Mockup freerange3

Free Range Human 1

บทนำ�

2 Free Range Human

จากชายหาดสู่ห้องประชุม “เที่ยวให้สนุกซะตอนนี้” พ่อพูด “เพราะลูกจะทำ�แบบนี้ไม่ได้เมื่อลูก...”

แล้วสายก็ตัดไป ตอนนั้นฉันอายุ 22 ปี กำ�ลังใช้โทรศัพท์ สาธารณะ (คุณยังพอจำ�ได้ไหม) ที่เกาะสมุย เท้าทั้งสองข้างยืน อยู่บนทราย ในมือถือรองเท้าแตะ นอกตู้โทรศัพท์มีพวกนักท่อง เที่ยวแบ็กแพ็กที่มาท่องเที่ยวงานปาร์ตี้ฟูลมูนยืนตัวเปียกอยู่เป็น คิวยาวเพื่อรอที่จะใช้โทรศัพท์ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันโทรหาพ่อใน ช่วงหนึ่งเดือน และฉันเพิ่งเล่าให้พ่อฟังว่าฉันกำ�ลังจะไปเดินป่า

“ไม่ได้ยินค่ะพ่อ…” “พ่ อ พู ด ว่ า ...”พ่ อ ตะโกนผ่ า นสั ญ ญาณที่ ไ ม่ ดี ม าว่ า “…หนู จ ะ ไม่ ส ามารถทำ � แบบนี้ ไ ด้ เ มื่ อ หนู โ ตขึ้ น และมี ก ารมี ง านทำ � แล้ ว ” เคยมีคนบอกคุณเรื่องเดียวกันนี้ไหมเพราะนั่นคือรูปแบบชีวิตที่ควร Free Range Human 3

จะเป็นไม่ใช่เหรอมีความสุขแล้วก็ลงหลักปักฐานเดินทางทำ�งาน แล้วก็ตาย(โดยที่มีเวลาสัก 2-3 ปี ในช่วงปลายชีวิต ถ้าคุณโชคดี พอน่ะนะ) ความฝันไม่ใช่สิ่งที่ควรอยู่คงทน ความฝันเป็นสิ่งที่คุณมี เมื่อคุณยังเด็กและเขลา ความฝันเป็นสิ่งที่คุณยอมทิ้งไปเมื่อคุณมี งานมีการทำ� ใครๆ ก็รู้ความจริงข้อนี้ดี ดูเหมือนทุกคนจะเป็นเช่นนั้น ยกเว้นฉันในวัย 22 ปี เมื่อฉันยืน ท่ามกลางแสงแดด มีโทรศัพท์ในมือ ฉันก็แค่หัวเราะ แล้วก็คิดว่า ทำ�ไมจะต้องไปทำ�อย่างนั้นกันล่ะ ชีวิตในตอนนี้ช่างน่ามหัศจรรย์ ฉันมองไม่เห็นเลยว่าจะมีเหตุผลอะไรที่จะทำ�ให้ฉันล้มเลิกชีวิตที่ อิสระอย่างนี้!

เมื่อเร่งเวลามาดูไม่กี่ปีหลังจากนั้น ฉันเป็นผู้บริหารระดับ สองในบริษทั ฉันนัง่ จัดแว่นตาอยูท่ โี่ ต๊ะ ผลักแซนด์วชิ ออกไปด้านข้าง และนั่งถอนหายใจให้กับแผ่นตารางข้อมูล ไม่ต้องสงสัยเลยว่าฉันไม่ ส า ม า ร ถ ไ ป อ ยู ่ ที่ เ ก า ะ เ มื อ ง ร ้ อ น ใ น บ ่ า ย วั น นั้ น ไ ด ้ เ ล ย ในความเป็นจริง เมื่อดูจากคอกที่นั่งของฉันในส�ำนักงานใหญ่ของ บริษัทระหว่างประเทศ ซึ่งตั้งอยู่ในใจกลางกรุงลอนดอนที่วุ่นวาย ก็ แทบไม่มีโอกาสเลยที่ฉันจะได้ไปอยู่ในสถานที่อื่นที่ไม่ได้ล้อมรอบไป ด้วยคอนกรีตรถยนต์และตึกราม ส่วนที่แย่ที่สุดไม่ใช่ตารางข้อมูล หรอกนะ แล้วก็ไม่ใช่เรื่องที่ดูเหมือนว่าฉันจะติดหวัดทุกครั้งที่มีการ แพร่กระจาย และไม่ใช่เรื่องที่ว่าผู้คนมักจะบอกกับฉันเสมอว่า ฉันมี “งานทีเ่ ยีย่ มยอด” ขนาดไหน… ในขณะทีฉ่ นั รูส้ กึ อยูล่ กึ ๆ ว่าฉันก�ำลัง ตายอยู่ข้างใน ส่วนที่แย่ที่สุดไม่ใช่เรื่องเหล่านั้น

