opmk.omslagDAteetikechtniet
02-07-2009
14:02
Pagina 1
Stel je voor: je moeder is een beroemde zangeres. En omdat ze zo nodig op tournee wil, moet jij drie maanden bij een tante wonen in the middle of nowhere. Vanwege de frisse lucht, zegt ze. Nou, noem dat maar fris! En dan wonen in een woonwagen, zonder internet en zonder mobiel bereik! Met boontjes zo uit de tuin, waar je net een koe op hebt zien poepen. Waar dat ei vandaan komt wil je helemaal niet weten. En dan kom je ook nog terecht in een onbekende klas. Dat wens je toch niemand toe? Toch overkomt het Anoek. Gelukkig is er Jet, die een eigen paard heeft. En klassenkonijn Annelies, een superlieve pluis met van die slimme glimoogjes. Als het Anoeks beurt is om voor Annelies te zorgen, doet ze iets wat nogal niet-slim is. De hele klas is kwaad op haar. Zou het nog goed komen? Iris Boter (1972) illustreert veel jeugdboeken, werkt mee aan educatief materiaal voor diverse uitgevers en schreef zeven jeugdboeken, waaronder Online! en Sanne gaat solo.
ISBN 978 90 239 9311 7 NUR 283
Moza誰ek Junior 9 789023 993117
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 2
Dat eet ik ĂŠcht niet! is door Iris Boter speciaal geschreven voor de Christelijke Kinderboekenmaand 2009. De Kinderboekenmaand wordt ieder jaar georganiseerd door de Werkgroep Christelijke Kinderboeken. Er is dan een maand lang extra aandacht voor christelijke kinderboeken: schrijvers vertellen over hun werk, er zijn wedstrijden, er wordt voorgelezen, er zijn speciale actieboeken zoals dit en er is een actie-cd te koop. Het thema van de Christelijke Kinderboekenmaand 2009 is Heerlijk; eten en snoepen in christelijke kinderboeken.
Wil je meer weten over de Christelijke Kinderboekenmaand? Bel, schrijf of e-mail naar: Werkgroep Christelijke Kinderboeken Postbus 291 3840 AG Harderwijk T 0341 27 00 00 E info@bcbplein.nl Of bezoek onze website vol informatie: www.christelijkekinderboeken.nl
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 3
Mozaïek Junior • Zoetermeer
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 4
Van Iris Boter verschenen ook bij Mozaïek Junior:
ISBN 978 90 239 9311 7 NUR 283 Ontwerp omslag en illustraties Iris Boter Lay-out en dtp binnenwerk Gerard de Groot © 2009 Uitgeverij Mozaïek, Zoetermeer Alle rechten voorbehouden Mozaïek Junior is een onderdeel van Uitgeverij Mozaïek te Zoetermeer www.uitgeverijmozaiek.nl www.irisboter.nl
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 5
1
A
noek ligt op haar bed en kijkt naar een dvd met haar rechterhand in een zak paprikachips. Haar linkerhand omklemt een koel blikje cola. Op haar bureau ligt een boek dat ze nog moet lezen voor de boekbespreking van morgen. Laat maar lekker wachten, denkt Anoek. Ik heb geen zin. Puh. Met haar voet schuift ze een andere dvd naar zich toe en stopt die in de speler. ‘Van Aap tot Zee-egel’, over een meisje dat met alleen een rugzakje de wereld rondreist. In elk land gaat ze op zoek naar de natuur. Hè nee, die heb ik al zo vaak gezien, mompelt ze. Natuur is zo saai. Uit met dat ding. Ze springt van de bank en pakt haar Nintendo. Ze zit net op het achtste level als ze de voordeur open hoort gaan. Mam. ‘Inderdaad, dat spreekt vanzelf.’ Ze is aan het bellen. Het zal ook eens niet. Anoek zet het geluid van het spel af. Wanneer zou mama in de gaten hebben dat ze thuis is? ‘Oké, prima. Groep zeven, inderdaad.’ Plok. Plok. Dat zijn mams hoge hakken, die ze altijd meteen uitdoet als ze thuiskomt. ‘Wanneer kan ze dan terecht? O, dan al. Dat is geweldig.’ Intussen komt mam de trap opgelopen. ‘Tien ja, bijna elf. Prima. Dag.’ Mam zet haar mobiel uit en steekt haar hoofd om Anoeks deur. ‘Hé lieverd.’ Ze kust Anoek op haar wang. Anoek kijkt naar haar moeder. Ze is opgetut maar ziet er moe 5
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 6
