My Wattpad Pamangkin
Zilyonaryo Kabanata 1 Hello, Zillion? Mataas na ang boses ko. Kanina pa kasi ring ang ring ang cellphone ng anak ko. Hindi na sinasagot. Hello, Dad! Asan ka ba? Kanina pa ako dito sa waiting area. Out na ninyo, di ba? Uwi na tayo.. Andito pa po ako sa classroom. May tinatapos pa po kaming project ni..Aangela? Naalangan pang sabihin ni Zillion ang pangalan ng kasama niya. Babae pala. Naku!
Baka kung ano na ang kalokohang ginagawa ng anak ko, naisip ko.
Paghihinatayin mo pa ba ako? Si Mommy mo, susunduin pa natin. Tapos, naggrocery pa 'yun. Tara na! Uwi na. Isama mo na kaya si Angela sa bahay. Dun na lang ninyo tapusin 'yang project n'yo.. Narinig kung nagbulungan ang dalawa pero di malinaw sa aking pandinig kung ano ang pinaguusapan nila. Maya-maya..
Sige po, Daddy. Lalabas na po kami.. Alright, son. I'll wait here for both of you. I clicked off my mobile phone and waited for my son and his friend. Inorasan ko. Limang minuto din sila bago nakarating sa waiting area. Nahihiya pang lumapit si Zillion, na kabuntot si Angela (daw).
Dad, sorry po for making you wait.. Meet Angela, my classmate.. Hiyang-hiya ang anak ko habang binibigkas niya ang mga salitang iyon. Si Angela naman ay saka lamang nagtaas ng mukha nang marinig niya ang pangalan niya. Hello po, Sir! Nice meeting you. Sabi ni Angela. Hindi siya nakipag-shake hands, gaya ng inaasahan ko. Pero, okay lang dahil parang mahiyaing bata siya. Parang nerd pa nga. Nakaeye glasses. Makapal ang mga lens. Hi, Angela! Nice meeting you, too. How are you, two? Mabuti naman po kami Daddy. Mabilis na sagot ni Zillion. Let's go na po. Para po matext na ni Angela ang Mama niya po while we're on the car. Ok! Let's go!
Nasa likod sina Zillion at Angela. Wala silang imikan habang binabaybay namin ang kahabaan ng Taft Avenue. Alam kong na-notify na rin ni Angela ang magulang niya. Wala naman sigurong problema. Minutes later, nag-ring ang cellphone ni Angela.
Hello po, Ma!....... Opo! Hindi po...... Project po. Bukas na po.....Opo! Sige na po...... Kina Zillion po........... Hmmmm..... Sige po.. uuwi na po. Bye po. Malungkot na nag-bye si Angle sa kanyang ina. Nahulaan ko na ang sinabi ng Mama niya. Sir.. sorry po. Si Angela, kausap pala ako. O, anong sabi, Angela? Tanong ko naman. Kunwari di ko gets ang pangyayari. Hindi po ako pinayagan ni Mama. Diyan na lang po ako sa tabi.
Ihahatid ka na namin sa bahay mo. Saan ka ba nakatira? Huwag na po.. Babalik po kasi tayo kung ihahatid niyo pa po ako. Magko-commute na lang po ako. Araw-araw ko naman po iyon ginagawa. Mahiyain pa rin ang tono ng boses niya. Ah, ganun ba?! Sige. Dun ka na lang bumaba.. Nang naibaba ko na saka lang nagsalita si Zillion. Alam ko nag-usap ang mga mata nila. May something sa kanilang dalawa. Conscious akong malaman..
‘Nak, magtapat ka.. Girlfriend mo ba si Angela? Mahinahon ang boses ko. Enough para hindi ma-intimidate si Zillion. Ipinaramdam ko na hindi naman ako magagalit kung magsasabi siya ng totoo. Karapatan naman niya 'yun.
Although, nasabi ko sa kanya na unahin muna ang pag-aaral bago ang paggi-girlfriend, ay pwede naman siyang makipagrelasyon kung gusto niya.
A..e, hindi po. Nautal pa ang anak ko. Napangiti na lang ako.
Kabanata 2 Hindi na kami nag-imikan ni Zillion hanggang sa masundo namin ang Mommy niya sa opisina niya. Sila na ng nag-usap. Nag-concentrate na lang ako sa pagmamaneho. Sila na lang din ang pinapasok ko sa grocery. Nag-stay ako sa kotse. Umidlip ako. Pero, hindi rin naman ako nakatulog ng mahaba. Kaya, nag-Wattpad ako. Nag-update ako ng isa sa mga stories ko.
Isa at kalahating oras na ang nakalipas, wala pa ang mag-ina ko. Nag-update uli ako ng isa pang story ko. Tapos, isang message ang na-receive ko mula sa Wattpad pamangkin ko na si Gelay. Sabi niya, nakilala na raw niya ang father ng boyfriend niya. Sobrang hiya daw niya. Hindi daw siya mapakali. Tapos, nagtanong pa siya kung paano daw magugustuhan ng ama ng kanyang boyfriend. Pinayuhan ko siya na laging maging magalang. Huwag siyang maharot. Nagpasalamat si Gelay. Susundin daw niya ang payo ko. Then, pinuri niya ang new update ko. Ang ganda daw! Kinilig daw siya at na-inspire magsulat. Sabi niya: "Sana po makapagsulat na po ako.."
Kaya mo 'yan, pamangkin! Isulat mo lang lahat ang nasa isip mo. Kung kaya mong isipin, kayang mong isulat." sabi ko pa. Lagi ko siyang ini-
inspire na magsulat. Kaya lang, hindi pa raw niya kaya. Sa tuwing susubukan niyang magsulat ay para siyang naba-blangko. Parang naglalaho lahat ng salita sa kanyang isip.
Okey lang 'yan, Gelay! Time will come, you will be able to write your first story. Sana po, Tito! Idol ko po kasi kayo. Lagi ko nga pong inaabanangan ang halos lahat niyong stories. Salamat! Welcome po! Basahin mo rin ang stories ng anak ko. Ano po ang title? Or ang username ng anak ninyo?
I recommend, Red Diary.. Makaka-relate ka sa story. ilovered ang username niya. Po? Anak niyo po siya? Yes! Sige po, Tito. Bye po.. Log out na po ako.. Ok, sure. Bye, pamangkin. Study hard.. :)
Kabanata 3 Daddy.. Ginising ako ng mga yugyog ni Zillion. Nang minulat ko ang mga mata ko, nakabihis na siya ng pang-alis. Nakita ko rin ang oras sa wall clock. Alas-otso na.
Zillion, may lakad ka? Yes, Dad! Punta lang po ako kina Angela to finish our project. He also showed up the materials, na dala niya kahapon. Bumangon na ako. Uminat ng sandali, saka umupo sa gilid ng kama. Did you tell your Mom about this? Tumango lang ang anak ko.Tiningnan ko siya sa mata. Nakatingin din siya sa akin. Alam ko kasi pag nagsisinungaling si Zillion. Hindi siya makatingin sa mga mata ko.
Patingin nga ng project niyo? Alinlangang iniabot ni Zillion ang mga materials gaya ng illustration board, art papers, markers, at iba pa. Periodic Table project ninyo?
of
Elements
ba
ang
Opo.. Nahulaan ko kasi may pamphlet siyang dala. Naalala ko rin noong third year ako. Nagpaproject din ang Science teacher ko ng table ng mga elements. Individual pa. Mabuti nga sila ay pair. Babae at lalaki siguro ang magpartner.
I can help you. Gusto mo bang dito na lang kayo gumawa.. Kasi di mo na maitatanong, your Dad got the highest grade in the same project, nung nagaaral ako.. I smiled humbly Zillion's eyes widened. Talaga po? Ang galing naman! Sige po.. I'll text Angela.. Wait Dad. He leaves the room while contacting his classmate. Bago ako nagbanyo, sumilip muna ako sa terrace. I have seen my lovely wife na nasa garden. She's watering her orchids.
Ang ganda ng umaga. Sarap ng hangin. Ang swerte ko sa asawa at anak. Wala na akong mahahangad pa. Nasa banyo na ako nang bumalik si Zillion.
Dad?! Dad?! Sandali lang, anak. Andito ako. Nilakasan ko ang boses ko para mas marinig niya. Dad, pumayag na si Angela at ang parents niya. Dito na lang daw namin gawin ang project namin. Well, that's good.. Sige, wait.. Sunduin natin siya. Hindi na po. Mag-commute na lang daw po siya. On the way na po siya.. Alright, kid!
Thanks, Zillion.
Dad! Tapos, di ko na narinig si
Kabanata 4 Nakaharap ko na uli ang classmate ng unico hijo ko. Ibang iba na siya kumpara noong una kong nakita. Medyo nabawasan ang pagkamahiyain niya. Naging magiliw din siya sa Mommy ni Zillion. Mukhang magkakasundo sila. Mahilig din pala siya sa mga halaman at orchids. Iniwan ko na sila sa living room pagkatapos kong bigyan sila ng idea. Although, sinabi kong tutulungan ko sila, it doesn't mean na ako na ang gagawa. Mas gusto ko pa ring kamay nila mismo ang tatapos ng project nila. At least naman, agree naman sila sa ideya ko at sinunod nila.
Naghanda ako ng lunch namin, pagkatapos kong mag-almusal at bigyan sila ng meryenda. Si wifey ko naman ay tumulong sa akin sa kusina. Nag-usap kami tungkol kina Angela at Zillion.
Tingnan mo kasi silang dalawa. Look at how they treat each other. 'Yung mga titig at harutan nilang dalawa. Sabi ko nang ayaw maniwala ni Maila sa paniniwala kong magkasintahan ang anak namin at ni Angela. Ano ka ba?! Ganyan na ang mga bata ngayon. Pag nagharutan ba, magboyfriend-girlfriend na agad? Di ba pwedeng barkada lang.? Sana nga.. O, bakit ayaw mo? Binata na ang anak mo. Hindi na baby.. Hayaan mo na. Wala naman akong disagreement sa bagay na 'yan. Ang akin lang ay baka mapabayaan ni
Zillion ang pagsusulat niya. Pangarap kong makilala din siya sa Wattpad world, gaya ko. Alam mo, ganyan din tayo noon.. Inspirasyon nga kita, kaya lalo akong nagsumikap sa pagaaral ko. At, hindi naman tayo parehong nabigo.. Pareho tayong naging successful.. Sana nga, Mai.. Relax.. kaya nga tayo nandito para i-inspire siya. Let him discover the real life. Masama naman sa isang writer ang puro imagination na lang. He has to experience the love sa totoong buhay. This is it!. You're right, Honey! Okay! Let's not bother ourself overly in that matter.. Sige, akin na ang sibuyas.. Na-realize mo rin.. Nagkatawanan kami ng aking my only one..
Kabanata 5 Lunch time. Sa unang pagkakataon, may kasalo kami sa pangapatang dining table namin. Madalas kasi, tatlo lang kaming kumakain sa mesang ito. Madalas din pag may party at specail ocassion lang kami may kasalo. Masaya ako dahil nakaharap kong muli si Angela. Paunti-unti ko siynag tinititigan. Parang kilala ko siya. Hindi lang ako sigurado. Kitang-kita ko na kumikislap ang mga mata ni Zillion dahil kasalo niya si Angela. Hindi ako pwedeng magkamali, magkasintahan nga sila. Ang tindi ng anak ko. Tinalo pa ako. Noong nagka-girlfriend ako ay 18 year old lang ako. One
and only pa. Siya na ang kahuli-hulihang babae sa buhay ko. Si Zillion, napakaagang naranasan ang umibig. Alam ko naman na hindi pa sila ang nakatadhana, but I know Angela will affect my son's present life. Iyon ang ikinakatakot ko. Ayokong masira agad ang buhay niya dahil sa pag-ibig. Hindi ko naman iniisip na masasaktan lang siya o sasaktan lang siya ni Angela. Open lang ako sa mga posibilidad. Isa pa, mataas talaga ang pangarap ko sa anak ko. Gusto kong sundan niya ang yapak ko. Pagsusulat ang gusto kong maging focus niya, hanggat maaari. But I always consider ang sinabi ni Maila, na kailangan din ng inspirasyon ng anak namin. Hindi ko naman ipagkakait kay Zillion ang napakasarap na pagkakataong iyon sa buhay ng isang teenager. Gusto ko lang na maging open
siya sa akin because all this time, hindi siya naglihim sa amin.
Wag ka mahiya sa amin, Angela. Enjoy your meal. Zillion, bigyan mo siya ng ulam. Opo.. Ngumiti pa si Angela. Maganda pala siya pag nakangiti siya. Sana alisin niya ang eye glasses niya para lumutang ang ganda niya. Angel, heto o.. Masarap 'to. Iniabot sa kanya ng anak ko ang mangkok ng ulam. Thanks! Madalas kang pumunta dito sa amin ha, Angela.. Sabi naman ni Maila. Giliw na giliw talaga sa kanya ang asawa ko. Okay naman. Charming naman talaga si Angela. Kaya nga thankful ako dahil siya ang naging partner sa project ni Zillion.
