Westrandmagazine najaar 2019 by Westrand

MA GA ZI NE WESTRAND

NAJAAR 2019

INHOUD 04 08 12 14 16 24 26 28 30 32 36 40 42 46 48 50 52 55 58 62

COLUMN XL Peter De Graef LEVEND SCHILDERIJ TERUGBLIK Parabel DILEMMAâ&#x20AC;&#x2122;S Els De Schepper INTERVIEW Hanneke Paauwe DE VRAAG INTERVIEW Nikanor ACHTER DE SCHERMEN BUITEN DE LIJNTJES THEMA Jazz VRIJWILLIGER IN DE KIJKE: Bien Bettens DE KEUZE VAN Amber MAKER IN DE SPOTS Gorges Ocloo IN DE MAAK DE KAST VAN Bent Van Looy INTERVIEW Azzouz El Houri THEMA Fantasy VOORUITBLIK Nieuwe Maatjes KALENDER PRAKTISCH

UITGELICHT 10 LEZING 15 HUMOR 22 DANS 29 THEATER 34 FAMILIE 38 FILM 44 KLASSIEK 49 MUZIEK 54 CIRCUS 57 WERELDMUZIEK

CO LU MN X L

WAT HEB IK DEZE ZOMER GEDAAN?!

PETER DE GRAEF

Ik durf het niet goed te zeggen. Mensen voelen zich makkelijk aangesproken. Zo heb ik bijvoorbeeld al een paar keer meegemaakt aan tafel dat iemand zegt: ‘Gij eet dus geen vlees meer?’ Ik zeg: ‘Nee… Of ja! ‘k weet niet… Ge kunt hier ‘ja’ en ‘nee’ op antwoorden in de zin van: ‘Nee, ik eet geen vlees’ is juist en ‘Ja, ik eet geen vlees’ ook. Maar ik eet dus geen vlees.’ ‘Voor de gezondheid?!’ Ik zeg: ‘Uit respect voor de dieren. Dat zijn levende wezens op zoek naar geluk, die hoeven hun zoektocht niet te beëindigen om de mijne op te krikken.’ ‘Dan ik ben een barbaar in uw ogen.’ ‘Neu. Ik heb ook respect voor mensen die mijn kijk op de dingen niet delen.’ ‘Ben ik dan ne racist in uw ogen als ik bijvoorbeeld geen respect heb voor IS terroristen?’ ‘Ik probeer alleen zo juist mogelijk te antwoorden op een vraag die gij mij hebt gesteld. Ik hoef niet per se over vlees te praten of over terroristen.’ ‘Ge hebt dus geen mening over mij?’,

‘Toch geen negatieve’ ‘Dat zoudt ge ook niet hebben als ik vanmiddag een paar mensen had doodgestoken terwijl ik ‘Allah U Akbar’ riep.’ ‘Als! Als! Als! Als Hitler een meisje was geweest en Pol Pot nen hond! …’ In een dergelijke woordenwisseling komt ge makkelijk terecht als ge een beetje van de norm afwijkt en wat ik deze zomer heb gedaan wijkt zo ziek veel af van de norm dat ik het wellicht beter voor me hou. Maar het opzet van deze column is: Vertel ’s iets over uw eigen.

Ik ben gek! Drie weken!? Dit doet niemand. Een normaal iemand zou zich hebben ingeschreven voor een groepsreis naar de Lofoten, de jungle van Honduras, Monchau desnoods.

Bovendien ben ik als acteur gewend mij kwetsbaar op te stellen; in een repetitielokaal weliswaar en tijdens een zoekproces, omringd door collega’s en regisseurs, mensen die weten hoe ze met kwetsbaarheid moeten omgaan. Deze column verschijnt in het openbaar. Wordt gelezen door mensen die niet noodzakelijk over de sociale vermogens beschikken die binnen onze sector gebruikelijk zijn. Dus vooraf de waarschuwing: Voel U niet aangevallen door wat ik ga vertellen. Het gaat niet over U. Het gaat over mij en ik vertel het alleen maar omdat er naar gevraagd werd. Bon. Wat ik deze zomer heb gedaan is: ik ben op vakantie geweest met een zo klein mogelijke ecovoetafdruk. Ik had m’n tent kunnen opslaan in de tuin. Heb ik niet gedaan. (Ik heb geen tuin.) (Wel een logeerkamer) Wel gedaan heb ik: net over de Franse grens; waar de Semois en de Maas samenvloeien op een uiterst impopulaire en redelijk lege camping drie weken zitten mediteren. Op reis geweest naar m’n eigen binnenste, zeg maar. – Nee. Geen foto’s getrokken. – Ik weet zelf niet waarom ik dat doe. Ik stel alleen vast: ik doe het. Elk jaar. Dit is al het zoveelste jaar op rij dat ik dat doe en telkens wordt de periode langer… Elk jaar vertrek ik met de schrik om het hart. Gevoelens en gedachten die U ook zou hebben. ‘Ik ga mij vervelen, eenzaam voelen. Ik zal blij zijn als die periode weer achter de rug is. Ik ben gek! Drie weken!? Ik ben niet

Zelf word je na een paar dagen vanbinnen zo stil dat de dieren je niet meer zien. normaal. Dit doet niemand. Een normaal iemand zou zich in mijn geval hebben ingeschreven voor een groepsreis naar de Lofoten, de jungle van Honduras, Monchau desnoods. Een normaal iemand tikt in mijn geval zijn tentje vast op een camping voor alleenstaanden; gaat daar voor dat tentje, pintjes zitten drinken en ontspannen tof zitten doen in de hoop een nieuwe partner te lokken (De vorige is weer gaan lopen.) (Nee, niet omdat ik zo veel mediteer.); een normaal iemand doet vrijwilligerswerk in Gaza, gecombineerd met een week diepzeeduiken in Eilat… Enz.’ En ik neem mezelf ook telkens voor: ‘Als het te bar wordt kap ik er mee. Onmiddellijk. Ga ik naar Toulouse. Waar ik een dochter heb wonen die ik doodgraag zie. ‘Maar tot mijn eigen verbazing werd het niet te bar. Ik ben de drie weken op mijn kussen blijven zitten. Ja het was moeilijk soms. Maar dat is een voettocht door de Pyreneeën ook, of de ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen. Het was evenwel nooit ‘te bar’. De drie weken zijn… ‘voorbij gevlogen’ is niet de juiste uitdrukking. Ze waren op. Op een gegeven moment waren ze gedaan. Want de tijd staat een soort van stil als je mediteert. Hij is er niet meer. Hoewel je de hele dag op een klokje loopt te turen. Ik volg het klassieke Vipassanaschema: 3:30 op staan. Van 4:00 tot 5:00 zitten. 5:00 tot 6:00 wat lichaamsoefeningen en een aantal

km hollen. 6:00 tot 7:00 zitten enz. Tegen de avond heb je 7 tot 8 uur gezeten en twee uur gesport. 23:00 ga je naar bed. Paar uur later gaat de wekker weer. Dag in dag uit. Dus je ploft voortdurend weer op dat kussen neer. En ondertussen wordt het dag en het wordt nacht en de zon komt op en gaat weer weg; achternagezeten door de maan die wast en afneemt, er zijn wolken, er is regen soms, koud, wind, bladstil, broeierig. En daar moet je allemaal niks aan doen. Dat gebeurt vanzelf. De natuur is redelijk ongerept in de Franse Ardennen. En zelf word je na een paar dagen vanbinnen zo stil dat de dieren je niet meer zien. Een rat die vlak bij mijn tent op de oever woont kwam regelmatig het bakje van mijn hond leegeten. – Mijn hond is 17, doof, blind. Als zo’n rat niet op z’n neus komt zitten ontgaat het hem. – Dat bakje stond zowat onder de klapstoel waarop ik tussendoor thee dronk. Maar er ging 0% dreiging van me uit aan het ratje te zien. Verder staat de reiger te vissen aan de overkant, zwanen vliegen fluitend laag over het water voorbij. Bevers zwemmen langs. Doelgericht. Soms met een boompje. Maar daar gaat het allemaal niet om. Het gaat om een gevoel, een weldadige innerlijke stilte. Vergelijk het met wat je ervaart als je op vrijdag na een drukke week, met een koud pilsje naast uw geliefde in de driezit ploft bij een goeie film op de beamer. Dát gevoel, maar dan zonder pilsje, zonder geliefde en zonder film. Het is een kalmte die ik nu, na jaren training, in een paar dagen kan oproepen en waar ik me, voor ik vertrek, geen voorstelling van kan maken. Ik vergeet het telkens. Tot het me weer bevangt.

PETER DE GRAEF °1958 ALIAS Dokter Pol Driesen uit Den Elfde van den Elfde Fons Fimmers uit Professor T Baas uit Zie mij graag Christiaan Verbeke uit David Van Kerkhove uit In Vlaamse velden STUDEERDE theater bij Dora van der Groen SPEELDE theater o.a. bij Yvonne Lex, Eva Bal, Dirk Tanghe In 1992 schrijft hij Et Voilá eerste van een lange reeks eigen monologen die de toeschouwer met veel humor op sleeptouw nemen in een wereld van wreedheid, gekte en fantasie, waarin hij achter elke hoek zichzelf en de werkelijkheid tegenkomt. In 1995 werd hij genomineerd voor een Louis d’Or, de Nederlandse prijs voor beste acteur voor zijn rol in Who is afraid of Virginia Woolf. In 1998 won hij de Louis d’Or voor De wereldverbeteraar. Voor Henry ontving hij in 1997 de Velinx Publieksprijs in Tongeren. In ditzelfde jaar werd Itak genomineerd voor de Signaalprijs (jeugdtheater). De Taalunie Toneelschrijfprijs won hij in 2002 voor de productie N!ks, waar ook Stanley in 2012 voor genomineerd werd.

Op zich sta ik nog nergens. Ik ben een spirituele kleuter.

Het lijkt wel of mijn (ons) binnenste uit twee delen bestaat. Het ego dat altijd vol plannen zit, de praatjesmaker in het hoofd die voortdurend op zoek is naar ervaringen, nieuws, media, dingen om mee te maken. En daaromheen zit iets veel groters, weidser. Het wezen. Dát in ons dat alleen maar ‘bestaat’. Meer niet. En waarin het ego zit ingebed. Zoals het begrip ‘wereld’ is ingebed in het begrip ‘aarde’. De wereld is wat in de kranten staat. De voorstellingen die de mensen zich aanpraten over de realiteit waarin zij menen te leven: federalisme, wielrennerij, ongelijkheid, beautytips, etc. De Aarde is de planeet in het universum; dag en nacht, getijden, het uitbotten en vallen van de bladeren, een levend organisme. Zoals ons lichaam een levend organisme is. Ons hart klopt vanzelf, onze longen halen adem, het maagwandslijmvlies wordt om de vijf minuten vervangen, de lever om de zes weken, het skelet om de drie maanden. Ondertussen zijn wij verliefd, of ontstemd, zenuwachtig, boos, lui, ontevreden of opgetogen. Dat hele energiesysteem dat het lichaam onderhoudt zit om het tobbende ego heen. Het vraagt niet om aandacht en doet voortdurend wat nodig is. Als het ego verslaafd geraakt, dan past het lichaam zich aan. Een junk neemt dagelijkse hoeveelheden gif tot zich die voor een ongerept iemand dodelijk zijn. Zo is ook de natuur een levend energieveld dat zich aanpast aan de fases waar de mensheid tijdens zijn evolutie door moet. Los van alle wanen en voorstellingen die in de mens met betrekking tot zichzelf en de wereld opdoemen. Er is kennelijk ‘ergens?’ een vorm van werkelijkheid, een vorm van waarheid waar al het

levende zich naar voegt. Deze waarheid/werkelijkheid valt niet te registreren, is volstrekt ongrijpbaar maar zit ook in ons; is aan het werk, in ons lichaam, een huis dat zichzelf voortdurend renoveert. De energie die daar aan het werk is, daar zo dicht mogelijk bij proberen komen. Dat is mediteren. Boeddhisten hebben het over ‘De Boeddhanatuur’, Chinezen noemen het ‘De Tao’, bij de Hindoes heet het ‘Brahman’. Rumi verwijst er naar, Meister Eckhart, Ramakrsna etc. Het is redelijk universeel. In alle culturen en tijdperken duiken er mensen op die er van getuigen. Het internet knapt er van. (Veel bullshit maar niet alles) En allemaal verwijzen ze naar iets ondefinieerbaars. Onpakbaar dus, voor de ratio. Maar wel ervaarbaar! In de eerste plaats als een onnavolgbaar diepe rust. Een kalmte zoals we die allemaal kennen van zomeravonden op het land. Zo’n kalmte zit standaard in ons. Altijd. Ook in U. Zoals I Tunes in een Applecomputer zit. Dat opstarten, daar contact mee maken, is een eerste redelijk haalbare stap in wat dan met een duur woord ‘spirituele ontwikkeling’ wordt genoemd. Tuurlijk is er oefening voor nodig en doorzettingsvermogen. Maar geen talent. Het is niet zo dat alleen ‘sommige’ mensen dat kunnen. En het is een fundamenteel kwaliteit die wij allen bezitten maar niet meer gebruiken omdat het in de winsteconomie een stoorzender is. Als mensen zichzelf gratis gelukkig en tevreden kunnen maken, laten ze zich die chocola

