Theater De Verbeelding 2013-2014

EXTRA Peter Heerschop over de kunst van een goede grap

Inclusief het complete seizoensprogramma R

Het Volksoperahuis R Portretten van bezoekers R De Kleine Verbeelding R In beeld R Marjolijn van Heemstra R Vrienden van De Verbeelding R Vrijwilligers aan het woord R Virtueel theater

Inhoud Redactie Miep van Doornik, Ariane van Pelt, Fred Smalhout, Olga Smalhout (tevens eindredactie), Cor Stam, Peter Zuurveld, De Zagerij ontwerpbureau Met bijdragen van Ann Van den Broek, Laura van Dolron, Miep van Doornik, Marjolijn van Heemstra, Peter Heerschop, Kai Kohnstamm, Madeleine Matzer, Ariane van Pelt, Ulrike Quade, Kees Scholten, Fred Smalhout, Olga Smalhout, Brechtje Spaans, Robin Vogel, Peter Zuurveld, De Zagerij ontwerpbureau Concept, art direction en vormgeving

The making of

Bezoekers

De Zagerij ontwerpbureau

Kees Scholten van Het Volksoperahuis

Drie portretten in woord en beeld

vertelt over de totstandkoming van

van trouwe bezoekers van Theater

de voorstelling Tambú, a freedom

De Verbeelding

Fotografie seizoensoverzicht Cover: Isolement van Fantasten, foto: Martin Dijkstra i.s.m. Creative Cell Amsterdam.

song

pagina 8, 15, 22

pagina 4

Binnenwerk: Martijn Beekman, Joris van Bennekom, Arjan Bennning, Robert Benschop, Jan Boeve, Joris-Jan Bos, Corrine Bot / Mieke Struik, Martin Dijkstra i.s.m.

Creative Cell Amsterdam, Ben van Duin, Emy Elleboog, Isolde Hallensleben, Jan Heijer, Sanne Helgenberger, Carli Hermes, Jaka Ivanc, Karin Jonkers, Jochem Jurgens, Martin Kers, KekeKeukelaar, Carla Kogelman, Anna van Kooij / Erik Bindervoet, Ilja Lammers, Inez van Lamsweerde en Vinoodh Matadin met M M Paris, Jean van Lingen, Nicolas Marichal, Paulina Matusiak / Eddy Wenting, Lenny Oosterwijk, Axel Scheffler, John Stenersen / Paulina Matusiak, Mieke Struik, Astrid Verhoef, Caroline Vincart, Robin Vogel, Rogier Willems

In beeld

Eerste wereldburger

subsidiënten

Fotograaf Robin Vogel over zijn

Marjolijn van Heemstra bezocht

Voorstellingen bij Theater De Verbeelding worden mede

favoriete scènefoto van Super­

Garry Davis over wie ze een voor­

kapitalisten

stelling maakte

mogelijk gemaakt door subsidie van de gemeente Purmerend en het Fonds Podiumkunsten.

pagina 10

pagina 12

Lees hoe u kaarten reserveert op pagina 43

© Theater De Verbeelding 2013 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of

Peter Heerschop

Programma 2013-2014

openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, micro-

Over de kunst van een goede grap

Alle voorstellingen van het nieuwe

film of op welke andere wijze dan ook, zonder schriftelijke

en wat te doen als die niet werkt

seizoen op een rij + hoe, wat en

toestemming van de uitgever.

2

pagina 18

Theater De Verbeelding magazine

waar

pagina 23

Vertrouwen Het magazine van Theater De Verbeelding voor het seizoen 2013-2014 ligt voor u en dat betekent dat het ons is gelukt weer een volledig theaterprogramma te maken. In het voorwoord van ons vorige magazine gaven we al aan dat dit niet (meer) een vanzelfsprekendheid is.

Veel theaters en theatermakers hebben het moeilijk. Een aantal groepen is wegens gebrek aan subsidie helaas verdwenen. Voor ons wordt het een spannend jaar. Aan het einde van dit jaar weten we of er voldoende financiële steun blijft om ook op langere termijn een volwaardige programmering neer te zetten. Vooralsnog hebben we er vertrouwen in dat dit gaat lukken, maar zekerheid hebben we nog niet.

De Kleine Verbeelding

Vanzelfsprekend zijn we de groepen die al sinds jaar en dag bij ons spelen trouw gebleven. Juist in deze lastige tijden moet je op elkaar kunnen rekenen. Bekende gezichten zijn Het Volk, Het Volksoperahuis, mugmetdegoudentand, Golden Palace en Toneelgroep Maastricht.

Ernst van der Pasch maakt zelfs op ons verzoek een nieuw programma.

Maar er zijn nog meer ‘oude rotten in het vak’ te bewonderen: wat te denken van Ria Eimers en Olga Zuiderhoek die in het voorjaar van 2014 bij ons komen spelen.

Brechtje (12) liep een dag mee bij Theater Gnaffel en interviewde de hoofdrolspeler

pagina 9

DansClick hebben we niet in ons programma opgenomen. We willen dit jaar ruimte geven aan choreografen die al eens in DansClick stonden en nu een mooie avondvullende productie in de aanbieding hebben.

Namen als Jens Van Daele, Joeri Dubbe, Samir Calixto en Ann Van den Broek vindt u daarom in het dansaanbod terug.

Sadettin Kirmiziyüz en Marjolijn van Heemstra waren vorig seizoen de verrassende namen en komen dit seizoen weer terug. Absolute aanraders zijn: Esther Scheldwacht, Louise Korthals en Johan Goossens. Hun voorstellingen kwamen in 2012-2013 uit en werden over­ laden met positieve recensies. Vol vertrouwen halen we al deze jonge talentvolle makers naar Purmerend.

Je doet het met je hart Drie jonge vrijwilligers vertellen waarom ze bij Theater De Verbeel­ ding werken

Voor jongeren borduren we voort op de populariteit van de dans. Veel jongeren zijn geïnspireerd door dansprogramma’s als So You Think You Can Dance en komen graag naar Theater De Verbeelding om live dans te zien. Groepen als De Kiss Moves en Don’t Hit Mama zullen als vanzelfsprekend het vuur op het podium doen oplaaien.

pagina 16

En verder

De Kleine Verbeelding kan rekenen op de jeugdtheatergroepen die zich weten te handhaven in dit gure culturele klimaat. Zij putten vertrouwen uit het enthousiasme van de jonge toeschouwers en hun ouders en gaan gelukkig door met het maken van mooie voorstellingen.

Vrienden De Vrienden van Theater De Verbeelding vervullen wensen pagina 14

Virtueel theater Handige internetadressen voor voor­ af of na afloop van de voorstelling pagina 20

Een digitale versie (pdf) van dit magazine en het bestelformulier kunt u downloaden op onze website. Zo kunt u ook uw vrienden op ons aanbod wijzen.

Alle gebrek aan vertrouwen van politiek Nederland in de rol van cultuur ten spijt, putten wij op onze beurt groot vertrouwen uit de (jonge) theatermakers. En dus is er komend seizoen weer veel te genieten in Theater De Verbeelding. We zien u graag!

Kai Kohnstamm Marjan Zuurveld Peter Zuurveld programmeurs

Theater De Verbeelding magazine

3

Nu zijn jullie onze pindasaus

TambĂşzangeres Elia Isenia tijdens een repetitie

4

Theater De Verbeelding magazine

Het Volksoperahuis richt haar blik de komende jaren op de gevolgen van ons koloniale verleden op het leven van vandaag. Komend najaar reist het gezelschap met Tambú, a freedom song langs de theaters. Acteur en zanger Kees Scholten vertelt over de totstandkoming van deze voorstelling.

De nieuwe richting die Het Volksoperahuis is ingeslagen begon ruim drie jaar geleden toen we uitgenodigd werden op Curaçao. Onze allereerste volksopera: De Dood en de Zee, gebaseerd op de legende van De Vliegende Hollander, gebracht als vertelling met veertien prachtige liederen van Jef Hofmeister, kreeg een Caribische muzikale exponent. De titel werd: Morto i Laman.

Geweldig was het om te horen hoe het karakter van de liederen, geschreven voor accordeon, veranderde door de steelpan van Konkie Halmeyer, en de percussie van Ompi Tio. Het verhaal werd vertaald in het Papiaments en in Afrikaanse outfit zeer expressief verteld door Sheila Payne.

De liederen werden grotendeels gezongen in het Nederlands maar bij het slotlied klonk het Papiaments en het Nederlands door elkaar. Dat zorgde voor menige traan bij het Curaçaose publiek. En een jaar later precies zo bij het Nederlandse publiek op Oerol in het kerkje van Midsland.

Dat ‘wij en zij’ gevoel.

Met die blikken van: rot op! Wat willen die blikken eigenlijk zeggen?

Een wederzijdse liefde was geboren. En het besef dat we 9.000 km hier vandaan ons (toen nog) bevonden op Nederlands grondgebied. Maar buiten alle hartelijkheid, vrolijkheid (veel en hard lachen) en de Caribische zon, werden we ook geconfronteerd met anti-Nederlandse gevoelens. En met aanvankelijk een grote terughoudendheid. Wat denken die makamba’s (kaaskoppen) wel. Komen ze ons weer vertellen wat we moeten doen. Voor het eerst werd ik mij echt bewust van de rol die wij Nederlanders in het verleden, maar eigenlijk nog steeds, op het eiland spelen.

En hoe mooi, romantisch en heerlijk het spelen van Morto i Laman ook was, er ontstond bij Jef en mij ook de wens om iets met dat ongemakkelijke gevoel te doen. Dat ‘wij en zij’ gevoel. Met die blikken van: rot op! Wat willen die blikken eigenlijk zeggen?

Een antwoord kwam na de laatste voorstelling van Morto i Laman in Willemstad. We traden op in een oude havenloods met de deuren open voor de broodnodige koelte terwijl we tijdens de voorstelling de zeeschepen zagen passeren. Daar trakteerde percussionist Ompi Tio ons op een ‘bedanktambú’.

Ik schiet nog altijd vol als ik daar aan terugdenk.

Dit vereist wel enige uitleg denk ik.

Ompi Tio is een meester tambú-speler. En tambú is de oermuziek van Curaçao, meegenomen door Theater De Verbeelding magazine

de slaven uit West-Afrika. Muziek die bestaat uit percussie en zang. Tambú is tevens de naam van de drum, de dans en de liederen die daarbij worden gezongen. Maar dat wist ik toen allemaal nog niet.

In ieder geval werden wij met een opzwepend ritme en een koor van stemmen bedankt. En in de energie en de kracht van deze tambú werd heel veel gecommuniceerd. Iets terug willen geven, maar ook de trots op de eigen cultuur die in Morto i Laman maar in beperkte mate een aandeel had.

Ompi Tio zou later zeggen: wij waren de pindasaus in deze voorstelling maar in de volgende zijn jullie onze pindasaus. Haha. Ik loop nu iets op de zaken vooruit, maar inderdaad, Jef kwam daar op het idee een nieuwe voorstelling te maken rond de tambú. De slaventrommel. Het rumvaatje bespannen met een geitenvel.

Het duurde wel even voordat de voorstelling Tambú, a freedom song uitkwam. In 2011 zijn onze zakelijk leider Maarten van der Cammen en ik een week naar Curaçao geweest om gesprekken te voeren over deze nieuwe coproductie.

Al na de eerste dag merkten we dat het onderwerp tambú enorm veel losmaakt. De slaventrommel is niet alleen een instrument. Tambú is het leven zelf.

Het lijkt te gaan over alles. Maar bovenal raakt het aan het slavenverleden. Aan de Nederlandse overheersing. Aan de afwezigheid van een officieel ‘sorry’. Aan een diepgevoeld wantrouwen tegen machthebbers. De geschiedenis is de geschiedenis, maar de interpretatie ervan ligt extreem gevoelig.

Vaak hebben we gehoord: kijk uit met wat je zegt, laat je niet in de luren leggen, kijk naar de feiten, pas op voor dingen die niet kloppen... Waar waren we aan begonnen? Toneel maken over alles is een hachelijke zaak.

Toch hebben we gepraat met muzikanten, acteurs, schrijvers, maar ook politici en een antropologe over het verschijnsel tambú.

Een prachtige ontmoeting hadden we met tambúzangeres Elia Isenia, die - gekleed in een Afrikaanse jurk - ons in geuren en kleuren over tambú vertelde, voorzong en danste. Zij vertelde ons alles in het Nederlands, de taal die zij eigenlijk haat, sinds zij op school straf kreeg omdat ze op het schoolplein Papiaments gesproken had!!! Toen zij

5

voordeed hoe ze haar frustratie van zich afdanste en zong en daarmee nieuwe kracht en geluk opriep, beseften wij dat tambú niet een academische kunstvorm is, maar een wezenlijke en noodzakelijke uiting.

“A freedom song”, zei tambúspeler Ompi Tio, “dat is tambú.” Toch is hij somber gestemd over de toekomst van tambú. De tijd dat tambú op straat werd gespeeld is voorbij. En daar werden de echte spelers geboren. De jeugd van nu kan het eigenlijk niet. Ze spelen te hard, te snel.

Spannend wordt het als het gaat over de tambú in de slaventijd. Elia kan zich nog boos maken wanneer zij vertelt over plantage-eigenaren die het mes in het trommelvel staken.

Schrijver Carel de Haseth ziet dat alles veel genuanceerder. Dat verbod op die trommel moet je ook zien als burengerucht. Tambú klinkt gewoon erg hard. Er waren ook plantage-eigenaren die het juist toestonden. Het was goed voor de arbeidsmoraal. Slaaf en meester konden niet om elkaar heen!

Dat verbod op tambú blijft nog steeds een punt.

Heden ten dage worden vergunningen die voor een tambúconcert moeten worden aangevraagd nog steeds aangevoeld als verbod.

De interesse voor tambú is wel groeiende. Actrice Sheila Payne vertelde dat het vroeger bij veel mensen not done was naar een tambú te gaan (ook feestjes waar tambú gespeeld wordt, heten tambú). Men schaamde zich ervoor. De wortels van die schaamte liggen diep. Het verbod op de tambú van de kerk, die de trommel duivels noemde, droeg daar veel aan bij. Elia vertelde dat vrouwen die het aanlegden met tambúspelers in ongewijde grond begraven werden. Die schaamte voor de eigen cultuuruitingen - waaronder de taal, Papiamento - wordt minder.

Dat de trommel onlosmakelijk verbonden is met de slavernij is evident. Of zij ook symbool is voor de Curaçaose identiteit is op dit moment een vraag.

Volgens politicus Alex Rosaria bestaat die identiteit uit een stagnerende verdeeldheid: “Tijdens een demonstratie tegen de zwaar vervuilende olieraffinaderij gaat het vooral over: er zitten teveel makambas (scheldnaam voor Nederlanders) en makamba pretu’s (Curaçaoënaars die in Nederland hebben gewoond) in jullie groep. Waardoor de discussie het onderwerp vervuiling geeneens haalt.”

