Kinderen en erfgoed - Hallepoort

be  kids be .brussels

De Hallepoort

NL

Waarom?

Hoe?

Wat is het?

Vandaag de dag is het gebruik van dergelijke muren een beetje gedateerd.

Zelfs op het eerste gezicht wordt het al snel duidelijk dat dit gebouw niet dateert van gisteren, of eergisteren… De Hallepoort valt wat uit de toon in haar omgeving, in vergelijking met de andere gebouwen. Ze staat er wat verdwaald in het midden.

Dit grote stenen gebouw is in feite een oude poort van de omwalling die vroeger de stad Brussel beschermde.

De stadsmuren werden ook benut om mensen die de stad binnenkwamen te controleren en om belastingen te heffen op externe goederen.

IN DE MIDDELEEUWEN werden belangrijke steden vaak ommuurd om de veiligheid van de inwoners te garanderen.

In Brussel werd in de 13de eeuw een eerste omheining gebouwd over een afstand van 4 km. In de 14de eeuw werd het beschermde gebied uitgebreid door de bouw van een tweede stadsomwalling.

Deze werd 8 km lang en was gemiddeld tussen 6 en 7 meter hoog – een hoogte waar je niet zomaar over springt!

Als je met de auto door Brussel rijdt, kan je de grens van deze stadsomwalling nog steeds volgen door de zogenaamde «kleine ring» te nemen,

De bouwtechniek die gehanteerd werd bij de constructie van de omwalling was vrij eenvoudig:

die via een reeks grote boulevards en tunnels rondom de stad cirkelt. De tweede stadsomwalling werd afgebroken in het begin van de 19de eeuw.

In de middeleeuwen waren ze echter een noodzaak. BELGIË als land bestond nog niet, daarvoor moet men wachten tot de 19de eeuw (1830 om precies

• • • •

de Anderlechtpoort, de Vlaamsepoort, de Naamsepoort, en natuurlijk ook onze Hallepoort.

•

• •

er werd een sloot gegraven; met het verwijderde materiaal vormde men een aarden wal; in deze aarden heuvel werden de funderingen gelegd die de muren zouden dragen; vervolgens werd de muur zelf opgetrokken in baksteen en steen; ten slotte werd het allemaal vastgezet met kalkmortel.

te zijn). Het grondgebied dat overeenstemt met het huidige België was verdeeld in kleine delen – hertogdommen of graafschappen genoemd – die vaak met

De omwalling telde 7 grote poorten, die allemaal toegang gaven tot de stad.

Sommige namen hebben de tand des tijds overleefd en komen nog voor in ons huidig taalgebruik, vaak om een of andere wijk aan te duiden:

• •

elkaar in conflict gingen.

De lokale landheren waren verplicht om hun grondgebied en hun inwoners te beschermen.

Weetjes…

De poorten waren open overdag en gesloten tijdens de nacht. Het sluiten van de poort werd aangekondigd door het luiden van een bel (cloche in het Frans).

‘Clochards’ waren diegenen die de nacht moesten doorbrengen buiten de stadsmuren omdat ze te laat de gesloten poort bereikten!

Een reiziger die de stad wou bereiken, moest een brug en een houten ophaalbrug oversteken – deze twee bruggen brachten je over de sloot, die werd gevoed door een rivier – langs hekken of een grote poort, door een gigantische houten deur en tenslotte door een gang van 4 meter!

www.hallepoortmuseum.be

In de oude Hallepoort bevindt zich nu een museum over de geschiedenis van de tweede stadsomwalling. Breng er zeker eens een bezoekje. Er valt nog veel meer te ontdekken!

Soms, tijdens de rustigere periodes, werden de grote zalen aan de Hallepoort gebruikt als opslagplaats : • voor graan; • als protestantse tempel; • of als gevangenis!

Tegenwoordig is het niet langer zinvol om een muur te bouwen om ons grondgebied te begrenzen.

Defensieve constructies in deze vorm zijn inmiddels volledig achterhaald, onder meer door de vooruitgang in militaire luchtvaart.

Bovendien verplaatst men zich nu ook vrijer van het ene gebied naar het andere, al is er nog steeds een controle op het verkeer van personen en goederen, dat steeds beter georganiseerd wordt. De notie van nationale grenzen is tenslotte sinds enige tijd aan het vervagen, in Europa althans...

www.visit.brussels/kids