juli 2014
Duin & Kruidberg
conferentie
Editie 2014 Impressie in woord & beeld 26 en 27 juni 2014 In dit online magazine: Op de thee bij minister Bussemaker Middendorp: ‘Organiseer je eigen tegenspraak!’ De Whopper van de universiteiten Toekomstbeelden van ‘inline’ tot ‘zwermmentaliteit’
Toekomststrategie Nederlandse Universiteiten
Nr. 4
Pagina 2
Voorwoord Diamant met facetten De tweede Duin & Kruidbergconferentie werd bijgewoond door een breder gezelschap dan vorig jaar. Dat komt mede door de mix van deelnemers. Hadden we vorig jaar vooral onze vrienden uitgenodigd, nu waren ook mensen uit het bedrijfsleven, politici en kritische denkers van de partij. Dat zorgde voor onverwachte en leuke gesprekken en het leidde tot nieuwe combinaties tijdens de sessies. In 2013 was vormde de eerste Duin & Kruidbergconferentie het begin van een groot traject. Na die eerste conferentie volgden regiobijeenkomsten waar we goed luisterden naar bestuurders, bedrijfsleven en politici. We destilleerden scenario’s voor de toekomst. We spraken over regionaliseren versus internationaliseren, samenwerken versus concurreren. Hoe spelen we in op ontwikkelingen die we nu nog niet kennen? In 2014 organiseerden we een tweede Duin & Kruidbergconferentie. De uitkomsten van de regiobijeenkomsten hielpen ons bij het samenstellen van het programma. Het programma was als een diamant met vele facetten. Met behulp van scenario’s discussieerden we over de toekomst van de universiteiten. De Commandant der Strijdkrachten, de minister van OCW, de secretaris-generaal van het Ministerie van Buitenlandse zaken, een trendanalist en ‘jonge rebellen’ zorgden ervoor dat we de toekomst vanuit zoveel mogelijk hoeken en vlakken konden bekijken. We hebben ons twee dagen kunnen laven aan ideeën van experts op allerlei gebied. Rectoren, politici, de minister, voorzitters van onderwijs- en wetenschapsinstellingen, de top van het Nederlandse bedrijfsleven, jonge ondernemers en studenten. We inspireerden elkaar. Voor wie er niet bij was en voor wie de twee dagen nog eens wil herbeleven, is er dit online magazine met een impressie van de conferentie. Pauline van der Meer Mohr, voorzitter van de Begeleidingscommissie Toekomststrategie Nederlandse universiteiten
Gerdi Verbeet, voorzitter Rathenau Instituut: Universiteiten moeten jonge mensen coachen om hun weg te vinden in een mix tussen creativiteit en discipline.
“
”
Pagina 3
Inhoudsopgave Voorwoord: Diamant met facetten p. 2 Generaal Middendorp: ‘Organiseer je eigen tegenspraak!’, p. 4 - 5 Kleur bekennen, p. 6 - 7 Thee met minister Bussemaker, p. 8 - 9 Vrouw met een missie, p. 10 Meester-reorganisator Jan Hommen: ‘De beste kennis zit in de organisatie zelf’, p. 11 Foto’s, p. 12 - 13 De kracht van de regio, p. 14 - 15 Toekomstbeelden, p. 16 Foto’s, p. 17 CvB-lid voor een dag, p. 18 - 19 Een blik van onze Engelse buren op Nederland, p. 20 - 21 Wat is de Whopper van de Nederlandse universiteiten?, p. 22 Nieuwe traditie!, p. 23 #DKvsnu, p. 24 - 25 Tuinfeesten en toekomstscenario’s, p. 26 - 27 Mini-DenkTank over ‘21st century skills’, p. 28 Nawoord, p. 29 Roadmap, p. 30 Deelnemers Duin & Kruidbergconferentie, Regiobijeenkomsten, Expertsessie, p. 31-34 Projectorganisatie, Colofon p. 35 Van iedere sessie is een korte compilatie. Klik op de mouse-over:
Bekijk de compilatiefilm
Pagina 4
Generaal Middendorp: ‘Organiseer je eigen tegenspraak!’ De VSNU en het Rathenau Instituut maken in het traject gebruik van toekomstscenario’s. Voor de kennissector is scenarioplanning vrij nieuw. Voor het ministerie van Defensie daarentegen, is scenarioplanning een zaak van leven en dood. Commandant der Strijdkrachten Generaal Tom Middendorp gaf een kijkje in de keuken van de Nederlandse strijdkrachten. Zijn tips voor de kennissector: ‘Denk buiten de kaders en organiseer je eigen tegenspraak.’ Tactiek ‘Een goede tactiek begint bij een analyse van de tegenstander en bij het nadenken over scenario’s. Je moet denken over situaties die zich kunnen voordoen. Bij Defensie richten we onze planning altijd op het meest waarschijnlijke scenario. Maar we toetsen onze planning op het meest gevaarlijke. De scenario’s zijn een middel. Niet de oplossing. Ze dwingen ons om na te denken over gebeurtenissen en mogelijke consequenties van ons handelen.’ Friction of war ‘Ik kauwde mijn commandanten in Uruzgan niet voor hoe ze moesten werken, maar wat ik wilde bereiken. Een voorbeeld? Zorg voor veilige verkiezingen. Dan gaat zo’n commandant nadenken: hoe zou de tegenstander de boel gaan saboteren? De commandant besluit om toegangswegen te blokkeren en preventief te fouilleren. Bovendien zorgt hij dat er ‘s nachts ook militairen in het dorp zijn zodat er niet geflyerd kan worden door de tegenstander. De commandant weet ook wel dat de werkelijkheid altijd anders loopt dan verwacht. Dat noemen we de friction of war.’ War gaming ‘Plannen maken, is relatief gemakkelijk. Maar wat doe je daarna? Als bij Defensie een plan klaar is dan gaan we om de tafel zitten met alle belangrijke spelers. Dat noemen we war gaming. We gaan dan stap voor stap door het plan heen. Dan zie je wat elkaars afhankelijkheden zijn. Zo toets je het plan en zorg je dat iedereen het plan verinnerlijkt. Dat gaat binnen een uur. Zo heb je eenheid van opvatting en weet iedereen wat hij van elkaar kan verwachten.’ Pauline van der Meer Mohr, voorzitter Erasmus Universiteit Rotterdam:
“
Scenarioplanning kan een buitengewoon handig hulpmiddel zijn bij het testen van je plannen. Om te kijken of ze robuust zijn, wanneer er toekomstbeelden ontstaan die heel anders zijn dan je eigenlijk had verwacht.
”
Pagina 5
Red teaming ‘Iets anders dat we bij Defensie doen, is ‘red teaming’. We organiseren onze eigen tegenspraak. Wij maken mensen vrij die ons uitdagen. Die advocaat van de duivel spelen. Dat doen we zowel op laag operationeel niveau als op hoog strategisch niveau. Zo’n grondige exercitie met tegengeluiden geeft mega veel inzicht.’ Toekomst ‘Hoe zal de wereld er over 25 jaar uitzien? We kunnen de toekomst niet voorspellen. Wie kon 25 jaar geleden, in 1989 dus, voorspellen dat de Berlijnse muur zou zijn gevallen en dat de koude oorlog voorbij was. Of ga eens 15 jaar terug. 1999. Niemand had toen voorspeld dat twee jaar later vliegtuigen in het World Trade Center zouden vliegen. Dames en heren, ik wens jullie een goede conferentie. Maak gebruik van de kracht van scenario’s, want de toekomst is niet te voorspellen, maar we kunnen hem wel proberen voor te stellen.’
Tom Middendorp, Commandant der Strijdkrachten:
“
Ervaring met scenarioplanning hebben wij ook op strategisch niveau, als we kijken naar de toekomst van defensie.
”
Pagina 6
Kleur bekennen Na de briefing van Generaal Middendorp ligt de bal bij de gasten. Ze gaan nu zelf met de toekomstscenario’s uit de regiobijeenkomsten aan de slag. De gasten moeten kleur bekennen en formuleren per scenario strategische opties voor universiteiten. Donderdagmiddag 26 juni. Tijd voor een actieve sessie. De zaal is er eentje als voor een stijldansfeest. Tafels en stoelen staan aan de kant. Op de dansvloer liggen vier grote vierkante kleden, elk met een eigen kleur. In het begin staan de deelnemers nog wat lacherig langs de kant. Maar al snel komt er beweging in de groep. Onder leiding van de prikkelende stellingen van Barend van der Meulen van het Rathenau Instituut tekent zich langzaam maar zeker een scheiding op tussen hen die denken dat de toekomst vooral regionaal is georganiseerd en hen die denken dat er een mondiale maatschappij zal zijn. Daarna zorgen nieuwe stellingen dat beide groepen elk weer in tweeën splitsen. De ‘regionalen’ die denken dat het bedrijfsleven leidend zal zijn, splitsen van de regionalen die denken dat de overheid een belangrijke vinger in de pap zal hebben. De ‘mondialen’ die denken dat het bedrijfsleven zal leiden, splitsen van de mondialen die denken dat de overheid het voor het zeggen zal hebben. Daar staan ze dan. Ieder op een kleed in ‘hun’ kleur. Elke kleur stelt een van de vier toekomstscenario’s voor (zie ook het artikel over de scenario’s in dit magazine en de publicatie ‘Vizier vooruit’ (2014)). Oranje staat voor Nationale vertrouwdheid. Paars is Regionale kracht. Groen stelt Internationale selectie voor. En rood is Europese variatie. Natuurlijke selectie Dan is het tijd voor de tweede helft. De deelnemers gaan met gelijkgestemden naar ‘hun’ tafel. Daar discussiëren ze over dilemma’s die vanuit de regiobijeenkomsten zijn opgekomen. Klaas Landsman is hoogleraar mathematische fysica aan de Radboud Universiteit Nijmegen en zit aan de paarse tafel, regionale kracht: ‘Wij hadden als dilemma ‘Hoe voorkomen we leeglopende regio’s?’ Dat vind ik geen dilemma. Ik geloof in natuurlijke selectie. Als Oost-Groningen leegloopt dan zijn daar redenen voor. Dan hoeven we daar bijvoorbeeld niet het hoofdkantoor van de PTT neer te zetten.’ Renée Jones Bos, secretaris-generaal Buitenlandse Zaken:
“
De wereld is enorm in verandering. Wij moeten ons aanpassen aan de nieuwe tijd. Dankzij het buitenland kunnen we groeien, maar bedreigingen komen ook uit het buitenland.