Acteur Albert Schoobaar typeert deze identiteit met de familiebanden en daarmee gepaard gaande verantwoordelijkheden. Een zwarte Curaçaoënaar begint liever geen toko omdat zijn hele familie meent recht te hebben op korting of gratis verstrekking van goederen.

6

Ambtenaren en mensen op verantwoordelijke plekken zijn een hoop energie kwijt aan het tevredenstellen van hun familie- en vriendenkring. Filosoof Richard Doest noemt dit een diep religieus beginsel, afkomstig uit Afrika. Carel de Haseth merkt fijntjes op dat wij dat in Nederland corruptie noemen, hier is dat cultuur. In Nederland is dat verborgen, hier niet.

Met onze kop bomvol informatie gingen we weer terug naar Nederland. Met als doel een voorstelling te maken waarin al deze kleuren een plaats zouden krijgen. Geen tambúfestival, geen historische verhandeling, geen politiek debat, maar een muziektheatervoorstelling die laat voelen wat er leeft op dit eiland dat nog steeds deel uitmaakt van het Nederlands koninkrijk.

Een jaar later terug in Willemstad, met een werk­ script, geschreven door Jef Hofmeister. Hij kwam op het idee het hele verhaal te laten vertellen door twee halfbroers. Van jongs af aan opgegroeid in twee verschillende culturen maar door hun bloedband, gesymboliseerd door de tambú die zij erven, onlosmakelijk met elkaar verbonden.

De één woont in Rotterdam en is geïnspireerd op de sprinter Churandy Martina. De ander woont in Willemstad en is van het type ‘twaalf ambachten, dertien ongelukken’. Ze komen elkaar na 17 jaar weer tegen bij de begrafenis van hun vader. Via hen kunnen de pijnpunten rondom tambú en de ontluikende Curaçaose identiteit theater worden.

Heerlijk: twee maanden Willemstad. Repetitieruimte met uitzicht op de zeearm die dwars door de stad heenloopt. In de oude havenloods waar wij twee jaar geleden speelden is deze voorstelling gemaakt. Met dezelfde geweldige muzikanten van toen. En verder met acteur Albert Schoobaar, die nog een scène schreef over de pijnlijke verhouding tot de Nederlanders, die met hun euro’s alles opkopen.

En met tambúzangeres Elia Isenia die op een gedenkwaardige avond op haar veranda, ter plekke al improviserend de drie slot tambú’s (liederen) componeerde. Haar uitvoerende rol wordt in Nederland overgenomen door de Curaçaose zangeres Izaline Calister.

De beschrijving van de voorstelling vind je elders in het programma (pagina 29). Wat ik graag aan jullie wilde vertellen, is wat er allemaal aan voorafging. Ik denk dat het bij kan dragen aan de belevenis. En we hopen jullie natuurlijk allemaal te zien in Theater De Verbeelding.

R Tambú, a freedom song van Het Volksoperahuis is zaterdag 16 november te zien bij Theater De Verbeelding.

Theater De Verbeelding magazine

Tambú, de slaventrommel is niet alleen een instrument.

Het is het leven zelf.

Albert Schoobaar op Oerol in de manege Foto Jochem Jurgens

Repetitie aan de zeearm

Olieraffinaderij Isla midden in Willemstad

Tv-opname in de studio met tambĂşspeler Ompi Tio in het midden

Repetitie met geheel rechts Kees Scholten Foto's (Tenzij anders vermeld) Het Volksoperahuis

Theater De Verbeelding magazine

7

Johan de Vries Hoe heb je ons leren kennen?

Ik ken Theater De Verbeelding al in haar vroegste vorm: de zomerse donderdagavonden in het Leeghwaterpark.

De gekke, lieve, verrassende en soms ook onbegrijpelijke voorstellingen in het amfitheater trokken mij altijd naar het park.

Hoe zou je ons aan een onbekende beschrijven?

Ik weet niet altijd waar ik heen ga en word vaak aangenaam verrast door een nieuwe theatermaker of vorm.

Vol verbazing en verwondering kan ik mij dan laten meesleuren door de scheppingskracht van theatermakers.

Anders dan bij tv of een film en zeker door de intieme zaal met de vlakke vloer, zit je er boven op. Je hoort en ziet het ademen van de makers, ziet hun spierspanning en alertheid. Dát neemt mij mee in de performance of in het verhaal. Je hoeft de theaterwereld niet te kennen om er op deze manier van te proeven. In P3 levert Theater De Verbeelding een laagdrempelig, maar wel altijd vernieuwend aanbod.

foto: Fred Smalhout

Waarvoor kom je speciaal?

Ik heb in 2011 kennisgemaakt met Boogaerdt/VanderSchoot. Hun voorstelling Bimbo belandde hoog in alle lijsten en natuurlijk ging ik dan ook in 2012 naar de opvolger Small World. Verontrustend mooi! Matzer, nog zo’n vaste gast bij Theater De Verbeelding, speelde mij heerlijk van mijn stoel met Everybody Happy?

Ontroering, humor én filosofie. Ik hoop dat ik ze weer zal tegenkomen komend seizoen!

Wat vind je leuk of zou je willen verbeteren?

De sfeer is altijd fijn en ontspannen. Vriendelijke vrijwilligers die je de weg wijzen of je drankje verzorgen maken dat je je welkom voelt. Er valt niet veel te verbeteren wat mij betreft. Nou vooruit! Op het gevaar af een mopperende Muppet te worden... Ik vraag mij af waar de twintigers en dertigers blijven?! Dat zou mijn wens zijn voor het nieuwe seizoen: dat de nieuwe generatie de weg naar Theater De Verbeelding gaat vinden!

8

Theater De Verbeelding magazine

Backstage bij De Kleine Verbeelding De Kleine Verbeelding is het aanbod van Theater De Verbeelding voor (kleine én grote) kinderen. Theater, gespeeld door gezelschappen die zich toeleggen op het maken van aansprekende en prikkelende voorstellingen speciaal voor de jeugd. Brechtje (12) liep een dag mee bij de voorstelling De ingebeelde zieke van Theater Gnaffel.

Het decor

Beste lezers, ik ben Brechtje en ik ben 12 jaar. Mijn hobby’s zijn: paardrijden en buitenspelen. Ik zit op paardrijden, volleybal en vioolles.

Het toneelstuk ging over Argan die dacht dat hij ziek was, dus dacht hij, als ik nou een dokter als schoonzoon heb dan komt het wel goed. Maar dat wil dochter Angelique niet, en de dienstmeid Toinette zorgt dat Angelique gewoon met haar ware liefde Cleante trouwt.

Brechtje liep een dag mee en nam een kijkje achter de schermen bij Theater Gnaffel

Ik heb een van de spelers (Matthieu) van het toneelstuk De ingebeelde zieke van Theater Gnaffel geïnterviewd. Voor de voorstelling wordt het licht getest dat doen ze met behulp van het lichtplan, dat is een soort plattegrond waar op staat waar de lampen moeten hangen. De lampen hebben allemaal kleurtjes die worden filters genoemd. De voorstelling heeft twee spelers: Elout de poppenspeler en Matthieu de acteur. Matthieu speelt de ingebeelde zieke en Elout speelt de dochters, de notaris, de moeder, de dokter en de dienstmeid (die geen pop is).

Samen met Matthieu

Theater De Verbeelding magazine

Voor de voorstelling mochten we blijven eten.

De kok die voor ons kookte was Paul, hij is sinds anderhalf jaar lid van Theater De Verbeelding en komt uit Amsterdam. Koken en theater vindt hij allebei leuk dus nu combineert hij dat.

Als volgt het interview. De eerste vraag was: hoe zijn jullie als duo bij elkaar gekomen? Daar antwoordde hij op: ik was in overleg met de regisseur over een stuk. Toen zagen wij een mooi stuk in Noorwegen, en al snel luidde: dat moeten wij ook doen. De regisseur zei: ik ken nog wel iemand (en dat was Elout). Het toneelstuk hebben ze niet zelf gemaakt, maar ze hebben een oud stuk bewerkt. Matthieu doet naast spelen ook nog vrijwilligerswerk. De volgende vraag was: vind je theater maken voor kinderen leuker dan voor volwassenen?

Toen zei hij: allebei, het leuke aan kindertheater maken is dat je ver kan gaan (daar houdt hij zelf ook van om naar te kijken, extreem theater).

Matthieu vindt het leuke aan met poppen spelen dat je veel verder kan gaan, je kan smijten met poppen en met mensen niet. Matthieu heeft de regie opleiding gedaan in Amsterdam.

Zelf vond ik het een leuke ervaring en een leuk toneelstuk omdat de poppen mooi waren gemaakt met hun ogen van kralen, en de spelers zorgden ervoor dat het je niet verveelde.

R Jeugdtheater bij De Kleine Verbeelding zondag 13 oktober 4Hoog, zondag 3 november Tg. Winterberg, zaterdag 9 november BEER Muziektheater, zondag 8 december Oorkaan / Matangi Quartet, zondag 12 januari Twee-ater, zondag 9 februari Unieke Zaken, zondag 16 maart Het Filiaal, zaterdag 12 april Theater Artemis

9

IN BEELD

IN BEELD 10

Superkapitalisten van mugmetdevuurvliegen is zaterdag 5 oktober te zien in Theater De Verbeelding. Fotograaf Robin Vogel koos zijn favoriete scènefoto van de voorstelling en licht die toe.

Theater De Verbeelding magazine

“Ik heb deze foto gekozen, omdat het een beeld is dat meer vragen oproept dan het beantwoordt. Waarin een dialoog ontstaat tussen de personages, zonder dat woorden daarvoor noodzakelijk lijken te zijn. Hij drukt haar op de feiten en zij incasseert zonder direct onder de indruk te zijn van het getoonde bewijsmateriaal. Zijn blik zoekt naar haar ogen die volledige focus hebben op het document. De fel­ gekleurde lappen stof waarmee zij bedekt is verbinden voorgrond met achtergrond. De lichaamstaal van de acteurs spreekt boekdelen.

Wie zijn deze mensen? Wat hebben ze met elkaar te maken? Waar gaat dit over?”

Theater De Verbeelding magazine

11

Ga jij mij spelen in het theater?

Garry laat zijn trompet zakken en kijkt me verbijsterd aan.

Ik knik. Dat was ik wel van plan.

Garry schudt zijn hoofd. Ik ben een man van eenennegentig, schreeuwt hij.

Marjolijn van Heemstra ontmoette ‘eerste wereldburger’ Garry Davis Hij schuifelt op zijn witte gympen naar de keuken.

Ga je dan zo lopen? Zo krom? Ik zeg dat ik dat nog niet weet. Dat de hele voorstelling nog niet bestaat maar dat ik het graag wil proberen. Je bent gek, zegt Garry. Out of your mind. Ik glimlach zo vriendelijk mogelijk. De afgelopen uren heb ik gemerkt dat dat de beste ontwapeningstechniek is.

Als ik maar lang genoeg glimlach, glimlacht Garry uiteindelijk wel terug.

Het is niet de eerste keer dat hij mij gek noemt, en ook niet de tweede, ik ben de tel kwijtgeraakt. Hij vond het gestoord dat ik helemaal naar Amerika vloog om hem op te zoeken, dat ik zijn verhaal wilde horen terwijl ik ook zijn boeken had kunnen lezen, hij vond het compleet geschift dat ik de universele verklaring van de rechten van de mens niet uit mijn hoofd ken, dat ik voorstellingen maak over verbinding tussen mensen en zo weinig weet.

Ik vertelde hem over het citaat van Marc Bloch dat ik twee jaar geleden las, mensen zijn meer kinderen van hun tijd, dan kinderen van hun ouders. En hoe deze uitspraak er voor heeft gezorgd dat ik nu hier zit. Omdat ik plotseling anders ging denken over verbondenheid en toebehoren. Ik had familie altijd gezien als iets ver­ticaals, een toebehoren aan generaties voor ons en na ons. Nu zag ik een horizontale lijn; een toebehoren aan mensen die je op dit moment omringen, met wie je niet je genen maar je tijd deelt.

Ik vertelde over het drieluik dat ik nu maak, waarvoor ik mensen bezocht die op dezelfde dag werden geboren als ik maar op een andere plek in de wereld om er achter te komen wat het betekent om tijd te delen en hoe ik nu het laatste deel van het drieluik over hem wil maken omdat ik niemand ken die zich op zijn 91e nog zo hartstochtelijk inzet voor het verbinden van mensen, omdat hij zestig jaar geleden aan de wieg stond van de be-

12

weging van wereldburgerschap, omdat hij alles heeft meegemaakt, de opkomst en ondergang van de vredesbeweging en nooit een dag heeft verzuimd om zich in te zetten voor zijn ideaal. Ik heb gezegd dat ik zijn verhaal hoopvol vind en dat ik graag van hem wil leren hoe je ervoor zorgt nooit cynisch te worden.

Garry hoorde het allemaal gelaten aan en tikte na mijn verhaal met zijn wijsvinger tegen zijn voorhoofd. Hartstikke gek. Hij kon me alles vertellen, zei hij, maar alleen als ik beloofde alles wat hij zei te onthouden. En eerst moest hij oefenen op zijn trompet.

Nu staat Garry in de keuken met een glas water.

Hij wil weten of ik een pruik ga dragen als ik hem speel. Hij wijst naar het spierwitte haar dat in een lange staart in zijn nek hangt. Je kunt me niet geloofwaardig spelen zonder die staart. Voor ik iets terug kan zeggen loopt hij naar de trap, zet met moeite een voet op de onderste trede en draait zich dan ongeduldig om. Jij wilde toch alles weten? Nou, loop dan mee.

Langzaam klimmen we naar de eerste verdieping, waar Garry een piepkleine werkkamer heeft. Hij hijst zich in een stoel en begint met praten. Over de bommen die hij op Duitsland gooide in de Tweede Wereldoorlog, over zijn broer die toen omkwam, over het verlangen naar vrede dat hem nooit meer losliet, over Einstein en Eleonore Roosevelt, die hem steunden, over de jaren dat hij met een zelfgemaakt paspoort over de wereld reisde, over het voortdurende gevecht tegen cynisme, over volharding en wanhoop.

Hij praat tot mijn oren suizen, tot ik het benauwd krijg in de kleine kamer, tot zijn stem hees is en het geheugen van mijn voice recorder vol. Drie dagen praat hij, tot ik weg moet en hij mij bij vertrek toebijt dat het gestoord is dat ik nu alweer weg ga.

