1 grudnia 2012
jury: Dorota Nowak – aktorka i pedagog teatru. Absolwentka PWST w Krakowie – Wydziału Lalkarskiego we Wrocławiu. Związana m.in. z poznańskim Teatrem Wierzbak. Mieczysław Franaszek – aktor Teatru Polskiego w Bydgoszczy, absolwent Wydziału Aktorskiego PWST w Krakowie. Debiutował w 1966 roku w Teatrze STU, grał na wielu polskich scenach: w Krakowie i Nowej Hucie, w Sosnowcu, Opolu, Koszalinie, Szczecinie i Poznaniu. Jan Polak – aktor, dyrektor Teatru Impresaryjnego we Włocławku. Studiował aktorstwo w PWST w Warszawie oraz scenariuszopisarstwo w PWSFTiT w Łodzi. Jako wykonawca lub reżyser zdobywał wielokrotnie laury na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora. Jerzy Rochowiak – dyrektor WOAK, redaktor naczelny Biuletynu Informacji Kulturalnej. Autor scenariuszy i sztuk teatralnych, recenzent i uważny obserwator teatru amatorskiego w województwie kujawsko-pomorskim. Krystian Wieczyski – aktor Teatru Wiczy, instruktor teatralny WOAK. Jako aktor współpracował również z Teatrem Biuro Podróży. Silnie związany ze środowiskiem artystycznym Torunia i regionu.
organizator: Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu ul. Szpitalna 8; 87-100 Toruń www.woak.torun.pl; e-mail: woak@woak.torun.pl
współorganizator: Akademickie Centrum Kultury i Sztuki Od Nowa ul. Gagarina 37 a; 87-100 Toruń
realizacja projektu: Wojtek Budny, Kamil Hoffmann, Marek Kantorski, Kasia Koźlikowska, Robert Marszałkowski, Henryk Marynowski, Dariusz Mejger, Anna Pesta, Barbara Płaneta opracowanie programu: Kasia Koźlikowska, Anna Pesta, Barbara Płaneta Program Konfrontacji opracowany został na podstawie i z wykorzystaniem materiałów dostarczonych przez prezentujące się zespoły.
projekt graficzny plakatu: Monika Bojarska redakcja programu i przygotowanie do druku: Kamil Hoffmann
Konfrontacje to nie tylko konkurs
na
tegoroczne Konfrontacje Amatorskiej Twórczości Artystycznej Regionu w dziedzinie teatru napłynęły zgłoszenia dwudziestu trzech przedstawień. Podczas przeglądu konkursowego w odnowionym, przebudowanym Akademickim Centrum Kultury i Sztuki „Od Nowa” 1 grudnia zostanie pokazanych osiem: ciekawych inscenizacyjnie, przyciągających uwagę sceniczną formą, spójnych, najbardziej dopracowanych, ujmujących powabem świeżości, urzekających czymś wyjątkowym, niepowtarzalnym, co zazwyczaj pozostaje poza słowami… Oglądałem nagrania zaproponowanych spektakli i wybrałem te przedstawienia, które tak mnie pociągnęły, że chciałbym je zobaczyć nie na ekranie, a z teatralnej widowni. To przedstawienia, które chciałbym obejrzeć z innymi – by o tych spektaklach porozmawiać, by rozmawiając, mówić i o teatrze, i o życiu. Wybór przedstawień do prezentacji w „Od Nowie” oczywiście jest trudny. Trudności znikają, kiedy oglądam nagrania spektakli sprawiających wrażenie niespójnych, przegadanych, i to ułomnymi zdaniami, artykułowanymi niedbale, kiedy poszczególni aktorzy mówią na scenie tak, jakby nie było widzów… Nietrudno mi dokonać wyboru, kiedy oglądając nagranie, widzę chaos w kompozycji scen i słyszę byle jaki tekst. Problem mam wtedy, gdy przedstawienie jest ciekawie pomyślane i przygotowane, ale sprawia wrażenie niedopracowanego: wystarczyłoby zastanowić się nad kompozycją scen, przyjrzeć się kreacji postaci i ich współobecności na scenie, rzetelnie zinterpretować tekst, raz jeszcze opracować dialogi i ruch sceniczny, wprowadzić skróty a spektakl stałby się pociągający. Zaproszenie takiego przedstawienia jest ryzykowne: zdarza się, że taki spektakl grany w „Od Nowie” jest przekonujący, zwykle jednak bywa