Column Begijn Le Bleu

De regen klettert tegen mijn keukenraam. Naast het feit dat dat best eens gezellig kan zijn, is het ook een verademing voor de natuur na die bloedhete zomerdagen.

Samen met de energiecrisis is de klimaatopwarming een probleem dat mij bewuster maakt van mijn eigen verbruik. Want water wordt tegenwoordig het nieuwe goud genoemd en hoe ver schoppen we het met minder brandstof? Het is een mooie denkoefening die mij leert te waarderen wat ik heb en mij vragen stelt over de toekomst. Dat wij een harmonie niet zomaar kunnen verstoren omwille van ons consumptiegedrag is bij velen nog niet doorgedrongen. Dat wij ook dolgelukkig kunnen zijn met minder dringt evenmin door.

En toch… Er is ook een grote groep mensen die in alle stilte op hun manier de harmonie met de natuur herstellen door bewuster om te gaan met hun voeding en energieverbruik. Ze dragen zorg voor alles wat bloeit en groeit.

Ik sluit mezelf graag aan bij deze groep mensen die de band met de natuur hechter aanhalen, al was het maar omdat ze hun ‘onkruid’ laten groeien. Dat is ons klein verzet, maar daarin schuilt veel hoop. Laat de winter maar komen.

Ik sluit mezelf graag aan bij de groep mensen die de band met de natuur hechter aanhalen. ‘‘