Column Frank Kila

Mistroostig kijk ik naar buiten. Kalf draait zijn rondjes voor de deur en moet naar buiten. Vrees dat ik eraan moet. Het regent pijpenstelen, maar dat is geloof ik niet aan Kalf besteed. Gelaten pak ik zijn riem en wat poepzakjes en open vertwijfeld de winkeldeur. Blijer kan ik hem niet maken.

Als een jong veulen dartelt hij de Vleeshouwersstraat in, om na 10 meter rotsvast met zijn poten wijd te staan en alles laat lopen wat hem dwars zat. Ondanks de 50 liter water die over zijn kop wordt uitgestort, kijkt hij intens tevreden naar me. Vol liefde staar ik terug naar dit vijf maanden oude organisme. Een hondenpoot is gauw gevuld.

Inmiddels loop/zwem ik verder en net als ik verwacht dat Noah met zijn ark om de hoek komt zetten, belt Maaike op. ‘Hoest met de column’ hoor ik door de hoorn. Fall in love. Terwijl ik, als een kleine Kirk Jones in de dop, probeer aan de zondvloed te ontkomen, antwoord ik iets over een mail die niet is aangekomen. Huh, is dit nu liefde? Me verschuilen achter een of ander kulverhaal omdat ik iets gewoon vergeten was. Kalf werd de dupe, overigens met enigszins eigen belang, en met gezwinde spoed haastte ik me naar de winkel/laptop. Onder het mom van het schijnt dat mensen die fouten maken ook creatiever zijn, begin ik na te denken over de liefde in de herfst. Om eerlijk te zijn, is de herfst niet mijn liefdes-seizoen. Ben meer van de andere jaargetijden blijkt nu. Kalf ruikt als anderhalve kilo natte lappen terwijl hij tijdens het afdrogen zijn kop in mijn schoot legt. Heb ik weer denk ik en wend mijn hoofd af waar ik prompt mijn grote herfstliefde in de schappen zie staan. Chiroubles van Domaine Colonat. Ernstjan heeft me weer enthousiast gemaakt over de cru’s in de Beaujolais. Mijn eerste glas Chiroubles was samen met de dochter, Josephine, van Domaine Plaforet. Na zes glazen en een droezig hoofd besloot ik dat ik toch wel de juiste moest zijn voor haar. Onder het lokale kerkje betuigde ik in steenkolen Frans mijn liefde. Bleek dat zij er toch anders over dacht. Herinneringen kwamen weer boven. Ernstjan was inmiddels binnengekomen en de Chiroubles ging open. Helder rood met diep purperen schittering. Een neus van aroma’s van rode bes, kers, pioen, lelie en violet. Zeer expressief fruit met een opmerkelijk evenwicht. Mooie, lange afdronk. Samen namen we onze blauwtjes door. De liefde is mooi. Als je uit de pas loopt, maak je het mooiste ritme.

Mijn grote herfstliefde

Frank is een horeca-man met een imposant CV als sommelier. “Wijn is altijd al mijn passie geweest.” In Wijnhuis 167 aan de Groenmarkt 167 in Dordrecht etaleert hij prachtige wijnen in zijn winkel en organiseert tal van proeverijen voor de liefhebber.

Fotografie: Chantal de Visser

Santé

Frank Kila