MARTILAR UYANMADAN Ninemizin diktiği gömleği dünyanın en güzel kıyafeti saydığımız zamanlardı. Yatılı okulda okuyorduk, ailelerimiz uzaktı. Hiçbirimiz hastalandığımızda anne şefkatiyle iyileşemeyecek; ancak candan bir dostun getirdiği bitki çayını ömür boyu unutamayacaktık. Parlak yeteneklerimiz de yoktu. Hepimiz bunları biliyorduk. Ve bu bizi mutsuz etmiyordu. En büyük eğlencemiz, güneş doğmadan kalkıp güneşi selamlamak, güzel hayallere 205