5 SEKTÖRLER 5.1 TARIM SEKTÖRÜ 5.1.1 TÜRKĠYE’DE TARIM SEKTÖRÜNÜN GELĠġĠM SÜRECĠ
1923 Tarımsal istihdam
1930
1940
1950
1960
1970
1980
1990
2000
4.850
5.605
6.699
7.939
8.940
8.835
8.960
9.233
7.628
90
88
86
85
75
64
54
48
36
1.263,5
2.525,1
3.890,6
15.760,8
26.590,5
10.595,792
12.287,951
13.746,287
15.608
43,1
46,8
44,8
40,9
37,5
30,7
24,2
16,3
13,1
27,2
-3,9
-1,2
10,9
2,3
2,8
1,3
7,0
4,0
Tarımsal istihdamın payı ( % ) Tarımsal GSMH* (sabit fiyatlarla) GSYĠH’da tarımın payı ( % ) Tarım GSMH büyüme hızı ( % )
Tablo 14: Cumhuriyetten Günümüze Türkiye’de Tarımsal Göstergeler: Kaynak: DİE, 2001; DİE Hane halkı İşgücü Anketi (EBIM Kayıtları). *1923-1999 yılları değer Milyon TL, 2000-2002 yılları Milyar TL. 5.1.1.1 1923-1960 Yıllarında Türkiye’deki Tarımsal Gelişmeler 1935 yılında çıkarılan bir kanun ile Mir-i arazinin bir grubu olan vakıf toprakları tasfiye edilmiştir. Bu uygulama geniş ve verimli vakıf arazilerinin zengin zümreler elinde toplanmasına neden olmuştur. Ancak 1945 yılında çıkarılan “çiftçiyi topraklandırma kanunu” ile de vakıf arazilerinin tümünün kamulaştırılarak çiftçiye dağıtılmış, topraksız köylüleri topraklandırma çalışmaları yapılmıştır. 1923-1938 yılları arasında devlete ait toprakların 1/10’u resmi olarak dağıtılmıştır. Devlet eliyle dağıtılan 3,7 milyon dekar arazinin yanı sıra meraların da istilası söz konusu olmuş ve mera arazilerinde 39,2 milyon dekar azalma meydana gelmiştir.
29
1927 yılında yapılan Ziraat Sayımı sonuçlarına göre, toplam nüfus 13,6 milyon, kır nüfusu 10,3 milyondur. Çiftçi ailesi sayısı da 1.751.239’dur. Bu dönemlerde tarımsal sistemini; İlkel, kapalı ve ağalık sistemine dayalı olduğu görülür.
Ekim alanı ve üretimdeki değişme 3000 2500 2000 1500 1000 500 0
2700
63
9
17
72
205
47
39 1933
ġekil 28: Ekim Alanı ve Üretimdeki Değişme 1923 yılına göre 1933 yılında; hububat ekim alanlarında %9, bakliyat ekim alanlarında %17, şekerpancarı ekim alanında %205, patates ekim alanında %39 artış olmuşken, bu ürün ve ürün gruplarındaki üretim artışı ise hububatta %63, bakliyatta %72, patateste %47 ve şekerpancarında %2700 olmuştur.
100 80 60 40 20 0
43
1923
41.5
Tarımın Milli Gelirdeki Payı
1933
ġekil 29: Tarımın Milli Gelirdeki Payı, 1923-1933 Cumhuriyetin ilk on yılında tarımın milli gelir içindeki payı sabit fiyatlarla çok az değişmiştir. 1923 yılında %43 olan tarımın payı 1933 yılında %41,5’e düşmüştür. Yine bu dönemde tarım sabit fiyatlarla yaklaşık %100 gelişme göstermiştir.
30
86.9
100
80 60 40 20 0
50.8
69.5 71.4 İthalat İhracat
1923 1930
ġekil 30: Ekim Alanı ve Üretimdeki Değişme 1923 yılında ihracat 50,8 milyon dolar, ithalat ise 86,9 milyon dolar iken bu rakamlar 1930 yılında sırasıyla 71,4 ve 69,5 milyon dolar düzeyine yükselmiştir. Bu dönemde 1930 yılı hariç olmak üzere tüm yıllarda dış ticaret dengesi sürekli açık vermiştir. İhracatta tarımın payı %86 olarak gerçekleşmiştir. 1943-1945 yılları arasında Toprak Mahsulleri Vergisi adı altında vergi getirilmiş ve oran %10 olarak belirlenmiştir. II. Dünya Savaşı sebebiyle bu yıllarda milli gelirde %20 gerileme olmuştur. Yine bu dönemde tarım sektörüne yönelik önemli çalışmalardan biri de 1945 yılında çıkarılan 4753 sayılı “çiftçiyi topraklandırma kanunu”dur. Kanun, tarımsal üretim amacı ile kullanılamayan ancak tarıma elverişli devlet arazilerinin ve belirli sınırlar üzerinde bulunan şahıslara ait arazilerin kamulaştırılarak topraksız veya az topraklı çiftçilere dağıtılmasıdır. Kanunun yürürlükte kaldığı 28 yıl süresince toplam 432.117 aileye ortalama 51,6 dekar toprak dağıtılmıştır (Tarım Ve Köy İşleri Bakanlığı Osmanlı’dan Günümüze Tarım Ve Tarıma Hizmet Veren Kurumların Teşkilatlanma Süreçleri 2004).
18.8 Ekim alanı
14.5 0
5
10
15
20
milyon ha
ġekil 31: Ekim Alanı, 1950-1953 (milyon ha) 1950-1953 yılları arasında tarım sektörü hızlı bir gelişme göstermiş ve ekim alanı 14,5 milyon hektardan 18,8 milyon hektara çıkmış; tarımsal üretim ise 1 kat artış göstermiştir. Tahıl ürünleri artışı ile buğdayda dünyada 4. sırada ihracatçı ülke olunmuştur.
31
100
53.2
43 Tarımın Milli Gelirdeki Payı
50 0 1948
1960
ġekil 32: 1948 Ve 1960 Yıllarında Tarımın Milli Gelirdeki Payı 1954 yılında iklim koşullarının iyi gitmemesi tarımsal geliri bir yıl öncesine göre yaklaşık %10 azaltmış ve buna bağlı olarak da milli gelir %3 gerilemiştir. Plansız bir dönem olması nedeni ile stratejilerde de hatalar yapılmış ve tarım sektörü dönem sonunda ikincil plana atılmıştır. 1948 yılında tarımın milli gelirden aldığı pay %53,2 iken bu oran 1960 yılında %43’e gerilemiştir. Bu nedenle liberal politika terk edilerek 1956 yılında Milli Koruma Kanunu tekrar yürürlüğe konulmuş ve 4 Ağustos 1958’de “devalüasyon kararı” ile ekonomik tedbirler başlamıştır. Katlı kur sistemi ile ithalat zorlaştırılırken ihracat teşvik edilmiştir. Sonuç olarak yapılan bu değişikliklerle 1946 yılına göre 1960 yılında buğday ekim alanları %100, üretim miktarı %132; arpa ekim alanları %63, üretim miktarı ise %124 oranında artmıştır. Buğday verimi 95 kg’dan 110 kg’a, arpa verimi ise 95 kg’dan 130 kg’a yükselmiştir. 1946 yılında milli gelirin %45’ini oluşturan tarım sektörü yaklaşık 15 yıl sonra 1960 yılında %18’lik düşüşle milli gelirin %37,5’ini oluşturmuştur (Tarım Ve Köy İşleri Bakanlığı Osmanlı’dan Günümüze Tarım Ve Tarıma Hizmet Veren Kurumların Teşkilatlanma Süreçleri 2004). 5.1.1.2 1960 Sonrası Planlı Döneme Geçişle Ülkedeki Tarımsal Gelişmeler 1960 yıllarında ülkede planlı döneme geçilmiş ve I. Plan Döneminde; toprak reformu yeniden yoğun olarak tartışılmaya başlanmış ve bu konuda 8 kanun tasarısı hazırlanmıştır. Ancak bu tasarıların yalnızca 1’i TBMM gündemine gelebilmiş ve kanunlaşamamıştır. II. Plan Döneminde; Toprak reformu tartışmaları özellikle büyük çiftçilerin karşı olması ile daha çok gündeme gelmeye başlamış ve toprak reformundan öte tarım reformu savunulmuştur. 26.07.1973 tarihinde toprak reformu kanunun çıkarılmasından önce bazı ön düzenlemeleri içeren Toprak Reformu Ön Tedbirler Kanunu çıkarılmıştır. Bu kanunda en önemli madde 20.07.1961 ve 26.07.1972 tarihleri arasında bazı yakın akrabalar arasında toprak ve tarım reformunun muhtemel uygulamasının kapsamı dışında kalmak için yapılmış olan her çeşit devir ve temlikleri, toprak ve tarım reformunun uygulanması yönünden hükümsüz saymasıdır. 25.06.1973 yılında 1757 sayılı Toprak ve Tarım Reformu Kanunu kabul edilmiştir 1970’li yıllar da tarım alanlarında marjinal sınırlarına ulaşılmış ve geleneksel ürünlerin üretiminde gelişme sağlanamamıştır. Bu sebeple III. Plan Döneminde; uzun tartışmalar sonucu
32
1973 yılında çıkarılan Toprak ve Tarım Reformu Kanunu 1978 yılında Anayasa mahkemesinin 1976 yılında usul açısından iptal kararı ile son bulmuştur. IV. Plan Döneminde ise; 1982 yılında Türkiye’nin 3. Anayasası hazırlanmış ve bu anayasada da toprak reformu ile ilgili hükümler yer almıştır. Bu hükümler daha çok tarımsal verimlilik artışı ve topraksız yada az topraklı üreticilere diğer doğal kaynakların zarar görmeyeceği ve tarım bölgeleri için optimum genişlikte toprak dağıtılmasını içermektedir. 1984 yılında GAP projelerinin uygulandığı alanda, sulama nedeni ile ortaya çıkacak değer artışından kaynaklanabilecek adaletsizliklerin önüne geçmek için 3083 sayılı “Sulama Alanlarında Arazi Düzenlemesine Dair Tarım Reformu” kanunu çıkarılmıştır Devamında V. Plan Döneminde ise; sektörel hedefler belirlenerek ekonomik gelişmeler öngörülmüş ancak diğer sektörlerde olduğu gibi tarım için hedeflenen büyüme hızına ulaşılamamıştır. İklim koşullarının da kötü gitmesi ve özellikle 1989 yılında yaşanan kuraklık tarımda büyüme hızının yıllık %-10,7 olarak gerçekleşmesine neden olmuştur. Tarım bu tarihten sonra
