1918 1975
Polski
karl schwanzer
układać planować kształtować formować budować
Fragmenty
Podejmując tak doniosłą decyzję zostania architektem, trzeba zdobyć się na odwagę w urzeczywistnieniu swoich ukrytych wizji i fantazji. Musimy poddać się gotowości wzbudzenia w sobie dojrzałej intuicji, ktora spotęguje naszą inicjatywę, przez wytrwałość w tym:” aby znaleźć trzeba szukać”. Musimy też posiadać ogromny potencjał przekonywania, aby wzbudzać do życia to, co jeszcze nie ujrzało światła dziennego i nie przyszło na świat, wtedy możemy uważać siebie za twórczych. Największymi atutami i towarzyszkami tego zawodu to: dokładność, punktualność, zaangażowanie i skromność. Zostaliśmy wyposażeni też w tak wspaniały dar boży, jakim są oczy. Nimi wchłaniamy piękno naszego otoczenia. Tymi samymi oczami jednak zmieniamy je, dopasowując do naszych życiowych potrzeb, tworząc tym samym otoczenie sztuczne. Fascynacja tych przeżyć, wsród owych przeciwieństw, staje się motorem i podłożem do kreatywnej pracy. Wewnętrzny bodziec, skłaniający nas do rozwiązywania problemów dotyczących urządzenia życia, idzie w parze z koniecznością pracy. Twórczość, nie może być dla nas męczącą pańszczyzną, lecz przyjemnością połączoną z odprężeniem i wewnętrznymi pozytywnymi emocjami. Taka mozolna “praca” nad rozwinięciem projektu, nie jest w moich oczach pracą, lecz przyjemnym przeżyciem. Jestem bardzo nieszczęśliwy, gdy nie mogę wystarczająco dużo pracować. Jest ona dla mie jakby terapią przeciwdepresyjną. Wyzwala we mnie koncentrację nad dziełem i daje niesamowitą satysfakcję z wykonywanej pracy, przez co staje się moją życiową pasją. Jeśli się jest wypełnionym duchem twórczym, to trud nad jej urzeczywistnieniem się jest darem bożym. Pracowanie z pasją i przyjemnością sprawia, że życie jest sensowniejsze. Bezdusznością nie dającej jakielkolwiek satysfakcji, jest praca dla pieniędzy. Każda praca, powinna jednak przynosić nam oczekiwany sukces. A czym jest sukces? Sukces jest zadowoleniem pochodzącym z
ukształtowania czegoś co istnieje obecnie a wcześniej nie istniało.Tej radości zaistnienia towarzyszy wewnętrzny rozwój twórczy. Szczęście, wynikłe z pracy nad projektem, które zagnieździło się w naszym wnętrzu, jest źródłem radości prawdziwego czynu twórczego. Pożądanie tej radości i zaspokojenie jej, nie może być ani presją wydajności, ani żądzą zysku. Już wcześniej sobie wpoiłem, że jakość idzie przed zyskiem i do dzisiaj się tego trzymam. Dążenie do jak najlepszego rozwiązania i do doskonałości, leży w naturze istoty ludzkiej, pomimo, że siedzi w nas grzech pierworodny, który swoją niedoskonałością, tłumi każde nasze dążenie do perfekcji. Każda ucieczka w nieznane, wzmaga w nas odwagę, do stawienia czoła tej niedoskonałości, tak samo, jak nieustanne dążenie do lepszego. Przyjęcie coś za “dokonane lub spełnione” jest arogancją, która oznaczałaby koniec, bo gdzie nie ma ludzkich rzeczy, których nie można by było poprawić? Tu chciałem uwypuklić pokorę przed dziełem, jaką trzeba odczuwać przy jego realizacji, jako przed dziełem ludzkim.Spełnienie siebie w osiągnięciu wytkniętego celu (a cele bedą coraz wyżej stawiane), wymaga siły. Celem pracy architekta musi być realizacja jego projektu. Same pomysły nie potrafią na długo nas zadowolić. Między szkicem a wykonaniem leży dużo osobistego zaangażowania, jeśli to co zaprojektowaliśmy ma być wzbudzone do życia. Projektowanie przez anonimowych autorów nie zobowiązuje. Rezultaty takich przedsięwzięć są widoczne. Dążenie do bezwartościowej rządzy zysku, popycha niektórych do smutnych kompromisów. A przecież to w mózgu, z niewyjaśnionych przyczyn, w wyniku kumulacji naszej woli, powstaje dzieło. Człowiek jest przecież częścią kosmosu i jego układu. Tylko nieliczni są predestynowani do nadzwyczajnej twórczości. Ten wybór jest mocą przeznaczenia. Może jest też to częścią naszego losu ,że nie wszyscy ludzie są sobie równi pod względem dążeń i osiągnięć, natomiast dosięga ich
niezadowolenie i niepokój. Wszyscy mamy oczy które widzą i wzbudzają w nas refleksję, te wychwytują formę i próbują analizować jej zawartość. Kiedy piękna budowla stała się przestarzała, bo od dawna straciła swoją funkcjonalność i przydatność, stoi nadal i sprawia nam radość.