odwrotnie. Niektóre zespoły wypracowały własne metody czy sposoby pracy scenicznej, przygotowują spektakle w podobnej czy takiej samej konwencji, według sprawdzonego wzorca, co gwarantuje udane przedstawienie; ba zwykle wypracowana metoda jest doskonałym pomysłem na teatr dzieci i młodzieży. Oglądając nagrania spektakli bardzo podobnych do już nagradzanych czy wyróżnianych, przeżywam rozterki. Choć inni są aktorzy, inne teksty, to pomysły są podobne czy nawet takie same. Przeważnie rezygnuję z zaproszenia takiego przedstawienia, chociaż mi się ono podoba. I wcale to nie oznacza, że namawiałbym do zmiany metody… Wybór przedstawień do udziału w Konfrontacjach – poddany wielu uwarunkowaniom, choć będący wstępną oceną – nie oznacza ujmowania wartości spektaklom, które w „Od Nowie” nie zostaną pokazane. Prawie każde z przedstawień zaproponowanych do tegorocznego konkursu uznaję za cenne, warte uwagi (niektóre spektakle spośród niezaproszonych do prezentacji w przeglądzie konkursowych są nagradzane na przeglądach, konkursach czy festiwalach teatralnych). I myślę sobie, że przedstawienia mogą – i powinny – być pokazywane w różnych miejscach, nie tylko w Od Nowie na Konfrontacjach. Problem pojawia się wtedy, kiedy pracujący z dziećmi i młodzieżą tak bardzo chcą konkurować z innymi, że brak zaproszenia do pokazania spektaklu w „Od Nowie” przyjmują jako porażkę, a przy tym oczekując zainteresowania swoim teatrem, pozostają obojętni wobec tego, co w teatrze robią koleżanki i koledzy… Chciałbym, żeby Konfrontacje były nie tylko konkursem, ale i spotkaniem, podczas którego się rozmawia – w teatrze, o teatrze, wokół teatru. Spektakle mogą podobać się bardziej lub mniej, to naturalne. Jeśli jest w nich szczerość i radość tworzenia, rzeczywista potrzeba spotkania z innymi w teatrze, poprzez teatr, wtedy łączą tych, którzy są na scenie i tych, którzy są na widowni. W tym, w spotkaniu upatruję wartości i teatru, i naszych Konfrontacji.
Jerzy Rochowiak
fot: Katarzyna Graczyk
Eryka
Teatr DoSkutku Młodzieżowy Dom Kultury w Toruniu reżyseria: Tadeusz Misiaszek, scenariusz: kreacja zespołowa muzyka: Barrunto Belotka Band: Ajde Jano występują: Piotr Lemański, Magdalena Matyjanowska, Ola Rapkiewicz i Agata Zaguła.
spektakl
Eryka to kolejny głos w dyskusji na temat wojennych i powojennych losów Żydów polskich oraz ich relacji z Polakami. Historia tytułowej Eryki ukazuje życie w zagmatwanej rzeczywistości, której nieobcy był antysemityzm. Z daleka od wojny, obozów, pieców i łapanek, w kameralnym obrazie ukazującym życie jednej z rodzin, rozgrywa się wielopoziomowy konflikt, oparty na wspomnieniach, ukrywanych fotografiach i pisanym pamiętniku. Odkrywanie niewygodnej prawdy staje się dramatem bohaterów historii. W obliczu wciąż toczącej się dyskusji na temat obecności, bądź nieobecności antysemityzmu w naszym społeczeństwie, spektakl zwraca uwagę właśnie na to, co przemilczane.
zespół
istnieje od 1991 roku w MDK w Toruniu, a od kilkunastu lat działa pod nazwą Teatr DoSkutku. Głównym kierunkiem pracy są przedstawienia autorskie, w formie kameralnej, opartej na wspólnej kreacji zespołu. Zespół swoje przedstawienia prezentuje przede wszystkim na scenie MDK. Stała rotacja młodych aktorów powoduje, że praca zespołu w dużym stopniu oparta jest na ich wrodzonych zdolnościach, intuicji oraz improwizacji. Słowa padające z ust aktorów bardzo często nie są spisane w postaci dialogów, lecz zapamiętane przez nich. Obszar zainteresowań teatru to niezmiennie, od początku – próby bezpośredniego diagnozowania rzeczywistości.