en die tampon niet meer aanpraten, die whisky en die auto, al die dingen die geassocieerd worden met Zwitserse bergen en klimmuren, instortende gletsjers en asfaltlinten langs glooiende kustlijnen, etc. Wij kennen de natuur voornamelijk nog van spectaculaire documentaires waar David Attenborough doorheen loopt te raspen. Snel gemonteerde uitvergrotingen, slomo’s en time lapses met een symfonisch orkest daaronder. Maar zo is de natuur niet als je haar één op één, met alleen je eigen zintuigen, tegemoet treedt. In eerste instantie krijg uw opgefokte stadsbewustzijn de indruk: hier gebeurt geen moer. Nooit niet. Tenzij een vinkje dat zo eindeloos zijn eigen riedeltje herhaalt dat je gaat denken ‘Dat vogeltje is debiel. Moet er niet iemand ’s wat Ritalin in z’n bakje doen?’ Pas als ge na een paar dagen zelf zo stil wordt als een boom in een landschap. Als ge in u, hetzelfde ritme hebt gevonden als het leven buiten u en ge moeiteloos, zonder er bij na te denken een uur op uw hurken op de oever te zitten dan ziet ge pas hoe non stop bezig ook de natuur is met visjes en libellen, vogels, kikkers, mist en hitte. Eenmaal in die stemming wil je d’r niet meer uit. En het is niet zo verschrikkelijk moeilijk om in die toestand te komen. Mij is het gewoon gelukt. Voor een groot deel op eigen houtje. Elk jaar verbaas ik me opnieuw over de wonderlijkheid van die stemming waar ik me vooraf telkens geen voorstelling van kan maken. Na afloop is er altijd ‘iets in mij’ dat het jammer vindt dat het weer gedaan is voor onbepaalde tijd. ‘Iets in mij’. Want ‘iets anders’ is ook opgetogen dat

we weer kranten gaan lezen en de tour volgen, Netflix kijken met een slakom chips binnen handbereik. En natuurlijk ga ik tijdens het jaar verder met mediteren maar dat is nooit zo intens. Meestal zit ik de gebeurtenissen van de dag te verwerken, de dingen die gedaan en gezegd zijn, als kleurenwas draaien ze voor m’n geestesoog om en om en om. Als je verder wil komen moet je een aantal dagen hebben. Je terug trekken. Re-traite. Ik wacht nu alweer op de volgende vakantie. Met kerst. Razend nieuwsgierig. Naar wat er verder nog ligt op dat pad. Want op zich sta ik nog nergens. Ik ben een spirituele kleuter. Dit is een allereerste beginnetje. Het echte ontdekken moet nog beginnen, staten van bewustzijn waar ik me niks bij kan voorstellen op dit ogenblik, een gehalte van concentratie zo scherp en éénpuntig dat ik er onderzoek mee kan doen naar ‘the fabric of reality’, innerlijke toestanden waar ge, nadat ge ze gerealiseerd hebt, niet over kunt praten. Tenzij misschien met mensen die het ook hebben ervaren. Maar de behoefte erover te praten verdwijnt ook.

Het lijkt wel of ons binnenste uit twee delen bestaat. Het ego dat altijd vol plannen zit, de praatjesmaker in het hoofd. En daaromheen zit iets veel groters, weidser. Het wezen.

Omdat ge ziet dat het ok is. Alles! Ok zoals het is. Wat zou je daar pratend nog aan willen veranderen. Zoals evenwel uit de lengte van deze bijdrage mag blijken: zo ver ben ik nog lang niet. Peter De Graef Antwerpen, 24 juli 2019

THEATER

Peter De Graef & Lynn Van Royen Het Koninkrijk van Henry Darger VR 27.11 20:30 LOCATIE

Westrand - theaterzaal

LEVEND SCHILDERIJ Dit schilderachtige beeld werd gemaakt in het natuurgebied De Wolfsputten. Twee architecten en een choreograaf gidsten 130 enthousiaste figuranten door een subtiel georkestreerde unieke beleving. De figuranten in dit landschap representeren een breed gamma van initiatieven, organisaties, gebouwen, ... die verwijzen naar het rijk aanbod vrije tijd in Dilbeek. Ontdek de digitale versie van het Levend Schilderij via westrand.be/levendschilderij. Bekijk de â&#x20AC;&#x2DC;making ofâ&#x20AC;&#x2122; van dit beeld, klik op de figuranten op je scherm en krijg alle info over de Dilbeekse legendes en bekende figuren, het verenigingsleven en ander vrijetijdsaanbod. In het kader van Blik van Bruegel

U I TG E L I CH T

WAT DRIJFT DE MASAI? MET MASSA’S VERRASSENDE GELUKSTIPS! AUTEUR VAN INTERNATIONALE BESTSELLERS ALS ‘THE WORLD BOOK OF HAPPINESS’

18.11 | 20:30 LEZING

leo bormans.

masai,. zoektocht naar. hoop en geluk. Leo Bormans ontmoette in Tanzania de semi-nomadische veehouders van de Masai. Hij leerde Saitoti kennen, geboren en getogen bij de Masai. In een boeiende dialoog delen ze hun inzichten over geluk.

i.s.m. Trias Westrand - theaterzaal € 20 / € 19 (+65) / € 18 (-26) / € 19 (abo) 11

TE R U G BL I K

EEN GEDROOMDE SEIZOENSOPENING De twaalf Parabeljongeren maakten er iets bijzonder moois van, iets dat we niet zagen komen - en dat zijn vaak de beste voorstellingen.

DE ZEE of DE ARDENNEN EEN TAFELTJE IN EEN DRUK CAFÉ of RUSTIG MET EEN BOEK IN DE ZETEL EEN POP-UP BAR of EEN BRUINE KROEG

DE DILLEMA’S VAN ELS DE SCHEPPER Els De Schepper heeft een besluit genomen. Ze zal blijven léven. Vanaf nu gaat ze zich enkel nog amuseren. Hoe? Wij schotelden haar enkele dilemma’s voor!

FICTIE of NON-FICTIE

THE BEATLES of THE ROLLING STONES Sorry, The Beach Boys!

THUIS of FAMILIE én The Bold and The beautiful én Sturm der Liebe

KUNNEN VLIEGEN of ONZICHTBAAR ZIJN Want dat laatste lijk ik soms al te zijn…

BART PEETERS of RAYMOND VAN HET GROENEWOUD Beide, ‘t zijn alle twee krakken!

KOFFIE of THEE Beide, maar zonder koffie zou het wel heel moeilijk zijn. PARIJS of BERLIJN Sorry, Londen! WERCHTER of PUKKELPOP Liever het festival ‘In mijnen hof’! ZINGEN of DANSEN GITAREN of SYNTHESIZERS BIOSCOOP of CONCERTZAAL Hallo, theaterzaal!

Els De Schepper Heeft besloten er geen eind aan te maken

FILM of BOEK Beide!

Westrand - theaterzaal

REIZEN of RUSTEN CULTUURCENTRUM of PAROCHIEZAAL Beide!

MARS of SNICKERS én Bounty én Chocotof

LOCATIE

SPREKEN of LUISTEREN

WITTE WIJN of RODE WIJN Euh… rosé!

HUMOR

DO 17.11 20:30

CHAUFFEUR of PASSAGIER Hangt van mijn adrenaline af na de voorstelling.

AUTO of VLIEGVAKANTIE Ik wéét dat het niet ecologisch is...

ROOSBEEF of BENT VAN LOOY TOON HERMANS of HANS TEEUWEN Beide! SCHRIJVEN of SPELEN ‘t Is de afwisseling! BRUSSEL of ANTWERPEN Gent VOETBAL of IJSSCHAATSEN Schansspringen! BOEK LENEN of BOEK KOPEN KRANT of TIJDSCHRIFT iPad GELUID of STILTE ACTIEF of LUI Ook hier: ‘t is de afwisseling!

U I TG E L I CH T

EEN GREEP UIT VORIGE WINNAARS: BART CANNAERTS, WOUTER DEPREZ, JENS DENDONCKER EN LUKAS LELIE. AMELIE: DE EERSTE VROUWELIJKE WINNAAR VAN HUMO’S COMEDY CUP. DE NIEUWE LICHTING STAND-UPCOMEDIANS!

02.11 | 20:30 HUMOR

humo’s. comedy cup. on tour.

amelie albrecht,. sander vanderveeren,. jasper posson. en mc seppe toremans. Humo’s Comedy Cup on tour Maak kennis met de finalisten van ‘s lands grootste en meest prestigieuze comedy cup: Amelie Albrecht, Sander Vanderveeren en Jasper Posson. Westrand - theaterzaal € 14 / € 13 (+65) / € 10 (-26) / € 12 (abo)

FAMI L I E

HANNEKE PAAUWE OP EEN BEDJE VAN TROOST Theatermaker en schrijver Hanneke Paauwe maakt intieme installaties en performances voor kinderen en volwassenen. Haar werk wordt omschreven als een mix van rauwheid, confrontatie, humor en ontroering. In Dilbeek zet ze voor de tweede keer haar installatie Op een bedje van troost op. Over hoe troosten poĂŤtisch mooi kan zijn, of hoe schoonheid kan troosten.

“Troost is iets heel belangrijk, het geeft je iets waardoor je kan blijven doorgaan.”

Hoe is deze installatie tot stand gekomen? Hanneke: “Ik wilde iets maken over afscheid en verdriet. Over wat troost kan bieden ook, en of dat eigenlijk wel kan als je vreselijk verdrietig bent. Rouwen, verdrietig zijn… het is nog steeds een beetje een taboe. Alles moet altijd goed gaan: we moeten druk bezig zijn, een fijne job en veel vrienden hebben, goed presteren. Pijnlijke zaken worden vaak verzwegen of weggedrukt. Ik wilde het gesprek aangaan met mensen over hun verdriet en op basis daarvan een troosttekst schrijven. Heel persoonlijk, speciaal voor die persoon. Van het Krokusfestival in Hasselt kreeg ik een plek ter beschikking om mijn idee uit te werken, een prachtige oude zolder. Het oorspronkelijke plan was dat ik de mensen ontving, een gesprek met ze had en ze vervolgens de installatie met beelden en doedingen liet binnengaan. Terwijl zij daar een parcours aflegden, zou ik de persoonlijke tekst voor ze schrijven. Maar door de tijdsdruk dat dat met zich meebracht, bleek dat plan iets te ambitieus. Bovendien brak ik een week voor het festival mijn enkel, waardoor het fysiek sowieso niet meer

mogelijk was. Ik heb dan iemand ingeschakeld die voor mij de gesprekken voerde en mij ook foto’s bezorgde van de mensen. Daarna schreef ik thuis dan de gepersonaliseerde teksten.” Moeten we meer aandacht hebben voor troost, volgens jou? Hanneke: “Ik denk dat mensen voor heel veel dingen troost nodig hebben en dat verdriet als kind al deel uitmaakt van je leven. Maar kinderen en verdriet, daar is niet altijd plaats voor in onze samenleving, heb ik het idee. In het theater bijvoorbeeld kan het wel, maar het mag nooit te donker of te zwaar zijn, nooit té verdrietig. Kinderen worden gemakkelijk in het hokje geduwd van gelukkig zijn, spelen, vanalles kunnen en mogen doen. Terwijl het ook superbelangrijk is om tijd te nemen voor verdriet en afscheid. Waarom zou een kind niet verdrietig mogen zijn? Het hoort bij het leven.” Vanwaar de keuze om hierover een installatie te maken, en geen echte voorstelling? Hanneke: “De installatie combineert tekst en beeld, maar er is ook tijd voor een gesprek en een voorleesmoment. Wanneer je de installatie als groep betreedt,

ontstaat er iets anders dan bij een voorstelling. Tijdens het Krokusfestival kwamen er heel veel mensen langs, mensen uit instellingen bijvoorbeeld, of moeders met dochters die een zoontje of broertje verloren hadden. Dat leverde altijd zeer intense en mooie momenten op, lieten bezoekers achteraf weten. Er zijn eigenlijk drie stadia waarin er dingen gebeuren en dat vind ik wel bijzonder. En dat is iets dat je in een voorstelling niet op die manier kunt laten ontstaan, denk ik.” De groepen die de installatie binnenkomen moeten een gemeenschappelijk verdriet hebben, het verlies van een huisdier, (groot)vader of moeder, huis of vriendje of vriendinnetje door een verhuis. Waarom die voorwaarde? Hanneke: “Omdat ik niet voor 16 verschillende mensen 16 verschillende teksten kan schrijven (lacht). Dat is een heel praktisch argument. Een tweede argument is dat het voor mensen met een gezamenlijk verdriet louterend is om samen dingen te ondergaan, vragen te beantwoorden of een kunstwerk te bouwen. Het is een deugddoend moment voor de groep, heb ik achteraf gehoord.”