Architekt usiłuje urzeczywistnić w swoich projektach ducha porządku i sensu. Tworzenie formy nie jest tylko wytworem umysłu, ale zdolnością elelmentarnego myślenia i tworzenia. Każdy materiał stoi mu do dyspozycji. Może dowolnie decydować o jego zastosowaniu. Architektura jest plastyczna, ma formę i jest formą. Przez nią się komunikujemy, tak samo jak przez farbę, zapach, dźwięk, promieniowanie czy przez nieuzasadnione poczucie sympatii. Nadzwyczajność nie powinna konkurować z uniwersalnością. Często pytano mnie: Jaką ma pan specjalizację? Moja “Specjalizacja” to wielostronność prowadzącą w dal. Natomiast specjalizacja jest jednostronnym myśleniem o ograniczonym poglądzie. Im bardziej dalekowzroczny jest architekt w tym co obserwuje, pojmuje i rozważa, tym więcej kreatywności potrafi w sobie rozwinąć i wzbudzić. Wobec społeczności, architekci są niejako zobowiązani do tworzenia rzeczy przydatnych, jeśli nie chcą się znajdować poza jej obrębem. Fenomen jakim jest “życie” podtrzymujący naszą integrację bytu, zmusza nas do sensownego ukształtowania otoczenia. Niepotrzebne kompozycje projektowe nie bedą realizowane. Ich plany ulegną duchowemu śmietnikowi. Zapał chęci do realizacji budowli, który w sobie posiadamy, pozwoli nam podporządkować się psychomotorycznej zasadzie, aby znajdować radość i ochotę w budowaniu i mieszkaniu. A zatem architekt, który zamierza budować, powinien obracać się na realnym podłożu. Tylko to, co już “wybudowano” jest prawdziwym życiowym rezultatem naszej kreatywności.
Szybko przeleciały te dwadzieścia pięć lat najwspanialszej pracy jaką tylko mogłem sobie życzyć i wyobraźić. Towarzyszyły jej wyrozumiałość jak i nieporozumienia. Uprzyjemniana była przez współpracowników, uszczęśliwiana przez sukcesy. Zapał i pasja jaką jej towarzyszyła, która doprowadzała czasem aż do opętania, nie zawsze przysparzała o przyjaciół. Najczęściej jest się zostawionym z problemem samemu sobie. Uważam jednak, że taka izolacja dodaje wewnętrznej siły, oszczędza czas i sprzyja skrystalizowaniu się prawdy. Można wtedy wgłębić się we własną duszę, przebadać się na wylot, a to można zrobić tylko samemu. Konsternacja, wychodząca z wielu dyskusji z architektami, jest niekiedy szkodliwa, aczkolwiek nie da się też zaprzeczyć, że niektóre intelektualne zetknięcia mogą ustąpić drogę płodnemu rozwojowi. Zajmowanie się formą i kształtem było zawsze moim głębokim pragnieniem. A zatem praca na wystawę była moją pierwszą praktyczną i znaczącą szkołą, gdzie mogłem poeksperymentować z kształtem i percepcją jako znacznym wizualnym zdarzeniem. Te eksperymenty pomogły mi zrozumieć stosunek proporcji ciał i przestrzeni, oraz efektu szczegółu. Ten czas dużego stresu był początkiem doświadczeń w twórczych procesach. Nauczyłem się uporać z zasięgiem ryzyka nowatorstwa a pokusa podążania nowymi drogami, dała mi dalszy impuls do kontynuacji rozwoju.
Bardzo ważnym wsparciem w pracy, jest też wyrozumiałość co do jej jakości przez współpracowników, oraz refleksja własnych myśli w innych umysłach. Krytyka, współzawodnictwo i niezawodność są zaś wspaniałym podłożem do konstruktywnej pracy twórczej. Wdzięczny jestem za każdą zachętę tym wszystkim, którzy mnie spotkali i ze mną współpracowali. Moi współpracownicy wykazali się dużą cierpliwością znosząc mój temperament i moją bezustanną aktywność. Bez ich pomocy nie mógłbym się rozwinąć.
