'
zouden, wat het vertellen betreft, nog wat kunnen leren van Shel Silverstein.'’ --- De Volkskrant
Shel Silverstein Lafcadio, de leeuw die terugschoot
‘Nederlandse en Vlaamse prentenboekenmakers
isbn 978 90 239 9209 7 nur 301/270
uitgeverijmozaiek.nl
Silverstein Lafcadio 2e druk.indd 1
9 789023 992097
M
Lafcadio de leeuw die terugschoot
van de van auteur le De gul boom
Shel Silverstein Vertaald door Kader Abdolah en Bahar Abdolah
23-07-2008 14:00:42
Shel Silverstein Het verhaal van oom Shelby over
Lafcadio, de leeuw die terugschoot Vertaald door Kader en Bahar Abdolah
Tweede druk
Uitgeverij Moza誰ek, Zoetermeer
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 2
24-07-2008 11:26:39
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 3
24-07-2008 11:26:50
Van Shel Silverstein verscheen eerder bij Uitgeverij Mozaïek De gulle boom, vertaald door Arthur Japin Oorspronkelijke titel Lafcadio, the Lion who shot back ISBN 978 90 239 9209 7 NUR 301/270 Tekst en illustraties Shel Silverstein Vertaling Kader en Bahar Abdolah Vormgeving omslag en binnenwerk Geert de Koning Met dank aan Gert Boersema Tweede druk 2008 © 1963 HarperCollins Publishers, New York, renewed 1991 Evil Eye, LLC © 2006 Uitgeverij Mozaïek, Zoetermeer Kijk voor meer informatie over dit boek en andere uitgaven van Uitgeverij Mozaïek op www.uitgeverijmozaiek.nl.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 4
24-07-2008 11:26:50
Zelfs je oude oom Shelby had eens een leraar. Zijn naam was Robert Cosby. Dit boek is opgedragen aan hem.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 5
24-07-2008 11:26:51
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 6
24-07-2008 11:26:52
Lafcadio, de leeuw die terugschoot
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 7
24-07-2008 11:26:54
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 8
24-07-2008 11:26:54
En nu, kinderen, gaat jullie oom Shelby jullie een verhaal vertellen over een vreemde leeuw – eigenlijk de allervreemdste leeuw die ik ooit heb ontmoet. Waar zal ik dit verhaal beginnen? Bij de kop van de leeuw? Of bij z’n staart? Ik denk dat ik maar moet beginnen op het moment dat ik de leeuw voor het eerst ontmoette. Even kijken… dat was in Chicago op vrijdag 17 december. Ik herinner het me nog heel goed want de sneeuw begon net een vieze brij te worden en het verkeer op de Dorchesterstraat stond vast en die leeuw was op zoek naar een kapper en ik was net thuis van… Nee, ik denk dat ik dit verhaal toch veel eerder moet beginnen. Ik denk dat ik maar moet vertellen over de leeuw toen hij nog heel jong was. Oké dan.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 9
24-07-2008 11:26:56
1 Er was eens een jonge leeuw en zijn naam was‌ nou, ik weet eigenlijk niet hoe hij heette want hij woonde in de jungle met heel veel andere leeuwen en als hij wel een naam zou hebben zou het zeker geen Michiel of Wouter of zoiets zijn. Nee, dan was het meer een leeuwennaam zoals, misschien, Grrombrul of Grrogrr of Grmmff of Grrrr. Hij had in ieder geval dus zo’n naam en hij woonde in de jungle met de andere leeuwen en deed dingen die leeuwen normaal gesproken doen: springen en spelen in het gras, in de rivier zwemmen en konijntjes eten, achter andere leeuwen aanzitten en slapen in de zon, en hij was heel gelukkig.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 10
24-07-2008 11:27:00
En toen, op een dag – ik geloof dat het een donderdag was – nadat alle leeuwen een stevige lunch achter de kiezen hadden en sliepen in de zon, terwijl ze snurkten zoals leeuwen snurken en de lucht helder blauw was en de vogels tsjirpten en er een zacht briesje over het gras blies en het stil was en heerlijk, klonk er plotseling...
