TRAINER COR JACOBSEN VAN HET DAMES 1 VOLLEYBALTEAM VAN VC BOLSWARD

TEKST EN BEELD AMANDA DE VRIES

“IEDEREEN WERKT HARD VOOR HUN PLEKJE”

DAMES 1 VOLLEYBALTEAM VAN VC BOLSWARD

Het Dames 1 volleybalteam van VC Bolsward is een jong en fanatiek team dat tweede divisie speelt. Onder leiding van trainers/coaches Cor Jacobsen en Marjan de Vries-Altena klommen de dames vorig jaar op naar de top drie. Wij woonden een training bij en constateerden dat fanatisme én een goede sfeer hand in hand kunnen gaan.

IIn de kleedkamer van de gymzaal van het Marne college in Bolsward schieten de meiden van het Dames 1 volleybal die avond snel in hun trainingstenue. Trainers Cor Jacobsen en Marjan de Vries-Altena installeren het volleybalnet en laden de ballenkar vol. Maar gevolleybald wordt er eerst nog niet, want er staat om acht uur eerst twintig minuten krachttraining op de planning.

LEKKER BEZIG

“Deze trainingen worden opgezet door Fysio Actief hier in Bolsward”, legt Cor Jacobsen uit. “Om de paar weken worden de schema’s door hen aangepast, zodat we de krachttraining interessant houden door het gevarieerde aanbod.” De meiden gaan met verschillende oefeningen aan de slag om zo hun arm- en beenspieren te trainen. Dit alles in een razend tempo. “Goed zo!”, klinkt het door de zaal. Dan is er even tijd om wat water te drinken tussendoor, maar snel, snel, snel dan, want de warming up staat op het programma. Die bestaat uit warmgooien en inspelen, meestal in combinatie met wat conditietraining.

Het is tijd om in te spelen en aandacht te besteden aan verdedigings-, aanvals- en blokkeeroefeningen. Aan beide kanten van het net stellen vier speelster zich op. Normaal zijn de meiden met hun twaalven, maar door ziekte en werk missen er vier dames. Er wordt hard opgeslagen en gesmasht, hoog gesprongen en diep gedoken, de meiden staan geen moment stil. “Zo dan!”, roept Cor, “iets hogerop, Lotte.” “Jaa, mooie bal”, complimenteert Marjan. Het is warm in de zaal, de zomerhitte is nog steeds niet helemaal verdwenen. En dus is het opnieuw tijd om de dorst te lessen en even uit te blazen. “Poeh”, klinkt het in koor. “Lekker bezig, dames”, reageert Cor.

TORENHOOG BLOK

De partijtjes gaan verder: drie tegen vijf en opnieuw vier tegen vier. Af en toe wisselen de dames van positie. Het team lijkt een geoliede machine die goed en snel zijn werk doet. Er is opbouwende feedback van de coaches, maar ook van de spelers onderling. “Als je een torenhoog blok voor je hebt, dan kun je het beste via de buitenkant van de handen van het blok of de vingertoppen de bal wegslaan”, krijgt Lise als advies van Cor te horen. Cor en Marjan vinden het tijd om de opslag te oefenen. De ballenkar wordt erbij gehaald en vier dames gaan aan weerskanten van de zaal staan, op de achterlijn. Cor coacht vanaf de ene kant, Marjan vanaf de andere. De ballen vliegen een tijdje over en weer door de zaal. De training wordt afgesloten met een onderling wedstrijdje. Dan is het tien uur en zit de training er weer op. Alle ballen worden verzameld in de ballenkar en Cor en Marjan bedanken de dames voor hun aanwezigheid en inzet. “Fijn weekend en tot maandag”, klinkt het.