”
Pagina 7
Koen Becking, voorzitter van de Universiteit Tilburg, discussieerde met zijn tafel over hoe de kwaliteit van het onderwijs en onderzoek verder omhoog kon: ‘Er liggen nog wel wat wegen naar boven. Ik geloof in profileren, specialiseren en samenwerken. Neem sterrenkunde. Als alle sterrenkundigen van Nederland samenwerken dan kun je een nog hogere kwaliteit bereiken dan we op dat gebied al hebben.’ Aan het eind van de sessie waren de gasten nog lang niet uitgepraat. Dat was natuurlijk nou net de bedoeling: vrijer en creatiever denken door niet vanuit de huidige werkelijkheid te denken, maar vanuit uiteenlopende toekomstbeelden. Voldoende stof om over na te praten tijdens de welkome break die volgde. Ingrid van Engelshoven, Gemeente Den Haag:
“
Het is een fantastisch perspectief als je er als Nederland in slaagt de kennisrotonde te zijn in Europa, de schakel tussen Azië en Amerika.
”
Pagina 8
Thee met minister Bussemaker Meestal worden ministers gevraagd voor toespraken. In de voorbereiding naar de Duin & Kruidbergconferentie besluit Jet Bussemaker, de minister van OCW dat ze ‘haar uur’ anders wil aanpakken. Ze wil met studenten, bedrijven en bestuurders praten over de student van de toekomst. Hoe kunnen de universiteiten inspelen op de toekomst, terwijl we nog niet weten wat ons de te wachten staat? ‘Het zal gaan om een combinatie van kennis, vaardigheden en vorming.’ ‘Goedemiddag, welkom bij mij op de thee.’ Zo begint minister Jet Bussemaker van OCW de donderdagmiddagsessie van de Duin & Kruidbergconferentie. Bussemaker is als minister verantwoordelijk voor het Nederlands onderwijssysteem, voor het opleiden van studenten en scholieren. Ze zit op een groen fluwelen stoel op het podium. Om haar heen zitten vier oud-studenten op groen fluwelen banken. Op een salontafel staat water en, gezien de temperatuur, ijsthee. Het lijkt een gezellig tafereel, maar schijn bedriegt. Anderhalf uur lang zullen de minister en haar vier ‘competente rebellen’ de zaal prikkelen. De centrale vraag is: ‘Hoe moeten we studenten opleiden voor de veranderende wereld?’ Stadsmijnwerkers Minister Bussemaker trapt af: ‘Twintig procent van de huidige banen bestaan straks niet meer. Kijk naar de schillenboer. Zijn baan verdween, maar de eerste ‘stadsmijnwerkers’ zijn gesignaleerd. Zij zoeken in afval oude onderdelen om nieuwe producten te maken. En hoe ziet de arts van de toekomst eruit? Is dat misschien geen dokter meer, maar een lichaamsdeeldesigner? En wat betekenen de veranderingen voor de universiteiten? Moeten steeds maar weer nieuwe opleidingen introduceren? Er wordt weleens gesproken van de T-vormige mens, of de ‘T-shaped professional’. Stevige disciplinaire kennis en expertise basis met daarbovenop algemene vaardigheden. Ik zou daar nog een derde dimensie aan toe willen voegen. Die van de vorming. Waar ligt de ethische grens van een journalist? Waarom kies je als arts voor een bepaalde behandeling? In de toekomst draait het om drie zaken: kennis, vaardigheden en vorming. Daar hebben we universiteiten voor nodig.’ Astrid Poorthuis, Nationale DenkTank 2007 en Universiteit van Amsterdam:
“
In hoeverre moeten universiteiten aandacht besteden aan de vaardigheden van de toekomst, 21st century skills?
”
Pagina 9
Adolescenten motiveren Vervolgens is het de beurt aan de vier gasten van de minister. Het zijn oud-leden van de Nationale Denktank van studenten. Al in de aanloop naar de Duin & Kruidbergconferentie bracht de VSNU hen bijeen voor een brainstormweekend over het onderwerp ‘vaardigheden voor de toekomst’. Pim Bellinga studeerde werktuigbouwkunde aan de TU Delft en maakt nu met zijn bedrijf ‘I hate statistics’ spellen die statistiek leren makkelijker maakt. Hij wil bereiken dat mensen onderwijs mooi vinden doordat ze begrijpen wat er gebeurt. Astrid Poorthuis is docent onderwijskunde aan de UvA. Zij wil weten hoe adolescenten gemotiveerd raken.’ Anna Noyons studeerde productontwerpen in Delft en werkt nu bij Peerby: ‘Wij zorgen dat mensen minder spullen nodig hebben en brengen buren met elkaar in contact.’ Joop Hazenberg studeerde geschiedenis in Groningen. Hij woont sinds kort in Brussel, is EU-watcher en noemt zich een doctor Clavan 2.0 Peers Dan is het tijd voor de zaal. Ed Brinksma, rector van de Universiteit Twente: ‘We zijn onlangs met het Twentse onderwijsmodel begonnen. Daarin combineren wij kennis en toepassing. Bovendien introduceren wij een systeem van ‘peers’ waarin studenten leren van leeftijdsgenoten.’ Jan van der Biesen van Philips: ‘Wat Philips wil, sluit aan bij de T-shaped professional die de minister noemt. Wij zoeken zowel de experts als de verbinders. Veel leren ze nog als ze bij ons binnen zijn, maar een goede basis in het vak is erg belangrijk.’ Beer Sijpestijn, student aan in Twente: ‘De universiteit hoeft mij echt niet alles voor te schrijven. Veel softs skills leer ik wel van mijn vrienden. Laat mij maar in de collegebanken leren hoe ik wiskundige problemen moet oplossen.’ Ruimte voor fouten Het laatste woord is aan de speciale gasten van de minister. Noyons: ‘Zorg voor een opleiding waarin jonge mensen kunnen uitzoeken waar ze goed in zijn. Bellinga: ‘Studenten worden meer en meer getest. Je zou ze juist de ruimte moeten geven om dingen fout te doen. Daarvan leer je het meest.’ Jet Bussemaker, minister Onderwijs Cultuur en Wetenschappen:
“
Wat we nodig hebben zijn competente rebellen, mensen die weten wat je moet doen als je eigenlijk niet weet wat je moet doen. Uiteindelijk moet je mensen zo opleiden dat ze in die onbekende omgeving weerbaar en wendbaar kunnen zijn.
