Ε Κ Δ ΡΟ Μ Η Ε Ξ ΟΧ Η ! Φρίντα Μπενέτου
Σ ΤΗΝ
Ήταν ένα ηλιόλουστο ανοιξιάτικο πρωινό που η οικογένεια μου αποφάσισε να πάμε εκδρομή στην εξοχή. Ξυπνήσαμε νωρίς το πρωί, φάγαμε το πρωινό μας και αφού ετοιμάσαμε τα πράγματα που θα παίρναμε μαζί μας, ξεκινήσαμε για την ωραία μας εκδρομή. Η διαδρομή ήταν ευχάριστη. Τραγουδούσαμε, λέγαμε αστεία και κάναμε σχέδια με τον γλυκούλη αδερφό μου για το πώς θα περνούσαμε τη μέρα μας. Μετά από αρκετή ώρα, φτάσαμε επιτέλους στον προορισμό μας. Κατέβηκα από το αυτοκίνητο και κοιτούσα με δέος το τοπίο γύρω μου. Ήταν ένα μικρό δασάκι με πανύψηλα δέντρα και ανθισμένα λουλούδια. Το έδαφος ήταν καταπράσινο λες και υπήρχε στρωμένο ένα πράσινο χαλί ! Η ευωδία των λουλουδιών ήταν σκορπισμένη παντού. Η θέα ήταν μαγευτική. Παντού υπήρχαν πολύχρωμες πεταλούδες και μικρά πουλάκια που τιτίβιζαν. Τα γάργαρα νερά στο ποταμάκι κυλούσαν ήρεμα.
Ο ήλιος έλαμπε και εμείς ήμασταν ξένοιαστοι και χαρούμενοι. Παίζαμε, γελούσαμε, ακούγαμε όλους αυτούς τους ήχους που έβγαιναν μέσα απ’ το δασάκι και νιώθαμε τόσο όμορφα που έστω και για λίγο ξεφύγαμε απ’ την καθημερινότητά μας. Γι’ αυτό θα πρέπει όλοι μας να σεβόμαστε, να προστατεύουμε και ν’ αγαπάμε ό,τι δώρο μας έχει δοθεί, ελπίζοντας πως κάποια μέρα θα μας το ανταποδώσει………. Έτσι είναι η φύση !!!!!!!