Mar de néboa

MAR DE NÉBOA Xián Bobillo

1ª versión 04/08/2014

Guión dramatúrxico previo para os Xogos Florais 2015

XLVI Xogos Florais

ESCENA 1. LANCE 1

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

INTERIOR CASA

LUZ XERAL FRÍA

A escenografía expresa a realidade dun piso de clase media, no que se ven tres paredes, unha delas ten un acceso lateral a un baño, pola outra parede lateral accédese ás restantes dependencias. A estrutura en forma de pirámide truncada debía estar formada por tres módulos de madeira que servisen de soporte para tres lenzos pintados a dúas caras. A parede central do fondo debía albergar un oco considerábel en forma rectangular que fixese de pantalla de televisor do protagonista. A estrutura podería ser quen de xirar e converterse do revés nunha cancha de baloncesto en tres módulos, arquibacandas e pista con taboleiro.

Por moblaxe principal: unha cama, preferentemente de rodas, dúas mesiñas a cada lado, unha mesa nun lateral con dúas cadeiras, algún póster de MICHAEL JORDAN de decoración e, no outro lado, avanzada a obra, unha canastra de baloncesto móbil.

É mediados de xullo, vai moita calor.

Vese a un mozo, XAIRO, duns catorce anos en pixama, deitado na cama do seu dormitorio. O rapaz ten unha perna, a dereita, sostida por unha estribeira. As almofadas que lle sosteñen as costas fano estar erguido e distinguirse na escena. Está só. Á súa esquerda ten unha porta entreaberta que dá acceso ao cuarto de baño. Revisa unha nota manuscrita que ase na man tremoroso. A nota é lida en alto por el.

XAIRO: OXALÁ AMENZA O DÍA NO QUE MARCHE, O DÍA NO QUE REÚNA AS MIÑAS FORZAS E ANDE CARA ADIANTE E OXALÁ CHOVA ESE DÍA PARA NON TER GANAS DE MIRAR CARA ATRÁS… Leva a misiva contra si en sinal de afecto.

Polo lado oposto do aseo, aparece a figura do seu pai, que lle trae nunha bandexa o xantar.

XABIER: QUE BEN SOABAN ESAS PALABRAS? DE QUEN SON?

XAIRO: Seco na resposta. ESTABAS ESPIÁNDOME COMO FACÍAN AS ENFERMEIRAS NO HOSPITAL?

XABIER: NUNCA TE ESPÍO, XAIRO. ES O MEU FILLO. CONFÍO EN TI. ADEMAIS, QUE CONVERSEMOS UN ANACO SEMPRE CHE VIRÁ BEN LOGO DESPOIS DA OPERACIÓN…

XAIRO: NON ME LEMBRES NADA DO QUE PASOU ALÍ, XA ME DOE SÓ DE LEMBRALO. NUNCA ATUREI ESES LUGARES ONDE ATÉ AS PAREDES PARECEN ENFERMAS E ONDE O PERSOAL QUE ALÍ TRABALLA…

XABIER: Colocándolle unha especie de babeiro para poder comer e dispoñéndose a darlle a comida.

!1 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

…CUMPRE BEN O SEU TRABALLO. PASA ALÍ HORAS E HORAS DE GARDA MAL PAGAS MOITAS VECES… E NON PODERÁS DICIR QUE TODO PERSOAL DA PLANTA DE TRAUMA ESTIVO ATENTÍSIMO CONTIGO, DESDE OS CELADORES AO DOUTOR ANDRADE, O QUE TE OPEROU… SEMPRE TAN ENCANTADOR E HUMANO CONNOSCO…

XAIRO: Sen facer caso. NON ME APETECE COMER… NON TEÑO FAME NINGUNHA…

XABIER: NON MO POÑAS DIFÍCIL, FILLO. SABES QUE TES QUE INXERIR ALGÚN ALIMENTO. ESTARÁS TOMANDO MOITAS PASTILLAS ESTE PRIMEIRO MES ATÉ QUE POIDAS…

XAIRO: Bate coa bandexa e salta polos aires. Enrabuxado, négase a abrir a boca. SE ESTIVESE MAMÁ…! Está a piques de chorar. O pai abrázao con coidado.

XABIER: MAMÁ NON ESTÁ… AQUÍ… Os dous quedan apertados, a luz vaise indo devagariño, o que non impide que se vexa o pai dándolle un zume substitutivo para logo, introducirlle con coidado unha pastilla na boca. Aproveita para quitarlle a cuña que ten na cama ao estar imposibilitado para desprazarse ao baño.

♫!

Comeza a soar os 3 primeiros minutos da BOHEMIAN RAPSODY de Queen, da canción A NIGHT AT THE ÓPERA remasterizada no 2011.

BLACK-OUT

!2 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

ESCENA01. LANCE DOUS. PUNTUAL INDIRECTA FRÍA Continúase a escoitar anteriormente in crecendo.

INTERIOR a

mesma

DA

CASA/LUZ

música

citada

Do lusco fusco co cuarto, apenas perceptíbel por unha luz indirecta anil da mesiña, xorde unha néboa mesta, accionada cunha máquina de fume. Debe ser un golpe de efecto tan só mentres soa o timbre de alarma que está ao pé do cabezal de cama e, ao lonxe, se escoita berrar en off:

Desaparece a música ao cabo do tres minutos.

VOZ EN OFF 1: SAÍDE DOS COCHES, SAÍDE DOS COCHES!

VOZ EN OFF 2: ABANDONADE A AUTOVÍA, QUE VOS ESMAGAN!

O rapaz acorda sobresaltado, no entanto aparece o pai cunha lanterna led que fai entrever a escena:

XABIER: XA ESTOU CONTIGO…NON É NADA… FOI UN…

XAIRO: UN PESADELO…XA…OUTRA VEZ…NON VICHES A NÉBOA…?

XABIER: NON VIN NON, ACOUGA… NON É DIFERENTE DO QUE CHE VÉN PASANDO DESDE QUE CHE DERON A ALTA…

XAIRO: Angustiado. NON É NON… XA O SENTÍA NO HOSPITAL… NON SE ME PODE QUITAR DA CABEZA…ESA NÉBOA E ESES RUÍDOS… UNS BARULLOS ENXORDECEDORES NUNHA NÉBOA QUE NON TIÑA FIN…

XABIER: Tentando facer esforzos para non caer na momentánea depresión dun pranto. FILLO, XA PASOU, ESTAMOS NA CASA. Prende unha luz indirecta e apaga a lanterna. QUERES QUE CHE PREPARE UNHA MACELA? ESA MACELA AZUCRADA QUE TANTO CHE GUSTA?

XAIRO: Desesperado. NON QUERO NINGUNHA MACELA. QUERO A MIÑA NAI… QUERO PODER SER O MESMO… SABES DE QUEN ERAN ESAS LETRAS QUE DICÍAS QUE SOABAN TAN BEN…?

XABIER: NON O SEI. GALEGOS QUE DIS QUE BEN ESCRIBÍA?… NON ADIVIÑAS…ÁS CATRO SABES…?

DA TÚA IRMÁ XANDRA…? DALGÚN DOS POETAS NON ENTENDES?…DA TÚA NAI… QUE TAN O SEI FILLO, NON ME FAGAS XOGAR ÁS E MEDIA DA MADRUGADA…MAÑÁ TRABALLO,

!3 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XAIRO: NON ERAN DE XANDRA, NIN DE MAMÁ, NIN DE NINGÚN POETA, SON MIÑAS, PAPÁ… Enrabietado.

XABIER: ALÉGROME, XAIRO. XA CHE DIXEN QUE ERAN FERMOSAS… ESCOITEICHE AS FRASES QUE AS RECITABAS EN ALTO…

XAIRO: SI, FALABA EN ALTO, PAPÁ…XAMAIS PODERÍA DICIRLLO EN PERSOA…

XABIER: A QUEN?

XAIRO: Cambiando á mantenta de discurso. PAPÁ, CANDO COMEZA O CURSO?

XABIER: ESTAMOS A QUINCE DE XULLO, VÉSPERA DE…

XAIRO: DO VOSO ANIVERSARIO DE VODAS, SEI DE MEMORIA A MAIORÍA DOS PORMENORES DA TÚA VIDA E A DE MAMÁ E TI DESCOÑECES OS MÁIS IMPORTANTES DETALLES DA MIÑA… NON ME ESCOITAS…! CANDO VÉN XANDRA?

XABIER: ISO NON É XUSTO…MAÑÁ… SABES QUE NON ERA BO IMPEDIRLLE CONTINUAR O CURSO DE SURF QUE ESTABA A FACER EN SANTANDER! DURME UN POUCO, ANDA VAI…

XAIRO: PERO ESA NÉBOA NON PARA…! Encolléndose.VANOS ESMAGAR OUTRA VEZ…!

XABIER: CALMA FILLO. Dálle unha pastilla con auga que sirva de tranquilizante. Vólveo abrazar. NINGUÉN TE VAI ESMAGAR. ESTÁ O TEU PAI CONTIGO. VOUCHE FACER UNHA MASAXE SUAVE E VERÁS COMO DORMES COMO UN LEIRONCIÑO. ESTÁS NA CASA E MAÑÁ XA VIRÁ A TÚA IRMÁ…

XAIRO: MAMÁ SABÍA QUE ME GUSTABA…

XABIER: QUEN FILLO…?

XAIRO: NUNCA QUIXO SABER NADA DE MIN…CANDO TIÑA AS DÚAS PERNAS…AGORA NIN ME MIRARÁ AOS OLLOS…

XABIER: TES AS DÚAS PERNAS, XAIRO. FOI UNHA MILAGRE… FIXERON UNHA OBRA DE ARTE CON ELAS… EN BREVE PODERÁS ANDAR NORMALMENTE…

XAIRO: ESTAS PERNAS CADA VEZ ME DAN MÁIS CALOR… NON A ATURO…SEMPRE NA MESMA POSICIÓN… NON ME PODES CAMBIAR DE POSICIÓN…? ESTAS PERNAS XAMAIS ME PERMITIRÁN… Enxerga o póster … ENTRAR A CANASTRA COMO ANTES!…Vai quedando !4 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

adormecido efecto…

aos

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

poucos.

A

pastilla

está

a

facer

o

seu

Mentres adormece, o pai aproveita para abrir unha funda que contén unha inxección que lle debe aplicar na zona da barriga. Levanta as sabas, báixalle a perna en alto da estribeira… apaga a luz… e pínchao xa sen que se dea conta…

O pai queda ollando para el mentres se fai escuro devagariño o que permite levar a bandexa de volta. A luz da mesiña se apaga até chegar ao BLACK OUT.