”
Pagina 10
Renée Jones Bos, vrouw met een missie Hoe ga je als leider om met grote ontwikkelingen en veranderingen? Dat is het thema bij het diner. Hoe kun je in lastige tijden sturing geven aan de organisatie? Universiteiten zuchten weleens over bezuinigingen en veranderingen. Het kan erger. Neem het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Dat kreeg in een paar jaar tijd twee forse bezuinigingen opgelegd. Renée Jones Bos, de secretaris-generaal van Buitenlandse Zaken, vertelt over keuzes maken, prioriteiten stellen en over de Whopper van Burger King. Onder leiding van Gerdi Verbeet, voorzitter van het Rathenau, worden alle gasten uitgedaagd om de lessen van Jones Bos op zichzelf en hun organisaties te betrekken. ‘In de zomer van 2012 ben ik 4 jaar ambassadeur geweest in Washington en kom terug in Nederland. Wat mij opvalt is de sombere stemming, de kritiek op de overheid, op Binnenlandse Zaken. Dit was niet het Nederland dat ik kende uit Washington. Daar had ik juist gemerkt dat er vaak vol lof over Nederland werd gesproken. We mogen echt wel trots zijn op ons land.’ ‘In november 2012 lag er een nieuw regeerakkoord. We moesten 1 miljard euro bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking en 90 miljoen op bedrijfsvoering. En dat kwam bovenop een eerdere bezuiniging van 1 miljard op ontwikkelingssamenwerking en 100 miljoen op bedrijfsvoering. Het betekende dat ons ministerie met 25 procent moest krimpen. Wat nu?’ ‘We gingen systematisch te werk. We keken nog eens goed naar onze missie en onze visie. Die bevat drie zaken: een veiliger Nederland, een welvarend Nederland en een rechtvaardige wereld. Vervolgens vroegen we ons af wat onze Whopper was. De Whopper is de belangrijkste hamburger van Burger King. De fastfoodketen had hun hamburger een keer van het menu gehaald. Vervolgens kwamen de klanten in opstand. Onze Whopper is het postennetwerk, de ambassades. Die wilden we koste wat kost in stand houden. Maar hoe?’ ‘We krimpen in op de grote posten. We delen ruimtes met Belgen, Denen en Duitsers. We stoten dure panden af. De ambassadeurs worden meewerkend voorman. Ze twitteren, hebben Facebookpagina’s en werken mee aan interviews. En nu? We zijn nog volop bezig met de operatie. Maar ik kan nu al zeggen dat het werkt. Natuurlijk hebben we ook nog zaken die minder gaan. Zo wordt de bezetting op sommige posten wel erg mager. Maar onze Whopper is er nog.’ Na dit openhartige verhaal kauwden de gasten verder op dit thema tijdens het hoofdgerecht. Food for thought! @mariahenneman:
“
@RJonesBos over verandering Buiza. Bepaal taken.Veiligheid. Welvaart. Hulp. Rechtvaardige wereld en maak netwerkorganisatie #DKvsnu
”
Pagina 11
Meester-reorganisator Jan Hommen: ‘De beste kennis zit in de organisatie zelf’ Om 7.30 uur trokken 20 deelnemers hun wandelschoenen aan, trotseerden de motregen en haalden een frisse neus. De mysterieuze gast uit het programma? Dat was Jan Hommen, ex Philips, ex ING, nu KPMG. Hij weet als geen ander hoe je in grote organisaties snel veranderingen kunt aanbrengen en liet de wandelaars met elkaar hierover praten. Dat onderwerp kwam niet uit de lucht vallen; tijdens de regiobijeenkomsten kwam duidelijk naar voren dat leiderschap belangrijk is in organisaties die veranderingen doormaken. Een wandeling in vijf stappen met een opmerkelijke finish. Stap 1: analyse ‘Als ik bij een bedrijf binnenkom, maak ik eerst een analyse. Ik kijk wat er mis is. Dat doe ik door te praten met de mensen die twee, drie of vier lagen onder de raad van bestuur zitten. Daar zitten de critici die geen belang hebben bij de huidige status quo.’ Stap 2: visie ‘Dan wordt het tijd voor het formuleren van een nieuwe, aanlokkelijke visie. Als je die hebt, dan melden zich vaak vanzelf een aantal vrijwilligers binnen het bedrijf. Dat zijn je troepen. Ik huur geen McKinsey in of andere externen. Ik doe het met eigen mensen. Dan heb je meteen draagvlak.’ Stap 3: tegenstander ‘Het is fijn als je een gemeenschappelijke “tegenstander” kunt creëren. Bij ING bijvoorbeeld gaf de EU ons een ultimatum. Voor dat moment werd Neelie Kroes, als EU-commissaris met portefeuille mededinging (red.), onze gemeenschappelijke “tegenstander”. Stap 4: communicatie ‘De communicatie. De meeste bedrijven communiceren pas op het eind. Maar je moet het steeds doen. Ik zeg graag vooraf wat we gaan doen. Zo neem je verrassingen weg. En in tijdnood moet je af en toe een verkorte route nemen.’ Stap 5: ontslagen ‘Ontslagen. Je kunt geen massaontslagen doen als je de top in stand houdt. Ik begin altijd bij de top.’
De finish: grote stappen, snel thuis Bijna werd het stil staan om ervaringen te delen de groep fataal. Aan het eind van de wandeling haalden twee hardlopers joegen de wandelaars met veel kabaal uiteen. Tien meter verderop keken de atleten lachend om. Het bleken Paul Rosenmöller en Martin Kropff (rector Wageningen Universiteit) die terugkwamen van ‘een 10 kilometer loopje’. Met dank aan natuurgids Wilma van de Heuvel
Anna Noyons, Peerby BV:
“
Hoe kunnen wij een omgeving bieden, waarin ondernemers die het op een andere manier gered hebben, kunnen floreren?
”
Pagina 12
Pagina 13
Pagina 14
Ontbijt-tv: De kracht van de regio Een goed ontbijt is het fundament voor de dag. TV-presentator Maria Henneman gaat in gesprek met gasten uit politiek, bedrijfsleven en onderwijs over de thema’s regionalisering/ internationalisering en concurrentie/partnership. Het publiek waant zich in een televisiestudio, alwaar het perspectief wisselt van gemeente- en provinciebestuurders naar het bedrijfsleven, politiek en universiteitsbestuurders. Jet de Ranitz, voorzitter Hogeschool van Amsterdam, is stellig: ‘als bestuurders moeten wij barrières wegnemen, dan krijgen studenten vleugels.’ De praktijk van gemeente en provincie ‘Durf lokaal te denken om globale problemen op te lossen’, adviseert wethouder Ingrid Engelshoven de universiteiten. ‘In Den Haag speelt nu het vraagstuk van Syriëgangers. Als je dat lokaal onderzoekt, kun je uiteindelijk internationale uitspraken over zo’n onderwerp doen.’ Engelshoven vraagt de universiteiten ‘het lef te hebben om samen te werken en in een langere keten te denken.’ Universiteiten en hogescholen moeten hun de blik ook richting mbo richten. Wensen van het bedrijfsleven Het bedrijfsleven heeft specifieke verzoeken aan de universiteiten. Zo zoekt Allard Castelein, directeur Havenbedrijf Rotterdam, ‘én én-studenten’. ‘Studenten die én economisch én duurzaam durven kijken, die én traditioneel én onorthodox durven denken. Ik zou willen dat de opleidingen breder denken, meer in waardeketens.’ Castelein gelooft niet in snelle oplossingen, zegt hij. ‘We hebben plassen studenten nodig die kunnen inspelen op nieuwe ontwikkelingen.’ Ideeën uit de politiek Universiteiten zijn hoofdzakelijk bedoeld om mensen op te leiden, benadrukt Job Cohen, voormalig politicus en burgemeester van Amsterdam. Hij denkt dat prestatieafspraken tot perverse prikkels kunnen leiden, maar ‘we kunnen ook niet helemaal zonder.’ Verder ziet Cohen het graag als onderwijsinstellingen verbindingen leggen met de plek waar ze gevestigd zijn. ‘Ik was laatst bij een hogeschool in Rotterdam. Daar zeiden ze: ‘wij leiden mensen op voor de haven’.’ Allard Castelein, directeur Havenbedrijf Rotterdam:
“
De complexiteit van de problematiek en de veranderingen van de omgeving zijn dusdanig, dat er niet één simpele oplossing is. We moeten die studenten dus echt zo equiperen dat ze dat brede speelveld kunnen oppakken.
”
Pagina 15
Pieter Duisenberg, Tweede Kamerlid van de VVD, gelooft niet dat je samenwerking moet afdwingen. ‘Het moet een beweging zijn vanuit de instellingen.’ Daarbij moeten we doelen centraal stellen, ‘uitkomsten, niet hoe het moet gebeuren.’ Nederland moet een magneet zijn voor kennis, aldus Duisenberg, ‘een magneet voor talent.’ Taken voor de universiteiten Maar hoe denken de universiteiten zelf over hun taken? ‘Wij leiden studenten op voor drie rollen’, denkt Ed Brinksma, rector Universiteit Twente, ‘onderzoeker, ontwerper/ingenieur en ondernemend student.’ Daarbij gaat het niet alleen om vakkennis, benadrukt Brinksma. ‘Als ik hoogleraren vraag wat ze verwachten van een bachelorstudent, dan noemen ze vaak eerst een hele rij zachte eigenschappen en daarna zeggen ze ‘O ja, ze moeten wel wat vakinhoud hebben’.’ Jaap Winter, collegevoorzitter van de VU, vindt Nederland te klein om onderling met elkaar te concurreren. ‘Maar op onderwijsgebied kunnen we door samen te werken, kleine opleidingen behouden.’ Jet de Ranitz, voorzitter Hogeschool van Amsterdam, vult aan: ‘in de samenwerking kun je meer presteren dan in je eentje. Onze conservatoriumstudenten volgen bij de UvA verdiepende vakken over theorie. Omgekeerd komen musicologiestudenten van de UvA naar het conservatorium om ideeën in de praktijk te testen. Als bestuurders moeten wij barrières wegnemen, dan krijgen studenten vleugels.’
Job Cohen, voormalig politicus en burgemeester van Amsterdam:
“
Universiteiten zijn er toch vooral om mensen op te leiden. Internationalisering is daarvoor noodzakelijk.
”
Pagina 16
Toekomstbeelden Na ontbijt tv waarin mensen vanuit de huidige werkelijkheid discussieerden wat anders en beter kan, stapten de gasten tijdens deze sessie in de toekomst met trendanalist Christine Boland. Boland adviseert bedrijven en organisaties over toekomstig consumentengedrag. Ze neemt de zaal aan de hand van huidige beelden en mee op een reis naar de toekomst.