E D R E B M E O B M! BOE Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 11
24-07-2008 11:27:04
Het was zo’n hard geluid, dat alle leeuwen wakker schrokken en in de lucht sprongen. En ze begonnen te rennen. Klapper-deklip, klipper-de-klap of trippel-trap, trappel-trip, of is dat hoe paarden rennen? Maar goed, ze renden precies zoals leeuwen rennen. Ik weet niet, mischien wel klupper-de-bump. In ieder geval, ze renden allemaal weg. Bijna allemaal. Er was één leeuw die niet wegrende en dat is de leeuw over wie ik jullie het verhaal ga vertellen.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 12
24-07-2008 11:27:11
Deze ene leeuw ging gewoon rechtop zitten, knipperde en knipoogde tegen de zon en strekte zijn armen – of eigenlijk strekte hij zijn poten – en wreef de slaap uit zijn ogen en zei: “Hé, waarom is iedereen aan het rennen?” Een oude leeuw die voorbijrende zei: “Ren, jongen, ren, ren, ren, ren, ren, de jagers komen eraan.” “Jagers? Jagers? Wat zijn jagers?” zei de jonge leeuw, nog altijd met z’n ogen knipperend tegen de zon.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 13
24-07-2008 11:27:14
“Als je slim bent,” zei de oude leeuw, “moet je ophouden zoveel vragen te stellen en kan je beter gewoon gaan rennen.” Dus de jonge leeuw stond op, rekte zich uit en begon te rennen, samen met de andere leeuwen. Klupper-de-bump of was het klapper-de-klip? Volgens mij hebben we hier al eerder bij stilgestaan.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 14
24-07-2008 11:27:16
En nadat hij een tijdje had gerend, stopte hij en keek achterom. “Jagers,” zei hij tegen zichzelf, “wat zouden jagers zijn?” En hij zei het woord jagers een paar keer hardop achterelkaar: “Jagers, jagers.” En weet je, hij vond het woord jagers leuk klinken. Weet je, net als sommige mensen het leuk vinden om waterlandkerkje of droedel of geroezemoes of habbekrats te horen, vond hij het woord jagers leuk klinken.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 15
24-07-2008 11:27:19
En dus liet hij alle andere leeuwen wegrennen en verstopte zich tussen het hoge gras en al snel kon hij de jagers zien aankomen. Ze stonden allemaal op hun achterpoten en ze droegen allemaal mooie kleine rode petjes en ze droegen allemaal grappige stokken die harde geluiden maakten. En de jonge leeuw vond ze er leuk uitzien. Ja, hij vond ze er gewoon leuk uitzien. Dus toen een aardige jager met groene ogen en een missende voortand langs het hoge gras liep met zijn grappige rode petje (waar trouwens eiersalade op zat), stond de jonge leeuw op.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 16
24-07-2008 11:27:22
“Dag, jager,” zei hij. “Help!” riep de jager, “een woeste leeuw, een gevaarlijke leeuw, een brullende, bloeddorstige, mensenetende leeuw.” “Ik ben geen mensenetende leeuw,” zei de jonge leeuw. “Ik eet konijntjes en zwarte bessen.” “Geen smoesjes,” zei de jager. “Ik ga je neerschieten.” “Maar ik geef me over,” zei de jonge leeuw, en hij stak zijn voorpoten in de lucht.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 17
24-07-2008 11:27:26
“Doe niet zo raar,” zei de jager. “Wie heeft er nou ooit gehoord van een leeuw die zich overgeeft? Leeuwen geven zich niet over, leeuwen vechten door tot het einde. Leeuwen eten jagers op! En dus moet ik je nu neerschieten en een leuk kleedje van je maken om voor mijn open haard te leggen en op koude winteravonden zal ik op je zitten en marshmallows roosteren. “Maar je hoeft me niet neer te schieten,” zei de jonge leeuw. “Ik zal je kleedje zijn en ik zal voor je open haard gaan liggen en ik zal geen spier vertrekken en dan kan jij op mij zitten en zoveel marshmallows roosteren als je maar wilt. Ik hou van marshmallows,” zei de jonge leeuw.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 18
24-07-2008 11:27:35
“Wat?” zei de jager. “Nou,” zei de jonge leeuw, “om helemaal eerlijk te zijn, ik weet niet zeker of ik echt van marshmallows hou. Ik heb er nog nooit een geproefd, maar ik hou van de meeste dingen en ik hou van hoe het woord marshmallow klinkt en als ze net zo smaken als ze klinken – mmmmmmmmmm! – dan weet ik gewoon dat ik ervan zal houden.” “Dat is belachelijk,” zei de jager. “Ik heb nog nooit gehoord van een leeuw die zich overgeeft. Ik heb nog nooit gehoord van een leeuw die marshmallows eet. Ik ga je nu neerschieten, klaar uit.” En hij hield zijn grappige stok ter hoogte van zijn schouder.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 19
24-07-2008 11:27:37
“Maar waarom?” zei de jonge leeuw. “Omdat ik ik ben,” zei de jager, en hij haalde de trekker over. En de stok zei klik. “Wat was die klik?” zei de jonge leeuw. “Ben ik nu neergeschoten?” Nou, zoals je je wel kan voorstellen, schaamde de jager zich heel erg en zijn gezicht werd net zo rood als zijn petje.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 20
24-07-2008 11:27:39
“Ik ben bang dat ik vergeten ben mijn geweer te laden,” zei hij. “Ik denk dat ik nu even voor schut sta – ha ha ha – maar als je me even excuseert, zal ik er een kogel in stoppen en dan gaan we straks verder waar we gebleven waren.” “Nee,” zei de jonge leeuw, “ik denk niet dat ik dat zal doen. Ik denk niet dat ik je er een kogel in laat stoppen. Ik denk niet dat ik me door jou laat neerschieten. Ik denk niet dat ik jouw kleedje wil zijn en bovendien denk ik dat je helemaal niet zo’n aardige jager bent en ik denk dat ik je ga opeten.” “Maar waarom?” zei de jager. “Omdat ik ik ben,” zei de jonge leeuw. En hij deed het.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 21
24-07-2008 11:27:44
En nadat hij de jager helemaal had opgegeten, at hij het rode petje van de jager, maar dat smaakte een beetje wollig. En nadat hij het rode petje had opgegeten (Poeh! Voelt je mond niet raar aan als je denkt aan het opeten van een rood petje?), probeerde hij de rare stok en de kogels ook op te eten, maar hij kon er niet op kauwen en daarom zei hij: “Nou, dan bewaar ik deze maar als souvenir,� en hij pakte ze op met zijn tanden en nam ze mee naar de andere leeuwen.
Lafcadio binnenwerk 2e druk.indd 22
24-07-2008 11:27:46