Sınıf Teorisi - Sayı 13 by Yeni Demokrasi

SINIF TEOR‹S‹

S INIF T EOR‹S‹ DEVR‹MC‹ TEOR‹ OLMADAN, DEVR‹MC‹ PRAT‹K OLMAZ!

2009 I MAYIS I

TEOR‹K DERG‹

2009 I MAYIS I TEOR‹K DERG‹ I F‹YATI: 4 TL

KOMÜN‹STLER‹N B‹RL‹⁄‹ S‹YAS‹ MÜCADELEN‹N KADER‹N‹ TAY‹N EDEN ‹DEOLOJ‹K Ç‹ZG‹D‹R FARKLI VE MUHAL‹F F‹K‹RLERE DO⁄RU YAKLAﬁIM ÜZER‹NE ADALET ANLAYIﬁIMIZ ÜZER‹NE

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

İÇİNDEKİLER KOMÜN‹STLER‹N B‹RL‹⁄‹ ----------------------------------------------------5 Birlik ve Ayr›l›k Anlay›fl›m›z...........................................................................................................................5 Aç›k ideolojik mücadele do¤ru anlafl›lmal›d›r..................................................................................................6 Birli¤in stratejik bir mesele olarak ele al›nmas› ve iki çizgi mücadelesi..........................................................6 Genel Olarak Birlik Anlay›fl›m›z ve Tarihsel Geliflimi........................................................................................9 S›n›f›n birli¤i................................................................................................................................................10 ‹lkeli birlik anlay›fl›m›z gere¤i temel ilkelerde birlik zemini olmal›d›r. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . ............11 ‹lkeli Birli¤in Kriterleri.................................................................................................................................12 Muhasebe flart› neden birli¤in temel kriteri olmaktan ç›kar›ld›......................................................................14 ‹lkeli birlik biçimleri de bilimsel olmal›d›r ....................................................................................................1 5 Ayr›l›k hangi biçimlerle geçekleflir................................................................................................................18 Grupçulu¤a karfl› mücadele edilmelidir..........................................................................................................19 TKP/ML ile Maoist Komünistlerin ayr›l›k noktalar› ........................................................................................20 a)Tarihi muhasebe.........................................................................................................................................................................21 b)Örgüt ve Devrim Program›...........................................................................................................................................................21 c)Marksist-Leninist-Maoist Örgütlerin Örgütsel Birli¤i....................................................................................................................22 dDEH Ve Deklarasyonu.......................................................................................................................................................................22 e)HalkSavafl›veK›r-fiehirDiyalekti¤i................................................................................................................................................22 f)‹lladaMaoizm.................................................................................................................................................................................23 h)‹kiÇizgiAnlay›fl›.............................................................................................................................................................................24 ›)Örgütsel Ayr›l›k ‹lan Edenlere Yönelik Siyaset......................................................................................................................................25 j)HalkS›n›fVeTabakalar›naKarfl›‹zlenenSiyaset...............................................................................................................................26 k)Halk›nBirleflikCephesiveKuruluflZamanlamas›. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .......26 l)Türkiye-Kuzey Kürdistan’da Bafll›ca Çeliflkiler..............................................................................................................................27 m)Parti, Ordu Ve Gençlik ‹simleri...........................................................................................................................................................27 n)PKK de¤erlendirmesi .................................................................................................................................................................27 o)Ola¤anüstü Konferanslar›n Ola¤an Konferanslar Olarak Belirlenmesi............................................................................................29 p)“Kurulufl Kongresi”....................................................................................................................................................................29 r)Mali Politika...............................................................................................................................................................................29 s)Parti Tüzü¤ü..............................................................................................................................................................................29

TEORİK DERGİ - MAYIS 2009-

SINIF TEOR‹S‹

KARDELEN BASIM YAYIM REKLAM GÖSTER‹ ORGAN‹ZASYON LTD. fiT‹. Sahibi ve Yaz›iflleri Müdürü: Ferda Bafl Yönetim Yeri: KARTAL: ‹stasyon Cad. P›nar ‹flhan› Kat:2 Daire:38 KARTAL/‹stanbul Tel: (0212) 243 91 92 Dizgi: Kardelen Yay›nc›l›k Bask›: SM. Matbaac›l›kÇobançeflme Mah. Sanayi Cad. Altay Sokak. No:10 (A blok) Yenibosna-Bahçelievler/‹ST. Tel: 0212 654 94 18

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

TKP/ML’ye ‹liflkin Genel De¤erlendirme ve Elefltirilerimiz...............................................................................30 1) Halk Savafl›................................................................................................................................................................................31 2) Hapishaneler.............................................................................................................................................................................32 3) Kitleselleflme............................................................................................................................................................................32 4) Enternasyonal alana iliflkin .......................................................................................................................................................33

8. Konferans›n birli¤i gündeme almamas› çözümsüzlü¤ündendir.......................................................................33 8. Konferans’›n Maoistlerin 1. Kongre belgelerine de¤inmemeleri de büyük bir hatad›r....................................34 TKP/ML’nin ayr›l›k ve birlikleri de¤erlendirmesi oportünisttir........................................................................34 TKP/ML birlik karfl›t› duruflunu hakl› göstermeye çal›flmaktad›r......................................................................35 TKP/ML’nin “darbecilik” tezi grupçu ve ayr›l›kç› yan›n› gizleme teorisidir......................................................36 TKP/ML’nin ‘kendini fes et gel’ söylemi çi¤ ve gayri ciddi bir yaklafl›md›r ......................................................38 TKP/ML’nin ilkeli birlik istiyoruz söyleminin alt›nda ilkesiz ayr›l›¤› savunma vard›r.........................................39 TKP/ML mükemmeliyetçilikten kurtulamamaktad›r...................................................................................... ..39 TKP/ML iradesinin kendi önderliklerinin birli¤e iliflkin tutumunu de¤erlendirmemesi yanl›flt›r ........................41 Maoist Parti Merkezi’nin birlik ça¤r›s› karfl›s›ndaki tavr› da belirsizli¤ini korumaktad›r..................................42 Tüm Maoist birey, grup ve partilere aç›k ça¤r›m›zd›r.....................................................................................42 Tüm kitlemize ça¤r›m›z: Kongrelerin birlik anlay›fllar›n› ciddiyetle kavray›p hayata uygulayal›m.....................43

S‹YAS‹ MÜCADELEN‹N KADER‹N‹ TAY‹N EDEN ‹DEOLOJ‹K Ç‹ZG‹D‹R----------------------------------------------------------45 Özetle MLM`nin ‹deolojik cephedeki Düflman› Ak›mlar ..................................................................................46 Tasfiyecili¤in S›n›fsal Zemini Ve ‹deolojik Mücadelenin Önemi .......................................................................47 ‹deolojik Mücadelede Esas Hedefler.............................................................................................................49 ‹deolojik Mücadelede Yöntem......................................................................................................................50 Tasfiyecili¤in Niteli¤i Ve Kapsam›.................................................................................................................51 S›n›f Mücadelesinin Özürlü Do¤umu Olarak MLM’den Kopan REFORM‹ZM!........................................................52 Reformizmin Do¤uflu...................................................................................................................................54 Reformizmin Özü.........................................................................................................................................55 Ülkemiz S›n›f Mücadelesi Yelpazesindeki Reformist Yap›lar...........................................................................57 Reformizmin Bir Biçimi Olarak Silahl› Reformizm Üzerine...............................................................................61 Reformizmin Revizyonizm Biçimine Dönüflmesi.............................................................................................62 Biz Geliflmeden Yanay›z. Devrimi Savunuyoruz!.............................................................................................63 Devrimci Politika, Tasfiyecilik Ve Demokratik Mücadele................................................................................64 Proletarya Önderli¤inde Devrimler Kaç›n›lmazd›r..........................................................................................67

FARKLI VE MUHAL‹F F‹K‹RLERE DO⁄RU YAKLAfiIM ÜZER‹NE ------69 Maoist komünistlerin farkl› fikirlere yönelik yaklafl›m›.......................................................................................70 Parti içerisinde farkl› fikirlere yaklafl›m›m›z ideolojik olarak uzlafl› anlam›na gelmez.......................................72 Maoistlerin farl› fikirleri komuoyuna aç›klamalar› ileri bir ad›md›r....................................................................76 Farkl› fikirleri yok say›p bast›rma prati¤i Maoistlerin tutumu olamaz................................................................77 Farkl› ve karfl›t fikirler sürekli oldu¤u gibi bunlar aras›nda ki mücadelede sürekli olacakt›r..............................78 2

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

ADALET ANLAYIfiIMIZ ÜZER‹NE--------------------------------------------87 Burjuva Adalet Anlay›fl›.......................................................................................................................................89 Komünist-Devrimci Adalet Anlay›fl›.....................................................................................................................91 Türkiye-Kuzey Kürdistan Komünist ve Devrimci Hareketlerinin Durumu.............................................................92 Maoistlerin Tarihsel Adalet Anlay›fl›...................................................................................................................94 II. Kongrenin kararlaflt›rd›¤› adalet anlay›fl› ana hatlar›yla flöyledir..................................................................96 Yarg›lamada kolektif iflleyifl uygulanarak sonuca gidilmek zorunludur...............................................................97 ‹ddiaya maruz kalan kifliye en genifl savunma haklar› tan›nmal›d›r.....................................................................97 Sorgulamada susma hakk›..................................................................................................................................98 ‹ddia sahibi olan kifli ya da kifliler sorgulama komisyonunda yer alamaz..........................................................98 Sorgulaman›n yap›ld›¤› süreç de¤il, suçun ifllendi¤i süreç ve zaman üzerinden sorgulanma yap›lmal›d›r.........98 ‹flkence bir insanl›k suçudur...............................................................................................................................98 Yarg›lanma sürecinde kan›t d›fl›ndaki hiç bir fley delil olarak kullan›lamaz.........................................................99 Sorgusu tamamlanmam›fl, yarg› aflamas›ndaki hiç bir insan peflin yarg›larla suçlu olarak ilan edilemez............99 Hiçbir insan temellendirilmifl kuflkular nedeniyle damgalanarak ma¤dur edilemez............................................99 ‹ddia sahibi, iddias›n› kan›tlar›yla birlikte sunmak zorundad›r...........................................................................99 Bizim cezaland›rma anlay›fl›m›z burjuva-feodal intikamc› anlay›fl›yla ayn›laflt›r›lamaz.....................................100 Savafl an›nda esir al›nan düflman askerlerine karfl› yaklafl›m............................................................................100 Esir al›nan düflman generallerine karfl› da hassas davran›lmal›d›r ....................................................................100 Savafl Suçlular›na Karfl› yaklafl›m......................................................................................................................100 Savafl s›ras›nda ölen düflman güçlerinin ölülerine karfl› tutumumuz..................................................................101 Cezalar›n infaz› meselesinde de hassas olmak zorunday›z.................................................................................101 Sürgün...............................................................................................................................................................101 Çeliflkilerin çözümünde dayak bir ceza biçimi olarak savunulamaz, halka ve halktan bireylere uygulanamaz....101 Tecrit bir ceza biçimi olarak uygulanamaz........................................................................................................102 18 yafl›ndan küçük olanlara karfl› ölüm cezas› uygulanamaz..............................................................................102 Ölüm cezas›.......................................................................................................................................................102 Devrimden sonra idam ve ölüm cezas› kald›r›lmal›d›r........................................................................................103 Tüzük.................................................................................................................................................................103 Disiplin cezalar›.................................................................................................................................................103 Önderlik Kurumlar›ndan Biri Olarak Merkezi Denetleme Komisyonu...................................................................105

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

SINIF TEOR‹S‹ olarak ilk say›m›zdan itibaren s›n›f mücadelesinin sorun ve konular›n› Maoist bir yaklafl›mla ele alarak önemli buldu¤umuz sorunlara aç›kl›k getirmeye, devrimci ve komünist hareket içerisinde yok denebilecek durumda olan s›n›f mücadelesinin ideolojik alan›ndaki bu bofllu¤u ideolojik mücadele ve teorik aç›l›mlar›m›zla doldurmaya çal›flt›k. Bu say›m›zda da önemli buldu¤umuz dört konuyu ele alarak gerek maoist komünistlerin her bir konuya iliflkin yaklafl›mlar›n› paylaflmak gerekse ideolojik mücadelenin konusu olarak gördü¤ümüz komünist ve devrimci hareketin bu konudaki eksik ve hatal› anlay›fllar›n› tart›flmaya açt›k. I. konu bafll›¤›m›z olan Komünistlerin Birli¤i gibi stratejik öneme sahip olan bu konuyu derinlemesine ele alarak Maoist komünistlerin birlik meselesine iliflkin yaklafl›mlar›n› net olarak ortaya koyarak, birlik ça¤r›lar›n›n yap›ld›¤› muhataplar›n anlams›z tutuk tav›rlar›n› ve komünistlerin birli¤i gibi önemli bir sorun karfl›s›ndaki oportinist ve eklektik ele al›fllar›n› elefltirerek bu konudaki birlik ›srar›n› yineledik. II. konu bafll›¤›m›z olan Siyasi Mücadelenin Kaderini Tayin Eden ‹deolojik Çizgidir bafll›¤› alt›nda genel olarak Marksizim-Leninizim-Maoizm’in ideolojik cephedeki düflman ak›mlar›n› ele alarak özelde REFORM‹ZM‹ tarisel serüveniyle iflleyerek günümüzdeki tasfiyecili¤e dikkat çekmeye çal›flt›k. III. konu bafll›¤›m›z olan Farkl› ve Muhalif Fikirlere Do¤ru Yaklafl›m Üzerine bafll›¤› alt›nda devrimci ve komünist hareketin temelden yanl›fl ele ald›¤› bu sorunun pratikte kendisini farkl› ve muhalif fikir sahiplerine yaflam hakk› tan›mamas›na hatta ifli fliddete vard›ran tav›rlar›na neden olan monolotik(tekçi) parti anlay›fl›n›n elefltirisini yaparak yaflam›n her alan›nda oldu¤u gibi her bir platform, kurum, devrimci ve komünist parti içerisinde de farkl› ve muhalif fikirlerin oldu¤unu vurgulamaya çal›flt›k. Tamamen objektif bir durum olan her bir parti içerisinde farkl› ve muhalif fikirlerin varl›¤› meselesini tart›fl›rken Maoist komünistlerin son kongrelerinde parti içerisindeki farkl› ve muhalif fikirlere yönelik yaklafl›mlar›ndan da örnekler vererek farkl› ve muhalif fikirlere karfl› nas›l bir yaklafl›m ve nas›l bir mücadele? Gibi sorular› Maoist parti anlay›fl›na uygun olarak cevap vermeye çal›flt›k. IV. Konu bafll›¤›m›zda ise Adalet Anlay›fl›m›z Üzerine bafll›¤› alt›nda daha çokta mücadelenin bugünkü safhas›nda Maoist komünistlerin ‘suç’ fiiline yaklafl›mlar›n› ve bu fiilin yaflamdaki karfl›l›¤› olan ‘ceza’,‘hukuk’ ve ‘adalet’ gibi konular› teorik ba¤lamda da ele alarak biz istemesekte karfl›m›za ç›kan bu fiili durumlara iliflkin nas›l bir adalet anlay›fl› savundu¤umuzu ve pratikteki uygulamalar›m›z›n neler olaca¤›n› çok aç›k ve net olarak deklere ettik. Devrimci ve komünist hareket içerisindeki “suç” ve “suçlu’ tan›mlamas› gibi bunlara yönelik yaklafl›mlar›nda da birçok yönüyle burjuvazinin anlay›fl ve metotlar›ndan esasta kopmad›klar›n› düflünmekteyiz. Onun için Maoist komünistler taraf›ndan her bir alan ve parçada uyulmas› zorunlu olan genel yaklafl›m›m›z› ortaya koyarken devrimci ve komünist hareket içerisindeki dost ve düflman ayr›m›n› mu¤laklaflt›ran anlay›fl ve pratikteki uygulamalar›n›n da genel anlamda elefltirisini yapt›k. Maoist komünistler olarak geçmiflte oldu¤u gibi bugün de önemli bularak tart›flt›¤›m›z ve net bir sonuç ç›kartt›¤›m›z bu ve benzeri konulara iliflkin ‘mutlak do¤ru bizim söyledi¤imizdir’ idealistmekanik anlay›fl›na sahip olmad›¤›m›z›n bilinmesini isteriz. Ancak tersinden yaflam›n ve mücadelenin her safhas›nda karfl›m›za ç›kan bu sorunlar karfl›s›nda da ‘gözlerimizi yumarak’ bunlar› ‘yok sayarak’ kendinden fazlas›yla memnun misali bir tav›r ve tutumlada (ister bu anlay›fl›n sahibi kendilerini devrimci olarak tan›mlas›n isterse komünist) do¤runun temsilcisi olunamayaca¤› gibi kitlelere de güven verilemeyece¤inin bilincindeyiz. E¤er devrimci ve komünist hareket içerisinde örgüt olmak bir avantaj olarak telaki ediliyor ve ‘devrimci adalet’ ad› alt›nda komünistler, devrimciler dost ve düflman ayr›m›n› mu¤lâklaflt›rarak yoldafllar›n›n, dostlar›n›n, kitlelerin üzerinde bu ‘avantajlar›n›’ sopa olarak kullan›yorsa sorun yok gibi davran›p bu gerçeklerden kaçamay›z. Bütün bunlar önemsiz konular de¤il aksine mücadelenin, devrimin kaderini ilgilendiren meselelerdir. Mücadelenin böylesi sorunlar›na kafa yormak ve en ileri çizgiyi temsil etmek devrimci ve komünistlerin görevi olmal›d›r. Bunun için tart›flt›¤›m›z konular önemsenerek elefltirel bir gözle okunmal› ve genel bir kavray›fla dönüfltürülmelidir.

2 0 0 9 -13- Mayıs

SINIF TEORİSİ

KOMÜN‹STLER‹N B‹RL‹⁄‹ Esasta ayn› çizgi ve ayn› program› savunan (tali anlamda farkl›l›klar ve de¤iflik özgünlükler arzetse de)Türkiye-Kuzey Kürdistan siyasal co¤rafyas›nda de¤iflik sebeplerden kaynakl› örgütsel olarak ayr› ayr› yerlerde duran parti, grup, çevre ve bireylerin birli¤ini do¤ru bulup savunmaktay›z. Dolay›s›yla devrimimiz aç›s›ndan bu parçal› durumu bir lüks ve olumsuzluk olarak görmekteyiz. Konunun bütün taraf ve muhataplar›n› aç›k ideolojik mücadeleye davet ediyor ve komünistlern birli¤i konusunda yaklafl›mlar›n› aç›kça ortaya koymalar›n›, bu konuyu bizimle tart›flmalar›n› istiyoruz Birlik ve Ayr›l›k Anlay›fl›m›z Önceki say›lar›m›zda çeflitli de¤erlendirme yaz›lar›yla bizim aç›m›zdan stratejik bir konu olan komünistlerin birli¤i sorununu ele alan yaz›lar yay›mland›. Genel olarak bu konuya iliflkin anlay›fl›m›z› ifade eden bu yaz›lar muhataplar›m›z›n bir k›sm› taraf›ndan görmemezlikten gelinse de, komünistlerin birli¤i gibi önemli bir meseleye yaklafl›m›m›z›n bilinmesinin yan›nda komünist hareketin kitlesi ve devrimci kamuoyu taraf›ndan oldukça önemli yans›malar buldu. Komünistlerin birli¤i gibi stratejik bir konunun dönemsel yaklafl›ml a r ve çeflitli birlik ça¤r›lar›yla gerçekleflmeyece¤inin bilincindeyiz. Bu bak›fl aç›s›ndan hareketle hem birlik kavray›fl›m›z› kitlelere anlatman›n hem de pratik olarak birlik ça¤r›s› yapt›¤›m›z kesimlerle ideolojik olarak dostça iki çizgi mücadelesi sürdürm e n i n, komünistlerin birli¤i gibi

büyük bir davan›n h›zmetinde bir ihtiyaç oldu¤u kadar ayn› zamanda da görev oldu¤unu düflünmekteyiz. Bunun için son söyleyece¤imizi ilk baflta söylemek gerekirse; (tali anlamda farkl›l›klar ve de¤iflik özgünlükler arzetse d e) esasta ayn› çizgi ve ayn› program› savunan Türkiye-Kuzey Kürdistan siyasal co¤rafyas›nda de¤iflik sebeplerden kaynakl› örgütsel olarak ayr› ayr› yerlerde duran parti, grup, çevre ve bireylerin birli¤ini do¤ru bulup savunmaktay›z. Dolay›s›yla devrimimiz aç›s›ndan bu parçal› durumu bir lüks ve olumsuzluk olarak görmekteyiz. Konunun bütün taraf ve muhataplar›n› aç›k ideolojik mücadeleye davet ediyor ve komünistlern birli¤i konusunda yaklafl›mlar›n› aç›kça ortaya koymalar›n›, bu konuyu bizimle tart›flmalar›n› istiyoruz. Biz komünistlerin birli¤i meselesine dönemsel yaklaflm›yoruz. Önceki yaz›lar›m›zda bunu ifade ettik. fiimdi birkez daha bu yaklafl›m›m›z› daha somut olarak yenileyerek proletarya ideolojisi-

SINIF TEORİSİ nin üçüncü nitel aflamas› olan Maoizmin bayra¤› alt›nda maoist-komünistlerin birli¤i gibi büyük bir davay› gerçeklefltirmek hedefiyle bütün muhataplar› aç›k tart›flmaya ça¤›r›yoruz. Yaz›m›z›n içeri¤i iki bölümden oluflmaktad›r. Birinci bölümde genel olarak birli¤e yaklafl›m›m›z› ele al›rken ikinci bölümde ise pratik olarak birlik ça¤r›s› yapt›¤›m›z yoldafllarla iki çizgi mücadelesi temelinde kitleler önünde aç›k ideolojik mücadele temelinde bir tart›flman›n bafllat›lmas›n› hedeflemekteyiz.

Aç›k ideolojik mücadele do¤ru anlafl›lmal›d›r Maoist komünistler 2. kongrelerinde, Uluslararas› Komünist Hareket baflta olmak üzere TKP/ML ve di¤er yoldafllarla birlik ve di¤er tüm konularda aç›k ideolojik mücadele karar› alm›flt›r. Aç›k ideolojik mücadele ancak do¤ru kavrand›¤› oranda davam›za yararl› bir rol oynayacakt›r. 2. Kongre ayn› zamanda olas› yanl›fl anlay›fllara karfl› aç›k ideolojik mücadelenin biçim ve boyutlar›n› da belirlemifltir. Aç›k ideolojik mücadele en basit haliyle kitlelere aç›k olacak flekilde do¤ru-yanl›fl tart›flmas›d›r. Bir di¤er deyiflle ilkesel meselelerde kitlelere aç›k teorik tart›flma, elefltiri-özelefltiri, olumluluklar› ve olumsuzluklar› sebepleriyle birlikte ortaya koyma yaklafl›m›d›r. Aç›k ideolojik mücadele karar› al›nmadan da tarihsel sürecimiz boyunca gerek ulusal gerekse de uluslararas› alanda tüm dostlar›m›z ve yoldafllar›m›zla karfl›l›kl› olarak aç›k ideolojik mücadele anlay›fl›yla yaz›l› ya da sözlü, do¤ru-yanl›fl mücadelesi yürütülmüfltür. Fakat zamanla kirlenen bu kültür, örgütlerin tart›flma ad› alt›nda birbirini karalama, iftira atma, abart›, “bitirme”, deflifrasyon gibi her tür burjuva yöntemi kullanmaya bafllamas›yla yararl› de¤il zararl› bir yöntem biçimini ald›. Bu nedenle 1. Kongre gerek deflifrasyon gerekse de olur olmaz fleyleri kamuoyu önünde tart›flma kültüründen kaynakl›, kardefl partiyle düflman önünde aç›k tart›flmama karar› ald›. Fakat kardefl partinin bizlere yönelik kitlelere aç›k elefltirileri ve kamuoyuna yans›yan ilkesel meseleler do¤al olarak kamuoyu önünde, düzeyine dikkat edilecek biçimde aç›k ideolojik mücadele yürütmeyi zorunlu k›ld›. 1. Kongre karar›na karfl›n kamuoyuna aç›k, zorunlu tart›fl-

2 0 0 9 -13- Mayıs malar yürütüldü. 2. Kongre bu pratik yans›may› da dikkate alarak deflifrasyon, “karalama, iftira, abart›, pusuya yatma, hile, entrika” gibi tüm burjuva yöntemlerden uzak, yoldafllar›m›z› “y›pratma, bitirme” anlay›fllar›n› reddeden, elefltiri-özelefltiri-ikna temeline dayal›, karfl›l›kl› hem kitleleri, hem kendimizi, hem de yoldafllar›m›z› e¤itme-de¤ifltirme-dönüfltürme anlay›fl›yla, olur olmaz her konuda de¤il, temel ilkesel meselelere denk gelen konularda ac›mas›zca karfl›l›kl› aç›k ideolojik mücadele yürütülmesi karar› ald›. Bu pratik bizlere bir kez daha flunu göstermektedir ki, olur olmaz her fleyi kamuoyu önünde tart›flmak ne kadar yanl›flsa, hiçbir fley tart›flmamak da o kadar yanl›flt›r. Hiç bir yan› mutlaklaflt›rmamak bilimsel oland›r. Yap›lmas› gereken 2. Kongre anlay›fl›na uygun olarak gerekli boyutlar›yla bugünkü koflullar› göz önünde bulundurarak uygun yöntemlerle aç›k ideolojik mücadele yürütmektir. Maoistlerin genel anlay›fl› kitlelerden kesinlikle hiçbir fleyi gizlememektir. Fakat bugünkü koflullarda düflman›n yönelimi dolay›s› ile baz› örgütsel planlar gizli kalmak zorundad›r. Fakat devrim sonras› tüm kongre, toplant› ve kararlar kitlelere aç›k olacakt›r, olmal›d›r. Aç›k ideolojik mücadelenin amac› proleter ve burjuva anlay›fllar aras›na kal›n çizgiler çekerek kendimizi ve kitleleri e¤itmek oldu¤undan, dostlar›m›z› hata ve yanl›fllar›na karfl› elefltirirken amac›m›z kitleleri devrimci yap›lardan koparmak de¤il tam tersine kitlelerle örgütü birlefltirmek ve devrimci yöntemlerde kalmalar›n› sa¤lamakt›r. Elefltirilerimizin yöntemi, dili, tarz› ve üslubu Maoistlerin aç›k ideolojik mücadele anlay›fl› ve hedeflerine uygun olmal›d›r. Bu yolla hedeflenen kitlelerin Maoist saflar baflta olmak üzere tüm yoldafllar›n ve dostlar›n saflar›nda geliflebilecek burjuva anlay›fl ve yöntemlere karfl› bilinçlenmesini sa¤lamakt›r.

Birli¤in stratejik bir mesele olarak ele al›nmas› ve iki çizgi mücadelesi Maoist komünistler birlik sorununu geçici ya da bir veya birkaç partiyle s›n›rl› bir mesele olarak görmemektedirler ve birlik sorununu stratejik bir sorun olarak ele almaktad›rlar. Bir araç ya da olgunun stratejik olmas›, stratejik bir süreçte koflullar› olufltu¤unda ortaya ç›karak

2 0 0 9 -13- Mayıs süreç tamamlan›ncaya kadar etki alan›nda belirleyici rol oynamas›ndan ileri gelir. Örne¤in bizim gibi yar› feodal-yar› sömürge ülkelerde devrim yapmak için parti, ordu ve cephe zorunlu stratejik araçlard›r. Bunlardan birinin olmamas› devrimin olmamas› demektir. K›saca stratejik bir sürece damgas›n› vuran ve onun temel örgütlenmesi olan araçlar stratejik araçlard›r. Örne¤in taktik bir araç olan yasal parti devrim süreci boyunca hiç kurulmasa ya da kuruldu¤unda devlet bunu yasaklayarak kapatsa dahi devrim hiç aksamadan sürerek gerçekleflebilir. Fakat bizimki gibi ülkelerde illegal komünist partisi, onun önderli¤inde k›z›l ordu ve k›z›l üsler aflamas›nda halk›n birleflik cephesi kurulmadan devrime önderlik yap›lamaz ve devrim gerçekleflemez. Maoist komünistler, stratejik araçlara ba¤l› olarak bir çok kurum ve olguyu (örne¤in, önderlik kurumu, birlik meselesi, hapishaneler sorunu, ideolojik mücadele vb) devrim mücadelesi boyunca stratejik meseleler olarak görürler. Bir sürecin her boyutunda bizim d›fl›m›zdaki toplumsal geliflme yasas›ndan kaynakl› birlik ve ayr›l›k sürekli var oldukça birlik ve ayr›l›¤› stratejik olarak gündemimize almakda, zorunlu olmaktad›r. Hapishaneler de devrim mücadelesi boyunca sürekli gündemimizde olan bir aland›r. Önderlik kurumu da parti var oldukça sürekli gündemde olacakt›r. Tüm bu araç ve olgular›n stratejikli¤i buradan gelir. Toplumsal geliflmenin temel yasas› olan çeliflki yasas›n›n do¤al sonucuna ba¤l› olarak her toplumsal geliflme arac›nda sürekli olarak do¤ruyla yanl›fl ars›nda, ileriyle geri aras›nda mücadele gündeme gelir. Bilindi¤i gibi her fark bir çeliflkiyi, her çeliflki bir farkl›l›¤› ortaya koyar. Dolay›s›yla en basit haliyle her olgunun içerisinde oldu¤u gibi tüm toplum ve onun parças› olan komünist partisinde de de¤iflik sorunlara getirilen çözüm ve pratik eylemler nezdinde sürekli olarak ayr›l›klar ve birlikler gündeme gelir. En basit haliyle z›tlar›n birbirlerine dönüflmesi yasas› komünist partisinde sürekli olarak bir birlik ve ayr›l›k zeminini gündeme getirir. Bu da birlik ve ayr›l›¤›n stratejik bir sorun olarak sürekli gündemimizde yer almas›n› sa¤lar. ‹flte iki çizgi mücadelesi dedi¤imiz fley tam da bunu ifade eder. Çizgi; genel geçer bir tan›mla, bir s›n›f›n toplumsal yaflam›n tüm alanlar›na iliflkin sistemleflmifl, politik iktidar› hedefleyen fikirler bütünlü¤üdür.

SINIF TEORİSİ ‹ki çizgi mücadelesi ise var olan toplumsal sistemde belirleyici olan iki s›n›f›n politik iktidar mücadelesi temelinde, do¤ru ile yanl›fl aras›nda veya sistemleflmifl fikirler do¤rultusunda birbirleriyle yürüttükleri çizgi (ideolojik) mücadelesidir. Dünyan›n bir bölümünde feodal iliflkiler hakim olsa da genel olarak dünyaya kapitalist emperyalist toplumsal sistem hakim durumdad›r. Bu gerçeklikten kaynakl› genel ifl bölümünde belirleyici olan temel çeliflki burjuvaziyle proletarya aras›nda flekillenmektedir. Ezilenlerin-sömürülenlerin önder gücü olan üretici iflçi s›n›f› ve ezenleri-sömürenleri meydana getiren tüketici büyük burjuva s›n›f› aras›ndaki mücadele ça¤›m›z›n s›n›f mücadelesine damgas›n› vurmaktad›r. Ara katmanlar bu s›n›flara tabi olarak flekillenir. Bu gerçekli¤e ba¤l› olarak bugünkü koflullarda iki çizgi mücadelesi derken en basit haliyle do¤ru ile yanl›fl, proletarya ile burjuvazi aras›ndaki sistemleflmemifl veya sistemleflmifl fikirler üzerinden sürdürülen politik iktidar mücadelesinin ideolojik aya¤› olarak anlamal›y›z. Toplum yaflam›nda ekonomi, pozitif bilimler, sistem, hukuk, yaflam biçimi, düflünsel yap› vb akl›m›za gelebilecek tüm toplumsal alanlar› içine alan MLM, esasen ekonomi politik, bilimsel sosyalizm ve felsefeden meydana gelmektedir. Ekonomi politik; toplumun maddi bütün de¤erlerini içeren üretimden tüketime, bar›nmadan iletiflime k›saca toplumun yaflamas› için gerekli olan tüm maddi fleyleri ve bunlara ba¤l› kurumlar› içerisine al›r. Sistem ise bütün bu maddi fleylerin mülkiyet biçimi üzerine flekillenen, hakim olan s›n›f›n ç›kar›na uygun olarak iflleyen, toplumun birbirleriyle tüm yönleriyle iliflki ve iflleyiflini belirleyen hakimiyet biçimindeki yönetimleri içerir. Felsefe ise toplumun geçmiflten gelece¤e kadar varolufl ve geliflme yasalar›n› inceleyen, yorumlayan ve bu alana iliflkin bütünlüklü düflünce-eylem yap›s›n› ele alan bölümdür. Marksist Leninist Maoistler bu üç sac aya¤›na iliflkin bütünlüklü düflünsel yap›ya ideoloji demektedirler. Hem proletarya hem de burjuva ideolojisi bu temel ayaklar üzerinden flekillenir. Tüm toplumsal yaflamda ve partilerde var olan fikirlerin hepsi bu iki çizgiden yani proletarya veya burjuvazinin dokusundan beslenerek oluflurlar.

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs Uluslararas› alanda komünist partiler de dahil herhangi bir soruna iliflkin ortaya konulan politik fikirlerin hepsi istisnas›z olarak bu iki çizgiden ve ideolojiden beslenirler. Dünyada akl›m›za gelebilecek her hareket, her geliflme, her tav›r bu s›n›flardan birine hizmet eder. Dünyada burjuva veya proletarya ideolojisinden ba¤›ms›z bir anlay›fl oldu¤unu savunmak s›n›flar› yads›mak demektir. Bu ideolojilere ba¤l› olarak flekillenen çizgiler içerisinde, proletaryadan etkilenenleri, yanl›fl yönlerine ra¤men esas› do¤rudan yana oldu¤undan dost saflarda görmekteyiz, esasen burjuvazinin çizgisinden beslenenler ise karfl›t saflar› oluflturmaktave karfl› devrimci bir nitelik kazanmaktad›rlar. Komünist partilerdeki iki çizgi mücadelesi de bu iki s›n›f›n çizgisinden ba¤›ms›z de¤ildir.

‹ki çizgi mücadelesi toplumun tüm alanlar›nda oldu¤u gibi iflçi s›n›f› ve dostlar› içerisinde ve birer araç olan komünist ve devrimci partilerde sürekli olarak örgütsel bölünme ve birleflmeleri gündeme getirir. Birlik ve ayr›l›kta kavray›fl›n derin olmas› bu nedenle çok daha önemlidir. Çünkü, ancak bu kavray›fl ilkesiz birlik ve ayr›l›klar› en aza indirger 8

Bir komünist partisi içerisinde her politik fikir farkl›l›¤› bilinçli ya da bilinçsiz olarak esasen bu iki çizgiden birinden beslenirler. Komünist partileri ve gerici burjuva partileri proletarya ve burjuva ideolojilerini yans›malar›d›rlar. Daha da aç›kças› bu partiler ortaya konan çizgilerin iktidarlaflmas›n› sa¤layan en ileri araçlard›r. Politik iktidar araçlar› olan partiler do¤al olarak çizgi mücadelesinin en keskin olarak sürdü¤ü alanlard›r. Proletarya, ideolojisini iktidarlaflt›rmak için, k›saca halk ve proletarya diktatörlü¤ünü kurmak için komünist partileri arac›l›¤›yla bu ideolojiye uygun flekillendirdi¤i program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklerle devrime yürür. Bu gerçekli¤e ba¤l› olarak komü-

nist partilerde süren ‹ki çizgi ( d o ¤ r u-yanl›fl) mücadelesi komünist partisini oluflturan temeller üzerinden sürmektedir. ‹deoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklere denk gelen temel fikirlerde (ana ilkelerde) farkl› düflünülmedikçe ayr›l›k koflullar› esasta ortaya ç›kmaz. Bir partide bu noktalara iliflkin temel farkl›l›k yani sistemli fikirler ortaya ç›kmad›kça ayr›l›ktan bahsetmek temelsiz bir savunudur. Maoist komünistler, parti içerisinde var olan bütün fikir farkl›l›klar›n›n d›fl›m›zda somut bir gerçeklik olarak oluflan proletarya ve burjuvazinin sistemleflmifl çizgilerinden beslendi¤inin bilinciyle hareket ederler. Ve her politik farkl›l›¤› çizgi olarak nitelerler. Maoist Komünistler, parti içerisinde sürekli var olan bu çizgilerin embriyonik halden sistemleflmifl hale kadar bir çok boyutunun oldu¤unu kabul ederek sistemleflmemifl fikirlerle birlikte yürür, sistemleflmifl çizgilerle çizgi sahipleri disiplin d›fl› durduklar›nda ayr›flarak koparlar. Maoist komünistler, farkl› boyutlarda çizgilerin mutlak olarak (sürecin bafl›ndan sonuna kadar) her partide var oldu¤u gerçekli¤ini kabul ederler. Maoist ko m ü n i s t l e r, Deborin okulunun hatas›n› sürdürerek çizginin belli aral›klarla partilerde ortaya ç›kt›¤›n› ve dolay›s›yla iki çizgi mücadelesinin partilerde sürekli olmad›¤›n› vurgulayan tekçi anlay›fllar› kesinlikle reddederler. Komünist partiler, milyonlarca sorunla karfl›laflmaktad›rlar. Burjuva ya da proleter sistemli çizgilerin yans›mas› olan farkl›

2 0 0 9 -13- Mayıs fikirler mutlak olarak ortaya ç›kmakta ve iki çizgi aras›ndaki mücadele kaç›n›lmaz olarak sürekli hale gelmektedir. Partiler büyüdükçe bu daha da kaç›n›lmaz hale gelir. ‹ki çizgi mücadelesi toplumun tüm alanlar›nda oldu¤u gibi iflçi s›n›f› ve dostlar› içerisinde ve birer araç olan komünist ve devrimci partilerde sürekli olarak örgütsel bölünme ve birleflmeleri gündeme getirir. Birlik ve ayr›l›kta kavray›fl›n derin olmas› bu nedenle çok daha önemlidir. Çünkü, ancak bu kavray›fl ilkesiz birlik ve ayr›l›klar› en aza indirger. Hiçbir politik fikirdo¤ru ile yanl›fl aras›ndaki mücadeleden, proletarya ya da burjuva çizgilerinden yani sistemleflmifl olarak dünyada var olan iki dünya görüflünden ba¤›ms›z olamazlar. Dünyada ve Türkiye-Kuzey Kürdistan’da yüzlerce sistemleflmifl çizgiden bahsetmek mümkündür fakat bunlar›n hepsi proletarya ve burjuvazinin sistemleflmifl dünya görüfllerinin flu ya da bu boyutlarda harmanlanmas› ya da bir birine karfl›t zemin üzerinde oluflmaktad›r. Maoist komünistlere göre bu sistemleflmifl fikirlerden hangisi o partiye niteli¤ini veriyorsa o parti o s›n›fa göre flekillenir. Maoist komünistlerin saflar›nda da baz› noktalarda az›nl›k, baz› noktalarda ise ço¤unluk fikirleri temelinde burjuva yönler varl›¤›n› sürekli bar›nd›rmaktad›r. Yap›lan 2. Kongre’nin sonuçlar› aç›klan›rken de bunlara yeterince tan›k olmufluzdur. Komünist partisini oluflturan temellerde sürekli olarak yaflanan geliflme-de¤iflim, kopma ve ayr›l›klar› de¤iflik boyutlarda kaç›n›lmaz k›larken, ayn› zamanda birlik zemini oluflan sorunlarda da ortaklaflmalar ve birlikler kaç›n›lmaz hale gelir. Her düzeydeki yak›nlaflma ve uzaklaflmalar birlik ve ayr›l›¤›n boyutlar›n› belirler. Ayn› zamanda proleter ve burjuva çizgilerin de boyutlar› vard›r. Her burjuva çizgisi büyük burjuva çizgisi olarak adland›r›lmamaktad›r. Küçük, orta, büyük biçiminde ayr›flt›rd›¤›m›z burjuvazinin çizgisini de bu bölümlere göre adland›rmaktay›z. Ama her halükarda bu çizgileri ideolojik-düflman çizgiler olarak adland›rmaktay›z. ‹deolojik-siyasi vb. aç›dan düflman olan ile salt ideolojik olarak düflman olan s›n›f ve partileri de bir birinden ayr›flt›rmak zorunday›z. Egemen-sömüren s›n›f temsilcili¤ini yapan s›n›f ve partilerin çizgilerine karfl› zor ve fliddet unsurlar› savunurken, di¤er s›n›f ve katmanlar›n s›n›f temsilcili¤ini yapan kesimlere karfl› ise zor ve fliddet unsurlar›n› savunmay›z.

SINIF TEORİSİ Çünkü küçük ve orta burjuva çizgilere sahip s›n›f ve partiler ideolojik olarak her ne kadar düflman bir çizgiye sahip olsalar da konumlar›n› muhafaza ettikleri sürece devrimin dostlar›d›rlar. Dost saflarda olan s›n›f ve partilere yönelik ideolojik mücadele d›fl›nda bunlara karfl› herhangi politik mücadele arac›n› savunmad›¤›m›z gibi bilakis bunlarla birlikte hem eylemde birlik, ajitasyon ve propaganda da serbestlik ilkesinden yola ç›karak eylem birlikleri temelinde hem de iflçi-köylü temel ittifak› anlay›fl› üzerinde flekillenecek olan cephe gibi stratejik bir arac›n bileflenleri olarak birlikte devrime yürümeyi savunur ve bunu pratiklefltiririz. ‹ki çizgi mücadelesi ilerici veya gerici her hareketin yaflad›¤› do¤ru yanl›fl mücadelesidir. Dünyada her fikir ve her davran›fl kendi z›dd›n› (proletarya ya da burjuva çizgileri) içerisinde tafl›r. Maoistler, sonuç olarak her partide iki çizgi mücadelesinin sürekli varl›¤›n› kabul ettiklerinden dolay› ayr›l›k ve birlik sorununun da partilerde sürekli olaca¤›n› kabul eder ve buna ba¤l› birlik gündemini komünist partiler aç›s›ndan stratejik olarak ele al›nmas› gereken bir gerçeklik olarak görürler. Birlik ve ayr›l›k sorununu stratejik temelde ele almayanlar, bir an olsun ak›ldan ç›karanlar, iki çizgi mücadelesinin do¤ru temeller üzerinden yürütülmesini göz ard› edenler gereksiz ayr›l›klardan, parçalanmaktan ve yanl›fla sürüklenmekten ve dolay›s›yla yenilmekten kurtulamazlar.

Genel Olarak Birlik Anlay›fl›m›z ve Tarihsel Geliflimi Devrim kitlelerin eseridir. Devrim öncesi ve sonras› kitleleri birlefltirmeyen hiçbir anlay›fl devrim yapamayaca¤› gibi marjinallikten kurtulamayarak burjuvazi karfl›s›nda yenilmekten kaçamaz. Böylesi bir anlay›fl, devrimi baflarsa bile sürdüremeyerek y›k›lacakt›r. Bu nedenledir ki, partinin, s›n›f›n ve halk›n birli¤i stratejik önemde görevlerden birisidir. Bu görevlerde, belirsiz söylem ve pratikler birli¤i sa¤layamad›¤› gibi partide, s›n›fta ve halkta derin parçalanmalar ortaya ç›karacakt›r. Dünyada ve Türkiye-Kuzey Kürdistan’da devrimci hareketin bu kadar parçal› olmas›n›n temel nedeni birlik ve ayr›l›k noktas›ndaki belirsizlikten ileri gelmektedir. Devrimci ve komünist harekette birlik kavray›fl›

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

öyle bir k›r›lma yaflam›flt›r ki, küçük bir problem, küçük fikir farkl›l›¤› örgütsel ayr›l›k nedeni olabilmektedir. Sorun sadece bununla da kalmamakta bu yanl›fl anlay›fllar ayr›l›klar› sekter ve k›r›c› hale getirerek halk içerisindeki çeliflkilerin çözümünde devrimci ve komünistleri fliddet kullanmaya kadar götürmektedir.

sonras›nda birçok küçük grubun her iki tarafta da ortaya ç›kmas› bunun en aç›k örnekleridir.

Kabul edelim ya da etmeyelim her hareketin ve her devrimcinin mutlaka bir birlik ve ayr›l›k anlay›fl› vard›r. Baz› yap›lar merkezi bir iradeyle belirlenmifl birlik ve ayr›l›k anlay›fllar›n› savunup, hayata uygularken, baz› anlay›fllar ise merkezi temelde netleflmemifl birlik ve ayr›l›k anlay›fl›ndan kaynakl› birlik ve ayr›l›k politikas›n› dönemsel önderliklerin, alanlar›n ve her bireyin kavray›fl› düzeyinde hayata uygulamaya çal›flmaktad›r.

baflar›l› bir sonuca ilerleyebilir.

Geçmifl birlik ve ayr›l›k savunular› temel ilkelere dayanarak otaya koyulmuyordu, birlik ve ayr›l›¤›n bir partide sürekli var olan stratejik bir mesele oldu¤u kavranm›yordu, birlik ve ayr›l›k sadece TKP/ML’nin parçalar›na ba¤l› olaBu düflünce ve davran›fl biçimine devrak ele al›n›yordu. Birlik ve ayr›l›k biBirimci ve komünist hareketi sürükleçimlerinin bilimsel temellerde, pratikzimki gibi yen temel neden, devrimi kitlelerin te nas›l olmas› gerekti¤i konusundayar› feodal-yar› eseri olarak görmeyen anlay›fl bir ki anlay›fl net olmad›¤›ndan grupsömürge ülkeleravuç öncü hareketiyle devrim yalar›n ç›kar›na uygun flekillenen paca¤›na olan inançt›r. Bu dukoalisyon biçimleri öne ç›k›yordu. de s›n›f›n birli¤i, rum halk s›n›f ve tabakalar›n› ve Bu nedenle al›nan kararlar birlik proletarya yar› proleonlar›n örgütlerini ideolojik olazemini olmas›ndan dolay› do¤ru tarya, küçük burjuvarak ikna de¤ifltirme, dönüfltürfakat di¤er biçimleriyle eksik ve zi ve orta burjuvazinin me, birlefltirme anlay›fl›n›n tersiyanl›fl temeller üzerinden flekilsol kanad›n›n demokne d›fllama, ezme, yok sayma ve lenmifltir. ratik halk devrimi ve da¤›tarak yok etme anlay›fl›na Maoist komünistler, parti tarihingötürmektedir. ‹deolojik olarak giderek sosyalizm de bilimsel temellere dayal› ana yaflanan bu k›r›lma genel olarak program› etraf›nda ilkeler do¤rultusunda flekillenmifl devrimci ve komünist hareketin bütünlüklü bir birlik ve ayr›l›k anb i r l e fl t i r i l m e s i her alan›na yans›makta ve yaflalay›fl›n› ilk olarak 1. Kongreyle kaolarak anlafl›lnan siyasal gerilik sorununu tespit rar alt›na alarak savunmaya bafllad›mal›d›r ederek ondan kurtulma yerine yaflalar. Birlik, anl›k davran›fllarla de¤il annan sorunlar› yok sayma ve kaynaklacak do¤ru temellerde belirlenmifl, kafar›n› d›flar›da arama yönelimine sürüklelarda netleflmifl, merkezi politikalarla do¤mektedir. ru ve bilimsel temelde hayata uygulanarak

Merkezi iradeyle belirlenerek uygulanan birlik biçimi yöntem olarak do¤ru olmakla birlikte do¤ru bir birlik anlay›fl› aç›s›ndan yeterli de¤ildir. Çünkü bilimsel temellere oturtulmayan merkezileflmifl bir irade yanl›fl olan› merkezilefltirmiflse bu savunu merkezi irade temelinde olsa da yanl›fl uygulamalar ortaya ç›karacakt›r. Maoistler aç›s›ndan geçmiflte savunulan belirsiz birlik anlay›fl› DABK-Konferans ve 99 Merkezi Konferans döneminde bir iradeyle kararlaflt›r›lsa da bilimsel temellere oturtulmayan bir bak›fl aç›s›ndan dolay› eksik ve hatal› birliklerin savunulup hayata uygulanmas›n›n zeminini de içerisinde bar›nd›rmaktayd›. Nitekim 92 birlik ve 94 ayr›l›¤› ve

S›n›f›n birli¤i S›n›f›n birli¤i en basit haliyle proletarya ve dostlar›n›n (halk›n) birli¤idir. Bizimki gibi yar› feodal-yar› sömürge ülkelerde s›n›f›n birli¤i, proletarya yar› proletarya, küçük burjuvazi ve orta burjuvazinin sol kanad›n›n demokratik halk devrimi ve giderek sosyalizm program› etraf›nda birlefltirilmesi olarak anlafl›lmal›d›r. Milli burjuvazinin sol kanad› ise halk devriminden sosyalizme geçifl aflamas›nda tedricen yok olacakt›r. Bu süreçteki s›n›f›n birli¤i ise proletarya, yar›proletarya ve küçük burjuvazi aras›nda flekillenecektir. Sosyalizm, kapitalizm ve komünizm aras›nda bir geçifl toplumu oldu¤undan sosyalizmin tüm süreçlerinde kapitalist yöne ba¤l› olarak s›n›flar var olmaktad›r. Bu gerçeklik Maoist komünistlerin Demokratik Halk Devrimi ve sosyalizm boyunca s›n›f›n ve dostlar›n›n birli¤ini stratejik görevlerden biri olarak sürekli gündemde tutmalar›n› zorunlu k›lmaktad›r.

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs S›n›f›n ve dostlar›n›n birli¤i sadece savunulmakla gerçekleflmez. Do¤ru bir strateji etraf›nda kitleleri bir araya getirmenin yolu, buna uygun araçlar›n yarat›larak kitlelerin kendi kaderleri için harekete geçirilmesiyle baflar›labilir. Bu da en basit haliyle komünistlerin birli¤i, ve bunun d›fl›nda kalan de¤iflik düzeylerde oldukça genifl bir yelpazeyi kapsayan eylem birli¤i araçlar›n›n örgütlenmesiyle yarat›labilir. S›n›f›n birli¤i; devrim kitlelerin eseridir ilkemizin kendisidir. Buna göre Devrim, s›n›f›n ve dostlar›n›n uygun araçlarla birlik ve mücadelesinin eseridir.

likleri flekillenir. Kendi içerisinde eksiklikler tafl›salar da kendi koflullar›nda Paris komünü, Ekim Devrimi ve Çin Devrimi s›n›f›n birli¤i için iyi birer örnektirler. Bu tecrübelerden dersler ç›kar›p, o süreçlerde yaflanan eksiklikleri gidererek, ilkelerimize uygun olarak, daha ileri düzeylerde s›n›f›n birli¤ini gerçeklefltirerek devrimi ilerletmeliyiz. Bunu yapmayanlar s›n›f›n ve dostlar›n›n birli¤inden bahsedemezler.

Komünistlerin birli¤i, Maoist komünistlerin esas olarak bir partide ideolojik, siyasi, örgütsel, kültürel vb. olgular üzerinde vücut bulan disiplinli irade ve eylem birli¤ini ifade ederken, eylem birli¤i ise sosyalizmin güçleri baflta olmak üzere, en alt düzeylerdeki demokratik, akademik, ekonomik sorunlar üzerinden gerçekleflecek olan de¤iflik boyutlardaki eylem birliklerini ifade eder.

‹lkeli birlik anlay›fl›m›z gere¤i temel ilkelerde birlik zemini olmal›d›r

Proletarya ve dostlar›n›n birli¤i bu araçlar d›fl›nda sözde kalmaktan ileri gidemez. Pratikte yaflam bulmayan teorik söylemler hiçbir koflulda devrimin güçlerini en genifl biçimde birlefltirip devrimi gerçeklefltiremez, gerçeklefltirse bile devrimi sa¤lamlaflt›rarak ilerletemez.

Her anlay›fl ilkeli birlik yaklafl›m›nda netse o zaman netlefltirmemiz gereken nokta hangi ilkelerde birlik, “birlik nas›l olursa ilkeli olur” sorular›d›r.

Baz› anlay›fllar›n aç›klad›¤› gibi tüm proletarya ve dostlar›n›n bir partide birleflmesi anlay›flla s›n›f›n birli¤ini aç›klamak bilimsellikten uzak gerçekleflmesi mümkün olmayan tek tipçi anlay›fl oldu¤u gibi, bu ayn› zamanda belli koflullarla s›n›f iflbirlikçi bir yaklafl›m› da ifade eder. Tüm proletaryay› ve dostlar›n› bir komünist partisinde birlefltirmek hayalden baflka bir fley de¤ildir. Proletarya ve dostlar›n›n sorunlara yaklafl›mda farkl›l›klar› kaç›n›lmazd›r. Bu da bu bak›fl aç›lar›na uygun olarak farkl› örgütlenmeler ortay ç›karmaktad›r. Birbirlerinden farkl› olan bu örgütlenme araçlar›n›n düzeyleri belli ilkeler ›fl›¤›nda flekillenmektedir. Maoist komünistler s›n›f›n birli¤ini savunurken birlik ve eylem birli¤i ilkelerini, devrimi gerçeklefltirme ve sürdürmede gerekli olan ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklerdeki farkl›l›klarda flekillenen ilkelerle belirlerler. Toplumsal geliflme yasalar›na ba¤l› olarak, tüm insanl›¤› esas alan bir felsefeyle belirlenen bu ilkelerde esasta birlik varsa komünistlerin birli¤inin zemini oluflurken, temel ilkelerdeki farkl›l›klar›n çoklu¤u ve azl›¤›na ba¤l› olarak da eylem bir-

Her devrimci hareket ve bireye nas›l bir birlik istiyorsunuz sorusu soruldu¤unda temel yan›t ilkeli birlik istiyoruz biçiminde olacakt›r. Bu sorun tüm anlay›fllar aç›s›ndan öylesine net görünür ki, ilkesiz birlik istiyorum diyen hiç kimseye rastlayamay›z.

O zaman öncelikle ilke nedir, bunu netlefltirerek ifle bafllamal›y›z. Her hareket aç›s›ndan bu konu netleflmezse uygulanacak çizgiler sürekli de¤iflken ve mu¤lak olmaktan kurtulamaz. ‹lke; ana fikir, temel fikir demektir. Di¤er fikirler ise bu ana fikirden do¤an flu veya bu düzeydeki temel olmayan fikirlerdir. Buna göre bir partinin, bir örgütün temel ilkeleri denilince, bununla o partinin ulusal ve uluslararas› düzlemde savundu¤u-ortaya koydu¤u temel fikirler anlafl›lmal›d›r. Bir partinin ulusal ve uluslararas› alanda ortaya koydu¤u temel fikirler o partinin genel siyasal çizgisini belirler Bir partinin genel siyasal çizgisini ise o partinin ulusal ve uluslararas› alanda savundu¤u çizgisi (savundu¤u ideoloji), program› (devlet ve demokrasi anlay›fl›), devrimin yolu ve temel taktikleri (devrim anlay›fl›) örgütsel ilkeleri (parti anlay›fl›), belirler. Bu temel noktalara ba¤l› olarak birli¤i savunmayan hiç bir hareket ya da kifli ilkeli birli¤i savunuyor olamaz. Çünkü partilerin savundu¤u ve kendilerini var eden, niteli¤ini veren, temel ilkeler bu 4 kriterin içerisinde bulunmakta ve birbirlerine temelden ba¤l› olarak flekillenmektedirler. Ayn› zamanda bu temellere dayal› ana fikirler bütün alanlara iliflkin savunular›m›z› da etkileyerek flekillendirir.

SINIF TEORİSİ Maoist komünistler olarak savundu¤umuz ilkeli birlik noktas›nda temel ald›¤›m›z kriterleri daha ayr›nt›l› açarsak savunulan birli¤in ilkeli olmas› için bu kriterlerin neden flart oldu¤u daha net anlafl›lacakt›r.

‹lkeli Birli¤in Kriterleri: 1) ‹deolojide esasta birlik 2) Asgari ve azami devrim program›nda esasta birlik 3) Örgütsel ilkelerde esasta birlik 4) Devrim stratejisi ve temel taktiklerde esasta birlik Maoist komünistlerin ortaya koydu¤u bu kriterleri gereksiz ve anlams›z olarak ifade etmek sorunu kavramayanlar›n yaklafl›m› olabilir. Bütün bu kriterleri matematik hesap olarak ifadelendirmek temel tüm noktalar› yani genel siyasal çizgiyi reddetmektir. Bir partiyi parti yapan tüm temeller bu dört kriterde ifade edilmektedir. ‹deolojide birlik: ‹deolojiden bahsederken Marksizm-Leninizm-Maoizm’den yani halklar›n kurtulufl mücadelesinin sistematik düflünce bütünlü¤ünden bahsediyoruz. K›saca diyalektik ve tarihsel materyalist felsefeden, bilimsel sosyalizmden ve MLM ekonomi-politikten bahsetmekteyiz. Bizim yaratmak istedi¤imiz sistemin tüm alt ve üst yap› kurumlar› arac›l›¤›yla tüm toplumun yaflam›n› ayr›ms›z hesaplayan ve buna göre maddi ihtiyaçlar›n› karfl›layacak biçimde flekillenen temellerden biri, ideolojimizin bir aya¤›n› oluflturan MLM ekonomi politikte ifadesini bulmaktad›r. Yine bu toplumsal sistemdeki ekonominin mülkiyet biçimi ve buna ba¤l› olarak flekillenen toplumsal iflleyifl ise ideolojimizin bir aya¤›n› oluflturan MLM bilimsel sosyalizmde ifadesini bulmaktad›r. Yine tüm toplumsal geliflmelerin, tüm do¤an›n, insanl›kla birlikte ortaya ç›k›fl› ve geliflme yasalar›na ba¤l› olarak geçmifl ve gelece¤e iliflkin fikirlerde (olay ve olgular› tan›mlama, yorumlama ve de¤ifltirme eylemi olarak ifllev gören) ideolojimizin bir aya¤› olan MLM felsefede ifadesini bulmaktad›r. Toplumda hiç bir fley bu üç sacaya¤›ndan ba¤›ms›z de¤ildir. Dünyay› yorumlamak ve de¤ifltirmek ancak bu temellerdeki do¤ru fikirler ve bunlar do¤rultusunda ortaya koyulacak pratiklerle mümkün olabilir, olmaktad›r. Tüm çal›flmalar›m›z›n temeli olan toplumun geliflme yasalar›n›n sistematik biçimde ifade edildi¤i

2 0 0 9 -13- Mayıs bilimsel dünya görüflümüz yani ideolojimiz olan Marksizm-Leninizm-Maoizm’i birlik kriterlerimizden birincisi saymak, san›yoruz ki, basit bir kriter ya da matematiksel hesap de¤il s›n›f temeline dayal› olarak proletaryay› temsil etti¤imizi ortaya koyan, partiyi var eden temel dayanaklar›m›zdan, ilkelerimizden birincisidir. Asgari ve azami devrim program›nda esasta birlik: Bir partinin program› ya da programatik görüflleri o partinin asgari ve azami hedeflerini ve ortaya konan program›n nas›l ve hangi araçlarla hayata uygulanaca¤›n› ifade eder. MKP ve TKP/ML aç›s›ndan da program, yeni demokratik devrim, sosyalizm ve komünizme iliflkin mücadele ve örgüt biçimleri, devrimin ittifak ve düflman güçleri, devrimin niteli¤i ve amaçlar›, iktidar biçimi ve bu iktidar›n hangi s›n›flara ait olaca¤›, iç ve d›fl politikalar, ekonomik ve sosyal politikalar gibi temel sorunlar› ifade etmektedir. Yukar›da sayd›¤›m›z temel noktalara iliflkin k›sa ve bilimsel cevaplar, bir partinin program›n› oluflturur. Programda baz› maddeler (örne¤in çal›flma saatleri vb) tabi ki de¤iflecektir ama temel sorunlara iliflkin yap›lan belirlemeler süreç, ya da aflama sona ermeden de¤iflemez. Kabul edelim ya da etmeyelim, her partinin mutlaka bir program› ya da programatik görüflleri vard›r. Amaç ve hedefi olmayan tek bir politik yap›lanma, örgüt, parti, devlet düflünülemez. Maoist komünistler, programlar›nda yazanlar› savunur ve uygularlar. Burjuvazi gibi bunlar› kitleleri aldatmak için ele almazlar. Bizler program›m›zda yazd›klar›m›z› hayata uygulayaca¤›z, uygulamaktay›z. ‹nsanlar›n u¤runa yaflamlar›n› feda etti¤i halklar›n kurtulufl davs›n›n yolunu ifade eden program, s›radan bir kriter gibi görülemez, görülmemelidir. Program s›n›f temeline dayal› olarak proletaryay› temsil etti¤imizi ortaya koyan, partiyi var eden temel dayanaklar›m›zdan, ilkelerimizden ikincisidir. Örgütsel ilkelerde esasta birlik: Örgütsel ilkeler derken parti tüzü¤ünde var olan örgütsel ilkeler baflta olmak üzere di¤er belgelerde de geçen, tüzü¤ün ötesinde, Maoistlerin savundu¤u örgütlenme ilkelerinden bahsetmekteyiz. Örgütsel ilkeler Marksist-Leninist-Maoist partiyi var eden her noktada net çizgilerle belirlenmifl, insan› yani amac› ele al›fl biçimimizi, demokrasi anlay›fl›m›z›, yönetim biçimimizi, iç iflleyiflimizi, adaletimizi, mali ve askeri alanlara iliflkin örgütlenme ilkelerimizi ifade etmektedir. K›saca örgüt olmam›z› sa¤layan, orga-

2 0 0 9 -13- Mayıs nik varl›¤›m›z› biçimlendiren hiyerarflik birli¤imizi sa¤layan, gönüllü birlikteli¤imizin demokratik merkeziyetçili¤inden bahsediyoruz. Tüm bunlar insan›n amaç oldu¤u, do¤an›n korunmaya al›nd›¤› çelikten disiplinli bir partinin yarat›lmas› ve düflman› yenmesi aç›s›ndan olmazsa olmaz ilkelerdir. Bizleri Menflevik örgütlenmelerden ay›ran bu ilkeler s›radan kriterler olarak görülemez, görülmemelidir. Örgütsel ilkelerimiz s›n›f temeline dayal› olarak proletaryay› temsil etti¤ini ortaya koyan Maoist partiyi var eden temel dayanaklar›m›zdan, ilkelerimizden üçüncüsüdür. Devrim stratejisi ve temel taktiklerde esasta birlik: Devrimin yolu ve temel taktiklerden bahsederken de güçler dengesi sonucunda ortaya ç›kan devrimin yolunu ve bunu gerçeklefltirirken uygulad›¤›m›z yöntemleri ifade etmekteyiz. Devrim stratejimiz, co¤rafyam›z›n yar›-feodal, yar›-sömürge sosyo ekonomik yap›s›na göre uygulanan Halk Savafl› stratejisi ve temel taktiklerini yine buna mukabil halk devriminden sosyalizme ve oradan da komünizme ulaflmadaki strateji ve taktiklerin tümünü içerir. Bugün bizim aç›m›zdan hayati öneme haiz olan ise yar› feodal-yar› sömürge co¤rafyam›zda devrim ve karfl› devrim güçlerinin bizim d›fl›m›zdaki somut gerçeklik sonucunda konumlanmas›na ba¤l› olarak uygulad›¤›m›z bütünlüklü devrim stratejisi olan Halk Savafl›’d›r. Ayr›ca belirlenen stratejiye yani co¤rafyam›zda uygulad›¤›m›z Halk Savafl›’na uygun olarak uygulanan, savunma, denge ve sald›r› gibi stratejik aflamalara, geliflmelere ba¤l› olarak de¤ifliklikler arz eden ve bunlara temel taktiklerden bahsetmekteyiz. Halk Savafl›’n› ve bunun paralelinde uygulanan temel taktikleri basit görmek kavray›fl hatas›d›r. Devrim stratejisi ve temel taktikler, s›n›f temeline dayal› olarak proletaryay› temsil etti¤imizi ortaya koyan, partiyi var eden temel dayanaklar›m›zdan, ilkelerimizden dördüncüsüdür. K›saca sayd›¤›m›z bu dört temel nokta, hangi s›n›fa ait olursa olsun her türden gerici ve ilerici partiyi oluflturan temel dayanaklard›r. Nas›l ki her madde, her oluflum belli temel bileflenlerden olufluyorsa, bir partinin oluflmas› da belli temel bileflenlere ba¤l›d›r. Bu temellerden birinin olmamas› o maddenin ya da partinin olmamas› demektir. ‹fade etti¤imiz bu temeller, bir partinin düflünce sistemati¤ini, hedeflerini, iflleyiflini, eylemlerini ve hareket tarz›n› tayin etmektedir. Bir partiyle, grupla ya da bireyle aras›nda bu temel

SINIF TEORİSİ noktalarda esasta birlik zemini olmamas›na ra¤men birlik istemek ya da birlik yapmak nas›l oportünist bir yaklafl›msa, birlik zemini olmas›na ra¤men ayr›l›¤› savunmak ya da ayr›l›¤a gitmek de o derece oportünist bir yaklafl›md›r. fiunu da unutmayal›m ki bu temel noktalarda da iki çizgi mücadelesi süreklidir. Ayn› parti içerisinde her birey, var olan temel ve belirleyici ilkelere ve onlar›n etkide bulundu¤u di¤er ilkelere farkl› temellerde yaklafl›r ve fikir farkl›l›klar› ortaya ç›kar. Bu sürekli bir durumdur. Yaflanan her geliflme ve sorun karfl›s›nda bilinç düzeyi, alg›lama, kavrama k›saca var olan eflitsizliklerden kaynakl› yaklafl›mda farkl›l›klar ortaya ç›kar. Bu fikir farkl›l›klar›ndan baz›lar› bu dört kriteri oluflturan temel ilkelere denk gelir ki, bu ayr›l›¤› do¤urur. Örne¤in Maoist komünistler aç›s›ndan ideolojide Maoizmi reddetmek, proletarya diktatörlü¤ünü reddetmek, illegal partiyi reddetmek, Halk Savafl›n› reddetmek vb gibi. Yine bu fikir farkl›l›klar›ndan baz›lar› bu dört temel kriteri oluflturan temel ilkelere denk gelmedi¤inden ayr›l›k nedeni olarak ele al›nmazlar. Örne¤in parti ismi, ordu ismi, bir partiyi de¤erlendirme, her hangi bir eylem birli¤inde farkl› düflünme, program›n baz› maddelerini yanl›fl bulma, ya da güncel bir geliflmeye iliflkin farkl› düflünmek gibi. Elbette bunlarda ayr›l›k gösteren yanlar›m›zd›r. Fakat temel ve belirleyici olan noktalarda ortak olunduktan sonra temel olmayan noktalardaki ayr›l›klar ya da birlikler bir ayr›l›k veya birlik gerekçesi yap›lamazlar. Bu temellerin dördünde esasta ortakl›k bulunan her yap›yla örgütsel birlik zemini oldu¤u gibi, bu dört temel noktadan her hangi birinde birlik zemininin esasta yitirilmesi birlik zeminini o noktada ortadan kald›r›r ve bu di¤er tüm noktalara da yans›r. Bu durumda birlik de¤il eylem birli¤i zemini do¤ar. Bu temel noktalar›n her birindeki ortakl›k ve ayr›l›klar Maoistler aç›s›ndan o hareketlerle birlik ve eylem birli¤i mesafemizi de belirler. Örne¤in Marksizm-Leninizm-Maoizm’den etkilenmifl küçük burjuva devrimci bir yap›yla, devrimi dolayl› olarak savundu¤unu söyleyen ve düzen içi mücadeleyi baz alan reformist bir yap›n›n eylem birli¤i temelinde bizlere yak›nl›¤›, yani ortakl›klar›m›z önemli oranda farkl›l›klar içerir. Devrimci hareketlerle aram›zdaki farkl›l›klarda da, de¤iflkenlikler vard›r. Ulusal temelde mücadele eden bir hareket ile MLM’den etkilenmifl küçük burjuva devrimci bir partinin bizlere yak›nl›¤› bir-

SINIF TEORİSİ birinden farkl›d›r. Bir tanesi sosyalizmin güçleri aras›ndayken, bir tanesi demokratik devrimin güçleri aras›ndad›r. Bu nedenle belirlenen bu dört temel kritere ba¤l› ilkeler üzerinden birlik ve eylem birli¤inin boyutlar›n› ele almak oldukça önemli ve temeldir. Ulusal veya uluslararas› alanda komünist, devrimci, reformist, ulusal burjuva, gerici hangi bir partiyi de¤erlendirmenin temel kriterleri bizler aç›s›ndan bunlard›r. Bu temel kriterlerden kopuk ele al›nan hiçbir de¤erlendirme bilimsel olmad›¤› gibi bu de¤erlendirmelere ba¤l› olarak oluflturulacak politikalar, birlik ve ayr›l›klarda bilimsel olmayacakt›r. Bu dört kriter üzerinden yap›lan de¤erlendirmeleri örneklendirelim. Maoist Komünistler bu kriterler üzerinden devrim karfl›s›ndaki durufllar›na ba¤l› olarak ülkedeki tüm partilerle aras›ndaki yak›nl›k ve uzakl›klar›n› belirlemektedir. Buna göre, Marksizm-Leninizm-Maoizm düzeyinde savunulan ideoloji, devlet, devrim ve parti fikirlerinde ortaklaflt›¤› TKP/ML, MPM ve bu çizgileri savunan fakat yanl›fl temellerde ayr›lm›fl ya da parti d›fl›na itilmifl parça ve gruplar› komünist görmekte ve örgütsel birlik ça¤r›s› yapmaktad›r. Maoist komünistler, MLKP, DHKPC, TK‹P, T‹KB, TEKEP-L vb tüm partileri sosyalizmin güçleri yani Marksizm-Leninizm-Maoizm’den etkilenmifl olan küçük burjuva devrimci partiler olarak de¤erlendirmekte ve ayn› nitelik ile varl›klar›n› sürdürdükleri müddetçe, sosyalizm süreci de dahil eylem birli¤i ve ittifak gücü olarak ele almaktad›r. Maoist komünistler, MLM ideolojiden kopuk milli burjuva ideolojiyle donanm›fl olan PKK’yi ulusal devrimci hareket olarak görmekte ve demokratik devrimin gücü olarak de¤erlendirmektedir. Maoist komünistler, MLM’yi tüm temelleriyle sistem içine yönelime indirgeyen ya da reddeden EMEP, ÖDP vb yap›lar› küçük burjuva reformist hareketler olarak de¤erlendirmektedirler. Bu hareketler devrimci niteli¤ini yitirerek reformist partiler haline dönüflmüfllerdir. Demokratik mücadele alan›n›n güçleri temelinde ittifak güçleri olarak görülmektedirler. (Bu hareketler varl›klar›n› sürdürürlerse DHD ve sosyalist dönemde de yasaklanmayarak ittifak güçlerimiz aras›nda olacaklard›r). ‹flçi partisi, milli burjuvazinin sol kanad›n›n temsilcisi olarak görülmekte fakat bu dönem uygulad›¤› çizgi karfl› devrimci oldu¤undan bugünkü anti emperyalist geliflmelerde bile ittifak gücü olarak ele al›nmamaktad›r. CHP, MHP, AKP, DSP, SHP, ANAP,

2 0 0 9 -13- Mayıs DP vb. tüm partileri de komprador bürokrat burjuvazinin temsilcileri olan gerici faflist partiler olarak de¤erlendirmekteyiz.

Muhasebe flart› neden birli¤in temel kriteri olmaktan ç›kar›ld› Hat›rlanaca¤› gibi Maoist Komünistler, 1. kongrelerinde stratejik olarak savunduklar› birlik anlay›fl›nda TKP/ML ile geçmiflte yaflanan tarihsel ortakl›k ve sorunlardan dolay› (sadece bu iki yap› aras›ndaki birli¤in ilkeli ve sa¤lam olmas› temelinde) ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklerde esasta birlik kriterlerine ek olarak tarihsel muhasebeyi de 5. kriter olarak savundular. Fakat 2. Kongre, muhasebenin mutlak bir flart olarak savunulmas›n› yanl›fl bularak kald›rd›. Çünkü iki parti aras›nda bizler aç›s›ndan ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktikler muhasebedeki temel noktalara denk gelen konular› da içermektedir. Muhasebe, parti tarihini siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri anlamda analiz etmektir. 1. Kongre’nin parti tarihi muhasebe belgesi de bu temeller üzerine oluflan bir belgedir. Dolay›s›yla bu kriterleri savunmak muhasebe içerisindeki temel noktalar› da kapsad›¤›ndan ayr›ca bir muhasebe kriteri belirlemek baflta belirlenen 4 kriteri tekrarlamak olacakt›r. Yap›lan bu düzenlemeyle Maoist komünistler ulusal ve uluslararas› alanda kendisinden kopan yap›lar da dahil olmak üzere, birli¤in sa¤lanabilmesi için 4 temel kriter d›fl›nda muhasebe ya da baflka bir ek kritere gerek olmad›¤›n› düflünmektedirler. Bir örnekle açacak olursak; diyelim ki TKP/ML parçal› temelde ele ald›¤› tarihsel yaklafl›m›n› herhangi bir konferans ya da kongrede ele alarak bütünlüklü bir tarihi muhasebe yapt› ve bütün tarihsel geliflmeleri bugün düflündü¤ü biçimde karara ba¤lad›. Bu durumda muhasebede yer alan ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklere denk gelen ilkesel meseleleri 4 kriterde ele ald›¤›m›zdan bir kenara b›rak›rsak, bunun d›fl›nda kalan ilkesel olmayan meselelerde (örne¤in birinci yenilgi, ikinci yenilgi, PKK de¤erlendirmesi, vb noktalarda) farkl› sonuçlara varsa bile bunun bir ayr›l›¤› gerektirmeyece¤ini zaten ortaya koymaktay›z. Bu, bir parti içerisinde iki çizgi mücadelesinin konular›ndan biri olacakt›r. Maoist Komünist saflarda bu mücadelenin çok canl› olarak yafland›¤›

2 0 0 9 -13- Mayıs 2. Kongre belgelerinde gerekli boyutlar›yla kamuoyuyla paylafl›lm›flt›r. Muhasebenin bir flart olmaktan ç›kar›lmas›n›n temel mant›¤› budur. Yoksa muhasebe flart›, Muhasebe belgesi önemsenmedi¤i için kald›r›lmam›flt›r.

‹lkeli birlik biçimleri de bilimsel olmal›d›r Birli¤in nas›l gerçekleflece¤i de en az birlik kadar önemlidir. Bu noktada uygulanacak hatal› anlay›fllar do¤ru olan birlikleri yanl›fl zeminlerde kaynaflt›rmakta ve yeni ayr›l›klara davetye ç›karmaktad›r. Hem do¤ru temellerde, kriterlerimize ve ilkelerimize ba¤l› olarak birli¤i savunmal›y›z hem de do¤ru temelde, kriter ve ilkelerimize ba¤l› olarak örgütsel birli¤imizi infla etmeliyiz. Parti tarihindeki ayr›l›k ve birlik pratikleri ve uluslararas› alanda de¤iflik co¤rafyalarda birlik temelinde yaflanan pratik geliflmeler incelendi¤inde sadece do¤ru temellerde birli¤i savunman › n yetmedi¤i, ayn› zamanda pratikte de do¤ru örgütsel birlikler gerçeklefltirmenin zorunlu oldu¤u görülmektedir. Teorik zeminde ilkeli birli¤i savunmak anlay›fl›m›z›n bir yan›n› olufltururken pratik uygulamas› da di¤er yan›n› oluflturmaktad›r. Teorik-pratik bir bütünlük olan birlik bu yanlar›yla birbirinden kopuk ele al›namaz. Maoist Komünistler olarak do¤ru bir örgütsel birli¤in yine do¤ru temellerde belirlenmifl kriterlerle olaca¤›na inanmakta ve bununda bilimsel çerçevelerinin çizilmesi gerekti¤ini düflünmekteyiz. Komünistlerin, örgütsel birli¤e iliflkin de do¤ru temellere dayal› ana hatlar›yla belirlenmifl örgütsel birlik kriterleri olmal›d›r. Öncelikle birlik zeminimiz olan ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklerde esasta birlik kriterleri, sadece partiler için geçerli de¤ildir. Bu kriterler tek tek bireyler ve partileflememifl grup ve hareketler için de geçerlidir. Dolay›s›yla bizlere kat›lmak isteyen her birey ve grupla da bu kriterlerde esasta ortakl›¤›n olmas› gerekir. Fakat birlik zemini her üç biçimdeki irade için de¤iflmez olsa da, birli¤in gerçekleflme biçimi farkl›laflmaktad›r. Maoist Komünistlerin örgütsel birlikte dikkat ettikleri temel kriter birlik hangi düzeyde gerçekleflirse geçekleflsin, her özgülün irade bütünlü¤ünün kendisini ifade etme hakk›n›n yani olana¤›n›n garanti alt›na al›nd›¤› bir biçimin kabul edilmesidir. Birli¤in biçimleri, birli¤in yap›laca¤› örgütlenmele-

SINIF TEORİSİ rin gerçekli¤ine ba¤l› olarak farkl›l›klar gösterir. Her bir irade, birbirinden farkl› örgütsel bileflenlerden olufltu¤undan birlik yap›ld›¤›nda haklar› da farkl› olmaktad›r. Farkl› bileflenlerle ortaya ç›kan iradenin boyutlar› birli¤e mutlaka etkide bulunacakt›r. Kongre ya da konferansla kendi birli¤ini tesis etmifl merkezileflmifl bir partiyle birkaç kiflinin bir araya gelmesiyle oluflmufl bir komite ya da bireylerin birlik sürecinde birbirlerine etkileri do¤al olarak farkl›l›klar arz edecektir. Bir örgütlenmede irade yasama, yürütme ve yarg›y› belirleyen söz ve karar hakk› olan insanlar›n oluflturdu¤u örgütlenme bütünlü¤üdür. ‹radeleri tan›mlarken, disiplin düzeyinin farkl›l›¤› sorunu de¤ifltirmez. K›saca; Komünist partisi, ordu, gençlik, flehir illegal parti örgütlenmeleri, dernek, çevre örgütü, kad›n platformu, sendika veya herhangi bir örgütlenmeyi oluflturan, söz hakk› bulunan üyelerin bütününe irade denir. Biz burada demokratik kurulufllardan çok, devrim hedefiyle örgütlenen komünist parti ve örgütlenmelerin iradelerinden bahsedece¤iz. Ezilenlerin, sömürülenlerin kurtulufl mücadelesi olan Demokratik Halk Devrimi, sosyalizm ve komünizm mücadelesinde, insanl›¤›n ulaflt›¤› en yüksek irade birli¤i partilerdir. Parti d›fl›nda var olan iradeleri iki biçimde ele almaktay›z. Birincisi partileflmeyi baflaramam›fl olan, bir partiden ayr›lm›fl ya da yeni kurulmufl olan grup ya da hareketler. ‹kincisi ise örgütsüz olan kitlelerin oluflturdu¤u bireyler... Maoist Komünistler parti biçiminde bir örgüt durumundaysa, bu üç irade biçimiyle birlik flekillerinin her birinde, iradelere haks›zl›k yap›lmamas›n› sa¤layacak biçimi her bir iradeyle farkl› örgütsel birlikler yaparak gidermektedir. Bireyle birlik: Hiçbir örgütsel yap›yla ba¤› olmayan örgütsüz kitlelerle yani bireylerle yap›lan birlik biçimidir. (baflka parti ya da gruplardan kopanlar da dahil) En basit haliyle bu birli¤e, bireyle-ço¤unlu¤un ya da bireyle-iradenin birli¤i diyebiliriz. De¤iflik düzeylerde de olsa temel noktalarda partiyle ortaklaflarak örgütlenen her birey, partiyi oluflturan tüm irade ile ortak hak ve disipline sahip olarak partiyle birlik yapm›fl olur. Bireyle birlik süreci; örgütlenmek için baflvurdu¤u komite ya da kendisini parti saflar›nda örgütlemek isteyen komiteyle sürdürdü¤ü tüm tart›flmalarla geçen süreci kapsar.