devlet
tarafından
daima
korunan
ve
piyasa
düzenlemesi
yapılan
yaklaşımdan
uzaklaştırılmıştır. 1990 yılında VI. Plan Dönemine gelindiğinde sektörlere büyüme hızları verilmiştir. Tarımda %4,2; sanayide %8,4 ve hizmetlerde %6,9’luk büyüme hızı hedeflenmiştir. Hedeflenen büyüme hızı olumsuz gelişmeler sonucunda gerçekleşmemiştir. İlk yıllarda tarım sektöründeki gelişmelerle hedefe yakın büyüme hızı kaydedilmiş ancak, plan sonunda %50 gerçekleşme yaşanmıştır. VII. Plan döneminde yer alan tarımsal gelişmelere ise; 9 Aralık 1999 IMF Niyet Mektubu ve Yeniden Yapılandırma Programı tarım politikaları açısından yeni bir dönem olmuştur. Bu yeni dönemle birlikte tarım sektöründeki gelişme %2,9-3,7 olarak hedeflenmesine rağmen %1,7 olarak gerçekleşmiştir. (Tarım Ve Köy İşleri Bakanlığı Osmanlı’dan Günümüze Tarım Ve Tarıma Hizmet Veren Kurumların Teşkilatlanma Süreçleri 2004) 5.1.1.3 2000 Sonrası Türkiye’deki Tarımsal Gelişmeler: 5.1.1.3.1 Tarımsal alan kullanımının bölgesel dağılımı: YIL BÖLGE KODU BÖLGE ADI Toplam iĢlenen tarım alanı ve uzun ömürlü bitkiler (hektar)
2008 TR TÜRKĠYE 24.505.223
Toplam iĢlenen tarım alanı (hektar)
21.555.242
ĠĢlenen tarım alanı/ekilen (hektar)
16.460.257
ĠĢlenen tarım alanı/nadas (hektar)
4.259.190
33
ĠĢlenen tarım alanı/sebze (hektar)
835.795
Toplam uzun ömürlü bitkilerin alanı (hektar)
2.949.981
Uzun ömürlü bitkiler/meyveler, içecek ve baharat
1.692.822
bitkileri alanı (hektar) Uzun ömürlü bitkiler/bağ alanı (hektar)
482.789
Uzun ömürlü bitkiler/zeytin ağaçlarının kapladığı alanı
774.370
(hektar)
1.588.746
Yem bitkileri (hektar)
Tablo 15: Günümüzde Türkiye’de Tarımsal Alan Kullanımı: Kaynak: TÜİK, 2008 5.1.1.3.2 Tarımsal üretim: a. Bitkisel üretim: YIL BÖLGE KODU BÖLGE ADI
2008
2000 TR
TR
TÜRKĠYE
TÜRKĠYE
Toplam tahıl, (ton)
32.248.694
33.577.151
Buğday (ton)
21.000.000
20.600.000
Çavdar (ton)
260.000
343.330
Arpa (ton)
8.000.000
7.300.000
Mısır (dane), (ton)
2.300.000
4.250.000
Çeltik (ton)
350.000
750.000
Mısır (Hasıl) (ton)
700.000
243.268
Patates (ton)
5.370.000
4.425.439
Kuru baklagiller (ton)
1.182.487
1.101.348
18.821.033
17.274.674
2.253.448
2.396.044
187
113.886
800.000
1.057.125
44.500
38.442
173
1
1.295.066
1.021.200
200.280
81.053
10.205.178
12.920.874
Üzüm (ton)
3.600.000
4.264.720
Zeytin (ton)
1.800.000
1.290.654
ġekerpancarı (ton) Toplam yağlı tohumlar (ton) Kolza (ton) Ayçiçeği (ton) Soya (ton) Keten tohumu (ton) Pamuk tohumu (ton) Tütün (ton) Meyveler (zeytin ve turunçgiller hariç) (ton)
Tablo 16: Türkiye’de Tarımsal Ürünlerin Bölgelere Göre 2000 ve 2009 Yıllarında Üretimindeki (Ton) Gelişmeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009. NOT1: Faaliyetlere Göre Ürünlerin İstatistikî Sınıflamasına (FUS-2002) göre verilmiştir. 34
b. Örtü Altı Üretim: YIL BÖLGE KODU BÖLGE ADI
2000
2009
TR
TR
TÜRKĠYE
TÜRKĠYE
3.732.089
5.524.777
Biber (ton)
335.504
345.032
Çilek (ton)
19.656
121.732
1.375.103
2.657.461
40.435
36.570
1.043.706
973.871
80.720
119.503
Karpuz (ton)
485.381
755.863
Kavun (ton)
91.753
117.627
Marul (ton)
37.451
45.584
Muz (ton)
35.375
145.788
183.523
197.785
3.482
7.961
Toplam (ton)
Domates (ton) Fasulye (Taze), (ton) Hıyar (ton) Kabak (Sakız), (ton)
Patlıcan (ton) Diğer (ton)
Tablo 17: Türkiye’de Örtü Altı Ürünlerin 2000 ve 2009 Yıllarında Üretimindeki (Ton) Gelişmeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009. c. Organik Üretim:
BÖLGE KODU BÖLGE ADI
2004
2009
TR
TR
TÜRKĠYE
TÜRKĠYE
Çiftçi sayısı
9154
11211
Ekilen alan (Hektar)
162172
249722
Üretim (Ton)
278677
318165
Tablo 18: Türkiye’de Organik Tarım Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2004, 2009.
35
d. Tarımsal Alet ve Makineler: YIL
2000
2009
TR
TR
TÜRKĠYE
TÜRKĠYE
BÖLGE KODU BÖLGE ADI
1355813
1363295
Ekim makinesi
319648
376292
Gübre dağıtma makinesi
297294
357196
Su pompası
513537
591886
6093
6714
Seyyar süt sağım makinesi
83802
187123
Biçerdöver
12578
13360
941835
1073538
Pulluk
Sabit süt sağım tesisi
Traktör
Tablo 19: Türkiye’de Tarımsal Alet ve Makinelerin 2000 ve 2009 Yıllarındaki Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009 5.1.1.3.3 Hayvansal üretim: a. BüyükbaĢ/KüçükbaĢ/Tek Tırnaklı ve Kümes Hayvancılığı YIL BÖLGE KODU BÖLGE ADI
2000
2009
TR
TR
TÜRKĠYE
TÜRKĠYE
Dana ve buzağı (erkek), (baĢ)
-
1298862
Dana ve buzağı (diĢi), (baĢ)
-
1356212
Tosun (1-2 yaĢ), (baĢ)
-
1199165
Düve (1-2 yaĢ), (baĢ)
-
1569942
Ġnek (2 yaĢ ve üzeri), (baĢ)
-
4765458
Boğa ve öküz (2 yaĢ ve üzeri), (baĢ)
-
534319
36
Sığır (2 yaĢın altında), (baĢ)
3821769
-
DiĢi sığır (2 yaĢ ve üzeri), (baĢ)
6039268
-
Erkek sığır (2 yaĢ ve üzeri), (baĢ)
899963
-
Manda (baĢ)
146000
87207
Deve (baĢ)
1000
1041
Domuz (baĢ)
3000
1896
Koyun (baĢ)
28492000
21749508
7201000
5128285
859000
452483
2,64E+08
2,34E+08
Keçi (baĢ) At, katır ve eĢek (baĢ) Kümes hayvanı (baĢ)
Tablo 20: Türkiye’de Büyükbaş/Küçükbaş/Tek Tırnaklı ve Kümes Hayvancılığı 2000 ve 2009 Yılındaki Göstergeleri Kaynak: TÜİK, 2000, 2009.
YIL
2000
2009
BÖLGE KODU
TR
TR
TÜRKĠYE
TÜRKĠYE
BÖLGE ADI
Beyaz et (ton)
662748
1323624
Kırmızı et (ton)
491499
412621
13508586
13832726
8732041
11583313
Manda sütü (ton)
67330
32443
Koyun sütü (ton)
774380
734219
Keçi sütü (ton)
220211
192210
10137124
6598183
Tavuk yumurta sayısı (1000) Ġnek sütü (ton)
Deri (adet)
Tablo 21: Türkiye’de Büyükbaş/Küçükbaş ve Kümes Hayvancılığı 2000 ve 2009 Yıllarındaki Hayvansal Ürün Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009.
37
b Arıcılık üretimi: YIL BÖLGE KODU BÖLGE ADI
Köy sayısı Yeni kovan sayısı Eski kovan Toplam kovan Bal üretimi (ton) Balmumu üretimi (ton)
2000
2009
TR
TR
TÜRKĠYE
TÜRKĠYE
22.571
21.469
4.067.514
5.210.481
199.609
128.743
4.267.123
5.339.224
61.091
82.003
4.527
4.385
Tablo 22: Türkiye’de 2000 ve 2009 Yıllarında Arıcılık Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009. c Ġpekböcekçiliği üretimi: YIL BÖLGE KODU BÖLGE ADI Köy sayısı Hane sayısı Açılan kutu sayısı (adet) YaĢ koza (ton)
2000
2009
TR
TR
TÜRKĠYE TÜRKĠYE 230
203
2.210
2.295
3.147
5.683
60
136
Tablo 23: Türkiye’de 2000 ve 2009 Yıllarında İpekböcekçiliği Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009
38
5.1.1.3.4 Su Ürünleri Üretimi: Yıl
Toplam
Doğu
Batı
Karadeniz Karadeniz
Marmara
Ege
Akdeniz
2006
16.914
3.699
2.480
2.964
5.947
1.824
Balıkçının
2007
16.924
3.838
2.339
2.935
5.714
2.098
kendisi
2008
16.673
3.744
2.498
3.023
5.317
2.091
2009
16.183
3.344
2.408
2.677
5.625
2.129
2006
1.546
324
242
415
336
229
Ücretsiz çalıĢan
2007
1.709
420
273
434
378
204
ortaklar
2008
1.917
561
377
480
353
146
2009
1.789
506
254
388
476
165
2006
5.671
1.699
788
782
1.508
894
2007
4.636
1.706
754
537
1.214
425
2008
5.360
1.721
706
962
1.390
581
2009
4.795
1.130
662
866
1.595
542
2006
20.202
4.097
4.786
5.184
4.109
2.026
2007
20.704
4.195
4.660
5.602
3.972
2.275
2008
20.486
4.424
4.922
5.654
3.176
2.310
2009
9.531
2.409
1.547
2.314
1.420
1.841
2006
1.230
538
286
146
147
113
2007
1.330
507
429
150
139
105
2008
804
271
145
174
180
34
2009
1.026
161
257
249
227
132
2006
775
579
75
44
45
32
2007
340
195
69
21
13
42
2008
632
495
88
19
9
21
2009
343
170
124
26
10
13
2009
13.746
2.882
3.378
4.085
2.695
706
Ücretsiz çalıĢan hane halkı fertleri
Ücretli tayfa
Ücretli çalıĢan ortak ve hane halkı fertleri
Diğer
Pay karĢılığı çalıĢan tayfa
Tablo 24: Türkiye’de Bölgelere Göre Su Ürünlerindeki İstihdam Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2006, 2007, 2008, 2009.
