O stawaniu się sobą Małgorzata Mikut
Praktyki pedagogiczne oparte na teoriach wychowania antyautorytarnego
Yuval Noah Harari uważa, że podstawą zachowania pełnej kontroli nad własnym istnieniem i nad przyszłością życia jest poznanie samego siebie. Jako że jest to jednak proces długi i niełatwy, najlepiej gdy człowiek ma do niego stworzone warunki od najmłodszych lat. Niebagatelną rolę odgrywa w tym wypadku przemyślana, niestandardowa edukacja. Organizowanie praktyki edukacyjnej zawsze osadzone jest w określonej teorii pedagogicznej – jest ich bardzo wiele, porządkowane są według różnych kr yteriów. Uczeń najlepiej rozwija się w warunkach poszanowania jego
26
t e m at n u m e ru
godności, a przede wszystkim – kiedy może w określonym zakresie zachować wolność wyboru i rozwijać autonomię. Przyjmując za kryterium wolność człowieka, a za cel wychowania – samorealizację wychowanka, moim zdaniem do jego osiągnięcia najlepiej służą praktyki oparte na teoriach wychowania antyautorytarnego. W niniejszym tekście chciałabym przedstawić niebagatelne walory tych teorii na przykładzie pedagogiki emancypacyjnej i odnieść wybrane ich cechy do konkretnych praktyk pedagogicznych, realizowanych w w ybranych miejscach edukacji.
R e f l e ks j e 2/2021
