Afzender geheim
Geheime gelovigen schrijven Nederlandse christenen
Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer
www.uitgeverijboekencentrum.nl Ontwerp omslag: Mulder van Meurs Illustratie omslag: Open Doors Deze uitgave is tot stand gekomen in samenwerking met Stichting Open Doors, Ermelo. isbn 978 90 239 2565 1 nur 700 Š 2010 Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieÍn, opnamen of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Inhoud
Voorwoord 7 Anne van der Bijl Halima, Soedan 11 Else Vlug, Ine Voorham Mohammed, Egypte 19 Kees van der Staaij, Rein Willems, Piet Vergunst Basil, Arabisch Schiereiland 29 Dirk van Genderen, Henk Stoorvogel, Aboe Banaat Sahar, Talibanland 39 Gert-Jan Segers, AndrĂŠ F. Troost, Leah, Irak 49 Judith van der Spoel, Elly Zuiderveld-Nieman Hector, Pakistan 57 Ben Hobrink, Thijs Geuze, Ben Tiggelaar Allina, Centraal-AziĂŤ 67 Nelly van Kampen Marmar, Iran 73 Tonneke Bijker, Nienke Westerbeek Ruth 81 Talitha Nawijn, Anneke Companjen Rhoda, Nigeria 91 Nynke Dijkstra
Geachte lezer,
In dit boek treft u brieven aan van geheime gelovigen in de moslimwereld, christenen die niet voor hun geloof mogen uitkomen. Ze worden gediscrimineerd, gepest, mishandeld, gevangengezet, gemarteld of zelfs vermoord als ze dat wel doen. In dit boek worden hun brieven beantwoord door christenen die wij kennen van tv, radio, het zakenleven of anderszins. Het is belangrijk dat u beseft dat geheime gelovigen ons eerst geschreven hebben. In 2003, kort nadat Amerika de taliban van hun troon stootte in Afghanistan, schreven ondergrondse, Afghaanse kerkleiders een brief aan president Bush. Niet omdat hij de machtigste man ter wereld was, maar omdat hij voor de Afghanen symbool stond voor de westerse kerk. Ze vroegen om zijn hulp: ‘We zijn dankbaar dat u de taliban heeft verdreven. Zij vervolgden christenen. Onze zorg is nu echter de Afghaanse staat. De grondwet rept met geen woord over christenen en verklaart ons daarmee vogelvrij. Christenvervolging zal voortaan van de overheid komen, tenzij u ingrijpt.’ Ik weet niet of Bush de boodschap van de geheime gelovigen heeft begrepen. Hij heeft de situatie voor christenen in Afghanistan in ieder geval niet verbeterd. Mijn gebed is echter dat u de boodschap van mijn vrienden – onze broeders en zusters – zult aannemen. Dat is niet makkelijk, getuige de brieven van de Nederlandse christenen. Het leven van geheime gelovigen geeft vaak zo’n ander beeld dan wij hebben van het christelijk leven. Geheime gelovigen plaatsen ons voor dilemma’s. Zo bracht God mij in contact met geheime gelovigen die ik zelfs mocht dopen. Ik beloofde dagelijks voor hen te bidden. Enkele maanden later waren enke-
7
len van hen dood. Vermoord door extremisten. Waarom beschermde God hen niet? We hadden toch voor hen gebeden? Alleen vervolgde christenen zelf kunnen het antwoord op vragen als deze geven. Ook daarom zijn de brieven van geheime gelovigen zo belangrijk. Ze geven ons een unieke kijk in hun leven, in hun manier van bijbellezen en in de manier waarop zij God zien. Geheime gelovigen zijn niet beter dan wij, maar ze tonen ons wel een andere kant van God. Ze inspireren ons ook, getuige de antwoordbrieven van de Nederlandse christenen in dit boek. Ik hoop dat de brieven van geheime gelovigen uw geloofsleven verrijken en dat u hiermee aan de slag gaat. Bid met de geheime gelovigen in plaats van voor hen. Dat betekent: bid hun gebed, namelijk dat het koninkrijk van God groeit, dat mensen tot geloof komen en dankzij de verdrukking een sterkere relatie krijgen met onze Vader. Dat is een ander gebed dan bidden dat alle problemen verdwijnen. Ik daag u uit om na te denken over de vraag: Wat zou uw reactie zijn op de brieven van geheime gelovigen? Wat zou u terugschrijven? Misschien blijft het bij gedachten, misschien schrijft u concreet een brief. Wat u ook doet, bedenk dit: zij schreven ons eerst. Laat hun brief niet onbeantwoord. Uw Anne van der Bijl
P.S. De brieven van geheime gelovigen in dit boek zijn tot stand gekomen door gesprekken die Open Doors met hen voerde.
