Hee! magazine nr2 by Superpulp

HEE! MAGAZINE NR. 02 – 2012

LIVE MAGAZINE VAN DE HEEAFTRAPDAGEN: WAT EEN ENERGIE!

INHOUDSOPGAVE Live Magazines is een geregistreerd merk & concept van

VOORWOORD 3 AFTRAPPEN OP DE DINSDAG

FRANKY’S COLUMN + FIETSEN IN WESTERVOORT

COLOFON

SAMEN KOKEN, SAMEN ETEN

Uitgave

DOOR DE LENS VAN GERWIN

NIET PIEKEREN, MAAR SPELEN

O.K. PARKING, Arnhem www.livemagazines.nl

RIBW Arnhem & Veluwe Vallei Hoofdredactie RIBW AVV, PR & Communicatie, Edmée Trumpis O.K. PARKING, William van Giessen Eindredactie Martijn Brugman Edmée Trumpis Grafisch Ontwerp & Illustraties

STIFTGEDICHTEN 14 WAAR KRIJG JIJ ENERGIE VAN?

DE HERSTELWERKGROEP GEEFT ME ENERGIE

DISCO! 17 LOEDS EIGEN ZINE

O.K. PARKING, Arnhem

ERVARINGSVERHALEN 19

Teksten

PIMP JE SCHOEN

Martijn Brugman Richard Derks

BEELDVERSLAG 22

Fotografie Masha Matijevic Manon Bruininga

HEE! BEDANKT De HEE-Aftrapdagen zijn mede mogelijk gemaakt door de HEE promotieteams. Zij

Drukwerk

hebben ervoor gezorgd dat alles in goede banen is geleid. Bedankt voor jullie inzet!

Editoo, Arnhem Arnhem Centrum: Fred Delissen, Maarten Fillekes, Toon Klaassen, Aart Koopmans; ribw arnhem & veluwe vallei

Arnhem Noord: Kim Assink, Fleur de Bruijn, Dennis Doove, Franky Goris, Maria Tamo;

Centraal Bureau

Arnhem West: Laetitia Beltman, Crispen Chong, Sylvester Goossens, José van Hummel,

Velperweg 11

Carine Lentjes, Berrie Merts, Tamara Ratering, Lonneke Venendaal, Ferdi Vleeshouwer,

6824 BC Arnhem

Suzanne Zuidema; Presikhaaf Jeugd: Lonneke Apenhorst, Kim Balduk, Paula Boer-

026 442 42 36

rigter, Nicky Hadderingh, Michelle Koenders, Yvon Kuijpers; Resos Arnhem: Lars Kok,

info@ribwavv.nl

Margreet van der Kolk, Daphne Tamis, Anja Timmer; Arnhem Zuid: Annette Dorissen,

www.ribwavv.nl

Leo Lunenburg, Marja Roozeboom, Wilma van der West; Arnhem Malburgen: Sharon van Hagen, Jojanneke Liet, Peter van Oort, Ilse van Uden, Henriette Waanders, Cor van

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt d.m.v. druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze dan ook, noch worden opgenomen in een geautomatiseerd bestand, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de RIBW Arnhem & Veluwe Vallei.

de Water; Rheden: Petra Harmelink, Anna van den Heuvel, Jolien ten Kate, Anne-Marie Kranendonk, Marian Salemink; Wageningen: Jolijn Bosman, John Keunen, Nicolette Klein Wassink, Annie Pronk, Ellen Roskam; Westervoort: Klaas den Braven, Dinie Kersten-van de Spreng, Roswita Krul, Maarten van Triest; Bemmel en Wolfheze: José Bosman, Mathea Brouwer, Linda van Hest, Maarten Hoeksema, Ilja Hup, Annemiek Kloppenberg, Jos Visser; Ede: Hans Nauta, Paul Roeland, Gerben Terlou, Miranda de Weijer; en alle anderen die hebben bijgedragen aan zeven geslaagde aftrapdagen!