SINIF TEORİSİ Bu süre içerisinde parti komitesi yaz›l› ve sözlü olarak, disiplinimizin temeli olan partinin tüzü¤ündeki hak ve görevleri, partinin ulusal ve uluslararas› alanda savundu¤u genel siyasal çizgisi olan MLM ideolojiyi, Maoist partiyi, devrimin yolu olan halk savafl›n› ve temel taktikleri, demokratik halk devrimi, sosyalim ve komünizm anlay›fl›m›z› ve devlet biçimini içeren program›m›z› ifade eden temel fikirleri aç›klayarak bireyi bilgilendirerek ikna etmeye çal›fl›rken, birey de bu süreçte bu temel noktalarda var olan birlik ve ayr›l›k yanlar›n› yaz›l› ve sözlü olarak ortaya koyarak süreci sonuçland›r›r. Komite ve birey örgütlenme önünde engel görmezse bireyin iki çizgi temelinde, örgütlendi¤i komitede iç ve d›fla karfl› mücadelesini sürdürmesi temelinde birlik gerçekleflmifl olur. Grup ya da hareketle birlik: Birden fazla insan›n belli temellerde birleflerek oluflturduklar› grup ya da hareketlerle birlik biçimidir. En basit haliyle bu birli¤e, az›nl›kla-ço¤unlu¤un ya da iradenin birli¤i diyebiliriz. Bir partiyi oluflturan temel gündemlerle kongre ya da konferans›n› yapmam›fl, birden fazla örgütlenmeyi bünyesinde bar›nd›rmayan ve yine bu irade taraf›ndan kabul edilen tüzük kurallar›na göre seçilmifl merkezi bir yap›lanmas› olmayan iradelere grup ya da hareket demekteyiz. Grup ya da hareketlerle birlik yaparken, bireyle birlik biçimini savunmak birden fazla insan›n oluflturdu¤u grup iradesine haks›zl›k olaca¤› gibi ayn› durum bir parti gibi birlik süreci iflletildi¤inde de parti iradesine haks›zl›k yap›lmas› anlam›na gelecektir. Bu nedenle, grup ve hareketlerin iradesini ortaya koyacaklar› bir biçimi savunmak en do¤ru olan yöntemdir. Birlik yapanlar partileflmemifl iki grup ya da hareket olmufl olsayd› eflit haklar temelinde belirlenen biçimlerde birlik yap›labilirdi. Fakat bizim ele ald›¤›m›z birlik partiyle grup aras›ndaki birli¤i ifade etmektedir. Grupla birlik süreci; grup iradesiyle, parti önderli¤inin yetki verdi¤i bir örgütlenmenin sürdürdü¤ü tart›flma sürecini kapsar. Grupla birlik sürecinde temel 4 noktadaki ayr›l›k ve birlik yanlar› tart›fl›larak karfl›l›kl› birlik zemini oldu¤u sonucuna var›ld›¤›nda birlik gerçekleflmifl olur. Grupla birlik yap›lmas› karar› al›nd›¤›nda, grup

2 0 0 9 -13- Mayıs kendi varl›¤›n› ortadan kald›rarak partiye birey temelinde dahil olaca¤› için bir kereye mahsus, hem parti iradesinin gelen yoldafllar›n düflüncelerini ö¤renmesi hem de grup iradesinin partinin tüm meselelerine iliflkin farkl›l›klar›n› ve ortakl›klar›n› ortaya koyaca¤› bir olana¤›n yarat›lmas› ve az›nl›¤›n haklar›n›n savunulmas› ilkesini hayata geçirerek grup iradesinin fikirleri engellenmemifl olacakt›r, hem de kendilerini ifade ettiklerinden dolay› iradeyle daha güçlü birleflmeleri sa¤lanacakt›r. Ayn› zamanda parti iradesi, bir organ›n verece¤i dolayl› bilgiler yerine direk bu yoldafllar›n kaleminden farkl› fikirlerini, yani partiyle temel veya temel olmayan noktalardaki birlik ve ayr›l›k yanlar›n› ö¤renmifl olacakt›r. Bu yöntem hem karfl›l›kl› ön yarg›lar› ve tek yanl› bilgileri ortadan kald›rm›fl olacak hem de de¤iflik alanlarda görev alacak yoldafllar›n savunular› aç›k bilindi¤inden karfl›l›kl› iki çizgi mücadelesinin daha sa¤l›kl› ve ö¤retici olmas›n› sa¤layacakt›r. K›saca bu yöntem her düzeydeki düflünce ve iradeye sayg›n›n da ifadesidir. Grubun da¤›lmadan önce disiplinine dahil olaca¤› partiye kendi iradesi engellenmeden kendisini anlatabilece¤i en do¤ru yöntem budur. Grup ya da hareketin birlik sürecinde yaz›l› bir belge sunmamas› halinde ortak tart›flma sonuçlar› üzerinden rapor biçiminde haz›rlanacak bir yaz›l› belge parti iradesine sunularak grup iradesinin partiye iliflkin ayr›l›k ve birlik yanlar›n›n ve birli¤in gerçekleflme biçiminin parti iradesince ö¤renilmesi sa¤lanmal›d›r. Yak›n bir tarihte Maoist komünistlerin 1. Ko n g r e’s i sonras›nda ilkesel olmayan nedenlerle hatal› bir flekilde partiden kopan ve kendisini TKP(ML) Örgütlenme Komitesi olarak isimlendiren yoldafllar›n bir süre sonra sürecin muhasebesini yaparak ayr›lmalar›n›n hatal› oldu¤unu fark ederek kamuoyuna gereksiz ayr›lmalar›na iliflkin yaz›l› öz elefltiri yap›p grup varl›klar›n› ortadan kald›rarak partiye kat›lmalar›, grupla birli¤in örneklerinden birisidir. Fakat bu süreçte Maoist komünistlerin henüz grupla birlik anlay›fllar› entegrasyon söyleminin d›fl›nda bir aç›kl›¤a sahip olmad›¤›ndan, eksiklikleriyle birlikte bir birlik gerçekleflmifl oldu. Partinin ve kitlelerin yaflanan bu gereksiz kopmay› ve sonras›nda yoldafllar›n partiye dönerek yapt›¤› birli¤i çok kavramad›¤› bir gerçeklik. Bu bile teorik olarak birli¤in do¤ru savunulmas›n›n yan›nda ayn› zamanda birlik fleklinin de ne kadar önemli ve kavrat›c› oldu¤unu bizlere göstermektedir. ‹nan›yoruz ki

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

Maoist Komünistler temel kriterlerde birlik zemini olan kesimlerle birli¤i, hangi düzeyde olursa olsun bir koalisyon biçiminde ele almay› kesinlikle reddederler. Komünistlerin birlik anlay›fl› ‘biraz deneriz olmazsa yine ayr›l›r›z’ fleklinde ele al›namaz. Maoist Komünistler her düzeydeki örgütsel birli¤i, y›llara yay›lan bir tart›flma süreci olarak ele almay› da reddederler, esasta birlik zemini olan ayn›lar›n, do¤ru temelde iflletilecek bir irade tart›flmas› ve örgütsel iflleyiflten sonra sonuçland›racaklar› bir süreç olarak ele al›rlar

bugünkü savunular›m›z üzerinden bu birlik gerçeklefltirilmifl olsayd›, hem yoldafllar›n ve partinin bu biçimdeki hatal› ayr›l›klar› daha köklü mahkum etmesini sa¤layarak do¤ru dersler ç›kar›p bu birlik bir e¤itime dönüfltürülebilinirdi, hem de bu yoldafllar›n kendilerini daha iyi ifade etmelerinin olanaklar› yarat› larak iradenin bu yoldafllar› kendi a¤›zlar›ndan tan›mas› sa¤lanabilinirdi. Bundan dersler ç›kararak daha ileri süreçlerde partiden kopan ya da d›fl›m›zda baflka bir partiden koparak, ya da oluflarak birlik zemini olan ya da zamanla birlik zemini oluflan bütün gurup ya da hareketlerle, parti ya da bireylerle do¤ru temelde birlikler yapman›n koflullar›na kendimizi haz›rlamal›y›z. Konu aç›lm›flken flunu da vurgulamakta yarar vard›r. Partiden koparak hatal› temeller üzeriden uzaklaflan ve daha sonra geri gelen yoldafllar da dahil bizlerle baz› sorunlar yaflayarak ayr› kalm›fl insanlar›n partiye gelirken d›fllanmas› ya da ilerlemelerinin engellenmesi kesinlikle hatal› bir tutum olacakt›r. ‹nsanlar hata yapabilir ve hatalar›ndan koparak düzelebilir.

le birçok sorun yaflatm›flsa, ona de¤iflik boyutlarda zarar vermiflse, grup ya da birey olarak özelefltiri vererek döndü¤ünde mükafat beklememelidirler. Bunun yap›lmas› hem yanl›fl› onaylama hem de yöntemi kutsama olacakt›r ki bu hem yoldafllara hem de partiye büyük zararlar verir. Bu yoldafllar›n yapmas› gereken en do¤ru tav›r yapt›klar› hatalar› düzeltmeleri temelinde bir durufl sergileyerek partiden örgütlenme talep etmetedir. Bu komünist yaklafl›m karfl›s›nda Maoist Komünistler de do¤ru temelde bir durufl ve pratik iflleyiflle hatalar›n› anlayan, öz elefltirel yaklaflan yoldafllar› en k›sa zamanda hak ettikleri yerlere getirecektir. Maoist Komünistlerin kitle çizgisi, adalet anlay›fl› ve yoldafllar› kazanma istem ve çabalar›n›n hiçbir yoldafl› kuflku ve kayg›ya düflürmeyecek düzeyde oldu¤u bilinmelidir. Parti ve partilerle birlik: Parti biçiminde merkezileflmifl iki iradenin bir kongreyle birleflmeleri biçimidir. En basit haliyle bu birli¤e, ço¤unlukla ço¤unlu¤un, ya da iradeyle iradenin birli¤i diyebiliriz.

E¤er parti bir bireye ya da gruba karfl› esasta hatal› durufl sergileyip yanl›fl yapm›flsa özelefltiri verilerek kiflinin bütün haklar› ve konumunu derhal iade edilmelidir.

Parti, birden fazla örgütlenmeyi içerisinde bar›nd›ran, belli zaman dilimlerinde gerçekleflen kongre ya da konferanslarla genel siyasal çizgisini belirleyen, irade taraf›ndan onaylanm›fl örgütsel ilkeleri bar›nd›ran, bir tüzük üzerinden örgütlenmesini yapan, kongre veya konferanslarda demokratik merkeziyetçilik ilkesine uygun olarak dönemsel merkezi örgütlenmesini seçen ve pratikte savunduklar›n› hayata uygulamada çabalayan yap›lamalard›r.

Fakat, e¤er hatan›n esas›n› birey veya grup tafl›yorsa, haks›z ayr›l›k gerçeklefltirmiflse, partiy-

Partiyle birlik süreci; öncelikle her iki partinin iradelerinin, 4 temel noktadaki ana fikirlere

Fakat hiçbir fley yaflanmam›fl gibi de davranamay›z. Yaflanan gerçekliklerin üzerinden atlayarak ilerleyemeyiz. Bu tahribatlar› karfl›l›kl› olarak at›lacak do¤ru ad›mlarla k›sa zamanda çözerek ilerleyebiliriz.

SINIF TEORİSİ yaklafl›m›nda ortakl›klar›n ayr›l›klardan fazla oldu¤u kaanetine varmas› sonucunda alaca¤› birlik karar›yla bafllayabilir. Herhangi bir önderli¤in iradeye ra¤men karar almas› darbecilik olur. Maoist Komünistler üstten, iradeye dan›fl›lmadan al›nan kararlarla yap›lacak birlikleri darbeci bularak kabul etmemektedirler. Yaflanan pratikler bu hatal› yöntemin sonuçlar› üzerine bizlere önemli örnekler sunmaktad›r. Karfl›l›kl› al›nan birlik kararlar› sonras›nda her iki parti pratik çal›flmalar›n› sürdürürken, oluflturduklar› birlik komisyonlar› üzerinden her partinin, her noktaya iliflkin ortak ve ayr› yanlar›n› tart›flmaya bafllayarak birlik sürecini bafllatmal›d›rlar. Bu tart›flmalar üç düzeyde yürütülürse hem partide hem parti kitlesinde hem de kamuoyunda çok daha derinlikli bir kavray›fl ve politik güç birli¤i ortaya ç›kar›labilir. Birincisi; her parti kendi iradesi içerisinde belli bir doyuma ulaflacak biçimde birlik tart›flmas› yürütmelidir. ‹kincisi; her parti kendi kitlesi içerisinde hiçbir taraftar ve örgütlü kitlesi d›flar›da kalmayacak flekilde deflifrasyona dikkat ederek doyuma ulaflacak biçimde birlik tart›flmas› yürütmelidir. Üçüncüsü; kamuoyu önünde kitlelerin ve dostlar›n kat›l›m›yla yeterli boyutlarda yap›lacak ortak tart›flmalar yürütülmelidir. Belli bir dönem tart›flmalar› sürdürmek partilerin birbirlerini pratikte yak›ndan izlemelerini sa¤lam›fl olacakt›r. Bu süreçte tüm alanlarda ortak kurumlarda birlikte çal›flma pratikleri de bafllat›lmal›d›r. Bu biçimde bir entegrasyon ön yarg›lar›m›z› da aflmam›z› sa¤layacakt›r. Bütün sorunlar›m›z› k›sa zamanda çözmemiz mümkün de¤ildir. Birçok sorun yaflayarak ilerleyece¤iz, sorunsuz mükemmel bir birli¤i hayal edenler hiçbir zaman birlik yapamazlar. Tart›flmay› geçifltirmek nas›l yanl›flsa, y›llara vard›rmak da o kadar yanl›flt›r. Her üç alanda da birlik kavray›fl› doyuma ulaflt›ktan sonra iki partinin iradelerinin onay›yla birlik kongresinin karar› al›narak birli¤e gidilmelidir. Birlik Kongresi, koalisyonu d›fllayan, bütün tarihsel süreci muhasebe eden, ilkeli temelde soruna yaklaflan, hassasiyetleri dikkate alan, MarksizmLeninizm-Maoizm kavray›fl›m›z› (ideoloji), devrimin yolu olan Halk Savafl›’n› (devrim), Bolflevik tarzda örgütlenmifl bir Maoist partiyi (parti), Demokratik Halk Devrimi, sosyalizm ve komünizm

2 0 0 9 -13- Mayıs toplumlar›ndaki devlet ve iflleyifl biçimlerini içeren program›m›z› (devlet) ve bunlara ba¤l› olarak partiyi ilgilendiren bütün noktalar› ele almal› ve bütünlüklü stratejik bir yönelim ortaya ç›kararak hayata uygulamal›d›r. Eksik kalan yönler ise iradeye dan›fl›larak ya da baflka biçimlerde bir ya da iki gündemli konferanslar üzerinden çözülmelidir. Her üç birlik sürecinde de eksiklikler ve haks›zl›klar yaflanabilir. Do¤ru olan bunlardan dersler ç›kararak tekrarlamamak ve en aza indirgeme çabas› yürütmektir. Maoist Komünistler temel kriterlerde birlik zemini olan kesimlerle birli¤i, hangi düzeyde olursa olsun bir koalisyon biçiminde ele almay› kesinlikle reddederler. Komünistlerin birlik anlay›fl› ‘biraz deneriz olmazsa yine ayr›l›r›z’ fleklinde ele al›namaz. Maoist Komünistler her düzeydeki örgütsel birli¤i, y›llara yay›lan bir tart›flma süreci olarak ele almay› da reddederler, esasta birlik zemini olan ayn›lar›n, do¤ru temelde iflletilecek bir irade tart›flmas› ve örgütsel iflleyiflten sonra sonuçland›racaklar› bir süreç olarak ele al›rlar. Bu süreç tamamland›ktan sonra, demokratik merkeziyetçilik ilkelerine ba¤l›, iki çizgi mücadelesi temelinde iç mücadeleyi esas alan, düflmana karfl› çelikten disiplinli, irade ve eylem birli¤ini sa¤lam›fl bir partinin yarat›lmas›n› hedeflerler.

Ayr›l›k hangi biçimlerle geçekleflir Komünistlerin birlik kriterleri, tersinden ayn› zamanda ayr›l›k kriterleridir de. Bir partiyle ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklerin birinde, bir kaç›nda ya da hepsinde ilkesel ayr›l›klar ortaya ç›kt›¤›nda ayr›l›¤›n zemini ortaya ç›km›fl demektir. Komünistler bir yap› içerisinde ilkesel noktalarda ayr› düflündükleri-düfltükleri zaman, bu yap› temel ilkelerde aç›ktan karfl› devrimci olmam›flsa öncelikle yoldafllar›n› ve partisini ikna etme ve ayn› zamanda ikna olma mücadelesi yürütmelidirler. ‹çerisinde bulunduklar› örgütlenmede kendilerini ifade etme koflullar› varsa, ilkesel noktalardaki ayr›mlar üzerine yap›lan tart›flmalar doyuma ulaflt›ktan sonra ba¤l› bulunduklar› komitelerde yap›lacak toplant› sonras›nda bulunduklar› yap›dan dostça ayr›lmal›d›rlar. Üye olan Maoist komünistler fikirlerini tüzü¤e uygun kurallar üzerinden yazarak iradeye ulaflt›rmal› ve hiçbir flekilde gizli hizip çal›flmas› yapmama-

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs l›d›rlar. Bu durumlarda birkaç insan› kazanma anlay›fl›yla dürüst yöntemlerin d›fl›na ç›kman›n, (öldürülme, fliddete u¤rama vb yaflam güvencesini tehlikeye atan sorunlar yoksa) gizli çal›flman›n burjuva bir yöntem oldu¤u bilinmelidir. Komünistler, ayr›larak kamuoyuna kendi fikirlerini aç›k ifade ederek pekala ayr›ld›klar› partinin tüm kesimlerine ulaflabilirler. Ve gizli çal›flmadan çok daha k›sa bir zaman dilimi içerisinde varsa ikna edilecek yoldafllara ulaflarak ikna edebilirler. Ayr›l›k ve ayr› örgüt kurma durumlar›nda devrimci bir yap›n›n sempatizanlar›na giderek onlar› burjuva yöntemlerle örgütleme anlay›fl› da etik de¤ildir. Bu yoldafllarla iki çizgi mücadelesi ilkemize uygun olarak, savunduklar› çizgilere karfl› do¤ru buldu¤umuz çizgimiz üzerinden ideolojik mücadele yürütüp bu yoldafllar›n ya da dostlar›n ikna edildikten sonra ayr›larak gelmeleri daha do¤ru olan yöntemdir. Komünistler ayr›l›klarda bu anlay›fla oldukça dikkat etmelidirler. Ayr›ld›klar› parti çal›flanlar›n› ikna etmek istiyorlarsa o yap›yla aralar›ndaki ilkesel farkl›l›klar› aç›klayan belgeleri kamuoyuna açarak tart›flmalar yürütmeli ve bu yolla o partide kalan yoldafllar›n› ikna etmeye çal›flmal›d›rlar. ‹kna, de¤iflim, dönüflüm yerine karalama, iftira, kafa kol iliflkileri, konuma dayal› rüflvet, inkar, kand›rma, vb devrimci yöntemlere ters iknaya dayal› olmayan anlay›fllarla insanlar› kendi saflar›m›za kazanmak burjuva yöntemdir. Maoist Komünistler kendilerine nas›l davran›lmas›n› istiyorlarsa dostlar›na ve yoldafllar›na yaklafl›mlar› da bu yönde olmal›d›r. Ayn› zamanda ayr›l›klarda parti de¤erlerinin düflmana kapt›r›lmas›na ve deflifrasyona sebep olmak gibi, iliflkileri tahrip edecek tüm hareketlerden kaç›n›lmal›d›r. Tüm de¤erler tüm partiye ait oldu¤undan tüm parti hesaba kat›larak elde buluna tüm örgütsel bilgi, belge ve malzemeler o partiye teslim edilmeli ve pay›m›za düflen veya ihtiyaç olan bölüm dostça talep edilmelidir. Ayr›lan yap›, paylaflmama gibi bir tavra girerse fliddet vb hiçbir tutuma düflmeden en zorunlu halde dahi sözlü ya da yaz›l› teflhir d›fl›nda herhangi bir çal›flma yap›lmamal›d›r. Bu tür durumlar› ortaya ç›karacak tüm hareketlerden itinayla kaç›n›lmal›d›r. Parti de¤erlerini koruma ad› alt›nda devrimin de¤erlerini fliddet, karalama, vb yöntemlerle kirletmemeliyiz. Maddi tüm de¤erler do¤ru politika sonucunda çok k›sa zamanda bulunabilinir. Fakat fliddet, karalama gibi yöntemlerle kitleler

nezrinde y›prat›lan de¤erler çok uzun dönemler belleklerden silinmedi¤inden tahribatlar› çok daha büyük olmaktad›r.

Grupçulu¤a karfl› mücadele edilmelidir Komünist partilerde grupçuluk her dönem varl›¤›n› koruyan temel hastal›klardan birisi durumundad›r. Grupçuluk, kariyerizm, bölgecilik, adamc›l›k vb de¤iflik biçimlerde ortaya ç›ksa da temelinde ideolojik kavray›fls›zl›ktan kaynaklanan siyasal gerilik yatmaktad›r. Karfl› taraf, hatal› ya da hatas›z yoldafllar veya dostlar olarak görülmemekte, onlar› “bitirilmesi”, “at›lmas›”, “yok edilmesi”, “yenilmesi gereken kesimler” olarak görülmektedirler. ‹deolojik mücadele ad› alt›nda siyasal gerilikten kaynaklanan yöntemlerle f›rsat kollayan, pusuya yatan, dayanaks›z bilgilerle teflhire yönelen, deflifrasyondan kaç›nmayan vb. ilkesiz tüm yöntemler di¤er gerici hastal›klar gibi grupçulu¤un da beslendi¤i araçlar olmaktad›r. Komünistlerin birli¤i sürecinde grupçuluk önemle mücadele edilmesi gereken hastal›klardan birisi olarak çok daha fazla zemin bulmaktad›r. Grupçu e¤ilimler, do¤ru yanl›fl mücadelesini esas olarak grup ç›karlar›na göre ele al›rlar. Liberal tüm hastal›klar grupçu yaklafl›mlar›n temel silahlar› haline gelir. Bu grubun hatalar› ve suçlar›na karfl› esnek demokrat ve hoflgörülü, karfl› taraf olarak gördüklerine ise kat›, disiplinli ve sekter tutumlar vb biçiminde kendisini gösterir. ‹ki çizgi mücadelesi, dost düflman ayr›m›, kitle çizgisi vb. noktalarda ideolojik k›r›lmalardan beslenen grupçuluk alt edilmeden, komünist partilerde gerçek anlamda birli¤in oturtulmas› baflar›lamaz. Bu k›r›lmalar bir grup öncüyle kitleler olmadan devrim yapma biçiminde ortaya ç›kabilece¤i gibi, devrimin dostlar›yla birleflmek yerine onlar› “yok” ederek o co¤rafyada kalan tek grup olarak kitlelere önderlik edip devrime gitme biçiminde de ortaya ç›kmaktad›r. Ayn› zamanda do¤ru yanl›fl mücadelesi yerine grubun ç›kar›na uygun olarak dönem, dönem yan›l›fl› savunma ya da yanl›fla sessiz kalma biçiminde liberal bir iki çizgi anlay›fl›n› savunma biçiminde de ortaya ç›kmaktad›r. Küçük gruplar›yla devrim yapaca¤›n› savunan bu anlay›fllar baflta Maoist Komünist saflar olmak

SINIF TEORİSİ üzere komünist ve devrimci partilerin yüzlerce parçaya bölünmesine neden oldular. Bizimki gibi yar› feodal, yar› sömürge toplumlarda toplumsal zeminden kaynakl› grupçulu¤un, adamc›l›¤›n çok daha fazla zemini oldu¤undan Maoist Komünistlere grupçulukla mücadelede di¤er co¤rafyalardan çok daha fazla görev düflmektedir. Grupçu e¤ilimlerin birlik sürecindeki yans›malar›, karfl› grup olarak gördüklerini ayr›l›k döneminde ‘yok’ edemedi¤i için birlik sürecinde tüm kademeleri ve olanaklar› eline geçirerek, iki çizgi temelinde do¤ru yanl›fl mücadelesiyle ikna etme de¤ifltirme dönüfltürme ya da dönüflme yerine, alt etme, ‘bitirme’, ele geçirme fleklindedir. Birlik yap›lan kesimleri yoldafl› olarak görmeyen grupçu e¤ilimler, birli¤in hemen bafllang›c›nda hemen yeni ayr›l›k zemininin oluflmas›n›n tohumlar›n› atarlar. Proletaryan›n ç›karlar› ad›na yap›lan bu davran›fllar›n proletarya mücadelesini darbeleyen onu gerileten burjuva yöntemlerden baflka bir fley olmad›¤› tarihte binlerce defa kan›tlanm›flt›r. Bu tür anlay›fllar›n yapaca¤› birlik, birbirlerini ‘yok etmek’ için yap›lan ya da birbirlerine yaslanarak ayakta kalamaya çal›flan gruplar›n koalisyonundan baflka bir fley olmayaca¤› gibi geliflmeye kapal›, günden güne eriyen ve ilk f›rsatta yeni ayr›l›klara neden olacak ilkesizlikleri içersisinde bar›nd›r›r.

2 0 0 9 -13- Mayıs Buraya kadar genel birlik anlay›fl›m›z›n teorik yan›n› ortaya koyduk. fiimdi de Maoist Komünistlerin birlik ça¤r›s› yapt›¤› parti ve örgütlere iliflkin yaklafl›m, elefltirileri ve önerilerimizi ele alaca¤›z. Bilindi¤i gibi 1. Kongre’de birlik ça¤r›s› yap›lan TKP/ML ve TKP-ML (Maoist Parti Merkezi)’ne iliflkin 2. Kongre de birlik zemininin devam etti¤i sonucuna vararak birlik ça¤r›s›n› yineledi. Birlik kriterlerimizi ortaya koyarken bu konuya da de¤inerek temel ilkelerde bu iki yap›yla birlik zemininin oldu¤unu ortaya koyduk. Bunun d›fl›nda herhangi bir grup için özel bir vurgu yap›lmamakla birlikte 2. Kongre’nin ortaya koydu¤u birlik anlay›fl›na ba¤l› olarak Maoist partiden ya da TKP/ML’den kopan ya da herhangi bir sebeple kopacak olan, devrimci mücadelede ›srar eden birey ve gruplara da savundu¤umuz ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklerde ayn› temel kriterlere sahip olmalar› halinde birlik ça¤r›m›z geçerli olmaktad›r. Maoist komünistlerin birlik ça¤r›s›n› kabul ederek iliflki kuracak kesimlerle birlik süreci, yap›lacak görüflmelerle flekillenecektir. Soruna özelefltirel bakan, bizim yaklaflt›¤›m›z gibi ilkesel temeller üzerinden birli¤i ele alanlarla birleflme noktas›nda sorun olaca¤›n› düflünmemekteyiz. Bu yaz›m›zda esasta TKP/ML’yi de¤erlendirece¤iz. TKP/ML’ye iliflkin yapaca¤›m›z elefltiri ve genel de¤erlendirmelerdeki anlay›fl›m›z özel vurgu yapmasak da ayn› sorunu yaflayan tüm birey ve gruplar için de geçerli olacakt›r.

94’ ayr›l›¤› buna iyi bir örnek teflkil etmektedir. Bu ayr›l›k, grupçuluk temeli üzerine oturarak partiyi büyük bir kan kayb›na sürüklemifl ve devrimin kaybetmesine neden olmufltur. Seçiminden kararlar›n oylanmas›na, adamc›l›ktan ayr›lmada saf tutmaya kadar bir çok yoldafl, do¤ru bulmad›klar› tarafta grupçu e¤ilimlerden kaynakl› yer alm›flt›r. Çok az bir kesim bu tavra düflmemifl olsa da ayr›l›k netlefltikten sonra uzun bir dönem grupçu davranmaktan kendilerini kurtaramam›fllard›r. ‹stisnalar d›fl›nda her iki tarafta da bu tavra düflmeyen yoldafl yok gibidir.

TKP/ML ile Maoist Komünistlerin ayr›l›k noktalar›

Birlik sürecinin tart›flma ya da birleflme dönemlerinde ideolojik mücadele, siyasal donan›m, do¤ru araçlarla örgütsel birlik yöntemleriyle grupçuluk en alt düzeye indirilmeli ve bunu yapma e¤ilimine giren yoldafllar›n anlay›fllar› teflhir edilmelidir. Maoist saflarda önemli bir sorun olarak hala varl›¤›n› koruyan grupçuluk hastal›¤›n› mutlaka saflar›m›zda yenip en az düzeye indirerek karfl› grupla de¤il ilkeler çerçevesinde yoldafllar›m›zla birleflmeliyiz.

Ayn› parti içerisinde iki birey aras›nda bile temel ya da temel olmayan sorunlara yaklafl›mda yüzlerce ayr› nokta bulmak mümkünken birlik zemini bulunan iki yap› aras›nda yüzlerce ayr› nokta tespit etmek normal ve bilimsel bir sonuçtur.

TKP/ML ile ilkesel noktalarda birlik oldu¤u gibi ilkesel olmayan yanlara dair ayr›l›klar da mevcuttur. Ayr›ca TKP/ML ile Maoist parti aras›nda baz› ilkesel noktalarda da tespit etti¤imiz sistemleflmemifl ayr›l›klar mevcuttur. Bu ayr›l›k yanlar›n› ortaya koydukça TKP/ML ile ortak yanlar›n çok daha belirgin ortaya ç›kaca¤›n› düflünmekteyiz.

Do¤ru olan yaklafl›m bu farkl›l›klar› bilimsel yaklafl›mla ele alarak birlik ve ayr›l›k noktalar›n› tes-

2 0 0 9 -13- Mayıs pit ederek ayn› yap› içerisinde iki çizgi mücadelesi temelinde bir arada kal›narak çözülebilecek olan farkl›l›klarla bir arada bulunmam›z› engelleyen ilkesel mesellerdeki farkl›l›klar› birbirinden do¤ru yaklafl›mla ay›rarak çözmektir. Burada TKP/ML ile güncel meseleler, pratik çal›flmalar vb. noktalara iliflkin yaflanan irili ufakl› bütün farkl›l›klar› anlatamay›z. Nispeten önemli gördü¤ümüz ayr›l›klar›n ön plana ç›kan belli bafll›lar›n› aktararak genel yaklafl›mlar›m›z› ortaya koyaca¤›z.

a)Tarihi muhasebe TKP/ML ile Maoist parti aras›ndaki ayr›l›klardan birsi de parti tarihinin bütünlüklü muhasebesi meselesidir. Ulusal ve uluslararas› alanda gerek parti gerekse de devrimci ve komünist hareketin tarihinden dersler ç›karmayan, onu bilimsel bir muhasebeye tabi tutmayan hiçbir anlay›fl, geçmifl tecrübelerinden do¤ru dersler ç›kararak baflar› yakalayamazlar. Tarihimizdeki baflar› ve baflar›s›zl›klar›m›z›n nedenlerini bulman›n temel yöntemi, tarihimizde bizleri bu baflar› veya baflar›s›zl›klara g ö t ü ren çizgileri siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri noktalarda ele alarak irdelemekten geçmektedir. K›saca bu gün içerisinde bulundu¤umuz olumlu ya da olumsuz durumun aç›¤a ç›kar›lmas› tarihsel köklerine inerek tarihin muhasebe edilmesinden geçmektedir. Muhasebe, bu nedenle TKP/ML ile Maoist parti aras›ndaki önemli ayr›l›klardan birini meydana getirmektedir. 2002 sürecine kadar Maoist Komünistler ve TKP/ML, Konferans kararlar›n›, Merkez Komite kararlar›n›, ayr›l›klara yaklafl›m›, yenilgileri ele al›fl› vb parti tarihinde yaflanan bütün geliflme ve tarihi dönemeçleri birbirinden kopuk ele almakta ve de¤erlendirmekteydi. Fakat Maoist Komünistler 1. Kongre’de parti tarihini bizzat konferans ve önderliklerin kararlar›na ba¤l› kalarak siyasi, ideolojik, örgütsel ve askeri yönleriyle de¤erlendirip irade karar›yla resmi bir belge haline getirdi. TKP/ML de tarihi muhasebesini yaps›n derken bununla, parti sürecini bir bütün olarak siyasi, ideolojik, örgütsel ve askeri yönleriyle analiz etmesi anlafl›lmal›d›r. Tarihi de¤erlendirmeyi konferans ya da önderliklerin kararlar›na ba¤l› ele almadan bir dönemle veya bir ayr›l›kla s›n›rlamak parçal› tarih anlay›fl›n› ifade eder.

SINIF TEORİSİ Bilimsel temellere dayal› tarihi muhasebenin yap›lmas›n› önemsiyoruz. Çünkü TKP/ML’nin siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri noktalarda yapaca¤› tarihi muhasebe ayn›l›k ve ayr›l›k noktalar›n›n ayr›flmas›n› daha bir netlik ve aç›kl›kla ortaya ç›karm›fl olacakt›r. Tarihi muhasebede ortaya konulan ilkesel meseleler birlik kriterleri olan ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklere denk geldi¤inden ayr›ca muhasebeyi birli¤in önünde ilkesel bir ayr›l›k meselesi olarak ele almak yanl›flt›r. Muhasebede yer alan ilkesel olmayan ayr›l›klar ise bir parti içerisinde var olabilecek niteliktedir. Çünkü flu anda bile Maoist Komünist saflarda muhasebe içerisindeki de¤erlendirmelere iliflkin farkl› düflünceler mevcuttur. Bununla muhasebenin önemsiz oldu¤u anlafl›lmamal›d›r. Olas› bir birlik karar›nda muhasebe, birlik kongresinde ele al›narak iradece sonuca ba¤lanacak en önemli gündemi oluflturacakt›r. Bizler 1. Kongre’de onaylanan tarihi muhasebeyi esasta do¤ru bulmaktay›z. Fakat muhasebede yer alan ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklere denk gelen konular d›fl›nda kongrenin iradelefltirece¤i muhasebeyi kendi muhasebemiz olarak kabul ederek iki çizgi mücadelesi temelinde savunaca¤›z. Bu biçimiyle ele al›nacak muhasebenin birli¤in önünde engel teflkil etmeyece¤ini düflünmekteyiz.

b)Örgüt ve Devrim Program› Bilindi¤i gibi Maoist Komünistler birinci kongreleriyle Kaypakkaya'n›n gerek örgüt gerekse de demokratik devrim, sosyalizm ve komünizme iliflkin 72’de ortaya koydu¤u programatik görüflleri program haline getirerek resmilefltirdi. Fakat TKP/ML’nin hala bu temele dayal› bir program› de¤il programatik görüflleri mevcuttur. Bu TKP/ML ile Maoist parti aras›ndaki farkl›l›klardan birisini ifade etmektedir. Resmileflen programda hem örgüt hem de demokratik halk devrimi sosyalizm ve komünizme yürüyüflte savundu¤umuz ana tezleri k›sa ve sade formülasyonlar biçiminde ifade etmekteyiz. Bu biçimiyle hem 1. Kongre öncesi süreçten hem de TKP/ML’den farkl›l›¤›m›z, faaliyet yürüttü¤ümüz bütün alanlarda her yoldafl›n bu fikirleri kitlelere götürürken kendi kavray›fl›na göre yorumlamas›n› ortadan kald›rarak daha aç›k, anlafl›l›r ve sade aç›klamalarla kitlelere tafl›mas›n› sa¤layarak

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

her alanda bütünlüklü ve ayr›nt›l› bir bilincin ortaya ç›karmas›n› sa¤lamaktad›r. TKP/ML en k›sa zamanda programatik görüfllerini bir kongreyle resmilefltirerek bütünlüklü bir kavray›fl›n yarat›lmas›n› sa¤lamal›d›r.

d)DEH Ve Deklarasyonu

Maoistlerin program›n›n özü ve esas› 72’ programatik tezlerine dayal› oldu¤u ve TKP/ML de mevcut durumda ayn› programatik görüflleri savundu¤u için Kaypakkaya'n›n temel tezlerinden vazgeçti¤ini aç›klamad›¤› müddetçe Maoist komünistlerle TKP/ML aras›nda program temelinde ilkesel bir ayr›l›ktan söz etmek do¤ru olmaz.

Maoist Komünistler hem Devrimci Enternasyonalist Hareket (DEH)’in Deklarasyonu’nu hem de onun çizgisi etraf›nda örgütlenen DEH’i tali noktalardaki eksiklikleri d›fl›nda esasta Marksist-Leninist-Maoist de¤erlendirmektedir. Elefltirdi¤imiz yönler DEH’e ve deklarasyonuna damgas›n› vuran yanlar de¤ildir.

c)Marksist-Leninist-Maoist Örgütlerin Örgütsel Birli¤i TKP/ML ile Maoist parti aras›ndaki farkl›l›klardan bir tanesi de birli¤e iliflkin yaklafl›mda kendisini ortaya koymaktad›r. Maoist Komünistler, partileri de¤erlendirirken ve ilkeli birlik anlay›fl›n› savunurken belli savunu kriterlere ba¤l› olarak ele almaktad›rlar. Bir partinin niteli¤ini belirlemede temel kriterlerden kopuk, mu¤lak bir çizgiye sahip olmak, birlik ve eylem birli¤i anlay›fl›n› mu¤laklaflt›rd›¤› gibi dost düflman ayr›m›nda da kar›fl›kl›klara neden olarak halk s›n›f ve tabakalar› içerisinde fliddete varan e¤ilimler, pratikler ortaya ç›karmaktad›r. Bir partinin Marksist-Leninist-Maoist olup olmad›¤›n›, ya da karfl›-devrimci olup olmad›¤›n› belirleyen kriterler, bir partiyi var eden ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklerdeki ulusal ve uluslararas› alanda savundu¤u temel görüflleridir. TKP/ML bir partiyi Marksist-Leninist-Maoist olarak nitelendirme temelinde berrak bir görüfle sahip de¤ildir. ‹lke sorununda da kafas› kar›fl›k olan yoldafllar›m›z, yaflanan farkl›l›klar›n hangisinin ilkesel görüfl aç›s›na denk düflüp düflmedi¤ini net olarak ortaya koyamamaktad›rlar. Bu gibi temel noktalardaki kar›fl›kl›ktan dolay› Marksist-LeninistMaoistlerin örgütsel birli¤i üzerine aç›k ve net bir savunum ve kriter ortaya koyamad›klar› gibi birli¤e karfl› belirsiz ve sekter bir çizgi sürdürmektedirler. TKP/ML, Maoist partiyle aras›ndaki ayr›l›k ve birlik noktalar›n› yukar›da belirtti¤imiz temel ilkeler üzerinden ele ald›¤›nda Maoist partiyle aras›nda ilkesel bir ayr›l›¤›n zemininin olmad›¤›n› anlayarak birli¤i savunacakt›r. TKP/ML her farkl›l›¤› ilkesel görüfl ayr›l›¤› olarak ele almay› b›rakarak belirsiz ve sekter birlik anlay›fl›n› terk etmeli temel il-

keler üzerinden birlik ve ayr›l›k anlay›fl›n› ortaya koymal›d›r.

TKP/ML ise Deklarasyon’a iliflkin oportünist de¤erlendirmesi yaparken, DEH’i ise Marksist-Leninist-Maoist de¤erlendirmektedir. TKP/ML burada diyalekti¤i tersten iflletme hatas›na düflmektedir. TKP/ML, DEH’e içeri¤ini veren, DEH’in uluslararas› alanda savundu¤u siyasi çizgisini belirleyen, temel ilkelerini içeren deklarasyonu oportünist de¤erlendirmekte, bu içeri¤e uygun varl›¤›n› flekillendiren DEH’i ise Marksist-Leninist-Maoist de¤erlendirmektedir. Bir hareketin program düzlemindeki görüflleri Marksist-Leninist-Maoist olmadan o örgütü Marksist-Leninist-Maoist olarak de¤erlendirmek hiçbir yerde ve hiçbir zaman bilimsel bir tespit olamaz. Bunun do¤ru olmas› için o örgütün oportünist olan bu program›n d›fl›nda baflka bir program do¤rultusunda hareket etti¤i tespitinin yap›lmas› gerekir. TKP/ML ya bu savunumdan vazgeçmelidir. Ya da DEH’in deklarasyon d›fl›nda baflka bir fley uygulad›¤›n› iddia etmeli ve alt›n› doldurmal›d›r. Bu gerçekliklere ba¤l› olarak, TKP/ML öncelikle içerisine düfltü¤ü yöntem hatas›n› en k›sa zamanda düzeltmelidir. Do¤ru olan de¤erlendirme eksikliklerini elefltirerek hem deklarasyonu hem de DEH’i MLM de¤erlendirmektir. Çünkü deklarasyona damgas›n› vuran temel ilkeleri TKP/ML de savunmaktad›r. TKP/ML’nin bu ilkelerin damgas›n› vurdu¤u deklarasyonu, baz› tali hatalar›ndan kaynakl› oportünist de¤erlendirmesi, fark›nda olmadan kendisini de oportünist olarak de¤erlendirme noktas›na düflürmektedir.

e)Halk Savafl› ve K›r-fiehir Diyalekti¤i TKP/ML, gerek Halk Savafl› gerekse k›r-flehir iliflkisinde söylemde Maoist partiyle ayn› görüflleri savunmaktad›r. Ancak 2002’de yapt›¤› 7. Konfer a n s’›n kamuoyuna yans›yan baz› yaz›lar›nda

2 0 0 9 -13- Mayıs “bugün flehirler esas al›nmal›d›r” vb. yönlü politik tespitler ileri sürüldü. Bu savunum hem Halk Savafl›’n› hem de “k›r-flehri kuflat›r” tezini bofla ç›karan bir sonuca tekabül etmektedir. Belirtmek gerekir ki, TKP/ML’nin yapm›fl oldu¤u 8. Konferans göstermektedir ki, bu görüflün yanl›fll›¤›n› mahkum eden bir aç›klama yap›lmasa da bu anlay›fl› savunan bir aç›klamada bulunmamaktad›r. Oldukça önemli olan bu durum TKP/ML ile Maoist parti aras›nda önemli bir farkl›l›k olsa da Halk Savafl› ve k›r-flehir diyalekti¤ine iliflkin TKP/ML’nin görüfllerini flimdilik sistemleflmifl ilkesel görüfl farkl›l›¤› olarak de¤erlendirmemekte ve birli¤in önünde engel olarak görmemekteyiz.

f)‹lla da Maoizm TKP/ML ile Maoist parti aras›nda ayr› olan anlay›fllardan biriside illa da Maoizm vurgusudur. Maoist Komünistler, parti tarihinde yaflanan bütün baflar›lar›n temelinde do¤ru temelde savunulan ideoloji oldu¤unu vurgularken, bütün hata, suç ve yanl›fll›klar›n temelinde de ideolojik k›r›lmalar›n yatt›¤›n› ifade etmektedirler. Bunun da esasta günümüzün sorunlar›n› çözecek olan bilimimizin ulaflt›¤› en üst seviye olan Maoizmden k›r›lma oldu¤unu ifade etmektedirler. Yaflanan sorunlar›n temelini oluflturan ideolojiyi göremeyenler bu hatalardan kurtulamayacaklar› gibi giderek kötüye gitmekten de kurtulamazlar. Maoist partide oldu¤u gibi, TKP/ML’nin yaflad›¤› bütün sorunlar›n kayna¤›nda da ideolojik olarak Marksizm-Leninizm-Maoizm’den (Maoizmden) k›r›lmalar yatmaktad›r. TKP/ML, Maoizm temelinde yaflad›¤› ideolojik k›r›lmalar› göremezse, yaflad›¤› baflar›s›zl›klar daha da derinleflecektir. TKP/ML, her ne kadar Maoizm’i savundu¤unu ifade etse de, felsefe, ekonomi politika ve sosyalizm mesellerinde Mao’nun, Marksizm-Leninizm’e nitel katk›lar›nda kafa kar›fl›kl›¤› yaflad›¤› kitle toplant›lar›ndan, yay›n organlar›na kadar yans›maktad›r. Bu k›r›lmaya ba¤l› olarak Kominternin hatalar›ndan DEH’e yaklafl›ma, iki çizgi anlay›fl›ndan birlik anlay›fl›na, kitle çizgisinden halk içerisindeki çeliflkilerin çözümüne, tarih anlay›fl›ndan, ayr›l›klara yaklafl›ma kadar daha sayabilece¤imiz bir çok noktada önemli sorunlar yaflamaktad›r. TKP/ML, Mao savunulmadan Marksizm-Leninizm savunulamaz anlay›fl›n› sadece sözde de¤il “söz-

SINIF TEORİSİ de” teorik olarak da kabul ederek pratikte hayata uygulamal›d›r. Maoist Komünistler sorunu teorik olarak koyman›n yan›nda pratikte içsellefltirmede sorunlar yaflasalar da TKP/ML’ye oranla Mao’nun, Marksizm-Leninizm’e yapt›¤› nitel katk›lar›, Kominternin hatalar› ve DEH’e yaklafl›m, kitle çizgisi ve birlik anlay›fl›, iki çizgi anlay›fl› ve tarihsel geliflmelere yaklafl›m vb noktalarda bir hayli mesafe kat etmifl durumdad›rlar. TKP/ML yaflad›¤› tüm sorunlar›n›n temelindeki Maoizm’den k›r›lmalar› görerek aflma gayreti içerisinde olmal›d›r. Çünkü bugün aç›s›ndan Marksizm-Leninizm-Maoizm olarak vurgulad›¤›m›z ideolojinin üç sac aya¤› olan felsefe, ekonomi politika ve sosyalizmin pratik, teorik sorunlar›nda esasta son nitel aflama olan Maoizm, çözüm gücü olarak ilerlememizi sa¤layacakt›r. ‹deolojimiz sürekli geliflmekte ve pratikte ortaya ç›kan yeni sorunlara karfl› yeni çözümler getirmektedir. Maoizm; felsefe, ekonomi politika ve sosyalizm alanlar›nda karfl›laflt›¤›m›z yeni sorunlar›n çözümünü ortaya koydu¤undan bu aflama es geçilerek günün sorunlar› çözülemez ve yeni ortaya ç›kan sorunlarla bafl edilemez. ‘Marksizm-Leninizm-Maoizm’i nitel aflamalar biçiminde ifade etmemiz tamda bunu ifadelendirmektedir. Her aflama, günün koflullar›na uygun ortaya ç›kan yeni sorunlara cevap oldu¤u için nitel aflamad›r. TKP/ML, Maoizm’i s›radan bir savunu, bir söylem olarak ele almaktan kurtulmal›d›r. Yukar›da sayd›¤›m›z gibi Maoizm’i savunman›n pratikte görevlerini yerine getirmelidir. Aksi halde “sözde” savunmaktan ileri gidemez. Maoizm bu gün aç›s›ndan ulaflt›¤›m›z en üst seviyeyi temsil etti¤inden, Maoizm savunulup uygulanmadan Marksizm-Leninizm savunulamaz ve uygulanamaz. Maoizm olmadan günün sorunlar› çözülemeyece¤i gibi ortaya ç›kacak yeni sorunlar›n çözümü de yarat›lamaz. Bu geliflmeye ba¤l› olarak Maoizm de kesin sonsuz olamaz. Zamanla Maoizm de afl›lacakt›r. Çünkü, yeni çeliflmeler, yeni sorunlar ve Maoizmin geliflmesini koflullayan temel de¤iflimler kaç›n›lmaz olarak gelecektir. Fakat bugün aç›s›ndan Maoizm, sar›lmam›z gereken temel bayrakt›r. TKP/ML ile ilkesel düzeyde olmayan ayr›l›klar›n esas›n›n temelinde Maoizmden k›r›lma yatmaktad›r. Fakat TKP/ML Maoizm meselesinde önemli k›r›lmalar yaflasa da bunu aflma dinamiklerini önemli oranda bar›nd›rmaktad›r. Bunun için de

SINIF TEORİSİ

Partilerin parças› olan her insan bir s›n›f›n parças› olarak proleter ve burjuva dünya görüfllerini belli ölçülerde üzerinde tafl›r. Bu düzeyler her insanda farkl›l›klar arz eder. Bu durum, ideolojik temellere dayal› çizgilerin her birinin, her bir insanda farkl› boyutlar›n›n oldu¤unu ifade eder. Ayr›ca bu düzeyler sürekli de¤ifliklikler arz etti¤i gibi sürekli bir birlerine de dönüflürler. Proleter a¤›rl›¤› yitiren her fikir burjuvalaflt›¤› gibi burjuva a¤r›l›¤› yitiren her fikir de proleterleflir. Burjuvalaflmalar›n da düzeyleri vard›r. Bunlar küçük, orta, ya da büyük burjuva düflünceleri biçiminde flekillenir. Proleter fikirler de proleter ya da yar› proleter olarak flekillenirler. Bu boyutlar›n her biri iki s›n›f›n sistemli fikirlerinin yans›malar›d›rlar

2 0 0 9 -13- Mayıs yand›¤› ideolojik bir temel vard›r. Hangi toplumsal sistem dünyada hakimse, o toplumsal sisteme damgas›n› vuran s›n›flar aras›ndaki çeliflki de temel çeliflkiyi meydana getirmektedir. S›n›f mücadelesine dayal› ortaya ç›kan temel çeliflki ise sürecin bafl›ndan sonuna kadar do¤a ve toplum alan›ndaki fikirlere damgas›n› vurmaktad›r. Günümüz dünyas›n›n hakim toplumsal yap›s› olan kapitalist sistemin temel çeliflkisi proletaryayla burjuvazi aras›nda flekillenmektedir. Her s›n›f›n, dünyadaki ekonomik temele, düflünce alan›na ve sisteme iliflkin sistemli bütünlüklü bir dünya görüflü mevcuttur. Binlerce y›ld›r ezen ile ezilen, sömüren ile sömürülen s›n›flar aras›nda süren mücadele, de¤iflik toplumsal sistemler biçiminde ilerleyerek günümüz dünyas›na ulaflt›. Bu s›n›f mücadelesi her düzeyde farkl› bir sistemli nitelik içererek toplumsal geliflmeye göre de¤iflerek ilerleyen iki dünya görüflüne dönüflmüfltür. Birincisi, ezilenlerin-sömürülenlerin dünya görüflü olan ve flimdi de proletaryan›n görüflü olarak flekillenmesini sürdüren diyalektik ve tarihsel materyalizm ikincisi ise ezenlerin-sömürenlerin dünya görüflü olan ve flimdi de burjuvazinin görüflü olarak flekillenen idealist metafiziktir. Ara s›n›flar bunlar›n bir yans›mas›yken, ara ideolojiler de bu s›n›flar›n etkilenmelerinden ortaya ç›kan fikirlerdir.

birlik anlay›fl›m›z› ideolojik mücadele temelinde devam ettirmekteyiz.

h)‹ki Çizgi Anlay›fl› TKP/ML ile Maoist parti aras›nda iki çizgi anlay›fl› noktas›nda da farkl›l›klar mevcuttur. Bu farkl›l›k çizgi kavram›na farkl› yaklafl›mlardan ileri gelmektedir. “‹ki çizgi” ideolojik bir kavramd›r. ‹ki farkl› dünya görüflünün, iki karfl›t ideolojinin, politik yaflamda yans›mas›d›r. ‹ki çizgi, en özlü ifadeyle politik mücadele alan›nda her farkl› görüflün ideolojideki kendisidir. Politika, ekonominin yo¤unlaflm›fl halidir. Politik mücadele ise savunulan ekonomik anlay›fl›n hakim olmas› için yürütülen iktidar mücadelesinin kendisidir. Ayn› zamanda her politik mücadelenin da-

Politik bir yap›lanma olan partilerde de bütün fikirler bu iki s›n›f›n dünya görüfllerine göre flekillenerek ortaya ç›karlar. S›n›flardan ba¤›ms›z bir fikirden bahsetmek temel yan›lg›d›r. ‹flte bu nedenle parti içerisinde siyasi, ideolojik, örgütsel askeri temellerde savunulan her fikir d›fl›m›zda nesnel olarak var olan proletaryaya ya da burjuvaziye ait olan sistemli çizgilerden beslenirler. K›saca partilerin parças› olan her insan bir s›n›f›n parças› olarak proleter ve burjuva dünya görüfllerini belli ölçülerde üzerinde tafl›r. Bu düzeyler her insanda farkl›l›klar arz eder. Bu durum, ideolojik temellere dayal› çizgilerin her birinin, her bir insanda farkl› boyutlar›n›n oldu¤unu ifade eder. Ayr›ca bu düzeyler sürekli de¤ifliklikler arz etti¤i gibi sürekli bir birlerine de dönüflürler. Proleter a¤›rl›¤› yitiren her fikir burjuvalaflt›¤› gibi burjuva a¤r›l›¤› yitiren her fikir de proleterleflir. Burjuvalaflmalar›n da düzeyleri vard›r. Bunlar küçük, orta, ya da büyük burjuva düflünceleri biçiminde flekillenir. Proleter fikirler de proleter ya da yar› proleter ola-

2 0 0 9 -13- Mayıs rak flekillenirler. Bu boyutlar›n her biri iki s›n›f›n sistemli fikirlerinin yans›malar›d›rlar. Di¤er yandan her farkl› nitelikte çeliflki farkl› yöntemlerle çözüldü¤ü gibi farkl› boyuttaki çizgilerin çözüm yöntemleri de farkl›l›klar arz eder. Do¤ru ile yanl›fl aras›ndaki iki çizgi mücadelesi her alanda sürekli olarak yaflan›r. Bu niyetlerden ba¤›ms›z nesnel bir gerçekliktir. ‹ki çizgi mücadelesi konusu olan tüm çeliflkiler, ideolojik mücadelenin konusudur. ‹deolojik mücadele ile bu farkl›l›klara karfl› etkin mücadele yürütülür. fiöyle ki; sistemleflmemifl farkl› görüfller bir parti içerisinde her zaman için bulunur. Fakat sistemleflmifl çizgi boyutundaki görüfl farkl›l›klar› bir parti içerisinde her zaman bulunmaz ve buna da istisnai dönemler hariç müsaade edilmez, onunla bir arada yaflamak savunulmaz. Parçal› ve da¤›n›k düzeylerden sistemli hale kadar de¤iflik düzeyler arz eden çizgi boyutlar›n›n kavranmas›, TKP/ML ile Maoist parti aras›ndaki farkl›l›¤› ifade etmektedir. Maoist Komünistler yukar›da iki çizgiye iliflkin ifade edilenlere ba¤l› olarak parti içerisinde siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri her alana iliflkin yans›yan farkl› fikirlerin düzeyleri ne olarsa olsun, d›fl›m›zda var olan bu sistemli fikirlerin yans›mas› olarak görmekte ve çizginin boyutlar› olarak ifade etmektedir. TKP/ML ise parti içerisindeki her farkl› görüflü farkl› bir çizginin yans›mas› olarak görmemekte ve sadece sistemli hale gelenleri çizgi olarak tan›mlamaktad›r. TKP/ML, bir parti içerisinde sistemleflmemifl fikirlerin d›fl›m›zdaki sistemleflmifl çizgilerin yani s›n›flar›n sistemli fikirlerinden yans›d›¤›n› görememekte ve sorunu kopuk ele almaktad›r. Yine buna ba¤l› olarak çizginin partilerde sürekli de¤il dönem, dönem aç›¤a ç›kt›¤›n› düflünerek partiyi tekçi ele almakta ve iki çizgi mücadelesini dönemsel olarak aç›¤a ç›k›p biten bir durum olarak görmekte, Deborin okulunun hatas›n› sürdürmektedir. Bu sorun, TKP/ML ile Maoist parti aras›nda ciddi bir ideolojik ve felsefi sorun olarak durmaktad›r. Maoist Komünistler iki çizgi anlay›fl›nda ortaya koyduklar› teorik temeli pratik yaflamda, uygulamada içsellefltirerek hala partide belli düzeylerde yaflanan zafiyetleri ve eksiklikleri en aza indirmelidir. TKP/ML ise hem teorik kavray›fl›n› düzeltilmeli hem de buna ba¤l› olarak pratik içsellefltirmeyi sa¤lamal›d›r. Bu sorun çözülmeden TKP/ML'nin

SINIF TEORİSİ birlik ve ayr›l›¤a yaklafl›mlar› netleflemez. Buna ba¤l› olarak iki çizgi mücadelesi kavranmad›¤›ndan, gereksiz ayr›l›klar ve sorunlardan kurtulunamaz ve do¤ru birlik anlay›fl›na da ulafl›lamaz.

›)Örgütsel Ayr›l›k ‹lan Edenlere Yönelik Siyaset Maoist Komünistlerle TKP/ML aras›ndaki önemli ayr›l›klardan birisi de ayr›l›k ilan edenlere karfl› uygulanan siyasettir. Türkiye-Kuzey Kürdistan devrimci hareketinin ayr›lanlara yönelik temel siyaseti kaba, sekter pratiklerle doludur. Her ayr›l›k istisnas›z fliddet politikalar›n› gündeme getirmekte ve bu fliddet bazen ölüme kadar gitmektedir. Bizim tarihimizde de dönem dönem kaba ve sekter tutumlar olsa da bu hiçbir zaman sistemli bir siyasete dönüflerek fliddete ya da ölüme kadar gitmemifltir. Maoist Komünistler 1.Kongre sonras› tarihinde yaflanan bütün hatal› yaklafl›mlar› mahkum ederek ayr›l›k ilan edenler d›fl›nda esir al›nan düflman unsurlar›na dahi dayak, küfür, hakaret vb uygulamalar› iflkence olarak nitelendirmektedir. Fakat TKP/ML son on y›l› aflk›n bir süredir geçmifl kültürümüzden h›zla kopmakta ve saflar›nda ayr›l›k ilan edenlere karfl› kaba ve sekter bir çizgi savunarak pratikte bunu fliddete kadar vard›rmaktad›r. Bunu, gerek kendilerinin gerçeklefltirdikleri 2. Ola¤anüstü Konferans, gerek “7. Konferans” sonuçlar›nda gerekse de Maoist partiye yönelik polemik yaz›lar›nda aç›ktan aç›¤a savunmaktad›rlar. Ayn› politikalar› 8. konferans sonras›nda da sürdüren TKP/ML, on y›ll› aflk›n süredir kendilerinden ayr›lan GÖK-Yeniden ‹nfla-Devrimci Dönüflüm vb kesimlere karfl› politikas›n› fliddet uygulamaya kadar vard›rm›fl durumdad›r. Örgütsel ayr›l›k ilan edenlere karfl› “zor kullanmay›” politika haline getiren TKP/ML, bu sekter politika tarz›n› de¤ifltirmelidir. Parti içindeki çeliflkilerin çözümünde asla bu yönteme baflvurulmaz. Ne olursa olsun parti içindeki sorunlar bar›flç›l, ikna e¤itime dayal› ve ideolojik mücadele içinde ele al›n›p çözülmelidir. Tersi yaklafl›m Maoizm’den ciddi bir biçimde sapmay› ve k›r›lmay› ifade eder. Halk içerisindeki çeliflkilerin çözümünde hiç bir gerekçeyle fliddete bafl vurulmas› savunulamaz. Bunu herhangi bir gerekçeyle teorilefltirenler Maoist bir politika izlemiyor demektir.

SINIF TEORİSİ fiu çok aç›k bilinmelidir ki, saflar›m›zdaki mücadele gönüllü¤e dayan›r. ‹nsanlar kat›ld›klar› gibi ayr›lma hakk›na da sahiptirler, ayr›labilirler. Herhangi bir sebeple ayr›lan insanlar ayr› örgütlenmeye de gidebilirler. Örgütlenme hakk›n› hiç kimse insanlar›n ellerinden alamaz. Maoist Komünistler bir zorunluluk olarak kulland›klar› fliddeti sadece düflmana karfl› uygularlar. Mümkündür ki, bu ayr›l›klarda bizlere haks›zl›klar da yapm›fl olabilirler. Kendimizi savunma d›fl›nda herhangi bir giriflim kabul edilemez. Bize karfl› elefltiriyi ve bizim kitlemiz içerisinde çal›flma yapmalar›n› da yasaklayamay›z. ‹deolojik mücadele d›fl›nda engelleme, fliddet uygulamagibi pratikler kim yaparsa yaps›n devrimcilik ad›na suçtur. Maoist Komünistlerin yapmas› gereken görev kendi saflar›n› e¤iterek olas› ayr›l›klarda dostça ayr›lma biçimini bir kavray›fla çevirmektir. Bütün Maoistler, bu noktada TKP/ML baflta olmak üzere tüm devrimci hareketlerle ayr›l›k ilan edenlere karfl› fliddet uygulama siyasetine karfl› ideolojik temelde aksatmadan mücadele etmelidir. TKP/ML baflvurdu¤u bu sekter siyasetinin yanl›fll›¤›na iliflkin kamuoyuna özelefltiri vererek vazgeçmelidir.

j)Halk S›n›f Ve Tabakalar›na Karfl› ‹zlenen Siyaset TKP/ML, her ne kadar halk s›n›f ve tabakalar› aras›ndaki çeliflkinin çözümü noktas›nda Mao’nun ileri sürdü¤ü tezleri savundu¤unu söylese de ancak pratikte bunun gereklerini yerine getirmemektedir. Halk s›n›f ve tabakalar›na mensup kesimlere karfl› ç›kar›na ters düfltü¤ünde sekter bir kitle çizgisi izlemektedir. TKP/ML’nin Maoist kitle çizgisi de maalesef lafta kal›yor. Pratikte bu çizgiden önemli derecede k›r›lma yaflanmaktad›r. Bir savunu pratik göstergeleriyle ancak yerli yerine oturarak gerçe¤e dönüflebilir. Yoksa ‘ben halk s›n›f ve tabakalar› içersideki çeliflkilerin çözümünde bask› ve fliddete baflvurmam’ diyerek pratikte tersini yapmak bunun kavranmad›¤›n› gösterir. TKP/ML, gerek yurt içinde gerekse de yurt d›fl›nda kampanyalarda limit belirleme, vergilendirmeye gitme, halk s›n›f ve tabakalar› içersindeki mali sorunlar› ekonomik kazanç sa¤lama temelinde ele alma, kendisinden ayr›lan gruplar› dövme, ölüm kararlar› alma biçiminde bask›y›, zoru, fliddeti ve zo-

2 0 0 9 -13- Mayıs ru ça¤r›flt›ran politikalar› pratikte uygulamaktad›r. Bir yandan bunu yaparken öte yandan da Maoist Komünistlerle de¤iflik sebeplerle ayr› düflen yoldafllar› ise pragmatist temelde kullanma siyasetini hayata uygulamaktad›r. Bizden kopan yoldafllar› d›fllamamas› do¤ru bir siyaset olmas›na karfl›n bunu pragmatistçe ele almas› hatal› ve yanl›fl oland›r. Yoldafllar›m›z bilmelidirler ki ‘ne yararl›ysa o do¤rudur’ pragmatist felsefesi kendilerine geçici “kazan›mlar” sa¤lamaktan ileri gitmez. Bir baflka örgüt veya partinin varl›k-yoklu¤unu baflka bir örgütün tasarrufunda görmek, MLM’lerin görüfl aç›s› olamaz. Bu, küçük burjuvazinin ‘benim dükkân›m› elefltiren veya iktidar›ma bafl kald›ran›n can›n› yakar›m’ bürokratik iktidar anlay›fl› ve siyaset tarz›d›r. ‹brahim yoldafl›n T‹‹KP’ten ayr›lma giriflimi s›ras›nda komployla karfl› karfl›ya kald›¤›n› hepimiz bilir ve T‹‹KP’i elefltiririz. TKP/ML’nin bugün uygulad›¤› politikaya göre de¤erlendirirsek ‹brahim Yoldafl T‹‹KP’den ayr›ld›¤› için Perinçek’in yapt›¤› do¤rudur, TKP-ML ise meflru de¤ildir. Dikkat edilirse bu tür siyaset tarz›na sahip olanlar, bu zor yöntemini ve tasarruf anlay›fl›n› nicelik bak›mdan kendisinden güçsüz ve zay›f olanlara karfl› uygulamaktad›r. Özellikle kendisinden ayr›lan kesimlere karfl› fliddeti teorilefltirmifl durumdad›rlar. Bir yan›yla bu örgütleri kaba yöntemlerle susturma siyasetini benimserken öte yandan ise kendilerine payanda yapmak için di¤er örgütlerden ayr›lanlar› devrimci eylem birlikleri platformlar›na almamak siyasetini benimsemektedir. Bu noktada DHKP-C, MLKP ve T‹KB çizgisini savunmaktad›r.

k)Halk›n Birleflik Cephesi ve Kurulufl Zamanlamas› TKP/ML, Halk›n Birleflik Cephesi noktas›nda genel olarak Maoist partiyle ayn› görüflleri savunmaktad›r. Bu konuda hatal› ve yanl›fl savundu¤u yön ise; “Bir veya birkaç bölgede K›z›l Siyasi ‹ktidarlar kurulmadan da Halk›n Birleflik Cephesi kurulabilir” tezini savunuyor olmas›d›r. 1. Konferans’›n savunusu olan bu anlay›fl yanl›flt›r. Do¤ru olan savunu ‹brahim Yoldafl›n ortaya koydu¤u; “Bir veya birkaç bölgede k›z›l siyasi iktidar oluflmadan Halk›n Birleflik Cephesi oluflturulamaz” fleklindeki anlay›flt›r.

2 0 0 9 -13- Mayıs Maoist Komünistlerin Halk›n Birleflik Cephesi’ne iliflkin bu savunuyu yapmas›n›n Halk›n Birleflik Cephesine iliflkin o gün gelene kadar hiçbir çal›flma yapmayacaklar› anlam›na gelmeyece¤i di¤er belgelerimizde aç›k olarak ortaya koyulmaktad›r. Zeminin izin verdi¤i bütün haz›rl›k ve alt yap› çal›flmalar›n›n yap›lmas›, kitlelerin buna haz›rlanmas›, bu temelde ideolojik mücadele yürütülmesi kesinlikle reddedilmemektedir. Fakat objektif bir gerçeklik olarak komünist partisinin k›z›l siyasi iktidarlar kurmadan önderli¤inin kabul edilmeyece¤i de bilinmelidir. Komünist partisi kitlelerle birlikte k›z›l siyasi iktidarlar kurarak güçlenerek ilerlemedikçe di¤er güçler parti önderli¤ini kabul etmeyecektir. Bu nedenle Maoist Komünistler TKP/ML’den farkl› olarak Halk›n Birleflik Cephesi’ni ‹brahim yoldafl›n ortay koydu¤u biçimde ele almakta ve savunmaktad›rlar. Bu görüfl farkl›l›¤› mevcut durumda TKP/ML ile birlik sorununun önünde engel teflkil edecek nitelik ve boyutta de¤ildir. Çünkü gündemde Halk›n Birleflik Cephesi’nin kurulmas› koflulu her iki taraf aç›s›ndan da bulunmamaktad›r. Do¤al olarak bu görüfl farkl›l›¤› içinde bulundu¤umuz süreçte s›n›f mücadelesi önünde pratik olarak engel teflkil etmemektedir.

l)Türkiye-Kuzey Kürdistan’da Bafll›ca Çeliflkiler TKP/ML ile görüfl farkl›l›klar›ndan birisini de Türkiye-Kuzey Kürdistan’daki bafll›ca çeliflkilerin tespitindeki farkl›l›k oluflturmaktad›r. Bilindi¤i gibi 1. Kongre öncesi Maoist Komünistlerle, TKP/ML co¤rafyam›zdaki bafll›ca çeliflkileri ayn› biçimde ele almaktayd›lar. Fakat ulusal sorundaki 30 y›ll›k geliflme ve ortaya ç›kan somut gerçekli¤i de¤erlendiren Maoist Komünistler 1. Kongre’de Türkiye-Kuzey Kürdistan’daki bafll›ca çeliflkilere ezen ulus burjuvazisiyle ezilen ulus burjuvazisi aras›ndaki çeliflkiyi de ekleyerek ülkedeki di¤er çeliflkiler içinde önplana ç›kan bafll›ca çeliflkileri 5 Bafll›ca çeliflki olarak ortaya koydular. 2. Kongre, 5 bafll›ca çeliflkiyi ele al›rken ezen ulus burjuvazisiyle ezilen ulus burjuvazisi aras›ndaki çeliflkiyi de¤ifltirerek ezen ulus burjuvazisiyle ezilen ulus aras›ndaki çeliflki olarak belirledi. Buna göre

SINIF TEORİSİ 1- Feodalizmle genifl halk y›¤›nlar› aras›ndaki çeliflki 2-Emperyalizmle genifl halk y›¤›nlar› aras›ndaki çeliflki 3- Emekle sermaye (proletarya ile burjuvazi) aras›ndaki çeliflki 4- Egemenlerin kendi aralar›ndaki çeliflkiler 5-Ezen ulus burjuvazisiyle ezilen ulus aras›ndaki çeliflki Bu bafll›ca çeliflkilerden feodalizmle genifl halk y›¤›nlar› aras›ndaki çeliflki bafl çeliflkiyi oluflturmaktad›r. TKP/ML bu bafll›ca çeliflkilerden ulusal soruna iliflkin belirlenen çeliflkiyi kabul etmemektedir. TKP/ML'nin oldukça önemli olan bu belirlemeyi kabul etmemesi, çeliflmeler tespitindeki eksikli¤ini göstermektedir. Fakat ayn› görüfl ayr›l›¤›n›n bir parti içerisinde de kendisini gösterece¤i gerçekli¤inden hareketle bu farkl›l›¤› da TKP/ML ile bir ayr›l›k gerekçesi olarak ele almamaktay›z.

m)Parti, Ordu Ve Gençlik ‹simleri Maoist Komünistler yap›lan 1. Kongre belgelerinde politik ve ideolojik nedenleriyle ortaya koyduklar› gibi baz› eksiklik ve yanl›fll›klardan dolay› TKP/ML ile ortak olan Parti, ordu ve gençlik örgütlenmelerinin isimlerini de¤ifltirmifltir. Ancak bunu TKP/ML ile olas› birlik olgusu önünde engel teflkil edecek boyutta ilkesel bir farklar olarak görmemekteyiz. Maoist Komünistler içerisinde de isimler noktas›nda TKP/ML ile ayn› görüflleri savunanlar oldu¤u gibi daha farkl› isimler savunan yoldafllar da mevcuttur. Bizler bu boyuttaki görüfl ayr›l›klar›n›n parti içerisinde iki çizgi mücadelesi gere¤i yani do¤ru ile yanl›fl aras›nda her zaman yaflanabilece¤i gerçekli¤i olarak görmekteyiz. Tersi diyalektik geliflmeyi yok saymakt›r.

n)PKK de¤erlendirmesi TKP/ML ile görüfl ayr›l›klar›ndan birisini de PKK’ye iliflkin yap›lan tespitler oluflturmaktad›r. TKP/ML, PKK’yi ‘reformist ulusal hareket’ olarak nitelendirirken, Maoist Komünistler ise ‘devrimci ulusal hareket’ olarak nitelendirmektedir. Ulusal bir harekete devrimci niteli¤ini veren onun ayr› devlet kurmas› prati¤i de¤ildir. Bir ulusun gasp edilen ulusal haklar› pekala ayr›lmadan da kazan›labilinir. Ulusal sorundaki devrimcilikle s›-

SINIF TEORİSİ n›fsal sorundaki devrimcilik kar›flt›r›lmamal›d›r. Maoist Komünistler, devrimci ve reformist ulusal hareket ayr›m›n› flu üç kriterden yola ç›karak ayr›flt›r›rlar: 1) Dolayl› veya dolays›z emperyalizme darbe vurup vurmamas›, 2) Komünistlerin çal›flmas›na engel olunup olunmamas›,

2 0 0 9 -13- Mayıs dostlar›m›z hem reformist ulusal hareket olarak de¤erlendirmekte hemde desteklemektedir. Bu bafll› bafl›na kendi içinde ciddi bir paradoksu ifade eder. Yap›lmas› gereken bilimsel ve gerçekçi bir tespitte bulunup oradan hareketle ulusal hareketi desteklemektir. Aksi yaklafl›m öznelci ve pragmatist bir anlay›fl ve yaklafl›m olur.

