Cor van Zadelhoff

“De structuur van Zuid is helemaal top. Ik zeg altijd: 'niets meer aan doen, je kunt het alleen maar verpesten.'”

Wie denkt aan vastgoed, denkt aan Cor van Zadelhoff. In zijn jonge jaren heeft hij een fantastisch imperium opgezet. Met projecten over de hele wereld kun je hem met recht een van Nederlands succesvolste vastgoedondernemers ooit noemen! Inmiddels focust hij alleen op Amsterdam en Londen; de steden die hem – ook historisch – het meeste fascineren.

In misschien wel het mooiste kantoor van AmsterdamZuid, waar hij al vijftig jaar kantoor houdt, ontmoeten we de heer Van Zadelhoff. We nemen plaats aan zijn werktafel in een comfortabele lederen zetel.

Waar bent u opgegroeid?

“Ik kom oorspronkelijk uit Ouderkerk. We woonden op een boerderij en gingen naar de landbouwschool enzo. Later pas heb ik Amsterdam ontdekt en was ik er vervolgens ook niet meer weg te slaan. Ik vind het een heerlijke stad! In die tijd heb ik ook het vastgoed ontdekt. Stenen stapelen noem ik het maar heel simpel. Onroerend goed intrigeert mij. Voor een heleboel mensen is het maar een statisch geheel, maar voor mij leeft vastgoed.”

Hoe is dat zo gegaan?

“Ik ben in het vak gekomen doordat ik eigenlijk behulpzaam ben geweest om voor de gemeente Amsterdam alle boeren van het Bijlmermeer op te kopen ten behoeve van de uitbreiding van de stad. Bij wijze van spreken verkocht ik die boeren de ene week veevoer en de andere week kocht ik hun boerderijen op voor de gemeente. Ook dat is onroerend goed: een verandering van bestemming en noem maar op. Zo heb ik door de jaren heen heel Amsterdam zien groeien en heb ik Amsterdam-Zuid zien ontstaan.”

Het mooiste stadsdeel van Amsterdam, nietwaar?

“Amsterdam-Zuid is een soort satellietstad. Heel Zuid is een stad op zich geworden. Wat van Oud-Zuid het mooiste is, is dat Berlage met zijn stadsplanning de mix van wonen, werken en recreëren goed heeft gerealiseerd. Door die drie aspecten te mengen zorg je voor de meeste reuring en eigenlijk het beste leef- en werkklimaat. Je wilt niet in een betongebied terechtkomen, wanneer je je kantoorruimte uitloopt. Daarbuiten moet beweging zijn en dat is hier het geval. De structuur van Zuid is helemaal top. Ik zeg altijd: 'niets meer aan doen, je kunt het alleen maar verpesten.'”

Van landbouwschool naar makelaardij.

Toch blijft Zuid voortdurend in ontwikkeling…

“Nou ja, ik heb Amsterdam-Zuid zien veranderen doordat Nieuw-Zuid eraan geplakt werd. Dat is natuurlijk eigenlijk een heel andere werkomgeving, gedwongen door de economische behoefte. Je had voorheen veel kleinere kantoorunits voor kleinere bedrijven. Als er dan opeens een accountantskantoor komt van een paar duizend man, dan heb je andere gebouwen

nodig. Vandaar is de ontwikkeling van de Zuidas ook prima. Maar dan komt nu de vraag: hebben we al die kantoren wel nodig?”

Zou iedereen maar moeten gaan thuiswerken?

“Ik geloof niet in volledig thuiswerken, maar ik geloof vooral in een combinatie. Het gaat allemaal om elkaar ontmoeten. Als je thuis blijft zitten, gebeurt er niet veel. Nou ja, ruzie soms! Bij thuiswerken wordt dat denk ik nog weleens onderschat. De harmonie binnen een gezin gaat erom dat je niet de hele dag op elkaars lip zit. Maar het is ook waanzin om een paar uur per dag te verslijten in woon-werkverkeer. Dat heb ik zelf nooit gedaan. Nu heb ik het voorrecht dat ik die keuzes zelf kon maken, maar ik heb nooit een uur van mijn werk af gewoond. Wel op tien minuten afstand lopen.”

Hoe heeft u de afgelopen periode zelf doorgemaakt?

“Tijdens de lockdown zat ik in Zuid-Frankrijk. En of ik nu in Breukelen zat of in Zuid-Frankrijk, ik kon alles met mijn tablet. Vergaderingen via Teams en via Zoom, helemaal prima. Deze hele corona is ook een wake up call. Waarom moeten we allemaal vliegen? Zijn we goed bezig om voor een vergadering naar New York te vliegen? Waanzin. Af en toe moet je elkaar zien, maar je kan elkaar ook heel goed zien via een tablet. Je ziet helaas meer rimpels met de iPad dan zonder. Personen moeten niet zoveel bewegen. Overigens wel met je lijf. Sporten is een heel ander verhaal!”