Voorwoord

T E

oen we het programma van de HEE-Aftrapdagen zagen moesten we wel even slikken. Moet dat er allemaal in? De hele week is het Live Magazines-team de regio door geweest om verslag uit te brengen van de vele activiteiten. en zware opgave zou je verwachten. Maar dat viel ons 100% mee. Het waren de cliĂŤnten en medewerkers van de RIBW AVV die het ons makkelijk maakten. Ze wezen ons de weg, brachten ons koffie, nodigden ons uit om mee te lunchen. Maar belangrijker nog: ze waren altijd bereid even tijd voor ons vrij te maken voor een kort interview of het schieten van een foto.

o is het ons gelukt in een paar dagen tijd dit magazine te maken. Eentje waar we zelf best een beetje trots op zijn. Dat komt vooral door de mooie verhalen die er in staan. Coby, Jeroen en Loed en al die anderen spraken vrij uit over hun verleden en over de weg van herstel die ze zijn ingeslagen. Stuk voor stuk indrukwekkende verhalen, herstelverhalen, die het verdienen om doorverteld te worden.

en slotte moeten we nog iets kwijt over HEE. Herstellen op basis van eigen kracht en ervaringsdeskundigheid. Wij van de redactie van Live Magazines zijn geen deskundigen of zo, maar afgaande op de tomeloze energie die we tijdens de Aftrapdagen voelden, voorspellen wij HEE een grote toekomst. Dat dit magazine er aan mag bijdragen.

Hoofdstukbeschrijving

AFTRAPPEN OP DE

DINSDAG

Aftrappen

Tijd: 15.00 - 20.30 uur Waar: Elst, Wageningen, Arnhem Dag: dinsdag 25-09-2012

Het was bij tijd en wijle flink zwoegen om de vele activiteiten tijdens de HEE-Aftrapdagen in dit Live Magazine te krijgen. Neem de dinsdag. Van Arnhem naar Elst, dan naar Wageningen en weer terug naar Arnhem. Een dag vol wandelen, levensliederen en goede gesprekken. Een reportage.

e beginnen de dinsdag met wandelen. Of nou, om eerlijk te zijn beginnen we met rennen. Dat is nodig om nog op tijd te zijn bij de wandelactiviteit die gepland staat in cultureel centrum De Wieken in Elst. Als we de deur van zaal 1 openen is het er muisstil. Een man of dertig kijken naar de wandeling van presentatrice Angelique Krüger en bestuurder Hanny Jansen. Speciaal opgenomen voor de HEE-Aftrapdagen.

COWBOYHOED

We hebben al snel door dat wandelen en HEE iets met elkaar hebben. Zoals hier in Elst waar net als in de film gewandeld gaat worden in duo’s. Om in beweging te komen en om met elkaar in gesprek te raken. Lootjes in een oranje cowboyhoed bepalen wie

er met elkaar op pad gaan. Het lot koppelt collega’s Boyke en José van de RIBW regio Bemmel aan elkaar. Ze willen net vertrekken als we ze nog even aanschieten voor een paar vragen. We zijn benieuwd hoe zij als zorgverleners denken over HEE. Zijn ze er allebei positief over? Boyke: ‘Ja, het is goed dat de cliënt de regie heeft. Ik zet me als begeleider in als een instrument waar de cliënt gebruik van kan maken.’ José ziet veel in het uitwisselen van ervaringen. ‘We zijn zelf geen ervaringsdeskundigen maar ik zet ook graag mijn eigen levenservaring in zodat cliënten daar wat van kunnen meenemen.’

SNIKKEN

Terwijl ze er in Elst de pas in zetten, stappen wij in de auto naar Wageningen. Een half uur later rijden we de Floralaan in, een straat met naoorlogse eengezinswoningen. We vrezen dat

we fout zitten als we tussen de huizen door een speeltuin met een paar lage gebouwen ontwaren. Tuindorp. Hier gaat gezongen worden, zo weten we. Levensliederen. Het enige genre waar je tijdens het zingen snikken mag. Binnen is het gezellig. We krijgen koffie terwijl de deelnemers in de stapels liedteksten op zoek zijn naar hun favoriete nummer. We vragen aan Dee, die er geweldig uit ziet met een grote witte bloem in haar haren, welk levenslied ze zelf het liefst zingt. Jim Reeves vertelt ze. Ze begint meteen te zingen, uit haar hoofd. ‘Put your sweet lips a little closer to the phone. Let’s pretend that we’re together all alone.’ Ze zingt ons het hele nummer voor en daarna ook nog ‘All I have to do is dream’ van de Everly Brothers. Dat nummer zingt ze vaak alleen op haar kamer in verzorgingshuis Rustenburg in Wageningen. »