Bij een foto van het gele hoofd van een Lego-poppetje: ‘Zelfs de Lego-poppetjes zijn in de afgelopen jaren bozer gaan kijken. We zijn constant aan het rennen en moeten maar de hele tijd gelukkig zijn. Er is een ‘Voice of Holland’-mentaliteit. Je zet een strot op, de jury draait zich om en je wint. Mensen die het klein houden, worden niet gehoord.’ Bij foto’s van de inauguratie van pausen in 2005 en 2010: ‘In 2005 had het publiek nog geen mobieltjes met camera. In 2010 heeft iedereen een smartphone. Er is een laag tussen ons en de werkelijke wereld gekomen. Je ziet het ook in het groot. Er ontstaat een continent om de aarde heen waar Google de baas is. Facebook kan voorspellen hoelang relaties zullen duren. Maar zou je ook niet gepersonaliseerd onderwijs kunnen maken? Ik denk dat we moeten zorgen voor balans. In een tijd dat alles kan, is nietsdoen een keuze.’ Bij een foto van een jongen uit Jakarta met een Delfts diploma: ‘Deze jongen is afgestudeerd in Delft terwijl hij Indonesië niet is uitgeweest. Hij behoort tot de millennials, de generatie geboren na 1985. Die generatie denkt niet meer in ‘online’ of ‘offline’. Ze zijn ‘inline’, continu verbonden met de wereld om hen heen. Het is de generatie van ‘me, myself en we’. Ze delen en zijn creatief.’ Bij een tekening van een zinkend schip met bootjes eromheen: ‘Als bedrijf of universiteit kun je denken: ‘Ik blijf op het zinkende schip.’ Maar je kunt ook in een bootje stappen. Dan zit je met al die kleine bootjes om elkaar heen. Waarheen gaat de tocht? De leiders van de toekomst moeten iets hebben wat we ‘zwermintelligentie’ noemen. Als een zwerm spreeuwen of een school vissen gaan de kleine bootjes dan samen de toekomst tegemoet.’
Meer inspiratie vindt u op www.trendrede.nl.
Boland sluit haar lezing af met de oproep om buiten de huidige kaders te denken en met elkaar een nieuwe, slimmere koers te vinden. ‘Ook u zult waarschijnlijk moeten gaan kiezen. Bereid u daarop voor.’ Met het hoofd vol beelden verlieten de gasten de zaal om vervolgens zelf aan de slag te gaan met een casus.
Christine Boland, trendanalist:
“
We zitten in een ongelooflijke transitie, waarvan heel veel signalen al zichtbaar zijn, maar nog allemaal gerealiseerd. We bevinden ons nu in een soort ‘ondertussenheid’ die veel onzekerheid genereert.
”
Pagina 17
Pagina 18
CvB-lid voor een dag Trendanalist Christine Boland had de gasten met hun hoofd in de toekomst gebracht. Nu was het tijd om zelf de handen uit de mouwen te steken. Wat als er in 2025 een uittocht van studenten plaatsvindt? Zeven fictieve colleges van bestuur denken over die vraag na tijdens een simulatiegame. En om ervoor te zorgen dat de gasten zich verplaatsen in de situatie van de ander, zijn de rollen omgedraaid. De huidige colleges van bestuur mogen slechts optreden als adviseurs terwijl de traditioneel adviserende studenten, onderzoekers en mensen uit het bedrijfsleven juist op het pluche mogen plaatsnemen. ‘Ik neem u mee op een tijdreis naar 2025.’ Zo begint Dirk Jan van den Berg, voorzitter van de TU Delft, de simulatiegame waarbij universiteitsbestuurders nu eens niet aan het roer staan, maar waarbij studenten, onderzoekers en mensen uit het bedrijfsleven het voor het zeggen hebben bij een universiteit. Van den Berg: ‘Stel, het is 2025. Nederlandse studenten trekken massaal naar China. Dat kan omdat Chinees dan al lange tijd een verplicht eindexamenvak in Nederland is. Een tweede ontwikkeling is dat de Verenigde Staten sinds er in 2018 opnieuw terroristische aanslagen zijn geweest, de grenzen hebben gesloten. Het bedrijfsleven in de VS mort, er zijn te weinig talenten. Harvard en MIT besluiten daarom om in Europa een bacheloropleiding op te zetten. Studenten die de bachelor hebben gevolgd, mogen dan bij goed gedrag (de inlichtingendienst houdt ze continu in de gaten gehouden via Google Glass), hun master in de VS gaan doen. Die Europese bacheloropleiding van Harvard en MIT komt, omdat Nederland zo’n trouwe bondgenoot is, in ons land. In Breda om precies te zijn. U bent een college van bestuur van een van de reguliere universiteiten en ziet de ontwikkelingen aan. Straks gaan uw potentiële studenten niet alleen naar China, maar verliest u ook goede krachten aan de VS. Hoe gaat u reageren?’ Plan van aanpak per universiteit Voor de groepsindeling heeft de organisatie een mix gemaakt van jong en oud, van bedrijfsleven en wetenschap. Na een half uur wordt de balans opgemaakt. Elk college van bestuur presenteert hun plan van aanpak. Dirk Jan van den Berg, voorzitter TU Delft:
“
We hebben nu de externen eens expliciet aan het werk gezet in de rol die wij elke dag vervullen.
”
Pagina 19
Universiteit 1 ziet het als fantastisch nieuws. ‘Wij gaan het nieuwe Singapore worden. De nieuwe Aziaten willen niet in het strenge China of Singapore opgeleid worden, die willen naar Nederland komen. Wij bieden veertien universiteiten met binding met de regio. Waar zie je dat nou nog in 2025? Ons motto wordt ‘Make it in the Netherlands!’’ Universiteit 2 noemt zich (let op de woordspeling) de Universiteit van Hoofddorp. ‘We zien kansen in samenwerking. Met Amerika, met het bedrijven en met andere universiteiten. Daardoor kunnen we onze eigen niches versterken.’ Universiteit 3 is geïnspireerd op de overwinningen van Nederland tijdens het WK voetbal 2014. ‘Nederland heeft niet per se het meeste geld en de duurste spelers, maar wel het meeste talent om zich aan te passen. Wij gaan overal ter wereld ‘Orange Schools’ starten. Die leiden ‘T-shaped-professionals’ op. Mensen die een vak goed beheersen én sociale vaardigheden hebben. Verder biedt de uittocht ook kansen. We kunnen ons nu veel beter richten op de studenten die wél in Nederland blijven.’ Universiteit 4 heeft geen hippe naam. ‘Het gaat ons om de inhoud. Breda is het probleem niet. Daar gaan 1500 studenten naar toe. Het echte probleem zit in Azië. Wij gaan samenwerken met Breda en met het bedrijfsleven en zorgen dat Nederland zo aantrekkelijk mogelijk wordt voor studenten.’ Universiteit 5 maakt van Nederland een kennisrotonde. ‘Hoe je het went of keert, welke weg je ook neemt, je moet dan wel over Nederland als kennisrotonde.’ Universiteit 6 kiest voor omarmen en polderen. ‘En we gaan grof investeren in Nederland als researchnatie. We maken een Nederlandse Caltech. Want zo krijgen we de Nederlanders uit China en de VS weer terug naar ons land.’ Universiteit 7 noemt zichzelf ‘7up’ en zoekt de sleutel net als de meeste andere universiteiten in samenwerking. ‘Ons motto: kwaliteit, kwaliteit, kwaliteit.’
Jolien Francken, Radboud Universiteit Nijmegen:
“
Maximaal applaus voor de Orange School van 2025! #dkvsnu pic.twitter.com/pt6Z4tdPtv
”
Pagina 20
Een blik van onze Engelse buren op Nederland Vanaf een afstandje zie je de zaken vaak anders dan als je ergens middenin zit. De VSNU nodigde daarom een goed geïnformeerde buitenstaander uit om naar ons onderwijssysteem te kijken. De Britse Alison Wolf is hoogleraar Public Sector Management aan King’s College Londen. Ze is lid van de adviescommissie voor onderwijs van het Britse Lagerhuis en adviseert tal van landen over hun onderwijssysteem. Welke mondiale ontwikkelingen ziet zei op het gebied van hoger onderwijs? En hoe kunnen de Nederlandse instellingen hiermee omgaan? Alexander Rinnooy Kan interviewde haar en ontlokte een aantal verrassende uitspraken waar niet iedereen het mee eens was. Genoeg ‘cliffhangers’ voor discussie. Rinnooy Kan: ‘Als je een dag dictator zou zijn over Nederland, wat zou je dan veranderen?’ Wolf: ‘Ik zou zeggen dat jullie moeten stoppen met je druk maken over het hierheen brengen van buitenlandse studenten. Jullie hebben een goed systeem. Jullie moeten niet proberen om de Verenigde Staten na te doen. Daarvoor is Nederland gewoon te klein. Dus blijf bij wat je hebt. Verder zou ik het aantal PhD’s omhoog willen brengen. En als je vijf jaar leiding zou mogen geven aan ons land? Dan zou ik zorgen voor een systeem van lifelong learning. Met colleges. Ik zou er voor zorgen dat die colleges zo goed zijn ingebed dat men ze met geen mogelijkheid kan afbreken als ik na vijf jaar weer weg ben.’ Wat vind je van MOOCs, de massive online open courses? ‘Ik geloof er niet in. Misschien word ik te oud. Ik heb drie technologische vernieuwingsgolven gezien. Je hoeft mensen niet te overtuigen van een techniek als het werkt. Kijk naar usb-sticks. Die had iedereen binnen 3 maanden in zijn tas zitten. Daarbij, we leren van elkaar, niet van online. De MOOCs zullen de sector echt niet veranderen. Daar durf ik wel wat om te verwedden.’ Wat kan Nederland leren van de UK? ‘Dat competitie werkt. Britse universiteiten zijn extreem pro Alison Wolf, King’s College London:
“
The essence of a university is teaching the young effectively. There is a risk that in the process we devalue teaching.
