EERSTELIJNSZONES
Op 1 juli 2020 schoten de zestig eerstelijnszones en zorgraden in Vlaanderen uit de startblokken. Officieel dan toch. Het werk achter de schermen was al veel langer bezig. Bovendien zorgde de coronacrisis voor extra urgentie en bijkomende opdrachten. Stafmedewerkers dr. Hilde De Nutte, Karolin Vannieuwenhuyse en Sylvie Slangen van Zorgnet-Icuro schetsen voor ons nog even de ontstaansgeschiedenis en de context. “Op de Eerstelijnsconferentie van 2017 is het idee van de eerstelijnszones en de zorgraden gelanceerd,” zegt dr. Hilde De Nutte. “Snel daarna volgden een decreet en uitvoeringsbesluiten. Vandaag telt Vlaanderen zestig eerstelijnszones, die het hele grondgebied bestrijken. In een eerstelijnszone komen alle actoren, zowel uit de zorgsector, de welzijnssector als de lokale besturen van de eerste lijn, samen. Denk bijvoorbeeld aan huisartsen, maatschappelijk werkers, kinesisten,… Elke eerstelijnszone wordt aangestuurd door een zorgraad, met naast de betrokken organisaties ook een vertegenwoordiging van de ‘personen met een zorg- of ondersteuningsnood’ (patiënten, cliënten, bewoners...) en van de mantelzorgers. Een van de opdrachten van de zorgraad is de ondersteuning van de praktijkvorming in de eerste lijn, bijvoorbeeld door een vlotte gegevensdeling. Verder moet de zorgraad de interdisciplinaire samenwerking stimuleren, voor welzijns- en gezondheidsgerelateerde problemen, zowel op het vlak van preventie, curatie, rehabilitatie als palliatie. Elke eerstelijnszone stippelt zijn beleid uit op maat van de eigen populatie, context en noden. Op basis van die beleidsplannen zijn op 1 juli 2020 de zorgraden erkend.”
zorgwijzer | 18