Aftrappen

VERRAST

Naast haar zit Marie. Ze ziet er stoer uit met een wenkbrauwpiercing. Maar ze kan ook heel sentimenteel zijn merken we al snel. Zo is haar favoriete levenslied ‘Alles in het leven duurt maar even’ van Duo Onbekend. Marie: ‘Het mooiste van het nummer vind ik de tekst. ‘Arm, rijk, blank en zwart, waarom toch zo apart?’Als ik een beetje verdrietig ben ga ik tekenen of zingen. Soms trommel ik lekker mee. We hadden een zangclub maar de lerares is uit de running.’ En wat is het mooie van zingen? Marie: ‘Als je zingt, vergeet je je problemen, je zorgen, en word je blij.’ Inmiddels is het smartlappenkoor Smartlappensingle 31 binnengekomen. Onder leiding van François treden ze veel op voor cliënten van de RIBW AVV. Renate, een van de zangeressen, merkt tijdens de optredens dat de levensliederen aanslaan. ‘Iedereen kent ze. Er wordt meegedanst en meegezongen en soms is er iemand tot tranen geroerd bijvoorbeeld laatst, toen we ‘De vlieger’ van André Hazes zongen.’

GEKKENWERK

Terug in Arnhem. Het is avond, een uur of zeven. Tijd voor de kick-off van regio Arnhem Zuid. De Moonglow Jazz Band staat op het podium van De Petersborg, zwoele jazz te spelen. Het is gezellig vol, alle tafeltjes bezet met een mix van cliënten en medewerkers. Ze doen zich tegoed aan olijven, Turks brood en salades. De kick-off is het begin van een week vol activiteiten in Arnhem-Zuid. Cupcakes bakken, stiftgedichten schrijven, wandelen, percussie, echt van alles. Regiohoofd Wilma verricht het openingswoord. Daarna wordt de film ‘Gekkenwerk, HEE! In de psychiatrie’ vertoond. Het zijn stuk voor stuk indrukwekkende verhalen waarin je ervaart hoe ingrijpend het kan zijn om ineens in een depressie of psychose terecht te komen. Maar ook een hoopvol verhaal waarin de cliënten vertellen hoe ze op eigen kracht en door het delen van ervaringen de weg naar herstel zijn ingeslagen.

Na afloop peilen we de stemming in het rokershok. Een heftige film vindt iedereen, maar wel met positieve boodschap. Vooral Jonne vond de film erg goed. ‘Ik ga hem aan mijn familie laten zien’ zegt ze, ‘zodat ze begrijpen wat er met ons aan de hand is. Eigenlijk zou iedereen die film aan de familie moeten laten zien.’ Ze heeft er direct werk van gemaakt. Bij activiteitenbegeleidster Annet heeft ze al geregeld dat ze de dvd kan lenen. Voor ons zit de dinsdag erop. We pikken nog een zalmwrap mee en vertrekken. Met een geheugenkaart vol foto’s en volgepend aantekeningenblok.

Aftrappen

Column & Fietsen

SAMEN FIETSEN IN WESTERVOORT Donkere wolken pakken zich samen boven gezondheidscentrum Rozet in Westervoort. Roswita van het HEEpromotieteam kijkt bedrukt uit het raam. Dan komt er iemand binnen en zegt dat hij op buienradar heeft gekeken. “Over een kwartiertje gaat de zon schijnen!” Sjoukje en Ineke steken hun armen in de lucht. “Jeeh!” Het zijn de enige twee cliënten die zich niet door de regen hebben laten afschrikken. Roswita had de film gezien waarin Angelique Krüger wandelt met bestuurder Hanny Jansen. Roswita: “De kracht van HEE is om elkaars verhalen te delen. Dat kan tijdens een wandeling, maar het kan ook op de fiets.”

EIGEN BAAS

N: FRANKY’S COLUM

LEENWOORDEN

Ook al hebben we een mooie taal, er zijn van die woorden en begrippen in een andere taal, waar dus geen goed Nederlands woord voor is: leenwoorden! Empowerment is er zo één! Hoe omschrijf je iets wat een stroming en begrip is in de Verenigde Staten? Als een Amerikaan zegt dat iets hem of haar echt empowered heeft, dan bedoelt diegene dat hij een overwinning of succes heeft behaald dat kracht en groei geeft en de ziel doet groeien. Zo dus! Kun je het nog volgen? Toch kennen we het allemaal. Denk bijvoorbeeld aan het behalen van een diploma of rijbewijs of die atleet die bij de overwinning ter aarde stort en een kruis slaat naar God, omdat hij gelooft dat hij hem de kracht heeft gegeven om zijn doel te behalen. Dat dus! Trots zijn we dan en het geeft weer nieuwe energie en de KRACHT om nieuwe uitdagingen aan te gaan en nieuwe overwinningen te boeken. Maar ook hier geldt dat het zo groot is als je zelf maakt. Bij het werken aan een doel of herstel kan empowerment één van de werkzame ingrediënten zijn om te komen tot succes en een medicijn voor de ziel…