39
Toplam Akya Avcı Albakor (Patlakgöz)
Doğu
Batı
Karadeniz
Karadeniz
Marmara
Ege
1.167
261
96
8
631
8
25
280
Bakalorya-Berlam
1.557
14
783
644
Barbunya
2.461
93
65
687
3
21
102
143
39
Barbunya (PaĢa barbunu) Çaça Çipura
706
317 53.385
51.271
1.932
1.186
2
3
556
Dil-Pisi Dülger
104
8
Fangri
177
1
Fener balığı
317
18
103
173
Gelincik
21
7
5
7
Grenyüz
23
GümüĢ Hamsi
56 80
5
1.721 204.699
4
165.357
33
152
5
20.249
10.984
7.782
51
44
Ġskarmoz
178
20
Ġskorpit
339
54
33
76
126
Ġsparoz
427
1
6
24
354
20.373
9.972
3.815
4.374
1.584
7.895
521
1.597
2.600
2.496
32
3
1
8
Ġzmarit
1.116
7
32
134
246
Kalkan
383
119
223
38
3
Karagöz
282
2
8
125
Kayabalığı
124
10
4
Kefal
2.987
483
158
Keler
Hani
Ġstavrit(Kraça) Ġstavrit(Karagöz) ĠĢkine
11 276
959
20
1
16
Kılıç
301
6
143
Kırlangıç
320
37
23
19
4
Kırlangıç (Mazak)
2
47
Kolyoz
2.952
40
98
170
1.811
Köpek
618
93
66
90
289
Kupez
2.919
Lahoz
566
Levrek
615
Lipsöz
107
6
15
36
2.319 9
51
38
448
61
27
40
Lüfer
5.999
1.906
574
8
189
5
13
362
2.917
1.519
287
3
1
2
390
3
80
1
3
Melanurya
241
Mercan
724
Mezgit Mığrı Mırmır
11.146
Minekop
24
Orfoz
83
Orkinoz Öksüz Palamut-Torik Patlakgöz mercan Pisi Sardalya Sarıgöz
1.210
650
6.062
1
2.602
6
10 65
296
12 7.036
2.535
98
3
8
1.681
983
754
5
4
37
115
18
5.371
14.107
156 30.091
649
458
30
24
Sarpa
348
4
323
Sinagrit
165
8
93
Sivriburun karagöz
26
23
Tekir
2.818
352
1.438
406
493
Tirsi
3.070
431
262
302
2.017
Tombik
1.873
1.345
Trança
86
57
Uskumru
505
3
120
380
Vatoz
707
127
137
337
82
1.309
8
10
6
1.059
Zargana
346
164
10
107
60
Zurna
487
Dil
882
Diğer
486
Yazılı Orkinoz
94 3
20
244
192
1
1
269
Tablo 25: Türkiye’de Bölgelere Göre Deniz balıklarının avlandıkları bölge ve türleri (Ton) Kaynak: TÜİK, 2009.
41
5.1.2 EGE BÖLGESĠ’NDE TARIM SEKTÖRÜNÜN GELĠġĠM SÜRECĠ 5.1.2.1 Tarımsal Alan Kullanımının Bölgesel Dağılımı: YIL BÖLGE KODU
2008 TR3
TR31
TR32 AYDIN,
BÖLGE ADI
EGE
ĠZMĠR
DENĠZLĠ, MUĞLA
Toplam iĢlenen tarım alanı ve uzun
TR33 MANĠSA, AFYON, KÜTAHYA, UġAK
2.893.222
346.172
976.849
1.570.201
Toplam iĢlenen tarım alanı (hektar)
2.151.830
207.040
578.297
1.366.494
ĠĢlenen tarım alanı/ekilen (hektar)
1.808.503
160.804
510.137
1.137.562
ĠĢlenen tarım alanı/nadas (hektar)
194.853
4.373
20.378
170.102
ĠĢlenen tarım alanı/sebze (hektar)
148.474
41.863
47.782
58.830
741.392
139.132
398.552
203.707
178.102
31.956
104.538
41.608
140.002
13.422
48.476
78.103
423.288
93.754
245.538
83.996
214.593
47.367
84.240
82.987
ömürlü bitkiler (hektar)
Toplam uzun ömürlü bitkilerin alanı (hektar) Uzun ömürlü bitkiler/meyveler, içecek ve baharat bitkileri alanı (hektar) Uzun ömürlü bitkiler/bağ alanı (hektar) Uzun ömürlü bitkiler/zeytin ağaçlarının kapladığı alanı (hektar) Yem bitkileri (hektar)
Tablo 26: Ege Bölgesi’nde Tarımsal Alan Kullanımı: Kaynak: TÜİK, 2008 NOT 1: Faaliyetlere Göre Ürünlerin İstatistikî Sınıflamasına (FUS-2002) göre verilmiştir.
42
5.1.2.2 Tarımsal Üretim: 5.1.2.2.1 Bitkisel üretim: YIL
2000
BÖLGE KODU
TR3
TR31
2009 TR32
TR33
ĠZMĠR
EGE
TR31
TR32
MANĠSA,
AYDIN, BÖLGE ADI
TR3
DENĠZLĠ, MUĞLA
TR33 MANĠSA,
AYDIN,
AFYON, KÜTAHYA,
ĠZMĠR
EGE
DENĠZLĠ, MUĞLA
UġAK
AFYON, KÜTAHYA, UġAK
Toplam tahıl, (ton)
3.356.156
241.813
863.414
2.250.929
3.304.685
332.493
956.782
2.015.410
Buğday (ton)
1.968.814
186.203
531.186
1.251.425
1.628.442
143.854
473.878
1.010.710
Çavdar (ton)
17.833
701
2.483
14.649
14.202
1.643
6.863
5.696
1.171.194
30.026
218.749
922.419
912.920
25.800
215.061
672.059
178.409
19.172
102.895
56.342
707.030
155.408
245.756
305.866
-
-
-
-
-
-
-
-
Mısır (Hasıl) (ton)
181.689
97.408
46.275
38.006
84.860
18.590
32.450
33.820
Patates (ton)
767.727
338.261
82.862
346.604
827.511
415.755
23.266
388490
138.849
2.729
30.158
105.962
133.035
2.932
24.055
106.048
1.600.821
2.760
277.368
1.320.693
1.036.553
5.221
122.205
909.127
436.488
95.639
232.562
108.287
261.517
58.104
166.835
36.578
-
-
-
-
53
-
13
40
38.512
1.620
22.268
14.624
47.549
1.580
30.900
15.069
72
-
-
72
2
-
-
2
-
-
-
-
-
-
-
-
Pamuk tohumu (ton)
377.380
93.910
196.611
86.859
181.257
56.485
120.838
3.934
Tütün (ton)
103.101
10.020
37.009
56.072
58.789
4.016
23.667
31.106
2.490.216
385.018
691.006
1.414.192
3.150.342
294.740
1.010.317
1.845.285
Üzüm (ton)
1.640.999
227.526
241.865
1.171.608
1.972.665
122.709
368.371
1.481.585
Zeytin (ton)
992.068
251.312
605.778
134.978
610.598
133.847
275.752
200.999
Arpa (ton) Mısır (dane), (ton) Çeltik (ton)
Kuru baklagiller (ton) ġekerpancarı (ton) Toplam yağlı tohumlar (ton) Kolza (ton) Ayçiçeği (ton) Soya (ton) Keten tohumu (ton)
Meyveler (zeytin ve turunçgiller hariç) (ton)
Tablo 27: Ege Bölgesi’nde Tarımsal Ürünlerin Bölgelere Göre 2000 ve 2009 Yıllarında Üretimindeki (Ton) Gelişmeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009. NOT1: Faaliyetlere Göre Ürünlerin İstatistikî Sınıflamasına (FUS-2002) göre verilmiştir.
28
5.1.2.2.2 Örtü altı üretim: YIL
2000
BÖLGE
TR3
KODU
TR31
2009
TR32
TR33
ĠZMĠR
EGE
DENĠZLĠ,
ADI
MUĞLA
Toplam
TR31
TR32
MANĠSA,
AYDIN,
BÖLGE
TR3
TR33 MANĠSA,
AYDIN,
AFYON, KÜTAHYA,
ĠZMĠR
EGE
DENĠZLĠ, MUĞLA
UġAK
AFYON, KÜTAHYA , UġAK
448.142
174.200
267.760
6.182
687.157
169.574
494.864
22.719
Biber (ton)
1.718
138
1.560
20
2.171
759
819
593
Çilek (ton)
11.000
1.962
8.972
66
34.726
1.443
33.222
61
204.387
12.301
190.424
1.662
414.146
28.072
372.982
13.092
7.046
411
6.605
30
5.811
228
5.500
83
173.964
141.859
28.488
3.617
185.515
126.010
52.121
7.384
981
106
873
2
1.486
30
1.441
15
Karpuz (ton)
21.911
120
21.791
-
10.862
-
10.862
-
Kavun (ton)
7.789
-
7.775
14
3.229
-
3.134
95
Marul (ton)
18.000
17.117
230
653
13.931
12.766
480
685
-
-
-
-
-
-
-
-
1.183
129
1.042
12
14.333
21
14.290
22
163
57
-
106
947
245
13
689
(ton)
Domates (ton) Fasulye (Taze), (ton) Hıyar (ton) Kabak (Sakız), (ton)
Muz (ton) Patlıcan (ton) Diğer (ton)
Tablo 28: Ege Bölgesi’nde Örtü Altı Ürünlerin Bölgelere Göre 2000 ve 2009 Yıllarında Üretimindeki (Ton) Gelişmeleri: Kaynak: TÜİK, 1995, 1999.