uit. Ze heeft vast opnames gehad. ‘Ik ga douchen,’ zegt ze. ‘Zullen we daarna samen eten?’ Zonder het antwoord af te wachten, verdwijnt mam in de badkamer. Mam is zangeres. En niet zomaar een, maar een heel bekende: Mary Merevaart. Ze komt vaak op televisie en treedt overal in het land op. Ze heeft al een meter cd’s gemaakt. Soms is ze een paar dagen weg en slaapt ze in hotels. Dan logeert Anoek bij oma. Haar vader leeft al lang niet meer. De enige herinnering die Anoek aan hem heeft, is dat hij haar hoog in de lucht gooide en steeds weer opving. Anoek pakt haar mobiel uit haar rugzak en toetst het nummer van Maud in. Die neemt meteen op. ‘Ha Maud, lang niet gesproken.’ ‘Heel lang niet. Om precies te zijn: een uur en achttien minuten. En zes seconden. Ik mis je vreselijk!’ ‘Ik jou ook. Wat ben je aan het doen?’ Anoek gaat voor het raam staan. Er komen twee mensen op een tandem voorbij. De achterste gaapt. ‘Ik lees een boek. Voor de boekbespreking,’ zegt Maud. ‘Jij hebt morgen toch ook een bespreking?’ ‘Ja, da’s waar. Maar ik heb geen zin. Zal ik bij je komen? Gaan we skaten in het park.’ ‘Nee, ik wil dit liever afmaken.’ ‘Echt? Wat saai.’ Er klinkt een hoop gekraak aan Mauds kant. ‘Over welk boek doe jij het?’ ‘Wat?’ Anoek zucht op het raam en tekent een hartje in de condens. ‘Die boekbespreking.’ 6
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 7
Traag tilt Anoek het boek dat op haar bureau ligt op. ‘Het heet Het geheim van het groene woud.’ Met een plof laat ze het weer vallen. ‘Da’s een dikke. Maar wel mooi. Moet je die nog helemaal lezen?’ ‘Jij kent hem dus al? Zou jij voor mij…’ ‘Sorry, geen tijd. Hé, ik moet weer hangen. Tot morgen. Doeiii.’ Anoek laat zich languit op haar bed vallen. Er rijdt een tram klingelend door de straat en in de verte klinkt een sirene. Er zit een spinnenweb in de hoek van haar kamer, maar nergens is een spin te zien. Ze zucht diep. Tien jaar? Bijna elf? Groep zeven? Wat nou weer? Ze gaat weer rechtop zitten. Haar buik borrelt. Mama is intussen klaar met douchen, Anoek hoort haar in de keuken scharrelen. Anoek glijdt van de trapleuning naar beneden, zo de keuken in. Mam leest een tijdschrift aan de keukentafel. Ze heeft een roze handdoek om haar haar geknoopt en op haar wangen zit een groene crème. Ze ruikt naar lavendel. ‘Zou jij willen koken vandaag?’ zucht mam. ‘Ik ben moe.’ ‘Prima.’ Uit de manshoge koelkast pakt Anoek een plastic bak van een stapel. ‘Lasagna alla bolognese, blèh, die hebben we al zo vaak gehad.’ Ze zet de schaal terug en pakt de volgende. ‘Dan maar de zalm met dille en citroen.’ Ze opent de magnetron en stelt de tijd in. Na vier minuten haalt ze de dampende schaal tevoorschijn en hevelt het eten over naar twee borden. Dan pakt ze de ketchup en houdt de fles ondersteboven. ‘Anoek is’, schrijft ze met rode, zwierige letters op het ene 7
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 8
dampende bord. Op het andere schrijft ze ‘lief’. Anoek zet de borden op tafel en ploft op de stoel. Ze vouwen hun handen en zijn een moment stil. ‘Eet smakelijk.’ Mam glimlacht als ze haar bord leest. Ze snijdt de ‘An’ eraf en steekt die in haar mond. Anoek snijdt een stukje aardappel doormidden met haar vork. En dan nog een keer doormidden. Het is stil. Je hoort alleen het tikken van het bestek tegen de borden. ‘Wat was dat voor gesprek?’ Anoek doet nog wat extra ketchup op haar bord. ‘Welk gesprek?’ ‘Dat je had toen je thuiskwam. Dat ging over mij.’ Mama steekt een heel volle vork in haar mond. Expres, denkt Anoek. Zo kan ze langer nadenken over het antwoord. Mam kauwt en houdt haar wijsvinger tegen haar mond tot ze uitgegeten is. ‘Lieve schat,’ zegt ze als ze de hap heeft doorgeslikt. ‘Luister. Ik krijg de kans van mijn leven. Een tournee in Rusland.’ Anoek krijgt het stukje in haar mond niet doorgeslikt. Ze is bang dat ze zal stikken als ze het toch probeert. Met een slok water werkt ze het weg. Honger heeft ze niet meer. ‘En ik dan? Ik kan toch wel gewoon thuisblijven?’ Mam veegt haar lippen schoon met een servet. ‘Nee. Dat gaat niet.’ ‘Maar wat dan?’ ‘Mijn zus wil heel graag een tijd voor je zorgen. Ze heeft altijd gezegd dat ze dat wel zou willen doen.’ ‘Je zus? Die ken ik helemaal niet.’ ‘Tante Dominique. Ze woont in Grasdijk.’ ‘Pfff.’ Anoek herinnert zich vaag een vrouw in een grote bloe8