ส่วนที่แย่ที่สุด คือ ทัศนคติ ดูเหมือนทุกคนที่อยู่รอบตัวฉัน จะคิดว่านี่คือสิ่งที่ปกติ พวกเขาดูเหมือนจะยอมจ�ำนนต่อชะตากรรม ของกรงขังของงานประจ�ำ “ฉันเคยผจญภัยเมื่อตอนที่ยังเด็กกว่านี้” เพือ่ นร่วมงานคนหนึง่ หวนนึกถึงอดีต “ฉันหวังว่าฉันจะท�ำแบบนัน้ ได้ อีก แต่คณ ุ ต้องรีบเอาความคิดนีอ้ อกไปจากสารบบก่อนความเป็นจริง Free Range Human 4 4 Free Range Human

จะผ่าลงมาต่อหน้า” อะไรนะ? ความเป็นจริง? ถ้าอย่างนั้นชายคนนี้กค็ ิดว่าชีวิตนี้ (ในการ สร้างอย่างปลอมๆ ขึน้ มา ในตึกทีต่ ดิ แอร์ ในเขตวงเวียนจราจรทีแ่ สน วุ่นวาย ในเมืองซึ่งแทบจะไม่ได้เห็นแสงอาทิตย์ 3 เดือนต่อปี และ ความหวังเดียวที่จะหลบหนีไปได้ก็คือการถูกรางวัลลอตเตอรี่) เขา คิดว่านั่นคือความเป็นจริงอย่างนั้นเหรอ

มีบางอย่าง บางจุดที่ดูเหมือนจะผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง

แต่ฉันจะไปรู้อะไรล่ะ ผู้ชายคนนี้อาจจะถูกก็ได้ บางทีฉันก็ ควรโตเสียทีแล้วก็ยอมรับว่านี่คือชีวิตจริง และนั่นคือสิ่งที่ฉันท�ำ นับ ตัง้ แต่วนิ าทีนนั้ ฉันทุม่ เทให้กบั การงาน ไต่ต�ำแหน่งขึน้ ไปเรือ่ ยๆ และ ในท้ายที่สุดฉันก็อยู่ระดับผู้อ�ำนวยการในบริษัทที่ปรึกษาโดยที่อายุ ยังน้อย

แต่ยังมีสิ่งที่ขาดหายไป เมื่อถึงวันสุดท้ายของการเดินทาง ท่องเที่ยวแต่ละครั้ง หลังจากที่ได้เติมพลังจากอิสรภาพและแสงแดด ฉันมักจะสัญญากับตัวเองว่า นีจ่ ะเป็นเวลาทีฉ่ นั จะหาค�ำตอบให้ได้วา่ ฉันต้องการท�ำอะไรในชีวิตและลงมือท�ำเสียที แต่หลังจากที่กลับไป ส�ำนักงานไม่กี่วัน ฉันก็ลืมสัญญานั้น

วันหนึ่ง เพื่อนของฉันเล่าเรื่องที่มีคนลาออกจากงานเพื่อใช้ ชีวิตในฝันและเราก็ต่างคิดว่าเป็นความคิดยอดเยี่ยมมาก เราพากัน พูดว่าเราจะท�ำแบบนัน้ บ้างใน… อืม สักวัน ซึง่ คุณก็คงบอกได้เลยว่า “สักวัน” ไม่ได้สิ่งที่ถูกจดไว้ในตารางนัดหมาย

