4 minute read

Kristonak Berpizkuntza

Iazko abenduaren hasieran, taldeak bere lehen diskoa kaleratu zuen Kristonak izenarekin: “Ahobetehortz”. konposizioan izugarri aberatsa eta arriskuan ausarta den diskoa honek talaren aurrepauso berri bat suposatzen du gitarren kontzeptuaren barruan. Estetikak ez diezazula ikusmena lausotu. Beraiek zalantzan jarri zuten arren, arratiarrak bizirik diraute.

Zergaitik taldearen izen aldaketa?

Advertisement

Eskean Kristoren izena behin-behinekoa izaten hasi zen eta behin betiko geratu zen. Gero, pandemiarekin oso momentu gogorrak bizi izan ditugu taldearen barruan. Kataklismo asko bizi izan ditugu. Baina prozesutik asko ikasita irten garela esan genezake; eta horren ondorio berpizte bat eta adrenalina-txute bat behar genuen eta, hortik dator izen aldaketa.

Bizirik gaude? Danok? Zuek? Gu? Gu behintzat bai, gu bizirik gaude. Asmoen adierazpen bat da eta jendeari ozen esan nahi diogun gauza bat da, baina baita gure buruari ere. Ez genuen pande - miari aurre egiten jakin eta talde bezala indarra galdu genuen. Musika, lokala eta taldea alde batera uzte horrek burumakur utzi gintuen.

Pozik zaudete diskoarekin?

Pozik gaude. Baina gure hurrengo lanak ez du honekin zerikusirik edukiko, eta nahiko bideratuta daukagu hurrengo disko hori.

Orduan, oso pozik ez zaudetela ematen du.

Hasiera batean beste plan batzuk genituelako. Baina pandemiarekin, diskoetxe batekin hastearekin eta izen aldaketarekin, ez dugu esango behartuta izan garela ezer egitera, baina esan genezake geure burua disko anitzago bat osatzera behartu dugula.

Komediazaleak zarete?

Komediazaleak gara baina drama besarkatzen dugun momentuak ere badaude. Oso emozionalak gara eta emozio hori gure hitzetan islatu nahi dugu. Baina guk esango genuke komedia baino ironia dela ondoen erabiltzen dugun errekurtsoa.

Estetikak mezuaren eta proposamen musikalaren sakontasuna nolabait ezkuta dezakeela uste duzue?

Jendea deskolokatzen dugu. Baita kritika ere. Estetika neurtu egiten dugu eta era adimentsuan erabiltzen dugu. Gurata bilatzen dugu.

Rock n’ rolla patriarkatutik kanpo idatzi ahal izango da inoiz? Zuek saiatzen zarete?

Rock eta pop izarraren perfila, orain arte, gizonezkoa izan da. Baina gaur egun emakumezkoa dela esan genezake. Gizonak amodioari buruz edo sexuari buruz beraien ikuspegitik kantatu dute. Eta hori guztia aldatu behar da eta horretan denok sakondu behar dugu.

Rock n’ rollari barre, rock n’ rolla eginda…

Diskoaren prentsaurrekoan ia lur zingiratsuetatik mugitzen ez garen galdetu ziguten. Jendeak agian serioan hartuko ez digulako. Eta gure erantzuna izan zen ia Mojinos Escozíos bihurtuko ginen. Ez dakigu. Gure erreferenterik handiena beti izan da Niko Etxart. Berak rock n’ rolla eta umorea zelan uztartzen duen gustatzen zaigu. Hori zein modu ederrean egiten duen. Lehen aipatu ditugun Bizardunak ere. Agian horiek zirikatzaileagoak ziren. Itoizek bazituen kanta batzuk ere. Gure musikan sakontzen baduzu, arin ikusiko duzu ez garela Mojinos Escozíos.. izkander fernández

ROCK/ Con su nueva grabación, el EP de seis canciones titulado “Jan Zu”, la banda vizcaína Feline demuestra que va adquiriendo una personalidad más definida, concretando cada vez más su sonido alrededor de unas influencias bastante bien digeridas. El uso que hacen del teclado, luminoso y evocador, les emparenta de manera definitiva con sus adorados Stranglers, sin desdeñar ciertos momentos algo más oscuros a lo Jesus and Mary Chain. Además, esa manera de cantar y de entonar deja colarse, por una amplia rendija, un referente más cercano como son Hertzainak. sergio amor herrero

