BIEMAN AL SOFI: IK BEN NU ECHT TOT RUST GEKOMEN

from Uitmagazine editie 2 2020

TIP VAN JELLE

‘IK BEN NU TOT RUST GEKOMEN, EN DAAR GENIET IK ECHT VAN’

Misschien ken je de 27-jarige Bieman Al Sofi niet, maar zijn bedrijven ken je vast wel: Bieman is de man achter verschillende horecazaken, zoals Novelle en café Moon. In een persoonlijk interview vertelt de jonge ondernemer enthousiast over zijn leven en zijn horecazaken, maar ook over het ongeluk dat hij meemaakte waardoor hij nu iets rustiger aan doet.

“Ik ben Bieman, in 1992 geboren in Irak en vanaf 2001 in Nederland. Al vanaf jong af aan had ik grootse dromen en doelen en wilde ik veel in het leven bereiken. Als klein jongetje droomde ik van bijvoorbeeld een coole baan als FBI-agent. Later wilde ik graag iets meer voor mensen kunnen betekenen. Het beroep advocaat trok mij steeds meer aan. Dat zou mijn einddoel worden. Hoelang het ook zou duren en wat er ook zou gebeuren: ik wil het.” “Als kind was ik altijd nieuwsgierig en leergierig. Ik maakte snel vriendjes waardoor ik de Nederlandse taal en cultuur snel oppakte. In groep 8 kreeg ik VMBO basis-kader als advies. Dat was een klap in mijn gezicht, want ik wist dat ik beter kon. Uiteindelijk heb ik mij omhoog gewerkt en heb ik de Mbo-opleiding detailhandel afgerond, waarna ik aan de Hbo-opleiding rechten ben begonnen. Ik wist dat mijn weg nog lang was, maar wilde niet stil staan. Tijdens mijn opleiding had ik een bijbaantje in de horeca en verdiende daar een zakcentje mee, maar wilde snel meer verdienen.

Zo begon ik met handelen. Met het geld van mijn bijbaantje kocht ik telefoons en laptops en dergelijke in via Marktplaats om vervolgens met winst te verkopen. Mijn broer is ICT’er en kon deze producten opknappen voordat ik ze verkocht. Verkopen vond hij lastiger en daarom hebben we onze krachten gebundeld in ‘Dynastore’. Alhoewel alleen mijn moeder er toentertijd in geloofde, begon de zaak gelijk goed te draaien. En hij draait nog steeds goed!”

Meer uitdagingen, bedrijven en een auto-ongeluk Bieman kreeg de smaak van het ondernemerschap te pakken. Zo heeft hij bijvoorbeeld al zijn spaargeld in zijn tweede bedrijf, een cafetaria, gestoken en een aantal maanden de zaak zelf gerund, wat hij ‘de perfecte leerschool’ noemt. Van zeven uur ’s ochtends tot een uur ’s nachts was hij bezig met ondernemen, werken en school. “Het voelde alsof ik elke dag naar een attractiepark ging. Ik sliep wel wat minder, maar ik kreeg zo ongelofelijk veel energie en genoot zo veel van het bewijzen dat ik het wel degelijk kon. Je voelt je onverslaanbaar en krijgt een heel machtig gevoel.”

Ook in de jaren daarna zette Bieman meerdere ondernemingen op, waaronder restaurant Novelle. Tot November 2019 was hij volop aan de slag. “Ik had geen tijd voor social media, geouwehoer of om veel en lang weg te zijn. Ook vakanties zaten er voor mij niet in, maar ik was gelukkig. Ik voelde mij onverslaanbaar.” Tijdens het opzetten van het volgende bedrijf, café Moon, kreeg hij echter een auto-ongeluk. “Een auto botste op de mijne met een snelheid van dertig, veertig kilometer per uur. Gelukkig raakte niemand gewond. Ik had wat spierpijn en kramp, maar dacht dat dit snel voorbij zou zijn.”

RUSTIGER AAN DOEN De pijn werd juist heftiger. Bieman had een whiplash opgelopen. “Het was een kleine klap die, zonder dat ik had verwacht, veel schade heeft veroorzaakt. Ik was nog steeds druk met ondernemen en kon die lasten er niet bij hebben, dus negeerde ik de pijn. Mijn advocaat vroeg of het verstandig was om naar de dokter te gaan, maar ik zei dat het niet nodig was en het vanzelf wel goed zou komen. Het hield twee maanden vol. Ik veranderde voor mijn gevoel van een zelfverzekerde ondernemer naar een kwetsbaar jongetje. Ik vond het heel moeilijk om te accepteren dat zo’n ‘klein’ ongelukje mijn hele toekomstvisie zou verpesten, want ik had nog zo veel grootste plannen. Ondanks de pijn hield ik mezelf en anderen nog steeds voor dat het goed ging, maar hoe langer het duurde, hoe erger het werd. Op een bepaald moment kwamen mijn ouder naar mij toe en zeiden: ‘Bieman, je bent niet meer gelukkig.’ Zelfs toen zei ik dat het wel goed met mij ging. Ik wilde niet toegeven. Ik kon niet stoppen en mijn bedrijven dicht doen. Dat voelde heel egoïstisch. Ik had op dat moment wel honderd tot honderdtwintig man personeel. Bij het sluiten van de zaken zou mijn personeel op straat komen te staan. Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen.”

GESCHENK UIT DE HEMEL Waar voor veel ondernemers de coronacrisis een groot probleem is, kwam het voor Bieman als een geschenk uit de hemel. Dat klinkt misschien een beetje gek, maar hij moest nu wel rustig aan doen en het harde werken uitstellen. “In april moesten veel van mijn zaken verplicht dicht. Dat vond ik voor mijn werknemers verschrikkelijk, maar sprong zelf een gat in de lucht. Nu was het sluiten van de zaken niet meer door mijn lasten, nu moest het, het ‘klopte’. Mijn personeel heb ik opgevangen in de bedrijven die open mochten blijven. Door de coronacrisis ben ik echt tot rust gekomen en heb ik veel kunnen nadenken over de toekomst. Mijn bedrijven waren stil en ik kon voor het eerst in tijden weer doen wat ik leuk vond en ontspannen. Dat was lang geleden. Ik ben super trots op wat ik heb gepresteerd, maar zou het niet nog eens zo doen. Ik heb zóveel geleerd, gedaan en meegemaakt. Als ik een cijfer moest geven aan hoe druk en zwaar ik het had, zou het een tien zijn. Ik ben mij echt veel meer bewust geworden van de situatie. Ik voel niet meer de behoefte meer om nieuwe bedrijven op te zetten om er nog iets van te leren, op dat gebied ben ik grotendeels uitgeleerd. Ik zou alleen nog nieuwe bedrijven opzetten omdat ik het leuk vind om te doen. Ik ben nu echt tot rust gekomen, en daar geniet ik van.”

MOON