Karl Schwanzer Architektura z pasji Wiedeń 1973
Wystawa “Przysługi dla społeczeństwa” 1952
Wystawa rzemiosła Wiedeń 1951
Wiedeński pawilon na światowej wystawie w Brukseli 1958
Wystawy w Muzeum 20. Wieku Sztuka od 1900 do dzisiaj Malarstwo belgijskie od 1900 Wilhelm Lehmbruck Rudolf Hoflehner Hans Hartung Fritz Wotruba Idole é demony Roberto Sebastian Matta Film francuski 1900 do dzisiaj Andreas Urteil Josef Mikl Franz Kline Adolf Loos Arcydzieła rzeźbiarskie Pop itd. Wander Bertoni Herbert Boeckl Fritz Hundertwasser Victor Brauner Sztuka w wolności Światowa wystawa fotografii Arshile Gorky Robert Müller Emil Nolde Franz Kafka Herbert Boeckl Od Rodina do dzisiaj Wolfgang Hollegha E. W. Nay Gyula Derkovits Kinetyka Frank Kupka Paul Klee Antonio Tapičs Fernand Léger Rzeźby i objekty Paris Mai ’68 Arnulf Rainer Roland Goeschl Oto Gutfreund Schönberg-Webern-Berg Charles Rennie Mackintosh Ekspresjoniści Zbiór Morton D. May Marks on a Canvas Nowa Figuraýa USA Bruno Gironcoli Hausrucker & Co. Wschodnioeuropejska sztuka ludowa Comic Strips Człowiek w kosmosie
1962 1963
1964
1965
1966 1967
1968
1969
1970
Muzeum 20. Wieku Wiedeń 1962
Dzieci malują Adolf Loos dla młodych ludzi Początki Informel Erich Brauer Van Beethoven Environment Walter Pichler Ödön von Horvath Jacques Lipchitz Rudolf Hoflehner Industrial Design w Włoszech Sztuka i dziecko Architektura rewolucyjna Gemini Ernst Haas Neumarkt Wiedeńska szkoła Fantastycznego Realizmu Rudolf Richly
1971
1972
1973
Tom Ungerer Ad Reinhardt Missing Link Ulica Knoll International Kurt Switters Heiligenbrunn Sztuka około 1960r. Emil Mayer Cornelius Kolig Manossier Shaker Franz Ringel Przykład Eisenstadt Richard Lindner Richard Hamilton Kreatywna fotografia Albert Paris Gütersloh
1974
1975
Zły piękny świat Gerhard Moswitzer Alternatywy w socjalnej budowie mieszkań Saul Steinberg László Moholy-Nagy Rainer Wittenborn 3. Światowa wystawa fotografii Levi´s Pop Jeans Galerie Sztuka z języka 1976 Walker Evans Claes Oldenburg Francesco Somaini George Grosz Christo Artyści Wuppertalu Eduard Angeli Hans Wewerka Andy Warhol 1977 Henri Michaux Elfriede Mejchar Martha Jungwirth Kawalerskie maszyny Robert Motherwell Eduard Sauerzopf Max Meinecke Nowa Rzeczywistość i Realizm Max Beckmann Donald Judd Peter Skubic Bruno Gironcoli Retrospektywa Neumarkt Adolf Wölfli Zbynek Sekal 1978 Amerykańska fotografia Kurt Talos Surrealizm, Museum of Modern Art
1962 – 1978 105 wystaw 1 130 035 zwiedzających 61 cyklów teatralnych i koncertowych 53 cyklów filmowych 48 wykładów i dyskusji 30 imprez ogólnych
Rada Europy - OECE-Pawilon na światowej wystawie w Brukseli 1958
Austrijacki pawilon światowej wystawy Montreal 1967
Teatr Austrowizja
Domy towarowe
Instytut rozwoju gospodarki Wiedeń 1963
Budynek administracyjny Philips Wiedeń 1966
Budynek administracyjny BMW Monachium 1973
Wykonanie trzonu budowli w szalunku poślizgowym.Trzon domu piętrowego wylewano w zwyż z prędkością 3 metrów x 100 metrów na dzień.