29
5.1.2.2.3 Organik üretim: 2004 BÖLGE
TR3
KODU
TR31
2009
TR32
TR33
EGE
ADI
ĠZMĠR
Ekilen alan (Hektar) Üretim (Ton)
TR32
TR33 MANĠSA,
AYDIN,
AFYON,
DENĠZLĠ,
ĠZMĠR
EGE
KÜTAHYA,
MUĞLA
Çiftçi sayısı
TR31
MANĠSA,
AYDIN,
BÖLGE
TR3
AFYON,
DENĠZLĠ,
KÜTAHYA,
MUĞLA
UġAK
UġAK
3726
1142
1386
1198
3898
940
1496
1462
45507
10108
29328
6071
46889
16228
17950
12711
91206
22577
36926
31703
93315
32672
28217
32426
Tablo 29: Ege Bölgesi’nde Organik Tarım Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2004, 2009. 5.1.2.2.4 Tarımsal alet ve makineler: YIL BÖLGE KODU
2000 TR3
TR31
2009
TR32
TR33
AYDIN, BÖLGE ADI
EGE
ĠZMĠR
DENĠZLĠ, MUĞLA
Pulluk Ekim makinesi Gübre dağıtma makinesi Su pompası Sabit süt sağım tesisi Seyyar süt sağım makinesi Biçerdöver Traktör
TR3
TR31
MANĠSA, AFYON, KÜTAHYA,
TR32 AYDIN,
EGE
ĠZMĠR
DENĠZLĠ, MUĞLA
UġAK
TR33 MANĠSA, AFYON, KÜTAHYA, UġAK
291776
49240
102541
139995
309182
47592
101524
160066
57491
15355
17027
25109
62744
17266
18384
27094
58390
12808
24822
20760
65630
13459
25808
26363
145011
46984
45147
52880
162417
48920
49136
64361
1084
644
202
238
1911
1012
308
591
13923
5048
3885
4990
45415
10215
14164
21036
730
12
82
636
854
21
134
699
182138
29900
61748
90490
226989
32277
72469
122243
Tablo 30: Ege Bölgesi’nde Tarımsal Alet ve Makinelerin 2000 ve 2009 Yıllarındaki Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009
30
5.1.2.3 Hayvansal Üretim: 5.1.2.3.1 BüyükbaĢ/küçükbaĢ/tek tırnaklı ve kümes hayvancılığı: YIL
2000
BÖLGE KODU
TR3
TR31
2009 TR32
TR33
ĠZMĠR
EGE
TR32
TR33 MANĠSA,
AYDIN,
AFYON,
DENĠZLĠ,
ĠZMĠR
EGE
KÜTAHYA,
MUĞLA
Dana ve buzağı
TR31
MANĠSA,
AYDIN, BÖLGE ADI
TR3
AFYON,
DENĠZLĠ,
KÜTAHYA,
MUĞLA
UġAK
UġAK
-
-
-
-
218089
42714
76390
98985
-
-
-
-
230841
48203
80286
102352
-
-
-
-
152370
25531
52272
74567
-
-
-
-
246801
50164
84812
111825
-
-
-
-
765420
195566
272290
297564
-
-
-
-
39172
6117
18113
14942
483333
105265
166803
211265
-
-
-
-
672968
124548
226029
322391
-
-
-
-
68509
10567
21478
36464
-
-
-
-
7350
80
110
7160
4285
77
106
4102
310
50
250
10
667
141
504
22
Domuz (baĢ)
-
-
-
-
815
815
-
-
Koyun (baĢ)
2778290
477540
516830
1783920
2215859
373725
396662
1445472
Keçi (baĢ)
1084580
180300
396190
508090
706740
145820
257414
303506
142500
20750
58450
63300
72615
10418
35493
26704
32398910
6708680
4254680
21435550 50638309 14327147
7145632
29165530
(erkek), (baĢ) Dana ve buzağı (diĢi), (baĢ) Tosun (1-2 yaĢ), (baĢ) Düve (1-2 yaĢ), (baĢ) Ġnek (2 yaĢ ve üzeri), (baĢ) Boğa ve öküz (2 yaĢ ve üzeri), (baĢ) Sığır (2 yaĢın altında), (baĢ) DiĢi sığır (2 yaĢ ve üzeri), (baĢ) Erkek sığır (2 yaĢ ve üzeri), (baĢ) Manda (baĢ) Deve (baĢ)
At, katır ve eĢek (baĢ) Kümes hayvanı (baĢ)
Tablo 31: Ege Bölgesi’nde Büyükbaş/Küçükbaş/Tek Tırnaklı ve Kümes Hayvancılığı 2000 ve 2009 Yılındaki Göstergeleri Kaynak: TÜİK, 2000, 2009.
31
YIL
2000
BÖLGE KODU
TR3
TR31
2009
TR32
TR33
ĠZMĠR
EGE
TR31
TR32
MANĠSA,
AYDIN, BÖLGE ADI
TR3
AFYON,
DENĠZLĠ,
KÜTAHYA,
MUĞLA
TR33 MANĠSA,
AYDIN, EGE
ĠZMĠR
DENĠZLĠ, MUĞLA
UġAK
AFYON, KÜTAHYA, UġAK
Beyaz et (ton)
97424
47338
973
49114
269466
142455
111
126901
Kırmızı et (ton)
90136
33003
15940
41193
88771
39099
18820
30852
3473941
737643
537881
2198417
4503879
815371
580592
3107916
1131148
298401
353537
479210
2105081
568064
742452
794565
Manda sütü (ton)
4675
13
60
4602
1650
33
50
1567
Koyun sütü (ton)
68330
12989
8230
47112
68077
11926
13272
42879
Keçi sütü (ton)
30361
8598
7462
14300
24383
4516
10723
9144
1761603
671269
448671
641664
1273006
523610
333085
416311
Tavuk yumurta sayısı (1000) Ġnek sütü (ton)
Deri (adet)
Tablo 32: Ege Bölgesi’nde Büyükbaş/Küçükbaş ve Kümes Hayvancılığı 2000 ve 2009 Yıllarındaki Hayvansal Ürün Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009. 5.1.2.3.2 Arıcılık üretimi: YIL
2000
BÖLGE KODU BÖLGE ADI
TR3
TR31
2009
TR32
AYDIN, EGE
ĠZMĠR
DENĠZLĠ, MUĞLA
Köy sayısı Yeni kovan sayısı Eski kovan Toplam kovan Bal üretimi (ton) Balmumu üretimi (ton)
TR33
TR3
TR31
MANĠSA, AFYON, KÜTAHYA,
TR32
TR33
AYDIN, EGE
ĠZMĠR
DENĠZLĠ, MUĞLA
UġAK
MANĠSA, AFYON, KÜTAHYA, UġAK
2.451
348
938
1.165
2.014
313
801
900
944.678
127.358
720.405
96.915
1.229.643
140.592
988.583
100.468
16.921
7.616
1.000
8.305
9.173
2.956
2.506
3.711
961.599
134.974
721.405
105.220
1.238.816
143.548
991.089
104.179
6.742,937 1.908,500
3.640,224
1.194,213 19.132,144
1.989,312
15.603,554
1.539,278
107,517
1.026,851
115,116
459,928
59,330
328,610
71,988
1.249,484
Tablo 33: Ege Bölgesi’nde 2000 ve 2009 Yıllarında Arıcılık Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009.
32
5.1.2.3.3 Ġpekböcekçiliği üretimi: YIL
2000
BÖLGE
TR3
KODU
TR31
2009
TR32
TR33
EGE
ĠZMĠR
TR31
TR32
MANĠSA,
AYDIN, BÖLGE ADI
TR3
DENĠZLĠ, MUĞLA
TR33 MANĠSA,
AYDIN,
AFYON, KÜTAHYA,
ĠZMĠR
EGE
DENĠZLĠ, MUĞLA
UġAK
AFYON, KÜTAHYA, UġAK
Köy sayısı
32
24
8
-
7
1
5
1
Hane sayısı
106
90
16
-
30
10
18
2
82
60
22
-
123,5
73
44,5
6
2,191
1,691
0,500
-
0,981
0,346
0,587
0,048
Açılan kutu sayısı (adet) YaĢ koza (ton)
Tablo 34: Ege Bölgesi’nde 2000 ve 2009 Yıllarında İpekböcekçiliği Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2000, 2009.
33
5.1.3 ĠZMĠR METROPOLĠTEN BÖLGESĠNDEKĠ TARIMSAL GELĠġMELER: Nüfus bakımından Türkiye’nin üçüncü büyük ili olan İzmir’de tarımla ilgili nüfusun oranı %19’dur. Ülkenin toplam tarımsal üretim değerinin yaklaşık %6’sına İzmir ili sahiptir. İzmir’de 113 tür bitki ve 13 tür hayvan yetiştiriciliği yapılmaktadır. 5.1.3.1 Tarımsal Üretim Değerleri: Bitkisel, hayvansal ve su ürünleri ana gruplarına göre İzmir ilinin 2006 yılına ait tarımsal üretim değerleri aşağıdaki tabloda gösterilmektedir. Tabloya göre, 2006 yılında İzmir ilinde yaratılan toplam tarımsal üretim değeri 3.832.521.408 YTL’dir. Bu değerin % 63’ü bitkisel ürünlerin üretim değeri, %31,28’i hayvansal ürünlerin üretim değeri ve % 5,72’si su ürünlerinin üretim değeridir.
ÜRÜN GRUPLARI
ÜRETĠM DEĞERLERĠ
TOPLAM ÜRETĠM ĠÇĠNDEKĠ PAYI
(YTL)
(YTL)
Tarla Ürünleri
612.253.140
15,98
Sebzeler
781.013.944
20,38
Meyveler
917.687.160
23,94
103.419.080
2,70
Bitkisel Üretim Toplamı
2.414.373.324
63,00
Et (Kırmızı Et÷ Beyaz Et)
565.085.900
14,74
Süt (Sığır+Koyun+Keçi)
512.293.084
13,37
Yumurta
100.020.960
2,61
20.596.462
0.54
797.168
0,02
1.198.793.573
31,28
47.934.585
1,25
5.190.000
0,14
190.526
0,00
Kültür Balıkları
166.039.400
4,33
Su Urünleri üretimi Toplamı
219.354.511
5,72
3.832.521.408
100,00
Süs Bitkileri (Kesme Çiçekçilik)
Bal+Balmumu Yapağı÷Kıl Hayvansal Üretim Toplamı Deniz Balıkları Diğer Deniz Ürünleri Iç Su Balıkları
Toplam Tarımsal Üretim
Tablo 35: İzmir’de 2006 Yılına Ait Tarımsal Üretim Değerlerinin Dağılımı: Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü, 2006
34
5.1.3.2 İzmir İli Genel Arazi Dağılımı Ve Sulama Durumu İzmir’in genel arazi dağılımı Tablo 27’de gösterilmektedir, buna göre toplam alanın % 41’inin ormanlık ve fundalık alanlar, % 29unun tarım alanı ve % 7 sinin çayır ve mera alanları olduğu aşağıdaki tabloda görülmektedir. Çayır ve mera alanlarının tarımın bir parçası olan hayvancılığın kaynağı olduğu hesaba katılırsa İzmir’de tarıma ayrılmış alanların payının % 40a yakın olduğu ifade edilmektedir. İlçeler bazında İzmir ilinin genel arazi dağılımına bakıldığında, birkaç ilçe dışında tarımsal faaliyetlere ağırlıklı olarak yöneldiği görülmektedir. Aşağıdaki tablo, Merkez, Çeşme, Karaburun ve Urla ilçeleri dışında kalan ilçelerin tamamında arazinin önemli bir kısmının tarıma ayrıldığını göstermektedir.
