorzien voor de kinderen van werknemers, maar de praktijk leert ons dat de wet hier vaak een dode letter blijft.

De controlemechanismen worden beheerd door de grootgrondbezitters zelf en hun invloed breidt zich uit op alle maatschappelijke domeinen.

De meeste arbeiders krijgen een wekelijks rantsoen en een schamele woonplaats, hoewel dit laatste afhankelijk is van hun vaste aanstelling.

Hun dagelijkse maaltijd bestaat uit een bord gewoon gekookte rijst.

Het zijn vooral vrouwen die op de plantages werken. Als er op de plantage zelf geen werk beschikbaar is, worden ze vaak door de landheer of de familie zelf ‘verkocht’ aan rijke families om er dienst te doen als huishoudster.

SAMEN OP WEG

UITBUITING EN DE STRIJD OM GELIJKE RECHTEN

In een latere fase wordt er dan getracht om hen te ondersteunen bij het opstarten van kleinschalige inkomstgenererende activiteiten.

Bovendien worden daarnaast ook verschillende bewustmakingsactiviteiten georganiseerd om hen ook op sociaal vlak weerbaarder te maken, zodat zij zelf voor hun rechten kunnen opkomen, minder beroep moeten doen op dubieuze en oneerlijke geldschieters etc...

HOOP De bedoeling van de partner is de sociaal-economische situatie van deze Advisasi-vrouwen en kinderen te verbeteren zodat zij beter het hoofd kunnen bieden aan de groeiende sociale en economische kloof binnen de Indiase maatschappij.

Vrouwen zijn de hoeksteen van het gezin en dus de uitgelezen actoren van verandering. Er is nog een lange weg te gaan, maar de vruchtbare vlakte van Assam kleurt groen, groen de kleur van de hoop, de hoop op een betere toekomst.

Geïnspireerd door het gedachtegoed van Don Bosco, bestrijdt DMOS-COMIDE armoede in het Zuiden door kansarme jongeren en vrouwen vorming en onderwijs aan te bieden.

9

DMOS_4-2010:Opmaak 1

NOORD

22-10-2010

12:36

Pagina 10

VASTENCAMPAGNE

DMOS-COMIDE EN BROEDERLIJK DELEN SAMEN VOOR BURUNDI! Jaar na jaar slaan Broederlijk Delen en DMOS-COMIDE de handen in elkaar rond de vastencampagne. Deze samenwerking bleek steeds erg succesvol waardoor ze vol enthousiasme wordt voortgezet. Met de slagzin 'Maak ons overbodig. Steun de plannen van het Zuiden’ willen we ons streefdoel extra benadrukken, namelijk ervoor zorgen dat elk land een gelijkwaardige plaats inneemt in de wereld.

Het land dat dit jaar in de kijker staat, is Burundi. Dit is één van de kleinste en dichtsbevolkte landen van Afrika. De overgrote meerderheid van de bevolking woont op het platteland en leeft van de landbouw. Ze hebben echter nauwelijks genoeg om te overleven. Vele Burundezen zijn dan ook afhankelijk geworden van voedselhulp en giften van heropbouwprogramma’s. Met deze campagne moedigen DMOS-COMIDE en Broederlijk Delen hen aan om het heft in eigen handen te nemen zodat ze kunnen instaan voor hun eigen onderhoud.

“Wat nieuw is in de campagne is dat er dit jaar ook een inleefreis wordt georganiseerd voor leerkrachten én leerlingen.”

Wat nieuw is in de campagne is dat er dit jaar ook een inleefreis wordt georganiseerd voor leerkrachten én leerlingen. Deze nieuwe formule sloeg duidelijk aan waardoor er uit de vele reacties uiteindelijk vier scholen werden geselecteerd die elk een leerkracht en vier leerlingen mogen meesturen. Zij zullen in de kerstvakantie samen naar Burundi gaan en verschillende projecten bezoeken van Broederlijk Delen en DMOS-COMIDE. In een volgende Samen Op Weg krijgt u een uitgebreider verslag van hoe deze reis is verlopen.