PKK’nin devrimci oldu¤u dönemi sadece ba¤›ms›z Kürdistan talebinin oldu¤u dönemle s›n›rlayanlar yan›lmaktad›rlar. Çünkü bizler 3) Proleter devrime hizmet edip etmemesi. de iki ulus ve az›nl›klar›n ortak s›Vurgusunu yapt›¤›m›z bu üç noktada n›f devrimi mücadelesine ba¤l› olumlu bir özeli¤e sahip ulusal hareolarak, devrimi zay›flatacak Uluketler ulusal devrimci hareketler flekilde somut-merkezi talep kapsam›na girerken, bilakis bu üç sal bir hareolarak esas al›nan ba¤›mözeli¤i olumsuz aç›dan niteliklekete devrimci nis›z Kürdistan slogan›n›n, rinde toplayan ulusal hareketler Türkiye-Kuzey Kürdistan teli¤ini veren onun ise reformist ulusal hareketlers›n›f devriminin dir. ‹flte bizim ulusal hareketleayr› devlet kurmas› ortak önüne ç›kar›larak ayr› rin niteli¤ini ifade eden yaklafl›prati¤i de¤ildir. Bir ulu- ö r g ü t l e n m e - m i l l i y e t e m›m›z bu bak›fl aç›s› üzerinde sun gasp edilen ulusal göre örgütlenme pershayat bulur. ele al›nmas›haklar› pekala ayr›lma- pektifiyle Bundan yola ç›karak ulusal n›n yanl›fll›¤›ndan yola devrimci hareketleri desteklerdan da kazan›labilinir. ç›karak, sosyalist önken yine ulusal reformist hareUlusal sorundaki dev- derlik ve çözüm d›fl›nda ketleri de desteklemeyiz. ‹lericimilliyetçi önderrimcilikle s›n›fsal so- likburjuva lik barutunu tüketen ulusal reforve çizgiyle mümkün mist hareketler ise emperyalizmle rundaki devrimcilik olmad›¤›ndan hareketle, girdi¤i gerici ve ba¤›ml›l›k iliflkileri do¤ru olmad›¤›n› savunkar›flt›r›lmamanedeniyle her ne kadar emperyalizmaktay›z. Bizim savunduklal›d›r min güdümüne girmifl hareketler olar›m›z do¤ru PKK’nin anlay›fl› rak gözükse de bunlar hala kendi kaderihatal›d›r. Tabi ki ulusal devrimci ni tayin etme diye bir sorunlar› oldu¤u için, bir hareket olan PKK’nin talep ve isyani demokratik yan› hala mevcut oldu¤undan temleri ile s›n›fsal devrimi savunan komüdolay› bunlara karfl› asla zor ve fliddet unsurlar› nistlerinki ayn› olamaz. kullanmay› do¤ru bulmaz ve savunmay›z. Gericifiunu da ifade edelim ki, PKK’nin reformist hatta leflmifl bu türden ulusal hareketleri kitleler içinde girdi¤i de bir geçekliktir. Fakat esas yan›n› hala teflhir ederiz. devrimci yan oluflturmaktad›r. Bu süreç tamamAram›zdaki bu görüfl farkl›l›klar› hiç kuflkusuz uylanmadan PKK’ye reformist damgas›n› vurmak gulamada her iki yap› aras›nda farkl› flekillenmeye abart›l› bir yaklafl›md›r. PKK’nin, ÇKP, NKP de yol açmaktad›r. Bunun, ideolojik mücadele (Maoist) ya da ilerde bizimde yapabilece¤imiz giyönteminden tutal›m da içimizde ve d›fl›m›zda yabi, uluslararas› alanda yapt›¤› diplomasi giriflimleflanan sorunlara karfl› yaklafl›mlara kadar afla¤›ri tamamen emperyalizmle anlaflt›-teslim oldu oladan yukar›ya yans›y›p yeni kültürel flekillenmeye rak anlafl›lmamal›d›r. Bir hareketin diplomasi giriyol açt›¤›n› da görmekteyiz. Dolay›s›yla ulusal flimlerinin tümü hatal›da olsa savunular›ndan tadevrimci hareket nezdinde yapt›¤› tespitte bu baviz vermeden sistem d›fl› duruflunu devrimci tarzk›fl aç›s›ndan ba¤›ms›z ele al›namaz. Ulusal soruda devam ettiriyorsa, bu harekete bu sebeplerden nun çözümüne dair anlay›fl bütünlü¤ünden taviz dolay› reformist damgas› vurmamal›y›z. verilmeden, Kürt ulusal hareketinin pratikte sisÖyle olsayd› birleflmifl milletlerle görüflen Nepal tem d›fl› duruflunu koruyup direk ya da dolayl› Komünist Partisi (Maoist)’i de reformist olarak niemperyalizme darbe vurup devrime hizmet etti¤i telememiz gerekirdi. Bizler ilerde ne olaca¤›n› bilgerçekli¤ini görüp desteklemeyi gerektirirken,

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs memekle birlikte flu anki haliyle önderlik çizgisinde belli kayg›lar›m›z olmakla birlikte NKP(Maoist)’i hala Maoist Komünist olarak de¤erlendirmekteyiz. Bu sorun TKP/ML ile örgütsel birli¤in önünde engel teflkil edecek bir problem de¤ildir. Bir hareketin de¤erlendirilmesii noktas›nda bir yap› içerisinde herkesin ayn› düflünmemesi ilkesel görüfl ayr›l›¤›na denk düflmez. Bu konularda ilkesel düzeyde bir görüfl ayr›l›¤› aranacak olursa, o da “uluslar›n kendi kaderlerinin tayin hakk›” ilkesinin savunulup savunulmad›¤› olmal›d›r. Maoist partiyle TKP/ML aras›nda bu notada bir farkl›l›k bulunmamaktad›r. TKP/ML PKK de¤erlendirmesindeki öznelcilikten vazgeçip savunular›n› bilimsel temele oturtmal›d›r.

o)Ola¤anüstü Konferanslar›n Ola¤an Konferanslar Olarak Belirlenmesi TKP/ML 2002 y›l›nda yapt›¤› Konferansta, Maoist Komünistleri de do¤rudan ilgilendiren 1993 Ola¤anüstü Parti Konferans›’n› ola¤an Konferanslar içerisinde saymaktad›r. TKP/ML ayn› hatay› kendi örgütsel sürecinde gerçeklefltirdi¤i (1995) ola¤anüstü konferans›n› adland›r›rken de yapmaktad›r. Kavram boyutuyla normal konferans periyotlar›n›n d›fl›nda ola¤an d›fl› geliflmeleri çözmek için ivedilikle toplanan konferanslara ola¤anüstü konferanslar ad› vermekteyiz. Bu isimlendirme sadece konferanslar için geçerli de¤ildir. Kongreler, dernekler, kitle örgütlerinin kongreleri, komite toplant›lar› da dahil her hangi bir nedenle normal periyotlar›ndan önce yap›lan toplant›lara ola¤anüstü kongre ya da toplant›lar denmektedir. Ve bu toplant›, kongre ve ya konferanslar örgüt ve parti tarihlerine ola¤anüstü diye geçerler. Buna ba¤l› olarak TKP/ML’nin tarihinde var olan 93 ve 95, konferanslar› ola¤anüstü oldu¤undan 2002 y›l›nda yap›lan 7 konferans 5. Ola¤an konferans 8. Konferans da 6. Konferans olarak isimlendirilmelidir. Her iki belirlemede TKP/ML ile Maoist parti aras›nda bir farkl›l›k olmaktad›r. Ancak bu farkl›l›k birli¤in önünde kesinlikle engel olabilecek ilkesel bir mesele de¤ildir.

p)“Kurulufl Kongresi” Maoist komünistler 2. Kongrede Kaypakkaya ve yoldafllar›n›n düflman sald›r›lar›ndan kaynakl› proletarya partisini bir kongreyle kurma olana¤›n› yakalayamasalar da bugün savundu¤umuz tüm

temelleri teflkil eden ‹deoloji, program, örgütsel ilkelerimiz, devrimin yolu ve temel taktiklerini ortaya koyan befl temel belge ve 11 temel örgütlenme ilkesini belirginlefltiren iradeyi ortaya ç›karmalar›ndan kaynakl› bu tarihi ad›m› sadece 24 Nisan Parti Kuruluflu olarak de¤il ayn› zamanda bir kongre biçiminde olmasa da “Kurulufl Kongresi” olarak isimlendirmeyi iradelefltirmifltir. Kurulufl Kongresi TKP/ML ile Maoist parti aras›nda ilkesel bir sorun olmad›¤› için örgütsel birli¤in önünde engel teflkil etmemektedir.

r)Mali Politika TKP/ML ile Maoist partinin görüfl ayr›l›klar›ndan bir di¤er nokta ise mali konuda izlenen politikada kendisini göstermektedir. TKP/ML ilkelerimize ters bir mali politika izlemektedir. Ba¤›fl kampanyalar›nda limit belirleme, ba¤›fl ad› alt›nda halk s›n›f ve tabakalar›na mensup kimi insanlar› vergilendirmeye tabi tutma, halk s›n›f ve tabakalar› aras›nda yaflanan ekonomik sorunlara müdahale ederek sorunu çözmek yerine ekonomik kazanç sa¤lama politikas›na dönüfltürmek biçiminde pratiklere baflta yurt içi olmak üzere yurt d›fl›nda da rastlanmaktad›r. Bütün bu yanl›fl politikalara karfl› gelenlere de tehdit ve zor al›m uygulamaktad›r. Burjuva yöntemler olarak bildi¤imiz bu pratikler devrimci örgütleri çetelefltiren siyasetlerin bafl›nda gelmektedir. Partileri kitlelerden kopararak kendisine yabanc›laflmalar›n› sa¤layan bu noktada kesinlikle taviz verilmemelidir. Maoist komünistler, bu sekter politikay› 1999 y›l›nda yap›lan Merkezi Konferans’ta alt ettiler. O gün bugündür de bu politika ›fl›¤›nda hareket edilmektedir. TKP/ML bu çizgisini sistemli hale getirmedi¤inden ayr›l›¤›n önünde bir engel olarak görmemekteyiz. Fakat tali de olsa TKP/ML bu politikalardan kesinlikle vazgeçmelidir.

s)Parti Tüzü¤ü TKP/ML ile örgütsel ilkelerde esasta ayn› olmakla birlikte tüzükte baz› noktalarda ilkesel düzeyde olmayan farkl›l›klar mevcuttur. Örne¤in; üyelerin haklar› içerisinde “bir üye, üyesi olmad›¤› bir baflka organ üyesi hakk›nda kiflisel görüfllerini organ›nda açabilir” yönlü siyasetin yer

SINIF TEORİSİ almas›d›r. Bu, 93 y›l›nda parti tüzü¤üne yerlefltirilen bir maddeydi. Maoist Komünistler bu anlay›fl› yanl›fl bularak de¤ifltirmifllerdir. Çünkü bu durum kifli veya kiflileri yarg›lamaya girer. Bir üyenin baflka bir organ üyesi hakk›nda kiflisel elefltirileri varsa bunu kapal› zarf usulüyle üst organlar arac›l›¤›yla kiflinin kendisine iletilmesini sa¤lar. Aksi tutum ve anlay›fllar kiflilerin savunmas›z bir flekilde teflhirine yol açm›fl olur. Ve ayn› zamanda örgütsel deflifrasyona yol açar. Bir üye veya üyeler yer ald›¤› en üst organ taraf›ndan yarg›lan›r. Dolay›s›yla yer almad›¤› organlar taraf›ndan yarg›lanmas› hukuk d›fl›d›r. TKP/ML bu politikay› kendi örgütsel hukukundan kald›rmal›d›r. Bu farkl›l›klar ayr› örgütler olarak kalman›n önünde engel oluflturmamaktad›r. Çünkü her dönem tüzükte yer alan örgütsel ilkelere iliflkin farkl› görüfller bir parti içerisinde sürekli var olacakt›r. Görüldü¤ü gibi TKP/ML ile Maoistler aras›nda esasta birlik zemini oldu¤u gibi ciddi görüfl ayr›l›klar› da mevcuttur. Bunlar› inkardan veya görmezlikten gelemeyiz. Bu görüfl ayr›l›klar›n›, ne oldu¤undan büyük gösterece¤iz ne de küçümseyece¤iz. Sorunlar›m›z ciddi, fakat afl›lmayacak düzeyde de¤il. Hiçbir geliflme dura¤an de¤ildir. Bu ayr›l›klar›n bir k›sm› zamanla ortaklaflarak birli¤in zeminini daha da güçlendirece¤i gibi bir k›sm›na da yenileri eklenerek ayr›l›k yanlar›m›z› güçlendirecektir. Sürecin komünistlerin birli¤i lehine geliflmesi tamamen komünistlerin temel ilkelerde taviz vermeden yoldaflça, do¤ru temellere dayal› ideolojik mücadelesiyle mümkündür. Politik anlay›fl kendi ba¤r›nda bir kiflilik flekillenmesi yaratt›¤› gibi Maoist parti ile TKP/ML aras›nda yaflanan her farkl›l›k ilkesel düzeyde olamasa da farkl› kültürel flekillenmelere yol açmaktad›r. ‹deolojik mücadele yürütürken bunu gözden kaç›rmamal›y›z. Tüm bu gerçekliklere karfl›n flimdilik bu ayr›l›klar›n ilkesel mesellere tekabül eden bir kesimi sistemleflmedi¤i müddetçe hiç birisi ayr›l›¤›n önünde engel oluflturmamakta ve parti saflar›nda da bunlar›n hemen hemen hepsinde farkl› görüfller sürekli var olmaktad›r. TKP/ML bunlar›n bir kesimini teoride bizim gibi savunsa da pratikte farkl› uygulamalar yapmaktad›r. Bu uygulamalardan vazgeçmesini sa¤layacak dinamiklerin bu yoldafllarda oldukça yüksek oldu¤una inanmaktay›z. Program, ideoloji, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklerde ayr›l›klar geliflmedikçe her iki partinin aras›nda örgütsel birli¤in zemini var olacakt›r ve Maoist komünistler ›srarl› bir flekilde teo-

2 0 0 9 -13- Mayıs rik anlay›fllar›na ba¤l› olarak eksiklikleriyle birlikte iki çizgi mücadelesi temelinde ilkelerden taviz vermeden bu birli¤i sab›rla, ›srarla ve inatla savunmaya devam edeceklerdir. Bütün bu farkl›l›klar yap›lacak birlik kongresinde doyuma ulaflan tart›flmalar sonucunda irade taraf›ndan sonuçland›r›labilecektir. Anlaflmaya gidilmeden o zamanki iradenin kavray›fl› do¤rultusunda sonuçlar ortaya ç›kacak ve ço¤unluk iradesinin sonuçlar› pratikte hayata uygulanacakt›r. Savundu¤umuz örgütsel birlik koalisyon olmayaca¤› için, her iki kesimde birlik karar› al›nmas› halinde iradenin ç›karaca¤› sonuçlar›n istedikleri gibi olmayaca¤›n› dikkate alarak kendilerini haz›rlamalar› gerekmektedir. Parti revizyonistleflmedi¤i müddetçe, partide ilkesel mesellerde ayr›l›klar ortaya ç›kmad›kça, kendini ifade koflulu oldukça, d›fla karfl› çelikten birlik içte de ideolojik temelde iki çizgi mücadelesi yürütmek komünistlerin görevidir.

TKP/ML’ye ‹liflkin Genel De¤erlendirme ve Elefltirilerimiz K›sa hatlar›yla TKP/ML’nin 8. Konferans›’n›n de¤erlendirmesi: Devrimci ve komünistlerin sorunlar›n›n çözümüne iliflkin gerçeklefltirdikleri kongre ya da konferans gibi irade merkezileflmeleri bir partinin bir sonraki konferans ya da kongreye kadar uygulanacak politikalar›n› belirledi¤i için belirleyici olan ve bu sürece damgas›n› vuran ana yönelimi içermektedir. TKP/ML’nin sorunlar›n› çözme temelinde gerçeklefltirdi¤i bu konferans›n›n temel sorunlara yaklafl›mda, ideoloji, program, örgütsel ilkeler, devrimin yolu ve temel taktiklerde Maoist çizgide ›srar etmesi bizler için en önemli yan› oluflturmaktad›r. Do¤ru temelde ›srar eden komünistlerin kavgam›z› güçlendirdi¤ini ifade etmek isteriz. Bu olumluluklar›n yan›nda 8. Konferans kararlar›na yönelik baz› elefltiriler yapmay› da devrimci sorumluluk olarak görmekteyiz. Konferans ve kongreler uygulanan politikalar› de¤erlendirmek, baflar›l› olan yönleri güçlendirmek, teorik ve pratik t›kan›kl›klar› aflmak temelinde gerçekleflti¤inden s›radan toplant›lar olarak ele al›namazlar. Uzun y›llardan bu yana devrimci hareket büyük beklentilerin yüklendi¤i konferans ve kongreleri

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs düflman›n yo¤un sald›r›lar› ve yanl›fl anlay›fllardan dolay› do¤ru ele alamamakta ve verimsiz geçmesine neden olmaktad›rlar. Bu durum konferans ve kongrelerimizi ya var olan› tekrarlama ya da örgütsel meseleleri ele alarak sorunlar› erteleme düzeyinde kalmalar›n› sa¤lamaktad›r. Tabii ki örgütsel meseleleri de ele alaca¤›z fakat öncelikle her kongre ya da konferansta geliflemememizin nedenleri, hatalar›m›z ve baflar›lar›m›z biçiminde teorik pratik sorunlar›n ele al›nmas› ve do¤ru dersler ›fl›¤›nda politikalar ortaya ç›kar›lmas› birincil görevlerden birisidir. Bu sorun netlefltikten sonra bunu uygulayacak örgütsel meseleler ele al›nd›¤›nda ancak do¤ru yönelim ortaya ç›kar›lm›fl olacakt›r. Örne¤in iflçi s›n›f› ve köylü tabakalar› içerisinde baflar›s›z bir çal›flma yürütmemizin temel nedeni orada bir örgütlenmenin olmamas› de¤il oraya iliflkin bir politikam›z›n olmay›fl›d›r. Dolay›s›yla sözde bir savununun ilerisine gidememekteyiz. Küçük bir iki denemeyle yetinen politikalar›n gelece¤i sonuç buras› olacakt›r. Konferans ve kongreleri flimdiye kadar bu bilinçle ele almamam›z irademizin çözümsüz kalmas›na neden olmufltur. Bu durum adeta komünist partisini önder de¤il artç› pozisyona sürüklemekte ve d›fl›ndaki sorunlar›n kendili¤inden düzelece¤i beklentisi gelifltirmekte ve iradi müdahaleyi tamamen bofla ç›karmaktad›r. Maoist parti son iki kongresiyle bu durumu aflarak kendisini ilgilendiren tüm meselelere iliflkin çözümlemeler getirmeye, analizler ortaya koymaya çal›flmakta ve bu politikalara uygun örgütlenmeler yaratmay› hedeflemektedir. Tüm darbe ve baflar›s›zl›klara karfl›n bilimsel temelde köklerimizden kopmadan aray›fl içerisine girmek çözümler bulmak komünistlerin en önemli yöntemlerinden birisidir. Fakat bu MLM yaklafl›m› yeterince TKP/ML’de görememekteyiz. Yap›lan 8. Konferans’ta ayn› hatlar› devam ettirmektedir. Birikmifl bir çok sorun olmas›na ra¤men bunlar› gündemine almamas›, bu durumda olmam›za neden olan sorunlar›n siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri ve kültürel nedenlerine e¤ilmemesi bu hatalar›n› hala d›flar›da görmesinden kaynaklanmaktad›r. Uygulanan yanl›fl pratikler, her alanda yaflanan baflar›s›zl›klar, kitlelerden koparak marjinalleflme vb. pratik politika ve siyasetlerin hepsinin teorik sebepleri vard›r. Baflar›s›z yürüyen

tüm örgütlenmelerde hatlar›m›z›n nereden kaynakland›¤›n›, ideolojik temellerini mutlaka bulup ortaya ç›karamazsak ne yaparsak yapal›m ayn› sonucu almaktan kurtulamay›z. TKP/ML önemli bir çok sorunu ele almad›¤›n› aç›k olarak söylemese de ileri bir tarihe erteledi¤ini yapt›¤› aç›klamalarda ortaya koymaktad›r. Kamuoyuna yap›lan aç›klamalarda 4 temel konu öne ç›kmaktad›r. Bizlere yans›mayan baflka konular da olabilir fakat biz görebildi¤imiz konular üzerinden 8. Konferans’› ele alaca¤›z. 1) Halk savafl› 2) Hapishaneler 3) Kitleselleflme 4) Enternasyonal alan

1) Halk Savafl› Öncelikle flunu vurgulamak isteriz ki, Halk Savafl› di¤er üç konuyu da kapsayan bütünlüklü bir devrim stratejisidir. Bu konular›n Halk Savafl›’ndan ba¤›ms›z ele al›nmas› yanl›flt›r. Halk Savafl›’n›n k›rdan flehire, enternasyonal alandan hapishanelere kadar esas tali görevlerle harmanlanan bütünlüklü bir devrim stratejisi oldu¤u kavranmad›¤›ndan Halk Savafl› askeri bir yönelim derekesine indirgenmekte ve yaflanan baflar›s›zl›klar›n aç›¤a ç›kar›lmas›n› sa¤lamak yerine daha iyi bir haz›rl›k yap›lmas› halinde baflar›l› bir gerilla savafl› ortaya ç›kar›laca¤› savunulmaktad›r. Yine Halk Savafl›’na iliflkin art›k herkesin Çin’deki gibi olmayaca¤›n› vurgulad›¤› bir ortamda Türkiye-Kuzey Kürdistan’da fakl›l›klar arz edece¤ini vurgulamak sorunu oldukça yetersiz ele almakt›r. Yap›lmas› gereken tüm görevlerin birbirleriyle iliflkileri, gerilla savafl›n›n biçimi, k›z›l iktidarlar›n alaca¤› biçimler, milis ve köylü örgütlenmelerinin boyut ve biçimleri, flehirlerin ona uygun örgütlenmesi ve ortaya ç›kan yeni görevler vb ifade edilmedi¤i sürece Halk Savafl› co¤rafyam›zda ‘farkl› biçimler alacak’ ya da ‘ayn› olmayacak’ aç›klamas› yeterli de¤ildir. En önemlisi de e¤er ortada baflar›l› bir Halk Savafl› yoksa en az›ndan TKP/ML’nin bunu neden baflaramad›¤› aç›k anlafl›l›r olarak ortaya konulmal›yd› ve buna uygun yeni politikalar aç›klanmal›yd›. Bütün bunlar›n hiçbirini 8. Konferans’ta görememekteyiz. Teorik olarak Halk Savafl›’n›n teyit edilmesi ve ›srar edilmesi belirleyici oland›r fakat bu belirlemeler güne uyarlanmazlarsa ortaya ç›kan yeni sorun ve

SINIF TEORİSİ geliflmelere uygun flekillenmezlerse baflar›s›zl›klardan kurtulamayaca¤›m›z gibi kitlelerin gözünde Halk Savafl› kurtuluflun umudu olmayacakt›r. Hepimiz aç›s›ndan kaç›n›lmaz olan Halk Savafl›n›n ilerletilmesi için siyasi ideolojik örgütsel askeri ve kültürel temellerde somut siyasetlerin ortaya ç›kar›lmas› ve bu do¤rultuda parti ve kitlelerin harekete geçirilmesi gerekir.

2) Hapishaneler Hapishanelere yönelik bütün partilerin oldu¤u gibi TKP/ML’nin de genel bir politikas› bulunmamaktad›r. Birçok devrimci hareket flimdiye kadar artç› bir politika izleyerek günümüze kadar gelindi. Maoist komünistler 1. ve 2. kongrelerinde bu konulara iliflkin genel bir yaklafl›m ortaya koyarak politika belirleme yönelimine girdiler. Fakat TKP/ML 8. konferans› var olan› sürdürme yönlü politikada ›srar etmektedir. Yap›lan de¤erlendirmede ölüm oruçlar›nda bir yenilginin yafland›¤› ve buradaki haklar›n ortak mücadeleyle geri al›nabilece¤i vurgulanmaktad›r. Fakat bunda TKP/ML’nin hatalar› nelerdir, hangi taktikleri bofla ç›km›flt›r, devrimci hareketin bölünmesindeki pay›m›z nedir? sorular› yan›ts›zd›r. Genel söylemler yeterli bilinci yaratamaz. Bundan sonra ortaya ç›kacak pratiklerde yararlanmak için yaflanan tecrübelerin olumlu ve olumsuz yanlar›n›n aç›¤a ç›kar›lmas› bizim yöntemimiz ve görevimizdir.

3) Kitleselleflme TKP/ML, kitleselleflmeye yönelik genel söylemelerin ilerisine gidememektedir. Gidip kitleleri kazanaca¤›z ve kitleselleflece¤iz demekle sorunun çözülece¤ini sanmak büyük bir yan›lg›d›r. Neden marjinalleflti¤imiz ve bizden kaynaklanan boyutlar› bütün yönleriyle ortaya koyulmazsa, söylemle çözüm de¤il daha geriye gidiflin ad›mlar› döflenmifl olacakt›r. Yeni kurulmufl bir parti gibi sorunlar ele al›namaz. Neden güç kaybedildi¤i aç›¤a ç›kar›lmadan ilerlemek ayn› hatalar›n devam›na izin vermektir. Bu biçimiyle teorik aç›l›m›m›z özelefltirisiz politikas›z kitleselleflme olurken, pratik ad›m›m›z ise marjinalleflmeye devam olmaktan baflkas› de¤ildir. Marjinalleflmenin bir çok sebebi vard›r. Düflmandan kaynakl› olan yan, uluslar aras› komünist hareketin içerisinde bulundu¤u durumun yans›malar› ve kendi yanl›fl politikalar›m›zdan ileri gelenler. Öncelikle bunlar tespit edilmeli ve ona uygun bir yönelim belirlenmelidir.

2 0 0 9 -13- Mayıs Hemen, hemen her yaz›da Maoist parti de dahil TKP/ML “devrim kitlelerin eseridir. Kitlelerden kitlelere do¤ru” de¤erlendirmeler yap›lmaktad›r. Hatta di¤er hareketlerin bu ilkelerin içini boflaltt›¤›n› ifade etmekteyiz. Ama gelinen aflamada ciddi güç kayb›na u¤ray›p daralan hareketler durumuna gelmifl durumday›z. Savunu için buna da bir aç›klama bulabiliriz. Ama bu sorunun özünden kaçmaktan baflka bir fley olmaz. Kitleselleflme üç biçimde yap›labilir: Birincisi; parti birli¤ini sa¤layarak hatalar›m›zdan kaynakl› bizden kopan kesimle hatalar›m›za özelefltirel yaklaflarak zaman içinde birleflmek. K›sa zamanda bunu baflaramasak bile yeni kopmalar›n önüne geçerek daha fazla daralmay› engellemifl oluruz. Ve uzun zaman dilimi içerisinde uygulayaca¤›m›z do¤ru politikalarla büyük bir bölümünü kazanabiliriz. ‹kincisi; birlik zemini olan kesimlerle birlik yapmak. Öncelikle ayr›l›klar›n hatal› ve bizden kaynaklanan yanlar›n› ortaya koyarak özelefltiri vererek ilkesiz ayr›l›klar› mahkum etmeliyiz. Maoistlerin birli¤ini sa¤lamak bizleri siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri anlamda güçlenmemizi sa¤layarak politik bir odak haline gelmemizi sa¤layacak hem de düflman karfl›s›ndaki güçlü durufltan kaynakl› kitlelerde güven yaratarak bizlerle birleflmelerini sa¤layacakt›r. Üçüncüsü; kitlelerin somut sorunlar› üzerinden örgütlenmelerinin do¤ru politikalarla hayata geçirilmesi kitleleri bizlere yaklaflt›racakt›r. Devrimci eylem birlikleri baflta olmak üzere, akademik, demokratik, ekonomik alanlarda koflullara uygun bütün taktik araçlar›n yarat›larak kitlelere her yönüyle sahip ç›kmayla ancak kitleler kazan›larak kitleselleflme sa¤lanabilir. Gelinen aflamada iflçi, köylü, memur, ö¤renci, kad›n, çevre, ayd›n ve sanatç› olanlar› reformistlere ya da devlete terk edilmifl durumdad›r. Bu noktadaki hatlar›m›z›n özelefltirisini vermeden kitleler bizimle birleflmez. Bu konulardaki eksiklikler somut politikalarla afl›lmaya gayret edilirse ve gerilla savafl›na hizmet temelinde ele al›n›rsa kitleselleflme sa¤lanacakt›r. Ayr›ca unutulmamal› ki gerçek anlamda kitleselleflmeyi sa¤layacak olan devrimci savafl›n kendisi olacakt›r. Devrimci savafl›n kapasitesi ne kadar yükselirse onun paralelinde bir kitleselleflme sa¤lanm›fl olacakt›r. Bunun için genel programa ba¤l› her bir özgünlük için somut bir politika ve ›srar gerekir.

2 0 0 9 -13- Mayıs

SINIF TEORİSİ

Bunlar›n d›fl›nda bir kitleselleflmeden bahsetmek anlams›zd›r. TKP/ML bu konuda da söylemin ilerisinde bir aç›klama yapmamaktad›r.

TKP/ML aç›s›ndan önemli bir tecrübedir. TKP/ML bu belgelerden yararlanarak çok daha ileri ad›mlar ortaya ç›karma flans›na sahiptir.

4) Enternasyonal alana iliflkin

8. Konferans›n birli¤i gündeme almamas› çözümsüzlü¤ündendir

Enternasyonal alana iliflkin ele al›nan gündemin oldukça eksik oldu¤unu düflünmekteyiz. 7. ve 8. Konferanslarda do¤ru belirlemeler yap›lmakta fakat bu noktada da yeni kurulmufl bir parti gibi davran›lmakta ve geçmifl yaflanan pratiklerin muhasebesi yap›lmamaktad›r. 8. Konferans uluslararas› alanda baz› baflar›l› eylem birlikleri yapt›klar›n› bunu devam ettirmek gerekti¤ini vurgulamaktad›r. Devrimci Enternasyonalist Hareket (DEH)’in durumu, belgelerine yaklafl›m ve ona iliflkin sorumluluklar, Maoist çevrelerde ve di¤er devrimci hareket içerisinde önderlikten, Halk Savafl›’na, örgütlenme biçimlerinden sosyalizmin sorular›na kadar yaflanan hayati derecede önemli tart›flmaya adeta kulaklar›n› t›kayarak görevlerini yerine getirmemektedir. S›radan bir yaklafl›mla enternasyonal alan›n ele al›nmas› sorunlar›m›z› çözemez. TKP/ML’nin 8. Konferans›na iliflkin k›saca söyleyeceklerimiz bunlar. En özlü haliyle TKP/ML 8. Konferans› dört konuda da eski biçimdeki anlay›fla uygun olarak sorunlar› bütün boyutlar›yla ele almak yerine yüzeysel ele al›p teorik söylemin ilerisine gitmeyen örgütsel boyutlar›yla gerçekleflmifl bir konferans gibi yans›maktad›r. TKP/ML gelinen aflamada örgütsel konferanslarla yaflad›¤› sorunlar› aflamayaca¤›n› görmeli ve tüm sorunlar›n derinlikli ele al›nd›¤› Kongreler ya da Konferanslar yaparak sorunlar› aflmaya çal›flmal›d›r. Maoist komünistlerin yapt›¤› 1. ve 2. Kongreler

TKP/ML ‘birli¤i gündeme almad›k’ diyerek kitlelere kendisini çok güçlü bir odak gibi gösterdi¤ini sansa da gerçeklikler ‘birli¤i gündeme almad›m’ demenin çözümsüzlükten ileri geldi¤ini kan›tlamaktad›r. Kendi do¤rular›na güvenen bir yap› bizi bir tarafa b›rakal›m kendi kitlesine ve kamuoyuna “bu insanlar bize birlik ça¤r›s› yapt›lar. Biz ise bu birli¤in flu, flu temellerden kaynakl› zeminsiz oldu¤unu düflünüyoruz. Bu nedenle Maoistlerin birlik zemini üzerine sunduklar› flu tezler yanl›flt›r. Do¤ru olan budur” diyerek aç›klama yapmal›yd›. Fakat maalesef TKP/ML bunu yapmak yerine görev ve sorumlulu¤unu ertelemifltir. Bizler fluna inan›yoruz ki 8. Konferans ya da 7. Konferans’ta yoldafllar›m›z bu sorunu kitlelere istedikleri temelde aç›klayabilselerdi mutlaka gündeme al›p bizleri “mahkum” ederlerdi. Fakat TKP/ML’li yoldafllar da biliyorlar ki Maoistlerin birlik temelinde getirdikleri bilimsel çözümleme karfl›s›nda “darbecilik” ve benzeri savunularla kitleleri ikna edemeyecekleri gibi, 94’ten bu yana arkas›na gizlendi¤i gerekçelerin de y›k›lmas›na neden olacakt›r. Bu nedenle gündeme almaktansa bu sorundan uzak durmak daha “do¤ru” bir yöntem olarak benimsenmektedir. Maoist gelenek TKP/ML de dahil tüm bileflenleriyle flimdiye kadar do¤ru ya da yanl›fl savunduklar›-

SINIF TEORİSİ n› kitlelerle aç›k olarak paylaflan, d›fl›ndaki kesimleri savunduklar› üzerinden ikna etmeye çal›flan, hatal› yanlar›n›n özelefltirisini vererek de¤iflen bir gelenek olmas›na karfl›n, gelinen aflamada Maoist komünistler bu gelene¤i sürdürürken maalesef TKP/ML yaflad›¤› siyasal gerilik ve ideolojik k›r›lmalar nedeniyle kendisine güvenini yitirmifl, kitleleri, yoldafllar›n› ve dostlar›n› ikna etmek yerine sorunlardan ve sorumluluklar›ndan kaçan bir yap› haline gelmifltir. Komünistler bir fleyi nas›l savunuyorlarsa bunlar› temelleriyle ortaya koyarak kitleler ve dostlara hesap verirler, aksi halde kitleler karfl›s›nda var olan güvenimizde y›k›lacakt›r. Nitekim kitlelerin TKP/ML’nin birlik karfl›s›ndaki bu belirsiz ve çekingen siyasetine karfl› güveni kalmam›flt›r. TKP/ML hiç zaman kaybetmeden bu yaz›m›z› vesile ederek de olsa resmi görüfllerine uygun bir aç›klamay› kamuoyuna yapmal› ve bizden ba¤›ms›z olarak birlik anlay›fllar›n› temelleriyle ortay akoymal›d›rlar. 8. Konferans’›n Maoistlerin 1. Kongre belgelerine de¤inmemeleri de büyük bir hatad›r TKP/ML kayg›lardan uzak birli¤i ele alsayd› bu sorunlar›n hepsi çözülmüfl olacakt›. Çünkü bizler aç›s›ndan birli¤i bilimsel bir yöntemle ele alarak de¤erlendirmek, iki partinin temel ya da tali tüm meselelerinde aras›ndaki ayr›l›k ve birlik noktalar›n› incelemeyle olur. Fakat TKP/ML 8. Konferans›nda birli¤i gündeme almad›¤›ndan genel bir de¤erlendirme yapma koflulunu da ortadan kald›rm›flt›r. Tüm bunlara karfl›n TKP/ML’nin birlik sorununu gündeme almamas› yanl›fl olsa da geçmiflte yaflananlar› da dikkate ald›¤›m›zda anlafl›l›r baz› yanlar bulmak mümkündür. Ancak 8. Konferans›n; birli¤i bir tarafa b›rakal›m, mücadele yürüttü¤ü Türkiye-Kuzey Kürdistan co¤rafyas›nda kendi temelleri olan Maoizm, Kaypakkaya, parti, Halk Savafl›, Demokratik Halk Devrimi vb. tüm noktalar üzerinden savunu yapt›¤›n› iddia eden baflka yap›lar var ve bunlar kitlelere tüm bu temeller ad›na farkl› söylemler ileri sürmektedirler. Ayn› zamanda kitleleri TKP/ML’yi de birçok noktada elefltirerek farkl› bir flekilde ikna etmeye çal›flmaktad›rlar. TKP/ML’nin kendi ad›na, kitleler ad›na bu noktada sorumluluk hissetmemesi, ideolojik temelde mücadele etmemesi büyük gerilemeler yaflad›¤›n›

2 0 0 9 -13- Mayıs göstermektedir. TKP/ML iradesi kendisini her noktada önemli oranda ilgilendiren Maoist yap›y› ve Muhasebe, ‹deoloji, program, tüzük ve di¤er belgelerini mutlaka ele alarak kitlelere aç›k bir yöntemle hatal› yanlar›na karfl› mücadele etmeliydi. Yaflanan bu durum TKP/ML’nin ideolojik mücadeleden ne kadar koptu¤unu ve siyasal olarak ne kadar geriledi¤ini göstermektedir. TKP/ML bu noktalarda en k›sa zamanda kendisini sorgulamal› ve görevlerini yapmal›d›r. TKP/ML Maoist partiye karfl› sorumluluk hissetmeden bir yere varamaz. Bu co¤rafyada Maoizm ad›na hareket eden tüm yap›lar ve bireylerin her ad›m›, her tespiti, her aç›l›m› TKP/ML’yi derinden ilgilendirmektedir. Çünkü Maoistler TKP-ML’nin tarihi temelleri üzerinden yükselmekte ve onlar ad›na bütün bunlar› yapmaktad›rlar. TKP/ML ve di¤er tüm Maoistlerin her hareketi, her davran›fl›, her savunusu temellerimiz üzerinden yükseldi¤inden di¤er dost yap›lara oranla saflar›m›zdaki ki geliflme gibi bizleri derinden ilgilendirmekte ve TKP/ML baflta olmak üzere tüm Maoistlerin her ad›m›n› takip etmekte, do¤ru bulduklar›m›z› desteklemekte, yanl›fl bulduklar›m›z› da elefltirmekteyiz. TKP/ML de hem uluslararas› alanda hem de co¤rafyam›zda küçük büyük her devrimci ve komünist harekete karfl› sorumluluk hissetmelidir. Maoizm ve Kaypakkaya ad›na hareket edenlerden ise çok daha büyük sorumluluk hissetmeli ve do¤ru yanl›fllar›n› denetleyerek hem ö¤renmeli hem de mücadele yürütmelidir. Tersi davran›fl bilimsel de¤il yanl›flt›r.

TKP/ML’nin ayr›l›k ve birlikleri de¤erlendirmesi oportünisttir Bir parti birlik zemini olmad›¤› halde ilkesiz birlik savunusu yap›yorsa, bu gerçekliklere ters oldu¤undan oportünizmdir. Ayn› zamanda bir partinin birlik zemini olmas›na karfl›n ayr›l›klar› savunmas› ya da birlik karfl›t› politika savunmas› da oportünizmdir. TKP/ML temel ilkelerde DABK- Konferans ayr›l›¤›, 92’ birli¤i, 94’ ayr›l›¤› ve flimdiki birlik ça¤r›s›na yaklafl›m ve de¤erlendirmeleri gerçekliklerden kopuk dayanaks›z oldu¤undan oportünisttir. Çünkü birlik zemini olup olmad›¤›n› tespit etmeden temel olmayan meseleler üzerinden ayr›l›¤› savunmak, var olan gerçekli¤in yerine kendi niyet-

2 0 0 9 -13- Mayıs lerimizi koymakt›r. Yani öznelcili¤e düflmektir. TKP/ML’nin Maoist komünistlere karfl› yaklafl›m›nda da ço¤u dönem öznelci de¤erlendirmelerde bulundu¤u görülmektedir. Bunlardan birisi Maoist partinin 1. Kongre sonras›, kongre sonuçlar›ndan harektle yapt›klar› elefltirilerde daha çok Maoist hareketin taban›n› etkilemeye yönelik “bunlar tasfiyeci” vb de¤erlendirmeleri tamda öznelcilikten g›das›n› almaktayd›. Halbu ki TKP/ML kitlenin duygular›na seslenmek yerine 1. Kongre’nin hangi kararlar›n›n sa¤ tasfiyeci bir çizgiye takabbül etti¤ini bilimsel olarak ortaya koysayd› bu daha e¤itici ve duygular›na seslendi¤i Kaypakkaya gelene¤inin kitlesi aç›s›ndan da daha etkili olurdu. Yak›n tarihimizde TKP/ML ile Maoist parti aras›nda yaflanan iki ayr›l›k ve birli¤e iliflkin do¤ru de¤erlendirme esasta Maoist partinin muhasebe belgesinde mevcuttur. Bir ayr›l›kta veya birlikte yaflanan örgütsel hatalar, yanl›fl anlay›fllar ve suçlar birli¤in zeminini ortadan kald›rmaz. Ayn› durum örgütsel hatan›n olmad›¤›, suçlar›n yaflanmad›¤› çok iyi iliflkilerin oldu¤u bir partide farkl› düflünmekten kaynakl› ayr›l›k zemininin oluflmas›n› da engelleyemez. Ayr›l›k ve birlik suç ve hatalara ba¤l› olarak flekillenmez, bu tamamen savunulan temel ilkelerde ortakl›k ve ayr›l›klarla ilgilidir. “‹yi geçinme” ya da “kötü geçinmenin” birli¤in temelini oluflturdu¤unu savunmak bizleri bilimsellikten ve gerçekliklerden kopararak hatal› sonuçlara sürükler. Tarihimizde yaflanan bu hata, suç ve eksikliklerin onlarcas›n› kendi saflar›m›zda sürekli yaflamaktan kurtulmayaca¤›m›za göre, birlik anlay›fl›n› bunlar üzerinden ele al›rsak sorunlar› çözmek yerine ayr›l›¤› gündeme getiririz ki bu komünist partilerinde kaosun sürekli olmas›n› savunmak olacakt›r. TKP/ML, 92’ birli¤ini dayanaks›z bir flekilde, yap›lmamas› gereken bir birlik olarak gördü¤ü gibi 94’ayr›l›¤›n› da yap›lmas› gereken bir ayr›l›k olarak savunmaktad›r. Bu anlay›fllar›ndan bile anlafl›lmaktad›r ki TKP/ML birlik ve ayr›l›¤› temel meselelerdeki birli¤e göre de¤il grup ç›karlar›na göre, parti kararlar›na göre ele almakta ve oportünist bir tutuma düflmektedir. Oportünist birlik ve ayr›l›k anlay›fl›ndan vazgeçmeyen anlay›fllar ilkesiz bölünmeler ve birleflmeleri meflrulaflt›rd›¤›ndan, hiçbir zaman parçalanmaktan kurtulamazlar.

SINIF TEORİSİ TKP/ML birlik karfl›t› duruflunu hakl› göstermeye çal›flmaktad›r TKP/ML birlik savunusunda samimi olmad›¤›m›z› iddia ederek birli¤e iliflkin samimiyetini gizlemekte ve ayr›l›kç› duruflunu hakl› göstermeye çal›flmaktad›r. TKP/ML günlük aç›klamalar›nda birlik diye bir sorunlar›n›n olmad›¤›n› iddia etmesine karfl›n, kitleler taraf›ndan elefltirildi¤inde kendi politikas›n› savunmak ve neden ayr› kalmam›z gerekti¤ini kitlelere anlatmak yerine hemen sorunu kendi üzerinden atarak Maoistlerin yapt›¤› birlik ça¤r›s›n› sorgulamaktad›r. Yay›n organlar›nda ve kitlelere aç›k toplant›larda bunlar› dile getiren yoldafllar›m›z Maoistlerin birlik istemlerinde ne kadar “samimiyetsiz” olduklar›n›; pratik olarak aram›zda yaflanan ya bir sanatç› tart›flmas›n›, ya bir demokratik dernek sorununu, ya da herhangi bir sendikada yaflanan geliflmeleri vb. ortaya atarak birli¤e iliflkin kendi samimiyetini gizlemeye, bizlerinde “samimiyetsizli¤imizi” aç›klamaya çal›flmaktad›rlar. K›saca TKP/ML birlik noktas›ndaki “samimiyetsizli¤imizi” her hangi bir alanda pratikte ortaya ç›kan sorunlarda onlar› elefltirdi¤imiz ya da onlar gibi düflünmedi¤imizden hareketle ileri sürmektedir. TKP/ML için birlikte samimi olmak yoldafllar› elefltirmemekse biz bu anlay›fl› kabul etmedi¤imizi hemen vurgulayal›m. Maoist saflarda hangi parti, grup ya da kiflilerde olursa olsun, baflta biz olmak üzere herhangi bir sorun karfl›s›nda ortaya ç›kacak farkl›l›klarda iki çizgi mücadelesi d›fl›nda uzlaflma, üstünü kapatma, anlaflma biçiminde bir anlay›flla sorunlar› ele almak kesinlikle kabul edilmemelidir. TKP/ML’nin siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri, kültürel tüm alan ve örgütlenmelerde içerisine düfltü¤ü tüm küçük veya büyük merkezi ya da bölgesel hatalar›n› ac›mas›zca ele alaca¤›m›z aç›k bilinmelidir. Ayn› tavr› TKP/ML ve di¤er Maoist grup ve bireylerden kendimiz için de beklemekteyiz. Bu davran›fl biçimi birlikte samimiyetsizlik de¤il samimiyetin kendisidir. Tersini yapmak samimiyetsizlik olur. ‹flin bir di¤er yan› ise TKP/ML siyasal gerilikten kaynakl› yaflanan bu küçük sorunlar› da ters ve tek yanl› bir flekilde ele almaktad›r. Aç›klad›¤› her pratik sorun noktas›nda yüzde yüz hakl› oldu¤unu peflin olarak kabul etmekte ve bizi yüzde yüz suçlu ilan ederek birlik anlay›fl›nda ne kadar samimiyetsiz oldu¤umuzu ileri sürebilmektedir. Aç›k ki

SINIF TEORİSİ birli¤e iliflkin aç›klama yapamayan TKP/ML, birlik yapsak dahi bir partide hatta bir organda dahi sürekli var olacak farkl›l›klar› ön plana ç›kararak sorunu gizlemektedir. TKP/ML’yi bu duruma sürükleyen sebepler siyasal gerilik ve birlik noktas›ndaki k›r›lmalard›r. TKP/ML sahip oldu¤u bu yanl›fl politikayla birlik zemini olmas›na ra¤men, birli¤e karfl› ç›kan, onu gündemine dahi almayan, birli¤in yanl›fll›¤›n› dahi anlatamayan kendisi olmas›na karfl›n, kendisinin birlik noktas›nda “samimi” oldu¤unu kitlelere anlat›rken; birli¤i bilimsel temellerle ortaya koyan, TKP/ML ile Maoist parti aras›nda birli¤in zemininin oldu¤unu bilimsel dayanaklarla aç›klayan, eksiklikleriyle birlikte bu savunuyu pratikte hayata uygulamak için çaba harcayan Maoist komünistler “samimiyetsiz” olarak kitlelere anlatmaktd›r. Ama kitlelerin, kim birlik noktas›nda samimi kim de¤il bunu ay›rt edecek kadar ileri oldu¤unu bilmekteyiz. Ve birgün birlik noktas›nda kitleler samimi ya da samimiyetsiz olarak birilerini sorgulayacaksa inan›yoruz ki bu, birlik için çaba harcayarak hata yapanlar de¤il, birlik noktas›nda zemin olmas›na karfl›n hiçbir çaba harcamayanlar ve çaba harcamad›klar› için de “hatalar› olmayanlar” olacakt›r. Maoistler y›llard›r geçmiflten ç›kard›klar› dersler ›fl›¤›nda ulaflt›klar› bilimsel birlik savunusu üzerinden do¤ru bildiklerini kitlelere anlatarak pratikteki eksikliklerine karfl›n ad›mlar atarak samimi olduklar›n› kan›tlamaktad›rlar. fiunu da belirtelim ki, birli¤i savunurken hatalar yapanlar tarihsel olarak do¤ru dersler ç›kararak daha ileri gitme flans›na sahipken hiçbir fley yapmayarak hata yapmayanlar›n tarihte maalesef bu flanslar› da olmayacakt›r.

TKP/ML’nin “darbecilik” tezi grupçu ve ayr›l›kç› yan›n› gizleme teorisidir TKP/ML’nin 94 ayr›l›¤›n› tamamen darbe sorununa endeksli ele ald›¤› bilinen bir gerçektir. Bu savunu da maalesef TKP/ML’nin kavray›fl zay›fl›¤›n›n ürünüdür. TKP/ML maalesef Maoist saflar›n hepsinin yaflad›¤› siyasal gerilik, birlik noktas›ndaki k›r›lmalar ve ideolojik mücadeledeki zay›fl›¤› görmeyerek, ayr›l›¤› yanl›zca “darbecilik” fleklinde aç›klamas› içerisinde bulundu¤u siyasal gerili¤in sonucudur. Bu meselenin sorgulanmamas› TKP/ML’nin bu

2 0 0 9 -13- Mayıs söylemle 15 y›l tüm kitlesini ve kitleleri oyalamas›n› beraberinde getirdi¤i gibi, Maoistlerin ayr› yap›lar fleklinde kalmas›na da neden olmaktad›r. TKP/ML’nin yaygara kopararak 15 y›l savundu¤u darbe tezi Geçici Birlik Merkez Komitesi Siyasi Bürosu’nun, Geçici Birleflik Merkez Komite üyeleri ve tüm parti üyelerine darbe yaparak ald›¤› gizli bir kararla bafllayan, daha sonra ise Ola¤anüstü Parti Konferans›’ndaki delegelerin ayn› karar› parti üyelerine yani iradeye darbe yaparak sürdürdükleri bir karar›n OPK sonras› iki kifli taraf›ndan OPK iradesine darbe yap›larak parti üyelerine aç›klanmas›d›r. K›saca TKP/ML’nin anlatarak bitiremedi¤i sorun fludur; birlik görüflmeleriyle birlikte TKP/ML’den yoldafllar›nda a¤›r›l›kl› olarak içerisinde oldu¤u önderlikler baflta olmak üzere, konferans delegeleri de dahil hepsinin birleflerek üyelere darbe yaparak ald›klar› karar›n, yine bu kültürün bir parças› olan, yine önderlikten iki kiflinin konferans delegelerinin iradesine karfl› darbe yaparak aç›klamas›d›r. O dönemki önderliklerin bu karar› bir süre gizlemesi, sorunun yeni ö¤renilmesinden kaynakl› karars›zl›k ve düflman›n sald›r›lar›n› gözetti¤imizde bir nebze anlafl›l›rd›r. Fakat OPK delegelerinin bu karar›n bir flekilde kafa kol, belgelerin ele geçmesi, ayr›l›klar, yap›lacak yeni konferanslar vb nedenlerle ö¤renilebilece¤i gerçe¤ini göremeyerek sorunu üyelerden gizleyebileceklerini düflünmeleri flafl›rt›c›d›r. Maoistler birinci olarak kendilerinin de ortak oldu¤u dönemin Siyasi Bürosu’nun gizli karar alarak Merkez Komitesi ve üyelere yapt›¤› darbeyi parças› olduklar› iradeye yap›lm›fl olarak görmektedirler. ‹kincisi; yine Maoistlerin de parças› olduklar› delegelerin ayn› yöntemle gizli karar alarak yapt›klar› darbeyi, parças› olduklar› iradeye karfl› iflledi¤ini görmektedirler. Üçüncüsü; önderlikten iki kiflinin kendilerinin de parças› olduklar› OPK’n›n darbeci karar›n› iradeye açmalar›n› da OPK iradesine yap›lm›fl bir darbe olarak görmektedir. Ve her noktada üzerine düflen paya iliflkin özelefltiri vermektedirler. Ayn› flekilde bu gerçeklikler karfl›s›nda TKP/ML de tüm darbeci yöntemlere karfl› ç›ksayd›, iradeyi ay›rmadan hepsini sahiplenseydi darbelere karfl› olan hassasiyeti bir nebze anlafl›labilirdi. Fakat TKP/ML her iki taraf›n önderliklerinin tüzük ve iflleyifllerimize uygun olmayan biçimde yapt›klar› darbeleri ve bunu devam ettiren her iki taraf›n konferans delegelerinin tavr›n› “unutarak” ifline

2 0 0 9 -13- Mayıs

SINIF TEORİSİ

gelen bölümü almas› darbe karfl›t› duruflunda samimi olmad›¤›n› kan›tlamaktad›r.

Gelinen aflamada Maoistler ayr›l›kta kendi hatalar›n› görerek özelefltiri yapm›fllard›r.

Bunca yaflanan gerçeklikler ortada olmasa ya da partinin kurulufl tarihi yeni olsa, gerçekten TKP/ML’nin ya da o zamanki Maoistlerin parti ilke ve kararlar› noktas›nda bu kadar hassas olmalar› büyük bir kültür ortaya ç›kar›rd›.

Fakat TKP/ML bu yönelimini siyasal gerili¤in etkisi ve birlik anlay›fl›ndaki k›r›lmalardan kaynakl› teorilefltirerek birlik ve ayr›l›k anlay›fl›n›n tümünü temel olmayan meseleler üzerine infla etme boyutuna tafl›m›flt›r.

Hiçbir karar›n hangi sebeple olursa olsun birileri taraf›ndan bozulmas›n› onaylam›yoruz. Fakat al›nan binlerce karar dururken iradeye karfl› üstelik tüzük çi¤nenerek al›nm›fl darbeci bir karar bozuldu diye bunun çözümünü örgütlemek yerine ayr›l›k ilan etmeye ve y›llarca gerçekleri çarp›tarak yaygara koparmaya karfl›y›z.

TKP/ML’nin 94 ve sonras› yaflad›¤› ayr›l›klar›n hepsini inceledi¤imizde görece¤iz ki yoldafllar›m›z ayr›l›klar› temel ilkeler üzerinden de¤il, herhangi bir sebeple yap›labilece¤ini savunmaktad›r. TKP/ML ayr›l›k için herhangi bir karar›r›n uygulanmamas›n›n bile yeterli oldu¤u anlay›fl›n› bütün kitlesine kan›ksatarak hareket etmektedir.

OPK da al›nan kararlardan bir tanesine ya da ifllenen hatlardan birine iliflkin her iki taraf›n olumlu ya da olumsuz kopard›¤› feryatlar ve hassasiyet bu devleti y›kmak için ald›¤›m›z di¤er kararlara uygulansayd› flimdi devrim olmufltu.

TKP/ML’nin gelinen aflamadaki birlik ve ayr›l›k anlay›fl›; e¤er bir gün bulundu¤unuz örgütlenmede bir karar uygulanmaz ya da yanl›fl uygulan›rsa sizlerin o yap›dan ayr›lman›z ya da at›lman›z için yeterli sebep ortaya ç›km›fl demektir boyutuna gelmifltir.

Demek ki hem o zaman Maoistlerin savundu¤u sözde “mafyac›l›k” karfl›t› durufl hem de TKP/ML’nin 15 y›ld›r büyük bir hassasiyetle savundu¤u “darbecilik” karfl›tl›¤› samimi de¤ildir.

TKP/ML aç›s›ndan bir ayr›l›kta temel meseller önemli de¤ildir. O gün aç›s›ndan ayr›l›¤› meflrulaflt›racak en uygun fley çok tali bir fley de olsa ayr›l›¤›n sebebi yap›labilir. Çünkü “darbeciler” d›fl›nda üç befl defa daha bölünmesinin ya da bölünme niteli¤inde insan yitirmesinin nedenlerini de yine darbeci, bölücü, y›k›c›, tasfiyeci, parti düflman› biçiminde gerekçelerle ortaya koymaktad›r.

Trajik olan olaylardan birisi de her iki taraf›n üyeleri bu sorunu ö¤rendiklerinde as›l darbeyi her iki taraf›n önderleri ve konferans delegeleri bize karfl› yapm›fl demek yerine, yine parti kültüründen kaynakl› dünden haz›r olduklar› ayr›l›¤›n ortaya ç›kmas›na sevinerek darbecilerden daha darbeci bir tarzda tüm suçlara ortak olmufl ve grup ç›karlar› ad›na suçlara suç ekleyerek parti birli¤ini bozmufllard›r.

Ayr›l›klarda kimin hakl› ya da haks›z oldu¤u bir tarafa. Bizim ifade etti¤imiz bu ayr›l›klarda birli¤in zemini var m› yok mu, bunun TKP/ML taraf›ndan sorgulanmad›¤›d›r. Sorgulananlar ise temel ilkelere göre de¤il tali sebeplere ve duygulara göre yap›lm›flt›r.

Üyelerin kendilerine yap›lan darbeyi sorgulamamalar›n›n nedeni siyasal gerilik, grup ç›karlar›, ayr›l›kç› kültür, birlik anlay›fl›ndaki kavray›fls›zl›k ve iki çizgi mücadelesindeki k›r›lmad›r.

‹nan›yoruz ki TKP/ML birlik ve ayr›l›k anlay›fl›n› iste¤ine göre düzenlemekten vazgeçmezse öyle zamanlar olacak ki çok daha basit sebepler ayr›l›¤›n veya bir partiden at›lman›n sebebi haline gelecektir.

Maoist Komünistlerin 1. Kongre’lerinde onaylanan ve 2. Kongre’de baz› eksiklikleri giderilen muhasebe belgesindeki ayr›l›k süreci incelendi¤inde görülecektir ki ayr›l›k nedeni ne “mafyac›l›k” nede “darbecilik”tir. Birlik anlay›fl›n› kavramam›fl iki grubun birbirini alt etme anlay›fl› sonras›nda bütün partiyi etkisi alt›na alarak bölmeleri meselesidir. Maalesef baflta komünist kadrolar olmak üzere, tüm partinin her iki kanad›n›n da grupçulukta ve ayr›l›kta tart›flmas›z pay› vard›r. Tüm TKP/ML’li yoldafllar›n muhasebe belgesindeki bu bölümleri elefltirel gözle bir kez daha inceleyerek TKP/ML’nin savunular›yla karfl›laflt›rmalar›n› önermekteyiz.

Maoist kitleler art›k temel meselelerde ayr› oldu¤unu, örne¤in MLKP ile temel meseleler olan ideoloji, program, devrimin yolu gibi temel ilkelerde ki ayr›l›klar gibi, ayr›l›¤›n sebeplerini anlatmayan bunun yerine darbeci, bölücü, tasfiyeci, y›k›c› isimlendirmeleriyle ayr›l›¤› savunan komünist partisinin do¤ru bir yolda olmad›¤›n› ve do¤ru bir ayr›l›k anlay›fl›na sahip olmad›¤›n› bilmelidir. Tarihten do¤ru dersler ç›karmak istiyorsak olay ve olgular› birbirinden koparmadan, bulunduklar› koflullar› göz önünde tutarak, kan›tlar›yla birlikte ele al›p de¤erlendirmeliyiz. Ne yap›ld›, ne yap›lmal›yd›, bizim bundaki pay›m›z ne, di¤erlerinin pay› ne, flimdi ne yapmal›y›z? Bizi do¤ruya götüre-

SINIF TEORİSİ cek tek do¤ru yöntem budur. TKP/ML’li yoldafllar›m›z bu biçimde bir ayr›l›k savunusundan hemen vazgeçmeli ve o süreçte karfl›l›kl› yap›lan çok daha büyük hatalar›n muhasebesini yaparak do¤ru ve bilimsel sonuçlara ulaflmal› ve yar›na birlikte yürümemizin koflullar›n› yaratmal›d›rlar.

TKP/ML’nin ‘kendini fes et gel’ söylemi çi¤ ve gayri ciddi bir yaklafl›md›r TKP/ML’nin birlik karfl›tl›¤› ve belirsiz birlik anlay›fl› birlik ya da ayr›l›k için her fleyi savunmay› olanakl› hale getirmektedir. Öyle ki, ayn› yaz› içerisinde ya da ayn› konuflma içerisinde bazen birli¤i savunan bazen reddeden fleyler savunulabilmektedir. TKP/ML Maoist parti ile aras›nda birlik zemininin olmad›¤›n› her f›rsatta dile getirmesine karfl›n, Maoistlerin ve kitlelerin elefltirileri üzerine s›k›fl›nca da savunduklar›n› bir tarafa b›rakarak ideolojik mücadeleyi zay›flatan söylemlerle polemikler yapmaktad›r. TKP/ML siyasal gerilikten kaynakl› birlik ça¤r›s›n› temelleriyle cevaplamak yerine alt›n› hiçbir flekilde doldurmadan ciddiyetsiz bir flekilde “kendini fes et gel” anlay›fl›n› olgunluktan uzak bir flekilde ortaya koyabilmektedir. TKP/ML’nin grupçu, pragmatist birlik anlay›fl›, birlik sorununu gruplar koalisyonu olarak gördü¤ü için, kendi grubunun ç›kar› için komünistlerin eflit haklarla birli¤ini sa¤lamak yerine karfl› grup olarak gördü¤ü kesimlere bu biçimde ça¤r›lar yapabilmektedir. TKP/ML’li yoldafllar›m›z›n “fes et gel” söyleminin temeli kendileri taraf›ndan doldurulmad›¤›ndan ayaklar› havada bir savunu olmaktan ileri gidememektedir. Fakat tüm ciddiyetsiz söylemlere karfl›n bizler TKP/ML’nin “fes et gel” ça¤r›s›n› neden yanl›fl buldu¤umuzu aç›klayarak yan›tlayal›m. TKP/ML’yi komünist gördü¤ümüz halde kendimizi fes ederek gidip TKP/ML ye kat›lamamam›z›n birkaç sebebi var. Birincisi; aram›zda tarihsel süreçte yaflanan bunca sorunun karfl›l›kl› muhasebesini yapmadan, Maoistlerin ve TKP/ML’nin karfl›l›kl› hatalar›na iliflkin özelefltirel yaklaflmadan, yine TKP/ML’nin kitle çizgisi, fliddet, ilkesiz ayr›l›k gibi ilkesel gördü¤ümüz mesellerde bir sonuca ulaflmadan kendimizi

2 0 0 9 -13- Mayıs fes ederek TKP/ML’ye gitmemiz birlik ad›na y›k›mdan baflka bir fley olmayacakt›r. TKP/ML yaflananlara iliflkin baflta kendi kitlesi olmak üzere Maoistlere ve kitlelere hesap vermeden bu ifli kapatamayaca¤›n› anlamal›d›r. ‹kincisi; gelinen aflamada siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri temelde hatalar›n› sorgulayan, ideolojik k›r›lmalar›n› aflmaya çal›flan, iki çizgi mücadelesinden kaçmayan, sorumluluk hissederek kendisini donatmaya çal›flan, kitleleri önemseyen ve kitle siyasetinde do¤ru yerleri tutan, yoldafllar›na, dostlar›na ve kitlelere fliddet uygulamay› kesinlikle reddeden, komünistlerin ilkeli birli¤ini savunan, uluslararas› komünist harekete karfl› sorumluluk hisseden, Halk Savafl›’n› güne uyarlamaya çal›flan, eksik kalan yanlar›n› tamamlamaya çal›flan, vb yönelimlerle TKP/ML’den çok daha ileri düzeyde bir komünist yap›lanma oldu¤umuzu düflündü¤ümüz için kendimizi fes ederek kendimizden geri bir yap›ya gitmemekteyiz. Üçüncüsü; TKP/ML’nin laf aras›nda ciddiyetsiz bir anlam yükleyerek ifade etti¤i bir taraf›n kendisini fes ederek birleflme yap›lmas› yöntemi karfl›l›kl› iradelerin ortaya konmas›n› engelleyen burjuva bir yöntemdir. Gruplar›n örgütsel varl›¤›na son vererek partiye kat›lmas› da dahil birlik anlay›fl›m›z her yönüyle “kendini fes et gel” anlay›fl›na karfl› ç›kmakta ve temelde farkl›l›klar içermektedir. Partilerin birli¤ini bir tarafa b›rakal›m, gruplarla partilerin birli¤inde bile yoldafllarla yap›lan görüflmeler sonras› kendilerini iradi olarak ortaya koyacak olanaklar sa¤land›ktan ve temel mesellerde birlik zemininin koflullar› yarat›ld›ktan sonra fes etme de¤il birlik yapma biçiminde grubun irade ço¤unlu¤uyla partiye kat›lmas› olarak ele al›nmaktad›r. Birlik anlay›fl›m›zda parti biçiminde iradeleflmifl birliklerde fes etme yöntemlerini dile getirmek bafll› bafl›na yanl›fl ve iradelere sayg›s›zl›kt›r. Bu nedenle “fes et gel” söylemi komünistlerin dili ve yöntemi olamaz. Komünistlerin söylemi yap›lar›n iradelerine uygun birlik olarak alg›lanmal›d›r. Grupla birlik yap›l›rken bile bir taraf büyük diye kesinlikle fikirlerde küçümseme, kendisini ifade etmede farkl›l›k Maoistlerce kabul edilemez. Bir parti daha bafl›nda biçimsel farkl›l›klardan kaynakl› do¤an eflitsizlikleri yoldafllar› aras›nda ayr›ma dönüfltürürse orada yoldafll›k de¤il grup ç›karlar› var demektir. Maoistler bu nedenle kendini fes ederek TKP/ML’ye gitmemektedir. Dördüncüsü; bir taraf›n kendisini fes ederek gitmesini burjuva bir yöntem olarak yanl›fl bulsak da

2 0 0 9 -13- Mayıs böyle bir fleyin gerçekleflmesi ancak TKP/ML ile yap›lan görüflmelerle sonuçlanm›fl bir anlaflmayla olabilirdi. TKP/ML ile böyle bir tart›flma ve anlaflma olmad›¤› halde kendimizi fes etmemiz, birlik de¤il devrimcilikten vazgeçme olacakt›r. Sonuç olarak; TKP/ML’nin kendini “fes et gel” söyleminin dahi içten savunulan bir fley olmad›¤›n›, samimiyetsiz, çi¤ ve çocukça bir polemik oyunu oldu¤unu düflünmekteyiz. fiunu da belirtelim ki bir gün her iki partinin iradeleri geçmifli ve temel sorunlar›m›z› sorgulamadan, bir taraf›n kendisini fes etmesi biçiminde yanl›fl bir birli¤i kararlaflt›rsa bile inan›yoruz ki iradeler siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri ve kültürel alanlardaki ileri yanlar› karfl›laflt›rarak fes edilmesi gereken yap› olarak TKP/ML’yi seçer. Fakat bizler fluna inanmaktay›z. E¤er bir birlik olacaksa, ki olacak, bu birlik, her iki yap› içerisindeki Maoistlerin do¤ru yaklafl›m ve mücadeleleri sonucunda do¤ru temellerde sorgulanan, hesap veren, samimi olan ilkeli bir birlik olacakt›r. TKP/ML’ye önerimiz polemik olsun diye, birlik ad›na, bir partiye bu biçimde ciddiyetsiz, burjuva yöntemlerle yaklaflmamal›d›r. Bu TKP/ML’nin seviyesini düflürmekte ve sayg›nl›¤›n› gölgelemektedir.

TKP/ML’nin ilkeli birlik istiyoruz söyleminin alt›nda ilkesiz ayr›l›¤› savunma vard›r TKP/ML’nin birlik ve ayr›l›¤a iliflkin hatal› yaklafl›mlar›ndan birisi de 1. Kongre öncesi Maoistlerin de savundu¤u biçimiyle temelsiz bir flekilde biz ilkeli birlik ve ayr›l›ktan yanay›z, biz ilkeli birlik ve ayr›l›¤› savunuyoruz” söylemidir. Öncelikle flunu söyleyelim ki dünyada hiçbir hareket ‘biz ilkesiz birlik istiyoruz’ dememektedir. Tam tersine ilkeli birlik söylemini en çokta nas›l bir ilkeli birlik savundu¤u belirsiz olanlar taraf›ndan ileri sürülmektedir. Hem bizde hem de TKP/ML’de pratik olarak yaflananlarda bizlere bu gerçekli¤i kan›tlad› ki, söylemde ‘ilkeli birlik ve ayr›l›k istiyoruz’ demek tek bafl›na hiçbir anlam ifade etmemektedir. Her iki parti saflar›nda tüm ilkeli birilik ve ayr›l›k savunular›na karfl›n birçok ayr›l›k yafland› ve bizlerin ilkeli birlik ve ayr›l›k anlay›fl›n›n hiçte savunuldu¤u gibi olmad›¤› ortaya ç›kt›. Genel anlay›fl›m›z incelendi¤inde bu noktadaki teorik savunumuzun temellerinin olmad›¤›n› rahatl›kla görebiliriz. Demek ki, dünyada biz ve TKP/ML’de dahil ‘ben

SINIF TEORİSİ ilkesiz birlik istiyorum’ diyen olmad›¤›na göre do¤ru ve bilimsel olanla yanl›fl ve hatal› olan› birbirinden ay›rmam›z gerekir. ‹lkeli birlik savunusuna iliflkin eksikli¤i 1. Kongreyle Maoistler gidererek ilkeli birli¤in bir partiyi var eden ideoloji, program, tüzük ve devrimin yolu gibi temel ilkeler üzerinden savunulan birlik oldu¤unu tüm aç›l›mlar›yla ortaya koydular. TKP/ML ise gerek birlik anlay›fl›ndaki kavray›fl›n zay›fl›¤› ve gerekse de yaflad›¤› siyasal gerili¤in derinli¤inden kaynakl› Maoistlerin nas›l bir ilkeli birlik sorular›n› aç›klamak yerine ‘siz darbecisiniz biz komünist, siz tasfiyecisiniz biz komünist’ söylemleriyle kendisi için hayati olan bir sorunu çözmekten uzak durmay› tercih etmektedir. Bu yaklafl›m›n do¤al sonucu olarak TKP/ML nas›l bir ilkeli birilik istedi¤ini temellendirmek yerine kitlelerin ve Maoistlerin birli¤e iliflkin hakl› elefltirileri karfl›s›nda ‘biz ilkeli birlik istiyoruz’ söylemiyle sanki Maoistler ilkesiz birlik istiyormufl izlenimi vererek birlik karfl›t› duruflunu gizlemeye çal›flmaktad›r. TKP/ML de¤iflik tart›flma ve yay›n organlar›na yans›yan Maoist komünistlerin birlik ça¤r›lar›n› dolayl› aç›klamalarla geçifltirme çabas› yerine, gereksiz gördü¤ü bu tart›flmalar› bitirmek istiyorsa öncelikle kitlelere ve Maoistlere hangi ilkelere dayand›rarak ilkeli birili¤i savundu¤unu aç›klamal›d›r. Bunu yapt›¤› zaman bizimle aras›ndaki fark da do¤al olarak ortaya ç›kacakt›r. Bu durum netleflti¤inde hem kitleler hem de Maoistler kendi bak›fl aç›lar›n› sorgulayarak belki de TKP/ML’nin dediklerini do¤ru olarak kabul edeceklerdir. Tüm bunlardan ba¤›ms›z olarak kitleler flunu aç›k bilmelidir ki, Maoistler ve TKP/ML de dahil hangi hareket ‘biz ilkeli birlik istiyoruz’ söyleminin temellerini aç›klam›yorlarsa, bilinmelidir ki orada bir ilkesizlik ya da eksik kavray›fl vard›r. Tüm Maoistlerin temel görevlerinden birisi birlik ad›na ilkesizlikleri savunan sözde ilkeli birlik savunucular›na karfl› kitleleri bilinçlendirmek ve mücadele etmektir.

TKP/ML mükemmeliyetçilikten kurtulamamaktad›r Birlik ve di¤er meselelerde TKPML baflta olmak üzere tüm Maoist saflarda önemli oranda kendisini do¤rular›n tek sahibi olarak gören, kolay kolay hata yapmad›¤›n› düflünen, eksikliklerinin çok az

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs oldu¤unu düflünen mükemmeliyetçi bir anlay›fl mevcuttur. Dikkat edilirse TKP/ML ayr›l›klar da dahil hiç bir sorunda kendi eksikliklerini ayr›nt›lar›yla ortaya koymamaktad›r. Bu davran›fl›n nedeni aç›klama gere¤i duymad›¤› ya da kitlelerin olumsuz etkilenmesini istemedi¤i için de¤il, esas nedeni gerçekten kendisinin hata yapmad›¤›n› düflündü¤ündendir.

Do¤ru bir birlik anlay›fl›n› her biçimde kitlelere aç›k olan›n› tercih etmekle birlikte tart›flmaya haz›r›z. Temel ilkeler üzerine oturtulmufl, kolektif tart›flmalarla flekillenen, kriterleri belli olan bir birlik anlay›fl›n› Maoist saflarda oturtman›n çal›flmas›n› yürütmeliyiz. Tüm Maoistler olarak herhangi bir parti ya da gruptan yaflanacak olas› ilkesiz ayr›l›klara karfl› ortak hareket etmeliyiz. Yaflanacak ayr›l›klarda yoldafllar›m›za karfl› burjuva yöntem olan tav›r alma, küsme, yönelme de¤il, Maoist yöntem olan ikna etme, de¤ifltirme, dönüfltürme yöntemini hayata uygulamal›y›z 40

94 ayr›l›¤›nda ya da di¤er ayr›l›klar›nda yap›lan darbeler, fliddet uygulamalar›, grupçuluklar, ticaret gibi insanl›k suçu ve daha sayabilece¤imiz onlarca eksiklik olmas›na karfl›n Maoist komünistlerin d›fl›nda bir tek özelefltiriye rastlamak mümkün de¤ildir. Söylenenler esas olarak flunlar olmaktad›r. Bizlere darbe yap›l›nca biz de bunu yapmak zorunda kald›k, onlar flunu yap›nca biz de bunu yapmak zorunda kald›k biçimindedir. TKP/ML en iyimser halle kendisine iliflkin eksiklikleri, Maoist komünistler olarak eskiden yapt›¤›m›z gibi, bir cümleyle “bizim de baz› eksikliklerimiz oldu” biçiminde ifade etmekte ve geçifltirmektedir. Ya da en fazla tüm elefltiriler karfl›s›nda “bizimde çok tali, çok küçük, çok etkisiz baz› grupçu e¤ilimlerimiz oldu” demekte ya da benzer bafll›klara bir kelimelik vurgu yaparak sorunu di¤er tarafa yüklemektedir. TKP/ML genel yaklafl›mlar› aflarak kendi eksikliklerini siyasi, ideolojik, örgütsel ve askeri tüm boyutlar›yla sorgular ve ortaya koyarsa inan›yoruz ki kendi gerçekli¤iyle o zaman yüzleflerek h›zl› bir de¤iflime girerek üzerine düflen rolleri oynayacakt›r.

Mükemmeliyetçili¤in öne ç›kt›¤› bir di¤er yan ise birli¤in birleflme sürecine iliflkindir. TKP/ML baflta olmak üzere, biz de dahil Maoist saflardaki baz› anlay›fllar birlik olursa muhtemelen yaflanacak baz› sorunlar› flimdiden ileri sürerek birli¤e karfl› ç›k›lmas› gerekti¤ini kitlelere afl›lamaktad›rlar. Mükemmeliyetçi bak›fl aç›s›yla soruna yaklaflan bu anlay›fllar birli¤in hatas›z ve eksiksiz olmas› gerekti¤ini savunmaktad›rlar. Çünkü “sorun olursa gene ayr›l›k olacak” biçiminde meseleye hala eski gözle yani TKP/ML’nin gözüyle bakmaktad›rlar. Bu yaklafl›m “t e m e l fleyler de¤il, her fley ayr›l›¤›n nedenidir” anlay›fl›ndan ileri gelmektedir. fiu çok aç›k bilinmelidir ki, birlik tonlarca sorun yaflanarak gerçekleflecektir. Yüzlerce sorunu birlikte yaflayarak çözece¤iz. ‹lk dönemler bu durum do¤ald›r ki çok daha fazla yaflanacakt›r. Grupçuluk ve klikçilik e¤ilimlerine ba¤l› olarak adam kay›rma, taraf tutma biçiminde liberal yaklafl›mlar, birbirimize karfl› kayg›lar›m›z, kuflkular›m›z, hatalar›m›z, karfl›l›kl› suçlamalar, tart›flmalar kesinlikle olacakt›r ve bunlar kaç›n›lmazd›r. Çünkü saflar›m›zda herkes birli¤i ayn› flekilde kavramad›¤› gibi herkes komünist de de¤ildir. Komünistlerin yapmas› gereken kavray›fl ve samimiyetimizi ortaya koyarak tüm bu sorunlara önceden haz›rl›kl› olmak, partiyi haz›rlamak ve muhtemelen yaflanabilecek sorunlar› en alt düzeye indirerek partinin geçifl sürecinde bu hatalar›n etkisinde kalmas›n› engellemektir. Zamanla geçifl dönemine iliflkin sorunlar çözülecek ve normal bir partiye dönüflecektir.

2 0 0 9 -13- Mayıs Bu süreçte de normal bir partide yaflanan sorunlar ortaya ç›kacakt›r. Birli¤i savunmak veya bu kriterleri ortaya koymak hiç ayr›l›k olmayaca¤› anlam›na gelmemelidir. Ayr›l›klar› ve birlikleri tümden bitirmek, sorunsuz birlik arzulamak, birlik ve ayr›l›¤› stratejik yapan sebepleri yok saymak, z›tlar›n birli¤i yasas› gere¤i sürekli birlik ve ayr›l›k zeminlerinin ortaya ç›kaca¤› maddenin geliflme yasas›n› görmemektir. Bu konuda da mükemmeliyetçi yaklaflmamal›y›z. Her zaman ilkeli ya da ilkesiz ayr›l›klar yaflanabilir. Kavray›fl düzeyindeki eflitsizlik, hatal› tarihsel geçmifller ve siyasal gerilik partimizde ve komünist harekette sürekli ayr›l›klar›n ortaya ç›kmas›na neden olacakt›r. Maoist komünistlerin yapmak istedikleri hem kendi saflar›nda hem de komünist ve devrimci saflarda bunun mücadelesini yürüterek ortaya do¤ru bir bilinç ç›kar›p, ilkesiz ayr›l›k ve birlikleri en alt düzeye indirmektir. Bunu baflarmak en büyük kazan›mlardan biri olacakt›r. En aç›k haliyle hiçbir zaman mükemmel bir birlik olmayaca¤› gibi, mükemmel bir parti de olmayacakt›r. Devrimi de mükemmel olmayan birliklerle flekillenen, mükemmel olmayan bir parti önderli¤inde, mükemmel olmayan kitleler yapacak ve yürütecektir.