35
Ġlçeler
Yüzölçüm ü (Da)
Tarım alanı
Çayır
Orman Oran
(Da)
ve Fundalık
Diğer
ve Oran
Mera
Oran
alanı
alan (Da)
Arazi
Oran
(Da)
(Da)
Merkez
854.000
102.345
12,0
387.720
45.4
55.000
6,4
308.935
36,2
Aliağa
274.000
121.177
44,2
57.420
21.0
82.500
30,1
12.903
4,7
Bayındır
540.000
275.683
51,1
237.570
44.0
3.520
0,7
23.227
4,3
Bergama
1.720.000
444.256
25,8
571.350
33,2 200.000
11,6
504.394
29,3
Beydag
184.000
60.894
33,1
64.330
35.0
25.320
13,8
33.456
18,2
ÇeĢme
257.000
23.884
9,3
41.965
16,3
7.909
3,1
183.243
71,3
Dikili
510.000
123.040
24,1
209.540
41.1
1.900
0,4
175.520
34,4
Foça
205.000
51.986
25,4
64.995
31,7
54.000
26,3
34.020
16,6
Karaburun
484.000
40.585
8,4
258.245
53.4
2.000
0,4
183.170
37,8
KemalpaĢa
655.000
230.455
35,2
322.030
49,2
2.089
0,3
100.426
15,3
Kınık
446.000
119.145
26,7
288.325
64.6
13.920
3,1
24.610
5,5
Kiraz
572.000
158.420
27,7
214.255
37,5
92.000
16,1
107.325
18,8
Mendeıes
775.000
233.038
30,1
454.540
58.7
4.860
0,6
82.562
10,7
Menemen
694.000
232.327
33,5
160.700
23,2
5.876
0,8
295.098
42,5
1.016.000
331.540
32,6
385.690
38.0 222.000
21,9
76.770
7,6
Seferihisar
386.000
89.301
23,1
194.510
50,4
3.580
0,9
98.609
25,5
Selçuk
280.000
140.240
50,1
135.490
48,4
900
0,3
3.370
1,2
Tire
891.000
341.165
38,3
239.485
26,9
7.711
0,9
302.639
34,0
Torbalı
565.000
283.825
50,2
178.875
31,7
11.600
2,1
90.700
16,1
Urla
704.000
97.145
13,8
439.890
62.5
56.600
8,0
110.365
15,7
12.012.000
3.500.449
40.9 853.285
7.1
2.751.341
22.9
ÖdemiĢ
Toplam
29.1 4.906.925
Tablo 36: İzmir İlinin Genel Arazi Dağılımı:
Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü
36
Kullanım şekline göre tarım arazisinin durumu ilçeler bazında incelendiğinde tarım alanlarının büyüklüğü açısından önde gelen ilçelerin Bergama, Menderes, Menemen, Ödemiş, Tire ve Torbalı olduğu aşağıdaki tabloda görülmektedir. Bayındır zeytin alanı, Kemalpaşa ise meyve alanı açısından göze çarpan ilçelerdir. Tarım
Sebze
Süs
Bağ
Meyve
Nadas
ElveriĢli
Toplam
Alanı
Alanı
Bitkileri
Alanı
Alanı
Alanı
BoĢ
Alanı
Balçova
130,0
951,0
638,3
100.0
50,0
1.600
1.300
0
0,0
675,0
5.444.3
Bornova
597,0
626,0
3,5
2.650,0
1.600,0
0
7.050
0
1.250,0
11.454,0
25.230.5
Buca
4.770,0
650,0
0,0
1.142.0
1.328.0
0
8.250
0
5.500,0
5.557,0
27.197.O
Çiğil
3.640,0
280,0
0,0
60.0
60.0
0
10
0
0,0
7.120,0
11.170.O
Gaziemir
10,0
75,0
0,0
0,0
0,0
0
1.150
0
500.0
260,0
1.995.O
Güzelbahçe
1.066,0
764,0
281,5
928.0
130.0
1.270
5.990
0
500.0
6.365,0
17.294,5
KarĢıyaka
157,0
107,5
0,0
0,0
120,0
50
1.050
0
0,0
2.660,0
4.144.5
Konak
391,0
171,0
0,0
3.650,0
310,0
0
600
0
200,0
770,0
6.092.0
Narlıdere
20,0
383,0
91,7
20,0
83,0
2.000
900
0
0,0
280,0
3.777.7
10.781,0
4.007,5
1.015,0
8.550,0
3.681,0
4.920,0
26.300,0
0,0
7.950.0
35.141,0
102.345.5
Aliağa
59.960,0
2.120,0
22,0
1.050,0
1.305,0
20
47.810
50,0
930,0
7.910,0
121177.0
Bayındır
69.850,0
26.029,0
662,4
814,0
4.644.0
624
164.150
4.000,0
1.750,0
3.160,0
275.683.4
Bergama
297.910,0
45.756,0
662,0
14.170,0
8.558,0
25
75.750
1.350,0
75,0
0,0
444.256.0
Beydağ
28.220,0
6.831,6
2,0
170,0
15.500,0
0
9.450
120,0
400,0
200,0
60.893.6
ÇeĢme
4.148,0
6.444,0
3,0
2.000,0
103.0
136
9.050
0,0
0,0
2.000,0
23.883.5
Dikili
72.767,0
1,793,0
0,1
100,0
610,0
180
43.540
0,0
1.050,0
3.000,0
123.040.1
Foça
26.000,0
5.110,5
0,0
260.0
115.0
30
16.070
0,0
2,400.0
2.000,0
51.985.5
Karaburun
2.563,0
1.860,0
1.100,0
587.0
175,0
1.050
30.650
0,0
600.0
2.000,0
40.585,0
KemalpaĢa
45.884,0
10.879,0
101,0
37.000,0
75.893,0
0
51.050
900,0
2,000.0
6.748,0
230.455.0
Ġlçeler
Merkez Toplam
Narenciye
Zeytin Alanı
Kavaklık
Tarım
37
Kınık
95.800,0
14.327,0
0,0
70,0
190.0
0
8.678
0,0
50,0
30,0
119.145.0
Kiraz
93.999,0
11.069,0
90,0
115,0
7.372,0
0
19.450
900,0
4.000,0
21.425,0
158.420.0
Menderes
116.420,0
17.152,0
1.381,0
30.500,0
935,0
13.600
48.680
0,0
0,0
4.370,0
233.038.0
Menemen
123.650,0
39.161,5
5,0
36.140,0
8.080,0
1.580
18.650
100,0
900.0
4.060,0
232.326.5
ÖdemiĢ
148.583,0
70.712,0
300,0
3.510,0
40.220,0
170
58.760
3.500,0
2.000,0
3.785,0
331.540.0
Seferihisar
10.530,0
4.146,0
147,0
2.600,0
458,0
12.690
50.530
0,0
1.150,0
7.050,0
89.301,0
Selçuk
21.260,0
5.600,0
400,0
3.750,0
22.210,0
8.580
78.320
120,0
0,0
0,0
140.240.0
Tire
182.810,0
76.201,1
13,5
4.000,0
29.790,0
190
43.930
350,0
0,0
3.880,0
341.164,6
Torbalı
140.262,0
55.844,0
445,8
12.030,0
9,630.0
330
59.750
150,0
0,0
5.383,0
283.824,8
Urla
23.810,0
16.500,0
1.209,7
1.540,0
830,0
870
35.705
50,0
0,0
16.630,0
97.144,7
Toplam
1.575.207.0
421.543,2
7.559.3
158.956,0
230.299.0
44.994,5
896.273,0
11.590.0
25.255.0
128.772.0
3.500.449.0
Tablo 37: İzmir İli 2006 Yılı Kullanım Şekline Göre Tarım Arazisi Dağılımı (Dekar): Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü Tarımsal üretimin önemli bir girdisini su kaynakları oluşturmaktadır. Aşağıdaki tabloda görüldüğü gibi İzmir ilinde tarım alanlarının yaklaşık yarısını sulanmayan alanlar oluşturmaktadır.
38
Ġlçeler
Toplam Tarım
Sulanan Alan
Sulanmayan Alan
Alanı (Da.)
(Da.)
(Da.)