10

ONDERWIJS IN BURUNDI Op gebied van onderwijs zijn er al behoorlijk wat stappen gezet in Burundi. Het lager onderwijs is al enkele jaren gratis. Dit wil zeggen dat het inschrijvingsgeld betaald wordt door de staat. Daardoor gaan er nu al 81,2% van de kinderen naar de lagere school. Jammer genoeg is er ook een keerzijde want... slechts 36,2% van de kinderen maakt de basisopleiding af. Er is dus nog steeds werk aan de winkel. De salesianen dragen dan ook hun steentje bij het zoeken naar oplossingen bij. In de campagne worden drie centra van Don Bosco in de kijker gezet die onderwijs en opvang aanbieden aan straatarme kinderen.

CITÉ DE JEUNES – DON BOSCO BUTERERE – BUJUMBURA Het centrum in Buterere, even buiten de hoofdstad, biedt plaats aan 50 straatkinderen. Elke jongere die een ander leven wil opbouwen en nergens anders terecht kan, is er welkom. Door deze jongeren terug te laten wennen aan een gestructureerd leven en hen opnieuw de motivatie te geven om een opleiding te volgen én af te maken, probeert het centrum het aantal straatkinderen te verminderen. Ze worden zo veel als mogelijk terug geïntegreerd in hun oorspronkelijke familie of in een pleegfamilie waardoor ze terug een plaats krijgen in de samenleving.

DMOS_4-2010:Opmaak 1

22-10-2010

12:36

Pagina 11

NOORD

“Door deze jongeren terug te laten wennen aan een gestructureerd leven en hen opnieuw de motivatie te geven om een opleiding te volgen én af te maken, geeft het centrum een aantal straatkinderen een nieuwe kans.”

In het centrum voor beroepsopleidingen kunnen deze straatkinderen, samen met nog een hele hoop andere jongeren een opleiding volgen zoals onder andere houtbewerking, snit en naad, informatica of metsen.

VASTENCAMPAGNE

Met mijn familie heb ik nog contact, maar enkel in de vakantieperiodes. Op zich is het wel erg fijn om daar te zijn, maar door de financiële problemen is het helemaal niet evident om daar te blijven gedurende de studies. De school is ook erg ver voor hen.

Bij Don Bosco leren we veel, maar we spelen ook. We worden hier erg in gesteund. Ik zou heel graag mijn studies voortzetten, maar zonder materiële hulp is dat erg moeilijk. Mijn wens is dan ook dat ik twee geiten, een fiets en schoolmateriaal krijg zodat ik aan mijn toekomst verder kan werken.”

Naast de beroepsopleidingen worden er in het centrum ook heel veel socio-culturele activiteiten georganiseerd zoals orkest en zang, theater, sport, tamboers en acrobaten, …

DON BOSCO NGOZI

HAGURUKA! STA OP! CENTRE ARTISANAL – DON BOSCO RUKAGO In dit afgelegen landbouwgebied blaast DMOS-COMIDE de beroepsopleidingen van het centrum nieuw leven in, zodat de kinderen van deze boerenbevolking een beroep kunnen leren. Uiteraard is er ook een opleiding landbouw voorzien.

EEN BURUNDESE JONGERE AAN HET WOORD Japhet Shimagizimana, een bewoner van het Don Bosco centrum in Buterere vertelt: “Ik verhuisde vroeger van de ene plaats naar de andere om werk te vinden, want bij mij thuis waren er zeer veel financiële problemen. Twee jaar geleden kwam ik met enkele vrienden in Bujumbura terecht, maar omdat we daar geen werk vonden, woonden we op straat. De begeleiders van het centrum Don Bosco vonden ons en nodigden ons uit om mee te komen naar Buterere. Ik vind het hier zeer leuk, omdat we goed geholpen worden met onze studies.

Met deze spreuk roepen Broederlijk Delen en DMOS-COMIDE de mensen ter plaatse op om het heft in eigen handen te nemen en zelf uit de armoedecirkel te geraken. Doordat de boeren zich gaan groeperen en hun kennis aan elkaar doorgeven, staan ze sterker in hun schoenen en bereiken ze meer.

SAMEN OP WEG

4/2010

Deze school bevindt zich in een dichtbevolkt landbouwgebied in het noorden van Burundi. In dit lyceum volgen ongeveer 1 000 jongeren uit deze arme streek les. De staat levert beperkte subsidies en betaalt de leerkrachten. De salesianen zorgen voor het onderwijs en bewaken samen met DMOS-COMIDE de kwaliteit ervan. Gelegen tussen de koffieplantages vormt deze school een oase van kennis en levert ze een belangrijke bijdrage aan de scholingsgraad in de regio.

