www.mountainbikeplus.com
supercompensatie harder rijden door te rusten
routes
galmaarden (b) hattem (nl)
ondrej cink tsjechisch goudhaantje
enduro
trek bike attack lenzerheide
#150 • mountain bike plus (nr. 8 - 2013) • oktober 2013
TEST
gloednieuwe 27,5”-bikes voor 2014
Canyon Nerve AL8.0 Giant XTC Advanced 27.5 Merida Big.Seven Carbon Team
NIEUWS & TRENDS
eurobike
ROCKY MOUNTAIN INSTINCT 999 MSL Topmodel getest tijdens trailmarathon door Zwitserland
LANGE DAGEN ONDER DE NOORSE MIDZOMERZON
LEGENDARISCH HAFJELL werkplaats
MONTAGE EN AFSTELLING VAN SCHOENPLAATJES
duurtest
NINER AIR 9 RDO NA 1500 KM & 29.000 HM
50 mountain bike plus #150 | oktober 2013 0| 0€14,50
ultieme upgrade KLEINE UPGRADES VOOR DE BETERE TECHNISCHE TRAILS
00150
BP 8 7 1 0 9 6 6 3 4 7 8 2 9
IN BEELD
WERELDKAMPIOENSCHAPPEN
ind augustus werd in het Zuid-Afrikaanse Pietermaritzburg het wereldkampioenschap mountainbiken verreden. We vatten de kampioenschappen voor je samen in enkele treffende foto’s. tekst & foto’s: irmo keizer
4 | MOUNTAIN BIKE PLUS
WERELDKAMPIOENSCHAPPEN
0,396 SECONDEN
WK DOWNHILL Heren 1. Greg Minnaar 2. Michael Hannah 3. Jared Graves Dames 1. Rachel Atherton 2. Emmeline Ragot 3. Tracey Hannah
Het verschil tussen goud en zilver. Een miniem verschil op een run van 3 minuten en 58 seconden. Greg Minnaar wint thuis, onder druk weet hij de perfecte run neer te zetten voor de ultieme bekroning van zijn seizoen en misschien wel zijn carrière. Inzet: Minnaar denkend aan Madiba, trots op zijn land.
WERELDKAMPIOENSCHAPPEN
MOUNTAIN BIKE PLUS | 5
INHOUD
15
Nieuws & trends van Eurobike 2013
32
Rocky Mountain Instinct 999 MSL
Topmodel getest tijdens trailmarathon door Zwitserland
We durven te spreken van een derde generatie twentyniners, waarbij de rijeigenschappen in scherpe bochten niet meer onderdoen voor de 26�-bikes van weleer.
8 | MOUNTAIN BIKE PLUS
INHOUD
20
BikeSpot Hafjell - Noorwegen
TEST
47
Rij-impressies: de eerste 2014-selectie
86
Christine Gegeckas: sterke vrouw achter sterk team
32 Rocky Mountain Instinct 999 MSL 40 Parts & Stuff 47 Rij-impressies: de eerste 2014-selectie Canyon Nerve AL8.0
Giant XTC Advanced 27.5 Merida Big.Seven Carbon Team Niner R.O.S. Pinarello Dogma
74 Duurtest update Niner Air 9 RDO TOURS & TRAILS 20 BikeSpot Hafjell - Noorwegen 44 Marathonmania 24-uursrace Assen 58 Mountainbikeroute Galmaarden (B) 82 Enduro Trek Bike Attack – Lenzerheide (CH) 90 Mountainbikeroute Hattem (NL) 94 Enduro Endurogids SPORT 28 Interview Ondrej Cink 36 Training Supercompensatie 62 Training Anne Terpstra 86 Training Christine Gegeckas VERDER IN DIT NUMMER 4 Wereldkampioenschappen in beeld 11 Nieuws 66 Column De Vitriooltrail
Stijf
98 Preview volgende editie
TECHNIEK 67 Tech Zone Eggbeater-pedalen opknappen Quick Fix Achtergrond remblokken
70 De ultieme upgrade Kleine upgrades voor de betere
technische trails
78 Werkplaats Montage en afstelling van schoenplaatjes
INHOUD
MOUNTAIN BIKE PLUS | 9
TOURS&TRAILS
BIKESPOT
Hafjell - Noorwegen
LANGE DAGEN
20 | MOUNTAIN BIKE PLUS
BIKESPOT
IN NOORWEGEN et is een uurtje of negen ’s avonds. Langzaam maar zeker zoekt de zon haar plekje onder de horizon. Heel langzaam, want het licht blijft nog wel een paar uurtjes hangen hier in Noorwegen. De gouden stralen geven ons een duidelijk signaal: tijd om nog een keer de berg op te gaan! We gebruiken de pick-ups waarvoor ze vast ooit bedacht zijn: bikes naar boven brengen!
