Κολλημένοι με το Διαδίκτυο; Ποτέ ξανά! Μια εργασία των μαθητριών: Πολυξένη Δημάκη Ε2 Χριστίνα Νταναβάρα Ε2 Ευανθία Πράπα Ε2 Κατερίνα Τζιούρα Ε2 Νταϊάνα Τσαράι Ε2 Υπό την καθοδήγηση της εκπαιδευτικού Κουτελίδα Χριστίνα Δημοτικό Σχολείο Συκουρίου Λάρισας Σχολικό έτος 2017-2018 Για τον πανελλήνιο διαγωνισμό δημιουργικής γραφής.
Μια εργασία των μαθητριών: Πολυξένη Δημάκη Ε2
Χριστίνα Νταναβάρα Ε2 Ευανθία Πράπα Ε2 Κατερίνα Τζιούρα Ε2 Νταϊάνα Τσαράι Ε2 Υπό την καθοδήγηση της εκπαιδευτικού Κουτελίδα Χριστίνα Δημοτικό Σχολείο Συκουρίου Λάρισας Σχολικό έτος 2017-2018
Για τον πανελλήνιο διαγωνισμό δημιουργικής γραφής.
Λέγομαι Αθηνά και πριν από λίγο καιρό,
ασχολιόμουν πολύ με το διαδίκτυο. Αρχικά μία ώρα την ημέρα, αργότερα όμως, χρησιμοποιούσα τον υπολογιστή για πολύ περισσότερο. Τόσο ώστε δεν προλάβαινα να διαβάσω και έπαιρνα συνέχεια τρία.
Η μητέρα μου φώναζε, αλλά κλεινόμουν στο δωμάτιό και έπαιζα κρυφά στο κινητό, μέχρι να με δει και να το κρύψει. Ήξερα όμως που το έκρυβε και πήγαινα και το έπαιρνα, όταν κοιμόταν. Όταν με κατάλαβε, ήρθε και μου είπε πως δεν πρέπει να ασχολούμαι τόση ώρα με το διαδίκτυο και ότι μάλλον είμαι εθισμένη. Της απάντησα : «Εγώ κολλημένη στο διαδίκτυο; Ποτέ!» . Της είπα ότι ξέρω τι κάνω και πως εκείνη ασχολείται πολύ
περισσότερη ώρα με το διαδίκτυο απ΄ ότι εγώ. Μόλις με άκουσε νευρίασε και είπε φεύγοντας ,να κοιτάξω τον εαυτό μου και να μην ασχολούμαι μαζί της. Φώναζε και με κατηγορούσε ,αλλά τον
εαυτούλη της τον άφηνε απ΄ έξω, ενώ θα έπρεπε να μιλάει και για τις δυο μας.
Το επόμενο πρωί πήγα στο σχολείο και μόλις γύρισα το μεσημέρι, βρήκα την Πυροσβεστική έξω από το σπίτι. Ρώτησα
τι γινόταν και απάντησαν : «Το σπίτι σας πήρε φωτιά, μας κάλεσε η μητέρα σου κορίτσι
μου». Μα πως πήρε φωτιά, αναρωτήθηκα και ο πυροσβέστης λες και κατάλαβε τον προβληματισμό μου, απάντησε αμέσως πως : «Απ΄ ότι φαίνεται η φωτιά ξεκίνησε από την κουζίνα. Κάηκε το
φαγητό και εξαπλώθηκε η φωτιά σε όλο το σπίτι, ευτυχώς δεν είχαμε θύματα!».
Ανησύχησα και πήρα τηλέφωνο τη μαμά μου. Δεν το σήκωσε αυτή, αλλά κάποιος άγνωστος και είπε ότι η μαμά μου μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για προληπτικές
εξετάσεις. Εμφανώς προβληματισμένη ρώτησα αν είναι καλά και τι έπαθε και απάντησε ότι λιποθύμησε από τις
αναθυμιάσεις και τον καπνό. Αμέσως πήρα ένα ταξί και πήγα στο νοσοκομείο. Ζήτησα να της μιλήσω και με πήγαν στο
δωμάτιο.
Ευτυχώς
ήταν
καλά,
ήταν
πολύ
στεναχωρημένη και σκεφτική. Μου είπε μόνο πως για λίγες μέρες θα μείνω με τη θεία μου τη Ματίνα.