Welke reactie is je het meest bijgebleven? Hanneke: “Ik heb heel veel mooie, positieve reacties gekregen, maar de reactie die me het meest is bijgebleven, is die van een moeder die haar zoontje verloren was. Zij kwam naar de installatie met haar dochter van tien jaar. Nadien schreef ze me dat het leek alsof de installatie speciaal voor hen gemaakt was, en dat het heel goed gedaan had om aan de hand van wat er te zien was, te praten over diegene die ze verloren hebben en over wat dat met hen doet. Dat heeft me wel geraakt.” Hoe was het om die brieven te schrijven? Hoe begon je daar aan? Hanneke: “Ik had de gesprekken niet zelf gevoerd, en het is toch wel wat anders dan wanneer je iemand ziet en een stem hoort. Ik kreeg een foto, soms van een

“Afscheid kan soms een opluchting zijn, een ballast die van je afvalt. Het kan ruimte maken voor iets nieuws.” bidprentje, soms van een huisdier, en dan begon ik heel erg op gevoel. Door die foto te zien en de beschrijving te lezen, gebeurde er iets. Ofwel kreeg ik een beeld, ofwel een gevoel. Er was bijvoorbeeld een Noorse vrouw die iets geschreven had over het afscheid van haar moeder, maar ik voelde daarbij geen warmte. Vanuit dat kil gevoel ben ik beginnen schrijven. Afscheid kan soms een opluchting zijn,

een ballast die van je afvalt. Het kan ook ruimte maken voor iets nieuws. Die vrouw antwoorde me daarna dat het heel erg klopte. Ze schreef dat toen haar moeder stierf, ze zelf pas terug kon gaan leven. De dood of een afscheid kan op zoveel verschillende manieren ervaren worden. Soms wil ik ook gewoon een soort kracht of steun meegeven. Ik ben blij dat ik de mensen in Dilbeek wel zelf ga kunnen spreken en zien.”

“Voor mensen met een gezamenlijk verdriet werkt het louterend om de installatie samen te beleven, de vragen samen te beantwoorden en samen aan iets te bouwen.”

Dat zal het schrijfproces misschien iets makkelijker maken? Hanneke: “Ja, ik denk het wel, hoewel afstand ook vrijheid geeft. Het lijkt me voor de mensen die van mij een troosttekst krijgen ook wel leuker als we elkaar voordien ontmoet hebben. Dat maakt het toch iets persoonlijker.” In Dilbeek gaan ook scholen langskomen en die klasgroepen hebben geen gemeenschappelijk verdriet. Hoe gaat dat verlopen? Hanneke: “Voor de scholen gaat er een rouwspecialiste aanwezig zijn die met de kinderen in gesprek gaat. Zij gaat ook op voorhand naar de scholen, en nadien komt er nog iemand voor een nagesprek. Het wordt dus heel erg goed gekaderd. Een aantal zaken in de installatie werd gemaakt door kinderen uit Hasselt, dingen die voor andere kinderen zeker herkenbaar zullen zijn. De meeste kinderen die de installatie al zagen, werden er helemaal door geabsorbeerd. Ik ben benieuwd hoe het hier zal gaan.” Hoe verliep de samenwerking met de kinderen in Hasselt? Hanneke: “Voor ik de installatie maakte, ben ik naar een school in Hasselt getrokken, waar ik met een aantal klassen gewerkt en gepraat

heb over verdriet en afscheid. Ik vroeg hen naar troosttips, en die hangen nu op post-its omhoog in de installatie. Het publiek kan die ook aanvullen. Daarnaast liet ik hen een tekening maken op kalkeerpapier, van een persoon of een dier waar ze heel veel van houden en waarvan ze hopen geen afscheid te moeten nemen. Het heeft iets heel naïef maar ook ontroerend. Een kindertekening is op zich al iets heel puur. Het zijn beelden van heel veel liefde. Die oefening deed ik om zicht te krijgen op wat verdriet en afscheid betekent voor kinderen.” In je andere voorstellingen zit er altijd iets heel rauw, ze belichten de lelijke kanten van de maatschappij. Deze installatie is heel mooi. Is dat een bewuste keuze geweest? Hanneke: “Inderdaad, er zit altijd wel iets in mijn voorstellingen dat schuurt en confronteert. Deze installatie kan ook confronterend zijn, maar er zit ook heel veel poëzie in. De beelden en de ervaringen hebben iets heel sereen. Lelijke dingen irriteren en geven geen troost. De bedoeling van de installatie is om troost te bieden. De dood is rauw, en niet mooi om te zien. Daartegenover plaats ik schoonheid, sereniteit en eenvoud.”

Wat geeft jou troost? Hanneke: “Mooie dingen, zoals de natuur en muziek. Maar ook wanneer mensen iets liefdevol doen voor mekaar, kan dat me troost bieden. Schoonheid is er in verschillende vormen.” Ben je deze installatie vanuit een eigen verdriet beginnen maken? Hanneke: “Vanuit de dood van dierbaren. Ik vind afscheid nemen één van de moeilijkste dingen die er zijn. Ik vind dat heel confronterend, en haat het eigenlijk echt. Daarom vind ik troost iets heel belangrijk, het geeft je iets waardoor je kan blijven doorgaan. Maar het feit dat de dood er is, maakt ook dat je de waarde en de schoonheid van de dingen kunt ervaren. Net omdat je maar een bepaalde tijd hebt, en omdat je weet dat het eindig is.” Heb je troost kunnen vinden in het maken van de installatie? Hanneke: “Absoluut. Het was heel mooi om dit te kunnen maken. Ik heb veel verhalen gehoord met een grote tristesse, en daar iets over mogen schrijven waarvan ik denk dat het een klein beetje troost kan bieden, is een heel mooi cadeau om te mogen geven.”

Kunnen dieren troosten? Hebben grote mensen een groter verdriet dan kleine mensen? Bestaat het Tranendal? Bestaan er echte en onechte tranen? Is huilen gezond? Zijn verdriet en geluk als broer en zus? Bestaan er ergens op de wereld mensen zonder verdriet? Als je slaapt, slapen je tranen dan ook? Kan je verdriet begraven? Kan verdriet jou begraven?

PRAKTISCH

FAMILIE

Kom met een groep van max. 16 personen (ouders, kinderen, familie, vrienden, buren…). Belangrijk is dat jullie allemaal over hetzelfde onderwerp een ‘bedje van troost’ nodig hebben, een gedeeld verdriet dus. Alles mag, van het verlies van een huisdier, een familielid, tot verdriet over een verhuis, een zieke oma die je niet wil verliezen… Breng gerust ook een foto, een klein object, een herinnering mee. Nadien ontvangen jullie een troostbrief die Hanneke speciaal voor de groep geschreven heeft.

HET LAB / Hanneke Paauwe Op een bedje van troost (9+) ZA

16.11

— ZO 24.11 LOCATIE

Castelhof TICKETS

Groepsticket: € 15 (max. 16 personen)

U I TG E L I CH T

23.11 | 20:30 DANS

INLEIDING OM 20:00

voetvolk / lisbeth gruwez

the sea within.

Een magnetiserende voorstelling over de kracht van het collectief. Een prachtig en dreigend geheel van tien eigenzinnige individuen.

NATUURKRACHT OP DE BÜHNE. EEN BOM VAN UITZONDERLIJKE SENSUALITEIT. “DANSVOORSTELLING VAN HET JAAR.” — HET NIEUWSBLAD ***** DANSEN OP HET KLOTSEN EN GOLVEN VAN DE ZEE. Westrand - theaterzaal € 22 / € 20 (+65) / € 10 (-26) / € 19 (abo)

DE VR AAG

KAN MUZIEK DE WERELD REDDEN? Of muziek de wereld kan redden? Filosofe Alicja Gescinska beantwoordt de vraag met een volmondige ‘ja’. Ze schreef zelfs een boek over muziek als fundament van ons bestaan. Maar hoe zit dat bij de collega’s van Cultuur & Samenleven? Welke rol speelt muziek voor hen, en in de wereld?

CHRISTOPHER

geniet ook van stilte

LILIAN

groeide op in Brazilië “In Brazilië is muziek voor ons een manier om met elkaar in contact te komen, de ritmische muziek brengt mensen aan het dansen met veel lichamelijk contact. Iedereen danst met iedereen waardoor je amusement creëert en een band schept.”

“Muziek kan de wereld redden in combinatie met stilte. Wanneer ik op een luidruchtige plek ben geweest waarna ik nadien de stilte opzoek geeft dit me een gelukzalig gevoel van rust en sereniteit. Ook in een relatie kan stilte een krachtige vorm zijn van vertrouwen en de relatie versterken.”

DRIES

speelt gitaar bij Borokov en Sea (peoples) “Of muziek de wereld kan redden, weet ik niet, maar het maakt de wereld wel mooier.”

ALICJA GESCINSKA

LIEVEN ELISABETH

heeft 10 jaar professioneel gedanst “Ik geloof wel dat muziek de wereld kan redden. Omdat het heel verbindend is, muziek komt direct binnen en spreekt de taal van het hart. Woorden zijn niet meer nodig. Naar droevige muziek luisteren als je triest bent, kan ook deugd doen, muziek omarmt je.”

ANNELIES

speelt sinds haar 6e bij een fanfare “Om onze planeet te redden van de Trumpen van deze wereld, zal er helaas meer nodig zijn dan muziek.”

grote muziekliefhebber en -kenner “Muziek kan ‘de wereld’ niet redden. Wel kan muziek een grote rol spelen in het (tijdelijk) mooier en beter maken van de wereld. Voorbeelden daarvan zijn Live Aid en Feed The World. Muziek kan er jammer genoeg ook voor zorgen dat het destructieve kantje bij mensen al eens de bovenhand haalt. Eerste die me te binnen schiet is Kurt Cobain. Muziek heeft in ieder geval voor mij altijd een grote rol gespeeld, en doet dat nog steeds. Het maakt mijn leefwereld mooi, boeiend. Ben zelf beginnen (op zeer amateuristische wijze weliswaar) een instrument te bespelen, te ontdekken, me in aan het verdiepen... Ik kom zeer ruw geschetst uit een vrij turbulente periode die ongeveer 40 jaar geduurd heeft, en muziek heeft me meer dan je je kan voorstellen geholpen met in het reine te komen met mezelf. Redding? Welja, muziek heeft me gered.”

“Als kind verhuisde ik samen met mijn ouders en zus van Polen naar België. In België stuurden mijn ouders me naar een koor. Ik voelde me niet thuis, maar daar zingend op het podium met andere kinderen, daar bloeide ik open. Op dat moment deed mijn moeilijke naam en het feit dat ik nog niet zo goed Nederlands sprak er niet toe. Goed de dirigent volgen en zingen was het enige dat telde. We zongen allemaal samen en maakten deel uit van dezelfde groep, met dezelfde T-shirts. Het was een cruciaal moment van integratie. Tijdens die periode besefte ik zelfs niet hoe belangrijk dat samen zingen was en wat muziek voor mij betekende. Pas veel later, toen ik vaak met ups en downs mijn plaats moest zoeken in de wereld, merkte ik dat ik me thuis voel in muziek, dat wanneer ik muziek beluister, denk dat het allemaal wel goed komt. Muziek is meer dan plezier en vertier, maar echt een grond onder de voeten, een virtuele thuis.”