♫

Soa baixiño SEX on FIRE de KINGS OF LEON Unha alternativa é o BOYS DON’T CRY de THE CURE

!5 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

ENTRADA CORTE 2015 OS MEMBROS TERÁN ASIGNADO UN ESPAZO SEPARADO NO PROSCENIO E ALÍ PERMANECERÁN SENTADOS. COMPARECERÁN POLO CORREDOR CENTRAL E SENTARÁN EN CADANSÚA CADEIRA. A LUZ PERMANECERÁ BAIXA EN TANTO DUREN AS ESCENAS E SUBIRÁ LIXEIRAMENTE NA ENTRADA DOS POETAS.

SEGUNDA ESCENA. MORNA

INTERIOR DA CASA

LUZ

XERAL

♫ SOA SUITE de MARCO BELTRANI até a entrada do diálogo. "

Aparece polo lateral da casa Xandra, a irmá. Leva de OURIÑAL para minusválidos nunha man e unha baloncesto na outra. Dálle un beixo a Xairo repente, esperta… Vén vestida estilo surfeiro, xesto característico coas dúas mans e dedos e xovial, a erguerlle o ánimo.

unha alza pelota de quen, de faille o disponse,

Diminúe a música. Convértese no leit-motiv de Xandra.

XANDRA: BO DÍA, “MJ” (EM JEI). Este é o apelativo cariñoso co que denomina a Xairo, devén das iniciais dun dos seus ídolos: Mr. Michael Jordan. ESPERTA QUE ME TES QUE DICIR… QUE É ISTO TAN RARO? Sinala para un elevador oval que se coloca de alza no retrete para que as persoas operadas se manteñan rectas ao sentaren.

XABIER: Rindo e en contraste total de emoción coa escena anterior. QUE VAI SER? A MIÑA SEGUNDA CANASTRA! PARA PRACTICAR?

XANDRA: ESTÁS DE COÑA? ISTO TEN MÁIS PINTA DUN OURIÑAL… Dispúñase a míralo outra vez e despois de convencerse, diríxese cara a porta do baño que está entreaberta. O irmán vaino deter.

XAIRO: ONDE LEVAS O MEU NOVO ARO DE BÁSQUET? ANDA, XANDRA, ACHÉGAME A PELOTIÑA...

XANDRA: QUE PRETENDES? NON ME VEÑAS CON LERIAS QUE NON TE PODES MOVER DE AÍ…

XAIRO: PONMA ALTA PARA UN TIRO LIBRE, POR FA…

XANDRA: SE SABE PAPÁ QUE…

!6 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XAIRO: Colle a pelota que lle pasou a irmá e desde a súa posición lanza un "tiro libre" que falla.

ESTOU ENFERRUXADO, XANDRA…E A TI, QUE TAL CHE FOI?

XANDRA: Deixando a bola no sitio e colocando a alza do ouriñal no cuarto de baño nun vai e vén. BEN, "GUAI". O CAMPAMENTO ENTRETIDO.Cómplice co irmán. COÑECÍN A UN “PIVÓN”…

XAIRO: OUTRO “CENTÍMETRO SEXUAL” DOS CALES TE NAMORAS E DESNAMORAS NUN VISTO NON VISTO?

XANDRA: Rindo. NON CHE PENSO DICIR NIN PÍO. COMO CHE CONTABA…O CAMPAMENTO BEN…A PRAIA DAS SINAS ESTÁ ESTUPENDA, AO LADO DAS “CONCHAS”. ALÍ ESTÁ O SPORT CENTER, ONDE TODAS AS MAÑÁS NOS ENSINABAN A COLOCAR OS PÉS NA TÁBOA…

XAIRO: NIN QUE FOSE TAN DIFÍCIL! PÁSAME A TÁBOA QUE CHE DIGO COMO SE COLOCAN OS PÉS…

XANDRA: Rindo. VÁMOLO DEIXAR PARA OUTRO DÍA, NON CHE PARECE? SEICA TEMOS MOITO QUE FACER, PARA EMPEZAR, TÉÑOCHE QUE BOTAR ESTA POMADA. Sinálaa. É CARÍSIMA, DIXO PAPÁ, É PARA PREVER…

XAIRO: NON ME DIGAS…O ÉVOLA…?NON…ISO SERÍA HUMOR NEGRO, NON SI? MELLOR SERÁ QUE MA POÑAS CON COIDADO…AS COSTAS ESTANME A PROER…

XANDRA: MEPENTOL…Repítese en alto. CON QUE RIMA ISTO?

XAIRO: Alegre por xogar ás adiviñas coa súa irmá como é habitual desde que chegaron os dous xuntos a primaria. CON MENTOL, CON FORMOL, CON CARACOL…

XANDRA: CON OLLOMOL, PEDRAMOL, PARACETAMOL…

Os dous rin. Xandra levanta a saba da cama de Xairo, aplica pomada na palma dereita e fai intención de embadurnarlle a cara.

XAIRO: NIN SE CHE OCORRA! LOGO SABES QUE ME TOMAREI CUMPRIDA VINGANZA. Arquea un pouco as costas para facilitarlle o labor á irmá. Xandra esténdelle con delicadeza a pomada polas costas, de arriba a abaixo e abaixo arriba.

QUE MANS TES, XANDRIÑA! !7 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XANDRA: BEN, DE ALGO TEN QUE SERVIR TER UN PAI “FISIO”.. E “QUIRO”… E ISO QUE SON FEÍSIMAS…

XAIRO: PERO COMO MOLAN OS TEUS ENSINÁCHESLLOS A ESE “MICROSEXUAL”?

PÉS…DE

XANDRA: QUE PARVO ES!…ERA O MONITOR…CHAMÁBASE BRASILEIRO PERO VIVÍA EN CASCAIS…

SURFEIRA… TIAGO…ERA

XAIRO: CASCAIS, RIMA CON PASPALLAIS… ONDE QUEDA ISO? NO POLEIRO DAS GALIÑAS DO CANTÁBRICO?

XANDRA: AO PÉ DE LISBOA, NA COSTA, NA PRAIA DO GUINCHO.

XAIRO: GUINCHO RIMA CON PINCHO, CON…ENSINÁCHESLLOS OU NON?

XANDRA: OS DEDOS OU AS DEDAS? Rindo. FUN SURFEAR E APRENDER IDIOMAS. NON LIGAR COMA FACÍAS TI NO CURSO PASADO…CON…

Escóitase outra música que a partir deste momento se asociará con AÍXA, a rapaza da súa clase pola cal Xairo bebía os ventos antes do accidente. A música vai acompañada por unha baixada da tonalidade da luz a frío.

♫

"

AUD-20140426-WA0014.m4a

XAIRO: CALA…

XANDRA: NON PODES… Ri.

XAIRO: PODERÍA LANZARCHE Á CABEZA ESTA POMADA CARÍSIMA QUE NON ENTRA NO SEGURO DE PAPÁ…

XANDRA: Non facendo caso das advertencias. QUE LLE ENSINABAS A AÍXA…OS DEDOS OU AS DEDAS? Facéndolle a burla coas palmas axitadas a cada lado da sen.

XAIRO: NON TE PASES…

XANDRA: XA TE VEU VISITAR?

XAIRO: NON…

!8 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XANDRA: …Hei brother…there is nothing in this world that a I can do. When the skies fall down… Tararea a canción que sabe que lle gusta a ela para facer rabiar ao irmán.

XAIRO: NON VEU NIN AO HOSPITAL…

XANDRA: ESTARÁ NA PRAIA…NON VERANEABA EN SAN VICENTE DO MAR?

XAIRO: Irónico. SI…E ALÍ SURFEA CON MONITORES BRASILEIROS AFINCADOS EN PORTUGAL…

XANDRA: ESE É UN GOLPE BAIXO!

XAIRO: TOUCHÉ… Sinalando o corazón.

XANDRA: VEÑA. DÉIXATE DE TOCADO E NON TOCADO. VIN PARA FACER QUE TE ERGAS COMO ME DIXO PAPÁ… ASÍ QUE…LEVANTANDO O CU… QUE É COMPLEMENTO CIRCUNSTANCIAL…

Os dous irmáns colaboran para que Xairo sente na cadeira e se manteña recto.

E AGORA COME ESTE IORGUCIÑO SE NON QUERES FARTARTE DE PAPAR PROTECTORES ESTOMACAIS… QUE RIMA…

XAIRO: CON DEFECAIS… Fai o xesto do brazo debaixo da axila para imitar a resonancia dun peido. Rin.

PÁSAME A ALZA QUE DESTA VEZ NON FALLO…

Black out

♫ Soa LONELY BOY de The Black Keys no luz e pasamos a outra escena.

entanto marcha a

!9 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

ENTRADA VÍDEO CORTE DURACIÓN MÁXIMA DE 15 MINUTOS ESCENA 3

INTERIOR CASA

DÍA. XERAL FRÍO

♫ "

Soa THE COMING STORM de Mark ISHAM.

Xabier entra decidido por un lateral. Vén disposto a que o seu fillo Xairo dea un paso adiante na recuperación. Este encóntrase sentado amosando desgana e torcéndolle o bico.

XABIER: BO DÍA, FILLO. AS PRIMEIRAS RADIOGRAFÍAS DAS PERNAS SON ÓPTIMAS. TEMOS QUE COMEZAR A ANDAR E QUE ESAS PRÓTESES VAIAN ASENTADO…

XAIRO: ESTOU CANSO…E TEÑO CALOR…DEIXÁMOLO PARA CANDO VEÑA XANDRA…

XABIER: BASTA CON TRANSFERILLE A XANDRA O QUE DEBES FACER COMIGO. SON EU O ESPECIALISTA…

XAIRO: SER ESPECIALISTA NON NOS SERVIU DE NADA…

XABIER: DE QUE ESTÁS FALANDO?

XAIRO: DA NÉBOA… POR QUE SÓ FOI MAMÁ? POR QUE SÓ FOI ELA? POR QUE NON DECHES ADVERTIDO ANTES AO CAMIÓN?

XABIER: Comprensivo. PONTE DE PÉ…

XAIRO: Asustado e alzando a voz. NON ME ESCOITAS?

XABIER: NON VOU COMEZAR UNHA NOVA TORMENTA CONTIGO. NON VOU ENTRAR NESE XOGO. CÚLPAME DO QUE QUEIRAS. DE CONDUCIR MÁIS RÁPIDO OU MÁIS DEVAGAR…DE SAÍR DO COCHE O ANTES POSIBLE E DE FACERVOS SAÍR A VÓS, DE ALERTAR OS QUE VIÑAN… MAMÁ QUEDOU CONVOSCO…EU XA NON VOS VÍA…SÓ ESCOITEI OS BERROS DO CAMIONEIRO, QUE PASOU POR ONDA MIN…

XAIRO: Desesperado. TANTOS FERIDOS, TANTOS MAGOADOS E SÓ UNHA MORTE… POR QUE…TAN MALA FORTUNA?