Sjoukje vertelt: “Ik hou van actief bezig zijn. Ik fiets veel, naar Kleef of Elden bijvoorbeeld. Soms ben ik hele dagen op pad op mijn oude krot! Dan denk ik als ik terug ben ‘zo, dat heb ik toch maar mooi weer gefikst’.” Ook voor Ineke is fietsen belangrijk. “Het is mijn pakezel. Ik doe alles op de fiets. De hondjes gaan voorin de mand mee. Het mooie van fietsen is de vrijheid. Je kunt zelf bepalen wanneer je ergens heengaat. Je hoeft niet op een bus te wachten ofzo, je bepaalt het zelf.” Sjoukje vult aan: “Op de fiets ben je eigen baas!”

EIGEN KRACHT

Ineke zegt: “Fietsen zorgt dat je soepel blijft. Lichamelijk natuurlijk, maar ook hierboven...” ze wijst naar haar hoofd “...dat is heel belangrijk. Het heeft te maken met herstel en met eigen kracht, waar het in de HEE-film ook over gaat. Kijk, ik zie het zo, als je op de fiets zit, dan ben je niet ‘ziek’. Je doet gewoon mee met de rest. Je fietst niet met je ziekte, je fietst met je kracht.” Ineke en Sjoukje gaan naar buiten. Ineke laat haar gepimpte fiets zien. Sjoukje pakt haar regenpak en zingt: “HEE doe je mee! Lekker twee aan twéé! Dan is iedereen tevréé!”

Tijd: 17.00 uur Waar: Westervoort Dag: donderdag 27-09-2012

Workshop

SAMEN KOKEN, SAMEN ETEN

WORKSHOP DARE2COOK

“We gaan vandaag een lekkere en gezonde maaltijd klaarmaken!” zegt Patricia Brouwer van Dare2Cook. Er zijn ongeveer 17 mensen in de ruime huiskamer van het opvanghuis van de RIBW in Dieren. Ze gaan samen een driegangenmenu met verse ingrediënten maken.

OMAPUDDING

Op de bank zit David. Hij doet mee met het maken van het dessert. “Omapudding, lekker!” zegt hij enthousiast. David woont begeleid. Hij kookt af en toe zelf, maar eet meestal in de groep. Hij kent maar een paar van de mensen die aan de workshop van vandaag meedoen. Begeleider Marian van het HEE-promotieteam legt uit: “Ik probeer de mensen zo veel mogelijk zelf te laten doen. Het is leuk om iets te doen wat je goed kan. Of om iets nieuws te leren. Alleen al het ontmoeten van nieuwe mensen kan best spannend zijn. Dat maakt het ook leuk. Als je even niet weet waar je over moet praten, kun je altijd over het eten beginnen!”

ZELF KOKEN IS EEN HELE STAP Patricia Brouwer van Dare 2 Cook vertelt vooraf wat de bedoeling is.

Het motto van Dare 2 Cook is ‘door cliënten, voor cliënten’. Ze vertelt: “Het is voor cliënten die op zichzelf wonen vaak lastig om zelf te koken. Die willen we ondersteunen. Met boodschappen doen, met voorbereiden en met koken. Zelf koken is voor veel mensen toch een hele stap.” Op de bank zit Jacqueline, ze knikt bij de woorden van Patricia. Jacqueline woont thuis, maar krijgt ambulante ondersteuning van de RIBW. Ze zegt: “Koken is iets dat er makkelijk bij inschiet. Je denkt er gewoon niet aan. Of je hebt geen honger door de medicijnen. Toch is het belangrijk dat je goed eet. Dat je bijvoorbeeld appels koopt en ook opeet.”