Muzeum BMW Monachium 1973
Czas budowy od 6/1971 do 9/1972 Lekko betonowa skorupa wykonana jest z betonu sprężonego, platformy i rampy z żelbetonu. Znamienita forma płaszcza konstrukcji ma wpierw zwrócić uwagę zwiedzających na budowlę i nakłonić do wizyty w muzeum. Zamknięta forma skorupy przyciąga dalsze zainteresowanie się jej zawartością. W ramach konceptu użytkowności projektu, pomysły wystaw mogą być za każdym razem wykonywane przez różnych artystów.
Instytut Rozwoju Gospodarki St. Pรถlten 1972
Zabudowania przemysłowe cementowni Perlmooser w Mannersdorf 1970
Zakład fabryczny Mannersdorf obejmuje oprócz długiego pieca z rur obrotowych również jego 82 metrową wieżę wymiany ciepła, magazyn surowców o pojemności 40.000 t, suszarnie surowych materiałów, silosy dla wysuszonych surowców, urządzenie do suszenia surowca, które w czasie mielenia jego na mąkę odprowadza resztki wilgoci. Silosy do homogenizowania i zapasowe silosy dla zmielonej surowej mąki o pojemności na ca 15 000 t . Czas budowy: 1968 do 1970
Parking wielokondygnacyjny BMW 1971
Garaż wielokondygnacyjny dla 1600 samochodów według systemu d´Humy. Projekt i realizacja zajeły wspólnie 19 miesięcy. Liczba miejsc pojedyńczych 1586 aut Suma części gotowych 1852 części Obudowana przestrzeń 101 557 mł Obszar zabudowany 6387 m˛
Uniwersytet Riyad Arabia Saudyjska Masterplan 1974 A. D.
Wyszczególnienie projektu Nowa placówka uniwersytecka 9 (16) km˛ Nie dostępna wzgl. pagórkowata piaskowokamienna pustynia Około 15 km oddalone od centrum Riyadu Studenci 15.000-20.000 studentów Rezerwa na 3500-4700 akademików Personal Około 1500-2000 akademickiego personelu Około 1800-2400 nie akademickiego personelu Ludność zamieszkała 50 do 100 procent studentów i personelu razem z ich rodzinami oraz ludność napływowa Mniej więcej 20.000 - 40.000 mieszkańców Całość uniwersytetu 9 fakultetów (Pharmacy, Science, Arts, Education, Commerce, Law, Engineering, Agriculture, Medicine and Hospital [500-700]) Dalsze fakultety (Veterinary, Medicine, Fine Arts) w rozwoju Centralne instytucje, sport, rezerwy na pracę naukową i przemysł Brutto powierzchni piętra Okoůo 540.000 m˛ fakultety Okoůo 95.000 m˛ instytucje zentralne Okoůo 20.000 m˛ budynek sportowy Okoůo 650.000 m˛ ludnoúă zamieszkaůa (50 procent) Przewidywane całkowite ukończenie inwestycji od czasu jej programowania 7 lat
Poszczególne programy branżowe
Przegląd rozwoju projektu
Rozpoczęcie konsultacji 1968 Fazy projektu Badanie podstawowe Program akademicki Projekty wstępne (próby rozwiązania) Ogólny projekt budowy Czas trwania opracowania projektu technicznego budowy 8 miesiecy Ostateczne przyjecie 1975 Zawartość ogólnego planu budowy Program Terminy rozpoczęcia Zapotrzebowanie kubatury Program funkcjonalny Plan realizacyjny Rozwój regionalny Powierzchnia przeznaczenia Plan zabudowy Obszar mieszkalny Typowe sektory Infrastruktura, urządzenia techniczne Standart projektu Analizy Konzept realizacji Plan finansowy Dalsze wytyczne rozwoju Objętość projektu technicznego Raport końcowy: około 250 stron A3 12 raportów tymczasowych: około 600 stron 180 dokumentów: około 4500 stron Wydruki komputerowe: około 5000 stron Slajdy, filmy, modele itd.