!10 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XABIER: ANDA, NON TE CONSUMAS MÁIS… HAI OCASIÓNS NAS QUE O DESTINO NOS FAI ENFRONTARNOS COA PARTE MÁIS CRUEL DA VIDA… PERO POR OUTRO LADO…

XAIRO: POR OUTRO LADO QUE? MIRA COMO ESTOU? ESTOU ROTO…!

XABIER: NON O ESTÁS! POR OUTRO LADO, PODE SER O COMEZO DE ALGO…QUE NOS INSPIRE E FAGA INSPIRAR.

XAIRO: SI O ESTOU! Collendo un andador que xa ten ao pé da cama. QUE SERÁ DE MIN CON ESTA TRAPALLADA? ESTOU ROTO…

XABIER: Perdendo a paciencia por un momento. MERDA! CLARO QUE NON O ESTÁS. Colle un vaso de auga e escáchao contra o chan. ISTO SI QUE ESTÁ ROTO. TI, XAIRO, ESTÁS ENTEIRO, ENTENDES?

XAIRO: ENTEIRO DIS? Fitándolle aos ollos mentres se acomoda no andador coa axuda do pai. XOGO DE BASE PAI? COMO CRES QUE CORREREI O CONTRATAQUE? COMO CRES QUE DEFENDEREI O RIVAL?

Os dous xúntanse para dar unha camiñada polo cuarto.

XABIER: DEBES PENSAR EN BUSCARTE UNHA OCUPACIÓN NOVA. POR FORTUNA, ALÉN DE SERES UN BO ESTUDANTE NO PRÓXIMO CURSO, TES UN MILLEIRO DE COUSAS DIFERENTES PARA ELIXIRES?

XAIRO: Movendo o andador con dificultade. COMO CAL, PAPÁ?

ONDE VOU EU ASÍ?

XABIER: EN BREVE ESTARÁS COAS MULETAS…

XAIRO: E LOGO QUE… FÁGOME ENXEÑEIRO DE PORTOS, CAMIÑOS E CANLES PARA DESEÑAR AUTOVÍAS QUE TEÑAN VISIBILIDADE EN PLENO VERÁN?

XABIER: POR EXEMPLO…

XAIRO: PERO NON QUERO SER ENXEÑEIRO, NIN FISIO COMA TI, QUERO SER UN RAPAZ NORMAL…QUERO XOGAR AO BALONCESTO…QUERO TER…

XABIER: E XOGARÁS…TEN FE…

XAIRO: NA REHABILITACIÓN…? XA CONSULTEI NUNHA PÁXINA DE INTERNET O MEU CASO…ESES VÁSTAGOS QUE ME INXERTARON NON GARANTEN UNHA RECUPERACIÓN EFICAZ… COMO MOITO…

!11 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XABIER: SEGUE A CAMIÑAR…PRECISAS FORTALECER AS PRÓTESES E… OS VÁSTAGOS…INTERNET!, O 90 POR CENTO DO QUE SE ESCRIBE E COMENTA SON DÍXOME DÍXOMES.

XAIRO: ESTOU CANSO…XA CHO DIXEN…FATÍGOME… POR MOMENTOS ME DOE…

XABIER: NON CHE PODEN DOER…O DOUTOR ANDRADE DIXO QUE TODO TIÑA MOI BO ASPECTO…

XAIRO: Senta na cadeira de brazos e abandona o exercicio.

QUE SABE O DOUTOR ANDRADE DAS MIÑAS PERNAS! ACASO ESTÁ DENTRO DE MIN PARA SABER SE ME DOEN OU NON!

XABIER: CLARO QUE NON! PERO XAIRO… A TI NON CHE DOEN AS PERNAS…

XAIRO: QUE SABES TI O QUE ME DOE…!

XABIER: O QUE CHE DOE É…O ORGULLO… NISO SAÍCHES Á TÚA NAI…

XAIRO: VEÑA, ERA O QUE ME FALTABA… ORGULLO DE QUE…?

XABIER: ORGULLO DE DEPORTISTA, ORGULLO DE GAÑADOR, ORGULLO DE BO FILLO, QUERES QUE SIGA?…

XAIRO: METE O ORGULLO ONDE…

XABIER: Restándolle importancia ao exabrupto. DEIXA DE NEGATIVIZAR… NON ENTRAREI NESE XOGO…REFÚXIATE NA FAMILIA… LEMBRAS O QUE DICÍA A TÚA NAI… A FAMILIA É PARA SEMPRE…

XAIRO: QUE FAMILIA, PAPÁ? NON VES QUE TAMÉN ESTÁ ROTA COMA MIN?

O pai tenta abrazar o fillo pero este rexéitao. O pai pon un pouco de orde no cuarto.

XABIER: QUERES UNHA MASAXE?

XAIRO: QUERO ESTAR SÓ…

XABIER: ESTÁ BEN… QUERES QUE CHE TRAIA DA RÚA ALGUNHA COUSA?... Non escoita nada por resposta. MAÑÁ QUEDA XANDRA CONTIGO. TEÑO GARDA E LOGO PASAREIME POLO COMEDOR SOCIAL…

XAIRO: Con sarcasmo. COMEDOR SOCIAL?

XABIER: SI, COMEDOR SOCIAL, A PESAR DA TÚA DELICADA SITUACIÓN, HAI OUTRAS PERSOAS EN PEOR ESTADO CA TI… XA CHE !12 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

DIXEN QUE HAI UN MILLÓN DE COUSAS BOAS PARA FACER SE UN TEN VONTADE…

XAIRO: Resentido e con certa violencia. SI, TRÁEME DÚAS PERNAS BOAS E DEVÓLVEME A MAMÁ…

O pai marcha con cabeza baixa sen responderlle.

♫

Escóitase FAMILY IS FOREVER de Mark Isham. Mentres se vai apagando a luz, colle a pelota da baloncesto, agarra unha navalla que gardaba na mesiña e dálle unha rachada ao balón até desinchalo por completo.

Black out

!13 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

1) POEMA DE PRIMARIA A DISCAPACIDADE, A DISCAPACITACIÓN, A NEGACIÓN DA CAPACIDADE, A SUPERACIÓN CAPAZ, A CAPACITACIÓN PARA SUPERARSE, O RETO DA SUPERACIÓN, A SUPERACIÓN CON TALENTO OU NON. A INSUSTENTÁBEL INCAPACIDADE OU CAPACIDADE DO SER… AS MINUSVALÍAS EN XERAL, OS ATRANCOS EN PARTICULAR… OS RETOS…

ESCENA 4

INTERIOR CASA

LUZ CÁLIDA SUAVE

Xairo está xogando a un xogo na súa Tablet, poderíase proxectar o que está a xogar na pantalla principal. É o xogo chamado MAINCRAFT. Está entretido e non advirte a entrada de dúas persoas. A primeira é a irmá e a segunda é AÍXA, a súa compañeira de aula que tanto lle gustaba no curso pasado e a cal foi chamada por XANDRA á mantenta.

XANDRA: Alegre, entra como un volcán. QUE TAL, EM JEI? Non atopa resposta porque o irmán non levanta a cabeza. Insiste. MIRA QUEN ESTÁ AQUÍ? El segue sen atender. É a amiga quen toma a iniciativa.

AÍXA: OLA, XAIRO, COMO TE ENCONTRAS? Xairo interrompe de forma súbita e nerviosa o que estaba facendo e levanta a cabeza con timidez.

XAIRO: BEN…TEÑO ESTADO MELLOR. QUEN CHE DIXO…?

XANDRA: FUN EU… SOUBEN QUE VIÑA Á CIDADE… E “SELFIE” CARALLUDO EN INSTAGRAM? ALGÚN PROBLEMA?

DEIXEILLE

UN

XAIRO: POIS NON SEI QUE FAS NA CIDADE, COA CALOR QUE VAI… AÍXA: VIN FACERCHE UNHA VISITA, XANDRA COMENTOUME… Xairo, colle as muletas que tiña apoiadas ao pé da cama e bótalle unha ollada de desaprobación á irmá… que se dá por aludida…

XANDRA: Facendo que recolle algo do cuarto sen recoller. POIS AÍ QUEDADES…TEÑO QUE FACER UNHAS COUSIÑAS NA COCIÑA? APETÉCEVOS ALGO? Os dous amigos asemade de forma casual.

AÍXA E XAIRO: NON. Óllanse entre eles perfilando un sorriso forzado polo incómodo do resultado.

XANDRA: SE QUEREDES ALGO, XA SABEDES, OÍDO COCIÑA!… E marcha asubiando.

Os mozos vólvense ollar. AÍXA leva un paquete que llo entrega.

!14 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

AÍXA: TRÓUXENCHE UN PASATEMPO… XAIRO: NON TIÑAS POR QUE, QUE É? NON TEÑO GAÑAS DE LER NADA… AÍXA: NON SON LIBROS. ÁBREO, ANDA, QUERES QUE TE AXUDE? XAIRO: Desconcertado por ter que usar as dúas mans. NON… GRAZAS… PERO NON SON TAN INÚTIL…!

AÍXA: EU NON QUERÍA… SE QUERES MARCHO E VEÑO OUTRO DÍA… XAIRO: PERDOA…ESTOU UN ESPECIALMENTE CO MEU PAI…

POUCO

“TIQUISMIKIS”

CON

TODOS,

AÍXA: SEINO…ALGO ME DIXO XANDRA… DEBES CALMARTE. TES UN PAI ESPECTACULAR…XA ME GUSTARÍA A MIN QUE PASASE TANTO TEMPO COMIGO. XAIRO: COMO PILLE A ESA LARETA, “PEARCING” QUE NON PARA DE BARALLAR…

CÓRTOLLE

ESA

LINGUA

CON

AÍXA: NON A CULPES. FUN EU QUE PREGUNTEI… DEIXÁSTESNOS A TODOS MOI TRISTES… BEN, NON O ABRES? Xairo pousa as muletas que xa manexa e, sentado na cama, desembala o paquete que inclúe un xogo de Karaoke. Mira para Aíxa, sorprendido.