Sige po, Tita. Susubukan ko po. Salamat po..
Kabanata 6 Habang gumagawa pa rin sina Angela at Zillion ng project nila, nasa harap naman ako ng laptop ko, updating my Wattpad stories. Nasa living room lang din ako, nakikita nila ako, nakikita din nila ako. Natigil ang pagkukulitin ng dalawa. Naging seryoso sila. Pero, bago iyon, nahuli ko silang nagtatawanan. Halos, sumubsob pa nga si Angela sa dibdib ng anak ko sa sobrang saya nila. Cute naman tingnan. Hindi naman maharot at magsagwa. Ang tingin ko naman kay Angela ay galing sa disenteng pamilya. Sadya lang talaga silang naging close sa isa't isa. Nag-concentrate ako sa Sumeryoso na rin kasi sila.
ginagawa
ko.
Mula kagabi, ngayon ko na lang uli nabuksan ang Wattpad ko. Gaya ng dati, dumadagsa pa rin ang followers at readers ng stories ko. Idagdag pa ang mg positive at heart-warming comments nila. But, ang inaabangan kong comment o mensahe at ang mula sa aking Wattpad pamangkin. Siya si Gelay. Isa kasi siya sa inspirasyon ko para ipagpatuloy ko ang pagsusulat. Siya ang unang reader ng pieces ko na nagpahalaga sa aking bilang tito. Siguro, dahil wala akong anak na babae kaya, nag-eenjoy ako na kausap siya. Hindi ko siya kakilala, personally. However, I am always inspiring her para magsimula ng una niyang Wattpad story. Lagi kong sinasabi na sinimulan niyang magsulat ng diary sa Wattpad. Binuksan ko ang profile ni Gelay. Gusto ko kasi siyang makilala ng husto. Wala akong makuhang impormasyon maliban sa username niya at date ng kanyang pagsali sa
Wattpad. Hindi rin naman niya sinagot ang mga tanong ko sa kanya kong ano ang tunay niyang pangalan. Ang huli niyang message sa akin ay "Sana po, one day, magkita tayo. I look up to you, my Wattpad Tito." Nakakataba ng puso.
I hope so, my Wattpad pamangkin. Reply ko sa kanya. Hindi ko talaga siya makalimutan. Simula ng naging Wattpad writer ako, siya pa lang ang nagpakita ng labis na paghanga sa tulad ko. I like her. If makipagkita siya sa akin, bibigyan ko siya ng mga Wattpad books ko. Kabanata 7 Alas-siyete na ng gabi nang matapos nila ang kanilang project. Ready to pass na sa Lunes.
Hindi ko talaga sila nilubayan para magawa nila ito ng maayos.
Dad, what can you say po? Iniharap pa niya sa akin ang output nila. Sinipat-sipat ko kunwari. Hindi nila alam na nakita ko na bago pa nila ipinakita sa akin. It's great, son! Kung ako ang teacher niyo, I'll give you 98%. Totoo ang sinabi ko. Mahusay ang pagkakagawa nila. Nakuha nila ang gusto kong mangyari. Naalala ko ang gawa ko dati..
Thank you, Dad! Thank you, Sir! Sabi naman ni Angela. Welcome! That's the result of your concentration and determination. Just like in writing. Right, Zillion? That's right, Dad!
Sir, uwi na po ako. Maraming salamat po.. Ihahatid na kita. Call your Mom that you are going to stay here till dinner.. Okay po.. Okay! You follow me after that. I think your Mom has already prepared our dinner. Sure, Dad! I left the two. They immediately kept their clutters. Sa kusina, naabutan ko si Maila, my one and only wife, na naghahanda ng hapunan.
Oh, Zander, how's your son and his girl friend, I mean his classmate? She laughed a bit. They're fine. Tapos na nila ang project. Dinner's ready na ba?
Yes, Der! Help me set the table.. Tinulungan ko si Mai na ihanda ang mesa. Maya-maya, pumasok na ang dalawang bata.
Come on, kids! Lets' eat.. Mas naging at ease si Angela sa pagkain. Hindi tulad kaninag tanghali na nahihiya pang ngumuya. Nagulat pa nga ako nang i-appreciate niya ang luto ni Maila.
Thanks, Angel! I think you should be here always.. I love you! Nagtinginan silang tatlo. Halos, masilaw ako sa kislap ng mga mata ni Zillion. Lumabas pa ang mga dimples.
Sir Zander, masarap din po kayong magluto. Nagustuhan ko din po ang luto niyo kanina. Thanks! Napilitan lang siguro.. He he It's true, Dad. Sabi po ni Angela kanina.. Kanina lang daw siya nakatikim ng ganun kasarap na putahe.. Pinilit kong ngumiti. Hindi ko alam kong binobola lang ako ng dalawang teenager na ito. Anyway, alam ko naman iyon. Madalas ko kasing marinig iyon sa aking mag-ina. Pagkatapos naming maghapunan, inihatid na namin si Angel. Hindi na siya nagpahatid sa loob ng subdivision na tinitirhan nila, hanggang sa gate lang kami.
Kabanata 8
Zil, nakita ko ang Wattpad profile mo kanina.. sabi ko sa anak nang pabalik na kami sa bahay. Which one, Dad? He is Wattpading sa kanyang tablet,. He is sitting beside my seat. Hindi siya tumingin sa akin. Who inspired you most? I'm referring to his self-description. Sabi niya doon: You inspired me most. Thank you for always being there. A..e.. Ikaw po yun, Dad! Nagkunwari siyang hinahanap ang cellphone sa bulsa. Alam ko, hindi ako ang tinutukoy niya. Binasa kong mabuti. Babae ang inspirasyon niya. Gusto kong matuwa dahil lalaking-lalaki ang anak ko. Pero, hindi ako lubusang masaya dahil napapansin kong kumukonti ang update niya sa Wattpad. Hindi na niya nadugtungan ang story niyang "Pangarap Lang Kita Noon". Tapos, ang
'Red Diary’ niya ay hindi na niya halos maupdate. Isang chapter lang bawat araw ang nasusulat niya. Ang followers niya nga sa "The Teacher's Son" ay naghahanap na ng next chapter. Nabibitin daw sila.
Ok lang naman, anak na mag-girlfriend ka. Huwag mo lang pabayaan ang pagsusulat mo. Alam mo naman kung bakit, di ba? Naramdaman kong nag-iba ang mukha ng anak ko. Sumimangot siya. Yes, Dad!.. Tapos, hindi na siya kumibo. Nagfocus siya sa Wattpad. Nag-a-update na yata. Hindi na rin ako nagsalita, hanggang sa makauwi kami. Tumuloy siya sa kuwarto niya. Nag-shower lang ako saglit, tapos, kumatok ako sa kuwarto ni Zillion.
Zillion, galit ka ba kay Daddy? Tinabihan ko siya. Nakasandal siya sa headboard ng kanyang kama.
Tumingin muna siya sa akin. Hindi po. Inakbayan ko siya. Alam mo, anak. Daddy is always here for you. I will support you all the way.. Pangarap nating makapagpublish ka din ng stories mo, di ba? Tumango lang si Zillion.
Kung ano man ang namamagitan sa inyo ni Angela, it doesn't matter. Basta, you promise me na you will not be affected by it. Promise? Dad, hindi naman po talaga kami ni Gel.. I mean, Angela.. It's better, Nak! Tumayo na ako. Good night! Good night, Dad! He kissed my cheeks soundly. Ang sweet ng binata ko. Sana hindi siya magbago sa amin ng Mommy niya. I'm afraid na
mabawasan ang sweetness niya kapag may kasintahan na siya. Bago ako natulog, nag-Wattpad ko. Isang chapter ang natapos ko. Nag-message din si Gelay. Sabi niya: Good night po, my Wattpad Tito! I replied: Good night, my Wattpad pamangkin!
Kabanata 9 Alas-singko pa lang gising na ako. Gising na rin si Wifey. Tinimplahan niya ako ng hot coffee. Sabay kaming nagkape sa garden. Nakaupo na kami sa garden set nang binati niya ako ng Happy Fathers' Day. Akala ko ay hindi
niya naalala ang okasyong ito para sa ama o haligi ng tahanan.
Salamat, Mai! Kiniss ko siya. Niyakap niya ako. I love you, Dad! I love you more! Himbing pa ang binata natin.. Oo nga, nagbibinata na kasi. Parang kailan lang. Parang kelan lang, puro lang siya laro.. Ngayon, writer na. Lover pa.. Nagtawanan kami. Sana magmana sa akin. Na stick to one. Sana.. Niyakap uli ako ng asawa ko. So sweet. Masaya ako na naging asawa ko siya. Masaya na ako sa araw na ito ng mga tatay. She completes it!
Nang matapos kaming magkape, kinuha ko ang laptop ko sa kuwarto ko. Si Maila naman ay naghanda ng almusal. Dumaan muna ako sa kuwarto ni Zillion. Kakatok sana ako nang marinig ko siyang may kausap.
Oo, basta..Ganun na lang, ha? Sige, bye. See you later. Ingat! Love you, too! Na-shock ako sa narinig ko. Confirmed! May girlfriend nga ang anak ko. Nalimutan ko tuloy na kukunin ko sa kuwarto ko ang laptop para makapagsulat na ako. Instead, pinuntahan ko si Maila sa kusina.
"Exaggerated ka naman, Der.." Eh, kasi..
Kasi ano? Sabihin mo nagseselos ka? Hayaan mo nga siya. Binata na ang anak natin. Gusto mo bang tumandang binata siya dahil pinigilan mo at pinush mong maging writer? Nope! Yun naman pala, eh. Kalma. Maging masaya ka na lang dahil may nagmamahal sa anak mo.. E, siyempre, pogi kaya ng anak natin.. Mana sa Daddy.. I agree! Nagtawanan kami. Bolera ang asawa ko.
Kabanata 10 Nang bumangon si Zillion, nasa garden na ako-nagsusulat ng chapter ng Wattpad story ko.
Binati niya ako ng Happy Fathers' Day at kiss and hug niya ako. Ang sweet pa rin ng anak ko, kahit binata na. Nakakatuwa. Akala ko, hindi niya maaalala ang araw na ito.
Thanks, son! You're the reason of my fatherhood. Halos, maiyak ako sa tuwa. Hindi ko kasi inakalang magiging ganito ako kasuwerte sa anak ko. Siya ang isa sa mga nagbibigay sa akin ng inspirasyon---- sa pagsusulat ko at sa pagtuturo ko. Siya ang lagi kong isinasama sa mga kuwentuhan. Siya ang rason kung bakit ako ay isang mabuting ama. Ang sweet naman talaga ng mga poging ito! Naabutan kami ni Maila sa ganung eksena. Nakayakap sa akin si Zillion. Saka lang kami naghiwalay. Join us, Mai! Nakisali na nga si Wifey. Nagyakap kaming muli..
I love you, Dad! I love you, Mom! I love you, anak! Halos magkasabayan naming sinabi ni Maila. So sweet,. Nakaka-touch.. Buo na ang araw ko. Meron kasi akong mapagmahal na asawa at matalino at sweet na anak.. What more can I ask for? Wala na.. Dad, simba po tayo ngayon. Okay. Let's go! Mabuti ipinaalala niya ang pagsisimba. Balak ko sanang i-treat lang sila sa fine dining restaurant. Let's leave early.. That's right, Der! Oh, sure.. I have to take a bath now.. Wait, mag-almusal ka muna.. Punta na sa dining.. Susunod ako.. Si Mommy niya ang nagsabi.
Tinapos ko lang ang chapter, saka ako pumasok sa bahay. Kailangan ko na ring maligo. Dumaan muna ako sa kusina. Gusto kung tingnan kung andun pa si Zillion o kung nagalmusal siya. Nag-almusal nga siya kasi naiwan niya ang cellphone niya. Akma ko itong dadamputi para ibigay sa kanya nang mag-ring ito. Gelay is calling, sabi sa cellphone.. Bigla kong naalala ang Wattpad pamangkin ko--- si Gelay.. Nag-isip ako.. Kumpirmado. Si Angela ay si Gelay. Kabanata 11 Nagda-drive na ako palabas ng subdivision namin nang maalala kong wala pa pala kaming destinasyon.
Zil, saan tayo magchu-church?
Manila Cathedral, Dad! Ok, son! Then, nag-concentrate ako sa pagdadrive. Si Maila, ang katabi ko. Si Zillion ay nasa back seat, nagta-tablet. I hope, nagwa-Wattpad siya o kaya ay nagba-blog. Nasa tabi niya rin ang kanyang cellphone, na tunog ng tunog. Reply naman siya ng reply. Hmm. Busy ang binata ko. Sino kaya ang ka-text niya. Malamang si Gelay o si Angela. Mamaya ko siya kakausapin tungkol sa tunay na katauhan ni Angela.. Panay ang silip ko sa aking anak through the mirror sa uluhan ko. Hindi niya ako napapansin na tinitingnan ko siya. Hindi siya nagwaWattpad. Panay lang ang text. Iyan na nga ba ang sinasabi ko, e .