Kunt u vertellen over uw liefde voor de polosport?

“Ik heb polo altijd gezien als een fantastische kijksport. Ik heb het zelf nooit gedaan, want ik ontdekte het pas toen ik een jaar of veertig was. Ik woonde toen een poosje in Engeland en daar is polo heel normaal. Toen ik weer terugkwam in Nederland, miste ik dat. Het wordt een beetje beschouwd als een elitaire sport, terwijl ik juist wil dat het dat zo min mogelijk is. Het is het samenspel tussen mens en dier en die wordt bijna in geen sport beter bedreven dan met polo. De polospeler en het paard zijn zo op elkaar aangewezen en ingespeeld, dat is voor mij een lust om te zien.”

En dankzij Museumplein Polo Amsterdam laat u velen meegenieten van uw hobby!

“Ik wilde de sport naar Amsterdam halen en zo kwamen we opeens op het idee van city polo. Dan is het niet vier tegen vier, maar drie tegen drie. Dankzij een veel kleiner veld is het eigenlijk nog een intensievere kijksport dan in het geval van een groot veld waarbij je er haast een verrekijker bij moet pakken. Zo hebben we vijf jaar geleden besloten om een keer per jaar op het Museumplein polowedstrijden te organiseren.”

Helaas dit jaar geen Museumplein Polo Amsterdam…

“Het zou dit jaar de vijfde keer worden. We hadden een aangepaste editie zonder tenten en tribunes voorbereid, maar na goed overleg met het Stadsbestuur van Amsterdam hebben we besloten het polotoernooi, ook in kleinere vorm, dit jaar niet te laten plaatsvinden. De recente COVID-19 ontwikkelingen in Amsterdam liggen ten grondslag aan dit besluit. De gezondheid van alle betrokkenen staat altijd voorop. Wij hopen bij de vijfde editie van Museumplein Polo Amsterdam op 1, 2 en 3 oktober 2021 weer zo veel mogelijk mensen te verwelkomen. Ik geniet ervan als ik zie dat het publiek geniet.”

Na jaren in Zuid te hebben gewoond, heeft u uw geliefde stadsdeel toch verlaten…

“Later ben ik in Breukelen gaan wonen. Twintig paarden op het Museumplein dat gaat niet helemaal. Daar heb je ruimte voor nodig. En omdat ik ook erg van het platteland hou, is dit voor mij een mooie combi. Vanaf mijn kantoor kan ik alles op loopafstand doen. De variatie vind ik juist zo leuk. Als je in een keer de beste plek kiest, dan houd je hem je leven lang!”

Hoe is uw vak inmiddels veranderd?

“Als je wat ouder wordt, moet je simplificeren. Het is nu een heel simpel onroerend goed bedrijf. We zaten met het bedrijf natuurlijk wereldwijd, maar we beleggen nu alleen nog in Amsterdam en Londen; twee plaatsen die we goed kennen. Een tweede verandering is dat we voorheen eigenlijk heel veel in kantoren zaten en een beetje in woningen. Maar door nu recentelijk het Slotervaart aan te kopen, zijn we nu ineens ook volop bezig in de zorg. Dat wordt een fantastisch zorgcentrum. Dat gaan we heel zorgvuldig doen, zodat het voldoet aan alle wensen die de zorgverleners hebben. Of het nu cardiologie is of fysiotherapie betreft, daarvoor creëren we ruimtes waar het personeel op de meest moderne leest kan werken. Dus dat is heel leuk!”

Als het niets was geworden binnen de makelaardij, wat zou u dan voor beroep hebben gekozen?

“Ik vind advertising, public relations en reclame ook geweldig. Hoe krijg je het voor elkaar dat een Nike met zo’n swoosh logo zorgt dat iedereen weet waar je

“De polospeler en het paard zijn zo op elkaar aangewezen en ingespeeld, dat is voor mij een lust om te zien.”

het over hebt?! Dat is toch ongelooflijk knap! Toen ik in Nederland begon heb ik ook gezegd: over vijf jaar wil ik dat iedereen in Nederland die een nieuw kantoor overweegt, aan mij denkt. Dus toen ben ik enorm in de publiciteit gegaan en nou ja, we zijn wel vijftig jaar marktleider geweest in Nederland… Het is buiten een vak beoefenen ook belangrijk om jezelf goed te kunnen verkopen.”

Heeft u nog dromen?

“Ik ben nu 82 en mijn vader werd 94. Zijn vader werd 84 en diens vaders 74. ‘Dus jij wordt 104’, zei mijn vader. Dat is ook mijn wens. Maar wel in goede conditie. En die conditie, daar moet je alles aan doen. Een heleboel ouderen verwaarlozen hun corpus. Zonder corpus ben je niets. Je moet je geest én het lichaam beide blijven gebruiken. Bewegen, gezond eten en blijven nadenken.”