DMOS-COMIDE wil samen met de partners, de paters en zusters van Don Bosco, een belangrijke bijdrage leveren aan de scholingsgraad van deze kansarme bevolking. Straathoekwerkers proberen jongeren dan ook te motiveren om een opleiding te volgen in een van de Don Bosco-centra. Dat kan een kortlopende opleiding zijn tot kapper, schrijnwerker, monteur, ...van enkele maanden of een driejarige opleiding waarbij ze een diploma kunnen halen. Na de lessen is er altijd veel ambiance: sporten, acrobatie, traditionele dans, zang behoren tot de vaste ontspannende activiteiten die voor een verbindend groepsgevoel zorgen.

Zo vinden heel wat gekwetste jongeren hun weg terug naar een beter leven.

DMOS-COMIDE steunt scholen in hun denkproces hoe leerlingen te kunnen opleiden tot verantwoordelijke wereldburgers, die zich bewust zijn van onze impact op het Zuiden.

11

DMOS_4-2010:Opmaak 1

NOORD

22-10-2010

12:36

Pagina 12

VRIJWILLIGERS

EEN PAAR ONUITWISBARE HERINNERINGEN AAN 6 MAAND VRIJWILLIGERSWERK DON BOSCO ASHALAYAM – DWARKA, Zuid-west Delhi. De eerste week en af en toe nadien bracht ik door in Ashalayam, het kindertehuis voor wees- en straatjongens, in een meer dan correcte gastenkamer van de organisatie Youth at Risk. Ik kon me direct inzetten als studiebegeleidster voor klein en groot met de examens die op komst waren. Schuin tegenover Ashalayam is er een meisjestehuis, Snehalayam, van de zusters van Don Bosco, waar ik werd ingeschakeld om de meisjes die (nog) niet naar school konden, te begeleiden. Er was een blind meisje, dat vroeger nochtans in een blindenschool had gezeten en al behoorlijk wat gestudeerd had. Door de administratieve rompslomp was ze nu aan het wachten op een geschikte opvangplaats om haar studies weer op te nemen. Er waren twee zusjes die hierheen waren overgeplaatst nadat hun eerdere home werd gesloten die niet zomaar midden in het schooljaar toegelaten konden worden op een nieuwe school. En dan waren er de zieke kinderen: het was regenseizoen en velen hadden ‘koorts’.

Gelukkig was een van de zusters een verpleegster. Ze had haar handen vol, want ze zorgde ook voor de jongens van Ashalayam.

“Youth at Risk is de organisatie van Don Bosco die de kinderen op straat en in stations gaat opzoeken en hen helpt terechtbrengen, bij hun eigen familie, zoniet in een nieuwe thuis.”

Beide tehuizen lagen midden in een woonwijk en er waren heel goede contacten met de buren, die regelmatig eten stuurden. De jongens gingen, zover er niks speciaals te doen was die dag, elke avond spelen in een park verderop. De meisjes speelden ’s avonds op straat, vóór hun tehuis, een traditioneel volksspel, en de buurkinderen deden graag mee.

Ik hielp vooral één zesjarig jongentje dat niet kon volgen op school met leren lezen. De nieuw aangekomen kinderen van Ashalayam werden sinds kort naar een Engelstalige school gestuurd, want in het moderne India wint de Engelse taal meer en meer aan belang. Engels is geen fonetische taal, dus loopt het leren lezen er nog meer dan bij ons via voorafgaande kennis van de taal. De lerares-vrijwilligster, die voor 1 maand kwam, zat ook met haar handen in het haar… Daarnaast was er ook een Nederlandse dramatherapeute, die Hindi had geleerd om de kinderen te kunnen begeleiden. Geen overbodige luxe, want elk aanwezig kind heeft, zoals de verantwoordelijke, Father George het uitdrukte, nood aan speciale zorgen. Elk van hen had immers al teveel

12

meegemaakt, kende verwaarlozing…Youth at Risk is de organisatie van Don Bosco die de kinderen op straat en in stations gaat opzoeken en hen helpt terechtbrengen, bij hun eigen familie, zoniet in een nieuwe thuis. Don Bosco huisvest en ondersteunt hen dan tot ze een levensweg en een baan gevonden hebben. Het was prachtig om met de oudsten samen hun examens voor te bereiden. Ze hadden een hele weg afgelegd en gaven de indruk hun mannetje (of vrouwtje) te kunnen staan en zorgden heel goed mee voor de kleintjes .