Hindi ko napigilan ang sarili ko. Anak.. what are you doing back there? Have you updated your stories?
Not yet, Dad. I'm texting my friends and greeting their dads.. Hindi ako naniniwala. He did not look at my eyes.. Pinark ko lang ang sasakyan namin, tapos pumasok na kami sa church. We're half an hour late for the mass, but it's alright. We just stood up near the facade because the cathedal was full-packed. All seats were occupied. Hindi mapakali si Zillion sa cellphone niya. Malapit na akong magalit. Buti na lang nagexcuse siya. Bibili daw siya ng menthol candy dahil he feels something wrong with his throat. Pumayag ako. However, natagalan siya kaya sinundan ko. Nakita ko nga siya na nakatayo
malapit sa street vendor. Pero, nagsi-cellphone lang. Hindi ko siya nilapitan. Minutes later, kumaway siya sa isang babae. Si Angela, dumarating.. Kaya pala... I sighed. I meet them halfway.. Kaya pala di ka mapakali, anak. Bakit di mo sinabing you invited Gelay.. Namula ang dalawa. Tiningnan ako ni Zillion. Si Angela naman ay napayuko.
Dad? You called him Gelay.. He's so cute kapag nako-corner.. Yes! Isn't she, she is Gelay? Dad.. I never gave him a chance to explain. Inakbayan ko siya at si Gelay papunta sa cathedral. Let's praise the Lord..Thank Him for the blessings
and ask for forgiveness emphasized sins.
of
our
sins. I
Nagulat si Maila sa presence ni Angela but I made a sign na she must not ask or talk about it. We then concentrate in the mass.
Peace be with you portion na.. Tiningnan ako sa mata ni Zillion at maamong nagsabi ng Peace be with you, Daddy! I had no choice but to answer the same----the same way, the same tone. Pagdating sa anak ko, hindi ako pwedeng magalit. He's my beloved son.. I just asked God to stop him from not confiding and not telling the truth. It is not independence, but a form of rebellion. Wala naman siyang dahilang magrebelde beacuse I believe I am a great father to him..
Kabanata 12 Sa isang fine dining resto ko dinala ang mag-ina ko at ang Wattpad pamangkin ko. At, habang naghihintay ng mga order namin, binuksan ko ang usapan.
Zillion.. look into my eyes.. Tumalima naman ang anak kong mabait. Nagtinginan na rin sa akin sina Maila at Angela. Seryoso kasi ako. You and Angela are on, right? Parang nahiptonismo si Zillion. Tumango agad siya. Why you did not tell me? He looked at Angela's eyes before he spoke. I'm sorry, Dad.. I just don't want you to force us to separate.
That's your impression to your Dad? It hurts, son.. Nakatingin pa rin siya sa akin. I will never play a devil dad. I just want you to be honest. I sought help from Maila. I
almost cried for frustration. Bumitiw ako sa paningin ni Zillion. Until, narinig kong nagsalita si Maila. Alam niyo mga anak? You're too young for this. You shoud have been enjoying your adolescence. Pero, since, nandyan na kayo.. All you have to do is be aware of the consequences of your every action. I mean, anuman ang mga bagay na gagawin ninyo, may kasunod na isa pang bagay na maaaring sumira ng inyong kinabukasan. That is when I gained myself back. That's right, Mai. Kids, hindi kami disagree na magmahalan kayo. Angela.. I look at Angela. She focused her sight at me. You're so nice. For the second day that you're with us, I feel at ease with you.. I just hate the way you pretend..
Sir.. Sorry po.. But, hindi po ako nagpretend. . Angela depended herself.
So.. who pamangkin?
is
Gelay,
my
Wattpad
She seeks help from my son but he doesn't say a thing.. Instead.. Gelay and I are one. I'm your Wattpad pamangkin, pero hindi ko po alam na kayo ang Daddy ni Zillion. I followed your stories, until one day, I had a chat with you at tinuring po kitang tito... She's so vocal now. She impressed me. She could now defend herself calmly. I found myself inclined with your advices and inspiring words..
Yes! That's what had happened.. But.. paano ninyo nailihim sa amin na kayo ay magkarelasyon? Zillion spoke up. Daddy.. one week pa lang po kaming mag-on. Hindi po alam ni Gel.. Gelay, na.. na kayo, as her Wattpad Tio, ay ang aking Daddy. Nung Friday niya lang nalaman. Hindi naman po namin ililihim. In fact, we set this.. para mag-confide kami.. Sorry, Dad.. Mom.. My
son is so great, he apologizes truthfully. His eyes met my eyes and Maila's eyes. He's teary. He came to me and hugged me lovingly. He, then whisperd: Happy Fathers' Day! I love you very much!
Kabanata 13
Thank you, Nak! I'm so happy for having you. Your Mom and I are so lucky, because of you.. Tahasan kong binigkas ang mga salitang iyan nang kumawala siya sa pagkakayakap sa akin. Ang sarap sa pakiramdam. This year's celebration of Fathers' Day is truly amazing. Last two years, he just gave me greeting card. It was great! But, today is the best celebration ever. He made it so special.
His mistakes were forgiven and forgoten. We'’re already dining, when I spoke again.. I'm glad that Angela or Gelay is now part of our family. I smiled and made the ambience happier. I wanted to be a cool dad. Maila and Zillion clapped their hands, as if they won in a competition. Angela smiled and thanked me.
I will still be your Wattpad Tito, Gelay, sabi ko sa kanya, para lalo siyang matuwa. Salamat po for treating me as Wattpad pamangkin. Hindi ko po na-imagine na magkikita tayo.. I'm so happy po. Oh! speaking of pagkikita.. Naalala ko ang naipangako ko sa aking sarili.. Hinagilap ko sa aking clutch bag ang published story ko na "My Father Hates my GF".
I jotted down note and signed on it. Heto, take this. Read that and be inspired..
Thank you, Tito! Halos, namula si Gelay sa tuwa nang abutin niya ang libro. Salamat po! I'll treasure this po. Babasahin ko po at I'm sure, makakakuha ako ng inspiration.. Ako din po, Dad!.. Tumawa pa si Zillion. Alam kong nagbibiro lang siya. You are kidding, son. Aren't you? No, Dad! I'm serious.. Tumawa uli. Joke lang po, Dad! I know, Zil.. Gel and I have something for you Dad.. Gelay gave the gift to his Tito. Happy Fathers' Day, Tito!
Thank you, Gelay and Zillion.. Binuksan ko ang regalo. Wow! Fossil watch! How did you know that I love watch and this brand? You're great kids! Thanks! Hmm. Siyempre.. nag-research ang dalawang ito. May kasalanan, eh. Si Maila ang humirit. Nagtawanan kami.
Kabanata 14 Sobrang napasaya ako ng pamilya ko, lalo na ni Zillion sa Araw ng mga Tatay. Punong-puno ng ligaya ang puso ko. Idagdag pa ang presence ni Angela. Hindi ko lang siya Wattpad pamangkin, girlfriend pa siya ng kaisa-isa kong anak. Tanggap ko na, na may girlfriend na si Zillion. Tama si Maila, binata na ang anak namin. Bakit ko pipigialan ang kaligayahan niya? Kung may
pangarap man ako para sa kanya, siguro ay may pangarap din siya para sa sarili niya. Tama rin naman na ang pag-ibig ang isa sa pinakamagandang inspirasyon. Inspirasyon din naman ni Gelay si Zillion. Pati nga ako ay inspirasyon niya. Kaya, ang bawat isa sa amin ay may papel na ginagampanan para bigyan ng inspirasyon ang isa't isa. Mutualism, kumbaga sa Science. Kasalukuyang nasa study room si Zillion. Nilapitan ko siya para tingnan ang ginagawa niya. Mga libro, notebook, cellphone at tablet ang nakita ko. Hawak naman niya ang ballpen. Nakabukas ang kanyang kuwaderno. Hula ko, nag-a-assignment siya. Hindi ako nagsalita, but I patted his shoulder. He smiled at me, before I left him. Nag-Wattpad na ako. Sigurado na ako na inspired si Zillion sa studies niya. Alam ko rin na
mag-a-update siya ng Wattpad stories niya, after ng homework niya. Online si Gelay, my Wattpad pamangkin. Nag-"Hello! How you po, Tito?" kaagad siya. Nag-reply ako. Then, tinanong ko siya: When will you start writing your first story? Antagal niyang nakapag-reply. Sabi niya: SLR. Hindi ko pa po alam, Tito..
You should know. You should start it as soon as possible, pamangkin. Zillion has 15 stories as of now. He has more than a million of readers for each story. I think, that's enough para ma-inspire ka. Hindi na nag-reply si Gelay. Hindi ko alam kong inspired ba siya sa relasyon nila ni Zillion o baka mas nawiwili lang siya sa sweetness ng anak ko. Kapag totoo ang sapantaha ko, ako mismo ang magpapahiwalay sa kanila.
Gusto kong gamitin nila ang relasyon nila para makapagsulat at hindi para mag-enjoy at makilig. Ang oras ay mahalaga. Habang bata pa sana sila ay may napapatunguhan na ang kanilang buhay. Ayokong dumating sila sa point na magsisisi din sila kung bakit hindi nila nagamit sa tama ang mga oras. Sana maunawaan nila kung bakit bente-kuwatro lang ang oras. Hindi kasi ito unlimited. Paulit-ulit ito, pero maaaring maubos.
Kabanata 15 Nasa klase na ako nang tumawag si Zillion. Ayaw ko sanang sagutin dahil ayaw kong maistorbo ang discussion ko. Interesado na ang mga estudyante ko sa Creative Writing. Kaya lang, apat na beses na siyang nag-miss call.
Hello, Anak!?
Dad, good news! What is that good news? Excited na rin akong malaman kaya nag-excuse ako sa klase ko. Dad. A publishing company offered me to publish my Red Diary! What? Is that true? Yes, Dad! Congrats, son! You deserve it. Thank you, Dad! It's because inspiration ko. That's right! Bye, Dad! See you later.. Bye, ingat!
ikaw
ang
Masaya akong humarap muli sa klase ko. Ibinalita ko sa kanila ang magandang balita na natanggap ng anak ko. Natuwa din sila at lalong nainspire. Ang iba nga sa kanila ay may Wattpad stories but hindi pa sila nakakapublish. Shirley, one of my students raised her hand. I permitted her to speak. Sir, can we meet your son and talk about creative writing? I think, he can help us.. I thought for a while. Your idea is great! Okay, I will set his schedule.
Thank you, Sir! I smiled. Then, I pursued he discussion. Maaga akong nakarating sa school ni Zillion. Hindi ko muna siya tinext na nag-aabang na ako sa labas. Hindi na ako pumasok sa school. Nakapark ang kotse ko sa medyo kalayuan sa
gate, pero kita ko estudyanteng palabas.
pa
rin
ang
bawat
Maya-maya, nakita ko na si Zillion na palabas ng gate, kahawak-kamay niya si Gelay. Very sweet talaga ang anak ko, naisip ko. Showy. Hindi siya nahihiyang ipakita ang love niya sa kanyang kasintahan. Sa di kalayuan sa gate, may street food vendor. I think, kikiam, fishball at squidball ang tinda niya. Gusto kong lumabas na para pigilan siyang bumili. Hindi siya sanay na kumakain ng street food. Pero, naisip ko, it's time for him to explore the world. Hindi pa rin ako makapaniwalang sarap na sarap sila ni Angela sa pagkain ng street food. Nagsubuan pa sila. Akmang kukuha pa sila nang hindi ko na napigilan ang sarili ko. Lumabas ako ng kotse at lumapit ng ilang hakbang at tinawag ko si
Zillion. Halos, mabitawan naman niya ang stick na ipapantuhog niya.
Wait lang, Dad. Nataranta siyang nagbayad. Nakita ko ring hinalikan niya sa pisngi si Angela. Wala kaming imikan habang nasa biyahe kami. Hihintayin kong makauwi kami.
Kabanata 16 Hindi ko ugaling pagalitan ang aking anak saan man nangyari ang kasalanan. Hinihintay kong makauwi kami sa bahay at doon ko siya kakausapin. Hindi ko rin basta pinapagalitan kapag nasa bahay na kami. Hinahayaan ko muna siyang magbihis at magpapresko ng katawan. Sa hapag-kainan ko siya kinakausap. Hanggat maaari tuwing nasa harapan lang kami ng pagkain nag-uusap ng mga seryosong bagay.
Naniniwala kasi akong ang hapag-kainan ay simbolo ng tunay na pamilya. Anumang nakahain diyan ay isang pamilya pa rin. Kaya, anuman ang kasalanan, gaano man kabigat o kagaan, alam kong mapag-uusapan at masosolusyunan. Nasa hapag na kami nang nagsalita ako tungkol sa nangyari at nakita ko kanina.