”
Pagina 21
ductief. Verder hebben we in Engeland succesvol het leenstelsel ingevoerd. We zien dat de studenten gewoon blijven komen. De Schotten hebben het niet en die overschrijden hun budgetten al jaren. Nog meer? ‘Verder kan Nederland beter naar de Verenigde Staten kijken. Zij hebben een van de meest stabiele systemen van onderzoeksfinanciering ter wereld. Ze hebben het na de Tweede Wereldoorlog opgezet en er niet veel aan veranderd. Hun systeem kost relatief weinig geld. In de Verenigde staten krijgen projectleiders bij instituten geld. Per persoon wisselt dat nog weleens. Maar als je het per instituut bekijkt, dan is de financiering redelijk stabiel.’ Moeten we bang zijn voor Azië? Voor Singapore? ‘Studeren in Singapore lijkt me verschrikkelijk. Je krijgt voor alles cijfers en als je niet bij de besten hoort, lig je eruit. En China? Ik geloof niet dat je een goede universiteit kunt hebben in een omgeving waar mensen niet vrij kunnen spreken. Kortom, ik denk dat we niet heel bang hoeven zijn.’ Wat wil je ons nog meegeven? ‘Regeringen willen het onderzoek vaak concentreren, concentreren, concentreren. Maar let op. Kwaliteit kost geld. Voor je het weet bezuinig je op de docenten. En dan kom je op een glijdende schaal en dan zitten de universiteiten over vijftig jaar gevangen in een middeleeuws systeem.’ Dank je wel.
Alexander Rinnooy Kan, Universiteit van Amsterdam:
“
We moeten in Nederland onze zegeningen tellen. Alison Wolf vindt ons systeem benijdenswaardig. Daar moeten we zuinig op zijn. Wees ook blij met wat je hebt.
”
Pagina 22
Wat is de Whopper van de Nederlandse universiteiten? Na anderhalve dag zit de Duin & Kruidbergconferentie editie 2014 er bijna op. Onder leiding van Anka Mulder, collegelid van de TU Delft, blikken de deelnemers terug op de afgelopen dagen. Een greep uit de reacties. ‘Het ging een paar keer over de Whopper van de Nederlandse universiteiten. Wat moet je als universiteit zeker in huis hebben omdat anders de studenten weglopen?’ Dat zegt Sam Quax, voorzitter van de studentenraad van de UvA. ‘Mijn antwoord: docenten. Je kunt alles weghalen, het bestuur, de gebouwen, maar zonder docenten ben je nergens.’ Simone Buitendijk, vicerector van de Universiteit Leiden vult aan: ‘Voor mij is academische vrijheid onze Whopper. Academische vrijheid maakt onze universiteiten.’ Volgende conferentie Waar moet de volgende conferentie zich op richten? Ed Brinksma, rector van Twente: ‘Ik vind dat we in het Haagse niet zo goed over de vloer komen. Kennelijk spelen we het onvoldoende voor elkaar om ons goede systeem daar onder de aandacht te krijgen. We moeten blijkbaar iemand uit Engeland halen (spreker Alison Wolf, red.) die zegt “Please don’t change your system, it’s fantastic.” Beer Sijpesteijn, studentlid van de universiteitsraad in Twente: ‘Er werd vandaag en gisteren veel gesproken over meer geld. Maar er is amper gesproken over wat we met het geld doen. Uiteindelijk gaat het over mensen. We zitten hier met de top van de universiteiten en we hebben het amper over mensen gehad. Dat vind ik jammer. Studenten zijn geen Pokemonkaartjes die je kunt ruilen.’ Klaas Landsman, onderzoeker in Nijmegen: ‘We hebben het ook veel gehad over de ‘T-shaped-professional’. Iemand die zowel inhoudelijk de diepgang in kan als een brede sociale blik heeft. Ons huidige bestel leent zich niet om studenten tot een T te maken. De afrekencultuur maakt het moeilijk om die T neer te zetten.’ De Nijmeegse onderzoeker Jolien Francken valt Landsman en Sijpesteijn bij: ‘Voor volgend jaar zou ik meer studenten willen uitnodigen.’ Ondernemer Claire Boonstra vult aan: ‘En meer disruptieve factoren, nog meer mensen uit het bedrijfsleven en de politiek.’ Jan Mengelers, voorzitter van de TU Eindhoven: ‘Ik vond het een zegen dat er hier zoveel gemeenschapszin was. En voor volgend jaar zou ik zoveel studenten uitnodigen dat de verhouding studenten/bestuurders omgekeerd is aan wat die nu is.’ Maria Henneman, Maria Henneman Media Management:
“
Je ziet hoe belangrijk het is om samenwerking te stimuleren tussen kennisinstellingen, het bedrijfsleven. Maar je hebt wel een doel nodig. Je moet zorgen dat men een stip op de horizon zet.
”
Pagina 23
Nieuwe traditie! Voor de tweede Duin & Kruidbergconferentie hadden we grote plannen. We wilden de VSNU op de kaart zetten, toekomstige thema’s verkennen en - niet in de laatste plaats - een inspirerende ontmoeting creëren. Volgens mij zijn we daar volledig in geslaagd! Als initiatiefnemer van de Duin & Kruidbergconferentie geloof ik erg in de kracht van samenwerking. Samenwerking binnen de kennisketen, die inmiddels een natuurlijke vorm en plek heeft gekregen, maar ook samenwerking in een breder VSNU-verband. Nu zijn we klaar om de samenwerking met partijen van buiten verder te versterken. Het opleiden van studenten in Nederland is uiteraard de eerste verantwoordelijkheid van het bestel. En uit de opbrengsten van de conferentie blijkt ook dat het Nederlands hoger onderwijs een ongelooflijk mooi exportproduct is. Het zou heel zinnig zou om volgend jaar, bij de derde Duin & Kruidberg, bijvoorbeeld te kijken naar strategieën rondom modernisering van onderwijs in een internationale context. Bij die derde editie staat, wat mij betreft, alles weer ter discussie: de vorm, de locatie, de thema’s, de deelnemers. Alleen de dialoog over de kennissector, dat blijft een constante factor. Daarbij is de strategievorming van het hoger onderwijs steeds een centraal thema. Sinds het prille begin, zo’n twee jaar geleden, hebben we hieraan gewerkt. Van de eerste Duin & Kruidbergconferentie tot de expertsessie, de regiobijeenkomsten en dan nu een tweede conferentie: het wordt zo langzaamaan een hele mooie traditie. Josephine Scholten, directeur VSNU
Karl Dittrich, voorzitter VSNU:
“
Het is een hele mooie afsluiting na de regiobijeenkomsten. Nu weer op weg naar de volgende stap!
”
Pagina 24
#DKvsnu @aldith_hunkar * Camera team briefing done! Let the #DKvsnu conference begin! #VSNU pic.twitter.com/FfoAkcB13i
@RathenauNL Vandaag en morgen Duin- en Kruidbergconferentie over de toekomst van de #universiteit: bit.ly/Vqc93A #DKvsnu #wetenschap
@prosenmoller Oppergeneraal Middendorp schets het belang van scenario’s om keuzes te maken. Kan onderwijs leren van defensie? #dkvsnu @deVSNU Universiteitsbestuurders luisteren nu naar de adviezen van overige gasten over strategische dilemma’s uni’s! #DKvsnu pic.twitter.com/P9GjzNJEBk
@JurgenRienks Friction of war: reality is never what you expected. So prepare for eventualities with scenarios, explains Gen. Middendorp #dkvsnu #devsnu
@WilmadeKoning @JetdeRanitz samenwerking Hoger Onderwijsinstellingen belangrijk om studenten het goede onderwijs & de goede route te kunnen bieden #DKvsnu
@PVdMM @PDuisenberg wil dat NL kennis en talent magneet is. Is iemand het daarmee oneens? Nu nog even de randvoorwaarden invullen. #DKVSNU
@ClaireBoo Belangrijk advies Tom Middendorp: organiseer je weerstand, de mensen die het NIET met je eens zijn. The Red Team. #DKvsnu
@Jan_Anthonie Josephine Scholten, initiatiefnemer, opent sessie #DKVSNU pic.twitter.com/g0xc0F3kHj
@ClaireBoo Vanochtend om 7.30u op pad met een aantal bikkels aka leiders #DKvsnu en boswachter pic.twitter.com/ zRliczZfSY
@jolienfrancken Dauwtrappen en nadenken over reorganisaties, ontbijt met universitaire ontbijttv: elk moment wordt geïntegreerd in het thema #dkvsnu #dag2
@CarelStolker Moeten universiteiten samenwerken of concurreren? Ik weet het wel: het is allebei. Ook dat is al eeuwen zo. #DKvsnu
@PVdMM Aanpassingsvermogen, ambitie en emotionele intelligentie belangrijkste competenties volgens Castelein @HavenRotterdam #DKVSNU Gerdi Verbeet, voorzitter Rathenau Instituut:
“
Je hoort jongeren zeggen: niet iedereen van ons wordt wetenschappelijk onderzoeker en we willen dat jullie ons ook voorbereiden op andere rollen.
