Lekcje biblijne 2/2013 - spis treści

C

C

M

M

Y

Y

CM

CM

MY

MY

CY

CY

CMY

CMY

K

K

Wydawnictwo „ZNAKI CZASU”

Lekcje Biblijne 2/2013 Kwartalnik biblijno−katechetyczny pomocny w studiowaniu Pisma Świętego Ukazuje się od 1908 roku

Zdravko Stefanowić

Szukajcie Pana, a żyć będziecie!

Główne nauki proroków mniejszych

Wydawnictwo „Znaki Czasu” WARSZAWA 2013

TYTUŁ ORYGINAŁU

Adult Sabbath School Bible Study Guide (standard edition) 2/2013: „Seek the Lord and Live!” Major Lessons From Minor Prophets TŁUMACZ I TYPOGRAF

Jarosław Kauc PROJEKTANTKA OKŁADKI

Daria Gil-Ziędalska REKLAMODAWCA

Mirosław Harasim KOREKTORKA

Katarzyna Krok KONSULTANT

Władysław Kosowski AUTOR APELI EWANGELIZACYJNYCH

Krzysztof Roszkowski REDAKTOR

Mirosław Chmiel

Wszystkie cytaty biblijne pochodzą z Biblii warszawskiej (BW), chyba że zaznaczono inaczej (BB — Biblia brzeska, BG — Biblia gdańska, BI — Biblia interlinearna, BR — Biblia Romaniuka, BT — Biblia Tysiąclecia, NBG — Nowa Biblia gdańska).

Uchwała Rady Kościoła w sprawie skrótów nazw ksiąg biblijnych, podjęta w 2009 roku.

Biorąc przede wszystkim pod uwagę potrzeby ludzi starszych, Rada Kościoła uchwaliła, aby stosować w kwartalniku skróty nazw ksiąg biblijnych z Biblii warszawskiej, zamieszczając także ich odpowiedniki według zasad pisowni określonych w słowniku ortograficznym.

© Wydawnictwo „Znaki Czasu” (2013) All rights reserved

ISSN 0239-359X ISBN 978-83-7295-294-3

Zamówienia na publikacje prosimy kierować pod adresem: Dział Handlowy Wydawnictwa „Znaki Czasu” ul. Foksal 8/6 00-366 Warszawa tel.: 22-331-98-00 faks: 22-331-98-01 e-mail: kontakt@znakiczasu.pl księgarnia internetowa: www.sklep.znakiczasu.pl

Spis treści Skróty nazw ksiąg biblijnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 Lekcja I — 6 kwietnia DUCHOWE CUDZOŁÓSTWO (KSIĘGA OZEASZA) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 Lekcja II — 13 kwietnia MIŁOŚĆ I SĄD JAKO BOŻY DYLEMAT (KSIĘGA OZEASZA) . . . . . . . . . . 16 Lekcja III — 20 kwietnia ŚWIĘTY I SPRAWIEDLIWY BÓG (KSIĘGA JOELA) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 Lekcja IV — 27 kwietnia BÓG WSZYSTKICH LUDÓW (KSIĘGA AMOSA) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32 Lekcja V — 4 maja SZUKAJCIE PANA I ŻYJCIE! (KSIĘGA AMOSA) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40 Lekcja VI — 11 maja BÓG PRAGNĄCY PRZEBACZAĆ (KSIĘGA JONASZA) . . . . . . . . . . . . . . . . . 48 Lekcja VII — 18 maja SZCZEGÓLNY LUD BOŻY (KSIĘGA MICHEASZA) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56 Lekcja VIII — 25 maja UFAJĄC BOŻEJ DOBROCI (KSIĘGA HABAKUKA) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64 Lekcja IX — 1 czerwca DZIEŃ PANA (KSIĘGA SOFONIASZA) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72 Lekcja X — 8 czerwca TO, CO NAJWAŻNIEJSZE (KSIĘGA AGGEUSZA) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79 Lekcja XI — 15 czerwca WIZJE NADZIEI (KSIĘGA ZACHARIASZA) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86 Lekcja XII — 22 czerwca NAJLEPSZY DAR NIEBIOS (KSIĘGA ZACHARIASZA) . . . . . . . . . . . . . . . . 93 Lekcja XIII — 29 czerwca OBYŚMY NIE ZAPOMNIELI! (KSIĘGA MALACHIASZA) . . . . . . . . . . . . . 100 Projekty misyjne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107 Apele ewangelizacyjne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108 Zachody słońca i pobudki poranne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109 Kalendarz czytania Biblii . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112

Wprowadzenie Nienaturalny bieg rzeczy. Ktoś powiedział, że umysł nigdy się nie zadowoli — nigdy. Jest tak dlatego, że mamy tu do czynienia z okrutnym paradoksem.