fot: Anna Filipak
Złodziej czasu Hanna Engel
Młodzieżowy Teatr Kant Młodzieżowy Dom Kultury nr 5 w Bydgoszczy reżyseria: Anna Filipiak występują: Mateusz Budnik, Hanna Engel, Paula Lijewska, Gabriela Morstin, Monika Rossa, Barbara Soroczyńska i Roksana Wilczyńska.
akcja
spektaklu rozgrywa się w kawiarni. Kawiarniany gwar i miłą atmosferę przerywa kobietakloszard, która wbiega do kawiarni, krzycząc napad!… Spektakl pokazuje historie życiowe ludzi z różnych środowisk.
pod
opieką instruktorską Anny Filipiak zespół pracuje od 2010 r. Jest laureatem XVII Wojewódzkiego Forum Teatrów Szkolnych Kurtyna w 2012 roku oraz zdobywcą III miejsca w XXI Konfrontacjach Teatralnych w Pałacu Młodzieży w Bydgoszczy, również w 2012 r.
fot: Karolina Pik
4 x kobieta
Teatr Agnieszki Bień Stowarzyszenie Przyjaciół Młodzieżowego Domu Kultury nr 5 Fordońska Piwnica Artmuza 5 w Bydgoszczy scenariusz i reżyseria: Agnieszka Bień (w spektaklu wykorzystano fragmenty: Dobravka Urgešic: Stefcia Ćwiek w szponach życia, Argov Sherry: Dlaczego mężczyźni kochają zołzy, Éric-Emmanuel Schmitt: Małe zbrodnie małżeńskie, Arystofanes: Gromiwoja)
występują: Artur Bokota, Agnieszka Gajewska, Marek Gawroński, Magdalena Hundt, Agnieszka Klawitter, Katarzyna Lewandowska, Ana Matijević-Komorowska, Natalia Przybylska, Marta Rybicka, Maciej Wedeł, Izabela Więch-Kowalska.
scenariusz
spektaklu powstał z motywów i tropów obecnych w kulturze od tysiącleci. 4 x kobieta pokazuje cztery historie, czterech różnych bohaterek o intrygujących osobowościach, ale tematem każdej historii jest kręta droga w dążeniu do jednego celu – miłości.
agnieszka
Bień powołała zespół do przygotowania swojego spektaklu dyplomowego, realizowanego w ramach Policealnego Studium Edukacji i Praktyk Teatralnych w Toruniu. Opiekunem artystycznym dyplomu była aktorka Anna Magalska-Milczarczyk, wykładowca Studium. Część zaproszonych przez Agnieszkę Bień do współpracy aktorów jest związana z amatorską działalnością teatralną, ale niektórzy wystąpili na scenie po raz pierwszy. Spektakl 4 x kobieta jest debiutem reżyserskim Agnieszki Bień, KATAR jest pierwszym konkursem, w którym zespół bierze udział.
Wór fot: archiwum Kujawskiego Centrum Kultury
Oben Güney
Mateusz Iwiński Inowrocławski Teatr Otwarty Kujawskie Centrum Kultury w Inowrocławiu reżyseria: Elżbieta Piniewska
widzowie
monodramu towarzyszą głównemu bohaterowi w wyprawie ku obiecanym zaszczytom. Przytrafia mu się bowiem wyjątkowa okazja, gdyż za zaniesienie tytułowego „wora” obiecane ma i pieniądzem, i chwałę. Bohater podejmuje wyzwanie, nie przypuszczając jednak, jak niebezpieczne okazuje się to zadanie. W trakcie wędrówki narastają jego wątpliwości, a nagroda za wypełnienie zobowiązania wydaje się tracić na wartości. Każdemu z nas kiedyś wydawało się, że robimy rzeczy ważne, że jesteśmy wybrani, że tylko od nas zależą losy świata. Nic bardziej mylnego. Ktoś wykorzystał naszą naiwność, okazał się mądrzejszym od nas. Z czym zostaliśmy? Z worem, czyli naszą naiwnością. Może następnym razem nie damy się nabrać?