NIEUWE DINGEN LEREN

Een half uurtje later is iedereen druk aan de slag. Het is een beetje improviseren, iedereen loopt door elkaar en het is een gezellig rommeltje. Miranda

Tijd: 15.00 uur Waar: Dieren Dag: donderdag 27-09-2012

zit op haar knieën aan tafel en snijdt tomaten aan partjes. Bij het verdelen van de taken had ze geroepen dat ze het niet wist. “Ik kan toch niet koken!” Nu heeft ze er plezier in. Ze lacht: “Ja... Dit is eigenlijk geen koken hè? Dit is alleen snijden...” Ze zegt: “Ik woon zelfstandig, maar ik zorg best slecht voor mezelf. Soms eet ik een zakje sla, of een potje witte bonen in tomatensaus. Ik wil graag leren koken.” Ze heeft wel gehoord van HEE, maar ze weet niet precies wat het is. Jasper zit naast haar. Hij snippert brood. Hij vertelt Miranda over HEE, over de film die ze hebben gezien. Ook Jasper woont zelfstandig. Hij vind koken leuk. “Ik probeer elke dag te koken. Het is leuk om nieuwe dingen te maken.” Hij wijst naar de schaal met brood waar hij mee bezig is. “Misschien leer ik wel een nieuw recept!”

Beeld

DOOR DE LENS VAN GERWIN Foto’s door Gerwin van Donkelaar

Workshop

Tijd: 15.00 uur Waar: Elst Dag: dinsdag 25-09-2012

WORKSHOP PERCUSSIE IN EDE

maar spelen!

NIET PIEKEREN Tik tik BOEM! Tik tik BOEM! Er klinkt een geweldig kabaal bij de RIBW in Ede. De koffiekopjes staan er van te trillen op tafel. Meneer Sadek, een bewoner van de RIBW, slaat geconcentreerd op zijn djembé, een Afrikaanse trommel. Hij probeert het ritme van de groep te volgen. “Moeilijk!” roept hij. “Maar leuk!”

WE GAAN WAT HERRIE MAKEN! De workshop wordt gegeven door Pieter Pennings van Pepercussie. Hij wordt geholpen door Franky Goris, die voor de gelegenheid een rood HEEshirt heeft aangetrokken. Ze zitten met 10 andere mensen in een kring. Bewoners van de RIWB regio Ede en begeleiding zitten door elkaar heen. De opkomst valt Miranda de Weijer

(van het HEE-promotieteam) reuze mee. “We hebben met een briefje alvast de buren ingelicht dat we vandaag wat herrie gaan maken!” zegt ze.

toen ik nog in de dagopvang zat. Ik heb het wel vaker gezegd: als ik trommel, dan pieker ik niet. Door te trommelen zet je iets in beweging!”

TROMMELEN ZET JE IN BEWEGING

GROEPSYELL: HEE!

“Het mooie van trommelen is dat iedereen het kan”, zegt Pieter Pennings vooraf. “Door over je schroom heen te stappen komt er energie vrij. Trommelen is in z’n eenvoud heel feestelijk en vrolijk. Het is iets wat je samen doet.” Franky zegt: “Trommelen is voor mij heel belangrijk. Het is een van mijn ‘crisisvaardigheden’.” Hij lacht als hij dat zegt, en het klinkt ook een beetje als een grap, maar Franky is serieus. “Het is iets dat ik goed kan. Het is iets dat ik ga doen als het wat minder met me gaat. Ik heb er veel aan gehad

In de kring worden spelenderwijs trommeloefeningen gedaan. Hard en zacht. Vraag en antwoord. Verschillende ritmes. Korte roffels en lange frases. Het ritme wordt ‘doorgegeven’ door elkaar aan te kijken. Pieter introduceert een speciale ‘yell’ voor de workshop. Als het ritme er lekker inzit, steekt hij zijn hand op en telt af: “1, 2, 3, HEE!” De trommels roffelen en de vuisten gaan in de lucht. “1, 2, 3, HEE!” De stemming komt los. Pieter roept: “Hoe gaat het met de handen mensen? Zijn ze al rood?”

Hoofdstukbeschrijving

Workshop

Tijd: 14.00, 15.00, 19.00 uur Waar: Arnhem Centrum, Arnhem Zuid, Ede Dag: 25, 26, 27-09-2012

Tijdens de workshops stiftgedichten gingen de deelnemers de krant te lijf met een merkstift. Want krant + stift = poĂŤzie.

De vraag

WAAR KRIJG JIJ ENERGIE VAN?