”
Pagina 25
@deVSNU O.l.v. Anka Mulder TUDelft worden de conclusies getrokken. Meest gehoorde woord deze conferentie: ‘SAMENWERKEN’. #DKvsnu
@BregjeMollee Innovatie begint juist daar wanneer verschillende zienswijzen elkaar ontmoeten, aldus Minister Bussemaker op de D&Kconferentie 2014 #DKvsnu
@CarelStolker Leuk onderdeel strategiedagen VSNU onder leiding Vz @ tudelft: Yale komt naar Nederland. Worden we bang? Gaan we samenwerken? #DKvsnu
@aldith_hunkar * Alison Wolf of King’s College London speaks of international influences. #DKvsnu #VSNU / cc @ XXFactorFacts pic.twitter.com/ikgS5YwQh3
@JoopSchippers @deVSNU NLse uni’s zouden serieus werken moeten gaan maken van post-initieel ow. Niet her en der cursus, maar over volle breedte. #DKvsnu
@CarelStolker Van universiteiten wordt wel erg veel verwacht. Uiteindelijk draait het al eeuwen om drie dingen: education, research and service. #DKvsnu
@Rinkezonneveld Zeer spijtig dat ik last minute #DKvsnu heb moeten afzeggen. Reflectie toekomst uni’s zeer belangrijk @KoenBecking Digitalisering een gamechanger in het hoger onderwijs? #DKvsnu blog.uvt.nl/ koenbecking/
@HLdeJonge Gerard Meijer RU en Michiel Kolman Elsevier openen de onderhandelingen op de #dkvsnu #openaccess #bigdeals pic.twitter.com/xAP7YixtcH
@JetdeRanitz Erg leuk om te ‘gluren bij de buren’ #DKvsnu & bij universiteiten net zoveel passie voor HO te zien als bij ons in #hbo: samen naar voren
@PVdMM ‘In het continent rondom de aarde is Google de baas’ zegt @christineboland #DKVSNU
@JurgenRienks Karl Dittrich besluit de conferentie met nadruk op drie kernthema’s: autonomie, kwaliteit en vertrouwen. #dkvsnu pic.twitter.com/DyrzzgCXYI
Michel Kolman, Elsevier:
“
De vraag is natuurlijk: zou het niet slim zijn als Nederland te investeren om echt voor een topinstituut te gaan?
”
Pagina 26
Tuinfeesten en toekomstscenario’s In 2025 staan de zesjarigen van nu aan de poorten van de universiteit. Wat kunnen ze verwachten? Is het hoger onderwijs nog steeds toegankelijk en betaalbaar voor iedereen of is het dringen geblazen? Gaan ze naar een universiteit in de buurt of speelt afstand geen rol meer? De VSNU en het Rathenau Instituut stelden vier toekomstscenario’s op. Deze scenario’s helpen de universiteiten bij hun dialoog over de strategie. Scenarioplanning klinkt ingewikkeld, maar het valt mee. Het is te vergelijken met het voorbereiden op een tuinfeest in juni. Het kan slecht weer zijn of goed weer. En er kunnen veel mensen komen of weinig. Als je die twee onzekerheden met elkaar kruist, krijg je vier scenario’s: goed weer met veel mensen, goed weer met weinig mensen, slecht weer met veel mensen, slecht weer met weinig mensen. Elk van die scenario’s kun je uitwerken. En op elk van de scenario’s kun je je voorbereiden. Het gebeurt nooit precies dat er één scenario helemaal uitkomt. Op de dag van het feest zal het bijvoorbeeld redelijk weer zijn met veel mensen. Dat geeft niet. Door het denken en praten in scenario’s kun je een strategie maken die voorbereidt op de toekomst. Universiteiten zijn geen tuinfeesten. Wat zijn de twee grote onzekerheden voor universiteiten? Onzekerheid 1: publiek versus onderneming De eerste onzekerheid is van wie en voor wie de universiteit er moet zijn. Zien we de universiteit als een publiek goed bedoeld om de samenleving vooruit te helpen? Of is ze eigenlijk een onderneming met contractpartners die in ruil voor hun investeringen eisen kunnen stellen aan het onderwijs? Onzekerheid 2: regionaal versus internationaal De tweede onzekerheid is de mate van competitie en de schaal waarop deze plaatsvindt. Moeten universiteiten concurreren om studenten en medewerkers? En zal dat regionaal gaan of op internationale schaal? 2 onzekerheden maken 4 scenario’s Als we de twee onzekerheden met elkaar kruisen, krijgen we net als bij vier scenario’s.
Een uitgebreide uitwerking van de scenario’s staat in de publicatie ‘Vizier vooruit’, Rathenau Instituut en VSNU, februari 2014. Stella Fangauf, student Universiteit Maastricht:
“
Focus op de sterktepunten, zoals de kleinschaligheid en vlakke hiërarchie. Maar let ook op dat de sterke punten sterk blijven.
”
Pagina 27
1. Nationale vertrouwdheid De maatschappij legt de nadruk op de publieke waarde van onderwijs en onderzoek. Er is een stabiele omgeving met weinig concurrentie. 2. Regionale kracht Kennis wordt als een privaat goed gezien. Er is een stabiele omgeving met weinig concurrentie. 3. Internationale selectie Kennis wordt als een privaat goed gezien. Er is een hypercompetitieve, mondiale omgeving waarbij competitieve voordelen zeer vluchtig zijn. 4. Europese variatie De maatschappij legt de nadruk op de publieke waarde van onderwijs en onderzoek. Er is een hypercompetitieve, mondiale omgeving waarbij competitieve voordelen zeer vluchtig zijn. Josephine Scholten, directeur VSNU:
“
De enorme saamhorigheid in het veld is opvallend en heeft geleid tot een hele positieve sfeer tijdens deze conferentie.
�
Pagina 28
Mini-DenkTank over ‘21st century skills’ Op verzoek van VSNU en OCW vond op 16-18 mei een mini-DenkTank plaats met alumni van de Nationale DenkTank. Hun inzichten vormden input voor de sessie van minister Bussemaker tijdens de Duin & Kruidbergconferentie. Tijdens het weekend in mei gingen de DenkTankers aan de slag met het onderwerp ‘21st century skills’, vaardigheden en competenties die de jongeren van nu nodig hebben om toekomstige problemen op te lossen. Er werd onder andere gesproken over competenties om te innoveren, ICT en sociale vaardigheden. Hieronder de presentatie van hun brainstorm. Minister Bussemaker nodigde vervolgens twee Denktankers uit voor haar sessie: Astrid Poorthuis en Pim Bellinga.
Bekijk de film.
Download de gehele presentatie (pdf).
Jet Bussemaker, minister Onderwijs Cultuur en Wetenschappen:
“
Hoe verhoudt vakkennis die je moet leren zich ook tot de vaardigheden die je mee wilt geven?
”
Pagina 29
Nawoord Deze Duin & Kruidbergconferentie verliep anders dan de editie van 2013. Vorig jaar werden we door elkaar geschud met beelden van bedreigingen en uitdagingen Dit leidde tot de toekomstscenario’s en een aantal regiobijeenkomsten, die druk werden bezocht en input gaven voor verdere strategieontwikkeling van de universiteiten. De Duin & Kruidbergconferentie van 2014 was meer contemplatief: we luisterden naar goede voordrachten en gesprekken, stelden vragen, discussieerden en versterkten ons netwerk. Dat laatste punt is zeker niet onbelangrijk. Uit vrijwel alle sessies bleek namelijk dat er grote behoefte bestaat om samen te werken: tussen universiteiten, met lokale en regionale overheden, met het bedrijfsleven, maar ook samenwerking over de grenzen heen. De roep om meer en intensievere samenwerking, wat vraagt om een stevig netwerk, liep als een rode draad door alle sessies. Ook tijdens de regiobijeenkomsten bleek de behoefte tot samenwerking, met allerlei actoren, groot. Universiteiten hebben hierin een belangrijke taak. Niet alleen moeten onderzoek en onderwijs aan de hoogste normen van kwaliteit voldoen, maar klaarblijkelijk verwachten onze partners ook dat de universiteiten een prominente maatschappelijke rol spelen, zowel in sociaal-cultureel als economisch opzicht. Ik zie dat als zeer positief: het bewijs dat de universiteiten al lang niet meer de “ivoren torens” zijn die ze eertijds waren. En nu kunnen we vooruit kijken naar de Duin & Kruidbergconferentie 2015. Die editie zal zonder twijfel wéér anders verlopen. De omgeving en de universiteiten zelf staan immers niet stil. Er is altijd dynamiek. En zo hoort dat ook in een eigentijdse academie! Karl Dittrich, voorzitter VSNU
Jo van Ham, Technische Universiteit Eindhoven:
“
Er is niet een vaste werkelijkheid of een vast plan, maar je ontwikkelt dat plan aan de hand van scenario’s en je denkt verder.