TKP/ML iradesinin kendi önderliklerinin birli¤e iliflkin tutumunu de¤erlendirmemesi yanl›flt›r TKP/ML iradesinin birli¤i gündeme almamas› bir sorunken, kendi merkezi önderliklerinin Maoist komünistlere verdi¤i cevaplar› de¤erlendirmemeleri daha büyük bir sorundur. Bir irade önderliklerinin yapt›¤› tüm faaliyetleri de¤erlendirerek, do¤ru ve yanl›fllar›n› tespit ederek dersler ç›kar›p yeni politikalar belirlemezse kendili¤indencilikten kurtulamayarak baflar›l› olamaz. Konferans ya da kongrelerin ifllevi de zay›flayarak anlams›zlafl›r. Bu anlay›fl zamanla kongre ve konferanslar›n formalite oldu¤unu savunan anlay›fla bizleri sürükleyerek kendi kitlemizden dahi kopmam›za neden olur. Son iki konferansta TKP/ML iradesinin içerisine girdi¤i bu yaklafl›m birlik ça¤r›m›za iliflkin dönemsel önderliklerinin on befl y›l önceki iradi savunular üzerinden günceli cevaplamayan içerikte cevap vermelerini sa¤layarak anlams›z ve temelsiz

SINIF TEORİSİ savunu ortaya ç›karmaktad›r. Maoist komünistlerin yapt›¤› birlik ça¤r›s› yeni argümanlar üzerinden yap›lmaktad›r. Do¤al olarak bizleri ve kitleleri ikna edecek cevaplar da bu yeni argümanlar üzerinden yap›ld›¤›nda ancak anlam kazanabilir. Maoist komünistler birli¤e iliflkin ilkeler üzerinde bir ça¤r› ortaya koyarken TKP/ML önderlikleri eski savunular›na ek olarak sundu¤umuz argümanlar› elefltirmek yerine hala “siz darbecisiniz” söylemiyle on befl y›l önce kendilerinin de ortak oldu¤u bir karardan bahsetmektedirler. Bizlere göre birlik stratejik bir mesele oldu¤undan iradi olarak ele al›n›p netlefltirilmek zorundad›r. Ayn› zamanda birlik karar›n›n ret ya da onay›n›n da do¤ru temellerde iflletilmesi iradenin iflletilmesiyle ancak yap›labilir. TKP/ML iradesi bunu yapmak yerine kendisini ve kitlesini bu konuda tav›rs›z bir gidiflata sürükleyerek silahs›zland›rmaktad›r. Komünistlerin görevi her noktada kendi kitlesini ve dostlar›n› ikna ederek dönüfltürmektir. Sorunlar› es geçmek ya da ertelemek de¤il. TKP/ML iradesi hem komünist bir partiye yan›t vermede hem de kitleleri bilgilendirmede komünist bir partiye yak›flmayan bu ciddiyetsiz tutumdan en k›sa zamanda vazgeçmelidir. Yap›lmas› gereken bir baflka konferans› beklemeden bu hatal› tutumdan vazgeçerek önderlik kademeleri arac›l›¤›yla iradeye dan›flma yoluyla birlik ve ayr›l›¤a iliflkin ilkesel temellere dayal› bir birlik anlay›fl› tart›flarak netlefltirmelidir. Bu bak›fl aç›s›na ve ç›kacak karara uygun olarak, olumlu ya da olumsuz temelde hem Maoist komünistlere cevap vermelidirler hem de kamuoyuna bu karara ba¤l› olarak bir aç›klama yap›p baflta kendi kitlesi olmak üzere kamuoyunu ikna etmelidirler. Maoistler aç›s›ndan; Komünist, devrimci, reformist bir partinin bir partiye birlik ça¤r›s› yapmas› mutlaka temelleriyle cevaplanmas› gereken bir meseledir. Her hangi bir parti kamuoyuna aç›k bir flekilde Maoist komünistlere birlik ça¤r›s› yapmas› halinde yapaca¤›m›z tek fley vard›r. Birincisi birlik kriterlerimize uygun olarak ilkesel temelde bu ça¤r›y› ele alarak olumlu ya da olumsuz cevaplamak. ‹kincisi ise kamuoyunu olumlu ya da olumsuz savunduklar›m›z noktas›nda bilgilendirmek ve ikna etmektir. Aksi tutum olan, onlarca y›l karars›z, tav›rs›z, tutumsuz kalma yaklafl›ml›n›n iradeyi zay›flatmaktan baflka bir ifle yaramayaca¤› aç›k olarak bilinmelidir.

SINIF TEORİSİ Maoist Parti Merkezi’nin birlik ça¤r›s› karfl›s›ndaki tavr› da belirsizli¤ini korumaktad›r Bilindi¤i gibi 1. Kongre birlik anlay›fl›na göre Türkiye-Kuzey Kürdistan’daki parti ve örgütleri de¤erlendirdi¤inde TKP/ML ve TKP-ML (Maoist Parti Merkezi) ile Maoistler aras›nda birik zemininin oldu¤unu vurgulayarak birlik ça¤r›s› yapm›flt›. Fakat, grup olarak de¤erlendirilen TKP-ML (Maoist Parti Merkezi)’nin birlik ile ilgili flimdiye kadar ça¤r›ya yönelik olumlu ya da olumsuz hiçbir cevab› olmam›flt›r. Bu tav›rlar›yla (bir cevap olmasa da) pratikte birlik yanl›s› olmad›klar› ortaya ç›kmaktad›r. Çünkü olumlu bir yaklafl›m olmufl olsayd› flimdiye kadar bir giriflim yaflan›rd›. Bu yoldafllar›n bir an önce birlik ça¤r›s›na yaklafl›mlar›n›n ne oldu¤u, hatal› ve do¤ru bulduklar› yanlar› aç›klamalar› gerekmektedir. Birli¤in de¤erlendirilmesi temel meselelerde ortakl›k ve ayr›l›klar›n de¤erlendirilmesidir. Maoist Parti Merkezi’nden iki çizgi mücadelesinin bizlere yükledi¤i görevin sorumlulu¤u gere¤i olarak Maoist komünistlere yönelik tüm temel noktalardaki yaklafl›m ve politikalar›m›z› de¤erlendiren elefltiri ve önerilerini de beklemekteyiz.

Tüm Maoist birey, grup ve partilere aç›k ça¤r›m›zd›r Hangi yap›da olursa olsun tüm Maoist kadrolara, gerillalara, savaflç›lara, militanlara, sempatizanlara, taraftarlara ça¤r›m›zd›r. Türkiye-Kuzey Kürdistan’›n köklü geleneklerinden biri olarak devrim davas›na önemli katk›larda bulunsakta gelinen aflamada hem bizler hem de görevlerimizi yeterince yapamad›¤›m›z için devrimci hareket parçal› ve güçsüz duruma düflmüfltür. fiunu rahatl›kla diyebiliriz ki, düflman›n ve bizlerin kitlelerle ba¤lar›n› ele ald›¤›m›zda 40 y›ll›k tarihi mücadeleler sonras›nda maalesef hak etti¤imiz yerde de¤iliz. Baz› noktalarda ileri yanlar›m›z olsa da baz› noktalarda ise özellikle kitleler noktas›nda gerilemifl durumday›z. Bu durumun düzeltilmesi ve kitlelere önderlik edilerek kendi kaderlerini ellerine almalar› için en büyük görev örgütlü ve örgütsüz Maoistlere düflmektedir. Bu ifl için de öncelikle parçal› durumumuzu ortadan kald›rmal›y›z. Bunun için öncelikle do¤ru

2 0 0 9 -13- Mayıs bir birlik anlay›fl›n› saflar›m›zda oturtarak ilkesiz ayr›l›klar› önlemeliyiz. ‹kinci olarak da bizleri var eden temel savunular›m›zda (ilkelerimizde) esasta ortak yanlar›m›z varsa derhal uygun biçimlerde birleflmeliyiz. Bu görev hepimizin oldu¤u için hangi saflarda olursa olsun hatal› anlay›fllarla sab›rla mücadele ederek birlik anlay›fl›n› bu saflarda oturtmal›y›z. Bu görevi sadece bir partiye yüklemek görevin a¤›r aksak gitmesine seyirci kalmakt›r. ‹nan›yoruz ki Türkiye-Kuzey Kürdistan co¤rafyas›ndaki tüm Maoist parti, grup ve bireylerin ortak çabas› ve mücadelesiyle ilkeli birlik gerekli aflamalardan geçerek gerçekleflecektir. Birlik ça¤r›m›z› zay›fl›¤›m›zdan kaynakl› yapt›¤›m›z› ileri sürüp, birlik konusunda samimi olmad›¤›m›z› savunarak birli¤i bofla ç›karmaya çal›flan anlay›fllara karfl› birlikte mücadele etmeliyiz. Samimiyet ve samimiyetsizlik sadece güçle test edilmez en güçsüz anlarda bile bir hareketin savunduklar› ve uygulad›klar› üzerinden samimi mi samimiyetsiz mi oldu¤unu test edebiliriz. Zay›fl›k meselesine gelince; co¤rafyada bulunan tüm Maoistlerce k›rdan flehirlere, illegalden legale, siyasal düzeyden kavray›fla kadar k›saca siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri, noktalarda birbirlerinin ne durumda oldu¤unu afla¤› yukar› bilindi¤i için bu yönlü bir düflüncenin gerçek olmad›¤› her haliyle ortadad›r. Bizler birlik anlay›fl›m›z› güç de¤il, birlik zemini üzerine kurmaktay›z. Birlik zemini olanlar do¤ru ve ilkeli fleklide birleflti¤inde do¤al olarak bir güç de ortaya ç›kacakt›r. Bahsedilen buysa evet biz bu flekilde güçlenmeyi savunmaktay›z. Çünkü bu güçler zaten Maoistlerin parçal› güçleridirler. Ve bizim amac›m›zda ilkeli bir birlikle bunlar› bir araya getirmektir. Maoist Komünistlerin birlik ça¤r›s› rastgele bir birlik ça¤r›s› de¤ildir. Adresleri ve kimlikleri belli olan bizleri var eden temellerde esasta ortak yanlar› olanlara yap›lan bir birlik ça¤r›s›d›r. Bu adreslerdeki hiçbir kesimi hatal› yanlar› ya da az olmalar› sebebiyle küçümsememeli, d›fllamamal›y›z. Hepsiyle ortak çal›flmalar›n zemini yarat›lmal›, “tek do¤ru bende” anlay›fl›ndan ve büyük a¤abeylik yapma tav›rlar›ndan kesinlikle uzak durmal›y›z. Gerek teorik gerekse de pratik temellerde do¤rular hiçbirimizin tekelinde de¤ildir. Do¤ru ve yanl›fllar› savunmak güçle ilgili bir fley de¤ildir. Birbirimizin eksikliklerini tamamlayarak ilerlemeliyiz. Tüm olanaklar›m›z› birbirimize açmal›y›z. Baflta

2 0 0 9 -13- Mayıs TKP/ML olmak üzere tüm Maoistlerle ideolojik temelde iki çizgi mücadelesini hiç bir zaman aksatmadan, gerilladan flehirlere, legalden illegale siyasi, ideolojik, örgütsel, askeri her noktada merkezi düzeyde birlikte çal›flman›n koflullar›n› yaratmal›y›z. Bu paylafl›mlar içerisinde birbirimizi çok daha iyi tan›ma f›rsat› bularak birbirimize ö¤retip ö¤renmifl olaca¤›z. Ortak çal›flma ve olas› birlik süreçlerinde yüzlerce sorunla karfl›laflaca¤›m›z bilinmelidir. Birlikte do¤ru bir yönelimle hareket ederek çeliflkileri derinlefltirme de¤il çözme çabas›n› ›srarla hayata uygulamal›y›z. Do¤ru bir birlik anlay›fl›n› her biçimde kitlelere aç›k olan›n› tercih etmekle birlikte tart›flmaya haz›r›z. Temel ilkeler üzerine oturtulmufl, kolektif tart›flmalarla flekillenen, kriterleri belli olan bir birlik anlay›fl›n› Maoist saflarda oturtman›n çal›flmas›n› yürütmeliyiz. Tüm Maoistler olarak herhangi bir parti ya da gruptan yaflanacak olas› ilkesiz ayr›l›klara karfl› ortak hareket etmeliyiz. Yaflanacak ayr›l›klarda yoldafllar›m›za karfl› burjuva yöntem olan tav›r alma, küsme, yönelme de¤il, Maoist yöntem olan ikna etme, de¤ifltirme, dönüfltürme yöntemini hayata uygulamal›y›z. Ulusal ya da uluslararas› alanda yaflanan hiçbir soruna duyars›z kalmamal›y›z. Önemli bir tarihsel geçmiflimiz ve tecrübelerimiz mevcut. Maoist çevreler savunduklar› ideolojiden kaynakl› ileri sentezlere varma dinamiklerine sahiptirler. Uluslar aras› komünist hareketin önemini kavramal› ve enternasyonal görevlerimizi birbirimizle dayan›flma içerisinde yerine getirmeliyiz. ‹çimizden herhangi bir kesim bu davadan vazgeçmedikçe, birlik zemini bulundu¤u sürece yoldafll›k temelinde, birlik zemini bir flekilde biterse siper yoldafll›¤› temelinde yoldaflça ve dostça hem birlikte yürümeye çal›flaca¤›z hem de elefltirilerimizi sak›nmadan ideolojik mücadele yürütece¤iz. Tüm Maoistler’den beklentimiz de budur.

Tüm kitlemize ça¤r›m›z: Kongrelerin birlik anlay›fllar›n› ciddiyetle kavray›p hayata uygulayal›m Birlik anlay›fl›n›n hayata uygulanmas›nda tek sorun TKP/ML ya da di¤er Maoist saflarda yaflanmamaktad›r. Çok azda olsa Maoist komünistlerin saflar›nda da birli¤e kavray›fltan kaynakl› karfl› ç›kan kesimler bulunmaktad›r.

SINIF TEORİSİ TKP/ML dahi Maoist partiyle “ilkesel konularda görüfl ayr›l›¤›m›z var” gibisinden bir argüman savunamad›¤› halde Maoist saflardaki bu yoldafllar›m›z›n TKP/ML’nin Maoist partiye yönelik dayanaks›z, “siz tasfiyecisiniz, biz Marksist-LeninistMaoistiz, siz darbecisiniz biz Maoistiz” elefltirilerine tepki olarak, bilimsel birlik savunumuzu bir tarafa b›rakarak dayanaks›z bir flekilde TKP/ML ile birlik sorununun kalmad›¤› savunusu yapmaktad›rlar. Bir partiyle birlik zemini olmamas›na ra¤men birlik istemek nas›l oportünizmse birlik zemini olmas›na karfl›n birli¤e karfl› durmak da oportünizmdir. Maoist komünistlerin saflar›nda da ortaya ç›kan bu anlay›fl ne yaz›k ki gerçekliklerin yerine kendi gerçek d›fl› tespitlerini koyan iki çizgi mücadelesini kavramayan oportünist anlay›flt›r. Birlik sorununa ilkeli ve stratejik yaklaflmayan bu yanl›fl anlay›fllara karfl› önemle mücadele yürütmeliyiz. Aceleci ve tepkici yaklafl›mlarla bir anda birlik olsun beklentisi ve sab›rs›zl›¤›yla y›llar›n hastal›klar›n› emek vermeden, mücadelesiz baflarmaya çal›flanlar baflaramay›nca da bir anda ayr›l›¤› savunmaktad›r. Tüm bu yanl›fl anlay›fllardan kurtulman›n yolu öncelikle Marksist-LeninistMaoist’lerin birlik sorununu kendi kafas›nda oturtmakt›r. Kafam›zda oturmayan bir anlay›flla baflkalar›n› ikna edip do¤ru yola kanalize edemeyiz. Bu, sadece iki örgütün birli¤i için geçerli de¤il, tek bir parti için de geçerlidir. Parti içerisinde daha yüksek birlik sa¤laman›n yolu iki çizgi mücadelesini do¤ru savunmak ve uygulamaktan geçer. Kitlemiz TKP/ML’nin birlik karfl›t› duruflu ve savunduklar› üzerinden bakarak TKP/ML’nin hayatta de¤iflmeyece¤i gibi yan›lg›l› bir sonuca varmaktad›rlar. Geçmiflteki savunular›m›z› ve içerisinden geçti¤imiz süreçleri düflünerek bizler nas›l de¤iflerek bu günlere geldiysek, bu yoldafllar da de¤iflerek ilerleyecektir. TKP/ML de bizim de¤iflimimizi sa¤layan Maoist dinamiklere sahiptir. Hatta gerek bizlerin att›¤› ad›mlar ve tecrübeler yine ideolojik anlamda yürütece¤imiz yoldaflça mücadeleleri de ekledi¤imizde TKP/ML çok daha uygun koflullara sahiptir. Biz do¤rumuzda sab›rla ›srar ettikçe görece¤iz ki, hem kendi saflar›m›zda hem de TKP/ML’deki Maoistler her gün daha da güçlenecek ve tüm grupçu küçük burjuva e¤ilimleri yenerek Maoistlerin birli¤ini sa¤layacaklard›r. fiimdiden TKP/ML’li kitlelerin büyük bölümü belli kayg›lar tafl›makla birlikte yap›lan birlik ça¤r›s›na s›cak bakmakta ve birli¤i arzulamaktad›r.

SINIF TEORİSİ

Sonuç olarak Buraya kadar Maoist komünistlerin birlik anlay›fl›n› ve co¤rafyam›zda bulunan d›fl›m›zdaki Maoist yoldafllara iliflkin elefltiri öneri ve beklentilerimizi yazd›k. Savunduklar›m›z bizlere do¤ru gelse de, anlatt›klar›m›zda mutlaka eksiklikler olacakt›r. Amac›m›z yoldafllar›m›zla iki çizgi mücadelesi temelinde ideolojik mücadele yürütmektir. TKP/ML ve di¤er yoldafllar›m›z elefltirileri nas›l alg›l›yor bilemiyoruz, fakat yoldaflça yap›lan elefltirileri olgunlukla karfl›layacaklar›n› beklemekte ve düflünmekteyiz. Her iki yap› baflta olmak üzere Türkiye-Kuzey Kürdistan’da bulunan Maoistler sert bir iç ideolojik mücadele ve birlikte yürümeyle dünya halklar›n›n co¤rafyam›zdaki görevini lay›k›yla yerine getirebilirler. Bu noktada bugünkü koflullarda önemli s›k›nt›lar yaflasak da zamanla bunlar› aflacak bilince sahip oldu¤umuzu düflünüyoruz. Bu tart›flmalar›n bunun vesilesi olmas›n› beklemekteyiz. Ayn› biçimde yoldafllar›m›z›n da bizlere elefltiri ve önerilerle cevap vermelerini, bizlerle mücadele etmelerini beklemekteyiz.

2 0 0 9 -13- Mayıs

SINIF TEORİSİ

S‹YAS‹ MÜCADELEN‹N KADER‹N‹ TAY‹N EDEN ‹DEOLOJ‹K Ç‹ZG‹D‹R ‹deolojik sald›r›lar›n de¤iflik ton ve cephelerden gelip ayn› mecrada birleflerek yo¤unlaflt›¤› ve devrimci hareket üzerinde de küçümsenmeyecek düzeyde etki gösterip tasfiyecili¤i derinlefltirdi¤i günümüz koflullar›nda, proletaryan›n devrimci bayra¤›n› yükseltmek ve bunun için ideolojik mücadelede net ve keskin bir durufl göstermek son derece önemlidir G‹R‹fi Maoist ideoloji temelinde, do¤ru bir ulusal ve uluslararas› siyasi çizgiyle beliren genel ve özel devrim program› ve buna uygun do¤ru temel taktik politikalarla billurlaflm›fl Maoist komünist parti niteli¤i; ca¤›m›z s›n›f mücadelesine ideolojik-politik-örgütsel manada önderlik yaparak proletarya diktatörlü¤üne tafl›yacak ve oradan da ad›m ad›m devletin sönümlenmesine uzanan devasa ilerleme ve karmafla seyrine damgas›n› vuracak olan yegane yetenek; iflte bu yetenek, "zorunluluklar dünyas›ndan özgürlükler dünyas›na" do¤ru ilerleyen yürüyüfle yön veren kuvvetin olmazsa olmaz tek niteli¤idir. Böylesi bir partinin, yani Maoist Komünist Parti’nin varl›¤› ve devrimci s›n›f savafl›mlar›na her bak›mdan önderlik yapmas› flartt›r. Bunun d›fl›nda hiç bir s›n›f ve parti niteli¤i, proletarya diktatörlü¤ü ve komünist topluma varma dinamikleri ve yetene¤ine sahip de¤ildir. Enternasyonalist proletaryan›n evrensel ideolojisi MLM iken, parti ve önderlik niteli¤inin geliflmifllik düzeyi ise, Maoist Komünist Parti niteli¤idir.

Aç›k ki, böylesi bir partinin varl›¤› ve ilerleyerek gelece¤i kucaklamas›, çeliflki yasas›n›n d›fl›nda de¤ildir, olmayacakt›r. Diyalekti¤in kanunu d›fl›nda bir tek geliflme ve varl›k gösterilemez. Z›tlar›n birli¤i temelinde geliflen kaç›n›lmaz ve duraks›z mücadelelerinin bir görüngüsü olan parti içi ve d›fl› ideolojik mücadele, partinin ve ideolojinin varl›klar›n› koruyarak geliflmelerinin en vazgeçilmez unsurudur. Aksi halde, ideoloji bir dogma, parti ise ölü bir organizma olmaktan ileri gidemez. Birlik zemininde mümkün olan mücadelenin, süreklili¤i ve evrenselli¤i, onun belirleyicilik özelli¤ini de anlat›r. Mücadelenin olmad›¤› her kesit, kab›zl›k ve k›s›r döngü girdab›yla eflde¤erdir. Öneminden dolay› ideolojik mücadele cephesi asla bofl b›rak›lamaz. Buray› bofl b›rakanlar›n s›n›f mücadelesinin siyasi cephesini doldurmas› beklenemez. Zira ideolojik bak›mdan direnç olamayanlar›n her türlü savrulmaya müsait olup dibe vurduklar›, gerek kendi tarihimizde ve gerekse de dünya devrim cephesi tarihinde kan›tlanm›fl bir do¤rudur. ‹deolojide k›r›lman›n yarataca¤› en

SINIF TEORİSİ mahsum sonuçlar bile, proletaryan›n davas›na zarar vermekten daha iyi olamaz. Maoizm’deki k›r›lmalar›m›z›n, sa¤-sol hatalar›m›z›n ve yaflad›¤›m›z sorunlar›n esas kayna¤›n› oluflturdu¤unu unutamay›z. ‹deolojik sald›r›lar›n de¤iflik ton ve cephelerden gelip ayn› mecrada birleflerek yo¤unlaflt›¤› ve devrimci hareket üzerinde de küçümsenmeyecek düzeyde etki gösterip tasfiyecili¤i derinlefltirdi¤i günümüz koflullar›nda, proletaryan›n devrimci bayra¤›n› yükseltmek ve bunun için ideolojik mücadelede net ve keskin bir durufl göstermek son derece önemlidir. Neo liberal emperyalist sald›r›lar ve bunun yedek lasti¤i durumundaki s›n›f iflbirlikçisi, revizyonist-reformist, parlamentarist ve yasalc› tüm tasfiyeci sald›r›lar› gö¤üslemek üzere, MLM ideolojisinin evrensel bayra¤›n› yükseltmek temel bir görevdir. Uluslararas› düzlemdeki bu görevin bir parças› ve en somut ifadesi, co¤rafyam›zda s›n›f düflmanlar›m›za karfl› Maoist Halk Savas›’n› yükseltmek ve ideolojik cephedeki düflmanlar›m›za karfl› Maoizm ideolojisinin karfl›-sald›r›s›n› üstlenerek ideolojik mücadeleye gereken de¤eri vermektir. "‹lle de Maoizm" fliar›, günümüz flartlar›nda her türlü sald›r›n›n gö¤üslenmesi için aktüel olan en güçlü durufl ve tarihsel ödevin yetkin temelidir. Politik iktidar› kazanman›n yolu, ideolojik cephedeki üstünlük ve bilimsel ideoloji temelinde yükselen devrimci savafl› kazanmaktan geçer. ‹flçi s›n›f› önderli¤inde devrimci halk kitlelerinin oluflturdu¤u devrimci s›n›f hareketini bölüp parçalayan ve devrimci halk kitlelerini burjuvazinin kuyru¤una takarak yedekleyen oportünist ak›m ve hareketlerin halk kitleleri içindeki ideolojik etkisi k›r›lmadan, onlar› örgütleyip birlefltirerek devrimi baflarmak düflünülemez. O halde, ideolojik mücadeleyi sab›rla yürütmek, kazanmakta ›srar-devrimde inat etmek; tarihsel sorumlulu¤umuzun yükledi¤i görev ve yoksul dünyaya karfl› borcumuzdur. Devrim flart, ideolojik savafl›m zorunludur. ‹flte bu mücadelenin gere¤i ve bir parças› olarak görevimizi sahipleniyor, ideolojik mücadele cephesinde sa¤ tasfiyeci ak›m olan reformizmi konu alan yaz›m›z› okuyucumuza sunuyoruz. Reformizm sorunu ele al›n›rken; diyalektik iliflki ve organik ba¤ içinde oldu¤u çevreli iliflkiler içinde ortaya konmas›n›n isabetli olaca¤› inanc›nday›z. Reformizmin tasfiyeci özelli¤i, legalizm özelli¤i ve bunlarla ba¤› vb. aç›klanmak durumundad›r. Reformizm; di¤er tasfiyeci ak›mlardan ba¤›ms›z ve

2 0 0 9 -13- Mayıs devrim d›fl›l›ktaki özleri itibar›yla onlardan baflka bir fley de¤ildir. Reformizm ifllenirken, onun devrim karfl›s›ndaki rolü itibar›yla ele al›nmas› ve devrimin perspektif olarak sunulmas› gerekli olacakt›r. Onunla mücadele yöntemi, onun ortaklaflt›¤› genel ideolojik düflmanlarla mücadeleden ba¤›ms›z de¤ildir. Bu yönteme de¤inmek elbette gereklidir. Hedefi ortaya koyup, ne yap›laca¤› ve nas›l yap›laca¤› aç›kl›¤a kavuflturulmazsa, mesele do¤ru ve tam olarak ortaya konmufl olamaz. Bu ve benzeri sebeplerden hareketle, ayr›nt›l› ele almay› uygun buluyoruz. Aksi halde, tam bir kavray›fl sa¤lanamaz.

Özetle MLM`nin ‹deolojik cephedeki Düflman› Ak›mlar S›n›flar mücadelesinin bafll›ca üç temel cephede yürütüldü¤ü bilinmektedir. Siyasi, ideolojik ve teorik cepheler. Bunlardan siyasi mücadele cephesi; iktidar›n ele geçirilmesi hedefiyle burjuva-gerici sisteme alternatif olarak toplumsal sorunlar›n her alan›nda temsil edilerek kapsay›c› yürütülen ve egemen s›n›flara karfl› zor esas›na dayanan, kanl›-kans›z biçimleri ihtiva eden, antagonist s›n›f karfl›tl›¤› zeminindeki s›n›f düflmanlar›m›za karfl› yürüttü¤ümüz siyasi iktidar mücadelesini anlat›r. Teorik ve ideolojik mücadele cepheleri ise; siyasi düflmanlar›m›za karfl› da geçerlili¤ini korumakla birlikte, esasta ve mevcut tarihsel-toplumsal koflullarda antagonist s›n›f çeliflkileri bar›nd›rmayan, iflçi s›n›f› hareketi içinden ç›kan ve ondan kopan ak›m ve sapmalara, burjuva s›n›f ideolojisinin saflar›m›zdaki etki ve yans›malar›na karfl›; MLM’ye yabanc› ve düflman felsefi ak›m ve fikirlerin içimizde ve genifl kitleler üzerindeki etkisini k›rma, ayn› zamanda ideolojik-teorik düzlemde dönüfltürme ve kazanmaya dönük olmak üzere yürütülen ve fliddeti bar›nd›rmayan bar›flç›l mücadele niteliklerini anlat›r. ‹sçi s›n›f› hareketinin ba¤r›ndan ç›kan ve ideolojik cephede MLM ye düflman olan dört ana ak›m, Rev i z y o n i z m - R e f o r m i z m - A n a r fl i z m - E k o n o m i z m (Sendikalizm)dir. Hepsinin felsefi besini ve ideolojik s›n›f zemini, burjuva ideolojisi ve idealist felsefedir son tahlilde. S›n›fl› toplumlar ca¤›nda s›n›flar üstü bir geliflme ve varl›ktan söz edilemeyece¤ine göre, bu ak›mlar ca¤›m›z›n iki temel s›n›f›ndan birine aittirler esasta. Proletaryan›n damgas›n› de¤il, burjuvazi ve ara s›n›f katmanlar›n›n damgas›n› tafl›r, ona hizmet ederler.

2 0 0 9 -13- Mayıs Birlik halinde yaflayan karfl›t s›n›flar›n bir birinden etkilenmemesi düflünülemez. Proleter s›n›f içinde burjuva ideolojisinin ve tersinden burjuva s›n›f içinde proleter ideolojinin etki gösterip do¤mas› ve geliflmesi son derece anlafl›l›r ve diyalektik bir sonuçtur. Karfl›t ideolojilerin etkileflimi salt söz konusu ana ak›mlar›n biçimi ve niteli¤iyle s›n›rl› de¤ildir. Farkl› düzey ve tonlarda de¤iflik etkileflim düzeyleri gündeme gelir. Bunlar ayr› ifadelerle isimlense de hepsi yabanc› s›n›f izlerini tafl›r, oradan beslenirler. Tabiat›yla, ideolojik etkileflimin ürünü olan ve MLM’nin içinden ç›kan ve ondan kopan ak›mlar›n, devrimci ideoloji ve s›n›f içinde etkisi olmaktad›r. Üstelik bu ak›mlar›n etkisi, aç›k s›n›f düflmanlar›n›n etkisinden daha sinsi ve tehlikeli olmaktad›r. Çünkü bu ak›mlar, MLM’yi sahtekârca kullan›r, tahrif ederler. Ayn› terminoloji ve jargonu içini boflaltarak kullan›r, devrimci s›n›flardan yana olduklar›n› ileri sürerek gerçek yüzlerini saklarlar. Böylece, düflman s›n›flar›n isçi s›n›f› hareketi içindeki "Turuva atlar›" olarak devrimci s›n›flar› bölüp parçalama, s›n›f hareketini baltalama ve yozlaflt›r›p burjuvaziye yedekleme görevlerini yürütürler. "Burjuvazinin isçi s›n›f› hareketi içindeki ajanlar›" biçimindeki tan›mlama, hak ettikleri tarihsel misyonlar› gere¤idir. MLM iflçi s›n›f› mücadelesinin bilimidir ayn› zamanda. ‹flçi s›n›f› bilimini çarp›t›p içini boflaltmalar›, onlar›n s›n›f mücadelesi önündeki engelliklerini ve sahtekârl›klar›n› kan›tlamaktad›r. Devrim önünde takoz ve yumuflak t›kaç, bilim karfl›s›nda dürüst de¤ildirler. Aç›k ki, içte ideolojik-politik-örgütsel aç›lardan gerekli birlik ve sa¤laml›¤›n› nitelikli olarak pekifltiremeyen siyasi hareketler s›n›f do¤rultular› ve ç›karlar›n› gerekti¤i gibi temsil edemez-koruyamazlar. S›n›f ve s›n›f ideolojisi zemininde siyasi örgütlenmelere giden güçler, s›n›f ideolojilerini ilkeli olarak tesis edip netlikle koruyamazlarsa, politik iktidar amaçlar›na ulaflmak üzere oluflturduklar› örgütparti gibi mücadele araçlar›n› da amaçlar›na ba¤l› tutamaz, s›n›f›n önder gücü olarak koruyup temsil edemezler. Dahas›, k›sa vadede Maoist komünist partisini, orta vadede proleter devrim ve diktatörlü¤ü ve uzun vadede Komünist toplum hedeflerini sürdüremez, bunlara ulaflamazlar. Bu ba¤lamda, ideolojik mücadele zemininde ideolojik netli¤in korunarak gelifltirilmesi vazgeçilmez bir meseledir. MLM’den sapma tüm ideolojik-felsefi sapmalarla aram›zdaki ayr›m çizgilerinin derin olarak ortaya konmas› ve bunlarla gerekli teorik-ideolojik mücadelenin yürütülmesi zorunlu ve önemlidir.

SINIF TEORİSİ

Tasfiyecili¤in S›n›fsal Zemini Ve ‹deolojik Mücadelenin Önemi Geçmiflte oldu¤u gibi, günümüzde de her biçimiyle tasfiyecilik, s›n›f mücadelesinin önünde bir engel ve tehdit olarak varl›¤›n› sürdürmektedir. Yukar›da and›¤›m›z ak›mlar sahs›nda, tasfiyecilik, sol ve sa¤ tasfiyecilik olmak üzere iki biçimde gündeme gelir. Kuflkusuz ki, tasfiyecilik her biçimde de ayn› öze sahiptir. Söz konusu ak›mlar›n hepsinin genel karakteri tasfiyeciliktir, bunda birleflirler. Tasfiyecilik, ayr› yollardan gelir ama bu ortak özde birleflir. Her türevinin, yani sa¤ da olsa sol da olsa, hepsinin birleflti¤i ortak öz; MLM ilkeleri ve dolay›s›yla devrim ve proletarya diktatörlü¤ünü de¤iflik yollarla da olsa yozlaflt›rmak ve reddetmektir. Devrimin inkâr› olan tasfiyecilik, tarihsel ve pratik rolüyle, devrimi olanaks›zlaflt›rma veya reddetme özleriyle gerici-en gerici s›n›f diktatoryas›n›n-rejiminin ya da düzenin s›n›f karakterini de¤ifltirmeden sürgit devam etmesine hizmet eder. Buna karfl›n, tasfiyeciler gibi tasfiyecili¤in de bir ceset oldu¤u yine s›n›flar mücadelesi prati¤i taraf›ndan kan›tlanm›flt›r. Bilumum tasfiyecili¤e karfl›n, proletarya önderli¤inde devrimci halk kitleleri kokuflmufl gerici düzen ve tüm burjuva, burjuvafeodal sistemleri alafla¤› ederek yeni demokratik ve sosyalist diktatörlükleri ilan etti. Tasfiyecili¤in dar ufku nas›l ki, Büyük Ekim devrimi, Cin devrimleri, Vietnam, Arnavutluk, Almanya, Küba, Kore, vb. devrimleri engelleyemediyse ve bugün geliflmekte olan devrimleri engelleyemiyorsa, geliflecek olan devrimleri de engelleyemeyecektir. Do¤a ve toplumun geliflim yasas›n›n kaç›n›lmaz neticesi ve bu yasaya uygun s›n›flar mücadelesi kanunu, her turlu gerici zor ve engele karfl›n, toplumlar›n büyük altüstler içinde ilerleyerek tek dünya toplumuna ulaflaca¤›n› kan›tlamaktad›r. Tasfiyeci ideolojik ak›mlar tarihsel ve toplumsal realitenin d›fl›nda olmay›p, onun birebir ürünüdürler. Kapitalist-emperyalist dünya sisteminde antagonist karfl›tl›k içinde köklü düflmanl›¤a sahip iki temel s›n›f ve iki temel s›n›f ideolojisi vard›r. Ne var ki, ca¤›m›z›n, burjuvazi-proletarya olmak üzere iki ana s›n›f› d›fl›nda ara katman ve çözülmüfl, da¤›lm›fl s›n›f kal›nt›lar›n›n varl›¤› da inkâr edilemez. Tabi ki, bunlar›n ideolojik-politik durumlar› da farkl›l›klar göstererek saf kalmaz. Emperyalist-kapitalist gerici burjuvazinin kol kola girdi¤i ve kollad›¤› feodal s›n›f ve genellikle çözülmüfl olup tasfiye olmam›fl feodal s›n›f kal›nt›lar› temsili de proletarya ve devrimci s›n›f ve katmanlarla uzlaflmaz kar-

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs fl›tl›k içindedir. Kuflkusuz ki, bu girift s›n›fl› toplumsal durum kapitalizmin dengesiz-çarp›k geliflim yasas›n›n ürünü olmaktan baflka bir fley de¤ildir.

Unutulmamal›d›r ki, MLM bilim ve ideoloji gibi, revizyonizm-reformizm türü burjuva ideolojik ak›mlar da evrenseldir. olay›s›yla, karfl› karfl›ya oldu¤umuz bütün parlamentarist, yasalc›-düzen içi ve tasfiyeci reformist ak›m türevleri, uluslararas› revizyonist-reformist tasfiyeci ak›mla ayn› kundakta olup, neo liberal emperyalist ideolojik sald›r›n›n ideolojik cephedeki destekçileri durumundad›rlar. ‹ste gö¤üslememiz ve mücadele etmemiz gereken MLM’nin temel ilkelerine yönelmifl neo liberal politikalar destekli revizyonizm ve yasalc› reformizmin tasfiyecilik sald›r›s›d›r 48

Devrimci s›n›flar›n, bütün halk kitlelerinin ya da tüm toplumun proleter olmas› beklenemez. Salt bir s›n›f halinde tekleflmifl bir durum, mevcut s›n›fl› ya da emperyalist dünya koflullar›nda elbette görülemez. Kapitalizm daima ara katmanlar yarat›r. Küçük üretici, küçük esnaf, tasar›n atölyeler, isletmeler vb. kapitalizmin ihtiyac›na ba¤l› olarak her gün geliflirler. Bu üretim evlere kadar uzan›r genellikle. Küçük üretim her saat kapitalizmi do¤urur, kapitalizm de ara katmanlar› yarat›r ya da koflullar. Toplumun hepsi proleter olamaz. ‹ste bu biçim, yani iki ana s›n›f d›fl›nda ara katmanlar›n bulundu¤u s›n›fl› toplum realitesi, kendine uygun olarak proleter ve burjuva s›n›f ideolojisi d›fl›nda ara katmanlara ait çarp›k ideolojik-politik ara akim ve dünya görüflünü koflullar. ‹ki s›n›f›n net s›n›f ideolojisi d›fl›nda ara ideolojik ak›mlar ve ara katman ideolojilerinin vb. varl›¤›n›n s›n›fsal, ekonomik zemini iste budur. MLM ye hakim ya da sahip olmayan ara katmanlar›n, küçük üreticinin, koylunun vb. proleter s›n›f ideolojisi d›fl›nda farkl› ideolojik flekilleniflte olmas› son derece anlafl›l›r bir durumdur. Halk kitleleri, genellikle kitaplardan de¤il, daha çok pratik yaflam ve tecrübelerinden ö¤renirler. Kapitalizmin azg›n sömürüsü ve bilumum gerici burjuvazinin ac›mas›z zulmü, bütün bu ara kesimleri proletaryan›n saflar›na iter. Yani s›n›f mücadelesinde proletaryan›n yan›nda yer

almalar›n› sa¤lar. Bu durum, proletarya saflar›nda, proleter s›n›f ideolojisi d›fl›nda ara katmanlar›n dünya görüflü ve ideolojik-politik yans›malar›na yol acar. Bu nesnel zeminle birlikte, ayn› toplumsal koflullar ve ayn› dünya sistemi içinde bir arada bulunan, yani bu nesnel zeminde de buluflan tüm s›n›f ve ideolojiler, bu ilifliklik içinde bir birilerinden etkilenirler. Dolay›s›yla, iki s›n›f ideolojisi d›fl›nda ara akim ideolojik biçimler, sapmalar, e¤ilim ve çizgiler var olacakt›rlar. Ana s›n›f ana ideolojileri ne birbirlerine, ne de ara ideolojik biçimler karfl›s›nda kay›ts›z de¤ildirler ve bu realiteden ba¤›fl›k olamazlar. O halde, s›n›flar mücadelesi boyunca savafl›m araçlar›nda mutlak saf bir ideolojik-politik-örgütsel haldenvarl›ktan bahsedilemez. Bu irademiz d›fl›nda tamamen nesnel bir durumdur. Kuflkusuz ki, komünist ideoloji veya MLM materyalist felsefe; tek ve nettir. Ancak bu, onun difl ideolojilerin sald›r›s›ndan ve etkisinden muaf oldu¤u anlam›na gelmez. Komünist partileri içinde yabanc› ideoloji ve çizgilerin geliflti¤ine ve hatta Komünist partilerin içten çürüyerek yozlaflt›¤›n› kabul etmeyen yoktur. ‹deolojinin tek ve net olmas› ayr›, ama bu ideolojinin pratik temsil biçiminin çeliflkilerle-karfl›tlar mücadelesinin süreklilik halinin varl›¤› oldu¤u ayr› bir fleydir. Komünist parti içinde ve her yerde iki çizgi-do¤ru ile yanl›fl mutlaka vard›r. Monolotik parti anlay›fl› iradeci ve öznelci anlay›flt›r. Mücadeleyi-çeliflkiyi reddederek, dura¤anl›¤a ve ölüme uzanan felsefi yaklafl›m idealizmdir. Özetle; iki s›n›f ideolojisi ve iki dünya görüflü aras›nda bocala-

2 0 0 9 -13- Mayıs yan, ikisinin izlerini tafl›yan ve ikisinin peflinden sürüklenmeye müsait zay›fl›kta iki tarafa yak›n olan ama s›n›fsal köken ve pozisyonlar› gere¤i, göreli devrim aflamalar›nda devrimden ç›kar› olup devrimci olan ara-milli burjuva s›n›f katmanlar›; ideolojik ak›mlar ba¤lam›nda, isçi s›n›f› hareketi içinden ç›kan ve MLM’den koparak ideolojik cephede MLM’ye düflman olan ama s›n›fsal köken ve pozisyonlar› itibar›yla sömürücü, ezen ve egemen s›n›f burjuvazisi gibi ekonomik ve politik s›n›f düflmanlar›m›z aras›na girmeyen ideolojik-politik kesimler; iki s›n›f karfl›s›nda proletaryaya her bak›mdan daha yak›n olup devrimci s›n›f katmanlar›n› temsil eden ama ideolojik-politik temsiller olarak MLM’den etkilenmifl olmakla birlikte MLM veya komünist ideolojiye esasta yabanc› olan s›n›fsal, sosyal ve siyasi kesimler; iflte bütün bu kesimlerin temsil etti¤i ideolojik ak›m, çizgi, sapma, e¤ilim, düflünce ve görüfllerine karfl›, tamamen ideolojikteorik cephede mücadele etmek durumunday›z. Önemle alt›n› çizelim ki, bu mücadele asla zor ve fliddeti bar›nd›ran siyasi mücadele de¤il, tamamen ideolojik teorik düzlemdedir. Bütün bu kesimlerin ve genel olarak burjuvazinin içimizdeki ideolojik etki ve yans›malar›na karfl› da iki çizgi mücadelesini ayn› önemde yürütmek ve canl› tutmak büyük ihtiyaçt›r. Maoist çizgi ve ideolojimizin geliflip güçlenmesinin en temel faktörlerinden birisi budur. Do¤ru temeller üzerinde, do¤ru yöntemlerle yürütülen mücadelenin gelifltirip ilerletece¤i unutulmamal›d›r.

‹deolojik Mücadelede Esas Hedefler Her fleyden önce, yürütece¤imiz ideolojik mücadelede de hedeflerimizi isabetli ve do¤ru tayin etmek durumunday›z. ‹deolojik cephede MLM’ye düflman bilumum tasfiyeci burjuva ideolojik ak›mlar ile d›fl›m›zdaki di¤er küçük burjuva devrimci çizgi veya anlay›fl kapsam›ndaki kesimleri, ayn› biçimde iç ideolojik mücadele ile difl ideolojik mücadeleyi titizlikle ayr›t etmeliyiz. Aksi taktirde ilkesel sorunlarla taktik sorunlar›, iç sorunlarla difl sorunlar› bir birine kar›flt›rarak hataya duflmufl oluruz. Yani, ilkelerde kat›l›k, siyasette esneklik ilkesine uymam›fl ve pratikte buna uygun olarak eylem birlikleri politikam›z› do¤ru uygulayamay›p sol-sekter bir hatta duflmufl oluruz ya da tersi olarak iç veya d›flta ideolojik mücadelenin-iki çizgi mücadelesinin s›n›rlar›n› afl›nd›rarak uzlaflmac› liberalizme düflmüfl ve özellikle iç ideolojik mücadelede örgütsel disiplini i¤difl ederek irade ve ey-

SINIF TEORİSİ lem birli¤ini baltalayarak bozmufl oluruz. K›sacas›, s›n›fsal köken ve ideolojik-politik olarak devrimci olan yap› ve kesimlerle aram›zdaki ideolojik mücadeleyle, ideolojik-politik anlamda devrimci olmay›p MLM’ye düflman olan sa¤ ve sol tasfiyeci ak›mlarla aram›zdaki mücadeleyi bir ve ayn› görmemeli, öyle ele almamal›y›z. Özellikle günümüzde ve genellikle, ideolojik mücadele cephesinde sa¤ tasfiyeci ak›mlar olan revizyonizm ve reformizm esas tehdit ve tehlikelerdir. Bunlardan revizyonizm, genel ideolojik mücadele cephesinde bafl düflmand›r. Zira MLM’nin temel ilkelerini hedeflemekte ve genellikle s›n›f hareketi içinde taban bulup güç olarak geliflen engel durumundad›r. Aç›ktan MLM’ye karfl› oldu¤unu söylemeyerek ona karfl› kesin bir sald›r› içindedir. "K›z›l bayra¤a karfl› k›z›l bayrak sallayarak" komünizmin ilkelerine karfl› kapal› savafl yürütmektedir. Reformizm de revizyonizm gibi MLM ilkeleri tamamen reddeder. Dolay›s›yla revizyonizmi aratmayacak kadar ona yak›n ve MLM’ye düflmand›r. Reformizm ile revizyonizm, diz dize ve kandafl akrabal›k ba¤›yla bir bütünün iki parças›d›rlar. Reformizm düzen içinde iyilefltirmelerle sistemi nitel olarak de¤ifltirme hayaliyle meflgul kalan bir takatsizlikte oldu¤unu saklamayarak, revizyonizm ise MLM’yi gelifltirme, yeterli hale getirme k›l›f› alt›ndaki argümanlarla MLM’ye düflmanl›klar›n› yürütürler. Reformizmi aç›ktan savunmayan-reformcular olarak ortaya ç›kmay›p klasik reformculuktan salt biçimde-yöntemde ayr›flan (ve böylece reformizmi revizyonizme tam örtüfltüren) ama gerçekte düzen içi s›¤l›kla reformist olan politik hareketler, sözde ya da söylemde reformculuklar›n› kabul etmeyerek politik iktidar hedefini dillendirerek gizlenme ihtiyac› duyan reformist kesimlerin(ki, bunlar ayn› zamanda revizyonisttir) oldu¤unu da unutmamal›y›z (bu, revizyonizmle reformizmin ne denli iç içe oldu¤unu da göstermektedir.) Reformculu¤un bu temsilcilerinin daha tehlikeli oldu¤unu söyleyelim. Biçimde farkl› olan bu reformistler özünde ayn›d›rlar. Reformizm, revizyonizmi besleyen esas kaynakt›r. Yasalc›-parlamentarist reformizm; düflman›n askeri hedefi olmama ve karfl›-devrimle fliddet çat›flmas› d›fl›nda kalma avantaj›n›n sa¤lad›¤› tehlikesiz ve bir o kadar da kolay olan düzen içi "mücadele" gerçekli¤iyle, geri ve küçük burjuva devrimci kitleler, ilerici, demokrat, ayd›n kesimler ve yorgun pasifist çevreler içinde genifl ilgi ve taban b u-

SINIF TEORİSİ larak, devrim kitlesini düzen içinde oyalayarak devrimin geliflmesi önünde tam bir tasfiyeci engel durumundaki ak›m d›r. Reformizm, pratikte ve/veya pratik olarak ülkemiz devrimci hareketi içinde ideolojik olarak iyice kök salarak oturmufl, devrimci kitleler önünde ideolojik ve örgütsel bak›mlardan büyük bir engel olarak ayakta durmaktad›r. Bu geliflmenin, c›l›z da olsa-yabanc›laflarak elek alt› olan mamulde de olsa, Maoist Parti içinde de etki gösterdi¤ine pek yak›n geçmiflimizde tan›k olduk.

‹deolojik Mücadelede Yöntem ‹deolojik has›mlar›m›z›n ana unsurlar›n›n temel ilkelerimize sald›rarak, ideolojik-politik-örgütsel tüm de¤erlerimize çeflitli biçimlerde zarar verdikleri tart›flma götürmeyecek kadar kesindir. Ayn› biçimde, s›n›f hareketi içindeki burjuva uzant› ve odaklar olarak s›n›f düflmanlar›m›za hizmet ederek, bir biçimiyle burjuvaziyi temsil ettikleri, bu bak›mdan gizli iç tehlike ve düflmanlar olduklar› bir o kadar do¤rudur. Devrimci kitleleri etkileyerek pasifize etmeleri, silahl› mücadeleye düflmanl›klar›yla onu gözden düflürme çabalar›, kitleleri s›n›f örgütü d›fl›na çekerek, düzene yedekleyip devrimden koparmalar›, her halükarda s›n›f hareketini bölüp parçalayarak zay›flatt›klar› ve baltalad›klar›n› kan›tlar. K›saca bütün bunlar, ideolojik olarak düflman ak›mlar›n bafll›calar›n›n ideolojik esasta devrime düflman olup, burjuvaziye yandafl olduklar› do¤rudur. Meselenin di¤er bir yan› da fludur. En az yukar›daki do¤rular kadar do¤rudur ki, bu ak›mlar devlet iktidar›nda olduklar› koflullar öncesi s›n›f mücadelesi donemi boyunca, devrimci s›n›fa karfl› siyasi bir savafl yürütmemifllerdir. O halde bizlerin de onlar› siyasi düflmanlar›m›z olarak hedefe al›p onlara karfl› siyasi savafl yürütmemiz düflünülemez. Maoistlerin kendi çabalar›yla ve isabetsiz olarak siyasi düflmanlar yaratmas›, bizlere karfl› siyasi düflmanl›k yapmayanlar› siyasi düflmanlar›m›z›n cephesine itme prati¤ine girmeleri asla kabul edilir olmay›p, tersi düflünülemez de. Ancak, bunlar›n ideolojik düflmanlar›m›z oldu¤unu da asla göz ard› edemeyiz. O halde ideolojik mücadele, bunlara karfl› vazgeçemeyece¤imiz bir savafl›m biçimidir. ‹deolojik mücadelenin s›n›rlar›n› aflarak ve ideolojik mücadele d›fl› baflvuraca¤›m›z her yöntem, aç›kt›r ki, bizlere zarar verecektir. Dost ve düflmanlar›n› do¤ru tayin edemeyenlerin, do¤ru siyaset, taktik ve metot uygulayamaman›n yan›nda ilkesel hatalar ifllemesi de kaç›n›lmazd›r. Dev-

2 0 0 9 -13- Mayıs rim, ancak dost ve düflmanlar›n› bilimsel bir nesnellikle tayin ederse baflar›l› olabilir. Devrimci s›n›flara karfl›n ve onlara ra¤men bir devrim gerçeklefltirilemez. Gerçeklefltirilse bile, bu, gerçek bir devrim olamaz, y›k›lmas› veya yozlaflmas› da önlenemez. Özetle, ideolojik cephe düflmanlar›m›z›n kitleler içindeki ideolojik-politik-örgütsel nüfuzunu k›r›p kald›rmak ve devrim tasfiyeciliklerini önlemek için amans›z ilkeli bir ideolojik mücadele yürütmede tavizsiz, ama kaba zor ve devrimci olmayan tüm ve metotlardan ilkeli titizlikle uzak durulmal›d›r. Güçlünün güçsüzü ezme hak ve keyfiyeti gibi gerici burjuvazinin felsefesini asla benimseyemeyiz. Tersi durumda, egemen s›n›flar›n haks›z ve gerici özünü onaylam›fl oluruz. Ayn› nitelik ve düzeyde olmasa da hatal› görüfl ve anlay›fllar olarak her ideolojik sapma ve sakat e¤ilimin devrimci yap› ve dolay›s›yla davaya zararlar verece¤i-verdi¤i mant›ki ve pratik bir do¤rudur. Bu kapsamdaki ideolojik nüanslar da bir anlamda ve kendi çaplar›nda ideolojik olarak düflman s›n›fa hizmet ederler. Ne var ki, bunlar›n içimizde bulunmas› tamamen nesnel bir gerçeklik ve kaç›n›lmaz bir durumdur. Bunlar›n içimizdeki varl›¤›, ola¤an koflullarda düflünüldü¤ünde ve esasta, verdikleri zararlar›n yan› s›ra daha çok devrime faydalar› olup, ideolojik mücadelenin canl› sebepleri olarak geliflmeye hizmet ederler. Karfl›t›m›z olmasa, geliflmemiz ve hatta varl›¤›m›z söz konusu olamaz. Ancak bu, onlar› iradi olarak parti içinde var edece¤imiz fleklinde yorumlanamaz. Dedi¤imiz gibi, bunlar›n içimizdeki varl›¤›, irademiz d›fl›nda tamamen nesnel bir durumu ifade eder. Karfl›tl›k her yerde, her fleyde vard›r, çeliflkinin evrenselli¤i bunu aç›klar. Kavranmas› gereken önemli bir halka, bu nitelikteki (farkl› fikirler vb.) karfl›tl›klar›n yasaklanarak, bast›r›larak, zorla sindirilerek vb. ortadan kald›r›lamayaca¤› ve dahas›, esasta da hiç bir zaman farkl› düflüncelerin tamamen yok edilemeyece¤i gerçe¤idir. Sürekli olarak var olacak farkl› görüfllere karfl›, sürekli ve canl› bir ideolojik mücadelenin yürütülmesi tek do¤ru yöntemdir. Bunun d›fl›ndaki bir beklentinin varaca¤› yer karamsarl›kt›r. Ve yine bu ideolojik etkileflim durumlar›na, yani içimizde veya yan› bafl›m›zdaki farkl› görüfllere karfl› ideolojik mücadele d›fl›nda, kaba, sekter ve zora dayal› zararl› mücadele biçimlerine baflvurmak zaten savunulamaz. Zira farkl› görüfllere sahip olmayan, bu bak›mdan da burjuva ideolojisinin et-

2 0 0 9 -13- Mayıs kisini flu veya bu kadar›yla da olsa üzerinde tafl›mayan, yani s›n›flar üstü hiç kimse olamaz-yoktur. Bu durumda, kim kime uygulama ve neye göre uygulama hakk›na sahip olabilir ve uygulanmas›n› savunabilir... O halde, farkl› görüfllere karfl› bask› ve kaba yöntemlerle mücadele etmeyi savunmak teorik olarak mümkün de¤ildir. Pratik olarak yap›lan ise aç›k ki, ilkesizlik ve do¤rudan kopuk, burjuva ideolojisinin etkisini yans›tan hatal› tarzd›r. ‹deolojik boyuttaki meselelerde, teorik aç›dan mümkün olmayacak kadar yanl›fl olan kaba zor yöntemini, daha yüzeysel durumdaki ideolojik sorunlardaki mücadelede yanl›fl bulup ama ideolojik sorunun nitelik olarak ayr› düzeyini ifade eden ve düflman ideolojik ak›mlar olarak tabir etti¤imiz ana ideolojik ak›mlara karfl› uygulanmas›n› istemek ayr› bir ironi ya da handikapt›r. Oysa nitelikleri farkl› da olsa hepsi ideolojik mücadele sahas›n›n konular› olup özleri birdir. Mücadele metotlar›m›z amaç ve ilkelerimize göre ve uygun olarak flekillenir, tespit edilirler. ‘fiu kadar zarar veriyor, bu kadar zarar veriyorsa’ ya göre ya da büyüklü¤üne küçüklü¤üne göre ölçütüyle ilkesel öneme sahip mücadele metotlar› belirlenemez, savunulup uygulanamaz. Yani, ‘’büyük zarar verdi’’ gibi gerekçelerle ilkesel yaklafl›m›m›z› atlay›p kaba yöntemlere baflvuramaz, bu gerekçelerle sekterizmi teorilefltiremeyiz. Zor ve tehlike karfl›s›nda renk de¤ifltiren bukalemun yetene¤idir, devrimci ilkelerin de¤il. Evet, dost s›n›flara karfl› tutumumuz ilkesel bir sorundur, dostlar›m›za zor uygulayamay›z. ‹flte önemli olan noktalardan biri de ideolojik olarak düflman›m›z olan bu ak›mlar›n siyasi temsillerinin s›n›fsal olarak düflman›m›z olmad›klar› gerçe¤idir. Bunlar, hakim s›n›flarla ayn› siyasi-ekonomik s›n›ftan olmay›p ara s›n›f temsilcileridir. Bu manada s›n›fsal olarak, karfl›-devrimci s›n›ftan de¤il, devrimci s›n›flardand›rlar ve genellikle devrimden yanad›rlar. Yani s›n›f mücadelesinin göreli aflamalar›nda devrimin dostlar› aras›nda yer al›rlar. Söz konusu aflamalarda devrimin dostlar› veya en az›ndan tarafs›z durumdad›rlar. Bunlar›n etkiledi¤i halk kitleleri de göz önüne al›nd›¤›nda, bu kesimlere karfl› devrimci zor uygulamak, aç›ktan halka zor uygulamak anlam›na gelir. ‹lke buna onay vermez. Tek metodumuz ideolojik mücadele yoluyla bunlar›n gerçek yüzlerini aç›¤a ç›karmak üzere ideolojik-politik teflhirleriyle etkilerini k›rmakt›r. ‹deolojik hastal›klar kapsam› ve ideolojik ak›mlar kapsam›n›n aras›ndaki nitel farkl›l›k, bunlara karfl› yürütece¤imiz mücadelede, yaln›z-

SINIF TEORİSİ ca, ideolojik mücadele oklar›m›z›n ucunu esasta kime yöneltece¤imiz ve mücadelemizin niteli¤inin yo¤unlaflma derecesini vb. etkiler, mücadelemizin özünü de¤il.

Tasfiyecili¤in Niteli¤i Ve Kapsam› Ülke somutumuzda yaflanan bu geliflmelerin uluslararas› alandaki geliflmelerden ve emperyalist neo liberal politika ve sald›r›lardan ba¤›ms›z oldu¤unu düflünemeyiz. Emperyalizm bir taraftan kanl› k›y›m sald›r›lar›n› "demokrasi götürme", "insani yard›m", "bar›fl gücü" gibi yalan ve demagojik manipülasyonlar›yla gerçeklefltirdi¤i iflgal ve ilhak müdahaleleri terörüyle ezilen ulus ve emekçi halk kitlelerini korku iklimine sokarak; di¤er taraftan askeri teknik güç barbarl›¤›na paralel olarak yenidünya düzeni projesine uygun olarak ideologlar› vas›tas›yla ve topyekûn yürüttü¤ü ideolojik-psikolojik-kültürel çok yönlü bombard›man›yla, ç›banbafl› gördü¤ü silahl› mücadeleleri "terör" hareketleri biçiminde tasfiye tahtas›na oturtarak dikensiz gül bahçesi yaratmak peflindedir. Emperyalist güçlerin aralar›ndaki ç›kar çat›flmalar›na karfl›n bütün bu politikalarda esasta bir uyum ve birlik içinde olduklar› bilinen bir gerçektir. ‹ster s›n›fsal-sosyal siyasi hareketler, ister etnik (ve hatta dinsel) mantaliteli radikal hareketler olsun, silahl› mücadele temelinde geliflen tüm bu hakli mücadele ve savafllar› "terör" hareketi olarak de¤erlendirip tasfiye edilmelerini sa¤lamak, neredeyse bütün emperyalistlerin tam ve stratejik olarak uzlaflt›¤› tek noktad›r. Bunun s›n›f mücadelesinin geliflmesi ve zaferinin önünde kesin bir engel olmad›¤›n› Nepal, Hindistan, Filipinler ve dünyan›n birçok ülkesinde geliflmifl ve geliflmekte olan Maoist Halk Savafllar› gerçe¤i ispatlamaktad›r. Evet, kapitalist-emperyalist burjuvazi ve ideologlar›n›n hempalar›yla birlikte, silahl› mücadeleler ve devrimci dinamiklerin buzlu sulara gömülmesi emeliyle, dünyay› sarmalayan yasalc› legalizm, revizyonist-reformist tasfiyeci bir rüzgâr estirdiklerini; globalim, postmodernizm gibi zehirli yan›lsamalar ve di¤er "sekere bulanm›fl mermileriyle" devrimci cephe içinde, s›n›f çeliflkilerinin” baflat olmaktan ç›kt›¤›” ve hatta “s›n›flar›n ve s›n›f savafllar›n›n sonunun geldi¤i” ve dolay›s›yla da “Proletarya diktatörlükleri ve komünist partilerinin eskiyerek tarihe kar›flt›¤›” vb. fleklindeki ihaneti örmeyi belli ölçüde baflard›¤›n› söylemek

SINIF TEORİSİ

Reformizmi; egemen s›n›flar›n tayin etti¤i yasalar ve tan›d›¤› flartlar çerçevesinde; mevcut düzenin kat›-temel s›n›rlar› d›fl›na taflmadan, bu anlamda da gerici devlet ölçüleri anlam›nda meflruiyete sahip bir nitelikte kalarak, parça parça reformsal iyilefltirmeler yoluyla mevcut düzenin içten dönüflümlerle nitel de¤iflime u¤rayabilece¤ine dayanan, kapitalist sistemden sosyalist sisteme geçifli, devrimci zor d›fl›nda öngörerek gerçekte devrimi reddeden, ideolojik-teorik bak›mdan MLM’ye düflman bir ideolojik-politik ak›m olarak tan›mlamak mümkündür

2 0 0 9 -13- Mayıs mümkün. Dünya çap›nda güdülen emperyalist manipülasyon ve ideolojik sald›r›n›n, ülkemiz devrimci hareketinde küçümsenmeyecek boyutta yasalc› tasfiyecilik depresyonu fleklinde d›fla vurumu ve bunun en taze örneklerinden olan "yeni sentez"in ölü do¤umu anlafl›l›r olmakla birlikte, kuflkusuz ki, uluslararas› tasfiyeci dalgan›n kopmaz bir parças› ve neo liberal sald›r›n›n utangaç yank›s›d›r. ‹deolojik-politik cephede yaflanan bu geliflmeler, kendi bafl›na ba¤›ms›z ve lokal de¤erde olmay›p uluslararas› düzlemde etkileflim ve uyum halindeki cereyan› olufltururlar. Unutulmamal›d›r ki, MLM bilim ve ideoloji gibi, revizyonizm-reformizm turu burjuva ideolojik ak›mlar da evrenseldir. Dolay›s›yla, karfl› karfl›ya oldu¤umuz bütün parlamentarist, yasalc›düzen içi ve tasfiyeci reformist akim türevleri, uluslararas› revizyonist-reformist tasfiyeci ak›mla ayn› kundakta olup, neo liberal emperyalist ideolojik sald›r›n›n ideolojik cephedeki destekçileri durumundad›rlar. ‹flt e gö¤üslememiz ve mücadele etmemiz gereken MLM’nin temel ilkelerine yönelmifl neo liberal politikalar destekli revizyonizm ve yasalc› reformizmin tasfiyecilik sald›r›s›d›r.

S›n›f Mücadelesinin Özürlü Do¤umu Olarak MLM’den Kopan REFORM‹ZM! Her fleyden önce, savundu¤umuz ya da "sald›rd›¤›m›z" fleyin bütünlüklü bir tan›mlamas›n› yapmak ve o fleyi temel karakteristikleri ve ayr›nt›lar›yla ortaya koymak flartt›r. Eylemin her biçiminde ilk ad›m, amaç ve he-

defleri nesnel bir tan›m, tahlil ve de¤erlendirmeyle ifle koyulmakt›r. Amac›m›z› yeterli ve bilimsel olarak aç›klayamazsak ve ayn› biçimde hedefimizi de bu ölçüler içinde izah edip somutlayamazsak; aç›k ki, do¤ru bir yöntem izlememifl olup, baflar›l› da olamay›z. Bu yaz› kapsam›nda amac›m›z, devrim ve komünizm yürüyüflünün önünde ideolojik bak›mdan engel teflkil ederek ideolojik düflmanlar›m›z durumundaki ak›mlar aras›nda yer alan reformizmin gerçek yüzünü bir kez daha teflhir ederek, devrimci yap› ve kitleleri bu tehlikeye karfl› koruyup uyarmak ve böylece s›n›f hareketi içinde tam bir zehirli virüs ifllevi gören burjuva ideolojisinin zararlar›n› önleyerek devrimci ideoloji ve çizginin üstünlü¤ünü ideolojik mücadele yoluyla yeniden kan›tlamakt›r. Hedefimiz, amac›m›zda görüldü¤ü gibi, burjuva ideolojik, politik ve örgütsel tasfiyeci oportünist akim türevlerinden olan sa¤ tasfiyeci reformizmdir. S›n›flar mücadelesi sahnesinde, ara katmanlar proletaryan›n s›n›fsal müttefiki durumundaki güçleri olufltururlar. Bunlar›n ideolojik-politik nitelikleri MLM olmasa da s›n›f kökenleri itibar›yla dost-müttefik kesimler aras›na girerler. Marksizm'den kopmuflturlar ancak sakatta olsa s›n›f hareketinin çocuklar›d›rlar. Bu bak›mdan s›n›f hareketi bunlara karfl› uzlaflmaz bir ideolojik mücadele yürütmekle birlikte, siyasi hedefleri-düflmanlar› aras›na alamaz. Tamamen ideolojik-teorik cephede olan bu mücadelenin metodu yukar›da özetledi¤imiz niteliktedir. Asla kaba-fiziki fliddet bar›nd›rmaz. Reformizmin s›n›fsal kökeni ve reformizme karfl› mücadele yöntemi bu

2 0 0 9 -13- Mayıs özet içindedir. fiimdi reformizm hakk›nda bilinen tan›m› yaparak tahlil ve de¤erlendirmelerimize geçebiliriz. Tan›m, reformizm hakk›nda bize genel bilgi vererek onu temel özelli¤iyle tan›mam›za yard›mc› olup hedefimizi gösterir. Gerçe¤i tespit etmek, yorumlamak ve de¤ifltirme prati¤ine girmek, devrimci felsefe ve diyalekti¤in tutumudur. Önce tahlile dayal› tespit, sonra yorumlayarak çözüm... Sözlükten al›nt›layarak bafllayal›m; ‘‘Reform:(lat. Reformare, yeniden biçim vermek) 1) Dönüflüm, de¤iflim, yeniden kurulufl (örne¤in; ekonomik reform, e¤itim reformu…) 2) Egemen s›n›flar›n temel ayr›cal›klar›na, toplumsal-siyasal yap›n›n temellerine dokunmadan, var olan düzeni koruyarak, egemen devletin yönetim çevrelerince gerçeklefltirilen politik yenileflme, düzeltme hareketleri.”‘ diye tan›mlanmaktad›r. Reform ihtiyac› veya reform olarak olgusal hareketin, reformculuk- reformizm siyaseti ve felsefesinin temeli oldu¤unu söyleyelim. Özcesi reformizmi; egemen s›n›flar›n tayin etti¤i yasalar ve tan›d›¤› flartlar çerçevesinde; mevcut düzenin kat›-temel s›n›rlar› d›fl›na taflmadan, bu anlamda da gerici devlet ölçüleri anlam›nda meflruiyete sahip bir nitelikte kalarak, parça parça reformsal iyilefltirmeler yoluyla mevcut düzenin içten dönüflümlerle nitel de¤iflime u¤rayabilece¤ine dayanan, kapitalist sistemden sosyalist sisteme geçifli, devrimci zor d›fl›nda öngörerek gerçekte devrimi reddeden, ideolojikteorik bak›mdan MLM’ye düflman bir ideolojik-politik ak›m olarak tan›mlamak mümkündür. Reformculuk, reformun siyaset edilmesi hali, ideolojik ak›m olarak biçimlenmesi ya da felsefi savunusudur. Ama egemen s›n›f devleti ve düzenini koruyup pekifltirmenin hareketi ya da felsefesidir. Reform, de¤iflim-dönüflüm yönünde bir eylem ya da bir hareket, reformculuk ise, reformun sistemleflmifl ve devrimi reddetme kayd›yla, yenileflmedüzeltme hareketleri ve felsefesidir. Reformlar›n ve reformist taleplerin amaçlaflt›r›lmas›d›r. Reformizm reformculukla ayn› fleydir, reformculuk hareketinin ‘im’lefltirilmifl ak›msal ifadesidir. ‹flçi s›n›f› hareketi içinden ç›kan ve ondan kopan hali ve ideolojik-politik-örgütsel olarak sa¤ tasfiyeci ak›m›n felsefi ifadesidir. Bu tan›m ve özetlemeden, reformun, nitel anlamda reformculuk ve reformizmden ayr› oldu¤u; ancak reformculukla reformizmin öz ve nitelik bak›mdan ayn› olduklar› aç›¤a ç›kmaktad›r. Reform,

SINIF TEORİSİ her hangi bir ideoloji, s›n›f ve devlet niteli¤i taraf›ndan her hangi bir alanda gerçeklefltirilen iyilefltirme ad›m› veya hareketi vb. dir. S›n›flardan ba¤›ms›z olmasa da onlar karfl›s›nda esasta kay›ts›zd›r. Hangi s›n›f ve hangi amaçla kullan›rsa ona hizmet eder, genel olarak da ileriye do¤rudur. Reformculuk-reformizm ise tamamen s›n›fsal ideolojik ak›m olup burjuvad›r. Böylece, aç›¤a ç›kan iki önemli nokta daha belirir. Birincisi; siyasi iktidar mücadelesine ba¤l› ve tabi olarak ve mücadelenin gere¤i olarak reformlar› savunman›n; devrim hedefi ve devrimi savunman›n önünde engel olmad›¤›-olamayaca¤›; bilakis, reformlar için de mücadele etmemizin gerekti¤i ve reformlar›n siyasi iktidar savafl›m›m›z›n hem tabii kazan›mlar›, hem de siyasi mücadelemizin tek tek sorun ve taleplerde somutlanarak üzerinde yükseldi¤i genel mücadelenin birer parçalar› olarak; reformlar için mücadele etmemizin do¤rulu¤u aç›¤a ç›kmaktad›r. Reformlar›, amaçlaflt›rmamak kayd›yla savunmam›z›n gereklili¤i aç›kt›r. Reformlar, devrim mücadelemizin birer araçlar›d›r. Reformlar u¤runa mücadele, demokratik mücadele anlam›nda reformist taleplerin savunulmas›-bunlar için mücadele edilmesi demektir. Reformizm perspektifi veya bak›fl aç›s›yla, yani, reformist talepleri amaçlaflt›rarak de¤il, devrim perspektifiyle ve demokratik mücadelenin parçalar›-unsurlar› olarak ve bu anlamda reform taleplerinin savunulmas› do¤ru olan›d›r. Bu anlamdaki reformist talepler için-u¤runa mücadele, demokratik mücadelenin içinde olup, devrim hedefine ba¤l› reform talebi üzerindeki mücadele biçimi ya da arac›d›r. Reformist talepler için mücadeleyi savunuruz. Bu, onlar› amaçlaflt›rd›¤›m›z, devrim perspektifi önüne ç›kard›¤›m›z anlam›na gelmez. Elbette ki, her reformist talep savunulamaz. Ama bu, genel kaideyi oluflturmaz. Talebin nas›l ve hangi amaçla ele al›nd›¤›, muhtevas›n›n ne oldu¤u, devrimci mücadele karfl›s›nda oynad›¤› rol ve dolay›s›yla da tarihsel-toplumsal konjonktürde kazand›¤› içerik, gibi meseleler bizlerin kriterleridir. Buna uygun olarak, demokratik mücadele ve demokratik hak ve talepler kapsam›nda bulunan reformist talepleri savunuruz. Örne¤in, Kürt ulusunun demokratik muhtevaya sahip hak ve taleplerini savunmamazl›k yapamay›z. Bunlar› savunurken, elbette ki, ulusal ba¤›ms›zl›k hakk›n› ihmal edemez ve ba¤›ms›zl›¤› yolundaki mücadelenin araçlar›-parçalar› olarak ele al›r›z. Kürt ulusal hareketinin ya da yasal partisinin, bu talepleri amaçlaflt›rarak, yani gerçek anlamda reformist

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

yaklafl›m ve politikalarla savunmas›, biz‹kincisi; Reformizm veya reformcululerin Kürt ulusunun demokratik muh¤un ayn› fleyler olarak devrimi yads›Retevaya sahip mücadele ve taleplerid›klar›, egemen s›n›flar›n temel ç›ni savunmam›z önünde engel olakarlar› ve düzenlerinin temelleriformizm, gemaz. Ana dilde e¤itim talebi; ulune dokunmay›p koruduklar›, rici-burjuva s›n›fsal hareketin ele al›fl ve savunubununla da yetinmeyip gerici lar›n iflçi s›n›f› harelufl biçimi reformisttir. Böyle hakim s›n›f iktidarlar›n› onaketi içindeki ideolojik olmas›na karfl›n, bizler bunu rarak pekifltirip kal›c›laflt›rtemsilcisinden baflka bir maya yarayan hareket ve savunmamazl›k yapamay›z fley de¤ildir. Tam bir sa¤ ak›mlar oldu¤u, kesinlik kaama kendi perspektifimizle ve demokratik muhtevas› getasfiyeci devrim düflman›, zanan rolleri olarak öne re¤i savunuruz. Yan› s›ra, uzlaflmac›-liberal uyufltu- ç›kmaktad›r. Dahas›, bu onurlu ve demokratik koflulrucu ve burjuva-ideolojik ikisinin öngördü¤ü de¤ilara sahip olmayan bar›fl taflim-dönüflüm ya da düzeltgerici bir ak›md›r. Refor- me-yenilenmeleri de yine leplerini destekleyemez-samizmin özü, burjuva geri- egemen devletin kendi eliyvunamay›z. Dahas›, reforci düzeni kutsayan ve le yapt›¤›, yani aç›kça gerici mist talep, amaç haline getirilerek savunulamaz. Ama devrimin kitlelerin eseri devlet ve sistemlerini koruamaca ba¤l› olarak savunulur. yup güçlendirme amac›yla oldu¤una inanmayarak baflvurduklar› orta yerdedir. Lenin, ‘‘Reform, tarihsel olarak

devrime derin bir

ileriye do¤ru at›lm›fl bir ad›m‹sterse, ayn› nitelikteki de¤igüvensizlik besled›r‘‘ derken, latife yapm›yor, söyflim-dönüflüm vb. savunusunu yen karamledi¤inin sorumlulu¤unu bilerek(reformculu¤u), devlet ve yönetisarl›kt›r tafl›yarak konufluyordu. Marks’›n, cisi kesimler de¤il de iflçi s›n›f› ha‘‘‹leriye do¤ru at›lm›fl bir tek ad›m, bir reketi ad›na baflka birileri savunsun, düzüne programdan daha de¤erlidir’’ afoyani bildik reformistler savunsun, rerizmas› son derece e¤iticidir. Mao’nun, ‘‘devformculu¤un özü ve felsefesi ayn›d›r, devririme hizmet eden en küçük bir gücü bile ihmal etmi yads›maktad›r. Aç›k ki, ne ad›na olursa olsun, meden devrim için kullanma‘‘(ybaç) ö¤üdü oldukideolojik ak›m olarak devrimin önündeki bu buz ça anlaml›d›r. Halk›m›z›n ‘‘Domuzdan bir k›l koda¤›, gerici s›n›f diktatörlü¤ünün besleyici ve koruparsan o kard›r‘‘ fleklinde kulland›¤› atasözü, benyan› olan bu sa¤ tasfiyeci illet, ne benimsenebilir cillik ve pragmatizmden uzak yorumland›¤›nda ve ne de savunulabilir. Böylece, reformculuk veya yol göstericidir. reformizmin, ideolojik cephede devrime düflman bir ak›m olup, tavizsiz-uzlaflmaz ve keskin ideoloKanaatimizce, ‘‘niçin reformlar için mücadele etjik mücadelede önceliklerimiz aras›nda oldu¤u meliyiz‘‘ sorusu da yan›tlanm›fl olmaktad›r. Niçin aç›¤a ç›km›fl durumdad›r. reformlar için mücadeleyi savunmal›y›z? Çünkü reformlar, devrime hizmet ve halka faydal› olup daha iyi flartlar getirdi¤i ve karfl› devrimi s›n›rlay›p geri itti¤i için. Kötü de¤il, iyi olduklar› için. Mücadele ve eme¤imizin, yani ödedi¤imiz bedellerin küçük de olsa ürünleri oldu¤u için savunmal›y›z. Ya da tersten sorarak do¤ruyu bulal›m; Neden reformlar için mücadele etmeyelim ki? Etmemiz kadar normal bir davran›fl olamaz. KAYPAKKAYA yoldafl, bu mücadeleyi yürütmemiz gerekti¤ini bilimsel yaklafl›mla aç›kça ifade etmektedir: ‘‘Proleter devrimci hareket reform u¤runa mücadele içerisinde yer almal›d›r. Fakat mücadelemizin birer arac› olarak onu amaçlaflt›rmadan yer almal›d›r, neyin arac›, demokratik devrimimizin bir arac› olarak yer almal›d›r.‘‘ demektedir.