BERRY

‘Van koken. Ik kook op dinsdag en zaterdag in het eetcafé hier in de Petersborg. Vroeger had ik zelf een eetcafé in Lochem, samen met mijn toenmalige vriendin. Ik keek altijd mee over de schouder van de kok. Zo heb ik het geleerd. Ik kook van alles. Van Aziatisch tot Hollandse pot. Ik ben een echte Bourgondiër.’

AART

Ik krijg energie van de groei en ontwikkeling van mensen. Van mijn eigen kinderen, van medewerkers en cliënten. Dat heeft er mee te maken dat mensen op hun plek zitten. Daar ben ik altijd mee bezig. Waar liggen iemands kwaliteiten en op welke plek komen die tot bloei? Als ik dan zie dat iemand zijn plek gevonden heeft en helemaal opbloeit, dan geniet ik daar enorm van. Deze week heb ik een aantal van die momenten meegemaakt.

DENNIS

Lastige vraag hoor. Nou van mijn telescopen dan. Ik heb een hele verzameling. Sterrenkijkers dus. Onder andere een Celestron. De grootste heeft een diameter van 20 cm, maar ik heb ook kleine. Ik kijk het meest overdag. Naar de bladeren en takken van bomen. Dat vind ik mooi.

MARGRIET

Van kunst. Van schoenen pimpen. Van boren, plakken en zagen. Ik heb meegedaan met de wedstrijd. Ze vonden het allemaal prachtig en heel origineel. Hij was alleen iets te groot, dus ik kon niet winnen. Ik ben er ook heel trots op. Ook heb ik een ijzeren vogel gemaakt. Solderen, ijzer, daar houd ik van. En van afval, daar maak ik dan kunst van. Ik krijg een kick om van oude rommel een kunstwerk te maken. Bij KUNSTPORTAAL, een keer in de week. Juul laat me altijd m’n gang gaan. Daar moet ik haar voor bedanken. En Saskia en Edwin ook. Die moet ik zeker niet vergeten.

Ervaringsverhaal

“DE HERSTELWERKGROEP GEEFT ME

ENERGIE W

e kregen een mail. Dat we Tessa moesten bellen. Zij wilde haar verhaal graag kwijt over de Herstelwerkgroep. Een waardevol verhaal want de Herstelwerkgroep blijkt een goede manier om ervaringen te delen en te werken aan je herstel. Maar dat kan Tessa beter zelf vertellen.

“W

e praten met de groep over eigen ervaringen, over hoe het gaat met het herstel. Als je dat met elkaar uitwisselt herstel je zelf ook weer wat meer. De groep komt een keer per twee weken bij elkaar en bestaat uit 6 tot 8 personen. Het zijn allemaal

”

cliënten. Elke bijeenkomst begint met een rondje waarin iedereen vertelt hoe hij of zij er bij zit. Wat heb je de afgelopen weken meegemaakt? Daarna behandelen we een thema en gaan daarover in gesprek. Over wat je valkuilen zijn, over van wie je steun ervaart of over je huis, hoe het eruit ziet en of je je er thuis voelt. En wat ik zelf heb ingebracht: over de feestdagen. Ik noem ze zelf soms vreesdagen.

oor mij is de Herstelwerkgroep iets dat me energie geeft. Ik kom er graag mijn bed voor uit. Ik kan er mijn verhaal ook kwijt en ik kan meedenken met anderen.”

Interesse? Tijdens de informatiebijeenkomst op 11 oktober kun je meer informatie krijgen over de Herstelwerkgroep. Zie de achterkant van dit magazine. Of vraag er naar bij je begeleider.

In de avond

DISCO! DISCO! DISCO!

DE TOP VIJF VAN DJ MARK Ook in de Arnhemse wijk Malburgen gingen de Aftrapdagen niet onopgemerkt voorbij. Een drukke week met linedancen, oud-Hollandse spellen, films en ook kwam de Kook- en Bakfiets voorbij. En als afsluiter op de vrijdagavond een disco.

1. TOTO – PAMELA 2. 2 UNLIMITED – NO LIMIT 3. 2 BROTHERS ON THE 4TH FLOOR – FAIRY TALES 4. ILSE DE LANGE – WE ARE ONE 5. ELVIS – HEARTBREAK HOTEL

Workshop

Tijd: 10.00 uur Waar: Arnhem Dag: woensdag 26-09-2012

“Ik kom er steeds meer achter dat het belangrijk is dat ik mijn gevoel zo puur en zuiver mogelijk moet uiten. Door bijvoorbeeld te schrijven, en dat lukt me steeds beter waarbij ik een steeds beter inzicht krijg in mijzelf en mijn geloof.”