Έφυγα
σχεδόν
κλαίγοντας
από
το
νοσοκομείο. Ήμουν ράκος, πίστευα ότι δεν θα άντεχα τόση στεναχώρια. Έλεγα όμως στον εαυτό μου ότι είναι για λίγο και όλα θα γινόταν όπως παλιά. Πήρα λίγα πράγματα και ήρθε ο θείος μου να με παραλάβει.
Όταν φτάσαμε, με καλωσόρισαν τα ξαδέρφια μου, η Κλειώ και η Ροδάνθη. -
Αθηνά!
Τι
ενθουσιασμένη
κάνεις η
ξαδερφούλα;
Κλειώ
και
Με
εγώ
ρώτησε απάντησα
κατσουφιασμένη ένα «Καλά». Με πήγαν στο δωμάτιό μου. Άφησα τα πράγματά στο κρεβάτι και έμεινα έκπληκτη να κοιτάζω το δωμάτιο. Ήταν διπλάσιο από το δικό μου και είχε εκπληκτική και ξεχωριστή
διακόσμηση.
Το επόμενο πρωί πήγα με τις ξαδέρφες μου σχολείο. Δεν ήταν άσχημα. Το μεσημέρι γυρίσαμε σπίτι και μετά το μεσημεριανό, ανέβηκα στο δωμάτιό. Συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε υπολογιστής στο δωμάτιο, ούτε και πουθενά αλλού είδα.
Πήγα λοιπόν στο δωμάτιο των κοριτσιών και ρώτησα: -Συγνώμη σε ποιο δωμάτιο έχετε τον υπολογιστή και το ρούτερ; Θα ήθελα να μπω στο διαδίκτυο. -Ο μόνος υπολογιστής που υπάρχει είναι το Laptop του μπαμπά, αλλά δεν μας επιτρέπει να το χρησιμοποιήσουμε. -Και πως περνάει η ώρα σας βρε κορίτσια όταν βαριέστε; Δεν ψάχνετε πληροφορίες για τις σχολικές σας εργασίες, δεν παίζετε ποτέ;
-Όταν υπάρχει ανάγκη, ο μπαμπάς κάθεται μαζί μας και αναζητάμε από κοινού τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε. -Φαντάζομαι , μπαίνετε στο διαδίκτυο μόνο από το κινητό ή το tablet σας ε;
-Όχι δεν έχουμε.
Εμφανώς απογοητευμένη και απορημένη, βρήκα μια δικαιολογία και πήγα στο δωμάτιό μου. Ευτυχώς είχα πάρει το φορτιστή μου. Το σύνδεσα στη πρίζα και επιτέλους μπόρεσα να μπω στο διαδίκτυο με τη χρήση δεδομένων. Ήμουν ευτυχισμένη! Επιτέλους
έκανα αυτό που τόσο πολύ ήθελα. Κάποια στιγμή οι ξαδέρφες μου ανησύχησαν και ήρθαν στο δωμάτιό μου. Πρόλαβα να κρύψω το κινητό κάτω από τα σκεπάσματα. Με ειδοποίησαν ότι η μαμά τους έκανε απογευματινές λιχουδιές και μου πρότειναν να κατέβω να φάω μαζί τους. Προτίμησα να μείνω μόνη μου με το
κινητό και οι ξαδέρφες μου έφυγαν απορημένες. Κατάλαβαν ότι κάτι έκρυβα και δεν άργησαν να το ανακαλύψουν.
Δύο μέρες αργότερα, με επισκέφτηκε η θεία στο δωμάτιό μου. Ήρθε να μου ανακοινώσει ότι το βράδυ θα πάμε όλοι μαζί για
φαγητό στο βραβευμένο εστιατόριο «Α΄ MPRABO». Φύγαμε από το σπίτι γρήγορα, σχεδόν κυνηγημένοι. Φτάσαμε έξω από μια κρεπερί. Σταθήκαμε από έξω και εύλογα ρώτησα: «Αυτό είναι το βραβευμένο εστιατόριο; Ε τότε πρέπει να βραβευτεί και το σουβλατζίδικο του χωριού μας!».
