‘Draag óók bij aan de visie ‘Samen doen wat wél kan’

Vanuit de CCVR Talant kan ik jullie melden dat wij een andere naam voor onze medezeggenschapsgroep hebben totdat de nieuwe regeling voor medezeggenschap is vastgesteld. Voortaan heten we MGV. Dit staat voor medezeggenschapsgroep vertegenwoordigers. Het is misschien even wennen aan deze Alliade-brede naam, maar onze inzet en betrokkenheid blijft precies hetzelfde! We zitten nog steeds middenin de procesvorming van de medezeggenschap. Dit vraagt meer tijd dan we hadden verwacht. In overeenstemming met de raad van bestuur, door ons ingewonnen adviezen en na instemming van alle raden, hopen we het rond de zomervakantie in orde te hebben. Een kwestie van geduld dus.

Voortbordurend op mijn vorige column over ‘Eén voor allen, allen voor één’ kom ik uit op de positie van de verwant. En daarmee bedoel ik niet die van de cliënt, maar die van ouder, familielid of belangenbehartiger. Misschien vraag jij je af: waar sta ik als verwant, voor wiens belangen kom ik eigenlijk op en wie dien ik ermee? Gaat het om het welzijn van het individu of dat van het collectief? En voor wie wil ik mij inzetten? We hebben allemaal onze zorgen. Waar kunnen we die delen? Het is een goede zaak om alle zorgen over de cliënt kenbaar te maken bij de directe begeleiders of het hoofd. Zij weten als geen ander hoe ermee om te gaan. Met het erover praten lossen we vaak al de helft op.

Maar laten we eerlijk zijn; als het gaat om onze verwant, dan blijf je vaak zorgen houden. Dat hoort er gewoon bij. Alhoewel je jezelf ook wel eens mag afvragen of de zorgen altijd terecht zijn. Soms kun je ook te hoge verwachtingen hebben of te hoge eisen stellen als je kijkt naar het zorgzwaartepakket (ZZP). Hoe realistisch is dat? Het kan er zelfs voor zorgen dat je jezelf daardoor ongewild in een soort concurrentiepositie plaatst ten opzichte van de begeleiders. Het wordt dan een stuk moeilijker om er op een goede manier mee om te gaan. Dan schuurt het met wat Alliade kan bieden. Iets wat toch met enige regelmaat op diverse locaties valt te beluisteren.

Een voorbeeld: een ouder wil dat er elke dag met hun zoon, naast dagbesteding, in de omgeving wordt gewandeld. Niks op tegen als het om gezonde leefstijl gaat, zou je zeggen. Maar is gezien het ZZP het aantal begeleidingsuren wel toereikend? Zo niet, wat dan? Kom ik dan zelf vaker bij mijn kind om te wandelen of schakel ik een familielid/kennis in? Of kan de persoon zelf misschien naar zijn of haar werk lopen? Hoe los je dit binnen het driehoeksgesprek samen op?

Het worden zo langzamerhand bijna gewetensvragen, waarbij ik mijzelf beslist niet met het bekende opgeheven vingertje als een leermeester neer wil zetten! Maar om de positie te bepalen, moet je eerlijk zijn naar elkaar. Dat geldt zowel voor het individuele belang als voor het collectief belang. Loop je ergens tegenaan, ga met mensen van Alliade om de tafel. Juist binnen deze opgroeiende organisatie pleit ik ervoor dat je als verwant eens kijkt of je zelf kunt bijdragen aan de visie ‘Samen doen wat wél kan’. Oftewel: bij AlliADE niet teveel woorden maar DADE!

Hartelijke groet vanuit de CCVR

Gurbe de Boer

Gurbe de Boer

Mail: ccvr@alliade.nl

Telefoon: 0513 - 64 39 31