XAIRO: UN KARAOKE? CRES QUE TEÑO VONTADE DE MONTARME EU UNHA FESTA COMIGO MESMO E COAS MIÑAS MULETAS DE GOGÓS? AÍXA: NON, CLARO, PERO COMO CHE GUSTA TANTO CANTAR…E XANDRA DÍXOME… XAIRO: QUE MÁIS CHE DIXO ESA LAGARTEIRA DESLINGUADA? AÍXA: POIS NADA ESPECIAL, Á PARTE DE QUE ESTÁS UN POUCO…FODIDO POR NON PODER SAÍR DA CASA AÍNDA…E CON ESTA CALOR… NON SEI… DÍXONOS QUE NON CHE APETECÍA NADA, NON LES, NON ESCRIBES, COUSAS QUE CHE ENCANTAN DURANTE O CURSO E… COMO ISTO NON O TIÑAS… E COMO CHE GUSTA TANTO CANTAROLAR… NON SEI…SE NON CHE GUSTA, AÍNDA TEMOS O COMPROBANTE DE COMPRA… XAIRO: TEMOS… AÍXA: BEN, SI, TEMOS…CREAMOS A MAIOR PARTE DA CLASE UN CHAT E PUXEMOS UN DIÑEIRO DE FONDO… COMO VIÑA A FACER UNS RECADOS Á CIDADE, ENCARGÁRONME A MIN… XAIRO: O MORTO… POIS QUE BEN… QUEN SON OS QUE ESTÁN NESE NOVO GRUPO DE CHAT? AÍXA: TODOS… MENOS XURXO…XA SABES… QUE NON SE DECATA DE NADA E NUNCA LE AS MENSAXES… XAIRO: E XOSÉ…? Míraa con interese.

AÍXA: XOSÉ, TAMÉN, MANDOUME UN SAÚDO DESDE A PRAIA… XAIRO: DESDE A PRAIA…CLARO…Ponse taciturno CURIOSO… ESTAMOS XA EN AGOSTO… E EU…

de

repente…

QUE

!15 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

De repente entra a irmá coa merenda do irmán. Tenta solucionar unha situación que se está a converter en violenta.

XANDRA: XA SABÍA QUE CHE GUSTARÍA, IRMANCIÑO…CO QUE CHE ENCANTA IMITAR A FREDY MERCURY? Ponlle a bandexa na mesiña. Unha peza de froita.

XAIRO: Incomodado pola relevación do segredo. ES UNHA “PIORCA” CUNHA LINGUA DE BRUXA… XANDRA: NON ME INSULTES QUE TE PINCHO ONDE NON DEBO…Sinálalle a inxección subcutánea que está a tomar para prever calquera trombo nas pernas.

AÍXA: EU XA MARCHABA. FÁISEME TARDE…

VIN

RENOVAR

O

CARNÉ

DE

IDENTIDADE

E

XANDRA: PODES QUEDAR, NON CREO QUE TE ASUSTEN AS AGULLAS A ESTAS ALTURAS….

AÍXA: POIS SI…QUE ME ASUSTAN… APROVEITO PARA DARVOS… O PÉSAME AOS DOUS… Xandra e Xairo míranse sen dicir nada.

XANDRA: GRAZAS, SON… COUSAS DA VIDA… EN FIN…ACOMPÁÑOTE ATÉ A PORTA… AÍXA: NON FAI FALTA… Dirixe a ollada a Xairo. ADEUS, XAIRO, DEICA SETEMBRO… Xairo levanta a cabeze e móvea con desgana…

XAIRO: QUE SETEMBRO? SE ESPERADES QUE APAREZA NO COLE PARA EMPEZAR BACH ESTADES AVIADOS… E DILLES A TODOS QUE O REGALO… EN CANTO POIDA MOVERME DESTe ENCERRO…DEVOLVEREINO… NON ME APETECE CANTAR… AÍXA: COMO QUEIRAS, ADEUS… Xandra mira atónita para o irmán. Aíxa marcha por un lateral.

XANDRA: CRES QUE ESA É MANEIRA DE COMPORTARSE CUNHA AMIGA QUE VÉN DA PRAIA VISITARTE? LEVANTA A ROUPA! XAIRO: PÓÑOA EU… NON TE MOLESTES… AÍXA: INSISTO… TI NON ES CAPAZ DE VERTE… PASPÁN…! A QUE VÉN ESA RESPOSTA TAN MALEDUCADA? LÉMBRATE DO QUE DICÍA MAMÁ…

Ponlle a inxección. Báixalle a roupa.

XAIRO: POR QUE ME MARTIRIZAS AGORA FACENDO QUE ME LEMBRE DELA…?

AÍXA: XAIRO, QUE ELA MORRESE NON QUERE DICIR QUE NON ESTEA CONNOSCO, DEBEMOS LEMBRALA SEMPRE E OBEDECER O SEU RECORDO E AS SÚAS PALABRAS. XAIRO: Arrepentido. QUE DICÍA MAMÁ?

XANDRA: QUE A AMIZADE É UN ACTO DE XARDINERÍA E QUE…

!16 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XAIRO: A FLOR PRECISA DE AUGA E DE SOL TODOS OS DÍAS…COMO A SARDIÑA PRECISA DA AUGA SALGADA… XANDRA: POIS ISO, ESPERO QUE TE DESCULPES E QUE A CHAMES… ELA FIXO UN ESFORZO POR TE VER… XAIRO: VEU DE MENSAXEIRA, VEU DE PORTEADORA DA CLASE… SABES QUE XOSÉ ESTÁ NA PRAIA…?

XANDRA: IMPÓRTAME TRES PEMENTOS E UN COGOMBRO QUE XOSÉ ESTEA NA PRAIA OU NON… MÁNDALLE UNHA MENSAXE DESCULPÁNDOTE… OU… ADEMAIS, TAMÉN MAMÁ CHE DICÍA QUE… NUNCA SE DEBE MATAR O MENSAXEIRO… XAIRO: É DÁLLE QUE TUMBA E TUMBA QUE DÁLLE CON MAMÁ… SERÁS PESADIÑA…!

Xairo fai mención co móbil de mandarlle unha mensaxe de texto a AÍXA. Tira o móbil na cama.

XAIRO: Mentres SATISFEITA?

xoga

coas

muletas

deitado

XANDRA: ISO É O MÍNIMO…QUE CHE PASA, PREOCÚPANSE POR TI E TI AS REXEITAS…

EM

nunha JEI?

AS

cadeira.

PERSOAS

XAIRO: SUPOÑO QUE SON UN MAL ENFERMO… Tira as muletas a un lado e ponse a xogar na Tablet de novo.

XANDRA: POLA TÚA CONDICIÓN DE HOME O ENTENDERÍA…NON ATURADES TANTO A DOR COMO NOSOUTRAS, ESTÁ COMPROBADO… PERO, POR OUTRO LADO, DEBERÍAS FIXARTE EN CENTOS DE DEPORTISTAS…HOMES…QUE CHEGARON A SER INCLUSO MELLORES CA ANTES DE SEREN… XAIRO: DISCAPACITADOS, INÚTILES, TARADOS, QUERÍAS DICIR? VEÑA, HO, DIME QUEN NO BALONCESTO SE RECUPEROU DUN HÁNDICAP ASÍ?

XANDRA: NON SEI, RAPAZ, BALONCESTO, BALONCESTO…NON SON UNHA ESPECIALISTA, PERO SEI QUE VIN UN PROGRAMA NA TELE QUE FALABA DUN XOGADOR EXIPCIO DE PING PONG QUE PERDEU AS DÚAS MANS E SEN BRAZOS BIÓNICOS NINGÚNS, AGARRABA A RAQUETA CO MUÑÓN… XAIRO: CO MUÑÓN, VEÑA HO…!

XANDRA: XÚROCHO POR…SABES QUE NON ME GUSTA XURAR…XÚROCHO POR MAMÁ QUE É CERTO…MIREINO EN INTERNET E APUNTEI O NOME…ESPERA… Mira a aplicación de notas do móbil.

IBRAHIM HAMADTOU, I-BRA-HIM HA-MAD-TOU. ESTÁ EN YOU TUBE… QUEDOU DE CAMPIÓN DE ÁFRICA COMPETINDO COS XOGADORES NORMAIS….

XAIRO: TI O DIXECHES…OS NORMAIS… EU NON SON NORMAL…TEÑO DÚAS PERNAS EMPATADAS POR DUCIAS DE PARTES… O MEU NON É O PING-PONG, O MEU XÓGASE COAS PERNAS… CRES QUE PODEREI IR A ALGUNHA PRESELECCIÓN ESTANDO MEDIO TULLIDO…?

XANDRA: ENTÓN, QUE QUERES, RENDERTE? ABANDONAR… DEIXAR DE ESTUDAR NO TEU COLE DE SEMPRE COMO ESCOITEI DESDE A COCIÑA? AGORA CAL É O TEU OBXECTIVO? XOGAR AO MAINCRAFT? POR FAVOR, NON XOGABAS CON ISO DESDE QUE CUMPRIRAS ONCE ANOS?

!17 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XAIRO: SE ME APETECE…POLO MENOS NO MAINCRAFT PODO CONSTRUÍR O MEU PROPIO MUNDO… XANDRA: QUE MUNDO? ESTE É O TEU MUNDO? ESTOU AQUÍ… NON QUERES XOGAR COMIGO AS PALABRAS DITONGADAS? SABES QUE SE CHE ESCAPOU O DE “PIORCA” DIANTE DE AÍXA… CASE REBENTO DO RISO… ADEMAIS, QUE ESTÁS CONSTRUÍNDO NA TABLET? XAIRO: Con ironía. AUTOVÍAS SEN NÉBOA…!

XANDRA: BASTA, XAIRO… NON CHE ADMITO QUE FALES CON ESE SARCASMO… XA BASTANTE TEN TRAGADO PAPÁ… VAMOS… XOGUEMOS… XAIRO: Apagando a Tablet. NON ME APETECE… Ponse a comer de mala gana unha peza de froita que ten que tomar obrigatoriamente para poder inxerir os analxésicos que lle corresponden.

XANDRA: VEÑA, COMEZO EU… TI TRADUCE... O HUOME VEU DE CHANDRIEXA A CUEMPRAR UN VIASO… Xairo encóllese de ombreiros.

XAIRO: QUE FÁCIL…NON QUERERÁS QUE TRADUZA?… É MOI FÁCIL… XOGAMOS AOS DITONGADOS ENCADEADOS OU NADA… SIABES QUE PIAPÁ VUELVEU FIUMAR? XANDRA: Sen facer caso pero ollando para outro lado, onde está o retrato da súa nai,preoupada. POR FAVIOR, PÓDIEME DAR UN PIOUCO DE CIALDO QUIENTE, QUE VIEÑO DE MACIEDA E NON TIEÑO MUITO MIEDIO. Sinalando a ausencia de cartos.