Arabia Saudyjska, kraj o długiej kulturalnej tradycji, rozpoczeła w ostatnich 50 latach fascynujący rozwój. W ramach utworzenia nowoczesnego i wysoko uciwilizowanego państwa specjalną uwagę skierowano na sektor nauki. W roku 1957 system szkoły podstawowej i ogólnokształcącej został uzupełniony przez pierwszy fakultet Uniwersytetu Riyad. Tym był Faculty of Arts, po ktorym nastąpiły wkrótce dalsze fakultety, jak na przykład College of Engineering, który został założony za sprawą UNESCO. W tej początkowej fazie miały fakultety charakter szkolny a ich rozwój przebiegał niezależnie od siebie; miedzy innymi kierunki mieściły się po części w już istniejących i adoptowanych budynkach. Ten fakt może dziś potwierdzić szeroko rozproszone położenie teraźniejszych instytucji uniwersyteckich. Jednocześnie z założeniem nowych fakultetów powstała kwestia długotrwałości celów i konceptów ich rozwoju. Kodeks uniwersytecki zdefiniował uniwersytet jako jedność, w której akademickie instytuty nie powinny być powielane. Z tego powstało życzenie uwzględnienia tej sugestii w opracowaniu przestrzennym: poprzez zintegrowanie placówek uniwersyteckich w jeden kompleks.
To doprowadziło do decyzji nowego usytuowania uniwersytetu na obszernym, nieograniczonym terenie poza miastem Riyad w pobliżu starego saudyjskiego miasta Dariayah. Poza ekonomicznymi i urbanistycznymi konceptami pragnieniem było też nadanie placówce uniwersyteckiej czystej i niezależnej formy. To stanowiło siłę napendową do podjęcia tej decyzji. Z tego okresu pochodzą pierwsze kontakty między urzędem uniwersyteckim a profesorem Schwanzerem, z których wyłoniła się płodna współpraca. W roku 1972, po wstępnych konsultacjach, profesor Schwanzer jako doradca planowy dostał zlecenie na wykonanie konceptu budowy, który zawierałby w sobie badania podstawowe, wypracowanie akademickiego planu oraz rozpracowanie próbnych rozwiązań. Zadanie to polegało z jednej strony na objęciu i definicji akademickiej struktury i rozwinięciu z niej programu płaszczyzn i funkcji, a z drugiej strony na ocenieniu danego terenu względem topografi, geologi, warunków klimatycznych itd. oraz wynikające z tego wykorzystanie działki budowlanej. Ponadto zadanie polegało również na dochodzeniu do specjalnie ważnych w tej sytuacji infrastrukturalnych potrzeb i możliwości zaopatrzenia. Ten wyznaczony cel został w roku 1973 uzupełniony dalszym zleceniem do rozpracowania programu realizacji inwestycji. Zadanie programu nie polegało na prezentacji gotowych budowlanych rozwiązań, lecz służeniu jako ogólna pomoc do wybrania najlepiej odpowiadających rozwiązań dotyczących zadań i problemów związanych z założeniami projektowymi. Program realizacji inwestycji obejmował trzy główne odcinki: program, plan realizacji, program wykonawczy. W rozpracowaniu programu realizacji inwestycji brały udział branżowe biura inżynieryjne, międzynarodowy zespół specjalistów projektantckich i budowlanych oraz eksperci od nauczania. Realizacja projektu budowlanego tego ogromnego przedsięwzięcia stanowiła przykładną współpracę pomiędzy kompetentnymi urzędami uniwersyteckimi a doradcami inwestycji.
Program realizacji inwestycji został uznany wiosną 1975 roku przez uniwersytet jako oficjalny wzorzec do dalszego opracowania. Ze strony uniwersytetu była nadal przewidywana kontynuacja współpracy z profesorem Schwanzerem jako doradcą planu do przeprowadzenia projektu. Wykonanie projektu architektonicznego i technicznego zostało powierzone angloamerykańskiej spółce firmowej, która ściśle trzymała się programu realizacji inwestycji. W marcu 1976 roku nastąpiło uroczyste położenie kamienia węgielnego przez króla Arabii Saudyjskiej H. R. M. Khaleb Ibn Abdul Aziz. Dziesięć podstawowych konceptów planowania 1. Koncept arabski, dążenie do zaspokojenia istoty arabskiej tradycji w teraźniejszej formie wyrazu. 2. Koncept międzynarodowy, zastosowanie nowoczenych metod planowania, technologi i standartów. 3. Koncept urbanizacji, integracja uniwersytetu w strukturę miasta względnie wrównanie akademickich i nie akademickich funkcji na terenie uniwersytetu. 4. Koncept funkcji, ustalenie jakościowej i ilościowej kompozycji jednostki funktionalnej. 5. koncept środowiska naturalnego, asymilacja lokalnych warunków środowiska naturalnego, takich jak: klimat, gleba i topografia. 6. koncept identyfikacyjny, stworzenie ekspresywnego i symbolicznego rozwiązania, które reprezentuje ducha tej uczelni. 7. koncept całości, jednolitość struktury z różnorodnością w detalu. 8. koncept wzrostu, powiększenie z równoczesną całością na każdym stopniu rozwoju. 9. koncept ekonomiczny, niekoniecznie najtańsze rozwiązanie, ale maksymalna korzyść z minimalnych kosztów. 10. koncept twórczy, inwencja twórcza jako decydujący katalizator rationalnych procesów. Program wnętrz i funkcji Zostają wyszczególnione dwie płaszczyzny: określenie celów i określenie środków (niezbędne do realizacji tych celów). Do pierwszych kroków realizacji planu