Theater De Verbeelding magazine

R Marjolijn van Heemstra bij Theater De Verbeelding zaterdag 26 okto­ber met de voorstelling Garry Davis en zaterdag 22 februari,

samen met Sadettin Kirmiziyüz, in Hollandse Luchten 1/Jeremia

Wie is Marjolijn van Heemstra

foto: keke keukelaar

Marjolijn van Heemstra is één van de opvallendste en meest talentvolle theatermakers van het moment. Dit theaterseizoen staat ze met twee voorstellingen in Theater De Verbeelding. Zaterdag 26 oktober speelt ze de voorstelling Garry Davis. Op 22 februari komt ze samen met Sadettin Kirmiziyüz naar Purmerend met de voorstelling Hollandse Luchten 1/Jeremia.

Sadettin, ook al zo’n talentvolle maker en performer, maakte vorig seizoen twee keer grote indruk bij Theater De Verbeelding. We hebben dan ook hoge verwachtingen van beide voorstellingen.

Marjolijn van Heemstra (1981) is vanaf 2013 verbonden aan het Ro Theater. Van Heemstra studeerde godsdienstwetenschappen, is columnist, schrijver en werkt als theatermaker.

Bij Frascati Producties maakte ze Family ’81 (2011) en Mahabharata (2012), de eerste twee delen van een drieluik over verbondenheid tussen mensen in een geglobaliseerde wereld. Garry Davis is het derde en laatste deel van dit drieluik, waarin haar idealisme en maatschappelijke verbondenheid drijfveren zijn. Van Heemstra geniet bekendheid door haar

Theater De Verbeelding magazine

columns in Trouw en op NRC.nl. In 2010 kwam de dichtbundel Als mozes had doorgevraagd uit. Recent verscheen de roman De laatste Aedema (2012). Vorig seizoen was ze te zien in Theater De Verbeelding met de prachtige voorstelling Bouta over Desi Bouterse.

Als mozes had doorgevraagd werd genomineerd voor de C. Buddingh prijs en bekroond met de Jo Peters PoëziePrijs. Voor de voorstelling Family ’81 werd zij genomineerd voor de BNG nieuwe theatermakersprijs en won ze de publieksprijs.

13

Met de Vrienden vervullen we wensen Sinds oktober 2012 vormt Nicole Coehoorn samen met de, eveneens nieuwe, penningmeester Jos Rigter en secretaris Ariane van Pelt het bestuur van de stichting Vrienden van De Verbeelding.

Waarom wilde je voorzitter worden?

Wat zijn de voordelen voor een Vriend?

“Als theaterliefhebber draag ik Theater De Verbeelding een warm hart toe”, vertelt Nicole Coehoorn.

“Dit geldt trouwens ook voor de nieuwe penningmeester Jos Rigter. Tegenwoordig zijn we allebei regelmatige bezoekers, maar vroeger waren we ook actief als vrijwilliger. Jos als techniekcoördinator en ik als voorstellingscoördinator. Juist omdat ik zelf actief was binnen Theater De Verbeelding weet ik hoe alle vrijwilligers zich inspannen om iedereen een seizoen lang te laten genieten van een mooi programma. Door mijn drukke baan als directeur in het speciaal onderwijs zit vrijwilliger zijn er voor mij niet meer in. Als voorzitter van de Vriendenstichting lever ik met mijn mede-bestuursleden maar een kleine inspanning. Maar het is goed om op deze manier met de Vrienden wensen van Theater De Verbeelding te mogen vervullen.”

“Minimaal een keer per jaar doen we de Vrienden samen met Theater De Verbeelding een leuke aanbieding rondom één of meerdere voorstellingen.

Daarnaast krijgt iedereen een persoonlijke pas waarmee je met vriendenkorting kaarten of een abonnement kan bestellen. We houden het verder bescheiden. Ik ben er van overtuigd dat mensen die een donatie doen, net als ikzelf, willen dat dit zoveel mogelijk ten goede komt aan zaken die voor Theater De Verbeelding belangrijk zijn.”

Hoe steunen de Vrienden De Verbeelding?

“Wanneer mensen Vriend worden van De Verbeelding ondersteunen ze Theater De Verbeelding met activiteiten, projecten, investeringen in apparatuur of verbeteringen aan de accommodatie.

Sinds de verhuizing naar P3 hebben de Vrienden onder meer bijgedragen aan een nieuwe lichtcomputer, de inrichting van de techniekberging, sfeerverlichting in de foyer, t-shirts voor vrijwilligers en de kosten van de gevelbelettering. Op dit moment zijn er zo’n 130 Vrienden. Maar we hopen natuurlijk meer bezoekers enthousiast te maken om Vriend te worden.”

Nicole Coehoorn Zijn er wensen van Theater De Verbeelding bekend die je zou willen vervullen?

illustratie De Zagerij ontwerpbureau

“We weten dat er voor verbeteringen aan de foyer en de theaterzaal verschillende wensen leven. Wanneer Theater De Verbeelding hiervoor een aanvraag indient honoreren we die graag.

Het is ook niet verkeerd wanneer we zo nu en dan een pas op de plaats maken zodat het vriendenfonds weer aan kan groeien.

Daardoor wordt het mogelijk om een grotere schenking in een keer te doen, zoals dat bijvoorbeeld in het jubileumjaar is gebeurd met de nieuwe lichtcomputer.”

Wanneer u zich aanmeldt als Vriend ontvangt u jaarlijks een betalingsverzoek.

In ruil voor uw bijdrage van € 15,- p.p. (of een hoger bedrag naar keuze) wordt u regelmatig op de hoogte gehouden van de activiteiten en ontvangt u een Vriendenpas. Deze pas is geldig voor één persoon en geeft een seizoen lang recht op € 2,- korting op de toegangsprijs (met uitzon­dering op voorstellingen van De Kleine Verbeelding).

U kunt op het bijgevoegde bestelformulier aangeven dat u Vriend wordt of wilt blijven, of stuur een e-mail naar info@theaterdeverbeelding.nl.

14

Theater De Verbeelding magazine

Ilse Stokman Hoe heb je ons leren kennen?

Vanaf het moment dat ik in 6 vwo zat ging ik wel eens naar Theater De Verbeelding in ’t Stamhuis. De voorstelling die mij heeft overgehaald om vaker naar het theater te gaan was een toneelstuk in de vorm van een veiling waar bezittingen van Man Ray en Lee Miller onder de hamer kwamen. Bij binnenkomst had ik een lot ontvangen en tijdens de voorstelling won ik plots de champagnekurken oorbellen van Miss Miller. Ik was van slag en verkocht.

Hoe zou je ons aan een onbekende beschrijven?

Als een klein recht-toe-recht-aan theater waar je altijd de beste plek hebt, waar je de spelers echt kunt zien, waar je fijn ontvangen wordt, waar wordt nagedacht over de programmering en waar je kunt napraten met de toneelmakers (doe ik nooit, uit verlegenheid).

foto: Fred Smalhout

Waarvoor kom je speciaal?

Ik kom altijd voor Laura van Dolron, ik vind het boeiend om naar de salto’s in haar hoofd te luisteren. Fysiek theater is ook weer in het vizier gekomen. Als lid van amateurtheatergezelschap Puik kijk ik er naar uit om in 2014 met negen dames een voorstelling te maken met veel lichamelijke expressie en weinig tekst. Boo­ gaerdt/VanderSchoot en Bambie zijn voor mij absoluut een bron van inspiratie.

Theater De Verbeelding magazine

Wat vind je leuk of zou je willen verbeteren?

Een goeie koffiemachine, dat vind ik fijn, nee, noodzakelijk. Verder vind ik de vorm van de hal naar de speelzaal toe nogal merkwaardig. Het is een soort logistieke knoop waar ik elke keer weer over moet nadenken. Een andere indeling van de ruimte zou ik prettig vinden. Ik mis de jongeren. Hoe krijgen we die naar het theater?

Maar bovenal voelt het als een luxe om een fijn theater op zeven minuten van mijn huis te hebben. Als ik in Theater De Verbeelding zit en toegang heb tot een fijne, rare, ongemakkelijke, stille of bijzondere voorstelling dan weet ik dat ik het beste van Purmerend meemaak.

15

Theater De Verbeelding draait volledig op vrijwilligers. Van de circa zeventig enthousiaste vrijwil­ligers maken gelukkig steeds meer jonge mensen deel uit. En die willen we hier graag aan het woord laten. DOOR: Olga Smalhout

Je doet het met je hart

Hoe ben je in aanraking gekomen met Theater De Verbeelding?

Bij Fieke is het met de paplepel ingegoten. Als dochter van vrijwilliger van het eerste uur en nu programmeur Peter Zuurveld, ging het vanzelf. “Voor mijn gevoel help ik al vanaf heel jong mee en ik vind het nog steeds heel erg leuk.

Vanaf mijn 18e doe ik vooral bardienst, daarvoor was ik backstage aan het werk of deed ik zaaldienst.”

Jarin: “Ik was vrijwilliger bij het Reuring festival en heb daar Ariane en Els (respectievelijk vrijwilligerscoördinator en vrijwilliger bij Theater De Verbeelding, red.) leren kennen. Ik ben een keer met ze meegekomen naar het theater en niet meer weggegaan. Ik doe hier alles behalve horeca. De laatste tijd vooral veel techniek.”

Jop: “In de derde klas van het vwo moest ik een maatschappelijke stage lopen. Mijn moeder deed de suggestie om die stage bij Theater De Verbeelding te doen. Zij is hier ook vrijwilliger en doet kassadienst. Dat is bijna drie jaar geleden en ik ben er nog.”

Hoe bevalt het?

Fieke: “Ik vind de combinatie erg leuk.

Dat je meehelpt als vrijwilliger en bijdraagt aan cultuur en theater en dat je ook nog (gratis) voorstellingen mag zien. Ik kom ook naar andere voorstellingen en dan is het leuk om bekende mensen te ontmoeten.”

16

Jarin: “Het bevalt mij heel goed en het is leerzaam. Ik zie zo veel verschillende groepen. Ik geef geen specifieke voorkeur aan voor wanneer ik graag wil werken. Ik laat me verrassen door de voorstellingen. Ik kom zonder verwachtingen en zie wel wat het wordt. Ik zou dit heel lang willen doen, een tweede Ton (coördinator techniek, red.) worden. Laat mij maar op de steiger staan.”

Jop: “Ik doe vooral zaaldienst en dat vind ik plezierig. Ik help als het nodig is in de foyer, neem de kaartjes in en assisteer bij het afbreken van het decor.

Ik wil dit wel blijven doen. Ik ben geen uitgaanstype en had ook niet veel met theater, maar het is hier gezellig en anders zit ik maar thuis te computeren.

Ik heb ook geen specifieke voorkeur voor groepen of voorstellingen en wil overal ingeroosterd worden. Zo zie ik nog eens van alles wat.”

Jop: “Ik vind het leuk om hier verschillende dingen te zien”

Jarin: “Laat mij maar op de steiger staan”

Zou je graag meer jonge vrijwilligers zien?

Fieke: “Ik heb niet per se leeftijdgenoten nodig om het naar mijn zin te hebben, maar ik zou het wel leuk vinden als er meer jongere vrijwilligers bijkomen. Veel van mijn vrienden hebben het te druk om vrijwilliger te worden.

En ik heb in Amsterdam op de middelbare school gezeten dus dan is het ook lastiger om schoolvrienden te vragen in Purmerend vrijwilliger te worden.”

Jarin herkent dat wel. “De meeste van mijn vrienden hebben het ook erg druk met studie en werk. Ik zie hier wel een aantal jonge techniekers van Reuring terug. Ik zou nog wel wat meer jonge vrijwilligers willen zien, maar ik vind het niet erg dat hier meer ouderen zijn.

Het blijft leuk, de sfeer is goed en het lijkt hier net een soort familie, bijvoorTheater De Verbeelding magazine

foto’s: Fred Smalhout

We vragen Fieke Zuurveld (19), Jarin Klinkenberg (22) en Jop Schinkel (17) naar hun motivatie om regelmatig mee te werken in de weekenden. “Je doet het met je hart”, zeggen Fieke en Jarin.

Jop is wat pragmatischer: “Het is een gezellige en nuttige tijdsbesteding.”

Vrijwilliger bij Theater De Verbeelding: een gezellige en nuttige tijdbesteding

beeld als we backstage gezellig met elkaar eten.”

Jop: “Ik zou het leuk vinden als er meer jongeren zijn, maar het is niet echt nodig en ik zal er niet om weggaan. Met mijn vrienden heb ik het er niet echt over dat ik vrijwilliger ben.”

Wat heb je met theater en in het bijzonder Theater De Verbeelding?

Is het van belang voor je toekomst?

Fieke: “Theater is me met de paplepel ingegoten”

Zonder vrijwilligers geen Theater De Verbeelding Alle vrijwilligers voor seizoen 2013-2014 op een rij: Frank Andriessen, Gerdien Bijl, Roy Blom, Lysette de Boer, Marianne de Boer, Robin de Boer, Yvonne Breuk, Aad Brinkman, Dick de Bruijn, Nicole Coehoorn, Esther Cohen, Flip van Doornik, Miep van Doornik, Willem Jan Ernsting, Dick Glastra, Loes Greuter, Susanne Greuter, Marianne Gruijs, Hans Hennes, Tjitske Hiemstra, Els van den Houten, Pieter Janssen, Mariële Kijser, Arí Kleiss, Jarin Klinkenberg, Ad Klompenhouwer, Kai Kohnstamm, Marie-Louise Kramer, Gera Kremer, Gea van Kruistum, Klaas Kwadijk, Jan Lamers, Ria Minne, Paul Niekerk, Jasper Nijholt, Ruben van Opstal, Hanneke Otte, Jan Overeinder, Marleen Overeinder, Ariane van Pelt, Daphne van Pelt, Ineke Punt, Jos Rigter, Ton Rigter, Jop Schinkel, Ludo Simons, Fred Smalhout, Olga Smalhout, Cor Stam, Nico Teders, Kai Vasmel, Paul Veen, Marloes van der Velden, Frank Verdonk, Ineke Waaijman, Henri van Wezel, Sara van Wezel, Petra Wieldraaijer, Nanny van der Woude, Oebele van der Woude, Liesbeth van de Wouw, Henk Zevering, Milo Zevering, Fé Zuiderweg, Fieke Zuurveld, Marjan Zuurveld, Mink Zuurveld en Peter Zuurveld.

Theater De Verbeelding magazine

Fieke: “Ik ben er mee opgegroeid. Ik ging naar de IVKO school in Amsterdam, heb op het Nederlands Kindertheater (NKT) gezeten en speel nu al acht jaar bij de amateurtoneelgroep Puik. Ik zie hier hele mooie en aparte voorstellingen, anders dan in de meer commerciële theaters. Ik werk nu in de kinderopvang maar ik denk erover om naar de toneelschool te gaan.”