DE EERSTE INDRUKKEN ZIJN VAAK DE STERKSTE… Na een week vertrok ik naar NAJAFGARH, een historisch plaatsje waar vroeger een moslimheerser heerste en zich verzette tegen de Engelsen in 1857. Het stadje wordt nu bevolkt door inwijkelingen vanuit het hele Indische subcontinent. Veel ”kolonies” (=”woonwijken”) rondom illegaal aangelegd en de mensen leven op veel plaatsen nog steeds met een minimum aan voorzieningen. Het grondwater is in deze streek hopeloos verzilt, dus moet overal drinkbaar water met tankwagens aangevoerd worden.. Hier in Najafgarh bestaat sinds lang een bekende katholieke school en daarrond vestigden zich stilaan heel wat christelijke organisaties. Er zijn ook een enorm aantal andere NGO’s, want elke politicus richt er wel ééntje op…

Waar ik verwacht werd, was de technische en beroepsschool van Don Bosco in Najafgarh, waar men jongeren, die uit de boot van het regulier onderwijs gevallen zijn, terug een kans geeft om talenten te ontwikkelen en eventueel op een baan. Het gaat om niet-regulier onderwijs, wel erkend door de staat. DBTech is er zelfs in geslaagd om alle getuigschriften van de verschillende Don Bosco-instituten in India gelijk te schakelen, zodat de jongeren in heel India kunnen tewerkgesteld worden. Er worden diverse cursusen secretariaat, snit en naad en mode-ontwerp gegeven, verzorgingscursussen, elektriciteit, hout- en

12:36

Pagina 13

NOORD

VRIJWILLIGERS

“Het mooiste en meest inspirerende dat ik gezien heb, is de aandacht voor de creativiteit van de kinderen en de jongeren.”

meubelbewerking, hard- ware en een aantal soft-ware computercursussen zoals desktop publishing, computerinitiatie gegeven, en ook Engels. Er zijn ateliers waar gewerkt wordt (oa met breimachines om uniformsokken en –truien te maken)… Men zich strikt aan de strenge sociale codes voor de omgang tussen vrouwen en mannen houdt en zo heeft men na jaren kunnen bereiken dat veel ouders nu wel bereid zijn om ook hun dochters naar school te laten komen. Voor wie toch niet mag komen tot Najafgarh, worden er in de dorpen zelf snit en naad en beautician courses georganiseerd voor de dorpsmeisjes.

Ik gaf Engels aan studenten die een computercursus volgden en aan vrije leerlingen, die speciaal voor een cursus Engels kwamen. Ook in de school in Najafgarh was – zoals in Ashalayam- hun sterke punt de levenswijsheid die meegegeven werd via verhaaltjes tijdens de dagelijkse ‘assembly’, een bijeenkomst voor gebed en mededelingen. Maandelijks waren er workshops die door een speciaal getraind team werden verzorgd, over levenskwesties zoals beroepskeuze, fysische (AIDS!) en geestelijke gezondheid, sociale verantwoordelijkheid enz. Er werd hier ook duchtig op los gefeest en de ene niet-schoolse competitie volgde de andere op: modeshow, rangooli (tekenen op de grond met gekleurd zand).

Het mooiste en meest inspirerende dat ik gezien heb, is de aandacht voor de creativiteit van de kinderen en de jongeren. Er zijn veel feesten in India en die worden allemaal met eigen inbreng van de kinderen zelf, onder leiding van de oudsten, gevierd. Het is zo schoon om te zien hoeveel burgerzin, ondernemingszin en moed de jeugd uitstraalt!

Ik bezocht ook de omringende initiatieven. Het is bewonderenswaardig hoe mensen die zelf heel wat meegemaakt hebben anderen helpen, desnoods op hun eentje. De ene neemt de zorg op zich voor om AIDSkinderen een andere werkt met mentaal gehandicapte mannen.

