en hun nieuwe vriendje
“Jouw naam”
Guusje Nederhorst
“Jouw aanhef” “Jouw tekstregel - 1” “Jouw tekstregel - 2” “Jouw tekstregel - 3” “Groet afzender”
Colofon Naar de oorspronkelijke verhalen van Guusje Nederhorst. Tekst, illustraties en vormgeving: The Dreamchaser Studios. © 2018 Tekst, omslag en illustraties: Dromenjager. © Dromenjager en YourSurprise/PersonalGifts. Met deze aankoop steunt u het Guusje Nederhorst Fonds. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd of overgedragen in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of enige andere informatie- opslag en retrieval stysteem, zonder schriftelijke toestemming van Dromenjager BV en YourSurprise/PersonalGifts. www.woezelenpip.nl
en hun nieuwe vriendje
“Jouw naam”
Het is weer zo’n lekkere luie niks-doen-dag in de Tovertuin. Woezel ligt te soezen in het zachte gras en Pip rolt zomaar wat heen en weer. ‘Twiet!…Twiet!’ Hé, dat klinkt als een vogeltje.
Woezel en Pip kijken omhoog. Ja hoor, daar zit een vogeltje op een tak. ‘Hallo klein vogeltje,’ zegt Pip, ‘hoe heet jij?’ ‘Twiet!’, zegt het vogeltje, ‘ik heet “Jouw naam”. En jij?’
‘Waf waf’ blaft Pip, ‘wij zijn Woezel en Pip van de Tovertuin. Wil je vandaag ons vriendje zijn?’ ‘Twiet!’ antwoordt “Jouw naam” blij. Woezel en Pip rennen snel naar Tante Perenboom. ‘Tante! Kijk eens! Wij hebben een nieuw vriendje!
En hij heet “Jouw naam”!’ ‘Dat is leuk’, zegt Tante Perenboom, ‘en wat gaan jullie samen doen vandaag?’ ‘Wij gaan op avontuur’ roepen de hondjes stoer, ‘en “Jouw naam” mag mee!’ ‘Spannend hoor’, zegt Tante, ‘maar denken jullie wel aan…’
Maar de hondjes zijn al weg. Ze rennen de Tovertuin uit. Het kleine vogeltje vliegt dapper achter ze aan. Ze gaan helemaal naar de duinen toe. ‘Leuk hè “Jouw naam”?’ roept Woezel, ‘zo met ons op avontuur! Wij weten heel goed hoe dat moet.
Wij zijn namelijk al best groot!’ ‘Twiet!’ zegt “Jouw naam”. Na heel veel rennen rusten ze even uit. ‘Pip’, zegt Woezel, ‘mijn buik maakt allemaal knorretjes. Zullen we onze boterhammen op eten?’ BOTERHAMMEN?? De hondjes kijken elkaar aan…
‘O jee’, stamelt Pip, ‘we zijn de boterhammen vergeten. Laten liggen bij Tante Perenboom…’ ‘Maar ik heb nu wel hele erge honger’ jammert Woezel. ‘Zal ik ze even halen?’ zegt “Jouw naam”. ‘Ik vlieg wel, zo gedaan!’
‘Oh jaaa!’ juichen de hondjes, ‘Kan je dat?!’ “Jouw naam” vliegt naar Tante. Een poosje later komt hij weer terug met een grote zak vol boterhammen. Goed zo, “Jouw naam”!
Mmmmm, wat heeft Tante Perenboom lekkere boterhammen klaargemaakt. Woezel, Pip en “Jouw naam” eten alles op. ‘En nu gaan we naar het strand,’ zegt Woezel. ‘We gaan verder met ons avontuur! Volg ons maar, vogeltje.
Pip en ik zijn al vaak naar het strand geweest. Wij weten daar alles van. Daar is de zee met de golven en daar kan je heel leuk in spelen. Je hoeft echt niet bang te zijn, hoor. Als je je zwembandje maar om hebt.’
ZWEMBANDJE? Oh nee, dat zijn ze ook al vergeten! ‘Wat erg’, zegt Pip, ‘de zwembandjes liggen nog in ons hok. Nu kunnen we niet met de golven spelen.’ De drie vriendjes kijken beteuterd naar de zee.
‘Zal ik misschien…de zwembandjes halen?’ zegt “Jouw naam”. De hondjes kijken hun vriendje vol bewondering aan. ‘Ohhh, kan je nóg een keer heen en weer vliegen?!’ ‘Pff… makkie’, zegt het vogeltje. ‘Twiet!’ Daar gaat hij al.
‘Neem dan ook nog de bal mee!’ roept Woezel hem nog na. Woezel en Pip zijn erg blij met hun nieuwe vriendje. Zo handig dat hij kan vliegen! Kijk, daar komt “Jouw naam” al weer terug. Met de zware tas vol strandspullen.
‘Dank je wel, “Jouw naam”!’ Snel doen ze alle drie hun zwembandjes om. Nu kunnen ze eindelijk het water in. Woezel springt boven op een golf. En dan Pip. En dan “Jouw naam”. Wat is dat leuk!
Na het zwemmen gaan ze spelen met de grote bal. Ze zijn al heel lang op het strand. En dan zegt Pip: ‘Woezel, we moeten naar huis. Kijk, het zonnetje zakt naar beneden en dan is de dag voorbij.’ ‘Hè nee’, zegt Woezel,’ ik wil nog niet naar huis…
Ik wil nog heel even blijven…’ ‘Maar dat vindt Tante Perenboom niet goed, dat weet je toch?’ zegt Pip. Woezel zucht. “Jouw naam” kijkt naar zijn vriendje. ’Zal ik het even vragen aan Tante Perenboom?’ ‘JAAAA! Hoera voor lieve “Jouw naam”!’
En nog een keer vliegt het dappere vogeltje heen en weer. En ja, ze mogen van Tante nog héél even blijven. Het zonnetje kleurt de zee vol goud en roze. Wat is dat mooi… ‘Dag zonnetje! Wij gaan terug naar huis!’
Ze lopen terug over het strand. En dan de lange weg door de duinen. “Jouw naam� is moe en mag bovenop Woezels zachte flaporen zitten. Als ze thuiskomen, is het al bijna donker. Ze vertellen Tante Perenboom alles over hun avonturendag.
‘Guttegut’, zegt Tante, ‘dat was een lange dag voor “Jouw naam”, hij zal wel een beetje moe zijn.’ ‘Ach ja’, zegt Pip stoer, ‘en u snapt natuurlijk wel dat Woezel en ik hem álles moesten leren. En héél veel moesten helpen.’
‘Ja, ja’, lacht Tante, ‘enne… misschien heeft “Jouw naam” jullie ook af en toe geholpen?’ En “Jouw naam” zelf? Die slaapt al. Hij mag die nacht blijven logeren in het lekkere warme hok van Woezel en Pip. Dat heeft hij wel verdiend… vind je ook niet?
Dank je wel “Jouw naam”! Je hebt het heel goed gedaan! Ga je nog een keer met Woezel en Pip op avontuur?
*333333333* orderid/matchcode_bw
Woezel en Pip hebben een nieuw vriendje. Het nieuwe vriendje heet “Jouw naam” “Achternaam” en ze nodigen hem uit om een dagje op avontuur te gaan. Woezel en Pip weten precies hoe dat allemaal moet. Of... toch niet...?
*333333333* orderid/matchcode_bw