mateusz
Iwiński, uczeń I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, jest członkiem zespołu aktorskiego ITO – Inowrocławskiego Teatru Otwartego, który działa pod kierunkiem Elżbiety Piniewskiej przy Kujawskim Centrum Kultury. Mateusz Iwiński grał w trzech spektaklach ITO: 5 razy Bóg, W podróży z Miłoszem, Domy, drzewa, chińska róża. Wór jest jego pierwszym monodramem.
fot: archiwum Teatru Pimpa
Złota paproć Jan Drda Teatr Pimpa z Torunia przekład: Józef Waczków reżyseria: Maria Cynk-Mikołajewska teksty piosenek: Maciej Mikołajewski akompaniament: Magdalena Cynk występują: Maria Cynk-Mikołajewska i Marta Cynk-Mikołajewska.
wzruszająca
opowieść o miłości i poświęceniu. Kanwą opowieści są słowiańskie legendy i baśnie oraz dwa odmienne, nieprzenikające się światy: ludzi i leśnych duchów splątanych wbrew wszystkiemu miłością kobiety i mężczyzny. Niezwykła moc tytułowej złotej paproci, pozwala mężczyźnie przeżyć wiele przygód, podczas których miłość zakończy się zdradą. Ukochana musi przypłacić to śmiercią lub zaklęciem. Gdy na scenie pozostają w objęciach bijąca blaskiem wiolonczela i połamane, sterane wojną i życiem skrzypce, właściwie nie wiadomo dlaczego bajka się kończy…
teatr pimpa
to własna inicjatywa sióstr – Marii i Marty Cynk-Mikołajewskich. Obydwie są uczennicami Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Toruniu. Autorski, dwuosobowy Teatr Pimpa, pozwala siostrom rozstrzygać o wyborze repertuaru i unikać stresów związanych z obsadą głównych ról. Każda wciela się w wiele różnych postaci. Ich spektakle to opracowania oryginalnych tekstów literackich, wyrażające tęsknotę dzieci za prawdziwą baśnią. Corocznie są laureatkami Wojewódzkiego Konkursu Interpretacji Teatralnej w Teatrze Baj Pomorski. W 2011 r. zostały laureatkami KATAR-u. Działania Teatru dyskretnie wspomagają rodzice.
fot: Małgorzata Domagalska
Czarno na białym Marta Guśniowska Teatr Agrafka Chełmiński Dom Kultury w Chełmnie reżyseria: Iga Jambor-Skupniewicz występują: Michalina Chmielewska, Małgorzata Domagalska, Aleksandra Hejda, Monika Metera, Klaudia Peplińska, Klaudia Rogalska, Sylwia Szczęsna.
czarno
na białym to spektakl wykorzystujący teatr lalek i formy. Jest to opowieść o Pingwinie, Zebrze i Myszce wędrujących przez świat w poszukiwaniu akceptacji, przyjaźni i miejsca, gdzie wszyscy są równi. Ich celem jest królestwo Czarnobiałestwa. Spektakl porusza bardzo istotne tematy, przekazane w bardzo jasny i przystępny sposób. Dodatkowym walorem przedstawienia są piękne piosenki, a dzięki specyficznemu dowcipowi bawią się na nim zarówno dzieci, jak i dorośli.
teatr agrafka
istnieje od lutego 2011 roku. Ma na swoim koncie trzy premiery: Laurka dla mamy, Czarno na białym (5. 02. 2012), Zamieszanie oraz happening Pokój z Tobą. Teatr został laureatem Grudziądzkiej Kieszeni Scenicznej 2012, a aktorki zdobyły nagrody i wyróżnienia w konkursach recytatorskich
fot: Tadeusz Misiaszek
Drzazgi Szymon Bogacz Scena Młodych Studio P Młodzieżowy Dom Kultury w Toruniu
reżyseria: Lucyna Sowińska występują: Agata Barczak, Mateusz Kiżewski, Eryk Milarski, Katarzyna Pilewska, Edyta Socha, Karolina Wiśniewska i Marta Zielińska.
marta
od dzieciństwa poświęca się muzyce, żyje pod presją wymagającego otoczenia. Doskonalenie umiejętności muzycznych staje się jedynym i najważniejszym celem jej życia, zastępując pozostałe wartości, istotne dla człowieka. Metaforyczny spektakl odwołuje się do wrażliwości zarówno młodego, jak i dorosłego widza, chociaż ukazuje życie młodych ludzi. Skłania do refleksji nad własną drogą życiową, na którą nie zawsze można mieć wpływ.