XAIRO: Máis alto e con retranca. SIABES QUE O PIAPÁ VUELVEU FIUMAR? CON IESTES UOLLOS MIEUS VI UN PAQUIETE DE CIAMEL NA SUA BIANDOLERA… XANDRA: Cruzando os brazos e póndose enfronte del. CLARO QUE SABÍA…AS MULLERES SOMOS MÁIS FINAS PARA ISO… TEMOS MELLOR OLFACTO E INTUICIÓN… XAIRO: POIS HAI QUE FODERSE… E CANDO MO ÍAS CONTAR? TODO UN DEPORTISTA COMA EL… XANDRA: E QUE, NON SE ACABOU O MUNDO… NON? TODOS SABEMOS DE DEPORTISTAS DE ELITE QUE SE FARTARON E FARTAN DE FUMAR… ADEMAIS, ISO NON É CONTA TÚA… XA É MAIOR E DIGO EU QUE SE VOLVEU FUMAR SERÁ…

XAIRO: COMO VOLVEU… XA FUMABA ANTES? HOSTIA, ISTO CANDO MO PENSABAS DICIR? FAIME O FAVOR DE COMPRAR UN PAQUETE PARA MIN CANDO MAÑÁ…

XANDRA: SERÁS IDIOTA… NON FUMABA DESDE QUE MAMÁ QUEDOU PREÑADA DOS DOUS… Xairo levanta da cadeira e ponse a andar polo cuarto adiante coas dúas muletas como fera engaiolada.

XAIRO: AQUÍ, ADEMAIS DE TULLIDO, TOMÁDESME POR AUTISTA…!

!18 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XANDRA: EU PENSABA QUE MAMÁ CHO DIXERA… NON LLE DEAS IMPORTANCIA… NIN ERA UN SEGREDO DE ESTADO…NIN TAMPOUCO ALGO POLO QUE PRESUMIR DIANTE DUNS FILLOS DEPORTISTAS EN PLENA PREADOLESCENCIA….

XAIRO: E POR QUE CARALLO FUMA? VAIA MERDA? TAMÉN O MEU PAI! XANDRA: NON O SEI…SUPOÑO QUE ESTARÁ ANSIOSO… ESTÁ MOI PREOCUPADO POR TI… NON O SEI… MAMÁ NON ESTÁ… DIN QUE FUMAR AXUDA A CALMAR A ANSIEDADE CANDO É MOI GRANDE… XAIRO: MERDA, VERÁ CANDO CHEGUE A CASA… Encóllese na cama boca abaixo. DÉIXAME, XANDRA. NON ME APETECE SEGUIR XOGANDO… EN SERIO… NOUTRO MOMENTO….

XANDRA: COMO QUEIRAS, PODERÍAS PENSAR, POR EXEMPLO, CONVENCELO PARA QUE O DEIXASE…NON SERÍA MALA COUSA…

EN

Xairo non responde. A irmá colle a bandexa e marcha, apagando parte da luz do cuarto.

BLACK-OUT

♫ "

Soa o I STILL HAVEN´T FOUND WHAT I LOOKING FOR DE U2 mentres se fai negro.

!19 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

2º POEMA 1º DA ESO

Escena 5

INTERIOR NOITE

LUZ CENITAL FRÍA

Xairo aparece no escuro cunha luz led na cabeza. Porta unha vídeo cámara de última xeración ACTION CAM NILOX F-60 que a instala na cabeza e conecta o cable USB ao televisor de tal forma que o que vexamos que faga en pequena escala proxectarase para o público.

♫

SOA O UNDER PREASURE DE David Bowie e Fredy Mercury durante toda a escena, duns catro minutos. http://youtube/a01QQZyl-_I Xairo séntese confundido e desesperado. Comeza a gravar todo o que fai, ou máis ben, desfai. Ármase de valor, reúne as fotos que ten espalladas encima da mesa, a roupa de baloncesto e a caixa do Karaoke e métea toda nunha especie de bidón de tamaño medio que se emprega nas obras e que tiña escondido debaixo da cama. Entra no cuarto de baño nun instante e volve cun encendedor de cociña e unha botella de alcol de queimar.

A música entra no seu momento máis relevante. Bota toda esa selección de lembranzas, incluído o póster de MICHAEL JORDAN e, logo de aplicarlle o alcol, prende un pano mollado dese alcohol co prendedor e lánzao dentro do bidón.

As lapas controladas iluminan a escena, mentre el o grava e bota as mans á cabeza.

De sócato, aparece XABIER como un meteoro cun pequeno extintor e actívao contra o cubo que acaba apagando.

Os dous óllanse… O fillo non deixa de gravar. Está paralizado até para premer a función de OFF. O público verá a cara de consternación e pena do pai achegándose ao fillo, quitándolle a cámara, apagándoa e logo, en vez de reprendelo e castigalo, dálle un abrazo, que desta vez é correspondido.

Soa a parte da canción onde Bowie canta… ONE MORE CHANCE…xa no último minuto.

XABIER: QUERÍAS AMBIENTAR A CASA? XAIRO: NON PAPÁ… SÓ QUERÍA… XABIER: FACER UNHA QUEIMADA…?

XAIRO: ALGO SÍ…UNHA QUEIMADA DE RECORDOS E SUBILA A…QUE IDIOTA! BLACK OUT

!20 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

3º POEMA 2º da ESO

VÍDEO DE XAIRO XOGANDO A BALONCESTO NA CANCHA A MODO DE FLASH BACK. DEBE FACER ENTENDER AO PÚBLICO QUE ERA UN BO BASE. RODEADO DE AMIGOS E SATISFACCIÓNS POR PARTE DOS ADESTRADORES. 2’ APROXIMADAMENTE. MOITO HUMOR E CAMARADERÍA.

ESCENA 6

INTERIOR CASA

LUZ MORNA CÁLIDA

XAIRO non se encontra no cuarto. Pai e fila falan baixo dando a entender que o outro membro da familia se encontra preto deles, en concreto no baño. De feito, darán a entender que Xairo se está a dar un baño de auga quente para calmar a tensión vivida.

XABIER: Cun parche de nicotina no brazo. ANDA, FILLA, BÓTAME UNHA MAN CON ESTA DESORDE! Faille un sinal a Xandra para que fale baixo, aceno que ela entende e corresponde.

XANDRA: QUE ESTÁ…? Sinalando o cuarto de baño. Aí…?

XABIER: ESTÁ DÁNDOSE UNHA DUCHA? XANDRA: NON SERÍA MELLOR UNHA BAÑO RELAXANTE CON SAL DE FROITAS E LEITE DE BURRA? XABIER: O BAÑO AÍNDA É POUCO PRÁCTICO PARA COMO ESTÁ…

XANDRA: CERTO.OS BAÑOS SON BURGUESAS… CÁRGAAS O DEMO…!

AS

NOVAS

ESCOPETAS

DAS

CASAS

XABIER: PARA TER NOVOS ACCIDENTES… CALA… DÉIXAA QUE SE RELAXE… TEN PASADO MOMENTOS DUROS… XANDRA: E QUE? NON VAS A ESTAR OFRECENDO SEMPRE A OUTRA MEIXELA? SABES QUE PUIDO INCENDIAR A CASA E A TODOS NÓS? XABIER: SI, POR FORTUNA, A TÚA NAI, XA CANDO COMPRAMOS O PISO ME FIXO COMPRAR UN EXTINTOR… E MIRA… USÁMOLO ABOFÉ…

Seguen recollendo as cousas e parando de falar un chisco para comprobar que a auga da ducha continúa a funcionar.

XANDRA: PAPÁ…

XABIER: QUE? XANDRA: XAIRO SABE QUE FUMAS? XABIER: Ollando o parche de nicotina do brazo. COMO? XANDRA: PERDOA, FOI CULPA ESTABAS ALGO ANSIOSO E LOGO…

MIÑA,

ESCAPÓUSEME,

DÍXENLLE

QUE

XABIER: E LOGO QUE?

!21 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XANDRA: CONTEILLE A HISTORIA, DESDE CANDO MAMÁ NOS TIVERA, NON SEI, FIXEN MAL, AGORA TEN UN REBOTE DE COIDADO CONTIGO… XABIER: ESTOU FODIDO… Quita o parche de golpe e gárdao nun peto.

XANDRA: POR…?, SE O ESTÁS TRATANDO… XABIER: EL VAI QUERER IMITARME E FACERME RABIAR! XANDRA: COMO O COÑECES, MEDIO EN BROMA MEDIO EN SERIO, PEDIUME QUE LLE COMPRASE UN PAQUETE… XABIER: NIN SE CHE OCORRA…! MERDA!

Deixan de escoitar ruído no baño. Aceleran as acccións sabendo que Xairo dun momento a outro está a punto de saír acabado de duchar.

XABIER: DEIXA DA MIÑA CONTA ESTE ASUNTO… XANDRA: EU PEDINLLE QUE TE MOTIVASE A DEIXALO. EMPREGA ESE AS NA MANGA, A TI DÁNSECHE BEN AS CARTAS…

Abandonan o cuarto de Xairo deixándoo ordenado e limpo.

Escóitase o agarimar da porta do baño. Sae Xairo en albornoz e zapatillas coas dúas muletas e o cabelo medio mollado. Dá unha volta polo seu espazo vital. Nótaselle unha maior soltura no andar. Cando está próximo da cabeceira da cama descobre algo que está nel. É un póster, un novo póster de MICHAEL JORDAN que el observa con satisfacción. Logo de recrear a vista, colle un pouco de celo e pono no mesmo lugar onde hai horas atrás el arrincara a imaxe do baloncestista e queimáraa no cubo.

Unha vez coloacado o póster e como está só e aburrido, repara que o xogo do karaoke segue alí, comeza a cantarolear unha canción de BOB DYLAND, Knockin’ on Heaven’s door, na versión da banda sonora da película de Peckinpah: PAT GARRET E BILLY DE KID.

MAMA take this badge off of me I can't use it anymore It's getting dark too dark to see Feels like I'm knockin' on heaven's door

!22 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

Knock-knock-knockin' on heaven's door Knock-knock-knockin' on heaven's door Knock-knock-knockin' on heaven's door Knock-knock-knockin' on heaven's door

MAMA put my guns in the ground I can't shoot them anymore That cold black cloud is comin' down Feels like I'm knockin' on heaven's door

Knock-knock-knockin' on heaven's door Knock-knock-knockin' on heaven's door Knock-knock-knockin' on heaven's door Knock-knock-knockin' on heaven's door

Cantando, cantando deixa instalado o karaoke até que na busca dos compositores que aparecen na lista, aparece a figura de FREDY MERCURY. Toda esta achega foi vista polos espectadores a través da pantalla do seu televisor.

♫

BLACK OUT escoitándose a versión acima citada sen o tarareo de Xairo.

!23 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

POEMA DE 3º DE SECUNDARIA

POSÍBEL VÍDEO CON XAIRO ASISTINDO A UN CONCERTO FICTICIO DE QUEEN, ONDE EL APARECESE SOBREVOANDO CON MULETAS SOBRE O PÚBLICO EMBARGADO DE SATISFACCIÓN TAL FOSE UN SUPERHEROE DOS CÓMICS…

ESCENA 7

INTERIOR CUARTO XAIRO

XERAL CÁLIDO

Aparece a familia reunida arredor do televisor. O reclamo de ver os tres xuntos vén determinado por que están revendo fotos de familia a través da pantalla. Fotos nas que aparece Xefa, a nai de Xairo. Están vendo as imaxes non con nostalxia senón con alegría contida. Os malos aires das recriminacións xa pasaron ou case.