LEZING

Alicja Gescinska Thuis in muziek MA 04.11 20:30 LOCATIE

Bibliotheek De Wolfsput

I NTE RVI E W

NIKANOR

Peruviaanse Chicha uit Brussel Ergens in de lente van 2019 besloten Westrand en CC De Ploter om de handen in elkaar te slaan om de beste ‘global sounds’ van het moment op te sporen en ze helemaal tot in Ternat te brengen. Het resultaat: een kolkend programma, dat traditie en hedendaagse muziekstijlen vermengt. Het Roemeense Mahala Rai Banda brengt ruige zigeunerklanken uit de Roemeense buitenwijken, en

Chicha: tropisch, exotisch en érg dansbaar het Peruviaans-Brusselse Nikanor brengt tropische, exotische en érg dansbare Chicha. We spraken in augustus af met de gitarist Angel en de zanger/gitarist Marx van die laatstgenoemde band op het Luxemburgplein in Elsene. Een Peruviaanse band gevestigd in Brussel, dat klinkt allerminst alledaags. Hoe is Nikanor ontstaan? Angel: “Op een best vreemde manier, ongeveer drie jaar geleden. Onze voormalige bassist en ik maakten samen een filmpje

– voor iets helemaal anders – en we besloten er ook muziek voor te maken. We namen dat op bij onze, toen nog onwetende, toekomstige leadgitarist Marx en besloten daar om een Chicha-band op te richten. Op de eerste repetitie speelde hij mee, en dat was de eerste vorm waarin Nikanor bestond.” En hoe gaat het met de band nu? Marx: “We hebben net een album opgenomen en leggen daar nu de laatste hand aan. Het komt binnenkort uit op vinyl bij Rebel Up Records. Daarnaast hebben we regelmatig opgetreden deze zomer; op Polé Polé in Gent, in Antwerpen op de nationale feestdag van Peru in Antwerpen,…” Hebben jullie allemaal Peruviaanse roots? Is er een grote Peruviaanse gemeenschap in België? Marx: “We spelen Peruviaanse muziek, maar enkel Angel en ik zijn Peruvianen. Ik leef hier al 13 jaar, Angel 4 jaar. Er is een middelgrote Peruviaanse gemeenschap in België, die vaak aanwezig is bij onze optredens. De bassist is een Chileen, en onze percussionisten zijn van Colombia. Die combinatie werkt zeer goed; elk buurland van Peru heeft een verschillende stijl, en door ze samen te brengen verrijkt het onze muziek. Daarnaast

zijn onze muzikale achtergronden ook heel verschillend, die variëren van traditionele LatijnsAmerikaanse muziek tot rock en metal. Dat zorgt voor een tutti frutti-gevoel (lacht).” Brengen jullie bekende Peruviaanse nummers? Marx & Angel: “We brengen een mix van eigen nummers en covers van klassiekers uit Peru. Chicha is heel ritmisch, vrolijk en gemakkelijk om te volgen; je kan er eenvoudig op dansen en heel snel meezingen. We leggen het publiek uit wat ze moeten zingen, en het lukt doorgaans altijd om ze te laten meezingen.” Chicha: niet meteen het meest voor de hand liggende genre. Kan je er wat meer over vertellen? Angel: “In de tweede helft van de 20e eeuw was er in Peru een grote migratiebeweging van het platteland en de bergen naar de steden. Zo transformeerde de muziek van die migranten: ze speelden hun traditionele muziek in de stad op rock-’n-rollinstrumenten. Een rockformatie dus, maar met Latijns-Amerikaanse percussie en melodieën uit het Andesgebergte en de Amazonejungle. Binnen het Chicha-genre zijn er nog eens heel

veel varianten te vinden: Cumbia Amazonica, Cumbia Peruviana, Chicha Costeña, … We spelen zelf ook verschillende van die varianten.” Wat betekent het genre voor de Peruvianen? Angel: “Ik denk dat het de muziek is van het volk, die op een manier gemarginaliseerd wordt door de dominante klassen. Zij houden niet van die muziek, begrijpen ze niet en investeren er niet in. Maar als je in Peru bent, hoor je ze overal. In de supermarkt, in de bus, ze klinkt altijd op de achtergrond. Toch is het geen deel van het officiële establishment, alsof de muziek wat op de vlucht is. Op dit moment is die sociale barrière (sinds ca. 2000) wel wat verbroken en wordt er meer naar geluisterd, maar er is nog steeds wat verzet om ze te erkennen.” Marx: “Oorspronkelijk was er discriminatie ten opzichte van Chicha. Het werd gezien als de muziek van de lagere klassen, zelfs als de muziek van ‘dieven en slechte mensen’. Nu is dat veel minder het geval. Ikzelf was ook lang kritisch tegenover het genre, zonder er ooit veel aandacht aan te besteden. Ik leerde het pas kennen toen ik bij Nikanor begon te spelen. Toen ging er voor mij

een nieuwe encyclopedie aan muziek open. Ik zette dus mijn oude mentaliteit opzij, en leerde heel veel bij.” Welke effect heeft de muziek op het publiek? Angel: “Extase!” Marx & Angel: “Maar daarnaast proberen we ook een boodschap over te brengen in onze teksten. Op het eerste gezicht lijkt de muziek heel vrolijk, maar als je de teksten begrijpt is er ook een zekere vorm van melancholie in terug te vinden. Zo spelen we het nummer Chofercito Carretero, wat iets als ‘chauffeurtje’ betekent. Het is een nummer opgedragen aan een buschauffeur, die hard werkt overdag en met heel wat problemen kampt. Het gaat over de problemen van de working class.” Dat is ergens paradoxaal? Marx: “Traditionele Chicha gebruikt romantische teksten die eenvoudig zijn geformuleerd. Onze teksten zijn meer poëtisch, en hebben dus een boodschap.” Angel: “Onze teksten zijn actueler: we zijn ons bewust van onze geschiedenis, van onze erfenis als Latijns-Amerikanen. Dat bewustzijn is nu veel groter.” Marx: “We gebruiken metaforen

in onze teksten, zoals de buschauffeur, die gedood werd door de politie in Peru. We spelen ook de Peruviaanse klassieker Muchacho Provinciano over een migrant uit Peru, maar dat gaat natuurlijk over alle migranten. Het is wereldwijd een hot topic.” Angel: “Dat lied gaat over die eerder vermelde migratie van het platteland naar de stad. Als we het nummer nu zingen, beseffen we dat we ook in die positie zitten, we zijn zelf immigranten. We verhuizen dan wel niet van het platteland naar de hoofdstad, maar naar een nieuwe plaats, een nieuwe cultuur. Dat is het universele verhaal van veel mensen. Ze moesten zoveel dingen achterlaten in hun geboorteplaats: familie, een lief, eten,… De dingen die je mist als je in een nieuwe gemeenschap integreert.”

WERELDMUZIEK

Mahala Raï Banda (Roemenië) + Nikanor (Peru/België) EUROPALIA concert DO 17.10 20:00 LOCATIE

CC De Ploter

AC HT ER DE S CH E R ME N

VOOR

Tijdens de zomer werd er hard gewerkt om de lokalen op het 3e verdie om te bouwen tot moderne en frisse vergaderruimtes.

U I TG E L I CH T VR

15.11 | 20:30 THEATER INLEIDING OM 20:00

het nieuwstedelijk.

hybris.

Westrand - theaterzaal € 18 / € 17 (+65) / € 10 (-26) / € 16 (abo)

Dag en nacht gaan ziekenhuizen tot het uiterste om levens te redden. In overboekte operatiekwartieren bezwijken chirurgen onder de druk. Theatermaker Christophe Aussems duikt in de wereld van de medische fouten.

ONTMOETING IN DE ONDERBUIK VAN HET ZIEKENHUIS. WAT GEBEURT ER ALS HET MISLOOPT? STIJGEND AANTAL BURN-OUTS BIJ CHIRURGEN. “MET ‘HYBRIS’ LEVERT HET NIEUWSTEDELIJK EEN HOOGVLIEGER VAN EEN TONEELSTUK AF DAT ZOWEL ENTERTAINEND IS ALS INZICHT IN HET LEVEN GEEFT.” — VETO 29

B UI T EN DE L I JNTJE S

Bomen van mensen. Bomenrij. Mensenbos. Puur. Natuur. Blanco. Dus... pak je kleuren uit de k(w)ast en leef je uit! Hoe bonter hoe liever, binnen of buiten de lijntjes, met potlood of met lijm. Leef je uit en vooral: laat ons meegenieten! Stuur een foto met jouw creatie naar kind@dilbeek.be of post het, deel het via Facebook! En denk eraan: zondag 20 oktober FamilieDag BOS in Westrand! Welkom!

FAMILIE

Familiedag BOS (+3) ZO

20.10 13:30 - 18:00

Een Bomig, Beestig, Bruisend, Bangelijk kinderkunstenfestival. Met vier voorstellingen, houten spelletjes, â&#x20AC;&#x2DC;natuurâ&#x20AC;&#x2122;lijke workshops, voorleesmomenten, een kopje groene soep en de expo Bomen van Mensen van Leonard Cools die ook deze kleurplaat maakte. LOCATIE

Westrand

JAZ Z

DE JAZZFAVORIETEN VAN TEAM KUNSTEN - Dave Brubeck Quartet Take Five - Stan Getz The girl from Ipanema - Louis Amstrong What a wonderful world - Alice Coltrane Journey in Satchidananda - Toots Tielemans Cirle of smiles - De Beren gieren Voorlopige Dagen - Hailu Mergia Yefikir Engurguro - Melanie de Biasio I feel you - Django Reinhardt & Stéphane Grapelli Nuages - Chet Baker My funny Valentine & veel meer: scan deze QR-code in Spotify (druk op de zoekknop en daarna op het camera-icoon rechtsboven) om de lijst integraal te beluisteren.

12.10 | 20:30

LOD / JOSSE DE PAUW / KRIS DEFOORT TRIO A concert called landscape Over hoe je, als je naar het heelal kijkt, het stalletje van je grootvader ziet. Na An Old Monk delen Josse De Pauw en het Kris Defoort Trio (Kris Defoort, Lander Gyselinck en Nicolas Thys) opnieuw het podium.

07.12 | 20:30

CLUB 1700 Le Ravage d’Ali Baba Een nieuw kwartet uit The New Wave of Belgian Jazz kaart de wantoestanden in de vluchtelingenkampen aan.

21.12 | 20:30

EDGAR KNECHT TRIO (DE) & AEHAM AHMAD (SY) Keys to friendship In volle oorlog rolde Aeham Ahmad zijn piano op straat in het vluchtelingenkamp van Yarmouk in Syrië. Samen met jazzmuzikant Edgar Knecht creëerde hij dit beklijvende concert.

09.01 | 20:30

CLUB 1700 Black flower + Steiger Double bill met twee absolute parels uit de Belgische jazzscene.

24.01 | 20:30

BRUSSELS JAZZ ORCHESTRA & LYNN CASSIERS In The Pines Het enige professionele groot jazzorkest van België herwerkt murder ballads.

De beren gieren ook te zien in de schitterende voorstelling Thelonious van ZonzoCompagnie! De leerlingen van 3-6de leerjaar krijgen de kans op donderdag 20.02 om kennis te maken met en te genieten van de kleurrijke, koppige, geniale en invloedrijke jazzlegende Thelonious Monk! + 10tal cd’s van Thelonious Monk beschikbaar in de mediatheek.

U I TG E L I CH T

EEN ZEEPBEL SPAT UIT ELKAAR JE KAT KOMT NIET MEER NAAR HUIS IS JE KNUFFEL NOG WEL DAAR EN WAAROM IS OMA NIET MEER THUIS NA REGEN KOMT ZONNESCHIJN ZEGGEN ZE DAN MAAR PLOTS IS ER DIE MIST HET LIJKT ALSOF IK VERLAM WEER IETS DAT IK NOG NIET WIST 34

13.11 | 17:00 FAMILIE

MET APERITIEF NA DE VOORSTELLING

het wolk. i.s.m. lize pede.

mist (6+).

Een creatieve voorstelling met twee meisjes die heimwee hebben naar hun geboortedorp. Over gemis, en dat dat soms verdomd lastig is.

Westrand - theaterzaal € 13 / € 7 (-12) / € 11 (+65) / € 11 (-26) / €11 (abo) 35

V RI JW IL L I G E R I N DE KIJ KER

“VRIJWILLIGERSWERK BIJ WESTRAND IS GEEN WERK, DAT IS EEN CADEAU.” BIEN BETTENS Een Dilbekenaar van 51 heeft 3 kinderen professioneel bezige bij in de sociale tewerkstellingssector passie voor cultuur en literatuur houdt van tuinieren en van afwisseling is gestart met saxofoonlessen al 8 jaar vrijwilliger bij Westrand

OPROEP De Gangmakers zijn op zoek naar restjes wol, Perzische tapijten, poefs, lampions en oude theeserviesjes. Je kan deze binnenbrengen in Westrand ter attentie van de Gangmakers.

Waarom vrijwilligerswerk? Bien: “Ik doe al heel mijn leven vrijwilligerswerk, van de jeugdbeweging tot in mijn werkomgeving. Ik vind het belangrijk om je belangeloos in te zetten voor de goeie zaak. Ik probeer dit ook te stimuleren bij mijn kinderen want ik vind dat je daar ook veel van kan leren. Bovendien is 30% van alle arbeid in Vlaanderen vrijwilligerswerk. Het is dus ook noodzakelijk.” Wat trekt jou aan in Westrand? Bien: “Ik ben vrijwilliger geworden bij Westrand omdat een vriendin van mij daar werkt en mij vertelde over de mogelijkheden. Tickets controleren en dan ook die voorstelling kunnen bijwonen, het past perfect bij wat ik graag doe. Vrijwilligerswerk bij Westrand is geen werk, dat is een cadeau. Wij worden daar niet moe van, wij worden daar blij van. Ik heb al vrijwilligerswerk gedaan van ’s morgens tot ’s avonds met tenten sleuren, of een Vijverfestival opzetten, dat is andere koek. Je krijgt onmiddellijke return van je werk. En de programmatie is goed, veel voorstellingen wil ik gewoon heel graag zien. Ik kom dus aan mijn trekken. In Antwerpen en Gent

beperk ik mij eerder tot de dingen die ik ken, terwijl ik in Westrand de luxe heb om nieuwe dingen te ontdekken. Daarnaast ben ik ook ingeschakeld voor het nieuwe project, Gangmakers.” Wie of wat zijn de Gangmakers? Bien: “Toen ze mij vertelden wat dit inhield, was ik meteen verkocht omdat ik wel hou van dit soort doordachte meerwaarde bij een voorstelling. Voorlopig is het een heel beperkt groepje en zou het leuk zijn als er nog mensen zouden aansluiten. De bedoeling is om een soort meerwaarde te creëren bij voorstellingen, manieren verzinnen om het publiek ook voor of na de voorstelling te betrekken bij het thema. Kandidaten kunnen zich melden bij Annelies van team kunsten (annelies.desmet@dilbeek.be). Welk soort profiel moeten de Gangmakers hebben? Bien: “We zoeken vooral mensen die houden van wat zottigheid en die ‘out of the box’ kunnen denken. Ze moeten goed zijn in brainstormen, frisse ideeën hebben en creatieve duizendpoten zijn. Dit wil echter niet zeggen dat zij zelf moeten kunnen breien, timmeren en belichten, maar dat ze wel leuke extraatjes kunnen

bedenken en dit liefst met een commerciële bril en met een goeie visie op de doelgroepen van een cultureel centrum.”