Zillion, kami ng Mommy mo ay dumaan din sa pagiging teenager. Naging maggirlfriend at boyfriend din kami. Tumingin ang anak ko sa akin. Tumingin din kay Maila. Tapos, nag-focus na sa kanyang kinakain. Alam ko makikinig siya, kaya ipinagpatuloy ko. But we never go beyond our limits. What do you mean, Dad? He spoke up at last. Nothing, son.. Your Mom and I want you to study hard. You're too young, supposedly for a relationship. Holding
hands with Angela in public might lead to something else, na hindi namin ikakatuwa ng Mommy mo. But..Dad.. Sssh. Sinaway siya ni Maila. Listen up..'Nak.. It's okay, Zillion. Just know your limitations. We all know that as a writer, you need an inspiration, sa katauhan ni Gelay. Alam mo din na siya ay hindi pa writer. So, let's help her write her first story.. I'm doing that po, Dad.. Kaya mo ba siyang mapasulat at maging successful Wattpad writer, like me and you? Zillion thinks a while. Yes, Dad!
How? Being his boyfriend... po. I think you can do better than that, anak.. Tumingin siya sa akin na parang hindi makapaniwala. Paano po?
Break-up with her... Nagulat siya, gayundin si Maila. Pero, walang lumabas na salita sa bibig ng asawa ko. Hinayaan niya ako.
Pero... si Zillion. Ayaw kong pinapakain ka niya ng street food. Ayaw kong nakikipag-holding hands ka sa public place. Ayaw ko na ang girl friend mo ay hindi Wattpad writer..
But it's unfair, Dad! He puts down his fork and spoon.. He wanted to burst out.. Pero, hindi iyon ang gusto kong sabihin mo sa kanya.. Zillion walked out.. Zillion, bumalik ka dito.. Tawag ni Maila sa kanya pero tumuloy pa rin siya sa pagtakbo palayo sa dining area.
Hayaan mo na siya..
Kabanata 17 Pagkatapos naming kumain ni Maila, pinuntahan ko si Zillion sa kuwarto niya. Gaya ng sinabi ko, bawal siyang mag-lock ng pinto. Pero, kumatok pa rin ako ng tatlong beses, bago ako pumasok.
Naabutan ko ang anak ko na nakasandal sa headboard ng kama. Kayakap niya ang unan. Nasa side table naman niya ang cellphone, na alam ko ay inaabot niya kapag may nag-text.
Pwede ba nating ipagpatuloy ang pag-uusap natin? Pagbubukas ko ng usapan. Hindi ako umupo sa kama. Lumuhod ako sa tabi niya at hinawakan ko ang kamay niya. Tumango lang si Zillion.
Makinig ka, anak.. Hindi ko gusto na saktan ka. Wala kaming tutol sa relasyon niyo ni Gelay. In fact, masaya kami dahil.. dahil binata ka na.. Ngumiti ako. Nang, hindi ko nakitang ngumiti ang anak ko, pinisil ko ang pisngi niya. Ngiti ka naman dyan, Zillion. Sige ka, hindi ka na pogi. Napangiti ko siya.
Ayan! Pogi ka na uli.. Nagtawanan kami.
Umiiyak po ngayon si Gelay.. sabi ni Zillion pagkatapos naming tumawa. Sumeryoso siya. You break-up with her? Umiyak si Zillion bago nagkapagsalita. Opo, Dad! I did! Naawa ako sa anak ko. Di ko akalaing napakalakas ng impact sa kanya ang mga sinabi ko. Niyakap ko siya. Ito ang unang pagkakataong iiyak siya sa balikat ko dahil sa babae. Dati-rati, umiiyak lamang siya sa balikat ko kapag napalo siya ng Mommy niya o kaya nadapa siya o kaya kapag inaway siya ng kalaro niya. Hay! Di ako naging handa sa ganitong sitwasyon. Hindi ko alam na mahirap palang mag-handle ng problema sa puso. Napaka-harsh ko naman kasi sa kanya. Bakit ba kasi pini-pressure ko sila ni Gelay? Ano bang
masama kung makipag-holding hands siya? Ano bang problema kong kumain siya ng street food? Kasalanan bang hindi pa kayang makapagsulat ni Gelay? Gusto ko na ring umiyak.
Sorry, anak.. Patuloy pa rin siya sa pagiyak. Gusto ko lang naman na mag-concentrate ka sa pagsusulat. Gusto ko lang ding ma-inspire mo si Angela na makapagsulat. Naisip ko lang kasi na baka ang tanging paraan para magawa niya iyon ay mag-break kayo. Kung kayo naman kasi, no matter what, kayo pa rin. Hinihintay ko na magsalita si Zillion pero hindi niya ginawa. Mas nasaktan tuloy ako sa hindi niya pag-react.
Sorry uli, Zillion..
Aanhin ko pa po ang published story kung wala na akong inspirasyon? Nabigkas niya ito ngunit humihikbi siya. Tama naman siya, naisip ko.. Gusto mo bang kausapin ko si Gelay?
Wag na po.. Bakit? Ayaw mo sa kanya.. kaya ayaw ko na rin sa kanya... No, anak! I liked her... It's okay, Dad.. I understand you.. Thank you, anak.. Someday, mare-realize nating tatlo.. why it happened.. Sorry again.. Congrats to you! You are now a certified writer.. Don't worry.. Gelay will always be my Wattpad pamangkin.. I kissed him on his forehead and I
stood up. Go back to the dining table. You are not yet finished eating..
Yes, Dad.. susunod na po ako..
Kabanata 18 Naka-chat ko si Gelay sa Wattpad kagabi. Isang oras pagkatapos kong kausapin si Zillion sa kanyang kuwarto.
Tito, break na po kami ni Zillion :'( Kunwari ay hindi ko alam. Ha? Bakit?
Gusto daw niyang mag-focus sa pag-aaral at sa pagsusulat.. Mabait talaga ang anak ko. Hindi niya ako siniraan sa kanyang girlfriend. Hindi niya sinabing ako ang may kagustuhan ng lahat. Ah, really? How are you now?
Masakit po, Tito. Sobrang sakit.. ‘Kala ko po, okay na kami.. dahil okay na po ako sa inyo. Pero, after niyang matanggap ang magandang balita na maipa-publish na ang story niya.. ito ang ginawa niya.. But, it's still on process.. Kaya nga po, Tito.. Hindi naman po siguro ako malaking hadlang sa kanyang pag-aaral at pagsusulat. Sabi nga po niya kahapon, ako ang inspirasyon niya... Tama naman ang aking Wattpad pamangkin. Sinabi nga iyon ng anak ko sa kanya. Naaawa ako sa kanya. She doesn't deserve this. However, kailangan ko siyang tulungan. Ito ang pinakamagandang tulong na magagawa ko sa kanilang dalawa ---ang paghiwalayin sila upang muling pagsamahin sa darating na panahon.
Nakuha ko ang idea behind your breakup, pamangkin.. My son wants you to be inspired by it. I know he loves you so much. He told me. You inspired him. Pero, dahil kailangang niyang maabot ang kanyang pangarap, he has to do it. Breaking up with you did not mean good bye. It is just a beginning. Time will come, magiging kayo uli.. Thank you, Tito for giving me hope.. It made me happy.. kahit paano ay nabawasan po ang sakit.. Thank you po! Pero, ano po ang gagawin ko to win him back? Simple lang, pamangkin. You continue to be his friend and inspiration. As I told you, he still loves you. Binibigyan ka lang niya ng chance para makapagsulat at makapagsimulang makilala sa Wattpad. Naiisip ko ring idagdag ang totoo
kong intensiyon. Sinusunod niya rin kasi ako at ang gusto ko. Gusto ko kasing maging successful siyang Wattpad writer pati ang babaeng mamahalin niya.
Ah, kaya po pala.. He idolizes you a lot. Yes, pamangkin... So, I'm sorry.. It's partly my fault.. No, Tito. It's nobody's fault.. Thank you po uli.. Nalinawan na po ang isip ko. Mabuti naman kung ganun, pamangkin.. Just hold on. If you love my son, you will follow him.. Yes po.. Sisimulan ko po.. Salamat po. Bye po! Bye, pamangkin!
Nakahinga ako ng maluwag. Mabait pa rin ang mga batang ito. Si Gelay, hindi nagtanim ng galit sa aking anak. Si Zillion, masunuring bata.
Kabanata 19 Hands-on mom si Maila. Siya lahat ang gumagawa sa aming tahanan. Hindi ko na siya pinag-work simula nang isilang niya ang aming anak. Gusto rin naman niya. Enjoy na enjoy siya sa pagsisilbi at pag-aalaga sa amin. Kanina ay nagkuwentuhan kami habang naghuhugas siya ng mga pinagkainan. Nasa kuwarto na si Zillion sa mga oras na iyon.
Kumusta na si Gelay? Mabuti naman. Natanggap na raw niya ang break-up nila. Nakakatuwa nga dahil hindi ako nabanggit ng binata natin sa kanya. Ang
lumalabas, sariling desisyon ni Zillion ang makipaghiwalay.. Ipinaunawa ko na lang kung bakit iyon ginawa ng anak natin.. That's nice, Zander!.. E, paano 'yung binata natin? Mukhang malungkot kanina sa hapag.. Oo nga eh.. Sa una lang siguro 'yan. Pasasaan ba't makaka-get over din 'yun.. Ang mahalaga, sinunod niya ako. Hindi naman masama ang ipinagawa ko sa kanya, right? Nag-isip muna si Maila. Alam mo, Dad? Kung ako ang anak mo, magrerebelde ako sa'yo..
Bakit naman? E, siyempre.. pinaghiwalay mo kami. Mahal na mahal ko ang tao tapos iuutos mong break-up with her..
Sabagay.. Pero, ginawa niya. Hindi naman siya nag-rebelde.. Well, dahil.. malaki ang respeto at takot niya sa'yo. For him, isa kang idolo. Thank you, Maila.. But, hindi rin naman ako masaya kapag nalulungkot ang anak natin. Gusto ko siyang masaya. Kaya lang, ginagawa ko ito para sa aking Wattpad pamangkin.. para sa kanila rin. Iniiwas ko sila sa posibleng kapusukan. Mapusok na ang mga kabataan ngayon.. Pagkatapos, maghugas ni Maila. Ipinagtimpla niya ako ng gatas, gayundin si Zillion.
Ako na lang ang magdadala niyan kay Zillion.. O, sige..
Nang kumatok at pumasok ako sa kuwarto ni Zillion, naabutan ko siyang nakatalukbong ng kumot. Ginising ko siya, although, alam kong gising pa siya.
Anak, inumin mo muna itong gatas. Niyugyog ko siya. Zillion! Bumangon naman siya at inabot ang baso ng gatas, pero hindi niya ako tiningnan sa mata.
Umiyak ka, anak.. Bakit? Di ba nag-usap na tayo? Miss na miss ko na siya, Dad! Text mo siya. Tell her that you miss her. I won't be mad at you.. Lumiwanag ang mata at mukha ni Zillion..
But, in one condition.. Hindi mo pa siya pwedeng balikan.. Unless, she writes her first story.. Nalungkot uli ang anak ko.. Lumabas na ako.
Kabanata 20 Vacant ko. I checked my YM. I updated my Wattpad. I visited my FB. Andami kong nagawa sa isang oras. At bago natapos ang bakante, binuksan ko ang timeline ng anak ko. He updated 10 hours ago. Gabing-gabi na 'yun. Sabi niya: Missing you.. It's driving me crazy. But for now, I'd rather be alone and focus. I love you! Whoah! Grabeng magmahal ang anak ko. Hindi siya nahihiyang ipagsigawan sa mundo ang kanyang nararamdaman. Binasa ko ang mga comments.
It's ok, tol..
Sayang naman :( It's sad... Don't do dat 2 ur girl.If u loVe hEr, do somthng.. Yeah, right! Gelay doesnt desrve it. She <3 u so mucH. My son did not react on his friends' comments. Masaya ako dahil, may sarili din siyang pag-iisip. Hindi siya nagpasulsol. Although, ako ang unang nakasira sa kanyang isip, ako pa rin ang kinokonsidera niya. I'm proud of my boy! My Creative Writing students asked me when I will bring my son to talk over a certain topic about writing. Sinabi ko sa kanila na nalimutan ko, gawa ng kanyang problemang pag-ibig. Napawow sila!
Ang cute naman ng anak nyo, Sir! May pag-ibig na. Kinikilig na sabi ng isang chubby student. Tanong naman ng isang magandang estudyante. Ano po ang nangyari, Sir?
I can't tell you the details.. But, it's about career against love issue. How sad?! He's so young to experience the dilemma.. Sabi uli ni Miss Beautiful. You're right.. It's painful for him.. But, I believe it would help him to be strong.. Some other day, you gonna meet him. Promise, Sir? anang matabang babae. I promise..