uczelni zalicza się określenie programu. Dlatego należy najpierw sformułować określenie struktury akademickiej (kierunki studiów i badania naukowe) jako pozycję wstepną, a z drugiej strony opracować instrument planowania, przez które mógłby szybko zostać rozpoznany wpływ tej lub innej struktury na faktyczną realizację. Z tego względu został opracowany plan akademicki na podstawie modelu komputerowego. Celem powyższego modelu jest przekształcanie celów naukowych i pedagogicznych na faktyczne kategorie planowania. Model komputerowy Poszukiwany był model, który pozwalałby przenieść międzynarodowe standarty powierzchni na lokalną strukturę akademicką. Specjalnie dla tego celu opracowany program komputerowy EPD umożliwia określenie zapotrzebowania jednego studenta określonego kierunku studiów uczelni na wielkość pomieszczenia, oraz - i to ma specjalne znaczenie - gdzie ( w jakim oddziale) i jakiej jakości pomieszczenie to będzie wymagane. Dane akademickie są następujące: a) zajęcia na określonych kierunkach studiów z ich jednoznacznym przyporządkowaniem do jednostek organizacyjnych, oddziałów naukowych (jakościową strukturą akademicką). b) ilość studentów na wykładach (ilościowa struktura akademicka) c) międzynarodowe standardy powierzchni dla indywidualnch miejsc pracy. Zapotrzebowanie na wielkość powierzchni dla jednostek organizacyjnych jest częściowo wyznaczona bezpośrednio przez liczbę studentów, a częściowo pośrednio przez wykładowców, albo przez stopę procentową już wyznaczonej powierzchni (np. pomieszczenie pomocnicze przy laboratoriach). Wyniki tego procesu mogą zostać przedstawione w różny, ale odpowiedni dla tego planowania sposób, jak np.: 1. zapotrzebowanie na wielkość powierzchni dla jednostek organizacyjnych (fakultety, oddziały, pododdziały). Zapotrzebowanie na wielkość przestrzeni zostanie wyrażone z podziałem na rodzaj użytkowania i rodzaj konstrukcji budowy. Przez użycie przeliczników powierzchnia zostanie podana z podziałem na
powierzchnię użytkowa netto, sumę powierzchni brutto wszystkich kondygnacji budynku, oraz powierzchnię terenu budowy. 2. Powierzchnie przypadające na studenta na wykład. Przedstawione zostanie zapotrzebowanie wielkość niezbędnej powierzchni jednego studenta określonego wykładu w różnych jednostkach organizacyjnych. Powyższe informacje mają przede wszystkim znaczenie dla sygnału zwrotnego dla akademickiej organizacji planu. 3. Drogi studentów. Podane zostaną sumy tygodniowych dróg studentów pomiędzy wszystkimi jednostkami organizacyjnymi z różnorodnym wyszczególnieniem. Dane te mają znaczenie przede wszystkim przy przydziale jednostek organizacyjnych. 4. Zapotrzebowanie na sale wykładowe. Specjalne wydanie dla zaplanowania wielkości sal wykładowych lub później dla zaplanowania rozkładu zajęć. 5. Zbadanie różnorodności użytkowania. Zbadany został wpływ możliwych lub przewidywanych zmian ilościowych i jakościowych struktur akademickich na indywidualne i ogólne zapotrzebowanie na wielkość powierzchni. To badanie ma istotne znaczenie dla ustalenia wymaganego i gospodarczego stopnia przyswojenia i różnorodnego wykorzystania powierzchni użytkowej, i w szerszym znaczeniu też wykorzystania budynku, systemu budowy. 6. Program przesiedlenia Z pomocą modelu komputerowego została również zbadana polityka przesiedlenia z istniejących już budynków na teren nowego miasteczka studenckiego z uwzględnieniem jej ekonomiczności oraz jej wpływu na organizację uczelni. Polecona została ciągła aktualizacja planu uczelni z pomocą modelu komputerowego, żeby z jednej strony sprawdzić rozmaite cele uczelni, a z drugiej strony szybko ustalić wpływ na faktyczne planowanie. Dlatego został stworzony model, ktory symulował ciagłą aktualizację i feedback, który mógłby znaleźć zastosowanie do czasu uruchomienia uczelni względnie już w czasie działalności uczelni.