Jarin: “Ik ben niet met theater opgevoed. Het was niet echt mijn wereld, maar ik heb er nu meer interesse in. Bij Reuring ben ik vijf jaar geleden vrijwilliger geworden, in eerste instantie vanwege de muziek maar met de techniek werkte ik ook mee aan het straattheater en de locatievoorstellingen. Sinds een jaar ben ik ook vrijwilliger bij jongerensociëteit De Duiventil. De techniek heeft me wel gepakt. Ik moet iets met mijn handen doen. Ik zou van theatertechniek wel mijn toekomst willen maken.

Ik ben afgestudeerd als meubelmaker maar dat is moeilijk nu.”

Jop: “Ik ben niet cultureel ingesteld. Ik hou van droge humor. Stand-up-comedy en cabaret spreken mij het meeste aan, maar ik vind het leuk om hier verschillende dingen te zien. Ik doe dit werk er nu gewoon bij en wil er nog wel even mee doorgaan. Ik ga informatica studeren, ik wil iets in de ICT gaan doen.”

17

Hoe langer je blijft lachen, des te beter de grap

18

Theater De Verbeelding magazine

Samen met Viggo Waas en Joep van Deudekom is Peter Heerschop begonnen aan het schrijven van een nieuw NUHR-programma. Voordat ze hiermee de grote zalen in gaan, komen ze vrijdag 27 september met een voorleesvoorstelling naar de Theater De Verbeelding. We vroegen Peter Heerschop alvast naar de kunst van het maken van een goede grap.

Wat is een goede grap?

Wie vind jij echt niet grappig?

Om een goede grap moet je ten eerste natuurlijk vooral lachen. Je zou kunnen zeggen: hoe harder je moet lachen, des te beter de grap. Maar dan zou je ook kunnen zeggen: hoe langer je blijft lachen, des te beter de grap. Of: hoe vaker een grap de dagen erna in je hoofd nog terug komt, des te beter.

Voor ons (NUHR, red.) komt een grap voort uit de situatie. Liefst een pijnlijke of een sneue situatie waarin iemand zich probeert staande te houden.

Ik vind heel veel mensen heel grappig. Daar kan ik er veel van opnoemen. Ik vind ook een hoop mensen niet grappig maar die zal ik nooit opnoemen maar ontlopen.

Om het algemeen te stellen. Ik moet erg lachen om mensen die ‘terloops’ grappig zijn. Zomaar.

En ook om mensen die iets grappig kunnen maken wat anderen niet kunnen. Als iemand anders de grappen doet van Jochem Myjer is het echt lang niet zo grappig als van Jochem zelf. Maar Jochem Myjer moet ook niet de grappen doen van Theo Maassen. Ze zijn zo grappig omdat ze zo dicht bij zichzelf blijven.

‘Jawel, dat weet ik heel zeker.

Maar het blijkt helaas niet altijd te kloppen.’

R Cabaret bij Theater De Verbeelding zondag 22 september Jeroen Leenders, vrijdag 27 september NUHR, zondag 15 december Louise Korthals, zondag 2 februari Johan Goossens, vrijdag 4 april Ernst van der Pasch

En als je het per se wilt weten, ik heb uiteindelijk het meest geleerd van André van Duin, Freek de Jonge, Fawlty Towers en Orkater. Nou, dat ligt allemaal nogal ver uit elkaar.

Weet je zodra jij een grap bedenkt al of die werkt?

Humor is iemand die in de problemen zit en hoe die zich er dan uit redt. Extra goed als de grap niet alleen op lach-niveau aan komt maar ook op een diepere laag van verdriet en verlangen. Dat is het hoogst haalbare. Lachen om jezelf een houding te geven. Dan zitten de grappenmakers en het publiek in hetzelfde schuitje. Dus Grap = Situatie + Probleem + Onverwachte Oplossing.

Een grap is dus geen mop. Een mop is een losstaand verhaaltje met een clou. Daar komt alleen Ton Kas mee weg.

Jawel, dat weet ik heel zeker. Maar het blijkt helaas niet altijd te kloppen. Wel hebben we met NUHR een handigheid ontwikkeld voor een ‘klassieke’ opbouw van een grap. Er zijn veel soorten, bijvoorbeeld de overdrijving, de opsomming, de vergelijking (dat is hetzelfde als...), de krankzinnige wending, de plotselinge fysieke mishandeling... en nog veel meer.

Wat doe je als een grap niet blijkt te werken?

Ik had er heel veel zelf willen bedenken, maar ik ben niet jaloers. Meer een diepe buiging achteraf en trots dat ik erbij mocht zijn.

Zorgen dat het ook zonder lach een belangrijke mededeling is. Als we per se willen dat een grap werkt als harde lach en die blijft weg dan spelen we gewoon door en wordt er na de voorstelling gelijk iets anders bedacht.

Op welke grap ben je jaloers of had je zelf willen bedenken?

foto links: Joris van Bennekom, rechts: Fred Smalhout

Theater De Verbeelding magazine

19

Virtueel theater Een voorstelling, daar moet je echt bij aanwezig zijn. Je moet het aan den lijve ervaren. Het theater is dé plek om off-line te zijn. Even niet met je hoofd in de virtuele wolk van internet.

Tot je je plek op de tribune inneemt, valt er op internet echter het nodige te lezen en te zien over theater. Wakker de voorpret aan, geef achteraf uw mening, of volg uw favoriete theatermaker of cabaretier op twitter of facebook. De redactie zocht en selecteerde een aantal interessante sites. Uw aanvullingen kunt u op onze facebookpagina posten.

Cabaret Zwartekat is de meest uitgebreide en niet-commerciële website over Nederlands cabaret, stand-up comedy, cabaretiers en comedians. Met heel veel info en het laatste nieuws. Volg ze ook op twitter en facebook voor de laatste updates.

R www.zwartekat.nl R www.twitter.com/@zwartekat R www.facebook.com/zwartekatsite Cabaret.nl is een website met informatie over meer dan vierhonderd cabaretiers, cabaretgroepen, cabaretduo’s, stand-up comedians en kleinkunstenaars. De site biedt programma-informatie, speellijsten, biografieën, links naar audio- en videofragmenten en een overzicht van verschenen cd’s en dvd’s.

R www.cabaret.nl

Dans De website Danspubliek is niet zo actueel, maar de facebookpagina des te meer. En ze volgen op twitter levert ook interessante nieuwtjes op over dans (modern en klassiek) in het theater.

Volgen dus als je geïnteresseerd bent in dans!

R www.twitter.com/@danspubliek R www.facebook.com/danspubliek R www.danspubliek.nl

20

Jeugd en jongeren Deadline is een persbureau voor jongeren met een mening. Dertig reporters (van 15 tot 24 jaar) uit heel Nederland schrijven over kunst, cultuur en lifestyle.

Naast recensies, interviews, sfeerverslagen en achtergrondverhalen, maken ze videoreportages en kun je regelmatig meedoen aan prijsvragen.

R www.deadline.nl Cultuurbarbaartjes presenteert nieuwtjes over jeugdvoorstellingen en staat vol met recensies van jonge bezoekers zelf.

Niet alleen theater komt aan bod, maar ook musea, film, muziek en nog veel meer!

R www.cultuurbarbaartjes.nl

Theatergeschiedenis Theater in Nederland (TiN) is de voortzetting van Theater Instituut Nederland (TIN) en zet zich in voor het levend houden van de Nederlandse theatergeschiedenis. Dat doen ze onder meer met de online Theaterencyclopedie, de portretserie Eenlevenlangtheater en met interactieve digitale Theaterlessen voor het voortgezet onderwijs.

R www.tin.nl R www.theaterencyclopedie.nl R www.eenlevenlangtheater.nl R www.theaterlessen.nl

Theater De Verbeelding magazine

Theater Bij het Cultureel Persbureau is het zeker niet alleen theater wat de klok slaat. Het hele scala aan cultureel nieuws komt voorbij. Van recensie tot achtergrondverhaal. Volg ze ook op twitter.

R www.cultureelpersbureau.nl R www.twitter.com/@cultuurpers

Theaternieuws, premièredata, recensies en interviews. U vindt het allemaal op Theaterjournaal.

Doel van de redactie is om een zo breed moge­lijk beeld te geven van theater. Goed en snel. Dagelijks houden vrijwilligers de site actueel.

R www.theaterjournaal.nl

Theatermaker is hét vakblad over theater in Nederland. De redactie van Theatermaker is ook verantwoordelijk voor Theaterkrant.nl. Op deze website: nieuws en recensies uit de theaterwereld.

R www.theaterkrant.nl R www.facebook.com/theaterkrant R www.twitter.com/@TMtheaternieuws

Weliswaar geschreven voor en door jongeren, maar iedereen vindt op CultuurBewust.nl iets van zijn gading, ongeacht leeftijd. De ruim honderd cultuurjournalisten in de dop schrijven over film, muziek, literatuur, kunst én theater. Je vindt er recensies, interviews en reportages. Een niet te missen bron voor de all-round cultuurliefhebber.

R www.cultuurbewust.nl R www.facebook.com > zoek op CultuurBewust R www.twitter.com/@cultuurbewust

Theatermaker is ook te volgen op twitter.

R www.twitter.com/@theater_nieuws

Crowdfunding

Boeken en cd’s

Dé nieuwe manier voor theatermakers om de financiering van hun voorstelling rond te krijgen is crowdfunding. Veel kleine bedragen maken samen een groot bedrag. Op die manier raak je nog eens op een andere, actieve manier betrokken bij een voorstelling!

Bij de Theaterboekwinkel zijn talloze boeken over theater, dans en muziek, theaterteksten, cd’s en dvd’s van cabaret en muziek te koop.

R www.theaterboekwinkel.nl

Meer informatie over crowdfunding vindt u op de website van Douw & Koren. Inmiddels zijn er legio crowdfunding platforms. Het bekendste crowdfunding platform voor podiumkunstenaars is Voordekunst. Uiteraard kunt u op deze website terecht voor uw bijdrage aan een project dat u aanstaat, maar het is ook de plek waar nieuwe initiatieven gespot kunnen worden.

R www.douwenkoren.nl R www.voordekunst.nl

Tip Genoeg gelezen? Neem dan eens een kijkje op YouTube of Vimeo. Hier zijn vele trailers en compilaties te zien van (theater)voorstellingen.

Typ de naam in van uw favoriete groep of artiest en laat u verrassen door de zoekresultaten.

R www.youtube.com R www.vimeo.com

Ook bij uitgeverij International Film & Theater Books zijn boeken over theater, film, dans & muziek, en jeugdtheater te bestellen.

R www.itfb.nl

Theater De Verbeelding Ook Theater De Verbeelding kunt u vinden op internet. Niet alleen via de website maar ook op facebook en twitter houden we u op de hoogte van actuele programma-informatie, foto’s, filmpjes, (citaten uit) recensies. Kortom, als u écht wilt weten wat er speelt, brengt u ook eens een bezoekje aan de virtuele Verbeelding!

R www.theaterdeverbeelding.nl R www.facebook.com/theaterdeverbeelding R www.twitter.com/@thdeverbeelding

Theater De Verbeelding magazine

21

Leo Blaauw Hoe heb je ons leren kennen?

Ik hoorde van vrienden dat Theater De Verbeelding vernieuwende theatervoorstellingen programmeert waarbij juist aanstormend talent wordt uitgenodigd.

Dat sprak me aan.

Hoe zou je ons aan een onbekende beschrijven?

Het is een klein, intiem theater met een zeer divers aanbod dat gerund wordt door vrijwilligers. De afstand tussen spelers en publiek is klein waardoor je meer betrokken bent bij het geheel en je de gezichtsuitdrukkingen van de spelers goed kunt zien.

Wat vind je leuk of zou je willen verbeteren?

Een intiem en gezellig theater met goede gevarieerde voorstellingen, met vaak aanstormend talent, tegen een vriendelijke prijs. De sfeer, de service en de kleinschaligheid spreken me erg aan. Er is volgens mij niets te verbeteren.

22

foto: Fred Smalhout

Waarvoor kom je speciaal?

Voorstellingen met poppen vind ik over het algemeen erg leuk, dansvoorstellingen van DansClick met mijn kleindochter en bijvoorbeeld Helmert Woudenberg.

En de meestal leuke voorstellingen van De Kleine Verbeelding.

Theater De Verbeelding magazine

Het complete programma voor seizoen 2013-2014 + Hoe,

wat, waar + Overzicht op datum en genre op achterpagina

het eigenzinnige purmerendse theater

‘Het gouden trio’, Joep van

Vijf sterren in de Volkskrant

Deudekom, Peter Heerschop en Viggo Waas, aangevuld met Eddie B. Wahr

zondag 22 september 15.00 uur

vrijdag 27 september 20.30 uur

zaterdag 28 september 20.30 uur

Jeroen Leenders Geen idee

NUHR Back to Basic (voorleesvoorstelling)

Esther Scheldwacht De Sunshine Show

Jeroen is een stand-upper in hart en nieren. Zijn debuutprogramma Sorry, ik ben Jeroen Leenders, was een succes.

Emilio Guzman moest verstek laten gaan en Jeroen vulde moeiteloos, improviserend, de gehele middag.

Natuurlijk mag hij terugkomen bij Theater De Verbeelding!

Geen idee komt dichtbij, héél dichtbij.

Het toont je niets nieuws. Jeroen laat zien dat datgene wat er al die tijd al was, maar vergeten werd, als ‘normaal’ bestempeld wordt en niet meer is dan een consensus over een verzameling waanzinnigheden. Als intelligentie ons natuurlijk voordeel is, dan is domheid de grootste bedreiging voor onze samenleving. In dat opzicht is de dood geen kwaad, maar een goed. En soms ook hilarisch.

Voorleesvoorstellingen van NUHR leveren altijd onverwachte situaties op. De toeschouwer is getuige van een deel van de voorbereidingen van een briljant cabaretgezelschap. Het improvisatietalent van de heren zorgt voor het extra tintje.

Afgelopen seizoen vierden ze nog met veel bombarie hun 25-jarig bestaan, nu gaan de mannen van NUHR terug naar af. Back to Basic wordt een programma zonder opsmuk, zonder gedoe, maar puur op inhoud. Vier mannen en een paar microfoons. NUHR ‘unplugged’.

Met het klimmen van de jaren word je meestal milder, behalve de heren van NUHR. De waarheid moet worden gezegd, al zullen ze een flinke leugen niet uit de weg gaan als ze dat beter uitkomt. www.nuhr.net

Meer dan tonen doet Jeroen niet. Geen uitleg, geen verklaring, geen waarom.

Geen idee! www.grunfeld.nl

24

Let op: Maximaal 2 kaarten à e 13,(geen korting) per persoon. Stuur vanaf 1 september een e-mail naar reserveer@theaterdeverbeelding.nl.