”
Pagina 30
Roadmap Fasering van traject Toekomststrategie Nederlandse universiteiten Op 26 en 27 juni 2014 vond voor de tweede maal de jaarlijkse Duin & Kruidbergconferentie plaats. Voor de besloten retraite hadden bestuurders van universiteiten deze keer een select aantal gasten persoonlijk uitgenodigd. De bijeenkomst vormde de laatste fase van het gezamenlijke traject van de VSNU en het Rathenau Instituut. Het was vooral een ontmoeting tussen bestuurders, politici, voorzitters van onderwijs- en wetenschapsinstellingen, de top van het Nederlandse bedrijfsleven en talent uit de nieuwe generatie, zoals young entrepreneurs en studenten. In het traject ‘Toekomststrategie’ stond de vraag centraal hoe de Nederlandse universiteiten er in de toekomst uit moeten zien, willen zij hun wetenschappelijke kennisfunctie optimaal kunnen vervullen. Voor het vormen van een visie zijn universiteitsbestuurders én vele externe stakeholders het gesprek aangegaan. De visie moet werken als referentie voor strategische keuzes van universiteiten, overheid, financiers en andere stakeholders in de toekomst. In het najaar 2014 brengt het Rathenau Instituut een afluitend essay uit met o.a. resultaten en observaties. In de Duin & Kruidbergconferentie editie 2015 zal deze visie verder worden uitgewerkt. Het traject ‘Toekomststrategie Nederlandse universiteiten’ van het Rathenau Instituut en de VSNU bestond uit een aantal fasen met onder ander een expertsessie en regiobijeenkomsten. Op www.vsnu.nl/toekomststrategie vindt u de online magazines van deze bijeenkomsten. Bij iedere fase is nadrukkelijk gebruik gemaakt van de interne blik (wetenschappers, bestuurders universiteiten) en de externe blik (stakeholders, denktanks, opinieleiders, internationale spelers).
Vakantietip: Het Rathenau Instituut organiseert op vrijdag 29 augustus vanaf 15.00 uur haar nazomerborrel in Kivi Niria in Den Haag. Het thema is ‘Beyond Excellence, een zoektocht naar de democratische kwaliteit van universiteiten’. Interesse? Meld u aan.
Bekijk de online magazines
Christine Boland, trendanalist:
“
Wat we in de toekomst heel veel zullen gaan zien, is horizontaal denken.
”
Pagina 31
Deelnemers Duin & Kruidbergconferentie 2014 Water & Energy Solutions Universiteit van Amsterdam King´s College London Havenbedrijf Rotterdam Open Universiteit TU Delft Peerby BV Technische Universiteit Eindhoven Nationale DenkTank 2007, Universiteit van Amsterdam Rathenau Instituut Barend van der Meulen Erasmus Universiteit Rotterdam Bart Straatman Amsterdam Economic Board; THINK Bas Verhart VSNU Bastiaan Verweij Radboud Universiteit Nijmegen Bé Breij Beer Sijpesteijn Universiteit Twente Bert van der Zwaan Universiteit Utrecht Kernteam Export en Promotie Bertrand van Ee Topsector Water Bregje Mollee VSNU Carel Stolker Universiteit Leiden Charlotte van Hees VSNU Christiaan van den Berg VSNU Christine Boland Christine Boland, Trends & Mindsets Claire Boonstra Operation Education; Layar Daphne Smeets VSNU Dirk Haen Universiteit Maastricht Dirk Jan van den Berg TU Delft Ed Brinksma Universiteit Twente Esther van Duin Nationale DenkTank 2012, Vrije Universiteit Amsterdam Frank vd Duyn Schouten Vrije Universiteit Amsterdam Gerard Meijer Radboud Universiteit Nijmegen Gerdi Verbeet Rathenau Instituut Gino Camp Open Universiteit Hans de Jonge VSNU Heleen Koppejan Open Universiteit Huib Pols Erasmus Universiteit Rotterdam Ingrid van Engelshoven Gemeente Den Haag Jaap Winter Vrije Universiteit Amsterdam Jan Anthonie Bruijn Leiden Universitair Medisch Centrum Jan Hommen Ahold, KPMG Jan Kimpen UMC Utrecht Jan Mengelers Technische Universiteit Eindhoven Jan Staman Rathenau Instituut Jan van den Biesen Philips Research Jan Willem Breukink Incotec Jan Willem van den Braak Zelfstandige Jeroen Heres OCW Jet Bussemaker OCW Jet de Ranitz Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten Jo van Ham Technische Universiteit Eindhoven Jo van Engelen Open Universiteit Aaldrik Haijer Alexander Rinnooy Kan Alison Wolf Allard Castelein Anja Oskamp Anka Mulder Anna Noyons Anthonie Meijers Astrid Poorthuis
Universiteit Leiden Radboud Universiteit Nijmegen EU Watcher NWO VSNU VSNU TU Delft VSNU Universiteit Twente Tilburg University Radboud Universiteit Nijmegen Tilburg University student TU Eindhoven Universiteit van Amsterdam Planbureau voor de Leefomgeving Maria Henneman Media Management Marijk van der Wende Rathenau Instituut Marjan Oudeman Universiteit Utrecht Mark Post Universiteit Maastricht Marloes Telle OCW Martin Kropff Wageningen UR Martin Paul Universiteit Maastricht Michiel Kolman Elsevier Nick Bos Universiteit Maastricht Nora van der Wenden OCW Patricia Faasse Rathenau Instituut Patricia Heerekop VSNU Paul Rosenmöller VO Raad Pauline van der Meer Mohr Erasmus Universiteit Rotterdam Peter Werkhoven TNO Peter-Paul Verbeek Universiteit Twente Philip Eijlander Tilburg University Pieter Duisenberg Tweede Kamer Pim Bellinga De Nationale DenkTank 2013, I hate statistics Remco van Lunteren Provincie Utrecht René Hageman VSNU Renée Jones-Bos Ministerie van Buitenlandse Zaken Rinke Zonneveld InnovationQuarter Robert Strijk Gemeente Leiden Ron Minnée OCW Sam Quax student UVA Sander Schaap OCW Sander van den Eijnden Open Universiteit Simone Buitendijk Universiteit Leiden Stella Fangauf Universiteit Maastricht Tijs Breukink Wageningen UR Timo Kos TU Delft Tom Middendorp Koninklijke Landmacht Trinh Ngo OCW Twan Beurskens Provincie Limburg Victor van der Chijs Universiteit Twente Wilma de Koning-Martens Radboud Universiteit Nijmegen
Job Cohen Jolien Francken Joop Hazenberg Jos Engelen Josephine Scholten Jurgen Rienks Karel Luyben Karl Dittrich Kees van Ast Kim van Geijn Klaas Landsman Koen Becking Lex Hoefsloot Louise Gunning-Schepers Maarten Hajer Maria Henneman
Philip Eijlander, Tilburg University:
“
Ik denk dat het juist goed is dat er veel mensen van buiten zijn, dat we niet alleen onderling met de universiteiten spreken.
”
Pagina 32
Deelnemers Regiobijeenkomst Zwolle Alfred Peterson Ate. van der Zee Barend van der Meulen Charlotte de Blecourt Dave Blank Dennis Schipper E. Broers Ed Brinksma Elisabeth Oosterling Erik Heidstra Erik van Keulen Geert Dewulf Gerben Edelijn Hannah Mulder Hans Hilgenkamp Hans van Ees Helian Ophorst Inge Hutter Jacquelien Scherpen Jasper Knoester Jennifer Herek
Provincie Overijssel UMCG Rathenau Instituut Rijksuniversiteit Groningen Universiteit Twente MedtechPartners Rijksuniversiteit Groningen Universiteit Twente VSNU Rijksuniversiteit Groningen Universiteit Twente Universiteit Twente Thales Nederland B.V. Universiteit Twente Universiteit Twente Rijksuniversiteit Groningen VSNU Rijksuniversiteit Groningen Rijksuniversiteit Groningen Rijksuniversiteit Groningen Universiteit Twente
Josephine Scholten Jurgen Rienks Kees van Ast Klaas Stadens Liesbeth Korthals Altes Linda Steg Mireille Claessens Natasja Bardina Patricia Faasse Patricia Heerekop Peter Apers Peter den Oudsten Ramses Wessel Rick Groenendijk Ron Mazier Ruben den Uyl Sibrand Poppema Tammo Bijmolt Tim Leegte Tom Veldkamp Victor van der Chijs
VSNU VSNU Universiteit Twente Provincie Groningen Rijksuniversiteit Groningen Rijksuniversiteit Groningen Universiteit Twente VSNU Rathenau Instituut VSNU Universiteit Twente Gemeente Enschede Universiteit Twente Universiteit Twente Universiteit Twente Rijksuniversiteit Groningen Rijksuniversiteit Groningen Rijksuniversiteit Groningen Rijksuniversiteit Groningen Universiteit Twente Universiteit Twente
Deelnemers Regiobijeenkomst Maastricht Aldith Hunkar Journaliste Andreas Mitzschke UM Ankelien Scheper UM Anna Gorr UM Anna Herranz Surralles UM Barend van der Meulen Rathenau Instituut Carolina Mano Lopes dos Santos UM Claudia van Oppen UM Dirk Windhorst iArts Ellen Bastiaens UM Esmeralda Hendrix UM Esther van Duin UM Esther Versluits UM Felicitas Lenz iArts Gerda Verbraeken Provincie Limburg Jacco Ronner UM Jan Hoffman UM Jan-Kees Dunning Maastricht Health Campus Jeska Onderwater UM Josephine Scholten VSNU Julian Slotman UM Jurgen Rienks VSNU
Kitty Kwakman Margot van den Bergh Martin Paul Maryam Salehijam Natasha Bardina Niels Harteman Noëlle Tillie Oded Meijers Patricia Faasse Patricia Heerekop Remi Bode René Hageman Richard Ramakers Rob Kock Sándor Öry Sarah Dörenkamp Simone van der Steen Stefanie Meeuwissen Stella Fangauf Tjebbe Venema Vincent Kok Wammes Bos
Zuyd Hogeschool UM UM UM VSNU UM UM Hotelmanagement school Maastricht Rathenau Instituut VSNU Hotelmanagement school Maastricht VSNU UM UM UM UM Gemeente Maastricht UM UM Cameraman Zuyd Hogeschool UM
Heleen Koppejan, Open Universiteit:
“
We moeten dit zien als een kans, een mogelijkheid tot samenwerking!