Daarnaast zijn er hier een tiental kloosterorden aan het werk: zusters die zich bezighouden met de kinderen van beroepsprostituees (er is één dorp van waaruit elke avond bussen vertrekken naar de stationsbuurt van Delhi), met wees- en straatkinderen, met arme mensen, met misbruikte meisjes (door hen logies te verschaffen zodat ze naar de Don Bosco school kunnen gaan), met vrouwengroepen in de dorpen: microkrediet en aanleren van basisvaardigheden om zich een eigen inkomen te verzekeren. Ook bieden ze steun aan de meest verpauperde groep: die van de seizoensarbeiders van de baksteenindustrie. Hier ontbreken de meest elementaire voorzieningen en krijgen de kinderen daarom voedingssupplementen, warme kledij, wasgelegenheid en basisonderwijs. Hun verhaal is een artikel op zich waard…

4/2010

22-10-2010

SAMEN OP WEG

DMOS_4-2010:Opmaak 1

Ondanks de enorme inzet zijn de noden nog steeds immens. Elkaar ondersteunen en moed geven om samen te werken aan een beter leven voor iedereen is dan ook ontzettend belangrijk in India. Ook hulp van buitenaf blijft noodzakelijk.

Vrijwilligerswerk in het Zuiden Wie het voelt tintelen in de tenen om ook voor een periode van minstens een half jaar naar Afrika, India of Zuid-Amerika te trekken, kan altijd eens een kijkje nemen op www.dmos-comide.org.

13

DMOS_4-2010:Opmaak 1

NOORD

22-10-2010

12:36

Pagina 14

ACHTERBAN

ANIMATIECEL IN DE BRES VOOR KINDEREN IN STEENFABRIEKEN EEN GROET AAN DE AARTSENGEL MICHAËL Voor het project in Gabon (straatmeisjes) werd 24.620,47 euro ingezameld. Zoals beloofd vertrok ik op 12 juli met mijn brommer ‘Hannibal’naar de Mont Saint-Michel. Het onzekere weer werd bevestigd met een stevige plensbui in Steenkerke. De campingplaats in Grand-FortPhilippe werd een nat geval. De dagen erna werd het echter beter. Langs Cap Blanc-Nez en Cap Gris-Nez volgde ik de Opaalkust. De oorlog was dichtbij. In Etaples alleen rusten op het kerkhof méér dan 12 000 jonge mensen. Het weer bleef wisselvallig, maar ik tufte verder. Langs de Baai van de Somme kreeg ik een ijskoude regenbui over me heen en moest ik noodgedwongen halt houden in Toufferville sur Eu. De volgende morgen startte ik om 7 uur, met een stevige bries op kop, om de verloren tijd in te halen. Even vóór de Pont de Brotonne reed ik door een prachtig natuurpark en zo lieten we de Seine achter ons. In Lisieux groette ik de Heilige Theresia die ik per fiets in 2004 bezocht. Hevige rukwinden en felle regen deden mij pas om 9 uur vertrekken. Ik vond in Falaise een mooie camping met zicht op het Kasteel van Willem de Veroveraar. Op 17 juli moest ik wat zoeken naar de weg in Avranches.

In de verte zag ik de Mont Saint-Michel opduiken en met de ondergaande zon achter mij reed ik de camping binnen. Daags nadien vertrok ik dankbaar, moe maar gelukkig en kwam op 22 juli weer thuis.

VERLOREN KINDSHEID IN DE STEENVELDEN In Passor, zo’n 60 km van Delhi zijn er steenfabrieken. Ontheemden met weinig of geen sociale rechten en sociaal aanzien zijn er tewerkgesteld. Ze wonen op het werkterrein in schamele hutten zonder water, in mensonwaardige omstandigheden.

Meera Kumari,8 jaar, werkt er aan de zijde van haar elfjarige broer.

Samen met haar ouders kunnen ze, na lang en hard werken 1000 stenen per dag maken. Zo verdienen ze 250 roepies, iets meer dan 4 euro, en dat is net voldoende voor voeding om de volgende dag te kunnen werken.

Don Bosco bouwt in Passor een centrum uit. Iedereen uit de omgeving vindt er hulp en eenvoudige medische ondersteuning. De kleinste kinderen komen er spelen en krijgen er enkele voedzame snacks. Zo worden ze weggehouden van het stof en de vuiligheid in de steenbakkerijen. Voor de werkende kinderen willen ze ‘twee-drie-uren’ klasjes inrichten. In deze korte lesdag krijgen ze basisonderwijs en wat ontspanning en rust. De bekwaamste kinderen worden ondersteund om normaal onderwijs te volgen. Anderen krijgen een opleiding, zodat ze later beter voor hun toekomst kunnen instaan. Men wil op lange termijn de moeders en families versterken om zo op te komen voor meer mensenrechten.