Vermeld uw naam, adresgegevens en telefoonnummer, anders wordt uw aanvraag niet in behandeling genomen. Bestellingen worden in volgorde van binnenkomst verwerkt.

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

In 2008 speelde Esther Scheldwacht bij het Nationale Toneel in de voorstelling Hollandse Spoor. Een van haar rollen was Sunshine, een Thaise travestiet. Een rol die na de voorstelling niet was uitgespeeld en inspireerde tot het maken van De Sunshine Show, een eerbetoon aan dit personage. Het is een karaoke-tragedie geworden.

In een monoloog vertelt Sunshine over haar kleurrijke en bewogen leven dat tot op de dag van vandaag in het teken staat van de zoektocht naar een kind.

Háár kind, dat ze wel heeft verwekt maar niet heeft gebaard. Een verhaal vol tegenstellingen. Tussen arm en rijk.

Oost en west. Man en vrouw. Afgewisseld met aangrijpende karaokenummers, en beelden van het Thaise nachtleven.

De Volkskrant gaf maar liefst vijf sterren: “Verbluffende ode aan ladyboy.”

De Groene Amsterdammer: “Een krachtig aanbevolen wonder, dat is het.” www.estherscheldwacht.nl

Mugmetdevuurvliegen: het

Beeldend theater voor de

nieuwe, jonge broertje van

allerkleinsten

mugmetdegoudentand

zaterdag 5 oktober 20.30 uur

zaterdag 12 oktober 20.30 uur

zondag 13 oktober 14.00 en 16.00 uur

mugmetdevuurvliegen Superkapitalisten

De Kiss Moves NutCrasher / cARMINA bURANA XL

4hoog De koning zonder schoenen (3+)

De Kiss Moves danst klassiekers voor wat jonger publiek. In Theater De Verbeelding komen regelmatig jonge dansgroepen met mooie frisse choreografieën voor jong publiek. De Kiss Moves past zeer goed in deze traditie.

Er was eens...

Een koning.

Een koning op een gouden troon.

Met een geweldige kroon op het hoofd en ook een blinkende mantel.

Hij had wel 100 paarden.

Hij had ook 1000 knechten.

En zelfs 1000 x 1000 vrienden.

De koning had alles om blij te zijn.

En toch was hij verdrietig...

Mugmetdegoudentand neemt onder de naam mugmetdevuurvliegen jonge theatermakers bij de hand. De voorstelling Superkapitalisten, in de regie van Lineke Rijxman, ontving goede recensies. Nieuwe gezichten in oude vertrouwde handen. Dat moet iets moois opleveren.

De Amerikaanse filosofe Ayn Rand was bevriend met de machtige voorzitter van de Amerikaanse Centrale Bank, Alan Greenspan. In 2008 breekt de kredietcrisis uit. Greenspan’s economische beleid, gevormd door het gedachtegoed van Rand, wordt hiervoor mede verantwoordelijk gesteld. Aan de vooravond van zijn verhoor door het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, raakt Greenspan in paniek.

De jonge theatermakers Eva Marie de Waal en Sieger Sloot proberen aan de hand van Rands wereldberoemde boek The Fountainhead greep te krijgen op de ideeën van Rand en Greenspan en de mogelijke gevolgen van de crisis op hun eigen leven. Vier sterren in de Volkskrant: “Ambivalent, openhartig einde geeft kracht aan voorstelling.”

In NutCrasher wordt Tchaikovsky’s ori­ginele muziek van De Notenkraker gefuseerd met hedendaagse beats. Een spannend stuk waarin klassieke ideeën over schoonheid naar 2013 worden vertaald. cARMINA bURANA XL is een vervolg op een eerdere productie, gebaseerd op de bekende muziek van Carl Orff. Met de ‘fusion’ benadering wil De Kiss Moves de 35 minuten durende Carmina Burana dichterbij het publiek brengen.

De multiculturele, veelzijdige cast bestaat uit tien dansers van verschillende leeftijden. De choreografie voor beide stukken is in handen van Dorottya Kiss en René Vrielink in samenwerking met de dansers.

De Koning zonder schoenen gaat over verdriet, hoop en geluk. Over geven en krijgen en over dat rijkdom veel meer is dan rijk zijn.

In een magische tent voor spelers en publiek komt deze klassieker terug na een succesvolle tournee van zes jaar door België, Frankrijk, Nederland en Zwitserland. Voor wie toen nog niet ge­boren was en voor wie nu (groot) ouder is, een niet te missen herkansing met nieuwe kostuums en een nieuw decor! Regie: Frans Van der Aa. www.4hoog.be

www.nl.dekissmoves.com

www.superkapitalisten.nl www.mugmetdegoudentand.nl

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

25

Energiek en theatraal

Ik heb gedaan wat ik moest

dans­concert met live muziek

doen, ik heb het geld onder de armen verdeeld!

zaterdag 19 oktober 20.30 uur

zaterdag 26 oktober 20.30 uur

zondag 27 oktober 15.00 uur

Jens Van Daele A spring (two) matter

Marjolijn van Heemstra / Ro Theater Garry Davis

Helmert Woudenberg God vergeeft

Jens Van Daele maakt vaak heftige choreografieën die beklijven. Deze keer neemt Jens een band mee.

Spektakel kan niet uitblijven.

A spring (two) matter is een energiek en theatraal dansconcert dat gaat over haat en liefde. Samen met het Zwitsers/ Franse Ensemble Batida, bestaande uit twee percussionisten en twee pianisten, verbouwt Jens het oorspronkelijke idee van Stravinsky’s Le Sacre du Printemps tot een vrije, eigenzinnige versie, toegetrokken naar deze tijd.

In A spring (two) matter buitelen donkere gedachten en bloesemende liefdesbrieven over elkaar heen. Het is een spel van aantrekken en afstoten in beklijvende duetten en groepswerk. Een zoektocht naar een lente middels een schoonwassend springtij dat mogelijk geen offer nalaat. De voorstelling wordt live begeleid en gedanst door zes krachtige dansers.

Marjolijn van Heemstra, charismatische vertelster met een indringende boodschap, is een nieuw (regie)talent bij het Ro Theater. Ze maakt voorstellingen waarvoor haar idealisme en maatschappelijke verbondenheid drijfveren zijn.

In januari 2013 was Marjolijn bij ons te zien in Bouta. Dit seizoen komt ze twee keer naar Theater De Verbeelding (zie ook 22 februari).

Vanavond een voorstelling over eerste wereldburger Garry Davis. Deze 91jarige mensenrechtenactivist werkt al zestig jaar aan een droom die maar niet lijkt uit te komen. Van Heemstra maakte op basis van een ontmoeting met Davis een voorstelling over de (on)mogelijkheid precies naar je idealen te leven. Een verhaal over volharding, optimisme en de kracht van theater. “Het verhaal zit goed in elkaar met gedetailleerde observaties, goede timing en humor.” (de Volkskrant)

www.jensvandaele.com www.marjolijnvanheemstra.nl

R Lees het verhaal van Marjolijn van Heemstra over haar ontmoeting met Garry Davis op pagina 12

26

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

De meesterverteller is terug! Wie herinnert zich niet de voorstellingen Jezus en Fortuyn? Nu komt Helmert Woudenberg met God vergeeft, een geruststellende gedachte.

In zijn dertiende solovoorstelling vertelt Helmert Woudenberg het waar­ gebeurde verhaal van Joep Haffmans, pastoor-deken van de H. Petrusparochie in Gulpen, die alles heeft gedaan wat God en de kerk verbood. De katholieke kerk greep nooit in en hield hem zelfs de hand boven het hoofd.

Als de pastoor in bed ligt met zijn vriendin Elvira, wordt er gebeld. Een parochiaan geeft hem een envelop met tien briefjes van honderd. Waar is dat geld voor? Haffmans klemt vijf biljetten onder zijn ene oksel en vijf onder zijn andere. “Nu heb ik gedaan wat ik ermee moest doen, ik heb het geld onder de armen verdeeld!” www.helmertwoudenberg.nl

De inspiratie van... Laura van Dolron Ik heb deze foto gekozen omdat hij mij doet denken aan een tijd die voorbij is en mij dankbaar doet zijn dat er een nieuwe tijd aangebroken is.

Deze foto staat voor mij voor de periode 20 tot 30, tien mooie maar moeilijke jaren in mijn leven. De jaren waarin je jezelf zoekt in alles om je heen. Waarin je alles wat je tegenkomt gebruikt om je persoonlijkheid, je visie aan te scherpen en te toetsen. Alles om je heen voelt dat en neemt je dat niet in dank af, waardoor je eenzaam wordt, een eenzaamheid die ik in deze foto bij mezelf zie. Ik weet niet wanneer de periode voorbij is gegaan. Misschien toen ik een babyneef kreeg en voelde dat ik zou sterven voor hem of misschien toen ik een plaats kreeg in de wereld waardoor ik niet voortdurend meer hoefde te vechten, misschien toen ik besefte dat vrijheid ook soms overgave betekent en dat het ook sterk is om niet voortdurend je kracht te willen meten met Jan en alleman...

Misschien was die fase voorbij toen ik een huilbui kreeg bij een zenmeester en zei: “I am trying to impress you and it is so tiring...� Of toen ik een landschap zag waardoor ik me heel klein en groot voelde tegelijk, maar dat die fase voorbij is is een feit en dat ik daar dolblij om ben ook, en dat besef ik door deze foto... en dat is waarom hij me mateloos inspireert.

R Laura van Dolron, Ode aan de man, zaterdag 14 december

Theater De Verbeelding magazine

27

Een muzikaal portret van

Theater met poppen

Nederland en zijn inwoners

zaterdag 2 november 20.30 uur

zondag 3 november 15.00 uur

zaterdag 9 november 19.30 uur

Susies Haarlok Veldwerk NL

Tg. Winterberg Op een klein stationnetje (4+)

BEER Muziektheater / René Groothof Ik ben niet bang (8+)

Een vrolijke poppenvoorstelling over samen stiekem stoute dingen doen.

En stiekem en stout is leuk. En grappig. En ook een beetje spannend…

Een zinderende thriller in een warm Zuid-Italiaans dorp voor iedereen die durft maar vooral voor diegenen die nog niet durven.

De tweeling Puk en Willie wonen in een klein huisje op het stationnetje van een verlaten stadje. Het liefst eten ze elke dag taartjes. Maar ze hebben geen geld. Dus gaan ze inbreken bij de rijke Meneer van Vlaanderen, die in het grote huis op de berg woont. Maar in plaats van geld vinden ze brieven.

Die veranderen hun leven, én dat van Meneer van Vlaanderen, op slag!

Regie: Rob Vriens.

De negenjarige Michele Amitrano woont met zijn vijfjarige zusje Maria in het piepkleine Zuid-Italiaanse gehucht Acqua Traverse. Op een dag ontdekt Michele tijdens het spelen op een af­ gelegen plek achter een heuvel een ruïne. Daar vindt hij een met golf­ platen bedekt gat in de grond. Als hij daaronder kijkt, ziet hij in de kuil een jongen; even oud als hij maar bleek, vies en uitgemergeld. Wie is die jongen en wat doet hij daar? Er ontstaat een spannende vriendschap tussen beide jongens.

De absurde, beeldende muziekvoorstellingen van Susies Haarlok maken indruk bij het publiek van Theater De Verbeelding. De groep bestaat uit vier muzikanten, die hun muziek gebruiken om een verhaal te vertellen.

Voor Veldwerk NL werken ze samen met videokunstenaar Roel van Doorn. Interviews vormen in woord en beeld de basis van de voorstelling. De hamvraag: Hoe denken mensen over de ander?

De verhalen komen uit het hele land, in elke stad wordt speciaal voor en met die stad een extra nummer gemaakt.

Aan het woord zijn arbeiders en ver­ ongelijkte uitkeringstrekkers, laagop­ geleide racisten, moeilijk Nederlands sprekende moslims en perfect geïntegreerde buitenlanders, onbegrepen kunstenaars, ondernemers en politici, boeren, stadslui, hangjongeren en dorpsgekken. Elk nummer wordt een portret van een Nederlander, het totaal is een portret van het land.

www.tgwinterberg.nl

Gespeeld door René Groothof, die eerder bij BEER Muziektheater de succesvolle voorstellingen De tuinen van de herinnering en Meneer Ibrahim en de bloemen van de Koran (winnaar Gouden Krekel 2006 voor de beste jeugdvoorstelling) maakte.

www.susieshaarlok.nl www.beermuziekthater.nl

28

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

Een vrolijke voorstelling

Absurd-humoristische

van Willem de Wolf en Lineke

voorstelling met veel fysieke

Rijxman

actie

zaterdag 16 november 20.30 uur

zaterdag 23 november 20.30 uur

zaterdag 30 november 20.30 uur

Het Volksoperahuis Tambú, a freedom song

mugmetdegoudentand / de KOE Vermogen

Golden Palace Death by PowerPoint

Tambú, a freedom song, was één van de grote Oerolhits van 2012. De voorstelling, ontwikkeld op Curaçao en gespeeld op theaterfestivals, kreeg veel lof. Gelukkig spelen ze het nu ook in de theaters.

Het Volksoperahuis brengt met zichtbaar plezier rauw theater waarin livemuziek, humor en sterke teksten worden gecombineerd. Magische verhalen laten het publiek anders naar de dagelijkse realiteit kijken.

De Curaçaose acteur Albert Schoobaar en Volksoperahuis-acteur Kees Scholten spelen de halfbroers Johnny en Lorenzo.

Eén is hosselaar in Willemstad, de ander atleet in Rotterdam. Als zij een tambú, een oude slaventrommel, erven ontbrandt tussen hen een strijd over hun afkomst, ambities en identiteit. Met onder meer: Jef Hofmeister, Izaline Calister, Konkie Halmeyer, Raymond ‘Ompi Tio’ Justiana, Kees Scholten, Albert Schoobaar en Pierre Dunker.

Mugmetdegoudentand speelde vorig seizoen namens Theater De Verbeelding in Theater de Purmaryn, omdat de voorstelling niet paste in ons theater. Gelukkig kunnen we het gezelschap nu weer bij ons ontvangen!

Een man en een vrouw rijden in hun auto langs de Kroatische kust, waar ze hun tweede huis hebben verkocht. Nu ze eindelijk over een zekere status dachten te beschikken, zeker wisten dat ze redelijke, vriendelijke en humane mensen waren geworden, bleken andere zaken plotseling al even definitief. Hun status is kwetsbaar, het lichaam vervalt, de kinderloosheid is blijvend en de razernij laat zich niet wegstoppen. Het ongemak blijkt steeds minder tijdelijk.