Welk genre spreekt jou het meest aan en waarom? Bien: “Dans. Ongetwijfeld. 16 was ik, ergens in de jaren ‘80 en Fase van Rosas blies mij van mijn sokken. Dans heeft mij sindsdien nooit meer losgelaten. Dansvoorstellingen kunnen mij oprecht ontroeren, plus ik heb zelf niet zo een goede fysiek en ik kan daar met bewondering naar kijken wat die dansers met hun lichaam voor mekaar krijgen. Ik zit vaak letterlijk met mijn mond open. Pas op, ik heb ook al zeer slechte dansvoorstellingen gezien. Ik hou ook van theater, maar ik ben in mijn leven al vaker ontroerd door dans dan door theater. Ik ben ook fan van Studio Orka of Alain Platel.”

Dave Eggers staat steevast in mijn top tien allerbeste boeken van de hele wereld. Ik ben dan ook reuzebenieuwd naar wat HETPALEIS hiervan zal maken, die voorstelling staat alvast aangevinkt in mijn agenda.” Soms zitten mensen in between books en kan het fijn zijn om een tip te krijgen. Welke 5 boeken durf jij tippen? - Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili - Speeldrift van Juli Zeh - Het lot van de familie Meijer van Charles Lewinsky - Sapiens van Yuval Noah Harari - En alles van Haruki Murakami Ik lees ook graag Scandinavische thrillers. Een goed boek heeft voor mij onverwachte wendingen, mooie zinnen, en natuurlijk humor. Je houdt ook van reizen. Wat is jouw boeiendste reis ooit geweest, met de meeste impact op jou als persoon? Bien: “Ik ben door Nepal gereisd voor mijn werk. Die natuur, dan voel je je echt een kleine crevette als je voor de Himalaya staat. Ik vond ook het respect voor de eigen cultuur heel fascinerend.” Van welke dagelijkse dingen word je gelukkig? Bien: “Als de zon schijnt, daar kan ik oprecht blij van worden en van een mooie zin of van iets zots dat gebeurt. Ook van contact met mensen op de metro of op de tram. Ik vind de zottigheid van het leven nogal fijn.”

Jij houdt ook van literatuur. Lees je veel? Bien: “Ik lees heel veel, vaak twee of drie boeken tegelijk. Ik moet elke dag lezen. Wat is de wat? van

Welke 3 voorstellingen raad je aan dit seizoen?

Red haired man Alexander Vantournhout Bien: “Het is absurdisme verweven met circuscapriolen, poppenspel en pure dans. Ik vond het grappig, fascinerend en ontroerend tegelijk. “Er was eens een roodharige man, zonder ogen en zonder oren. Hij had niet eens haar en was dus enkel in theorie roodharig.” Alleen al deze

openingszin, gaf mij goesting in meer.” Marx - Stefaan Van Brabandt / Johan Heldenbergh Bien: “Johan speelt Marx niet, hij is Marx. Meer woorden moeten er aan deze topvoorstelling niet worden vuil gemaakt.”

True Copy - Berlin Bien: “Ik ben fan van het eerste uur van Berlin. Zij maken fantastische en vooral originele dingen, je ziet het plot niet aankomen en dat verrast keer op keer.”

U I TG E L I CH T

TOP 10

POPULAIRSTE FILMS IN WESTRAND SEIZOEN 2018-2019 01. Niet Schieten — 1428 02. Girl — 1372 03. Beautiful Boy — 956 04. Roma — 455 05. The Wife — 410 06. Green Book — 399 07. De Collega’s 2.0 — 397 08. Kursk — 382 09. Hoop Doet Leven — 367 10. Cold War — 356

15.10 | 20:30 FILM

DE PATRICK

Tragikomedie met Kevin Janssens, Josse De Pauw en Katelijne Damen. Over de eigenaardigheden van de mens, over loslaten en blij zijn met wie je bent.

29.10 | 20:30 FILM

THE BEST OF DORIEN B.

NIEUW DE DIGITALE FILMKAART Na de lancering van de papieren filmkaart vorig jaar, is er nu de digitale filmkaart. Zitjes reserveren doe je vanaf nu dus makkelijk van thuis. Het principe blijft hetzelfde: een 10-beurtenkaart waarmee je alleen of samen met vrienden 10 keer kan genieten van een filmavond. 60 euro = 10 stoeltjes. Of je 10 keer alleen komt, of één keer met 9 vrienden, laten we aan jou over.

Dramatische komedie met Kim Snauwaert, Jelle De Beule, Katelijne Verbeke, Dirk Van Dijck, Robrecht Vanden Thoren, ...

24.11 | 20:30 FILM

Filmmarathon THE LORD OF THE RINGS

10 uur Lord of The Rings op groot scherm en 2 maaltijden voor 10 euro.

22.10 | 20:30 FILM

DIEGO MARADONA Documentaire over voetballegende. “Een documentaire als een virtuoze dribbel” — De Morgen****

19.11 | 20:30 FILM

ROCKETMAN

Uitzonderlijke biopic over Elton John. — HUMO**** I.h.k.v. Holebifilmfestival

26.11 | 20:30 FILM

PORTRAIT DE LA JEUNE FILLE EN FEU “Een buitengewoon elegant, raadselachtig drama” — The Guardian ***** I.h.k.v. Holebifilmfestival

05.11 | 20:30 FILM

once upon. a time in. hollywood. Once Upon a Time In Hollywood Los Angeles, 1969. TV-ster Rick Dalton en zijn vaste stuntdubbel Cliff Booth proberen aan de bak te komen in een filmindustrie die ze bijna niet meer herkennen.

Westrand - theaterzaal € 7 / € 6,5 (+65) / € 6,5 (-26)

EEN ODE AAN HET HOLLYWOOD VAN DE LATE SIXTIES. “DE NIEUWSTE TARANTINO IS EEN VIJFSTERRENFILM.” — DE STANDAARD ***** DE EERSTE FILM WAARIN BRAD PITT EN LEONARDO DICAPRIO SAMEN AAN HET WERK TE ZIEN ZIJN 39

FAMI L I E

DE KEUZE VAN AMBER 01. AMBER LEEFTIJD 8 WOONPLAATS een huis BROERS EN ZUSSEN Kasper HOBBY’S Chirooooooo! Oh, en ‘Een week vol circuskriebels’ is mijn favoriete vorming. Vooral in de doeken hangen doe ik supergraag. Ik kijk er elk jaar naar uit! LIEVELINGSVAK OP SCHOOL

Nederlands LIEVELINGSETEN quiche,

chocolade en spruitjes LIEVELINGSMUZIEK

slaap kindje slaap LATER WORD IK

stand up comedian MIJN GROOTSTE DROOM

in het ‘Guinness book of records’ komen IK HEB EEN HEKEL AAN huiswerk IK BEN BANG VAN enge kakfilms die zogezegd voor kinderen zouden moeten zijn EERSTE VOORSTELLING IN WESTRAND

dat weet ik niet meer precies LEUKSTE VOORSTELLING ALLER TIJDEN

01. Dat begint hier al goed (Hanneke Paauwe & Villanella) 02. Bangerik (Abattoir Fermé & hetpaleis) 03. De tuin van de walvis (beeldsmederij DE MAAN)

Om je te gidsen door het rijke familieaanbod, vroegen we één van onze trouwste fans naar welke voorstellingen zij het meeste uitkijkt. Dit is Ambers top 3!

01. BINTI (8+) “Ik kom hier heel graag naar de film. En deze gaat over een meisje dat vlogt, en ik maak zelf ook heel graag filmpjes.” DI 29.10 - 14:00

Grootouderactie: kom met je kleinkind(eren) naar de film en betaal slechts 3 euro per kleinkind.

02. FAMILIEDAG BOS (3+) “Ik vind familiedagen leuk omdat ik dat met mijn hele familie kan doen. En deze vooral omdat het rond bos draait, en dat vind mijn mama ook heel tof.” ZO 20.10 - 13:30

03. KILLIE BILLIE (8+) THEATER FROEFROE & FORTRESS “Het is theater én muziek. Ik houd van allebei dus dit is perfect voor mij. En het zien er hele leuke kostuums en grappige poppen uit!” WO 30.10 / 19:30

Pastavoorstelling: aan Lou’s Plek kan je vanaf 18u een heerlijke en gezonde pastabeker bestellen, geen reservatie nodig.

02.

03.

M AK E R I N DE S POT S

GORGES OCLOO Klein portret van een energieke duizendpoot Dyslectisch, manisch-depressief, innemend, woedend om machtsmisbruik. Een wandelaar die tegen zichzelf praat en bomen knuffelt. Wie is Gorges Ocloo? Waarom wijdde FocusKnack deze zomer een pagina’s lang interview aan deze theatermaker? Is hij Vlaanderens hoop op een veelkleurige toekomst van het theater? Een rolmodel? Op zijn 12e kwam Gorges (°1988, Koforidua) met zijn Ghanese ouders naar België. Een stotterende jongen die verhuist van zwart Afrika naar het blanke Genk, met Nederlands als derde taal, het is geen gemakkelijke start van een (school)carrière. Maar nu, 20 jaar later, heeft hij een master regie op zak, werkt hij aan vijf theaterprojecten tegelijk, is hij genomineerd door de Theatergilde en geselecteerd voor het Vlaams Theaterfestival. Zelf omschrijft hij zich als een multimens: “Ik wil zowel muzikant, percussionist, danser als

acteur zijn. Ik ben eigenlijk meer een performer dan een theatermaker, en de masteropleiding regie aan het RITCS is zowat de enige die me toeliet om die dingen te combineren. Acteren voor iemand anders wilde ik niet. Daarvoor is mijn culturele achtergrond en het universum in mijn hoofd te anders. Op een stoel aan een tafel gaan zitten

‘Be humble, be curious and just work’ is het levensmotto dat ik meekreeg van mijn ouders.

en vertellen dat de hond dood is, dat interesseert me echt niet. De verhalen van mijn cultuur zijn anders. Ze hebben een andere textuur en zitten vol metaforen. Ik heb gelukkig nog veel herinneringen aan Ghana. Mijn geboorteland zit ook in alles wat ik maak.” In zijn theaterwerk zijn machtsverhoudingen, koloniale heerszucht, racisme en oorlogsgeweld constante thema’s. Hij noemt zijn voorstellingen ‘politiek correct – incorrect’, zonder daarbij een politieke voorkeur te hebben. Hij vertrekt van wat hij ziet op straat, in de trein, gesprekken met mensen. Voor zijn eerste productie Scarlet-Anansi-Ocloo zag hij niet minder dan 600 documentaires over seriemoordenaars. Hij is een perfectionist, kan hele nachten doorwerken, tot een voorstelling qua taal, beeld en techniek helemaal in elkaar zit zoals hij het wenst. Hij projecteert direct wat hij ziet, zonder iets te verbloemen.

“Gorges Ocloo is een van de fascinerendste acteurs en theaterregisseurs van het moment.” — FocusKnack 3 X GORGES OCLOO Deze drie producties tonen de veelzijdigheid van Ocloo, met enkele belangrijke gemene delers als racisme, oorlogsgeweld en oude verteltechnieken om klassieke verhalen opnieuw bereikbaar te maken voor een hedendaags publiek. RACE - ARSENAAL De mens is een diersoort, vooral bekend om zijn oorlogszucht en zijn speelvermogen. In Race verdedigen een zwarte en een blanke advocaat een rijke vent die een jonge zwarte vrouw aanrandde. Er staat veel op het spel, voor elk van hen op een andere manier. DO 17.10 - CC STROMBEEK

WAT IS DE WAT HETPALEIS / SIMON DE VOS Regisseur Simon De Vos en dramaturg Tom Rummens bewerkten Dave Eggers’ beststeller Wat is de wat - waarin het leven van een Zuid-Soedanese vluchteling wordt beschreven - tot een monoloog voor Gorges Ocloo. Voor deze rol werd hij genomineerd voor de Acteursprijs van de Theatergilde. ZA 11.01 - WESTRAND

MOBY DICK - LOD / GORGES OCLOO Een foto van een dood dobberend meisje in de middellandse zee, die Ocloo in de krant zag, vormde de aanleiding voor deze voorstelling. Ben Okri bewerkte Melville’s Moby Dick tot een magisch-realistisch verhaal over de kloof tussen macht en onmacht, hoog en laag, rijk en arm. DO 30.04 - CC STROMBEEK

U I TG E L I CH T

TWEE EN EEN HALF UUR OPERA MET PIANOBEGELEIDING, GEBRACHT DOOR EEN INTERNATIONAAL GERENOMMEERDE CAST. MOZARTS KLASSIEKER IN EEN HEDENDAAGS JASJE. SPEELSE EN VERLEIDELIJKE MUZIEK WORDT AFGEWISSELD MET MONUMENTALE DRAMATIEK. 44

20.12 | 20:30 KLASSIEK

triomphe de l’art.

don. giovanni.