Reformizmin Do¤uflu Kapitalizmin geliflmesiyle birlikte, geliflen üretici güçlerle hakim olarak hüküm süren gerici üretim iliflkilerinin uyumu bozulmufl oldu. Mevcut toplumsal sistem, bu sistemin sahibi olan gerici s›n›flar›n ihtiyaçlar›n› art›k tam olarak karfl›lamada yetersiz kal›yordu. ‹lerici-devrimci s›n›f olarak geliflen burjuvazi sistemin gelifltirilmesini koflullad›. Bir taraftan, sistem geliflen kapitalist burjuvazinin ihtiyaçlar› temelinde, liberal politikalar benimsenerek parça parça reformlarla düzenlenip yenilenirken, di¤er tarafta geliflmeye ayak direyen feodal muhafazakâr s›n›flar geliflen burjuvazi taraf›ndan devrimlerle alafla¤› edilmeye baflland›. Bu, burju-

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs va demokratik devrimlerinin eflikte oldu¤u ve feodalizmin ba¤r›nda burjuva kapitalist s›n›f›n do¤up geliflti¤i dönemdi. Devrimci s›n›f gelifliyor ve gerici s›n›f sistemini devrimlerle y›k›yordu. Bu tehdit, mevcut egemen s›n›f güçlerini yenilenmeye, reformlara itiyordu. Devrimlerin önlenip bofla ç›kar›lmas› ve böylece iktidar›n elde tutulmas› için liberal reformcu yolun benimsenmesi en ak›ll› ve neredeyse tek yoldu. Özcesi, reformculuk-reformizm, devrimci geliflmenin bask›lanmas› sonucu ve devrimi engellemenin arac› olarak do¤du. Reformculu¤un, kapitalizmin geliflmesine ba¤l› olarak ‹ngiltere’de do¤du¤unu da ekleyelim. Reformculu¤un liberal burjuvazinin ya da burjuvazi ve onunla birleflen gerici s›n›flar›n liberal politikas› oldu¤u ve gerici egemen s›n›flar›n toplumsal sistemlerini organize ederek, s›n›fsal menfaatlerinin ihtiyaçlar› temelinde yeniden tesis edip koruman›n ve daha da güçlendirmenin yöntemi olarak baflvurduklar› bir manevra oldu¤u saklanamaz. Devrim ve devrimci s›n›flara karfl› gerici burjuvazinin ya da egemen s›n›flar›n kulland›¤› bir hile oldu¤u gün kadar aç›kt›r. Reformculu¤un; kelimenin tam anlam›nda, gerici, burjuva egemen s›n›flar›n ‘‘can simidi” oldu¤unu söylemek, gerçe¤i tam olarak dillendirmek olur. Gerici s›n›flardaki reform hareketi, iflçi s›n›f› hareketi içinde ortaya ç›kan ve ondan koparak burjuva ideolojik ak›m durumundaki reformizmin s›n›fsal temelidir. Reformculu¤un tüm bu temeli, onun iflçi s›n›f› hareketi içindeki halidir de. Ütopik sosyalistlerin reformizmin ilk temsilcilerinden oldu¤unu söylemek, yanl›fl olmayaca¤› kadar, gereklidir de. Sosyalizmi savunuyorlard› ama onu, s›n›flar çat›flmas›n›n do¤as›na uygunluk içinde de¤il, ileri üretim iliflkilerini gelifltirip temsil ederek, örnek teflkil ederek, bunlar›n gerici olan›n yerini üstünlükleriyle alacaklar›n› ve bütünlüklü geliflmelerle kapitalist sistemin yerini ileri olan sosyalist sisteme b›rakaca¤›n› düflünüyorlard›. Dolay›s›yla, özünde sosyalizmi bir hayale dönüfltürüp imkâns›zlaflt›r›yorlard›. Rol her zaman ve her yerde ayn›yd›… Devrimci s›n›f hareketi, burjuvazinin devrimci oldu¤u ça¤da, daha da do¤rusu iflçi s›n›f›n›n kendi devrimci partisi olmadan ya da Komünist Manifesto ve Paris Komünü öncesi “Çartist” mücadeleler döneminde, k›sacas› iflçi s›n›f›n›n, “kendisi için s›n›f olduk”tan önceki, “kendili¤inden s›n›f” oldu¤u dönemde, pek tabi ki bu dönem de s›n›f hareketine burjuvazi önderlik yap›yordu. ‹flçi s›n›f›n›n

geliflim düzeyinin di¤er ideolojik-teorik-politik etkenlerle birlikte kendi öz proleter s›n›f partisinin varl›¤›na uygun olmad›¤› için ve burjuvazi de devrimci oldu¤u için, iflçi s›n›f› burjuvazinin peflinden sürükleniyordu. Ve elbette ki, bütün bu dönem de s›n›flar mücadelesiydi, s›n›f mücadelesine tan›kl›k yap›yordu. Bu bak›mdan burjuvazinin önderli¤inde ve ayn› zamanda kendili¤inden ve Çartist mücadeleler döneminin hepsi, iflçi s›n›f› mücadelesinin ilkel dönemi olarak iflçi s›n›f› hareketinin ta kendisidir. Bu gerçeklikten hareketle, reformizmin iflçi s›n›f› hareketi içinden ç›kt›¤› ve ondan koptu¤u tespiti yanl›fl de¤ildir. Reformculu¤un s›n›f zemininin gerici-burjuva egemen s›n›flar oldu¤u gerçe¤i ile onun ideolojik-teorik olarak iflçi s›n›f› hareketi içinde do¤up ondan koptu¤u tespitleri bir biriyle çat›flmaz. Liberal burjuvazinin reform hareketi, iflçi s›n›f› hareketi içinde ideolojik ak›m olarak var olmufltur… Geliflmifl kapitalist emperyalist toplumlarda reformizmin palazland›¤› ya da beslendi¤i bir s›n›fsal dayanak ya da ald›¤› biçim kuflkusuz ki, iflçi aristokrasisidir. S›n›f hareketini içten bölen ve burjuvaziye yamayan büyük bir unsurdur iflçi aristokrasisi. Belki de reformizmin vard›¤› en baltalay›c› ve tehlikeli hal budur. Reformizmin güçlenmesi anlam›nda yeniden do¤umu da diyebiliriz iflçi aristokrasisine.

Reformizmin Özü Reformizm, gerici-burjuva s›n›flar›n iflçi s›n›f› hareketi içindeki ideolojik temsilcisinden baflka bir fley de¤ildir. Tam bir sa¤ tasfiyeci devrim düflman›, uzlaflmac›-liberal uyuflturucu ve burjuva-ideolojik gerici bir ak›md›r. Reformizmin özü, burjuva gerici düzeni kutsayan ve devrimin kitlelerin eseri oldu¤una inanmayarak devrime derin bir güvensizlik besleyen karamsarl›kt›r. Baflka türlü, proletarya ve halk kitlelerinin kurtuluflunu burjuvazinin icazetine havale eden, düzen içi iyilefltirmeler ve tedrici geliflmeler yoluyla s›¤ olan görüflü aç›klanamaz. O, devrim hakk› ve kaç›n›lmazl›¤›n›, devrimci s›n›flar›n yetene¤ine has bir fley olarak görmemekte ve bunlar›n devrimci eylem hareketleriyle tarihi yazma kudretine sahip olduklar›n› inkâr ederek, bu hakk› burjuvaziye tan›d›¤› gibi, devrimin kaç›n›lmazl›¤›n› görmemekte-saklamaya hizmet etmektedir. S›n›flar savafl›m›n›n toplumlar tarihini ilerleten yegâne güç oldu¤u ve toplumlar tarihinin s›n›flar mücadelesinden ibaret oldu¤u gerçe¤ini utanmazca atlamakta-yok saymaktad›r.

SINIF TEORİSİ Fiilen s›n›flar mücadelesi tarihini inkâr etmektedir. Gerici sistemi kutsay›p baki k›lma e¤ilimindedir. Reformizmin bütün özü budur. ‹ngiliz Fabianlar, ayd›nlardan ve iflçi s›n›f› önderlerinden oluflan politik bir grup olarak iflçi partisi için teorik temel oluflturuyorlard›. Bunlar›n, ‘‘derece derece de¤iflmenin kaç›n›lmazl›¤›” fleklindeki özet görüflü reformculu¤un özünü oluflturur. Bu görüflün daha somut ve aç›k biçimi ise, Kapitalizmin (ki, ayn› zamanda bütün gerici sistemlerin), ‘‘hiç bir niteliksel de¤ifliklik olmaks›z›n”, yani devrim olmaks›z›n, ‘‘bir dizi tedrici de¤ifliklikle Sosyalizme” ve elbette ki, di¤er ilerici-devrimci toplumsal sistemlere ‘‘dönüfltürülebilirler” fleklindedir. Bu görüfller tamamen saçma, gülünç ve aldatmacadan ibarettir. Sosyal patlama olarak bir s›n›f devrimi yaflanmadan-böylesi bir nitel patlama olmadan, gerici-en gerici egemen s›n›flar›n kendi iktidarlar›n› devrimci s›n›flara terk edebilece¤ini ileri sürmektedir. Bu safsatalar›na inanacak kadar safdilli olduklar›ndan emin olunamaz. O halde bu görüfllerinin alt›nda yatan temel bir ö¤enin, karamsarl›¤›n bata¤›nda büyüyen sa¤ tasfiyeci-teslimiyetçi ruh hali oldu¤u söylenebilir. Karamsarl›¤› temelsiz düflünceler besledi¤i do¤rudur. Kendili¤inden geliflmelerin evrim yoluyla, toplumsal-siyasal sistemin nitelik olarak de¤iflmeye u¤rayaca¤›n› ileri sürmek, olsa olsa gerici ve emperyalist burjuvazinin karakterini anlamayacak kadar ‘‘yal›n kat düflünce” ve yoksul beynin, bir o kadar da uzlaflmaz s›n›flar aras›ndaki köklü düflmanl›ktan bihaber olan s›n›flar ötesi yarat›klar›n ifli olabilir. Ya da burjuva ideolojinin gönüllü savunuculu¤unu üstlenen hizmetçilerinin ve tarih çarp›t›c›s› riyakârlar›n ifli olabilir. Gerici s›n›flar›n isteyerek-kendi r›zas›yla, b›rakal›m iktidar›n›, bir tek lokmay› bile halka reva görüp verdi¤i tarih boyunca görülmemifltir. Onlar, daima ezilen emekçi halk kitlelerini sömürmüfl ve egemenliklerini sürdürmek için ac›mas›zca bask› ve zulüm uygulam›fllard›r. Hep isteyip alm›fl, zorunlu kalmad›kça hiç vermemifllerdir. Sömürü, bask› ve mezalim uygulama, gerici hakim s›n›flar›n varl›k gerekçesidir. Bunu yapmaks›z›n ayakta kalmalar› ve varl›klar›n› sürdürmeleri düflünülemez. Haks›z kazanç, emek gasp› ve gerici zor üzerinde karakterize olan, bu öze dayal› bir siyasal sistemin sahibi olan gerici burjuva asalak s›n›flar›n, iktidar nimetlerinden vazgeçmeleri anlam›na gelen toplumsal-siyasal sistemlerinin nitelik de¤iflimine-s›n›fsal el de¤iflimine göz yummalar›n›

2 0 0 9 -13- Mayıs ummak, ahmakça bir ak›l almazl›k ve tamamen hayalden ibarettir. ‹ktidar›n ele geçirilmesi ve yeni nitel bir toplumsal-siyasal sisteme geçilmesi, tamamen devrimci zor biçimleriyle mümkündür. Gerici s›n›flar iktidar›n› kolayl›kla b›rakmayacak, yenilmeden vermeyeceklerdir. O halde proletarya ve genifl halk kitleleri kesin bir savaflla ve gerici s›n›flar› yenilgiye u¤ratacak olan devrimci zor yoluyla iktidar› almaktan baflka bir flansa sahip de¤ildir. Bu o kadar kesin ki, düflünme yetene¤ine sahip olan her kes bunu alg›lar. ‘‘Zor, eski toplumun ba¤r›nda do¤up geliflen her yeni toplumun ebesidir.”(ybaç) sözü bofl bir söz de¤ildir. Mesele iki düflman s›n›f aras›ndaki mesele oldu¤undan, bunlar aras›ndaki iktidar sorununun çözümü, ancak ve ancak bu iki s›n›f›n savaflarak yeniflmesi biçimiyle vücut bulan nitel patlama sonucunda iktidar paylafl›m› halledilebilir-yeni toplumsal sistem nitel olarak de¤ifltirilebilir. Ekonomik alt-yap›n›n da siyasi üst-yap›n›n da kesinlikle s›n›f karakteri vard›r. S›n›flardan ba¤›ms›z bir geliflme-hareket vb. olmad›¤›na göre, üretici güçlerin kendisine uygun üretim iliflkileri- üst-yap› talebi, kendili¤inden evrim yoluyla de¤il, siyasalekonomik s›n›flar›n müdahalesi d›fl›nda olmay›p müdahalesi dahilinde gerçekleflebilir. Üretici güçlerle üretim iliflkileri aras›ndaki büyük uyumsuzluk, ancak büyük siyasi s›n›f devriminin nesnel koflullar›n›-patlaman›n zeminini haz›rlam›fl olur, kendili¤inden, s›n›flar›n iradesi d›fl›nda devrim gerçeklefltirmifl olmaz. Reformizmin temeli çürük, ileri düzen savunusu ise s›n›fl› toplum do¤as›na ayk›r› tam bir hayaldir. Devrim, objektif flartlar›n yan› s›ra subjektif etmenin de haz›r bulunmas›n› gerektirir. Subjektif etmen, üretici güçlerin esas› olan üretici-emekçi s›n›f›n siyasi-ideolojik-örgütsel aç›lardan önder örgütü-Komünist partisidir. Dolay›s›yla, devrimin nesnel zeminiyle birlikte subjektif ö¤e olarak siyasi devrim partisinin olmas› devrimin gerçekleflmesi için flartt›r. Devrimci s›n›f›n kendi siyasi devrimi veya savafl örgütüyle iktidardaki s›n›f› alafla¤› etmek üzere hücuma geçip bunu gerçeklefltirmedi¤i durumda, bir devrim ve sistemin nitelik olarak de¤iflmesi söz konusu olamayaca¤› gibi, özellikle de komünist partisi önderli¤inde bir devrim gerçeklefltirmedi¤i koflullarda, gerçek devrimci bir iktidar ya mümkün olamaz ya da gerçekleflse bile ayakta kalamaz. Reformizm bu görüfl aç›s›ndan tövbeyle yoksundur. Bu gerçekler, reformizmin “elma ile ar-

2 0 0 9 -13- Mayıs mutlar› kar›flt›rd›¤›n›” ve s›n›flar mücadelesi bilimi karfl›s›nda s›n›fta kald›¤›n› göstermektedir. Kapitalizmin geliflmesine ba¤l› olarak, Avrupa’da üretici güçlerin geliflmesi muazzam bir durumdayd›. Asya-Do¤u hala geri orta ça¤ koflullar›n›n hükmündeydi. Marks’tan, bir dönemiyle Lenin’e kadar her kes Avrupa’da devrimler bekliyordu.(Bu beklentinin mevcut geliflme ve tarihsel koflullar içinde anlafl›l›r oldu¤unu tart›flma d›fl› b›rakal›m.) Tüm bunlara ra¤men, devrim beklenen yerin tersine Do¤uda-Rusya’da patlak verdi. Günefl Do¤udan do¤du. Marks’›n bu öngörü “yan›lg›s›n›n” arkas›na s›¤›narak, ama Marks’› çarp›tarak-ona tezat oluflturulan ve özü s›n›f iflbirlikçisi üretici güçler teorisi olan ‘‘Avrupa merkezci” siyasetler, ‘‘Do¤u Rüzgâr›n›n Bat› Rüzgâr›n› Alt etmesiyle”(yba.) iyice toz-buz oldu. Demek ki, üretici güçlerdeki geliflme bir devrim için ve dahas› kapitalist düzenin ‚‘‘tedrici geliflmeler veya aflama aflama geliflmeler” yoluyla sosyalist düzene dönüflmesi için yetmiyormufl-bunu sa¤layamaz. (Reformizm ölüp ölüp diriliyor burda…) Demek ki, üretici güçlerin geliflmifl olmas› her zaman devrimci durumun ve devrim flartlar›n›n toplam olarak var oldu¤u anlam›na gelmiyorgelmez. Nitekim devrim önce kapitalist ülkelerde geliflmedi. E¤er revizyonist-reformistlerin tezleri(özellikle üretici güçler teorisi, tedrici geliflmelerle düzenin nitel de¤iflim düzeyinde dönüflmesini öngören ak›mlar ve Troçkist aflamal› kesintisiz devrim teorisi… Bu benzer türdefllerin hepsi ya da birisi) do¤ru ve bilimsel olmufl olsayd›, devrimin önce kapitalist Bat› devletlerinde patlak vermesi gerekmez miydi? (Reformist teoriler bu tarihten beri döküntüydü…) Öyle gerekiyordu ama öyle olmad›, devrim, geri ülkelerde patlak verdi. Çünkü bura halklar› çok daha ac›mas›z sömürü, bask› ve zulüm koflullar› alt›nda yafl›yordu. Yani devrimin objektif koflullar› buralarda daha güçlüydü ve halk kitleleri daha çok devrim istiyor-daha çok devrimciydiler. Kültürel-demokratik olarak daha geri olmalar›-‘‘ça¤dafl” Bat› toplumlar› kadar modern ve ileri toplumlar olmamalar›, bura halklar›n›n daha az devrimci olmas› veya oldu¤u anlam›na gelmiyor, ya da buna yol açm›yordu. Bilakis, devrimin objektif koflullar› bu geri toplumlarda güçlüydü ve devrim için belirleyici olan temelde buydu. Devrimci koflullarda devrimin büyümesi son derece tabi bir geliflmeydi. Marksizm evrensel bir ideolojiydi ve co¤rafya-s›n›r

SINIF TEORİSİ gibi engeller tan›yamazd›. Bu ideolojiyle donanan bura s›n›f partileri, mevcut devrimci durum üzerinde geliflerek devrimlerini önce gerçeklefltirdiler. ‘‘Demokratik kapitalizm’’ koflullar›ndan mahrum da olsalar, devrimci s›n›f hareketi içinde kendi önder partilerini yaratarak toplumsal alt-üst olufllara yol aç›p dünya halklar›na ilham verdiler. Böylece, Reformizm ve revizyonizmin s›k› s›k›ya sar›ld›¤› çürük tezleri çöpe atarak, modern Bat› toplumlar›n› geride b›rakt›lar. Bat›n›n bilgili-‘‘ayd›nlanm›fl” toplumlar›n›n devrimleri gerçeklefltirerek, cahil ve “devrim yapamaz” durumdaki Do¤u halklar›na öncülük yapmas› ya da Do¤u halklar›n›n kurtulufllar› için muhtaç olduklar› mutlak Bat› devrimi teorileri, Do¤u halklar›n›n devrimci at›l›m›yla tersdüz oldu. Tarih, bu ideolojik ak›m ve teorilerin öngördü¤ü bir tek devrime, bir tek düzenin nitel de¤iflime tan›k olmad›. Gariptir ki, reformizm ve revizyonizm MLM düflmanl›¤›nda bir türlü uslanmad›.

Ülkemiz S›n›f Mücadelesi Yelpazesindeki Reformist Yap›lar Ülkemizde s›n›f mücadelesi cephesini oluflturan örgütlenme ve yap›lar›n oldukça kabar›k-kalabal›k ve da¤›n›k bir durumda olup, mücadelenin ise bu kabar›kl›¤a tezat olarak dar-geri ve zay›f oldu¤unu söylemek do¤ru olacakt›r. Nicel anlamda kabar›k olan ancak nitelik olarak geri ve zay›f olan bu örgütlenme ve mücadele realitesi, devrimci temelde tesis olan örgütlenmelerin güdük ve marjinal duruma düflmelerinin de bir resmi ve gerçekli¤idir. Madalyonun di¤er yüzü ise, devrimci öz ve durufltan yoksun olan reformist hareketlerin önemli bir yer tutmas› gerçe¤idir. Kof örgütlenmenin esas› oluflturdu¤unu ve bunun da ülkemiz devrimci hareketini nitelik ve nicelik bak›mdan geri b›rakt›¤›n› tespit etmek isabetli belirleme olacakt›r. Devrimci hareketin c›l›zl›¤›, devrimci durumun gerili¤inden ve devrimin kitle temeli ve taban›n›n zay›fl›¤›ndan de¤il, nitelikli örgütlenmelerin zay›f ve etkisiz olmas›ndan ileri gelmektedir. Devrimci halk kitleleri mevcuttur, ancak gerekli önderlik yetene¤i ve misyonu zay›fl›kla eksiktir. Devrimci s›n›f hareketi içinde reformist öz ve nitelik temelindeki yap›lar, önemli orandaki devrimci kitleleri gerçek devrim mecras›ndan çekip düzen içi potada eritmektedirler. Maalesef devrimci özde geliflen hareketlerin halk kitleleri üzerindeki etkileri-özellikle örgütsel etkileri, reformist temelde ge-

SINIF TEORİSİ liflen hareketlere oranla daha az ve zay›ft›r. Komünist hareketin durumu da oldukça s›n›rl›d›r. Bu durum devrimimizin geliflimini etkilemektedir. Zira devrimci dinamiklerin-kitlelerin devrimle birleflmeleri objektif olarak engellenmifl olup, güç ve enerjileri düzen içinde çarçur edilmektedir. Komünist hareket, tasfiyeci reformist ve bilumum oportünist hareketlerin halk kitleleri üzerindeki teorikideolojik-örgütsel etkisini k›rmadan kendi etkisini kuramaz ve kitleleri örgütleyip devrime seferber edemez. Reformizmin ülkemiz devrimci hareketi önünde önemli bir engel ve hareket içinde ciddi bir zaaft›r. Ülkemizde, devrimci kitleler üzerinde etkisi k›r›larak engel olmaktan ç›kar›lmas› gereken ve genel olarak bulunan revizyonist-reformist tasfiyeci ak›m›n belli bafll› temsilcileri flunlard›r. ÖDP, EMEP, ‹P, TKP, HAK-PAR, SDP, DTP… Bu partiler, reformizmi temsil eden esas partilerdir. Bunun d›fl›nda baflka küçük örgütlerde bulunmaktad›r. S›n›f kökenleri itibar›yla devrimci olan s›n›flar›n bir kesiminin siyasi temsilcileri durumundaki bu siyasal partiler, s›n›fsal olarak devrimci olmalar›na ra¤men siyasi- ideolojik temsil ve çizgileri bak›m›ndan devrimci de¤il, reformisttirler. S›n›fsal köken ve durumlar› farkl› fley, ideolojik-siyasi çizgi ve durumlar› farkl› fleylerdir.

2 0 0 9 -13- Mayıs lar. Gerilla savafl› karfl›s›ndaki tutum ve anlay›fllar›yla, ezilen ulusun karfl›s›nda, ezen ulustan yana tav›r tak›nm›fl olup milli bask›y› aklamaktad›rlar. Kürt ulusunun silahl› mücadelesini, hatal› yanlar›(kimi yanl›fl eylemleri) bak›m›ndan de¤il, genel bir olumsuzlama tutumuyla, egemen s›n›flar›n silahl› mücadeleye sald›r›lar›na ve ayn› zamanda tasfiyesine yönelik sald›r›lara ortak olmaktad›rlar. Bu partilerden baz›lar›n›n Kürt ulusal hareketi karfl›s›nda olumlu yaklafl›m gösteren e¤ilimleri, tamamen ulusal hareketin reformist e¤ilimiyle birleflme ve onu destekleyerek gelifltirme amac›ndan ileri gitmemekte ve bunun prati¤inden baflka bir fley de de¤ildir. Ulusal hareketin devrimci yan› ve esas yönüyle de¤il, reformist yan ve e¤ilimiyle ilgilenip tasfiyecili¤e oynamaktad›rlar. Ulusal hareketin reformist e¤iliminin, düzenle uzlafl› çabas›n› koflullayan burjuva milliyetçi ideolojik çizgisi oldu¤unu, bunun somut-pratik bir ifadesinin DTP misyonu oldu¤unu da söyleyelim. DTP, pratik örgütte, ulusal hareketin reformist yan ve e¤ilimini temsil etmektedir.

Devrimin zora dayal› örgütlenip gerçeklefltirilmesinin kuvvetle-köklü inkâr› ve silahl› mücadele düflmanl›¤› ortak özelliklerinden biridir. Yukar›da sayd›¤›m›z partiler de tarihsel ve toplumsal koflullara uygun olarak devrimimizin silahl› mücadele içinde geliflece¤ini ve devrimin, zorun flartlar›m›zda ald›¤› biçimle örgütlenip gerçeklefltirilece¤ini reddetmektedirler. Silahl› mücadele düflmanl›klar›n›; ‘‘fliddet kimden ve nereden gelirse gelsin karfl›y›z” diyerek devrimci eyleme kin kusan aç›klama ve tav›rlar›yla ortaya koymaktad›rlar. Bu, onlar›n devrimci öz karfl›s›ndaki burjuva reformist özlerini gösteren önemli bir ayr›md›r.

(Burada, ulusal devrimci hareket-PKK ile DTP’yi ayr›flt›rd›¤›m›z› ve PKK'yi esasta-politik olarak devrimci de¤erlendirdi¤imizi özellikle belirtelim. Devrimci olan ulusal hareketin silahl› mücadeleyi kullanmas› anlafl›l›rd›r. Ulusal hareketin yasal siyasi partisinin silahl› mücadeleyi yürütme biçiminde de¤il ama ulusal hareketin taktik olarak kullanmas›n› inkar etmemesi, hem silahl› reformizme uygundur ve hem de onun silahl› mücadeleyi taktik olarak da olsa savundu¤unu göstermemektedir. Özü burjuva milliyetçi çizgi olan ulusal hareketin tafl›d›¤› reformist e¤iliminin ürünü olarak gündeme gelen yasal partinin, kendi bafl›na ele al›nd›¤›nda reformist oldu¤u aç›kt›r. Reformist bir araçt›r ve ulusal hareketin devrimci niteli¤ini belirleyen özelliklerinden de¤il-bu özelliklerini de¤il, reformist olan yönünü temsil etmektedir. Ancak, ulusal hareketin genel demokratik muhtevas›, genel e¤ilimi, tarihsel ve somut hakl›l›¤›ndan hareketle, bu parti di¤er reformist partilerle de ayn›laflt›r›lamaz.)

Bunlar›n Kürt ulusal sorunu ve hareketi karfl›s›ndaki tutumlar› ve genel çizgileri de özünde burjuva sosyal flovendir. Kürt ulusal hareketinin tamamen meflru ve hakl› temelde geliflen silahl› mücadele-gerilla savafl›na karfl›, hakim s›n›flar›n kulland›¤› dile yak›n bir dil kullanmakta ve bir bak›ma Türk hakim s›n›flar›n› destekleyici duruma düflerek ezen ulus milliyetçili¤ine çanak tutmaktad›r-

Bizim gibi ülke koflullar›nda da komünist ve devrimci partilerin yasal parti arac›ndan yararlanmalar›, yani esas örgüt-örgütlenme ve mücadele biçimlerini korumak kayd›yla ve devrime hizmet etmesi flart›yla yasal parti örgütlenmesine gitmeleri, devrimci öz ve ilkelerine ters olmad›¤› gibi, bu reformizm de de¤ildir. Ancak bu yasal parti örgütlenmesinin, esas örgüt, örgütlenme ve mücadele

Reformist hareketlerin do¤as›na uygun olarak, ülkemizdeki reformist hareketler belli noktalarda ayn› özü yans›t›p, bunlarda birleflmektedir.

2 0 0 9 -13- Mayıs öneminde ele al›nmas›, yani yasal partinin, devrimin stratejik unsuru olarak mücadele ve örgütlenmenin merkezi gövdesini oluflturacak biçimde öne ç›kar›larak ele al›nmas› aç›ktan reformist yoldur. Söz konusu reformist partiler, nesnel koflullarla uyuflmayan örgütlenme ve mücadele yaklafl›mlar›çizgileriyle devrimi olanaks›z hale getirmekte ve fiilen reddetmektedirler. Düzen içi yasal örgüt ve mücadele s›n›rlar›n› aflmayan devrim anlay›fllar›, örgüt ve mücadele ilkeleri ve buna ba¤l› metotlar›, onlar›n reformizmde konaklad›klar›n›n göstergeleri ve reformist özlerinin gere¤idir. Bu partilerin programlar›nda devrimin zora dayal› gerçeklefltirilece¤i yer almamakla birlikte, sosyal pratikleri ve eyleminin içeri¤i de devrimci öz ve nitelikte de¤ildir. ‹llegal örgüt ve mücadeleden tamamen kopuk olup, tamamen legal ve bar›flç›l mücadele ve örgüt-örgütlenmelere dayal› olan varl›klar›, reformist do¤rultular›n›n aç›k ifadesidir. ‹llegal devrimci örgütlenmeyi rafa kald›r›p, yasal-legal örgütlenme ve bar›flç›l mücadeleyi esaslaflt›r›p tek biçim olarak ele almalar›, onlar›n devrimci ilkelerden uzak olup reformist olduklar›n› göstermektedir. Hepsinin di¤er ortak özelliklerinden biride budur. Legal parti örgütlenmesi ve bar›flç›l mücadele biçimini esas ald›klar› gibi, reformlar›, reformlar için mücadeleyi ve di¤er demokratik örgüt ve mücadele araçlar›n›, devrimin temel ö¤elerini-esaslar›n› reddederek ele almakta ve devrimci dönüflümü böyle gerçeklefltireceklerini savunmaktad›rlar. Bu reformist mücadele ve talepleri amaçlaflt›rman›n bir biçimidir. Burjuvazinin icazetinde kalarak, onun ‘‘merhamet” s›n›rlar›na s›¤›narak devrimin gerçeklefltirilemeyece¤i aç›kt›r. Burjuvazinin hay›rhah tutumla tan›d›¤› muhalefet koflullar› içinde yürütülen çal›flman›n devrime ç›kmayaca¤› ve düzen içi s›n›rlarda bo¤ulup kalaca¤› bilinmez de¤ildir. Devrimin, kendi ilkeleri ve genel olarak illegal ve zor esaslar› temelinde gerçeklefltirilebilece¤i kesindir. Böyle olmas›na karfl›n bunlar› reddederek tamamen legal ve bar›flç›l biçimleri temel almak; devrim hedefini karartmak oldu¤u gibi, düzen içi u¤raflla reformlar u¤runa mücadeleyi amaçlaflt›rmak olur. And›¤›m›z partilerin durumu tamda böyledir. Aralar›nda kimi nüanslar›n oldu¤unu söylemek gerekse de özünde ayn› kulvarda bulunmaktad›rlar. Bütün varl›klar›, hakim s›n›flar›n anayasal düzeni taraf›ndan korunarak kabul gören nitelikte burjuva meflruluk zeminindeyken, örgütlenme ve mücadeleleri gibi, talep ve hedefleri de egemen s›n›f-

SINIF TEORİSİ lar›n tayin etti¤i kanunlar› tan›yan çerçeveyi taflmamaktad›r. Bu çeperlerden ç›k›p devrimci meflru zemine oturmayan ilgili partiler ve her hareketin hakk›, reformist olarak an›lmaktan baflka bir fley olamaz. fiayet legal varl›klar› ve bar›flç›l mücadeleleri d›fl›nda illegal ve bar›flç›l olmayan esaslar ihtiva ediyor olsalard›; yan› s›ra, eylemlerinin içeri¤i ve ileri sürdükleri talepleri düzen içi aray›fl› afl›p devrimci perspektif ve çareyi öngören nitelikte olsayd›; kuflkusuz ki, yasal örgütlenme ve mücadele biçimlerini kullanm›fl olmalar› onlar› reformist k›lmazd›. Ancak, durum böyle de¤il. Kurulufl nitelikleri hakim s›n›flar›n iktidar›na aç›ktan ve direk ya da dolayl› olarak yönelen bir tehlike olmad›¤› gibi, bütün u¤rafl ve eylem çizgileri de düzen içindedir. Öte yandan, devrimci eylem ve özellikle silahl› eylem flahs›nda komünist ve devrimci harekete karfl›, en az›ndan k›nay›c› aç›klamalarda bulunarak da olsa, egemen s›n›flarla benzer tutum ve dili kullanmalar› önemsiz bir tepki de¤il, do¤al ideolojik s›n›f tav›rlar›n›n ürünü olup, devrimci ve komünist harekete yaklafl›mlar›n›n göstergesidir. Hakim s›n›flar›n bunlara karfl› tak›nd›klar› hay›rhah tutum da bundan ileri gelmektedir. Düzenin genel olarak devrimci ve komünist hareketin önünü al›p, geliflimini engellemek ve devrimci halk kitlelerinin aldat›lmas› amac›yla kulland›¤›, daha çok da kabaran devrimci hareketin yaratt›¤› bas›nç karfl›s›nda tan›mak zorunda kalarak baflvurdu¤u geçici nispi burjuva demokratik hak ve k›r›nt›lar ortam›yla yetinip oyalanan; Düzenin bekas›n›n devam› için hakim s›n›flar›n halk kitlelerine uygulad›¤› faflizmi, dolay›s›yla da düzenin gerçek yüzünü gizleme amac› ve halk kitlelerini kand›r›p yedekleme ihtiyac›yla kulland›¤›, egemen s›n›flar›n hangi kesiminin halk› ayaklar› alt›na al›p ezece¤ine-yönetece¤ine karar verme ifllevi gören araç olmaktan öteye geçemeyen, göstermelik ve uydurma parlamenter sistemi demokratik koflullar olarak telakki edip burjuva parlamentarizmini kutsayarak ona bel ba¤layan; Burjuva-feodal s›n›f iktidar› ve gerici-faflist sistemin devrimci tasfiyesi yerine içten gelifltirilmesi yoluyla sosyalist sisteme dönüfltürülebilece¤ine can› gönülden inan›p, do¤ru orant›l› olarak sosyal, pratik, eylemlerinin içeri¤i ve genel talepleriyle burjuva potada duran; Devrim mücadelesini, anayasal burjuva meflruiyeti ve mevcut gerici faflist egemen s›n›flar›n tan›d›¤› haklar zemininde s›n›rlay›p ele alarak, iktidardaki s›n›flar›n tasfiyesini sa¤layan siyasi devrimi ger-

SINIF TEORİSİ çeklefltirmeden demokrasiyi kurabileceklerini düflünenler yan›lmaktad›rlar. Meseleye böyle yaklaflanlar devletin sürekli olan faflist karakterini ve sürekli faflizm olan yönetim biçiminin gerçek yüzünü niyetten ba¤›ms›z olarak da olsa gizlemektedirler. Ülkemizde demokrasi sorununun devrim sorunu oldu¤unu görmeyen-görmemelerine yol açan yan›lg›l› faflizm ve s›n›f tahlilleri, bunun da ötesinde düflman s›n›flar aras›ndaki siyasi iktidar sorununu devrim meselesi olmaktan ç›kar›p içten reformsal iyilefltirmeler ve tedrici geliflmelere indirgeyerek ele alan evrimci yol yaklafl›mlar›n›n reformlar u¤runa mücadeleyi amaçlaflt›ran temel do¤rultular›; and›¤›m›z bu partilerin bütünlüklü do¤rultular›, düflman konumdaki s›n›flar aras› çeliflkiyi, uzlaflmaz karfl›tl›k de¤erinde tan›mlamay›p uzlafl›r nitelikte ele ald›klar›n›, yan› s›ra ‘‘bar›fl içinde bir arada yar›flma‘‘ biçiminde özü s›n›f iflbirlikçi olan revizyonist anlay›fl›n destekçileri veya savunucular› durumunda olduklar›n› göstermekle birlikte, bütün bu özellikleri onlar›n reformist nitelikte olduklar›n› kan›tlar. Bunlar›n baz›lar›n›n programlar›nda sosyalizmden vb. dem vurmalar›, onlar›n gerçekten sosyalist olduklar›n› göstermez, tek bafl›na program ifadesi onlar› devrimci yapmaz. Programdaki ifadeler; devrimci ilkeler ve içerikle desteklenmez, ka¤›t üzerindeki bu talepler sosyal pratik’in örgüt ve eylem biçimleriyle yürütülüp somutta paralellik arz etmez, örgüt ve mücadele ilkelerinde temsil edilmezlerse ve genel talepler gerici düzen s›n›rlar›n› aflmayan burjuva demokratik saha içinde tutulup bunlar›n mücadelesi yasal-bar›flç›l çizgilere s›k›flt›r›larak güdüklefltirilirlerse, bunlar de¤ersiz hükümlerden ileri gidemezler. Program elbette önemlidi. “O her kesin gözleri önünde göklere çekilmifl bayrakt›r.” Ancak program kendi bafl›na her fley de¤il, niteli¤i belirleyicidir. Evrimci reformist yol ile devrimci sosyalizm hedefini çarp›kl›kla bir araya getiren eklektik program niteli¤i, sosyalizm hedefinden uzak bir programd›r. Böyle bir programdaki sosyalizm maddesi sahte oldu¤u gibi, program›n kendisi de devrimci de¤ildir. Program›n bilimsel dürüstlükle oluflturulup ayn› samimiyetle savunulup sahiplenilmesi, MLM ilkeler bütünlü¤ünü tafl›mas› ve ayn› ilkeler hükmü alt›nda teorik-pratik ilkelerde tutarl›l›k kazanarak temsil edilmesi ona gerçek anlam›n› verir. Devrimci de¤ifltirme prati¤ine yön vermeyen ve sokulmayan, yani, s›n›f mücadelesini devrimci öze uygun olarak yönetip yönlendirmeyen ve ora prati¤inde temsil edilmeyen, salt ka¤›t üzerinde tutulan-ka-

2 0 0 9 -13- Mayıs lan bir program gerçek manada de¤ersizdir. Sosyalizmi programa koyup, bunu Sosyalizmin devrimci ilkeleri d›fl›nda ele almalar›; onlar›n Sosyalizmi gerçekte de¤il, salt motivasyon arac› ve demagojik propaganda malzemesi olarak kulland›klar›n› kan›tlar. Reformizmin program›nda Sosyalizme yer vermesi, onun sosyalizm karfl›s›nda geri ve yenik oldu¤unun da göstergesidir. Faflist devlet de anayasas›nda faflizmi yasaklar. Buna karfl›n faflist özü de¤iflmifl olmaz ve faflizmi uygulamaktan geri durmaz. Komprador s›n›f partilerinin baz›lar› da programlar›na demokrasi gibi birçok ilerici madde koyarlar. Faflist ya da gerici burjuva iktidar kliklerinin aralar›ndaki iktidar dalafl›nda demokrasi havarili¤i yaparak ahkam kesildikleri ve muhalefetteki klik partisi ya da partilerinin, hükümet eden klik partilerine karfl›, halkç›, ilerici söylemleri a¤›zlar›ndan düflürmedikleri bilinmektedir. Ama gerçekte programlar›na uygun hareket etmedikleri ve halk kitlelerini pefline takmak amac›yla bunlar› kulland›klar›, hükümete geldikten sonra ayn› faflist politikalar› uygulay›p gerçek yüzlerini aç›¤a vurduklar› gün kadar aç›kt›r. Demek ki, salt program ya da söylem bütün bir niteli¤i belirlemek için tek ve yeterli ölçüt olamaz. Programla sosyal prati¤in ahengi flartt›r. Programda yer alan taleplerin gerçekte savunulup savunulmad›¤›n›; hangi ilkelerle, hangi araç ve biçim esaslar›yla ve nas›l uygulanaca¤›n› aç›klayan içeri¤e bakarak anlayabiliriz. Ölçüt; amaçlar›n hangi ideolojik-teorik-pratik ilkelerle, hangi pratik örgüt ve mücadele metotlar› temelinde uygulanaca¤› meselesidir. Amaç ve taleplerle birlikte, bunlar›n hangi ilkelere ba¤l› olarak ele al›nd›¤›, aç›kland›¤› ve tarihsel-toplumsal tüm nesnel koflullara uygun olan devrimci pratik yoluyla gerçeklefltirilmesinin benimsenip benimsenmedi¤i önem kazan›r. K›sacas›, bu partilerin sosyalizmi programlar›na koymalar› ve sosyalizm savunular› ütopik sosyalizmi aflmamaktad›r. Özetle; reformist partilerin programlar›nda devrim, sosyalizm veya baflka devrimci s›n›f taleplerinin lafz›n› yapmalar› anlafl›l›r oldu¤u gibi, bu, onlar›n devrimci programa sahip olduklar›n›n kan›t› ve ideolojik, politik ve örgütsel bak›mdan devrimci olduklar› anlam›na gelmez. Onlar›n devrimci s›n›f hareketi ve sosyalizmden etkilendiklerini ve etkilenme düzeylerini gösterdi¤i kadar, kimi devrimci partilerin devrimi terk edip reformizme otururken izledikleri seyri de gösterir. EMEP’in ÖDP’ye oranla, daha fazla sosyalizmin etkisinde olup etki-

2 0 0 9 -13- Mayıs lendi¤i gerçe¤i ve daha çok devrimci ö¤eler tafl›d›¤› do¤rusu da bunu aç›klar niteliktedir. Ayn› biçimde, DTP’nin, sosyalizmden belli düzeyde etkilenmifl olan ve siyasi olarak ulusal devrimci çizgi güdümündeki PKK’den ald›¤› e¤ilimle, HAKPAR’dan önemli derecede ileri özellikler tafl›mas› da benzer durumdur. Sosyalizmden, komünizmden vb. bahseden bu reformist-revizyonist partiler, sosyalizm-komünizm dahil program›ndaki tüm talep ve hedeflerini, gerici düzeni devrimci yolla y›karak de¤il, içinde kal›p muhafazas›n› sa¤layan evrimci yol ve içten iyilefltirme-dönüfltürme biçiminde gerçeklefltirmeyi düflünmektedirler. Devletin feodal-faflist karakterini atlad›klar› gibi, kapitalist sistemin kendili¤inden iç geliflmeler ve reformlar yoluyla sosyalist sisteme varaca¤›/vard›r›laca¤›n› ummaktad›rlar. Tüm bunlarla, komünizm ütopyas› karfl›s›nda, ütopik sosyalizmi canland›r›p temsil etmektedirler. Devrimin zor ilkesini her bak›mdan reddederek, gerici s›n›flar›n demokrasi hilesine bel ba¤lay›p bura içerisinde talep ve hedeflerini tamamlayacaklar›n› sanmaktad›rlar. Burjuvaziden zor yoluyla kopar›p alma yerine, onun geliflmeler karfl›s›nda s›k›fl›p boyun e¤erek nitel geliflmeleri kabul edece¤i ve ilerici rol oynayaca¤› kanaati tafl›maktad›rlar. Egemen s›n›flar›n karfl›s›na istemlerle ç›k›p, zora dayal› olmadan onun bu istemlere r›za göstererek karfl›layaca¤›n› ve sistemlerinin de¤iflece¤ine -iktidarlar›n› vereceklerine inanmaktad›rlar. Gerici s›n›flarla devrimci s›n›flar aras›ndaki iktidar sorununun, iki zorun fliddete dayal› çat›flmas› neticesinde çözülebilece¤ini unutmakta-devrimci de¤iflim prati¤ini inkar etmektedirler. Reformlar için mücadeleyi ve reformist talepleri amaçlaflt›rarak, siyasi iktidar talebi ve devrim mücadelesinin yerine koyup önde tutan partiler, reformizm çöplü¤ündeki yer ve niteliklerini sabitlefltirmifl durumdad›rlar.

Reformizmin Bir Biçimi Olarak Silahl› Reformizm Üzerine En özlü ifadeyle reformizmin, düzeni de¤ifltirmenin yolu olarak devrimi öngörmeden, tedrici ve içten de¤iflimlerle yani devrimle de¤il, reformlarla düzeni nitel de¤iflime u¤ratmay› benimseyen ideolojik-politik bir ak›m oldu¤unu söyleyebiliriz. Pek mümkündür ki, reform yani iyilefltirme taleplerinin karfl›lanmas› için-bu reformlar›n gerçeklefltirilmesi için, söz konusu hareket de¤iflik mücadele yol ve araçlar›n› uygun görüp bunlara baflvurur,

SINIF TEORİSİ uygular. Bu yol ve araçlar, koflullara, dengelere, konjönktürel duruma ba¤l› olarak silahl› zor biçiminde geliflebilir. Araç ve yöntemlerin niteli¤i, tek bafl›na devrimcili¤in ya da tersinden devrimci olmaman›n ölçütü olamayaca¤› gibi, belirleyici olan, talebin içeri¤idir. Güdülen amaç ve ilkelerdir… Yani yürütülen silahl› mücadele ile veya kullan›lan yöntemlerle, neyin elde edilmek istendi¤idir. fiayet, istedi¤imiz devrim ise ve bunun için silahl› savafla baflvuruluyor ise, bu durumda problem yok demektir. Yok, e¤er, iyilefltirmenin-reformun yap›lmas› için silahl› savafl yürütülüyor ise, iflte burada problem var demektir. Silahlar-silahl› mücadele reformlar için kullan›l›yor demektir ki, bu, silahl› reformizmdir. Reformlar amac›yla kullan›lan silahl› mücadele, devrim mücadelesi olarak atfedilemez. Araç ve yöntemin ne oldu¤u de¤il, ne için kullan›ld›¤› belirleyici oland›r. Aç›kças›, bu silahl› mücadelenin taktik bir unsur olarak m›, yoksa ilkesel olarak m› yürütüldü¤ü önemli bir ayr›fl›m noktas›d›r. Silahlar taktik bir unsur olarak geçici, yani devrim hedefiyle de¤il göreli kazan›mlar ve dar-belli talepler için bir bask› unsuru biçiminde kullan›l›yor; ama stratejik, ilkesel ve temel mücadele biçiminde siyasi iktidar hedefiyle kullan›lm›yorsa, bu durumda yürütülen silahl› mücadelenin, silahl› reformizm olarak de¤erlendirilmesi hakl› ve yerindedir. Önemli olan içeriktir, biçim de¤il. Politik amaç ve hedefin tayin etti¤i siyasi çizgi belirleyici özdür. Kullan›lan araç ve biçimler ise genellikle de¤iflken ve taktiktir. Elbette öz, kendine uygun biçimleri öngörür genel kural olarak. Ancak bazen, özle biçim aras›nda uyumsuzlu¤un oldu¤u da görülür. Tarihse-toplumsal flartlar, kaideler d›fl›nda geliflmeleri gerekli hale getirerek devreye sokarlar. Kimi biçimler stratejik, ilkesel önem tafl›rlar. Önemli olan bu biçimlerin nas›l ele al›nd›¤›d›r. Stratejik önemdeki biçimlerden olan silahl› mücadele de taktik önemde ele al›nabilir örne¤in. Bu durumda, ilkesel ve stratejik önemdeki silahl› mücadele gerçek içeri¤inden ar›nd›r›larak kullan›lm›fl olur ki, reformizmin silahl› mücadeleyi kullanmas› böyledir-bu da reformizmde enderdir. Silahl› mücadele, reformlar u¤runa ve taktik bir unsur derekesinde ele al›nm›flt›r. K›sacas›, reformizmin reformist politikayla baflvurduklar› silahl› mücadele, genel anlam›nda temel ve ilkesel bir mücadele biçimi oldu¤undan dolay›, reformistlerin devrimci oldu¤u ve bu mücadeleyi ilkesel yaklafl›mla ele ald›klar› anlam›na gelmez. ‹flte, reformizmin bildik dar hedefleri için bir bas›nç veya

SINIF TEORİSİ pazarl›k gücü ve koz olarak silaha baflvurmas› silahl› reformizmdir. Bir noktay› daha belirtelim. Reformizme iliflkin yapt›¤›m›z do¤ru tan›mlardan aç›¤a ç›kar ki, devrim-siyasi iktidar hedefiyle birlikte devrimci biçimler kullanan hareketler reformist olarak de¤erlendirilemezler. Bir hareketin ideolojik-politik olarak komünist olmamas›, onu reformist k›lmaz veya devrimci hareket olmas›n› yads›maz. Komünist de¤ildir ama devrimcidir. Örne¤in küçük burjuva devrimci hareketler ve ayn› biçimde devrimler, komünist de¤ildir ama devrimcidirler. Milli burjuvazinin sol kanad›ndan-devrimci kanad›ndan bahsedilen koflullarda, küçük burjuvazinin devrimci olup olmad›¤›n› tart›flmak hafif deyimiyle kafa kar›fl›kl›¤›d›r. Bu kesimler her bak›mdan esas olarak devrimcidir, devrimleri de ayn› niteli¤e uygun devrimdir. Aç›ktan siyasi iktidar› hedefliyor ve devrimlerini gerçeklefltirdiklerinde de siyasi iktidar› gerici s›n›flardan alm›fl oluyorlar-al›yorlar. ‹ktidar ve iktidardaki s›n›flar nitelik olarak de¤iflmifltir. Bunlara reformist demek akl› zorlamak olur. Che’yi reformist de¤erlendirmemiz(eski tarihlerde, y›llarca önce gazetemize yans›m›flt›), böyle bir zorlamayd›. Bir devrimin ayakta kalmas›nda, devrim önderli¤inin niteli¤i önemlidir. Ancak bununla birlikte, dünya koflullar› da önemli rol oynarlar. Sosyalist kamp veya ülkelerle iliflkiler içinde söz konusu küçük burjuva devrimler ayakta kalabilir, emperyalizmden korunarak sosyalist ülkelerle iliflkiler içinde ilerleyebilir vb. Yani küçük burjuva devrimlerinin önderli¤inin niteli¤inden dolay›, son tahlilde burjuva diktatörlüklere dönüflebilece¤i öngörüsü veya salt bu niteliklerinden dolay› reformist de¤erlendirilmeleri bilimsel bir yaklafl›m olamaz. Reformizm anlay›fl›m›z› yerli yerine oturtmadan, ittifaklar politikas›nda hatalardan sak›namayaca¤›m›z gibi, reformizme karfl› da do¤ru mücadele edemez ve reformlar için mücadele etme anlay›fl›m›za uygun pratik ad›mlar atamay›z.

Reformizmin Revizyonizm Biçimine Dönüflmesi Bütün bilimsel veriler, reformculuk’un-reformizmin, üç dünyac› s›n›f iflbirlikçi üretici güçler teorisi ve revizyonizmi besledi¤ini gösterdi¤i gibi, özünde revizyonizmle ayn› oldu¤unu meydana sermektedir. Revizyonizmin, reformculuktan beslenerek, onun görüflleri üzerinden türedi¤i inkar edilemez. Reformizm-reformculuk, ‹ngiltere’den

2 0 0 9 -13- Mayıs genel olarak Avrupa’ya ve özellikle Almanya’ya s›çrad›. Burada bir zamanlar Marksist olan Bernstein’in hünerli ellerinde revizyonizm biçimine ulaflt›. Bernstein’in görüfllerinin ço¤unu ilk reformcu ‹ngiliz Fabian‘lar grubundan almas› da revizyonizmin reformculuktan türedi¤ini gösterir. Bernstein’in, ‘‘nihai hedef hiçbir fleydir, hareket her fleydir.” slogan› revizyonizmin en derli toplu anlat›m›d›r. Bir kez daha söyleyelim ki, revizyonizmi reformculuktan ay›ran tek nokta, ‘‘revizyonist düflüncelerin Marksizm’de yap›lan bir tak›m düzeltmeler olarak sunulmas›d›r.” gerisi tek çizgidir. Reformculukla revizyonizmin salt sunulufl biçimi olarak yöntemde farkl›l›k gösteren ama içerikteözde ayn› fleyler oldu¤unu, Lenin’in revizyonist politikaya dair söyledi¤i k›sa bir pasaj› aktararak görelim.

‘‘Durumdan duruma tav›r almak, günün olaylar› na, siyasi ›v›r z›v›rdaki de¤iflikliklere uymak, pro letaryan›n temel ç›karlar›n›, kapitalist düzenin te mel özelliklerini, tüm kapitalist evrimi görmezlik ten gelmek, bu temel ç›karlar› gerçek ya da tahmi ni anl›k yararlara kurban etmek-iflte revizyonist politika budur.” Bu söylenenlere eklenecek fazla bir fley yoktur. Tam olarak reformizmi de resmetmektedir. Revizyonizm için yerinde söylenenler, oldu¤u gibi al›n›p hiç de¤ifltirilmeden reformizmin tan›t›m› için de kullan›labilirler. ‹kisi, dörtlük ile nakarat› kadar bütünler. Peki, buna karfl›n neden ayn› öze sahip olan bu kandafllar ayr› ikili olarak isimlendiler? Reformizmin revizyonizm ismini almas›ndaki talihsizlik, öncede söyledi¤imiz gibi, onun Avrupa seyahatinde Almanya’ya giderek Bernstein’in eline geçmifl olmas›d›r. Bernstein eski Marksist’ti ama reformizme geri düflmüfl, art›k reformcuydu. ‹kinci bir talihsizli¤e bak›n ki, Almanya’da Marksizm iflçiler aras›nda öyle derin kökler salm›flt› ki, alabildi¤ine güçlü olan bu iflçi s›n›f› doktrinini aç›ktan ve bütünüyle yads›mak hiçte ak›ll›ca olamazd›. Bunu göze almak, tepe taklak olmay› bafl›ndan kabul etmek demekti. Bernstein bunu göze almayarak, sahtekârca bir yol benimsedi. ‹flte bu yüzden, ‘‘Marksizm’de bir tak›m düzenlemeler” iddias›yla ortaya ç›kan bu ak›m, revizyonizm olarak ünlendi. Bununla, Marksizm, ‘‘devrimci özünden kopararak yeniden yorumland›.” ‹flte, reformizmin revizyonizme uzanan serüveni k›saca budur.

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

Biz Geliflmeden Yanay›z. Devrimi Savunuyoruz! Ülkemizde demokrasi sorunu devrim sorunudur. Devlet özünün sürekli faflizm olmas› ve faflizmin iktidar ve yönetim biçimi olarak sürekli devrede olmas›, demokrasinin ancak devrimle gelebilece¤ini koflullar. Bu, ülkemiz ve ayn› durumdaki ülkelerde, demokrasi sorunuyla devrim sorununun kopmaz flekilde iç içe, bir ve tek fley oldu¤unu gösterir. Buralarda devlet-iktidar ve yönetim biçiminin sürekli faflizm olmas›, buralar hakim s›n›flar›n›n keyfi bir tercihi de¤il, tamamen s›n›fsal pozisyonlar›na ba¤l› olan emperyalizme ba¤›ml›l›klar›n›n yaratt›¤› siyasi-ekonomik niteliklerinin kaç›n›lmaz sonucudur

‹ki temel felsefe ve iki temel s›n›f ideolojileri aras›ndaki uzun tarihsel mücadele dönemi tan›k olmufltur ki, her defas›nda buruflturularak tarihin çöp kutusuna at›lan idealist felsefe, her defas›nda kendisini de¤ifltirip yeni biçim ve savunularla yeniden Marksist ma t e r y alizmin karfl›s›na dikilmifltir. Özü ayn› kalmakla birlikte yeni elbise ve k›l›flar alt›nda birçok biçim alm›flt›r.(objektif idealistler, subjektif idealistler vb. vs. gibi.) Ayn› felsefeye dayal› olan bilumum gerici s›n›f ve burjuva ideoloji de ayn› biçimde, özünü korumak kayd›yla, kendisini k›l›ktan k›l›¤a sokarak ‘‘yenilenip” de¤ifliyor. (serbest rekabetçi piyasa ekonomisi, liberal ekonomi, yenidünya düzeni ve b›rak›n›z yaps›nlar- b›rak›n›z etsinler neo liberal stratejiler, ulus devlet öldü, globalizm-küreselleflme vb. vs. gibi) so syal demokrasi, sosyal devlet, cumhuriyet gibi formalar giyiyor. Özellikle kapitalist-emperyalist burjuva ideolojisi, devrimci s›n›f ideolojilerine bulaflarak ekonomizm, anarflizm, reformizm, revizyonizm olarak ortaya ç›k›yor. Bütün bunlar, burjuvazinin takti¤i, hilesi ve aldatmacas›ndan ibarettir. Karfl›tlar›n mücadele içinde bir birini tasfiye etmeleri kadar, gelifltirmeleri de kaç›n›lmazd›r. ‹deoloji ve felsefenin has›mlar›yla savafl›p üstünlü¤ünü kabul ettirme, kendisini geliflip de¤iflen koflullara uyarlanma vb. ihtiyac›na ba¤l› olarak; daha güçlü kuflan›p donanmas› yolunda, yeni biçim, nitelik ve araçlar›n gündeme gelmesi kaç›n›lmazd›r. Bu geliflmedir. Geliflmenin devrim cephesinde olan› iyi, karfl›devrim cephesindeki ise kötüdür. Burjuvazinin tüm cephelerindeki geliflmeler bozulmad›r ve kötüdür. Çünkü bunlar›n özü gerici olup,

geliflme yasas›n›n tersine geriye dönük geliflmelerdir. Burjuva ideolojik ak›mlar›n çeflitli geliflme ve flartlara ba¤l› olarak, tabi de¤iflik zamanlarda, de¤iflik versiyon ve biçimlerde karfl›m›za ç›kaca¤› s›n›flar mücadelesinin ideoloji-teorik mücadele cephesindeki kaç›n›lmazlar›d›r. Bunlar bozulma ve yozlafl›p çürümedir.(mesela, Reformizm-revizyonizm gibi… Daha özel kapsamda, komünal devlet, komün cumhuriyeti, halk›n devleti, yeni ça¤ ve MLM’nin yetersizli¤ini aflan ileri sentez, daha da ilerisi yeni sentez ve eski sa¤ tasfiyecili¤in tekrar› parlamentarizm-yasalc› reformist revizyonist ak›m gibi… Ama hepsi de tamamen bofltan z›rn›k kadar az dolu olan fleylerdir.) Devrimci geliflme ve gerici s›n›flar d›fl›nda genel olarak geliflme iyidir. Burjuvaziye geri do¤ru bozulma ve genel olarak bozulma kötüdür. Devrimci s›n›flar›n tüm cephelerindeki geliflmeler iyidir, gerekli ve zorunludur. Çünkü bunlar, geliflme yasas›na uygun, ileriye dönük ve büyük özgürlü¤e do¤rudur. Geliflme ve yenilenme reddedilemez. Çeliflki yasas› devam ediyor, tüm yaflam prati¤i sürüyor. Yeni çeliflkiler, yeni sorunlar, yeni ihtiyaçlar, bu diyalektik içinde büyüyerek önümüze y›¤›l›p çözülmeyi bekliyorlar. Toplular yaflam›nda ve en genel manada yaflanan de¤iflim ve geliflmelere ayak uyduramayan ve kendisini bunlara göre de gelifltirip yenilemeyen, en güçlü biçimde donanmayan kuvvetler ( isterse ad› devrimci olsun), kuyrukçu ve geri duruma düflmekten kurtulamazlar. Somut koflullar›n somut tahlili ve sürekli ilerleme do¤rultusu, MLM’nin geliflen canl› ruhudur. Gerici s›n›f ve ideolojilerde, devrimci s›n›flar›n ve geliflmelerin bas›nc›yla da olsa, biçimsel ve göreli de olsa, bozulma-de¤iflme-yenilen-

SINIF TEORİSİ me anlam›nda da olsa, ‘‘geliflmeden‘‘ bahsederken, devrimci s›n›f ve ideolojide geliflmeyi benimsememek ve geliflmemek düflünülemez. Devrimciler tutucu ba¤nazlar de¤ildirler. Dün ülkemiz devrimci hareketi yelpazesinde, baz istasyonlar›na karfl› mücadeleye, barajlara, siyanürlü alt›n aramaya vb vs. karfl› mücadele ve örgütlenmeye rastlanamazd›. Mücadele araçlar› ve örgütlerimiz bu zenginlikte de¤iflik de¤ildi. Ancak bu gün bunlar var ve bu alanlarda olmam›z son derece tabiidir. Geliflen dünya, geliflen yaflam ve geliflen kapitalizm, bir taraftan görev ve sorumluluklar›m›z› a¤›rlaflt›r›rken, di¤er taraftan bizleri de gelifltiriyor, mücadelemizi yeni olanaklara da kavuflturuyor. K›sacas›, ‘‘d›fl›m›zdaki‘‘geliflmelere kay›ts›z kalamay›z, bunlardan muaf da de¤iliz. Gerekli ve yerindelikle do¤ru-bilimsel olan her yenili¤e, her takti¤e ve araca kapal› de¤il, aç›¤›z. Tek meselemiz, bütün bunlar›n do¤ru zaman ve yerde, do¤ru kullan›l›p kullan›lmamas› ve devrime hizmet edip etmedi¤i tart›flmas›d›r. ‹htiyaçlardan kaçamay›z, kaçm›yoruz. Fakat ‘‘her parlayan›n alt›n almad›¤›‘‘(yba) gibi, önümüze geliflme diye sunulan her fleyin de gerçek anlamda geliflme olmad›¤›n› bilmek durumunday›z. Aksi halde, yani gerekli politik uyan›kl›¤a sahip olunmam›fl olsayd›, Revizyonizmi yol belleyerek MLM’yi silmifl durumda olacakt›k. Revizyonizm, Marksizm’in gelifltirilmesi-yenilenmesi olarak sunulmam›fl m›yd›? MLM ilkelerine sad›k kalmas› dolay›s›yla, tasfiyeciler cephesince dogmatiklikle vb. suçland› hep. Ama Marksizm, bu dogmatiklik suçuyla Leninizm ve oradan da Maoizm aflamas›na kadar geliflti. Bu zemin üzerinde pratik olarak da geliflmektedir. Ancak bunu yast›k alt› yap›p yatmay› da benimseyemeyiz elbet. Geliflme yolu terk edilemez. Ne var ki, ilkeler ve temel ilkelerden genel teori ve ideoloji düzeyine uzanan günün mevcut tasfiyeci kaotik münakaflalar› yersizdir. Taktik siyaset ve politikalar flahs›nda ise her gün yenileriyle tan›flmak durumunday›z. Komünizm esas›na uygun olarak devrimin ihtiyaçlar› belirleyicidir. Tasfiyeci ak›m bu ihtiyaçlar› gerekçe ederek ilkelerimize yönelmifl bulunmaktad›r. Özü revizyonist yasalc› parlamentarist olan bu reformist tuzak, Maoist Komünist Partisi’ni özünden kopararak düzen içi bir legal parti haline getiren ve legal partiyi neredeyse devrimin tek stratejik unsuru olarak gören budalal›¤›yla tam reformizm-legalizm bata¤›ndayken; legal parti, TV, radyo, günlük gazete vb. vs. gibi taktik politika ve araçlardaki yaklafl›m ve pra-

2 0 0 9 -13- Mayıs tik eksiklerimize sahtekârca sar›lmaktad›r. Oysa biliyoruz ki, tasfiyecili¤in sorunu, devrimin taktik sorunlar›yla s›n›rl› de¤il, MLM ilkelerimizdir. Bu da bizlere, ilkelerimizde s›k› durup ama taktik meseleleri de ihmal etmeden, mümkün olan en genifl ölçülerde ele alman›n önemini gösteriyor. Her türden tasfiyecili¤in silahs›zland›r›lmas›, devrimin örgütlenmesi görevinde hafiflenemez bir mücadele konusudur. Bizler, devrimci geliflmelerden yanay›z. ‹lerici olan her geliflmeyi benimseriz. Geliflmenin gereci olan›n› de¤il, devrimci olan›n› savunur, devrimin hizmetinde ele al›r›z. Devrimden kopar›lm›fl geliflmeler, yani devrim hedefi tafl›mayan geliflmeler yolu, reformlar›n amaçlaflt›r›lmas›yla reformculuk yoludur. Devrimden geri düflen geliflme amac› bozulmad›r. Devrimi afl›nd›rarak geliflme ad›na ileri sürülen ad›mlar savunulamaz. Bizler geliflmeleri reddetmeyiz ama bu geliflmeleri devrim u¤runa mücadelenin parçalar› olarak k›ymetlendirip, devrimi savunuruz. Gerçek geliflme devrimdir ve devrim ile mümkündür. Düzeni koruyarak iktidar› sürdüren geliflmeler devrimci de¤il reformisttir. Kapitalist-emperyalist burjuva düzenin geliflmesi ve idealist felsefenin yenilenmesi, devrimci geliflmeye varamaz-devrim tamamlayamaz.

Devrimci Politika, Tasfiyecilik Ve Demokratik Mücadele Bir kez daha diyoruz ki, ‘‘Tasfiyeciler birer cesettir.” Lenin’in zaman›ndaki tasfiyecilere seslenifliyle; Beyler, siz, batakl›¤a gitme hakk›n›z› kullanmakta özgürsünüz ama biz de sizinle o bata¤a gelmeme, bata¤›n›za batmama hakk›na sahibiz! Diyoruz. Tasfiyeci iftiray› reddediyoruz: Biz gerçek ilerlemeden, devrimden yanay›z. Devrimci halk kitlelerini aldatm›yor, sahtekârca devrimle oynam›yoruz. Devrimin tüm gerçek ve gerçekçi, stratejik ve taktik, karfl›lanabilir ve karfl›lanmas› gereken tüm ihtiyaçlar›n› somut ve nesnellikle sahipleniyoruz. Çünkü biz; burjuvazinin ‘‘pete¤i kurtarmak için a¤z›m›za çald›¤› bir parmak bala” kanmayacak kadar büyük iddialara sahip olup, devrimde ›srarl› ve siyasi iktidar talebine kenetli bir siyasi savafl partisiyiz. Bu nitelik, hedef ve bütünlüklü görevlerimize uygun olarak; halk kitlelerinin hiç bir talebini, hiç bir devrimci-ilerici geliflme ad›m›n› ve hiç bir mücade-

2 0 0 9 -13- Mayıs le biçimiyle arac›n› görevlerimizden kopar›p d›flar›ya havale edemez ve tasfiyecilere b›rakamay›z. Bir strateji ve genel siyasi çizginin net kat›l›¤› alt›nda, bin bir türlü takti¤i zemininde devreye sokup gerekti¤inde ise devre d›fl› b›rakma esnekli¤i ve inisiyatifiyle hareket etmek, tek do¤ru devrimci politikad›r. Toplumun devrimci halk kesimlerinin sosyal, kültürel-ideolojik, örgütsel, ekonomik, demokratik ve tüm talepleri alanlar›nda temsil edilen mücadele tutumu ve anlay›fl›yla, tam bir uyum içinde yürütülerek, dar ekonomik ya da reformist s›n›rlar› aflan siyasi iktidar eksenli siyasi mücadele; MLM ile yönetilen gerçek devrimci mücadeledir. Esaslar›m›z› unutmadan ve onlar› siliklefltirecek bir legalizm hayranl› boyutunda genel niteli¤e vard›rmadan; merkezi halkaya tabi ve ona hizmet etmeleri perspektifiyle; kullan›lmas› mümkün olan tüm yasal, demokratik, kültürel vb. mücadele araçlar› ve olanaklar›n› kullanarak, devrimin gelifltirilmesi için seferber etmemiz, devrimci iddiam›z›n ötelenemez ihtiyac›d›r. Bunun, kitlelere nüfuz edebilen her türlü tasfiyecili¤in ve burjuva ideolojinin etkilerini daralt›p s›n›rlayarak, MLM ideolojinin hakimiyetini geniflletece¤i aç›kt›r. Halk kitlelerinin genel taleplerinin yan› s›ra, onlar›n yaflamlar›na bizzat etkide bulunan sorun ve somut talepleri karfl›s›nda kay›ts›z kalan bir politikan›n, halk kitleleriyle birleflmesinin ve onlar› peflinden sürükleyebilmesinin oldukça zor olaca¤›, tahmin de¤il, gerçektir. Demokrasi sorunu devrim sorunundan ba¤›ms›z olmay›p, bütün insanl›¤›n genel ortak sorunu ve talebidir. Bu, demokrasi mücadelesinin her zaman ve yerde var olaca¤› ve her devrimin bir parçada da olsa sorununu oluflturur. Demokrasi sorunu bir gerçek ve genel bir sorun ise, demokratik mücadele de kaç›n›lmaz olarak, tüm devrim süreçlerinin vazgeçilmez bir parças›n› oluflturacakt›r. Ülkemizde demokrasi sorunu devrim sorunudur. Devlet özünün sürekli faflizm olmas› ve faflizmin iktidar ve yönetim biçimi olarak sürekli devrede olmas›, demokrasinin ancak devrimle gelebilece¤ini koflullar. Bu, ülkemiz ve ayn› durumdaki ülkelerde, demokrasi sorunuyla devrim sorununun kopmaz flekilde iç içe, bir ve tek fley oldu¤unu gösterir. Buralarda devlet-iktidar ve yönetim biçiminin sürekli faflizm olmas›, buralar hakim s›n›flar›n›n keyfi bir tercihi de¤il, tamamen s›n›fsal pozisyonlar›na ba¤l› olan emperyalizme ba¤›ml›l›klar›n›n yaratt›¤› siyasi-ekonomik niteliklerinin kaç›n›lmaz sonucudur. Aksi halde, yöneticilerin yani hü-

SINIF TEORİSİ kümet edenlerin de¤iflmesiyle (sanki bu yöneticiler yani hükümetler devleti elinde bulunduran ekonomik-siyasi s›n›flar›n siyasal sözcüleri-temsilcileri de¤ilmifl gibi… Ülkemizde faflizmi bilimsel olarak aç›klayamayan çarp›k faflizm anlay›fl›na sahip olanlar›n ve iktidarla hükümeti ayn› fleyler olarak de¤erlendiren yan›lg›d›r bu.) birlikte, yönetim biçiminin de de¤iflece¤i beklentisi içinde olan ham hayal görüfl sahibi kesimlerin durumuna düflmüfl oluruz. Bu görüfl sahipleri, burjuvaziden medet umarak düzen içi aray›fllarla, yasalc› legalizm ve reformist sa¤ tasfiyeciler ve küçük burjuva oportünist hareketlerdir. Bu görüfl, bu açmazdaki hareketlerin ortak görüflüdür. Tekraren söyleyelim, bizim gibi ülkelerde, tüm sa¤ ve sol oportünist görüfl ve ak›mlar›n hayalleri tersine, demokrasi devrimle mümkün olacakt›r. Buna karfl›n, demokrasi mücadelesi, devrim mücadelesinde önemli bir yer tutarak ertelenecek ve küçümsenerek göz ard› edilecek bir mücadele alan› de¤ildir. Devrim mücadelesi, demokrasi mücadelesini kapsad›¤›na göre, onu yads›maz. Yani, ‘‘demokrasiyi devrimle getirece¤iz” diyerek, demokrasi mücadelesini, dolay›s›yla da demokratik mücadeleyi erteleyemez, onu devrim mücadelesi d›fl›nda gören sol oportünist tasfiyeci bir pratik ve anlay›fl içinde olamay›z. Ama sa¤ tasfiyecilerin yapt›¤› gibi de yasal-demokratik mücadeleyi, devrimin temel-stratejik ve neredeyse tek mücadele olarak de¤erlendiremez, esas alamay›z. Devrim, bafl›ndan itibaren ve esas olarak silahl› mücadele içinde ve bunun günümüzdeki biçimi olan silahl› devrimci savafl biçiminde geliflecektir. Reformizmin ve her türden tasfiyecili¤in e¤reti politikas› ve çaps›z sald›r›lar›na inat, devrimci politika; esas-tali dengesindeki önceliklerini ayr›flt›rarak, kendi gerçek dinamikleri-esaslar› üzerinde, ama ikincil önemdeki unsurlar› reddetmeye düflmeden, illegal-legal/bar›flç›l-bar›flç›l olmayan/yasal-yasa d›fl›/kanl›-kans›z biçim ve araçlarla her mevzide desteklenmifl bütünlük içinde, pratik yürüyüflünü sürdürme yetene¤indedir. Bundan kuflku duyan, somut ya da güncel pratik eksikliklere ba¤l› olarak flekillenen faydac› oportünizme, pragmatizmin ilkesiz pençesine düflmekten kurtulamaz. Strateji ve ilkeleri, günlük, anl›k ç›kar ve geliflmelere esir eden politika, reformist-revizyonist politikad›r. Devrimci politika, reformist politika gibi ilkeleri kenara b›rakarak, salt günlük demokratik mücadele ve taleplerle ilgilenen mücadeleyi merkezine

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

koyama tutumunda olamayaca¤› gibi; günlük, demokratik mücadele ve taktik unsurlar› hiçlefltirip tafl›d›klar› önemi görmeyerek, salt ilkesel de¤erdeki mücadeleler ve temel strateji veya taktiklerle de kendisini daraltamaz.

balc›kla s›vamaktan” öteye geçmeyen cabalar kadar de¤eri vard›r.

Daha da somut ifade edelim. Yasal ve demokratik mücadele ve örgütlenmelerini reddetmiyoruz. Do¤ru orant›l› olarak, legal partiye ilkesel olarak karfl› de¤iliz, kesin ret tutumumuz olamaz. Televizyon, radyo gibi araçlara, hayvan ve do¤ay› koruma örgütlemeleri ve mücadelelerine karfl› olmad›¤›m›z›; s›k›lacak kadar gereksiz bir beyan oldu¤u halde söylemek durumunda kal›yoruz. Peki, bütün bunlar›; devrimdeki rollerine uygun de¤erlendirmeyle önceliklerimiz-sonral›klar›m›z aras›ndaki ay›r›fl›ma ba¤l› olarak ele almam›z, mevcut olanaklar›m›zla ve andaki misyonlar›yla birlikte, somut taktik olarak koflullardaki geçerlilikleri ve taktik unsur olarak devrime katk› sunup sunmamalar› de¤erlendirmelerine binaen secici davranmam›z, bunlar› kullanmayaca¤›m›z ya da tamamen reddetti¤imiz anlam›na gelebilir mi? E¤er de¤ilse (ki, de¤ildir) tasfiyeci toplam›n sald›r›lar›, “Günefli

niyetleriyle bile birleflmeden, onlar›nda ileri sürdükleri ama ezilen-sömürülen devrimci halk kitlelerin de ve dolay›s›yla devrimci savafl›m›n da zorunlu, do¤al kazan›mlar›, mevzileri, ileriye dönük talepleri durumundaki hakl› istemlerini, yani reformist do¤rultu d›fl›nda tamamen devrimci ilkelerimiz ve politik iktidar savafl›m›m›za ba¤l› olmak kayd›yla, reformist talepleri savunmam›z neden sak›ncal› olsun ki?

Ciheti ne olursa olsun suçlama, iftira ve hatal› fesat yaklafl›ma yan›t›m›z fludur; devrim vazgeçilmezimiz, Maoizm varl›k gerekPro“Hiçbir mücadele biçimini ilkesel ce¤izdir. Devrim lehine yükselen bir leter devolarak reddetmeyiz” fleklindeki tek sese karfl› bile, nerden ve kimkomünist perspektif ›fl›¤›nda, den gelirse gelsin, asla kay›ts›z rimlerin ideolo“kitlelerin (yo¤un) bulundu¤u Demokrasi yolunda bir jik-politik-örgütsel de¤iliz. en gerici kurumlarda bile örtek demokratik tutum-tepkive teorik-felsefi tüm talep ve geliflme nerde olursa gütleniriz” direktif formülaszemini nesnel olarak olsun, onu destekler- o kesityon örgütlenme-mücadele do¤rultumuz ve politikam›z› geliflmektedir. Geliflme- te birlefliriz. Demokratik aç›kça ortaya koymaktad›r. olarak reformlar lerin yönü, esasta emper- mücadele “Cepheyi genifl, hedefi dar için mücadele ve reformlar yalist savafllardan yana için mücadele anlam›nda tutmak” fleklindeki Maoist de¤il, proleter devrimler- (alt›n› çiziyoruz, bu ankomut ve buna uygun olarak, burjuvazinin aras›ndaden yanad›r. Derin s›n›f çe- lamda) reformist taleplerin ki çeliflkilerden yararlanma savunulmas›… San›r›z büliflkilerinin keskinleflerek tün ve devrime hizmet eden bunlar, söz konusu aç›k çat›flmalara yol aça- alan mücadelesine iliflkin her güçle birleflmemiz cak nitelikteki emperya- anlay›fl›m›z›n ne oldu¤u mümkün olan en son yere kadar birleflme siyaseti ve list dünya sisteminin iç hakk›nda belli bir bilgi vermilli burjuvaziye karfl› siyaçeliflkileri, proleter dev- meye yeterlidir. setimiz, genel olarak anlay›rim dinamiklerinin ge- Reformistlerin tüm stratejik fl›m›z› ortaya koymaktad›r. ve ilkesel kusurlar›yla, devriliflmesinden baflka mi yads›yan ideolojik-teorikOrtaya ç›kan sonuç, demokratik mücadele ve örgütlülükleribir e¤ilim esasta politik k›s›rl›k timsali do¤rultumizin devrime hizmet eden her lar›yla, devrimden tir tir korkan göstermeyebiçim ve arac› ihtiva edece¤i-etti¤i evrimci, yasalc›, düzen içi tüm nicektir yönündedir. Ayn› çerçeve, mevcut telikleri ve gerici düzeni muhafaza kulland›¤›m›z somut- pratik örgütlüeden devlet bekçilikleriyle, devrimci s›lüklerimiz ve mücadele biçimlerimiz tan›f hareketi içindeki burjuva zab›tal›klar› ve raf›ndan da do¤rulanmaktad›r. ideolojik düflmanl›klar›yla, akla gelebilecek en iyi

Reformistlerin ufku reformlarla s›n›rl› olup devrimi hedeflemedikleri için reformist taleplerle s›n›rl› mücadelesi benimsenip desteklenmez. Ama bizler, bu talepleri reformist politikayla de¤il, devrimci politikayla-devrimci mücadelemizin kapsad›¤› hakl› talepler olarak savunuyoruz-savunuruz. Bunda ne benzerlik, ne de kusur olabilir. Reformlar dedi¤imiz fley nedir? Yap›lmas› gereken

2 0 0 9 -13- Mayıs ilerlemeler, halk›n yaflam alanlar›ndaki ekonomik, demokratik, vb. talepleri de¤il midir? Bunlar için neden mücadele etmeyelim ve etti¤imizde reformistlerle ayn› duruma düflüp devrim hedefi ve ilkelerimizi mi yitirmifl oluyoruz? Hay›r. Bu talepleri devrim ve iktidar mücadelesine tabi olarak ele ald›¤›m›z zaman, ki, böyle ele al›yoruz, neden reformistlerle ayn› duruma düflmüfl olal›m. Devrimi ve devrimci mücadele biçimlerini vb. esas ald›ktan sonra, reformlar için mücadele ve bu anlamda reformist taleplerin savunulmas› hiçte reformizm olmaz. Reformistleri reformist k›lan fley, reformlar› her fley gören ve devrimi reddederek düzenin reformlar yoluyla derece derece de¤iflerek niteliksel olarak de¤iflece¤ine inanan-bunu öngören ideolojik ak›m olan çürük politik teorisidir. Bunlardan farkl› olarak bizler, devrim öngörüyor, devrim için ve halk›n daha iyi koflullar› elde etmesi için istiyoruz. Bu talepler devrimin de gerçeklefltirdi¤i ifllerdir. Reformistler taraf›ndan bu talep ve ifllerin dillendirilmesi ve politika haline getirmesi, onlar› mundar fleyler yapmaz. Kendi bafl›na ele al›nd›klar›nda, konusu reform olan bu anlamdaki reformist talepler kötü-zararl› fleyler de¤ildir. Hangi politik-ideolojik ilke ve politikalarla ele al›nd›klar› ve ne için savunulduklar›na ba¤l› olarak iyi ya da kötü içerik alabilirler. Bunlardan kopuk içerikleri iyilefltirme olup, Lenin’in deyimiyle, tarihsel olarak ileriye dönük fleylerdir reformlar. Devrim isterken, devrim öncesi mücadele döneminin kazan›mlar› ve devrimi güçlendiren birikimleri reddetmek akla ayk›r› olup, hiç bir gerekçeyle anlafl›l›r olamaz. Kavray›fls›zl›ktan kaynakl› kayg› ve korkular›m›z; elimizi-kolumuzu ba¤layarak devrimci görevlerimiz karfl›s›nda güdük kalmam›za ve yaflanan geliflmeler karfl›s›nda tedirgin ve çaresiz acz içinde kal›p, seyircilikle kuyrukçu duruma düflmemize yol açacak kadar geliflmenin önünde engeldir. Ulusal hareketin demokratik muhtevas›n› ve demokratik taleplerini desteklemede titrek durumumuz bunun en çarp›c› örne¤idir. Demokratik mücadele konusunu da hakl› ve do¤ru olarak hiç bir çekince tafl›mayan ama reformlar için mücadele ve bu anlamda reformist taleplerin savunulmas› meselesinde acabal› ikircik içinde kalarak terse dönen yaklafl›m hatal›d›r. Bu hatal› yaklafl›m, Che Guewera’y› zorlama anlay›flla reformist de¤erlendirmemize yol açacak kadar çarp›kt›. Do¤ru bilincimiz flu olmal›d›r; demokratik mücadeleyle reformlar için mücadele öz olarak ayn›d›r ve ikisini de ayn› aç›kl›kla savunmal›y›z. Reformizmden ilkesel ayr›l›¤›m›z› kal›n çizgilerle koru-

SINIF TEORİSİ yarak, savunaca¤›m›z reformlar veya reformist talepler hangi özellikleriyle demokratik mücadeleden ayr›d›rlar? Örne¤in, ana dilde e¤itim hakk›, demokratik bir talep oldu¤u, ayn› zamanda reformist talep de¤il midir? Kad›n haklar›n›n gelifltirilmesi, üniversitelerin özgürlefltirilmesi mücadelesi vb. ayn› nitelikte de¤il midir? Hangi demokratik talep reform-reformist talepten baflkad›r? K›sacas›, bu mücadeleler ve mücadele araçlar›, esas devrim mücadelemizin soluk borular› ve halk›n yaflam›na uzanan k›lcal damarlard›r, devrimci bünyeyi besleyen fonksiyonlard›r. Devrim ›rma¤›na akan bu kanallar›n aç›larak ›rma¤› beslemeleri sa¤lanmal›d›r. Hassasiyetle kavramam›z gereken husus, bütün bu demokrasi sorunlar›n›n ülkemizde devrim sorunu oldu¤unu unutmadan bu bak›fl aç›s›yla ele al›nmas›n›n gereklili¤i-zorunlulu¤udur.