“Maar ik besef dat ik daar nooit klaar mee ben en de agressie door angst altijd een rol zal blijven spelen. Waarbij ik vooral bang ben om mijn regie te verliezen.”

LOEDS EIGEN ZINE

“Ik ervaar mijn geest niet als ziek maar wel als zwak en beschadigd.”

“Eenzaamheid is de grootste armoede die je maar kunt hebben.” “Door medicijnen te accepteren ben ik een stuk rustiger geworden en kan ik signalen van buitenaf beter kanaliseren.”

Tijdens de zinesworkshop woensdagochtend in In de Weerd kon iedereen van een A4-tje een klein boekje maken. Met je eigen teksten of afbeeldingen erin. Loed nam zijn levensverhaal mee. Hij schreef het in drie delen. Dat paste onmogelijk op één A4 maar om er toch zijn eigen zine van te maken koos Loed twaalf mooie citaten uit zijn verhaal. Met hulp van de kopieermachine ging Loed met tien kleine boekjes de deur uit zodat hij ze met iedereen delen kan.

“Om hier allemaal lucht aan te geven werd ik dan uiteindelijk psychotisch.”

“Mijn valkuil is dat ik graag filosofeer en op moet passen geen gevangene te worden van mijn eigen gedachtes.” Loed

Ervaringsverhaal

Tijd: 14.30 uur, 19.00 uur Waar: Elst, Arnhem Zuid Dag: 25-09-2012

Tijdens de HEE-Aftrapdagen raakten we in gesprek met Coby en Jeroen. Zij vertelden ons vrijuit over hun aandoening. En over hun herstel.

COBY: ‘GEWOON

DINGEN UITPROBEREN’

WIL NU ZELF MENSEN HELPEN’

p dinsdag in Elst ontmoeten we Coby. Ze is niet zoals de rest gaan wandelen maar bij Jolanda aan tafel gaan zitten die op krukken loopt en niet mee kan doen. Jolanda hoeft niet zonodig in een magazine te staan maar Coby wil haar verhaal graag kwijt. Ze praat niet snel maar wel energiek. ‘Vroeger had ik status en een goed salaris. Ik was directeur. Maar dat stelt ineens niets meer voor als je depressief wordt.’ Gelukkig gaat het nu weer goed met haar. ‘Je kunt rustig stellen dat ik een heel stuk opgeknapt ben. Sinds twee weken ben ik in overleg met de dokter gestopt met antidepressiva. Dat bevalt heel goed. Ik ben alerter geworden. Herstel begint bij jezelf. Met goed kijken naar jezelf. Ik heb bijvoorbeeld ontdekt dat ik bepaalde dingen niet zo zwaar moet maken, dat ik positiever moet worden.’

oby zit nu in de Herstelwerkgroep. ‘Eerst vond ik er helemaal niets aan. Daarna kreeg ik door waar het om gaat. Dat je zelf iets aan je ziektebeeld veranderen kunt. Je moet gewoon dingen gaan uitproberen. Voor jezelf. Als het niet helpt dan probeer je weer iets anders.’ Dan is het even stil. Ze denk aan iets. Aan haar kinderen. ‘Ik ben echt heel blij met mijn kinderen’ zegt ze, en wendt zich dan weer tot Jolanda.

JEROEN: ‘IK

ijdens de kick-off in Arnhem-Zuid ontmoeten we Jeroen. We raken in gesprek over de psychiatrie en hoe die over de jaren heen veranderd is. Jeroen: ‘Tien jaar geleden ben ik opgenomen geweest in een instelling. Ik herinner me de viezigheid, de ranzigheid, maar nog belangrijker was dat ik destijds mijn verhaal niet kwijt kon. De verpleging sprak over me waar ik bij stond. Ze dachten dat ik ver weg was en wisten niet dat je in een psychose juist alles hoort en onthoudt.’ Jeroen steekt ondertussen een sigaret op en denkt aan zijn verleden. ‘We zaten daar met z’n tweeën op een kamer en maakten elkaar helemaal gek.’ Hij neemt een trekje. Dan gaat hij weer verder met praten. ‘Gelukkig is er wel wat veranderd in de tussentijd. Ik ben terug geweest naar de instelling waar ik zat en kon met eigen ogen zien dat het er schoon was en de cliënten nu ieder een eigen kamer hebben.’ Ook met Jeroen zelf gaat het een stuk beter. Hij woont in nieuwbouwwijk de Schuytgraaf in Arnhem en is van de drank af. ‘Ik zit nu in de Herstelwerkgroep omdat ik zelf mensen wil gaan helpen. Ik wil mijn ervaringen doorgeven aan anderen.’