Η θεία μου χαμογέλασε και είπε ότι δεν φτάσαμε ακόμα. Ο προορισμός μας είναι στο δεύτερο όροφο. Ανεβήκαμε γρήγορα τις σκάλες δημιουργώντας θόρυβο, και μπήκαμε από μια τεράστια ξύλινη σκαλιστή πόρτα. Μας υποδέχτηκε μια καλοντυμένη κυρία.
Η θεία μου είπε:
-Ένα ραντεβού έχουμε στο όνομα Ματίνα Παντούση. -Μάλιστα, περιμένετε λίγο. Ήμουν μπερδεμένη, νόμιζα πως κλείσαμε τραπέζι και όχι ραντεβού. Περάσαμε στο χώρο αναμονής και εκεί κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
-Θεία; Τι γίνεται εδώ; -Κλείσαμε ραντεβού για να σε δει ένας οφθαλμίατρος. -Τι, ποιος πού; Ποιος σας είπε ότι θέλω να με δει γιατρός; -Εμείς το σκεφτήκαμε γλυκιά μου Αθηνά, για το καλό σου. Είσαι πολλές ώρες στο διαδίκτυο και πιστεύουμε πως έχει επηρεαστεί η όρασή σου.
-Εγώ βλέπω μια χαρά, η μαμά μου έχει πρόβλημα που όλη μέρα κάθεται μπροστά από τον υπολογιστή της και το κινητό της. Αυτή έπρεπε να φέρετε εδώ. - Τι λες Αθηνούλα μου; Η μαμά σου είναι εθισμένη στο διαδίκτυο; -Ναι και στοιχηματίζω πως η φωτιά στο σπίτι ήταν εξαιτίας της. Μάλλον θα ήταν στο διαδίκτυο και ξέχασε το φαγητό. Δεν είναι η πρώτη φορά, το έχει ξανακάνει. Μπαίνει στην ομάδα «Προκομμένες» και δοκιμάζει τις συνταγές τους, αλλά ξεχνιέται με τις ώρες και μας αφήνει χωρίς φαγητό τελικά. Η θεία έμεινε άφωνη. Η αδελφή της ήταν κολλημένη με το διαδίκτυο και δεν
είχε καταλάβει τίποτα τόσο καιρό. Σκέφτηκε ότι θα έπρεπε να κάνει κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Με ρώτησε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να την συνεφέρουμε.
Τότε μου ήρθε μια ιδέα. Θεία, ανέβασε μια φωτογραφία στο Facebook με κοινοποίηση παρουσίας και φωτογραφία από το νοσοκομείο απέναντι. Η θεία δεν κατάλαβε ακριβώς τι είπα, αλλά με τη βοήθειά μου το έκανε. Ήμουν σίγουρη ότι η μαμά θα έβλεπε αμέσως την φωτογραφία και θα
ανησυχούσε. Η θεία δεν πίστεψε στο σχέδιό μου. Νόμιζε πως η μαμά μετά τη φωτιά θα είχε αλλάξει. Της είπα να περιμένουμε ένα λεπτό και θα δεις που η μαμά θα ανησυχήσει και θα πάρει τηλέφωνο.
- Πως είσαι τόσο σίγουρη Αθηνά μου, ρώτησε η θεία. Θεία, τόσα χρόνια το ίδιο συμβαίνει. Πάω να της ρωτήσω κάτι για τα μαθήματα και η μαμά μου απαντάει μπες στο Ιντερνέτ και βρες την απάντηση.
Ξαφνικά άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνο της θείας. Η θεία δεν απάντησε γιατί μας κάλεσε η γιατρός να περάσουμε. Με εξέτασε αρκετή ώρα και αισθάνθηκα άσχημα όταν με ρώτησε πόση ώρα περνάω μπροστά στην οθόνη. Τι να της έλεγα, ότι είμαι πάνω από 4 ώρες την ημέρα; Της είπα
ψέματα ότι είμαι στο κινητό 1 ώρα την ημέρα. Ντράπηκα πολύ. Όταν τελείωσε την εξέταση η γιατρός μου είπε ότι πρέπει να φορέσω γυαλιά. Έχω μυωπία αρκετούς βαθμούς και πολύ κουρασμένα μάτια. Πήραμε τη συνταγή
και φύγαμε. Μόλις βγήκαμε από το ιατρείο η θεία άνοιξε το κινητό και είχε 10 αναπάντητες. Ήταν της μαμάς, την καλέσαμε και ήταν πολύ ανήσυχη. Αποφάσισε να έρθει να μας συναντήσει. Έφτασε σχεδόν αμέσως ,λες και
πέταξε. Η θεία τη ρώτησε τι έπαθε και είναι αναστατωμένη. Η μαμά μου κρατούσε το κινητό στο χέρι και το κοιτούσε συνέχεια. Τότε αποφασίσαμε να της μιλήσουμε.