BIKESPOT
MOUNTAIN BIKE PLUS | 21
TEST
FIETSTEST
Rocky Mountain Instinct 999 MSL
VOLG JE INSTINCT
ocky Mountain blijft een merk voor liefhebbers. Of zoals ze het zelf formuleren: “Bikes for people who love the ride.” Toch maakt de nieuwe carbon Instinct vooral indruk door zijn enorme veelzijdigheid, waarmee een breed publiek wordt aangesproken.
32 | MOUNTAIN BIKE PLUS
FIETSTEST
tekst: gerko van der graaf foto’s: bas wit Halverwege 2012 introduceerde Rocky Mountain de nieuwe Instinct: een twentyniner trailbike met 130 millimeter veerweg. Dit jaar werd het assortiment uitgebreid met carbon modellen. Eind augustus mochten wij op pad met het topmodel, de 999 MSL, voor een stevige testsessie tijdens een trailmarathon dwars door Zwitserland. De Canadezen hebben niet zomaar een koolstofkopie gemaakt van de aluminium versie, maar serieus moeite gedaan om een compleet andere fiets te ontwikkelen met exclusieve rijeigenschappen. Bij Rocky staan als vanouds die rijeigenschappen op de eerste plaats. ‘Love the Ride’ is niet zomaar een kreet, het is een filosofie die wordt geconcretiseerd door middel van technologie met fraaie namen zoals Rider Tuned Concept (RTC), Smoothlink-vering en het Ride 9-verstelsysteem.
FUNCTIONELE TECHNIEK
Het Rider Tuned Concept staat bij Rocky voor de ontwerpvariabelen - zoals bijvoorbeeld wielmaat en veerweg - om een fiets optimaal geschikt te maken voor een bepaald inzetbereik. Bij de Instinct was het doel een extreem veelzijdig frame te maken dat zowel geschikt is voor een lange marathon op zaterdag, een paar heftige trails op zondag en als toetje een lange ‘backcountry-ride’ op maandag - het ideale lange weekend volgens Rocky. Om een der-
gelijke veelzijdigheid te verkrijgen werd gekozen voor 29”-wielen om betere roleigenschappen te krijgen op lange beklimmingen en steile afdalingen. Door de grote wielen te combineren met het Ride 9-verstelsysteem van de achterdemper, is het mogelijk om de balhoofdhoek van 69,3 naar 67,7 graden te verstellen. Ook de veerkarakteristiek wordt progressiever naarmate je de balhoofdhoek kleiner maakt. Koppel dit alles aan een actief, doch zeer neutraal werkend Smoothlink-veersysteem met 130 millimeter veerweg en het lastige compromis tussen marathonbike en ‘trail-blaster’ wordt al een stuk realistischer. Feit is dat al die techniek wel enige kennis van zaken vereist bij de instelling. Door de bovenste demperophanging te voorzien van een ‘dubbele ruit’ met negen posities, kunnen de veereigenschappen van de fiets exact op het terrein en op het gewicht van de rijder worden aangepast. Rocky maakt het Instinct-rijders echter gemakkelijk. Dankzij de speciale website of iPhone-app is de juiste positie vinden een fluitje van een cent.
AFMONTAGE OP TOPNIVEAU
Natuurlijk hoort bij een carbon topmodel ook een top-afmontage. Het schitterend vormgegeven carbon frame (slechts 2350 gram inclusief demper) heeft interne kabelgeleiding met goed toegankelijke ‘service ports’. De demping wordt geregeld door Fox CTD voor- en achtervering met Kashima Coat. De achterdemper is met een nieuw vormgegeven remote-hendel
vanaf het stuur te bedienen. Voor de aandrijving is gekozen voor 11-speed Sram XX1-aandrijving. Schakelen doen we met de XX1 Matchmaker Trigger. De wielen zijn van Stan’s en hebben iets bredere ZTR Arch EX-velgen en Stan’s 3.30-naven (achter 142x12, voor QR15 voor extra stijfheid). Verder zien we, zoals bij Rocky Mountain gebruikelijk is, veel Race Face-onderdelen: een Turbine CNC-stuurpen en een SixC carbon stuur met een breedte van 750 millimeter. Om de trail-inzet te verhogen is er een RockShox Reverb Stealth-zadelpen gemonteerd. De remmen komen van Avid (X0 Carbon) en we reden rond op het rubber van de Continental Mountain Kings.