Balçova
5444,3
3.279,3
2.165,0
Bornova
25.230,5
2.416,5
22.814.O
Buca
27.197,0
3.940,0
23.257,0
Çiğli
11.170,0
3.190,0
7.980.0
1.995,0
75,0
1.920,0
Güzelbahçe
17.294,5
3.093,5
14.201,0
KarĢıyaka
4.144,5
309,5
3.835,0
Konak
6.092,0
272,0
S.820.0
Narlıdere
3.777,7
2.545,7
1 .232.0
102.345,5
19.121,5
83.224,0
Aliağa
121.177,0
18.762,0
102.415,0
Bay ındır
275.683,4
101 .087.4
174.596,0
Bergama
444.256,0
270.351,0
173.905,0
Beydağ
60.893,6
37.103,6
23.790,0
ÇeĢme
23.883,5
5.582,5
18.301,0
Dikili
123.040,1
74.383,1
48.657,0
Foça
51.985,5
25.770,5
26.215,0
Karaburun
40.585,0
4.088,0
36.497,0
KemalpaĢa
230.455,0
130.600,0
99.855,0
Kınık
119.145,0
86.910,0
32.235,0
Kiraz
158.420,0
45.685,0
112.735,0
Menderes
233.038,0
92.038,0
141.000,0
Menemen
232.326,5
225.776,5
6.550,0
OdemiĢ
331 .540,0
232.782,0
98.758,0
89.301,0
21.193,0
68.108.0
Selçuk
140.240,0
61.340,0
78.900,0
Tire
341 .164,6
21 3.894.6
127.270,0
Torbalı
283.824,8
190.656,8
93.168.0
97.144,7
20.614,7
76.530,0
3.500.449,0
1.877.740,0
1.622.709,0
Gaziemir
MERKEZ TOPLAM
Seferihisar
Urla GENEL TOPLAM
Tablo 38: İzmir İli 2006 Yılı Tarım Arazisi Sulama Durumu: Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü
39
Türkiye’de kullanılan suyun yaklaşık % 75’i tarımsal amaçlı kullanılmaktadır. Ayrıca DSİ verilerine göre potansiyel sulanabilir arazinin (8,5 milyon ha) yaklaşık % 55’i (4,7 milyon ha) sulanabilmektedir. Tarımsal işletmelerde ise yalnızca % 43 oranında sulama yapılabilmektedir. Öte yandan tarımsal alanlarımızın % 16’sı sulanabilmektedir. Bu oran birçok Avrupa ülkesinin gerisindedir. İspanya’da % 23, İtalya’da % 32, Yunanistan’da ise % 40’tır. Su kaynaklarımızın büyük bir kısmının tarımsal amaçlı kullanılıyor olması önemli bir tarım girdisi olan suyun, damlama ve diğer modern teknoloji kullanımının desteği ile akılcı ve etkin kullanılması gerekmektedir. Halen ülkemizde sulamanın % 94’ü geleneksel olan salma sulama, % 6’sı da modern sulama teknikleri ile yapılmaktadır. Dünyada modern sulama sistemlerinin kullanım oranı % 16’dır. Geleneksel sulamada suyun % 30-35’i bitki tarafından kullanılmakta iken, modern sistemlerde suyun % 90 - 95 kadarının bitki tarafından kullanıldığı yapılan araştırmalarda tespit edilmiştir. Modern sulamanın İzmir ilindeki kullanım oranı yalnızca % 8’dir. 5.1.3.3 Tarımsal Üretim: 5.1.3.3.1 Tarımsal alet ve makineler: Traktör
Biçerdöver
Diğer Tarım Alet ve
Toplam Makine
Sayısı
Sayısı
Makine Sayısı
Sayısı
Balçova
5
0
463
468
Bornova
118
0
1247
1365
Buca
266
0
1746
2012
Çiğli
106
0
1069
1175
Gaziemir
11
0
191
202
Güzelbahçe
37
0
551
588
KarĢıyaka
0
0
0
0
Konak
0
0
0
0
13
0
584
597
682
0
4320
5002
Bayındır
2077
0
26877
28954
Bergama
4930
10
35943
40883
Beydağ
400
0
5389
5789
ÇeĢme
262
0
1747
2009
Dikili
811
0
5995
6806
Foça
328
0
4217
4545
61
2
766
829
Narlıdere Aliağa
Karaburun
40
KemalpaĢa
1647
0
18912
20559
Kınık
1428
0
20706
22134
Kiraz
1500
0
16037
17537
Menderes
3066
0
23199
26265
Menemen
2261
5
34925
37191
ÖdemiĢ
4362
0
41592
45954
423
0
7343
7766
Selçuk
1037
0
8312
9349
Tire
3430
2
53246
56678
Torbalı
2745
1
24085
26831
262
1
5506
5769
Bayraklı
4
0
33
37
Karabağlar
5
0
118
123
32277
21
345119
377417
Seferihisar
Urla
ĠZMĠR
Tablo 39: İzmir İli Tarımsal Alet ve Makinelerin Dağılımı: Kaynak: TÜİK, 2009 5.1.3.3.2 Bitkisel üretim: Tahıllar ve diğer bitkisel ürünler (ton)
Sebzeler (ton)
Meyveler, içecek ve baharat bitkileri (ton)
Bitkisel üretim toplamı (ton)
Balçova
19
1839
3245
5103
Bornova
3569
1940
4061
9570
Buca
1692
51027
1979
54698
Çiğli
2876
820
109
3805
4
182
51
237
Güzelbahçe
647
2757
3590
6994
KarĢıyaka
43
335
176
554
Konak
81
541
2630
3252
9
627
3763
4399
41603
4074
10642
56319
Bayındır
310647
143866
32457
486970
Bergama
184599
219950
28154
432703
47220
3429
6723
57372
Gaziemir
Narlıdere Aliağa
Beydağ
41
ÇeĢme
462
8371
3478
12311
Dikili
58392
5741
5873
70006
Foça
36751
10632
3093
50476
Karaburun
468
2276
12195
14939
KemalpaĢa
12330
23339
90356
126025
Kınık
65219
75793
5097
146109
Kiraz
138905
12789
12418
164112
Menderes
82878
159177
72720
314775
Menemen
146569
121511
25038
293118
ÖdemiĢ
953724
245594
25879
1225197
1224
3489
45741
50454
22214
17788
38103
78105
Tire
264337
252386
26554
543277
Torbalı
258704
428224
45057
731985
9299
21005
18359
48663
Bayraklı
0
0
0
0
Karabağlar
0
0
0
0
2644485
1819502
527541
4991528
Seferihisar Selçuk
Urla
ĠZMĠR
Tablo 40: İzmir İli Bitkisel Üretimdeki Ürünlerin Başlıca Gruplar Halindeki Dağılımı: Kaynak: TÜİK, 2009 a. Meyve üretimi: Meyveler; Yumuşak Çekirdekli, Taş Çekirdekli, Sert Kabuklu, Turunçgiller, Sub-Tropikal ve Üzümsü Meyveler ana üretim grupları altında değerlendirilmektedir. Aşağıda verilen tablo bu üretim grupları itibariyle, İzmir ili meyve veren ağaç sayılarını, üretim miktarlarını ve üretim değerlerini içermektedir. Tarımsal üretim değeri açısından taş çekirdekli meyveler grubunun üretim değeri İzmir ilinin toplam meyve üretim değerinin yarısından fazladır. Bu grup içinde ise zeytin, tek başına ilin meyve üretim değerinin yaklaşık % 40’ını oluşturmaktadır. Üretim değeri açısından zeytini; üzüm, mandarin, incir, kiraz ve şeftali takip etmektedir. İzmir ili, sahip olduğu iklim kuşağı ve tarımsal elverişliğiyle, tipik Akdeniz kuşağı meyveleri üretiminde yoğunlaşmıştır.
42
Tablo 41: İzmir İli 2006 Yılı Meyve Ağaç Sayıları, Üretimi, Verimi ve Üretim Değeri *Çilek alanının 30,04 hektarı ve çilek üretiminin 1.213 tonu Örtü altında gerçekleşmiştir. Kaynak: İzmir il Tarım Müdürlüğü. 2006
43
ÜRÜN GRUBU
PAY (%)
Yumuşak Çekirdekliler Taş Çekirdekliler
1,1 59,7
Sert Kabuklular
5,0
Turunçgiller
9,2
Sub-tropikal İklim Meyveleri
4,7
Üzümsü Meyveler Toplam
20,3 100,0
Tablo 42: Meyve Ürün Guruplarının Toplam Üretim Değeri İçindeki Payları (%, 2006) Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü Şekilde görüldüğü üzere, İzmir ilinde yıllara göre meyve üretiminin seyri incelendiğinde son yıllarda meyve üretiminin seyrinde ciddi bir değişiklik olmadığı görülmektedir. Zeytin iki yılda bir ürün veren bir meyve olduğundan 2002, 2004 ve 2006 yıllarında üretim miktarı açısından ilk sırada yer alırken 2003 ve 2005 yıllarında az miktarda zeytin üretimi gerçekleşmiştir.
ġekil 33: İzmir İlinde Yıllara Göre Meyve Üretimi (2002-2006) Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü b. Sebze üretimi: İzmir ili, coğrafi konumu ve sahip olduğu iklim koşulları sayesinde hemen her tür sebze ekiminin yapıldığı bir bölgedir. Sebze üretimi hem açık alanlarda hem de serada, alçak tünel gibi örtülü alanlarda yapılmaktadır. Aşağıdaki tabloda sadece açıkta üretim başlığı altındaki çeşitli
44
alanlarda ekiliş alanı, üretim miktarı, üretimin verimliliği ve üretim değerine ilişkin 2006 verileri bulunmaktadır.
Tablo 43: İzmir İli 2006 Yılı Sebzeler Ekiliş, Üretim, Verim ve Üretim Değeri Kaynak: İzmir il Tarım Müdürlüğü. 2006 İzmir ili daha ziyade yazlık sebzeler olarak tanımlanan (ekim-dikimi ilkbaharda, ürün hasadı ise yaz ayları boyunca yapılan) domates, patlıcan, biber, hıyar, kavun-karpuz gibi sebzelerin üretimlerinde yoğunlaşmıştır. Kışlık sebzeler olarak tanımlanan (ekim-dikimi geç yaz ve 45
sonbaharda, ürün hasadı ise kış ayları ve erken ilkbahar boyunca yapılan) lahana, marul, ıspanak, pırasa gibi sebze üretimleri de yapılmakla birlikte, yazlık sebze üretimleri, hem alan hem üretim miktarları hem de üretim değerleri itibariyle büyük ağırlık arz etmektedirler. İlin hem alan, hem üretim miktar ve değeri itibariyle en önemli sebzesinin domates olduğu görülmektedir. Sadece domates, ilin sebze alanları toplamının dörtte birini oluşturmaktadır. Domatesin, ilin toplam sebze üretim değeri içindeki payı ise, üçte bir oranındadır. Domatesi, hem alan, hem de üretim değerinin yüksekliğiyle kavun-karpuz (bostan) izlemektedir
ġekil 34: İzmir İlinde Yıllara Göre Sebze Üretimi (2002-2006) Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü c. Tahıl ve diğer bitkisel üretim (tarla bitkileri): İzmir ilinin tarla bitkileri üretim alanı içinde en ağırlıklı paya 73,57 ha.’lık alanla tahıllar grubu sahiptir. Tahılları; 52,95 ha.’lık alanla Endüstri Bitkileri grubu izlemektedir. Yem Bitkileri, Yumru Bitkiler ve Baklagiller üretim alanları, anılan grupları sırasıyla takip etmektedirler. Tek ürün ekiliş alanı itibariyle yapılacak bir değerlendirmede, pamuk üretim alanının 43.479 ha. ile en ağırlıklı ürün olduğunu, pamuğu 40 ha.’lık alanıyla buğdayın takip ettiği, üçüncü ağırlıkta ekiliş alanına sahip ürünün ise 34 ha.’lık alanıyla mısır olduğu görülmektedir. Pamuk, ekiliş alanı büyüklüğü yanında üretim değeri itibariyle de ilin en ağırlıklı tarla bitkisidir. 612.253 milyon YTL’lik İzmir ili toplam tarla bitkileri üretim değeri içinde 149.291 milyon YTL’lik değeriyle % 24’lük pay alan pamuğa aittir. Üretim değeri açısından pamuğu mısır, buğday ve tütün ürünleri takip etmektedir. Üretim miktarı açısından ise şekil de görüldüğü üzere, mısır, patates, buğday ve pamuk başlıca ürünlerdir.
46
ġekil 35: İzmir İlinde Yıllara Göre Tarla Ürünleri Üretimi (2002-2006) Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü Endüstri Bitkileri grubu, tarla bitkileri üretim değeri içinde en fazla paya sahip gruptur. Birim ürünün fiyatına göre şekillenen bu sıralamada, ikinci ağırlığa Yem Bitkileri sahiptir. Sonra sırasıyla Tahıllar, Yumrulu Bitkiler ve Baklagiller gelmektedir.