XAIRO: CANTOS ANOS TIÑAMOS AÍ?

XABIER: RAROS…

A

SABER,

SETE

OU

OITO.

ENCANTÁBAVOS

FACER

CASTELOS

XANDRA: SI, E TI DEITÁBASTE TODO AO LONGO DA PRAIA CO BATER DAS ONDAS, INTENTANDO PARAR O INEVITÁBEL… XAIRO: E MAMÁ DEITADA A TORRARSE NA TUMBONA… XABIER: COMO LLE GUSTABA O SOL…!

Quedaron un momentiño pensando os tres… mentres se obserba na pantalla unha fermosa posta do sol na súa praia preferida.

XAIRO: PODES POÑER PAPÁ, A DO VERÁN PASADO? XABIER: CLARO, É SÓ CAMBIAR O PEN… AGARDADE UN CHISCO…

Mentres o pai cambia de pen drive e aparece unha secuencia de fotos recente na pantalla, as últimas fotos estivais coa nai, a irmá tenta animar a Xairo.

XANDRA: POR QUE NON NOS CANTAS ALGO NO KARAOKE? XABIER: ISO, XA VEREMOS AS FOTOS DESPOIS… XAIRO: NON, NON, SABEDES QUE ME DÁ MOITA VERGONZA, POÑEDE AS FOTOS, VEÑA…

!24 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XANDRA E XABIER: POR FA, XAIRO! XAIRO: NON E NON, TEÑO A VOZ TOMADA!

Pai e filla Insisten.

rin

pola

ocorrencia

desculpatoria

de

Xairo.

XABIER: PÍDENOS UN DESEXO E CONCEDERÉMOSCHO SEN PIAR. XANDRA: ISO, UN DESEXO PARA CADA UN DE NÓS, E NON SE FALE MÁIS…

Sorprendido pola oferta apetitosa.

XAIRO: ESTADES SEGUROS DO QUE DICIDES? XABIER E XANDRA: SEGURO, SEGURIÑO! Facendo o sinal de xesto do xuramento cos dedos.

XAIRO: PAPÁ, QUERO QUE DEIXES DE FUMAR… XABIER: PERO SI XA O DEIXEI. AGORA ANDO CON ESTA CHAFALLADA Sinálalle un cigarro electrónico.

XAIRO: ISO NON ME VALE, PAPÁ, TES QUE DEIXALO COMPLETAMENTE OU NON ME OIRÁS CANTAR NA VIDA… XANDRA: PAPÁ, NON TE PODES NEGAR…

O pai entrégalle en sinal de conformidade o cigarro electrónico a Xairo o cal o pon na boca de modo cómico a xeito dos Groucho Marx. Xandra aplaude.

XAIRO: E TI, dirixínose á irmá, NON TE LIBRAS. XANDRA: PIDE POR ESA BOQUIÑA TORTA… Retándoo a modo de surfeira, ponse encima da cama como se sortease as ondas do mar…

QUE QUERES DE MIN? SON UN LIBRO ABERTO DISPOSTO A SER LIDO OU ARRINCADO…!

XAIRO: QUERO O TEU MÓBIL NOVO…!

Xandra case cae da cama do susto…

XANDRA: NON NECESITO OÍRTE CANTAR… EN SERIO… XA POÑO EU CANDO QUEIRA UN DVD DOS QUEEN… XABIER: UNHA PROMESA É UNHA PROMESA…

!25 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XANDRA: ISO NON É UNHA PROMESA… É UNHA PUTADA EN TODA REGRA… AFORREI AS PAGÁS DOS AVÓS DURANTE DOUS ANOS….

Xairo é agora o entregue o móbil.

que

lle

indica

de

forma

chulesca

que

lle

A irmá vai darllo pero antes recapacita….

XANDRA: EU DOUCHO, ENTREGAREILLE A PAPÁ COMO NOTARIO PERO ANTES TESME QUE DEIXAR ESTA NOITE BORRAR UNHAS COUSIÑAS… XAIRO: Rindo. E LOGO, OU TODO OU NADA… XABIER: VAMOS, XAIRO, NON TIRES MÁIS DA CORDA…CREO QUE O TRATO É XUSTO… Xairo fai un xesto teatral coas muletas e ponse unha especie de chapeu de festa e o cigarro electrónico na boca.

XAIRO: PEDIDE POR ESAS BOQUIÑAS… XANDRA: DON’T STOP ME NOW XABIER: …HAVE A GOOD TIME… XANDRA E XABIER: EXPLODE…THE SUPERSONIC MANNER OF YOU… Comezan a remedar unha exhibición para animalo. Xandra prende o xogo do Karaoke e pinchan:

♫

DON´T STOP ME NOW. Xabier ponse en posición.

XAIRO: VÓS CANTADES O RETROUSO COMIGO. Pai e irmá acceden cos dedos. Vese a canción con subtítulos en inglés. Xairo canta como posuído. Os males quedaron atrás. Só se coida de non poñer os pés en falso. Antes tirou as muletas ao chan.

Pode proxectarse o vídeo de reforzo.

BLACK OUT

!26 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

POEMA DUPLO DE 4º DE SECUNDARIA

ESCENA 8

INTERIOR CUARTO

XERAL QUENTE

Hoxe é un día especial para Xairo. Tráenlle por correo urxente os resultados das análises das dúas pernas. Para festexalo, Xabier e Xandra compráronlle unha canastra de baloncesto portátil de pé. Están confiantes de que a recuperación foi a correcta e que Xairo poderá practicar outra vez o seu deporte preferido como antes do accidente. Os tres están exultantes, Xairo deixou as muletas a un lado e anda sen coxear con certa normalidade.

♫

Soa unha canción de Waterboys, probablemente AND A BANG ON THE EAR, do Álbum The BEST of the WATERBOYS.

XAIRO: XOGAMOS UN BOMBARDEIRO? XANDRA: Sen entender. OES, QUE CHE COMPRAMOS UNHA CANASTRA PARA ENCESTARES, NON UN XOGO BÉLICO! XAIRO: Rindo. QUE DIS, IRMANCIÑA, PARA XOGARDES UN BOMBARDEIRO ABONDA PÓRSE DETRÁS MIÑA E O QUE VAIA DETRÁS DO QUE FALLE QUEDA ELIMINADO, BOMBARDEADO! XABIER: EU DETRÁS DE XAIRO E TI, XANDRA, DETRÁS MIÑA. XAIRO: DE ACORDO, COMEZO. Colle a pelota e ponse a tirar.

Xogaron como un minuto co resultado incerto. Mentres soa a música, os tres están pasándoo de medo.

De repente, no medio do xogo, soa a timbre. Será o mensaxeiro que traerá o sobre pechado cos resultados.

XABIER: XA VOU EU. SEGUIDE VÓS. Colle a saída para atender a chamada da porta. Quedan os dous irmáns picados.

XANDRA: FAS TRAMPA, NON PRECISAR ABUSAR. SÓ ME GUSTA O SURF E A PRAIA… XABIER: E OS MONITORES GHUAPOS…

Os dous ensilvéiranse pelexando de broma mentres chega o pai co sobre. Cesa a música.

!27 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XANDRA: VAMOS, PAI! ABRE ESE SOBRE DUNHA VEZ POR TODAS! XABIER: POR FIN PODEREI SAÍR Á RÚA E BOTAR UNHA PACHANGA COS AMIGOS. O pai abre o sobre que contén dúas radiografías das pernas de Xairo e un informe que se pon a ler en baixo, logo de botar unha ollada por enriba ás radiografías.

Xairo colle as radiografías e ponse con entusiasmo a velas e intentar interpretalas aceleradamente.

XAIRO: ERA VISTO, AS PRÓTESES ESTÁN FIRMES, OS VÁSTAGOS ASENTADOS E EU XA PODO COMEZAR COA REHABILITACIÓN EN SERIO…

O pai, que está sentado na cabeceira da cama vén de ler o informe con detemento, levanta a cabeza para dirixirse a eles.

Fai vontade para manter o control do que será un duro golpe para Xairo. A confirmación de que non poderá exercer a práctica do baloncesto entendida para xogadores normais.

A luz faise fría.

XABIER: FILLO, VOUCHE FALAR CLARO E EXPLICARCHE EN DÚAS ESTE INFORME TÉCNICO DO DOUTOR ANDRADE: AS PERNAS ESTÁN PARA LOCOMOVERTE E IR A ONDE QUEIRAS PERO NON PARA BALONCESTO. NIN CON IMPLANTES NIN ENXERTOS CHEGARÍAS CORRER MÁIS QUE TRES OU CATRO PASOS IMPRECISOS.

PALABRAS BEN, SI, XOGAR AO A PODER

O pai entrégalle o informe que Xairo, froito dos nervios e da ansiedade, non se atreve a ler. A súa irmán Xandra ponse a lelo tentando conter as lágrimas.

XABIER: FILLO, DEBEMOS CONCENTRAR OS NOSOS REHABILITARTE PARA QUE LEVES UNHA VIDA NORMAL.

ESFORZOS

EN

XAIRO: UNHA VIDA NORMAL, DIS? ISO É O QUE PROPOÑEDES? ESTADES A TOMARME POR PARVO? ISTO É PEOR QUE SE ME OFRECEDES UN MACHADO E A OPORTUNIDADE DE AUTOMUTILAR AS MIÑAS PROPIAS PERNAS! XANDRA: NON BROMEES CON ISO, XAIRO. A MACHADA XA A LEVAMOS. PODEMOS CONSULTAR OUTROS ESPECIALISTAS PERO PARECE QUE AS TÚAS PERNAS NON TE SOSTERÍAN NAS BATIDAS NIN NAS AGACHADAS NIN NOS MOVEMENTOS E ROTACIÓNS DOS XEONLLOS. EN DEFINITIVA… XAIRO: QUE SON UN LISIADO, UN TULLIDO DE MERDA… XABIER: NON, XAIRO, NON ES NINGÚN TULLIDO, ES UNHA PERSOA CUN 66 POR CENTO DE MINUSVALÍA PARA A PRÁCTICA DA MAIORÍA DOS DEPORTES… XAIRO: E COMO QUERES QUE SE CHAME A ISO, UN TARADO! PODERÍA FACER SURF, POR EXEMPLO, COMO XANDRA?

!28 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

Pai e filla míranse e din coa cabeza que non. Xairo comeza a desesperarse e fai intentos para non chorar desconsoladamente.