Een hedendaagse versie van Don Giovanni, het verhaal van de grootste verleider aller tijden, met personages die vernuftig en briljant geportretteerd worden door de aria’s van Mozart.

Westrand - theaterzaal € 21 / € 19 (+65) / € 14 (-26) / € 18 (abo) 45

I NTE RVI E W

in de maak

ER IS GEEN BEGIN, MIDDEN, EINDE Een mens met dementie heeft meer overeenkomsten met ‘gewone’ mensen dan we in eerste instantie denken. Het is een uitvergrote, en oneerlijke, vorm van een bundeling levensvragen waarmee veel mensen in de samenleving worstelen, zoals in het geval van rouwverlies en een burn-out: wie ben ik? Waar ben ik? En waar ga ik naar toe? Samen met muzikant Bart Oostindie gaat Horrichs op zoek naar de verbindende kracht van donkere episoden in een mensenleven. We treffen Ruud Horrichs en Bart Oostindie in de repetitieruimte van theater Zuidpool in Antwerpen. Ze leggen de laatste hand aan de voorstelling rond dementie Er is geen begin, midden, einde. Van waar het idee om een voorstelling te maken over dementie? Ruud: “Het begon met een vrouw die twee jaar geleden een paar keer bij mij thuis in Hasselt aanbelde. Een demente vrouw van in de 80 die op zoek was naar haar moeder. Het idee voor de voorstelling diende zich dus gewoon daar, aan mijn voordeur, aan.”

Als zich zo’n idee aandient moet je er wel iets mee hebben. Ruud: “Inderdaad, ik héb er ook heel veel mee en dat heeft met mijn achtergrond te maken. Mijn moeder werkte in het ziekenhuis van Sittard met mensen met dementie en als kind ging ik daar ’s middags af en toe mijn boterhammetjes opeten. Die patiënten fascineerden mij. Maar mijn betrokkenheid heeft absoluut ook te maken met ‘dingen die uit elkaar vallen’. Ik kom uit een gezin zonder vader, met vier kinderen, en mijn moeder heeft dat eigenlijk helemaal alleen voor elkaar gekregen. Onder zeer moeilijke

omstandigheden, want met ieder kind was wel iets: bij mijn broer werd Asperger geconstateerd, mijn beide zussen lijden aan zware suikerziekte en één van hen heeft zowat elk kwaaltje dat je maar kan bedenken. Mijn moeder heeft op haar eentje, ook financieel, het wiel heel veel keren opnieuw moeten uitvinden. Dat heeft ontzettend veel indruk op mij gemaakt: in een voortdurende chaos er iets proberen van te maken. En dat heeft ze geweldig gedaan. Op zoek gaan naar verbindingen en naar wat wél nog kan, daar is mijn moeder echt een kei in. Mijn moeder… Als je dat in een theaterbeeld zou moeten gieten, dan zou het hier vol water staan. Zo’n golfslagbad waar zij als een boomstronk, als een paal, vastgenageld in de grond staat. De afbrokkeling, de fragmentatie, maar ook de opbouw waar ik mee ben opgegroeid, daar komt mijn fascinatie en vooral mijn heel groot respect voor mensen met dementie vandaan.” Afbraak, dat begrijp ik, maar is er bij dementie ook nog sprake van opbouw? Ruud: “Ik heb tijdens mijn onderzoek workshops gegeven aan mensen met dementie en dat heeft ontzettend veel kleur en humor in de voorstelling gebracht. Mensen met beginnende dementie, maar ook mensen die echt ver weg zijn, die helemaal opfleuren als je muziek opzet of als je hen een kledingstuk aandoet. Dan kan er weer van alles, opeens. Waar ik veel bewondering voor heb: er zit geen filter meer op die mensen. Dat gevoel van ok-zijn ook. Nu, we hebben ook veel interviews afgenomen met partners, familieleden, zorgverleners… en ja, er zitten ook heel veel donkere kanten aan. Maar die workshops die ik geef, daar is zo ontzettend veel plezier en vreugde, er wordt zoveel

gelachen. Ik ga altijd met zo’n brede smile weg. Ik ga er dan ook mee door, los van het project.” Je volgde een masteropleiding in Maastricht. Heeft die opleiding je idee over de voorstelling veranderd? Ruud: “Zeker. Je leert dieper graven, anders denken. De link met dementie verdwijnt niet, maar dan voel je dat het een metafoor is voor iets anders, een laag eronder en een laag dááronder is het brein, de laag dááronder is dan weer verwarring en dan echt mijn verwarring, menselijke verwarring. Je ontdekt de waarde van los zand. Wat is de waarde van in de war zijn? Hoe zie dat er dan uit? Er komen eigenlijk alleen maar vragen bij.” Bart: “Het ok zijn van iets niet weten. Het gaat heel veel over iets niet weten. Het gaat heel veel over veronderstellingen. Over niet kunnen. Of denken dat je iets niet kunt. En dingen uitproberen, nog niet wetend waar dat naartoe leidt, is heel bevrijdend. Waar het over gaat is eigenlijk ook onze aanpak geweest van het maken. We weten niet precies wat er gaat gebeuren, we hebben wel een idee, een richting.” Ruud: “En vertrouwen. Ik vertrouw Bart helemaal. Je weet wat je hebt gedaan met de performances en dan is er heel veel vertrouwen in elkaar om in die wereld van verwarring verder te gaan. En dat wél af te polijsten, wél bij de kraag te vatten en te regisseren. Maar er blijft een jazz-achtige improvisatievrijheid. Dat we momenten afspreken, hier is er vrijheid. Hier zou ik dat eens kunnen doen vandaag. Er is bijvoorbeeld een poppenspelscène met twee ‘Ruudjes’, die weleens willen weten wat nou de betekenis is van wat ze tot nu hebben gezien, maar zeer agressief. Ook naar Bart toe, dat de geluiden niet goed zijn. Maar deze

De voorstelling Er is geen begin, midden, einde werd eind september getoond op twee festivals voor nieuwe makers, maar blijkt een hermetische en experimentele theatertrip geworden te zijn. Daarom wordt ze in Westrand vervangen door een andere voorstelling die gemaakt is met en gespeeld wordt door vroeg-dementerende mensen: De Loteling van Het Bataljong. Hoe neem je afscheid van wie je was? Hoe leer je je nieuwe zelf omarmen, goed wetende dat die morgen misschien opnieuw kan vertrekken? En wat blijft over? Theatercollectief Het Bataljong uit Kortrijk ging een jaar lang op stap met enkele mensen met jongdementie, met hun partners en met de buddy’s van VZW Het Ventiel. Hun zoektocht naar antwoorden leidde de theatermakers naar eenzame huiskamers en werkplekken vol frustraties. Naar bange wachtkamers in ziekenhuizen en naar bruisende workshops. Het resultaat is te zien in De Loteling, een voorstelling waarin mensen met jongdementie zelf het voortouw nemen. Tekst en regie Hilde Vanderstraeten en Arne De Jaegere Muziek en geluidsontwerp Frank Debruyne Visuals Tomas Hendriks Productie Het Bataljong i.s.m. Het Ventiel DO 27.10 -14:00 - WESTRAND

scène kan om het even wanneer opduiken in het verhaal.” Bart: “Dat is eigenlijk onze eigen meta-conversatie want die twee poppen daar willen gewoon uitleg hebben over wat er hier allemaal gebeurt. Terwijl ze elkaar niet laten uitpraten.” Ruud: “Die poppen veronderstellen

van alles wat het publiek zou kunnen denken. Het thema veronderstellingen maken is iets wat voor ons persoonlijk heel interessant is. Dat begint nog steeds een grotere rol in te nemen: aannames en veronderstellingen. Inzoomen en uitzoomen ook, ineens grof eruit stappen.”

L I TE R AT U U R

DE KAST VAN... BENT VAN LOOY Bent is niet dood, dus nodigen we hem 2 keer uit! Na de geruchten ontstaan door de ‘mockumentary’ Fiskepark op Canvas, willen we het met onze eigen ogen zien. Leeft hij nog? In De kast van kan je enkele weken de ‘favorietjes’ van een bekend persoon bekijken in een leuke kast in de inkomhal van de bibliotheek. De persoon in kwestie komt ook een woordje uitleg geven bij zijn favoriet boek, zijn beste film aller tijden, zijn lievelingsdrankje of gerecht, zijn favoriete muziek, zijn leukste reisboek... en dit bij een ontbijt op zondagochtend.

Na Rick De Leeuw en Remco Evenepoel is het nu de beurt aan Bent Van Looy. Zijn wildste fantasieën deelt hij met Isabelle Avondrood, hij valt het liefst in slaap met Prefab Sprout en hij eet graag zeeegelsushi. Wil je nog meer boekentips, luisteren naar zijn reisverhalen of een beetje van zijn culturele wijsheid opsnuiven, schuif dan aan bij het ontbijt op zondag 20 oktober. Wil je hem ook (a)live aan het werk zien, dan kan dit op 8 november op het Westrandpodium.

2 X BENT VAN LOOY LITERATUUR

De kast van Bent Van Looy met ontbijt ZO

20.10 09:30 - 12:30

LOCATIE

Bibliotheek De Wolfsput MUZIEK

Bent Van Looy (solo) Yours Truly VR 08.11 20:30 LOCATIE

Westrand - theaterzaal

U I TG E L I CH T

MACABERE EN TEGELIJK BEELDSCHONE SONGS BEZINGEN DE ZWARTE ROMANTIEK VAN MOORD EN DOODSLAG.

24.01 | 20:30 MUZIEK

brussels jazz. orchestra &. lynn cassiers.

in the pines. BJO gaat een avontuur aan met een illustrator. Videoprojectie, beklijvende illustraties, donkere verhalen, muziek en zang worden met elkaar verweven.

Westrand - theaterzaal € 19 / € 18 (+65) / € 14 (-26) / € 18 (abo) 49

I NTE RVI E W

AZZOUZ EL HOURI Laat je meeslepen in de Arabische nacht Op 18 januari kan je in Westrand terecht voor een groot festival met dans, eten en muziek uit de Arabische wereld. De line-up werd mede gecureerd door Azzouz El Houri, luitspeler, componist en musicoloog die in Schepdaal woont. We blikken met hem even vooruit, hebben het over zijn favoriete Westerse muziek en hoe zijn carrière tot nog toe is gelopen. Hoe en wanneer ben je muziek beginnen spelen? Azzouz: “Toen ik twaalf jaar was en in Marokko woonde. Ik maakte zelf een instrument van een stuk hout en een dieselbidon waarop ik snaren bevestigde. Toen ik zeventien was en een muziekleraar me zag spelen op dat instrument, bracht hij zijn instrument mee, waar ik later op mocht spelen op het schoolfeest. Vanaf die dag stond hij achter me, en begeleide hij me richting het conservatorium van Rabat. Na zes jaar daar te studeren werkte ik met de Marokkaanse radio en televisie samen, speelde ik met grote en kleine orkesten, nam ik verschillende albums op, gaf les, schreef boeken…”

Je carrière duurt inmiddels veertig jaar. Wat zal je altijd onthouden? Azzouz: “Allereerst ben ik fier op de twee boeken die ik in België heb uitgegeven. Er bestond geen boek waarmee je de luit kon leren in het Frans, en ik heb geprobeerd die leegte in te vullen. Ik deed dit uit eigen wil, zonder dat ik er voor betaald werd. Daarnaast ga ik ook nooit mijn optreden op de doop van prinses Elisabeth vergeten, op uitnodiging van (toen nog) Prins Filip. In het kader van een missie van de prins naar Marokko

speelde ik daar drie keer, en dus één keer hier in het Koninklijk Paleis.” Wat mogen we verwachten van je concert met je band Safarmusic in januari? Azzouz: “Na het warme onthaal door het publiek vorig jaar, heb ik besloten genereus te zijn. We gaan muziek spelen uit verschillende regio’s van de Maghreb-regio: Marokko, Egypte, Syrië, Tunesië, Libië… Bekende, vernuftig gecomponeerde stukken, met uitmuntende muzikanten. Met

“Ik heb muziek leren spelen op een tot instrument omgebouwde dieselbidon.”

onder andere traditionele muziek die dateert uit 1911 en gezongen Marokkaanse muziek.” Waarover gaan ze? Azzouz: “Over liefde, vrede, de schoonheid van de natuur, …” Eén van de muzikanten die je uitnodigde is Ouaziz Atlas. Kan je wat meer vertellen over hem? Azzouz: “Ouaziz is een groot muzikant uit de Atlasregio. Hij leerde zijn instrument en stijl beheersen door echte meesters die je niet kunt vinden in academies of conservatoria. De kunst wordt in rurale gebieden van meester op leerling doorgegeven. Hij speelt op de lothar: een middeleeuws instrument dat sinds het begin van de 13e eeuw in Andalusië bespeeld wordt, en ervoor in de Atlas, Iran, …. Samen met zijn groep brengt hij dans en muziek, solo en in groep.” Er wordt ook gedanst door de Watan Dabke Dance Group . Wat mogen we daarvan verwachten? Azzouz: “Het is een traditionele dans die destijds de thuiskomst van de soldaten vierde, maar die nu vooral folkloristisch is

geworden. Ze gaan eerst zelf de schoonheid van de dans tonen, maar ook samen met het publiek dansen.”