ฉันหมายถึงการหลบหนีแบบนั้นเป็นเรื่องส�ำหรับคนที่อายุ น้อยกว่าและมีอิสระมากกว่า หรือไม่ก็คนที่แก่กว่าและรวยกว่า ไม่ก็ คนที่มีประวัติการท�ำงานอีกแบบ นั่นเป็นความฝันที่สวยงาม แต่ฉัน ไม่ได้อายุ 22 ปี อีกต่อไปแล้ว ฉันมีรายจ่าย มีหน้าที่การงานที่ต้อง คิด คนประเภทฉันจะไม่ท�ำอะไรแบบนั้น

พวกเราถูกเลี้ยงดูขึ้นมาให้เชื่อว่า อาชีพการงาน เป็นเพียง Free Range Human 5 Free Range Human 5

ทางเลือกเดียวที่มีเหตุผล แต่เป็นอย่างนั้นจริงๆ น่ะเหรอ

ฉันก�ำลังจะเปิดเผยความจริงและแสดงให้คณ ุ เห็นว่าสามารถ หลบหนีจากกรงขังของงานประจ�ำได้อย่างไร และคุณจะสามารถท�ำ แบบเดียวกันนี้ได้อย่างไร

สิ่งที่คุณจะค้นพบ

ในหนังสือเล่มนี้คุณจะเรียนรู้ว่า

วิธีการหาว่าคุณต้องการท�ำอะไรกับชีวิตกันแน่ (และวิธีสร้าง “งานในฝัน” ของตัวเอง) วิธีบิดปรับไอเดียให้ตรงกับบุคลิกภาพของคุณ เพื่อที่คุณ จะได้ไม่ต้องบีบตัวเองให้ตรงกับกล่องอีกใบ จะหารายได้มากขึน้ โดยการเป็นตัวเองให้มากขึน้ ได้อย่างไร จะสร้างชีวิตแบบนี้ให้เกิดขึ้นโดยไม่จ�ำเป็นต้องมีไอเดีย สร้างอุปกรณ์เปลี่ยนโลกได้อย่างไร จะทดสอบไอเดียและไปต่อโดยไม่ต้องลาออกจากงานได้ อย่างไร จะเริ่มต้นจากศูนย์แล้วกลายเป็นคนที่ทุกคนมุ่งเข้าหาได้ โดยไม่ต้องลาออกจากงานได้อย่างไร จะเริ่มต้นด้วยเงินต�่ำกว่า 100 ปอนด์ โดยไม่จ�ำเป็นต้องมี เงินทุน (นั่นคือ ไม่มีหนี้สิน) และเริ่มโปรเจ็กต์แรกภายใน สองสัปดาห์ได้อย่างไร จะโดดเด่นจากฝูงชนและสร้างรายได้ตามที่คุณคู่ควรได้ อย่างไร

จะย่นเวลาการเดินทางให้ส�ำเร็จภายใน 6 เดือน เพื่อให้ได้

6 Free Range Human

ผลลัพธ์ที่ดีกว่าธุรกิจแบบเดิมซึ่งต้องใช้เวลา 6 ปี เพื่อท�ำให้ ส�ำเร็จได้อย่างไร พูดให้ตรงประเด็น คุณจะได้เรียนรู้ว่าจะสร้างวิถีชีวิตที่คุณ หลงรักอย่างแท้จริง... ในขณะที่สร้างรายได้อย่างต่อเนื่อง และสูงกว่าค่าใช้จ่ายได้อย่างไร

Free Range Human 7

ส่วนที่ 1

เตรียมพร้อมสำ�หรับการเดินทาง 8 Free Range Human

01

สิ่งที่ครูแนะแนว ไม่ได้สอน ความเชื่อเรื่อง “งานที่มั่นคง”

ฉันมีรายจ่ายมากมาย เพราะฉะนั้นฉันต้องท�ำงานนี้ต่อไป การมีความฝันเป็นเรื่องดี แต่คุณก็ต้องกลับมาสู่ความเป็นจริงด้วย