”
Pagina 33
Deelnemers Regiobijeenkomst Delft Ab van der Touw Aldith Hunkar Allard Castelein Anka Mulder Barend van der Meulen Bart Straatman Bas Verkerk Bernard Fortuyn Bert Keijts Carel Stolker Christiaan van den Berg Claire Boonstra Cynthia Pullen Dirk Jan van den Berg Gert-Jan Scheurwater Hans van Dommele Henk Gerla Huib Pols Ingrid van Engelshoven Jacqueline Dekker Jan Salden Jet ten Voorde Jos Keurentjes Karl Dittrich Kees van Paridon
Siemens Nederland N.V. Journaliste Havenbedrijf Rotterdam N.V. TU Delft Rathenau Instituut Erasmus Universiteit Rotterdam Gemeente Delft Siemens Nederland N.V. Portaal Universiteit Leiden VNSU Layar B.V. Universiteit Leiden TU Delft TU Delft Universiteit Leiden LUMC Erasmus Universiteit Rotterdam Gemeente Den Haag Leiden-Delft-Erasmus TU Delft TU Delft TNO VSNU EUR/Gemeente Rotterdam
Koene Talsma Dura Vermeer B.V. Lucas Vokurka Metropoolregio Rotterdam Den Haag Marc Hogenhuis Universiteit Leiden Michiel Muller Erasmus Trustfonds Milène Junius Gemeente Delft Natasja Bardina VSNU Pancras Hogendoorn LUMC Patricia Heerekop VSNU Paul van Maanen Hogeschool Leiden Pauline v.d. Meer Mohr Erasmus Universiteit Rotterdam Peter van Lieshout Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid Peter Vervest Erasmus Universiteit Rotterdam René Karens Erasmus Universiteit Rotterdam Rinke Zonneveld InnovationQuarter Robert Strijk Gemeente Leiden Ronald van den Bos Erasmus Universiteit Rotterdam Simone Buitendijk Universiteit Leiden Susana Menéndez Haagse Hogeschool Tjebbe Venema Cameraman Ton Büchner Akzo Nobel N.V. Ton Legerstee Gemeente Rotterdam Veerle Steenhuisen TU Delft Willem te Beest Universiteit Leiden
Deelnemers Regiobijeenkomst Eindhoven Arnold Stokking Bert Els Clément Goossens Egbert-Jan Sol Elies Lemkes-Straver Emiel Aarts Geert Hurks Gérôme Friesen Gert Bossink Gustaaf Savenije Hans de Jong Henk Tappel Imke Carsouw-Huizing Jaap Schouten Jan Mengelers Jan Pelle
TNO Heijmans N.V. TU Eindhoven TNO ZLTO TU Eindhoven Hurks Groep BV TU Eindhoven Vanderlande Industries BV VDL-ETG Philips Electronics Benelux Frencken Europa B.V. Brainport Development NV TU Eindhoven TU Eindhoven BOM
Jo Ham Joan Geerts Karl Dittrich Koen Becking Maarten Andel Maarten Steinbuch Marc Hendrikse Mary-Ann Schreurs Monique List Natasja Bardina Nicole Ummelen Patricia Faasse Patricia Heerekop Renee Westenbrink Simon Bambach Wim Kuypers
Karl Dittrich, voorzitter VSNU:
“
Iedereen vraagt om samenwerking, iedereen vraagt om in gesprek te raken. Probeer met elkaar tot verbindingen te komen.
”
TU Eindhoven DSM VSNU Tilburg University PANalytical TU Eindhoven NTS Group B.V. Gemeente Eindhoven Gemeente Eindhoven (voormalig) VSNU TU Eindhoven Rathenau Instituut VSNU TU Eindhoven VDL-ETG Kuijpers Installaties
Pagina 34
Deelnemers Expertsessie Annemieke Galema Babs van den Bergh Barend van der Meulen Bastiaan Verweij Bregje Mollee Carolien Bouma Charlotte van Hees Christiaan van den Berg Cor Katerberg Dominique de Vet Dorette Corbey Erik Drop Erik van der Linde Frank Bakema Gert Jan Scheurwater Gertine van der Vliet Hans de Groene Hans van Dommele Harry de Boer Hendrik Van Vuren Herm van der Beek Ine van den Heuvel Jakob van der Waarden Jan Smit Jan van Tartwijk Janco Bonnink Jelle Kaldewaij Josephine Scholten Jurgen Rienks Karl Dittrich Luc Rietveld Luuk Mur Luut Kroes Marc Douma Mieke Zaanen Nicole van Ummelen Patricia Faasse Patricia Heerekop Peter Keet Peter van Lieshout Rene Hageman Renée Westenbrink Renée-Andrée Koornstra Richard Ramakers Ron Mazier Ron Minnée Ronald van den Bos Ruud Louw Theo van Mullekom Véronique Timmerhuis Theo Wubbels
Rijksuniversiteit Groningen Universiteit van Amsterdam Rathenau Instituut VSNU VSNU NFU VSNU VSNU Ministerie van OCW Tilburg University AWT TNO KNAW Wageningen University & Research centre Technische Universiteit Delft VSNU NWO Universiteit Leiden Center for Higher Education Policy Studies FOM Ministerie Economische Zaken Radboud Universiteit Ministerie van SZW Boer Croon Universiteit Utrecht Vrije Universiteit NWO VSNU VSNU VSNU AWT Technische Universiteit Delft Rijksuniversiteit Groningen Boer Croon Universiteit van Amsterdam Technische Universiteit Eindhoven Rathenau Instituut VSNU Ministerie van Economische Zaken WRR VSNU Technische Universiteit Eindhoven FOM Universiteit Maastricht Universiteit Twente Ministerie van OCW Erasmus Universiteit Universiteit Leiden WODC Sociaal-Economische Raad Universiteit Utrecht
Jan-Willem van der Braak, zelfstandige:
“
De toekomst zijn we zelf. Zoals Augustinus al zei: de tijden dat zijn we zelf.
”
Pagina 35
Projectorganisatie ‘Toekomststrategie Nederlandse universiteiten’ is een gezamenlijk project van VSNU en Rathenau Instituut. Begeleidingscommissie Pauline van der Meer Mohr (Erasmus Universiteit Rotterdam, voorzitter commissie) Louise Gunning (Universiteit van Amsterdam) Marijk van der Wende (Bestuur Rathenau Instituut) Jorrit van der Togt (Shell) Josephine Scholten (VSNU) Barend van der Meulen (Rathenau Instituut) Projectteam Patricia Heerekop (projectleiding en communicatie, heerekop@vsnu.nl) Patricia Faasse (scenario’s, p.faasse@rathenau.nl) Sake Slootweg (projectondersteuning Duin & Kruidbergconferentie, slootweg@vsnu.nl) Natasha Bardina, (projectondersteuning regiobijeenkomsten, bardina@vsnu.nl) Helian Ophorst (secretariaat, ophorst@vsnu.nl)
Colofon Dit is een uitgave van VSNU in samenwerking met Rathenau Instituut, zie ook de pdf-versie. Redactie Patricia Heerekop Elisabeth Oosterling Patricia Faasse Vervaardiging Krista Schellevis (opmaak) Rene de Gilde (fotografie) David Redeker (tekst) Bastiaan Verweij (film) Aldith Hunkar (film) Abdullah Bakkali (film) Florence Bouvy (film) Miriam Guttmann (film) Tjebbe Venema (film) Meer informatie kunt u vinden op www.rathenau.nl en www.vsnu.nl/toekomststrategie