8
Halima, Soedan
Betreft: De positieve verandering
Beste zuster, Wat fijn om contact te hebben met een andere christen. Ik schrijf deze brief vanaf een onderduikadres. Ik heb nauwelijks contact met mensen, ik ben bang dat mijn man erachter komt waar ik zit. Als hij me vindt, zou dat weleens mijn dood kunnen betekenen. Mijn naam is Halima en ik woon in het noorden van Soedan. Tot voor kort was alcohol het belangrijkste in mijn leven. Ik had nauwelijks oog voor de dingen om mij heen, zoals mijn man en mijn drie kinderen. Mijn leven was behoorlijk doelloos. Totdat ik een film zag die me aan het denken zette. De film ging over Jezus Christus, die verlossing bracht. Hij wilde ook mijn Redder zijn, met mij een nieuwe start maken. Dat raakte me diep. Ik kon stoppen met mijn manier van leven, die nergens toe leidde. Ik kon opnieuw beginnen! Ik vertelde aan mijn man dat ik de Here Jezus wilde volgen. Wat dat precies inhield en welke consequenties die keuze kon hebben, wist ik toen nog helemaal niet. Hij vond het goed dat ik christen werd, hij vond het zelfs goed dat ik naar de kerk ging! Als ik daar beter van werd, was hij daar blij om. En ik veranderde, in positieve zin. Mijn leven kreeg weer zin, ik leefde op. Ben jij veranderd nadat je bewust had gekozen voor de Here Jezus? Mijn familie en vrienden reageerden compleet anders toen ze erachter kwamen. Ik was moslim in hun ogen, en nu had ik de islam verlaten. Dat was een schande! Heeft iemand ooit tegen
11
jou gezegd er niet blij mee te zijn dat je christen bent? Hoe zou jij reageren als je een schande voor je familie wordt genoemd? Ik heb het laten gebeuren, de woorden over me heen laten komen. Mensen schreeuwden naar me. Mijn bekering was een daad van verraad. Daar bleef het niet bij. Mijn man sloeg om. Hij begon te merken wat het betekende dat ik christen was geworden. Collega’s negeerden hem en wilden geen eten van hem aannemen, omdat ik het klaargemaakt had. Als christen was ik onrein. Het ging van kwaad tot erger tussen mij en mijn man. Op een bepaald moment kon hij er niet meer tegen. In blinde woede heeft hij al onze spullen buitengezet en het huis in brand gestoken. Hij wilde van mij af, want ik had hem in grote problemen gebracht. Het was verschrikkelijk. Ik stond er plotseling alleen voor. Ik vluchtte naar mijn broer, maar ook daar was ik niet veilig. Hij wist van mijn bekering en was woest. Hij sloeg me en viel me aan met een mes. Wat doet het met jou, als je je bedenkt dat je niet eens meer veilig bent bij je familie? Denk niet dat ik een held ben door wat ik hierboven schreef. Ik leef in de wetenschap dat ik met Christus beter af ben, maar ik ben en blijf een mens, net als jij. Soms word ik overmand door twijfel, onrust en wanhoop. Ik maak me zorgen om mijn kinderen. Alleen de jongste is bij mij, de andere twee zijn bij mijn man. Ik voel me schuldig. Ben ik wel een goede moeder? En ik maak me zorgen om mijn man. Ik zou zo graag willen dat hij de Here Jezus leert kennen. Ik blijf voor hem bidden. Wil jij dat ook doen? Ik hoop en bid dat ik ooit vrij van Jezus kan getuigen. Je zuster in Christus,
Halima 12