MUZIEK

Arabische Nacht ZA

Met welke muziek kan het publiek zich voorbereiden? Azzouz: “Farid El Atrash met Al Rabi’ is een goed voorbeeld (op Youtube te vinden) van wat ze mogen verwachten. El Atrash is een grootmeester, en toont de schoonheid van de Oriëntaalse muziek.”

18.01 20:30

LOCATIE

Westrand - theaterzaal en feestzaal

Houd je ook van Westerse muziek? Azzouz: “Zeker, Ne me quitte pas van Jacques Brel of Tombe La Neige van Adamo bijvoorbeeld. Daarnaast houd ik ook van Albanese muziek, jazz of de folkloristische muziek van Binche.” Wat betekent muziek voor jou? Azzouz: “Het is mijn leven en een goddelijke gift. Mijn bestaan als artiest verplicht me tot het delen van die muziek met iedereen, ongeacht origine, kleur of taal.”

L I TE R AT U U R

GEBRUIK JE FANTASY EN LAAT JE VERRASSEN!

Henry Darger - een teruggetrokken onderhoudsman uit Chicago schiep een eigen wereld die hij ‘The Realm of the Unreal’ noemde. Een fantasy-verhaal van 30.000 pagina’s tekst en meer dan 300 schilderijen die na zijn dood in zijn appartement werden gevonden.

WAT IS FANTASY? Fantasy is een beetje een vreemd genre binnen kunst en cultuur. Zowel in literatuur als in film zijn er heel gekende werken van J.R.R. Tolkien en J.K. Rowling. Het genre kenmerkt zich door de aanwezigheid van onwerkelijke gebeurtenissen, verzonnen wezens en imaginaire werelden. Naast magie zijn bovennatuurlijke krachten vaak voorkomende elementen. Verhalen en mythes bestaan al langer dan de Odyssee van Homeros met dodelijke monsters, dappere helden en vreemde werelden. De legende van Koning Arthur, Frankenstein, Alice in Wonderland, Peter Pan en King Kong boeien al een lange tijd.

Het leven van deze Amerikaanse outsider spreekt tot de verbeelding, het was er één van ellende, misbruik en eenzaamheid. Op jonge leeftijd maakte hij een besluit: als de echte wereld hem niet diende, zou hij er zelf één verzinnen die dat wel deed. Hij dook in zijn verbeelding en sloot er zich in op. Niet om de kunst of de literatuur; maar om zichzelf te redden. Thomas Janssens giet dit verhaal in een theatertekst die door Peter De Graef en Lynn Van Royen gespeeld wordt.

NOVEMBER FANTASYMAAND LEZING

Pen Stewart Fantasy in Vlaanderen, een geschiedenis van eeuwen + prijsuitreiking de Schrijfwolf MA 25.11 THEATER

Peter De Graef & Lynn Van Royen Het Koninkrijk van Henry Darger WO 27.11 20:30 EXPO

Expo met werk van Pen Stewart DO 14.11

— WO 27.11

Themastand in bib de Wolfsput www.westrand.be/fantasy SCHRIJFWEDSTRIJD

De Schrijfwolf indienen voor 29/10 info en reglement: www.westrand.be/fantasy

PEN STEWART Pen Stewart is één van de weinige Nederlandstalige fantasy-auteurs. Ze werd meermaals genomineerd en gelauwerd in het genre. Naast het schrijven van boeken, schildert ze ook en we brengen een aantal van haar werken in een overzichtsexpo.

VO UO I TG R UEILTIBL CHI K T

SPECTACULAIR KUNST- EN VLIEGWERK. RAZENDKNAP, ONTWAPENEND EN ADEMBENEMEND. EEN VAN DE BESTE CIRCUSGROEPEN TER WERELD.

29.11 | 20:30 CIRCUS

UITVERKOCHT

gravity & other myths (aus).

a simple space.

Gravity & Other Myths verovert de wereld met een eigenwijze vorm van vernieuwend, acrobatisch circustheater.

Westrand - theaterzaal € 20 / € 19 (+65) / € 10 (-26) / € 19 (abo) 54

I NTE RVI E W

NIEUWE MAATJES Mats Vandroogenbroeck, Through the Looking-Glass (and what we found there)

THEATER

Mats Vandroogenbroeck Through the Looking-Glass (and what we found there) DO 31.10 20:30 LOCATIE

Westrand - theaterzaal

Het begon aan ZEE. In Oostende, in 2005. Toen TAZ (Theater Aan Zee) een kleine tournee organiseerde met de laureaten van de Jong Theater- en de Jong Muziekprijs. Groeten uit Oostende heette die theatertour. In 2006 sprongen wij aan boord. Wij, van Strombeek en Dilbeek, deden er ons eigen ding mee, voegden er onze eigen keuze prille artiesten aan toe en doopten het Nieuwe Maatjes. Zo bleef de band met de zee zichtbaar. Die eerste edities had de coördinator van TAZ on Tour, Luc, zelfs verse maatjes mee voor het publiek. Dertien jaar later vissen we nog steeds nieuwe maatjes uit de jonge-makers-zee, zonder haringen en los van TAZ, maar met evenveel passie. Onder de loep. Mats Vandroogenbroeck liep school in het Regina Caelilyceum, haalde een master in/ met de Geschiedenis van de Magie en studeert in 2019 af aan de theateropleiding van het KASK in Gent met Through The Looking Glass (and what we found there).

Eigen taal Mats schrijft zijn tekst in een eigen taal, geïnspireerd op de bastaardtaal uit de film A Clockwork Orange. Meteen goed voor de Sabam Jongtheaterschrijfprijs op TAZ, een bekroning voor jonge theatermakers die zelf in de pen kruipen. ‘De jury looft de volle overtuiging en tekstuele intelligentie van zoveel wonderlijk totaaltheater en devolderiaanse postapocalyptica.’ Het leukste volgens Mats Het leukste aan theater maken is de eerste fase: ideeën verzamelen, brainstormsessies uitschrijven, samen proefversies lezen,… Inspiratie Naast A Clockwork Orange, vond hij inspiratie in het werk van de Amerikaanse wetenschapsfilosofe Donna Araway, auteur van o.a. The Cyborg Manifesto. Zij publiceert over de relatie mens-dier, over de klimaatcrisis en over de rol van wetenschappers in deze.

Van en met Mats Vandroogenbroeck, Nona Demey Gallagher, Timo Sterckx tekst Mats Vandroogenbroeck muziek Mozes Mosuse scenografisch advies Sibran Sampers beeld Helena Verheye coaching Joachim Robbrecht, Lukas Smolders, Wannes Gyselinck productie CAMPO & KASK drama met dank aan Joeri Happel, Jana De Kockere, Fabrice Delecluse, Grégory Abels, Vooruit, NTGent & Arenbergschouwburg

Korte inhoud Drie zonderlingen zitten gevangen in een living, in een collectieve déjà-vu, in hun paranoïde hersenspinsels, in hun gedeelde bastaardtaal. Bastardo 1, 2 en 3 bevinden zich boemplots in een wel zeer pékulaire living. Als in een rêverie kunnen ze zich ni remembreren ni hoe ze daar verschijnselt zijn. Ze hebben elkaar nog nimmer-nooit ni gezien ni (of ni of wel of ni of wel?) Een gevoel van déjà-visie bekruipt de bastardi. Ze specu-palaveren. Moeten ze op zoek naar in- of exits? Of blijven ze beter intern? Zijn ze free willy of is hun lotto al maxilang getrokken? Hoe meer ze filo-sofistikeren, hoe meer ze in achtjes draaien. De sfeer wordt para-frigide, de communicatie spruttelt. Vraag blijft: ‘Wat doen wij hier?

U I TG E L I CH T

21.12 | 20:30 WERELDMUZIEK

edgar knecht trio (de) & aeham ahmad (sy).

keys to friendship.

Duitse jazzmuzikant en Syrische pianist in een pittige dialoog tussen twee piano’s en zang.

Westrand - theaterzaal € 17 / € 16 (+65) / € 14 (-26) / € 15 (abo)

SCHITTERENDE BEWERKINGEN VAN DUITSE EN MIDDEN-OOSTERSE VOLKSLIEDEREN EN GEDICHTEN. PRACHTIGE BALLADES, ROMANTISCHE SFEERBEELDEN, MELANCHOLIE EN VROLIJKHEID.

KAL E NDE R

PODIUM OKTOBER - JANUARI DI

01.10 20:30 FILM

So Long, My Son Westrand - theaterzaal

WO 02.10 20:30 THEATER

Collectief NOK - Roberto Zucco Cc Strombeek

05.10 16:00 THEATER

08.10 14:00 MUZIEK

08.10 14:00 LEZING

08.10 20:30 FILM

Luc Vierendeels, Walter Evenepoel, Johan De Rijck, e.a. - De ezels van Bruegel Westrand - theaterzaal

Herman van Hove & Lissa Meyvis - In de schaduw van Toon Hermans Westrand - theaterzaal

Geraldine Broeckx - The good, the bad, the ugly: het nut van bacteriën voor de gezondheid. Kasteel La Motte

Midsommar Westrand - theaterzaal

DO 10.10 20:30 THEATER

Atelier Bildraum / Thomas Smetryns - In between violet and green Westrand - theaterzaal

DO 10.10 20:30 KLASSIEK Dirk De Wachter, Bram Nolf en Daan Vandewalle - Van de schoonheid en de troost CC De Ploter

11.10 20:30 KLASSIEK Johan Op de Beeck, Koor Laidos & Orkest Spumanti o.l.v. Ann Pareyn - Napoleon Ongehoord

12.10 20:30 MUZIEK

13.10 10:30 FAMILIE

15.10 20:30 FILM

Westrand - theaterzaal

LOD / Josse De Pauw / Kris Defoort Trio - A concert called Landscape Dil’arte

Missing Link (6+) Westrand - theaterzaal

De Patrick Westrand - theaterzaal

DO 17.10 20:00 MUZIEK

Mahala Raï Banda (Roemenië) + Nikanor (Peru/België) - EUROPALIA concert CC De Ploter

DO 17.10 20:30 THEATER

Arsenaal - Race Cc Strombeek

DO 17.10 20:30 HUMOR

Els De Schepper - Heeft besloten er geen eind aan te maken Westrand - theaterzaal

18.10 14:00 MUZIEK

19.10 20:30 MUZIEK

20.10 09:30 LEZING

20.10 13:00 FAMILIE

20.10 13:30 FAMILIE

20.10 14:00 FAMILIE

20.10 14:30 FAMILIE

20.10 15:15 FAMILIE

22.10 20:30 FILM

22.10 20:30 LEZING

De Romeo’s met band - Opening Seniorenweek Westrand - theaterzaal

Echo Collective -Plays Amnesiac Cc Strombeek

De kast van: Bent Van Looy Bibliotheek De Wolfsput

Familiedag Bos Westrand

Compagnie quand je serai grand.e - bOOm (3+) Westrand - feestzaal

Hanafubuki - Diorama (4+) Westrand

Plastique Palace Théâtre - Onderweg (3+) Westrand - feestzaal

fABULEUS / Anna Bentivegna, Zoë Demoustier en Ayrton Fraenk - Nesten (4+) Westrand - theaterzaal

Diego Maradona Westrand - theaterzaal

Inge Declercq - SlaapTijd Dil’arte

WO 23.10 20:30 MUZIEK

Roosbeef en Sun*Sun*Sun String Orchestra Westrand - theaterzaal

WO 23.10 20:30 THEATER

Hof van Eede - The big drop-out Cc Strombeek

DO 24.10 14:00 THEATER

Het Bataljong - De Loteling Westrand - theaterzaal

25.10 19:30 FAMILIE

29.10 14:00 FAMILIE

29.10 20:30 FILM

Ultima Thule - Knetter (10+) Westrand - theaterzaal

Binti (8+) Westrand - theaterzaal

The Best of Dorien B. Westrand - theaterzaal

WO 30.10 19:30 FAMILIE

Theater FroeFroe & Fortress - Killie Billie (8+) Westrand - theaterzaal

DO 31.10 20:30 THEATER

Nieuwe Maatjes: Through the Looking-Glass (and what we found there) Westrand - theaterzaal

02.11 20:30 HUMOR

Humo’s Comedy Cup on tour Amélie Albrecht, Sander Vanderveeren, Jasper Posson en MC Seppe Toremans Westrand - theaterzaal