คนที่ติดอยู่ในกรงขังของงานประจ�ำเคยกล่าวไว้ว่า “เมื่อไร ก็ตามที่ฉันเริ่มคิดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง ความคิดที่แวบผ่านเข้า มาในหัวก็คือเหตุผลมากมายก่ายกองว่าท�ำไมฉันจึงไม่ควรเปลี่ยน งาน พวกเราต่างจ�ำเป็นที่จะต้องมีรายได้ที่มั่นคง ถ้าหากเกิดพลาด ขึ้นมาแล้วฉันจะหาเงินมาจ่ายค่าต่างๆ ได้อย่างไร”

ถ้าหากคุณต้องการที่จะดูแลครอบครัว (หรือแมว) ของคุณ แล้วไม่อยากไปลงเอยด้วยการเป็นพวกไร้บ้านที่ต้องนอนในกล่อง กระดาษแล้ ว ล่ ะ ก็ ความเป็ น จริ ง ก็ ก�ำลั ง บอกให้ เ ราอยู ่ กั บ ที่

Free Range Human 9

10 Free Range Human

02

ทำ�ไมเรื่องนี้ถึงเพิ่ง สำ�คัญล่ะ ?

(คุณก็รู้ใช่ไหมว่าคุณมีเพียงชีวิตเดียว)

ถ้าคุณจะได้อะไรสักอย่างจากหนังสือเล่มนี้ ขอให้ได้ขอ้ คิดนี้ ไป คือ หยุดหลอกตัวเองว่าคุณมีเวลา 300 ปี ที่จะมีชีวิตอยู่ ค�ำว่า

“สักวันหนึ่ง” จริงๆ มีความหมายว่า ไม่มีวัน

“สักวันหนึง่ ” คือ เส้นทางทีค่ ณ ุ จะเอาความฝันทัง้ หลายทีค่ ณ ุ มีลงหลุมไปพร้อมกับคุณด้วย

ไม่มเี วลาไหนเป็น “เวลาทีเ่ หมาะสม” ทีจ่ ะเปลีย่ นแปลง ทุกๆ คนคิดว่าพวกเขาแก่เกินไปหรือไม่ก็เด็กเกินไป คิดว่าตนเองยากจน เกินไปหรือไม่กไ็ ด้รบั ค่าจ้างมากเกินไป รูส้ กึ ว่าตนเองผูกติดกับความ สัมพันธ์มากเกินไปหรือไม่ก็โสดมากเกินไป – และแน่นอน พวกเขา รูส้ กึ ว่าตัวเองยุง่ เกินไป ความจริงก็คอื ไม่มเี วลาไหนเป็นเวลาทีใ่ ช่ ไม่ ว่าคุณจะอายุเท่าไรหรืออยู่ในสถานการณ์แบบไหนก็ตาม

ไม่มีโอกาสครั้งที่สองหรอกนะ Free Range Human 11

ยกเว้นว่าจะเป็นโอกาสที่คุณมอบให้กับตัวเอง เพราะฉะนั้น จงเริ่มตั้งแต่วันนี้

แบบฝึกส่วนที่ 1 การสะท้อนความคิด – ตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน ฉันหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาเพราะ............................................... ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ สิ่งที่ฉันได้อ่านและดังสะท้อนอยู่ในหัวของ ฉัน คือ...................................................................................... สิ่งที่ฉันไม่ชอบเกี่ยวกับงานปัจจุบันของฉันคือ............................. ................................................................................................. ฉันฝันมาตลอดว่าจะเปลี่ยนแปลงนับเป็นเวลา............................ เดือน/ปี การเปลี่ยนแปลงส�ำคัญมากเพราะ.............................................. ................................................................................................. ค�ำถามส�ำคัญที่สุดที่ฉันมีในขณะนี้ก็คือ........................................ .................................................................................................

12 Free Range Human

ส่วนที่ 2

การสร้างชีวิตแบบไร้ขอบเขต จะรู้ได้อย่างไรว่าจริงๆ แล้วคุณต้องการอะไร Free Range Human 13