Chcę wrócić do mamy!” – str

2. Na kolonii

2.1. „Chcę wrócić do mamy!”

Nie unikniemy tego… Dzieci tęsknią za rodzicami, bo ich kochają i czują się przywiązani do swojej rodziny. Jak możemy pomóc? • Przygotujmy rodziców na zebraniu. Opowiedzmy im jak przygotować dziecko do kolonii, jak mówić o wyjeździe i w co zaopatrzyć dziecko by było mu bez rodzica łatwiej • Poprośmy rodziców, by na każdy dzień napisali pogodny list do dziecka i zapakowali w koperty. Do środka można włożyć też jakiś drobny prezencik. Jest to rozwiązanie bardzo pomocne dla zuchów. Najlepiej by wszystkie listy dziecko miało w swojej torbie, by uniknąć sytuacji, że kadra zapomni któregoś dnia dać dziecku list. • Nauczmy rodziców, że gdy dadzą dziecku lukę „W razie czego przyjadę po Ciebie” to dają zuchowi do zrozumienia że będzie źle. Dzieci których rodzice tak mówili, już w pierwszej godzinie bardzo płaczą i chcą, by rodzice natychmiast je odebrali „bo obiecali”. Boją się kolonii, bo skoro rodzice po nich przyjadą to znaczy że na kolonii będzie strasznie. • Postarajmy się by każda szóstka miała swojego opiekuna. Opiekun będzie miał możliwość do każdego zucha podejść indywidualnie i szybko zauważy jak coś się dzieje. Zuch będzie wiedział, że opiekun szóstki zastępuję mamę i w razie czego przyjdzie się przytulić. • Słuchajmy dzieci. Gdy tęsknią dajmy im przestrzeń, by mogły opowiedzieć co czują, czy nawet popłakać. Przede wszystkim aktywnie słuchajmy co dziecko mówi, nie zasypujmy go radami i próbami pocieszenia. - Chcę do mamy! - Mama jest bardzo kochana prawda? - Tak. Ja chcę wrócić do domu. - A co zrobisz jak wrócisz? - Będę się bawił z moim psem. - O, masz psa? Ja też bym chciała…. I tak dalej. Podążajmy za dzieckiem i słuchajmy go. Nagle zauważymy że dziecko przestaje płakać zaangażowane w rozmowę. • Powtarzajmy zuchom, że my zastępujemy mamę czy tatę i będziemy się nimi opiekować. Że zawsze mogą się do nas przytulić jak do mamy. My zawsze tak jak mama będziemy dbać o to, by było bezpieczne. • Bądźmy uważni wieczorami. Nie zapomnijmy przeczytać zuchom wieczorem bajki. Gdy tęsknią posiedźmy z nimi w namiocie aż zasną.