JONG EN HECHT TEAM

Na de training vragen we Cor naar zijn drijfveren en ambities voor het lopende seizoen. Cor: “Dit is nu het vierde seizoen dat ik Dames 1 train. Ik deed eerst ook Dames 3, maar dit team is gestopt. Vorig seizoen was leuk, we stonden top twee, tot corona weer toesloeg. Dit seizoen begonnen we goed met 4-0 tegen Donitas

Lotte Wiersma (l) Lise Hettinga (r)

“SOMS ZEG IK ‘NEE’ TEGEN UITJES”

‘‘Persoonlijke benadering en aandacht staan bij ons centraal’’

uit Groningen, dat was een mooie opsteker. We hebben veel plezier met zijn allen, maar er wordt ook hard gewerkt. Het team is jong en hecht, dat was eerst wel anders. Toen ik begon bij dit team hing het als los zand aan elkaar. Nu werken ze echt samen en durven ze elkaar ook aan te spreken als iets niet goed gaat. Daar ben ik heel trots op. Eindigden we de eerste seizoenen laag geklasseerd, nu staan we bovenin. Er is een grote, stijgende lijn te zien en daar doen we het natuurlijk voor. Ik wil de meiden individueel en als team beter maken.

De samenwerking met Marjan is ook heel fijn. De thuiswedstrijden coacht Marjan met mij, net als de maandagtraining, de training op donderdag en de uitwedstrijden coach ik alleen. Marjan en ik vullen elkaar goed aan. Marjan is verdedigend heel sterk, ik aanvallend en blokkerend. Als de meiden iets dwars zit, dan durven ze bij me te komen, maar sommige zaken bespreken ze liever met Marjan, en dat is helemaal prima.”

PROMOVEREN IS DUUR

Cor zijn ambities zijn groot, hij wil zo hoog mogelijk eindigen in de tweede divisie. “In Noord-Nederland wil ik top twee of drie halen”, zegt de voormalig rugbyspeler enthousiast. “Maar het liefst wil ik natuurlijk kampioen worden. Promoveren zal lastig worden, het is heel duur en we zijn maar een kleine club. De contributie proberen we laag te houden om zoveel mogelijk jeugd de kans te geven om te volleyballen. Ik heb zelf veel ervaring opgedaan bij Sneek Heren 1, speelde daarna fanatiek rugby, om vervolgens weer naar het volleyballen terug te keren. Ik heb geen trainersdiploma’s maar werk puur op ervaring en opgedane kennis. Ik hoop dat we nog lang lekker blijven ballen in een fijne en veilige sfeer, maar ook mooie sportieve prestaties neerzetten.”

ELKAAR OPPEPPEN

Inmiddels zijn - na het douchen – ook speelsters Lotte Wiersma en Lise Hettinga aangeschoven. Lotte Wiersma is met haar 26 jaar de oudste van het team, Lise Hettinga is 17 jaar en daarmee één van de jongste spelers. “Ik speel al twintig jaar volleybal”, vertelt spelverdeler Lotte. “Zodra mijn zwemles klaar was ging ik op volleybal; mijn moeder speelde ook al heel lang. We hebben een heel gezellig en leuk team, voorheen was ik altijd de jongste, nu ben ik dus de oudste. We trainen twee keer per week en spelen op zaterdag wedstrijden, zo’n 22 per seizoen. Ik sta voor de klas en kan op dit moment het volleybal gelukkig goed combineren met mijn werk. Ik laat er wel dingen voor, soms zeg ik ‘nee’ tegen uitjes zoals concerten.” “Ik speel sinds mijn zesde jaar volleybal”, zegt Lise. “Mijn zus volleybalde ook en ik vond teamsporten altijd al erg leuk. Ik ben goed in passen en ben erg trots op ons team. Vorig jaar aan het begin van het seizoen ging het zó lekker. Daarna was het wat lastiger; vaak is het bij ons alles of niets. Maar we peppen elkaar altijd weer op en kunnen in het veld alles tegen elkaar zeggen. We trainen hard – iedereen werkt voor hun plekje – maar we weten waar we het voor doen.”

KLAZIENAVEEN VERSLAAN

De ambities zijn ook voor de speelsters duidelijk, en ze zijn gemotiveerd. Lotte: “Het is mooi voor Bolsward dat we zo hoog uitkomen en dat we, na Sneek, in de tweede divisie spelen.” “We willen top drie spelen”, besluit Lise. “Klazienaveen is onze grootste concurrent, die willen we verslaan!”

“WE WILLEN TOP DRIE SPELEN”

Trainer Cor Jacobsen

“TOEN IK HET TEAM BEGON TE TRAINEN HING HET ALS LOS ZAND AAN ELKAAR”

zakelijke & agrarische Verzekeringen en Advies. Buitengewoon dichtbij!

PARTNERS VAN