Kabanata 21
Nag-usap kami ni Zillion habang nasa sasakyan kami. Hindi ko na kasi nahintay na makauwi kami sa bahay. Hindi ko kasi kayang tingnan ang anak ko na malungkot. Sanay akong nakangiti siya at masaya. Palangiti kasi siya. Masiyahin at palabati. But now, biglang nawala ang mga iyon. Halos nga hindi na niya ako kausapin. Nawala na ang kanyang pagiging open sa akin at ang pagiging palakuwento. Ayokong maging malayo ang loob niya sa akin.
Anak, musta ka na? Mabuti naman po, Dad! Tumingin lang siya sa akin, tapos, pumindot-pindot na naman sa tablet niya. Nagwa-Wattpad siya, alam ko. I mean, yung relasyon mo kay Gelay? Nagkausap ba kayo kanina? Ah..e, nagkita lang po kami sa mata.. Di
nagsasabi ng totoo si Zillion. Nag-chat kasi kami ni Gelay kanina. Nag-usap daw sila.
Hindi yata iyon ang sabi ni Angela sa akin.. Ah, opo, nag-usap po kami kanina.. Wag ka ng mahiya sa akin, anak. Kung tutuusin, ako ang may gawa nitong sadness mo. But, then, hindi mo pa rin magawang magalit sa akin.. Tama naman po kasi ang ginawa ninyo. Masyado pa po akong bata para sa ganito.. May gusto ka bang hilingin sa akin? Nag-isip siya. Mahigit isang minuto ko siyang di narinig..
Gusto ko po siyang maging girlfriend uli.. Alangan siya sa hiling niya. Pero, natuwa ako sa kanya. Labis ang pagmamahal niya kay Gelay. O, sige.. Pumapayag po kayo? Talaga po? Yes, 'nak.. tomorrow. wanted to talk about
But, I have to invite you My Creative Writing students meet you. They like you to your writing style. Pwede ba?
Sure po ba sila? Hindi pa naman po talaga ako rightful para mag-talk. Wala pa po akong hawak na published book ko. Ok lang yan.. request kasi nila. Gusto ka lang din nila makita. So, payag ka ba? Yes, Dad.. no problem po..
Sumaya ang mukha ng anak ko.. Masaya na rin ako..
Kabanata 22 Natawagan na ni Zillion ang kanyang adviser upang sabihin na hindi makakapasok sa araw na ito dahil siya ay magbibigay ng talk sa mga estudyante ng kanyang ama sa UP Creative Writing. Pinayagan naman agad siya. Natuwa pa nga. Sa una ay kinakabahan ang anak ko. First time siyang haharap sa mga estudyante na mas matatanda pa sa kaniya ng ilang taon. Sabi ko nga, practice na niya ito dahil sooner or later, mas makikilala siya as author. Ako muna ang nagsalita sa klase ko. Nasa labas pa si Zillion. Class, as I promise you, I brought
my son to talk, in front of you. Meet my son. Zillion Escarion! Malakas ang palakpakan ang narinig ko habang sinusundo ko siya sa labas ng classroom.
Hello, everyone! Hello, Zillion! Chorus. Malakas at jolly. Ngumiti muna si Zillion. Hinawi ng tingin ang mga students ko. Alam kong ginagawa na niya ang mga pinayo ko at binigay kong tips sa kanya kanina kung paano alisin ang kaba sa dibdib at kung paano simulan ang public speaking. Then, nagsimula na siyang magsalita. Ako naman ay nasa likod. Kinukuhaan ko siya ng video.
It's not my first time to speak in front of a group but it's my first time to do so for the purpose of inspiring writers. Salamat sa pag-
imbita. It's my pleasure to be here in front of you. Then, nagsimula na siyang tumanggap ng tanong.
Paano ka humuhgot ng inspirasyon para makapagsulat? Or what inspires you most? Tanong ng isang lalaki kong estudyante na nasa unahan ko. That's a very nice question! I think the question should be 'Who inspires me most". He he. My Dad is my greatest inspiration. Siya po kasi ang nagturo sa akin na magsulat. Grade three pa lang ako, tinuruan na niya akong magsulat ng diary o journal. He would never let me sleep hanggang hindi ako nakakapagsulat ng entry para sa araw na iyon. Sa una, naiinis ako. But later, naunawaan ko na, especially noong nag-uwi siya ng libro na ang author ay Zander Escarion. I said, "Dad, ikaw po ito, di ba?" Yes, sabi ni Daddy, That's why I'm asking you to write every day in your diary because one day
you will crave to be a writer. Tama si Daddy. Kamakailan lang, naging member ako sa Wattpad. It's a great avenue for writers, right? Dahil nabibigyan nito ng chance na maipublish ng mga writers ang kanilang mga sulatin. Luckily, I was offered by Wattpad to publish my work, Red Diary. Nagpalakpakan uli ang mga estudyante ko. Mas malakas. Kitang-kita ko ang tuwa nila sa anak ko. I knew, Zillion has inspired them a lot.. Another question was raised. Ano naman daw ang nagpapawala sa kanyang interest sa pagsusulat o nakakaapekto sa kanyang pagsusulat? Tiningnan muna ako ni Zillion. I said through my eyes that he must go on. Say what he wants to say.
Kabanata 23 Ang husay magsalita ng anak ko. Hindi lang siya mahusay magsulat, mahusay din sa public speaking. Wala na nga akong mahihiling pa sa aking anak. Hindi pa ganun kalayo ang narating ng anak ko pero sa tingin ko mas malayo pa ang mararating niya. Hiling ko lang sa Panginoon na bigyan siya lagi ng kababaang-loob at inspirasyon. Marami pa siyang nasagot na tanong ng mga estudyante ko. Ang lahat ng mga sagot niya ay totoong napahanga ako sa kanya. Ako mismo na kanyang ama ay nagulat sa kanyang mga tinuran. Isa sa mga sinabi niyang di ko makakalimutan ay ang sinabi niyang "When you write, write from your heart. Always put your life to the story." Pagkatapos ng period ko, nagpa-picture sila sa anak ko. They also pledge na ipa-patronize nila ang first book ni Zillion.
Tuwang-tuwa talaga ako sa nangyari ngayong araw. Hindi ko inakalang malaki ang magiging bahagi ng aking anak sa aking pagtuturo. Nakauwi na kami ni Zillion. Sa sala na kami hinainan ng meryenda ni Maila. Doon na rin kami nagkuwentuhan. Ibinida ko sa kanyang Mommy ang kahusayang ipinakita ng anak namin.
Congrats, anak! Ang husay mo naman talaga. . Sabi ni Maila. Niyakap pa niya si Zillion. Thank you, Mom! Mana lang po ako sa inyo ni Daddy. Di ba, Dad? Ha? Parang hindi. Parang tinaob mo ako kanina.. Nagtawanan kami.
Hindi po, ah. I just speak what inside my heart. Just like how I write.. That's right, anak.. Sabi ko. Nakakahanga talaga ang tatas ng kanyang pagsasalita. It calls for a celebration, Zander.. Hmm.. Pwede. Napilitan si Dad! sabi ng anak namin..
Kabanata 24 Nag-friend request ako kay Angela. In-accept naman niya agad. At, nang buksan ko ang timeline niya, nakita ko ang status update niya kahapon.
Sabi niya: Life goes on. Patuloy pa ring tumitibok ang puso ko. Hindi ko kailanman kakalimutang naging manunulat ka ng buhay ko. Dumaan man sa harap ko ang crush ko. Kiligin man ako sa kanya, tandaan mong ikaw pa rin ang laman ng isip at puso ko. Whoah! Ang sweet. Tunay ngang minahal ni Gelay ang anak ko. Hindi niya ipagpapalit si Zillion kahit kanino. Sana nga.. Boto pa man din ako sa kanya, lalo na kapag nakapagsulat na siya. Ako na mismo ang manliligaw sa kanya para sa unico hijo ko. Binuksan ko rin ang mga album niya. Marami siyang pictures na kasama si Zillion. Ang iba ay very sweet, pero hindi malaswa. Na-enjoy ko ang pag-browse sa timeline ni Gelay. Sa tingin ko ay mas nakilala ko siya. Mas nagustuhan ko rin siya para sa aking anak.
Mabuti na lang ay handa siyang maghintay kay Zillion. Natuwa ako nang may shinare siyang link ng Wattpad story sa FB. Ang title nito ay "LOVING A WRITER". Dali-dali ko itong inopen at binasa. Namangha ako sa husay ng kanyang pagkakasulat. Unang chapter pa lang iyon. Nabitin ako. Kahit iyon ang pinakaunang story ni Gelay sa Wattpad, natutuwa na ako sa kanya. Nahuhulaan ko na siya ay magiging mahusay na manunulat. Natagpuan ko na lang ang sarili ko na nagta-type ng comment sa kanyang Wattpad story. I said: I can't wait for another chapter, because you've written it very nice. Keep it up, Gelay! Enjoy writing!
Thanks, my Wattpad Tito.
Wattpad Tito na lang uli ang tawag at turing niya sa akin. Nakakalungkot. Pero umaaasa akong magbabago iyon kapag nagkabalikan sila ng anak ko. Umaasa rin akong magiging successful Wattpad writer din siya tulad ko, tulad ng kanyang mahal ---si Zillion.
Kabanata 25
Dad, hindi po sinasagot ni Gelay ang mga tawag ko, sumbong sa akin ni Zillion nang pauwi na kami sa bahay. Malungkot ang boses niya. Baka busy, anak. Di ba, nakapagsulat na siya? Baka isinusubsob niya ang sarili niya sa pagsusulat. Hayaan mo, tutulungan kitang manligaw. Pinilit kong pasayahin ang tono ng pananalita ko.
Tumawa na siya. Baka po siyang ma-intimidate sa inyo, Dad.
Hindi naman literal na liligawan, e. I mean, aalamin ko ang mga activities niya. Di ba, nagcha-chat kami sa Wattpad? Friends na rin kami sa FB. Paliwanag ko. Gusto ko kasi siyang ilapit uli kay Gelay. Ah, ok po. Ginawa ko naman ang sinabi ko sa anak ko nang makapaghapunan na kami. Nag-iwan lang ako ng message sa kanya. Sabi ko: Congratulations, Gelay! Your story is great. Zillion is so proud of you! Keep it up! Online siya, pero hindi nag-reply. Marahil ay naga-update ng kanyang story. I understand. Mas gusto ko nga na maging busy siya, all the time. Maganda ang story niya. True to life. May pinanghuhugutan. Kaya, excited din naman akong abangan ang kanyang next chapter.
Ang story ng 'Loving A Writer" ay ang istorya nila ng anak ko. Medyo may hawig. Iniba lang niya ang names of characters. Ngunit, kung paano nasaktan ang bidang babae sa pag-ibig niya sa lalaking successful writer ay katulad na katulad ng love story nila ni Zillion. Hindi nga ako nagkamali ng hinuha, dahil mayamaya lang ay may Chapter 2 na ang story niya. Medyo, hawig din ang ugali ng tatay ng lalaking bida sa ugali ko. Ang kaibahan lang ay frustrated writer ang ama kaya gustong-gusto niyang hindi mahadlangan ang karera ng anak ng sinumang babae. Matalino ang pagkakasulat ng pangalawa niyang kuwento. Superb! Hindi ko tuloy maiwasang hindi mag-comment ng 'great'.
Kabanata 26
Sabay kaming nag-Wattpad ni Zillion. Ako, tinatapos ko ang Book 10 ng best-selling story ko na "You Changed My Life". Siya naman, sinisimulan ang Book 2 ng Red Diary. Hindi kami nilalapitan ni Maila. Alam niya kasi na kapag inclined kami sa pagsusulat, hindi kami pwedeng abalahin, unless kami mismo ang makikipag-usap sa kanya. Sanay na kami sa walang kibuan kapag ganun ang trip namin. Sa loob lang ng isang oras, limang kabanata ang natapos ko. Medyo mabilis gumana ang utak ko ngayon. Si Zillion naman, pahinto-hinto para mag-isip ng mga isusulat. Halata kong nahihirapan siya sa kanyang Book 2. Tumigil ako sa pagsusulat after kong mai-post ang 5th chapter. Nilapitan ko ang anak ko.
Musta na, Zil? It's not good, Dad. Wala po akong maisip..
Pahinga ka muna anak. Baka masyadong napagod ang isip mo kanina sa school.. Alam kung ang dahilan nito ay ang pandededma ni Gelay sa kanya. Gusto ko lang sa bibig niya mismo lumabas ang katotohanan. Siguro nga po.. Hindi siya nagtapat. Sige na, 'Nak.. Get some rest.
No, Dad! My followers are asking for my update. I have to finish at least one chapter today. Ah, okay.. Ice cream muna tayo sa 7-Eleven. Gusto mo? Biglang bumilog ang mga mata ng binata ko. Nag-feeling bata na naman. Favorite niya kasi ang ice cream. Any flavor. Buti na lang naisip ko.