Austrijacki konsulat Brasilia 1974
Przedszkole Wiedeń Montreal Montreal 1967
Całodzienny dom opieki dla dzieci Wiedeń 1973
Dom dla rencistรณw Augarten 1975
195 pokoi jednoosobowych 39 pokoi dwuosobowych Oddział opieki zdrowotnej i 11 sal Jadalnia albo pomieszczenie wielofunkcyjne dla 300 osób Pokoj telewizyjny Mała sala, pomieszczenie do zabaw, fryzjer Biblioteka, poczta, magazyn meblowy Warsztaty, pomieszczenia z odpływem i dopływem wody Pomieszczenia gospodarcze i pomieszczenia na śmieci Administarcja, sekretariat, gabinety lekarskie Kuchnia, pomieszczenie gospodarcze, pomieszczenie techniczne, pomieszczenia dla personelu
Kosciół parafialny Leopoldau 1972
Gminne centrum ewangielickie Ośiedle Per-Albin-Hansson Wiedeń Wykończenie 1977
Kosciół parafialny Pötzleinsdorf 1964
Krypta kapucynรณw Wiedeล 1960
Nadanie form okuciom i meblom Domy towarowe, BrĂźssel, Wifi, Philips, BMW
Dom mieszkalne Wiedeń 1962
Projekt Zwiebelhaus Monachium 1970
Projekt Niemiecki pawilon na światowej wystawie Osaka 1967
Projekt Wystawa jubileuszowa Vindabona 2000 1976
Projekt City Center Wiedeń 1968
Zaprojektowanie Galerii 20. wieku 1972
Projekt Albertinaplatz 1973
Projekt budynku administracyjnego IBM Wiedeń Dom sztuki 1966
Karl Schwanzer 21.5. 1918-20.8. 1975
Ukończenie studiów na Politechnice Wiedeńskiej 1940 uzyskanie dyplomu 1941 doktorat techniczny
od 1947 jako wolno praktykujący architekt w Wiedniu 1947 – 1951 asystent na Akademii Sztuki Stosowanej w Wiedniu 1954 Jwyróżnienie nagrodą im. Josefa Hoffmanna przez Wiener Secession 1958 srebrny Order Honorowy za zasługi dla Austrii Grand Prix za zasugi architektoniczne na wystawie światowej w Brukseli Chevalier de l’Ordre de Léopold, Belgia 1959 nagroda miasta Wiednia za zasługi architektoniczne Powołanie na profesora na Politechnikę Wiedeńską, prezez zarządu Insytutu Nauk o Budowie i Projektach 5 1963 Honorary Corresponding Member of the RIBA (Royal Institute of British Architects) 1964-1965 wykłady okolicznościowe na Politechnice w Darmstadt 1965 Officier du Mérite Touristique, Francja 1965-1966 Dziekan na fakultecie budów inżynieryjnych na Politechnice Wiedeńskiej 1967 czasowo jako profesor na Politechnice w Budapeszcie Założenie atelier w Monachium Honorary Fellow of the AIA (American Institute of Architects) 1969 korespondencyjny członek honorowy BDA (Związek Niemieckich Architektów) Order Honorowy za zasługi dla Austrii 1972 wykłady okolicznościowe na uniwersytecie Riyad, w Arabii Saudyjskiej 1973 wykłady okolicznościowe na uniwersytecie w Darmstadt i Budapeszcie BDA-nagroda Bawarii 1975 nagroda architektoniczna Beton niemieckiego związku przemysłu cementowego Zmarł 20 sierpnia w Wiedniu Wielka nagroda narodowa Austrii za sztukę plastyczną przyzdzielona pośmiertnie
Spis objektów
Wykonane budowle 1947 – 1950 Budowle wystawowe Wiedeń, Bruksela Chicago Wystawa rzemiosła Wiedeń Kina Domy towarowe Kompozycje mebli Wyposażenia kin Zabudowania z warsztatami
1960 – 1965 Restauracja Auersperg Instytut rozwoju gospodarki Wiedeń Zabudowania przemysłowe Przybudówka dla akademi sztuk stosowanej Muzeum 20. Wieku Wiedeń Kosciół w Pötzleinsdorf Centrum techniczne i budynek administracyjny ÖAMTC Koncepcja wystaw Zabudowania mieszkalne Wiedeń Internat Instytutu Rozwoju Gospodarki Wiedeń Laboratorium Peter Stoll Domy towarowe Budynek administracyjny Philips Wiedeń Biurowiec GIG Zabudowania przemysłowe Isovolta i Stollack