Otóż umysł, który jest w stanie rozważać wieczność, funkcjonuje w świecie materii, która z kolei jest przemijająca i, co najważniejsze, umysł zdaje sobie sprawę z tego, że nie będzie istniał wiecznie. Wszyscy umrzemy, podobnie jak wróble i ślimaki. Różnica polega na tym, że wróble i ślimaki o tym nie wiedzą.

My o tym wiemy i ta świadomość wywołuje niepokój i cierpienie.

Co sprawiło, że znaleźliśmy się w tej dziwnej sytuacji, z której nie ma żadnego wyjścia? Odpowiedź jest oczywista: grzech. On prowadzi do śmierci. Ludzie grzeszą, a więc też umierają. Chyba nie da się tego ująć prościej. „Jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli” (Rzym./Rz 5,12).

Tak, ludzie umierają. Ale prawdą jest też, że to nie było częścią pierwotnego planu. Wszyscy zostaliśmy stworzeni, by żyć wiecznie. A zatem, zgodnie z tym planem, nasze życie miało się nigdy nie skończyć. Śmierć jest wobec tego intruzem — nienaturalnym biegiem rzeczy. Wydaje się, że tak przywykliśmy do śmierci, iż traktujemy ją jak coś normalnego. Wmawiamy sobie, że należy ją zaakceptować jako część życia. Śmierć jest częścią życia?! Jeśli to stwierdzenie brzmi paradoksalnie, a nawet absurdalnie, to dzieje się tak dlatego, że takie właśnie ono jest! Śmierć jest zaprzeczeniem życia, a nie jego częścią.

I tak docieramy do sedna lekcji bieżącego kwartału. Ich motto można wyrazić znanym cytatem Ellen G. White, w którym stwierdza ona, że wielkim tematem Biblii jest „dzieło Boże polegające na złożeniu chwały człowieka w proch i uczynieniu dla człowieka tego, czego on sam nie jest w stanie dla siebie uczynić”1.

Co takiego Najwyższy czyni dla nas, czego nie jesteśmy w stanie sami zrobić? Oczywiście zbawia nas od najbardziej nienaturalnego biegu rzeczy — śmierci, wiecznej śmierci, którą musielibyśmy ponieść, gdyby nie łaska Boża objawiona w planie zbawienia. Innymi słowy, lekcje tego kwartału są wezwaniem skierowanym do każdego z nas i do całego Kościoła, byśmy szukali Pana i żyli.

Właśnie ten temat będziemy studiować — to, czego Bóg dokonuje dla nas, a czego my sami nigdy nie bylibyśmy w stanie uczynić dla siebie — dar życia wiecznego w Jezusie. Jednak nasze rozważania będą sięgać tam, gdzie rzadko zaglądamy — do proroków mniejszych — dwunastu krótkich ksiąg Starego Testamentu. Proroków tych nazwano mniejszymi nie dlatego, że byli mniej ważni od większych, ale dlatego, że ich księgi, które weszły w skład Pisma Świętego, są znacznie krótsze niż księgi pozostałych autorów Starego Testamentu.

1

Ellen G. White, The Faith I Live By, s. 109.

5

Czy przez małżeństwo Ozeasza z rozwiązłą kobietą, czy przez próbę ucieczki Jonasza przed Bożym powołaniem, czy przez zdumiewającą wizję Jozuego i anioła daną Zachariaszowi, prorocy mniejsi wspólnie przekazują wielkie przesłanie, które dociera do nas raz po raz — przesłanie łaski dla grzeszników.

Treścią tego przesłania jest Boże pragnienie, by zbawić nas od naszych grzechów, od ruiny, do której one prowadzą, od buntu i od nieposłuszeństwa. W tych księgach niejednokrotnie czytamy o tym, jak Pan wzywał swój lud do skruchy, odrzucenia grzechów i powrotu do Niego, aby Izraelici mogli żyć i nie musieli umierać — aby przyjęli zbawienie zamiast potępienia oraz nadzieję zamiast rozpaczy.

W tym przesłaniu nie ma niczego mniej wartościowego. Jest to prawda wciąż aktualna. Jest to Boże przesłanie kierowane do nas dzisiaj tak samo, jak było kierowane do tych, którzy żyli w czasach owych dwunastu autorów ksiąg Starego Testamentu. Zatem tych dwunastu proroków, choć już dawno zasnęli, nadal przemawia.

Pozostaje tylko pytanie: — Czy będziemy ich słuchać?

Powinniśmy, bo to sprawa życia i śmierci2.

2

6

Dr Zdravko Stefanović, autor Lekcji Biblijnych 2/2013, urodził się w Bośni. Wykłada język hebrajski i Stary Testament na amerykańskim Uniwersytecie Walla Walla. Z żoną, Bozaną, która jest wykładowczynią matematyki, mają dwóch synów. Cała rodzina spędziła 12 lat, pracując misyjnie we wschodniej Azji (przyp. red.).