XANDRA: TES OUTROS DEPORTES… COMO POR EXEMPLO… Mira para o pai a ver se lle bota un cabo.

XABIER: CALQUERA DE PÉS QUIETOS E POUCAS FLEXIÓNS DE PERNAS, OS DE TIRO, NON SEI, O XADREZ, OS BIRLOS… XANDRA: OS DE PISCINA, OS DE CARREIRA DIGO… XAIRO: DE QUE ME ESTADES A FALAR? ESTOU ACABADO! OU BALONCESTO OU NADA! XABIER: XA CHE DIXEN HAI MÁIS DUN MES QUE HAI MOITAS COUSAS NA VIDA PARA FACER COMO ALTERNATIVA QUE POIDAS SATISFACERTE E CONTENTARNOS… XANDRA: SI, POR EXEMPLO, A MAMÁ LLE GUSTARÍA QUE LOITASES CON TODAS AS TÚAS FORZAS… XAIRO: E DÁLLE CON MAMÁ, ELA NON ESTÁ NIN ESTARÁ… O MEU DEPORTE É O BALONCESTO…OU NADA… ACABOUSE… XABIER: MAMÁ SI QUE ESTÁ, AÍNDA QUE NON CHO PARECE, ELA PERMANECE CONNOSCO SEMPRE, NOS BOS E NOS MALOS MOMENTOS COMO ESTE, E SI, COMO DIXO XANDRA, A ELA LLE GUSTARÍA QUE LOITASES, DUNHA FORMA OU OUTRA… Os dous encamíñanse a saír deixando a Xairo ensimismado nos seus pensamentos mentres se escoita SERENADE, na versión da STEVE MILLER BAND. Xairo olla para o balón de baloncesto e a luz fai desaparecendo gradualmente do cuarto e de si.

Black out

!29 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

Poema de 1º e 2º de BCH

ESCENA 9

Cambio de escenario. Pavillón. Luz xeral quente

Houbo e amosan básquet. agora se

♫

unha mudanza de escenógrafía. Os murais deron a volta dúas paredes de arquibancadas e no medio un campo de A parede invertida que tiña o van destinado ao baño converte no van para o vestiario.

Escóitase YOUR LIFE IS KNOW de John Mellencamp. Este

era o intérprete preferido da nai de Xairo. O escenario está baleiro, agás un banco, onde está sentado Xairo só.

Comeza a pasear devagar tentanto botar o balón. Sabe que non pode avanzar máis do que iso e volve á posición de sentado.

Proxectarase un VÍDEO, o oco central que antes servía como pantalla de televisor, agora é a pantalla xigante do pavillón deportivo. Nel, Xairo imaxina a súa, verase durante o 3’05” que dura a canción a fermosa relación que tiña coa nai, momentos de risos, de emoción, de xogo, de abrazos.

Cando o vídeo remate, aparecerá polo lateral de entrada do pavillón, AÍXA. Percorre de perfil o escenario e sentará tranquilamente ao pé del.

AÍXA: DIXÉRONME QUE ULTIMAMENTE VÉS MOITO POR AQUÍ…

XAIRO: XA VES, DIN QUE OS SERES HUMANOS TEMOS AS MESMAS TENDENCIAS CÓS ANIMAIS, AO FINAL, ACUDIMOS ALÁ ONDE NOS SENTIMOS CÓMODOS E PROTEXIDOS…

Aíxa mira para el con sumo afecto.

XAIRO: Á MIÑA NAI ENCANTÁBALLE ESTAR AQUÍ VENDO OS MEUS ADESTRAMENTOS, APARVABA DURANTE NON SEI CANTO TEMPO, DEUS, CANTO A BOTO DE MENOS…

Aíxa pásalle un brazo polo ombreiro.

AÍXA: ANDA ANÍMATE, SABES QUE ESTAREMOS NA MESMA CLASE?

!30 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XAIRO: PERO NON DICÍAS QUE ERAS DE CIENCIAS Á MORTE?

AÍXA: ISO ERA PARA PRESUMIR, DE QUE SERVE COLLER ESA VÍA SE LOGO PROBABLEMENTE ESCOLLA FACER UNHA CARREIRA DE LETRAS…

XAIRO: CAL?

AÍXA: POIS NON O SEI… AÍNDA…

XAIRO: CANDO COMEZAN AS CLASES?

AÍXA: CREO QUE A PRESENTACIÓN É O 15, PERO NON ME FAGAS MOITO CASO, HABERÁ QUE CONSULTAR A PÁXINA DO COLE…

XAIRO: ESTOU EU PARA CONSULTAR PÁXINAS… HAI UNS DÍAS NON QUERÍA TOCAR UN LIBRO E XA VES…

AÍXA: E É O MELLOR QUE PUIDECHES FACER! A ONDE IRÍAS CUN SIMPLE TÍTULO DE GRADUADO?

XAIRO: A NINGURES, XA O SEI, PERO NON TIÑA GANAS DE NADA… SÓ QUERÍA…

AÍXA: RECUPERARTE E XOGAR Á PELOTIÑA… Rindo…

XAIRO: POIS SI, UN QUE É DE PIÑÓN FIXO…

AÍXA: ISO NON FAI FALTA QUE MO DIGAS… ES LEO, NON? SODES UN POUCO TESTÁNS, NON SI… POR CERTO, CANDO CUMPRES?

XAIRO: UN DÍA DESTES DE FINAL DE AGOSTO…

AÍXA: XA, PERO CANDO?

XAIRO: POIS… Indeciso… VERÁS… Leva as mans á cabeza e dálle voltas ao balón nervioso. HO…HOXE… FAGO ANOS HOXE MESMO…QUE COUSAS… CASE NON ME DERA CONTA… QUE PARVO…!

AÍXA: POIS SI, QUE COUSAS, NON, QUE CALADO O TIÑAS… Dálle un bico na meixela. E QUE? PENSABAS CELEBRALO AQUÍ, ENTRE CANASTRA E CANASTRA, CONTIGO MESMO?

XAIRO: Ri sen moita gana. NON… EU… NON ESTOU PARA FESTIÑAS…

Tentando cambiar o ton melancólico de Xairo.

AÍXA: PROPÓÑOCHE UN XOGO RÁPIDO?

XAIRO: XA VES QUE NON ESTOU PARA XOGAR…MOITO?

!31 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

AÍXA: ISTO É DIFERENTE? ADEMAIS, É DE BALONCESTO?

XAIRO: DE BALONCESTO? TI? PERO SE TI NUNCA PRACTICACHES?

AÍXA: VERÁS, COMO CHO EXPLICO, DESDE QUE VOLVÍN DA PRAIA, ABÚRROME A AGORA ME PUXEN A LER SOBRE BALONCESTO… MIRA, ESTÁS DISPOSTO A QUE CHE FAGA UN CUESTIONARIO DE DEZ PREGUNTAS SOBRE BALONCESTO?

XAIRO: UN CUESTINARIO…? Incrédulo. PERO ISTO QUE É? UN EXAME…?

AÍXA: NON…CONFÍA EN MIN… NON TES NADA QUE PERDER…E PODERÁS GAÑAR UN PREMIO…CONSIDERÁBEL…

Xairo comeza a proerlle a curiosidade innata dun deportista competidor.

XAIRO: QUE PREMIO? DÚAS PERNAS NOVAS?

Aíxa fai un aceno desprezativo polo comentario sarcástico de Xairo.

AÍXA: XOGAS?

XAIRO: FACER?

Encolléndose

de

ombreiros.

XOGO...

QUE

TEÑO

QUE

AÍXA: CONTESTAR O MÁIS RÁPIDO POSÍBEL, O RÉCORD ESTÁ POR DEBAIXO DUN MINUTO A DEZ PREGUNTAS, TODAS BEN…

XAIRO: Picado. DISPARA!

Aíxa saca do seu móbil unha ferramenta de que lle permite acceder á lectura das preguntas.

AÍXA: Sinala o reloxo do seu pulso. TEMPO A CERO, PRIMEIRA PREGUNTA…SÓ DEBES DICIR VERDADEIRO OU FALSO…

XAIRO: XA ESTÁS DEMORANDO…

AÍXA: A REDE DA CANASTRA QUEDOU ESGAZADA DESPOIS DO ÚLTIMO ENCONTRO…

XAIRO: VERDADEIRO…

AÍXA: COMO OS XOGADORES NON CONSEGUIRON ENCESTAR NIN UNHA SOA VEZ, O PARTIDO QUEDOU DECLARADO TEMPO MORTO…

XAIRO: Rindo. FALSO! !32 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

AÍXA: O ÁRBITRO TOCOU O PIVOTE PARA SINALAR O FINAL DA COMPETICIÓN.

XAIRO: FALSÍSIMO!

AÍXA: A XOGADORA VISITANTE FÍXOLLE ADVERSARIA E CONSEGUIU ENGANALA…

UNHA

FINTA

Á

SÚA

XAIRO: Imita a finta. VERDADEIRO!

AÍXA: O ADESTRADOR DO OBRADOIRO FIXO UN GANCHO DESDE O BANCO PARA QUE OS XOGADORES MUDASEN DE ESTRATEXIA…

XAIRO: FALSO!

AÍXA: DESDE AS BANCADAS NON SE VÍAN OS PUNTOS ANOTADOS NO TABOLEIRO…

Con esta pregunta reflexiona un par de segundos.

XAIRO: FAL…SO!

AÍXA: OS ÁS PASAN A MAIOR PARTE DO PARTIDO NO CENTRO DA PISTA…

Outros dous segundos a maiores para contestar.

XAIRO: FAL…SO!

AÍXA: HABITUALMENTE, O BASE É O XOGADOR DE MENOR ESTATURA…

XAIRO: Sorrindo. VERDADEIRO!

AÍXA: O XOGADOR NON CONSEGUÍA METER NINGÚN BALÓN POLOS TAPÓNS DO PIVOTE…

XAIRO: VERDADEIRO!

AÍXA: DERRADEIRA. A ÁRBITRA PITOULLE UNHA PERSOAL Á BASE POR DARLLE Á PELOTA CO PÉ

XAIRO: Imita o xesto dándolle unha patada co pé á bóla eufórico porque se sabe vencedor. FALSO! TEMPO?

AÍXA: 55 SEGUNDOS.

XAIRO: ACERTOS?

AÍXA: TODOS. NON ESTÁ MAL… !33 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

XAIRO: E O MEU PREMIO?

Nese momento, polo lado do vestiario, aparece un tropel de xente formado por figurantes que interpreterán o papel de amigos de Xairo. Un deles vén cunha enorme torta de chocolate decorada cunha canastra de baloncesto.

Entréganlla a Aíxa para que, á súa vez, ela lla entregue a Xairo, que está totalmente sorprendido.