BERGOP
Rijden op de Instinct 999 MSL is in het begin een kwestie van wennen. Ondanks dat we de Ride 9 in de meest luie stand (balhoofdhoek 67, 7 graden, zithoek 73,6 graden) hebben staan, stuurt de bike een stuk nerveuzer dan de testbikes die we de laatste tijd hebben gereden. Met name de erg korte stuurpen zorgt voor nogal directe stuurimpulsen. Daar moeten we in de eerste trailafdalingen even aan wennen. Maar na een paar uurtjes aan boord van de Instinct zijn we volledig overtuigd van de keuzes die Rocky heeft gemaakt voor deze fiets. De wendbaarheid van deze twentyniner is simpelweg beter dan die van menig 26”-fiets, zelfs in de meest downhill-georiënteerde stand van de Ride 9-vering! Echter ook in de beklimming is de Rocky een sterk wapen. De Smoothlink-sus-
FIETSTEST
MOUNTAIN BIKE PLUS | 33
Giant XTC Advanced 27.5
50 | MOUNTAIN BIKE PLUS
FIETSTEST
27,5” VOOR EEN ULTIEM RACEKANON
Het meest duidelijke en fermste statement wat de nieuwe wielmaat aangaat, komt van Giant. Giant gelooft rotsvast in het 650bconcept, heeft de drie wielmaten uitvoerig getest en kwam daarbij tot de conclusie dat de tussenmaat simpelweg de beste is. Kort door de bocht: 26” verdwijnt uit het gamma, 29” zien we nog maar op een beperkt aantal modellen. Een gewaagde keuze van Giant. Voor hen is 27,5” het beste van beide werelden: lager gewicht, efficiënter en betere controle. Door de verbeterde roll-overcapaciteiten en een betere ‘angle of attack’ om over objecten te rijden, versnellen en rollen 27,5” wielen gewoon beter. Waar je met een 29”-frame geometriegewijs wel eens in de knoei raakt, is dat probleem met een 27,5”-frame volledig opgelost. Net als de zijdelingse stijfheid die je in een kleiner frame gewoonweg hoger kan maken. Let op: dit zijn niet onze woorden, het is een statement van Giant. Na een korte, maar hevige test met de compromisloze hardtail crosscountryracer zijn wij geneigd Giant toch wel even in hun standpunt bij te treden. Wat een bike! Zo snel, zo licht, zo nerveus,... we worden er welhaast euforisch van. De XTC Advanced is zo’n fiets waarmee je je letterlijk het snot voor ogen racet. Hier telt maar één ding: zo snel mogelijk over de meest uitdagende crosscountry-parkoersen vliegen. Het imponerende OverDrive 2-balhoofd maakt hier een uiterst nauwkeurig te sturen projectiel
BERGOP BERGAF ACCELERATIE STUURGEDRAG VERING
Racekanon bij uitstek Prachtig frame en dito afmontage
Op geaccidenteerde veldwegen verliest hij het van twentyniners
SPECIFICATIES Merk en type: Prijs: Gewicht: Frame: Voorvork/balhoofd: Shifters: Derailleur achter Remmen: Cranks/bracket: Cassette: Velgen/naven: Banden: Zadel / Zadelpen: Stuur / stuurpen:
van. En dat het frame meer dan zomaar stijf is, kun je op het conto van de MegaDrive-onderbuis en PowerCore-bracket (BB92) schrijven. Erg mooi is de geïntegreerde zadelpenklem, die netjes in de bovenbuis is weggewerkt. Zoals het een pure racebak betaamt, wordt de XTC Advanced op pad gestuurd met de Sram XX1-aandrijving, Avid XX-remmen en een lichte RockShox Sid-voorvork. Erg mooi zijn de bijpassende blauwe kleuraccenten op de Sram-onderdelen. Giant zorgt eveneens voor haar eigen wielen. Op de XTC Advanced resulteert dat in een stijf, erg mooi en lichtgewicht PXCR-0-wielsetje. Met Schwalbes jongste en snelste telg, Thunder Burt, daaromheen is het inzetbereik meteen volstrekt duidelijk. De Giant Advanced XTC 27.5 is een fantastische lichtgewicht racebak waarmee je de stenen uit de grond accelereert. Dit is puur kicken, met de rijsensaties en de nervositeit van een onvervalste 26”-racehardtail. De geometrie klopt volledig; zowel acceleratie als controle en stabiliteit zijn uitstekend. Op dat ene worteltapijt van het Zuid-Duitse testparkoers was het alle hens aan dek, maar dan voel je tenminste nog eens dat je echt aan het biken bent. Op andere delen van datzelfde parkoers was deze Giant absoluut onstuitbaar snel, in een lange klim moeten dan weer alle hens aan dek om de collega op een twentyniner bij te benen. Maar voor een portie ultiem en onvervalst rondjes knallen mag je ons altijd deze Advanced toeschuiven, heerlijke racebak! Als de rest van het 27,5”-gamma van Giant ook zo schitterend rijdt, zitten de 29”-adepten met een flink probleem.