scena
Młodych Studio P działa od 1972 roku w Młodzieżowym Domu Kultury w Toruniu pod kierownictwem Lucyny Sowińskiej. Zespół jest laureatem ogólnopolskich konkursów teatralnych, zdobył m.in.: Złoty Lemiesz, Złote Maski, Złotego Tura, nagrody Telewizji Polskiej, nagrodę Ministerstwa Edukacji Narodowej. Występował na międzynarodowych festiwalach, kongresach i warsztatach w 17 krajach Europy. W 2012 roku występ na Grudziądzkiej Kieszeni Scenicznej został nagrodzony Statuetką – nagrodą główną w kategorii młodzieży licealnej. Inscenizacje Studia P zmierzają w kierunku poetyckiej metafory. W przygotowaniach widowisk metodą studyjną ważny jest cały proces dochodzenia do kształtu scenicznego. W toku pracy każda cząstka spektaklu musi być dokładnie przemyślana i głęboko przeżyta. Żaden pomysł nie jest odrzucany. Dzięki temu uczestnicy nabierają zaufania do swoich propozycji, uzyskują odwagę wypowiadania się.
Nie ja
Przedsiębiorstwo Indywidualnej Groteski z o.o. fot: Agata Durka
Młodzieżowy Dom Kultury w Toruniu
reżyseria: Hana Sierdzińska scenariusz: Hana Sierdzińska z zespołem (na podstawie Samuela Becketta i tekstów własnych) występują: Emilia Barczak, Magda Bartulewicz, Klaudia Czachowska, Dominik Kabaczyński, Rafał Litwiński, Krzysztof Pałucha, Tymoteusz Pruński, Nikola Sadowska, Marta Szwed Dominika Zielińska.
dziewczyna
w niechcianej ciąży zdradza przyjaciółce swój problem i sposób jego rozwiązania. Skoncentrowana na swojej osobie nie bierze pod uwagę, że stawia ją w sytuacji niemal bez wyjścia. Przyjaciółka pewna swoich racji pomaga jej skutecznie. Nie przewidziała jednak, że działając w dobrej wierze i zgodzie ze swoim dotychczasowym poglądem, uruchomi w sobie struny moralnej kakofonii.
teatr
Przedsiębiorstwo Indywidualnej Groteski z o.o. działa przy Młodzieżowym Domu Kultury w Toruniu. Zespół tworzą uczniowie i studenci toruńskich szkół i uczelni. W 2012 roku zespół otrzymał Grand Prix XX KATAR-u teatralnego.
Konfrontacje Amatorskiej Twórczości Artystycznej Regionu KATAR 2012
TEATR 1 grudnia 2012, godz. 1100 Klub Od Nowa, Toruń, ul. Gagarina 37 a Eryka reż. Tedeusz Misiaszek Teatr DoSkutku Młodzieżowy Dom Kultury w Toruniu Złodziej czasu – Hanna Engel reż. Anna Filipiak Młodzieżowy Teatr Kant Młodzieżowy Dom Kultury nr 5 w Bydgoszczy 4 x kobieta scenariusz i reżyseria: Agnieszka Bień Teatr Agnieszki Bień Stowarzyszenie Przyjaciół Młodzieżowego Domu Kultury nr 5 Fordońska Piwnica Artmuza 5 w Bydgoszczy Wór – Oben Güney reż. Elżbieta Piniewska Mateusz Iwiński – Inowrocławski Teatr Otwarty Kujawskie Centrum Kultury w Inowrocławiu Złota paproć – Jan Drda reż. Maria Cynk-Mikołajewska Teatr Pimpa z Torunia Czarno na białym – Marta Guśniowska reż. Iga Sambor-Skupniewicz Teatr Agrafka Chełmiński Dom Kultury w Chełmnie Drzazgi – Szymon Bogacz reż. Lucyna Sowińska Scena Młodych Studio P Młodzieżowy Dom Kultury w Toruniu
oganizator:
Nie ja reż. Hana Sierdzińska Przedsiębiorstwo Indywidualnej Groteski z o.o. Młodzieżowy Dom Kultury w Toruniu
współoganizator:
Województwo Kujawsko-Pomorskie