Virus?!

Moza誰ek Junior www.uitgeverijmozaiek.nl

Virus_omslag_2e druk.indd 1

27-6-2008 12:00:58

opmk.kleinerformaat'Virus?!'

15-04-2008

14:56

Pagina 2

opmk.kleinerformaat'Virus?!'

15-04-2008

14:56

Pagina 3

Met illustraties van Walter Donker

Tweede druk

MOZAĂ?EK JUNIOR

opmk.kleinerformaat'Virus?!'

15-04-2008

14:56

Pagina 4

Tweede druk 2008 Leeftijd: 10+ Vormgeving omslag, tekeningen omslag en binnenwerk Walter Donker Lay-out/dtp binnenwerk Gerard de Groot © 2005 Uitgeverij Mozaïek, Zoetermeer Mozaïek Junior is een imprint van uitgeverij Mozaïek ISBN

978 90 239 9164 9 NUR 282

Alle rechten voorbehouden.

Meer informatie over dit boek en andere uitgaven van Mozaïek vindt u op www.uitgeverijmozaiek.nl

opmk.kleinerformaat'Virus?!'

15-04-2008

14:56

Pagina 5

1. Computerproblemen

‘H

é Frank!’ riep Peter over het schoolplein. ‘Ik heb een megaprobleem met Avonturenland. Ik heb al van alles geprobeerd, maar dat ding lijkt wel op hol geslagen. Kom je vanmiddag?’

‘Oké. Ik kom meteen na het eten.’

Met twee treden tegelijk rende Peter naar boven. Frank kwam achter hem aan. De computer stond in een klein kamertje waar verder alleen nog een boekenkast en twee stoelen pasten.

Peter zette de computer aan, startte Avonturenland op en opende het park dat hij pas gemaakt had. Droomlandpark heette het. Het was precies zoals een pretpark moet zijn: veel actie en vette attracties. Maar als je eenmaal in het pretpark was, dan gebeurden er rare dingen.

‘Wat vind je van de Superlange Kronkolosaurus?’ vroeg Peter.

‘Superlange Kronkolowattus?’

‘Superlange Kronkolosaurus. De grootste achtbaan ter wereld. Daar staat ’ie.’

‘Cool zeg. Wat een monster.’ Frank keek bewonderend naar het ingewikkelde bouwwerk vol steile hellingen en scherpe bochten.

Peter liet Frank het hele pretpark zien. Hij baalde er behoorlijk van dat er de laatste tijd dingen gebeurden die hij niet in de hand had. Gisteren was het Avonturenrestaurant afgebrand en was het 3-D-rad omgevallen.

Tien bezoekers waren gedood.

Opeens verscheen er een melding op het scherm: Let op!

5

opmk.kleinerformaat'Virus?!'

15-04-2008

14:56

Pagina 6

Uw geld is op! Verhoog de toegangsprijs of verlaag de salarissen.

‘Hoe kan dat nou weer?’ zei Peter. ‘Gisteren maakte ik nog winst!’

Frank wees naar het scherm. ‘Wat doen die medewerkers daar? Het lijkt wel of ze een toren aan het bouwen zijn!’

Vlug klikte Peter op het bouwwerk.

Naam attractie : Bouwprijs : Gereed : Opdrachtgever :

Babbeltoren 1 miljoen euro Over een maand Medewerker 66

‘Een miljoen euro voor een toren!’ riep Peter uit. ‘Gebruiken ze goudklompen in plaats van bakstenen of zo? En die medewerker 66, hoe haalt hij het in z’n hoofd om zonder opdracht van mij te gaan bouwen?’

Ze vonden medewerker 66 naast de Babbeltoren. Hij was opvallend gekleed, anders dan de overige medewerkers. Die hadden allemaal groene pakken aan, terwijl medewerker 66 een vuurrode mantel droeg. Peter klikte op medewerker 66 en zette het geluid harder.

‘Wat ben jij aan het doen?’ vroeg Peter door de microfoon.

‘Waar lijkt het op? Patat bakken? Je ziet toch zelf wel dat we een toren aan het maken zijn, of mankeer je wat aan je ogen?’

Het bloed steeg Peter naar zijn hoofd maar hij hield zich in.

‘We hebben er genoeg van om altijd maar jouw opdrachten uit te voeren. We willen voor onszelf beginnen en eigen baas zijn. Dus!’ Medewerker 66 keerde zich om en liep een bouwkeet binnen. Peter kon er niet meer bij met de muis. De ande-

6

opmk.kleinerformaat'Virus?!'

15-04-2008

14:56

Pagina 7

re medewerkers gingen rustig door met bouwen.

‘Geef je muis eens,’ zei Frank. Hij klikte medewerker 39 aan, maar die reageerde niet. Hij klikte nog een paar keer.

‘Wat stom, hapert je muis wel vaker?’

‘Ik heb een idee!’ zei Peter. ‘De microfoon doet het nog steeds. Dom dat ik daar niet eerder aan heb gedacht.’

Peter klikte op een groepje medewerkers die met stapels stenen liepen te sjouwen.