INZETBEREIK
XC
ZITPOSITIE
RACE GESTREKT COMFORTABEL RECHTOP
INNOVATIEGRAAD
OLD SCHOOL
KARAKTER
STATISCH
MARATHON
TOER
UP-TO-DATE INGETOGEN
Giant XTC Advanced 27,5 nog niet bekend +/- 8 kg Giant Advanced-grade composite RockShox SID XX, 15mm thru axle, Overdrive 2 Sram XX1 Gripshift Sram XX1 Avid XX World Cup Sram XX1 (32T), Sram GXP PF Sram XX1, 10-42 T Giant P-XCR0 Schwalbe Thunder Burt, 27,5x 2,1 Fizik Tundra/Giant Contact SLR Giant Contact SLR
ALL MOUNTAIN MODERN PITTIGE PEPER
Postmount-bevestiging van de XX-remmen in bijpassende kleuren.
ENDURO GEAVANCEERD ROCK & ROLL
De zadelpen is prachtig verwerkt in de bovenbuis. FIETSTEST
MOUNTAIN BIKE PLUS | 51
SPORT
INTERVIEW
Wie is Nederlands toptalent Anne Terpstra?
“HET MOUNTAINBIKEN IS EEN BEETJE UIT DE HAND GELOPEN” nne Terpstra reed dit seizoen bij de beloftes en zette na drie jaar bij de elite dus een stapje terug. Maar wel om er straks twee voorwaarts te zetten, zoveel is duidelijk. De studente geneeskunde – ze is halverwege – heeft de boeken momenteel even aan de kant geschoven om de aansluiting te vinden met de wereldtop. De toekomst ziet er rooskleurig uit, en het kan snel gaan. “We zullen over twee jaar nog eens moeten bijpraten”, stelt ze op het eind van ons gesprek zelf voor. tekst: yves brokken foto’s: irmo keizer
Anne, hoe ben je begonnen met mountainbiken?
“In de periode dat ik nog competitief aan zwemmen deed, zag ik iedere woensdagmiddag mijn broertje Rien op de mountainbike springen om te gaan trainen bij de lokale mountainbikevereniging. Het duurde niet lang voordat ik jaloers werd. Ik wilde namelijk ook op zo’n fiets rijden. Het plan was toen om naast het zwemmen te gaan mountainbiken, zodat ik alleen nog hoefde te leren hardlopen als ik oud genoeg was om aan triatlon te gaan doen. Die triatlon is er uiteindelijk niet meer van gekomen, want toen ik eenmaal op de fiets zat, moest ook het zwemmen plaatsmaken voor deze geweldige sport. Eigenlijk is het zonder het zelf te beseffen een beetje uit de hand gelopen.” (lacht)
Kom je uit een sportieve familie?
“Mijn familie is helemaal niet sportief aangelegd. Het zijn overwegend nuchtere Zeeuwen die je niet snel op een mountainbike rond zult zien rijden. Mijn oma had ooit een krantenbericht over een
62 | MOUNTAIN BIKE PLUS
INTERVIEW
mountainbikewedstrijd gezien. Dat kwam bij mijn broertje Rien terecht, omdat die zo van fietsen hield. Hij is op die manier begonnen met mountainbiken, en ik volgde dus al snel. De rest van de familie hebben we helaas nog niet op de mountainbike gekregen.”