MAAK GEEN STEEN VAN JE HART De Animatiecel wil de kinderen in Passor helpen. Frits onderneemt een nieuwe sponsortocht in de zomer van 2011. Deze keer wil hij met zijn brommer Hannibal naar Notre-Dame du Puy-en-Velay. Deze stad in Zuid-Frankrijk wordt gedomineerd door een groot beeld van NotreDame de France. Het is gemaakt uit 213 kannonnen door Napoleon buit gemaakt bij de Slag om Sebastopol tijdens in Krimoorlog en werd ingehuldigd op 12 september 1860. Heen en weer kan deze 1650 km lange tocht met uw steun de kinderen van Passor helpen. We willen het schoolgeld voor de kinderen mee helpen betalen en de opleiding en de vorming bekostigen van leerkrachten en opvoeders. Ook voor medische hulp, ontspanning en basisonderwijs wordt gezorgd. Uw steun is voor een project aan de basis van de maatschappij, voor de armen, voor de kinderen van de armste bevolkingsgroepen. Storten kan op nr 435803410159 of IBAN: BE84 4358 0341 0159 -BIC: KREDBEBB met vermelding FRITS INDIA EEN RUGZAK VOL VERHALEN Al vele jaren trekken Frits en Miet rond met een boeiende voordracht.

Steeds weer worden mensen aangesproken door de vele verhalen van een pelgrim onderweg.

We garanderen een namiddag of avond met veel humor en emotie.

We komen graag bij je langs (KWB-Okra-KAV-KVLV…) Voor meer inlichtingen, bel Miet Provoost op het nummer 059/80.25.17 of mail wilfried.cafmeyer@telenet.be.

Frits Vandecasteele en Miet Provoost

14

DMOS_4-2010:Opmaak 1

22-10-2010

12:36

Pagina 15

DEWERELD.BE

DON BOSCO: N E T H IC Z E G 0 8 IN D L OM DE WERE van het puin langIn Haïti komt het ruimen denkt men aan zaam op gang. Stilletjes aan olen. Laat dat laatste wederopbouw, ook van sch ar DMOS-COMIDE nu net een materie zijn wa Van De Putte een in de persoon van Danny ruime expertise bezit. nny verschillende Vandaag de dag beheert Da Oost-Afrika maar programma’s in India en pioniersjaren van in de jaren ’80 en ’90, de nny onze scholenDMOS-COMIDE, was Da in die periode de bouwer. Zo maakte hij dan 1000 scholen blauwdrukken van meer e en bouwkundige en verzorgde hij de technisch rojecten. dossiers van deze bouwp

men zijn ontwerpen Over heel de wereld kan r Zuid-Amerika, bewonderen, van India ove ieuw-Guinea.

-N tot Afrika en zelfs Papoea erkt door enm gek Zijn ontwerpen worden d. Nog hei aam urz hun functionaliteit en du aan ats pla n ole steeds bieden deze sch en nd ize du erd nd ho tienduizenden, tot zelfs een op gen krij s kan jongeren die hierdoor een betere toekomst. y zijn ervaring en Al dertig jaar stelt Dann beschikking van technische kennis ter het kader van de in DMOS-COMIDE en ook in Haïti zal zijn n wederopbouw van schole . expertise erg welkom zijn

Zes maanden na de verwo estende aardbeving in Ha ïti krijgen de plannen voor de heropbo uw concreet vorm. Het zee r grote aantal giften en tekenen van me dedeleven die DMOS-CO MI DE de voorbije maanden al mocht on tvangen, zijn een duidelijk teken dat de verbondenheid tussen Vla anderen en Haïti nog ste eds zeer groot is en dat de solidariteit hee l sterk leeft. Dankzij deze gen ereuze giften heeft DMOS-COMIDE de kans om verschillende pro jec ten in Haïti te ondersteunen. Zo wo rdt er bekeken hoe DMOS -CO MIDE ook op andere gebieden, zoa ls de vorming van de Ha ïtia ans e medewerk(st)ers kan onderste unen.

We ontvingen tevens de bevestiging van het Conso rtium 1212LaVie dat we vanuit deze hulpac ties nog eens € 236.330 voor de school van de FMA in Pétion-Ville en € 227.139 voor de sch oo l van de SDB in Gressier krijgen. Deze bedragen komen boveno p de € 54.000 die DMOS al zelf voorzien had , en de € 562.026 die de vel e scholen, bedrijven en particulieren geschonken hebben.