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 9
metjesjurk, die vroeger op haar verjaardag een keiharde zelfgebakken cake had meegenomen. En géén cadeautje. ‘Grasdijk? Waar ligt dat nou weer?’ ‘Wat leren ze jou op die school? Grasdijk ligt aan de andere kant van Nederland, vlak bij Havenstad.’ Het voelt alsof Anoeks luchtpijp een beetje samengeknepen wordt en ze niet meer goed kan ademen. ‘Maar ik kan toch bij Maud gaan wonen? Of bij oma?’ ‘Dat wil ik ze niet aandoen. Het duurt drie, vier maanden. Oma is daar te oud en te krakkemikkig voor. En bij Maud thuis hebben ze zeven kinderen. Dan zou je in de schuur moeten slapen. Lieverd, dit is echt de beste oplossing. Tante Dominique is een tijd geleden verhuisd. Ze schreef dat ze nu heel vrij woont. Net wat voor jou.’ ‘En hoe kom ik dan elke dag op school?’ Mam zucht en neemt een slok van haar water. ‘Je gaat daar ook naar school. Ik heb de directrice net gebeld. Je kunt er meteen terecht. Echt, het is beter zo.’ Anoek hoort aan mams stem dat de beslissing al genomen is. ‘Voor wie? Voor jou zeker.’ Anoek gooit haar vork op tafel. ‘En tennis dan? Daar zit ik net op!’ ‘Je zult daar genoeg beweging krijgen. Veel fietsen enzo. Paardrijden misschien. En ze woont zo vrij, je hoeft de deur maar uit te stappen om een potje te tennissen. Lieverd, luister. Dit is de kans van mijn leven.’ ‘Ja, van jóuw leven. En dus moet ik naar zo’n vage tante.’ Mam glimlacht. ‘Dominique is, nou ja, ze is een beetje vreemd, maar erg lief. We zijn erg anders, zij en ik. Zo was ze vroeger al. Ik weet nog dat ze een keer zeven weken met één kauwgumpje heeft gedaan.’ 9
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 10
‘Zeven weken?’ ‘Ze zei: “Zolang het nog kauwt, pak ik geen nieuwe.” In elk geval bedoelt ze het altijd erg goed. Heus, het komt allemaal op z’n pootjes terecht. Voor jou is het ook wel eens verfrissend: een andere omgeving, schone lucht, je familie leren kennen.’ ‘Verfrissend?’ Anoek heeft het gevoel dat het eten in haar slokdarm is blijven hangen. ‘Een toilétblokje is verfrissend. Dit is… dit is stóm.’ Een hele tijd zeggen ze niks. ‘Wanneer ga je weg?’ vraagt Anoek dan. ‘Binnenkort.’ Mam schuift het laatste beetje eten op haar vork. ‘Ik wou het je al eerder vertellen, maar ik weet pas sinds vandaag dat het echt doorgaat.’ ‘Binnenkort?’ Mam knikt. ‘Wat is binnenkort?’ ‘Over twee weken.’ ‘En je blijft drie maanden weg?’ Mam stapelt de borden op en knijpt haar lippen samen. ‘Of vier.’ ‘Dan ben je er ook niet als ik jarig ben.’ ‘Ik weet het, lieverd, maar als ik terugkom, neem ik een geweldig cadeau voor je mee.’ ‘Pfff,’ zegt Anoek. ‘Ik heb alles al.’ ‘Mooi.’ Mama opent de vaatwasser. ‘Dat scheelt weer.’ ‘Maar dan wil ik wel op paardrijden daar.’ Anoek staat met een ruk op. De stoel valt om, maar het kan haar niks schelen. Ze rent de trap op naar haar kamer en laat zich op haar bed vallen. Er zit een harde steen in haar buik. Kon ze die maar laten smelten, zodat ze hem eruit kon huilen. Maar dat lukt niet, wat ze ook probeert. Hij wordt alleen maar harder. 10
opmk.Dateetikechtniet
02-07-2009
13:53
Pagina 11
Het boek staart haar aan vanaf het bureau. Ook dat nog. Ze legt het weg onder haar bed. Hoe ze dat morgen oplost, ziet ze dan wel weer.
11