POP-ROCK/ El grupo getxotarra publica su quinta referencia, que comenzaron en El Tigre y terminaron en Tio Pete con José Lastra. Muestra su tendencia a una elocuente falta de determinación, y quizá la esencia de su creación se debata entre un firmamento de atmósferas vaporosas y cierta afectación sombría. En “Neuman” hay un loable intento por crear crescendos de interés, mientras “Parque” ofrece su mayor logro, una canción envolvente y narcótica que mantiene elegante delicadeza, y su misterio puede enlazar con eso que llaman nightmare pop como oscuro reverso del dream pop. javier corral

POP/ Oki Moki gurean dugun harribitxi horietako bat da. Bikote fresko eta soila, hitzaren zentzurik hoberenan: kantu motz eta itsaskorrak intrumentazio gutxirekin. Bada, lehen LP arrakastatsua eta hiru urtera, bigarrena iada iragarrita EP digital laburra argitaratu dute, portada xumearekin. „Space Demo“ko lau kantetan patxada hartu dute. Instrumentazioa aldatuz (sinteak, delay analogiko kilikariak, erritmo kutxak) hiru abesti euskaraz eta bat gazteleraz: lo kanta moduak, erreflexiboak, azkenengo batean ohiko erritmo arinagoa errekuperatuz. Punkak ere xamurtasuna esan nahi duelako!. mikel izarra

INDIE-ROCK/ Si la genealogía de este cuarteto se escribe con nombres ilustres de la escena procedente de Getxo (El Inquilino Comunista, Zodiacs, Arana), su actualidad se dicta al ritmo marcado por un nuevo trabajo que, sin desligarse del indie-rock primigenio emanado de la convivencia entre distorsión y melodía de bandas como Dinosaur Jr. o Hüsker Dü, ensancha su radio de acción sirviéndose del elegante clasicismo del sonido americano o incluso frotando la lámpara del intimismo noctámbulo. La evolución entendida como el óptimo camino para hallar la versión más atinada de la banda kepa arbizu

1 Chica Sobresalto Oráculo El Dromedario Records

POP AMBIENT/ Intimismo, nostalgia y ambientes vaporosos se juntan en este primer trabajo de Jarabo, sobrenombre trás el que está el músico vizcaíno Jon Fernández, ex integrante de Nazca y en la actualidad en Visoki Napon. Un retrato introspectivo a partir de sintetizadores, efectos, piano y samplers creado en su estudio casero entre 2019 y 2022. Un camino confesional con el ambient y el vaporwave como fondo que va desde lo personal a temas colectivos como el sentimentalismo de “La memoria” o “Acariciar el sol”, temas en el bases electrónicas y voz están en perfecto equilibrio. oswald tanco

HARDCORE/ Gasteizen jaioak No Regret banandu eta urte bat geroago, soinu pertsonalago baten bila musika landuagoa egiteko asmoarekin aurkezten zaizkigu Bayou La Batre “Argilun” EPan. Melodia atzean utzita, beraien hardcoreak ilunera jotzen du VIBORA bertakoen antzera, metalcore eta rock ikutuekin Underoath edo Every Time I Die erara. Soinu bortitz hauxe lortzeko Kollapse Studio-etan sartu ziren, Iván Ferro (Ictus, Khmer) maisuak bost abesti hauek ostiko bihurtu zitzan. Emaitza, uzkurtzen zaituzten mehatxuzko 15 minutu, lasaitasun tarteen argi arrakalak biolentziaz josirik. reuben weedianaut

ROCK/ El sexto trabajo de El Cuarto Verde ha sido producido por Yon Vidaur, que ha sabido preserva la fiereza de su sonido. La contundencia es la nota predominante en seis canciones. A destacar la crudeza instrumental en muchos de los cortes, las incontestables melodías, así como los textos, repletos de juegos de palabras, ideas y frases camufladas de personalidades como Unamuno, Merckx, Churchill o Einstein. El cenit definitivo se alcanza al final, con la colaboración estelar, nunca mejor dicho, de Antonio Arias en la magnífica El caos dentro de orden no es el caos. javier escorzo

2 Raimundo El Canastero N.T.E.R. Autoeditado

3 Feline Jan Zu Autoeditado

4 Trampas Cuatro Tigres Autoeditado

5 Oki Moki Space Demo Paulinni Records

6 Bayou La Batre Argilun Cosmic Tentacles / ...

7 El Cuarto Verde Ondas de choque La Bujía Records

8 Monos Lo invisible Autoeditado

9 Jarabo Todo Sucede Autoeditado

10 PainApple Demo Autoeditado

This article is from: