Voorrang op de huizenmarkt Zó zit het!

In Nederland heeft iedereen recht op een dak boven zijn hoofd. Maar er is een tekort aan huizen. Veel mensen staan dan ook lang ingeschreven bij Woonservice Regionaal. Maar sommige woningzoekenden krijgen vrij snel en met voorrang een woning. Hoe kan dat?

Het korte antwoord is: dit heeft te maken met landelijk beleid voor ‘bijzondere doelgroepen’. We leggen het uit.

Wie zijn die ‘bijzondere doelgroepen’?

Dat zijn mensen die met grote spoed een woning zoeken. Het gaat bijvoorbeeld om mensen die in de maatschappelijke opvang wonen en daar weg moeten. Of om statushouders die het asielzoekerscentrum moeten verlaten, omdat ze in Nederland mogen blijven. Ook mensen die door privéomstandigheden plots hun huis kwijtraken, horen daar bij.

Waarom krijgen zij voorrang?

Hét kenmerk van bijzondere doelgroepen is dat ze dakloos raken zonder onze hulp. Daarom krijgen zij voorrang. Het gaat dus om mensen die niet kunnen terugvallen op familie of vrienden. Deze groepen hebben we altijd geholpen. Dat deden we twintig jaar geleden al. Het verschil met nu is, dat deze groepen groter zijn. Dat komt omdat de overheid wil dat zoveel mogelijk mensen zo zelfstandig mogelijk leven. Ze mogen dus niet te lang in een opvanglocatie blijven. Of in een instelling voor ‘begeleid wonen’ blijven wonen. Daardoor stromen meer mensen de woningmarkt op. Daar horen ook de mensen bij die uit andere landen gevlucht zijn en officieel in Nederland mogen blijven.

Krijgen deze mensen meteen de eerste woning die vrijkomt?

Nee. De woning die vrijkomt, moet wel passend zijn. Zo wijzen we een eengezinswoning toe aan huishoudens die uit meerdere personen bestaan. En wie alleenstaand is, komt in aanmerking voor wat kleiners. In de praktijk zijn het vooral de kleine appartementjes met één slaapkamer die we toewijzen, omdat het bij bijzondere doelgroepen vaak om alleenstaanden gaat.

Kunnen mensen die voorrang krijgen ‘nee’ zeggen tegen een woning?

Nee, de woning die we bijzondere doelgroepen aanbieden, moeten ze accepteren. Doen ze dat niet, dan vervalt ook hun recht op voorrang.

Kijkt JOOST ook naar de buurt?

Jazeker. We kijken altijd of er al veel mensen uit bijzondere doelgroepen wonen. En wat dat ‘doet’ met de leefbaarheid. Kan er nog iemand bij of juist niet? We kijken ook heel goed of de buurt past bij de woningzoekende. Stel dat daar een coffeeshop zit en de woningzoekende een verslavingsverleden heeft. Dan overleggen we met de hulpverlenende instantie of het slim is om die ene woning aan hem toe te wijzen. Soms gaat het dan niet door. Het is altijd maatwerk. Pas als alles is doorgesproken én in orde is, volgt een toewijzing.

Hoeveel woningen wijst JOOST op deze manier toe?

Jaarlijks gaat het om ongeveer dertig procent van onze vrijkomende woningen. Het is een verplicht percentage omdat de overheid wil dat iederéén kans heeft op een woning. Hulp en ondersteuning krijgen mensen dan aan huis. Omdat JOOST de partij is die sociale woningen verhuurt, zijn wij degenen die deze verplichting uitvoeren.