Agad nga kaming lumabas ng bahay at nag-ice cream. Hindi kami nagkuwentuhan habang dumidila ng sorbetes. Pag-uwi, saka ko siya kinausap.
Anong sabi ni Angela? Hindi ko po siya nakausap. Hindi rin po siya sumasagot sa text ko. Busy lang siya. Nakita mo naman di ba? Nakadalawang chapter na siya. Maya-maya niyan, tatlo na. Tapos, apat. Then, lima.. Hanggang maging isang libro. Hindi kumibo ang anak kumbinsido sa sinabi ko.
ko.
Hindi
yata
Hayaan mo na muna.. Nasaktan lang siya siguro. Pero, alam ko mahal na mahal ka ap rin niya. Kasi, kung pagbabasehan natin ang status
update niya sa kagabi, ikaw 'yung tinutukoy niya dun.. Ako nga po, Dad.. Pero, gusto ko po siyang makausap.. Kanina po sa school, hindi po niya ako pinapansin. Aloof po siya. Naawa ako kay Zillion. Apektado masyado.
Gusto mo dalawin natin siya sa bahay nila bukas? Wag na po, Dad.. Titiisin ko na muna. Ayokong nagkakaganyan ka, Zillion. Apektado ang pagsusulat mo.. Oo nga po.. Hayaan niyo po, I'll try to concentrate, pagdating po natin sa bahay. Promise mo â&#x20AC;&#x2DC;yan, ha? Opo. I promise!
Inapiran ko siya. Aasa akong hindi na siya malulumbay. Sana masabi ko rin kay Gelay na huwag naman niyang pahirapan ang anak ko..
Kabanata 27 Alas-otso ng umaga, paggising ko, tumuloy agad ako sa kuwarto ni Zillion. Tulog pa siya. Napuyat na naman siya, malamang. Mabuti na lang Sabado ngayon. Tumuloy ako sa dining area. Good morning! Mai! Kiniss ko siya sa pisngi.
Good morning, Der! Si Zillion, tulog pa ba?
Tulog pa, e. Napuyat na naman sa Wattpad.. Tsk tsk Hindi lang sa Wattpad, pati sa break-up nila ni Angela. Alam mo, parang hindi makakatulong ang ginawa mo.. Baka lalo mo lang nasira ng concentration niya sa studies at career niya.. Partly.. pero, pasasaan ba't makaka-get over din siya sa heartache niya. Tinutulungan ko naman.. Lagi ko namang ipinaparamdam sa kanya na we're here for him at si Angela ay naghihintay sa kanya. Good morning, Dad and Mom! Nagulat kami ni Maila ng biglang sumulpot si Zillion. Narinig niya yata ang usapan namin.
Good morning.. bati ko. Morning, Nak! bati ni Maila. Di bale kung narinig niya. Mabuti nga kung ganun. At least, baka makatulong sa kanya. Sabay-sabay na kaming nag-breakfast.
Dad, Chapter ten na po ang story ni Gelay. balita ni Zillion. Nagulat ako. Kagabi lang ay chapter two. Natuwa din ako at the same time. Ha? Talaga? Ayos, Writer na talaga siya..
Marami-rami na rin po ang followers niya. More than one thousand na rin po ang nagbasa ng story niya. Masaya din ang tono ni Zillion. Halatang ikinaliligaya niya ang mga nangyayari sa dati niyang girlfriend.
Mas masaya ako dahil masaya na siya sa nangyayari kay Gelay. Kahit paano ay nabawasan ang pag-aalala ko sa kanya.
Binati mo na ba siya? Si Maila naman ang nakaisip niyon. Very good! Yes, Mom! Kagabi pa po. Nagtinginan kami ni Maila. Natuwa kaming pareho. Hindi man sila mag-on ngayon, at least, good friends pa rin sila at nagko-converse sa net.
That's good, â&#x20AC;&#x2DC;nak! I beamed a handsome smile at him.
Kabanata 28
Naka-get over na si Zillion sa break up nila ni Gelay. Malapit na rin niyang matapos ang Book 2 ng Red Diary. Nakatulong din ang madalas kong pakikipag-usap at pakiki-bonding sa kanya. Kamakailan lang, kinontak na naman siya ng publisher ng Red Diary niya. Sooner or later daw ay ilalabas na ang unang bulk ng libro sa mga bookstores. Ipinaghahanda na rin sa kanya ang Book 2 nito. Ako naman, kahit super-busy sa pagtuturo ng Creative Writing sa UP Diliman ay hindi nakakalimot i-update ang mga nasimulan kong stories. Malapit na rin uli lumabas ang "Here I am Without You". Patuloy pa rin akong nag-iisip ng bagong story ideas na papatok sa puso ng mga readers. Wala na kaming balita kay Gelay, lalo na nang lumipat siya ng ibang school. Hindi na siya nagkikipag-chat sa akin. Ang last niyang private message sa akin sa Wattpad ay "Tito bc ako sa
skul kaya I can't chat you this time po. Cge lng po tito pag May time ako magcha-chat tayo. Cge po. Update ka nlng ng update ha? Cge po. Mwahwha po :**" Bihira na rin siya mag-online sa Facebook. Gayunpaman, masaya ako kapag binabasa ko ang mga positive comments ng followers niya at readers ng story niya. Unti-unti nang nahasa ang kanyang writing prowess. Habang tumatagal, lalong lumalalim ang istorya ng "Loving A Writer". Exceptional. Alam ko, babalik siya kay Zillion, one day. Iyon kasi ang nagaganap ngayon sa story niya na nasa thirty-five chapters na. Si Zillion naman ay kakikitaan ng kasiyahan sa kanyang mga nararanasan. Hindi naman siya nagpakita ng kalungkutan within these few days. Lagi siyang masigla. Sa kanyang post nga sa FB, mababakas ang kasiyahan sa kanyang puso. Sabi niya: "I'm happy for you, my friend.
Wherever you are today, I will always here for you..Waiting! Just make your dreams come true, as I do mine.. <3" Nabagbag ang puso ko.
Kabanata 29 Ang bilis ng mga araw. Dream come true para kay Zillion ang araw kung kelan inilabas ang kauna-unahang copies ng Book 1 ng Red Diary. Para ko na ring naabot ang langit sa sobrang proud ko sa aking anak. Si Maila ay halos maiyak pa sa sobrang tuwa. Hindi daw niya akalaing sa murang gulang ni Zillion ay magiging writer ito.
Salamat po, Diyos ko! usal pa ni Maila.
Kumikita na ang ating anak.. overwhelmed by this success.
I'm
so
Oo nga, Zander.. Dinaig pa ako. Nag-out-of-town kami, as a reward to my son's achievement. Friday night, nasa Batangas na kami. Two nights and two days kami doon. Iniwan muna namin ang Wattpad sa bahay. Puro lang kami pag-e-enjoy at pagba-bonding. Ginawa ko ang lahat upang mapasaya at maging inspired ang aking anak. Since, private ang nakuha naming resort, halos solo namin ang place. Kaya naman, hindi kami nag-aksaya ng oras para mapasaya namin ang isa't isa. Swimming. Kain. Laro sa buhanginan. Picture-picture. At iba pa. Sarap! Walang kasing saya kapag kasama mo ang pamilya mo.
Magiging panata ko ang ganito tuwing makakapag-publish kami ng libro. At ipinipangako ko, sa susunod, kasama na si Gelay sa aming out-of-town. Alam kong magiging lubos ang ligaya ni Zillion kapag kasama namin siya. Hindi man niya sabihin sa akin, nararamdaman ko ang kulang sa puso niya.
Nag-enjoy ka ba, Nak? tanong ko kay Zillion nang pauwi na kami. I enjoyed a lot, Dad! Mabilis niyang sagot. Congrats, uli! Thanks, Dad! Utang ko po ito sa inyo. Ang husay niyo pong mentor.. Thanks! But, I just inspired you. Your writing skill made it possible..
Ngumiti lang siya. Thanks din po, Mom! Dahil you are always there to understand me..
Welcome, anak! May gusto ka Zil? tanong ko.
bang
bilhin
sa
pera
mo,
Wala po, Dad! I want it to be deposited in a bank.. That's good! Sige, I'll open an account for you.. I just want one favor, Dad.. What is it, Zil? I wanted to visit Angela. I got his home address.. Nagulat ako. hindi ko lang ipinadama. Nagulat din si Maila. Naisip kong talagang mahal niya si
Gelay. Gumawa siya ng paraan upang mahanap niya ang dating kasintahan. Humanga ako sa kanya sa kabilang banda,
O, sige, anak.. Puntahan natin siya bukas.. Nag-yehey pa siya. May childish side pa rin ang anak ko..
Kabanata 30 Kinabukasan, tinupad ko ang pangako ko kay Zillion na hahanapin namin ang bahay ng aking Wattpad pamangkin na si Gelay. Pareho kaming absent sa school. Di bale na. Maaga pa lang ay naghanda na ng almusal si Maila para raw hindi kami gutumin sa biyahe. Malayo-layo rin ang Bulacan kaya kailangan ngang mag-heavy meal. Pinabaunan pa kami ng fruit juice at egg sandwich.
Okay naman ang traffic kaya wala pang dalawang oras ay narating na namin ang aming destinasyon sa tulong ng Google map at matiyagang pagtatanong. Sa asul na gate kami tinuro ng tricycle driver na napagtanungan namin. Tama naman siya. Isang maid ang nakausap namin.
Nasa school siya, Sir.. Hindi niya kami pinapasok, pero nakikita namin ang isa't isa. Anong oras po ba school? tanong ko.
ang
labasan
nila
sa
Alas-dos po, Sir.. Kaso, susunduin po ng Daddy niya dahil may kasalan silang dadaluhan mamaya. Sino po sila? Ako po si Tito Zander niya. Ako po ang tinatawag niyang Wattpad tito. Kasama ko po
ang anak ko si Zillion, dati niyang classmate sa Manila. Ah.. ok po. Balik na lang po kayo.. Sasabihin ko na lang po na dumalaw kayo. Salamat po! Tuloy na po kami.. Sige po, Sir! Ingat.. Wait, Dad.. Lumabas si Zillion mula sa kotse. Hawak ang kanyang tablet. Selfie muna tayo kasama si Ate para maipost ko sa FB at para makita ni Gelay na pumunta talaga tayo. That's a good idea. Tara! Sama po kayo, Ate! Click! Tapos, umalis na kami ni Zillion. Bigo kami pero, natupad ko naman ang pangako ko kay Zillion. Hindi ko rin naman siya nakitaan ng matinding disappoinment.
On the way back home, nagpaka-busy si Zillion sa kanyang tab. Alam ko, masaya naman siya kahit paano. Anytime kasi ay pwede kaming bumisita uli kay Angela..
Kabanata 31 Lumipas ang mga araw, hindi ko nakitaan ng kalungkutan ang anak ko. Although, hindi pa rin namin maramdaman si Gelay, alam naming nasa mabuti naman siyang kalagayan. Marahil ay abala pa rin siya sa pagsusulat. Si Zillion ay hindi ko na rin halos masarili. Ilang araw na siyang nag-promote ng libro niya sa mga mall. Nagpa-book signing ang management niya. Nakakapagod din kahit hindi ako ang pumipirma. Pero, masaya ako ng sobra dahil nararanasan na niya ang mga nararanasan ko bilang manunulat. Ang kaibahan lang namin ay
mas bata siyang nakapagsimula. Kaya, mas maraming kabataan ang nakakarelate sa kanya at mas maraming followers ang nag-patronize ng kanyang libro, lalo na't may hitsura pa ang anak ko. Instant fame ang natamo niya. Parang artista o singer. Bawat book signing event ay may kakaibang experience. Nandiyan ang mga teenagers na nagaaway sa pila dahil gusto nilang mauna. Mayroong gustong kumiss kay Zillion. Madalas, may nakikipagselfie at nagpapapicture. Pero, sa huli niyang event, na ginanap sa SM Mall of Asia, hindi lang kakaiba ang naganap, kundi hindi inaasahang pagdating ni Gelay.
I'm your fan. Pwede ba akong magpaautograph? sabi ni Gelay na naka-shades kaya di namin kaagad nakilala. Gelay?! Instinctively, niyakap siya ni Zillion. Naghiyawan at nagpalakpakan ang mga fans.
Tinanggal niya ang kanyang shades at nag-kiss din sa akin. Musta na po kayo, Tito?
Mabuti. Ikaw, how are you? I'm fine po, Tito. I'm sorry kung di po tayo nagkita nang pumunta kayo sa Bulacan. Ok lang, pamangkin. nakarating ka ngayon.
Mabuti
naman
at
Yes po! I just dropped by.. Speechless si Zillion. Hindi pa rin siya makapaniwalang si Gelay mismo ang nasa harap niya.