47
Tablo 44: İzmir İlinde Tarla Ürünlerinin Üretim Değerlerine Göre Dağılımı: Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü
48
5.1.3.3.3 Örtü altı üretimi: İzmir ilinde 15 ilçede seracılık yapılmaktadır. Plastik seralar maliyetin düşük olması nedeniyle tercih edilmektedir. Sebze-meyve yetiştirilen toplam 7.818 da sera alanının 7.586 da’ı plastik seradır. Ekolojik koşullar nedeniyle plastik sera kurulmasına oldukça elverişli olan ilimizde en fazla sera alanı Menderes ilçesindedir. Seralarda yetiştirilen 16 tür sebzeden en çok hıyar, domates ve marul yetiştirilmektedir. Sebze üretimi (ton)
Meyveler üretimi (ton)
Sera üretim toplamı (ton)
Balçova
310
0
310
Bornova
0
0
0
Buca
435
0
435
Çiğli
0
0
0
Gaziemir
0
0
0
1480
0
1480
KarĢıyaka
4
0
4
Konak
0
0
0
202
0
202
Aliağa
0
0
0
Bayındır
0
0
0
Bergama
20815
1
20816
Beydağ
10
0
10
ÇeĢme
100
0
100
Dikili
0
230
230
Foça
0
0
0
Karaburun
0
0
0
KemalpaĢa
0
0
0
Kınık
17
0
17
Kiraz
0
0
0
Menderes
131004
0
131004
Menemen
240
1212
1452
1903
0
1903
937
0
937
Selçuk
0
0
0
Tire
0
0
0
10674
0
10674
Urla
0
0
0
Bayraklı
0
0
0
Karabağlar
0
0
0
168131
1443
169574
Güzelbahçe
Narlıdere
ÖdemiĢ Seferihisar
Torbalı
ĠZMĠR
Tablo 45: İzmir İli İlçelerinin Örtü altı Üretimi Kaynak: TÜİK, 2009
49
Örtü altı ürünlerin yıllara göre toplam üretimdeki değişimi (ton) 200000 180000 160000 140000 120000 100000 80000 60000 40000 20000 0
182849
180940
161157
153457
139943
2001
2002
2003
2004
2005
153454
2006
165485 168131 144558
2007
2008
2009
ġekil 36: Örtü Altı Ürünlerin Yıllara Göre Toplam Üretimdeki Değişimi (Ton) Kaynak: TÜİK, 2009
Örtü altı tarım alanlarının yıllara göre toplam değişimi (dekar) 9000 8000
7082
7000 6000
7010
7616
7838
7973
8037
7540
7818
6228
5000 4000 3000
2000 1000 0 2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
ġekil 37: Örtü Altı Tarım Alanlarının Yıllara Göre Toplam Değişimi (Dekar) Kaynak: TÜİK, 2009 5.1.3.3.4 Organik tarım üretimi: İzmir ilinde organik tarım çalışmaları ilk olarak 1984-1985 yıllarında çekirdeksiz kuru üzüm ve kuru incirde, ildeki ihracatçı firmalar aracılığı ile başlamıştır ve yıllar içinde artış göstermiştir. 2003 TÜİK verilerine göre İzmir’de faaliyet gösteren organik tarım firmalarının toplam tarım isletmelerine oranı % 1,24’tür. Bu oran Ege Bölgesi genelinde % 0,61, Türkiye genelinde ise %
50
0,32’dir. Diğer bir deyişle, İzmir ilinde organik tarım faaliyetlerinin yoğunluğu Türkiye ortalamasının yaklaşık dört katı, Ege Bölgesi ortalamasının ise iki katıdır. Toplam islenen tarım alanları içinde organik tarımın sahip olduğu oranlara bakıldığında İzmir’in % 3,25’lik bir organik tarım alanı oranı olduğu görülmektedir. Bu, % 0,47’lik Türkiye ortalamasından oldukça büyüktür. İzmir’de 73 çeşit ürün organik olarak üretilmektedir. Bu ürünler; adaçayı, ahududu, anason, Antep fıstığı, armut, arpa, badem, bal, bamya, biber, biberiye, böğürtlen, buğday, bulgur, ceviz, cevizli incir dolması, çam fıstığı, çemen, çilek, dağçayı, defne, dereotu, domates, dut, elma, enginar, erik, fasulye, fesleğen, fiğ, greyfurt, gülsuyu, gül yağı, hıyar, ısırganotu, incir, kabak, kapari, karpuz, kavun, kayısı, kayısı çekirdeği, kekik, kekmiks, kestane, kiraz, kuruyemiş, kuşkonmaz, lavanta, limon, mandarin, mantar, marul, maydanoz, mercimek, meyve karışımı, meyve kokteyl, mısır, nohut, pamuk, patlıcan, pekmez, pırasa, portakal, roka, süper miks, şeftali, üzüm, üzüm (kuru), visne, yonca, zeytin, zeytinyağıdır.
Ġzmir YIL
2004
Çiftçi sayısı Ekilen alan (Hektar) Üretim (Ton)
2009 1142
940
10108
16228
22577
32672
Tablo 37: Günümüzde İzmir’de Organik Tarım Göstergeleri: Kaynak: TÜİK, 2004, 2009.
45000 40000
38864
38834
35000
32672
30000 26824
25000 20000
22577
22559
26330 23408
Ekilen Alan (hektar)
19058 16228
15000 10000
Çiftçi sayısı
23356
Üretim (ton)
10108
5000 0
1142 2004
1223 2005
1416 2006
1294 2007
1156 2008
940 2009
Kaynak: TÜİK, 2004, 2009.
51
İzmir ili Organik Tarım üretim ve ihracatında öncüdür. Yalnızca üretim değil, tüketim açısından da İzmir’in hak ettiği yere ulaşabilmesi için “Organik Açık Pazarlar son derece önemlidir.” Organik ürünler hal yasası kapsamında olmadığından, sertifikaları ile bu ürünler doğrudan tüketiciye ulaştırılabilir. Organik açık pazarların yaygınlaşması amacıyla Belediyelerle yapılan çalımsalar sonucu 05 Haziran 2010’da Bornova’da, 25 Haziran 2010 tarihinde de Karşıyaka-Bostanlıda organik tarım pazarı açıldı. Tüm İzmirlileri organik ürünlerle buluşturulması düşünülen Balçova, Buca ve Bayraklı organik açık semt pazarlarının çalışmaları sürmektedir. KarĢıyaka’da Ekopazar: Organik ürün üreticileriyle tüketicileri bir araya getirmek üzere hazırlıkları tamamlanan organik ürünler pazarı "Ekopazar", 25 Haziran Cuma günü Karşıyaka/Bostanlıda açıldı. İzmir Büyükşehir Belediyesi, İl Müdürlüğü, Karşıyaka Belediyesi ve Ekolojik Tarım Organizasyonu Derneği (ETO) işbirliğinde kurulan “ekolojik pazar”'da yaş sebze ve meyve başta olmak üzere yumurtadan bala, kuru kayısıdan zeytine çok sayıda ürün yer almaktadır. İl Müdürlüğü tarafından organik tarım konusunda; üretici, isletme, market ve pazar denetimleri yapılmaktadır. Üreticilere yönelik organik tarım eğitimleri ve fuarların yanında, ilköğretim okullarında düzenlenen eğitimlerle örgencilere organik tarım konusunda bilgi verilmektedir. İzmir’de en fazla yetiştirilen organik ürünleri Zeytin, Mısır, Pamuk, Üzüm, İncir’dir. 5.1.3.4 Hayvansal Üretim: İzmir ilinin, başlıca hayvan sayıları itibariyle 2006 ve 2009 yılları özetlenmiştir. İl toplamı itibariyle, Türkiye sığır sayısının % 2,7’si, koyun sayısının % 1,8’i, keçi sayısının %2,8’i ve tavuk sayısının % 6,5’i İzmir’dedir. İzmir ilinde 2009 yılı itibariyle 368.372 büyükbaş, 519.545 küçükbaş olmak üzere toplam 887.917 bas hayvan ve 14.597.447 kanatlı hayvan (tavuk + köy tavuğu + hindi + kaz + ördek) mevcuttur. İzmir ili hayvansal üretim değerinin %35’ini süt üretimi, % 25’ini tavuk eti üretimi, % 21’ini sığır eti üretimi oluşturmaktadır. İzmir’de 2009 yılı süt üretimi 1.051.876 ton, kırmızı et üretimi 28.387 tondur. Ayrıca 143.548 adet kovan arı da hayvan varlığı içinde önemli yer tutmaktadır. İzmir’de 313 köyde arıcılık yapılmakta olup Bergama ilçesi 35.600 kovanla ilk sıradadır.
52
Tablo 46: İzmir’de Hayvansal Üretim Değerlerinin Dağılımı %, 2006 Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü, 2008 5.1.3.4.1 BüyükbaĢ hayvancılık: İzmir ili 2006 ve 2007 yıllarında büyükbaş hayvan varlığında ilçeler bazında bakıldığında, büyükbaş hayvan varlığında öne çıkan ilçelerin Ödemiş, Tire, Bergama, Bayındır ve Kiraz olduğu görülmektedir.
Tablo 47: İzmir İli İlçelerindeki Büyükbaş Hayvan Sayıları Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü, 2006.
53
Büyükbaş hayvan sayısının dağılımı 368372
İZMİR
0 891 3570
Karabağlar Bayraklı
Urla Torbalı
18900
55913
Tire
3050 3534
Selçuk Seferihisar
93940
Ödemiş
12595 10860
Menemen Menderes Kiraz
7510 16116 373 5764 5298 1077 12988 18376
Kınık Kemalpaşa Karaburun Foça Dikili Çeşme Beydağ Bergama
37055
50387
Bayındır
2605 80 94 721 1286 473 1006 2943 726 241
Aliağa Narlıdere
Konak Karşıyaka Güzelbahçe Gaziemir Çiğli Buca Bornova Balçova
0
50000
100000
150000
200000
250000
300000
350000
400000
ġekil 38: Büyükbaş hayvan sayısının dağılımı Kaynak: TÜİK, 2009.
54
400000
350000
300000
250000
200000
2006 2009 150000
100000
50000
0
ġekil 39: Büyükbaş Hayvan Sayısındaki Değişimi
55
5.1.3.4.2 KüçükbaĢ hayvancılık: İzmir ili 2006 ve 2009 yıllarında küçükbaş hayvan varlığında ilçeler bazında bakıldığında, küçükbaş hayvan varlığında öne çıkan ilçelerin Bergama, Dikili, Ödemis, Menemen ve Kiraz oldugu görülmektedir.
Tablo 48: İzmir İli İlçelerindeki Küçükbaş Hayvan Sayıları Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü, 2006.
56
Küçükbaş hayvan sayısının dağılımı 519545
İZMİR
2855 570 13183 11500 23450 5000 15563
Karabağlar Bayraklı Urla Torbalı Tire Selçuk Seferihisar
47980 30250 23620 29410 29279 10600 20854 8130 55360 3940 7606
Ödemiş Menemen Menderes Kiraz Kınık Kemalpaşa Karaburun Foça Dikili Çeşme Beydağ
100000
Bergama
15285 22925
Bayındır
Aliağa
104 5635 5215 8937 2093 4420 4396 10279 1106
Narlıdere Konak Karşıyaka Güzelbahçe Gaziemir Çiğli Buca Bornova Balçova
0
100000
200000
300000
400000
500000
600000
ġekil 40: Küçükbaş Hayvan Sayısının Dağılımı Kaynak: TÜİK, 2009.