-Αδελφή, θα ήθελα να σου μιλήσω. Έμαθα από την Αθηνά ότι περνάς πολλή ώρα στο διαδίκτυο και αμελείς τις μητρικές σου υποχρεώσεις. Μου είπε ότι πιθανόν το σπίτι πήρε φωτιά επειδή ήσουν στο Ιντερνετ , είναι αλήθεια;
-Μετά το ατύχημα σκέφτηκα πολύ. Είμαι πολύ στενοχωρημένη με όσα συνέβησαν και αποφάσισα να αλλάξω τρόπο ζωής. Ήδη έχω περιορίσει αρκετά το χρόνο παραμονής στο διαδίκτυο. Για το λόγο αυτό αποφάσισα να στείλω σε σας την Αθηνά για να μπορέσει να ξεκόψει και αυτή, γιατί εξαιτίας μου
χρησιμοποιούσε αρκετά το κινητό της και εμένα με βόλευε γιατί δεν με απασχολούσε.
-Ξέρεις ότι η Αθηνά έχει σοβαρό πρόβλημα στα μάτια της και πρέπει να φοράει γυαλιά για τη υπόλοιπη ζωή της, είπε η θεία. Η μαμά βούρκωσε. Με αγκάλιασε και με φίλησε. -Έλα πάμε σπίτι Αθηνά, έχουμε πολλά να συζητήσουμε. Ευχαριστήσαμε τη θεία και φύγαμε για το σπίτι.
Μπήκαμε σπίτι και συνειδητοποίησα πόσο μου είχε λείψει, είχαν
επισκευάσει και τις ζημιές και είχαμε πλέον καινούργια κουζίνα. Ξεκινήσαμε να συζητάμε και η μαμά μου είπε για μια κυρία που γνώρισε στο νοσοκομείο και της άλλαξε τη ζωή. Ήταν ψυχολόγος με ειδικότητα στον εθισμό στο διαδίκτυο και τον κυβερνοεκφοβισμό. Αποφάσισε να γίνει ψυχολόγος μετά από προσωπική εμπειρία που είχε όταν ήταν έφηβη και είχε παραμελήσει τελείως την προσωπική της ζωή και τους φίλους εξαιτίας του διαδικτύου. Δεν γνώριζε τους κινδύνους που υπάρχουν όταν κάποιος ασχολείται πολλή ώρα με το διαδίκτυο, ώσπου μια μέρα
κινδύνευε η ζωή της, όταν αποφάσισε να συναντήσει έναν άγνωστο που γνώρισε στο διαδίκτυο. Το γεγονός αυτό την έκανε να σκεφτεί αρκετά και αφιέρωσε τη ζωή της στο να συμβουλεύει τα παιδιά, τους εφήβους και
τους γονείς σε θέματα που αφορούν στην ασφάλεια στο διαδίκτυο.
Η μαμά μου και εγώ αποφασίσαμε από εκείνη τη στιγμή και έπειτα να ασχολούμαστε περισσότερη ώρα η μία με την άλλη και να κάνουμε πολλές
δραστηριότητες μαζί. Έκτοτε η ζωή μας έχει αλλάξει προς
το
καλύτερο
και
χρησιμοποιούμε
τον
υπολογιστή και το διαδίκτυο μόνο όταν υπάρχει ανάγκη και για περιορισμένο χρόνο. Τώρα που βλέπω
όσα περάσαμε από μακριά ,πιστεύω πως τελικά… «Ήμασταν κολλημένοι με το Διαδίκτυο».
Κολλημένοι με το Διαδίκτυο;Ποτέ ξανά!!