Sinds dit seizoen rijd je bij het team van Bart Brentjens. Wat heeft hij jou te bieden als voormalig Olympisch kampioen? “Bart heeft met zijn team een professionele ploeg die mij op elk vlak kan ondersteunen, waardoor ik mijn sport op het hoogste niveau kan uitoefenen. Naast die faciliteiten heeft Bart met zijn ervaring natuurlijk ontzettend veel kennis van zaken. Ik moet bekennen dat ik het nog een beetje lastig vind wat ik hem allemaal kan vragen, hij weet ook zo veel! Ik vind het fijn als hij die kennis met mij en de andere renners en rensters deelt. Zo heeft hij me bij de wereldbekerwedstrijd in Vallnord geleerd hoe je het beste met de hoogte kunt omgaan. Heel fijn om zo iemand bij je te hebben.”
Han ten Hove is je personal coach. Hoe kennen jullie elkaar? “Toen wij in Apeldoorn kwamen wonen, heb ik
Han leren kennen. Ik heb een paar jaar getraind bij Mountainbikeclub Bar-End en Han was daar de trainer van de wedstrijdrenners. Toen Han ook schema’s ging maken na een jaar waarin ik al veel trainingen van hem had gehad, is onze nauwe samenwerking tot stand gekomen. En die is er nog steeds! We kennen elkaar nu erg goed en weten wat we aan elkaar hebben. Daarnaast houdt Han me scherp en leert hij me ook dingen op persoonlijk vlak. Niet alleen in mijn ontwikkeling als renster, ook in mijn ontwikkeling als persoon speelt Han een rol. We werken namelijk al samen sinds mijn zeventiende. Ook op dit moment lukt het nog goed. Ik maak nog steeds progressie. Never change a winning team, dus. (lacht) Naast Han werk ik sinds vorig jaar overigens samen met Marian Pekel, mijn voedingsdeskundige. Met haar heb ik het afgelopen jaar een stap kunnen zetten op het gebied van voeding. En we zijn er nog lang niet klaar mee.”
ELITE VS. U23 Je hebt twee jaar bij de elite gereden en dit seizoen weer bij de U23. Wat deed je besluiten om even een stap terug te zetten?
“Het eerste jaar als U23-rijder werden de wereldbekerwedstrijden nog verreden met elite én U23. We reden dus gewoon door elkaar. Pas toen ik tweedejaarsbelofte was, werd er door de UCI een aparte U23-categorie in het leven geroepen. Tot dit jaar was ik het niet anders gewend. Het was dus een logische keuze om in 2011 en 2012 voor de elite te kiezen. Daarnaast kon je je in die jaren kwalificeren voor de Olympische Spelen in Londen. Ik wist wel dat dit voor mij heel lastig ging worden. De stap naar de kwalificatie-eis – twee keer top twaalf in een World Cup – was
INTERVIEW
MOUNTAIN BIKE PLUS | 63
TOURS&TRAILS
BIKESPOT
Mountainbikeroute Hattem
HIER BEGINT DE VELUWE ver de IJsselbrug slaan we af naar de A50 en meteen doemen de bossen van de Veluwe voor ons op. De carpoolparking net naast de snelweg is de bestemming voor vandaag. Het gebroken glas roept herinneringen op aan een eerder inbraakincidentje. Een gewaarschuwd mens telt voor twee: niets waardevols in de auto laten en de dashboard kastjes wijd open. We controleren nog even de bandenspanning en gaan op pad. tekst en foto’s: bas wit
NOORD EN ZUID
Het is even zoeken naar het begin van de route. Hadden we echter goed opgelet, dan hadden we bij het oprijden van de parkeerplaats het grote informatiebord gezien. De route is opgedeeld in een noordelijke en een zuidelijke lus. Voor het eerste bordje van de noordelijke route moeten we links de toegangsweg richting Hattem oversteken. Het begint hier erg leuk. Het bos is licht geaccidenteerd en we hebben het meteen naar onze zin. We rijden rechtsom het bos uit en maken op het asfalt flink snelheid. Even vol in de remmen omdat we hier de weg moeten oversteken.
