HOE IS HET MET?

Hoe is het nu met?

Irene Lardy

Ze stond diverse keren op de drempel van de hitparade en toerde de wereld rond als zangeres op grote cruiseschepen. In Limburg kennen we Irene Lardy nu vooral van ‘Mit vastelaovend ben ich gebaore’, opgenomen begin jaren ’80. Onlangs trouwde ze met Ruud van Wersch, die destijds haar platenhoes ontwierp.

“Haar carrière begon met het winnen van een talentenjacht in Zandvoort in 1966”

Het duo was meteen een topper op cruises. "We hebben ruim 25 jaar een geweldige tijd gehad. Maar ook dat word je moe."

Ze koos voor een vaste baan als telefoniste/ receptioniste bij de gemeente Sittard Geleen. Haar stem werd daar regelmatig herkend. Ook zong ze carnavalsnummers in, zoals ‘Mit vastelaovend bèn ich gebaore’,‘’t Maske maog bööke’ en medleys. ‘Mit vastelaovend…’ werd vele jaren later herontdekt en vestigde haar naam opnieuw. Later schreef Guus Steinen voor haar ‘Zo haet ’t Bertha bedoeld’ dat in 2016 de finale van het LVK haalde.

Irene Lardenoye woont nu in Beek en zojuist werd een nieuw kleinood met haar stem herontdekt: het album ‘Songs for a rainy day’, uitgevoerd door een ensemble van toen onbekende musici: Henny Vrienten, Henk van Broekoven alias John Spencer, Peter de Wijn, van G’Race en later hitschrijver voor Gerard Joling en… Irene Lardy.

Haar carrière begon met het winnen van een talentenjacht in Zandvoort in 1966. Ze kreeg een contract bij een grote platenmaatschappij en de platen volgden elkaar op: ‘Je hebt me eindeloos gekust’, ‘Kiriako’ en ‘Dit is de allereerste keer’ haalden in 1970 en 1971 de hitparade, ‘Lord Leicester uit Manchester’ en ‘Romeo en Julia’ net niet.

De echte doorbraak leek op komst toen broer Paul het liedje ‘Viva Espana’ ontdekte, geschreven door BelgischLimburger Léon Caerts en in België een hit voor Samantha. Irene: "Op carnavalsmaandag 1972 nam ik het op, onder leiding van producer Annie de Reuver. Iedereen zag er mijn doorbraak in en er waren tvoptredens gepland. De platenfirma wilde wachten tot de zomer met de presentatie. Toen was het te laat. Imca Marina had het lied ook ontdekt en haar platenmaatschappij wachtte niet."

De showwereld

Irene was vaste gaste in radio en tvprogramma's. Doordat ze ook in het Duits zong trad ze vaak op in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Lou van Burg haalde haar meermalen in zijn Duitse tvprogramma's.

De jaren '70 waren de jaren van live optredens. "Doorgaans met het ter plekke aanwezige orkest. Dat viel nogal eens tegen, daarom vormde ik een duo met Wim Coolen, een Maastrichtse organistzanger die op zijn orgel een heel orkest verving. Ik werkte niet graag met geluidsbanden, dan ben je erg voorgeprogrammeerd. Ik gaf nog liever een deel van mijn gage aan Wim." Haar laatste optreden was in 2017. “Maar samen met Ruud schrijf ik nu nieuwe liedjes. Als de coronabeperkingen voorbij zijn, ga ik wellicht weer zingen. Maar uitsluitend in Limburg.”

Scan me!

Gehecht

Afgelopen week kwam ik een mevrouw tegen met een pup. We kennen elkaar niet, maar het ligt in mijn aard om een praatje te maken met een vreemde, om die persoon de volgende keer zonder hond niet meer te herkennen. Mocht je je aangesproken voelen, sorry.

Ik vraag hoe haar nachtrust is. Bijzondere openingszin, hoor ik je denken. Niettemin, iemand die ooit een pup heeft gehad, begrijpt mij. Ze slaapt goed, Luna ligt het aan mij of heten alle honden Luna? is al zindelijk. Ligt vast aan haar naam.

van de dierenarts chirurgieorthopedie was dat Sjaakie met de juiste mix van medicatie nog een aantal maanden een fijn leven kon hebben. Hij werd ‘een hond van de dag’ en ik raakte nog meer aan hem gehecht dan dat ik al was. We zijn inmiddels ruim een jaar verder en Vlak voordat ik mijn praatje afrond, zegt de Sjaakie had zelfs een heuse tiende ‘blokjesmevrouw “Ik vind het ongelofelijk hoe snel je je aan een hond kunt verjaardag’. De dagelijkse cocktail van medicatie en veel liefde slaat hechten”. En die opmerking was raak. aan.

“De dagelijkse cocktail van medicatie en liefde slaat aan”

Sjaakie kwam bij mij toen hij 8 weken oud was en aan zijn reusachtige poten in verhouding tot zijn hoofd, wist ik dat het een grote jongen zou worden. Wat wil je met de combinatie Rottweiler, Berner Sennen en Duitse Herder uit een ‘oeps nestje’.

Helaas staan deze rassen vaak garant voor gewrichtsproblemen. Sjaakie bleek heupdysplasie te hebben en werd al geopereerd toen hij tien maanden oud was. Daaroverheen kwam elleboogdysplasie, operatie nummer twee. Vroegtijdige artrose aan beide voorpoten volgde en vijf jaar geleden kreeg hij een heupprothese cadeau omdat de eerste operatie helaas te weinig had uitgehaald. Deze operatie, de hersteltijd en de kosten zijn te vergelijken met drie operaties, maar ik twijfelde niet.

Een jaar geleden bleek dat de heupprothese aan het loslaten was. Ik stond voor een lastige keuze en besloot met zijn leeftijd en alle genoemde risico’s, de prothese niet te laten vervangen. De verwachting “Geniet er maar van!”, roep ik de mevrouw toe terwijl ik wegloop. Ik kijk naar Sjaakie en geef hem een knipoog. “Ik ga nog meer genieten van jou”. Zijn glazige blauwgrijze ogen staren terug. Die knipoog zal hij niet meer zien maar hij weet wat de intonatie in mijn stem betekent: koekjes!

JOSINE WARNIER (40)

Is diergedragskundige en richt zich binnen haar bedrijf De Nijnerij op preventie en behandeling van gedragsproblemen bij konijnen. Dit door middel van gedragsbegeleiding en bijscholingen voor huisdierprofessionals. Daarnaast verzorgt zij workshops binnen kindcentra over huisdieren en is zij verbonden aan twee internationale post hboopleidingen op het gebied van diergedrag. Josine woont met haar hond, drie konijnen en twee kippen in Maastricht. www.denijnerij.nl