SAMEN OP WEG

Pakistan is de afgelopen weken zwaar getroffen door overstromingen. De ramp treft bijna 18 miljoen mensen in de regio. Het zijn de ergste overstromingen die Pakistan gekend heeft in 80 jaar.

Het meeste water is ondertussen weggetrokken, maar de nood bij de bevolking blijft hoog. Er is nog steeds een gebrek aan drinkbaar water, voedsel, medicijnen en geneeskundige zorg, kledij en ook fondsen om de vernielde gebouwen terug op te bouwen.

DMOS-COMIDE, de Belgische NGO van Don Bosco, heeft ondertussen meer dan 16.000 EUR overgemaakt aan zijn partners in Pakistan, Maasmedia. De vrijwilligers van deze organisatie gebruiken het geld voor de verdeling van voedsel en medicijnen, en het betalen van medische hulp in de zwaar getroffen streek van Zuid-Punjab.

4/2010

DMOS-COMIDE PAKISTAN HELPT HAÏTI OVERSTROOMT

Binnenkort gaat DMOS-COMIDE ter plaatse kijken hoe de middelen gebruikt worden, en waar de grootste noden zijn. Alle hulp is welkom, want de toestand blijft rampzalig voor de Pakistaanse bevolking.

Storten kan op rekeningnummer 435-8034101-59; DMOS-COMIDE, Leopold II laan 195, 1080 Brussel met de mededeling: '5062 PAKISTAN OVERSTROOMT'.

IBAN BE84 4358 0341 0159 - BIC: KREDBEBB

Voor een gift vanaf 30 euro per jaar bezorgt DMOS-COMIDE u in februari 2011 een fiscaal attest.

Dit betekent dat momente el de teller op € 1.043 .495 staat. Dit bedrag zal DMOS-COMI DE de komende maanden inv esteren in de heropbouw van de schole n en de vorming en beg ele iding van de mensen ter plaatse.

In naam van de Haïtiaans

e jongeren, dank u wel.

15

DMOS_4-2010:Opmaak 1

22-10-2010

12:36

Pagina 16

Wenst u meer info of een extra gratis kaart:

www.zenith.be www .zenith.be

51926

Zenith De tijd van je leven!

GRATIS TOEGANG

16-20 | 11 | 2010 www.zenith.be

Bij afgifte van deze bon aan de kassa.

Geldig voor 1 persoon – Waarde € 8

Dagelijks van 10u tot 17u30 • Paleis 3 & 8

SAMEN OP WEG België - Belgique P.B. - P.P. Gent X 3/1751 Afgiftekantoor Gent X ISSN=1370-5814

Françoise Léonard / Yannick Guldentops / : Françoise Léonard, Yannick Guldentops, Arnoud Festjens, Jochim Lourduswamy, Maithé Beels, Katrien De Wilde,Anna-Maria De Witte, Jan De Broeck, Frits Vandecasteele en Miet Provoost / Jan De Broeck en Peter Goossens / Anderz, Evergem / Geers Offset, Oostakker / ‘Faire Route Ensemble’ / eerste kwartaal 2011 /

Don Bosco Noord-Zuid

SAMEN OP WEG

P 602488

4

Overeenkomstig de wet van 8 december 1992, die de bescherming van de persoonlijke levenssfeer regelt, werd uw naam opgenomen in ons adressenbestand. We gebruiken deze gegevens alleen voor de verspreiding van informatie inzake onze activiteiten. U heeft onbeperkt toegangs- en correctierecht van de door ons over u bewaarde informatie.

DERDE KWARTAAL 2010

vamac z.i. mandeldal I. de raetlaan b-8870 izegem

DE BACKER & Co BVBA DUBA Pompen voor ontwikkelingsprojecten Kasteeldreef 1 B-9230 Wetteren Tel. (09) 369.34.96 / Fax (09) 369.57.52

16

Driemaandelijks tijdschrift Achttiende jaargang nr 4

nv

Tel. 051 31.06.72 - 3 Fax 051 31.21.69

Driemaandelijks tijdschrift: Achttiende jaargang nr 4

een blad als geen ander

Verantwoordelijke uitgever: Omer Bossuyt Leopold II-laan 195 B 1080 Brussel Tel.: 02/427 47 20 fax: 02/425 90 31 E-mail: info@dmos-comide.org Internet: www.dmos-comide.org Reknr: 435-8034101-59 IBAN: BE84 4358 0341 0159 BIC: KREDBEBB

Vereniging voor Ethiek in de Fondsenwerving