Proletarya Önderli¤inde Devrimler Kaç›n›lmazd›r "Emperyalizm ve proleter devrimler ca¤›" kapanmad›. Küreselleflme-nam› di¤er globalleflme teorileri iflas etti, emperyalizmin klasik kriz ve buhran› kendisini vurarak tarihsel, içsel ve politik çürümüfllü¤ünü gözler önüne serdi ve proleter devrimler yükselen de¤er olma koflullar›na daha güçlü kavufltu. Emperyalizmin özü tekerrür; kaderi ise, kiriz, savafl ve nihayetinde proletaryan›n kahredici sillesiyle mezarl›k inzivas›d›r. Devrimci halklar›n heyecan› daha bir geliflmektedir. "Ka¤›ttan kaplan" yanarken savrulan s›cak külleri bozk›r› kavururcas›na ›s›tacakt›r. Ac›ya ac›n›n, açl›¤a açl›¤›n, bask›ya bask›n›n eklenerek derinleflmesi kaç›n›lmaz olan zulmün, isyandan baflka do¤umu olamaz. Çana¤› "boflalm›fl" emperyalist burjuvazinin yoksul dünya nafakas›na barbarca el koymaktan baflka bir tercihi deneyece¤i beklenemez-baflka bir yetene¤i düflünülemez. "Küreselleflme-globalizm" gizemi alt›nda tafl›d›¤› “geliflme dinami¤i”, onu “muhtaçlara” muhtaç edecek kadar kof ve sahtedir. Onun asil dinami¤i; sald›r›, savafl, yeniden savafl, her defas›nda savafl kayna¤› ve düzlemidir. fiayet diyalektik reddedilmeyecekse ve gerçeklik diyalekti¤e eklenerek konuflulacaksa; emperyalizm devasa bir askeri-pratik güç ve sistemdir. Buna karfl›n devrim ise, pratik-örgütsel olarak zay›f ve güçsüzdür. Ne var ki, stratejik ve ideolojik-teorik ve bilimsel sistem bak›m›ndan durum tam tersidir. Gene ne var ki, emperyalizm büyük de olsa,

SINIF TEORİSİ çürüyen ve eskiyen bir güçtür ama devrim güçsüz ve zay›f olmas›na karfl›n geliflen büyüyen bir güçtür. ‹ki kamp›n iç çeliflki ve iç geliflim dinamikleri tam tam›yla böyledir. Emperyalizm silahtan, devrim ise halktan beslenir. Devrim hakl›l›¤›na inan›r, bundan güç al›r, emperyalizm ise, haks›z zora dayan›r. Emperyalizm eskiyi, devrim gelece¤i temsil etmektedir. O halde her turlu itiraza karfl›n, yeni eskinin yerini alacak ve geçmifl yerini gelece¤e b›rakacakt›r. Sözün özü, muhtaç durumdaki bilumum "bald›r› ç›plaklar"›n devrimci heyecan› evrimden sab›rs›zd›r. Emperyalizmin defi-bertaraft› proletaryan›n zorunlu tarihsel görevi olarak engellenemezdir. Bugün emperyalistler sistemsel kilizlerini giderme aray›fllar›nda olup bafl aktörün pozisyonundaki sars›lma ve tafl›d›¤› gerileme e¤ilimine ba¤l› olarak esasta uzlafl› durumunda hareket etmekte ve aralar›ndaki çeliflkiler savaflmalar›na k›sa-orta vadede yol açacak gibi gözükmemektedir. Emperyalist savafl gündemde de¤ildir. Daha çok, hepsinin kendi etki alanlar›n› sa¤lama al›p pekifltirme, uzun vadede pozisyonunu garanti ederek sars›lm›fl olan bafl aktörün bu durumundan, ona fazla dokunmadan ama soluk almada sa¤lad›¤› rahatlama f›rsat›n› da kaç›rmadan zay›fl›klar›n› tamamlay›p ileride "söz hakk›n›" gelifltirmeye dönük bir haz›rl›k-güç biriktirme biçiminde isleyecek bir süreç olacakt›r. Çünkü hali haz›rda hiç biri bir paylafl›m savafl› bafllatacak güç ve tam toparlanm›fl durumda de¤ildir. Ancak, krizin daha da derinleflmesinin ve dolay›s›yla bir çöküntünün yaflanmas›n›n önüne geçilemez ise, bu durumda kap›flma kaç›n›lmaz olacakt›r. Ne var ki, söz konusu çöküfle izin vermeyecekleri aç›k. Zira yerini dolduramayacaklar› bu büyük ekonomin çökmesi kendi ekonomilerinde çökmesi ve dahas› kapitalist-emperyalist sistemin coflkusu söz konusudur ki, buna hiç bir koflulda göz yummazlar. Krizin faturas›n› ezilen geri ve yar›-sömürge ulus ve halklara yüklemekten baflka bir yetene¤i olmayan emperyalist burjuvazi, daha a¤›r sömürü ve bask›c› faflist politikalar›yla devrimci koflullar›n geliflip devrimlerin patlak vermesinin zeminini güçlendirecektir. MLM ile donanm›fl devrimler geliflip geniflleyecek, dünya gericili¤i ve tüm burjuva ideolojik ak›mlar gerileyip daralacak! ABD’de bafllayan ve di¤er dünya ülkelerini etkileyen emperyalist sistemsel ekonomik krizle birlikte, “Marks haklimiydi” , “Tarih Marks’› m› do¤ruluyor” vb. seklinde, “Geç kal-

2 0 0 9 -13- Mayıs d›n›z beyler” dedirten türden bafllayan, Marksizm’e ilgiyi büyüterek burjuvaziyi “sarsacak” do¤rultudaki bu tart›flmalar, dünya çap›nda MLM’nin daha güçlü yay›lmas›na ve tabiat›yla önemli geliflmelere yol açabilecek sonuçlara gebedir. Hiç küçümsenmemelidir. ‹deolojik-kültürel etki önemlidir ve bu, Marks’›n okunmas›yla dünya çap›nda devrimci bir etki yapacakt›r. Marksist eserlerin okunmas›n›n ülkemiz devrimci hareketinde nas›l bir ideolojik-kültürel devrimci etki ve geliflmeye yol açt›¤›n› görmüfltük. Pek tabi ki, bu iki durum ayn› de¤ildir. Ancak, mevcut sorgulama ve tart›flman›n devrimlerin ideolojik-kültürel zeminine katk›lar sunaca¤› kesindir. Emperyalist krizle gündeme gelen bu tart›flmalar, bir bak›ma, gerçe¤in inatç›l›¤› ve devrimlerin kaç›n›lmazl›¤›n›n küçük iflaretleri ya da zorunlu sonuçlar›d›r. Tarihin devrimler lehine geliflmesi ve devrimlerin nesnel zeminini yaratmas›; evrim süreci olarak diyalektik yasaya uygun bir geliflmeyken, diyalekti¤in nitel patlamalar yoluyla yeni nitel aflamalara geçme yönündeki devrimci geçifl biçimi olan devrimci s›n›f savafl›, yani devrimci s›n›f›n gerici üst-yap›y› zora dayal› olarak tasfiye etmesi zorunlulu¤u ve bunun prati¤i ise, devrimdir. Devrimin birikmifl kendili¤inden-objektif koflullar›na devrimci s›n›f›n zora dayal› müdahalesi zorunludur. Proleter devrimlerin ideolojik-politik-örgütsel ve teorik-felsefi tüm zemini nesnel olarak geliflmektedir. Geliflmelerin yönü, esasta emperyalist savafllardan yana de¤il, proleter devrimlerden yanad›r. Derin s›n›f çeliflkilerinin keskinleflerek aç›k çat›flmalara yol açacak nitelikteki emperyalist dünya sisteminin iç çeliflkileri, proleter devrim dinamiklerinin geliflmesinden baflka bir e¤ilim esasta göstermeyecektir. Devrim esas ak›md›r, genel olarak proleter devrimler gündemdedir. Ne s›n›fl› toplumlar›n ne de s›n›f savafllar›n›n sonu. Hiç birinin sonu söylendi¤i gibi gelmedi. Her turlu devrim tasfiyecili¤ine inat, proletarya önderli¤inde Maoist Komünist partileri arac›l›¤›yla yeni demokratik ve proleter sosyalist devrimler kaç›n›lmaz olarak yaflan›p kurulacak olan toplumsal sistemler alt›nda Kültür Devrimleriyle Komünist topluma do¤ru ilerlenecektir.

2 0 0 9 -13- Mayıs

SINIF TEORİSİ

FARKLI VE MUHAL‹F F‹K‹RLERE DO⁄RU YAKLAfiIM ÜZER‹NE Yaflam›n her alan›nda oldu¤u gibi komünist partisi içerisinde de muhalif ve farkl› fikirler vard›r. Bu bizim niyetlerimizden ba¤›ms›z objektif bir durumdur. Sorun bunlar›n nas›l ele al›naca¤› ve farkl› fikirlere karfl› yaklafl›m›m›z›n ne olaca¤› sorunudur. Yaz›m›zda genel olarak muhalif ve farkl› fikirlere iliflkin tavr›m›z› ortaya koyarak farkl› fikirler aras›nda iki çizgi mücadelesi temelinde ele alanacak olan ideolojik mücadelenin önemine de¤inece¤iz

fiüphesiz ki muhalif fikirler üzerine ilk tart›flmay› biz yapm›yoruz. Geçmiflten bugüne ulusal ve uluslararas› alanda birçok konu ve hemen her fleye iliflkin farkl› fikirler söz konusu olmufltur, yaflam devam ettikçe de bunlar olacakt›r. Muhalif ve farkl› fikirlerin uluslararas› komünist ve devrimci hareket içinde tarihsel kökleri söz konusudur. Keza daimi komite, baflkanl›k ve önderlik sorunu, Halk Savafl›, kad›n sorunu, ideolojinin kökleri, birlik ve ayr›l›k noktalar› vs gibi daha birçok meseledeki farkl› fikirler uluslararas› tarihsel köklere sahiptir. Bir komünist partisi içinde hiçbir farkl› ve muhalif fikir söz konusu olmasa dahi -ki bu mümkün de¤ildir -bunun ulusal ve uluslararas› alandaki kar-

fl›tlar›n› mutlaka bilip kamuoyuna aç›klama yaparak ona göre partiyi ve kitleyi yanl›fllar›yla birlikte e¤itmelidir ve kitleleri uyan›k k›lmal›d›r. Muhalif ve farkl› fikirleri örgüt disiplini ve karar›yla denetim alt›nda aç›klaman›n; örgütün da¤›lmas›na, disiplinsizliklerin bafl göstermesine yol açaca¤› fleklindeki yan›lg› ve kayg›, biz Maoist komünistlerin kavray›fl›na göre yersiz olup, do¤ru de¤ildir. Zira bugünkü gibi illegal mücadelenin esas oldu¤u koflullarda örgütsel kararlar ve planlamalar d›fl›ndaki ideolojik, siyasal ve di¤er noktalara iliflkin farkl› ve muhalif fikirlerin kamuoyuna da aç›klanmas› tam da do¤ru olarak Maoist kitle çizgimizin üstün bir göstergesidir. Muhalif ve farkl› fikirleri aç›klarken bu perspektiften hareketle örgütsel ilkeler dikkate al›narak kamuoyuna aç›klamalar yap›lmal›d›r.

SINIF TEORİSİ Bu noktadan hareketle belirtmek isteriz ki, Maoist Komünist Partisi (MKP)’nin gerçeklefltirdi¤i 2. Kongrenin iradesi, farkl› ve muhalif fikirlere yönelik yaklafl›mda, kavray›fl olarak en ileri seviyeyi ifade eden bir karar alm›flt›r.

Maoist komünistlerin farkl› fikirlere yönelik yaklafl›m› “Maoist Parti ve Farkl› Fikirlere Yaklafl›m!’’ bafll›¤› alt›nda kamuoyuna flu aç›klama yap›lm›flt›:“Do ¤a, toplum ve düflünce alan›nda her fley çeliflki ha lindedir. Çeliflkisiz hiçbir varl›ktan söz edilemeye ce¤i gibi hiçbir hareketten de söz edilemez. fieyler deki hareket, ilerleme ve gerilemeler tamamen bu çeliflkinin bir sonucudur. Kuflkusuz ki partimiz de bu evrensel yasadan, çeliflkiden muaf de¤ildir. O da her fley gibi ikiye bölünür ve içerisindeki farkl› düflünceler aras›ndaki çat›flman›n ifadesi olan iki çizgi mücadelesini kendi gelifliminin dinami¤i ola rak görür. Buradan hareketle II. Kongre irademiz, partimiz içerisindeki farkl› fikirlerin, kongremizin resmi kararlar›yla birlikte kamuoyuna sunularak kitleler içerisinde de tart›fl›lmas›n› Maoist kitle çiz gisinin bir gere¤i olarak görmektedir. Toplumdaki s›n›f farkl›l›klar›n›n bir yans›mas› ve parças› ola rak partimiz içerisinde vücut bulan az›nl›k duru mundaki farkl› fikirlerin bir zenginlik olarak görül mesi, teorik-pratik geliflmenin lokomotifi olarak kavranmas› sebebiyle kitlelere sunulmaktad›r.

Do¤ru ve yanl›fl fikirler ilk ortaya ç›kt›klar›nda, ge nellikle bir ya da birkaç kifli taraf›ndan savunulur lar. Tarihsel materyalizm bize tüm fikirlerin bu fle kilde geliflti¤ini göstermektedir. Bu geliflme yasa s›na ba¤l› olarak partimizin do¤ru-yanl›fl mücade lesi temelinde az›nl›k ve farkl› fikirleri kamuoyuna yay›nlamas›, ulusal ve uluslararas› alandaki gelifl melere ba¤l› olarak partimize yans›yan do¤ru ve yanl›fl fikirler en bafl›ndan fark edilerek, yanl›fl fi kirlere karfl› bütünlüklü mücadele koflullar›n› orta ya ç›karmas› ve do¤ru fikirleri de destekleme ola na¤›n›n yarat›lmas› aç›s›ndan önemlidir. Partimiz içerisindeki az›nl›k ve farkl› fikirlerin kit lelerin bilmesi yoluyla garanti alt›na al›nmas›, mu halif düflüncelerin yay›nlanmas› ve kitleler içeri sinde tart›fl›lmas› demokrasi anlay›fl›m›z›n bir par ças›d›r. Yeryüzünde yekpare hiçbir fley olmad›¤› gibi partimiz de yekpare de¤il, çeliflkili bir bütün dür, monolitik de¤ildir, olamaz. Kitlelerde partiyi çeliflkisiz bir organizma olarak görme yan›lg›s›, partiye ve onun ideolojik-siyasi-askeri-örgütsel vb

2 0 0 9 -13- Mayıs kararlar›na elefltirel yaklaflamama sonucunu gös terir. Parti içerisindeki do¤ru ve yanl›fl bütün gö rüfllerin kamuoyuna aç›lmas›, Maoizm’in ve onun eseri partimizin, Maoist olmayan anlay›fllarla ay r›m noktas›d›r. Parti içerisindeki yanl›fl düflüncele re ve oluflabilecek bürokratik mekanizmaya karfl› daha aktif bir flekilde mücadele edilebilmesi, par timizin kitleler taraf›ndan denetlenebilmesi ile ola s›d›r. Maoist parti anlay›fl›nda Büyük Proleter Kül tür Devrimi ruhu vard›r ve Kültür Devrimi ile nitel olarak ilerletilen Maoist Kitle Çizgisi, kitleleri üst yap›da da devrimin bizzat yap›c›s› olarak görür ve kitlelerin siyasetin aktif unsurlar› haline gelmesi için çaba harcar. Kitleleri, yönetilmesi gereken y› ¤›nlar olarak görmez, aksine Maoist çizgisi gere¤i onlar› iktidar›n ve yönetimin esas sahibi olarak kabul eder. Devrimin, kitlelerin eseri oldu¤u bilim sel gerçekli¤ini kabul eden partimiz, bu anlay›fl›n bir gere¤i olarak kitleleri ad›m ad›m kendi yöne timlerini kendi ellerine almalar›n›n zeminini olufl turur. Büyük Proleter Kültür Devrimi'nin muaz zam tecrübeleri de ö¤retmifltir ki; partinin, niha i amaç olan komünizme ulaflmas›n›n yegane yolu; do¤rudan kitlelerin denetiminde olmas›ndan geç mektedir. Partimiz, kitlelerin devrim mücadelesini ve kendilerinin eseri olan devrimi bilinçli bir flekil de sahiplenmelerini amaçlamakta, bu do¤rultuda kitlelere Maoist ideoloji rehberli¤inde bilinç tafl› may› esas görevi olarak bilmektedir. Unutulma mal› ki komünizmi yaflayabilmenin ve özgürlefle bilmenin yolu; yönetenler-yönetilenler çeliflkisi üzerinden yükselen devletin sönümleflmesi ve bu na paralel olarak partinin tarih sahnesinden silin mesi ile mümkündür. Kitleler yönetilmeye ne ka dar az ihtiyaç duyarlarsa o kadar özgürleflecek ve devlet de o kadar gereksizleflecek, komünizme de o kadar yak›nlafl›lacakt›r. II. Kongremizin ald›¤› ve Büyük Proleter Kültür Devrimi ruhunun bir yans›mas› olan ‘parti içeri sindeki farkl› fikirlerin kitlelere aç›lmas›’ karar›; kitlelerin, partimizin resmi görüfllerinin yan› s›ra parti içerisindeki farkl› görüflleri de bilip tart›flabil mesi içindir. Bunun anlam›; demokratik merkezi yetçilik ilkesi temelinde isteyen herkesin bu tart›fl malara dahil olarak siyasetin bir parças› olmas› d›r. Kitleler üst yap›n›n bir parças› olma bilincini kavramal›d›rlar, yönetenle yönetilen aras›ndaki çeliflki, kitlelerin yüzy›llar alacak bir zaman dilimi içerisinde üstyap› unsuru olmalar›yla çözülecek ve böylece insanl›k kendisini yönetebilecek duru ma gelecektir. Devrim kitlelerin eseridir ve devri min sa¤laml›¤› kitlelerin devrimi üst yap› unsuru

2 0 0 9 -13- Mayıs olarak ne kadar sahiplendi¤iyle do¤rudan ilgilidir. Geliflmenin motoru çeliflkidir ve farkl› fikirler ara s›ndaki do¤ru yanl›fl çat›flmas› olmaks›z›n geliflme olmaz. Bu gerçeklikten hareketle farkl› fikirler bü tün yönleriyle aç›¤a ç›kar›l›p tart›fl›ld›kça ideolo jik-siyasi bütünlük ve ilerleme sa¤lanabilir.” (MKP 2. Kongre kararlar›ndan) Hatta saklanmaya ve kapat›lmaya çal›fl›lan bu nesnel gerçekli¤i MKP 2. Kongre iradesi, tüzü¤üne flu flekilde eklemeye karar vermifltir:

“Partimiz iki çizgi mücadelesinin, niyetten ba¤›m s›z nesnel bir gerçeklik oldu¤unu kabul eder. Do¤ ru yanl›fl mücadelesi bilgi teorisinin geliflme yasa s›d›r. ‹ki çizgi irademiz d›fl›nda yaflam›n her ala n›nda vard›r. Parti de bunlardan muaf de¤ildir. Partimiz iki çizgi mücadelesini geliflmesinin dina mi¤i olarak görür. Saflar›m›zda bulunan herkes parti disiplini temelinde, olanaklar çerçevesinde fikir mücadelesi yürütme hakk›na sahiptir. Parti bu mücadelenin do¤ru araçlarla yürütülmesinin koflullar›n› yaratmakla yükümlüdür. Kimse fikirle rinden kaynakl› parti saflar›m›zda bask› alt›na al› namaz, engellenemez. Parti içerisinde yer alan herkesin fikirlerini demokratik merkeziyetçilik il kesi s›n›rlar›nda ifade etmesini garanti alt›na al›r. Farkl› fikirler, do¤ru temelde ele al›nd›¤›nda parti mizin birli¤ini bozan de¤il, tam aksine gelifltiren bir güç olarak kavranmal›d›r.” (MKP 2. Kongre kararlar›ndan) Kitlelerin kendi yönetimlerini ad›m ad›m kendi ellerine almalar› demek, nihayetinde bir yönetim sisteminin varl›¤›n› kabul etmektir. Oysa nihai ya da azami toplum projemiz olan s›n›fs›z ve sömürüsüz komünist bir toplum ve dünya gerçekli¤i ile bu durum çeliflmektedir. Dolay›s›yla ço¤unlu¤un yani kitlelerin bir yönetim sistemini de ifade eden demokrasi olgusu da bir diktatörlüktür. Kime karfl›, tabii ki az›nl›¤a düflmüfl gerici s›n›flara karfl› bir diktatörlüktür. Bütün bu nesnel gerçekliklerden dolay›d›r ki en iyi demokrasiyi proletarya diktatörlü¤ü ya da sosyalizm olarak telakki etmektedir. Ancak komünistler bununla yetinemezler ve de bu noktada kalamazlar. Zira demokrasi gömle¤i, komünizme oldukça dar gelmektedir ve demokrasi orada gerici bir hal almaktad›r. Çünkü komünistler, yaflad›klar› co¤rafya da dahil olmak üzere dünyada yöneten ile yönetilenin, sömürenle sömürülenin, ezenle ezilenin yani s›n›flar›n hiç olmad›¤› komünist bir toplumu istemektedirler ve bunun için mücadele yürütmektedirler.

SINIF TEORİSİ Ancak proletarya diktatörlü¤ünün birer biçimleri olarak demokratik halk iktidar› ve sosyalizm süreçleri her ikisinin ya da birinin, her toplumun özgünlüklerine göre geçirmesi gereken aflamalar olarak kabul etmek durumunday›z. ‹flte bu süreçlerdeki demokrasi anlay›fl›m›z ve pratikteki uygulay›fl›m›z›n bir parças› olarak farkl› ve muhalif fikirlere yönelik yaklafl›m›m›z› burada irdelemekteyiz. Yoksa elbette daha ileri bir toplumsal sistem olan komünizmde de farkl› fikirler olacakt›r. Zira bu durum eflyan›n tabiat› gere¤i böyledir. fiu da bilinmelidir ki, komünizmde insanlar aras› iliflkilerde de bir do¤all›k, düflünce ve pratikte kimsenin kimseyi ezmedi¤i ve sömürmedi¤i bir yaflam olacakt›r. Elbette herkesten gücüne göre herkesin ihtiyac›na göre ilkesinin iflletildi¤i tüm insanl›¤›n kurtulufl realitesi komünist toplum insanlar›n›n farkl› fikirleri ve düflünceleri olacakt›r. Muhalif ve farkl› fikirlere iliflkin burada kaleme ald›¤›m›z ve önemle alt›n› çizerek vurgulayaca¤›m›z de¤erlendirmelerimiz, yeni bir tart›flman›n ortaya ç›kmas› ve yoldafllar›m›z›, sosyalizmin güçlerini, dostlar›m›z› ve halk›m›z› e¤itmesi aç›s›ndan son derece önemlidir ve gereklidir. ‹deolojik e¤itim hareketi kesinlikle gereklidir ve sürekli olarak bunu çeflitli biçimleriyle gerçeklefltirmek durumunday›z. Öyle ki, yerli ve yabanc› gericiler üzerinde diktatörlük (bu demokratik halk diktatörlü¤ü ya da proletarya iktidar›, klasik gerici bir diktatörlük ya da istibdat sistemi de¤ildir, demokratik bir yönetim sistemidir) uygulayan ve bunlar›n hiçbirine karfl› devrimci faaliyetlerini sürdürme özgürlü¤ü tan›mayan komünist partisinin önderlik etti¤i halk iktidar› ve sosyalizmde de aksat›lmadan komünizme kadar sürdürülmesi gereken bir zorunluluktur. Biz Türkiye-Kuzey Kürdistan halklar›n›n bütün iç ve d›fl düflmanlar›n› yenece¤imize kesinlikle inan›yoruz ve bundan eminiz. Tabii bundan önce gücünü halktan ve s›n›f bilinçli proletaryadan alan sa¤lam ve güçlü bir siyasete sahip bir komünist partisine ihtiyaç vard›r. Böyle bir partinin kendi içerisindeki muhalif ve farkl› fikirlere ve sahiplerine yaklafl›m sorunu oldukça önemlidir ve de bu konuya iliflkin siyasetimiz somut olmak durumundad›r. Politika, bir ideolojinin de¤erlendirmesi ve uygulama biçimiyse o halde muhalif ve farkl› fikirlere yönelik do¤ru bir politika izledi¤imiz zaman o ideoloji önce parti kitlesine, akabinde de kitlelere nüfuz eder. ‹deolojimiz Marksizm-LeninizmMaoizm de bir bilimdir ve bu bilimimizin do¤ru diyalektik sahas› da politikan›n kendisidir. Özcesi muhalif ve farkl› fikirler de dahil bütün konulara

SINIF TEORİSİ

Biz Türkiye-Kuzey Kürdistan halklar›n›n bütün iç ve d›fl düflmanlar›n› yenece¤imize kesinlikle inan›yoruz ve bundan eminiz. Tabii bundan önce gücünü halktan ve s›n›f bilinçli proletaryadan alan sa¤lam ve güçlü bir siyasete sahip bir komünist partisine ihtiyaç vard›r. Böyle bir partinin kendi içerisindeki muhalif ve farkl› fikirlere ve sahiplerine yaklafl›m sorunu oldukça önemlidir ve de bu konuya iliflkin siyasetimiz somut olmak durumundad›r. Politika, bir ideolojinin de¤erlendirmesi ve uygulama biçimiyse o halde muhalif ve farkl› fikirlere yönelik do¤ru bir politika izledi¤imiz zaman o ideoloji önce parti kitlesine, akabinde de kitlelere nüfuz eder. ‹deolojimiz MarksizmLeninizm- Maoizm de bir bilimdir ve bu bilimimizin do¤ru diyalektik sahas› da politikan›n kendisidir 72

2 0 0 9 -13- Mayıs iliflkin do¤ru bir politika izlendi¤inde ideolojimiz maddi bir güç haline gelecek, yanl›fl politika izlendi¤inde ise burjuva ideolojisi ve ondan dokusunu alan küçük burjuva ideolojiler geliflecektir. Bir komünist partisini ileriye götürecek, üyelerinin ve kitlelerin bilincini ve düflünce sistemati¤ini derinlefltirecek tek itici gücün parti içi ve parti d›fl› ideolojik mücadele oldu¤unu kavramak gerekiyor.

Parti içerisinde farkl› fikirlere yaklafl›m›m›z ideolojik olarak uzlafl› anlam›na gelmez Do¤ru bir ideolojik mücadelenin yürütülmedi¤i bir koflulda parti, ad› isterse Maoist komünist olsun, niteli¤i ve amac›ndan flaflarak çürümeye, yozlaflmaya do¤ru yol al›r. MKP I. Kongresinin de vurgulad›¤› gibi proletarya partisinin tarihinde Kaypakkaya yoldafl ve II. Konferans süreci hariç hiçbir döneminde yeterli bir siyasal düzey ve do¤ru temelde ideolojik mücadele verilemedi¤i için kendi içerisinde son dönemlere kadar ortaya muhalif ve farkl› fikirlere ve de fikir sahiplerine karfl› da yeterli düzeyde do¤ru bir siyasal çizgi izleyememifltir. Kuflkusuz proletarya partisi içindeki sorunlarla, parti d›fl› sorunlar birbirlerinden farkl› olmakla birlikte birbirleriyle do¤rudan ba¤lant›l›d›r ve parti içindeki sorunlar, parti d›fl› yani ulusal ve uluslararas› alandaki sorunlar›n birer yans›mas›d›rlar. Dolay›s›yla parti içindeki sorunlar do¤ru kavrand›¤›nda ve bunun niteli¤ine uygun hareket edildi¤inde partiyi ideolojik, siyasal, askeri, örgütsel ve kültürel olarak istenilen bir niteli¤e oturtmak müm-

kün olacakt›r. Bunun için parti içindeki sorunlar› do¤ru ile yanl›fl aras›ndaki mücadele olan ideolojik mücadele yöntemiyle ele alarak yürütmek ve geliflim kaydetmek zorunday›z. Parti içerisinde de¤iflik fikirler-düflünceler aras›nda çeliflki, muhalefet ve mücadele sürekli olarak ortaya ç›kmaktad›r. Kuflkusuz irademiz d›fl›ndaki bu nesnel gerçeklik toplumdaki s›n›f çeliflkilerinin, eski ile yeni fleyler aras›ndaki çeliflkilerin parti içerisine yans›mas›d›r. ‹flte di¤er fleylerde oldu¤u gibi partide de bu do¤ru ve yanl›fl, yeni ve eski fikirler ve bunlar› çözmek için ideolojik mücadele (siz buna parti içi iki çizgi mücadelesi de diyebilirsiniz) yürütülmeseydi, o partinin yaflayan canl› özelli¤i de olmazd›. Dolay›s›yla biz devrimci komünistler sürekli olarak aktif ideolojik mücadele tarafl›s› olmak zorunday›z. Parti içerisinde tüm yoldafllar› sürekli suretle aktif ideolojik mücadele yürütmeleri için teflvik etmeliyiz. Türkiye-Kuzey Kürdistan s›n›f bilinçli proletaryas› ve ezilen halklar›n›n komünist öncüsü ve müfrezesi proletarya partisinin 37 y›ll›k tarihsel sürecinin bafllang›c›ndan bugüne muhalif ve farkl› fikirler söz konusudur. Baflka bir flekilde de olamazd›. Bu noktada toplum ve s›n›flar gibi Maoist Komünist Partisi’ni de tek düze, monolotik ve çeliflkisiz olarak ele alma yan›lg›s› dogmatizmden ve mekanik materyalizmden öte bir fley de¤ildir. Türkiye-Kuzey Kürdistan halklar›n›n komünist önderi ve proletarya partisinin kurucusu ‹brahim Kaypakkaya yoldafl da Türkiye ‹htilalci ‹flçi Köylü Partisi (T‹‹KP) içerisinde resmi görüfl ve fikirlere karfl› muhalif ve farkl› görüflleri ve de fikirleri savunarak iki y›ll›k yo¤un bir ideolojik mücadele ve art›k o ör-

2 0 0 9 -13- Mayıs gütün anti-demokratik merkeziyetçilik sisteminden sonra örgütsel olarak koparak proletarya partisini kurma giriflimini bafllatm›flt›r. T‹‹KP yönetici kli¤i, her ne pahas›na olursa olsun ‹brahim yoldafl›n önderlik etti¤i ve bafl›n› çekti¤i Marksist-Leninist-Maoist muhalefete hayat hakk› tan›mayaca¤›n› pratik politikalar›yla göstermiflti. Yoldafl Kaypakkaya önderli¤indeki MLM muhalefet, T‹‹KP yönetici kli¤inin revizyonist niteli¤ine karfl›n, demokratik merkeziyetçilik ilkesine ba¤l› kalarak partinin bütün kararlar›n› uygulam›fl ve faaliyetini aksatmam›flt›r, ancak ideolojik mücadelesinden de vazgeçmemifltir. K›sacas› parti içi iki çizgi mücadelesi noktas›nda Maoist bir siyasal çizgi izlemifltir. Partiye hakim olan revizonist yönetici klik anti-demokratik bir flekilde MLM kadrolar› teflhire yönelmifl, hem de kongre tart›flmalar›n›n oldu¤u bir dönemde MLM muhalefetin varl›¤›n› ve yaz›lar›n› kadrolardan ve partiden gizleyerek en anlafl›l›r deyimle burjuva entrikac›l›¤›na baflvurmufltur. Nam› di¤er fiafak revizyonizmine karfl› farkl› fikirlerinin neler oldu¤unu befl temel belge ve görüfl olarak sistemlefltirerek gerçek gücünü halktan ve Maoist ideolojiden alan yeni, nitel bir parti oluflturma giriflimini bafllatm›flt›r. TKP(ML)’nin ilk kurulufl sürecinden hemen sonraki geliflmelere de bir göz at›p inceledi¤imizde muhalif ve farkl› fikirlerin söz konusu oldu¤unu ve parti içerisinde ne tür yöntemler uyguland›¤›n› görece¤iz. Demek ki, bugünlere geliflimiz öylesine kendili¤inden olmam›flt›r. Proletarya partisi öncesi ve do¤uflundan bugünlere parti içinde farkl› ve muhalif fikirler sürekli olmufltur ve bundan sonra da olacakt›r. Koordinasyon Komitesi (KK) Hizbi olarak ortaya ç›kan hizbin durumu çok aç›k ki daha kuruluflunu yeni ilan eden bir komünist partisinin subjektif nedenlerden ötürü ilk örgütsel yenilgisinin hemen akabinde baflgösteren muhalif ve farkl› fikrin aç›k bir göstergesidir. (Muhalif ve farkl› fikrin oldu¤u do¤rudur, ancak KK hizbinin durumu ad›ndan da anlafl›laca¤› gibi fikir farkl›l›¤›n›n ötesinde hizip örgütlenmesidir. Dolay›s›yla farkl› fikir diyerek durum masum ve meflrulaflt›r›lmamal›d›r.) Hem de partinin önderli¤ini ele geçirmesinden kaynakl› KK hizbinin fikirlerini çok daha rahat yayd›¤›n› belirtelim. ‹flte bu hizbin önderli¤indeki yanl›fl siyasete karfl› MLM kadrolar›n muhalefeti, olumsuz bir dizi örnek aç›s›ndan oldukça e¤iticidir. 1974’ten itibaren parti içinde ilk önce gizli olarak sürdürdükleri tasfiye hareketini 1976’da aç›k bir flekilde sürdüren KK hizbinin partiden farkl› ola-

SINIF TEORİSİ rak hangi fikirleri savundu¤una dair özetle flunlar› belirtebiliriz; “partimizin sosyo-ekonomik yap› tahlili yanl›flt›r, partinin çizgisi Marksist-Leninist de¤ildir, Kaypakkaya’n›n milli meseleye iliflkin görüflleri yanl›flt›r, 1920’lerdeki ulusal kurtulufl savafl›na önderlik eden s›n›f milli burjuvazidir, milli meselenin özünde pazar meselesi yoktur, milli bask›n›n esas› ezilen ulus burjuvazisine de¤il Kürt halk›na uygulanmaktad›r, TKP(ML) zaten bir parti de¤ildir fakat Marksist-Leninist olma yolunda ilerleyen bir harekettir, partimizle THKO ve THKP-C aras›nda nitel bir fark yoktur, vb.” O dönemin komünist kadrolar› peki ne yapm›flt›r ya da bu hizbe karfl› nas›l bir siyaset izlemifllerdir? Öncelikle bu hizip taraf›ndan gelifltirilen kendili¤indenci, lafta sol ama gerçekte sa¤ politikaya karfl› yeterli ideolojik mücadele yürütülmemifltir. Parti içi iki çizgi mücadelesinde MLM kadrolar önemli hatalar iflleyerek Maoist iki çizgi mücadelesinin ruhuna uygun yeterli ve do¤ru bir ideolojik mücadele yerine sekter bir siyasal çizgi izleyerek kendilerinden sonra gelenlere hala etkisini bugünlere kadar sürdüren bu noktadaki olumsuz anlay›fl ve siyasal çizginin vesilesi olmufllard›r. Partimizin ideolojik, siyasi ve örgütsel çizgisini hiçe sayarak darbeci ve tasfiyeci bir hareket tarz›na karfl› MLM kadrolar›n muhalefeti karfl›s›nda KK hizbinin geri ad›m atarak parti içi sorunlar› “Proleter Birlik” adl› yay›n organ›nda tart›flma önerisinin kabul edilmeyerek bu yöntemin MLM kadrolar taraf›ndan tümüyle reddedilmesi yanl›flt›. Parti içerisinde bir önderlik birçok alanda partiyi tasfiyeye yöneliyorsa, ancak muhalefetin kendi görüfllerini parti içerisinde yayma yolu kapanmam›flsa ve yay›n organ›nda muhalefetin görüfllerini tart›flma imkan› o önderlik taraf›ndan yarat›lm›flsa, böylesi koflullarda partiden ayr›lmak do¤ru de¤ildir. Ayr›ca KK hizbinin kendisinin darbecilik yapt›¤›na dair özelefltiri vermesi dahi partide demokratik merkeziyetçili¤in tamamen ortadan kalkmad›¤›n› göstermektedir. Bütün bu yaflananlar karfl›s›nda MLM kadrolar ne yapt›? ‹lk önce KK hizbi önderli¤inin çizgisine karfl› liberal davran›lm›fl, daha sonra problemlerin parti içerisinde tart›fl›lmas›n›n koflullar› olmas›na ra¤men bunu bir ç›rp›da kenara iterek örgüt içi tart›flmay› reddederek adeta bir isyan havas›yla örgütsel ba¤lar›m›z kopar›lm›flt›r. Aç›kt›r ki, siyasal gerilikten kaynakl› burada aceleci ve sekter bir tutuma düflülmüfltür. Aç›k de¤il midir ki, komünist önder ‹brahim yoldafl ve yan›ndaki komünist kadrolar›n T‹‹KP içerisinde muhalefetteyken, hem de kongre süreci öz-

SINIF TEORİSİ günlü¤ü de dahil, görüfllerini ifade edememelerine ra¤men pratikleri ve kulland›klar› yöntem ile sonraki süreçte MLM kadrolar›n KK hizbine karfl› pratik ve yöntemi bir ve ayn› de¤ildir. KK hizbine karfl› izlenen önce liberal hatalar›n daha sonra ise sekter mücadele yönteminin partimizin bugüne kadarki geliflme süreçlerindeki birçok hizipleflme ve örgütsel ayr›l›¤a tarihsel olarak referans oluflturdu¤unu ve payende yap›ld›¤›n› özellikle vurgulayal›m. Dolay›s›yla KK hizbi karfl›s›nda izlenen mücadele yönteminin ve örgütsel kopuflun yoldafl Kaypakkaya`n›n T‹‹KP’den kopufluyla özdeflti¤i söylenemez. Komünist önder ‹brahim yoldafl Maoist içi iki çizgi mücadelesi siyasetiyle hareket ederek örgütsel ayr›l›¤a giderken, KK hizbinden örgütsel kopuflumuzdaki siyasetimiz ve mücadele yöntemimiz ise Hocac› ve sekterdi. Kökleri 1974’lere dayanan ve farkl›-muhalif fikirlere karfl› sekter bir siyasal çizginin izlenmesine vesile olan bütün bu nesnel gerçekli¤imizin kayn a¤ › asl›nda ideolojik ve siyasal geriliktir. Marks`›n, Lenin`in, Mao`nun, ‹brahim`in, komünizmin ve Kaypakkayac›l›¤›n lafz›n› çokça ederek devrimin, halk›m›z›n, partinin ve insanl›¤›n sorunlar› çözülmüfl olmuyor. Bugüne kadar sözde çok keskin komünist olan bir çok kiflinin sonu hüsranla olmufl, ya s›n›f mücadelesine tövbe ederek köflelerine çekilmifller ya da karfl› olunan sömürücü sistemin birer parças› olmufllard›r. Türkiye-Kuzey Kürdistan’da da olmak üzere özellikle yurtd›fl›nda, daha aç›kças› Avrupa’da yüzlerce yorgun demokrata rastlamak mümkündür. Ama geride b›rakt›klar› koskoca da¤ gibi olumsuzluklar bugün Türkiye-Kuzey Kürdistan halk› ve biz devrimci ve komünistlerin önünde birer engel olarak durmaktad›r. Dolay›s›yla bugünün devrimci ve komünistlerinin, geçmiflin hata ve zaaflar›na karfl› da sorumluluk duymalar› ve söyleyecekleri birkaç sözleri ve tak›nacaklar› bir dizi tutumlar› olmak zorundad›r. Asgari ve azami toplum projelerimiz olan demokratik halk iktidar›, sosyalizm ve komünizme do¤ru ilerlemek için geçmiflin hata ve zafiyetlerinden bilimsel olarak köklü ve nitel bir kopufl gerçeklefltirmek zorunday›z. Ulusal ve uluslararas› komünist hareketin geçmifl olumsuzluklar›, hata ve zafiyetlerinden köklü olarak kopmak durumunday›z. Gerek Uluslararas› Komünist Hareket (UKH), gerekse Türkiye-Kuzey Kürdistan devrimci ve komünist hareketi tarihi ayn› zamanda farkl› ve muhalif fikirler ile sürekli elefltiri-ikna-de¤iflim-dönüflüm temelinde önemli eksikleri ve zafiyetleri de içerisinde bar›nd›rarak geliflim göstermifltir. Dolay›s›yla

2 0 0 9 -13- Mayıs geçmifl ve bugünkü eksik ve hatal› yanlar›m›za karfl› da liberalizme düflmeden ideolojik mücadele yürüterek hesaplaflmak zorunday›z. Önceli TKP(ML) daha sonra MKP de bu flekilde ideolojik mücadelenin bir sonucu olarak bir geliflim kaydetmifltir. Yukar›da alt›n› önemle çizdi¤imiz T‹‹KP içinde MLM kadrolar›n do¤ru ve daha sonraki KK hizbine karfl› yanl›fl siyasetimizden sonraki süreçlerde de parti içerisinde sürekli farkl› ve muhalif fikirler söz konusu olmufl, yeterli ve do¤ru temelde ideolojik mücadele verilemedi¤i için bugüne kadar irili ufakl› birçok ayr›l›k ve hizipleflmeler yaflanm›flt›r. Özellikle MKP’nin tarihinde II. Konferans sürecinde proletarya partisi içerisindeki muhalif ve farkl› fikir savunucular›na karfl› ulusal ve uluslararas› komünist hareketi de yak›ndan ilgilendiren konulara dair ideolojik ve siyasal mücadele yürütülerek olumlu yönde bir geliflim gösterilmifltir. II. Konferans, MLM’lerin zaferiyle sonuçlanan ve bu temelde devrimci komünist çizgi ve ideolojinin komünist önder yoldafl Kaypakkaya sonras› ilk kez bu kadar bilince ç›kar›ld›¤› bir niteli¤e sahiptir. II. Konferans;1957 Deklarasyonu ve ‘60 Bildirisi’nin de¤erlendirilmesi, ‘63 Polemikleri, demokratik halk devrimi ve demokratik halk iktidar›n›n bileflimi ve özü üzerine, Arnavutluk Emek Partisi’nin de¤erlendirilmesi, Mao Zedung ve ö¤retileri üzerine, bafl çeliflki, gerilla savafl› vd bir dizi konuya iliflkin esasta bilimsel ve do¤ru kararlar al›nm›fl ve yurt d›fl› (YD) hizbi ve çizgisi olarak nitelendirilenlerin farkl› görüfllere karfl› do¤ru temelde ideolojik ve politik mücadele yürütülerek tarihte hakl› biryeri edinmifltir. Ancak daha sonraki süreç ve dönemlerde gerek ü s l u p - t a r z, gerekse ideolojik-p o l i t i k mücadele noktalar›nda oldukça geri ve sekter bir tutum tak›n›lm›flt›r. Genel hatlar›yla kullan›lan cümle, söylem, üslup ve tarzlar› k›saca belirtecek olursak; “revizyonist, eroin çetesi, mafya çetesi, komplocu, burjuva devflirmeleri, afla¤›l›k unsurlar, elma kurtlar›, provakatörler çetesi, parti düflmanlar›, aptal bürokratlar”, “partimizin, ordumuzun, gençlik örgütümüzün ad›n› kullanmay›n...”, “mafya çetesi suçludur.... program düflmanlar› ve çete kuyrukçulu¤una kalk›flan birkaç bozguncu.... devrime, partiye, halka ihanet etmekten vazgeçin...”, “tutuklu oldu¤unuzu kabul edin.”, “devrimcilikle ilgisi bulunmayan baz› namussuz unsurlar konferansa al›narak itibarlar› geri iade edilecektir.”, “konferans, revizyonistlerin aç›¤a ç›kmas›n› engeller.”, “12 Eylül art›klar›.”, “yak›nda karfl›-devrime ilti-

2 0 0 9 -13- Mayıs hak edecekler.”, “yola gelmedikleri taktirde saflardan temizlenmelidirler.”, “parti çizgisine inançl› olmayanlar› s›n›rlayabiliriz, gemleyebiliriz.”, “koflullar önemli ölçüde parti çizgisi lehine oldu¤u için ayr›l›k geciktirilebilirdi, geciktirmekde gerekiyordu” , “darbeciler...”, “bu ne biçim anlay›fl, yaman önderler, budala, zavall›, lafebesi, ahmak, balon, lafazan, hotzotçu” vb vd Önemli bir noktaya burada dikkat çekmek istiyoruz. Fikirler paylafl›l›rken, tart›fl›l›rken yöntem ve üsluba dikkat edilmelidir. Küfür, hakaret, afla¤›lama, küçümseme anlay›fl› bizim, yani devrimci komünistlerin anlay›fl› ve kültürü olamaz. Bir yoldafl›m›z›n savundu¤u fikrin açaca¤› yanl›fl sonuçlar› aç›klamak yerine ona hakaret etmenin sorunu çözmeyece¤i aç›kt›r ve kavranmal›d›r. Fikirler yanl›fl olsa bile bunun üzerinden do¤ruyu bulmam›z› sa¤layaca¤›m›za inanmaktay›z. Partilerin do¤ru-yanl›fl mücadelesiyle ilerlediklerini hepimiz bilmekteyiz. Bu bilinçle savunulan do¤rular partiyi ilerletirken, yanl›fllarda da komünist parti kolektifi yoldafllar› yanl›fllardan ar›nd›rarak ilerletecektir. Tersi de mümkündür, her bir yoldafl›n yanl›fl(lar)› partiyi geriletebildi¤i gibi partinin yanl›fllar› da yoldafllar› geriletecektir. Komünist partisine gelen do¤rular olumlu ideolojik bir mücadeleyle kolektif bir bilince çevrilirse ancak somut bir hale gelerek gerçekli¤e dönüflecektir. Bizler yanl›fllar›m›z› proletarya partisinin yard›m›yla daha rahat aflabilece¤imize inanmaktay›z. ‹radenin ortaya ç›kard›¤› sentezlerin komünist parti disiplini çerçevesinde iyi bir takipçisi, savunucusu ve uygulay›c›s› olmam›z gerekti¤inin bilincinde olmal›y›z Kimilerinin bu hesaplaflmadan kaçarak hala kendilerini tarihsel ve güncel aç›dan bulunmaz Hint kumafl›, büyük kurtar›c›, stratejik önder(ler) olarak gördüklerini iflitiyoruz. Ama hay›r, yeter art›k. Sizler; batakl›¤›n yolunu tutmakta özgür oldu¤unuz kadar, biz devrimci ve komünistler de bu yanl›fla karfl› mücadele etmekte özgürüz. Bofl, kuru ve yalan sözlere art›k bu halk›n karn› toktur ve “sarhofl sendromunuzdan” ç›k›p nesnel-somut gerçekliklere dönmenin gere¤i aç›kt›r. fiayet do¤rulara hürmet ve bilime sayg›da hala ›srar kalm›flsa bütün bunlar gerçekleflecektir. Gerek kendi, gerekse uluslararas› komünist hareketin tarihini, bilimsellik ad›na dogmatik ve tutucu, aflma ad›na tasfiyecilikle temellerine yönelen bir flekilde savunan e¤ilimin bilimimizi ileri tafl›mayaca¤› aç›kt›r. Yo¤un bir biçimde devrimci ve

SINIF TEORİSİ komünist hareketi kuflatan dogmatizm, tutuculuk ve mekaniklik hastal›¤›, geçmifli de¤erlendirme de dahil kendisini hatalardan muaf görme yan›lg›s› ve yanl›fl prati¤ini de beraberinde getirmifltir. Bu geri, negatif gerçeklikten bir an evvel kurtulmak, bütün devrimci ve komünist hareketin önünde acil bir görev olarak durmaktad›r. Bu konudaki samimi ve ciddi araflt›rma ve inceleme gayretlerini, giriflim ve çal›flmalar›n› desteklemek her devrimci ve komünistin görevidir. Buna karfl› duyars›zl›k ve sessizlik, her fleyden önce kendine, insanl›¤a ve özgürlü¤e yabanc›laflmakt›r ve eski-geri ve y›k›lmas›n› istedi¤imiz köhne zulüm ve sömürü sisteminin de¤irmenine su tafl›makt›r. Öncelikle yaflam›m›z içerisinde, örgütlü ya da örgütsüz oldu¤umuz her alanda muhalif ve farkl› fikirlere ve de bunlar› savunanlara karfl› tutumumuz, söz konusu olan konseptin, yani herhangi bir hareketin, platformun, komitenin, partinin merkezileflmifl iradesiyle ortaya ç›kan demokratik merkeziyetçilik disiplinine uymas› kayd›yla alabildi¤ince fleffaf olmal›d›r. Tart›flmalar›m›zda bu fikirlere ve fikir sahiplerine karfl› oldukça hassas olmal›y›z. Bilinmelidir ki, herhangi bir meseleye iliflkin savunusunu yürüttü¤ümüz karar, düflünce, plan, projelerimizi eksik bulan veya do¤ru bulmayarak farkl› fikir ya da muhalif düflünceler olarak kendisini gösterenlere karfl› tutumumuz ideolojik mücadele, yani do¤ru ile yanl›fl aras›ndaki mücadele olan, parti içi iki çizgi mücadelesi fleklinde olmal›d›r. Her konuya iliflkin farkl› fikirlerin tart›flmas› belirli bir disiplin çerçevesinde merkezileflen iradenin ortaya ç›kard›¤› platformlar içerisinde yürütülebilmelidir ki, yaflayan canl› bir organizma olan komünist partisi bir tart›flma kulübüne dönüflmesin. Sadece tart›fl›lan, fakat ayn› zamanda bu tart›flmalar neticesinde demokratik bir flekilde iradeleflip kolektif olarak uygulanmak için karar alt›na al›nmayan bir durum, biz devrimci komünistlerin savunusu ya da tutumu olamaz. Hele hele tart›flarak kendilerini deflarj etmenin, devrimci ve komünist hareket içerisinde kendilerini üstün kalitede-nitelikte görerek di¤erlerini küçümsemenin ve yine kendilerini ana-baba, usta, baflkan, stratejik gibi görüp di¤erlerini yavru-küçük, ç›rak, acemi, tali görenlerin bulundu¤u böylesi bir süreçte bizlerin do¤ru bir teorik-pratik durufl içerisinde olmas› ayr› bir önem arz etmektedir. Zira insanl›k emperyalist dünya sistemi taraf›ndan öylesine kirletilmifl ve insana yabanc›laflt›r›lm›flt›r ki bizlerin do¤ru bir tutum içerisinde olmas›, tarihe, bugüne ve gelece¤e karfl› sorumluluklar›m›z aç›s›ndan te-

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

mel bir meseledir. Her devrimci komünistin bu bikopamad›¤›m›z için o yanl›fllar›n yeni versiyonlalinçle hareket ederek bulundu¤u ve mücadele yür›yla karfl› karfl›ya ya da biz yeni versiyonlar halirüttü¤ü bölge ve alanlarda disiplini de elden b›rakne gelmekteyiz. madan tüzük kurallar› çerçevesinde farkl› ve muhalif fikirlere karfl› demokratik davran›lmas› gerekMaoistlerin farl› fikirleri komumektedir. Bu farkl› ve muhalif fikirler ile do¤ru temelde ideolojik mücadele yürüterek do¤rulara oyuna aç›klamalar› ileri bir ulaflabilece¤iz. Unutulmamal›d›r ki Marks ve Enad›md›r gels, Hegel diyalekti¤ine karfl› mücadele yürütür‹stisnas›z bir flekilde farkl› görüfllere sahip olupken Hegel`e sayg› da gösteriyorlard›. Parda MKP 2. Kongresi’nin ço¤unluk iradesi ti içerisinde ideolojik mücadeleyi sütaraf›ndan kabul edilmemesine ra¤men rekli olarak bilinçli bir flekilde gefarkl› ve muhalif fikirler kategorisine G e lifltirebilirsek; proleter olmayan düflen bütün fikirleri kamuoyuna rek UKH, gee¤ilimlerin, düflünüfl tarzlar›açarak Maoist Komünist Partisi, rekse Türkiyen›n bugün ve yar›n komünist bir ilki gerçeklefltirmiflpartisi ve hareket içerisinde Kuzey Kürdistan esasta tir. Bunun birçok bak›mdan boy verip hakim hale geldevrimci ve komünist faydal› ve do¤ru oldu¤u aç›kmesinin önü almam›z hareketin tarihi, muhalif t›r. Ayn› duyarl›l›¤› kendisimümkün olacakt›r. ve farkl› fikirlere yaklafl›m ne devrimciyim, hele hele Tart›flmalar› kifliselleflsorununda baflar›l› bir s›- komünistim diyen parti ve tirmeden, hakaret ve nav verilemedi¤ini ve esas- hareketlerden bekliyor ve damgalamalarda buad›m ileri ç›kmalar› geta s›n›fta kald›¤›n› göster- bir lunmadan yürütebilrekti¤i noktas›nda iyimmektedir. Türkiye-Kuzey serli¤imizi koruyoruz. meliyiz ki, gerçek anlamda nitelikli bir geliKürdistan’daki devrimci par- Türkiye-Kuzey Kürdisflim kaydedebilelim. tilerin irili ufakl› hemen hepsi tan’daki büyük bir devriUnutulmamal›d›r ki kendi içerisindeki muhalif ve me önderlik etme görevi meseleleri kiflisellefltifarkl› fikirlere ve de fikir sa- oldukça büyük sorumlurenler ilkelerden yokhiplerine karfl› esasta sek- luk gerektiren bir görevdir. sun olanlard›r. Do¤ru ter bir siyasal çizgi izle- Muhalif ve farkl› fikirlere ya da yanl›fl fikirleri bir yaklafl›m meselesi ya da sokomünist partisi içerisinmifltir, hala da bu y›k›c› runuyla ilgili olarak geçmiflte de sadece bir bireye veya ve yanl›fl pratik tarz ve geçmifle iliflkin oldu¤u gibi gruba aitmifl gibi görmek önemli oranda de- önümüzdeki süreçlerde de flu yan›lg›s›ndan da kurtulmak veya bu flekilde az ya da çok vam etmektedir zorunday›z. ‹deolojik mücaoranda daha çokça karfl› karfl›ya dele komünizme kadar hiçbir gelinecektir. Çünkü s›n›fl› toplumlar zaman elden b›rak›lmamal›d›r ve gerçekli¤inde parti içerisinde de kavraertelenmemelidir. ‹deolojik mücadey›flta eflitsizlikler söz konusudur ve bunun leden uzaklaflarak ya da yeterli ideolojik bir biçimi olarak da farkl› fikirler fleklinde kenmücadele verilmeyerek kiflisellefltirmeler, damdini göstermektedir. ‹deolojik, siyasal, örgütsel, galamalar veya etiketlemeler neticesinde yanl›fllaaskeri, kültürel, stratejik, taktiksel, ilkeler, progr›m›zdan ar›nd›¤›m›z› san›yorsak en baflta kendiramlar, projeler vs birçok konuda geçmiflte oldu¤u mizi kand›r›yoruz demektir. Gerek Türkiye-Kuzey gibi günümüzde ve önümüzdeki süreçlerde de Kürdistan devrimci ve komünist hareketi tarihi, muhalif ve farkl› fikirler ortaya ç›kacakt›r. gerekse UKH`n›n tarihi tecrübeleri ve gerçeklikleri Bundan dolay› asgari ve azami toplum projeleribunun tersini kan›tlam›fl ve hep mahkum etti¤imizin halk kitleleri taraf›ndan kabul görmesi içerimiz, kiflisellefltirdi¤imiz ve damgalad›¤›m›z kiflilesinde, muhalif ve farkl› fikirlere do¤ru yaklafl›m rin yeni versiyonlar›yla karfl› karfl›ya kal›nm›fl ya meselesi önemli bir yer tutmaktad›r. Bunun bir da kendimiz onlar›n yerine geçerek onlar›n deparças› olarak demokratik halk iktidar› ve sosyavamc›s› olmufluzdur. Demek ki yanl›fllar›m›zdan list sistem içerisinde komünist partisi d›fl›ndaki köklü olarak ideolojik ve politik anlamda bir türlü

2 0 0 9 -13- Mayıs dost güçleri demokratik devrimin güçleri ve sosyalizmin ittifaklar› olarak gören proletarya partisi, sosyalizmde çok partili sistemi de savunmaktad›r. Zira demokratik halk iktidar› ve sosyalist toplum içerisinde çeflitli s›n›flar ve bu halk›n çeflitli katmanlar› ve de bunlar›n temsilcilerinin yer ald›¤› parti ve hareketler olacakt›r. ‹deolojik aç›dan her sorun, halk içerisinde cereyan eden her tart›flmal› problem, ancak ve ancak demokratik yöntemlerle, karfl›l›kl› görüfl al›flverifli, elefltiri, ikna, dönüflüm ve e¤itim yöntemleriyle çözümlenebilir. Proletarya partisinin bütün bölge ve alanlardaki örgütlü komite ve birimleri içerisinde zaten farkl› farkl› düflünceler, öneriler flu veya bu flekilde sürekli tart›fl›lmaktad›r, örgütün gelifliminin önemli sacayaklar›ndan elefltiri-özelefltiri mekanizmas› iflletilmektedir. Partinin ilerleyen süreçlerinde daha genifl kitlelere nüfuz ederek kitlesel bir güce dönüflmesi ve çeflitli ezilen ulus ve az›nl›k milliyetler ile inanç gruplar›ndan ve daha bir dizi özgüllüklerden kaynakl› olarak parti içerisinde daha çok farkl› ve muhalif fikirlerle karfl› karfl›ya kal›nacakt›r. Bunun için halk, kitle, dost ve parti içerisindeki farkl› fikirler aras›ndaki sorunlar›n ancak ideolojik mücadele metoduyla çözülmesi biz devrimci komünistler aç›s›ndan bir ilkedir.

Farkl› fikirleri yok say›p bast›rma prati¤i Maoistlerin tutumu olamaz Bir komünist partisi temel meselelerde kendisinin, yani resmileflmifl fikirlerinin do¤ru oldu¤una gerçekten inan›yorsa, kendi içerisindeki karfl›tlar›n›, yani muhalif ve farkl› fikirleri de rahatl›kla aç›klayabilir ve aç›klamal›d›r. T›pk› MKP II. Kongresi’nin kamuoyuna yönelik bu konuda yapt›¤› aç›klama gibi devrimci ve komünist hareket cesaretli olmal›d›r. Bugünden bafllayarak sosyalizmin güçleri ile muhalif ve farkl› fikirlere yaklafl›m meselesinde oldu¤u gibi nas›l birleflebilirizin yan›t›n› teori ve pratikte gösterebilmeliyiz. ‹nsanlar, gruplar, hareketler, partiler ve devletler do¤ru ya da yanl›fl fikirleri, projeleri, idealleri için neler yapmad›lar ki, ne zorluklara katlanmad›lar ki, ne tür entrikalar çevirmediler ya da ne tür entrikalara maruz kalmad›lar ki. Günü geldi açl›klar yaflad›, günü geldi ölümlere yatt›, iflkenceler gördü, ölümün üstüne üstüne yürüyerek can bedeli

SINIF TEORİSİ kavgalara tutufltu ve canlar›n› verdi, yani badireli yollara düflerek a¤›r bedeller ödedi; günü geldi yan› bafl›ndaki arkadafllar›na, dostlar›na, “yoldafllar›na” karfl› en onulmaz kötülüklerde bulundu vs. Gerek UKH, gerekse Türkiye-Kuzey Kürdistan devrimci ve komünist hareketin tarihi, muhalif ve farkl› fikirlere yaklafl›m sorununda baflar›l› bir s›nav verilemedi¤ini ve esasta s›n›fta kald›¤›n› göstermektedir. Türkiye-Kuzey Kürdistan’daki devrimci partilerin irili ufakl› hemen hepsi kendi içerisindeki muhalif ve farkl› fikirlere ve de fikir sahiplerine karfl› esasta sekter bir siyasal çizgi izlemifltir, hala da bu y›k›c› ve yanl›fl pratik tarz önemli oranda devam etmektedir. Burada hepsini tek tek örneklendirip ayr›nt›land›rabiliriz fakat meseleleri flu veya bu parti ve örgüt ile s›n›rland›rmayaca¤›z, aksine do¤ru bir siyasal çizgi ve bir anlay›fl olarak ortaya koymak ve gerekli do¤ru dersleri ç›kartmak u¤rafl›nday›z. Zira devrimci ve komünist hareketin büyük bölümü esasta elefltiriye kapal›d›r. Ancak son dönemlerde kendi içerisinde bir dizi ideolojik, örgütsel, siyasal vs farkl› fikir ve elefltirilerinden kaynakl› hala gerekçesiz bir flekilde, devrimci adalet ve hukuk kurallar›na s›¤mayan bir yöntemle ani kararname ve talimatnamelerle örgütlerinden uzaklaflt›r›lanlar›n oldu¤unu, bu yetmiyormufl gibi farkl› ve muhalif fikirlerinden dolay› onlara siyaset hakk› tan›mayarak fliddete varan pervas›zl›klar›n sergilendi¤ini, Maoist komünistler olarak bu yaz›m›zda belirtelim. Bilinmelidir ki, siyaseti sadece kendi tekelinde görenlerin sonu hüsrand›r. Böylesine sekter ve fliddete varan siyasal çizgiyi Kaypakkayac› gelenekten gelen bir gücün gerçeklefltirmesi ise bafll› bafl›na apayr› bir olumsuzluktur. Kendi geçmiflini, kendi ciddi veya basit hatalar›yla birlikte sorgulamayan ve bu sorgulaman›n gere¤ini yapmayan bir parti, bir düflünce asla komünist ve özgür olamaz. Bir devrimci ve komünist partisi içerisinde farkl› fikirler sözkonusu de¤ilse ve tart›flma yürütülmüyorsa, o partinin gerçekli¤i ve s›fat› belleklerde sorgulanmal›d›r. Marksist-Leninist-Maoist ideolojiden oldukça uzaklafl›ld›¤› art›k gün gibi ortadad›r ve bütün bunlara karfl› ideolojik mücadelemiz keskin olmak durumundad›r. Statüko zaptiyecili¤i pupa yelken alm›fl bafl›n› gidiyor. ‹flte örgüt fetiflizmi, iflte grupçuluk, iflte klikçilik, iflte her fley parti için anlay›fl›n›n hazin sonu, iflte devrim ve komünizm ad›na siyasal gerilik ve en nihayetinde Marksizm-Leninizm-Maoizm’den k›r›lma noktas›. Do¤ru teorik ve pratikten kopuk, kuru ve keskin Kay-

SINIF TEORİSİ pakkayac›l›ktan bir an önce vazgeçilmelidir. Art›k özel mülkiyete dönüfltürülen küçük kaleler ve küçük dükkanlar kültürü b›rak›lmal›, afl›lmal›d›r. Komünist partisinin, devrimin ve halk›n ç›karlar›, dar grupçu, klikçi ve kiflisel zafiyetlerin kurban› haline getirilmemelidir. Grupçu ve klikçi anlay›fl ve pratiklerden bir an evvel uzaklaflarak farkl› fikirleri ve bu fikirler aras›ndaki ideolojik mücadeleyi zulüm ve sömürü dünyas›n› temsil eden ortak düflman›m›za karfl› mücadelenin manivelas› haline getirelim. Aksi taktirde bugün parti ve halk içerisindeki farkl› ve muhalif fikirlere karfl› uygulad›¤›n›z yanl›fl çizgi, yar›n kendinizi yiyip bitirmekten baflka bir ifle yaramayacakt›r. Unutulmamal›d›r ki bugünün ortaya ç›kan bütün olumsuzluklar›, dünün yani geçmiflin ekilen yanl›fl tohumlar›n›n ürünüdürler. Yeterince geç kal›nm›flt›r ve derhal bu yanl›fl çizgiden vazgeçilerek halka ve devrimci kamuoyuna özelefltirel yaklafl›lmal›d›r.

Farkl› ve karfl›t fikirler sürekli oldu¤u gibi bunlar aras›nda ki mücadelede sürekli olacakt›r Nas›l ki toplumlar tarihi s›n›flar mücadeleleri tarihi ise, muhalif ve alternatif fikirlere karfl› mücadelenin de bu kapsamda ele al›nmas› gerekmektedir. Çünkü s›n›flar›n yaflad›¤› ya da var oldu¤u bir nesnel ya da objektif realite koflullar›nda her bir fikir bir s›n›f›n damgas›n› tafl›r. Dolay›s›yla fikirleri de bu temelde ele ald›¤›m›z da hepsinin bir karfl›t› vard›r ve bu karfl›tl›klar aras›nda sürekli mücadele söz konusudur. Özellikle s›n›flar›n ortaya ç›kmas›yla birlikte di¤er fleylerde oldu¤u gibi insan düflüncesi de bir s›n›fsal karaktere bürünmüfl ve s›n›f niteli¤i kazanm›flt›r. ‹flte o süreçten bugüne farkl› s›n›flara tekabül eden fikirler sürekli mücadele ve çat›flma halinde olmufl ve bu fikirler mücadelesi de¤iflik biçimler alt›nda, kimi zaman fliddete kimi zaman da daha yüksek birlikteliklere evirilmifltir. Fakat s›n›fl› toplumlar realitesinde ezen ve sömürenlerin karfl›s›nda yer alan ezilen ve sömürülenlerin kendi içerisinde ya da kendi aralar›ndaki farkl› fikirler aras› mücadele ise bu noktada bafll› bafl›na ele al›nmas› gereken bir konudur. Halk içerisindeki çeliflkiler olarak genel kabul gören ya da ifadelendirilen bu nesnel ve somut gerçekli¤i ayr›nt›l› olarak ele al›p irdeleyerek ve do¤ru sonuçlara ulaflmak için çeflitli yönleriyle de¤er-

2 0 0 9 -13- Mayıs lendirmeler yapmaktay›z. Bir devlet, bir parti, bir grup ya da çevre, bir sistem, bir plan, bir mücadele vd. içerisinde hakim olan bir fikrin yan› s›ra ona muhalefet eden ya da topyekun karfl› gelen farkl› fikirler de söz konusu olmufltur. Konumuzu çok fazla dalland›rmadan ve da¤›tmadan as›l kastetti¤imiz ve burada ayr›nt›l› olarak irdeledi¤imiz komünist partisi içerisindeki farkl› fikirlere yönelik yaklafl›m›n ya da mücadelenin nas›l olmas› gerekti¤i üzerinde yo¤unlaflal›m. Özellikle devrimci ve komünist parti ve hareketler içerisinde izlenen liberal ya da sekter çizgilerden ötürü bu parti ve hareketlerin niteliklerinde oldukça derin olumsuz de¤iflim yaflanm›fl ve ya tarih taraf›ndan mahkum edilip ortadan kalkm›fl ya da düzen içi ya da sistem içileflerek reformist veya revizyonistleflerek kendi karfl›tlar›na dönüflmüfllerdir. Türkiye-Kuzey Kürdistan ve UKH’n›n tarihi bunun çokça örnekleriyle doludur. H›ristiyanl›¤›n karanl›k cahiliye tarihi içerisinde farkl› fikirlerinden dolay› kilise taraf›ndan aforoz edilmeleri ve yine cahiliyenin önemli bir ö¤esi olarak kabul etti¤imiz ‹slamiyet’in ve ‹slami rejimlerin içerisinde farkl› görüfl ve fikirleri savunanlara karfl› kafir, fleytan, vb ithamlarla nas›l da d›flland›klar›, hor görüldükleri, cezaland›r›ld›klar› ve öldürüldükleri ya da k›y›mdan geçirildikleri tarihin karanl›k sayfalar›na kaydedilmifltir. Ezen ve sömürenlerin ilk süreçlerinden bugüne hala devam eden tekçi anlay›fl ve pratikleri ne yaz›k ki, ezilen ve sömürülenlerin tarihinden bugünlere üzerlerinde önemli oranda etkili bir yön olarak varl›¤›n› devam ettirmifltir. Bu nesnel gerçeklik bugün ve önümüzdeki uzun süreçlerde de maalesef yo¤un olarak devam edece¤e benzemektedir Her fleyden önce masum ve suçsuz göstermek insanl›¤a karfl› bir suçtur ve hiç kimseye de kazand›rmaz. Ayn› durum ülkemiz devrimci ve komünist hareketinin pratik seyri için de geçerlidir. Dolay›s›yla her devrimci ve komünistin bu bilinçle hareket ederek geçmifl tarihiyle do¤ru ve bilimsel temelde hesaplaflmas› ve varsa kendi hata ve zaaflar› da dahil dünya halklar›na ve devrimci kamuoyuna öz elefltirel yaklaflarak aç›klama yapmal›d›r. Bir hareket içerisindekilerin bizim gibi düflünmesini istiyorsak esasta ikna amac›n› tafl›yan elefltiri-ikna-dönüflüm yöntemini içeren ideolojik mücadeleden kopmamal›y›z. Elbette her birey, grup, hareket ve parti çevresindeki bütün herkesin kendisi gibi düflünmesini ister. Ancak bu eflyan›n tabiat›na terstir. Yani bir

2 0 0 9 -13- Mayıs düflüncenin varl›¤› ancak karfl›t›n›n veya karfl›t düflüncenin varl›¤› ile mümkündür. Dolay›s›yla her bir fikri fikirleriyle kesinlikle mümkün olabilece¤ini kabul etmek durumunday›z. Bu nesnel ve somut gerçeklik s›n›flar›n oldu¤u toplumlar ya da toplumsal sistemler için geçerli oldu¤u gibi s›n›fs›z yani, komünist toplum ya da sistemler için de geçerlidir. Komünizmde de fikirler, düflünceler, planlar, projeler, programlar vs olacakt›r ve bütün bunlar›n da kesinlikle karfl›tlar› bulunacakt›r. Fakat s›n›flar›n ve dolay›s›yla sömürünün olmad›¤› bu toplum ya da toplumsal s›n›f(lar)a ve sömürüye dair de herhangi bir fley olmayacakt›r. Olmayan bir fleyin karfl›t›n›n da olamayaca¤› bilinmeli ve kavranmal›d›r. Bir fikir herfleyden önce neden vard›r? Çünkü nesne,l somut ve maddi zemini, yani objektif koflullar› oldu¤u için. O halde fikirleri salt soyut fleyler olarak de¤il de maddenin insan düflüncesine yans›mas› olarak kabul etti¤imizde, ayn› maddenin ve somut gerçekliklerin insan düflüncesine farkl› flekillerde yans›mas›n›n birer sonucu olarak farkl› farkl› ve birbirlerine z›t fikirler de ortaya ç›kmaktad›r. Diyalekti¤in temel yasas› olan çeliflki, yani z›tlar›n birli¤i yasas›n› herkese hat›rlatmak isteriz. Dolay›s›yla do¤ada, toplumda ve insan düflüncesinde her zaman çeliflki olacakt›r. Zira nerede bir hareket ve geliflim varsa orada çeliflki vard›r ya da çeliflkinin oldu¤u her yerde hareket ve geliflim söz konusudur. Her insan›n kavray›fl›ndaki eflitsizlikleri de hesaba katt›¤›m›zda fikirler aras›nda derece ya da düzey farkl›l›klar›n›n da ortaya ç›kt›¤›n› veya kendisini gösterdi¤ini belirtelim. ‹flte biz Maoist komünistler, da¤›n›k ve sistemleflmemifl farkl› fikirler aras›ndaki mücadelenin, tarihsel ve verili koflullara göre de¤iflik biçimler ald›¤›n› kabul etmekteyiz. Bundand›r ki farkl› fikirler ve düzeyleri aras›nda bugün pekala uzlafl›r ve ideolojik mücadelenin esas al›nd›¤› bir durumdan baflka bir koflul ve zamanda (devlet ayg›t› içinde) uzlaflmaz ve siyasal mücadelenin esasa dönüflebilece¤ini de kabul etmekteyiz. Ne var ki koflular› ne olursa olsun parti içindeki fakl› fikirlere yaklafl›m ideolojik mücadele konusudur ve bu asla siyasal mücadeleye dönüflmez. Parti ve devlet örgütlemeleri bir veya ayn› kefeye konulamaz. Çünkü birinde ideolojik mücadele, di¤erinde siyasal mücadele esast›r. Di¤er bir deyiflle komünizme varma sürecine kadar parti önderli¤inde oluflturulan devlet örgütlenmelerinde proletarya diktatörlü¤ün tüm biçimlerinin toplam›nda bu hayat bulur.

SINIF TEORİSİ Komünist partisi içerisinde ise kuflkusuz disiplin ve demokrasinin, yani demokratik merkeziyetçilik ilkesinin uygulanmas›n›n bir dizi hakl› ve do¤ru nedenleri vard›r. Her fleyden önce s›n›fl› toplum(lar)da yaflamaktay›z ve buna koflut olarak ezenler ve sömürenlerin ezdi¤i ve sömürdü¤ü kitleler yani ezilen s›n›flar ve ara katmanlar ya da s›n›flar vard›r. Bu ezilen ve sömürülen s›n›f ve ara katmanlar›n fikirleri de farkl› farkl›d›r. T›pk› ezen s›n›flar ve ara katmanlar›n farkl› fikirlere sahip oldu¤u gibi. ‹flte bu ezilen s›n›flar içerisinden komünist partisine gelen bireylerin de farkl› fikirlere sahip oldu¤unu ve buna ba¤l› olarak parti içerisinde de bu fikirlerini flu ya da bu biçimde veya düzeyde yans›tt›klar›n›, konufltuklar›n›, prati¤e döktüklerini, tart›flt›rd›klar›n› vs söyleyebiliriz. Ancak komünist partisi bir tart›flma kulübü de¤ildir ve olamaz da. Çünkü sadece bir araya gelip tart›flan ve sonra da herkesin kendi bafl›na buyruk hareket etti¤i anarflizan insanlar toplulu¤u de¤ildir. Sistemli, disiplinli ve tart›flarak belirli do¤ru sonuçlara ve sentezlere ulaflarak merkezilefltiren ve bunlar› da prati¤e uygulamak için içerisinde görev da¤›l›m›nda bulunan, yani irade ve eylem birli¤ini kabul eden kolektif, canl› bir organizmad›r. Hem merkeziyetçili¤in hem demokrasinin, hem disiplinin hem özgürlü¤ün hem irade ve eylem birli¤inin hem kiflisel, hem de hepsini içerisinde bar›nd›ran demokratik merkeziyetçili¤in bulundu¤u canl› bir siyasal ortam yaratmal›y›z. Fakat hem UKH, hem de Türkiye-Kuzey Kürdistan devrimci ve komünist hareketinin bu noktada geçmiflten bugüne baz› açmazlar› ve problemleri vard›r. Bunlar› çeflitli biçimleriyle aç›klayacak olursak, san›r›z daha da iyi anlafl›lacakt›r. ‹htilalci komünizmin Türkiye-Kuzey Kürdistan` a uyarlanm›fl fikirlerini savunan komünist önder ‹brahim Kaypakkaya yoldafl›n farkl› fikirlerinden kaynakl› T‹‹KP içerisinde tasfiye edilmek için nas›l ve ne tür oyunlar oynand›¤›, ne tür hizipçi ve bölücü politikalar gerçeklefltirildi¤i proletarya partisi ve bellekleri güçlü devrimci kamuoyu taraf›ndan bilinmektedir. ‹deolojik ve siyasal tart›flmalardan kaç›narak özel mülkiyetten dokusunu alan küçük kalelerimizi korumak kayg›s›yla kendimizden olmayanlara karfl› ihtirasl› bir flimflek h›flm›yla tak›nd›¤›m›z tutumlar, ne yaz›k ki s›n›f mücadelesinin ve devrimimizin gerçek kahraman› ve yap›c›lar› olan halk kitleleri taraf›ndan, her fleyimizi sorgulat›r duruma getirmifltir. Oysa sadece yoldafllar›m›z›n de¤il, dostlar›-

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs m›z›n ve en genel ifadesiyle halk›m›z›n farkl› ve muhalif fikirlerini ifade etmeleri, bizleri elefltirmeleri ve ikna edici çabalar›n› destekleyecek ideolojik de¤iflim ve devrimci dönüflüm alan›ndaki çabalar›n› teflvik etmeliyiz.