FIJN ZAND
Rechtsom gaan we dan het bos in. Plots staan we zo goed als stil. Het fijne witte zand op het pad is hier flink mul, dat betekent terugschakelen en zwoegend verder. Nu is het een lang stuk alleen maar rechtuit tot we bij het vakantiepark de Leemkule weer het asfalt op rijden. Op het fietspad wat volgt, gaan we toch even twijfelen als we een tijdje geen bordjes meer zien. Hier hadden we best een extra bordje ter
90 | MOUNTAIN BIKE PLUS
BIKESPOT
bevestiging kunnen gebruiken. We steken de weg weer over en rijden een mooie trail op. We balen even dat de route hier niet afbuigt naar de diepe kuil die er rechts van ligt. Zo zien we onderweg wel meer mooie trails. Erg uitnodigend, maar de route van Hattem laat ze helaas links liggen.
TEGENLIGGERS
Vlak langs de A50 gaat het parcours over een gravelpad verder. Als we linksom de bocht induiken, is het flink schrikken wanneer een drietal mountainbikers op hoge snelheid ons tegemoet fietst. Vertwijfeld vragen we ons af of de route soms dubbel uitgepijld is. Dit blijkt het verbindingsstuk tussen de noordelijke en zuidelijke lus te zijn, die over hetzelfde parcours in tegengestelde richting gaat. Goed uitkijken dus! We steken na een kort klimmetje weer de Leemculeweg over en rijden over het fietspad verder. Lekker voor de benen, maar we zijn toch echt gekomen om te mountainbiken. Als we om ons heen kijken moet dat hier toch prachtig kunnen. Opvallend is dat een groot deel van de route gesitueerd is rondom de vele
Het landschap glooit hier lekker en we vliegen over de tracks.
Helaas is de beklimming van de Tonnenberg niet toegestaan fietspaden die over dit deel van de Veluwe zijn aangelegd. Natuurlijk kiezen wij het onverharde pad naast het fietspad. Plots zien we een wit bordje met blauw naar rechts wijzen? Zitten we nog wel goed? Het gaat hier even lekker een heuvel op, dus ons hoor je niet klagen. Wat volgt, is een van de mooiste stukken van de route. Het landschap glooit hier lekker en we vliegen over de tracks. Even verder maakt het bos plaats voor een groot heideveld, hier vind je ook het verbindingstraject naar de route van Heerde.
WILDE ZWIJNEN
Her en der langs de route zien we dat de berm, met name waar gras groeit, flink omgewoeld
Wij volgen natuurlijk het onverharde pad is. Bij de parkeerplek Veluwe Pompstation vertelt iemand ons dat dit het werk is van wilde zwijnen die hier op de Veluwe in grote getale voorkomen. Hier in het bos schijnt het omploegen zelfs een gunstig effect te hebben voor de jonge aanwas, maar voor de (vakantie)huizen in de buurt zijn de zwijnen een regelrechte plaag. We vervolgen de route die hier een ander karakter heeft dan de noordelijke lus. Na een tijdje steken we de Molenweg over. Aan deze kant van de weg krijgen we nog wel een mooie track met een klimmetje voor de kiezen. Vervolgens kruisen we in totaal nog drie keer de Molenweg. Met name in de zomer is het hier flink druk. Kijk hier goed uit, het zicht is beperkt en dus best gevaarlijk. We vinden het jammer dat hiervoor gekozen wordt.
CONCLUSIE
De Veluwe is gewoonweg een fantastisch natuurgebied in Nederland en om er te mogen fietsen is altijd een waar genot. De natuurlijke glooiing in het landschap, achter gelaten door stuwwallen uit de ijstijd, maken het rijden wat uitdagender dan in de meest vlakke delen van ons land. Maar toch hebben we het gevoel dat er veel meer uit deze route te halen valt. De veelal brede paden zijn heerlijk om hard te racen, maar er had best wat meer uitdaging in gemogen in de vorm van een portie technische singletrails. Het herhaaldelijk oversteken van de weg is ons ook een doorn in het oog.
BIKESPOT
MOUNTAIN BIKE PLUS | 91
WEBSHOP
AANBIEDING je bike in perfecte conditie
25 4,
techguide
â‚Ź
Bestellen kan in de Webshop op www.mountainbikeplus.com