O, Zillion.. pirmahan mo na ang book ni Gelay. Iniba ko ang usapan, medyo natigalan kasi siya. Ah..oo, akin na, Gel.. Then, sinulatan niya ng note at pinirmahan niya ang book na binili. Sabi
niya: "Thank you for coming! Thank you for coming into my life! Enjoy my story.. Love, Zillion"
Thank you, Zillion! I have to go. My Dad is about to fetch me. Ha? Ah..e, sige. Thanks! Take care! Saan ka na, Gelay? Mag-lunch muna tayo.. Ayaw ko pa siyang umalis. Gusto ko sanang makasama namin siya ng matagal para magkausap sila ng anak ko. Di na po, Tito. Pinatawag po ako ng publisher. Kailangan ko pong makarating on time.. What?! I'm so glad to hear that. She's about to have a published story. Congrats, pamangkin! I'm so proud of you.
Congrats, Gel! You make me so happy, si Zillion. Mababa ang boses niya. Halos gustong tumulo ng mga luha niya dahil sa tuwa. Thank you! Thanks to both of you po.. Utang ko po sa inyo ang lahat ng ito. Salamat! Bye for now.. Umalis na siya. Pero, bago tuluyang makalayo, tumingin pa uli siya sa akin at kay Zillion. Parang may gusto siyang ipahiwatig. Nakita kong lumamlam ang kanyang mga mata. Tila bumagal at kinabagutan ni Zillion ang bawat minuto. Gusto na niyang matapos ang book signing, kaya lang hindi pa pwedeng tapusin ng wala sa itinakdang panahon. Kaya, nagtiyaga siya. Nang matapos ang event, saka lamang kami nagkapag-usap ni Zillion. Pareho kaming naging masaya sa pagdating ni Gelay. Ang anak ko ay muling pumintig ang puso. Ramdam ko.
Ako naman ay naging proud sa aking ginawang paghihiwalay sa kanila. Wala pala akong dapat pagsisihan sa aking action bilang ama ni Zillion at bilang Wattpad tito ni Gelay, dahil ito ay nagbunga ng tagumpay sa kanilang dalawa. Ngayong pareho na silang matagumpay na manunulat, maaari na nilang ipagpatuloy ang kanilang pinutol na relasyon.
Kabanata 32 Sobrang pagod namin ni Zillion sa maghapong book signing. Napagod din ang mga kamay niya kaya pinapahinga ko muna siya. Kinuha ko ang mga gadgets niya. Binawalan ko siyang magcellphone, mag-computer o magtablet. Wala muna siyang gagawin kundi ang magbasa o manuod ng TV. Bawal ding magbasa. Sinunod naman niya ako.
Since, ako ay hindi naman napagod, ako ang nagonline. Nabasa ko ang post ni Gelay. Sabi niya: Thanks Lord, for this wonderful blessing! Thank You, as well for giving me two nice people who made me a writer! I owe this to all of YOU!. Alam ko, kami ni Zillion ang tinutukoy niya sa status update niya. But, I opted not to comment, because I was not tagged to it. I just hit LIKE. Then, I left a message in her Wattpad inbox. I wrote: Congratulations, my Wattpad pamangkin! You are now a certified writer. I am also your fan. Your story is great. Exceptional. You made it very good. Kudos! Malayo pa ang mararating mo. Just pursue writing. Anyway, Zillion wants to see you again. He is resting this
moment so he is not permitted to go online. God bless you! Ingat! Thank you very much, Tito! I really miss all of you, especially Zillion. Please, give my regards to Tita Maila. I hope I can visit your house again. I love dining with you.. God bless po! We, too.. Musta nga pala ang meeting mo with the publisher? It's alright po, Tito. I signed a contrac., Then, they assured me that it will be published soon. Masayang-masaya po ako. Pero, I'm sad dahil.. I lost someone.. No! You didn't lost him.. He loves you still.. How did you know po, Tito? Parang hindi niya po gusto na makita ako kanina.. :(
That's not true! He was just startled seeing you.. Maniwala ka.. He's so glad nang makita ka, lalo na nang malamang malapit ng mapublish ang story mo.. Kausapin mo siya sa cellphone. Tatawag kami.. Ah, ok po, Tito.. Good bye po. Wala na po akong cellphone. Bawal po. Bye po.. My Daddy is watching over me. I have to update my Book 2. Thanks po sa time.. (: Bye! Now I know.. Like me, his father has restricted her to use gadgets that may ruin her concentration in writing. Sana nagkakamali lang ako na pinagbawalan din siya na makipagrelasyon habang bata pa siya at habang siya at papasikat na writer. Nalungkot akong bigla.
Kabanata 33 Nag-usap kami ni Zillion habang naghahapunan, dalawang araw ang lumipas, pagkatapos kaming puntahan ni Gelay sa book-signing event sa MOA.
Anak, nagparamdam na ba si Angela sa'yo after natin siyang makausap? Opo. Kanina po. Malungkot niyang sagot Alam ko na pinagbabawalan siya ng Daddy niya na mag-online ng mag-online sa Facebook at iba pang social media. Gaya ng ginawa ko sa inyo, her dad wanted her to focus on writing sa Wattpad. That's not true, Dad. Malungkot pa rin si Zillion. Pero, nakatingin siya sa mga mata ko.
Ha? What do you mean? I have no idea bakit niya nasabi iyon. Ang alam ko lang ay pinagbabawalan din si Gelay ng ama na makipagrelasyon kaya may oras ang kanyang pagFacebook. Her Dad is, like you, very supportive to her. Pero, hindi niya po pinagbabawalan si Gelay.. How did you know? Sa common friend po namin.. Oh, I see.. Naniwala ako sa anak ko. But, it is still unclear. So, kung hindi naman pala siya grounded.. bakit di siya nakikipag-communicate sa atin? Masyado po siyang nasaktan sa break-up namin, Dad.. Mas lalong nalungkot si Zillion. Naalala ko tuloy kung paano ko sila pinaghiwalay.
Naalala ko ring sinabi ni Gelay sa chat namin last, last time na pakiramdam niya ay hindi pa rin handa si Zillion na makipagbalikan sa kanya. Dinepensahan ko nga ang anak ko. Sabi ko, gustong-gustong makipagbalikan ang anak ko sa kanya. Na-guilty ako. Ako yata ang nagpagulo sa relasyon nila. Pakiramdam ko ay hindi ako nakatulong. Oo nga, naging manunulat si Gelay at nakapag-focus si Zilllion sa pagsusulat, but I have ruined their good rapport. Hindi nila maintindihan ang isa't isa. One of these days, baka masira ng lubusan ang kanilang pagkakaibagan.
Gusto mo pa ba siya? Naaawa ako sa anak ko. Gusto ko siyang tulungang ligawan si Gelay. Hindi nakasagot si Zillion. Tiningnan niya lang ako. Do you still love her?
Yes, Dad..
Natuwa ako sa tinuran niya. Kaya, nagplano kami. May hihintayin lang kaming chance para maisagawa namin iyon. Sabi ko rin sa kanya, ipagpatuloy niya lang ang panliligaw through sending her sweet messages or quotes na isesend niya as private message, since wala na kaming cellphone number ni Gelay, since their break-up. Umaliwalas naman ang mukha ng binata ko. Lumabas na muli ang kapogian niya. Bumata pa. Kabanata 34 Dahil sa nangyari sa relasyon nina Zillion at Gelay, may natutunan ako. Kailangan kong itama ang pagkakamali ko. Kailangang maibalik ko ang dating sigla ng anak ko. Si Gelay lang naman ang nagpapasaya sa kanya kaya dapat ay magkabalikan sila. Pinayagan ko na siyang magpahinga sa pagsusulat kung gusto niya. I indirectly told him
that he is free to visit his Facebook, Tumbler, Instagram and Twitter. Natuwa naman siya. Nangako din siyang hindi niya pababayaang magupdate sa kanyang Wattpad, at least one chapter a day, daw.
Ok, anak! Basta ang mahalaga, ma-beat natin ang deadline. Kailangan nating maipublish ang Book 2 ng Red Diary mo. Yes, Dad! No probs. Then, agad na niyang binuksan ang kanyang laptop at nag-sign in sa FB. Iniwan ko siyang mag-isa upang si Maila naman ang makausap ko. Sobrang busy ako maghapon kaya di ko siya natawagan at nakausap. Ugali ko kasi na tumawag sa kanya everyday or before lunch. Hindi ako mapakali kapag di ko siya makausap at di ko maitanong kung kumain na siya.
Sorry, Mai.. Apologetic ako..
It's okay, Zander. Hindi ko rin namalayan ang oras kanina. Naglinis ako sa kuwarto natin.. Hmm.. Mukhang gusto mo nang sundan si Zillion, ah.. Halika nga dito.. Kinabig ko siya palapit sa akin at kiniss ko siya sa labi. . I missed you.. I missed you, too.. Daddy! Tatlong katok ang narinig namin. Come in, â&#x20AC;&#x2DC;nak. Si Maila ang sumagot. O, Zillion?! Ako Dad, hanggang what time po ako? Natawa ako. Masyadong naging conscious ang anak ko. Akala niya ay masyado pa rin akong mahigpit. Kahit anong oras mo gusto, nak.. Basta, maaga ang pasok natin bukas..
Okay po, Dad! Thanks! Goodnight, Mom and Dad!! Nakakatuwa..
Kabanata 35 Vacant period ko. Ngayon ko lang mabubuksan ang laptop ko. Nang nag-sign in ako sa Facebook, in-open ko kaagad ng timeline ni Zillion. Kaya, nakita ko ang activities niya kagabi. Nag-post siya ng picture nila ni Gelay. Tapos, nilagyan niya ng quote na: "What greater thing is there for two human souls that to feel that they are joined... to strengthen each other... to be at one with each other in silent unspeakable memories. ---George Eliot"
Ang sweet.. Tama siya. Tumpak ang quotation na nilagay niya. Natutuwa ako dahil sinunod niya ang binigay kong tip sa kanya. Pasasan ba't magiging silang muli ni Gelay. Nakakalungkot lang dahil hanggang ngayon ay walang comment mula kay Angela. Mabuti pa ang mga friends nila ay nagkomento na. Tiyempo! Naka-online si Angela sa Wattpad. Twenty minutes pa ang natitira sa vacant time ko kaya nag-try akong makipagchat sa kanya. I said, Hello, my Wattpad pamankin! How are you now? Anong balita sa'yo? Inabangan ko ang reply niya. Nakita ko na she is writing.. Natuwa ako. At least, makikipagchat siya sa akin.
Tapos, nawala siya. Dinelete niya ang tinype niya.. After two minutes, nagsusulat uli siya ng message.. Then, a notification followed. She replied: I'm fine, tito! Publishing of my book is on going.
That's great! sabi ko Nagta-type ako nang mag-flash ang isa pa niyang message. Gusto ko sanang sabihin na iniimbitahan ko siya sa isang lunch date sa Sunday. Heto naman ang message niya: Tito, totoo po bang kayo ang nagsabi kay Zillion na magbreak kami? Inaasahan ko na ito kaya hindi na ako nagulat. Hindi ko na rin itinanggi. Oo, Gelay. Sinabi ko nga yun. Sorry, but I just have to do it para pareho kayong makapagsulat. And, it works..
Offline na si Gelay. Hindi na siya nakapag-reply.. I'm sure, nagtatampo siya sa akin. It's okay. Kasalanan ko naman. Kaya nga itinatama ko ang mali ko. Nag-iwan ako ng mensahe sa kanya kahit di siya sumagot. Sabi ko: Humihingi ako ng tawad sa'yo, Angela. Alam ni Zillion kung ano ang purpose ko kung bakit ko ginawa iyon. Nasaktan ko kaya pero di maganda naman ang epekto nito sa inyong dalawa? Nakapag-publish si Zillion ng libro. Ikaw naman ay malapit na rin. So, sana.. mapatawad mo ako. Hindi kasalanan ng anak ko. Ako na ng humihingi ng tawad. Kung hindi mo na ako maituturing na tito, tatanggapin ko. Basta, pakisamahan mo uli si Zillion, gaya ng dati. Mahal na mahal ka niya. Sobra siyang nasaktan nang nakipagbreak siya sa'yo. Pero, dahil he respected me and my will, ginawa niya, against your will. Sorry again.. my Wattpad pamangkin. I'm looking forward na
makadalaw ka uli sa aming tahanan. God bless you. Umaasa akong mapapatawad niya ako.
Kabanata 36 Lumipas ang mga araw, wala na akong natanggap na private message mula kay Angela. Hindi pa rin niya marahil natatanggap ang apology ko. Kahit kay Zillion ay hindi pa rin siya nagpaparamdam. Sa tingin ko, ginagawa ang lahat ng anak ko na mapatawad niya kami. Isang Sabado, pareho kaming walang klase ni Zillion. Niyaya ko siya at ni Maila na mag-out-oftown. Somewhere in Bulacan naman ang destinasyon namin. Road trip lang. Walang patutunguhan.