Özellikle s›n›flar›n ortaya ç›kmas›yla birlikte di¤er fleylerde oldu¤u gibi insan düflüncesi de bir s›n›fsal karaktere bürünmüfl ve s›n›f niteli¤i kazanm›flt›r. ‹flte o süreçten bugüne farkl› s›n›flara tekabül eden fikirler sürekli mücadele ve çat›flma halinde olmufl ve bu fikirler mücadelesi de¤iflik biçimler alt›nda, kimi zaman fliddete kimi zaman da daha yüksek birlikteliklere evirilmifltir. Fakat s›n›fl› toplumlar realitesinde ezen ve sömürenlerin karfl›s›nda yer alan ezilen ve sömürülenlerin kendi içerisinde ya da kendi aralar›ndaki farkl› fikirler aras› mücadele ise bu noktada bafll› bafl›na ele al›nmas› gereken bir konudur 80

Komünist ve devrimci yap›lar olarak burjuva partilerden ve devletlerden ödünç ald›¤›m›z yanl›fl ve sorunlu yöntemler nedeniyle halk kitleleri taraf›ndan monolitik, tek düze ve kat› düflüncelere sahip, de¤iflmez ve farkl› görüflleri savunanlara karfl› ac›mas›z davranan birey, hareket ve partiler olarak bugüne kadar anlafl›ld›k ve hala da böyle anlafl›lmaya devam ediliyoruz. Yan›lmaz otorite olarak hep kendisini gören, do¤rular› hep kendisi bilen ve savunan, yanl›fllar› ise hep baflkalar›n›n savundu¤unu ve yapt›¤›n› düflünen bireyler, gruplar, hareketler, partiler ve iktidarlar›n haleti ruhiyesini var›n art›k siz düflünün. Böylesi bir düflünce ve nesnel gerçekli¤i olanlardan en aç›k ve halk›n deyimiyle ne köy olur ne kasaba. Türkiye-Kuzey Kürdistan’›n Maoist komünist partisi, bir flefler ve kariyeristler örgütü de¤ildir. Farkl› ve muhalif fikirler noktas›nda baflkas›na Marksizm-Leninizm-Maoizm’i, kendisine gelince ise liberalizmi sal›k vererek kendisini dayatan bencil kariyeristler de saflar›m›zdan ç›km›yor de¤il. Bu gibi kendisini dayatan kiflilere karfl› ideolojik mücadeleyi hiç aksatmadan politik, kültürel ve örgütsel olarak ar›nma siyaseti gütmeliyiz. Y›llar›n deneyimi ve tecrübesi karfl›s›nda hala bu biçimde kariyerist bencillikler ve klikçi e¤ilimler gösterilebiliyorsa, ideolojik k›r›lman›n hangi boyutlarda ol-

du¤unu var›n siz düflünün. Dolay›s›yla tüm ilerici, demokrat, yurtsever, devrimci ve komünistlerin, halk içerisinde kar›fl›kl›k ve husumet yaratarak do¤ru ve bilimsel olarak birli¤in ve geliflimin önünde engel teflkil edenlere karfl› sürekli uyan›k olmalar›n› istemekteyiz. Hala bu nesnel gerçeklikten önemli oranda pay›n› alm›fl olanlar›n gerek Türkiye-Kuzey Kürdistan’da gerekse dünyada oldukça fazla ve yo¤un olarak, bulunduklar›n› da belirtelim. Kimilerine do¤matik, kimilerine tutucu, kimilerine sekter ya da liberal veya pragmatist, baflkan ya da daimi komite, önder vs diye an›lan iflte bu kesimler oldukça fazlad›r. G›das›n› idealist felsefeden alan bu gibi yaklafl›mlarla aram›za net olarak kal›n bir çizgi çekmek zorunday›z. Kuflkusuz halk kitleleri haks›z de¤illerdi. Çünkü demir perde, çelikten ya da demirden disiplinli partiler, kaya gibi sert devletlerdik. ‹lkelerimizde sözde tavizsizdik, ancak içten içe bizi çürüten yanl›fllar›m›zda da ›srar ediyorduk, adeta buz gibiydik. Tuhaft›r: dünyay› ve insanl›¤› kurtarma ad›na insana, eme¤e ve do¤aya yabanc›laflmak ve d ü fl m a n l a fl m a k .. . Bu nokta bafll› bafl›na bir sorundur ve ciddiyetle ele al›nmas› gerekmektedir. Yüzeysel, geçmifli es geçen, günü kurtar›c› politikalardan sadece kaç›nmamal›y›z, ayn› zamanda tam karfl›s›nda yer almal›y›z. Bunun için öncelikle neyi tam olarak savundu¤umuz, neyi tam olarak savunmuyoruz ya da neyin tam olarak karfl›s›nda yer almam›z gerekti¤i konusunda net olmal›y›z. Yani do¤ada,

2 0 0 9 -13- Mayıs toplumda ve insan düflüncesindeki karfl›tlar› net olarak belirlemeliyiz. Ve ayr›ca birbirlerine tam z›t olan bu karfl›tlar› gidilebilen en son kertesine kadar kavrayabilmeliyiz. Her alanda, yaflam›n her an›nda ve kesitinde do¤ru-yanl›fl, ileri-geri karfl›tlar›n› bilip ona göre saflar›m›z› ve tutumumuzu netlefltirmeliyiz. Ekonomik, ideolojik, siyasal, kültürel, sosyal, felsefi vb yaflam›m›z›n her kesitinde karfl›tlar› derinlikli bilip kavramal›y›z. E¤er karfl›tlar›n birli¤i olan çeliflkiyi yani her fleyi ana ve tali yönleriyle de¤il de tek yanl› ve üstünkörü ele al›p de¤erlendirmeye tabi tuttu¤umuzda, geliflimin ve hareketin dinami¤ini en bafltan eksik ve sakat b›rak›yoruz demektir. Dolay›s›yla böylesi bir olumsuz, yetersiz ve düflük seviye ve yo¤unluktan, nesnel ve objektif gerçekli¤e uygun bir subjektif müdahale ve bunun sonucunda da yeterli geliflme düzeyi beklememeliyiz. fiayet bekliyorsak, kendimizi kand›r›yoruz demektir. En basit bir olgu ve sorundan daha büyük olgu ve sorunlara kadar bu gerçeklik maalesef böyledir. Devrim meselesi de bu flekildedir. Yaflanan objektif gerçekli¤e do¤ru bir strateji ve buna hizmet edecek bin bir türlü do¤ru somut taktik politikalar› pratikte yaflamsallaflt›rd›¤›m›z oran›da baflar›l› olaca¤›z ve halk›n demokratik devrim ve sosyalist devrimini gerçeklefltirerek komünizme kadar varabilece¤iz. Ancak her sürecin özgünlüklerini kesinlikle dikkate almal›y›z. Demokratik devrim gündemimizde ve egemen sömürücü s›n›flar›n hakim oldu¤u günümüz konjonktüründe, muhalif ve farkl› fikirlere yaklafl›m ile demokratik devrimin gerçekleflmesi ve halk›n iktidar›n›n oldu¤u bir süreçte muhalif ve farkl› fikirlere yönelik yaklafl›m›n bir ve ayn› flekilde olamayaca¤›n› kabul etmek durumunday›z. Çünkü her iki farkl› sürecin özgünlükleri de farkl›d›r ve bu farkl›l›klar›n birer sonucu olarak demokratik devrimin gündemimizde oldu¤u bir süreçte illegal mücadele koflullar›, egemen sömürücü s›n›flar›n bask› politikalar›, halk›m›z›n ve partimizin durumu, sosyalizmin güçlerinin durumu ve daha birçok noktadaki özgüllükler ile demokratik devrim sonras› s›n›f çeliflkisi ve mücadelesi, halk›m›z›n ve partimizin durumu, sosyalizmin güçlerinin durumu, düflman›n durumu gibi birçok noktada kendisini gösteren ya da yans›yan, yans›yacak olan muhalif ve farkl› fikirlere yaklafl›m›n farkl›l›klar gösterece¤ini kabul etmeliyiz. En basitinden emperyalist dünya sisteminin hakim oldu¤u ve Türk hakim s›n›flar›n›n iktidar› koflullar›ndaki illegal mücadelenin esas oldu¤u flartlardaki demokratik merkeziyetçilik temelinde muhalif ve farkl› fi-

SINIF TEORİSİ kirlere yaklafl›m›m›z ile halk›n demokratik devrimini gerçeklefltirdi¤i ve art›k halk›n belirledi¤i bir toplumsal sistemdeki demokratik merkeziyetçilik temelinde muhalif ve farkl› fikirlere yaklafl›m biçiminin bir ve ayn› olabilece¤ini kim söyleyebilir? Sömürücü s›n›flar›n hakimiyetindeki toplumsal sistemlerde devletlerin k›rm›z› çizgilerinde ne kadar da hassas olduklar›n›, halklar ve yurtsever, demokrat, devrimci ve komünistlere yönelik nas›l da ideolojik bombard›man alt›nda, nas›l da yo¤un bir kuflatma alt›nda kald›¤›m›z› hep birlikte yafl›yoruz. Türk hakim s›n›flar› ve egemen klikleri kendilerinin istedi¤i ve kabul etti¤i s›n›rl›l›klar d›fl›nda hareket eden muhalif ve alternatif güçlere karfl› çok fliddetli sald›r›lar gerçeklefltereyor. Hatta kendi kliklerine bile bu noktada kontrollerinden ç›kma e¤ilimlerine karfl› oldukça sert davranabiliyor. “Osmanl›’da oyun çoktur” sözüne vesile olan gerçek niteli¤i kendisine referans alan emperyalizmin ufla¤› faflist Türk hakim s›n›flar› ve klikleri, farkl› ve muhalif fikirlere ve sahiplerine karfl› fliddette s›n›r tan›mayarak gözalt›lar, kanl› operasyonlar, tutuklamalar, iflkenceler, tehditler ve flantajlar, katliamlar ve soyk›r›mlar eflli¤inde sistemlerini daha uzun yaflatmak için kendi s›n›f penceresinden söz ve pratik bir durufl içerisinde hareket ediyor. Osmanl›’dan faflist Kemalist Türk devletine gerek muhalif ve alternatif güçlere, gerekse de kendi içindeki kliklere yönelik komplo ve fliddet politikalar›n› çok duymuflsunuzdur. Osmanl› devleti ve hanedanl›¤› ve toplumu içindeki farkl› görüfllere ve fikirlere karfl› din elden gidiyor, “z›nd›k”, “gavur”, “fleytan”, “k›z›lbafl”, “düflman” vb itham ve iddialarla soyk›r›mlar, katliamlar, idamlar, zindanlar, sürgünler, a¤›r vergilendirmeler, kaz›¤a oturtmalar daha sistemli bir flekilde fliddetli ve yo¤unluk olarak emperyalistlerin geliflen sürece uygun olarak besleyip palazland›rd›¤› faflist Kemalist Türk devletinin hala devam eden kirli tarihsel süreciyle her an kan›tlanmaktad›r. O askeri faflist Kemalist iktidar de¤il midir ki, kendisine suikast düzenlendi¤ini iddia ederek muhaliflerini ‹stiklal Mahkemeleri’nde iplerde salland›ran, düflmanla iflbirli¤i içinde oldu¤u iddias›yla Çerkez Ethem kuvvetlerine karfl› savaflan, Türkiye Komünist Partisi önderlerini önce incelikle ça¤›r›p sonra yolda Karadeniz’de katlettiren, Ermeni ve Kürtler baflta olmak üzere ulus ve milliyetleri, de¤iflik inanç ve mezhepten topluluklar› k›y›mdan geçiren, yerlerinden yurtlar›ndan edip sürgüne yollayan ve daha birçok insanl›k d›fl› uygulamalara maruz b›rakan. Soyk›r›mc› ve kirli tarihini ezilen ulus, milli-

SINIF TEORİSİ yet ve halklar›n kan› ile beslenerek sürdüren Türk devleti, fieyh Sait, Dersim, A¤r›, Zilan, Koçgiri, Marafl, Çorum, Erzincan, Malatya, Sivas, Lice ve daha birçok katliamlar›n alt›nda imzas› ile insanl›¤›n lanetini bin defa hak etmektedir. Faflizmin devlet ve yönetim biçimi oldu¤u bir toplumsal sistemde yafl›yor olmam›z gerçekli¤i hesaba kat›ld›¤›nda bunun ne denli barbarl›klar ve k›y›mlar içerdi¤i haliyle ortaya ç›kar. Fazla uza¤a gitmeye gerek yok. Yak›n zamanda hiçbir kural tan›mayarak uygulanan zor ve fliddetin çap› ve düzeyine bakmak dahi kafi. H›rant Dink, Malatya cinayetleri, Güngören katliam›, Kuzey Kürdistan’da gerçeklefltirilen katliamlar ve bir dizi bask› ve fliddet uygulamalar› emperyalist devletlerin bilgisi dahilinde gerçeklefltiriliyor. Yani bütün bunlar emperyalizme göbekten ba¤›ml› olman›n sonucunda yaflanmaktad›r. Muhalif ve fakl› fikirlere yaklafl›m konusunda gerek teorik, gerekse pratik itibariyle biz Maoist komünistler, hakim s›n›flar ve onlar›n iktidarlar›ndan temelden farkl› olmak zorundad›r. Halk aras›ndaki çeliflkiler ile halk ile düflman aras›ndaki çeliflkiler aras›nda nitelik fark› vard›r ve bu niteli¤e ba¤l› olarak farkl› farkl› yöntemler ile çözülmelidir. Bu konuda gayet aç›k ve dürüst olundu¤unda görece¤iz ki bu bizleri daha da güçlendirecektir. Zira bu konuda da bilimsel yaklafl›m göstermek durumunday›z. Oysa hakim s›n›flar önce insan› araçlaflt›rmakta ve insan›n insana yabanc›laflmas›n› gerçeklefltirmektedir. Dolay›s›yla daha fazla kaos, daha fazla kirlenme, daha fazla do¤an›n ve insanl›¤›n bozulmas› ortaya ç›kmaktad›r. Burjuvazi ve iktidarlar›, az›nl›k durumuna düflenlerin görüfllerini garanti alt›na almazlar, alamazlar. Çünkü onlar›n varl›k koflullar› kendileri d›fl›ndaki her fleyi reddetmektir. Proletarya partisinin temel görüfllerini teflkil eden asgari program›nda yer alan fikirler, kararlar, projeler, emperyalistlerin ufla¤› Türk devletinin hakim oldu¤u toplumsal sistem karfl›s›nda muhalif fikirler olarak anlafl›lmamal›d›r. Zira sömürücü zulüm sistemine alternatif olarak ortaya ç›kan bir komün i stp a r t i s i, Türkiye-Kuzey Kürdistan halklar›na sunulan alternatif bir program olarak görülmelidir. ‹flte böylesi koflullarda Maoist komünist partisi içerisinde farkl› ve muhalif fikirlere yönelik uygulayaca¤›m›z yöntemde kesinlikle komünist partisini bir tart›flma kulübü derekesine indirmemeliyiz. Partinin kolektif bir araç olarak önemli varl›k koflullar›ndan biri olan demokratik merkeziyetçili¤i

2 0 0 9 -13- Mayıs kesinlikle elden b›rakmamal›y›z ve parti disiplini temelinde hareket etmeliyiz. Pek tabi ki toplumun de¤iflik s›n›f ve tabakalar›ndan komünist partisini oluflturan bileflenlerin ve bireylerin görüfl ve düflünceleri olacakt›r ve fakat bununla birlikte bu görüfl ve düflüncelerin merkezilefltirildi¤i ve hepsinin merkezi iradeye sunularak ve dönüfltürülerek bir bölümünün partinin resmi genel görüflleri haline geldi¤ini bugüne kadarki esasta do¤ru olarak uygulad›¤›m›z demokratik merkeziyetçilik yöntemi ile yaflad›k. . Bugün itibariyle nas›l ki Kaypakkaya yoldafl›n T‹‹KP içerisindeki farkl› ve muhalif fikirlere yönelik uygulanan yanl›fl yöntemlere karfl› yürüttü¤ü iki çizgi mücadelesi hala bizlere yol gösteriyorsa, ayn› o süreçteki T‹‹KP yöneticilerinin bunlara karfl› yürüttükleri yanl›fl mücadele yöntemleri de. Zira o süreçte T‹‹KP’in resmi görüflleri karfl›s›nda ‹brahim yoldafl›n görüfl ve düflüncelerinin farkl› ve muhalif fikirler aras›nda-kategorisinde oldu¤unu da özellikle belirtelim. Dolay›s›yla her farkl› ve muhalif fikre karfl› do¤ru yöntem ve araçlarla mücadele, iki çizgi mücadelesiyle ideolojik birli¤i daha fazla güçlendirecektir. Yanl›fl araç ve yöntemlerle mücadele ise bölünmeyi, parçalanmay›, darlaflmay› ve marjinalleflmeyi do¤urmufltur, do¤urmak›r. Muhalif ve farkl› fikirlere yaklafl›m meselesinde asl›nda belirleyici olan yeterli düzeyde ideolojik mücadele yürütülüp yürütülmedi¤idir. 37 y›ll›k proletarya partisi tarihi sürecinin çeflitli dönemlerindeki irili ufakl› ayr›l›klar ve bölünmelerdeki do¤ru ile yanl›fl aras›ndaki mücadelenin bir göstergesi olan ideolojik mücadele, aç›k bir flekilde parti kitlesi ve kamuoyunun, yani kitlelerin bilmesi yoluyla yürütülseydi, çok aç›k ve tüm inanc›m›zla belirtecek olursak; flu andaki mevcut örgütsel durumdan daha iyi bir noktada olunurdu. Sovyetler’de ciddi s›k›nt›lar ve temel meselelerde hala sorunlar devam etmekteydi ve komünist partisini ve devleti içten içe kemiren ideolojik ve siyasal k›r›lmalar söz konusuydu. S›n›fs›z ve sömürüsüz bir gelecek için onca emek ve çabay› küçümsememekle birlikte mevcut halleriyle e¤er müdahaleler yap›lmam›fl ve gerekli düzeltmeler sürdürülemeyip, yerinde ve zaman›nda bunlar yap›l›p ileriye tafl›nm›fl olsayd›, o durumda bu olsa olsa k›z›ll›¤›n› içten içe kemiren, beyaz lekelerle k›z›ll›¤› bozulan ve onu ketum hale getirmifl olan turp komünistleri olunurdu. Dolay›s›yla tüm insanl›¤›n

2 0 0 9 -13- Mayıs s›n›fs›z ve sömürüsüz kardefllik rüyas›n› hedefleyen her komünist parti, grup ve birey, UKH’nin tarihi tecrübelerinden do¤ru dersler ç›kartmak durumundad›r. Proletarya partisi içerisindeki geçmiflte yaflanan farkl› ve muhalif fikirler olarak kendisini gösteren konulara iliflkin meseleleri flahsilefltirmeden bir çizgi, bir ideoloji, bir s›n›f, bir politika, bir fikir, proje-plan-program vs. kapsam›nda ele almak, kavramak ve de¤erlendirmek durumunday›z. Dolay›s›yla bir parti içerisindeki muhalif ve farkl› fikirleri, toplum içerisindeki bir s›n›f›n ya da bir tabakan›n görüflleri olarak kavramal› ve ona uygun hareket ederek mücadele etmeliyiz. Mao yoldafl bu yüzden parti içerisine farkl› ve muhalif fikirler olarak tezahür eden fikirlerin kitleler içerisinde bulup ortaya ç›kar›lmas› gerekti¤ini belirtmifltir. Bir parti içerisindeki do¤ru-yanl›fl mücadelesininayn› zamanda ideolojik mücadele fleklinde ya da ideolojik mücadelenin ise do¤ru-yanl›fl mücadelesi olarak kavranmas› gerekmektedir. Komünist partisi içerisindeki yanl›fl, farkl› ve muhalif fikirlerin sapma, sistemleflmifl ya da sistemleflmemifl boyutlar›yla ele al›n›p mücadele biçim ve yöntemleri de netlefltirilmelidir. Geçmiflte muhalif ve farkl› fikirler olarak cereyan ederek onlara yönelik yeterli ideolojik mücadele yürütemememizden kaynakl› bir dizi istenmeyen sonuçlar› do¤uran durumlar›n bugün ve önümüzdeki süreçlerde de ç›kmas› durumunda reçetemiz kesinlikle muhalif-az›nl›k ya da farkl› fikirleri bast›rmak olmamal›d›r. Bu yanl›fl yöntem, biz devrimci komünistleri amaçlar›m›zdan uzaklaflt›rmaktan baflka bir ifle yaramayacakt›r. Sözün özü; bir parti içindeki iradenin de, az›nl›k ve muhalif düflüncelerin de belirli bir s›n›fa ve ideolojiye tekabül etti¤i do¤rudur ve bu bilinçle kavray›fl›m›z gelifltirilmelidir. Demokratik merkeziyetçilik temelinde bir tart›flma neticesinde do¤ru olan bir fikir muhalefete düflebilece¤i gibi yine ayn› tart›flma neticesinde yanl›fl hatta çok kötü olan bir fikir de pekala ço¤unlu¤un ve partinin resmi bir fikri haline gelebilir. En uç noktalardan bu duruma bir örnek verecek olursak, proletarya partisinin ‘96 y›l›nda gerçeklefltirdi¤i Kongre Haz›rl›k Konferans›’nda (KHK) ajan ve iflbirlikçi iddias› ve di¤er tutuklananlara yönelik soruflturma ve sorgulama sürecinde “devrimci fliddet” ad› alt›nda iflkencenin resmi karar haline getirilmesi buna örnektir. Parti tarihinde ilk kez böy-

SINIF TEORİSİ le bir yanl›fl politika bir konferans karar›yla benimsenip onaylanm›flt›r. Dolay›s›yla komünist partisi, ilk kez soruflturma ve sorgulama yönteminde ilke hatas›na düflmüfltür. KHK`da karar alt›na al›n›p sorgulama yöntemi olarak uygulanan ve ad›na da “devrimci fliddet’’ denilen bu siyasetin, devrimci fliddetle uzaktan yak›ndan alakas› olamaz. Bu durum, devrimci ilkelerin çarp›t›larak ayaklar alt›na al›nmas›d›r. ‹deolojik ve siyasal gerilik burada da net olarak kendisini hem de iradeleflmifl haliyle göstermektedir. Her fleyin oldu¤u gibi do¤ru ve yanl›fl fikirlerin de bir evrimi vard›r. Onlara ulaflman›n da bir çeliflkinin ve mücadelenin sonucu olarak kavranmas› gerekmektedir. Yoksa daha ilk bafltan insanlar, do¤ru fikirlere hemencecik ulafl›r ve yanl›fl fikirler ile bo¤uflmazd›. O halde do¤an›n, toplumlar›n ve bireylerin geliflim seyri içerisinde fikirler de sürekli geliflmifltir. Do¤ru ve yanl›fl fikirler de sürekli mücadele içerisinde olmufl, çeflitli iç ve d›fl koflullardan kaynakl› olarak do¤ru fikirler ve genellikle yanl›fl fikirler ço¤u süreçte hakim hale gelerek do¤ru-yanl›fl çeliflkisinde ana yönü oluflturmufllard›r. Do¤ru veya yanl›fl fikirler ilk oldukça az say›daki insan taraf›ndan ortaya at›lmaktad›r. Daha sonra do¤a ve toplumlar›n geliflme yasalar›na uygun olarak ilerleme kaydeden ve daha da yak›c› hale gelen do¤ru fikirler daha genifl kesimler ve kitleler taraf›ndan kabul edilerek benimsenmifllerdir. Farkl› ve muhalif fikirler bilinmelidir ki, bizlerin iradesi d›fl›nda vard›r ve insanlar, toplumlar var oldu¤u sürece de söz konusu olacaklard›r. Yoksa elbette her birey, her grup ya da her parti, her devlet ve her toplum, kendi düflündü¤ü gibi d›fl›ndakilerin yani bütün insanl›¤›n düflünmesini ve davranmas›n› isterler. Ancak bu mümkün de¤ildir, diyalektik ve tarihsel materyalizme ayk›r›d›r ve gerçekleflmesi mümkün de¤ildir. Zira herhangi bir zaman sürecin de herhangi do¤ru bir fikir varsa iflte orada bu do¤ru fikrin ya da düflüncenin mutlaka karfl›t› da, yani yanl›fl› da vard›r. Diyalektik ve tarihsel materyalizmin tek temel yasas› olan z›tlar›n birli¤i yasas› denen gerçeklik dte budur, zaten. Neden insanlar farkl› düflünürler? ‹nsanlar› farkl› düflündüren, onlar› farkl› fikirlere götüren nedenler nelerdir acaba? S›n›fl› toplum(lar) vard›r ve s›n›fsal çat›flk›lar ideolojik çat›flk›lar içerisinde ifadesini bulmaktad›r ve ideolojik çat›flk›lar da s›n›f çat›flmas›n›n de¤iflik yeni bir düzleminde sürekli ifadesini bulmaktad›r. ‹nsanlar›n farkl› fikirleri s›n›f çeliflkisi-çat›flk›s›, üretim faaliyeti ve bilimsel

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs deneyin somuttaki farkl› flekillerde zihinlere yans›mas› ve de yine farkl› biçimlerde muhakeme edilmeleri neticesinde ortaya ç›kmaktad›rlar.

Farkl› ve muhalif fikirlerin varl›¤› objektif bir durumdur ve bunlar aras›ndaki ideolojik mücadele do¤ru buldu¤umuz bir metottur. Ancak buradan yola ç›karak her fikir sahibinin bulundu¤u alan ve parçada kendi fikrine göre bir yönelime girece¤i sonucuna ulaflmak komünist partinin disiplin ruhuna fatiha okutan bir yaklafl›m olur. Dolay›s›yla parti içi tart›flmalar d›fl›nda kimin fikri ne olursa olsun demokratik merkeziyetçilik ilkesine ba¤l› kal›narak eylem ve irade birli¤ini bozguna u¤ratacak tav›r ve yönelimler Maoist partinin anlay›fl›na terstir 84

Sorun do¤ru ve yanl›fl fikirler aras›ndaki mücadelede ya da mücadele biçimlerinde, nas›l bir yöntem kulland›¤›m›z veya kullanaca¤›m›zd›r. ‹steriz ki tüm insanl›k aleminde insanlar, bireyler, gruplar, çevre ve hareketler, toplumlar vs hepsinin kendi aralar›nda ve kendi d›fl›ndakilerle farkl› fikirlerini, düflüncelerini, elefltirilerini karfl›l›kl› anlay›fl temelinde iknaya, de¤iflime ve dönüflüme aç›k bir flekilde ifade etsinler. Ama bencil ve bireysel ya da toplumun küçük bir kesiminin özel mülkiyet ç›karlar›n› korumak için bu kesimler, di¤erleri, yani ötekiler, yani büyük ço¤unluk üzerinde her yönüyle tahakküm kurma pervas›zl›¤›n› göstermektedirler. ‹nsanlar, gruplar, çeflitli hareket ve organizasyonlar, parti ve devletler, farkl› ve muhalif fikirlere sahipler diye neden di¤erlerine fliddet yöntemini kullanmaktad›rlar. Bunu iki farkl› temelde ele al›p de¤erlendirmek gerekmektedir. Birincisi; evet, fliddet yöntemini kullanmaktad›rlar çünkü bencillerdir, bireycilerdir ve özel mülkiyetçi zihniyetlerinden kaynakl› pervas›zlaflarak sald›rganlaflmakta ve fliddete baflvurmaktad›rlar. ‹kincisi ise, fikirlerini özgür bir flekilde ifade edemeyenlerin, kendilerine bu özgürlü¤ü tan›mayarak bask› ve fliddet uygulay›p fikirlere yasak koymalar›ndan kaynakl›, kendilerine fliddet kullanan gerici hakim s›n›flara karfl› fliddet kullanmaktan baflka bir yöntem b›rak›lmamas›ndan dolay›d›r. Bu devrimci fliddet yöntemi ise tamamen hakl› ve meflru olan bir fliddet yöntemidir ve dolay›s›yla ilerici ve

devrimci bir niteli¤e sahiptir. Tarihte ve günümüzde hakl› ve haks›z mücadele ve savafllar olarak nitelendirilen fliddet yöntemlerini de bu flekilde ele alarak de¤erlendirmek gerekmektedir. Farkl› ve de¤iflik fikirlere karfl› oldukça tahammüllü olmak durumunday›z. Onlara tahammül göstermeliyiz. Yeter ki, onlar bu farkl› ve de¤iflik fikirlere paralel olarak en uçtan karfl› devrimci pratikler içerisinde bulunmas›nlar ya da yer almas›nlar. Ve hatta bilinçsizce karfl› devrimci pratikler içerisinde bulunanlara dahi zorunlu kal›nmad›kça fliddetten uzak bir pratik sergileyebilmeliyiz ya da fliddetten mümkün oldu¤unca kaç›nmal›y›z. Unutulmamal›d›r ki komünistlerin adalet anlay›fl› karfl›s›ndakinin her fleyden önce bir insan oldu¤u realitesinden yola ç›karve ard›ndan da bilimsel olarak yarg›lamalar›n›n insanl›¤a hizmet edece¤i anlafl›lmal›d›r. Bir komünist partisinin bir dönem karar alt›na al›p savundu¤u bir fikri pekala baflka bir dönem farkl› ve muhalif hale gelebilmektedir. Burjuva-feodal parti ve hareketlerde oldu¤u gibi ayn› durum devrimci ve komünist parti ve hareketlerde de söz konusudur. Aç›n bak›n devrimci ve komünist parti ve hareketlerin tarihine, önerilerek tart›fl›lan ve bu tart›flmalar neticesinde bir fikir o organizasyonun resmi görüflleri haline gelirken di¤erleri ise muhalefette kalm›flt›r. Do¤ru olan bir fikir pekala muhalif bir fikir olabilir ya da do¤ru olan bir fikir pekala hakim bir fikir haline gelebilir. Bugün itibariyle Marks’›n ortaya koydu¤u temel meselelerin hepisi do¤rudur diyebilir miyiz? Hay›r diyemeyiz, zira Marksist (bugün itibariyle Marksist-Leninist-Maoist) bilgi teorisi

2 0 0 9 -13- Mayıs bir dogma veya dondurulmufl bir reçete de¤ildir, aksine sürekli geliflen ve de¤iflerek ilerleyen bir eylem k›lavuzudur. Bunun için ilerlemek durumundayd› ve ilerledi, ilerliyor da. Marks’tan Lenin’e ve oradan Mao’ya ilerlemifltir ve bununla da s›n›rl› kalmayarak ilerleyecektir. Proletarya partisi, devrimci hareket ve kitleler içerisindeki yanl›fl düflünceleri ortadan kald›rman›n bilimsel olarak do¤ru yöntemi bilinçli bir biçim ve içerikte gelifltiremezse, do¤ru-bilimsel ve olumlu yönde bir geliflim tamamlanmam›fl olacakt›r. Bu yöntem; tart›flma, elefltiri ve özelefltiriyi içeren iç mücadele yöntemidir. Her türden yanl›fl e¤ilimlere karfl› devaml› ideolojik mücadeleyi gelifltirerek ilerleyece¤iz. Bunun için zihinsel tembelli¤i bir kenara b›rakarak düflünce yöntemi ve çal›flma tarz›m›z›, bilimsel araflt›rma ve inceleme özelli¤imizi sürekli gelifltirmek durumunday›z. Maoist Parti içerisinde muhalif ve farkl› fikirlere yönelik tutumda yakalanan seviye küçümsenmemelidir. Geçmifl öncellerimizden do¤ru dersler ç›kard›¤›m›z› söyleyebiliz. Marks’›n Bakunin ve Blanki’ye karfl› mücadelesi, Lenin’ìn Rusya’da Menfleviklerle ve ayn› zamanda II. Enternasyonalcilerle yürüttü¤ü tart›flmalar; Mao’nun modern revizyonizme ve parti içerisinde muhalefette ve görüfllerinin hakimiyeti neticesinde iktidarda iken muhaliflerine ve farkl› görüfl sahiplerine karfl› yürüttü¤ü mücadele; Nepal’deki Maoistlerin parti içindeki farkl› görüfl ve fikirlere yönelik mücadeleleri ve ‹brahim yoldafl›n T‹‹KP içerisinde yürüttü¤ü ideolojik mücadeleler ile ilerlediklerini belirtelim. Maoist Parti de kuflkusuz gerek Türkiye-Kuzey Kürdistan gerekse de uluslararas› alanda yürütülen tart›flmalar›n içerisinde yer ald›¤› ve tart›flt›¤› oran›nda ilerlemifl ve geliflme kaydetmifltir. Demek ki do¤ru fikirlere herhangi bir sürecin bafl›ndan itibaren ulafl›lm›yor. Kendili¤indencili¤e teslim olunarak, her geliflen sürecin gerisinde ya da afl›r› ilerisinde olunarak da do¤ru fikirlere var›lam›yor. ‹brahim sonras› II. Konferans›n ve bu noktada I. Kongrenin yakalad›¤› seviyeyi, Tarihi Muhasebe ve ‹deoloji belgelerini önemsemek durumunday›z. Zira I. Kongre meseleleri bütünlüklü ve çok yönlü ele almas› ve de¤erlendirmesi aç›s›ndan önemlidir. Muhalif ve farkl› fikirlere yaklafl›m meselesi ya da sorunuyla, geçmifle iliflkin bir veya birkaç meselede oldu¤u gibi önümüzdeki süreçlere dair sorunlarda da karfl› karfl›ya kalabilece¤imiz meseleler olacakt›r. ‹deolojik, siyasal, örgütsel, askeri, stratejik,

SINIF TEORİSİ taktiksel, ilkeler vs. birçok konuda muhalif ve farkl› fikirler ortaya ç›kacakt›r. Dolay›s›yla yürütülen ve daha da bütünlüklü ve de somut olarak yürütülecek Halk Savafl› sadece düflman ile savaflman›n ve iktidar› ele geçirmenin arac› olarak anlafl›lmamal›, çeflitli konularda içimizdeki yanl›fl fikirlere karfl› ideolojik mücadelenin sürekli ilerletilmesi aç›s›ndan da anlafl›lmal›d›r. Bugün her devrimci komünist, Kültür Devrimi anlay›fl›n› kavrama noktas›nda kararl› olmal› ve onun ilerisine geçmek için çaba harcamal›d›r. Yoksa geçmiflin tekrar› ve düzeyi ile yetinen ve halk kitlelerinin gerçek ihtiyaçlar› ve istemlerine cevap olamay›p tutucu ve dogmatikler olarak eskinin yeni versiyonlar› biçiminde tarih ve toplum içerisinde yerimizi al›r›z. Unutulmamal›d›r ki bugün ne tür bir tohum ekersek, yar›n onu biçece¤iz. Modern ve günümüz gerçek devrimci ve Maoist komünistlerinin öncellerinden daha derin ve daha karmafl›k sorunlar› var. ‹nsana, do¤aya ve evrene, halk›n ç›karlar› için devrime, partiye, toplumlara, sosyalizme ve komünizme dair bütün fikirleri önemseyerek her birini ileriye do¤ru geliflimin birer parças› haline getirme ustal›¤›n› gösterebildi¤imiz oran›nda baflaraca¤›z. Sonuç olarak; yaflam›n her alan›nda oldu¤u gibi komünist partisi içerisinde de muhalif ve farkl› fikirler vard›r. Bu bizim niyetlerimizden ba¤›ms›z objektif bir durumdur. Sorun bunlar› nas›l ele alaca¤›m›z ve farkl› fikirlere karfl› yaklafl›m›m›z›n ne olaca¤› sorunudur. Ki yaz›m›zda genel olarak muhalif ve farkl› fikirlere iliflkin tavr›m›z› ortaya koydu¤umuzu düflünmekteyiz. Ancak burada birkaç noktan›n alt›n› yeniden çizmek istiyoruz. Birincisi: Biz ister kabul edelim, ister etmeyelim; muhalif ve farkl› fikirler hep olacakt›r. Maoistlerin bunlara karfl› yaklafl›m›; kesinlikle yok sayma, bast›rma fleklinde de¤il, aç›k ideolojik mücadele olmal›d›r. ‹kincisi: Muhalif ve farkl› fikirlerin kendilerini ifade etmelerinin koflul ve olanaklar›n›n yarat›lmas› konusundaki tutumumuz kesinlikle savunusunu yapt›¤›m›z görüfllerimizin ve Maoist Partinin karar alt›na ald›¤› görüfllerinin yanl›fl veya tart›flmal› oldu¤u sonucuna götürülemez. Aksine resmi olan ve savunusunu yapt›¤›m›z görüfllerin do¤rulu¤una olan inanç ve güvenin bir sonucu olarak az›nl›¤›n veya do¤ru bulunmayan, ancak varl›klar› devam eden muhalif ve farkl› fikirlerle aç›k ideolojik mücadelenin bizi daha fazla güçlendirece¤ine inanmaktay›z.

SINIF TEORİSİ Üçüncüsü: Muhalif veya farkl› farkl› fikirlerin sentezini savunmuyoruz Bu çok aç›k ki oportünizmdir. Dördüncüsü: Farkl› ve muhalif fikirlerin varl›¤› objektif bir durumdur ve bunlar aras›ndaki ideolojik mücadele do¤ru buldu¤umuz bir metottur. Ancak buradan yola ç›karak her fikir sahibinin bulundu¤u alan ve parçada kendi fikrine göre bir yönelime girece¤i sonucuna ulaflmak komünist partinin disiplin ruhuna fatiha okutan bir yaklafl›m olur. Dolay›s›yla parti içi tart›flmalar d›fl›nda kimin fikri ne olursa olsun demokratik merkeziyetçilik ilkesine ba¤l› kal›narak eylem ve irade birli¤ini bozguna u¤ratacak tav›r ve yönelimler Maoist partinin anlay›fl›na terstir. Beflincisi: Muhalif ve farkl› fikirler bunlar aras› ideolojik mücadele dönemsel de¤ildir, komünist partisi içerisinde sürekli olacakt›r. Ancak burada dikkat edilmesi gereken bunun parti içi platformlarda demokratik merkeziyetçilik ilkesine ve parti tüzü¤üne ba¤l› kal›narak yap›lmas›d›r. Aksi anlay›fl ‘gelin tart›flarak do¤ruyu bulal›m’ yaklafl›m›d›r ki, bu kesinlikle kabul edilecek bir durum olmad›¤› gibi yukar›da de¤indi¤imiz gibi farkl› fikirlerin sentezini savunmaya denk düflen oportünist bir yaklafl›m olur ve bu, Maoist parti gerçekli¤iyle ba¤daflmaz. Tüm devrimciler ve Maoist komünistler, komünist partinin, halk›n ve devrimin, insanl›¤›n ve do¤an›ngeliflimi önünde engel teflkil eden olgular› ortaya ç›karmada sürekli uyan›k olmal› ve MarksizmLeninizm-Maoizm`i, bu engelleri aflman›n kilit bir silah› olarak kavramal› ve devreye sokmal›d›r.

2 0 0 9 -13- Mayıs

SINIF TEORİSİ

ADALET ANLAYIfiIMIZ ÜZER‹NE Komünistler adalet anlay›fllar›n› savunduklar› di¤er tüm olgularda (parti, önderlik, güvenlik vb.) oldu¤u gibi, komünist-devrimci adalet anlay›fl› fleklinde savunurlar. Komünistlerin adalet anlay›fl›nda hiçbir kiflinin, hiçbir kurumun, hiçbir ulusun, hiçbir dinin ya da hiçbir elitist s›n›f ve tabakan›n özel bir ayr›cal›¤› olamaz Genel olarak adalet, toplumsal mülkiyet biçiminin ortaya ç›kard›¤› bir üst yap› unsurudur. Toplumsal mülkiyetin geliflmesine ba¤l› olarak, adalet de mülkiyetin korunmas›n› veya toplumlarda egemen olan mülkiyet ve da¤›l›m›n›n garantörlü¤ünü sa¤lamak için, üretim araçlar›n› elinde tutan egemen s›n›flar taraf›ndan sürekli belirli de¤iflikliklere tabi tutularak, toplumsal mülkiyet biçiminin flartlar›na ve ihtiyaçlar›na uygun olarak kurduklar› devlet biçimleriyle, geçmiflten bu güne ihtiyaçlar›n› karfl›layacak de¤iflikliklerle sürekli gelifltirilerek bu güne kadar getirilmifltir. ‹lkel komiünal toplum olarak adland›rd›¤›m›z toplumda, yaflam›n› sürdürmeye çal›flan insanlar aras›ndaki adalet, ilkel flartlar›n bir sonucu olarak son derece ac›mas›zd›. Zorlu do¤a flartlar› karfl›s›nda bir arada hareket etmek zorunda olan insanlar›n, kendi aralar›ndaki iliflkilerinde ise sadece güçlülerin yaflayabildi¤i, güçlü olmayanlara ise yaflam hakk›n›n tan›nmad›¤› bir ac›mas›zl›k hakimdi. Köleci toplumda ise üretimin belirli bir yo¤unluk kazanmas›na paralel olarak adalet anlay›fl›, köleci toplumun mülkiyet biçimine göre flekillenmifltir. Avc›l›kla yaflamlar›n› sürdürmeye çal›flan kabilele-

rin yan› s›ra, topra¤›n ekiminin ö¤renilmesine ba¤l› olarak tar›mc›l›k ve hayvanlar›n evcillefltirilmesiyle elde edilen art› ürün ve bu art› ürünün gelifltirilip korunmas› ve bölüfltürülmesine ba¤l› olarak ihtiyaç duyulan insan eme¤i üzerine flekillenen üretim biçimine ba¤l› olarak ortaya ç›kan üretim iliflkisinin bir sonucu olarak, tüm bu iliflkilerin korunmas› maksad›yla dönemim ihtiyac›na uygun bir adalet biçimi ortaya ç›km›flt›r. Köleci toplumdaki adalet anlay›fl› tamamen egemen s›n›f olan köle sahibi s›n›f›n›n ç›karlar›na uygun oluflturulmufltur. Bir kölenin bütün haklar›n›n köle sahibi taraf›ndan belirlenmesinin ötesinde, kölenin yaflam hakk› dahi köle sahiplerinin elinde bulunuyondu. Köleler en ac›mas›z biçimde sömürüye ve zulme tabi tutulmaktayd›lar. Kuflkusuz dönemin toplumsal üretim biçiminin oldukça parçal› olmas›na ba¤l› olarak, insanl›¤›n adalet anlay›fl› da sistemleflmifl ve merkezileflmifl bir düzeyde de¤ildi. Her kabilenin, her toplulu¤un kendine özgü oluflturduklar› kurallar ve de¤er yarg›lar› üzerinden flekillenen bir adalet anlay›fl› bu döneme damgas›n› vurmaktayd›. Örne¤in dönem itibari ile Antik Yunan’a bakt›¤›m›zda medeniyetin geliflmesine ba¤l› olarak, Atina merkezli bir ayd›nlanman›n ve demokrasi fikrinin geliflti¤ini

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs görmekteyiz. Ki, bu demokrasi sadece Atina’n›n merkezindeki köleci s›n›f› kapsamaktayd›. Dönem itibari ile Atina’da bu denli bir geliflme olmas›na ra¤men gerek Atina’n›n d›fl›nda gerekse de dünyan›n genelinde esasta bu geliflmenin ve ayd›nlanman›n çok gerisinde bir durum söz konusuydu.

Geçmiflten bu güne bakt›¤›m›zda toplumlar›n adalet anlay›fllar›n›n çeflitli biçimler ald›¤›n› ve bu biçimlerin toplumlar›n iktisadi yap›lar›n›n ihtiyac›na ba¤l› de¤iflimlere u¤rad›¤›n› görmek mümkün. Toplumlar›n mülkiyet biçimleri adaletlerin niteli¤ini belirler, adaletin; toplumsal mülkiyet biçiminin üst kurumu olmas› bu durumu kaç›n›lmaz k›lmaktad›r 88

‹nsanl›k, çözüp tan›mlayamad›¤› olaylar› ve nesneleri tanr› ilan ederek yaratt›¤› tanr›larla etraf›nda geliflmeleri tan›mlamaya çal›flm›fl ve dönemin adaletini de bu tanr›lara emanet ederek varl›¤›n› sürdürmeye çal›flm›flt›r. Sava tanr›s›ndan, deniz tanr›s›ndan, günefl tanr›s›na kadar her noktada belirledikleri tanr›lar üzerinden üretim, da¤›l›m ve tüketim noktas›ndaki çeliflkiler formüle ed i lmeye çal›fl›lm›flt›r. Gerek çok tanr›l› dinler gerekse de tek tanr›l› dinler olsun, bu dinler toplumlar›n verili koflullar›na uygun flekillenmek zorundayd›lar. Sonras›nda üretim iliflkilerinin toplumsal iktisadinin geliflmesinin sonucu olarak, oluflturduklar› büyük güçlü ordular arac›l›¤› ile yay›lmac› ve fetihçi bir tarzda büyük devletlerin ortaya ç›kt›klar›n› görmekteyiz. Bu yay›lmac› tarz beraberinde üretim biçiminin geçmifle nazaran daha da merkezileflmesini sa¤lam›flt›r. Yay›lmac› ve fetihçi güçler gittikleri topraklara hem kendi kültürlerini tafl›m›fllard›r, hem de giderek keflfettikleri toplumlar›n kültürel de¤er yarg›lar›n› tan›ma f›rsat› yakalayarak buradaki kültürel fakl›l›klar› ve zenginlikleri kendi toplumlar›na tafl›m›fllard›r. Dünyadaki bu merkezileflme parçal› biçimde varl›¤›n› sürdürmeye çal›flan çok tanr›l› dinlerin de ad›m ad›m tasfiyesini beraberinde getirmifltir. Toplumlar›n geliflim biçimi her dönem dengesiz olup eflit olmayan koflullarda olagelmifltir. Bu geliflim biçimindeki farkl›l›k bu gün halen varl›¤›n› sürdürmektedir. Örne¤in dünyada kimi ülkeler çok ileri düzeyde bir yaflam standard› içeri-

sindeyken kimi ülkeler ise hala monarfli vb gibi feodal biçime özgü tarzda yönetilmektedirler. Tek tanr›l› dinlerin dünyaya egemen olmas›ndan sonra bu dinlere ba¤l› olarak adalet anlay›fllar› da esasta parçal› olmaktan (kabile düzeyinden) kurtularak sistemli ve merkezi bir biçim alm›fllard›r. Toplumlarda hakim hale gelen semavi dinler kendi kurallar›n› yaz›l› hale getirerek merkezilefltirmifllerdir. Örne¤in H›ristiyan dinini kabul eden bir toplulu¤un bütün kurallar› ‹ncil kitab› arac›l›¤› ile flekillendirilerek, H›ristiyanl›¤›n nüfuz etti¤i tüm toplumlarda ortak bir adalet anlay›fl› uygulanmaktayd›. Daha sonra Müslüman olan topluluklar›n adalet anlay›fllar› ise Ku r-a n’ › n belirledi¤i yasalarla (fleriat kurallar›yla) flekillenmektedir. Dinler arac›l›¤› ile uygulanan adalet anlay›fllar›n›n geçmifle nazaran bu düzeyde merkezileflmifl olmas›n› bulunduklar› tarihsel flartlar aç›s›ndan de¤erlendirdi¤imizde, her bir dinin ortaya ç›k›fl›n› “birer devrim” olarak görmek mümkün. Semavi dinlere bakt›¤›m›zda bu gün bize son derece ilkel gelen kurallar›n ve kanunlar›n asl›nda toplumlar›n kendi verili koflullar›n›n bir ürünü olarak son derece büyük önem tafl›d›klar› görülmektedir. Bu dinler içerisinde en son din olarak ortaya at›lm›fl ve insanlar taraf›ndan kabul görmüfl din olan ‹slam dini ise di¤er dinlerin eksikli¤inden dersler ç›kart›larak elde etti¤i avantaj›n sonucu olarak o dönemin gerçekli¤ine uygun bir din olgusunu oluflturmaktad›r. Kur-an’a bakt›¤›m›zda o dönemin ihtiyaçlar›na ba¤l› olarak, her noktaya iliflkin bir yaklafl›m ve adalet anlay›fl› belirlemifltir. Örne¤in Kur-an’da kad›n erkek iliflkisinden tutal›m da köle sahiplerinin kölelere nas›l davranmalar› gerekti¤ine, h›rs›zl›¤›n cezas›ndan tutal›m yalan söyleyenin cezaland›r›lmas›na, mülkiyetin paylafl›lmas›na kadar ihtiyaç olarak gör-

2 0 0 9 -13- Mayıs dü¤ü her noktaya iliflkin bir yaklafl›m belirleyerek kendi adalet anlay›fl›n› merkezilefltirmifltir. Semavi dinler feodal toplum boyunca dünyan›n büyük bir bölümüne hükmetmifllerdir. Feodal toplumda büyük toprak sahipleri ile köylülerin iliflkisini esasta bu dinler flekillendirmifl ve bu dinlerin ortaya koyduklar› kurallar arac›l›¤› ile feodal toplumdaki egemenler kendi saltanatlar›n› sürdürmüfllerdir. Çok tanr›l› dinlerin ard›ndan tarih sahnesin ortaya ç›kan semavi dinler, feodal toplumda sömürünün k›rbac› haline getirilerek yoksul köylü ve maraba tabakas›na karfl› tam bir zulüm k›rbac›na dönüflmüfllerdir. Ekonominin yo¤unlaflmas› sonucu Avrupa’da geliflmekte olan ilerici burjuvazi feodal sistemi hedef seçerek devrimlerini gerçeklefltirmifllerdir. Bu dönemde burjuvazi taraf›ndan s›kça kullan›lan “özgürlük”, “kardefllik” vurgular› uzun y›llar boyunca kilise yönetiminin de önemli bir bilefleni oldu¤u feodal tabakan›n alt›nda büyük ac›lar çeken kitlelerin ilgisini çekerek, büyük ac›lara katlanma pahas›na burjuva devrimleri gerçekleflmifltir.

Burjuva Adalet Anlay›fl› ‹ktidar› “özgürlük”, “kardefllik” vurgusuyla büyük bedeller ödeyerek alan burjuvazi, feodal s›n›f› iktidardan al afla¤› ettikten sonra bu söylemleri k›sa sürede unutmufl ve burjuva iktidarda oluflturdu¤u mülkiyet biçiminin bir sonucu olarak sadece az›nl›k bir s›n›f›n en genifl ç›karlar›n› koruyacak bir biçime bürünmüfltür.

SINIF TEORİSİ juva devletlerinin özü bir ve ayn›d›r. Bu devletler var olan mülkiyet biçimini korumak ve egemen olan s›n›f›n iktidar›n›n ç›karlar›n› ne pahas›na olursa olsun savunmak fleklinde konumland›r›lm›fllard›r. Geçmiflten bu güne bakt›¤›m›zda toplumlar›n adalet anlay›fllar›n›n çeflitli biçimler ald›¤›n› ve bu biçimlerin toplumlar›n iktisadi yap›lar›n›n ihtiyac›na ba¤l› de¤iflimlere u¤rad›¤›n› görmek mümkün. Toplumlar›n mülkiyet biçimleri adaletlerin niteli¤ini belirler, adaletin; toplumsal mülkiyet biçiminin üst kurumu olmas› bu durumu kaç›n›lmaz k›lmaktad›r. Köleci toplumdan tutal›m kapitalist topluma kadar bütün adalet anlay›fllar› var olan mülkiyet biçimlerinin ihtiyac› üzerinden flekillenmifllerdir. Bu gün içinde yaflamakta oldu¤umuz burjuva-feodal toplumsal mülkiyet biçimi de kendi adalet anlay›fl›n› mülkiyetinin ç›karlar›n› garantörlük alt›na alma biçiminde tasarlayarak oluflturmufltur. Bu durum sadece bu toplumsal tabakada ortaya ç›km›fl de¤ildir. Geçmiflten bu güne, bugünden yar›na bütün toplumsal sistemlerin adalet anlay›fllar› egemen olan mülkiyet biçimine göre flekillenirler. Burjuva toplumlarda burjuva adalet biçimi uygulan›rken, sosyalist toplumlarda ise mülkiyet biçimine ba¤l› olarak kolektif adalet uygulan›r. Egemen olan s›n›f›n ç›karlar›n› yani proletaryan›n iktidar›n›n garantörlü¤ü alt›na al›nmas› fleklinde oluflturulur.

Kapitalizmin flafa¤›nda geliflen ulus bilinciyle birlikte, burjuvazi ulus duygusu ya da bilincine dayal› devlet ayg›tlar›n› kurarak iktidar›n› sa¤lamlaflt›rm›flt›r. Devrimleri ile birlikte oluflturdu¤u devletlerini s›n›flar üstü olarak tan›mlamaya çal›flan burjuvazi, bu ayg›tlar›n toplumda yaflamakta olan halk›n bütününün ç›karlar›n› eflit flekilde koruyan devletler oldu¤u yalan›n› seçerek kendi iktidar›n› tesis etmifltir. Tamamen kendisinin ç›kar›na olan ana yasalarla, denetiminde olan merkezi yarg› kurumlar›yla ve rolü kuklalardan farks›z parlamentolar›yla halk›n “kat›l›m›”n›n gerçeklefltirildi¤i formel demokrasilerle kendi diktatöryas›n›, adaletini tescillendirmektedir. Burjuvazi feodal s›n›flara nazaran kendi sömürü saltanat›n› ve az›nl›k yönetimi olan burjuva diktatörlü¤ünü daha usta bir yöntemle gizlemeyi sa¤lam›flt›r.

Burjuva-feodal üretim biçiminin egemen oldu¤u Türkiye-Kuzey Kürdistan’da da, iktidarda bulunan egemen s›n›flar adalet sistemini kendi mülkiyet biçiminin korunmas›na uygun tasarlam›fllard›r. Türk devletinin tüm mahkeme ve yarg› kurumlar›nda as›l› duran “adalet mülkün temelidir” tabelas› da bizlere bu gerçe¤i anlatmaktad›r. Bu tabela flu anlama gelmektedir; ‘ben adaletimi var olan mülkiyet biçimini korumak ve bu mülkiyet biçimine hizmet etmek için düzenler ve devletimin bütün kademelerini bu temelde flekillendiririm, benim mülkiyetimi (iktidar›m›) y›kmak ve de¤ifltirmek isteyen bütün birey, kurum veya kurulufllar› yarg›lar ve en sert cezalara tabi tutarak kendi özel mülkiyet sistemimi sürdürürüm.’ Buradan anlafl›lmas› gereken; Türkiye-Kuzey Kürdistan’daki egemen s›n›flar›n› n “adaletin” tarafs›z ve eflit oldu¤u, siyasetten ba¤›ms›z oldu¤u propagandas›n›n ezilen-sömürülenleri kand›rmak için tasarlanm›fl koca bir yalandan baflka bir fley olmad›¤› gerçekli¤idir.

Mevcut dünya üzerinde var olan burjuva devletler farkl› biçimsel yap›lara sahip olsalar da bütün bur-

Burjuva-feodal egemenler düzenledikleri anayasalar›nda “tüm vatandafllar›n›n yasalar önünde eflit

SINIF TEORİSİ oldu¤unu” belirtseler de; somutta uygulad›klar› ise tamamen farkl› yasalard›r, tüm yasal düzenlemelerini mutlu bir az›nl›¤›n haklar›n›n korunmas› üzerine bina etmifllerdir. Adalet ve hukuk yaln›zca hakim s›n›flar ve onlar›n iktidar bekas›n›n devam› için vard›r. Tersi, s›n›f karakterine ters düfler. Küçük bir örnek verecek olursak; serbest piyasa ekonomisine ba¤l› olarak tüm vatandafllar›n›n kredi çekme haklar› oldu¤unu belirtirler. Ama gerçek asl›nda hiçte böyle de¤ildir. Gerçek fludur ki kredi al›m›n› gelir durumu sabit ve belli bir miktar›n üstünde düzenli bir geliri olanlar›n yararlanabilece¤i flekilde düzenlerler. Bir yoksul kredi al›m› için ilgililere bafl vurdu¤unda ise, yoksullar›n karfl›s›na hiç de tahmin edemeyecekleri zorluklar ç›kart›larak, bu olanaktan faydalanmalar› yasal düzenlemelerle engellenir. Yoksul emekçilere verdikleri diflik miktardaki kredilere büyük faiz uygulayarak, emekçileri faiz uygulamalar›yla sömürmektedirler. Yine burjuva-feodal yasalarda seyahat özgürlü¤ü diye genel bir ibare var. Sormak laz›m Türkiye-Kuzey Kürdistan’da yaflamakta olan insanlar›n kaçta kaç› özgürce seyahat yapabilmekte? Toplumun geneline vuracak olursak elit bir tabakan›n d›fl›ndaki her kes, yurt d›fl›na ç›kabilmek vize çilelerine katlanmal› ve ilgilileri geriye dönecek kadar mal varl›¤›n›n oldu¤unu belirterek ikna etmek zorundas›n›z. Belli bir miktarda mal varl›¤›n›z ve düzenli bir geliriniz de yoksa bu hayale hiç kap›lman›za gerek yok çünkü burjuvazi taraf›ndan sa¤lanan bu “özgürlükten” zaten yararlanamazs›n›z. Yani sözün k›sas› kredi al›m›ndan tutal›m da sa¤l›¤a, e¤itimden, beslenmeye, bar›nmadan ulafl›ma kadar, her noktada burjuva feodal beylerin yasal düzenlemeleriyle haks›zl›¤a u¤rayarak yukar›da vermeye çal›flt›¤›m›z örneklerdeki zorluklarla karfl›laflacaks›n›z. Egemenler sürekli geliflmekte olan üretim biçimine uygun üretim iliflkilerinin sa¤lanabilmesi için reform ad› alt›nda kendi adalet sistemini yenileyerek güncellefltirmektedirler. Bu reformlar›n› oluflturduklar› hükümetler üzerinden parlamentoyu vizyonlaflt›rarak, genifl kitleleri manipüle ederek bizzat bu kitlelerin deste¤i ve oylar›n› kullanarak yasallaflt›rmaktad›rlar. Toplumsal muhalefetin ve egemenlerin kendi aralar›ndaki çeliflkilerden kaynakl› parlamentonun ifllevsel bir rol oynayamad›¤› dönemlerde ise egemenler direkt askeri darbel e r l e kendi gerçek yüzl e r i n i aç›ktan göstererek, parlamento peçesine gerek duymadan yeni yasalar düzenleyip bunlar› da halka zorla onaylatarak kendi

2 0 0 9 -13- Mayıs t›kanan veya ihtiyac›n› karfl›layamayan sistemini ifllevsellefltirmektedirler. Bu gün çokça dillendirdikleri demokrasi, insan haklar›, eflitlik veya bahsini ettikleri munhas›r medeniyetler seviyesi gibi kavramlar s›n›f ç›karlar›yla çat›flt›¤› anda bofl safsatalardan baflka hiç bir anlam tafl›mamaktad›rlar. Ezilen-sömürülenlerin büyük bedeller ödeyerek ortaya ç›kard›¤› bu de¤erleri burjuvazi bu gün kitleleri manipüle ederek kendi iktidar›n› sa¤lamlaflt›rmak için kullanmaktad›r. Dünyay› yöneten az›nl›k bir gurubun, dünyadaki ezilen ve sömürülen kitleler için gerçekten eflit bir adalet anlay›fl›n› savunduklar› ve böylesi bir adil düzeni getireceklerini beklemek bilimsel ak›l ve gerçekçi olamatan uzakt›r. Burjuvazi bu gün alt›na imza att›¤› ve sözde savundu¤u bir çok yasay› dahi ihlal etmekte ve bu yasalar› uygulay›p uygulamamada ise tamamen keyfi davranmaktad›r. Dünya jandarmal›¤›n› yapan ABD emperyalizmi ve di¤er emperyalist güçler bu noktada son derece pervas›z ve adaletsiz bir tutum içerisindedirler. Bu emperyalist güçler içinde ABD’nin dünya nezdinde uygulamaya çal›flt›¤› adalet anlay›fl› egemen güçlerin adaletinin asl›nda ne kadarda adaletsiz ve pervas›z oldu¤unu ortaya koymaktad›r. Dünya jandarmal›¤›n› yapan ABD kendi çark›na uymayan direnç gösteren di¤er ülkelere iliflkin suçlama temelinde nitelemelerde bulunup bu iddialar›n› dahi ispatlamaya çal›flmaktan uzak durmaktad›r. Herhangi bir ülkeyi “terörist” ilan ederek veya “kitle imha silahlar›” üretti¤ini öne sürerek, bu iddias›n› da ispatlayacak herhangi bir delil sunma gere¤i duymadan flunu söylemektedir: ‘Ben ortaya iddia atar›m muhatap ülkeler de kendilerinin suçsuz olduklar›n› ispatlamak zorundad›rlar, ispatlayamazlarsa ben elimdeki bütün gücü (kitle imha silahlar›m dahil) kullanarak bu ülkelere ekonomik, askeri veya siyasi olarak sald›r›larda bulunarak, bu ülkelere “adalet, demokrasi ve insan haklar›n›” getirip buralar› kendi ç›karlar›ma uygun hale getiririm.’ Yukar›da genel olarak adaletin tarihsel geliflimini, ortaya ç›k›fl›n›, adaletin tüm toplumsal tabakalarda alm›fl oldu¤u biçimleri ana hatlar›yla belirttikten sonra, flimdi ise baflta proleter adalet (kolektif adalet) anlay›fl›ndan tutal›m da tüm ezilen kitlelerin siyasal temsilcilerinin genel olarak adalet anlay›fllar›n› inceleyelim.

2 0 0 9 -13- Mayıs

Komünist-Devrimci Adalet Anlay›fl› Biz komünistlerin adalet anlay›fl› da geçmifl di¤er toplumsal sistemlerde oldu¤u gibi mülkiyet anlay›fl›m›z›n ürünü olarak flekillenmektedir. Adalet anlay›fl›m›z savundu¤umuz kolektif mülkiyet biçimine uygun olarak kolektif adalet anlay›fl› fleklindedir. Biz komünistler nihai anlamda da özel mülkiyete kökten karfl›y›z. Komünistlerin ufku, tarihsel flartlar› gözetmeksizin sonsuz “devletçi’’ ve “partici’’ gibi burjuva anlay›fllarla s›n›rl› olamaz. Bu gibi son tahlilde burjuva olan araçlar›, komünistler sadece tarihsel flartlar›n bir sonucu olarak uygulama ve bu araçlardan bu temelde faydalanma durumundad›rlar. Komünistler adalet anlay›fllar›n› savunduklar› di¤er tüm olgularda (parti, önderlik, güvenlik vb.) oldu¤u gibi, komünist-devrimci adalet anlay›fl› fleklinde savunurlar. Komünistlerin adalet anlay›fl›nda hiçbir kiflinin, hiçbir kurumun, hiçbir ulusun, hiçbir dinin ya da hiçbir elit s›n›f ve tabakan›n bir ayr›cal›¤› olamaz. Yine komünistler olarak dünya görüflümüze uygun olarak adalet anlay›fl›m›z› bu günden formüle ederek sistemli bir biçime kavuflturmak zorunday›z. Devrimin çözmeyi hedefledi¤i hiçbir sorunun çözümünün devrim sonras›na ötelenemeyece¤i gibi komünistlerin adalet anlay›fl› da devrim sonras› bir sorun de¤ildir. Bu sorunu devrim sonras› test edilmek ve uygulanmak üzere ertelenemez. Gelecek toplum projesine uygun bu günden konumlanmayan hiçbir parti veya örgütlenme gelecekte kuraca¤› toplumsal sistem aç›s›ndan kitlelere güven veremez. Maoist komünistler olarak bu günden gerek parti içerisinde, gerek partinin kitle çizgisinde, gerek devrimimizin dost s›n›f ve tabakalar› içerisinde gerekse de mücadele etti¤imiz s›n›f ve tabakalara karfl› kendi adalet anlay›fl›m›z› gelece¤e ertelemeden sistemlefltirerek tutarl› bir biçimde uygulamal›y›z. Nas›l ki burjuva adalet anlay›fl› kendi haks›z saltanat dünyas›n›n sürdürülebilmesi için tasarlanm›flsa, biz komünistlerin adalet anlay›fl› da bütün insanl›¤›n içsel düzen- “yasa’’lar› ya da öncesi sistemleri alt›nda, temel olan her fleyde, yani e¤itimden sa¤l›¤a, bar›nmadan ulafl›ma, iletiflimden çal›flmaya, beslenmeden güvenli¤e tüm insanl›¤›n bütün olanaklardan ortak eflit bir biçimde yararlanabilmesi için düzenlenmelidir.

SINIF TEORİSİ Toplumlar›n devasa geliflimini ve ilerleyiflini hiçbir güç durduramaz, biz komünistler için önemli olan toplumlar›n bu geliflim sürecinde, do¤adaki etkin unsur olan insan merkezli bir ideoloji eksenli siyaseti esas almakt›r. Do¤ay› gözeterek insan› merkezine alan, anlay›fllar s›n›f mücadelesinde yüzlefltikleri çeliflkilere karfl› burjuva yöntemlere düflmezler. Komünistler olarak e¤er böylesi temel noktada (do¤a ve insan) burjuvazi ile aram›za kal›n çizgiler çizemezsek, tabelam›z komünist de olsa bu tabela pek bir fleyi de¤ifltiremeyecektir. ‹nsan› merkeze almayan bütün siyasetlerin adalet anlay›fllar› haks›zl›k üzerine bina olmufl olur ki, bu da burjuva adalet anlay›fl›d›r. Maoist komünistler olarak kesintisiz devrim aflamalar›m›z›n nesnel gerçekli¤ini dikkate alarak, bu nesnel gerçekli¤in omuzlar›m›za yükledi¤i tarihsel görevlerimizi yads›madan, bu günden kulland›¤›m›z partinin, silah›n ve gücün sadece tarihsel flartlar›n bir sonucu olarak kullanmak zorunda oldu¤umuz araçlar olduklar› gerçekli¤ini bir an bile unutmayarak, gerek devrim öncesi, gerekse de devrimin çeflitli aflamalar›na iliflkin adalet anlay›fl›m›z› sistemlefltirmeliyiz. Devrimin verili koflullar›na uygun, yani devrim öncesi veya sonras›na iliflkin adalet anlay›fl›m›z›, ceza sistemimizi ve ceza infaz biçimimizi bugünden formüle ederek ihtiyaçlara uygun nitelikte gelifltirmeliyiz. Geçmifl sosyalizm deneyimlerinde uygulanan adalet anlay›fl›na k›saca bakacak olursak; komünistlerin bu noktada da önemli hatalara düfltüklerini görmek mümkün. Geçmifl sosyalizm deneyimlerinde sosyalist ülkelerin insana ve do¤aya bak›fl aç›s›n› bilimsel bir yöntemle incelemeliyiz. Adaletin, toplumsal mülkiyet biçiminin ortaya ç›kard›¤› bir üst yap› unsuru oldu¤unu yukar›da vurgulam›flt›k. Gerek Sovyetlerde, gerekse de Çin’de uygulanan mülkiyet biçimi kolektif olmakla birlikte ciddi kusurlar› içinde bar›nd›ran bir mülkiyet iliflkisiydi. Sovyetler Birli¤i’nde veya Çin’de komünist partileri direkt politik iktidar› elinde bulunduran proletaryaya önderlik yapt›¤› için kolektif mülkiyetin tepesinde bulunmaktayd›lar. Toplumun gelece¤ini belirleyen tüm temel kararlar komünist partileri taraf›ndan belirlenmekteydi. Yani kitlelerin iktidardaki rolünü yeterince özne haline getiremedikleri ve getirme flartlar›n› yakalayamad›klar› için kitlelerin parti, ordu ve devlet ayg›t›n› denetlemede yetersizlikler içerdi¤inden dolay› vurgusunu yapt›¤›m›z araçlarda ciddi s›k›nt›lar›n yaflamas› kaç›n›lmaz oluyordu. Di¤er bir de¤iflle parti, ordu

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

ve devlet örgütlemelerinde yabanc›laflman›n koflullerde burjuva adalet anlay›fl›ndan nasiplendi¤ini lar› bizzat kendi hata ve yetmezlikleriyle döflenmifl de görmek laz›m. oluyordu. Denetim zay›fl›klar› kitleleri bir büBizim toplum projemiz uygulanan tün olarak sürecin öznesi haline getirmede sosyalizmin yanl›fl politikalar›nciddi s›k›nt›lar yaratt›¤› ve bu kusurlar dan gerekli dersler ç›kararak, Koneticesinde de gün be gün burjuvaziama ayn› zamanda insanl›¤a münist ve nin türemesine önemli olanaklar sa¤ait geçmiflteki tüm olumludevrimci hareket lad›¤›n›, yaflanan geriye dönüfllerde luklar› da kendisine rehber bunu çok bariz biçimde görebildik. adalet anlay›fl›n› etmelidir. Biz eski düzenÖrne¤in e¤itimden, sa¤l›¤a, bar›nmadan, ulafl›ma, iletiflimden, çal›flmaya, beslenmeden, güvenli¤e kadar tüm temel noktalardaki politikalar esasta tek partinin politik iktidara önderlik yapt›¤› ve proletarya diktatörlü¤ü alt›nda devrimi gelifltirip ileriye tafl›mak isteyen komünist partisinin denetiminde-kontrolündeydi. Kitlelerin bu noktalardaki de¤iflikliklere iliflkin katk›s›n›n esasta olumlu olmakla birlikte tali oranda yaflanan yetersizlikten ötürü parti, kitleleri yeterince devrimin öznesi haline getirememifltir.

sistemli bir siyasete leri, yani gerici olan her dönüfltürüp bütünlüklü düzeni köküne kadar y›kmak istiyoruz. Öte olarak kendi adalet an- yandan sosyalizm teclay›fl›n› kitlelerin deneti- rübesinde yaflanan mine sunmad›¤› müd- di¤er hatal› noktalarda detçe, s›n›f mücadelesi oldu¤u gibi, adalet meselesinde de geçmiflin içerisinde karfl›laflaca¤› yanl›fl tarzlar›ndan ve sorunlar› çözmede uygulamalar›ndan kopburjuva yöntemle- mam›z ve o yanl›fl uygulamalar› mahkum etmemiz rinden köklü bir gerekmektedir. Örne¤in Çin kopuflu sergidevrimi sonras›nda Mao idaleyemez m› savunuyor diye biz de bugün

Kitlelerin bizzat yönetime kat›lmas›na barikat teflkil eden, onu parti ve uzman bir bürokrasinin ifli olarak gören bir devlet ve parti tekeli anlay›fl› hiçbir suretle kabul edilmemeli. Bu anlay›fllar›m›z› yar›na ertelemek olmaz, parti anlay›fl›m›zdan, demokrasi anlay›fl›m›za, ordu anlay›fl›m›zdan, adalet anlay›fl›m›za kadar her aç›dan keskin ayr›m noktalar›m›z› bugünden belirterek çizgimizi kitlelerin denetimine sokmal›y›z. Kitleleri devrimin merkezine koymayan k›ymeti kendinden menkul, hünerli beyinlerin iktidar mülküne karfl›y›z. Proletarya önderli¤inde, kitleleri söz-karar-yetki sahibi olmalar› gereken yerel yönetim ve bunlar›n koordinasyonu temelinde yükselmesi gereken merkezi yönetim sisteminden d›fllayarak, yönetmeyi proletarya diktatörlü¤ü özünden uzak, salt partinin tekeline devredenlerin adalet anlay›fllar›n›n komünist olmas› söz konusu olamaz. Do¤al olarak geçmifl sosyalist deneyimlerinde uygulanan adalet anlay›fl› için esasta sosyalist adalet anlay›fl› desek de bu adalet anlay›fl›nda önemli kusurlar›n bulundu¤unu da bugünden görmek gerekmektedir. Vurgusunu yapt›¤›m›z kusurlardan ötürü buralarda uygulanan adalet anlay›fl› her ne kadar proleter adalet anlay›fl› olsa da, belli düzey-

kalk›p devrim aflamas›nda idam› savunmamal›y›z. Yine örne¤in çeflitli nedenlerle de olsa Sovyetler’deki toplu Sibirya sürgünlerine vb. yanl›fl uygulamalar›na karfl› ç›kmal› ve bu uygulamalar› mahkum etmeliyiz. Bilindi¤i gibi bu konular, sosyalizmin sorunlar› çerçevesinde ele al›nmas› gereken konulard›r, biz flimdilik sadece adalet anlay›fl› noktas›nda bir iki elefltiride bulunarak konumuza devam edelim.

Türkiye-Kuzey Kürdistan Komünist ve Devrimci Hareketlerinin Durumu Burjuvazinin kendi haks›z sistemini sürdürmek için adalet anlay›fl›n› nas›l sistemli bir hale getirdi¤ini ve adalet anlay›fl›n› nesnel ihtiyaçlar›na nas›l uyarlad›¤›n› yukar›da ifllemeye çal›flt›k. Burjuvazinin tersine proletarya ve tüm ezilenler olarak adalet anlay›fl›m›z›n merkezileflmeden ve belli bir sistematikten uzak oldu¤unu bafl›ndan belirtelim. Devrimci ve komünist hareketin adalet anlay›fl›ndaki bu da¤›n›kl›k hiç kuflku yok ki önemli sorunlar›m›z›n bafl›nda gelmektedir. Komünist ve devrimci hareket adalet anlay›fl›n› sistemli bir siyasete dönüfltürüp bütünlüklü olarak kendi adalet anlay›fl›n› kitlelerin denetimine sun-

2 0 0 9 -13- Mayıs mad›¤› müddetçe, s›n›f mücadelesi içerisinde karfl›laflaca¤› sorunlar› çözmede burjuva yöntemlerinden köklü bir kopuflu sergileyemez. Kendi geçmifl tarihsel muhasebesini bütünlüklü yapmayarak, geçmifl burjuva tarzlar›yla hesaplaflmayan bütün hareketler, ki bu hareketlerin tabelas› komünist de olsa, savunduklar› adalet anlay›fllar›n› do¤ru bir temelde merkezilefltiremeyerek bütünlüklü bir sistemati¤e kavuflturamayacaklard›r. Bu durumda do¤al olarak sosyal prati¤e parçal›, eklektik ve da¤›n›k yans›yacakt›r. Merkezilefltirilmemifl adalet anlay›fl› komünist ve devrimci hareketlerin dönemsel önderlikleri taraf›ndan farkl› farkl› düzey ve biçimlerde alg›lanarak bu alg›laman›n yön verdi¤i kavray›fl seviyesinin düzeyinde uygulan›r. Ne yaz›k ki devrimci hareket bu sorununu ne ortaya koydu¤umuz flekliyle alg›lamaktad›r, ne de böylesi bir sorgulaman›n gereklili¤ine inanmaktad›r. Komünist ve devrimci hareketler bu gün neden kitlelere güven veremedi¤imiz sorusunu kendilerine sormal›d›rlar. Bu soru; e¤er do¤ru bir zeminde cevaplanacak olursa esasta bizlerin, yani toplumun öncü, önder güçlerinin yanl›fl politikalar› ve yaklafl›mlar› nedeniyle kitlelerin derin güvensizli¤inin oldu¤unu belirtmek gerekir. Devrimci ve komünist hareket bir çok noktada oldu¤u gibi adalet anlay›fl› noktas›nda da karfl›s›nda mücadele yürüttü¤ü toplumsal s›n›f ve tabakalardan önemli oranda etkilenmifl ve sorunlar› çözme yönteminde ço¤u kere burjuva yöntemlere baflvurarak sorunlar›n› do¤ru olmayan yöntemlerle çözmeye çal›flm›fllard›r. Özellikle geçmiflten bugüne devrimci hareketin dost ve düflman güçlerinin ayr›flt›r›lmas› konusundaki kar›fl›kl›k, yine devrimci hareketin kendi i çinde ortaya ç›kan çeflitli örgütsel ayr›l›klara karfl› dar sekter bir çizgi izleyerek konferanslarda ölüm karar› ç›kartmaktan tutal›m da, örgütsel ayr›l›klar›n› ilan eden devrimci gruplardan insanlar› sokak ortas›nda kurflun ya¤muruna tutarak öldürmelere kadar vard›r›lan yanl›fl bir dizi pratik hatalar yafland›. Devrimci hareket geçmiflte uygulad›¤› bu yanl›fl, sekter çizgisini kitlelerin gözünde meflrulaflt›rmak için ayr›lan neredeyse tüm gruplar› darbeciler, kavga kaçk›nlar› vb. olarak damgalam›flt›r. Devrimci hareketin bu yanl›fl burjuva pratiklerini bilimsel bir yöntemle ele alarak mahkum etmesi bir zorunluluktur. Bu yanl›fl pratiklerine karfl› genifl kitlelere özelefltiri vererek yanl›fl anlay›fllardan köklü kopuflu sergilemelidirler. Bugün kitlelerin

SINIF TEORİSİ devrimci hareklerin adalet anlay›fllar›na karfl› tutumlar›nda bunu görmek mümkün. Geçmifl süreçlerle karfl›laflt›rd›¤›m›zda, politik ve örgütsel daralman›n bir sonucu olarak komünist ve devrimci hareketlerin prati¤inde k›smi sayabilece¤imiz olumlu geliflmeler olsa da, fakat komünist ve devrimci hareketler kendi geçmifl yanl›fl çizgilerini bütünlüklü bir muhasebeye tabi tutmad›klar›ndan dolay› gelinen aflamada bu yanl›fl çizgilerinden tamamen ve bir bütün olarak koptuklar›n› savunmak do¤ru ve bilimsel bir yaklafl›m olmaz. Komünist ve devrimci hareketler flunu kabul etmelidirler ki, sürekli olarak kendisini yeniden ve yeniden yenileyip örgütleyemeyen ve ileriye tafl›mas›n› bilmeyen bir devrimcilik kuflkusuz kitleleri örgütleyemece¤i gibi art›k ona güven vermekten de çok çok uzak olacakt›r. E¤er kitlelerin k›r›lan güvenlerini tekrar tesis etmek istiyorsak kendi hata ve eksikliklerimize karfl› kitlelere aç›k bir flekilde özellefltirel yaklaflmak zorunday›z. Ne yaz›k ki devrimci hareketler genel olarak geçmiflte uygulad›klar› yanl›fl burjuva yöntemlerinden kopmaktan uzak durmaktad›r, kendi eksikliklerine karfl› bilimsel cesaretten uzak durmaktad›rlar. Devrimci hareketin en büyük sorunu kendi düflünce tarz›ndan kaynakl› ortaya ç›kan hatalar›n› örgütsel yap›s›n›n d›fl›nda aramas›d›r. Bu yöntem kayna¤›n› idealizmden alan öznelci düflünce biçimidir. Devrimci hareket bu yanl›fl tarz›ndan h›zla kopmal› ve kendi öznelci düflünce biçimini de¤ifltirerek, bütünlüklü tarihsel muhasebesini ise bu temelde yaparak geçmifl yanl›fl anlay›fllar›n› mahkum etmeli ve do¤ru yanlar›n› güçlendirmelidir. Ancak böylesi bir yaklafl›mla kitlelerdeki güvensizli¤i yeniden güvene dönüfltürebilir(iz). “Devrimci teori olmadan devrimci pratik olamaz” kavray›fl›ndan hareketle adalet sorununda e¤er bütünlüklü bilimsel bir pratik yakalamak istiyorsak öncelikle bu noktada do¤ru ve bilimsel bir siyaset (teori) belirlenmelidir. Komünist ve devrimci hareketin bir adalet anlay›fllar›n›n olmad›¤›n› söylemek haks›z bir belirleme olacakt›r. Bu hareketlerin kuflkusuz sistemleflmemifl olsa da bir adalet anlay›fllar› var. Bizim ›srarla alt›n› çizmek istedi¤imiz nokta devrimci hareketin adalet anlay›fl›n›n varl›¤› veya yoklu¤u meselesi de¤il. Bu anlay›fllardaki burjuva çizgiyi mahkum etmek ve adalet gibi stratejik meseleyi prensipte benimsenen düzeyden de öteye sistemlefltirmek ve politik nüfusumuzun oldu¤u tüm alanlarda bu sistemimize uygun hareket etmenin bizler aç›s›ndan son derece önemli oldu¤u gerçe¤inin kavranmas›d›r.