MA 04.11 20:30 LEZING

Alicja Gescinska - Thuis in muziek Bibliotheek De Wolfsput

05.11 20:30 FILM

08.11 20:30 MUZIEK

09.11 20:30 THEATER

12.11 20:30 FILM

Once Upon a Time In Hollywood Westrand - theaterzaal

Bent Van Looy (solo) - Yours Truly Westrand - theaterzaal

de KOE & mugmetdegoudentand - Seks(e)(n) Cc Strombeek

Parasite Westrand - theaterzaal

WO 13.11 17:00 FAMILIE

Het Wolk i.s.m. Lize Pede - Mist (6+) Westrand - theaterzaal

DO 14.11 20:30 HUMOR

Henk Rijckaert - Maker Westrand - theaterzaal

15.11 20:30 THEATER

Het nieuwstedelijk - Hybris Westrand - theaterzaal

16.11 11:00 FAMILIE - 19:30 ZO 17.11 11:00 FAMILIE - 16:00 MA 18.11 20:30 LEZING

HET LAB / Hanneke Paauwe - Op een bedje van troost (9+) Castelhof

Leo Bormans - Masai, zoektocht naar hoop en geluk Westrand - theaterzaal

19.11 20:30 FILM

Rocketman Westrand - theaterzaal

WO 20.11 14:00 FAMILIE - 19:30 WO 20.11 20:30 MUZIEK

HET LAB / Hanneke Paauwe - Op een bedje van troost (9+) Castelhof

Kila (IRL) - Fries, chocolate & beer tour Westrand - theaterzaal

22.11 20:30 THEATER

23.11 11:00 FAMILIE - 19:30 23.11 20:30 DANS

NTGent - Wie is bang? Cc Strombeek

HET LAB / Hanneke Paauwe - Op een bedje van troost (9+) Castelhof

Voetvolk / Lisbeth Gruwez - The sea within Westrand - theaterzaal

ZO ZO

24.11 11:00 FAMILIE - 15:00 24.11 10:30 FILM

HET LAB / Hanneke Paauwe - Op een bedje van troost (9+)

24.11 11:00 KLASSIEK Duo harmonium-piano: Bart Rodyns & Nicolas Callot - Mélancolie

Castelhof

Filmmarathon The Lord of the Rings Westrand - theaterzaal Dil’arte

MA 25.11 19:30 LEZING

Pen Stewart - Fantasy in Vlaanderen, een geschiedenis van eeuwen Bibliotheek De Wolfsput

KAL E NDE R

PODIUM OKTOBER - JANUARI MA 25.11 20:30 HUMOR

Comedy Club - Jeroen Verdick, Jasper Posson & Dries Heyneman Lou’s Plek

26.11 14:00 LEZING

26.11 20:30 FILM

Joylene Dumarey - Van ananas tot hemd Kasteel La Motte

Portrait De La Jeune Fille En Feu Westrand - theaterzaal

WO 27.11 20:30 THEATER

Peter De Graef & Lynn Van Royen - Het Koninkrijk van Henry Darger Westrand - theaterzaal

DO 28.11 20:30 MUZIEK

Wim Opbroucks Singalong Westrand - theaterzaal

29.11 20:30 CIRCUS

30.11 13:30 FAMILIE

30.11 20:30 THEATER

03.12 14:00 MUZIEK

Gravity & other myths (AUS) - A simple space Westrand - theaterzaal

Familiedag Sint Westrand

Martha!tentatief - Lulletje Cc Strombeek

An Lauwereins, Daisy Thys, Hans Peter Janssens, Luc Caals, Gene Thomas, Connie Neefs De Sint, Bruegels vriend Westrand - theaterzaal

WO 04.12 14:00 MUZIEK

An Lauwereins, Daisy Thys, Hans Peter Janssens, Luc Caals, Gene Thomas, Connie Neefs De Sint, Bruegels vriend Westrand - theaterzaal

DO 05.10 14:00 MUZIEK

An Lauwereins, Daisy Thys, Hans Peter Janssens, Luc Caals, Gene Thomas, Connie Neefs De Sint, Bruegels vriend Westrand - theaterzaal

06.12 20:30 MUZIEK

07.12 20:30 MUZIEK

13.12 20:30 MUZIEK

17.12 14:00 LEZING

Ladiesnight: Studio Guga - Ongehoord Westrand - theaterzaal

Club 1700 - Le Ravage d’Ali Baba Westrand - feestzaal

The Voices of South Africa (Zuid-Afrika) - Our heritage Sint-Remigiuskerk (Wambeek)

Arvi Sepp - Verboden boeken Kasteel La Motte

DO 19.12 20:30 THEATER

Chris Lomme & Michael De Cock / KVS - Reverence Westrand - theaterzaal

20.12 20:30 KLASSIEK Triomphe de l’Art - Don Giovanni (opera)

21.12 11:00 FAMILIE

21.12 20:30 MUZIEK

Westrand - theaterzaal

Mary Poppins returns (8+) Westrand - theaterzaal

Edgar Knecht Trio (DE) & Aeham Ahmad (SY) - Keys to Friendship Westrand - theaterzaal

WO 08.01 20:30 THEATER

Stefaan Van Brabandt / Johan Heldenbergh - Marx Cc Strombeek

DO 09.01 20:30 MUZIEK

Club 1700 - Black Flower + Steiger Westrand - theaterzaal (scène op scène)

11.01 20:30 THEATER

12.01 15:00 MUZIEK

HETPALEIS / Simon De Vos - Wat is de Wat Westrand - theaterzaal

Jan De Wild - Hèhè! Wat een Jan! Westrand - theaterzaal

DO 16.01 20:30 THEATER

de Roovers - Melancholia - Ivanov is dood! Leve Ivanov! Westrand - theaterzaal

17.01 20:30 KLASSIEK Rusquartet

18.01 20:30 MUZIEK

Dil’arte

Arabische Nacht Westrand - theaterzaal en feestzaal

21.01

THEATER

puBLIK festival Cc Strombeek

DO 23.01 18:00 CIRCUS - 20:30 VR 24.01 18:00 CIRCUS - 20:30 VR 24.01 20:30 MUZIEK

Circus Ronaldo & Gust Van den Berghe - Cinema Malfait OP LOCATIE

Brussels Jazz Orchestra & Lynn Cassiers - In the Pines Westrand - theaterzaal

25.01 14:00 FAMILIE

25.01 16:00 FAMILIE

25.01 16:00 THEATER - 21:00 26.01 16:00 THEATER - 21:00 25.01 20:30 KLASSIEK

26.01 13:30 FAMILIE

Murmur (4+) - Grensgeval Cc Strombeek

Toneelhuis / Mokhalled Rasem - Delivery Theatre OP LOCATIE

Vocal Art (Noorwegen) - Nordland Sint-Jozefskerk, Sint-Katharina-Lombeek

Familiedag Stormopkomst Westrand

WO 29.01 20:30 HUMOR

Bart Cannaerts - We moeten nog eens afspreken Westrand - theaterzaal

DO 30.01 20:30 MUZIEK

Wild Boys (Verenigd Koninkrijk) - The Bootleg Eighties CC De Ploter

DO 30.01 20:30 KLASSIEK Deschonecompanie/Muziektheater Transparant - Cosi Westrand - theaterzaal

COLOFON

Westrandmagazine oktober 2019 jaargang 10 â&#x20AC;&#x201C; nummer 1 Het Westrandmagazine is het gratis tijdschrift van Cultuur & Samenleven Dilbeek vzw over het podiumaanbod van Westrand. Het verschijnt tweemaal per seizoen: in oktober en januari.

Redactie Elisabeth Maesen, Leslie Taelemans, Wim Van Parijs, Annelies Desmet, Dries Robbe, Jasmien Jossart, Laura Van Dijck, Lieselotte De Landsheer, Peter De Graef, Ellen Schoonjans Eindredactie Laura Van Dijck Vormgeving Katrien Malfroid Illustratie cover Leonard Cools www.leonardcools.be Drukwerk Artoos Verantwoordelijke uitgever Jo Van Vaerenbergh Kamerijklaan 46 - 1700 Dilbeek Oplage 2500

Suggesties en opmerkingen over dit magazine:communicatie@westrand.be Abonneren? Stuur een mailtje naar communicatie@westrand.be als je dit magazine per post wil ontvangen. De digitale versie kan je lezen via issuu.com/westrand. Je vindt het magazine ook in Westrand en andere openbare gebouwen in Dilbeek en omstreken.

P R AKTI S CH

WESTRAND Kamerijklaan 46 1700 Dilbeek www.westrand.be onthaal en ticketbalie Westrand info@westrand.be 02 466 20 30 openingsuren balie Westrand ma van 09:00 tot 12:30 van 13:30 tot 17:30 di van 09:00 tot 11:00 van 13:30 tot 17:30 wo van 09:00 tot 17:30 do en vr van 09:00 tot 12:30 van 13:30 tot 17:30 za van 09:00 tot 13:00 en telkens 1 uur voor de voorstelling

TICKETS BESTELLEN - online via www.westrand.be - telefonisch op het nummer 02 466 20 30 tijdens de openingsuren - aan de balie in Westrand tijdens de openingsuren en 1 uur voor de voorstelling Betalen - online: met kredietkaart (Visa, Mastercard) of met Bancontact/ Mistercash via KBC Online, ING Online of Belfius Direct Net - via overschrijving met vermelding van de referentie gelinkt aan je reservatie - aan de Westrandbalie: via Bancontact, Visa/Mastercard, Maestro en via smartphone. Er wordt geen cash geld aanvaard. LET OP! - Tickets dienen binnen de 8 dagen na reservatie betaald te zijn; zo niet vervalt de reservatie automatisch. - Als je minder dan 8 dagen vóór de voorstelling reserveert, kan je enkel online of aan de balie betalen. - Verkochte tickets worden niet terugbetaald, noch omgeruild, uitgezonderd bij annulering van een voorstelling of cursus. 62

Kortingen - -26-jarigen bij voorstellingen: een maximale korting tot 50% op de basisprijs - -26 jarigen bij vorming: een maximale korting tot 25% op de basisprijs - +65-jarigen: een korting tot 2 euro op de basisprijs - groepen vanaf 20 personen: +65-tarief - enkel aan de balie - leden Gezinsbond: -26-tarief bij familievoorstellingen - leden Danspunt met een danspas: abo10-tarief - enkel aan de balie - leraren: +65-tarief op vertoon van een lerarenkaart (aan de balie) of aan deurwacht (online ticket) - begeleiders van rolstoelgebruikers: een gratis ticket op vertoon van een begeleiderspas - enkel aan de balie - participatiepas: een korting op de basisprijs op vertoon van een participatiepas - enkel aan de balie Abonnementen - Abo 6: kies 6 of meer verschillende voorstellingen en je krijgt tot 25% korting op de basisprijs. - Abo 10: kies 10 of meer verschillende voorstellingen en je krijgt tot 35% korting op de basisprijs. - Abo-tarief: boek je als abonnee later extra voorstellingen, geniet je van het abo-tarief – hiervoor gebruik je de unieke code die op het ticket bij je abonnement wordt afgedrukt. - Ook familievoorstellingen kunnen opgenomen worden in een abonnement. - Voorstellingen die je niet kan opnemen in een abonnement: ontbijtfilms, dinsdagfilms en sommige voorstellingen in het kader van een festival of evenement. Cheques en bonnen Bij betaling met cheques of bonnen wordt geen wisselgeld

teruggegeven. Enkel volgende cheques en bonnen worden aanvaard: - waarde- en geschenkbonnen van Westrand - Cultuur & Samenleven Dilbeek - cultuur- en sportcheques van Sodexo - enkel aan de balie - Randuit-cheques - enkel aan de balie WACHTLIJST Bij uitverkochte voorstellingen of volzette cursussen kan je inschrijven op een wachtlijst. Van zodra er tickets vrijkomen, krijg je een mail met de mogelijkheid om de tickets te betalen. Verhinderd of ticket op overschot? Verkochte tickets worden niet terugbetaald, noch omgeruild. Op www.ticketswap.be kan je je tickets op een veilige en makkelijke manier doorverkopen. GESCHENKBON De Westrand-geschenkbon kan je zowel online als aan de balie kopen. De bon is 1 jaar geldig vanaf de aankoopdatum. Je bepaalt zelf de waarde ervan (tussen € 20 en € 250). De ontvanger kan de bon gebruiken voor alle voorstellingen en cursussen van Westrand. LOU’S PLEK Cultuurcafé Lou’s Plek is dé plek voor een snelle hap, een uitgebreide lunch, een vlotte babbel, een lekker biertje. Puur en authentiek eten, soms met een twist. Zondag is brunchdag, met een rijkelijk buffet van zoet en hartig. Openingsuren ma van 17:00 tot 22:00 di tot vr van 11:00 tot 23:30 za van 10:30 tot 23:30 zo van 11:00 tot 14:00 brunch - open tot 15u Meer info of een blik op het menu? www.lousplek.be

WESTRAND CULTUURCENTRUM DILBEEK Kamerijklaan 46 1700 Dilbeek +32 (0)2 466 20 30 info@westrand.be westrand.be