Schoenen & HEE

BARBIESCHOENEN EN KLAPSCHOENEN VALLEN IN DE PRIJZEN

WEDSTRIJD: PIMP JE SCHOEN!

Het is een gezellige drukte in het lunchcafé ‘Geniet in de Weerd’ in Arnhem. Sommige gezichten verraden ook een beetje spanning. Over enkele momenten worden de winnaars van de wedstrijd ‘Pimp je schoen’ bekendgemaakt.

de indruk van de hoeveelheid en de kwaliteit van de kunstwerken. De schoen staat symbool voor je eigen kracht. En het laat bovendien zien dat we als RIBW nog meer in beweging komen met het HEE-verhaal.”

...EN DE WINNAARS ZIJN IN BEWEGING

“Een spannend en belangrijk moment...” zegt de voorzitter van de jury, Aart Koopmans. Met 5 andere juryleden heeft hij de inzendingen beoordeeld. “Ik loop zelf op afgetrapte schoenen, maar ik was erg onder

Er zijn in totaal 5 prijswinnaars. De 3 ‘tweede prijzen’ zijn gewonnen door Petra van Putten met haar ‘kleischoenen’; Willy van Baarsel met een spannende kijkdoos en Daphne Dijkstra met een groene ‘weilandschoen’. Eén van de twee hoofdprijzen gaat naar Marie van

de Hurk met haar ‘Barbieschoenen’: de ene is engelachtig wit, de tweede is kleurig groen in Japanse stijl. De andere hoofdprijs gaat naar Jacques Leijn. Hij bedacht een ‘klapschoen’ en werkte dat idee in drie maanden tijd uit. “De hak is een veer, en onder de voorkant zitten wieltjes. Als je hard neerkomt en de veer indrukt, kom je sneller weer naar boven om met extra snelheid vooruit te gaan”, zegt hij er zelf over.

KRACHT IN KUNST

In de tentoonstelling staan de klapschoenen naast een beeldscherm

Schoenen & HEE

Tijd: 15.00 uur Waar: Arnhem Dag: woensdag 26-09-2012

waar een professionele presentatie op draait. Jacques is in beeld en vertelt over zijn klapschoen. Die drukt voor hem ook zijn persoonlijke geschiedenis uit. Hij zegt in de film: “Een geschiedenis met veel ups en downs. Een ziekte gaf wending aan mijn leven. Ik ben een ervaringsdeskundige. Vroeger was je alleen maar ‘ziek’. Nu kijken ze ook naar je kracht. Mijn kracht ligt in kunst. Dat was een ontdekking voor mij.” De presentatie eindigt op rijm: “Mijn schoen heeft maar één doel: geloof in je passie en deel je gevoel.”

UNANIEM GEKOZEN

Aart Koopmans: “Daarom heeft de jury Jacques unaniem uitgekozen. Hoe hij zijn geschiedenis verwoordt, hoe hij de relatie legt tussen zijn ziekte en zijn kunstenaarschap. Ik denk dat we deze film nog vaak gaan gebruiken als Jacques het goed vindt.” Terwijl buiten op de binnenplaats een kunstwerk van schoenen aan de muur wordt bevestigd, krijgen de deelnemers aan de prijsvraag binnen een lunch aangeboden. Jacques krijgt veel felicitaties. Wat gaat hij doen met de cadeaubon die hij heeft gekregen? “Die geef ik aan mijn dochter en

kleinkind. Ze gaan op vakantie en kunnen het wel gebruiken.” De tentoonstelling van de gepimpte schoenen is nog de gehele maand oktober te zien in het gebouw In de Weerd, Weerdjesstraat 168 te Arnhem. Open van maandag t/m vrijdag van 8 tot 18 uur, in het weekend op afspraak. Hangend aan de muur op de binnenplaats is het werk ‘Tango op de muur’ te zien, een gezamenlijk kunstwerk van cliënten van de RIBW AVV.

Beeldoverzicht

Ineke komt n a a informartdieedag

Jij toch ook?