SINIF TEORİSİ Devrimci hareket kendi adalet anlay›fl›n› proleter hukuk temelinde günün ihtiyaçlar›na uygun olarak sistemli bir flekilde madde madde yay›nlayarak kitlelerin bu adalet anlay›fl›n› kavramas›n› sa¤lamal›d›r. Devrimci hareket e¤er kendi adalet anlay›fl›n› bu bütünlükle ele almazsa geçmiflte oldu¤u gibi proleter adaletin uygulanmas› meselesini gerek dönemsel merkezi önderliklerinin, gerekse de bölgelerde faaliyet sürdüren kadrolar›n›n düzeyine ve insaf›na b›rakm›fl olacakt›r. E¤er dönemsel önderlikler bu noktada yetkin iseler sorun asgari düzeyde yaflanacakt›r. E¤er bu kadrolar adalet anlay›fllar› noktas›nda yetkin de¤illerse kaç›n›lmaz olarak proleter adalet ad›na y›¤›nca burjuva araç ve yöntemlerin uygulanmas› kaç›n›lmaz bir hal alacakt›r. Bu noktada dikkat edilmesi gereken bir di¤er çizgi ise sorunlar›n kiflisellefltirilmesi meselesidir, devrimci hareketler kendi merkezi politikalar›n› sorgulamak yerine kendi içinde bulunan bireylerle bu sorunu tan›mlama, sanki var olan bu eksikliklerin tek nedeni içinde faaliyet yürüten kiflilermifl gibi göstererek sorunun sorumlulu¤undan kurtulmak gibi yanl›fl bir tarza düflümektedir. Geçmiflte ulusal harekette bu noktada önemli bir dizi eksiklikler söz konusuydu. Sorunu kiflilere yükleyerek aç›klayamay›z. Kuflkusuz kiflilerin adalet anlay›fllar› noktas›nda yetkin olup olmamalar› yap›lan yanl›fll›klarda bir etken olarak de¤erlendirebilir, fakat yanl›fllar hiçbir flekilde tek bafl›na bununla ifade edilemez. E¤er bir hareket, kendi kurallar›n› ana hatlar›yla yaz›l› bir hale getirmifl ve bunu kitlelere sunmuflsa bu harekete üye olan ve bu kurumlar için çal›flan herkes bu kurallara ba¤l› hareket etmek zorundad›r.

Maoistlerin Tarihsel Adalet Anlay›fl› 37 y›ll›k mücadele tarihimize bütünlüklü olarak bakt›¤›m›zda geçmiflten bu güne Maoist parti taraf›ndan uygulanan adalet anlay›fl›n›n esasta olumlu oldu¤unu gönül rahatl›¤›yla ifade edebiliriz. Kuflkusuz bu genel belirleme Maoistlerin geçmiflten bugüne de¤in hiç yanl›fl prati¤e imza atmad›¤› ya da içinde bulundu¤u toplumdan hiç etkilenmedi¤i sonucuna varmamal›y›z. Maoist Parti de geçmifl tarihsel süreçlerde yüzleflti¤i sorunlar karfl›s›nda önemli oranda burjuva, feodal adalet anlay›fl›yla sorunlar› çözmeye çal›flm›flt›r. Konumuz içerisinde de çeflitli tarihsel kesitlere iliflkin verece¤imiz bir dizi örneklerle bu yanl›fllar› açmaya çal›flaca¤›z. Maoist parti de yukar›da devrimci harekete yöneltti¤imiz elefltiriler-

2 0 0 9 -13- Mayıs den muaf de¤ildir. Maoist partiyle devrimci ve komünist hareket aras›ndaki fark, Maoist partinin gerçeklefltirdi¤i I. Kongreleriyle tarihini bütünlüklü bir muhasebeye tabi tutmufl yani siyasal, örgütsel, askeri ve ideolojik çizgi hatalar›n› aç›¤a ç›kartarak, bu hatalar›na karfl› köklü özelefltiri verme cesaretinde bulunarak, tarihihde düfltü¤ü hatalar›n› dogmatik-tutucu bir tarzda savunma veya üstünü örtme biçimindeki oportünist siyasete düflmeden yanl›fllar›ndan köklü kopuflu sa¤lam›fl olmas›d›r. 1. Kongre ve devam› olan 2. Kongre partiyi sorunlar›n d›fl›nda görme oportünistli¤ine düflmeden, eklektik tarih anlay›fl›na kap›lmadan, partinin kuruldu¤u günden bu yana yaflanan sorunlar›n, bizzat birinci dereceden sorumluluklar›n› üstlenerek devrimci ve komünist harekete nitel katk›larda bulunmufltur. I. Kongre gerek partinin kendi iç hiyerarflisinde, gerekse de partiyle genifl halk y›¤›nlar› aras›nda yaflanan tüm olumsuzluklar›n, parti tarihinde öne ç›km›fl bireylere, gruplara ya da hiziplere fatura edilerek aç›klanma yöntemini mahkum ederek, yaflanan bütün çizgi hatalar›n›n birinci dereceden sorumluluklar›n› üstlenmifl, soruna Maoist çizgi temelinde yaklaflarak, partinin gerçek bilimsel bir çizgi etraf›nda daha ileri bir kavray›flla birleflmesini sa¤lam›flt›r. Maoist Parti 1. Kongresiyle iradelefltirdi¤i Maoist çizgiyle devrimci ve komünist hareketin öznelci, sekter ve dogmatik düflünce tarz›ndan köklü olarak kopmufltur. Yine 1. Kongre, Maoist Parti içinde uygulanan burjuva yöntemlerle hesaplaflmaktan tutal›m da dönemsel önderliklerin örgütsel sekterizminin esasta neden oldu¤u örgütsel parçalanmalardan, s›n›f düflmanlar›m›zla aram›za keskin ayr›m çizgileri çekmifl ve Maoist Parti’yi ürünü oldu¤u MLM kayna¤›na her dönemkinden daha fazla yak›nlaflt›rm›flt›r. Komünistler partinin bir gün mutlaka ortadan kald›r›lmas› gereken bir burjuva araç oldu¤unu bilerek, ama ayn› zamanda bu arac› da, tarihsel flartlar›n bir sonucu olarak kullanmak zorunda olduklar› gerçekli¤ini bir tarafa b›rakmadan hareket ederler. Bir araç olan partinin yabanc›laflma gerçekli¤ini sürekli göz önünde bulundurarak, partinin yanl›fl veya hatal› yanlar›na karfl› hiç bir tutuculu¤a kap›lmadan, kendi sosyal prati¤inde bu yanl›fllardan kopman›n mücadelesini vererek partiyi komünist ilkeler ›fl›¤›nda stratejik bir araç olarak ele al›rlar.

2 0 0 9 -13- Mayıs Maoist parti aç›s›ndan durum buyken, devrimci ve komünist hareket ise esasta kendi tarihsel muhasebelerini bütünlüklü yapmaktan uzak durmaktad›rlar. Büyük oranda kendi siyasal, örgütsel, askeri ve ideolojik durufllar›ndan kaynakl› ortaya ç›kan sorunlar›n nedenini kendi örgütsel yap›lar›n›n d›fl›nda aramaktad›rlar. Devrimci hareketin bu yöntemi idealist düflünce yöntemidir. Çünkü olgular›n gelifliminde rol oynayan çeliflkileri d›flar›da arama yöntemi bilimsel bir yöntem de¤ildir. Dönem dönem d›fl çeliflkiler iç çeliflkiler üzerinde belirleyici bir rol oynasa da her Marksist-LeninistMaoist flu temel ilkeyi bilir ki, belirleyici olan iç çeliflkilerdir. Devrimci hareketin hatalar›n› d›flar›da arama yöntemi, siyasal olarak da kendi hatalar›na karfl› liberal oportünist bir ele al›fl› beraberinde getirmektedir. Bu durum do¤al olarak devrimci hareketi kendi hatalar›ndan ve yanl›fl çizgilerinden kopmas›n› engelledi¤i gibi, kitleler nezdinde de bu hareketlere karfl› oluflan güvensizli¤i derinlefltirmektedir. Maoist partinin adalet anlay›fl› geçmifl hiç bir konferans›nda özel bir gündem haline getirilerek merkezi ve sistemli bir politika haline getirilmemifltir. Bu durum esasta I. Kongrede köklü bir flekilde ele al›narak partinin geçmifl tarihinde prensip olarak uygulanan adalet anlay›fl› tüm parti iradesinin katk›s›yla merkezilefltirildi. I. Kongreyle birlikte her yönüyle muhasebe edilen parti tarihi adalet noktas›nda da bilimsel bir yöntemle ele al›narak geçmiflte uygulanan yanl›fllardan köklü kopuflusa¤lad›. Özellikle 1980 öncesi devrimci hareketin ve genifl halk y›¤›nlar›n›n Maoist partinin adalet anlay›fl›na oldukça yüksek güvenleri söz konusuydu. Ancak dönem dönem izlenmifl olan yanl›fl çizgi gerek devrimci hareket nezdinde, gerekse de kitleler nezdinde Maoist partinin adalet anlay›fl›n› önemli oranda tart›fl›l›r bir noktaya getirmifltir. I. Kongre parti tarihine bütünlüklü olarak yaklaflarak hatalar›n› nedenleriyle birlikte muhasebe ederek, kendi hatalar›ndan niteliksel kopuflu parti nezdinde oluflan güvensizli¤in tekrardan güvene dönüflmesine vesile oldu.

SINIF TEORİSİ lu” vb. iddialar, daha do¤rusu bu kiflinin polisle anlaflarak Süleyman yoldafl› “bilinçli yakalatt›¤›” iddias› söz konusuydu. I. Kongre Süleyman Cihan yoldafl›n yakalanmas› olay› nezdinde bu kifliye haks›zl›k yap›ld›¤›n›, bu iddialar›n tamam›yla ön yarg›l› ve kurgucu bir yaklafl›m tarz›yla ileri sürüldü¤ünü, Süleyman yoldafl›n yakalanmas›n›n nedeninin asl›nda kendi örgütsel hatalar›n›n ve yanl›fl çal›flma tarz›n›n bir sonucu oldu¤unu 20 sene sonra kabul ederek düzeltti. Süleyman yoldafl›n akrabas› ise taraf›m›zca 20 sene boyunca bu haks›z iddiaya maruz kalarak büyük bir haks›zl›¤a u¤rat›ld›. Ve yine I. Kongre 1996 y›l›nda yap›lan Kongre Haz›rl›k Konferans›’na iliflkin yaklafl›m›n› da flöyle özetliyordu: “1996 y›l›n›n bafl›nda toplanan Kongre Haz›rl›k Konferans›’nda partiye s›zd›r›lm›fl bir karfl› devrimci hücre aç›¤a ç›kar›ld›. KHK’da karfl› devrimci hücrenin aç›¤a ç›kart›lmas›, konferans›m›za tarihsel bir politik anlam yükledi. Partimiz tümden tasfiye olma ya da karfl› devrimin aleti olma tehlikesiyle karfl› karfl›yayd›. Karfl› devrimci örgütlenme partimizin önderli¤ini ele geçirmeyi ve patiye hakim olmay› hedefliyordu. Karfl› devrimin bu oyunlar› konferans›m›z taraf›ndan baflar›yla bofla ç›kar›ld›. Partimizin Marksist-Leninist-Maoist özünün korunmas›nda ve karfl› devrimci hücrenin aç›¤a ç›kart›lmas›nda komünist önderimiz Cüneyt Kahraman yoldafl tayin edici bir rol oynad›. Konferans›m›z bu tarihi rolü oynamakla birlikte ciddi ilkesel hatalara da düfltü.” KHK’ya iliflkin bu de¤erlendirmeyi yapan 1. Kongre bu süreçte düflülen hatalar› da görmezden gelmeyerek flu de¤erlendirmeyi yapt›:

I. Kongrenin parti tarihinde yap›lan haks›z uygulamalardan kopufluna iliflkin bir kaç somut örnek verecek olursak:

“KHK’m›z›n ajan ve iflbirlikçi iddias›yla tutuklana n lara soruflturma-sorgulama s›ras›nda ‘devrimci flid det’ ad› alt›nda belirledi¤i politikan›n Marksist-Le ninist-Maoistlerin proleter adaletiyle ve hukuk an lay›fl›yla uzaktan yak›ndan ilgisi yoktur. Bu politika burjuvaziden ödünç al›nm›fl burjuvaziye ait sorufl turma ve sorgulama yöntemidir. Bu pragmatist bir politikayd›. Siyasi olarak amaca ulaflmak için her arac› mubah görmekti. Bu politika ve yöntemleri Marksist-Leninist-Maoistler ne savunur, nede uy gular. Parti tarihimizde ilk kez böyle bir politika bir konferans karar› ile benimsenip uyguland›.

Örne¤in flehit düflen parti genel sekreteri Süleyman Cihan yoldafl›n yakalanmas› olay›nda, dönemin ve daha sonraki dönemlerdeki önderliklerimizin bu yakalanmaya iliflkin Süleyman Cihan yoldafl›n akrabas›na iliflkin ileri sürülen “ajan, kuflku-

Karfl› devrimci olsalar da bir kifliye kötü muamele, psikolojik bask›, insani onurunu zedeleme, haka ret, küfür ve fiziki fliddet vb. yöntemler uygulamak iflkencedir ve insanl›k suçudur. Bu Marksist-L e n i nist-Maoistler için ilkesel bir sorundur.

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs

Bu bir yan›yla sekter, di¤er yan›yla liberal, ama özünde her halükarda burjuvazinin siyaset ve ey lem tarz› olan gerici ve utanç verici bir politikad›r. Kongremiz; burjuvaziden ödünç al›nm›fl bu karfl›devrimci yöntemi mahkum etti¤ini ilan eder ve bu hata ve suçtan dolay› Türkiye-Kuzey Kürdistan proletaryas› ve ezilen halklar› baflta olmak üzere enternasyonal proletarya ve dünya halklar›ndan özür diler.” Bu al›nt›dan da anlafl›ld›¤› üzere 1. Kongre bu sorunun üstüne bilimsel bir yöntemle gitmifl ve parti tarihinde bu olay› ikinci kara leke olarak ilan ederek partideki burjuva anlay›fl› ortaya koydu¤u MLM tutumla mahkum etmifltir.

I. Kongre, 96 Kongre Haz›rl›k Konferans›’nda tespit edilen karfl› devrimci hücreye karfl› uygulanan burjuva yöntemi mahkum ederek ve burjuvaziden ödünç al›nan yöntemden dolay› Türkiye-Kuzey Kürdistan proletaryas› ve ezilen halklar› baflta olmak üzere enternasyonal proletarya ve dünya halklar›ndan özür dileyerek parti tarihinde ilk defa parti iradesi taraf›ndan kararlaflt›r›lan iflkence yöntemini teflhir etmifltir. Partide bulunan bu burjuva anlay›flla yürütülen keskin iki çizgi mücadelesinin bir sonucu olarak 1. Ko n g r e, Maoist nitel bir s›çrama yakalam›fl, partinin kitleler nezdinde tart›fl›l›r duruma gelen adalet anlay›fl›n› tekrardan güvene dönüfltürmesini sa¤laman›n temeli olmufltur.

Hiçbir burjuva-feodal yöntem (iflkence, hakaret, tehdit, flantaj, kand›rma, flafl›rtmaca vb) kullan›lmamal›, bu yöntemlerle al›nan ifade veya yarg›lamalar kesinlikle reddedilmeli, ayr›ca bunu yapan yoldafllar bu süreçten dolay› derhal görevden al›narak köklü bir de¤iflim olmaks›z›n partiye geri al›nmamal›d›rlar. ‹flkence bir insanl›k suçudur

Yukar›da özetlemeye çal›flt›¤›m›z örnekler sadece bizim parçal› adalet anlay›fl›m›z sonucu ortaya ç›kan yanlar›m›z›n belirgin olanlar›d›r. Maoist partinin adalet anlay›fl›n›n merkezi ve sistemli biçimde olmay›fl›ndan kaynakl› proleter adalet ve hukukumuz tüm alanlara eflit ölçüde yans›yamam›flt›r. 1. Kongreyle birlikte özellikle 96’da uygulanan burjuva yöntem nezdinde parti kendi adalet anlay›fl›n› yaz›l› hale getirip ilk kez yay›nlayarak kitleleri ve devrimci hareketin Maoist partinin adalet anlay›fl› noktas›nda bilinçlenmesini sa¤lad›. Yaz›l› olarak iradeleflmeyen politikalar prensipte kal›rlar ve prensip düzeyinde kalan politikalar›n uygulanmalar› ise zorunluluk temelinde de¤il de gereklilik temelinde kavran›l›rlar. Zorunluluk ve gereklilik aras›nda temel bir fark vard›r. Zorunluluk olarak kabul edilen politikalar ilkeseldirler ve proletarya partisi aç›s›ndan ilkesel noktalarda taviz verilmez bununla beraber gereklilik olarak görülen olgular dönemsel-konjonktürel-olarak ele al›n›rlar, yani yaflanmakta olan politik siyasal geliflmelere ba¤l› olarak proletaryan›n ç›kar›na uygun olarak de¤ifltirilebilirler. Komünistler adalet meselesi gibi önemli bir olguyu gereklilik olarak de¤il de zorunluluk, yani ilkesel olarak de¤erlendirirler.

Parti olarak her ne kadar prensipte benimsenen ve do¤ru buldu¤umuz bir adalet anlay›fl› olsa da, bu

anlay›fl›m›z, geçmifl konferanslarda belirli maddelerle sistemli hale getirilmedi¤inden dolay› gerek baz› dönemsel önderlikler, gerekse de baz› yönetici organlar prensipte benimsenen bu adalet anlay›fl›n› uygulamada önemli eksikliklere d ü fl m ü fl l e r d i r.

II. Kongre I. Kongrenin bu nitel kopuflunun ›fl›¤›nda partinin geçmiflte prensip düzeyinde savundu¤u adalet anlay›fl›n›n belirli bir sistemati¤e ba¤l› olarak proleter hukuk çerçevesinde formülasyonunu kararlaflt›rarak maddeler halinde merkezi bir yarg›lama ve adalet anlay›fl› ortaya ç›karm›flt›r.

II. Kongrenin kararlaflt›rd›¤› adalet anlay›fl› ana hatlar›yla flöyledir a- Yarg›lamada, mutlaka kolektif iflleyifl oturtulmal›, hangi düzeyde bir yarg›lama olacaksa ilgili organ›n tüm bileflenlerinin bilgisi sa¤lanarak ve organ›n karar yeter say›s› üzerinden sonuca gidilmelidir. b- Yarg›lamada, suçlanan›n kendisini serbest ifade etme hakk› kay›ts›z flarts›z tan›nmal›d›r. Zaman darl›¤›, koflullar ve güvenlik gerekçe yap›larak yarg›s›z infaz yap›lmamal›d›r. Bu yöntem sa-

2 0 0 9 -13- Mayıs dece ölümle sonuçlanacak yarg›lamalar için de¤il, tüm yarg›lamalar için geçerlidir. c- Suçun ifllendi¤i koflullar gözönünde bulundurulmal›d›r. Yarg›lama yap›lan süreçteki koflullar de¤il, sorunun yafland›¤› koflullar yarg›lamada göz önünde bulundurulmal›d›r. d- Hiçbir burjuva-feodal yöntem (iflkence, hakaret, tehdit, flantaj, kand›rma, flafl›rtmaca vb) kullan›lmamal›, bu yöntemlerle al›nan ifade veya yarg›lamalar kesinlikle reddedilmeli, ayr›ca bunu yapan yoldafllar bu süreçten dolay› derhal görevden al›narak köklü bir de¤iflim olmaks›z›n partiye geri al›nmamal›d›rlar. ‹flkence bir insanl›k suçudur. Partide bu suçu iflleyenler s›radan ele al›namaz. Bu noktada pasif tutum insanlar›n bu uygulamay› yap›p özelefltiri vermeleriyle kurtulmalar›n› sa¤layacakt›r. e- Kiflinin kapasitesi ve suça iliflkin kavray›fl› göz önüne al›nmal›d›r. Bilmeden ya da bilse de bunun tam olarak sonuçlar›n› kestiremeyen insanlar bu çerçevede yarg›lanarak ölüm cezas› gündeme geldi¤inde öldürülmemeli, genifl teflhir cezas› uygulanmal›d›r. f- fiüphe yarg›lamada delil olarak kullan›lamaz. Herkes herkesten flüphelenebilir hatta bu flüphelerin baz›lar› süreç içerisinde do¤ru da ç›kabilir. Ama bizim adalet anlay›fl›m›zda kan›t d›fl›nda e¤ilim, flüphe ve kanaat kullan›lamaz. g- Halka, devrime ve partiye yarar› olaca¤› flekilde cezan›n verilmesi sa¤lanarak ifli duygusal intikama vard›rmamal›y›z. fiüpheliler ya da aç›¤a ç›km›fl suçlular güçlerimizce sorgulanmak üzere tutukland›¤›nda adil sorgu sürecinde samimi itiraflarda bulundu¤unda bu dikkate al›narak ceza verilmelidir. Samimi itirafta bulunup bu ifli yapmaktan vazgeçenlere ölüm baflta olmak üzere di¤er a¤›r cezalar›n uygulanmas›ndan kaç›n›lmal›d›r. h- ‹ntikam de¤il engelleme, kendimizi rahatlatma de¤il affetme, düzeltme ve kazanma bizim yöntemimiz olmal›d›r. ›- Sürdürdü¤ü tüm karfl› devrimci faaliyetlerden vazgeçerek kendi iste¤iyle gelip partiye aç›k beyanda bulunan kifliler ölümle cezaland›r›lmamal›d›r. Maoist partinin 2. Kongre kararlar›ndan aktard›¤›m›z yukar›daki maddeler Maoistlerin adalet anlay›fl›n› genel olarak ifade etmektedir. Hangi gerekçeyle olursa olsun hiçbir birey ve yetkili organ bu maddeleri yok sayarak yarg›lama yapmamal›d›r. Bu maddeler Maoistlerin sistemleflmifl hukuk anlay›fl›n›n somut ifadesidirler. Parti trihinde de¤iflik

SINIF TEORİSİ süreçlerde, bu sistemleflmifl maddeler olmad›¤›ndan dolay› adalet anlay›fl›m›z›n uygulamas›nda önemli sorunlar yafland›¤› unutulmamal›d›r. Parti II. Kongresiyle kararlaflt›r›lan bu maddeler süreç içerisinde de¤iflen koflullar da göz önünde bulundurularak de¤ifltirilmelidirler. Adalet anlay›fl›m›z ne kadar güçlü ve eksiksiz olursa o kadar az hata yap›lacakt›r. ‹nsan amaçt›r, bundan dolay› yarg›lanmas› çok dikkatli yap›lmal›d›r. Komünist partiler, devrim mücadelesinde yapt›klar› yarg›lamalarda zamana, duruma ve kifliye göre de¤iflen belirsiz keyfiyetçi tutumlar› anti-bilimsel görerek reddetmelidirler. Her komünist partisi mutlaka kendi hukuk sistemine uygun bir adalet anlay›fl›na sahip olmal›d›r. Belli çerçevelerle oluflturulan yarg›lama maddeleri tüm yarg›lama ve uygulamalarda keyfiyetçili¤i ortadan kald›rarak daha sa¤l›kl› bir adalet anlay›fl› aç›¤a ç›karacakt›r.

Yarg›lamada kolektif iflleyifl uygulanarak sonuca gidilmek zorunludur Hangi düzeyde yarg›lama yap›l›rsa yap›ls›n, bütün yarg›lamalar kolektif organ iflleyifli sa¤lanarak yap›lmak zorundad›r. Kolektif organ iflleyifli sa¤lanarak yap›lmayan bütün yarg›lamalar›n sonuçlar› Maoist parti taraf›ndan kabul edilemez ve ilgili kifliler hakk›nda derhal sorgulama bafllat›l›r. Organlarda karar yeter say›s› parti tüzü¤ünde de belirtildi¤i gibi, organ›n say› toplam›n›n salt ço¤unlu¤udur. Bütün yarg›lamalarda bu yöntem uygulanarak sonuca gidilmelidir.

‹ddiaya maruz kalan kifliye en genifl savunma haklar› tan›nmal›d›r ‹dia ve varsa kan›tlar kifliye sunulmal›, sorgulanacak olan kiflinin idialar› cürütme ve ya kendisini aklamak için kifliye kendisini savunmak için yeterli bir zaman tan›nmal›d›r. Bireyin savunma hakk›n› küçümseyemeyiz. Koflullar öne sürülerek kiflinin savunma hakk› elinden al›namaz. fiayet sorgulanman›n yap›labilmesi için flartlar uygun de¤ilse (güvenlik, sa¤l›k, co¤rafi alan vb) sorgulanma durdurularak ertelenmelidir. Uygun olmayan koflullarda yap›lacak bir sorgulamada sa¤l›kl› bir sonuca var›lamaz. Bu tür durumlarda idian›n boyutuna bakmaks›z›n sorgulama durdurulmal› ve sorgulama için uygun koflullar oluflturulmal›d›r. Sorgulamada yönlendirme, sorulan sorularla bilgi verme tutumlar›na girilemeyece¤i gibi, verilen bil-

SINIF TEORİSİ gilerin do¤rulanmas› ad›m› atlanamaz. Sorgulamada kiflinin aciz durumu göz önünde bulundurularak, savunmas› objektif aç›dan uygun hale getirilmeli ve verilen bilgiler bilimsel kan›tlarla teyid edilerek sonuçland›r›lmal›d›r. Do¤runun aç›¤a ç›kar›lmas› temel hareket noktam›z olmal›d›r... Ola¤an üstü koflullar öne sürülerek, var›lan karar ve bu karar üzerinden gerçeklefltirilen infazlar kabul edilemez ve bu sorgulamay› yapan partinin ilgili organ› hakk›nda sorgulama karar› ç›kar›l›r ve sorgulanmaya tabi tutulurlar.

Sorgulamada susma hakk› ‹ddiaya maruz kalan kifliye iddia kan›tlar›yla birlikte sunulduktan sonra, tüm bu iddialar ve delillere ra¤men kifli susma hakk›n› kullanabilir. Sorgulama sürecinde kifli susma hakk›n› sorgu sürecinin sonuna kadar kullanabilir. Bu hakk›n› kullanan kiflilere karfl› herhangi özel bir tutumda bulunmak suçtur. Fakat sorgulamay› yürüten ilgili parti organ› kiflinin savunma hakk›n› kullanmas› için kifliyi ikna etmeye çal›flmal›d›r. Kiflinin var olan iddialara karfl› savunma hakk›n›n ve susma hakk›n›n kullanmas›n›n tamamen kifliye ait bir karar oldu¤u kendisine söylenmelidir. ‹ddialar karfl›s›nda susma hakk›n›n kullan›lmas›n›n, karar merci olan ilgili parti organ›n›n zanl› hakk›ndaki karar›na direkt yans›yaca¤› uyar›s› zanl›ya mutlaka anlat›lmal›d›r.

‹ddia sahibi olan kifli ya da kifliler sorgulama komisyonunda yer alamaz ‹ddiay› getiren kifli ya da kifliler iddian›n sahipleri olduklar› için do¤al olarak taraf durumundad›rlar. Taraf olan birinin soruflturma ve sorgulamada bulunmas› soruflturman›n objektifli¤ini zedeler. ‹ddia sahibi kifli ya da kifliler iddialar›n› örgütlü bulunduklar› parti organ›na delilleriyle (kan›t) birlikte sunarak suç duyurusunda bulunma hakk›na sahiptirler. Partinin ilgili organ› iddialar› al›r ve e¤er iddialar bir sorgulamay› gerektiriyorsa bir sorgu komisyonu oluflturur ve kifli hakk›nda sorgulama bafllat›l›r. Parti organ›, hakk›nda soruflturma bafllatt›¤› kifliyi, sorgulaman›n bafllat›ld›¤›na dair bilgilendirmek zorundad›r. Sorgu komisyonu iddia sahibinin iddialar›n› ve kan›tlar›n› merkezilefltirerek zanl›ya ulaflt›r›r ve zanl›n›n bu iddialar hakk›nda savunmas›n› isteyerek sorgulamay› bafllat›r. Bu komisyonlarda akraba, efl ve aileden kiflilerin al›nmas› da, sorgulamay› yapan komisyonun objektif olmas›n›n önünde engel teflkil edece¤inden

2 0 0 9 -13- Mayıs do¤ru olmaz. Tüm bu önlemler yürütülen soruflturman›n daha sa¤l›kl› bir sonuca varmas› için hayata geçirilmelidir.

Sorgulaman›n yap›ld›¤› süreç de¤il, suçun ifllendi¤i süreç ve zaman üzerinden sorgulanma yap›lmal›d›r Suçun ifllendi¤i süreçteki objektif koflullara ve zanl›n›n bu süreçteki durumuna, yani suçun ifllendi¤i koflullardaki d›fl faktörlerin zanl› üzerindeki etkileri, zanl›n›n o koflullardaki yafl› ve sa¤l›¤› dikkate al›narak sonuca var›lmal›d›r. Örne¤in 18 yafl›n alt›nda ifllenmifl bir suçun, bu suç çok sonralar› ortaya ç›kt›¤›nda suçu iflleyen zanl›n›n ergen olmadan ifllemifl oldu¤u biçimiyle soruflturma ve yarg›lanma yap›lmal›. Yine bu suçu ifllerken herhangi bir sa¤l›k sorununun olup olmad›¤› incelenmeli kifli bu suçu iflledi¤inde psikolojik durumu ve ruh sa¤l›¤› göz önünde bulundurulmal›d›r. Yani kifli bu süreçte her hangi bir tedavi görmüfl mü karar aflamas›nda bu durum da dikkate al›narak sonuca var›lmal›d›r.

‹flkence bir insanl›k suçudur Sorgulamada hiçbir burjuva-feodal yönteme baflvurulamaz. Hakaret, tehdit, flantaj, kand›rma, flafl›rtmaca, taciz gibi kiflinin onurunu rencide edecek herhangi bir uygulama direkt iflkence olarak kabul edilecek ve bu uygulama sonucunda var›lan tüm sonuçlar direk ret edilerek, bu iflkence yöntemini kulland›klar› tespit edilen partinin ilgili organ› veya organlar› görevden al›narak, soruflturmaya tabi tutulacaklard›r. ‹flkencenin bir insanl›k suçu oldu¤unu burjuvazi gibi genelleyerek tekrarlayamay›z. Partinin sorgulamalara iliflkin belirlemifl oldu¤u bu yöntemlerin d›fl›nda herhangi bir burjuva-feodal yöntem uygulayan organlar partide en a¤›r ceza olan ihraç cezas›na çarpt›r›lacaklard›r. ‹flkenceye karfl› böylesi kararl› bir durufl sergilenmezse, bizim de adalet anlay›fl›m›z›n da burjuvafeodal adalet anlay›fl›ndan hiçbir fark kalmaz. Nitekim burjuva-feodal yasalara bakt›¤›m›zda bu yasalarda da iflkencenin bir insanl›k suçu oldu¤u yazmaktad›r. Ortaya ç›kan iflkence olaylar›na ise burjuva-feodal temsilciler “ferdi olaylar” fleklinde geçifltirmektedirler. ‹flkence suçuna alet olan partili insanlar köklü bir de¤iflime u¤ramad›klar› müddetçe partiye al›nmamal›d›rlar. Bu suçu iflleyenlerin, sadece özelefltiri vererek suçlar›n› geçifltirmek biçimindeki bir tutum ise kabul edilemez.

2 0 0 9 -13- Mayıs

Yarg›lanma sürecinde kan›t d›fl›ndaki hiç bir fley delil olarak kullan›lamaz fiüphe, kanaat veya e¤ilim delil olarak kullan›lamaz ve bu olgulara dayan›larak zanl›n›n suçlu oldu¤u karar›na var›lamaz. Bu yöntemlerle verilen kararlar kabul edilemez. Ortaya at›lan baz› flüpheler zaman içerisinde do¤ru da ç›kabilirler fakat bu flüphelerle hareket edilerek, bizim adalet anlay›fl›m›zda, kifli suçlu ilan edilemez.

Sorgusu tamamlanmam›fl, yarg› aflamas›ndaki hiç bir insan peflin y a r g ›larla suçlu olarak ilan edilemez Dikkat edilmesi gereken bir di¤er husus ise haklar›nda çeflitli nedenlerle soruflturma bafllat›lan insanlar›n sorgu süreçlerinde yarg›s›z infaz misali ajan vb. nitelemelerin kullan›lmam as›d›r. Bu tarz peflin yarg›lardan hareketle yap›lan ithamlar, yarg›s›z infaz olarak de¤erlendirilir ve asla kabul edilemez. Daha soruflturma aflamas›ndaki bir zanl›n›n peflinen suçlu ilan edilmesi adalet anlay›fl›m›za gölge düflürür. Bir zanl› hakk›nda soruflturmayarg›lama yürütmek baflka bir fley, önyarg›larla niteleme yapmak baflka bir fleydir. Kald› ki hakk›nda soruflturma-yarg›lama yürütülen bir insan suçlu ç›kabilece¤i gibi suçsuzda ç›kabilir. Her yarg›lanan suçludur diye bir yaklafl›m bizim yaklafl›m›m›z olamayaca¤› gibi bilimsel de de¤ildir.

Hiçbir insan temellendirilmifl ku flkular nedeniyle damgalanarak ma¤dur edilemez Maoist partinin adalet anlay›fl›n›n geçmiflteki eklektik yanlar›ndan kaynakl› etraf›m›zda y›¤›nlarca flüpheli ilan edilerek ajan, hain, h›rs›z, damgas› vurulan insan bulunmaktad›r. ‹nsanlar hakk›nda flaibelidir, flüphelidir veya güven vermiyor gibi genel söylemlerle insanlar› damgalay›p y›llarca ma¤dur edemeyiz. Yukar›da vermifl oldu¤umuz Süleyman Cihan yoldafl›n akrabas› gibi örnekler etraf›m›zda vard›r. Yap›lmas› gereken hakk›nda iddia söz konusu olan insanlar›n sorgulanmas›n›, var olan deliller üzerinden, adalet anlay›fl›m›za uygun olarak bir an önce bafllatmak, y›llara dayanan bu belirsizli¤i ortadan kald›rmakt›r. Böylesi haks›z biçimde iddiaya maruz kalm›fl ve durumu sonuçlanmam›fl insanlar ve bu insanlar›n aileleri yaflamakta olduklar› sosyal ortamlardan da d›fltalanmakta-

SINIF TEORİSİ d›rlar. Bu biçimdeki a¤›r ithamlar› zamana yayarak insanlara her gün iflkence yapamay›z. Bu kör kuflkuculuk ve damgalamac› anlay›fl yüzünden insanlar zan alt›nda tutularak büyük bir adaletsizli¤e u¤rat›lmaktad›rlar. Bu durumlara hassasiyetle yaklaflmal› ve y›llara dayanan bu belirsizli¤i bir an evvel ortadan kald›rmal›, gerçek suçlularla haklar›nda flaibe yarat›lanlar bir birinden ayr›flt›r›larak sonuca gidilmelidir.

‹ddia sahibi, iddias›n› kan›tlar›yla birlikte sunmak zorundad›r E¤er bir yoldafl bir di¤er yaldafla ya da herhangi bir organ veya halktan biri(leri)ne ajan, iflbirlikçi, h›rs›z gibi herhangi bir itamda bulunuyorsa, bu iddia sahibi kifli, idias›n› kan›tlar›yla birlikte sunmak zorundad›r. Ben iddiada bulunurum karfl›mdaki kendini ispatlas›n biçimindeki bir yaklafl›m biz Maoist k o m iünistlerin yaklafl›m› olamaz. Bu tarz çok aç›k ki, burjuva adalet biçimidir. Genel a¤›r nitelemelerde bulunarak ortaya herhangi bir delil sunmamak suç olarak kabul edilir ve bu tarz uygulama sahipleri hakk›nda soruflturma bafllat›l›r. Özellikle Maoist partide 96’da tespit edilen karfl› devrimci hücreden sonra bu burjuva anlay›fl yayg›nlaflm›fl ve hayat bulmufltur. Parti kadrolar› içerisinde bilimsel kuflkuculu¤u bir tarafa b›rakarak kör kuflkucu yöntemlerle paranoyak derekesine vard›r›lan yaklafl›mlara düflülmüfltür. Düflman›n tamda bizleri çekmek istedi¤i zemindir kör kuflkuculuk ortam›. Bir partinin güven olgusunu içten içe kemiren ve her gün yoldafll›¤› yok eden bir yöntemdir bu yöntem. Parti ortam›nda özgür tart›flma olanaklar›n› dinamitleyen ve herkesin birbirine kuflkuyla bakt›¤›, yoldafllar›n kendi fikirlerinin mücadelesini özgürce yürütemedi¤i, farkl› fikirlerinden dolay› her an a¤›r bir damgalamayla karfl›laflaca¤› burjuva bir ortamd›r. Maoist Parti I. Kongreyle birlikte bu burjuva tarzla keskin bir ideolojik hesaplaflma yaflayarak, bu burjuva kör kuflkucu tarz› mahkum ederek parti ortam›n› tekradan güven ortam›na dönüfltürdü. Fakat bu burjuva tarzla mücadele sürekli yürütülmek zorundad›r. Kuflkusuz biz düflman›n bilinçli yönlendirmelerine karfl› sürekli uyan›k olmak durumunday›z. Ama bu uyan›kl›¤›m›z› nesnel olgulara, somut kan›tlara dayand›rmak zorunday›z. Bir insan hakk›nda iddia getiriyorsak, bu iddiam›z› somut kan›tlar›yla birlikte sunmak zorunday›z.

SINIF TEORİSİ

Bizim cezaland›rma anlay›fl›m›z burjuva-feodal intikamc› anlay›fl›yla ayn›laflt›r›lamaz ‹ntikam feodal kültürden kaynaklanan bir anlay›flt›r. Feodal kültürün yans›mas› olan k›sasa k›sas anlay›fl›n›n bir biçimidir. Biz komünistler s›n›f düflmanlar›m›za karfl› kan davas› gütmeyiz. Düflmanlar›m›z› basit feodal anlay›fllarla de¤erlendiremeyiz. Biz gerek bizlerin hakl› flideti ile, gerekse de s›n›f düflmanlar›m›z›n uygulad›¤› haks›z flidetlerin hepsinin tarihsel ve toplumsal flartlar›n bir ürünü oldu¤u gerçekli¤iyle meseleye bilimsel yaklaflmak durumunday›z. Sorunu basit bir kin meselesi olarak ele almak bizlerin mücadelesini zay›flat›r. Bizler kiflisellefltirilmifl misali bir h›rs veya intikam arzusuyla de¤il, proletaryan›n s›n›f bilinci ve kiniyle düflmanlar›m›za karfl› mücadele yürütürüz. Ve biliriz ki, fliddet, ancak tarihsel ve toplumsal flartlar›n de¤iflmesi sonucu ortadan kalkacakt›r. Bunun için fliddeti bireysellefltirerek kutsayamay›z, ancak s›n›f mücadelesi aç›s›ndan s›n›f düflmanlar›m›za karfl› s›n›f bilincimizin bir gere¤i olarak da proletaryan›n s›n›f kinini ve devrimci fliddetin zaruriyetini yok sayamay›z. Bu anlay›fltan hareketle yap›lacak olan cezaland›rmalar› halka, devrime ve partiye yarar sa¤layacak flekilde verilmesi sa¤lanarak iflin duygusal intikam derekesine vard›rmas›n›n önü al›nmal›d›r. fiüpheliler ya da aç›¤a ç›km›fl suçlular güçlerimizce sorgulanmak üzere tutukland›klar›nda adil sorgu süreciden geçirilerek sonuca gidilmeli, ifllenen suçun derecesi ve zanl›n›n sorgu esnas›ndaki tutumu göz önüne al›narak sonuca gidilmelidir. E¤er sorgu sonucu kiflinin durumu, mevcut deliller bu kiflinin veya kiflilerin ölümle cezaland›r›lmas›n› gerektiriyorsa elbette ki, Maoistler bunun gere¤ini yerine getirmekte treddüt duymazlar. Komünistler adalet ve ceza anlay›fllar›n› suç iflleyen kiflilerin de¤iflip dönüflmesi ve ifllemekte olduklar› suçlar›ndan vazgeçilmesi maksad›yla, yani ceza olay›n› cayd›r›c› temelde ceza olay›n› ele al›rlar. E¤er bizim yapaca¤›m›z cezaland›rmalar suçlular üzerinde cayd›r›c› bir rol oynam›yorsa, bu cezaland›rmalar›m›z oynamalar› gereken rolü oynam›yorlar demektir. Suçlar›n azalmas› için sadece ceza meselesini bir araç olarak görmemeliyiz. Bir çok araçla bu suçlara karfl› mücadele yürütebilmeliyiz. Parti içerisinde düzenlenecek ideolojik kampanyalarla, ideolojik k›r›lmalar giderilebilece¤i gibi, genifl kitlelere de düflman›n ajanlaflt›rarak

100

2 0 0 9 -13- Mayıs düflürme oyunlar›n› teflhir eden kampanyalar düzenlemeliyiz.

Savafl an›nda esir al›nan düflman askerlerine karfl› yaklafl›m Savafl s›ras›nda esir al›nan düflman askerlerine karfl› tutumumuz adalet anlay›fl›m›z çerçevesinde olmak zorundad›r. Esirlere öncelikle esaret alt›nda bulunduklar› süre zarf›nda uyulmas› gereken kurallar anlat›lmal›. Bu kurallara uyulmad›¤› taktirde uygulanacak cezalar da anlat›lmal›d›r. Esir al›nan düflman askerlerine karfl› herhangi bir onur k›r›c› hareketlerde bulunmak yasakt›r. Sa¤l›k durumlar› ayn› gözden geçirmeli yaral›lar›n yaralar›n› kendi yoldafllar›m›z›n yaras›ndan farks›z sarmal› ve onlar›n insani olan tüm ihtiyaçlar› güvenli¤i dikkate al›narak karfl›lamal›d›r. Yine gerek çat›flmada, gerekse herhangi bir durumda a¤›r yaralanan düflman askerlerine ilk yard›m müdahalesini yapt›ktan sonra merkezi noktalara veya köylere b›rak›larak hastaneye kald›r›lmas› sa¤lanmal›d›r. Beslenme vb. tüm ihtiyaçlar› mevcut güçlerimizin standartlar› çerçevesince karfl›lanmal›d›r. Yani biz orada nas›l besleniyorsak, esaret alt›ndaki düflman askerleri de bizlerle eflit bir flekilde bu beslenme ve bar›nma olanaklardan faydalanmal›lar. Olanak dahilinde aileleriyle mektup vb. araçlarla haberleflmelerini sa¤lamal› ve aileleri çocuklar›na iliflkin bilgilendirmeliyiz.

Esir al›nan düflman generallerine karfl› da hassas davran›lmal›d›r Unutmamal›y›z ki düflman güçlerine mensup da olsa o bir komutan. Bu kiflilerle özel ilgilenilmeli esirlik haklar› ve uyulmas› gereken kurallar uygun bir biçimde kendisine ifade edilmelidir. S›radan asker muamelesinden farkl› olarak bizim komutanlar›m›z veya rutbeli yoldafllar›m›z kendisiyle görüflmelidirler.

Savafl Suçlular›na Karfl› yaklafl›m Kuflkusuz bir yerde savafl varsa bu savaflan güçlerin her iki taraf›nda da savafl suçlar› ifllenecektir. Bunlar esir al›nabilen ve etkisizlefltiren düflman güçlerinin öldürülmesi veya yaral›lar› geride b›rakarak ölümüne sebebiyet vermek gibi suçlar olabi lir. Ya da askeri kurallar›n çi¤nenerek güçlerimizin z ai yat görmesine, imha olmas›na neden olmak gi-

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs bi. Savafl kurallar›na uymayarak sivil halk›n ölümüne ve zarar görmesine neden olmak. Bu suçlar da adalet normlar›m›z çerçevesinde ele al›narak sonuçland›r›lmal›d›rlar. Ayr›ca hedeflenen düflman unsurlar› somutunda halktan herhangi bir insan›n iradi olarak hedeflenmesi ilkelerimize ters oldu¤u g i b i, bu ayn› zamanda suç olarak kabul edilir. ‹radi olarak halktan insanlar asla hedeflemez.

Savafl s›ras›nda ölen düflman güçlerinin ölülerine karfl› tutumumuz Düflman güçlerine mensup askerlerin ölülerine karfl› tutumumuz kendi yoldafllar›m›z›n ölülerinden farkl› olmamal›d›r. Ölülere karfl› sayg›l› olmal›y›z. Hiç bir suretle duygusal davran›fllara kap›larak naafllar tahrifl edilemez veya herhangi sayg› normlar›n› aflan tutumlar sergilenemez. Düflman›m›z da olsa onun bir insan oldu¤unu unutmamal›y›z. E¤er düflman kendi ölüsüne ulaflam›yorsa, bu ölüleri imkan dahilinde hayvan parçalamalar› n› önlemek vb. nedenlerden dolay› topra¤a vermeli, ölünün askeri künyesi al›narak mezar›n yeri ise ailesine veya mensubu oldu¤u güçlere uygun bir biçimde bildirilmelidir. Tüm bu tutumlar›n savaflta bizlere kazand›raca¤›n› unutmamal›y›z. Savafl her halükarda en ac›mas›z bir yöntemidir. Bunu bilincimizde sürekli tazelemeli ve bu savaflta kendimize karfl› yabanc›laflt›rmamaya sürekli dikkat etmeliyiz durumunday›z. Aksi taktirde tüm ezilenlerin-sömürülenlerin savafl›n› yürütüyor olsak da ve yürüttü¤ümüz savafl hakl› bir savafl olsa da bir müddet sonra düflmanlar›m›za benzememiz kaç›n›lmaz olacakt›r. Bunun için s›n›flar mücadelesinin do¤al bir sonucu olarak biz istemesek de savafl›n taraf›, hem de hakl› taraf› durumunday›z. Bu zorunlu durumu gönüllü olarak kabul etmifl olmam›z savafl içerisinde düflmanla ayn› metotlar› kullanaca¤›m›z anlam›na gelmez. Aksine bizim savafl›m›z› hakl› ve meflru k›lan tam da düflmanla keskin olarak ayr›flma ve zulümlere karfl› mazlumlar›n savafl›n› veriyor olmam›zd›r. Dolay›s›yla bütün yöntem ve metotlar›m›z düflman›nkinden keskin bir flekilde ayr›flmak ve proletaryan›n hakl› davas›na hizmet edecek flekilde uygulanmak zorundad›r.

Cezalar›n infaz› meselesinde de hassas olmak zorunday›z E¤er bu ceza bir ölüm cezas› ise infaz edilecek ki-

fliyi en az ac› çekecek flekilde infaz etmeliyiz. Kifliye son istekleri sorulmal›, ailesine veya herhangi baflka kimselere mektup yazmas› hakk› tan›nmal›d›r. Cezaland›r›lma sonucunda naafllar mutlaka ailelere teslim edilmelidir.

Sürgün Baz› durumlarda uygulanmak zorunda olunan sürgün hallerinde ise kiflinin ma¤duriyeti en az düzeye düflürülmelidir. Sürgün keyfi olarak basit nedenlerden dolay› uygulanan bir ceza biçiminde ele al›nmamal›d›r. Daha çok ölüm cezas› karar›ndan ziyade kifliye tan›nan son bir flans fleklinde ele al›nmal›d›r. Bu ceza verilmesi durumunda kiflinin ailesi veya çevresiyle görüflülerek neden bu biçimde bir cezan›n verildi¤i itinayla anlat›lmal› ve çevresinden de bu kiflinin düzelmesi için yard›mc› olmalar›n› isteyerek kiflinin hatas›n› kavramas›n› ve düzelmesini sa¤lamal›y›z. Sürgün edilen kiflinin varsa ailesi, çocuklar› veya yafll›lar› bu durumu dikkate al›nmal›, sat›lacak gayr› menkul mal› varsa bu durum dikkate al›nmal›d›r. Bu sürgünler kiflinin durumu ve iflledi¤i suçlar dikkate al›narak süresi belirlenmelidir.

Çeliflkilerin çözümünde dayak bir ceza biçimi olarak savunulamaz, halka ve halktan bireylere uygulanamaz Kavga ile daya¤› bir birine kar›flt›rmamal›y›z. Kavga karfl›l›kl› olarak her iki taraf›n çeflitli nedenlerle anl›k ya da düello fleklinde geliflen bir olayd›r. Her iki taraf da elindeki fiziki vb. olanaklar›n› birbirine karfl› kullanarak sorunlar›n› çözmeye kalk›fl›rlar. Sorunun tart›fl›larak çözülecek noktada olmad›¤› düflüncesiyle baflvurulan bir yöntemdir fiziki kavga. Kavga kaç›n›lmaz olarak yaflam›n herhangi bir alan›nda karfl›m›za ç›kabilir. Aile ortam›ndan tutal›m da çal›flt›¤›m›z ortama veya sokakta kendini kaybetmifl birinin sald›r›s›na u¤rayarak kendimizi savunma gibi durumlara de¤in yaflam›n herhangi bir alan›nda bu sorunla karfl›laflabiliriz. Dövme ya da dayak ise kavgadan farkl›d›r. Bizim bahsini etti¤imiz dövme ya da dayak herhangi bir organ›m›z›n bir kifli veya bir grup ile yaflad›¤› çeliflkilerden kaynakl› bu çeliflkinin çözüm yöntemi olarak kifli ya da grup hakk›nda “fliddet” karar›na var›p bu fliddeti, bir fiil uygulamas› ya da “cezai hak’’ olarak uygulanmas›d›r. Maoistler halk aras›ndaki çeliflkilerin çözümünü bar›flç›l yöntemlerle

101

SINIF TEORİSİ ele alarak çözerler. Halk aras›ndaki çeliflkilerin çözüm yöntemi olarak “fliddeti” yöntemini benimsemek sekter bir tutumdur. Maoist parti içerisinde bir yoldafl›n bir baflka yoldafla dayak atmas› kesinlikle yasakt›r. Parti ortam›nda yoldafl›na karfl› fliddet uygulayan bütün yoldafllar›n bütün örgütsel konumlar› derhal dondurularak soruflturmaya tabi tutulurlar. Özellikle gerilla alanlar›nda komutanla gerilla iliflkisinden tutal›m da günlük hayat›n rutin sürecinde efllerin birbirine fliddet uygulamas›na, gerilla güçlerinin halka yaklafl›m›na kadar tüm bu konularda fliddetin bütün boyutlar›n›n kesinlikle yasak oldu¤unu belirtir ve bu suçun uygulay›c›lar›n› hangi örgütsel konumda olurlarsa olsunlar taraf›m›zca asla af edilmeyerek gereken cezay› iflleme tabi tutulacaklard›r. Maoist parti içerisinde herhangi bir organ hiçbir kimse hakk›nda dayak karar› vererek bu karar›n› uygulayamaz, uygulatamaz. Bizim sorunlar› çözme yöntemimiz, yanl›fl yapan kiflilerin kazan›lmas› merkezli olmak zorundad›r. Halka ve yoldafllar›m›za dayak atarak kimseyi kazanamay›z, var olan örgütlü gücümüzü halk›n hizmetine sokarak, s›n›f düflmanlar›m›z›n korkulu kabusu olmal›y›z. S›n›f düflmanlar›m›za karfl› liberal, ama halka ve yoldafllar›m›za karfl› sekter olma tutumunun taraf›m›zca red edildi¤ini belirtelim. Dayak hiç bir sorunu çözmedi¤i halde dövülen kiflinin ya da kiflilerin insani onurunun rencide olmas›n› sa¤lar. Dayak at›lan bir kiflinin tekrar düzelerek devrimcilere yak›n durmas› çok zor bir olayd›r. Tüm bu anlay›fl›m›zdan kaynakl› olarak hiç bir organ›m›z daya¤› çözüm arac› olarak benimseyerek gündemlefltiremez.

Tecrit bir ceza biçimi olarak uygulanamaz Sosyal bir varl›k olan insan, en temel ihtiyac› olan sosyal paylafl›mlardan yal›t›larak cezaland›r›lamaz. ‹nsan›n do¤as›na ayk›r› olan bu tür uygulamalar› savunamay›z. Özellikle devrim sonras› süreçlerde bizim kuraca¤›m›z hapishanelerde kesinlikle tecrit uygulanamaz. Bizim adalet ve ceza anlay›fl›m›z insan merkezlidir. F tipi gibi hapishaneleri, devrimden sonra insan›n sosyal bir varl›k olma gerçekli¤ine hizmet eden hapishanelere çevirmeliyiz. Bugün karfl› ç›kt›¤›m›z F tipi hapishaneleri yar›n iktidar› ald›¤›m›z zaman düflmanlar›m›za veya ‘suçlulara’ reva göremeyiz.

102

2 0 0 9 -13- Mayıs

18 yafl› n dan küçük olanlara karfl› ölüm cezas› uygulanamaz Kiflinin suç iflledi¤i dönem göz önünde bulundurularak e¤er suç 18 yafl›n alt›ndayken ifllenmiflse kifli ölüm cezas›na çarpt›r›lamaz. Yap›lmas› gereken e¤er suçu a¤›r ise saflardan uzaklaflt›rmak, koflul varsa ailesini bilgilendirmek fleklinde davran›lmal›d›r.

Ölüm cezas› Bütün yarg›lamalar ve cezaland›rmalar halk›n ve partinin ç›kar› hesaplanarak yap›lmal›d›r. Komünistler siyasi iktidar mücadelesi yürütürler ve do¤al alarak verdikleri bütün kararlar›n› bu siyasal iktidar mücadelesinin ç›karlar›n› gözetleyerek verirler. Siyasal iktidar mücadelemize hizmet etmeyen bütün çal›flmalar halk›n davas›na direkt ya da dolayl› olarak zarar vermektedirler. Tüm bu kararlar içerisinde üzerinde hassasiyetle durulmas› gereken karar ise kifliler hakk›nda verilecek ölüm cezas›d›r. Araflt›rma ve sorgulama komisyonlar›m›z kiflilere iliflkin ölüm kararlar›na varmadan önce bu karar›n gereklili¤i üzerine hassasiyetle düflünmelidirler. Tüm yoldafllar›m›z bu karar›n a¤›rl›¤›n› hissederek bu karara kat›lmal›d›rlar. Ölüm cezalar›n›n parti aç›s›ndan olumluluklar› ve olumsuzluklar› hesaplanmal›, yine suç iflleyen kiflinin düzelmesi için bütün yollar ve imkanlar denendikten sonra, tüm bu ›srarlara ra¤men e¤er kifli iflah olmaz bir durufl sergiliyorsa, yani halka ve partiye karfl› suç ifllemekte ›srar ediyorsa ölüm cezas›n› vererek uygulamak gerekiyor. Ölüm cezas› gelifli güzel verilecek bir ceza de¤ildir, olmamal›d›r da. Telafisi imkans›z yanl›fll›klara ve haks›zl›klara da sebebiyet verebilir. Bu nedenden kaynakl› üzerinde itinayla durarak bu sonuca varmal›y›z. Ölüm cezas›n›n verilece¤i kiflinin genel olarak kitlelerin vicdan›nda yarg›lanm›fl ve mahkum olmufl kifliler olmal›d›r. Yani bir ajan veya iflbirlikçi cezaland›r›ld›¤›nda toplumun çeflitli kesimlerden “bu insan› gereksiz yere öldürdünüz” veya “bu insan ölümü hak etmiyordu” fleklinde elefltiriler ve yüksek itirazlar geliyorsa bu durum partinin ç›kar›na de¤ildir. Tüm bu elefltiriler ve itirazlar dikkate al›nmal›d›r. Geçmiflte yap›lan cezaland›rmalar›n bir k›sm› yukar›da bahsini etti¤imiz yöntemle ele almad›¤›ndan dolay› özellikle Dersim ve çevresinde gerçeklefltirilen cezaland›rmalar›n önemli bir bölümü düflman›n da bilinçli yönlendirmeleriyle birlikte,

SINIF TEORİSİ

2 0 0 9 -13- Mayıs tart›fl›l›r duruma geldi. Cezaland›r›lan kiflilerin aileleri, çevreleri hatta bir k›sm›n›n afliretleri partiye karfl› tav›r tak›narak uzaklaflm›fllard›r. Bu noktadaki esas çizgimiz olumlu olsa da önemli bir dizi yanl›fll›klar da yaparak adalet anlay›fl›m›z› tart›fl›l›r düzeye getirdik. Toplumun vicdan›nda yarg›lanm›fl kiflileri cezaland›rd›¤›m›zda kitlelerin bizi destekleyeceklerini ve adaletimize güven duyacaklar›n› unutmamal›y›z. Halk›n vicdan›nda teflhir olmufl ve cezaland›r›lm›fl kiflilere iliflkin parti tarihinden bir örnek verecek olursak; bilindi¤i üzere önderimiz ‹brahim Kaypakkaya’y› ihbar ederek yakalanmas›n› sa¤layan ö¤retmen Cafer Atan iflledi¤i bu suçtan kaynakl› y›llarca partiden kaçarak suçunu gizlemeye çal›flt›. Bu unsurun gizlendi¤i alan tam 28 y›l sonra parti taraf›ndan tespit edildi ve bu kifli ölümle cezaland›r›ld›. Bu cezaland›rmaya iliflkin tek bir olumsuz tart›flma yaflanmad›¤› gibi, kitlelerin bize karfl› olan güvenleri ve deste¤inde de gözle görülür bir de¤iflimin meydana geldi¤ini söylemek abart› olmaz. Toplumun bir çok kesimi bu cezaland›rmadan sonra flunu söylüyorlard›: “Hiç kimse iflledi¤i suçtan kaynakl› devrimcilerden kaçamaz, partizanc›lar er ya da geç suçlular›n cezas›n› tespit ettikleri yerde v e r i r l e r.” ‹flte halk›n vicdan›nda kabul görmüfl cezaland›rmalar derken bunu kast etmekteyiz.

Devrimden sonra idam ve ölüm cezas› kald›r›lmal›d›r Biz bu gün objektif koflullar›n bir sonucu olarak ölüm cezas›n› savunmaktay›z. Yoksa komiünistler olarak ölmeye ya da öldürmeye iliflkin özel bir merak›m›z yok. Elimizdeki imkanlar çerçevesinde devrim öncesi ölüm cezas›n› en aza indirmeli, ölüm cezas›ndan ziyade di¤er tüm olanaklar› kullanmal›, en son seçenek olarak ölüm cezas›na bafl vurmal›y›z. Fakat devrim sonras›, yani iktidarda oldu¤umuz koflullarda ise hiç kimse için ölüm cezas› uygulamamal›y›z. Çünkü devrim objektif ve subjektif koflullarda köklü de¤ifliklikler olufltu¤undan dolay›, suç ifllemifl olan kiflileri daha uygun koflullarda de¤iflime ve de dönüflüme tabi tutma olanaklar›m›z ortaya ç›kacakt›r. Devrim sonras› esas olarak kifliyi engelleme ve de¤ifltirme dönüfltürme anlay›fl›yla hareket etmeliyiz. ‹nsanlar de¤ifltirme ve dönüfltürme sürecinde hiç bir insani olmayan uygulamaya tabi tutulmamal›d›r. Yukar›da genel hatlar›yla ortaya koydu¤umuz adalet anlay›fl› Maoistler olarak genel görüfllerimizi ifa-

de etmektedir. Dolay›s›yla bundan böyle adalet anlay›fl›m›z bu temelde ele al›nacak ve pratikteki uygulamas›nda da bu görüfller belirleyici olacakt›r.

TÜZÜK Maoist partinin tüzü¤ü ilk olarak 1978 y›l›n›n flubat ay›nda toplanan I. Konferans taraf›ndan flekillendir i l ip ilan edildi. I. Konferanstan bu yana partinin gerek konferanslar›, gerekse de kongreleri tüzükte bir dizi de¤ifliklikler yapm›fllard›r. Yap›lan bu de¤ifliklikler öze iliflkin yap›lan de¤ifliklikler de¤ildir. S›n›f mücadelesinin diyalektik yasalar› önceden belirlenen yasalarla uyumdafll›k arz etmedi¤i zaman Maoistlerin buna uygun yeni örgütsel yasalar saptamas› kaç›n›lmazd›r. Tüzükte geçmiflten bugüne yap›lan de¤iflikliklerin bütünü bu diyalektik yasan›n kanununa uygun olarak yap›lm›fllard›r. Tüzük demokratik merkeziyetçilik ilkemizin iflletilmesi temelinde, irade ve eylem birli¤inin sa¤lanmas›n›n garantörlü¤ü olarak alg›lanmal›d›r. Partinin üyesine karfl› haklar›n› ve görevlerini belirledi¤i gibi, ayn› zamanda üyenin de partisine karfl› haklar›n› ve görevlerini garanti alt›na alan birlik platformumuzdur. Yani karfl›l›kl› olarak üye ile partinin, parti ile de üyenin haklar›n›, hukuklar›n› ve görevlerini belirleyen, örgütü örgüt yapan olmazsa olmaz temel örgütsel k›lavuzumuzdur. Yine tüzük parti ile partiye ba¤l› yan örgütlemelerinin hiyerarflik iliflkilerini belirleyen temel anayasad›r. Partinin üye al›m›ndan tutal›m da üye olarak ald›¤› kiflilerden beklentilerine, üyesinin uymas› gereken kurallara ve parti içerisinde üyenin iki çizgi mücadelesini yürütme biçimine ve yine tüzük suçu iflleyen üyenin yarg›lanma ve disiplin cezalar›na, partinin temel örgütlenme ilkelerinden partinin temel organlar›na, partinin yönetici organlar› ve merkezi örgütlenmesine, Halk Kurtulufl Ordusu ve Maoist Gençlik Birli¤i ile iliflkilenme biçimine, parti kitle örgütlerinden partinin mali kaynaklar›na kadar partinin tüm bu ihtiyaçlar›na uygun olarak flekillendirilmifltir. Biz bu yaz›m›zda Maoist partinin tüzü¤ünün bütününü ayr›nt›lar›yla ifllemeyece¤iz, fakat konumuzla direkt alakal› olan tüzü¤ün birinci bölümünde yer alan disiplin cezalar› bölümünü oldu¤u gibi okuyucuya sunaca¤›z.

Disiplin cezalar›: 1) Partinin birli¤ini bozan, parti kararlar›na uymayan, parti içi demokrasiyi zedeleyen, üyelik ve partinin verdi¤i görevleri amac› d›fl›nda kullanan,

103

SINIF TEORİSİ parti disiplinine uymayan, davran›fllar›yla partiyi halk›n gözünden düflüren parti üye ve üye adaylar› çal›flt›¤› organ veya daha üst organlarca sorumlu tutulur ve yarg›lan›r. 2) Kifli, üyesi oldu¤u en üst organda yarg›lan›r. Parti disiplin cezalar›, kifliyi yarg›layan organ taraf›ndan salt ço¤unlukla verilir. E¤er yarg›lanan kifli, üye oldu¤u üst organda kendisi d›fl›nda en az iki parti üyesi yoksa, konu bir üst organa götürülür ve yarg›lama burada yap›l›r. Özel durumlarda parti yönetici organlar› alt›nda çal›flan herhangi bir üye hakk›nda parti üyeli¤inden ihraca kadar varan cezalardan herhangi birini verebilir. Partide herhangi bir organ veya parti üyesi, bir parti organ› veya üyesi için, yarg›lanmas› talebiyle Merkezi Denetleme Kurulu’na (MDK) baflvurabilir. E¤er MDK gerekli görürse yarg›lama açar. Bu durumda yarg›lamay› MDK yapar. Gerekli görmezse bunu gerekçeleri ile birlikte, yaz›l› olarak talep sahibine bildirir. MDK oluflturulmad›¤› dönemlerde, bu görevi MK yapar. Hakk›nda yarg›lama talebi getirilen kifli için idari tedbir, görevden alma ya da görevini dondurma vb. karar› somut flartlara göre al›n›r. ‹flledi¤i iddia edilen suç parti içinde görevlerini yürütmede engel de¤ilse, kifli hakk›nda idari tedbir al›namaz. 3) Tutuklan›p hapishaneye konan tüm üyelerin (hangi konumda olursa olsun) kongre süreci de dahil parti üyeli¤i ve üye adayl›¤› dondurulur. Bu dondurma süreci boyunca ilgili parti organ› taraf›ndan yap›lacak araflt›rma soruflturma tamamlan›p bir üst organ›n onay› al›nd›ktan sonra, kifli hakk›nda al›nan karar yürürlü¤e konur. MK üyeleri de dondurulma ifllemine tabi tutulur. Ancak bu üyeler hakk›nda araflt›rma-soruflturma ve karar yetkisi tamam›yla MK ya aittir. ‹flkencehanelerde direnerek üyelik vas›flar›n› eksiksiz yerine getiren kifliler araflt›rma-soruflturma sonras› üyelik haklar›n› korur. Siyasi polisin bilgisi dahilindeki örgütsel bilgiler de olsa, kiflinin bunlardan bir bölümünü veya örgütsel konumunu kabul etmesi durumunda üyeli¤i düflürülmüfl olarak kabul görür. Ancak bunun resmileflmesi ilgili organlar›n karar›yla olur. 4) Yarg›lama flöyle yap›l›r: yarg›lanacak kifli hakk›nda gelen iddialar kendisine iletilerek tav›r tak›nmas› istenir. Bu s›rada konu araflt›r›larak ilgili kifli veya organlar›n bilgisine baflvurulur. Yap›lan araflt›rmada kiflinin yarg›lanmas› gerekli görülürse, iddianame haz›rlanarak savunmas› istenir. Ya

104

2 0 0 9 -13- Mayıs da savunmas›n› bizzat organda sözlü olarak yapar. ‹ddialar› araflt›rma veya soruflturma komisyonunda, iddia sahibi veya iddiaya muhatap olanlar yer almaz. ‹fllenen suçun partiye verdi¤i k›sa ve uzun vadeli zararlar, yarg›lanan kiflinin iddia ve elefltiriler karfl›s›nda tak›nd›¤› tav›r, geçmifl faaliyetleri, suçun ifllendi¤i zamandaki koflullar ve bu koflullar›n suç iflleyene yapt›¤› etki vb. etkenler göz önüne al›narak, yarg›lamay› yapan organ ya da MDK’n›n salt ço¤unlu¤uyla afla¤›daki cezalardan herhangi biri verilebilinir. A) ‹htar. B) A¤›r ihtar. C) Görevden alma. D) Üye adayl›¤›n› çevirme. E) ‹hraç. Partide, ihraç en a¤›r cezad›r. 5)Yarg›lama, bir parti organ› taraf›ndan yap›lm›fl ve yarg›lama sonucunda parti disiplin cezas› verilmiflse, cezaland›r›lan parti üyesi, MDK’ya itirazda bulunabilinir. MDK’n›n yarg›lamayla ilgili verdi¤i karar derhal yürürlü¤e girer. MDK kongreye karfl› sorumludur. Bütün parti disiplin cezalar› üst organ taraf›ndan onayland›ktan sonra kesinleflir. Ceza verilen veya parti suçlar›na göre cezaland›r›lan parti üyesi, en üst organa kadar itirazda bulunabilir. Parti üyeleri hakk›nda verilen tüm disiplin cezalar› zaman geçirilmeden MK’ya bildirilir. Tüzük sadece parti üyelerini kapsar ve sadece parti üyelerine uygulan›r. Partinin tüm kolektif örgütünü ve örgütlenmelerini tüzük do¤rultusunda flekillendirmek istemesi farkl› ama tüzü¤ü sempatizanlara uygulamas› farkl›d›r. Parti, tüm örgütlenmelerini, tepeden t›rna¤a bütün kurumlar›n› tüzü¤ünü perspektif alarak oluflturur. Sempatizan›n› veya çeper örgütlenmelerini bu tarzda ele al›r, fakat sempatizana ve çeperinde bulunanlara karfl› tüzü¤ünü iflletemez. Genel olarak parti, komünizm yürüyüflümüzün en stratejik arac›d›r. Parti komünizim yürüyüflümüzün bafl›ndan sonuna kadar var olacakt›r. Biz komünistler partiyi sadece tarihsel flartlar›n bir sonucu olarak kullanmak durumunday›z. Toplumda var olan her fley gibi, parti de çeliflkilerin bütününden oluflmaktad›r. Nihayetinde komünist partisi s›n›fl› toplumlar›n bir ürünü olarak ortaya ç›kar ve varl›¤›n› s›n›fl› toplum boyunca sürdürür. Komünist partisi s›n›fl› toplumlar›n ürünü olma gerçekli¤inin bir sonucu olarak ba¤r›nda farkl› fikirleri ba-

2 0 0 9 -13- Mayıs

SINIF TEORİSİ

r›nd›ran canl› bir organizmad›r. Maoist parti ba¤r›nda var olan bu farkl› fikirleri bir zenginlik olarak kendisinin geliflim dinami¤i olarak kabul eder.

nün nedeni dönem önderliklerimizin parti içi demokrasi ilkesini yanl›fl ve sekter uygulamalar › d › r.

Maoist parti kolektif hiyerarflisindeki tüm farkl› fikirleri iki çizgi mücadelesi ekseninde de¤erlendirir ve partide sürekli olarak var olan do¤ru ile yanl›fl›n mücadelesini kaç›n›lmaz olarak de¤erlendirir. Tüm bu gerçekliklerden kaynakl› Maoist partinin yapm›fl oldu¤u II. Kongrede di¤er konferans ve kongreleri gibi tüzükte bir dizi de¤ifliklikler gerçeklefltirdi. Bu de¤iflikliklerden bir tanesi de partinin iki çizgi mücadelesini damgalamac› yaklafl›mlarla engelleyen durumdan ç›kartarak, birleflmenin ve geliflmenin motoru olan iki çizgi mücadelesinin önündeki tüm engelleri kald›ran ve bunu tüzü¤e de geçirerek garanti alt›na almas›d›r.

Önderlik Kurumlar›ndan Biri Olarak Merkezi Denetleme Komisyonu

‹lgili karar:

“Do¤ru-yanl›fl mücadelesi bilgi teorisinin geliflme yasas›d›r. ‹ki çizgi irademiz d›fl›nda yaflam›n her alan›nda vard›r. Parti de bunlardan muaf de¤ildir. Partimiz iki çizgi mücadelesini geliflmesinin di nami¤i olarak görür. Saflar›m›zda bulunan herkes parti disiplini temelinde, olanaklar çerçevesinde fikir mücadelesi yürütme hakk›na sahiptir. Parti bu mücadelenin do¤ru araçlarla yürütülmesinin koflullar›n› yaratmakla yükümlüdür. Kimse fikir lerinden kaynakl› parti saflar›m›zda bask› alt›na al›namaz, engellenemez.” (MKP II. Kongre kararlar›ndan) II. Kongrenin bu karar› gündemine alarak tüzü¤e ifllemesinin nedeni, geçmifl tarihsel süreçlerdeki dönemsel önderliklerin parti içerisindeki farkl› fikirlere karfl› olan sekter ve damgalay›c› tutumlar›n›n bir sonucudur. I. Kongrenin de hakl› olarak alt›n› çizdi¤i gibi, parti içi demokrasiyi geçmiflten bu güne lay›k›yla uygulayamad›k. Demokrasi ço¤unlu¤un oldu¤u gibi, az›nl›¤›n haklar›n›n korunmas› ve uygulanmas› için kullan›lmal›d›r. Bir toplumda veya bir partide ço¤unluk zaten iradeyi ve imkanlar› elinde bulundurdu¤undan kaynakl› demokrasiyi kendi fikirleri çerçevesinde iflletmektedir. Tüzükteki iki çizginin haklar›n›n korunmas› maddesi daha çok partideki az›nl›¤›n haklar›n›n, fikirlerinin ço¤unluk taraf›ndan engellenmemesi içindir.

Maoist partinin 1978 I. Konferans'›nda Merkezi Denetleme Kurulu (MDK)’ya olan ihtiyaca dikkat çekmesine ra¤men bugüne kadar hayata geçirme noktas›nda baflar›l› olamam›flt›r. II. Kongre MDK oluflturulmas›n›n planlanmas›, bunun için Maoist çizgi temelinde proleter devrimci adalet anlay›fl›, hukuk, yarg›lama sistemi konusunda bir karara vard›. Tüm bunlar›n tart›fl›larak merkezilefltirilmesi, gerekli alt yap›n›n haz›rlanarak bu kurumun oluflturulmas›n›n bir sonraki kongrede mutlaka baflar›lmas› gerekti¤ini ifade etti. MDK Kongre'ye karfl› sorumlu olarak ba¤›ms›z icra edilen bir kurumumdur. Bir yürütme ve yasama organ› de¤il, Kongre'nin belirledi¤i çizgi önderli¤inde ba¤›ms›z iflleyifle sahip bir temelde tüzük ve kararlar›n uygulanmas›n› denetleyen ve uymayanlar› tüzükçe belirlenen çerçevelerde yarg›layan organ olarak düflünülen MDK'n›n bugüne kadar yarat›lmay›fl› parti ve halk içi sorunlar›n parti örgütlerine y›¤›lmas›na yol açm›flt›r. Yine böyle bir kurumun ve üzerinde yükseldi¤i ortak adalet, hukuk anlay›fl›n›n olmamas› her bir yerde sorunlar›n ele al›nmas›nda önemli problemlere vesile olmufltur. Yürütme, yarg› ve yasama tek bafl›na parti komitelerinde toplanamaz. Bu görevler aras›ndaki özgün farkl›l›klara ba¤l› olarak ortak davam›z›n hizmetinde ayr›flt›r›lm›fl görevlerin araçlar›n›n yarat›lmas› zaruridir. K›sacas› kongre bir yasama, Merkez Komitesi ve onun önderli¤indeki parti komiteleri yürütme, Merkezi Denetleme Kurulu ise bir yarg› kurumudur. Görevleri parti tüzü¤ünde belirtildi¤i temelde ayr›flt›r›lmas› gerekli oland›r.

Parti tarihinde demokratik merkeziyetçilik ilkesi nin do¤ru bir zeminde iflletilmedi¤i dikkate al›n›rsa bu karar›n asl›nda ne kadar gerekli ve parti aç›s›ndan zaruri oldu¤unu daha iyi anlar›z. Parti saflar›nda gerçekleflen örgütsel ayr›l›klar›n önemli bir bölümü-

105