Op bezoek bij cursist Iza

OP BEZOEK BIJ CURSIST IZA HEEL DICHTBIJ HUIS, EVEN DE GRENS OVER

Onlangs werd ik uitgenodigd door Iza, een van onze cursisten. Iza komt uit Irak en woont in Ulestraten, een kleine 4 kilometer van mijn huis vandaan. Hij komt vaker langs ons huis gefietst als hij op weg is naar het winkelcentrum in Beek. Tijdens een van die fietstochtjes herkende ik hem en nodigde ik hem uit voor een kop koffie.

Iza bakt het brood

En het bleef niet bij die ene keer koffiedrinken. Zo hielp hij mijn zoon een keer met het repareren van een motor en een andere keer kwam hij langs met Iraaks brood en met andere hapjes die zijn vrouw in Ulestraten bakte. Het brood (naanbrood) is ontzettend lekker, daar kreeg hij natuurlijk de nodige complimenten voor. Daarna bracht hij regelmatig een paar broden bij ons langs. Wij hebben een grote walnotenboom en ik kon hem een groot plezier doen met verse noten in het najaar. Een prima ruil!

In februari stuurt Iza me een appje met de vraag om bij hem thuis brood te komen halen. Daar zeg ik natuurlijk geen nee op. Mijn dochter gaat mee om ‘even’ brood te halen. Maar zo werkt het niet bij Iza en zijn gezin, en ik denk dat dat bij vele culturen over de grens niet zo werkt. Ik heb het hier over de gastvrijheid die je in verre oorden aangenaam kan verrassen.

We rijden naar een straat in Ulestraten en bellen aan bij Iza’s huis. Op het moment dat we over de drempel stappen is het net of we in een ander land terecht zijn gekomen. We kunnen ruiken dat er lekker gekookt wordt, en het is geen Nederlands geurtje. Ook de inrichting van het huis geeft ons het gevoel dat we ver weg zijn. De gastvrijheid begint met een kopje thee. In de keuken horen we gerommel, Iza’s vrouw en dochter zijn aan het koken. We kijken naar de televisie die daar kennelijk de hele dag aanstaat met Irakese bruiloften en muziek op de zender. Na de thee gaan we naar de garage, waar Iza’s vrouw ons laat zien hoe ze het naanbrood maakt. Er liggen bollen deeg en er staat een vreemde gasoven: een ronde ton waarin je de tot pizzavorm uitgerolde deegbollen tegen de binnenwand aangooit. Na een paar minuten bakken heb je een heerlijk plat rond brood.

Na deze bakdemonstratie dachten we naar huis te gaan, maar dat was nog even niet aan de orde. We moesten echt mee-eten! Iza’s vrouw had een heerlijk vleesgerecht met een saus, met sla en rijst en met brood klaargezet in de woonkamer. Een heerlijke en volwaardige maaltijd om half 4 ’s middags…Nee, thuis hoefde ik die dag niet meer te koken.

We hebben genoten van het heerlijke eten en van de gastvrijheid en reden een paar uurtjes later met 10 broden naar huis. Het was alsof we terugkwamen van vakantie. Heel dichtbij huis waren we even de grens over geweest!