Faise un BLACK OUT momentanemente interrompido candeas acendidas da torta co número 16.

polas

Nese momento, todos se poñen a cantar unha canción en inglés que serviu de himno ao último campionato europeo masculino en Eslovenia. Unha canción que lle encanta a Xairo.

♫

A letra da canción susodita: YES I FEEL, BASQUETBALL é

tarareada por todos que rodean en media lúa para que se vexa a parella bicándose nas meixelas e dándolle os parabéns. Polo menos cantarán xuntos o retrouso:

I feel Power in my Soul.

My Heart beats for Basketball.

Hear the proud Slovenian call.

Este verso pode ser modificado en función de quen cumpre os anos: HEAR THE PROUD XAIRO CALL: Escoita a chamada de orgullo de Xairo.

Feel the hearbeat of us all.

Rematan co lema en eslavo: LATIMÁ KORSACÓ!

Fano apagar as candeas, todos lle dan palmadas no ombreiro e cántanlle os PARABÉNS PARA VOCÊ en portugués.

A escena volve a recuperar as luces orixinais. Logo da sorpresa, e xa recuperado, mentres os amigos reparten pratos e pedazos de torta entre os interesados, Xairo volve cuestionar procedementos dialécticos anteriores con Aíxa.

XAIRO: ISTO É TODO? VAIA REGALO!

!34 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

Nese momento, polo outro lado da entrada do pavillón, entran XABIER e XANDRA cun paquete enorme con rodas envolto con papel de regalo.

XABIER: A AVARICIA…

XANDRA: ROMPE O SACO… QUE PASA, EM JEI? NON TE CONFORMAS CUNHA SUPER TORTA DE CHOCOLATE? POIS TOMA…

XAIRO: Sorprendidísimo. E ISTO QUE É?

AÍXA: ÁBREO. TES MENOS DE CINCUENTA E CINCO SEGUNDOS…

Xairo disponse a desenvolver a caixa e encontra a sorpresa que é unha cadeira de rodas. Non sae do seu asombro.

XAIRO: ISTO É UNHA TOMA FALSA? ALGUÉN NOS ESTÁ GRAVANDO E QUEREDES CACHONDEARVOS?

O pai toma a iniciativa.

XABIER: POR QUE UNHA TOMA FALSA? NON QUERÍAS CALDO? POIS TRES CUNQUIÑAS… NON TE FARTACHES DE ESFREGARNOS QUE NON QUERÍAS OUTRO DEPORTE MÁIS CÓ BALONCESTO?

XAIRO: E… QUE PRETENDES QUE FAGA CON SÚBOME A EL E TENTO MACHACALA DESDE AÍ?

ESTE

ARMATROSTE?

XANDRA: QUE PARVIÑO ES ÁS VECES? DÁLLE AO COCO!

Xairo non reacciona. Todos ollan para el mentres dan boa conta da torta.

XABIER: ESTA BALONCESTO…

É

UNHA

CADEIRA

ESPECIAL…PARA

XOGAR

A

XAIRO: A QUE?

XANDRA: SI. A BA-LON-CES-TO

TODOS MENOS XAIRO: PA-RA-LÍM-PI-CO

XAIRO: Sorprendido e atordoado a un tempo. QUE?

XABIER: MELLOR CHO EXPLICA AÍXA. Facendo un aceno a todos para que abandonen o pavillón. Chíscalle un ollo a Aíxa que asente coa cabeza.

Vanse todos polo lateral de saída do pavillón deixando á parella, neste momento xa máis ca amigos a soas. !35 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

Baixa a luz sobre eles mentres Aíxa lle agarra da man e faille probar un anaco de chocolate, un especial que quedou reservado para el, a luz vaise apagando sobre as súas cabezas. Aíxa dálle de probar ese anaco especial que llo introduce con delicadeza na súa boca.

Black OUT

!36 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Escena X

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

Mesmo pavillón

XERAL DÍA CÁLIDO

É un lance de continuación da escena anterior. Aíxa leva a Xairo empurrado pola cadeira mentres está sentado. Dan voltas ao escenario con calma mentres van parolando.

AÍXA: ENTÓN… O TEU PAI COÑECE PARALÍMPICA E COMENTOULLE O CASO…

AO

FISIO

DA

SELECCIÓN

XAIRO: PERO…SEN CONSULTARME…

AÍXA: XA FIXO BASTANTES CONSULTAS… A TÚA POSIBILIDADE DE ADAPTARTE E O TEU HÁNDICAP FÍSICO CHO PERMITEN… SE TI QUERES… E TI QUERES…?

XAIRO: NUNCA XOGUEI A BALONCESTO NUNHA CADEIRA… XA SÓ DE PENSALO… ME DOEN OS BRAZOS…!

AÍXA: QUE MÁIS QUERES DE ESTÍMULO: O TEU PAI REMOVEU ROMA CON SANTIAGO… DEIXOU DE FUMAR...A TÚA IRMÁ REGALOUCHE O SEU MÓBIL… E EU…

XAIRO: E TI QUE?

AÍXA: ESTOU AQUÍ… NON… EU SI QUE NON SABÍA NADA DE BALONCESTO E MENOS… PARALÍMPICO. MIRA, UN DÍA, LENDO SOBRE ISTO DESCUBRÍN, BEN, DIGO DESCUBRIMOS A TÚA IRMÁ E MAIS EU QUE UNHA TAL BETHANY HAMILTON CHEGOU A VOLVER SER CAMPIOA DE SURF NA SÚA HAWAII NATAL DESPOIS DE QUE LLE AMPUTASEN UN BRAZO POLO TRABADA DUNHA…

XAIRO: QUENLLA…SÓAME ESA HISTORIA. NON FOI CONVERTIDA EN PELÍCULA…?

AÍXA: SI, E QUE? FOI BASEADA EN FEITOS REAIS…

XAIRO: Tentándose soltar dela. POIS ISO! Botando o balón coa cadeira e facendo que entra a canastra. ISTO NON É UNHA PELÍCULA! It’s the focking real world?

Aíxa cóllelle a cabeza con coidado. Ambos están en centro de escena. Vaise facendo o escuro, mentres que permancece de pé detrás del, sentado, en fronte do público.

AÍXA: SABES O QUE É UN MAR DE NÉBOA?

XAIRO: VASME VIR OUTRA VEZ CON ADIVIÑAS E SETESTRELOS? !37 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

AÍXA: NON, PODE QUE SEXA UNHA METÁFORA, PERO NON É NINGUNA ADIVIÑANZA, ESA É A MANEIRA QUE LLE CHAMAN ALÁ NO NORTE CANDO HAI POUCA VISIBILIDADE NA ESTRADA…

XAIRO: E, NON CAIO… Acariña o balón arrodeándoo mentres pensa no que Aíxa está a dicir…

AÍXA: SI, PARVO, LEMBRA O QUE CHE PASOU…A TÚA DESGRAZA… A DA TÚA NAI… O ACCIDENTE… ONDE FOI… CHÁMANLLE MAR DE NÉBOA… E NON É POR CASUAL… CANDO AS NUBES BAIXAN HÚMIDAS POR AQUELAS MONTAÑAS…NON SE VE NADA…

XAIRO: NON SEI POR QUE ME LEMBRAS ISTO? QUERES MORTIFICARME MÁIS? É OUTRO MALDITO E PERVERSO XOGO DE PALABRAS?

AÍXA: NON, NON, VERÁS, TI… TAMPOUCO VÍAS NADA… SEGURAMENTE NÓS TAMPOUCO VIAMOS MÁIS CA TI… PARADOS PENSANDO EN QUE ABRISE O DÍA E ERGUESE A NÉBOA… O TEU PAI E A TÚA IRMÁ DICÍANME QUE TIÑAS PESADELOS… QUE SOÑABAS… CON…

XAIRO: QUE ME ESMAGABAN, QUE NON PODÍA SAÍR DUN MONTÓN DE CHATARRA COMPRIMIDA…

AÍXA: BASTA. NON TE ATORMENTES MÁIS… CREO QUE OS DOUS… ESTAMOS A SAÍR DO NOSO MAR DE NÉBOA… EU… SEN SABER O QUE QUERÍA… FLIRTANDO AQUÍ E ALÁ… CEGA… E TI… BEN… VAS INTENTAR SAÍR DO TEU MAR DE NÉBOA…?

XAIRO: VOU…

AÍXA: ESTUPENDO… A TÚA NAI… E TODOS APOIÁNDOTE… A FAMILIA É PARA SEMPRE…

NÓS…

ESTAREMOS

XAIRO: A FAMILIA É PARA SEMPRE… E O BALONCESTO TAMÉN…

AÍXA: E QUE PASA COMIGO…? NON SON DE FIAR, OU?

XAIRO: NON SEI, EU SEMPRE…BEBÍN OS VENTOS POR ONDE ANDABAS…

AÍXA: O TEU PAI DÍXOME QUE, ÁS VECES, CANDO TE ENCONTRABAS SÓ NO HOSPITAL, RECITABAS EN ALTO UNHA ESPECIE DE MANTRA… OU POEMA… QUE INSISTÍAS EN PODELO DICIR A UNHA PERSOA E NON TE ATREVÍAS…

XAIRO: Facéndose o distraído. EU…NON SEI DE QUE FALAS…

Aíxa saca unha gravadora....

!38 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

AÍXA: SABÍAS QUE O TEU PAI ÁS VECES TE ESPIABA… TE GRAVABA… PASOU MOITAS HORAS CONTIGO DURMINDO AO TEU PÉ… NOS PRIMEIROS DÍAS DO POSTOPERATORIO…

GRAVADORA COA VOZ DE XAIRO: OXALÁ AMENZA O DíA NO QUE MARCHE, O DÍA NO QUE REÚNA AS MIÑAS FORZAS E ANDE CARA ADIANTE E OXALÁ CHOVA ESE DÍA PARA NON TER GANAS DE MIRAR CARA ATRÁS...

Xairo colle un pequeno anaco de papel e, menores se vai facendo escuro, engrégallo a Aíxa, quen lle dá un bico; no entanto, encamíñanse pola saída...

XAIRO:

E XOSÉ? QUE FOI DO TEU XOSÉ?

AÍXA: Dándolle unha pescoeira. DEIXEINO TOMANDO O SOL EN SAN VICENTE DO MAR...

Desaparecen por escena rindo e cantando aquela canción que lle gustaba tanto a Aíxa.

Hey Brother...

Hey sister...

Black out

!39 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo

XLVI Xogos Florais

Colexio Divina Pastora Franciscanas Ourense

Despedida final

Por determinar canción, modos e ritmos. Está aberta aos ensaios do ano

Penúltima actualización o domingo, 31 de agosto de

2014

!40 Mar de Néboa

Dramaturxia de Xián Bobillo