Tuwang-tuwang si Zillion dahil alam niyang dadaan kami kina Angela. Oo, iyon talaga ang plano ko. Alas-diyes ay narating namin ang bahay ng mga Guttierez. Si Mr. Guttierez ang lumabas ng bahay para kausapin kami.
Nasa bahay lang ng kaklase. May ginawang group project. Tuloy kayo. Hintayin niyo na lang sa loob. Tumuloy kami. Sa nipa hut, sa garden niya kami pinaghintay, habang ipinahanda naman niya ang dala naming meryenda para sa lahat. Na-appreciate ko ang lugar nina Gelay. Best place para sa pagsusulat. Nakaka-relax. I'm sure, dito si Gelay gumagawa ng kanyang story. Cool!
Nang bumalik si Mr. Guttierez, kasama na niya ang Mommy ni Gelay. Kamukha siya ni Gelay. Pareho silang maganda. Binati namin siya. Pagkatapos, nagmeryenda kami, kasama ang mag-asawa. Sunod, nagkuwentuhan kami. Napagkuwentuhan namin ang writing career ni Gelay.
Hindi nga po namin akalain na magiging writer 'yang si Gelay.. sabi ni Mrs. Guttierez. Nagulat na lang kami, one night, umiiyak. Di naman nagsasabi kung anong problema. Hanggang sa mapilit ni Misis na magtapat, kuwento ng Daddy ni Gelay. Gusto daw niyang makapag-publish ng libro. Nagkatinginan kami ni Zillion. Hindi pala alam ng mga magulang ni Gelay na tungkol sa breakup ang kanyang iniiyak. Although isa ring factor
ang pagsusulat, mas matimbag ang dahilan ng kanilang paghihiwalay.
Tinulungan namin siyang makapagsulat. Bumalik kami dito sa Bulacan para makapagconcentrate siya. Dagdag pa ni Mr. Guttierez. Ang ganda nga ng lugar ninyo.. Perfect for a novice writer. Nakatulong siguro ito ng husto para maging mas madaling makasulat si Gelay, sabi ko naman. Marami pa kaming napagkuwentuhan tungkol kay Gelay, kasama kung paano naman siya nagsumikap na makilala sa Wattpad world.
Ayan na pala Guttierez.
si
Gelay! deklara
ni
Mrs.
Nakita kong umabot sa tainga ang ngiti ni Zillion, lalo na nang batiin siya ni Gelay. Binati din niya kami. Kami pa nga ang inuna niyang igreet. Napaka-sweet pa rin niya.
Hello, Gelay! Kumusta? banat ni Zillion. Hello, Mabuti naman ako. Busy pa rin. Kaw? Mabuti rin.. Dad, Mom.. Hinarap naman niya ang mga magulang.. umuwi lang po ako para makita sina Tito. Hindi pa po kami tapos sa project. Ah, ganun ba? O, siya, magmeryenda ka muna. Nagdala si Zillion.. ani ng Daddy niya. Nakita ko namang nahapis ang mukha ni Zillion. Akala ko rin ay makakasama namin ng matagal si Gelay bago kami bumalik sa Manila. Hindi nga nagtagal si Gelay. Nagpaalam uli siya. Sorry po, Tito, Tita at Zillion.. I have to go. Hindi siya masyadong tumingin sa aming dalawa ni Zillion. Ramdam ko ang
pagtatampo niya. Hindi na rin siya lumingon para tingnan pa uli kami. Pagkaalis niya, nagkuwentuhan pa kami ng ilang minuto at nagpaalam na kami. Bigo man, pero masaya na rin dahil napasaya ko kahit paano si Zillion.
Kabanata 37 Ilang araw ang lumipas, wala pa rin akong balita kay Gelay. Hindi ko na nakitaan ng ligaya ang mukha ni Zillion. Alam kong hindi rin niya macontact ang dating girl friend. Gustong-gusto ko na silang magkabalikan dahil alam kong naapektuhan na ang pagsusulat ng anak ko. Bihira na siyang makapag-update sa kanyang Wattpad stories. Kapag matagalan ang kanilang pagbabalikan, malamang matagalan din ang Book 2 ng Red Diary.
Nasa kalagitnaan ako ng pag-a-update ng mga stories ko nang mag-text si Rhea, ang Creative Writing student ko na pinag-follow ko kay Gelay para makakuha ng impormasyon. Sabi niya: Gud eVe poh, SiR! mY book-signing poh c GeLay sa trinoma sa suNday. conFirmed poh." Tuwangtuwa ako. Sa wakas, maisasakatuparan na namin ang aming plano.
thnx, rheA! :) welcOme poh! Gudnyt! GOOD NiTe poh Pinagplanuhan ko ang mga gagawin ng gabing iyon. At, kinabukasan, masaya kong kinausap si Zillion. Sobra ang kaligayahan niya. Noon ko lamang siyang nakita muling ngumiti ng kaytamis.
Excited na po ako, Dad! Me, too, Zillion.. Good luck, son. Dumating ang araw ng Linggo. Maaga pa lang ay nasa Trinoma na kami. Bumili kami ng labingtatlong piraso ng libro ni Gelay. Unti-unti na ring nagsidatingan ang mga estudyante ko sa Creative Writing. Mula sa malayo, tanaw namin si Gelay. Nakita rin namin ang kanyang Daddy. Mahaba na agad ang pila. Nasa pang-sampung pila si Rhea kasunod ng labindalawa pa niyang kaklase. Habang unti-unting nakakalapit ang mga estudyante ko, palakas din ng palakas ang kabog ng dibdib ko. Inakbayan ko si Zillion at tinapiktapik ko ang kanyang likod.
Sumunod na nangyari, tinawag na kami ni Rhea.
Gelay, meet your No.1 Zillion! pagpapakilala ni Rhea.
fan...
Mula sa likod ng mga pumila, bumungad kami kay Gelay, na hindi makapaniwala sa kanyang nakita. Binuo naman ng mga kasabwat ko ang I LOVE YOU GELAY na nakasulat sa bawat unang blankong pahina ng librong pinapirmahan nila kay Gelay. Hindi pa kami nakakalapit sa kanila. Sabay-sabay pang nagsabi ang mga kasabwat ng "I Love you, Gelay!" Hindi na ako lumapit kay Gelay. Hinayaan ko na si Zillion na dumiskarte. Limang hakbang ang layo ko sa kanila. Nakita kong bumati muna ang anak ko sa Daddy ni Gelay.
Gamit ang lapel mic na sinuot niya bago kami lumapit, nagsalita si Zillion. I'm sorry, Gelay. I love you! Mangiyak-ngiyak si Gelay. Naghihiyawan na ang mga fans ni Gelay. Bago nagsalita si Gelay, tiningnan niya muna ang kanyang ama. Nakita kong kumibot ang mga labi niya at tinuran niya ang mga salitang "I love you, too, Zillion". Tapos, niyakap niya ang anak ko. Lalong lumakas ang hiyawan. Nagkatinginan kami ng Daddy ni Gelay. Nginitian niya ako at sumaludo siya sa akin.
Kabanata 38 Alam ko nagkaroon na ng communication sina Zillion at Gelay simula nang book signing event ng huli. Sigurado din akong hindi pa uli sila nagkita pagkatapos niyon.
Kahapon, Sabado, nasa dining table kami, nagsalita si Zillion. Dad, out-of-town po tayo bukas.
Ask your Mom.. sagot ko. I know, he wants to purport something. Mom? Pwede po ba? Ask your Dad. He's our driver.. Natawa ang asawa ko. Naguluhan naman si Zillion. O, sige na nga. Saan mo gusto? Somewhere po na pwedeng makadaan kay Gelay.. He gave us a cute smile. Tama ako. Gusto niya lang talagang pumunta kay Gelay. Galing dumiskarte ng anak ko, naisip ko. Sige! Maaga pa, nakahanda na kami. Nagluto na kami ni Maila ng dalawang putahe ng ulam at
nagprito ng bacon, hotdog at ham. Inihanda na rin namin ang sliced bread, fruits, juice drinks at mga disposables. Alas-sais, nasa biyahe na kami. Alas-siyete y medya, nasa tapat na kami ng bahay ni Gelay. Nakita kong maaliwalas ang mukha ni Zillion. Maya-maya pa, kaharap na namin ang Daddy ni Angela. Tulog pa daw ang anak niya kaya pinapasok muna kami. Nag-usap naman kami ng Daddy ni Gelay. Magkausap naman ang dalawang mommies. Bente minutos ang lumipas, isang anghel ang lumabas sa bahay. Si Angela! Pare-pareho kaming tatlo, na napalingon sa kanya. Sobrang ganda ng batang ito ngayon! Naging bato yata ang anak ko, lalo pa nang ngumiti ito sa amin.
Good morning, everyone! bati pa ni Gelay habang lumalapit sa amin.
Lahat kami ay nag-good morning din sa kanya. Tapos, tumabi siya kay Zillion. Nag-usap sila. Hinayaan namin silang magkumustahan.
Kabanata 39 Nag-almusal lang kami, saka kami umalis. Kasama namin ang mommy at daddy ni Gelay at si Gelay, siyempre.. Dalawang pamilya. Thankful ako sa ama ng girlfriend ng anak ko dahil nauunawaan niya ang pag-iibigan ng aming mga anak, gayundin ang kanyang maybahay. Sa isang malapit na resort kami pumunta. Kokonti lang ang customer nang dumating kami kaya mas na-enjoy namin ang lugar, maliban sa maganda naman ang mga amenities ng resort.
Tito at Tita, pwede ba kaming pumunta doon ni Gelay? si Zillion, didiskarte na.
Pumayag naman agad ang mga magiging balae ko. Hehe.
"Enjoy the place, son.." sabi ko naman bilang suporta sa kanya. So proud ako sa kanya dahil kaya niyang ipakita ang kanyang nararamdaman kahit sa harapan namin. He's a real man! Nagtinginan kaming apat habang papalayo ang magkasintahan. Magkahawak-kamay sila.
Naaalala ko ang kabataan ko. Ang sweet ng anak mo, Sir Zander. sabi ng ina ni Gelay Hay, naku, Mare.. Manang-mana sa ama! Ganyan ka-sweet â&#x20AC;&#x2DC;yang si Zander. Sinundot pa ni Maila ang tagiliran ko. Kinikilig pa rin ang asawa ko. Ah, talaga? Kaya pala, Mare.. Pareho pala sila nitong Langga ko. Sumandal naman siya sa ama ni Gelay. Ang sarap maging teenager, ano? sabi ko.
Oo, pare.. Pero, sana.. magabayan natin ang dalawang bata sa tamang relasyon. Ang babata pa nila. Angela's father said. Nangako ako sa mga magulang ni Gelay na magiging responsable ako sa paggabay sa aking anak para mailayo ang dalawa sa posibleng makasira sa kanilang kinabukasan. Naniniwala naman ang mag-asawa na kami ni Maila ay pawang mabubuting magulang kay Zillion. Ibinalik ko naman sa kanila ang aking papuri. Kaming apat ay pare-parehong magulang na mataas ang respeto sa virginity at matrimonya ng kasal.
Kabanata 40 Naging madalas ang pagkikita nina Zillion at Gelay. Patuloy din ang kanilang pagsusulat at pag-a-update ng kanilang Wattpad stories. Si
Gelay nga ay matatapos na rin ang Book 2 ng kanyang story. Ang anak ko naman ay pinatawag na ng pulishing company para sa publication ng Red Diary Book 2. Ako naman, bilang Daddy ni Zillion ay patuloy na gumagabay sa kanilang dalawa. I see to it na naba-balance nila ang studies at writing career. Hindi ko sila binigyan ng limitasyon sa pag-iinternet as long asa na matataas pa rin ang marka nila. Bilang Wattpad tito ni Angela, patuloy kong hinahasa ang writing skills niya. Mabilis siyang matuto. Lagi kong sinasabi sa kanya na gawin niya ang lahat ng mga gusto niyang gawin. Nang sinabi niyang sumali siya sa Glee club, natuwa ako. Pangarap ko rin iyon para sa aking nagiisang anak. Pero, dahil hindi iyon ang gusto ni Zillion, sinuportahan ko na lang siya sa kanyang hilig sa pagsusulat at pagsasayaw.
Nagkataon namang hilig naman pala iyon ni Gelay. Kaya, bilang reward sa kanila, pinaplano kong bigyan sila ng regalo sa summer. Ipapaenroll ko sila sa dancing summer camp. Dahil mababait silang bata, libre ko na sila. Sa aking bulsa lahat maggagaling ang ipapambayad sa mga gastusin doon. Masaya na ako bilang asawa, Wattpad writer, professor at ama. Wala na akong mahihiling pa. Mayroon akong mapagmahal na asawa. Mayroon din akong poging anak. Plus, mayroon pa akong Gelay --ang aking Wattpad pamangkin, na soon ay magiging kabiyak na rin ng aking unico hijo. Pwede na akong mag-retire...
(Abangan ang part 2â&#x20AC;Ś.)