57
700000
600000
500000
400000
2006 300000
2009
200000
100000
0
ġekil 41: Küçükbaş Hayvan Sayısındaki Değişim
58
5.1.3.4.3 Arıcılık üretimi: İzmir ilinin iklimi ve florasının zenginliği nedeniyle 313 köyde hem sabit hem gezginci arıcılık yapılmaktadır. İl Müdürlüğünün düzenlediği arıcılık kurslarıyla yetiştiriciler; bakım, besleme ve hastalıklarla mücadele konularında eğitilmektedir. Yapılan bilinçli üretim nedeniyle ilde kovan başına verim ortalamaların üzerindedir. İzmir ülkemiz bal üretiminin yaklaşık % 3’nü karşılamaktadır. Yine ülkemiz kovan varlığının % 2,6’sı İzmir ili sınırları içindedir.
Köy sayısı
Yeni kovan
Eski
sayısı
kovan
Toplam kovan
Bal üretimi
Balmumu üretimi
(ton)
(ton)
Balçova
3
305
0
305
4,5
0,23
Bornova
8
350
0
350
4,5
0,15
Buca
2
350
0
350
4
0,19
Gaziemir
1
120
0
120
1,75
0,07
Güzelbahçe
2
245
0
245
3,5
0,3
KarĢıyaka
2
1.850
0
1.850
29,5
1
Konak
2
250
0
250
2,25
0,1
Narlıdere
2
175
0
175
1,8
0,12
Aliağa
8
1.340
16
1.356
40,2
0,134
Bayındır
25
6.650
350
7.000
135
1,8
Bergama
30
35.000
600
35.600
360
17,24
Beydağ
5
393
0
393
2,478
0,194
ÇeĢme
3
1.250
50
1.300
12
1
Dikili
22
4.620
58
4.678
3,834
0,72
Foça
6
2.000
0
2.000
5
0,2
Karaburun
10
580
10
590
1,1
0,009
KemalpaĢa
19
16.800
0
16.800
336
22
Kınık
15
4.170
240
4.410
72
2,23
Kiraz
9
500
1.250
1.750
1,4
0,08
Menderes
15
6.200
10
6.210
93
11,7
Menemen
15
14.500
0
14.500
174
16
ÖdemiĢ
56
20.000
0
20.000
295
13,5
Seferihisar
8
4.844
0
4.844
58
2,9
Selçuk
7
2.000
0
2.000
28
0,28
Tire
17
8.000
350
8.350
14
9
Torbalı
11
6.250
0
6.250
281
4
Urla
10
1.850
22
1.872
25,5
2,37
313
140592
2956
143548
1989,312
107,517
ĠZMĠR
Tablo 49: İzmir İli İlçelerindeki Arı Sayıları Kaynak: TÜİK, 2009.
59
25
Bayındır
30
Bergama
56
Ödemiş
313
İzmir 0
50
100
150
200
250
300
350
ġekil 42: İzmir’de Köy Sayısına Göre En Fazla Arıcılıkla Uğraşan İlk Üç İlçe.
16800
Kemalpaşa
20000
Ödemiş
35600
Bergama
143548
İzmir 0
20000
40000
60000
80000
100000
120000
140000
160000
ġekil 43: İzmir’de Toplam Kovan Sayısına Göre En Fazla Arıcılıkla Uğraşan İlk Üç İlçe.
13.5
Ödemiş
22
Kemalpaşa
295 336 Balmumu
17.24
Bergama
Bal
360
107.517
İzmir 0
1989.312 500
1000
1500
2000
ġekil 44: İzmir’de Bal ve Balmumu Üretimine(ton) Göre En Fazla Arıcılıkla Uğraşan İlk Üç İlçe.
60
5.1.3.4.4 Ġpekböcekçiliği: YIL
1995
Köy sayısı Hane sayısı Açılan kutu sayısı (adet) YaĢ koza (ton)
1999
2000
2009
48
24
24
1
1.251
95
90
10
480
55
60
73
13
1,265
1,691
0,346
Kaynak: TÜİK, 2009.
1400 1200 1000 Köy sayısı
800
Hane sayısı
600
Açılan kutu sayısı (adet) Yaş koza (ton)
400 200 0 1995
1999
2000
2009
61
5.1.3.4.5 Kümes hayvancılığı: İzmir ilinde 2006 yılında kümes hayvanlarında öne çıkan ilçelerin, Kemalpaşa, Bergama, Foça, Torbalı, Urla ve Aliağa olduğu görülmektedir.
Tablo 50: İzmir İli 2006 Yılı Tavuk Varlığı, Yumurta Ve Tavuk Eti Üretimi Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü,2006
62
5.1.3.5 Su Ürünleri: Su ürünleri İzmir için önemli ve sürekli gündemde olan bir alandır. Aşağıdaki şekilde, 20022006 yılları arasında İzmir ili su ürünleri üretim değerleri görülmektedir. Balık yetiştiriciliği, ülkemizde, dünyada olduğu gibi, giderek gelişen bir alt sektördür. 2004 yılına kadar hızlı bir artış göstererek toplam üretim içindeki payı, % 15'e (94 bin ton) ulaşmıştır. Ülkemizde özellikle yeni iç su alanlarının kullanılmasıyla yetiştiriciliğin payı daha da artacaktır. Deniz yetiştiriciliğinde, çipura ve levrek, iç su yetiştiriciliğinde alabalık ve sazan önde gelmektedir.
ġekil 45: İzmir İli Su Ürünleri Üretim Değerleri Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü Ülkemizde yetiştiriciliği yapılan deniz balıklarının (çipura, levrek) % 25’i İzmir’de üretilmektedir. İzmir ili deniz kültür balıkçılığı işletme sayısında bir artış trendi olduğu şekilde görülmektedir.
ġekil 46: İzmir İli Deniz Kültür Balıkçılığı İsletme Sayısı (1985-2006) Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü
63
Tablo 51: Deniz Ürünlerinin Yıllara Göre Üretimi, İç Tüketimi, İhracat ve İthalat Göstergeleri Kaynak: TÜİK, 1995-2009.
64
900 800 700 600
500
Üretim
400
İç tüketim
300 200 100 0 1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
ġekil 47: Deniz Ürünlerinin Yıllara Göre Üretimi ve İç Tüketimindeki Değişim (1000ton)
80 70 60
50 40
İthalat
30
İhracat
20 10 0 1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
ġekil 48: Deniz Ürünlerinin Yıllara Göre İhracat ve İthalatındaki Değişim (1000ton)
65
2006 yılı için su ürünleri üretim miktarları ve üretim değerleri aşağıdaki tabloda bulunmaktadır. 2006 yılında İzmir’de 219 milyon YTL değerinde su ürünleri üretimi gerçekleşmiştir. Bunun 116 milyon YTL’si kültür balıkları üretimi sonucunda elde edilmiştir.
66
Tablo 52: İzmir İli 2006 Yılı Su Ürünleri Üretimi ve Üretim Değeri Kaynak: İzmir İl Tarım Müdürlüğü
67
5.1.3.6 Orman Ürünleri Üretimi: Dağlık bölgelerin büyük bir kısmı ormanlık olan İzmir ilinde ormanlar 492.966 hektarlık bir alanı kaplar. Denizden 600 metre yüksekliğe kadar kızıl çam, daha yükseklerde kara çam ormanları vardır. Dere yataklarında çınar, kestane, söğüt, kavak, karaağaç ve kızılcık gibi yayvan yapraklı ağaçlar yer alır. Bunların dışında palamut mesesi il ormanlarında sıklıkla görülen ağaçlardandır.
Tablo 53: İzmir İli Orman Varlığı (ha) Kaynak: Çevre ve Orman Bakanlığı, 2003. Bölgedeki orman varlığına bakıldığında, Türkiye toplamına göre orman alanlarının oldukça fazla olduğu anlaşılmaktadır. İzmir ilinde öne çıkan orman ürünlerinin, lif yonga odunu, kağıtlık odun ve sanayi odunu olduğu görülmektedir.
Tablo 54: İzmir İli Orman Ürünleri ve Miktarları (m3) Kaynak: Çevre ve Orman Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü, 2005
68
5.1.4 ĠZMĠR ĠLĠ TARIM SEKTÖRÜ GZFT ANALĠZĠ: GÜÇLÜ YÖNLER
Tarımsal üretimin ülke geneline göre daha
çeşitli ve yüksek teknolojiyle yapılıyor olması. Ülkedeki toplam süs bitkisi üretiminin büyük kısmının karşılanması. Et, süt ve su ürünlerinde çeşitliliğin bulunması. Organik tarımda yüksek kapasite, deneyim ve ürün çeşitliliğine sahip olunması. Seracılığın, örtü altı ve süs bitkisi yetiştiriciliğin gelişmiş olması. Türkiye'nin ilk ve en gelişmiş tarım ürünleri borsasının bulunması. Tarıma yönelik eğitim ve araştırma alanında kurumsal kapasite olması.
ZAYIF YÖNLER
Tarım arazilerinin küçük ve çok parçalı
FIRSATLAR
Türkiye'de ve dünyada organik ürünlere ilginin artması, bu ilginin organik üretime yapılan desteklere ve hukuki metinlere de yansıması Tarım, sanayi ve turizm bölgelerini birbirine bağlayan bir geçiş noktası olunması.
olması, tarımda ortalama isletme büyüklüğünün ülke ortalamasının altında olması, tarımsal yapıda örgütlü hareket etme kültürünün yeterince gelişmemiş olması, yeterli sermaye ve bilginin olmaması. Modern sulama, ilaçlama, gübreleme vb. tekniklerin yeterince kullanılmaması. Yas meyve ve sebze pazarlama zincirinde soğuk depolama ve nakliye yetersizliği. Tarımsal ürünlerin islenmesinde kalite, ölçüm, hijyen ve gıda güvenliği uygulamalarının yetersiz olması. Su ürünlerinde aşırı avlanma yapılması, örgütlenme ve denetim yetersizliği. Orman ve mera olarak değerlendirilmesi gereken alanların tarım arazisi, yapılaşma, turizm, maden ve taş ocakları gibi ekonomik faaliyetler amaçlı kullanılması. Tarım-sanayi entegrasyonunun yetersiz olması. Endüstriyel faaliyetlerden dolayı bazı ilçelerde tarım alanlarının yok olma tehlikesi bulunması.
TEHDĠTLER
Türkiye'nin AB'ye üye olması durumunda tarım sektöründe geçimlik isletmelerin tamamı ile yarı geçimlik isletmelerin önemli bir kısmının üretimden çekileceğine dair bir öngörü bulunması İzmir’in AB tarafından finanse edilen Katılım Öncesi Yardım Aracı Kırsal Kalkınma Bileşeni(IPARD) kapsamında yer almaması Denizlerin kirlenmesinin su ürünleri için risk oluşturması.
69
70