Een vrolijke voorstelling van Willem de Wolf en Lineke Rijxman. www.mugmetdegoudentand.nl

www.volksoperahuis.nl

R Lees op pagina 4 een het relaas van Kees Scholten over de totstandkoming van de voorstelling

Verrassend, beeldend theater met veel humor. Dat is in het kort mimegezelschap Golden Palace. Theater De Verbeelding houdt van goed beeldend theater, en Golden Palace past in deze traditie.

Veranderingsmanagement, conflicthantering, accountability en dodelijk saaie PowerPoint presentaties: de werkende mens heeft het niet makkelijk. Daar komt nog bij dat, door de crisis, collega’s van de ene op de andere dag kunnen verdwijnen. In de Nederlandse kantoortuinen heerst tegenwoordig de wet van de jungle. Van burn-out tot vrijdagmiddagborrel, in Death by PowerPoint wordt de absurditeit van onze werkomgeving op hilarische wijze onder de loep genomen.

Golden Palace maakt energieke, absurdhumoristische voorstellingen met veel fysieke actie. “Slap-stick met een vlijmscherp randje” (Elsevier). Spel: Monique Kuijpers, Wim Bouwens, Titus Boonstra, Kiki Jaski, Dionne Verweij en Gerindo Kartadinata. Regie: Ingrid Kuijpers. www.goldenpalace.nl

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

29

De inspiratie van...

Madeleine Matzer De roman Alsof het voorbij is van Julian Barnes kwam binnen als een dolk. Het stelt wezenlijke vragen als: Wat is een leven waard? Wat doet een gevoel van schuld met onze herinnering? Het laat ons zien hoe onze geest het verleden naar zijn hand kan zetten, hoe tijd indringende gebeurtenissen in ons hoofd kan vervormen tot een gewenst verleden.

De soberheid van de roman, er lijkt geen woord teveel in te staan, en de geraffineerde manier waarop filosofie, psychologie, werkelijkheid en geschiedenis worden vermengd, maken het tot een grote uitdaging dit boek te bewerken tot een theatervoorstelling.

R Matzer, Alsof het voorbij is, zaterdag 18 januari

30

Theater De Verbeelding magazine

Klassieke muziek in een speciale

“Een vis in het water in het

voorstelling voor kinderen

theater”, volgens de vakjury van het Amsterdams Kleinkunst Festival

zondag 8 december 15.00 uur

zaterdag 14 december 20.30 uur

zondag 15 december 15.00 uur

Oorkaan / Matangi Quartet De Mannen van Minsk (6+)

Laura van Dolron Ode aan de man

Louise Korthals Vlieguur

Laura vertelt, ogenschijnlijk, los uit de pols, maar haar teksten zetten aan het denken. Wij zijn benieuwd naar haar visie op de man.

Louise Korthals ontving goede kritieken bij de première van Vlieguur. In de Volkskrant werd ze zelfs vergeleken met Jasperina de Jong. Theater De Verbeelding was er daarom als de kippen bij om Louise Korthals binnen te halen.

Annie en Bertje willen niet gaan slapen. Hun ouders dreigen met de Mannen van Minsk als ze nu niet onmiddellijk onder de dekens kruipen en het licht uitdoen.

Is het nu eens afgelopen daarboven!

Straks komen de Mannen van Minsk en die stoppen jullie in een kussen, met je oren en je neus ertussen. De Mannen van Minsk zullen jullie dit! En de Mannen van Minsk zullen jullie dat! En ze zullen jullie weet ik wat! Je durft er niet aan te denken, zo erg wordt dat!

“Ik houd van hun schouders, hun heupen, het feit dat ze altijd wel ergens een litteken hebben in hun gezicht. Ik houd ervan als er kleine druppels water in hun wimpers zitten en als ze doen alsof ze luisteren als ik over gevoelens praat. Ik houd ervan hoe zij van ons vrouwen kunnen houden, eigenlijk veel beter dan wij dat van onszelf kunnen.”

Deze muziekvoorstelling, die het midden houdt tussen een musical, opera en hoorspel, met het Matangi Quartet en twee zangers, is virtuoos, hilarisch en soms lekker eng. In een regie van Gienke Deuten, die eerder in Theater De Verbeelding te gast is geweest met Vuurtoren Wacht en De Verknipte Zangeres.

Uit een poule van haar lievelingsacteurs plaatst Laura elke avond een man op het voetstuk waar de vrouw het zich eeuwen gemakkelijk heeft gemaakt. Zullen Laura’s mannen zich daar thuis voelen?

Dat is elke avond weer de vraag.

www.oorkaan.nl

R Lees over de inspiratie van Laura van Dolron op pagina 27

www.lauravandolron.com

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

Louise is cabaretière en zangeres. In haar voorstellingen verweeft ze poëtische liedjes met spitsvondige en aanstekelijke observaties. In 2011 won ze het Amsterdams Kleinkunst Festival.

Ze werd geprezen om haar beeldende liedteksten en de vakjury beschreef haar als “een vis in het water in het theater.”

Met liedjes vol ziel en energieke verhalen probeert Louise grip te krijgen op een wereld waarin er weinig ruimte lijkt te zijn voor de bevlogen idealist.

Of is die er toch? Louise wordt begeleid door pianist Erik Verwey. www.louisekorthals.nl

31

Drie waargebeurde Friese familiedrama’s zijn basis voor grimmig muziektheater

zaterdag 4 januari 20.30 uur

zaterdag 11 januari 20.30 uur

zondag 12 januari 14.00 en 16.00 uur

Nieuw Niks De welkom-trilogie

PIPS:lab Yvonne

Twee-ater producties De Gruffalo (3+)

De voorstelling van Nieuw Niks gaat over drie geruchtmakende gebeurtenissen die de landelijke pers maanden in hun greep hield. Op festival De Parade oogstte de groep veel lof.

Theater De Verbeelding programmeerde eerder samen met P3 Die Space van de groep PIPS:lab. Een uniek gezelschap dat mediatechniek combineert met theater. Het publiek was zo enthousiast, dat we hen weer hebben uitgenodigd.

De Gruffalo is een bewerking van het gelijknamige kinderboek van Julia Donaldson en Axel Scheffler. Hij heeft oranje ogen, een tong zwart als drop en paarse stekels van zijn staart tot aan zijn kop. Wie kent hem niet? De Gruffalo!

Waarom doen mensen zo moeilijk?

Ware liefde is zo eenvoudig. Met kleine rituelen viert Daan zijn liefde voor Yvonne. Hij stopt haar in een poppenhuis, dekt de tafel met haar servies en draagt haar kleren. Deze dingen zijn voor hem belangrijk. Maar buiten ziet niemand Yvonne zoals hij haar ziet.

Geen mens praat over het eigen huiselijk geluk. Terwijl Daan zeker weet dat de hele wereld daar om draait. Yvonne is een genadeloos charmeoffensief in het theater. Daan van West richt de ogen van het publiek naar binnen, op de liefde die daar huist.

Een kleine muis wordt uitgenodigd om te komen eten, eerst door een vos, dan door een uil en vervolgens door een slang. Maar die zien hem zelf als een lekker hapje. Daarom verzint de kleine muis een list. Beleefd slaat hij de uitnodigingen af door te antwoorden dat hij vandaag bij de Gruffalo al een eetafspraak heeft. De Gruffalo? De muis legt uit hoe dat niet-bestaande griezelbeest er uitziet. De dieren schrikken zich een hoedje en druipen af. Maar dan komt de muis een echte Gruffalo tegen die er precies zo uit ziet als de muis heeft verzonnen! En de Gruffalo heeft helaas ook trek in een hartig hapje muis! Wie niet groot en sterk is, moet slim zijn. Dat leren de kinderen van deze Gruffalo!

Marisa van Eyle en Roos Drenth schitteren in grimmig muziektheater van en met Arend Niks en Mick Paauwe.

Gebaseerd op drie absurde maar waargebeurde Friese familiedrama’s betoveren ze u met plattelandsvertellingen waar de gebroeders Grimm hun vingers bij zouden aflikken. Want wat bezielt de drie zussen uit Minnertsga hun broer vier jaar dood op zijn kamer te laten liggen? Hoe komt de tandartsassistente uit Ny Beest er vier keer achter elkaar mee weg ongezien zwanger te zijn en haar dode baby’s in koffers te verstoppen? En hoe is de 65-jarige vrouw uit Harlingen er in geslaagd zwanger te worden? www.nieuwniks.nl

www.pipslab.nl

www.vanaf2.nl

32

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

Het literaire theater van

De dansers kunnen hun privé

Matzer is niet meer weg te

emoties enkel buiten het toneel

denken uit de programmering

tonen, een cameraman zorgt dat we die live kunnen volgen

zaterdag 18 januari 20.30 uur

zaterdag 25 januari 20.30 uur

zaterdag 1 februari 20.30 uur

Matzer Alsof het voorbij is

WArd/waRD – Ann Van den Broek IN-side-OUT Jamsessie

Het Volk Herfst in Schoorl

Matzer is niet meer weg te denken uit de programmering van Theater De Verbeelding. Indrukwekkende en diepgaande stukken en zonder uitzondering met uitstekende acteurs.

Nu brengt Matzer de nieuwe muzikale theatervoorstelling Alsof het voorbij is, naar de meerdere malen bekroonde roman van de Engelse auteur Julian Barnes.

Madeleine Matzer regisseert Marijn Klaver (onder andere De eenzaamheid van de priemgetallen en Peter Pan was hier) en Lidewij Mahler (onder meer Zwartboek).

De muziek is van de hand van Gouden Kalf-winnaar Helge Slikker. En een van Nederlands bekendste ontwerpers/ kunstenaars Maarten Baas verzorgt de vormgeving. Alsof het voorbij is stelt de ultieme vraag: wat is een leven waard?

En ondertussen scheert het langs andere pittige vragen als: Wat, van wat je je herinnert, is waar, en wat heeft zich gevormd naar een gewenst verleden? www.matzer.org

R Lees over de inspiratie van Madeleine Matzer op pagina 30

Ann Van den Broek heeft de dansliefhebbers in Theater De Verbeelding al vaak verwend met prachtige, intense choreografieën.

IN-side-OUT Jamsessie is een bijzonder programma. Op het toneel staan zes dansers en Ann. Zij geeft de dansers opdrachten die te maken hebben met emoties als pijn, angst en lust. Deze worden door de dansers omgezet in een bewegingstaal die typerend is voor Ann. Zij gedragen zich zoals hen wordt opgedragen. Deze gecontroleerde situatie kunnen zij enkel ontvluchten door letterlijk het toneel te verlaten. Zij komen, gevolgd door een cameraman, in de kleedkamers, de gang of zelfs buiten op de straat terecht. Daar kunnen zij hun privé emoties uiten. De toeschouwer kan deze live op een groot scherm volgen. Wat hebben de innerlijke en de uiterlijke wereld met elkaar te maken, hoe beïnvloeden deze elkaar, en welk effect heeft het op ons handelen en bewegen?

Het afscheid van Joep Kruijver en de financiële crisis die ook de theaterwereld treft, nopen Wigbolt Kruijver en Bert Bunschoten terug te gaan naar de basis. Een voorstelling maken voor twee man met minimale middelen.

Maar dat maakt zeer waarschijnlijk deze voorstelling zo interessant. De heren staan immers garant voor goed spel, een portie schrijnende humor en mooie en briljante wendingen.

In Herfst in Schoorl maken we kennis met het echtpaar Van Beem. Nu het nog kan, besluiten ze om er nog één keer lekker op uit te gaan. Het echtpaar blikt terug op een lang, niet altijd even soepel verlopen huwelijksleven en het tracht zich tevens voor te bereiden op de nakende ouderdom. Er komt een tijd dat ze elkaar zullen moeten loslaten. Hoe moeten ze zich voorbereiden op dat loslaten na zoveel jaren samen?

En wat is ‘samen’ eigenlijk? Is ieder mens niet een eiland? Regie: Aike Dirkzwager. www.toneelgroephetvolk.nl

www.wardward.be

R Lees over de inspiratie van Ann Van den Broek op pagina 34

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

33

De inspiratie van...

Ann Van den Broek Nick Cave is een immense inspiratiebron voor mij, zijn charisma, zijn levensloop, zijn stem, zijn typische lyrics die doorheen allerlei absurde en multi-lagige fantasieën en situaties lopen.

Verder is het voor mij een persoonlijk en emotioneel gegeven dat hij de zanger is waar mijn broer Tom, overleden in 2006, mij elke keer op wees. Sinds dat moment is hij een blijvende ‘inspiratie-partner’ voor mij.

R WArd/waRD - Ann Van den Broek, IN-side-OUT Jamsessie, zaterdag 25 januari

34

Theater De Verbeelding magazine

Winnaar van de jury-, publieks-

Beeldend en humoristisch

en persoonlijkheidsprijs op het Groninger Cabaret Festival

zondag 2 februari 15.00 uur

zaterdag 8 februari 20.30 uur

zondag 9 februari 15.00 uur

Johan Goossens Leer mij de mensen kennen

Duda Paiva Company Bestiaires

Unieke Zaken Zwart op Wit (4+)

Zelden hebben we zo gelachen. En behalve humor kent deze voorstelling ook een mooi en ontroerend verhaal. Wij zijn ervan overtuigd dat deze jonge cabaretier hoge ogen gaat gooien.

De stijl van Duda Paiva is uniek. De combinatie van dans en poppen levert verrassende beelden en situaties op.

Bestiaires is een multidisciplinair project dat in Noorwegen, Slovenië en Nederland is gemaakt. De première vond plaats in Oslo.

Twee poppenmakers maken in hun werkplaats twee houten poppen: meneer Swart en meneer De Witt.

Zodra de poppen klaar zijn krijgen ze vragen in hun hoofd: waar zijn ze? Wie zijn ze?

In zijn derde show leert Johan de mensen kennen. Hij solliciteert bij een ROC. “Heb je ervaring?’” vraagt de directeur.

“Nee.” “Een diploma dan?” “Ook niet.”

“Goed. Je kunt morgen beginnen. Je hebt dertien klassen.”

Een jaar lang gaat Johan door detectiepoortjes naar zijn werk. Van de jongeren die hij lesgeeft, heeft de helft een taakstraf. En de rest een enkelband.

Geen boeken en geen pen, maar wel een pistool. En Johan? Johan mag ’t kofschip uitleggen...

Winnaar van de jury-, publieks- en persoonlijkheidsprijs op het Groninger Cabaret Festival. De pers was lovend: “Soft, innemend en snoeihard.” (Dagblad van het Noorden), “Een talent dat je klaarwakker houdt!” (Theatermaker), “In de liedteksten toont Goossens zich een meester.” (de Volkskrant).

Ook deze productie heeft weer die bijzondere mix van moderne dans en objecttheater, waarin humor en magie je meeslepen naar een verrassende en beeldende wereld. Deze keer blaast Duda Paiva een nieuwe wind door mythologische figuren en geeft een beeld van onze tijd.

