![](https://assets.isu.pub/document-structure/230605080428-acab2759d4acd17fd4f618103c43657e/v1/fba6f25c68756e2122e03197081d90fc.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
1 minute read
Een grote Bossche bol en een grote afwezige
Beter had Paula van de Stadt haar punt niet kunnen maken: regelt ze een verrassing voor Nancy Kerkhof omdat zij zoveel voor anderen doet – vergéét haar flatgenoot de koffieafspraak omdat iemand onverwacht haar hulp nodig heeft. “De Bossche bol houdt ze tegoed.”
“Hoe kan dat nou…”, mompelt Paula. “Nancy zou om half 11 hier koffie komen drinken. Er zal toch niks gebeurd zijn?” Na een paar keer appen en bellen neemt de grote afwezige haar telefoon op: “Och meid, helemaal vergeten. Ze belden vanmorgen, of ik kon helpen met het leegmaken van een garage. De hele stoep staat hier vol met spullen, ik kan nu niet weg.” Paula kan er wel om lachen. “Dan begin ik maar vast aan de grote Bossche bol die hier op jou staat te wachten. Ik bewaar wel een stuk voor jou.”
Advertisement
Niet mopperen, maar aanpakken
Paula woont al 10 jaar in de Helftheuvelpassage. “Ik wil hier nooit meer weg, voor geen miljoen. Moet je dat uitzicht zien”, verklaart ze. Maar het uitzicht is niet het enige dat het wonen hier zo prettig maakt, dat komt zeker ook door mensen zoals Nancy. “Ze heeft een drukke baan, maar staat regelmatig om 6 uur ’s morgens de hal te stofzuigen. Ze is niet het type dat alleen maar moppert als iets haar niet zint, ze dóet er iets aan. Dat waardeer ik enorm.” Paula heeft duidelijk dezelfde positieve mentaliteit: ze kookt regelmatig Indisch voor enkele flatgenoten en winkelt wekelijks met een oudere dame uit de flat. Hoewel ze er zelf niets van wil weten – “Het gaat vandaag om Nancy, niet om mij!” – vinden wij dat ze zelf net zo goed een stuk van de achtpersoons Bossche bol verdient. “De rest ga ik zo uitdelen hoor.” Tuurlijk, we hadden niet anders verwacht.