1951 – 1955 Domy mieszkalne Wiedeń Budowle wystawowe Paryż, Sztokholm, Chicago, Toronto, Wiedeń Wystawa rzemiosła Wiedeń Kina Domy towarowe Zabudowania z warsztatami Wystawa “Przysługi dla społeczeństwa” Wiedeńska kawiarnia dla hotelu Chicago Wystawa objazdowa Afryka Zachodnia Roto Show USCOA Domki jednorodzinne Wystawa elektryczności Linz Pawilony targów Wystawa elektryczności Wiedeń Amerykański pawilon na Targach Wiedeńskich
1966 –1970 Zespół mieszkalny Domy towarowe Dom starców Wiener Kaufmannschaft Austrijacki pawilon światowej wystawy Montreal Zabudowania przemysłowe GIG Budowle wystawowe Montreal, Toronto, Vancouver Budynek wysyłkowy cementowni Perlmooser S.A. Zabudowania przemysłowe cementowni Perlmooser w Mannersdorf Parking wielokondygnacyjny BMW Monachium Stacja obsługi Philips Wiedeń
1956 – 1960 Domy mieszkalne Kina Domy towarowe Stacje benzynowe Salony samochodowe Wystawa Mediolan Amerykański pawilon na Targach Wiedeńskich Wiedeński pawilon na światowej wystawie w Brukseli Rada Europy - OECE-Pawilon na światowej wystawie w Brukseli Domki jednorodzinne Zabudowania przemysłowe Autolift Neuer Markt Rozbudowa krypty kapucynów w Wiedniu
1971 – 1974 Instytut Rozwoju Gospodarki St. Pölten Internat Instytutu Rozwoju Gospodarki St. Pölten Zabudowania przemysłowe Stollack, Eybl, Isovolta Hale magazynowe browarni Schwechat Całodzienny dom opieki dla dzieci Wiedeń Budowle wystawowe Vancouver, Toronto Budynek administracyjny BMW Monachium Muzeum BMW Monachium Austrijacki konsulat Brasilia Zabudowania przemysłowe braci Teich S.A. Koncepcja uniwersytetu Riyad Kosciół parafialny Leopoldau Budowle wystawowe
1975 Centrum techniczne banku Bankverein Instytut zoologiczny uniwersytetu Wiedeń Centrum parafialne w osiedlu Per Albin Hansson Dom dla rencistów Dornbach Zespół mieszkalny Budowle wystawowe Zabudowania przemysłowe Dom dla starców Augarten Szpital urazowy Graz Domy dla pielegniarek i budynki administracyjne zakładu ubezpieczeń Graz Stacja obsługi Denzel AG Graz Zespół mieszkalny Monachium
Projekty i konkursy Centrum wypoczynku Ostende Freie Universität Berlin Opera w Madrycie Instytut elektro-techniczny Politechniki Wiedeńskiej Bank pracy i gospodarki Hala sportowa Bottrop Lorenz-Böhler-szpital Wiedeń Budynek administracyjny IBM Wiedeń Objekty sportowe uniwersytetu w Innsbrucku Wystawa jubileuszowa Vindabona 2000 City Center Wiedeń “Atmospherium” - niemiecki pawilon na światowej wystawie Osaka Śiec hoteli Harz Uniwersytet Bielefeld Budynek administracyjny Mobil Oil Hamburg Szpital główny Ingolstadt Budynek administracyjny IVG Monachium Zwiebelhaus Monachium Centrum rachunkowości Wiedeń Zabudowanie nie wygospodarowanego terenu Politechniki Wiedeńskiej Cover - Bawarski Bank Gminny Muzeum Sprengel Hanower Diagnosestraße Koncepcja uniwersytetu Wiedeń Biurowiec Zedlitzhalle Parking wielokondygnacyjny Zakład BASF Muzeum Düsseldorf Deutscher Ring Hamburg Szkoła europejska Monachium Zakład ubezpieczeń dla pracowników umysłowych
TĹ‚umaczenie Johanne Lubos Maja Hoffmann
by courtesy of modul-Verlag, Wien
EZNAWHC
by courtesy of modul-Verlag, Vienna