Welkom bij Bestiaires, een avond vol entertainment door en over Griekse goden.

Uw gastheer is Cupido, weliswaar een beetje aan slijtage onderhevig maar nog altijd de god der liefde. Helaas gaat niets zoals verwacht. Uit de Noorse pers: “Humor, schoonheid, kwaliteit en origineel” en “Lichte, speelse en elegante voorstelling.”

De Witt denkt dat ze gemaakt zijn, geknutseld, met naald en draad in elkaar gezet. Swart denkt daar heel anders over. Zoiets moois als hijzelf, of zoals De Witt, kan niemand maken. Zoiets volmaakts kan alleen maar ontstaan in de natuur. Er volgt een grappige zoektocht met muziek, spel, tekst en objecten in een ingenieus decor. Aan het eind van het onderzoek weten ze dat ze zijn ontstaan of toch niet? “De evolutie verklaard met twee aandoenlijke mannetjes.” (Noord-Hollands Dagblad) www.uniekezaken.nl

www.dudapaiva.com

www.johangoossens.nl

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

35

Visueel kleurrijk, muzikaal,

“Vaak denk ik: steek je in China

dansant en met humor

gefabriceerde balpen met zonnebloem opdruk toch in je reet.”

“Proost Vincent. Jij bevalt me wel.”

zaterdag 15 februari 20.30 uur

zaterdag 22 februari 20.30 uur

zaterdag 1 maart 20.30 uur

Fantasten Isolement

Sadettin Kirmiziyüz en Marjolijn van Heemstra Hollandse Luchten 1/ Jeremia

Ulrike Quade Company Munch en Van Gogh, de schreeuw van de zonnebloem

Zowel Sadettin als Marjolijn worden in theaterland gezien als grote talenten. Vorig seizoen was Sadettin twee keer te zien bij Theater De Verbeelding, dit jaar komt Marjolijn twee keer (zie ook 26 oktober). Tot nu toe staan zij iedere keer garant voor prachtige voorstellingen.

Het beeldend theater van Ulrike Quade is herkenbaar, uniek en staat bol van kwaliteit. Niet voor niets vragen we haar iedere keer weer terug.

Tot nu toe heeft Fantasten bijna al haar voorstellingen bij ons gespeeld.

En terecht. De voorstellingen zijn beeldend, verrassend en ontroerend.

Isolement is een fysieke muziektheater voorstelling over gevangen zitten. In je lijf. In je hoofd. In je eentje. In je soms krankzinnig makende eentje.

Negen personages ontmoeten elkaar in de wereld van schilder Edward Hopper.

In een onwezenlijke, desolate sfeer gaan zij ieder gebukt onder hun grootstedelijke eenzaamheid. Samen maar toch alleen. De één eet teveel. De ander drinkt teveel. Een volgende praat teveel. Kunnen zij zichzelf in de ander herkennen en daarmee elkaar bevrijden?

Fantasten verbeeldt dit thema zoals u van haar gewend bent: visueel kleurrijk, muzikaal, dansant en met humor.

Spel en dans: Marle Brouwer, Jorrit Ruijs e.a. Regie: Titus Tiel Groenestege. www.fantasten.nl

Na het succes van zijn persoonlijke voorstellingen over zijn familie, begint Sadettin aan een nieuwe serie: Hollandse Luchten, met als hoofdvraag: hoe moeten wij hier in Nederland samenleven?

In Deel 1 kruipt Sadettin in de huid van de reaguurder, bekend van sites als geenstijl.nl en joop.nl. Hij is reeds actief als reaguurder op diverse sites en probeert een tegengeluid te laten horen. In de voorstelling kunnen we deze polemieken volgen op verschillende sites. Daarnaast ontwikkelt zich live in de zaal een discussie over te vermijden onderwerpen, verboden vragen en geplande provocaties.

Vincent van Gogh (1853-1890) en Edvard Munch (1863-1944) staan aan de wieg van de moderne kunst. Hun opgeblazen sterrenstatus staat in schril contrast met het gevecht om erkenning dat ze moesten leveren in hun eigen tijd. De voorstelling gaat over lak hebben aan obstakels en hoe dan ook je schreeuw vorm willen geven. De twee schilders komen tot leven in de vorm van manshoge poppen.

De voorstelling wordt omlijst door een (multimediaal) programma waarin hedendaagse kunstenaars worden bevraagd over hun verhouding tot de kunstwereld, de commercie, de plaatselijke politiek en elkaar. Voor deze internationale coproductie werkt Ulrike Quade samen met de Noorse regisseur Jo Strømgren. www.ulrikequade.nl

www.troubleman.nl www.marjolijnvanheemstra.nl

36

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

R Lees over de inspiratie van Ulrike Quade op pagina 39

Kracht en explosiviteit van de B-boy dans in kwetsbaar en beheerst dans­theater

zaterdag 8 maart 20.30 uur

zaterdag 15 maart 20.30 uur

zondag 16 maart 15.00 uur

Joeri Dubbe / Korzo producties Solaris

Don’t Hit Mama / Hip Hop Huis Father Father

Het Filiaal Zo plat als de wereld (6+)

Joeri Dubbe is een van de meest geprezen jonge choreografen van de Nederlandse dans. Hij won in 2011 zowel de felbegeerde BNG Prijs voor Nieuwe Theatermakers als de Prijs van de Nederlandse Dansdagen.

Don’t Hit Mama heeft een grote reputatie op het gebied van dans voor jongeren. Iedere keer komen ze met prachtige, indrukwekkende dans met een verhaal dat een breed publiek aanspreekt.

Met een fantastische groep dansers richt hij zich in Solaris op een fenomeen dat ons denken en leven beheerst: macht.

En in het bijzonder naar de machthebber die zichzelf in het middelpunt van het leven plaatst. De wereld wordt waargenomen als een piramide, met slechts weinigen, en uiteindelijk slechts één iemand aan de top. Het is een manier van denken die van alle tijden is, maar is hij nog wel echt van deze tijd? De Volkskrant: “Dubbe gaat gestaag door op zijn fascinerende weg van interactie tussen moderne dans en hippe lichttechnologie.”

Father Father is het vervolg op het succesvolle duet Tag. Lloyd Marengo maakt nu een avondvullende productie, samen met de dansers uit Tag, Rabbani Sayed en Xisco Riboch. Deze twee worden vergezeld door een ander B-boy talent, Menno van Gorp, en straatmuzikant en duizendpoot Julio Pimentel.

Vertrekpunt is de vraag hoe de vader­ figuur een rol speelt in ieders leven, of die nu aanwezig is of ver weg.

Opnieuw transformeert Marengo de kracht en explosie van de B-boy danstaal tot kwetsbaar en beheerst dans­ theater met een persoonlijke inhoud.

Drie heren belanden in een onuitputtelijke reeks heerlijke, onver­klaarbare toestanden.

Hilarische situaties, liedjes, poëzie en energieke live-muziek wisselen elkaar in een hoog tempo af. Er wordt geworsteld met de dingen, met de zwaartekracht en soms ook met elkaar. Probeer daar maar eens een touw aan vast te knopen.

De voorstelling toerde al eerder door Nederland, met groot succes bij pers en publiek. De Volkskrant schreef: “Wat een virtuoos spel, en wat een fijngevoeligheid.” Publieksreactie: “Absurd, betoverend, gaat dat zien!”

Regie: Monique Corvers. www.hetfiliaal.nl

www.korzo.nl/nl/productiehuis/ choreografen/joeri-dubbe

www.donthitmama.nl

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

37

Ernst van der Pasch is terug en ‘beter’ dan ooit

zaterdag 22 maart 20.30 uur

zaterdag 29 maart 20.30 uur

vrijdag 4 april 20.30 uur

Toneelgroep Maastricht Wolfshuilen

TOM – Leon Tol en Annemarie Prins Dwaalschot

Ernst van der Pasch Beter

Toneelgroep Maastricht is een van de toneelgezelschappen die je bijna blind kan programmeren. Altijd komen ze met kwalitatief hoogstaand toneel.

Wolfshuilen is een gloednieuwe, zwarte komedie waarin een aangrijpende, maar ook absurdistische familiegeschiedenis wordt verteld.

Op de dag dat hun jongste broer wordt begraven, komen Tine, Ralph en Theo sinds lange tijd weer bijeen in het ouderlijk huis dat al jaren leeg staat. Opgejaagd door naargeestige herinneringen en het schelle geblaf van de honden buiten, wordt hun pijnlijke familiegeschiedenis opengereten. De zus en haar twee broers doen verwoede pogingen zich los te maken van het verleden en van elkaar. Maar wanneer een bloedende vreemdeling het huis betreedt, sluiten zich de gelederen...

Tekst en regie: Judith de Rijke. Spel: onder meer Gusta Geleijnse, Myrthe Burger, Bram De Win, Saman Amini.

Leon Tol is voor het publiek van Theater De Verbeelding vooral bekend als de look-a-like van Tom Waits. Vanavond zingt hij en speelt Annemarie Prins het verhaal in een decor dat een soort oerwoud is van muziekinstrumenten.

Vijf musici, een zanger en een actrice laten zich verleiden door het ongewisse.

Om de beurt voorop, wagen ze zich het bos in. Hun tocht voert door warrig struikgewas onder donkere bomen.

Hier en daar een zonverlichte plek.

Flarden van een oud verhaal. Een lied springt tevoorschijn. Even weten ze de weg, lijkt het maar willen ze dat...

Dwaalschot is een ode aan het onbesliste ogenblik. Het muntje tolt op zijn kant.

De dobbelsteen rolt. De roulette draait.

Je hart bonst in je keel van angst en vreugde.

Ernst van der Pasch was al cabaretier, zanger, stand-up musician en tv-presentator. Nu is hij ook nog dokter.

Ernst maakt mensen beter. Want dat doen dokters. Maar wat is dat eigenlijk: beter? En word je daar nou zelf nog een beter mens van, van andere mensen beter maken?

Na twaalf jaar optreden besloot Ernst in 2010 alsnog zijn studie Geneeskunde af te maken. Twee jaar lang zoog hij zich als oudste co-assistent vol met kennis. En met verhalen. Veel verhalen.

En natuurlijk moest hij daar een voorstelling over maken.

Over hoe het is om opnieuw te beginnen. Om meer niet te weten dan wel.

Over hoe het er nou echt aan toegaat in zo’n ziekenhuis. Hoe het is om gekleineerd te worden door chirurgen.

En om herkend te worden door patienten. Ernst keert terug naar het theater als een beter mens, een betere cabaretier, met een betere voorstelling.

www.burningeyes.nl www.toneelgroepmaastricht.nl

38

www.ernstvanderpasch.nl

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

De inspiratie van... Ulrike Quade Vele verblijven in Noorwegen hebben mij geĂŻnspireerd om een voorstelling over het leven en werk van Edvard Munch te maken. Om ook een beetje met mijn voeten op de Hollandse bodem te blijven staan, heb ik een imaginaire ontmoeting tussen Munch en de Nederlander Vincent van Gogh geĂŤnsceneerd.

Munch en Van Gogh leefden in dezelfde periode en hebben naar dezelfde luchten gekeken. Ze werden beiden geplaagd door depressies, kunstkritieken en het kleinburgerlijk denken van hun tijd. Tegenwoordig zijn ze iconen en hun schilderijen zijn absurd hoge bedragen waard. Wat was hun schreeuw? En waar blijft de onze?

R Ulrike Quade Company, Munch en Van Gogh, de schreeuw van de zonnebloem, zaterdag 1 maart

Theater De Verbeelding magazine

39

Theater voor alle leeftijden

Twee van Nederlands beste actrices in acteursconfrontatie van hoog niveau

zaterdag 5 april 20.30 uur

zaterdag 12 april 19.30 uur

zaterdag 19 april 20.30 uur

De Nieuw Amsterdam PAX 2 Deus – Het Evan­ gelie volgens Pilatus

Theater Artemis Bekdichtzitstil (8+)

Olga Zuiderhoek en Ria Eimers Motregenvariaties

Vanavond het tweede deel van de vierdelige voorstellingenreeks PAX die De Nieuw Amsterdam tot in 2016 uitbrengt en waarin het thema identiteit telkens op een andere manier centraal staat. Theater dat de overeenkomsten toont en de verschillen viert.

Het Evangelie volgens Pilatus is een toneelbewerking van het gelijknamige boek van Eric-Emmanuel Schmitt. Ondanks alle verschillen zijn Jezus en Pilatus lotgenoten. Beiden worden gestigmatiseerd, de een tot verlosser, de ander tot verrader. Deze afschildering heeft een iconografisch karakter maar daarachter schuilt een andere waarheid.

Deel 1 van PAX kreeg vier sterren in de Volkskrant: “In dit formidabele eerste deel is de vrede ver te zoeken.” En Theaterkrant.nl: “Het enige nadeel van de hersenknersende toneelavond is dat hij niet langer duurt.” Spel: Sabri Saad El Hamus e.a. Regie: Aike Dirkzwager.

Vanuit de vurige wens jonge mensen weer goesting te geven om het bos in te gaan en in een boom te klimmen, brengt de Belgische theatermaker Raven Ruëll een ode aan het wild spelende kind.

Als hoofdpersonage bedacht hij een hyperactief en impulsief jongetje. Om hem heen laat hij twee spelers cirkelen, die voortdurend wisselen van rol. Van de ouders, bij wie het water hoog aan de lippen staat, en alles begrijpende artsen die hem niet begrijpen, tot vriendjes die niet meer met hem mogen spelen. Onder al dit tumult probeert het jongetje onverschrokken zichzelf te blijven. Raven wil kinderen en volwassenen samen naar dit gegeven laten kijken en raken met momenten van herkenning, humor en verbeeldingskracht. Tekst en regie: Raven Ruëll. www.artemis.nl

www.denieuwamsterdam.nl

Een kans om deze grootheden te strikken voor je theater moet je natuurlijk niet laten liggen. Dat hebben we dan ook niet gedaan.

Oude rivales in de kunst en de liefde.

Twee dichteressen debuteerden beiden in de jaren zeventig. De een werd wereldberoemd, de ander raakte totaal ondergesneeuwd. Na veertig jaar ontmoeten zij elkaar weer. Er volgt een vileine afrekening met het verleden, met als inzet een niet geschreven oeuvre en een niet geleefd leven.

Robert Alberdingk Thijm schreef dit stuk over de drang naar erkenning en de angst voor mislukking speciaal voor Olga Zuiderhoek en Ria Eimers. Zij maakten eerder samen de voorstelling De Meid. Robert Alberdingk Thijm is vooral bekend als scenarioschrijver. Hij schreef de afgelopen jaren onder meer de succesvolle televisieseries Dunya en Desie, Waltz en A’dam - E.V.A. De Volkskrant gaf 4 sterren: “Verrukkelijke speldenprikjes. Spannend, fris en lekker gek.