‘Zijn jullie even dom bezig!’ zei Peter.

De medewerkers keken verschrikt op.

‘Jullie collega’s delen bevelen uit en ze laten jullie het zware werk doen. Daar staan ze met de handen in hun zakken een beetje toe te kijken of alles wel goed gaat. Eerlijk hè?’

Meteen gooiden de medewerkers de stenen op de grond.

Sommigen balden hun vuisten naar hun luie collega’s.

Die begonnen door te krijgen dat er iets aan de hand was en waarschuwden medewerker 66.

Peter stookte het vuurtje nog verder op: ‘Ik zou ’t niet pikken als ik jullie was.’

De hele groep sjouwers begon door elkaar te schreeuwen.

‘Harder! Ze horen jullie niet!’ riep Peter. Daarna zette hij de microfoon uit en leunde achterover.

‘Einde Babbeltoren,’ zei Frank.

Peter keek toe hoe de groep schreeuwend naar de andere kant van de Babbeltoren liep. Daar was een andere ploeg medewerkers aan het graven. De gravers sloten zich al snel bij de sjouwers aan en de hele club liep naar medewerker 66.

‘Moet je die medewerker 66 eens zien. Die scheldt de hele boel bij elkaar!’ zei Peter. ‘Ha ha ha.’

Hij zette het geluid harder. ‘Stelletje computerfreaks, ik hak jullie in bits en bytes als jullie niet gauw weer aan het werk gaan! Ik zal er persoonlijk voor zorgen dat jullie ner-

7

opmk.kleinerformaat'Virus?!'

15-04-2008

14:56

Pagina 8

gens meer aan het werk komen!’ Het hoofd van medewerker 66 was rood van opwinding. Hij zwaaide wild met zijn armen. De boze medewerkers trokken zich daar niets van aan en schreeuwden nog harder.

Peter zag hoe medewerker 66 op een fluitje blies. Opeens kwamen er een stuk of tien gewapende mannen tevoorschijn. Ze gingen in een halve boog om medewerker 66 heen staan. ‘Verdwijn en kom hier nooit meer terug!’ riep medewerker 66. Hij hief een arm omhoog. Geweren werden op de werkers gericht. In paniek renden ze alle kanten uit. Een luid geweersalvo werd over de hoofden van de vluchtende medewerkers afgevuurd. ‘Geweren terug!’ beval medewerker 66. ‘Hou ze bij de hand, we hebben ze later vast nog nodig.’

Peter pakte woest de microfoon. ‘Stop daar onmiddellijk mee!’ riep hij naar medewerker 66.

‘Zo pakken we hier medewerkers aan die niet willen werken,’ blafte medewerker 66 terug. ‘Het is afgelopen met de zachte aanpak. Geen gezeur in mijn park. Ik bepaal wat hier gebeurt en als iemand het er niet mee eens is, dan kan die verdwijnen.’

‘Jouw park?! Mijn park, zul je bedoelen. Je verpest de hele boel. Het wordt tijd dat jij ophoepelt!’

‘Dat zullen we nog wel eens zien!’ antwoordde medewerker 66. ‘Probeer mij maar eens weg te krijgen.’

Peter klikte met zijn muis. Hij probeerde medewerker 66 te verwijderen, maar dat lukte niet. Was de delete-knop stuk?

‘Peter, dit gaat helemaal fout!’ kwam Frank er ineens tussendoor. ‘Het lijkt wel een virus.’

‘Wat een brutale etter, hij denkt echt dat ’ie de baas is.

Maar dan kent ’ie mij nog niet. Ik krijg die vent nog wel.

Eerst die half afgemaakte rommel maar eens opruimen.’

Met een paar klikken was er niets meer van de Babbel-

8

opmk.kleinerformaat'Virus?!'

15-04-2008

14:56

Pagina 9

toren te zien.Vreemd, nu werkte de delete-functie wel.

‘Zullen we er een Avonturenkasteel voor in de plaats zetten?’ stelde Frank voor. ‘Die heb ik thuis in mijn park ook staan, echt gaaf man. Riddergevechten, geheime gangen en zo.’

Met een paar minuten stond het kasteel er. Het zag er griezelig uit.

‘Dat gaat een stuk sneller dan dat geklungel van die doehet-zelvers hè?’ zei Frank.

Medewerker 66 had een geweer gepakt en schoot in het wilde weg in de lucht.

‘Ik krijg jou nog wel!’ schreeuwde hij naar boven. ‘Je hebt mijn mooie toren gesloopt! Als je ooit hier durft te komen, dan zal ik ervoor zorgen dat je het niet na kunt vertellen!’

‘Ha ha ha,’ lachte Peter. ‘Goeie mop. Die wil een potje knokken. Kijk, hij gaat het Avonturenkasteel in. Misschien vindt ’ie het toch wel een mooie attractie.’

‘Denk je dat het probleem nu is opgelost?’ vroeg Frank.

‘Nee. Maar ik heb geen zin meer. Zullen we gaan skateboarden?’

9