Acteursconfrontatie van hoog niveau.”

Regie: Johan en Warre Simons. www.viarudolphi.nl

40

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

Marcel Kapteijn & Band spelen

Autobiografisch familiedrama

een thuiswedstrijd

met vader, zoon en dochter

vrijdag 25 april 20.30 uur

vrijdag 2 mei 20.30 uur

zaterdag 3 mei 20.30 uur

Marcel Kapteijn & Band Koningsavond

Samir Calixto / Korzo producties 4 Seasons

Joop, Mads en Margje Wittermans De Zuipkeet

Net als Joeri Dubbe is ook Samir Calixto te zien geweest tijdens een van de afleveringen van DansClick. De Braziliaan Calixto is inmiddels stevig geworteld in Den Haag. Vorig jaar maakte hij grote indruk met Winterreise, waarvoor hij de liederencyclus van Franz Schubert als inspiratiebron nam.

Deze theaterfamilie mengt autobiografische elementen met fictie. Een zeer interessant gegeven. En wie de recensies over deze voorstelling leest of de voorstelling gezien heeft, weet dat deze voorstelling ook echt bij je binnenkomt.

Marcel Kapteijn heeft als zanger van Ten Sharp over de hele wereld gereisd met onder meer de wereldhit You. Dit keer kan hij dicht bij huis blijven. Met zijn band komt hij voor eigen publiek optreden in Purmerend.

Zijn prachtige stem, de goed in het gehoor liggende nummers en een uitstekende band, maken deze eerste Koningsavond nu al tot een feest.

Vanavond zal Marcel geheel eigen en nieuwe nummers ten gehore brengen.

Rond deze tijd wordt een nieuw album uitgebracht met als werktitel Driftwood.

“In het verleden behaalde successen bieden geen enkele garantie voor een leuke avond!”, zegt Marcel, maar wij hebben er het volste vertrouwen in dat we de eerste Koningsavond swingend in gaan. Leden van de band zijn: Harry Schat, gitaar en zang; Sander Schuurman, bas en zang en Anton Leijdekker op drums.

In 4 Seasons gebruikt Calixto Vivaldi’s De Vier Jaargetijden, ditmaal om het thema vergankelijkheid te onderzoeken.

Lente, zomer, herfst en winter passeren de revue. Ze staan symbool voor de turbulentie in de geschiedenis van onze mensheid; het ontstaan, de evolutie, het hoogtepunt en de neergang. Een krachtige voorstelling, waarin de barokke weelde van de compositie contrasteert met een collectief gevoel van eenzaamheid. Dans: Samir Calixto en Irena Misirlic. Uit de pers: “Perfecte balans tussen danstechniek en expressie” en “Huiveringwekkend mooi.” www.samircalixto.webs.com

De Zuipkeet is een humoristisch en ontroerend familiedrama over een klein gezin. De vader wil samen met zijn zoon en dochter de zuipkeet heropenen die ze jaren geleden nood­gedwongen moesten sluiten. Nu willen ze de zuipkeet lucratief én verantwoord maken.

Dat leidt tot hilarische confrontaties die op een genadeloze manier het leed blootleggen van alcoholmisbruik.

Vader, zoon en dochter Wittermans staan voor het eerst samen op het toneel in een speciaal voor hen geschreven stuk van Marc Linssen. Een voorstelling over geluk en drank, over het hartstochtelijke verlangen om lief te hebben, uit de bocht te vliegen en je eigen weg te gaan. www.dezuipkeet.nl

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

41

Een spetterende afsluiting van het theaterseizoen. Vier korte voorstellingen in vier huiskamers in de Julianastraat. U zat nog nooit zo dicht op de huid van de artiesten.

zaterdag 10 mei 19.00 uur

Diverse groepen Huiskamer mini-festival Aan het eind van het seizoen, vooruitlopend op de theater- en muziekfestivals, organiseert Theater De Verbeelding een mini-festival in de Julianastraat. Voor een beperkt aantal toeschouwers worden vier korte voorstellingen gespeeld. Een unieke gebeurtenis waarbij het publiek zeer dicht bij de artiest komt.

Aluin Aluin neemt de Bijbel onder handen.

Op een humorvolle, flitsende en verhalende manier gaan drie jonge acteurs door een selectie van de beste Bijbelverhalen uit het Oude Testament. Van de schepping tot aan de wijze koning Salomo, van de ark van Noach tot de reis uit Egypte onder aanvoering van Mozes. Splijtende zeeën, kinderoffers, brandende steden en braambossen.

Mythische verhalen die zowel in de Bijbel als in de Koran te lezen zijn.

De Bijbel is de grootste inspiratiebron voor schrijvers, schilders, componisten en theatermakers.

Ken je Klassiekers 2 is bedoeld voor publiek dat zonder kerk en Bijbel is opgegroeid.

Niet om ze te bekeren tot het geloof.

Zeker niet. Maar om ze in te wijden in de verhalen.

42

Beppe Costa Beppe Costa, bekend muzikant, acteur en componist, speelt afwisselend bij onder meer Orkater en Ro Theater en is te zien in film en op televisie (onder meer Koefnoen, ’t Schaep met de 5 Pooten en Villa Achterwerk).

Beppe zoekt in zijn tweede soloprogramma antwoord op prangende vragen als: Zou je terug willen naar Italië? Ben je eigenlijk katholiek opgevoed? Hoe is het mogelijk dat een man als Berlusconi zolang premier is geweest? Wat doe je in dit kouwe kikkerland?

De pers over zijn vorige voorstelling: “Costa wisselt absurde anekdotes af met lyrische liedjes. Hij maakt muziek op een bijna onbegrensde verzameling instrumenten.” (de Volkskrant) “Nederland gezien van binnenuit door iemand die er nog altijd van de buitenkant naar kijkt.” (het Parool) Dette Glashouwer Op het moment dat de financiële crisis uitbrak, raakte theatermaakster Dette Glashouwer (ex Suver Nuver) haar inkomen kwijt. Ze vertrok naar Amerika en Noorwegen, speelde in theaters, op festivals, bij mensen thuis, bij banken en Timebanks. Ze sprak geleerden, visionairs, systeemdenkers en vrijbuiters op zoek naar een antwoord op de vraag: Wat is geld en hoe kan het anders?

In MoneyMoneyMoney brengt ze ontboezemingen en gegoochel naar de NederTheater De Verbeelding seizoensprogramma

landse theaters. Een hilarisch, stoer en kwetsbaar verslag van haar persoonlijke zoektocht in de wereld van geld en alternatieven. Mede mogelijk gemaakt door de mensen die op haar reis aandeelhouder van haar zijn geworden.

Eén ding is zeker: na het zien van deze voorstelling zal geld nooit meer hetzelfde voor u zijn.

Mondo Leone Mondo Leone is een muziek- en theaterproject van Leon Giesen. Leon is een duizendpoot. Hij staat bekend als filmmaker, muzikant (van onder andere Toontje Lager) en is een uitmuntende verhalenverteller.

Een show van Monde Leone is een combinatie van verhalen, gedachten en poëtische teksten. Op de achtergrond vertoont hij leuke, ontroerende en mooie beelden. Hij speelt daarbij zelf zijn muziek. Soms verschijnt op het beeld een complete begeleidingsband.

De muzikanten zijn dan allemaal...

Leon Giesen. Vanavond speelt hij een selectie uit zijn eerdere voorstellingen.

Leuk voor wie hem nog nooit zag. Wie hem al eerder zag bij Theater De Verbeelding zal zeker terug willen komen.

Leon Giesen is een rasentertainer.

Start en eind van het Huiskamer mini-festival is bij De Vermaning, Julianastraat 7, Purmerend. De prijs voor de vier voorstellingen is € 17,50 (geen korting).

Hoe, wat en waar Theater De Verbeelding Theater De Verbeelding programmeert in de theaterzaal van Pop- en Cultuurpodium P3, Purmersteenweg 17-19, 1441 DK Purmerend.

Toegangsprijzen Losse kaarten kosten € 13,-. Met Vriendenpas, CJP of 65+ € 11,-.

Kaarten voor De Kleine Verbeelding kosten voor kinderen tot 13 jaar € 6,en € 8,- voor volwassenen. Voor de voorstellingen van De Kleine Verbeelding worden geen kortingen gegeven.

Hoe komt u aan kaarten Kaarten kunt u vanaf 1 september voor het gehele theaterseizoen online bestellen via www.theaterdeverbeelding.nl.

Vanaf vier weken voor de gewenste voorstelling kunt u ook, 24 uur per dag, telefonisch reserveren via onze Reserveerlijn 0299 411234.

Online bestellen Op onze website kunt u per voorstelling maximaal zes kaarten bestellen.

Desgewenst kunt u kaarten voor meerdere voorstellingen aan uw mandje toevoegen. Per transactie betaalt u € 1,extra, dit is dus ongeacht het aantal kaarten/voorstellingen. Op de voorstellingsdag zelf kunt u tot 16.00 uur online bestellen. Daarna kunt u nog telefonisch reserveren. Wanneer u nog

niet eerder online kaarten heeft besteld, meldt u zich eerst aan als klant. Op de site wordt precies aangegeven welke stappen u moet zetten.

Telefonisch bestellen Onze Reserveerlijn is 24 uur per dag bereikbaar op nummer 0299 411234.

Reserveren kan vanaf vier weken voor de voorstellingsdatum. Spreek het antwoordapparaat in met uw reserveringswens. U wordt alleen teruggebeld wanneer wij u niet meer kunnen plaatsen.

U betaalt wanneer u de kaarten afhaalt aan de theaterkassa. De kassa gaat drie kwartier voor aanvang van de voorstelling open. Niet afgehaalde kaarten kunnen vanaf een kwartier voor aanvang worden doorverkocht. Kom op tijd, want na aanvang is er geen toegang meer mogelijk.

Bestellen met korting Theater De Verbeelding biedt u de mogelijkheid om met het bestelformulier voor 31 augustus kaarten te bestellen.

Bestelt u kaarten voor zes voorstellingen of meer dan krijgt u korting. Hoe meer kaarten u bestelt hoe hoger de korting wordt.

Via het bestelformulier kunt u ook aangeven of u Vriend van Theater De Verbeelding wilt blijven of worden.

Als Vriend krijgt u € 2,- korting op de toegangsprijs.

Theater De Verbeelding seizoensprogramma

Het bestelformulier vindt u los bij dit magazine of kunt u downloaden via www.theaterdeverbeelding.nl

Verhinderd?

Het teruggeven van toegangskaarten is mogelijk tot drie dagen voor de voorstelling via info@theaterdeverbeelding.nl.

Wij verplaatsen uw kaarten – in overleg met u – naar een andere voorstelling naar keuze of u ontvangt een tegoedbon. Levert u uw kaarten later in, dan proberen wij deze – alléén bij uitverkochte voorstellingen – door te verkopen. Pas als dat lukt, ontvangt u een tegoedbon.

Website en sociale media Op www.theaterdeverbeelding.nl vindt u uitgebreide informatie over de voorstellingen, links naar gezelschappen en informatie over Theater De Verbeelding.

Theater De Verbeelding is ook te volgen op facebook: www.facebook.com/ theaterdeverbeelding en via twitter: @thdeverbeelding

Onder voorbehoud Alle informatie in dit magazine is onder voorbehoud. Raadpleeg onze website voor de meest actuele informatie.

43

Gerangschikt naar genre

Gerangschikt naar datum

Cabaret 22.09 Jeroen Leenders 27.09 NUHR 15.12 Louise Korthals 02.02 Johan Goossens 04.04 Ernst van der Pasch

2013 22.09 Jeroen Leenders 27.09 NUHR 28.09 Esther Scheldwacht 05.10 mugmetdevuurvliegen 12.10 De Kiss Moves 13.10 4Hoog (3+) 19.10 Jens Van Daele 26.10 Marjolijn van Heemstra 27.10 Helmert Woudenberg

Dans 12.10 De Kiss Moves 19.10 Jens Van Daele 25.01 WArd/waRD 08.03 Joeri Dubbe 15.03 Don’t Hit Mama 02.05 Samir Calixto Jeugdtheater 13.10 4Hoog (3+) 03.11 Tg. Winterberg (4+) 09.11 BEER Muziektheater (8+) 08.12 Oorkaan / Matangi Quartet 12.01 Twee-ater (3+) 09.02 Unieke Zaken (4+) 16.03 Het Filiaal (6+) 12.04 Theater Artemis (8+)

02.11 Susies Haarlok 03.11 Tg. Winterberg (4+) 09.11 BEER Muziektheater (8+) 16.11 Het Volksoperahuis 23.11 mugmetdegoudentand 30.11 Golden Palace (6+)

Mime en beeldend theater 30.11 Golden Palace 11.01 PIPS:lab 08.02 Duda Paiva Company 15.02 Fantasten 01.03 Ulrike Quade Company Muziektheater 02.11 Susies Haarlok 16.11 Het Volksoperahuis 04.01 Nieuw Niks 29.03 TOM 25.04 Marcel Kapteijn & Band Toneel 28.09 Esther Scheldwacht 05.10 mugmetdevuurvliegen 26.10 Marjolijn van Heemstra 27.10 Helmert Woudenberg 23.11 mugmetdegoudentand 14.12 Laura van Dolron 18.01 Matzer 01.02 Het Volk 22.02 Kirmiziyüz en Van Heemstra 22.03 Toneelgroep Maastricht 05.04 De Nieuw Amsterdam 19.04 Olga Zuiderhoek en Ria Eimers 03.05 Joop, Mads en Margje Wittermans Extra 10.05 Huiskamer mini-festival

08.12 Oorkaan / Matangi Quartet 14.12 Laura van Dolron 15.12 Louise Korthals

(6+)

2014 04.01 Nieuw Niks 11.01 PIPS:lab 12.01 Twee-ater (3+) 18.01 Matzer 25.01 WArd/waRD 01.02 Het Volk 02.02 Johan Goossens 08.02 Duda Paiva Company 09.02 Unieke Zaken (4+) 15.02 Fantasten 22.02 Kirmiziyüz en Van Heemstra 01.03 Ulrike Quade Company 08.03 Joeri Dubbe 15.03 Don’t Hit Mama 16.03 Het Filiaal (6+) 22.03 Toneelgroep Maastricht 29.03 TOM 04.04 Ernst van der Pasch 05.04 De Nieuw Amsterdam 12.04 Theater Artemis (8+) 19.04 Olga Zuiderhoek en Ria Eimers 25.04 Marcel Kapteijn & Band 02.05 Samir Calixto 03.05 Joop, Mads en Margje Wittermans 10.05 Huiskamer mini-festival

Wijzigingen voorbehouden

weet wat er speelt